Het is al geruime tijd geleden dat
ik in de rubriek ZondagFrontpoëziedag een gedicht van René De
Clercq (1877-1932) gepubliceerd heb. Nochtans mag het belang van zijn werk niet
onderschat worden. Met woord en daad stond hij tiijdens de Grote Oorlog als een dienende
kunstenaar aan de zijde van zijn kampgenoten. Met zijn strijdbare, bijna
revolutionaire lyriek gaf hij een unieke
stem aan de radicale vleugel van het activisme.Vandaag breng ik u De Vlaamsche
smeder uit zijjn bundel De Noodhoorn die in 1916 bij de
uitgeverij Dietsche Stemmen in
Utrecht verscheen. Het was zeker geen toeval dat het radicale weekblad dat de
Gentse activist Jan Wannyn (1867-1949) vanaf 1918 publiceerde, onder de
benaming De Vlaamsche Smeder verscheen. Voor mijn vertrek naar Thailand heb
ik mijn unieke, want volledige collectie van dit tijdschrift aan het AVN
geschonken.
Voor de verduidelijking nog dit:
de Van Boeckel waarnaar verwezen wordt is de befaamde Lierse kunstsmid Lode van Boeckel die
onder meer tekende voor de sierlijke balustrade van het Witte Huis in Washington.
Met Havere bedoelde De Clercq de Belgische regering die naar Le Havre was
gevlucht.
DE
VLAAMSCHE SMEDER
Zwarte
reus met uw schort van leder / de oude banden liggen te vuur. / Hameren,
hameren, Vlaamsche smeder/ deugdelijke vormen, werk van duur.
Let
op uw taak, de tijd is gunstig; / zing, maar een hard en kranig lied. /
Hameren, hameren, kort en kunstig / dat Van Boeckel zijn meester ziet.
Of
er het heel elan om davere / zeker en dapper, slaan maar, slaan ! / Hooren
moeten ze het tot in Havere, / dat er geen knechts voor t aambeeld staan.
Ei,
bij de lauwen niet één die lachte, / toen gij gromdet: genoeg geknoeid ! /
Smeder van de Vlaamsche gedachte, / Vlaanderen wacht en het ijzer gloeit.
U zal ongetwijfeld gemerkt hebben dat de publicatie op deze blog de laatste dagen lichtjes gestagneerd is. Dar heeft niks met luiheid of een gebrek aan inspiratie te maken maar alles met onze verhuis. Een week geleden hebben we - eindelijk - onze droomwoning in Isaan gevonden en in de nacht van maandag op dinsdag trotseerden twee volgepakte vrachtwagens een tropische storm om onze huisraad én mijn werkbibliotheek vanuit de haven van Bangkok op bestemming te brengen. Sindsdien ben ik vooral in subtropische temperaturen (ze schommelden de laatste dagen tussen de 36 en 40 graden Celcius...) bezig geweest met de nodige renovatiewerken en het uitpakken. Het onderhouden van mijn blog is daarbij verwaarloosd waarvoor ik Mea Culpa sla..... Hopelijk kan u hiervoor begrip opbrengen en ik kan u garanderen dat binnen een paar dagen alles opnieuw zal draaien zoals het moet. Even geduld aub...
