ZONDAG FRONTPOÃZIEDAG - OP DE VERBRANDE HOEVEN MELDEN DE HANEN DEN DAG
Omwille van het feit dat ik morgen niet over internet beschik wegens trip in de jungle, vandaag op zaterdag, uitzonderlijk 'Zondag Frontpoëziedag'... De Frans/Nederlandse dichteres, vertaalster en
jeugdboekenschrijfster Augusta Guerdina Peaux (1849-1944) publiceerde in 1918
in Haarlem bij H.D. Tjeenk Willink & Zoon haar bundel Gedichten waaruit het onderstaande gedicht afkomstig is.
Op de verbrande hoeven
melden de hanen den dag De hanen melden den dag,
als zij immer deden.
Gisteren woedde de slag,
gisteren heerschte de vrede.....
De hanen melden den dag.
De hanen riepen het licht
over de wereld uit,
toen het doofde in een aangezicht
donker van aarde en kruit,
De hanen weten niet
hoe rood de morgen is,
dien hun eeuwen oud lied
krijscht door de duisternis.
De hanen melden den dag.
Geen die het hoort
op de doode hoeve,
zinverloren woord
in wereld droeve
geen die het verstaat.
OVER DE SCHREVE - OMSTREDEN OORLOGSMONUMENT KLEIN - SINTEN
22 Juli 1923. Op de begraafplaats van het plaatsje Petite
- Synthe of Klein-Sinten nu een deelgemeente van Duinkerke werd in
aanwezigheid van de Franse minister van Arbeid Louis Loucheur een monument voor
de meer dan 150 gesneuvelden van de gemeente onthuld. Dat dokter Louis Dewevre, de burgemeester van
Petite - Synthein zijn toespraak de
mond vol had over Het Vaderland was te verwachten, dat hij ook een lans
brak voor respect voor de moedertaal
was al iets minder vanzelfsprekend. Toen het monument plechtig werd ontdaan van
de tricolore zeildoeken die het bedekten, was er sprake van enige commotie. In
het graniet van de grote triomfboog - een ontwerp van de burgemeester - was het
opschrift Vlaanderen den Leeuw uitgehakt.
Bovenop het monument lag een leeuw als symbool van de regionalistische
gehechtheid van de gemeente aan Vlaanderen. Dat er ook France Toujours en Pro Patria
op het monument was uitgebeiteld werd gemakkelijkheidshalve vergeten door een
aantal rabiate Franse nationalisten die, aangevoerd door een zekere dokter
Lemaire, zware druk uitoefenden op de onderprefectuur in Duinkerke om het provocerende Nederlandstalige opschrift
te verwijderen. Niet gehinderd door enige historische feitenkennis
schreef Lemaire : Les prétendus
régionalistes ne visent pas moins, dans notre province, qu à y restaurer la
langue flamande, à en généraliservl
emploi, à l enseigner dans nos écoles Suivre ce sillage seraitfaire une uvre anti-française Conscients ou
non, les régionalistes qui prônent lusage du flamand travaillent pour l
Allemand , leur campagne est éminemment dangereuse. Réjouissons-nos donc de
voir le français se substituer progressivement au flamand dans nos campagnes
françaises. Travaillons en ce sens en nous disant bien que nous sommes des
Français de Flandre en non pas des Flamands de France De talloze Vlaamse familienamen op het monument vertelden echter een ander
verhaal
Gekruide
kamperfoeliegeur/ een stokroos in
zijn volle fleur / Een late vlinder bij het perk/ een buurman op zn veld aan t werk /
Een
kater die zich zalig zont/ Een smaak
van honing in de mond /
Een
maaltijdrijk en naar den aard /
waarbij geen knoflook werd gespaard / Een kleine kring van vriendendie / verslingerd zijn aan poëzie/ Dat alles, met een goed glas wijn /
behoort ons daaglijks nieuws te zijn Jan Greshoff (1888-1974)
