Ik ben al jaren een gepatenteerde voorstander van het - nog steeds teveel geminachte en / of geridiculiseerde - Recht op Luiheid. Vandaag jammer maar helaas geen Zondag Frontpoëziedag. Vanmorgen was ik al om 05.00 u. present op de lokale Meermarkt en voor de rest van de dag wou ik van de zon profiteren.... Dankuwel voor het begrip...
Bij het herdenken van de Grote
oorlog vergeten we maar al te vaak dat de strijd zich ook op zee heeft
afgespeeld. Honderden landgenoten en tientallen schepen zowel uit koopvaardij
als visserij gingen door de oorlogshandelingen verloren. Aan de Tavernierkaai
in Antwerpen op het plein tussen het gebouw van het Loodswezen en de Schelde
staat het monument voor de gesneuvelde zeelieden. Het initiatief voor de oprichting
van dit monument werd al in juli 1919 genomen toen Constant Smeesters, de
voorzitter van de Antwerpse Zeevaartbond een vergadering belegde waarop voor
het eerst het voorstel werd besproken een gedenkteken op te richten. Het had
echter nog heel wat voeten in de aarde voor dit monument er ook écht kwam want
pas in 1925 werd een commissie opgericht die in 1929 een prijskamp uitschreef
voor een ontwerp. Uit de 21 ingediende projecten eindigden er 3 ex aequo op de
eerste plaats. Na heel wat discussies en een nieuwe stemming werd uiteindelijk
het ontwerp van Simon Goossens (1893-1964) geselecteerd. Een jaar later, op 28 september 1930, werd het
plechtig ingehuldigd. Jaarlijks vindt hier in september een herdenking plaats.
Beeldhouwer Goossens was ook
verantwoordelijk voor het ontwerp en uitvoering van het gemeentelijke
oorlogsmonument in Rumst en het na de Tweede Wereldoorlog in de Antwerpse haven
opgerichte monument voor de gevallen werknemers van Mercantile Marine
Engineering.
Vorige week donderdag werd
op de militaire begraafplaats van Houthulst, in de schaduw van het ooit
beruchte Vrijbos, de nieuwe crypte officieel in gebruik genomen. De bedoeling van
dit gebouwtje is dat hier de stoffelijke resten kunnen worden bijgezet van
gesneuvelden uit beide wereldoorlogen die niet langer kunnen geïdentificeerd
worden, ook niet naar nationaliteit. In aanwezigheid van heel wat
hoogwaardigheidsbekleders en militaire attachés werden de resten van 18
gesneuvelden bijgezet op deze locatie.
Heel het gebeuren liet bij
mij een dubbel gevoel achter. De bijzettingsceremonie op zich was al heel
vreemd want alle kisten waren van een Belgische tricolore cocarde voorzien,
terwijl er absoluut geen uitsluitsel bestaat over de identiteit van degenen die
bijgezet werden Vreemd hoor Ik vond het trouwens al even bizar dat het er
wemelde van de militaire attachés van alle mogelijke nationaliteiten maar dat
men blijkbaar wel de Italiaanse vergeten was een uitnodiging te bezorgen. Terwijl
er tientallen van zijn landgenoten op deze site werden begraven Al even bevreemdend vind ik de crypte zélf die
op initiatief van de Dienst Oorlogsgraven van het Nationaal Instituut voor Veteranen
en het ministerie van Defensie werd gebouwd. Ik pleit absoluut niet voor het
inplanten van grootschalige of pompeuze bouwwerken op militaire begraafplaatsen maar dit is naar mijn
aanvoelen wel een héél mager beestje De eerste plannen voor de bouw van de
crypte dateren volgens mij uit 2011-2011. Had men echt bijna 5 jaar nodig om
met dit ontwerp op de proppen te komen ? Dit ongeïnspireerde bouwsel heeft meer
weg van een verloren geplaatste bushalte, een sanitair blok of een spullenhok
dan een toegangsgebouw voor een massagraf
Vandaag precies 100 jaar
geleden overleed in het militair hospitaal Cabour in Adinkerke opnieuw een
soldaat uit de Noorderkempen. Jan Jozef
Melis was op 31 oktober 1896 in Merksplas geboren in het gezin van dagloner Jan
Melis en huisvrouw Catharina Schuermans. Omstreeks 1910 verhuisde dit gezin
naar de Zandstraat in Turnhout. Kort na de bezetting van Turnhout, glipte Jan
Melis met een paar stadsgenoten de rijksgrens over en nam de boot vanuit
Vlissingen naar Engeland. In februari 15 meldde hij zich in Folkestone aan als
oorlogsvrijwilliger. Na het voltooien van zijn opleiding als infanterist belandde
hij met het stamnummer 126/56075 in juli of augustus 15 aan het front. Hij
werd soldaat 2e Klasse in de 15e compagnie van het 4e
Bataljon van het 2e Regiment Jagers te Voet. Op 26 april1916 werd hij in Ramskapelle zwaar gewond
door een kogel die links in zijn voorhoofd was binnengedrongen. Hij werd meteen
naarCabour geëvacueerd waar hij de
volgende dag aan zijn verwonding bezweek.. Hij werd twee dagen later begraven
op de BMB te Adinkerke (graf 1164)
Met de meer dan frisse en vaak natte Erfgoeddag achter de rug bleef, naar mijn aanvoelen, de opkomst onder verwachting voor de toch wel behoorlijk interessante tentoonstelling 'Maurice / Fritz / Alfons - Portretfotografie tijdens de Groote Oorlog'. Daarom deze foto's die ik zondag in het Stedelijk Museum op het Begijnhof maakte met de warme oproep om zeker ook eens even op deze unieke en bijzondere tentoonstelling binnen te wippen... Al was het alleen nog maar voor de unieke foto's van de Dodendraad... Gaat dat zien !!! De tentoonstelling loopt nog tot en met 19 juni en is open van woensdag tot zondag van 14.00 u. tot 17.00 u.
