De artistiek begaafde Waaslander August Nobels (1884-1938) was bij het uitbreken van de Grote Oorlog onderpastoor in Ronse. Hij meldde zich meteen als oorlogsvrijwilliger en kreeg op 18 september 1914 een aanstelling als aalmoezenier bij het 4^e Linieregiment. Aan het IJzerfront was hij betrokken bij een aantal uitgesproken Vlaamsgezinde initiatieven zoals de oprichting van de Belgische Standaard en Heldenhulde. In 1916 was hij de drijvende kracht achter de oprichting van Kunst aan den IJzer. Hij werd omwille van zijn moedig gedrag aan het front onder meer onderscheiden met het Oorlogskruis mét Palm en het Franse Croix de Guerre avec Palme.

Na de oorlog werd hij onder meer leraar en later directeur van het Klein-Seminarie in Sint Niklaas. Enkele beelden die hij na de Wapenstilstand vervaardigde hadden een duidelijke band met zijn oorlogsverleden zoals het beeld  De Ridder van de IJzer dat werd gemaakt voor de Militaire Kapel in Brugge of de door een tekening van Joe English (O.L.Vrouw van de IJzer) geïnspireerde Piëta voor de kapel, die voor de behouden terugkeer van de parochianen werd opgetrokken aan de Heimolenhoek in Sint Niklaas. August Nobels was gastspreker op de 7^e IJzerbedevaart in Kaaskerke op 2 augustus 1926. Het i-onderstaande gedicht verscheen voor het eerst op 19.10.1915 in De Belgische Standaard.

OP ‘T OUD PETJE DER PIOTTEN

Al onder ’t in mijn ransel lag, –
ik haalde ’t gistren voor den dag,
gewis uit vreeze voor de motten
doch zie : een traan belook me ’t zicht,
mijn hand beefde als ‘k ’t draaide in ’t licht
’t gewezen Petje der piotten.

Wel! ’t heeft ons jongens eens getooid,
thans in een hoeksken klein geplooid,
dit Petje, dat men soms benarde.
Kom, wentel nog eens op mijn hand
uw blauwen grond, uw rooden band,
uw cijfer « 4 » en uw cocarde.
Met u verrijst ons glorietijd…
De vijand die, vol sluwen nijd,
ons, kleine Belgen, kwam bespotten,
waar hij u pinken zag door ’t groen,
daar moest zijn helm soms onderdoen
voor ’t roode Petje der piotten!

O Petje, dat met bloed en zweet
zoo vaak doorweekt zijt en doorkneed
met ’t zilverslijk van onze velden;
zoo ’t eerekruis de dappren loont,
nog schooner hebt gij ’t hoofd gekroond
van duizend nooit vernoemde helden!
Wel werdt gij afgedankt, zoo ’t gaat;
toch zag u menig oud-soldaat
niet zonder hartzeer henenvlotten
en géen die niet, met vol gemoed,
in ’t eenzaam veld, op ’t kruisken, groet,
’t versleten Petje der piotten.

Eens stondt gij op een jeugdig hoofd:
‘k beware u, lijk ik ’t heb beloofd
aan hem die u aan mij verpandde
en die me zei : « Zoo ‘k val, gewis,
voor hââr zij ’t een gedenkenis,
bezorg die in mijns moeders handen »
Ja, ‘k zal ze zoeken de arme vrouw,
ik zal haar brengen, in den rouw,
den zoeten troost van haren God, en,
met woorden die haar kind nu sprak,
die « pluim waarin het duifken stak »,
dit roode Petje der piotten.

Doch ‘k zal ’t haar brengen ook met trots,
indien eensdaags de Goedheid Gods
hem wil den wissen dood onttrekken.
Zij steile zelf zijn mannenkop
met moederfierheid, ’t petje op
waarmeê ze, als kind, hem zag vertrekken.
Ze hange ’t plechtig dan ter schouw
en spreke: « Pand van moed en trouw,
geen Pruis zal nog ons vrijheid knotten,
zoolang bewaard blijft, zonder smet,
wat land en haard eens heeft gered,
dit oude Petje der Piotten! »

06-10-2019 om 08:32 geschreven door janhuijbrechts  

Zonder te willen stoefen, maar mijn twee Antwerpse oorlogsboeken die vorige maand uitkwamen worden erg goed onthaald door critici én lezers. Gewoon even drie citaten, omdat een schrijver héél af en toe ook wel een beetje trots mag zijn op z’n geesteskinderen… Of niet soms ..?

‘Een filmscenario nodig ? Een spannende oorlogsreeks voor Netflix ? Zoek niet verder, lees gewoon het nieuwe boek van Jan Huijbrechts over de Tweede Wereldoorlog en het hoofdstuk over Antwerpen. Alles kom je tegen: onverwachte plots, intrigerend drama, verscheurde families, sabotage, bombardementen, gevechten in straten en pleinen. En er zijn de vergeten helden van het volk. ‘Antwerpen 40-45 in anekdotes, monumenten, bijzondere plaatsen en figuren’, luidt de titel en dat is niet gelogen…’ Rudy Collier in Citta, het stadsmagazine van Gazet van Antwerpen.

‘… De inhoud is minder luchtig dan de ondertitels doen vermoeden. Elk boek bevat ongeveer 25 goed geschreven, informatieve opstellen over uiteenlopende onderwerpen (…) De auteur heeft zoveel te vertellen, dat de vraag rijst waarom hij geen omvattende geschiedenis van Antwerpen in beide oorlogen geschreven heeft. Beide boeken zijn rijk en prachtig geïllustreerd.’  Willem Bouwman in het Nederlands Dagblad

‘ U, lezer, zult misschien de mening toegedaan zijn dat er al zoveel over de oorlog in de Scheldestad geschreven werd. U hebt gelijk, maar de hier voor mij liggende boekdelen brengen aan de hand van gebeurtenissen, anekdotes en feiten, een reeks persoonlijke verhalen die u nog niet elders las (…) Kortom aanbevolen lectuur voor sinjoren en al diegenen die geïnteresseerd zijn in vooral militair-historische onderwerpen…’ Pieter Jan Verstraete in ’t Pallieterke.  

03-10-2019 om 19:09 geschreven door janhuijbrechts