Vandaag even en uitzonderlijk, een persoonlijke, niet WO I-gerelateerde noot. Dat  onze sibbe een boontje voor Zuidoost-Azië heeft is al langer geweten. Het is niet alleen de favoriete vakantiebestemming van de Kids. Ik  heb de meeste landen in de regio bezocht en ben een half jaar geleden naar Thailand geëmigreerd. Ik woon met mijn Lao-Thaise eega in Isaan in het Noordoosten van Thailand, vlakbij de Cambodjaanse grens. Vandaag, kort na de middag, vertrekt mijn oudste dochter als één van de 6 beursstudenten van de Universiteit Antwerpen die in het raam van het vriendschapsverdrag tussen de provincie Antwerpen en Shaanxi een studiebeurs kregen, voor een jaar naar de Volksrepubliek China. Ze gaat een half jaar Chinees studeren aan de prestigieuze Northwestern University in Xi’an -de historische bakermat van China- en daarna een half jaar Engels doceren aan een universiteit in Xianyang. Het spreekt voor zich dat de papserd erg trots is op Hylke en haar niet alleen een vlotte vlucht maar vooral een fijn jaar in het voor ons al lang niet zo Verre Oosten toewenst.