VERDWENEN DUITSE BEGRAAFPLAATSEN - WALDFRIEDHOF ZANDVOORDE
Deze begraafplaats, die ook bekend stond als het Kriegsfriedhof van
Infanterie- Regiment nr. 126 ontstond in november 1914 als een typische
frontbegraafplaats aan de zoom van een dennenbosje bij de hoeve Groenenburg. Oorspronkelijk waren hier slechts twee gesneuvelde
militairen begraven maar dit aantal groeide in het voorjaar van 1915 snel aan. Naast
minstens 149, in twee blokken begraven Duitsers lagen hier ook minstens 4
Britten en 2 Fransen begraven. De Britten werden na de wapenstilstand bijgezet
op de CWGC-site Larch Wood (Railway Cutting) terwijl de Fransen naar St.
Charles de Potijze werden gebracht. Deze begraafplaats werd opgedoekt in 1928
toen de stoffelijke resten van de hier begraven Duitsers werden bijgezet op de
militaire begraafplaats Broodseinde 103bis in Zonnebeke
ZONDAG FRONTPOÃZIEDAG - BIJ DEN DOOD EENS MAKKERS
Op
11 januari 2015 schreef ik al een blog over de oorlogspoëzie van Fritz Franken,
pseudoniem van de Antwerpse journalist en hulpbibliothecaris Frederik Edward
Clijmans (1893-1969). Vandaag breng ik u zijn gedicht Bij den dood eens makkers uit zijn bundel De vijf glorierijke Wonden, die in 1919 in de Panne door Juul
Filliaert werd uitgegeven.
Weer viel er eén der veteranen op ‟t
slagveld, midden in den hoop, en t wakke vat der zilte tranen stortte in het
spoor van ijdel wanen, het leed van gansch een levensloop!
Een kogel ging hem vlak door ‟t
hoofd . Hij is zoo stil op zij gevallen dat aan zijn dood niet werd geloofd;
doch ‟t licht der oogen was gedoofd en stom, verpletterd, stonden we allen.
Wij hebben hem zoo
goed gekend. Hij sprak van eer én roem én plichten en mocht zijn blikken
opwaarts richten. Wij waren aan zijn stem verwend; het grillig noodlot deed
hem zwichten .
Op eene berrie, ‟t
hoofd bewonden, in ‟t maanlicht van een winternacht heeft men hem langzaam
weggebracht . Hij heeft de blijde rust gevonden van wie zijn roeping hier
volbracht!
EEN BEZOEKJE WAARD - 'MAURICE /FRITZ/ALFONS - PORTRETFOTOGRAFIE TIJDENS DE GROTE OORLOG'
Vanaf
26 maart biedt het Stedelijk Museum van Hoogstraten een bijzondere en originele
inkijk op de Grote Oorlog. In de tentoonstelling Maurice / Fritz / Alfons Portretfotografie tijdens de Grote Oorlog wordt
dieper ingegaan op een al te lang verwaarloosd aspect van de Eerste
Wereldoorlog. Nochtans
was fotografie belangrijk tijdens de oorlog, zowel voor de Duitse bezetter, als
voor de plaatselijke bevolking en hun familieleden achter de IJzer of in het
buitenland. Voor deze laatsten was een over de grens gesmokkelde foto het enige
communicatiemiddel met hen die achter waren gebleven. De Duitsers waren vaak
even lang van heimat en familie verwijderd. Ze lieten zich in Hoogstraten
gewillig fotograferen en stuurden deze
fotos als postkaarten op naar familie of vrienden in Duitsland. Vaak waren dit
studio-opnames maar ook in hun dagdagelijkse omgeving zoals in het Deutsche
Soldatenheim in de Villa De Ruyter, het door hen bezette casino van
Wortel-Kolonie of aan de berichte Dodendraad de onder hoogspanning staande grensversperring,
werd gretig door hen geposeerd wat ons een eeuw later een uniek beeld oplevert
van hoe het er een eeuw geleden aan toe ging in de Noorderkempen. Veel van deze
fotos zijn afkomstig uit privé-archieven waaronder een substantieel deel uit
mijn verzameling en worden voor het eerst aan het grote publiek getoond. Een aanrader dus ....
Deze
tentoonstelling loopt van 26 maart t/m 19 juni van woensdag t/m zondag tussen
14 u. en 17 u. in het Stedelijk Museum
op het Begijnhof in Hoogstraten.
Inlichtingen:
tel.nr. 03 / 340. 19.80 of museum@hoogstraten.be
Het na de Grote Oorlog door Italië
geannexeerde Zuid-Tirol draagt tot op de dag van vandaag de sporen van de
ongenadige strijd die er een eeuw geleden hoog In Fels und Eis werd
uitgevochten. Een goeie oude kameraad uit de omgeving van Bozen stuurde me vorige
week deze fotos van het grensoverschrijdende project An der Front. In augustus en september 2015 werden 75 gietijzeren gedenkkruizen
langs de voormalige bijna 400 km. lange frontlijn tussen de Stilfser Joch en de
Hochspitz aan de Karnische Kamm opgesteld. Het initiatief voor deze opvallende
actie ging uit van de Bund der Tiroler Schützenkompanien , de Südtiroler
Schützenbund en de Welschtiroler Schützenbund. Hiermee willen deze eeuwenoude schuttersverenigingen
de Tiroler Standschützen herdenken die in 1915 vrijwillig optrokken om het land
Tirol te verdedigen. De Bayerischer Rundfunk bracht in november 2015 een
uitgebreide reportage over dit merkwaardige initiatief .
Ter afsluiting van het Verdunweekendop deze blog wat leestips m.b.t. een aantal non-fictieboeken
die ik persoonlijk méér dan het lezen waard vind. Een Nederlandstalige klassieker
is Dr. H. Jonkers Sporen van een slag
Een pelgrimage naar Verdun 1916., dat in 2009 werd heruitgegeven door Just
Publishers.In dit boek nam deze
Nederlandse theologiedocent ons mee in de geschiedenis van de Slag om Verdun
door een aantal plaatsbezoeken. Voor wie op zoek is naar een degelijke Nederlandstalige
gids kan ik nog steeds Richard Heijsters Een
bezoek aan Verdun Breuklijn der beschaving aanraden. Een beknopte maar desalniettemin boeiende
reisgids die ook door Just Publishers werd heruitgegeven. Voor een degelijke
Franse gids verwijs ik graag naar het compacte Au coeur de la Bataille: 25 Février 1916 / 2
Novembre 1916 Forts et Ouvrages nord-est de Verdun van A. Meignier. Een
uitgave van L Officine uit 2009.
In 1962 schreef Alistair Horne met The
price of glory naar mijn aanvoelen één van de beste boeken ooit over
Verdun. Dit boek verscheen in de, naar mijn weten recentste herdruk, onder de
titel De prijs van de eer: Verdun 1916
in 2005 bij Anthos / Manteau. Een andere Engelstalige auteur die een méér dan
boeiend boek over deze slag schreef is Malcolm Browne met Verdun 1916 dat in 2009 bij Perrin van de persen rolde.
Voor wie een poging wil doenom de
Franse ziel te begrijpen is Verdun : Ce
jour-là: le 24 Octobre 1916 van Arthur Conte verplichte kost. Het is een
minutieuze reconstructie van één van de belangrijkste dagen in de langst
aanslepende veldslag uit de Grote Oorlog. Er werden in de loop der jaren heel
wat persoonlijke getuigenissen gepubliceerd maar La-bas avec ceux qui souffrent: Carnet dun Poilu Rouennais à Verdun door
G. Hallé vond ik een van meest ontroerende. Uit de fotoboeken die deze slag evoceren kies
ik zonder aarzelen Verdun Images de l
enfer dat ter gelegenheid van de 80e herdenking van de slag bij
Tallandier werd uitgegeven. Yves Buffetaut die we onder meer kennen van al even
uitstekende werken als ' Les Batailles
de Verdun en LAssaut Allemande:
Verdun Février-Avril 1916 (samen met E. Ladé) maakte een meer dan
verantwoorde selectie uit duizenden, vaak nooit eerder gepubliceerde fotos.
Het voorwoord van dit fotoboek werd verzorgd door Pierre Miquel van wie we
allemaal het topboek Mourir à Verdun
kennen dat onlangs nog een herdruk kende bij Tallandier. Om te eindigen een van
de meest recente publicaties. Een paar maanden geleden verscheen bij Tallandier
het erg lezenswaardige Verdun 16: Une
bataille de légende vue des deux cotés.Wat dit boek zo interessant maakt is dat de twee auteurs, de Fransman
Antoine Prost en de Duitser Gerd Krumeich elk vanuit hun standpunt het drama
van Verdun analyseren. Een aanpak die een verfrissende kijk garandeert en een meer dan aanbevelenswaardig
boek heeft opgeleverd
