Vandaag in ‘Zondag Frontpoëziedag’ het gedragen gedicht ‘Stille nacht aan den Yzer’ van Jozef Simons (1888-1948). Hj schreef het in juni 1918 en publiceerde het in 1920 in de dichtbundel ‘Onder den hiel’ die hij samen met zijn oud - strijdmakker in de Frontbeweging Filip de Pillecyn bij Joris Lannoo liet verschijnen.

Stille nacht aan den Yzer

In 't maanlicht zilvermat ligt de Yzervliet

Te droomen in den nacht. Het hooge riet

Langsheen zijn boorden bergt de schaamle vlam

Van 't witte roosjen op zijn ranken stam

En van de tuiltjes Sint Johannisbloemen.

Heel ver in 't moer een puid die kwekkerekt

Over de meerschen, even maar, gewekt

Door vliegeniers die hoog in 't luchtruim zoemen.

't Is al zoo zomersch teer en vredig stil.

Langsheen de lijn, waar men niet vechten wil

Van nacht, gaat soms een lichtbal traag en flets

De lucht in, kijkend of er somtemets

Aan de overkant, verraderlijkerwijze

Niet één die heilge stilte storen wou. Maar neen,

Niets roert er... alles slaapt... Mijn wake is heen

En 'k ga ter rust, mijn stappen doovend, lijze...

02-12-2018 om 03:38 geschreven door janhuijbrechts  

Het Frans-Vlaamse plaatsje Aubers zou tijdens de Grote Oorlog een sinistere reputatie krijgen. Door  haar ligging op een strategisch belangrijke hoogtelijn zou er verwoed strijd om worden geleverd en duizenden militairen kwamen in deze omgeving, vaak bij zinloze acties om het leven...

Ongeveer een kilometer ten zuidoosten van het dorpscentrum, langs de weg naar Herlies ligt Aubers Ridge Cemetery. Deze begraafplaats van het Britse Gemene best bevat gesneuvelden van zowat alle belangrijke gevechten die tussen 1914 en 1916 in de regio hebben plaatsgevonden van La Bassée over Neuve-Chapelle en Festubert tot Fromelles. Dit heeft alles te maken met het feit dat dit geen oorspronkelijke frontbegraafplaats is maar wel een verzamelbegraafplaats die pas na de oorlog werd aangelegd. Zowel de stoffelijke resten uit verspreid liggende veldgraven als van de begraafplaatsen Chateau du Flandre British Cemetery in Beaucamps als van Winchester Post Military Cemetery in Laventie werden naar hier overgebracht.  De laatste gesneuvelden werden hier in 1925 herbegraven. Perk I bestaat bijna uitsluitend uit Australiërs die vielen bij de aanval op Fromelles in juli ’16. Perk II bevat heel wat resten van mannen van de 61^e Divisie die bij dezelfde aanval om het leven kwamen. Naast twee Britten en een Pool uit de Tweede Wereldoorlog worden hier 717 slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog herdacht. Meer dan helft, 442 om precies te zijn, konden niet langer worden geïdentificeerd.

A.E. Riddy DCM, MM, een 27-jarige sergeant bij het 22^e Bataljon van het London Regiment sneuvelde op 15 oktober 1918. Zijn zerk bij graf V D 15 vermeldt naast zijn twee hoge onderscheidingen ook het epitaaf ‘He died for his home and country R.I.P.’.  

Ook op deze relatief kleine begraafplaats vinden we Boy Soldiers. Drie militairen die hier werden bijgezet waren amper zeventien jaar oud toen ze sneuvelden. Rifleman T. Lawrence diende in het 12^e Bataljon van de Rifle Brigade toen het noodlot hem op 4 november ’15 trof. Hij werd begraven in graf VIII B 5.  E. Pearce uit Leeds was een rifleman in het 7^e Bataljon van het West Yorkshire Regiment (Prince of Wales’s Own). Hij sneuvelde op 7 mei ’15 en werd begraven in graf V C 18. En tenslotte was er James Russel Thomas, een soldaat in het 58^e Bataljon Australian Infantry. Hij kwam om het leven op 19 juli ‘16 en rust nu in graf IV B 9.

30-11-2018 om 00:27 geschreven door janhuijbrechts  

Op 23 november was het precies een eeuw geleden dat de 26-jarige Jan Horsten ( links op de foto) in het Franse St. Jean Cap Ferrat overleed.

Jan Horsten was milicien van de klas van 1912. Hij werd gemobiliseerd op 01.08.1914 al soldaat in 2/2 van het 27^e /7^e Linieregiment. Op 01.011917 muteerde hij naar de 1^e compagnie 1/1 van het 17^e Linieregiment. Op 27.08.1917 werd hij van het front geëvacueerd wegens ziekte. Na een verblijf van een maand in  het hospitaal werd hij terug geschikt geacht voor frontdienst. In 1918 werd hij overgeplaatst naar de genietroepen. Hij bezweek aan een bloedvergiftiging in het militair hospitaal dat was ingericht in de door de Belgische kroondomeinen  ter beschikking gestelde ‘Villa des Cédres’. Jan Horsten werd op 25.11.1918 begraven op het Belgisch militair erepark op gemeentelijke begraafplaats te St. Jean Cap Ferrat, graf 87. Later, in juni 1923 om precies te zijn, werden zijn stoffelijke resten gerepatrieerd naar Wortel. Zijn graf is daar inmiddels verdwenen. Hij was een zoon van aannemer Adriaan Horsten en Amelia Peeraer. Hij was vrijgezel en woonde op het ogenblik dat hij gemobiliseerd werd bij zijn ouders op de Kleine Plaats.

26-11-2018 om 02:54 geschreven door janhuijbrechts