Ik heb in het verleden al eens de aandacht gevestigd op de erg sterke oorlogspoëzie van Gerrit Engelke (1890-1918), de bij  het Frans-Vlaamse Cambrai / Kamerijk zwaar gewonde ‘Arbeiterdichter’, die een paar dagen later in Britse gevangenschap overleed.

Vandaag in Zondag Frontpoëziedag  zijn gedicht An den Tod

Mich aber schone Tod.

Mir dampft noch Jugend blutstromrot. –

Noch hab ich nicht mein Werk erfüllt

Noch ist die Zukunft dunstverhüllt –

Drum schone mich. Tod.

Wenn später einst. Tod.

Mein Leben verlebt is, verloht

Ins Werk, wann das müde Herz sich neigt.

Wenn die Wlt mir schweigt. –

Dan trage mich fort. Tod.

24-02-2019 om 02:19 geschreven door janhuijbrechts  

Iets voor het weekend: Digging up the trenches is één van de meest interessante documentaires over Battlefield Archeology die de laatste jaren werd gemaakt met o.m. mijn ouwe gabber Peter Barton. Met veel aandacht voor de Ieperse Salient… Warm aanbevolen…

https://youtu.be/AsxpkLuZ0sQ

23-02-2019 om 11:13 geschreven door janhuijbrechts