Honderd jaar geleden rolde ‘Music Hall’, het debuut van Paul Van Ostaijen van de persen (zie ook mijn blog van 10.04.2016)  Het Letterenhuis viert dit op 6 augustus, tijdens de Museumnacht  in Antwerpen. U kan er niet alleen terecht voor een paar fraaie originele handschriften uit het depot maar ook voor een aantal performances die de unieke sfeer van ‘Music Hall’ zullen evoceren.  Zie www.letterenhuis.be

Bij wijze van voorproefje het volgende gedicht:

WEDERKEER

31-07-2016 om 10:52 geschreven door janhuijbrechts  

Op 10 oktober 1917 om 10.30 u. werd Jozef Sestig, korporaal in het 15e Linieregiment dodelijk getroffen door granaatscherven bij een beschieting van de Belgische verbindingslijnen  in de sector Diksmuide. Sestig was op 24 februari 1893 in Mechelen geboren in het gezin van Louis Sestig en Leontine Neutjens. In het burgerleven was hij boekbinder bij de bekende drukkerij-uitgeverij van Dessain in Mechelen. Toen hij in 1913 zijn militaire dienstplicht moest vervullen woonde hij in de Hanswijkstraat 29.  Net voor hij in dienst ging was hij gehuwd met Maria Joanna Tielemans. Op het ogenblik van de Duitse inval was  hij nog in actieve dienst en nam hij in de rangen van de 3^e compagnie van het 1^e bataljon van het 5^e Linieregiment deel aan de uitvallen uit Antwerpen en de IJzerslag. Op 14 februari ’15 werd hij van het front geëvacueerd wegens een ziekte die hij aan het front had opgelopen. Deze aandoening moet ernstig zijn geweest want pas op 14 juli ’15 werd hij uit het hospitaal in Calais ontslagen. Blijkbaar moest hij ook nog revalideren want de volgende maanden treffen we hem aan bij de logistieke diensten in onder meer Calais en Dieppe. Op 11 januari ‘17 kon hij terug naar het IJzerfront waar hij werd ingedeeld bij 9^e compagnie 3/1 van het 15^e Linieregiment. Op 26 augustus ’17 belandde hij opnieuw wegens een aan het front opgelopen aandoening in het hospitaal, deze keer in Cabour in Adinkerke. Op 7 september werd hij ‘goed voor frontdienst’ bevonden en mocht hij terug naar de eerste linies waar hij een maand later sneuvelde. Korporaal Sestig werd opgebaard in het lijkenhuisje van Alveringem en op 13 oktober ’17 begraven op de BMB van Oeren in graf nr. 241.

Merkwaardig is dat in zijn bewaard gebleven begrafenisdossier melding wordt gemaakt van een brief die zijn vader op 10 september 1923 vanuit Mortsel Oude - God naar de ‘Dienst der Militaire Grafsteden’ had gestuurd en waarin hij vroeg de geboorteplaats en sterfdatum aan te passen. Volgens deze brief was zijn zoon op 11 oktober ’17 gesneuveld en was hij niet in Mechelen maar in Kerhelles geboren….  

30-07-2016 om 13:22 geschreven door janhuijbrechts  

Deze kleine begraafplaats van de CWGC is in meer dan één opzicht interessant. Eerst en vooral werd ze geïntegreerd in de Belgische militaire begraafplaats van Adinkerke. 67 Gesneuvelden uit het Britse Gemenebest kregen in twee plots hun laatste rustplaats. 20 Van hen hadden in de King’s Own Yorkshire Infantry gediend maar we vinden hier ook niet minder dan 9 graven terug van mannen uit het British West Indies Regiment - de naar verhouding - grootste concentratie van gesneuvelden uit de Caraïben op een CWGC-site in Vlaanderens velden… De meeste van de militairen die hier werden begraven overleden in de zomer van 1917 toen in Adinkerke het 1st Canadian Casualty Clearing Station operationeel was. Ook een aantal militairen die in de Casualty Clearing Stations 24 en 39 in Oosthoek tussen Adinkerke en Veurne, overleden, werden hier begraven.  Drie militairen waren dragers van hoge onderscheidingen: Able Seaman Edmund Charles Aslett (+ 27.08.1916) had bij de Royal Navy Siege Guns gediend en was onderscheiden met de Distinguished Service Medal (DSM). Arthur Brain, corporal in de Kings’s Own Yorkshire Infantry (+ 19.07.1917) was drager van de Distinguished Conduct Medal (DCM) en M. Smiths (+ 12.07.1917), gunner in de Royal Field Artillery was drager van de Military Medal (MM)    

29-07-2016 om 00:31 geschreven door janhuijbrechts  

Na de IJzerslag van oktober 1914, was een deel van de linkeroever van de IJzer en enkele eilandjes in het overstroomde gebied in handen gebleven van de Duitsers. Eén van deze sites werd gevormd door twee uitgebrande ‘Petroleumtanks’ ten noorden van kilometerpaal 16 op de linkeroever. Ze stonden nog gedeeltelijk overeind in hun stevige betonnen bedding en boden een uitstekend zicht op de omringende vlakte. De Duitsers hadden deze brandstofreservoirs met bijhorende loods en conciërgebouw dan ook meteen als observatiepost ingericht. Van hieruit konden hun artilleriewaarnemers alle activiteiten in de Belgische stellingen voor Diksmuide immers nauwkeurig volgen. De Petroleumtanks vormden vanzelfsprekend een grote bron van ergernis voor de Belgische soldaten en herhaaldelijk hebben ze – in niet altijd even goed voorbereide en ondersteunde – aanvallen  geprobeerd ze te vernietigen. Voor de Belgische soldaat waren de Petroleumtanks het symbool van de vijandelijke aanwezigheid op de linkeroever van de IJzer. Pas op het einde van de oorlog werden de intussen tot een hoop schroot gereduceerde tanks door de Duitsers opgegeven. In 2014 werd op initiatief van het stadsbestuur van Diksmuide op deze site een evocerende constructie geplaatst die de herinnering aan deze plaats van verschrikking levendig dient te houden.  

28-07-2016 om 11:42 geschreven door janhuijbrechts  

De zomer van 1916 verliep relatief rustig aan het IJzerfront en dat weerspiegelde zich ook in de verliescijfers. In deze periode sneuvelde slechts één militair uit het kanton Hoogstraten. Op 30 juni 1916 werd Frans Lodewijk Cnaepkens uit Rijkevorsel in Elverdinge bij Ieper dodelijk gewond door granaatscherven. Hij was op 4 april 1915 vrijwillig in dienst gegaan. Nadat hij in het Camp d’Instruction nr. 6 in het Franse Valognes een opleiding had gekregen werd hij als pionier met het stamnummer 177/13 ingedeeld bij de genietroepen te velde, meer bepaald in de 2^e compagnie van het Geniebataljon van de V^e Legerdivisie.

Frans Lodewijk Cnaepkens was op 4 december 1892 in Borgerhout geboren. Hij was het 7^e kind van Cornelius Cnaepkens (° 1854 Vlimmeren) en Angelina Doms (° 1858 Rijkevorsel). Dit kroostrijke gezin dat 11 kinderen zou tellen had zich tussen 1889 en 1895 in Borgerhout gevestigd maar verhuisde nadien naar Rijkevorsel waar Frans Lodewijk het grootste deel van zijn jeugdjaren doorbracht. Hij werd op 2 juli 1916 op de militaire begraafplaats van Westvleteren begraven maar op 19 september 1922 werden zijn stoffelijke resten naar Rijkevorsel overgebracht waar hij – zoals de meeste van zijn gesneuvelde dorpsgenoten - werd bijgezet bij het oorlogsmonument.

25-07-2016 om 10:35 geschreven door janhuijbrechts