Voor diegenen die mij kennen verklap ik geen geheim wanneer ik stel dat ik een boontje heb voor Azië. Mijn eega is van Zuid-Oost Aziatische origine en binnenkort verhuizen we definitief naar het Verre Oosten. Tijdens heel wat van m'n reizen heb ik kennis kunnen maken met de fascinerende Aziatische culturen, zeden en gewoonten. Het doet me dan ook veel plezier dat er vanaf vandaag in Poperinge aandacht wordt besteedt aan een, in mijn ogen, al te lang verwaarloosde pagina uit de geschiedenis van de Grote Oorlog. Vanaf de zomer van 1917 arriveerden de eerste Chinese 'vrijwillige' frontarbeiders in Vlaanderen. Al in augustus 1916 waren er een kleine 40.000 in Frankrijk aangekomen om als arbeider in het Franse leger te dienen maar het had nog heel wat voeten in aarde voor ook de eerste contingenten in ons land aankwamen. Een kleine 100.000 Chinezen gingen in Vlaanderen en Noord-Frankrijk aan de slag in het door de Britten met harde hand geleide 'Chinese Labour Corps'. Ze werden ingezet voor de meest diverse taken gaande van het laden en lossen in de havendokken in Engeland en Frankrijk over wegenwerken achter en aan het front tot het verstouwen van munitievoorraden. Het was hard en ondankbaar werk en bovendien niet ongevaarlijk. Want alhoewel de Britten zich geëngageerd hadden dat ze niet bij de gevechtshandelingen zouden betrokken worden, gebeurde het maar al te vaak dat Chinese werkploegen onder vuur kwamen te liggen... De historicus Xu Guoqi becijferde dat een kleine 3.000 leden van het 'Chinese Labour Corps' tijdens de Grote Oorlog het leven lieten, hetzij op weg naar Europa, hetzij door ziekte of door het niemand ontziende oorlogsgeweld. In ons land kregen 85 Chinezen een laatste rustplaats, 1.864 in Frankrijk en 20 in het Verenigd Koninkrijk. Na de oorlog bleven ze nog geruime tijd hier en werden ze ingezet bij het munitie - en lijkenvrij maken van de voormalige slagvelden. Tegen 1921 waren de meesten terug naar huis gekeerd. Een kleine 3.000 van hen bleven echter in Frankrijk en zij zouden de 'Founding Fathers' worden van Chinatown in Parijs. U kan heel de zomer, tot 17 september hun fascinerende verhaal ontdekken in de Gasthuiskapel (vlakbij de Grote Markt) in Poperinge. De thematentoonstelling wordt gecombineerd met het werk van de fotografen Stephan Vanfleteren en Sanne de Wilde die in het huidige China op zoek gingen naar de wortels van de arbeiders die een eeuw geleden in de Westhoek waren beland. Warm aanbevolen !
Binnen één maand, op 31 juli om precies te zijn, barstte de Derde Slag bij Ieper in alle hevigheid los. De volgende dagen, weken en maanden zal ik geregeld in mijn blogberichten op deze enorme slachtpartij terugkomen. Vandaag een "teaser ' om te beginnen . Ik vestig graag even uw aandacht op deze érg interessante Canadese film uit de 'For King & Empire'-reeks. Ik vertel geen geheim wanneer ik stel dat de Canadese troepen een extreem belangrijke rol speelden in de eindfase van de meedogenloze gevechten rond Passendale, waar ze in oktober - november '17 ruim 16.000 man verloren... Leer meer in deze beklijvende en goed onderbouwde 'History Televesion'-productie. https://youtu.be/hsKY-ouVmb8
Deze maand was het precies 50 jaar geleden dat het baanbrekende Beatles-album 'Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band' uitkwam. Een paar jaar geleden raakte bekend dat het graf van Beatle George Harrison's grootvader Henry was gelokaliseerd op 'St.Mary's Advanced Dressing Station Cemetery' in het Frans-Vlaamse Haisnes, langs de weg van Vermelles naar Hulluch. Ik stootte eerder toevallig op zijn graf toen ik vorig najaar in en rond Hulluch opzoekingen deed voor mijn boek rond de 16e (Ierse) Divisie die hier in het voorjaar van 1916 haar vuurdoop beleefde.
Henry Harrison was op 21 januari 1882 als jongste in een gezin van vier kinderen geboren in West Derby. Hij huwde met Jane Tompson en woonde bij het uitbreken van de oorlog met zijn vrouw en zeven kinderen in Abyssinia Street 24 in Wavertree aan de Mersyside in Liverpool. Deze bouwvakker meldde zich in november 1914 als oorlogsvrijwilliger en belandde in het voorjaar van 1915 na een summiere opleiding, als soldaat in het 1e Bataljon van het Loyal North Lancashire Regiment aan het front. Private Henry Harrison sneuvelde op 25 september 1915, de eerste dag van de beruchte Slag bij Loos. Hij ligt samen met 1.809 lotgenoten begraven op 'St. Mary's ADS Cemetery'. U kan zijn laatste rustplaats terugvinden met volgende referentie: Plot 5, Row F, grave 10.
Een citaat uit Winston Groom's meeslepende 'Storm over Vlaanderen - Triomf en tragedie aan het Westelijk front 1914-1918' (uitgave 2002 Balans / Van Halewyck) over juni 1917: 'Het is een mysterie - en dat zal het ook wel altijd blijven - waarom generaal Haig zijn offensief na de overwinning bij Mesen niet doorzette, of het gevechtsterrein althans niet verder in de richting van West-Vlaanderen verplaatste. Zijn weigering lijkt te zijn voortgekomen uit verwarring, misverstanden, besluitloosheid of een combinatie daarvan...'
