Mijn vriend Urbain – de naam is fictief maar de man bestaat echt – toonde mij het voorschrift dat  zijn cardioloog hem sinds jaar en dag voorschrijft om het cholesterolgehalte in zijn bloed laag te houden: R/ Atorvastatine Mylan, 84 tabletten à 40 mg, 1 daags (37,24 €).

- Het “wit product” van Lipitor, zei Urbain, maar exact dezelfde werking als Lipitor en … een stuk goedkoper.

Ik had het gevoel dat er voor Urbain wellicht een nóg voordeliger alternatief bestond en ik raadpleegde mijn “Gecommentarieerd geneesmiddelen-repertorium”, het groene boekje waarover alleen artsen en apothekers beschikken. En jawel hoor, er bestaat ook een Atorvastatine Mylan van 98 (deelbare) tabletten à 80(!) mg tegen dezelfde prijs. Nu neemt Urbain nog dagelijks zo’n halve tablet en daarmee wordt zijn cholesterol in toom gehouden, voor minder dan de helft van de prijs die hij daarvóór placht te betalen. Dank zij mij. Urbain is mij daar zeer erkentelijk voor. Hij heeft mij daar zondag zelfs nog een pint voor betaald. Ach, daar zijn vrienden nu eenmaal voor…

Anders is het mij vergaan met een andere vriend, Eugène – ook deze naam is fictief en ook deze man bestaat echt. Regelmatig – bijna met de regelmaat van een klok – verzoekt Eugène mij hem een doosje Viagra voor te schrijven: twaalf pillen à 50 mg, kostprijs 113,74 €. Niet dat Eugène ook maar zijn hand omdraait voor enkele honderden euro’s, want hij heeft een bloeiende zaak en hij rekent met dubbel krijt, toch vond ik het mijn plicht hem in kennis te brengen van de generische variant (het “wit product”) van Viagra, zijnde Sildenafil Mylan, 12 x 50 mg voor amper 15 euro, zijnde bijna tien keer goedkoper! Eugène was mij allesbehalve dankbaar voor dat advies:

- Denkt ge misschien dat ik mij de échte Viagra niet kan permitteren? vroeg hij.

- Maar de werking van het generisch product is identiek dezelfde als die van Viagra. Het IS namelijk hetzelfde product. Dat kan iedere medicus of iedere apotheker bevestigen.

- En wat dan nog! Ik wil authenticiteit. Weet ge wat het is? Al dat gedoe met die goedkope witte producten is slecht voor de economie. Het maakt de commerce kapot.

Als de commerce kapot gaat zal dat alvast niet de schuld zijn van Eugène. Hij draagt enkel dure modekleren, gaat naar dure restaurants en dito kapperszaken, koopt om de haverklap een dure auto en laat zich nooit pramen om op café een “tournée générale” te geven. Heel anders dan Urbain, die van het zuinige type is, draagt Eugène de slogan “leven en laten leven” hoog in het vaandel. En dat zijn eigen zaak, ondanks de woekerprijzen die hij vaak hanteert, zo goed floreert, dankt hij aan het feit dat er nog genoeg mensen zijn voor wie “leven en laten leven” geen holle woorden zijn. En als er eens iemand een toespeling maakt op zijn woekerprijzen, dan heeft Eugène altijd deze repliek klaar: niemand heeft ooit gezegd dat ik een dief ben, ze zeggen hooguit “Eugène laat zich goed betalen”.

10-06-2015 om 16:07 geschreven door kris vansteenbrugge  

Het is ontroerend hoe zeer sommigen meeleven met mijn groot verdriet: de gestolen Apollo. Twee anonieme brieven zijn gekomen. Losgeld werd tot op heden niet geëist. Tips zijn legio, maar de meeste zijn niet ernstig bedoeld, waardeloos. Eén verdient nochtans, zo denk ik, mijn aandacht. Te weinig aandacht heb ik geschonken aan de Gentse nachtzwaluw, waarvan sprake in de tweede brief. Een geheim scenario, waarin elementen te vinden zijn die zouden moeten leiden tot het vinden van de dader? Niet uitgesloten dat de dader van de hele zaak een soort spel wil maken, een kat-en-muis-spel en tegelijk een detective-verhaal waaruit aan ’t eind zal blijken dat hij de speurders, die ziende blind waren,  herhaaldelijk de pap in de mond heeft gegeven.

De nachtzwaluw dus: de Caprimulgus europaeus, ook geitenmelker genoemd. De vogel is allesbehalve een zwaluw, net zo min als het zeepaardje een paardje is, of de inktvis een vis, of het Guinees biggetje een biggetje… Onze geitenmelker is groter dan een zwaluw, heeft een eerder onaantrekkelijk grauw grijs-bruin verenkleed en leeft hoofdzakelijk in de bossen. In tegenstelling tot het gezang van de echte zwaluw (*) is het geluid dat de nachtzwaluw maakt – een soort gekras – uitermate onaangenaam en het zou op zijn minst zeer aanmatigend geweest zijn van zijnentwege om te doen alsof hij mijn zangstem niet kon verdragen, met als gevolg dat hij het stadscentrum vaarwel heeft gezegd. Iets aannemelijker zou zijn dat hij kan gedacht hebben: er wordt hier al genoeg gekrast, ik ga er van door. Overigens vraag ik mij af of de nachtzwaluw ooit het stadscentrum, dat door studenten werd bevolkt, heeft bewoond, want het is, zoals reeds gezegd, een bosvogel. En er is meer: áls hij al de stad heeft bewoond dan moet dat in de periode van mei tot september geweest zijn want de rest van ’t jaar bracht hij door in warmere landen, en mei tot september, da’s nu net de periode waarin mijn stem niet zal geschald hebben in het Gentse.

Kortom, ’t is enigszins bizar en anderzijds stemt het tot nadenken dat de anonieme briefschrijver de nachtzwaluw hierbij betrekt. ’t Zal wel niets te betekenen hebben maar de Franse naam is “engoulevent” en dat is tevens de naam van een Franse wielrenner die we kennen van de wedstrijdreportages op TV.

En terwijl het gerechtelijk onderzoek in verband met dé kunstroof van de éénentwintigste eeuw traagzaam verder loopt en de speurders hun werk doen lijkt het er op dat we verder van huis zijn dan enige tijd geleden. Moeten we het idee dat de politie zelf achter de roof zit laten varen? Dan toch maar zoeken in het studentenmilieu: ornitologie, criminologie, letterkunde, beeldende kunst…?

(*) De zwaluw is wel degelijk een zangvogel. Sommigen denken ten onrechte dat de zwaluw stom is. Zo ook de Oude Grieken. Zie het verhaal van Prokne en Philomela op pag. 101/2 van mijn boek “Uit het schuim van de zee” (2011).

09-06-2015 om 00:00 geschreven door kris vansteenbrugge