Dertig jaar geleden – we schrijven augustus 1980 – kwamen enkele sportievelingen op het idee een loopkoers te organiseren in Grijsloke, dat toentertijd nog Gijzelbrechtegem heette. Véél vroeger heette het Chrysolii locus, hetgeen betekent: de plaats van Chrysolius, d.i. de plaats waar Chrysolius heeft gewoond. Deze laatste was een missiebisschop en martelaar, afkomstig uit Armenië, die in de derde eeuw na Christus naar onze gebieden werd gestuurd om er de christelijke leer te verkondigen. Hij vestigde zich in de bosrijke streek van Grijsloke. Later, omstreeks 1200, werd het dorp Gijzelbrechtegem genoemd, naar ene Gyselbrecht, heer van Oudenaarde. De oude naam, Chrysolii locus, bleef echter voortleven als “Grijzeloke” of “Grijsloke”, de volkse benaming die in de streek de voorkeur kreeg boven het plechtstatige “Gijzelbrechtegem”. In de loop der jaren echter kreeg de naam “Grijsloke” een negatieve bijklank, althans in het “officieel taalgebruik”: het leek wel een soort scheldnaam… Een lovenswaardige poging om de naam “Grijsloke” in ere te herstellen werd in de zestiger jaren ondernomen door de organisatoren van de jaarlijkse “Nachten van Grijsloke”. Maar de Nachten zijn jammer genoeg ter ziele gegaan tegen het eind van de jaren zeventig. Het kleine dappere Grijsloke snakte opnieuw naar iets om mee uit te pakken: de loopkoers!

Op een zaterdag in augustus van ’t jaar 1980 hing aan de kerkdeur een met de hand geschreven briefje: morgen loopkoers, iedereen mag deelnemen. Er kwamen zeventien deelnemers. Dwars door Grijsloke was geboren. Een succes! Niet wereldschokkend weliswaar, maar toch voor herhaling vatbaar en op een hoger niveau: nationaal, internationaal… De zaak werd professioneel aangepakt en in 1981 kamen er zeshonderd (!) lopers. Dát was de eerste échte Dwars door Grijsloke. In de jaren die volgden zouden veel bekende atleten naar ons dorp komen afgezakt, ook uit de buurlanden. In 1982 reeds had Dwars door Grijsloke immers de zegen gekregen van dokter Ernst van Aaken, de Duitse jogging-paus en daarmee was de koers definitief gelanceerd. In 1990 werd een record van om en bij de tweeduizend deelnemers genoteerd. Iedereen was vol lof over “de mooiste stratenloop van Vlaanderen”. In 1982 werd daarenboven “Loopclub Grijsloke” gesticht: wekelijks werd er looptraining gehouden en Grijsloke zond zijn zonen en dochters uit naar stratenloopwedstrijden in alle werelddelen. En alzo gebeurde het dat het kleine dorp, achtenzeventig hectare groot en amper een paar honderd inwoners, wereldfaam kreeg. “Levensloop” en “Grijslokes Olympiade” waren thema’s die de nationale perspagina’s haalden. De naam “Gijzelbrechtegem” was naar de geschiedenisboeken aan ’t verhuizen.

Het oorspronkelijk logo, twee jeugdige lopers en de kapel, is gebleven. De kerk en de kapel hebben immers te allen tijde centraal gestaan in Grijsloke. De jaarlijkse bedevaartloop en dito mis (dit jaar op zaterdag 21 augustus om 17 uur) zijn evenzeer tekenen van de godsvrucht van Loopclub Grijsloke. En wat  in de beginjaren wellicht niemand had durven hopen: na dertig jaar is Dwars door Grijsloke nog steeds springlevend. Weer staan ambitieuze mensen met nieuwe frisse ideeën aan het roer. De ouderen, de stichters – enkele pioniers zijn er helaas niet meer – staan nu aan de zijlijn en kijken tevreden toe. En allen zien wij vol verwachting uit naar de dertigste Dwars door Grijsloke op zaterdag 28 augustus a.s.!

(deze tekst werd geschreven voor "Kerk en Leven", alias 't Parochieblad)

12-08-2010 om 09:45 geschreven door kris vansteenbrugge