Brief aan mijn ouwe vriend Karel die vorig jaar het door criminaliteit overspoelde Zuidwestvlaanderen  definitief heeft ingeruild voor het zonnig land van Alphonse Daudet. ’s Nachts doolt er een everzwijn rond zijn woning in de Provence.

Beste Karel,

Eén dezer dagen, meer bepaald op 9 februari, zijt gij zeventig jaar: hartelijk gefeliciteerd! Een heel bijzondere dag voor de schilderkunst: niet alleen omdat het uw verjaardag is, maar ook omdat op die dag de grootste Vlaamse schilder aller tijden begraven wordt (Raveel). Wij durven veronderstellen dat gij deze mijlpaal in uw bestaan zult vieren met een natje en een droogje, anders gezegd -  nu ge toch in de zonnige Provence woont -  un petit liquide et un petit sec. In bijlage twee suggesties voor wat betreft het droogje: twee bereidingswijzen van everzwijn. Voor het geval natuurlijk dat ge tegen de bewuste datum het everzwijn al hebt geschoten, dat ’s nachts op uw landerijen ronddwaalt…

Toch zou ik u willen aanraden enige voorzichtigheid aan de dag leggen, wat dat everzwijn betreft. Zoals moge blijken uit de bijlage (“foto” uit een Grieks boek) en uit het verhaal nummer  19 uit mijn boek “Uit het schuim van de zee” zou dat everzwijn wel eens een vermomde godheid kunnen zijn (goden zijn onsterfelijk!) en zo zoudt ge wel eens de vloek van de goden op u en uw hele nageslacht kunnen laden. Er zijn voorbeelden genoeg van dergelijke drama’s in de Griekse mythologie. Enfin, ge ziet wel. Ge zijt nu oud genoeg om in deze zelf te beslissen en uw verantwoordelijkheid op te nemen.

En wat “hypocrietgehalte” betreft. Ik kan niet anders dan het een goede woordspeling vinden. Met dat woord hadt ge kunnen meedingen naar “Het woord van het jaar 2012”, al vrees ik dat gij toch maar weinig kans hadt gemaakt. Kijk maar wat er van mijn voorstel “epocriet” terechtgekomen is: klik hier maar eens op www.bloggen.be/pierpont/archief.php=ID2061164 .

Laat ondertussen de weldaden van “La douce France” maar rijkelijk over u heen stromen, beoefen verder de kunst, zoniet de schilderkunst dan toch de levenskunst in ’t algemeen en vergeet vooral niet mijn groeten en wensen over te maken aan Jaklientje.

01-02-2013 om 20:32 geschreven door kris vansteenbrugge