Mijn nieuwste boek (Uit het schuim van de zee, 2011) behandelt de hele Griekse mythologie in 136 verhalen (408 pag.) en 18 originele tekeningen. Het is nu reeds aan zijn derde druk toe. Het boek is te bestellen via mail (kvansteenbrugge@gmail.com). Betaling na ontvangst (18,95 euro). Bij bestellingen vóór 1 mei dienen geen verzendkosten betaald te worden.
FLAUW EN PUBERAAL, MAAR GOED BEDOELD: dit soort verhaaltjes vindt u bij de vleet ('n 200-tal) op www.bloggen.be/kris .......... PICTAIKU'S (de allernieuwste kunstvorm) vindt u op www.bloggen.be/pictaiku
04-11-2009
Hoe zeere vallen ze af.
Hoe zeere vallen ze af.
Hoe zeere vallen ze af,
de zieke zomerblaren;
hoe zinken ze altemaal,
die eer zoo groene waren,
te grondewaart!
Hoe deerlijk zijt gij ook
nu, boomen al, bedegen;
hoe schamel, die weleer
des aardrijks, allerwegen,
de schoonste waart!
Dit is de eerste van zes strofen waarin de onovertroffen Guido Gezelle zijn virtuositeit loslaat op de herfst, het vallen van de bladeren, november. Het is zijn manier om te verwoorden dat november een beetje zeer doet, hetgeen ik eergisteren heb willen beduiden met mijn collage van dode bladeren. Niemand van mijn trouwe lezers heeft de collage écht mooi gevonden en evenmin heeft iemand het walgelijk lelijk gevonden te oordelen naar het aantal reacties. En zo is t goed.
In de kerk van Elsegem hing eertijds boven het hoofdaltaar een klok, met daaronder de tekst: Gedenk, o mens, dat elke tik u nodigt tot de dood. De klok is nu weg, al vele jaren. Alleen de ouderen herinneren zich nog de tekst. De ouderen, die weldra te grondewaart zullen zinken. Een jaar of zes geleden heeft ons dorp, met zijn amper twaalfhonderd inwoners, de pers gehaald: zevenentwintig parochianen hadden dat jaar het tijdelijke met het eeuwige verwisseld. Zevenentwintig zieke zomerblaren! Mijn schoonmoeder was één van hen. Wijze mensen hebben erover nagedacht, over het fenomeen Elsegem, het dodendorp. Maar alles is gelukkig ten goede gekeerd: dit jaar van de ene Allerheiligen tot de andere zijn er amper vijf ter ziele gegaan. Toeval? Ongetwijfeld
Met Allerheiligen gaan de gedachten naar de dierbare overledenen, naar onze eigen sterfelijkheid en naar die laatste tik. Op de kerkhoven treuren wij om de afgestorvenen en tegelijkertijd zijn we blij dat al die medemensen, net zo min als wij, het eeuwig leven hebben. Het tegenovergestelde zou, onze eigen sterfelijkheid een gegeven zijnde, een onuitstaanbare kwelling betekenen, voor u en voor mij. Mort de voisin réconforte!
En net als ik op het punt sta deze beschouwing af te sluiten, krijg ik een mail van O. van Togenbirger de Waelekens, de grote filosoof. De mail is ter gelegenheid van Halloween. Waarom wij ons met zijn allen verlustigen in de gruwel en griezel van Halloween? Omdat wij wéten dat het fictie is en omdat het de nog veel grotere gruwel en griezel van de werkelijkheid doet vergeten. Voor even maar, want de rauwe realiteit krijgt ons altijd weer in haar greep.
November doet een beetje zeer, al loopt er vaak een gouden draad doorheen... (iemand heeft dit ooit gezegd of geschreven)
Dit is een collage van afgevallen blaadjes uit mijn eigen tuin. Als u dit mooi vindt, beste lezer, mag u mij dat gerust laten weten. Ook als u het niet mooi vindt mag u reageren...
Mijn nieuwste boek (Uit het schuim van de zee, 2011) behandelt de hele Griekse mythologie in 136 verhalen (408 pag.) en 18 originele tekeningen. Het is nu reeds aan zijn derde druk toe. Het boek is te bestellen via mail (kvansteenbrugge@gmail.com). Betaling na ontvangst (18,95 euro). Bij bestellingen vóór 1 mei dienen geen verzendkosten betaald te worden.
