Mijn vriend Urbain – de naam is fictief maar de man bestaat echt – toonde mij het voorschrift dat  zijn cardioloog hem sinds jaar en dag voorschrijft om het cholesterolgehalte in zijn bloed laag te houden: R/ Atorvastatine Mylan, 84 tabletten à 40 mg, 1 daags (37,24 €).

- Het “wit product” van Lipitor, zei Urbain, maar exact dezelfde werking als Lipitor en … een stuk goedkoper.

Ik had het gevoel dat er voor Urbain wellicht een nóg voordeliger alternatief bestond en ik raadpleegde mijn “Gecommentarieerd geneesmiddelen-repertorium”, het groene boekje waarover alleen artsen en apothekers beschikken. En jawel hoor, er bestaat ook een Atorvastatine Mylan van 98 (deelbare) tabletten à 80(!) mg tegen dezelfde prijs. Nu neemt Urbain nog dagelijks zo’n halve tablet en daarmee wordt zijn cholesterol in toom gehouden, voor minder dan de helft van de prijs die hij daarvóór placht te betalen. Dank zij mij. Urbain is mij daar zeer erkentelijk voor. Hij heeft mij daar zondag zelfs nog een pint voor betaald. Ach, daar zijn vrienden nu eenmaal voor…

Anders is het mij vergaan met een andere vriend, Eugène – ook deze naam is fictief en ook deze man bestaat echt. Regelmatig – bijna met de regelmaat van een klok – verzoekt Eugène mij hem een doosje Viagra voor te schrijven: twaalf pillen à 50 mg, kostprijs 113,74 €. Niet dat Eugène ook maar zijn hand omdraait voor enkele honderden euro’s, want hij heeft een bloeiende zaak en hij rekent met dubbel krijt, toch vond ik het mijn plicht hem in kennis te brengen van de generische variant (het “wit product”) van Viagra, zijnde Sildenafil Mylan, 12 x 50 mg voor amper 15 euro, zijnde bijna tien keer goedkoper! Eugène was mij allesbehalve dankbaar voor dat advies:

- Denkt ge misschien dat ik mij de échte Viagra niet kan permitteren? vroeg hij.

- Maar de werking van het generisch product is identiek dezelfde als die van Viagra. Het IS namelijk hetzelfde product. Dat kan iedere medicus of iedere apotheker bevestigen.

- En wat dan nog! Ik wil authenticiteit. Weet ge wat het is? Al dat gedoe met die goedkope witte producten is slecht voor de economie. Het maakt de commerce kapot.

Als de commerce kapot gaat zal dat alvast niet de schuld zijn van Eugène. Hij draagt enkel dure modekleren, gaat naar dure restaurants en dito kapperszaken, koopt om de haverklap een dure auto en laat zich nooit pramen om op café een “tournée générale” te geven. Heel anders dan Urbain, die van het zuinige type is, draagt Eugène de slogan “leven en laten leven” hoog in het vaandel. En dat zijn eigen zaak, ondanks de woekerprijzen die hij vaak hanteert, zo goed floreert, dankt hij aan het feit dat er nog genoeg mensen zijn voor wie “leven en laten leven” geen holle woorden zijn. En als er eens iemand een toespeling maakt op zijn woekerprijzen, dan heeft Eugène altijd deze repliek klaar: niemand heeft ooit gezegd dat ik een dief ben, ze zeggen hooguit “Eugène laat zich goed betalen”.