Een paar nieuwsfeiten uit mijn regio, zijn dezer dagen ook “hot” op de nationale nieuwsmarkt. Zo is er de uitwijzing van een “uitgeprocedeerde asielzoeker”. Vooreerst kan ik mij niet voorstellen dat men in Gent ongestraft iemand mag toespreken met “jij uitgeprocedeerde asielzoeker”. Maar dit helemaal terzijde…  De uitgeprocedeerde asielzoeker waar het om gaat verblijft al een jaar of vijf in ons land, spreekt onze taal, is perfect geïntegreerd, heeft een vaste relatie en daarenboven vast werk, en dat nog wel in een knelpuntberoep. En zo iemand zou ons land moeten verlaten voor zijn land van herkomst, alwaar hem bittere armoe wacht en misschien wel de dood! Want wat wil het geval, zo lees ik in de krant? De man is vijf jaar geleden uit zijn land gevlucht omdat hij bang is voor “bloedwraak”. Iemand zou ‘s mans moeder beledigd hebben en zo iemand moet dan volgens de (ongeschreven?) wetten van dat land vermoord worden. En die moord is niet helemaal geslaagd: de belediger is er met een weliswaar zware verminking van afgekomen. Die wrekende daad, door onze asielzoeker gepleegd, dient vanzelfsprekend ook weer gewroken te worden en…  daarvoor is hij dus gevlucht. Had men niet veel ellende kunnen voorkomen door preventief op te treden en de asielzoeker nooit in ’t land binnen te laten? Ik weet het niet hoor. Maar u, beste lezer, misschien wel?

En dan die ontslagpremie van een uittredend parlementslid: enkele honderdduizenden euro’s. De man zou die premie moeten weigeren, zegt men: hij is immers rijk, heeft het geld niet nodig, is geen dag werkloos geweest en heeft nog steeds een vetbetaalde job. Maar aan wie zo spreekt stel ik de vraag: zou u zo’n pak geld weigeren, als het u aangeboden werd? Ik alvast niet. Stel dat iemand mij zegt: hier is een pak geld, een ontslagpremie waar u nog recht op hebt vanwege vierendertig jaar trouwe dienst in het OCMW-ziekenhuis. Ik zou stomverbaasd zijn, niet wetend wat mij overkomt, maar ik zou mij geen ogenblik afvragen of ik die premie wel verdien en of ik die niet beter zou weigeren. Ik zou het geld goed kunnen gebruiken en ik zou het met beide handen aannemen. Ze moeten het maar niet aanbieden, nietwaar. Het geld weigeren zou overigens heel onbeleefd zijn tegenover de milde schenker, zo meen ik te mogen stellen. Ons uittredend parlementslid hoeft dus geen blaam te krijgen; men moet maar eens komaf maken met die ontslagpremies. Da’s ook weer de preventieve aanpak.

En op de internationale markt? Het nieuws van alle dag. Overal komen mensen om in oorlogen allerlei  en door hongersnood. Het helpt, om de wereldoverbevolking tegen te gaan. Geboortebeperking zou mijn inziens een betere aanpak zijn. Ook hier weer de preventieve aanpak dus.

En om op een wat lichtvoeterige noot te eindigen…  Gisteren was ik op een feest. Eten en drinken en aangenaam gezelschap. Hapjes allerlei. En oesters. Oesters zijn zowat het summum voor de fijnproevers. Maar de fijnproevers zijn blijkbaar dun gezaaid. Geen tien procent van de aanwezigen heeft zich aan de oesters gewaagd!

30-09-2013 om 00:00 geschreven door kris vansteenbrugge