|
Ach, beste lezer, ik doe het nooit meer. Vorige week waren mij een paar artikelen opgevallen in de krant van 10 november. En toen heb ik u beloofd daarover te schrijven. En ik doe het alsnog, omdat ik mij geen imago wil op de hals halen van iemand die zijn beloften niet nakomt. Maar zelfs het meest ophefmakend nieuws is na enkele dagen niet meer boeiend en aangezien het niet eens om ophefmakend nieuws ging, zult u hopelijk wel begrijpen dat mijn pen niet bol staat van enthousiasme en dat ik bij deze het voornemen te kennen geef van u nooit meer zulke weinig zinvolle beloften te doen. Maar goed
Er werd wat uitgeweid over de schorsing van Janina Woepi Wickmayer en van Xavier X-man Malisse. Voor gelijkaardige feiten. In verband met de whereabouts. Straffen buiten proportie natuurlijk en ik kan mij niet voorstellen dat de soep zo heet zal gegeten worden als ze wordt opgediend. Maar toch nodig misschien om die nalatige sportlui eens flink te doen schrikken. Van Xavier verwondert het mij niks en van Woepi weet ik nu dat zij eveneens een nalatig meisje is. Ongetwijfeld komt het voor Janina wel goed want naar t schijnt kan zij zich dure advocaten permitteren. En dan zou het voor Xavier, die zich géén advocaat kan permitteren, toch ook in orde moeten komen vermits hij dezelfde overtreding begaan heeft. Of zie ik dat verkeerd? Werkt het gerecht niet op die manier in ons land? Janina is overigens niet op haar mondje gevallen als het er op aankomt argumenten te harer ontlasting naar voren te schuiven. Het systeem is te ingewikkeld, argumenteert zij ál dat ingewikkeld gedoe met telefoneren, e-mailen, SMS-en
, zeker voor een negentienjarige. Een argument waar ongetwijfeld niemand van de dure advocaten zou opgekomen zijn. Had u er enig idee van, beste lezer, dat negentien jaar in deze een moeilijke leeftijd is? Ik alvast niet. Als ik met een probleem worstel omtrent telefonie, e-mailen of SMS-en, dan vraag ik het aan mijn kleindochter die eergisteren twaalf is geworden, en met al die moderne communicatietechnologie niet de minste problemen heeft. Twaalf jaar is dus allerminst een moeilijke leeftijd, op dat gebied. Blijkbaar. Maar met negentien is zij misschien alweer heel wat van die vaardigheden kwijt. Wie weet. Geestelijke aftakeling kan soms heel vroeg beginnen
Dan stond er ook nog iets van een dokter die jarenlang meerdere huisbezoeken per dag aflegde bij éénzelfde patiënte, en daar telkens het volle pond voor aanrekende. Zo verdiende hij, aan die ene patiënte, in één jaar tijd 38.000 euro en dat komt ongeveer overeen met mijn jaarinkomen tijdens mijn topjaren ik vond toen dat ik een heel behoorlijk inkomen had. En ik die dacht, in het jaar dat ikzelf huisarts ben geweest, dat nooit meer dan één huisbezoek per dag mocht aangerekend worden! Dat de dokter zo vaak op huisbezoek ging, was de schuld van de patiënte zelf: ze belde hem telkens op. En de dokter was bang dat zij zou panikeren als hij niet op haar verzoek inging. Hetgeen zou kunnen leiden tot een beroerte of een hartaanval bij de dame, gezien haar hoge bloeddruk: 26! Is het onredelijk van mij te veronderstellen dat na duizenden huisbezoeken die huisdokter er allicht in geslaagd was die bloeddruk tot het laagst haalbare niveau te brengen. Zonder de goede zorgen van haar dokter had de dame in kwestie wellicht het Guinness Record Book gehaald: de hoogste bloeddruk ooit gemeten! Maar nu is er natuurlijk ook een record: het hoogste aantal huisbezoeken bij éénzelfde patiënt in, laten we zeggen, een tijdspanne van vijf jaar
En dan was er een hele pagina over seksisme, u weet wel, discriminatoire toestanden tussen de geslachten. Het komt erop neer dat vrouwen zwaar onderbetaald worden, dat zij nauwelijks in aanmerking komen voor mooie postjes en dat zij niet gerespecteerd worden want nagefloten of in de billen geknepen door het andere geslacht. Sta mij toe dat ik daar zo mijn mening over heb. Zeker na wat een maand of twee geleden gebeurd is met mijn vriend Zeger. Hij had een knap vrouwtje in de billen geknepen, waarop het lieve kind hem prompt een bloedneus had geslagen; zijn neus staat er nog steeds een beetje scheef van. Zeger staat nu geboekstaafd als een geile misdadiger. Voor het vrouwtje dat zich zo dapper heeft verdedigd niets dan lof. Ik denk, in alle nederigheid, niet dat het geluk mij nog ooit te beurt zal vallen, dat ik door een lid van het andere geslacht in de billen geknepen wordt. En ik mag het niet gedroomd hebben dat ik haar betaal met een slag op de neus, waarop zij bloedend neerzijgt en voor het leven verminkt is.
Over die vreselijke plaag die discriminatie heet, zal ik het nog hebben in de toekomst. t Zal niet alleen over sexisme gaan, maar ook over racisme. t Zal nog vóór t einde van t jaar zijn, dat beloof ik u!
Kijk, nu verval ik toch weer in mijn oude fout: beloven, altijd maar beloven. Ik lijk wel een politicus
|
