~ Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke Randdebiliteit ~
~ HÉT "progressief" Orgaan Der "Hangmatsocialisten" ~ Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke & Politieke Randdebiliteit
12-09-2009
een cynisch tussendoortje..
Maandag gaan we voort met ons dossiertje over de "slimme meters".
Ondertussen werden we wat afgeleid door de zoveelste hoofddoeksaga die
dit weekend trouwens een hot item is in de meeste Vlaamse kranten. Goed
zo. Sommigen, zoals Tom Naegels, laten zelfs de meisjes zelf aan het
woord. Uitstekend! Bovendien brengt dit eindelijk de nodige nuances aan
ipv het onnozele debat over zogenaamde waarden, cultuurclashes en
godsdienstoorlogen door geflipte filosofen, imams enz. Dit is een debat
dat op straat gevoerd wordt rond dagelijkse thema's als respect,
aanvaard worden, gelijke kansen, opleiding, racisme... Vanaf het moment
dat het grote gelijk om de hoek komt kijken met filosofen, bijbels en
korans is het om zeep. Blijkbaar zal er nu een apart islamonderwijs
komen zoals onze grondwet ook toelaat. Maar of dat de oplossing zal
zijn daar twijfelen we toch aan. Stel dat iemand later solliciteert bij
een bedrijf en dus verklaart dat hij zijn middelbare opleiding heeft
gevolgd in zulke islamschool...Hallo. Je hebt dan niet alleen je
familienaam en uiterlijk tegen.... Dit is dus een zeer kortzichtige
oplossing en de weg naar de volledige segregatie. Men zal niks van
elkaars cultuur meer begrijpen op een paar keukenrecepten na zoals nu
al het geval is. Dus geen vooruitgang in het vooruitzicht! En het moet
ons toch ook van het hart dat het katholieke net blijkbaar helemaal
niet op de zelfde lijn zit. Je hoort die nauwelijks en wij horen in elk
geval geen vraag naar een hoofddoekverbod. Zij zullen natuurlijk
evenmin Islamlessen invoeren. Dat is trouwens hun taak niet. Dus is het
gemeenschapsonderwijs, volgens ons, bezig om te mislukken in haar "raison
d'être", namelijk een alternatief bieden voor de katholieke
eenheidsgedachte die, we geven het toe, niet zo dwingend meer is als 50
jaar geleden. Maar geen alternatief lijkt ons niet meteen een vrolijke
gedachte.
Genoeg hierover. Opel gaat dicht. Yep. Iedereen weer achter zijn eigen
ideologische zandzakken. De één is voor de vrije markt en dus sluiten
die ouwe boel de andere voor ongebreidelde steun en openhouden voor het
belang van de werknemers. Elk kamp heeft zo haar eigen goeie en minder
goeie argumenten. Wat ons vooral opvalt is de meesterlijke
communicatiestrategie die er blijkbaar rond gans dit dossier wordt
gehanteerd. Officieel is er dus niks bekend over een eventuele sluiting
want dan zou de zo bekende maar wel nutteloze "wet Renault" moeten
ingaan. Dat wil zeggen de ondernemingsraad bijeenroepen en informeren
wat er te wachten staat waarop de vakbonden dan wat mogen leuteren over
alternatieven. Nog nooit geweten dat de soms zinnige alternatieven van
de vakbonden worden gerealiseerd. Kan ook niet. Vermits alle
belangrijke beslissingen eerst door de voornaamste, we gebruiken een
modieus woord, "stakeholders" worden genomen. En wie zijn dat? De grote
aandeelhouders. Al eens gedacht wat er zou gebeuren indien zo een
directeureke van het zevenendertigste knoopsgat, voorzitter van de
ondernemingsraad van Opel-Antwerpen, ergens in Bochum of in één of
andere Duitse bierstube zou komen verklaren aan de grote
aandeelhouders dat hij akkoord gaat met de standpunten van het ACV en
ABVV. Jawohl meine herren (und damen?) ....Ik wil even niet in de
schoenen staan van die brave man...zeker nu het management meer en
meer op militaristische leest geschoeid wordt. Al eens een modern
handboek management gelezen? Je waant je midden de Amerikaanse aanval
op Irak. Zelfde terminologie, zelfde onderbouw..."men" beslist, de rest
voert uit...basta. Alle neuzen in de zelfde richting en ten aanval....
Terug naar onze communicatiestrategie: als spindoctor adviseer je dan dat één of ander orgaan, overheid,
weet ik veel, begint te suggereren dat de boel dicht gaat. Niks
officieel maar toch luid genoeg om ernstig genomen te worden...een
stoet van officiële gezagsdragers zal zich in beweging zetten en met
zakken vol geld en voordelen komen smeken om toch open te blijven.
Zelfs in een flink afgeslankte versie...Ondertussen worden de betrokken
werknemers volledig gedemoraliseerd en bereid je ze mentaal voor op het
aanvaarden van een afscheidscheque waarvan de totaalbudgetten reeds
werden afgesproken met de aandeelhouders. Hoe langer je ze
demoraliseert, hoe minder je moet uitgeven want hoe vlugger ze tevreden
zijn.... Ondertussen is zelfs de ganse bevolking overtuigd van het
onafwendbare noodlot dat boven het bedrijf hangt en verwerf je steeds
meer begrip bij de politiekers die al met de afbraak (op hun kosten)
van gans de boel tevreden zijn. Zij zullen dat dan wel verkopen aan hun
kiezers als een nieuw bedrijventerrein voor dynamische
startersbedrijven...Voilà, klaar is kees nu gewoon afwachten en
kijken...
Over stinkende baarddragers en hysterische muzelwijven
Beste lezertjes, nadat we met gisteren, met veel plezier, Benno en
consoorten en de ganse bende van Visionair België hebben uitgeroepen
tot rechtse dwazekloten hopen we dat deze Groot-Nederlandse
intellectuelen zo vlug mogelijk als helden worden binnen gehaald op de
talloze rechtse blogs en facebooks die Vlaanderen zulk een tolerant
imago bezorgen. Tenslotte deden we niks anders dan de zelfde
genuanceerde manier van denken te hanteren dan diegene die zij hebben
gebruikt om een vernietigend oordeel te vellen over de Islam in het
algemeen en over de moslima's in het bijzonder. We zullen hier dus
schrijven dat : "elke uitspraak van deze bende is een zwaard geplant in
het hart van weldenkend links". Voilà. Al beschouwen we ons zelf niet
meteen als eminente leden van "weldenkend" links en zal "weldenkend"
links ons niet meteen in de armen sluiten vrezen en hopen we. Maar dat
zal ons (hallal) worst wezen. We denken ook niet dat ons blogje met nog
niet eens honderd dagelijkse lezers veel zal kunnen bijdragen aan de
ganse discussie rond de hoofddoekjes. Wat ons wel stoort is de
arrogantie en de pretentie waarmee blogs met nog veel minder lezers
doen uitschijnen dat zij de mening van de Vlaamse meerderheid
rondbazuinen. Vermits Benno en C° ons aanraden om haatzaaiende
Islamitische websites op te zoeken om ons een mening te vormen over het
gevaar dat op ons af komt doen we net het tegenovergestelde. We
bezoeken collega's op bloggen, politieke blogs om ons een mening te
vormen over de tolerantie waarmee Vlaanderen zo kwistig omspringt. Effe
onze collega politieke blogger "Tafelspringer" citeren. Je vindt die op
http://www.bloggen.be/tafelspringer/.
Deze brave springer staat in de rangschikking van de politieke blogs
van bloggen op een eervolle 6de plaats. dat betekent concreet dat hij
ongeveer een paar tiental dagelijkse lezertjes heeft. Vermits wij op één
zelden de 100 halen op dagbasis. Geeft meteen een duidelijk en zelfrelativerend beeld van
ieders belang als "democratisch vrij medium" op dit ogenblik. Wij geven een kleine bloemlezing van de laatste bijdragen:
9/9/2009
...Kijk en luister naar
de Imams, die verkondigen dat, daar waar ooit een Muzelman gebeden
heeft, dit gebied voor altijd toebehoort aan de Islam. Vergeet
ondertussen niet dat zij komen bidden op plaatsen waarvoor onze
voorvaderen hun leven gegeven hebben .Dan nog mogen Muzezlwijven met
veel omslag en scherpe tong beweren, dat zij bijvoorbeeld Antwerpenaar
zijn, omdat zij in Antwerpen geboren zijn, en Antwerps praten als
Brugman : zij zijn en blijven vreemdelingen, niet alleen omdat dit niet
hùn land is, en nooit geweest is of zal zijn, maar omdat zij qua
godsdienst en achtergrond, zeden en gewoonten, en niet in het minst
wegens hun uitzicht en klederdracht, altijd ersatz zullen zijn,
plaatsvervangend, onwelkome gasten die het huis niet meer uitwillen.
Het getuigt van een hemelhoge pretentie zich een andere identiteit
naast de hunne, die ze ten allen prijze willen behouden, aan te meten.
Wat denken die gasten wel, zich te mogen bemoeien met ònze
verkiezingen. Zij zijn niet in staat begrip op te brengen hoe ons land
moet bestuurd worden. Als zij, of hun vriendjes, zich daarmee bemoeien,
is het alleen om hun positie te versterken op de kap en in het nadeel
van de oorspronkelijke bevolking!
8/9/2009
...
We
weten het allemaal. Een vakbondsman is per definitie een afbreker en
een zakkenvuller op kap van de kleine man. Althans in onze dagen. Ooit
is het wel anders geweest in de jaren 1800 en 1900, toen de werkman dom
en arm gehouden werd, respectievelijk door de pastoor en de baron,
waarbij wij voor het gemak maar even voorbijgaan aan de culturele
erfenis der abdijen doorheen de eeuwen zonder dewelke wij zekerlijk
geen Renaissance noch Verlichting zouden gekend hebben. Een evolutie
waarvoor de haatbaarden van de godsdienst van vrede nog zekerlijk een
paar duizend jaar te gaan hebben ..
Afbreken is goedkoop en gemakkelijk! Opbouwen vraagt doorzicht en standvastigheid. Dat zijn twee begrippen die in kalligrafisch schoonschrift boven
elke onderneming zouden moeten zweven, vastgehouden door een soort van
tweeling Vrouwe Justitia. Een met een carton voor de buik met daarop
Kapitaal en bij de andere Arbeid, om te verzinnebeelden dat de een
niet kan zonder de ander. En de syndicalist-profiteur? Die mag men
gebruiken als keikoppen-kasseistenen bevloering, waartussen het gras
weggehouden wordt met een aardappelmesje, lijk ooit in den Armee Belge
door de piot, door de syndicalist-nurttige idioot. Terwijl de leiders
als Rudy De Leeuw en Luc Cortebeeck binnen de omheining als roofdieren
in een kooi voor het publiek tentoon gesteld worden .Verboden te
voederen .Betreten Verboten Ansteckende Krankheit
Nog 8/9/2009
...De
hoofddoeken-affaire in het Atheneum van Antwerpen Hoboken, de
moskee-bouw al over ons land, overal zijn de tekenen van de zo goed als
verloren strijd in het straatbeeld aanwezig. De carnavalskledij van de
haatbaarden, in vrouwenklederen als slaapjurken, de vormloze gestalten
van schichtig wegsluipende Muzelwijven, oud en jong, de rochelende en
spuwende straatcriminelen die, nauwelijks de wieg ontgroeid, benden
vormen die dreigend in de straten rondhangen : ze zijn de voorboden van
een heus bezettingsleger, altijd in beweging maar altijd tegen ons.
en de kers op de taart 8/9/2009
...in
de beperkte ruimte onder het schedeldak der Muzelmannen (en hun
vriendjes), bevinden zich twee soorten hersenen: de kleinste helft voor
het begrijpen van de hen vreemde wereld (de onze) en de grootste helft
voor het bevatten van hun eigen grote gelijk, beperkt door liegen en
bedriegen.
Het
verschil tussen die twee soorten vergroot naarmate de tijd verstrijkt.
Naarmate zij ongestoord hun veroveringstocht van de Westerse wereld
mogen voortzetten, groeit hun eigenwaan, en daalt hun begrip voor
anderen. Hoog tijd dus om hen duidelijk te maken dat dit ons land is,
en niet het hunne! Dat zij hier gekomen zijn, en mogen blijven, tegen
de wil van het volk, dat nooit om zijn mening werd gevraagd. Eén Turk
kan mijn vriend zijn, 10 Turken liggen al iets
moeilijker. 100 Turken jagen mij schrik aan, en 1.000 Turken zijn 1.000
vijanden .Want dit is MIJN land, en niet Turkije ..
Hoofddoekproblemen
in Antwerpen? Stop het pamperen en het plat op de buik gaan. Toon U
baas in eigen land! Gewoon de wet toepassen, zoals voor iedereen. Samenscholingen
en verstoren van de openbare orde? Tegen de oproerkraaiers zwaar
ingrijpen en dezen zwaar straffen. Desnoods met Administratieve
Boeten zoals men in Mechelen de brave burgers aanpakt, want dat brengt
ogenblikkelijk zaad in het bakje Volwassenen (stinkende haatbaarden en
hysterische Muzelwijven) dreigen met uitzetting en voor resistente
gevallen : de daad bij het woord voegen. Verkleedpartijen en maskerade
met carnavalskledij is verboden voor iedereen. Zwaar beboeten,
eeuwigdurend bijhouden op hun strafblad, zodat hun later CV (voor de
weerspannige leerlingen) ten allen tijde met deze criminele straffen
gelardeerd (!) blijven!
En
aangezien de aanval nog altijd de beste verdediging bij is: datzelfde
CGKR/SOS RACISME/ABVV klacht indienen wegens discriminatie omdat wij
ons in hun (openbare) restaurants gediscrimineerd voelen omdat wij daar
geen malse cotelet kunnen verkrijgen en bij hun buurman wel. Wij moeten
deze semi-criminele Overheids-organisaties werkelijk bombarderen met
klachten, en deze, waar het kan, voor de rechtbanken brengen. Dat zelfs
moeten kunnen wegens onvaderlands gedrag, verraad aan en medeheulen met
de vijand en wegens het ondermijnen van de Nationale Instellingen,
allemaal begrippen die tijdens de repressiejaren zorgvuldig werden
uitgebeend in het nadeel van de besten onzer broeders en zusters, de
Vlamingen.
Of
nog mooier: klacht indienen omdat wij ons door hun verkleedpartijen op
straat, bedreigd en gediscrimineerd voelen in onze eigenheid : wij
voelen ons als ontheemden in ons eigen land, door al die
vreemd-aandoende woestijn-klederdracht Per vaststelling eisen wij een
astronomisch hoog bedrag als schadevergoeding. (van hen geleerd) ..
Of
we kunnen de Moslim-broederschap rekenschap liefst per deurwaarder,
vragen voor de brandstichtingen en de verwoestingen aangericht door het
racaille, hun anonieme jeugdbendes: één voor allen, allen voor één!
Een soort van collectieve verantwoordelijkheid, die ingaat vanaf een
bepaalde datum. Zodat ze geen onwetendheid kunnen veinzen.
Idem
schadevergoeding (Art 1382 Strafwetboek) voor de gemaakte kosten bij
wie de inburgering wegens moedwil mislukt is. De rekening is te maken
vanaf de vergoeding van elke begeleider, taalleraar, straathoekwerker,
moslim-vader of jeugdbegeleider, en die rekening beloopt in de
miljarden. De uitkomst van deze optelsom delen door het jaarlijks
gemiddelde van voorheen straffeloos gebleven vandalisme, en je hebt de
vergoeding voor elk nieuw feit. Op slag zullen de politie-statistieken
oplopen (de waarheid benaderen) doordat het berekend bedrag daardoor
lager zou worden .Binnen het jaar is de kleine straat criminaliteit
opgelost .
In één woord: een ontradinspolitiek, te starten gelijktijdig met de 2de regularistiefgolf die aanvangt op 15 september Wie niet aangepast is. gaat er uit! En
liefst, per uitwijzing, een van die beschermingscomité-leden telkens
erbij! Als die vreemdelingen bij hen zo geliefd zijn, dat ze dan gaan
leven in het land van die vreemdelingen!
Aangaande Adeco:
begin Juni deed ik de voorspelling dat, hoe dan ook, Barbertje zou
hangen, en ik heb dan ook, bij het afketsen van de procedure einde
juni, consequent mij verwondering uitgedrukt. Maar kijk, de hyenas
geven niet op! Ze nemen in hun vervolgingswaanzin zelfs de argumenten
van de Vlaamse Volksbeweging over: mislukt in het Frans? Dan maar
herbegost in het Vlaams! maar Barbertje moet en zal -hangen
Voor
het ABVV is dit het schoonste bewijs van de moslim-liefde voor hun
immigratie-vriendjes, die, naar ze verhopen, allemaal trouwe
SP-PS-kiezers zijn of zullen worden .
Voor
Adeco wens ik hen veel sterkte en raad hen aan in de toekomst een
intelligentere code te gebruiken voor cliënten die, wellicht uit
ervaring, geen vreemde ratten in huis willen halen. Geef ze
bijvoorbeeld de codificatie CS (Cordon
Sanitaire) wat grosso modo overeenkomt met de toestand van de leden van
het Vlaams Belang, die dus door de linkiewinkie al uitgesloten zijn, en
dus op hun beurt ook mogen uitsluiten. Zo vangt men die slimmekes met
hun eigen vet!
Raadgeving
voor de geviseerde kandidaten die bij een werkgever CS belanden: bewijs
door Uw bekwaamheid en Uw inzet dat U gelijk hebt en U zult als
laatste man de werkvloer moeten verlaten, misschien later dan uw
landeigen collegas Als gewezen werkgever loofde ik de uitdrukking dat
er vooraal aandacht moest gaan naar de goede kanten van elke werknemer.
Aan U om te bewijzen dat U die heeft! Ik zou bijna zeggen, (door Uw
herkomst) QUID NON. Want als vrouw zult U onder de sloef liggen van Uw
muzelmanse echtgenoot, en als man zult U vroeg of laat in opstand komen
omdat U moet gehoorzamen aan een ongelovige hond.
En wat meer is : ik heb als gewezen ondernemer de quasi-zekerheid dat U als lid van de 5de
Colonnne, vroeg of laat Uw ervaring tegen mij zult gebruiken, of mijn
zaak zult saboteren ..Neen, dank U. U voldoet niet aan de gestelde
criteria en de Overheid, die U hier gebracht heeft, moet maar zijn plan
trekken met U .Als signaal toch duidelijk, niet?
en tot dit gilde van haatzaaiende imbecielen hoort vanaf nu dus
eveneens Benno Barnard, Johan Sanctorum en Wim van Rooy. Want hun
stellingname over de Islam versterkt alleen het koor van zulke
wildtoeterende "tafelspringers". En ze worden steeds talrijker rondom ons hier in
Vlaanderen...Zulke politieke blogs staan nu op 6 en misschien komen ze zo ooit wel op de eerste plaats te staan ...wie weet? Het zal dan allemaal veel beter zijn natuurlijk! Bedankt Benno en C°
Allez hop, gans de reutemeteut van de linkse verlichtingsdenkers die
zichzelf wel eens de "linkse conservatieven" noemen, staat weer op de
barricaden voor de verdediging der grote Westerse Waarden. Met
hoofdletter. Niet alleen "linkse woordvoerders" van rooie syndicaten
mengen zich in het debat maar ook wat wij hier "de bende van visionair
België" zullen noemen. We zijn verheugd jullie de integrale versie van
hun artikel te geven over "de hoofddoekjes". Hou jullie dus maar stevig
vast want het gaat over cultuur en beschaving!
In
de hectische discussie rond het hoofddoekenverbod in de Antwerpse
athenea is het misschien interessant om ons te bezinnen waar dit echt
allemaal om gaat. Laten we nu eens even achteruit gaan staan en de
totaliteit onder ogen zien.
De houding van directrice Karin Heremans is moedig, temeer omdat ze
tot een links-progressieve gezindheid behoort die het probleem steeds
maar weer onder de multiculturele mat poogde te vegen. Zij verbindt het
hoofddoekendebat namelijk opnieuw met het principe van democratisch
pluralisme, de lekenstaat, gelijkheid van man en vrouw, en het intact
houden van de publieke sfeer. Dat is een zeer belangrijke verwijzing
naar een Europees cultureel erfgoed dat ons overgeleverd werd vanuit
het oude Athene, de renaissance, het humanisme, en de 18de-eeuwse
verlichtingsfilosofie. Goed dat iemand ons daaraan herinnert: dit gaat
over cultuur en beschaving, niet over textiel of alternatieve
tienermode.
Want om die vaststelling kan niemand heen: we hebben, op zijn
Belgisch, decennia lang getreuzeld en onszelf wijsgemaakt dat het
allemaal wel in orde komt als we de bloedneuzen stilletjes stelpen. Een
eerlijke analyse leidt echter tot de onontkoombare vaststelling dat de
hoofddoek, behalve een bescherming tegen de eerste herfstkou en een
fetisj van pubers op zoek naar hun identiteit, vooral een tactisch
wapen is in een poging om onze publieke sfeer te infiltreren met
symbolen die pas achteraf hun volle inhoud zullen prijsgeven. Het beste
bewijs is, dat de moslims er niét voor kiezen om zelf onderwijs in te
richten (een grondwettelijk recht), maar de symbolen liever exporteren
naar andere ruimtes die in hun vizier liggen. Zoals een
gemeenschapsschool. Iedere hoofddoek is een vlag, geplant in het hart van het westen, zo luidt het in die middens. Elke believer van de Europese verlichtingstraditie moet dit met argusogen volgen
Hetzelfde doet zich voor met het bouwen van moskeeën: vrijheid van
religie is een recht, en godsdienstbeleving heeft een architectuur
nodig, zo dicteert ons het pluralistisch geweten. Voor de rest soll jeder nach seiner Fasson selig werden.
Maar de agenda van de Europese islam ziet er helemaal anders uit. Wie
daaraan twijfelt, moet maar eens wat websites uit die kringen gaan
bezoeken. De bouw van een moskee is een door Allah bevolen acte met een
onomkeerbaar karakter. Het is een plek die aan onze Westerse
invloedssfeer definitief wordt ontrukt we zeggen niét dat alle
moskeeën oproepen tot terrorisme- en dus een bruggenhoofd vormt in een
mondiaal veroveringsproject. Dat is gewoon de aard van het beestje: de
islam is expansief, totalitair, onverdraagzaam, monothetisch en
anti-modern. Hoe integreer je zon levensvisie in ons westers
pluralisme?
Tijd dus om terug te keren naar het cultureel perspectief. Waarom
gunt men overigens in dit levensbelangrijke debat het Vlaams Belang
zijn rol niet van klokkenluider? Eerlijk is eerlijk, zij hebben ooit in tempore non suspecto
het probleem op de politieke agenda gezet, en het is tot op vandaag een
kernthema van hun programma, of men dat nu graag hoort of niet. Waarom
mocht Bart Dewever op Canvas de studiostoel innemen van Bruno
Valkeniers, die in zijn achtertuin werd geïnterpelleerd over een
kindercrèche met nazi-symbolen? Dit geheel terzijde.
De argumentatie van het NVA-boegbeeld in Terzake (8/9) was overigens
zwak en halfslachtig: de zoveelste politicus die zich verschuilt achter
de vrijheid van onderwijs om geen verantwoordelijkheid te hoeven nemen.
Dewever beweert dat dit een zaak is van de inrichtende macht, zijnde
het Gemeenschapsonderwijs (optredend onder de hippe naam GO!), die de
hete aardappel weer doorschuift naar de school in kwestie. Waarvan de
directie wanhopig de politici om duidelijkheid vraagt. Zo kunnen we nog
lang doorgaan.
Wat hier op het spel staat, is nochtans niet de vrijheid van
onderwijs of het recht om met een lapje stof op het hoofd rond te
lopen, zoals professor Vermeersch het ooit eens omschreef.
Het gaat hier om een zwaar intercultureel conflict (om niet te
zeggen: een kortsluiting) tussen een totalitaire theocratie die
absolute onderdanigheid eist (waar het woord islam trouwens naar
verwijst), die tegelijk zijn impact op de publieke sfeer voortdurend
probeert te vergroten, en een gelaïciseerde samenleving die zich
formeel op de principes van de verlichting beroept, maar daarbij elk
externe bedreiging miskent.
De politiek kijkt als verlamd toe, gegijzeld als ze is door haar
eigen principeloosheid,- en misschien ook wel door de cordonlogica die
haar nu parten speelt, volgens dewelke je de themas van een
geëxcommuniceerde partij zo min mogelijk aanraakt. Dat kan
partijtactisch wel kloppen, maar voor het open publiek debat is het
zonder meer nefast: hier moet duidelijk de vraag gesteld worden of de
islam wel verenigbaar is met onze democratische grondprincipes.
Nochtans zijn er precedenten: het negationisme om even bij onze
fascistische onthaalmoeder terug te keren- is wél uit het pakket van de
vrijemenigsuiting gelicht, omdat de achterliggende ideologie als
bedreigend wordt beschouwt voor onze democratische rechtstaat. Wel, dat
men dan ook maar eens de islam onder loep neemt en de koran tegen het
licht houdt. Doorstaan die teksten de lakmoesproef van de democratische
grondrechten, de mensenrechten, de verlichtingsfilosofie waarop onze
pluralistische samenleving gegrondvest is? Kunnen de imams ons dat eens
komen uitleggen? De paradox van de multiculturaliteit, door weldenkend
links gecultiveerd, bestaat erin dat zij geen grenzen en geen
scheidingslijnen meer kan trekken. Ze is normenloos en formalistisch.
Tolerantie tegenover de islam is even onzinnig als tolerantie tegenover
het fascisme. De hoofddoek of godbetert, de boerka- toelaten in het
straatbeeld, is even naïef als de swastika gedogen. Maar het Centrum
voor Gelijke Kansen en Racismebestrijding ziet dat helemaal anders, en
is nog eerder geneigd om mevrouw Heremans aan te klagen, die even ons
collectief geheugen opfrist, dan de intimidatiepraktijken binnen de
moslimgemeenschap zelf.
Het is dat soort mensenrechtenformalisme dat ook mevrouw Eva Brems
parten schijnt te spelen: door geen symbolen te willen lezen, een
inhoudelijke discussie te vermijden en alle levenbeschouwingen gewoon
op één lange rij te plaatsen, holt ze het wezen van de diversiteit zelf
uit.
De opzettelijk geënsceneerde verwarring tussen de bezorgdheid van
Karin Heremans, en de stigmas islamofobie en racisme, verschuift
het debat semantisch, en maakt van de agressors slachtoffers. Dat is al
decennia lang aan de gang, en daar trappen wij niet meer in. Op de
erfenis van Rousseau, Voltaire en Montesquieu valt niets, maar dan ook
niets af te dingen. Het intact houden van de publieke sfeer en daar
hoort ook een gemeenschapsschool bij- is de conditio sine qua non
om een pluralistische ontmoetingsruimte te vrijwaren. De lekenstaat is
de enige waarborg voor onze vrijheid, voor ons mag het gerust naar
Frans model. Als we in dit dominospel één stukje prijsgeven, valt al de
rest. Dat de fanatieke laiciteit het moslimfundamentalisme zou
aanwakkeren, zoals die brave cultuurwetenschapper Jakob De Roover
beweert, is zelfs misschien niet onjuist. Maar het is niet dom om
essentiële tegenstellingen onder ogen te zien en keuzes te maken. Het
is vooral dom om ze niet te willen zien en te denken dat we het
allemaal wel weer met wat pragmatistisch lapwerk zullen kunnen
repareren.
We staan voor een enorme uitdaging, trek het debat open, ga naar de
grond van de zaak, het is tijd om nagels met koppen te slaan. Dat is de
inconvenient truth waar onze politici vandaag mee te maken
krijgen. Graag een antwoord, en liefst een duidelijk. En liefst ook een
duidelijk signaal vanuit de academische en culturele wereld, om Karin
Heremans enige ruggensteun te geven.
Johan Sanctorum
In verkorte vorm gepubliceerd in De Standaard van 10/9/09
Mede ondertekend door Benno Barnard en Wim Van Rooy
Dit bericht is geplaatst op om woensdag 9 september 2009 door 16:38 en is geplaatst onder - Politiek incorrect. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.
Je kunt een reactie achterlaten; of een trackback van je eigen site.
Straffe
klap nietwaar, beste lezertjes? Wat ons hier echt ergert is dat men
onder het mom van de verdediging van de ideeën van de verlichting ons
hier zever in pakskes aan het verkopen is. Weliswaar met ronkende
volzinnen. Wij verklaren ons nader:
Het
is een uitleg die niks te maken heeft met de realiteit op het terrein.
Niks realisme, men doet geen moeite om zelfs met iemand van het andere
kamp te praten. Ex-cathedra orakelt men er dan maar op los op basis
van wat men op bepaalde sites heeft gelezen. Nu goed, dat bepaalde
sites het niet nauw nemen met de westerse waarden, zal je ons niet
horen ontkennen. Maar daaruit afleiden dat elke moslima met een
hoofddoekje (en niet zoals de begeleidende foto zou kunnen suggereren
"een boerka") een aanhangster is van de slogan: "Iedere hoofddoek is een vlag, geplant in het hart van het westen" lijkt
ons een stapje te ver. Je kan even goed beweren dat elke Christen met
een kruisje rond de hals Jeruzalem wil bevrijden en moslims afslachten
zoals in Srebenica.
Net zo voor de
grote theorie over de bouw van moskeeën die lijkt ons niet zo erg
verschillend als deze over de bouw van een kerk of een ander heiligdom.
Wij hebben niet echt de indruk dat in onze kerken veel over Rousseau en
Voltaire wordt gepredikt en je kan dat dus net zo goed beschouwen als
plekken die onttrokken zijn aan een bepaalde westerse invloedssfeer.
Idem voor de synagogen, idem voor de Hindoe- en of Jaintempels, die
hier eveneens bestaan, beste verlichtingsfilosofen....of moeten die ook
allemaal dicht wegens "niet westers"?
Eigenaardig
genoeg liet De Standaard in de door haar overgenomen versie de
gortigste passages weg. Je kan een mooie tekstvergelijking maken als
je dit linkje aanklikt:
Zelf
vinden we het erg spijtig dat het artikel werd ingekort want het zal
het dreigt het debat op een verkeerd been te zetten. De duidelijkste
passages werden immers geknipt...bijvoorbeeld : we zeggen niét dat alle
moskeeën oproepen tot terrorisme- en dus een bruggenhoofd vormt in een
mondiaal veroveringsproject. Dat is gewoon de aard van het beestje: de
islam is expansief, totalitair, onverdraagzaam, monothetisch en
anti-modern. Hoe integreer je zon levensvisie in ons westers
pluralisme?
Hoe
noem je dergelijke stelling? Wij noemen dit een duidelijk voorbeeld van
islamofobie. Op deze manier zal je het probleem dus niet oplossen.Gans de Islam op een hoopje gooien is intellectueel totaal oneerlijk. Niet alle christenen ontvoeren jonge meisjes zoals sommige maffe imams ook wel zullen beweren.
Dan oproepen om te luisteren naar de
inbreng van het Vlaams Belang in dit debat ....daar komt dan de ware
aard van hun beestje te voorschijn! Wij zien niet in wat bijvoorbeeld
hun "oh nee alweer een moskee" aan positieve inbreng kan hebben rond de
hoofddoek maar waarschijnlijk hebben we niks begrepen van de gedegen
intellectuele onderbouw van hun stellingen over "vreemdelingen" bij
onze Vlaams Belangers. We zijn benieuwd om Benno Barnard en de twee
anderen hierover een ernstige uitleg te horen geven.
Maar het allergrofste is toch maar dat die
jongens het negationisme en de koran op de zelfde lijn zetten. Nooit
gedacht dat de jodenvervolging ook wel kan teruggevoerd worden tot de
bijbel mijne Heren? Dit is gewoon absurd
En helemaal "zum kotsen" is de uitspraak (ook weggeknipt door De Standaard)
"Tolerantie tegenover de islam is even onzinnig als tolerantie tegenover
het fascisme. De hoofddoek of godbetert, de boerka- toelaten in het
straatbeeld, is even naïef als de swastika gedogen"
Mijne heren, beste Benno,Wim en Johan, vanaf hier en op basis van dit
artikel beschouwt dit bescheiden blogje jullie niet meer als "links
conservatief" maar als "dwaze rechtse dommekloten" waarmee we niet gans
het rechtse vereenzelvigen! Met intelligent rechts hebben wij geen
probleem wel met jullie gevaarlijk gezever!
En by the way, wie is nu de echte auteur Benno of Johan want dat is ons
niet meteen duidelijk uit de tekstvergelijking tussen De
Standaardversie en Visionair-België-versie? En wees blij dat De Standaard niet de integrale versie heeft afgedrukt ....
Kijk eens hier beste lezertjes. Zonder ons verder over de inhoud van
dit artikeltje uit De Standaard uit te spreken, rangschikken wij dit,
ter kwade trouw natuurlijk, onder de voorbeelden van "Hoe wordt ik een
onvermogend maar hardwerkend Belgische zelfstandige". Een voorbeeld dat
tot navolging strekt en verplichte lectuur voor alle schrijvers van
giftige lezersbrieven en blogs gericht tegen de profiterende vakbonden
die niks dan leugens over de zelfstandigen verkopen. Wij hopen hun
talloze commentaren te lezen op dit stukje... Wij zien zo de fiscale aangifte van deze noeste werker voor de ogen...jullie toch ook?
BRUSSEL - Luc Vergaelen,
de man die beslag legde op het huis van rechter Francine De Tandt,
heeft officieel geen euro. Het parket onderzoekt sinds 2007 of hij zich
bedrieglijk onvermogend liet verklaren.
Van onze redacteur
Luc Vergaelen
is in de echte wereld een schatrijke zakenman. Hij zit als bestuurder,
zaakvoerder of vennoot in 70 bedrijven waarvan de meeste een riante
omzet draaien. Eind jaren '90 leende Vergaelen
nog 526.000 euro aan Francine De Tandt, de geschorste voorzitter van de
Brusselse rechtbank van koophandel. De Tandt en haar broer zouden een
investering doen in Afrika, maar de zaken draaiden verkeerd uit. Omdat
ze de lening niet kon terugbetalen, liet Vergaelen beslag leggen op het huis van De Tandt.
Naar eigen zeggen heeft hij geen haast om het geld te incasseren. Hij wacht tot Francine De Tandt een erfenis doet.
Ondanks de grote omzet van zijn bedrijven is Vergaelen
zelf sinds 2004 nochtans onvermogend. Hij heeft geen euro meer op zijn
eigen naam op zijn rekeningen staan. Alles staat op naam van zijn
vennootschappen.
Vergaelen werd onvermogend na een lang aanslepend juridisch conflict met de bvba Accession Europe. In 1996 zocht Luc Vergaelen
een koper voor zijn boekhoudkantoor Fiduver en deed hij een beroep op
de diensten van het consultancybedrijf Accession Europe uit
Waals-Brabant om een koper te vinden.
Vier jaar later verkocht Vergaelen
zijn zaak aan twee medewerkers, volgens hem zonder tussenkomt van
Accesion Europe. Accession zag dat anders en vroeg een commissie van
128.904,63 euro waar de firma contractueel recht op zou hebben voor de
bemiddeling die ze had gedaan.
Op 16 maart 2000 besliste de arbitragecommissie dat Accession het bij het rechte eind had en Vergaelen
moest 155.974,60 euro betalen. Ondertussen is dat bedrag nog
vermeerderd met interesten. Sinds 2004 is de beslissing van de
arbitragecommissie uitvoerbaar geworden, maar Accession raakt niet aan
het geld.
Vergaelen weigerde te
betalen, ook nadat de rechtbank van eerste aanleg in Brussel op 19 mei
2004 beslist dat hij dat wel degelijk moest.
Het probleem is dat Vergaelen geen enkele van zijn bezittingen nog op eigen naam heeft staan. Volgens Accession heeft Vergaelen de bui zien hangen en heeft hij er op frauduleuze manier voor gezorgd dat hij onvermogend is om zo niet te moeten betalen.
Het Brusselse parket besloot in 2007 een
informatie-onderzoek naar de zaak te openen. Tot nader order werd er
geen onderzoeksrechter aangesteld. De firma Accession wacht ondertussen
al negen jaar op haar geld.
De krant De Morgen schreef gisteren dat Vergaelen
in mei van dit jaar veroordeeld is tot zeven maanden cel wegens
oplichting. Hij zou als boekhouder de balansen hebben vervalst voor een
van zijn grote klanten, garagist F.S. uit Vilvoorde. Tegen die zaak
loopt nog een beroepsprocedure.
Uit al het voorgaande is duidelijk dat Luc Vergaelen
allesbehalve een onbesproken figuur is. Desondanks was hij in Brussel
jarenlang actief als consulair rechter. In 2000 dwong de toenmalige
voorzitter Spiritus-Dassesse hem een stap opzij te zetten.
In 2007 probeerde de toen pas benoemde voorzitter Francine De Tandt Vergaelen
terug te doen benoemen als consulair rechter, maar de andere rechters
weigerden dat. Toch werd hij de voorbije maanden door Francine De Tandt
en door andere rechters van de Brusselse rechtbank van koophandel nog
altijd als expert aangesteld in geschillen voor de rechtbank van
koophandel. Op zijn minst vreemd voor iemand die zelf zoveel
gerechtelijke problemen heeft.
Volgens André De Becker, de advocaat van De Tandt, was zij niet op de hoogte van de gerechtelijke problemen van Vergaelen.
Het is niet de gewoonte dat voorzitters van de rechtbank op voorhand
bij het parket informeren naar gerechtelijke problemen van de experts
die ze willen aanstellen. 'Mevrouw De Tandt stelde zich daar nooit
vragen over', klinkt het bij de rechtbank.
Wij hebben echt bewondering voor de deontologie van deze brave onbaatzuchtige zelfstandige die zelfs wil wachten op een erfenis terwijl hij zelf geen boterhammeke met confituur van den Aldi kan eten...
De godsdienstoorlog van Meneer Deckers, woordvoerder van het ACOD
Als we de kranten van de laatste dagen lezen dan zou een gemiddeld
Vlaamse lezer kunnen besluiten dat er een begin van godsdienstoorlog
woedt aan sompmige Antwerpse schoolpoorten. Wij zijn natuurlijk geen
predikers van haat en geweld. Wij keuren geweld in de meeste gevallen
af. Niet in alle gevallen want we zijn niet naïef maar wel als het gaat
over het al of niet dragen van een hoofddeksel. Maar een gebroken ruit
en een gespoten slogan horen, volgens ons, niet meteen thuis bij de
grote gewelddelicten zoals de kranten ze afschilderen. Laat ons zeggen:
we zijn er niet blij mee maar daar stopt het. Andere conclusies trekken
we niet want we zijn ook jong geweest...gnagnagna en wie vrij is van
schuld werpe de eerste steen en dus zullen wij geen steen gooien... We
hadden het hier al eerder over het grote hoofddoekendebat dat nu al
ettelijke jaren aansleept en waarover nu stilaan elk levend wezen in
Vlaanderen zijn eigen mening heeft uitgesproken. En dat blijft maar
duren en men blijft maar zagen. Zowel de voor- als de tegenstanders van
een algemeen verbod. Wij rekenen ons bij de rabiate, intolerante
tegenstanders. Laat daar nu geen twijfel over bestaan. Wees gerust, we
zijn atheïst en we zullen niemand dwingen met een sjaal, keppel of
mijter rond te lopen. De meesten spuwen hun gal uit op die kleine
groep mensen die voor de schoolpoorten van bepaalde Antwerpse scholen
demonstreren en schilderen ze af als een bonte bende
oproerkraaiers. Ok, tot daar toe, alhoewel ze met de burgemeester willen praten en ondertussen hun acties hebben stop gezet.... We liggen er niet echt wakker van. Een
leerlinge van het zesde jaar kantoor pakte het anders aan en
besloot haar democratische rechten op een heel andere manier te
verdedigen. Op zich al een bewijs dat deze leerlinge perfect
geïntegreerd is en beter haar rechten kent dan de modale autochtoon.
Ze heeft in kortgeding (het moet niet altijd om het opheffen van
stakingspiketten gaan...) klacht ingediend bij de Raad van State tegen
het hoofddoekenverbod van haar school, het Antwerpse Athenaeum...en ze
kreeg gelijk bij de auditeur. Vrijdag doet de Raad van State een
uitspraak.
Ah,
beste lezertjes, we moeten dus lezen dat het het al of niet verbieden
van een hoofddoek volledig overgelaten wordt aan de school, tenminste
wat betreft het gemeenschapsonderwijs. Een derde verbiedt het, een
ander derde laat het expliciet toe en een ander derde zegt niks.
Volgens onze bescheiden mening, en blijkbaar ook deze van de auditeur,
wijst dat niet meteen op een grote principiële aanpak van een
fundamenteel maatschappelijk probleem. Wat dachten je misschien als je dit
vaststelt? Het zou gaan over "een pragmatische oplossing die nu in alle
onderwijsnetten geldt". Tja, een pragmatische oplossing waarvan? Dat
is de vraag. Als het om een principiële zaak zou gaan, tja dan zijn er
principiële oplossingen nodig. Het is toegelaten of het is verboden.
Punt, zo werkt een reglement rond principiële zaken zoals diefstal,
wederzijds respect, netheid enz enz....In het geval van het al of niet
dragen van een hoofddoek is dit dus niet het geval. In de ene school
mag het , in de andere is het verboden en bij nog andere zwijgt men
er dus over. Wij vragen ons dan alleen af op welke "pragmatische gronden"
een schooldirectie beslist om te verbieden. Kan iemand ons dat hier
even komen uitleggen...nog even herhalen, kom dus niet met principële
argumenten af van Westerse waarden tot godsdienstvrijheid en
onderdrukking van de vrouw...dat zijn fundamentele zaken en dat zou
volgens ons moeten leiden tot een algemeen standpunt, toegelaten of
verboden. De pragmatische redenen graag....?????? Als we afgaan op
de uitspraken van Mevrouw Heremans, de directrice van het Antwerpse
Athenaeum die we verder een hele sympathieke madam vinden, laat dan ook
meteen duidelijk zijn, want zij is hier het eerste slachtoffer van de
ganse hetze die volgens ons totaal overbodig had moeten zijn, dan vinden we onderstaande "pragmatische" reden : eerst en vooral dat in Antwerpen de andere
scholen, zonder veel herrie, het verbod hebben ingevoerd. het gevolg is
dan natuurlijk dat steeds meer moslimmeisjes met hun hoofddoekje
uitwijken naar scholen die het tolereren tot er nog maar een paar
overblijven waar deze meisjes dus stilaan een meerderheid uitmaken met
als gevolg dat steeds minder "andere" meisjes naar die school komen.
Voilà, we zijn er...want de stelling dat radicale moslimjongens hun
zussen en nichtjes zouden verplichten onder dwang hun sjaaltje te
dragen....kom kom. Het zal al wel eens gebeuren, net zoals radicale
christenen blijkbaar ook meisjes ontvoeren om er kinderen mee te
verwekken, maar een algemene regel is dit niet. Integendeel, onze toch
vrij ruime ervaring in deze zaken, zegt ons het tegendeel. Het zijn
voornamelijk de meisjes die aan hun broers en neefjes en aan iedereen
een duidelijk signaal willen geven dat ze respect willen voor hun
vrouwzijn en als moslim, daarmee uit. Het is geen onderdrukkingssymbool
maar een emancipatiesymbool en dat schreven we hier al eerder.
Opgepast, we hebben het hier dus wel duidelijk over de betrokken groep
van studerende meisjes. In de andere groepen van huismoeders en gehuwde
moslimvrouwen zijn we iets genuanceerder alhoewel het hier ook het
voornaamste motief is. Bon, het gaat dus in Antwerpen, we zullen het
kind maar een naam geven, over gettovorming of het geniepig
bijeendrijven van de moslimmeisjes met hoofddoek. Heeft de directrice
dan geen gelijk om hiertegen te protesteren? Natuurlijk heeft zij groot
gelijk, gettovorming kan niet getolereerd worden. Maar ze moet dan ook
duidelijke taal spreken en geen redenen inroepen die haar
collega-directeurs sparen en de schuld in de schoenen schuiven van
zogenaamde terreurjongens. Wij merken dat de meeste protesterende
meisjes, niet van dat soort zijn, dat zich makkelijk laat intimideren.
Welbespraakt en niet bang om in een micro te spreken lijken ons geen
kenmerken van slaafse onderdanigheid of niet soms? We verwachten dan
ook van bepaalde organisaties duidelijke taal hiertover. Een
onderwijsvakbond bijvoorbeeld...laten we eens kijken...
BRUSSEL - Interview HUGO DECKERS, ALGEMEEN SECRETARIS ACOD-ONDERWIJS Dat het hoofddoekenverbod op zoveel verzet stuit, verbaast Hugo Deckers
niet. 'Heel wat scholen hebben in stilte een verbod kunnen invoeren, er
was altijd nog een ander adres voor gesluierde leerlingen. Nu zijn er
bijna geen scholen meer over waar de hoofddoek nog mag.'
Van onze redacteur
Aan
het atheneum van Hoboken is de rust weergekeerd. Toch minstens voor
enkele dagen. De actiegroepen die er tegen het hoofddoekenverbod
protesteren, hebben beloofd hun onderhoud met de Antwerpse burgemeester
Patrick Janssens (SP.A) af te wachten. Dat zou normaal gezien nog deze
week plaatsvinden. Dan zullen de voorwaarden voor mogelijk nieuw
protest worden afgesproken.
Toch maakt de topman van de socialistische onderwijsvakbond Hugo Deckers zich nog zorgen over het personeel in de twee scholen waar het hoofddoekenverbod is ingevoerd.
'Iedereen
gaat voorbij aan de druk op de leraars', zegt hij. 'Mensen die zich
jarenlang met hart en ziel voor hun leerlingen hebben ingezet, worden
nu verbaal en fysiek bedreigd.'
'De Antwerpse imam
Nordine Taouil zegt dat hij begrip heeft voor de frustratie van de
betogers, wanneer niemand naar de stem van de actievoerders luistert,.
Maar hij zou de dreigementen moeten veroordelen, niet vergoelijken. We
bekijken of we juridische stappen kunnen ondernemen tegen de
dreigementen. Leraars die zelf klacht indienen, kunnen in ieder geval
op onze steun rekenen.'
De directies van de athenea
in Hoboken en Antwerpen, waar het hoofddoekenverbod is ingevoerd,
klagen over een gebrek aan politieke interesse en steun. Moet de
overheid meer doen?
'Strikt gezien mag de overheid
niks meer doen, want een hoofddoekenverbod behoort tot de vrijheid van
onderwijs. Ik vind wel dat een school daarbij enige steun verdient.
Maar belangrijker is dat de onderwijsnetten daarover eens zouden moeten
overleggen.'
'Er is jarenlang geen probleem geweest.
Veel scholen hebben in stilte een hoofddoekenverbod kunnen invoeren,
omdat er telkens een adres was waar de leerlingen naartoe konden. De
meisjes konden in de athenea van Hoboken en Antwerpen terecht. Maar nu
ook die een hoofddoekenverbod invoeren, is er geen alternatief meer.
Het is zoals het laatste café dat nog open is, maar geen bier meer
heeft. Dan is het ook hommeles.'
Wat vindt u van een hoofddoekenverbod op school?
'Het
standpunt van ACOD is duidelijk: religieuze symbolen mogen geen
beletsel zijn voor de leerlingen om de eindtermen te behalen. In die
zin zit ik op dezelfde lijn als de directies van de twee scholen. Het
probleem is dat een dialoog heel moeilijk is. De tegenstanders van het
verbod baseren zich op hun religie, terwijl het hoofddoekenverbod een
wettelijke bepaling is.'
'In onze rechtsstaat heeft
geen enkele levensbeschouwing het monopolie van de waarheid, precies om
het samenleven mogelijk te maken.'
'Dit probleem is
een beetje zoals de nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever. De
internationale gemeenschap heeft wettelijke bezwaren, maar Israël
baseert zich op haar religieuze standpunt. Met dergelijke dogma's is
het moeilijk om tot een dialoog te komen.'
tja, wat zegt die Meneer Deckers nu juist? Hij stelt inderdaad
vast dat er in veel scholen in stilte een hoofddoek verbod is gekomen
en vergelijkt dat met cafés die dicht gaan. Klaagt hij dat aan????? Uit
dit interview blijkt dit alleszins niet. Is hij tegen of voor een
verbod? We herhalen zijn antwoord dat meteen het antwoord zou zijn van
het ACOD en waarover wij wel enige twijfel koesteren:
'Het
standpunt van ACOD is duidelijk: religieuze symbolen mogen geen
beletsel zijn voor de leerlingen om de eindtermen te behalen. In die
zin zit ik op dezelfde lijn als de directies van de twee scholen. Het
probleem is dat een dialoog heel moeilijk is. De tegenstanders van het
verbod baseren zich op hun religie, terwijl het hoofddoekenverbod een
wettelijke bepaling is.'
Hoezo, Meneer Deckers, "terwijl het hoofdoekenverbod een wettelijke
bepaling is"? Wil u ons dan maar meteen de wetsbepaling geven die dat
verbod oplegt en die blijkbaar aan de aandacht van de auditeur van de
Raad Van State is ontsnapt! Meneer Deckers, wij vrezen dat u dus zo
maar wat uit uw rooie nek kletst! Bovendien is dit geen onschuldige
uitschuiver want Meneer Deckers blaast hier meteen het ganse debat op
tot proporties die het dus duidelijk niet heeft. Het is geen weigering
van een godsdienst om zich te onderwerpen aan democratisch opgelegde
wetten, Meneer Deckers! Als uitschuiver voor iemand in uw functie kan
dat tellen, Meneer Deckers. Er is dus tot nog toe geen wettelijk verbod
dus kan geen enkele godsdienst worden verweten om een wet van de huidige rechtsstaat
aan te vechten.
En in plaats van leraars die werden bedreigd op te roepen klacht in te
dienen en uw steun te beloven is het uw taak, Meneer Deckers, om op te
roepen tot dialoog, hoe moeilijk die inderaad soms is. Het is uw taak
als vakbond aan te klagen dat sommige scholen stilzwijgend meewerken
aan gettovorming. Het is uw taak om te eisen dat hiertegen wettelijke
bepalingen komen die er nu niet zijn. Het is misschien beter, Meneer
Deckers dat u zou inzien dat u een verkeerde analyse heeft gemaakt en
dat uw standpunt waarschijnlijk niet zal overeenkomen met dat van uw
organisatie, Meneer Deckers. Het zal dus best zijn, Meneer Deckers, dat
u uw conclusies hieruit trekt en uw stoeltje van syndicaal vrijgestelde
verlaat om terug naar "het veld" te gaan. Uw vergelijking met Israël en
de Palestijnse nederzettingen vinden we ook niet meteen de meest
geslaagde trouwens...Hou de eer aan uzelf Meneer Deckers...
De Nederlandse uitzendingen van de commerciële omroep
RTL maakten van al deze leuke dingen een prettig nieuwsitempje met
wizzkids die de handige "energiedisplay" bijna een onontbeerlijk
huishoudtoestelletje vonden bij de theebereiding en een zuinige oma die
hiermee haar koffiezet had buitengekeild of omgeruild voor zulke
handige thermoskan...en een kritisch eindnootje maar oh zo braaf. Al
bij al een positief berichtje tussen de dagelijkse boel ellende en de
handige bezuinigingstips zijn mooi meegenomen. De besparingen kunnen
dus 200 per jaar bedragen. Formidabel!
Het
eigen Belgistan kan natuurlijk niet achter blijven in deze
goednieuwsshow. Vermits Obama niet alleen president is van Amerika maar
in de eerste plaats ook een ijzersterk merk is het altijd cool om uit
te pakken met iemand die uit zijn entourage komt en dus
automatisch een begaafd expert in elke materie is. Dat is zo klaar als
een klontje... Obama's eigen energieadviseur verdient dus een aardig
stuivertje bij en er worden Amperikaanse energiebesparingen geciteerd
van miljarden dollars. Let ook op de datum van 11 september. Nergens
zien we ook maar een zweempje van een kritisch nootje...
en
voor de luitjes die nog niet helemaal verliefd zijn geworden op deze
dingetjes, nog een site van de Nederlandse overheid met bijkomende
argumenten met een zeer aanprijsbaar filmpje helemaal aan het einde. In
de hoofdrolletjes een slimme en vooral handige vaderfiguur en een leuke
spitse meid die we hier allebei onmiddellijk de oscar toekennen voor de
beste hoofdrol en bijrol in een buitenlandse film. Bekijken jullie
zeker het filmpje. Hieronder drukken we de tekst af:
De slimme meter is een gas of electriciteitsmeter die meterstanden
kan communiceren met het energiebedrijf via een telefoonlijn. Daardoor
kan je op elk moment gebruik maken van de meterstanden en ook
terugkoppelen aan klanten.
Waarom hebben we slimme meters? 'We krijgen slimme meters, niet
iedereen heeft ze op dit moment. Omdat ze het mogelijk maken op elk
moment de meterstanden op te nemen en te verwerken. Je kan daardoor de
klant meer bewust maken van zijn energieverbruik. En we verwachten
daardoor ook veel meer energiebesparing tot stand gaat komen. Het is
wel heel grappig, want je ziet het terug, op je internet. Op zo'n
pagina kan je dan inloggen en dan kun je gewoon zien als je op een
bepaald moment je wasmachine hebt gebruikt, dan zie je echt een hoger
verbruik. En dat kun je terug zien.'
Wat je hier ziet is een slimme gasmeter. Onderin en bovenin een slimme
elektriciteitsmeter. Het systeem is dat de gasmeter communiceert met de
elektriciteitsmeter en de elektriciteitsmeter weer contact heeft met
het energiebedrijf. Op het moment dat het energiebedrijf meterstanden
nodig heeft kunnen ze die hiervandaan via de lucht binnenhalen en dat
kan op elk moment van de dag. Dit is het verbruik tijdens de piekuren.
Als ik bijvoorbeeld bepaalde apparaten gebruik dan heeft dat effect op
mijn energiegebruik. Dat kan ik wel zien. Het is ook heel raar als je '
s nachts een hoog energieverbruik hebt. Terwijl je eigenlijk helemaal
geen apparaten aan hebt staan. Dan kun je zien dat sommige apparaten
ook 's nachts energie verbruiken. Een soort van sluipverbruik.'
Bij industriële afnemers is dit al langer gemeengoed, maar de
technologie wordt nu ook voor de kleinverbruikersmarkt aantrekkelijk.
Dankzij de technologie van de slimme meter kunnen enerzijds de
leveranciers naast simpele energielevering op verzoek ook gerelateerde
diensten aan hun klanten aanbieden (energiebesparingtips bijvoorbeeld),
en anderzijds kan de netbeheerders het operationele beheer van het
netwerk optimaliseren.
De meter, zoals de overheid deze voorschrijft, heeft een aantal
'outputmogelijkheden'. Dit zijn basisfunctionaliteiten die iedere meter
moet hebben. Bij het switchen van leverancier, bijvoorbeeld, moet de
nieuwe leverancier ook moeiteloos de voor hem relevante gegevens op
afstand kunnen uitlezen. Essentieel is ook dat de op afstand
uitleesbare meter als onderdeel van de aansluiting kan blijven hangen
op het moment dat de bewoner verhuist of van leverancier wisselt. Om
interoperabiliteit en eenvoudige uitwisseling tussen partijen van
meetdata te waarborgen, heeft het ministerie van Economische Zaken het
Nederlands Normalisatie Instituut (NEN) gevraagd om deze
functionaliteiten te ontwerpen en daar in samenwerking met de
energiesector en andere betrokken partijen normen voor af te spreken.
Op 30 april 2007 is een Nederlandse Technische Afspraak (NTA 8130) tot
stand gekomen waarin de basisfuncties voor de meetinrichting zijn
vastgelegd. Deze NTA is openbaar toegankelijk via de website van de NEN.
Technische voorschriften
In de huidige Meetcode van de NMa zijn specifieke eisen vastgelegd
die aan de meetinrichting en aan de uitlezing van meters worden
gesteld. Middels een wijziging van de Meetcode zal een juridische basis
worden gelegd voor de eisen die in NTA 8130 worden gesteld aan de op
afstand uitleesbare meter voor kleinverbruikers. Dit biedt de nodige
flexibiliteit om de normen naar nieuwe, innoverende, wenselijke
mogelijkheden aan te passen zonder de wet te hoeven veranderen. Voor de
wijziging van de Meetcode dient ook de Europese notificatieprocedure te
worden doorlopen omdat het hier technische voorschriften betreft. De
verwachting is dat een gewijzigde Meetcode eind 2008 kan worden
vastgesteld.
De overheid stelt de volgende eisen aan slimme meters:
op afstand kunnen uitlezen van afgenomen en aan het net teruggeleverde energie (meten)
verbetering van de operationele bedrijfsvoering van de leverancier (switchen, verhuizen, facturering)
verbetering inzicht afnemer in actuele energieverbruik en kosten
het op afstand kunnen aan- en afschakelen van capaciteit (schakelen)
detectie van leveringsfluctuaties, onderbrekingen, schakeleffecten
online interactie tussen afnemers en leveranciers (communicatie)
online aanbieden van innovatieve producten en diensten (energiebesparingsadviezen, bijzondere tarieven voor bepaalde uren
afnemer kan realtime reageren op markt/product/prijsontwikkelingen van leveranciers
ondersteuning van bepaalde betalingsmethoden zoals prepaid
snelle reactie van regelaars in energie-installaties (regelen)
koppeling met domotica-toepassingen (huisautomatisering)
koppeling met decentrale (duurzame) opwekking
faciliteert decentrale vraag- en aanbodsturing (afstemmen van eigen productie en afname op gunstige tarieven)
Het
leukste en meest overtuigende onderdeeltje van deze wervende tekst is
volgens ons het deel : technische voorschriften. Het stelt ons volledig
gerust en overtuigt ons zonder enige plaats te laten voor twijfel.
Doodgewoon omdat we er geen reet van snappen en dat vinden we normaal
want wij zijn op technisch vlak neanderthalers. Hoera, wanneer komen
ze met deze spulletjes want we kunnen nauwelijks wachten? Lees vooral
de opsomming van alle voordelen die er aan die dingetjes vastzitten.
Het ganse lijstje "bullits". In onze volgende bijdrage zullen we jullie
laten zien dat het hier inderdaad wel degelijk "bullits" zijn van het
soort dat John Wayne afvuurt in zijn Westerns. Wij zijn de arme
indianen...
Dossier smartmetering of de sluwe energiemeters deel 1
Beste lezertjes, vandaag brengen we jullie een nieuw dossier rond
energie. We kunnen tenslotte niet de alle dagen lachen met onze sossen
of met Vlaanderens onafhankelijkheidstreven. bovendien laat dit dossier
ons toe om een probleem aan te kaarten dat we gemeenschappelijk hebben
met onze ollandse buren. Het gaat namelijk over de smartmeters of de
slimme energiemeters om het in een duidelijk verstaanbare term te
zeggen. In onze eerdere energiedossiers hebben we reeds gesproken over
dit fenomeen maar zonder er dieper op in te gaan. Nu gaan we d'r dus
wel dieper op in. We zullen het hebben over de slimme energiemeters
zowel voor gas als voor elektriciteit.
Eerste vraag wat zijn dat
dus voor dingen? Hiervoor verwijzen we dus maar meteen door naar slimme
mensen die jullie zullen uitleggen wat slimme meters zijn en welke de
voordelen zijn. Zeker naar de toekomst en met de zogenaamde
"smartgrids" in het vooruitzicht. Lees aandachtig en wordt dus even slim als de bewuste meters...niks dan voordelen beste lezertjes!
We
willen wel benadrukken dat het hier wel degelijk over "big business"
gaat vermits niet alleen het Europese net volledig zal voorzien worden
van deze slimme metertjes maar eveneens het volledige Amerikaanse net.
Dat geeft over verloop van een 10-tal jaren toch gauw miljoenen
huishoudens die een nieuwe meter zullen ontvangen en dus een hele grote
nieuwe markt ....
en zoals steeds gaat dit natuurlijk gepaard met seminaries, colloquia e.a leuke bijeenkomsten kortom: hier valt poen te scheppen!
net
zo trouwens met de technologie van de smartgrids waarover we reeds
eerder eenj banvloek hebben uitgesproken omwille van de gigantische
kostprijs voor de consument. Maar daar hebben we het hier dus NIET
over. We blijven bij onze meters.
Alle
distributienetbeheerders en "decisionmakers" verwijzen naar één en de zelfde bron die alle
Europese landen oplegt om deze handige dingetjes te installeren
namelijk naar de Europese Richtlijn van 5 april 2006 betreffende
energie-efficiëntie (2006/32/EG) en die zegt (lees vooral elk woord
zeer aandachtig want we komen hier later nog op terug!)
1. De lidstaten zorgen ervoor dat de eindafnemers voor elektriciteit [ ], voor zover dit technisch mogelijk en financieel redelijk is en voor zover dit in verhouding staat tot de potentiële energiebesparingen, tegen concurrentiële prijzen de beschikking krijgen over individuele meters die het werkelijke verbruik van de eindafnemers nauwkeurig meten en informatie verstrekken over het tijdstip waarop de energie werd gebruikt.
ah,
maar dit is niet alles, beste lezertjes want er is de derde
energierichtlijn of in het Engels "the third package memo" van 24 maart
2009 en die gooit er een laagje bovenop :
The implementation of intelligent metering systems is provided for with a target of 80% of consumers to be covered by 2020. Smart meters allow for consumers to be precisely informed of their consumption and promote energy efficiency
Dus
op 11 jaar zou men 80% van de Europese huishoudens moeten gelukkig
maken met een slimme meter. Dus een gigantische markt opent zich voor
allerlei producenten.... Maar dit is natuurlijk geen geldig argument
om die dingen te verketteren want iedereen wint erbij zoals we lezen
bij het Nederlandse ministerie van Economische Zaken en we citeren het
artikel volledig zodat jullie over de correcte informatie beschikken!
Het mag trouwens gezegd worden, de Ollanders zeggen het in een zeer
duidelijk taaltje waar we alleen jaloers kunnen op zijn!
Een meter voor elektriciteit en gas is een voorwaarde om energie geleverd
te krijgen, en is daarmee een intrinsiek onderdeel van het proces van
energievoorziening en afrekening. Door de toevoeging van intelligente
eigenschappen aan de meetapparatuur wordt de meter als het ware een platform
voor allerlei diensten met een toegevoegde waarde.
Bij industriële afnemers is dit al veel langer gemeengoed, maar de
technologie wordt nu ook voor de kleinverbruikersmarkt aantrekkelijk. Een
'slimme meter' biedt enerzijds leveranciers de mogelijkheid naast simpele
energielevering ook gerelateerde diensten aan hun klanten te bieden
(energiebesparingadviezen bijvoorbeeld), en stelt anderzijds de netbeheerders
in staat het operationele beheer van het netwerk te optimaliseren. De slimme
meter is dus zowel privaat als publiek van belang, wat ook de complexiteit
van dit onderwerp duidelijk maakt.
Binnen de metermarkt wil EZ op termijn de volgende hoofdzaken
bereiken:
structurele verbetering van de klantgerelateerde administratieve
processen door de leverancier rechtstreeks invloed te geven op het verloop
van die processen;
verbetering van de marktwerking door het wegnemen van
switchbelemmeringen
een zo optimaal mogelijke benutting voor een zo groot mogelijk aantal
partijen van de voordelen van op afstand uitleesbare meters, waarbij met
name het potentieel voor energiebesparing zoveel mogelijk bevorderd dient te
worden;
mogelijkheden voor gecontroleerde toegang tot de meter ter bevordering
van verbeterde commerciële kansen voor het aanbieden van innovatieve
meetdatadiensten;
kostenbesparing door efficiënter netbeheer en efficiëntere
data-uitwisseling
Verduidelijking en regulering van de metermarkt en bijbehorende processen
is van belang voor de consument, leverancier en netbeheerder met betrekking
tot verhuizingen, switchen, verbetering van datacollectie, administratieve
processen, netbeheer, fraudebestrijding, energiebesparing en de verbetering
van de kwaliteit van de energievoorziening en dienstverlening.
Het Nederlandse metermarktbeleid baseert zich op de Europese richtlijn
Energie-efficiency en -diensten (2006/32), deze stelt dat alle eindafnemers
op termijn de beschikking moeten hebben over een individuele meter, zodat ze
beter inzicht krijgen in hun verbruik. In het wetsvoorstel wordt bepaald dat
de invoering van de slimme meter gefaseerd gebeurd en dat in de proefperiode,
die in principe twee jaar duurt, de meter al wel verplicht worden ingevoerd
bij renovatie en nieuwbouw conform Europese regelgeving en dat de meter
verder op verzoek kan worden geplaatst bij individuele consumenten.
Slimme meter
De term 'slimme meter' is eigenlijk onjuist . De term is afkomstig van het
Engelse 'smart metering' en dat laatste duidt er al
op dat de slimheid niet zozeer in de meter zelf zit als wel in het
achterliggende proces. Het toevoegen van tweeweg communicatie en andere
intelligente eigenschappen aan de meetsystemen en het op afstand beschikbaar
stellen van de meetdata maakt verschillende toepassingen mogelijk waarbij de
meter als het ware een platform wordt voor allerlei innovatieve diensten.
Als meetdata op afstand worden uitgelezen, biedt dat enorme potentie voor
energiebesparing en de operationele efficiëntie van energiebedrijven. Vandaar
dat bij de structurele verbetering en verbeterde transparantie van de
retailmarkt ook een krachtige stimulans tot inzicht in het energieverbruik
hoort. Individuele voordelen van de slimme meter lijken onvoldoende op te
leveren voor een verantwoorde investering, maar alle voordelen opgeteld
bieden deze rechtvaardiging wel. Om alle voordelen optimaal te kunnen
benutten, zal de slimme meter op termijn ook overal geïnstalleerd worden. Het
wetsvoorstel gaat uit van een proefperiode om ervaring op te doen met
bijvoorbeeld de verschillende systemen, de installatie en de beveiliging van
de slimme meter. Vervolgens zal na een gunstige evaluatie een 100 procent
uitrol worden voorgeschreven. Dit is tegelijk een signaal dat het kabinet
serieuze en vooruitstrevende stappen wil zetten in het tegengaan van verdere
opwarming van de aarde.
Piekbelasting
Een groot probleem waar energiebedrijven wereldwijd mee kampen is het
managen van piekbelasting. Met de slimme meter kunnen op termijn
tariferingprikkels ingezet worden die het verbruikspatroon van de consument
kunnen beïnvloeden. Daardoor kan het piekverbruik worden verminderd waardoor
er minder piekvermogen en daarmee productiecapaciteit nodig is om in de
behoefte aan energie te voorzien. De slimme meter is dus zowel privaat als
publiek van belang, wat ook de complexiteit van dit onderwerp duidelijk
maakt.
Marktordening
De fysieke meter moet de optimale werking van de leveringsmarkt
faciliteren. Het tot stand komen van een metermarkt op zich is daarbij geen
beleidsdoel. Dat past ook niet in de wens van de Tweede Kamer om de tarieven
voor de meter nu juist te reguleren. De meter(huur) moet daarom terechtkomen
in het gereguleerde domein van de netbeheerder als onderdeel van de fysieke
infrastructuur. Op die manier kan de meter ook geen fysieke of
administratieve barrière vormen om over te stappen naar een andere
leverancier.
Met de netbeheerder als beheerder van de meter kan in de visie van het
kabinet de 'platformgedachte' van de overheid het beste worden gewaarborgd:
de standaard basisfunctionaliteiten van de meter moeten voor eenieder
verzekerd zijn.
Met de gereguleerde invoering van de slimme meter, onder toezicht van de
netbeheerder, zal de marktwerking verbeteren. Overstappen van leverancier zal
veel eenvoudiger worden en op basis van accurate en actuele verbruiksdata
door te voeren zijn. Leveranciers en derde dienstenaanbieders zullen toegang
kunnen krijgen tot voor hen essentiële data in de meter en zich kunnen
onderscheiden door extra diensten op basis van deze data aan te bieden.
Om te waarborgen dat de leverancier de communicatie met zijn klanten beter
kan managen moet hij zelf de regie kunnen voeren over de verbruiksdata van
zijn klanten. Deze data is immers essentieel voor de facturering en is de
basis voor een reeks klantprocessen bij de leverancier. Het is daarom van
belang dat de meetgegevens direct naar de leverancier worden gestuurd.
Als je de moeite genomen hebt om dit allemaal vlijtig te lezen, nou dan kan je onmogelijk tegen zijn. Zeg nu zelf, één grote blijheid en vrijheid met dank aan Europa!
Genoeg voor vandaag, morgen meer anders hebben jullie een punthoofd.
Onze trouwe lezers zal het niet verwonderen maar we vinden het onze
plicht jullie kond te doen van de droeve mare dat de laatste Vlaamse
sossen in opstand zijn gekomen tegen de knoet van hun voorzitster en
haar beulsknechten. De aanleiding is natuurlijk de onbetamelijke
defenestratie van ons aller Frankse VDB uit Scherpenheuvel. Zelfs
olijkerds als we zijn werd het ook ons inderdaad wat wazig voor de ogen
toen we na de al niet erg overtuigende verkiezingsuitslagen voor het
Vlaams Parlement waar alleen betrokken Frankske een behoorlijke score
haalden met zijn Vlaams-brabantse sossewieten, moesten zien gebeuren
dat hij door Madame Gennez doodleuk werd gedumpt als minister. Hij werd
zelfs vervangen door enerzijds een Brussels Duracellkonijn dat met
iedereen pleegt ruzie te zoeken en een paar honderd Vlaams-Brusselse
stemmen haalt en anderzijds doàor een forse Madam zonder Lijn die niet
eens op een verkiezingslijst stond. Allemaal erg basic-democratisch,
laten we zeggen. En wat moest gebeuren gebeurde dus: vliegt het
Frankske, storm op de rode zee! Het gemor der gemotiveerde uitvoerende
en bovenlokale opstandelingen mondde uit in een stoute brief over een
tekort aan democratische besluitvorming en tanende mobilisatiekracht
bij hun achterban...kuch kuch kuch, u luistert toch ook?
De uitvoerende en bovenlokale mandatarissen van Halle-Vilvoorde kwamen op 27 augustus 2009 bijeen in de Rode Leeuw te Machelen. Zij bogen er zich over de politieke situatie in hun arrondissement en vragen unaniem dat volgend standpunt zou worden ingenomen door het provinciaal bestuur van de sp.a-federatie Vlaams- Brabant. De mandatarissen oordelen het noodzakelijk dat het navolgend standpunt meegedeeld wordt aan de Vlaams-Brabantse afdelingen en aan de nationale partijinstanties. De uitvoerende en bovenlokale mandatarissen van Halle-Vilvoorde zijn van oordeel dat de lijstvorming en de regeringsvorming tot catastrofale gevolgen heeft geleid op het vlak van de geloofwaardigheid van de sp.a in Vlaams- Brabant en meer in het bijzonder in Halle-Vilvoorde. De recente beslissingen getuigen van een gebrek aan respect voor de inzet van de militanten, leden en kiezers in Vlaams-Brabant (en Vlaanderen) en zijn een miskenning van de verkiezingsresultaten. Dit alles wijst op een fundamenteel tekort aan democratische besluitvorming binnen de sp.a, nochtans een engagement van de partijvoorzitter bij haar aantreden. De uitvoerende en bovenlokale mandatarissen zijn gemotiveerd om verder werk te maken van de opgang van de sp.a in Vlaams-Brabant maar maken zich vandaag zorgen over de mobilistatiekracht bij hun achterban. De mandatarissen vragen de steun van de sp.a-federatie en de nationale partijleiding teneinde de ontgoocheling bij de achterban weg te werken. Gelijktijdig pleit de sp.a Halle-Vilvoorde voor een snelle aanpassing van de statuten en de bestuursstijl waardoor een groter respect en inspraak van de afdelingen en de leden bij belangrijke partijbeslissingen wordt gegarandeerd. Namens de mandatarissen: Michel Ruykens (Beersel), Tom Troch (Londerzeel), Dirk De Wulf (Machelen), Freddy De Ruysscher (Kapelle-o-d-B), Hugo De Haes (Kapelle-o-d-B), Marc Snoeck (Halle), Koen Geers (Hoeilaart), Dirk Lodewijk (Liedekerke), Tim Romeyns (Grimbergen), Yvette Luypaert (Steenokkerzeel), Kurt Annendijck (Sint-Pieters- Leeuw), Edy Van Damme (Steenokkerzeel), Guy Ceuppens (Vilvoorde), Fatima Lamarti (Vilvoorde), Jean- Pierre De Groef (Machelen), Else De Wachter (Kapelle-o-d-B), Leo Peeters (Kapelleo- d-B), Mia De Vits (Gooik), Hans Bonte (Vilvoorde)
Bon,
buiten een paar zonen van en een koppel jonge idealisten toch wel een
drietal weltergewichten van de rooie boksring: eerst en vooral ons Mia
die al niet erg enthousiast terug op de lijst werd gesleept, Leo
Peeters een zwaargewicht in alle betekenissen van het woord en
schrijver van leuke omzendbrieven over taalgebruik en Hans Bonte een
vanuit Vlivoorde (terechte) bestrijder van Citibank.
Nu goed,
onze fractie der hangmatsocialisten zal wel geen al te beste reputatie
hebben bij ons Caroline en wij vinden haar beslissing niet erg
diplomatisch naar de laatste militanten toe en zeker naar wat er van
rest in de streken rond Zichem-Zussen-Bolder. Maar het moet ons toch van
het hart dat ons Frankse de laatse tijd inderdaad meer en meer begon te
klinken als een kloon van De Wever B. onze bekende mei68-hater en dat zit
ons toch ook niet echt lekker. Het gaat ons niet om
kerktorenvertegenwoordiging of parochieheiligen. Het gaat in eerste
plaats over een toekomstvisie en bij ons Frankske begon die, volgens
onze bescheiden mening, op bepaalde punten lichtjes te stinken.... Wij wijzen
hiervoor naar onderstaand linkje en naar onze vorige bijdrage over
rijke vissers en studietoelagen (en we stellen ons ook vragen over de tarieven voor de kinderopvang bijvoorbeeld waar ook de fiscale aangifte prijsbepalend werkt...)die volgens onze stoute mening net niet
daar belanden waar ze zouden moeten belanden en dat wist ons Frankske
toen ook al net zoals de helft der brave Belgen (vergelijk de 27.300 met twee personen ten laste als
bescheiden inkomen effe met de belastingsaangifte van de
zelfstandigen)...en wij worden het wel stilaan beu te moeten horen dat
er solidariteit moet zijn wat betreft de voordelen maar niet wat
betreft de kosten. Als zelfstandigen de zelfde voordelen willen eisen
als loontrekkenden, arbeiders en bedienden dus, wat wij hen best gunnen, dan moeten zij de zelfde
bijdragen betalen. Punt. Simpeler kan niet zeker? Maar altijd de lusten
willen en nooit de lasten dat ligt moeilijk in crisistijden en dat ruikt naar profiteren. De laatste
sossen zouden dus maar beter hun energie steken in dergelijke punten
ipv van mekaar de keel af te bijten en hun parochieheiligen als minister te willen laten zetelen. EN last but not least; voor
ons blijft de kinderbijslag die inderdaad te laag ligt, een federale
materie maar een totaal overbodig vehikel. Er zijn via
belastingsverminderingen aan gezinnen of alleenstaanden met
schoolgaande kinderen wel eenvoudiger manieren dan kinderbijslagen en
schooltoelagen uit te keren of niet? Maar dat debat is wat onder het
stof geraakt vrezen we of is iedereen vergeten wie de kinderbijslag heeft uitgevonden? De eerste eis van elke sos moet zijn : iedereen betaalt belastingen volgens zijn/haar reële inkomsten. Mogen risico's niet beloond worden en hard werk? Natuurlijk maar zoals het nu er aan toe gaat ontsnapt een bepaalde soort zelfstandigen (niet veralgemenen dus) en bedrijven en vennootschappen aan een redelijke belasting. Dit kan niet langer en er moet toch één politieke partij zijn die dit durft te zeggen. Net zoals er minstens een paar partijen zijn die moord en brand schreeuwen als men maar durft spreken om bepaalde belastingsaftrekken voor zelfstandigen wat minder soepel te maken of een belastingscontroleur Facebook gebruikt om de vraag te stellen hoe men met een jaarinkomen van 16.000 exotische reizen, dure wagens, zwembaden en luxehobby's kan betalen. Zulke vraagstellers worden hier afgestraft en de fraudeurs worden voorgesteld als volkshelden. Of de wereld op zijn kop. Hier hadden we graag wat meer ruzie horen over maken ipv over ondemocratische partijstatuten en dictatoriale voorzitsters. Inhoud, beste kameraden, dat missen we in jullie debat. Het gaat nog enkel over postjes en machtsdeelname. . Dus geef ons eindelijk terug een linkse partij waarop we fier kunnen zijn maar dat zal wel te veel gevraagd zijn. Vooruit Gennez laat zien dat je ballen hebt en geef ons een echt links programma zonder liberaal gelul van ons Frankske die te veel bij de blauwen heeft gezeten. ROOD moet dat zijn want langs die kant gaapt momenteel een leeg gat en het centrum is al ruim gevuld met allerlei kleurtjes maar die blijkbaar alle burgerzin kwijt zijn. Een linkse is voor een sterke staat die de zwaksten beschermt en voor eerlijke belastingen. Hop hop hop d'r is werk aan de winkel!!!!
Gezinsbond vraagt 200 euro 'opslag' voor Vlaamse gezinnen
De
Gezinsbond wil een verhoging van de kinderbijslag: 200 euro extra is
volgens de bond perfect praktisch haalbaar. 'Maar wij zijn daar via de
schooltoelagen al mee bezig', antwoordt minister van Onderwijs Frank
Vandenbroucke.
'De gezinnen staan niet
centraal in het beleid. De kinderbijslag is sinds de jaren tachtig met
veertig procent gedaald in waarde.' Dat zei Roger Pauly, voorzitter van
de Gezinsbond in de slottoespraak van het congres waarop zijn
organisatie zijn eisen formuleert voor de komende vijf jaar. 'Dit kan
niet in één klap goedgemaakt worden. Maar 200 euro per gezin zou al
veel helpen, en zou de federale overheid maar 0,06 procent van de
welvaart (het bbp) kosten', zei hij. 'Een peulschil.'
Hij
wil de gezinsbijslag ook uit de beroepsgebonden sociale zekerheid
halen, zodat het onderscheid tussen zelfstandigen en werknemers
wegvalt. Het is een recht van het kind, zei hij. De Gezinsbond vindt
overigens al lang dat de kinderbijslag ook een Vlaamse materie moet
worden. In afwachting zou de Vlaamse overheid 'er goed aan doen te
beginnen met de uitbouw van een aanvullende Vlaamse kinderbijslag', zei
voorzitter Pauly.
Minister van Onderwijs, Frank
Vandenbroucke (SP.A) die heel het congres meemaakte, zei nadien dat hij
al begonnen is daarmee. De schooltoelagen die Vlaanderen sinds kort
geeft aan gezinnen met een bescheiden inkomen met kinderen in basis- en
secundair onderwijs, zijn een eerste stap in de uitbouw van een
aanvullende Vlaamse kinderbijslag, vertelde hij.
De
basiskinderbijslag moet voor iedereen gelijk zijn, maar de aanvullingen
kunnen groter zijn of voorbehouden worden voor gezinnen met een
bescheiden inkomen, stelde hij.
Hij heeft een
stappenplan klaar om die aanvullende Vlaamse kinderbijslag - die nu nog
schooltoelage heet - stapsgewijs op te trekken, automatisch toe te
kennen (zodat geen gezin hem verliest omdat er met de aanvraag iets mis
loopt) en geleidelijk uit te breiden naar meer doelgroepen.
De
N-VA reageerde meteen op de vraag van de Gezinsbond om hoger
kinderbijslag: Bart Dewever wil er een Vlaamse bevoegdheid van maken,
zei de voorzitter op het nieuwjaarsfeest van zijn partij in Antwerpen.
Naast
meer kinderbijslag eist de Gezinsbond ook maatregelen om arbeid en
gezin beter combineerbaar te maken. In het woonbeleid is meer 'flexibel
wonen' nodig, onder meer kangoeroewonen (ouders die komen inwonen bij
de kinderen in een apart deel van het huis).
De
Gezinsbond maakt zich ook klaar om 'nultolerantie' te eisen inzake
alcohol in het verkeer. Het congres applaudisseerde, zij het niet
voltallig, voor die eis. En op de receptie nadien werden er toch niet
alleen fruitsapjes uitgeschonken...
We zijn al begonnen met de uitbouw van een Vlaamse kinderbijslag
en ik heb een stappenplan om die verder uit te breiden, zegt Vlaams
minister Frank Vandenbroucke (SP.A).
De Gezinsbond pleitte zaterdag op zijn congres in Antwerpen voor een
aanvullende Vlaamse kinderbijslag. Van die eis die aan de andere kant
van de taalgrens doorgaans als onverteerbaar wordt beschouwd, keek
Vlaams minister van Onderwijs en Werk, Frank Vandenbroucke (SP.A), die
heel het congres bijwoonde, niet op.
"Integendeel, we zijn daar al mee begonnen en ik heb een stappenplan klaar om die aanvullende kinderbijslag uit te breiden".
De schooltoelage die Vlaamse gezinnen met een bescheiden inkomen
(27.300 euro per jaar bij 2 personen ten laste) sinds kort krijgen,
"heet nog anders maar is een aanvullende Vlaamse kinderbijslag voor
gezinnen waarvan de kinderen school lopen in het basis- of secundair
onderwijs'".
De modaliteiten ervan stroken ook met wat de Gezinsbond eiste: de
bijslag moet los staan van de beroepssituatie van de ouders. Het is een
soort volksverzekering: de bijslag wordt betaald met belastingen en
wordt toegekend aan wie inwoner is van Vlaanderen, omdat hij inwoner
is, en niet omdat hij werkt.
Frank Vandenbroucke zegt dat hij een stappenplan klaar heeft voor de
uitbreiding van die toelage. 'We zijn bescheiden begonnen. Eerst
bedroeg de toelage gemiddeld 45 euro voor het kleuteronderwijs,
gemiddeld 77 voor het lager, 240 voor het middelbaar en 150 voor het
deeltijds middelbaar onderwijs. We trekken die bedragen op naar
gemiddeld respectievelijk 80, 116, 377 en 234 euro. We gaan die
bovendien automatisch toekennen, zodat niemand de aanvullende Vlaamse
kinderbijslag nog misloopt als er iets fout gaat met de aanvraag. Later
komt een uitbreiding van de doelgroep.
De Gezinsbond pleit traditioneel van gelijke kinderbijslag voor
iedereen, maar Vandenbroucke ziet er geen graten in dat de
basiskinderbijslag gelijk blijft zoals nu, en dat de aanvullende
varieert naargelang het inkomen.
Volgens Vandenbroucke toont de schooltoelage ook hoe in Brussel kan
gewerkt worden als de deelstaten meer sociale bevoegdheden krijgen:
"Wie naar een Nederlandstalige school gaat, krijgt de Vlaamse toelage."
Voor ons gaat er dus niet om of Vlaams-Brabant al of geen minister
in de Vlaamse regering heeft. Het gaat er evenmin om of Frankske nu al
of niet wat betere resultaten heeft behaald tijdens de verkiezingen.
Wij moeien ons evenmin met de statuten van de sossenpartij maar wij
vinden het niet kunnen dat een zogenaamde sos de kinderbijslag
regionaliseert en dan nog komt wauwelen over bescheiden inkomens van
27.300 terwijl iedereen in Vlaanderen wel wist, toen ook al, dat de
zelfstandigen bijna allemaal onder die bescheiden inkomensgrens vallen.
Als Vlaanderen geen inspraak heeft in de fiscale fraudebestrijding wil
dat nog niet zeggen dat ze fraudeurs moet belonen! Dat, beste Frankske,
is wat wij op je bordje gooien en misschien moet er in de toekomst wat meer over die dingen bij de sossen worden nagedacht...
Het wordt echter wel een levensgroot probleem dat door de regionalisering de opgesplitste partijen opteren voor regionale oplossingen terwijl er in feite een federale stok voor steekt. De impact van het gebrek aan een accurate fiscale fraudebestrijding op de Vlaamse kinderbijslag is hiervan een erg ontluisterend voorbeeld. De uitbreiding van de fameuse Vlaamse zorgverzekering is er een ander voorbeeld van maar daar komen we later ook nog op terug. En raar maar waar daar vededigde ons Frankske blijkbaar het tegenovergestelde standpunt namelijk een categorieke weigering tegen zijn partijtop in en tegen de NV-a wegens te duur. Maar later meer hierover...
België werd tot voor kort bestempeld als een fiscaal paradijs. In
Franse immobiliënmiddens spreekt men met brede glimlach over "le
dentiste Belge". Elke niet geheel blinde Belg, Vlaming, Waal of
Brusselaar ziet rond hem glimmende luxewagens met glunderende
zelfstandigen. Maar wat blijkt? In feite gaat het bij deze
beroepscategorie over dompelaars, armoezaaiers die waarschijnlijk te
fier zijn om naar "den openbare onderstand" te stappen. Sinds midden de
jaren 90 van vorige eeuw de middenstandorganisaties erin geslaagd zijn
om de statistieken over de inkomens van hun leden tot absoluut
staatsgeheim te laten uitroepen wist geen kat nog wat deze sukkelaars
jaarlijks op hun belastingspapieren invullen. Tot nu. Een criminele
binnenlandse organisatie namelijk het ABVV is erin geslaagd, na wat
zoekwerk, de cijfers van hun aangiftes op te snorren. Wat niemand
verwacht had is dat vissers het hoogste inkomen hebben van deze sociale
paria's. Beste lezertjes, jullie moeten niet dringend naar jullie
armlastige oogarts, jullie zicht is prima. De vissers! Beste
vrienden, al ooit een loodgieter of electricien in huis gehad? Wel, als
je die stumperdjes de volgende keer nodig hebt voorzie dan maar een
boterhammeke meer want die hardwerkende wroeterkes zien scheel van
honger als je hun belastingsaangifte mag geloven. Gemiddels 11.000 per
jaar! Als we even een ons telraam gebruiken en stellen dat deze
mensen per dag 8u legaal werken à rato van ongeveer 250 dagen per jaar
want tijdens de week-ends zitten ze in hun appartement aan de zee, en
geld om op vakantie te gaan hebben ze niet... dan komen we aan 8x250=
2000u. Nu even 11.000 delen door 2000 en dat stel je vast dat ze 5,5
per uur verdienen. Opgepast beste lezertjes elke parameter die jullie
zullen aanpassen om wat dichter bij een realistische weergave te komen
van het harde labeur dat deze groep mensen levert zal het gemiddeld
uurloon nog meer naar beneden trekken. Of hebben jullie al ooit een
loodgieter weten een maand verlof nemen of vrijaf op zaterdag?
Loontrekkende verdient het dubbele van een zelfstandige
De cijfers wijzen op massale fraude
Jef Maes (ABVV)
Zelfstandigen verdienden vorig jaar volgens officiële cijfers gemiddeld
18.146,97 euro. Loontrekkenden gaven in 2008 gemiddeld 35.258 euro
belastbaar inkomen bij de fiscus aan. Dat is zogoed als het dubbele.
"De cijfers wijzen op massale fraude", zegt de socialistische vakbond
ABVV.
Het
is voor het eerst sinds jaren dat er op basis van officiële cijfers een
vergelijking kan worden gemaakt tussen het jaarinkomen van
zelfstandigen en loontrekkenden. Tot midden jaren negentig publiceerde
het ministerie van Financiën daar statistieken over, maar onder druk
van zelfstandigenorganisaties werd de publicatie van de cijfers
afgevoerd.
Daarmee kwam een einde aan de jaarlijks weerkerende
vragenronde in het parlement over de betrouwbaarheid van de cijfers en
de fraudegevoeligheid van de belastingaangiftes van zelfstandigen.
Centen rapen Maar
volgens de socialistische vakbond ABVV publiceert het Rijksinstituut
voor de Sociale Verzekeringen der Zelfstandigen (RSVZ) sinds kort
nieuwe gegevens op zijn eigen website. "Na enig speurwerk vind je daar
alle cijfers terug", zegt Jef Maes, hoofd van de sociale dienst van het
ABVV. De socialistische vakbond bracht de cijfers over de inkomens van
de zelfstandigen in de openbaarheid. Op een ogenblik dat de Belgische
staat geconfronteerd wordt met een begrotingstekort van 25 miljard euro
en de sociale zekerheid in het rood zit, vallen er volgens het ABVV
meer centen te rapen bij de bestrijding van de fiscale fraude.
"Als
de zelfstandigen niet meer verdienen dan het gemiddelde van wat het
RSVZ aangeeft, dan moet een pak zelfstandigen langs bij het OCMW", zegt
Maes. Dat er heel wat armoede is bij de zelfstandigen, ontkent de
vakbond niet, maar volgens het ABVV geven heel wat zelfstandigen te
lage inkomens aan. Belastingen worden ontweken of ontdoken. En er wordt
creatief omgesprongen met de aangifte van beroepsonkosten. "Een
voorbeeld: met een gemiddeld inkomen van 16.000 euro hebben de meeste
handelaars geen geld om een fatsoenlijke wagen te kopen. Er klopt iets
niet als je de glimmende voertuigen dan ziet staan", zegt Maes. "De
cijfers wijzen op massale fraude."
Achter het gemiddelde
jaarinkomen van zelfstandigen gaan grote verschillen schuil.
Loodgieters, elektriciens en andere dienstverleners verdienen amper
11.000 euro. Kruideniers en andere handelaars komen jaarlijks aan een
inkomen van 16.000 euro. Bedrijfsleiders van kleine en middelgrote
ondernemingen moeten volgens de officiële cijfers rondkomen met
gemiddeld 17.000 euro. Notarissen, advocaten, dokters, apothekers en
zelfstandigen in andere vrije beroepen kregen gemiddeld meer dan 27.000
euro op hun rekening. De echte toppers bij de zelfstandigen zijn vreemd
genoeg de vissers. Volgens de statistieken van de RSVZ verdienden ze
vorig jaar 29.000 euro. (Johan Corthouts)
Als we deze inkomens zien dat moet het voor elke
zelfstandige, dokter, loodgieter, advocaat of dakwerker om maar een
paar zelfstandige beroepen op te noemen, een koud kunstje zijn om hun
kroost te laten studeren met behulp van een studietoelage ...
Je moet maar even zoeken naar de voorwaarden om van deze toelage te genieten...
Nu effe het zelfde doen met het inkomen van een lagere bediende of arbeider....welwelwel...
En
we raden elke rationele lezer van goede wil aan om effe te klikken op
het zelfde artikel dat door "De Tijd" werd gepubliceerd en daar de
talrijke reacties eens door te nemen. Het zal elk gezond denkend levend
organisme tot wanhoop brengen. Hoe zelfstandigen verward worden met
vennootschappen. Hoe het ABVV uitgemaakt wordt voor een bende fraudeurs
enz enz ...een debat ten gronde op zijn Belgisch! Het wordt ons als
bescheiden loontrekkenden en steuntrekkers koud aan het hart vooral
als ik mijn loodgieter in zijn Porsche Cayenne zie voorbijrijden... en
ik gun hem die wagen maar al te zeer want hiermee betaalt hij dan toch
een behoorlijk pak inschrijvingstaks en accijnzen... Gelukkig hebben we onze sossen die krachtdadig als steeds, hun eigen kiespubliek, de loontrekkenden en arbeiders met hand en tand zullen verdedigen! Langs Vlaamse kant eerst nog wat geduld tot hun interne eenheid rond het dossierke Frank VDB weer hersteld is. Wij schatten dat dit gebeurt rond 2015! Maar daar hebben we het nog wel eens over in een aparte bijdrage..."grijns en grinnik"
Vermits onze jongens en meisjes nu ook onze grenzen verdedigen in het
verre Afghanistan, kunnen we moeilijk anders dan ook wat aandacht te
besteden aan deze verre buitengrens. En omdat we toch bezig zijn met fabels vertellen we jullie vandaag het
"sprookje" van Malalai Joya want we vrezen dat hier het beeld
zal blijven hangen dat ginds aan onze buitengrens dus,alle madammen slechts wandelende blauwe
tenten zijn. Wat natuurlijk weer een cliché is, zo hoog als de Baraque Fraiture. Als er ooit slachtoffers vallen onder "onze jongens", wat we
natuurlijk niet wensen mee te maken, dan weten we tenminste voor welk
"hoog ideaal" ze zijn gesneuveld op het veld van eer en de Belgische driekleur op hun buik. http://www.independent.co.uk/news/world/malalai-joya-the-woman-who-will-not-be-silenced-1763127.html
Malalai Joya: The woman who will not be silenced
Enraged by Taliban oppression Malalai Joya became a
womens rights activist, and after the US-led invasion, took on the new
regime as an MP. But speaking out has come at a cost. She tells Johann
Hari why death threats wont stop her exposing ugly truths about
Afghanistan.
The story of Joya is the story of another Afghanistan - the one behind the burka, and behind the propaganda
I am not sure how many more days I will be alive," Malalai Joya says
quietly.
The warlords who make up the new "democratic" government in
Afghanistan have been sending bullets and bombs to kill this tiny
30-year-old from the refugee camps for years and they seem to be getting
closer with every attempt. Her enemies call her a "dead woman walking".
"But I don't fear death, I fear remaining silent in the face of
injustice," she says plainly. "I am young and I want to live. But
I say to those who would eliminate my voice: 'I am ready, wherever and
whenever you might strike. You can cut down the flower, but nothing can stop
the coming of the spring.'"
The story of Malalai Joya turns everything we have been told about Afghanistan
inside out. In the official rhetoric, she is what we have been fighting for.
Here is a young Afghan woman who set up a secret underground school for
girls under the Taliban and when they were toppled cast off the burka,
ran for parliament, and took on the religious fundamentalists.
But she says: "Dust has been thrown into the eyes of the world by your
governments. You have not been told the truth. The situation now is as
catastrophic as it was under the Taliban for women. Your governments have
replaced the fundamentalist rule of the Taliban with another fundamentalist
regime of warlords. [That is] what your soldiers are dying for."
Instead of being liberated, she is on the brink of being killed.
The story of Joya is the story of another Afghanistan the one behind the
burka, and behind the propaganda.
I "We are our sisters' keepers"
I meet Joya in a London apartment where she is staying with a supporter for a
week, to talk about her memoir but even here, her movements have to be
kept secret, as she flits from one safe house to another. I am told not to
mention her location to anyone. She is standing in the corridor, small and
slim, with her hair flowing freely, and she greets me with a solid
handshake. But, when our photographer snaps her, she begins to giggle
girlishly: the grief etched on to her sallow face melts away, and she laughs
in joyous little squeaks. "I can never get used to this!" she
says.
Then, as I sit her down to talk through her life-story, the pain soaks into
her face once more. Her body tightens into a tense coil, and her fists
close.
Joya was four days old when the Soviet Union invaded Afghanistan. On that day,
her father dropped out of his studies to fight the invading Communist army,
and vanished into the mountains. She says: "Since then, all we have
known is war."
Her earliest memory is of clinging to her mother's legs while policemen
ransacked their house looking for evidence of where her father was hiding.
Her illiterate mother tried to keep her family of 10 children alive as best
she could. When the police became too aggressive, she took her kids to
refugee camps across the border in Iran. In these filthy tent-cities lying
on the old Silk Road, Afghans huddled together and were treated as
second-class citizens by the Iranian regime. At night, wild animals could
wander into the tents and attack children. There, word reached the family
that Joya's father had been blown up by a landmine but he was alive, after
losing a leg.
There were no schools in the Iranian camps, and Joya's mother was determined
her daughters would receive the education she never had. So they fled again,
to camps in western Pakistan. There, Joya began to read and was
transformed. "Tell me what you read and I shall tell you what you are,"
she says. Starting in her early teens, she inhaled all the literature she
could from Persian poetry to the plays of Bertolt Brecht to the speeches
of Martin Luther King. She began to teach her new-found literacy to the
older women in the camps, including her own mother.
She soon discovered that she loved to teach and, when she turned 16, a
charity called the Organisation for Promoting Afghan Women's Capabilities
(OPAWC) made a bold suggestion: go to Afghanistan, and set up a secret
school for girls, under the noses of the Taliban tyranny.
So she gathered her few clothes and books and was smuggled across the border
and "the best days of my life" began. She loathed being forced to
wear a burka, being harassed on the streets by the omnipresent "vice
and virtue" police, and being under constant threat of being discovered
and executed. But she says it was worth it for the little girls. "Every
time a new girl joined the class, it was a triumph," she says, beaming. "There
is no better feeling."
She only just avoided being caught, again and again. One time she was teaching
a class of girls in a family's basement when the mother of the house yelled
down suddenly: "Taliban! Taliban!" Joya says: "I told my
students to lie down on the floor and stay totally silent. We heard
footsteps above us and waited a long time." On many occasions, ordinary
men and women anonymous strangers helped her out by sending the police
charging off in the wrong direction. She adds: "Every day in
Afghanistan, even now, hundreds if not thousands of ordinary women act out
these small gestures of solidarity with each other. We are our sisters'
keepers."
The charity was so impressed with her they appointed her their director. Joya
decided to set up a clinic for poor women just before the 9/11 attacks. When
the American invasion began, the Taliban fled her province, but the bombs
kept falling. "Many lives were needlessly lost, just like during the
September 11 tragedy," she says. "The noise was terrifying, and
children covered their ears and screamed and cried. Smoke and dust rose and
lingered in the air with every bomb dropped."
As soon as the Taliban retreated, they were replaced by the warlords who had
ruled Afghanistan immediately before. Joya says that, at this point, "I
realised women's rights had been sold out completely... Most people in the
West have been led to believe that the intolerance and brutality towards
women in Afghanistan began with the Taliban regime. But this is a lie. Many
of the worst atrocities were committed by the fundamentalist mujahedin
during the civil war between 1992 and 1996. They introduced the laws
oppressing women followed by the Taliban and now they were marching back
to power, backed by the United States. They immediately went back to their
old habit of using rape to punish their enemies and reward their fighters."
The warlords "have ruled Afghanistan ever since," she adds. While a "showcase
parliament has been created for the benefit of the US in Kabul", the
real power "is with these fundamentalists who rule everywhere outside
Kabul". As an example, she names the former governor of Herat, Ismail
Khan. He set up his own "vice and virtue" squads which terrorised
women and smashed up video and music cassettes. He had his own "private
militias, private jails". The constitution of Afghanistan is irrelevant
in these private fiefdoms.
Joya discovered just what this meant when she started to set up the clinic
and a local warlord announced that it would not be allowed, since she was a
woman, and a critic of fundamentalism. She did it anyway, and decided to
fight this fundamentalist by running in the election for the Loya jirga ("meeting
of the elders") to draw up the new Afghan constitution. There was a
great swelling of support for this girl who wanted to build a clinic and
she was elected. "It turned out my mission," she says, "would
be to expose the true nature of the jirga from within."
II "I would never again be safe"
As she stepped past the world's television cameras into the Loya jirga, the
first thing Joya saw was "a long row with some of the worst abusers of
human rights that our country had ever known warlords and war criminals
and fascists".
She could see the men who invited Osama bin Laden into the country, the men
who introduced the misogynist laws later followed by the Taliban, the men
who had massacred Afghan civilians. Some had got there by intimidating the
electorate, others by vote-rigging, and yet more were simply appointed by
Hamid Karzai, the former oilman installed by the US army to run the country.
She thought of an old Afghan saying: "It's the same donkey, with a new
saddle."
For a moment, as these old killers started to give long speeches
congratulating themselves on the transition to democracy, Joya felt nervous.
But then, she says, "I remembered the oppression we face as women in my
country, and my nervousness evaporated, replaced by anger."
When her turn came, she stood, looked around at the blood-soaked warlords on
every side, and began to speak. "Why are we allowing criminals to be
present here? They are responsible for our situation now... It is they who
turned our country into the centre of national and international wars. They
are the most anti-women elements in our society who have brought our country
to this state and they intend to do the same again... They should instead be
prosecuted in the national and international courts."
These warlords who brag about being hard men could not cope with a slender
young woman speaking the truth. They began to shriek and howl, calling her a "prostitute"
and "infidel", and throwing bottles at her. One man tried to punch
her in the face. Her microphone was cut off and the jirga descended into a
riot.
"From that moment on," Joya says, "I would never again be
safe... For fundamentalists, a women is half a human, meant only to fulfil a
man's every wish and lust, and to produce children and toil in the home.
They could not believe that a young woman was tearing off their masks in
front of the eyes of the Afghan people."
A fundamentalist mob turned up a few hours later at her accommodation,
announcing they had come to rape and lynch her. She had to be placed under
immediate armed guard but she refused to be protected by American troops,
insisting on Afghan officers.
Her speech was broadcast all over the world and cheered in Afghanistan. She
was flooded with support from the people of her country, delighted that
somebody had finally spoken out. One dirt-poor village pooled its cash to
send a delegate hundreds of miles across the country to explain how pleased
they were.
An extremely old woman was brought to her in a rickety wheelbarrow, and she
explained she had lost two sons one to the Soviets, one to the
fundamentalists. She told Joya: "I am almost 100 years old, and I am
dying. When I heard about you and what you said, I knew that I had to meet
you. God must protect you, my dear."
She handed over her gold ring, her only valuable possession, and said: "You
must take it! I have suffered so much in my life, and my last wish is that
you accept this gift from me."
But the US and Nato occupiers instructed Joya that she must show "politeness
and respect" for the other delegates. When Zalmay Khalilzad, the US
Ambassador, said this, she replied: "If these criminals raped your
mother or your daughter or your grandmother, or killed seven of your sons,
let alone destroyed all the moral and material treasure of your country,
what words would you use against such criminals that will be inside the
framework of politeness and respect?"
She leans forward and quotes Brecht: "He says, 'He who does not know the
truth is only a fool. He who knows the truth and calls it a lie is a
criminal.'"
The attempts to murder her began then with a sniper and have not stopped
since. But she says plainly, with her fist clenched: "I wanted the
warlords to know I was not afraid of them."
So she ran for parliament and won in a landslide. "I would return
again to face those who had ruined my country," she explains, "and
I was determined that I would stand straight and never bow again to their
threats."
III "In every corner is a killer"
Joya looked out across the new Afghan parliament on her first day and thought: "In
every corner is a killer, a puppet, a criminal, a drug lord, a fascist. This
is not democracy. I am one of the very few people here who has been
genuinely elected." She started her maiden speech by saying: "My
condolences to the people of Afghanistan..."
Before she could continue, the warlords began to shout that they would rape
and kill her. One warlord, Abdul Sayyaf, yelled a threat at her. Joya looked
him straight in the eye and said: "We are not in [the area he rules by
force] here, so control yourself."
I ask if she was frightened, and she shakes her head. "I am never
frightened when I tell the truth." She is speaking fast now: "I am
truly honoured to have been vilified and threatened by the savage men who
condemned our country to such misery. I feel proud that even though I have
no private army, no money, and no world powers behind me, these brutal
despots are afraid of me and scheme to eliminate me."
She says there is no difference for ordinary Afghans between the Taliban and
the equally fundamentalist warlords. "Which groups are labelled
'terrorist' or 'fundamentalist' depends on how useful they are to the goals
of the US," she says. "You have two sides who terrorise women, but
the anti-American side are 'terrorists' and the pro-American side are
'heroes'."
Karzai rules only with the permission of the warlords. He is "a shameless
puppet" who will win next month's presidential elections because "he
hasn't yet stopped working for his masters, the US and the warlords... At
this point in our history, the only people who get to serve as president are
those selected by the US government and the mafia that holds power in our
country."
Whenever she would despair in parliament, she would meet yet more ordinary
Afghan women and get back in the fight. She tells me about a 16-year-old
constituent of hers, Rahella, who ran away to an orphanage Joya had helped
to set up in her constituency. "Her uncle had decided to marry her off
to his son, who was a drug addict. She was terrified. So of course we took
her in, educated her, helped her." One day, her uncle turned up and
apologised, saying he had learnt the error of his ways. He asked if she
could come home for a weekend to visit her family. Joya agreed and when
she got back to her village, Rahella was forced into marriage and spirited
away to another part of Afghanistan. They heard six months later that she
had doused herself in petrol and burned herself alive.
There has been an epidemic of self-immolation by women across the "new"
Afghanistan in the past five years. "The hundreds of Afghan women who
set themselves ablaze are not only committing suicide to escape their misery,"
she says, "they are crying out for justice."
But she was not allowed to raise these issues in the supposedly democratic
parliament. The fundamentalist warlords who couldn't beat Joya at the ballot
box or kill her chanced upon a new way to silence her. The more she spoke,
the angrier they got. She called for secularism in Afghanistan, saying: "Religion
is a private issue, unrelated to political issues and the government... Real
Muslims do not require political leaders to guide them to Islam." She
condemned the new law that declared an amnesty for all war crimes committed
in Afghanistan over the past 30 years, saying "You criminals are simply
giving yourselves a get-out-of-jail free card." So the MPs simply voted
to kick her out of parliament.
It was illegal and undemocratic but the President, Hamid Karzai, supported
the ban. "Now the warlord criminals are unchallenged in parliament,"
she says. "Is that democracy?"
We in the West have been fed "a pack of lies" about what Afghanistan
looks like today. "The media are 'free' only if they do not try to
criticise warlords and officials," she says in her book, Raising My
Voice. As an example, she names a specific warlord: "If you write
anything about him, the next day you will be tortured or killed by the
Northern Alliance warlords." It is "a myth" to say girls can
now go to school outside Kabul. "Only five per cent of girls, according
to the UN, can follow their education to the 12th grade."
And it is "false" to say Afghan culture is inherently misogynistic. "By
the 1950s, there was a growing women's movement in Afghanistan,
demonstrating and fighting for their rights," she says. "I have a
story here" she rifles through her notes "from The
New York Times in 1959. Here! The headline is 'Afghanistan's women lift the
veil'. We were developing an open culture for women and then the foreign
wars and invasions crushed it all. If we can regain our independence, we can
start this struggle again."
Many of her friends urge her to leave the country, before one of her
wannabe-assassins gets lucky. But, she says, "I can never leave when
all the poor people that I love are living in danger and poverty. I am not
going to search for a better and safer place, and leave them in a burning
hell." Apologising for her English which is, in fact, excellent she
quotes Brecht again: "Those who do struggle often fail, but those who
do not struggle have already failed."
Today, she fights for democracy outside parliament. But, she says, any Afghan
democrat today is "trapped between two enemies. There are the
occupation forces from the sky, dropping cluster bombs and depleted uranium,
and on the ground there are the fundamentalist warlords and the Taliban,
with their own guns." She wants to help the swelling movement of
ordinary Afghans in between, who are opposed to both. "With the
withdrawal of one enemy, the occupation forces, it [will be] easier to fight
against these internal fundamentalist enemies."
If she were president of Afghanistan, she would begin by referring all the
country's war criminals to the International Court of Justice at the Hague. "Anybody
who has murdered my sisters and brothers should be punished," she says, "from
the Taliban, to the warlords, to George W Bush." Then she would ask all
foreign troops to leave immediately. She says that it is wrong to say
Afghanistan will simply collapse into civil war if that happens. "What
about the civil war now? Today, people are being killed many, many war
crimes. The longer the foreign troops stay in Afghanistan doing what they
are doing, the worse the eventual civil war will be for the Afghan people."
The Afghan public, she adds, are on her side, pointing to a recent opinion
poll showing 60 per cent of Afghans want an immediate Nato withdrawal. Many
people in Afghanistan were hopeful, she says, about Barack Obama "but
he is actually intensifying the policy of George Bush... I know his election
has great symbolic value in terms of the struggle of African-Americans for
equal rights, and this struggle is one I admire and respect. But what is
important for the world is not whether the President is black or white, but
his actions. You can't eat symbolism."
US policy is driven by geopolitics, she says, not personalities. "Afghanistan
is in the heart of Asia, so it's a very important place to have military
bases so they can control trade very easily with other Asian powers such
as China, Russia, Iran and so on.
"But it can be changed by Americans," she adds. She is passionate
now, her voice rising. "I say to Obama in my area, 150 people were
blown up by US troops in one incident this year. If your family had been
there, would you send even more troops and even more bombs? Your government
is spending $18m (£11m) to make another Guantanamo jail in Bagram. If your
daughter might be detained there, would you be building it? I say to Obama
change course, or otherwise tomorrow people will call you another Bush."
IV "It's hard to be strong all the time"
"It's not good to show my enemies any weakness, [but] it's hard to be
strong all the time," Joya says with a sigh, as she runs her hands
through her hair. She has been speaking so insistently with such
preternatural courage that it's easy to forget she was just a girl when she
was thrust into fighting fundamentalism. She was never allowed an
adolescence. The fierce concentration on her face melts away, and she looks
a little lost. "Yes, my mother is proud of me," she says, "but
you know how mothers are they worry. Whenever I speak to her on the phone,
the first sentence and the last sentence are always 'Take care'."
Two years ago, she got married in secret. She can't name her husband publicly,
because he would be killed. Her wedding flowers had to be checked for bombs.
She will only say that they met at a press conference, "and he supports
everything I do". She has not seen him "for two months", she
says. "We meet in the safe houses of supporters. I cannot sleep in the
same house two nights running. It is a different home every evening."
Where does this courage come from? She acts as if the answer is obvious
anyone would do it, she claims. But they don't. Perhaps it comes from her
belief that the struggle is long and our individual lives are short, so we
can only advance our chosen cause by inches, knowing others will pick up our
baton. "When I die, others will come. I am sure of that," she
says.
She certainly has a strong sense of belonging to a long history of Afghans who
fought for freedom. "My parents chose my first name after Malalai of
Maiwand. She was a young woman who, in 1880, went to the front line of the
second Anglo-Afghan war to tend the wounded. When the fighters were close to
collapse, she picked up the Afghan flag and led the men into battle herself.
She was struck down but the British suffered a landmark defeat, and, in
the end, they were driven out."
When she ran for office, she had to choose a surname for herself, to protect
her family's identity. "I named myself after Sarwar Joya, the Afghan
poet and constitutionalist. He spent 24 years in jails, and was finally
killed because he wouldn't compromise his democratic principles... In
Afghanistan we have a saying: the truth is like the sun. When it comes up,
nobody can block it out or hide it."
Malalai Joya knows she could be killed any day now, in our newly liberated
Warlord-istan. She hugs me goodbye and says, "We must keep in touch."
But I find myself bleakly wondering if we will ever meet again. Perhaps she
senses this, because she suddenly urges me to look again at the last
paragraph of her memoir, Raising My Voice. "It really is how I feel,"
she says. It reads: "If I should die, and you should choose to carry on
my work, you are welcome to visit my grave. Pour some water on it and shout
three times. I want to hear your voice." I look up into her face, and
she is giving me the bravest smile I have ever seen.
'Raising My Voice' by Malalai Joya is published by Rider at £11.99. All
profits will go to supporting the cause of women's rights in Afghanistan.
You can donate to her campaigns at malalaijoya.com/index1024.htm
Het is maar dat we gewaarschuwd zijn want als er ooit slachtoffers vallen zullen de officiële toespraken lichtjes afwijken van deze versie van de feiten. Dat weten we nu reeds...
de vraag van 3,4 miljard ⬠of de tweede slag van Oosterweel
Beste lezertjes, we mogen op beide oren slapen we komen zonder
kleerscheuren uit de crisis. Vandaag vernemen we immers dat
jeugdconsulenten GRATIS hun diensten zullen aanbieden omdat de Vlaamse
regering (= diegene die alles zo veel beter doet!) niks wil doen aan de
wachtlijsten voor jongeren met problemen. http://www.standaard.be/Artikel/Detail.aspx?artikelId=QA2EI487&word=jeugdtherapeuten+noodhulp. Als
onze hardwerkende Vlaamse politici er nu nog in slagen om het
onderwijzend personeel, de Vlaamse ambtenaren en een paar andere
beroepen te overtuigen van het nut van dit initiatief dan hebben we
geld op overschot. Wij durven hier te suggereren dat onze Vlaamse
politici dit als een na te volgen voorbeeld zouden kunnen beschouwen.
De overgrote meerderheid bewijst immers uur na uur enkel hun
onvervangbaarheid als kolderartiest. Als in een landje van een
zakdoek groot het inderdaad door een vice-ministerpresident van de
Vlaamse regering en een heleboel van onze verkozenen niet meer hoort de
lof van zijn land te bezingen dan verwachten wij dus een geste van deze
verlichte geesten. Vermits de belastingen voor het grootste deel toch
nog een Belgische aangelegenheid zijn en hun niet al te karige loon uit
deze potjes komt stellen wij voor dat ze dat als propaganda voor de zo
gehate Belgische Staat zouden willen beschouwen en het verontwaardigd
terugstorten. Wij vinden De Vlaamse Leeuw, Sarie Marijs, Zo lang de
lepel in de rijstpap staat en Rijden in een karreke zonder wielen ook
niet meteen culturele hoogvliegers maar daarom maken we er nog geen
drama van als iemand dat wil zingen. Elk initiatief dat zich uitspreekt
voor het behoud van de Belgische eenheid, zonder de Vlaamse
verworvenheden zelfs maar in vraag te stellen wordt door een toplaag
Vlaams profitariaat versleten voor achterhaald en krijgt een portie
ironie over het hoofd. Deze elite mag zich wel eens de vraag stellen
wie hun loon en hen andere akkefieten wel betaalt. Niemand wil terug
naar de tijd van onze voorouders en niet alleen wat betreft het
taalgebruik. Maar het overgrote gedeelte van de inwoners van dit land
wil niet weten van separatisme en daarmee uit. Voilà dat is dan
misschien eens ouderwets uitgedrukt maar tenminste duidelijk. Dan
het hoofdstukje "Vlaamse huizen": We verwachten daar dus een debat ten
gronde over. Niet omdat wij grote druk kunnen uitoefenen op onze
Vlaamse politici, daarvoor is ons blogje te onbetekenend, maar omdat de
eigen Vlaamse administratie het zelf vraagt. Dat hebben we hier
gisteren met kopie van de bewuste brief aangetoond. En ook omdat de
doelstellingen van de ganse Vlaamse zwik in het buitenland nogal
onduidelijk zijn. Wie doet wat en is cultuur niet enkel een dekmantel
voor o.a. de promotie van o.a. de Vlaamse wapenindustrie? Trouwens we
hebben er stilaan genoeg van dat sommige kunstenaars plots geannexeerd
worden bij Vlaanderen. Het moet eens in sommige warhoofden doordringen
dat België, of men dat nu leuk vindt of niet, bestaat sinds 1830 en dat
er wel degelijk een Belgische kunst bestaat sinds die datum. Niet
ervoor, maar sindsdien en tot nu. Voor diegenen die bijvoorbeeld James
Ensor willen uitroepen tot Vlaams kunstenaar zetten wij hier graag een
link naar het enige Vlaamse interview die deze brave man ooit gegeven
heeft. Zijn talrijke brieven waren allemaal in het Frans geschreven en
zijn Nederlands lijkt ons niet meteen vlekkeloos ABN te zijn. Tenzij
jullie ons van mening kunnen doen veranderen...Het is een opname uit
1936 die een paar geleden werd "herontdekt" en jullie moeten maar eens
aandachtig "lusjteren" :http://www.klara.be/cm/klara/2.539/1.15568-unieke-opname-van-ensor. Na
dit korte culturele intermezzo terug naar onze Vlaamse Huizen. Er komt
dus een onderzoek. Merk dus op: geen debat ten gronde ondanks de brief, maar
"efficiëntiewinst". Een term die zo uit het handboekje van "de perfecte
manager" komt. We zijn dus benieuwd, maar vrezen het ergste http://www.hln.be/hln/nl/957/Belgie/article/detail/987925/2009/09/04/Zijn-104-Vlaamse-posten-in-het-buitenland-hun-geld-waard-.dhtml . In elk geval wordt het een "ex-posterioridebat" en we kijken nu reeds reikhalzend uit naar de inbreng van onze sossen in dit debat...
En beste lezertjes, vergeet niet dat er nu een vraag bestaat van 3,4
miljard (maar over de kostprijs is evenmin eensgezindheid) en die
luidt:
Moet de stad Antwerpen een gunstig advies geven voor een
stedenbouwkundige vergunning van de Oosterweelverbinding op het huidige
voorziene tracé tussen Zwijndrecht/Linkeroever en Merksem/Deurne? Ja of
neen."
rarara wat zullen de Antwerpenaars (minstens 10% is er nodig om enig
gevolg te krijgen...) hierop antwoorden. Come and See next time. Voor
het ganse dossierke verwijzen we graag naar een eerdere bijdrage, beste
lezertjes.
Leve Belgie wordt opgenomen in de rijke Vlaemsche liederenschat
OPGEPAST DIT IS EEN SPECIALE BIJDRAGE VOOR ONZE NIET BEGRIJPENDE OLLANDSE VRIENDEN!
http://www.youtube.com/watch?v=6NvgeSZ2O5E aiaiai,
een lied verdeelt de Belgische geesten. Clouseau zingt een Vlaamse
liedekijn (met een paar Franse regeltjes en het zit er bovenarms op.
Geert Bourgeois Vlaams Minister van alles en nog wat en meer bepaald we
herhalen na eventjes diep inhalen : Geert
Bourgeois, Viceminister-president van de
Vlaamse Regering en Vlaams minister van Bestuurszaken, Binnenlands
Bestuur, Inburgering, Toerisme en Vlaamse Rand, Geert Bourgeois dus is
niet blij. Clouseau, of de broers Wauters, zelf uit de Vlaamse rand en
dus duidelijk onder de bevoegdheid vallende van Bourgeois,
verrijken de Vlaamse liederenschat met het strijdlied "Leve België" Dat
vindt Bougeois dus niet leuk en zal waarschijnlijk dan ook niet
gebruikt worden bij de verplichte inburgeringscursus. http://www.gva.be/nieuws/media-en-cultuur/aid859953/geert-bourgeois-clouseau-single-leve-belgie-is-propagandalied.aspx
Geert Bourgeois: "Clouseau-single 'Leve België' is propagandalied"
02/09
Vlaams Minister Geert Bourgeois is niet opgezet met de Clouseau-single 'Leve België, een nummer waarmee de groep zich tegen het separatisme keert.
"Voor ons is dit
geen politieke boodschap, maar
een lied over vaderlandsliefde", zegt Koen.
Geert Bourgeois, Vlaams-nationalist, spreekt echter van een "propagandaliedje".
"Clouseau houdt een pleidooi voor slecht bestuur. België werkt niet meer."
Wij,
en daarmee bedoelen we dan de fractie der Hangmatsocialisten met
afdelingen o.a. in de Vlaamse rand, dachten nochtans dat alles moest
gedaan worden om het Vlaemsche lied te promoten. Propagandaliederen
zijn volgens ons strijdliederen die deel uitmaken van de Vlaemsche
liederenschat die door de openbare omroep op regelmatige basis, laat
ons zeggen om de 10 minuten, moet worden gepromoot. Ons ijzersterk
geheugen voor belangrijke politieke onderwerpen doet ons teruggrijpen
op een vraag die in de tijd van de Vlaamse Raad (toen de dieren nog
Vlaams spraken in de Vlaamse Rand) werd gesteld over dit prangende
probleem door enen Meneerke Peeters (de stripfiguur?)
Wij
zijn trots jullie kunnen duidelijk te maken hoe sommige verkozenen des
Vlaemsche Volk onze rijke cultuurschatten vededigen tegen een
hongerloon.
Vraag nr. 256 (zitting 1985-1986) van 8 augustus 1986 van de heer P. PEETERS BRT - Promotie van het Vlaamse lied Het antwoord van de geachte Minister op mijn parlementaire vraag nr. 193 van 27 mei ll. over het in gebreke blijven van de BRT inzake de promotie van het Vlaamse lied heeft me meer dan verbaasd maar niet verwonderd. Dat het voor de Vlaamse Gemeenschapsminister van Cultuur ,,niet duidelijk is wat bedoeld wordt met het eigen Vlaamse of het eigen Vlaamse volkse lied, ook er vooral in de context van de vraag (,,slechts wanneer één of andere toondichter overlijdt, of bij een elf julidag, krijgt het Vlaamse lied enkele minuten toegewezen) is bedroevend en doet tot nadenken stemmen! Zo de geachte Minister als (liberaal) student ooit ,,de studentencodex (van het KVI-IV) heeft bezeten, dan kan ik hem daarnaar verwijzen. Ook programmabrochures van IJzerbedevaarten en Zangfeesten, zelfs kinder- en schoolzangfeesten, zullen mogelijk verhelderend werken. Ook zangboekjes van jeugdbewegingen en tekstboeken van honderden koren in Vlaanderen kunnen de Minister enig idee geven van het eigen Vlaamse volkse lied en van onze liederenschat. Wat de ,,differentiatie naar genre betreft kan ik de geachte Minister mededelen dat ons rijke liederrepertorium alle genres bevat, gaande van het kinderlied, het liefdeslied, het danslied, het drinklied, het stemmingslied, het studentenlied, het heimatlied en het staplied tot het strijdlied. Ook volkse religieuze liederen vallen er onder. Wat de gevraagde ,, differentiatie naar tijdsperiode betreft kan ik de geachte Minister van Cultuur mededelen dat onze rijke Vlaamse liederenschat liederen bevat van de late Middeleeuwen tot hedendaagse liederen, met een bijzondere rijkdom aan liederen die ontstonden in de periode van de tweede helft van de 19e eeuw en in de eerste helft van de twintigste eeuw. Graag zou ik de Minister ook verwijzen naar BRTuitzendingen, doch daar het Vlaamse, volkse lied enkel te horen is in het programma voor de derde leeftijd, en dan meestal nog gezongen door de bejaarden zelf, is dit onmogelijk. Dit is dan ook het onderwerp van mijn vraag. Zal de geachte Minister er bij de BRT op aandringen opdat in de toekomst meer aandacht zou besteed worden in de uitzendingen aan het eigen lied, en wel zoveel mogelijk geïntegreerd in de diverse programmas?
Kijk,
geachte Minister Bourgeois uit bovenstaande, nog steeds actueel zijnde,
opsomming van de rijkdom onze Vlaemse liederenschat is het voor ons
duidelijk dat ook het nummer "Leve België" hierin kan opgenomen worden
onder de categorie strijdliederen. Wij zijn er immers van overtuigd dat
het nummer zal terug te vinden zijn in de volgende herziene versie van
de liberale studentencodex en op de website van Moeder Westland na "De
slag om Matadi" en voor "Burschen Heraus" (http://www.coveralia.com/discos/io_vivat_en_meer_dan_40_andere_studentenliederen-.php) Wij verzoeken Uwen excellentie dan ook uw door ons diepbetreurde mening te willen herzien...
Kijk beste lezertjes, dat Flanders House blijft ons boeien. Om jullie
nu duidelijk te maken waarom wij een iets diepzinnigere analyse van de
zaak mogen verwachten van brulkikkers à la De Decker geven we jullie
hieronder een kopieke van en briefke van de "strategische Adviesraad
Internationaal Vlaanderen" -inderdaad een hele mond vol- en dus een
onverdacht orgaan in de hele discussie. Dat briefke is gedateerd van 7
juli 2008 en dus van voor de officiële opening. Het is geadresseerd aan
de Vlaamse Vice-Minister-President en we laten het jullie met veel
plezier lezen:
1. Flanders House Inc. (artikelen 35 tot en met 37) Uit de memorie van toelichting blijkt dat de Vlaamse regering in haar vergadering van 21 december 2007 haar goedkeuring hechtte aan het voorstel tot oprichting van een rechtspersoon in de vorm van een non-for-profit corporation naar Amerikaans recht, genaamd Flanders House. Het betreft, zo nog de memorie van toelichting, een rechtspersoon met als doel om Vlaanderen in de VS te promoten en de Vlaamse cultuur er uit te dragen door middel van diverse communicatiekanalen en activiteiten. De bedoeling van de bepaling van dit artikel is om met terugwerkende kracht tot de oprichtingsdatum een decretale machtiging te verlenen voor de toetreding van de Vlaamse Regering tot de NFP.
De Raad wenst op te merken dat uit artikel 9 van de Bijzondere Wet tot Hervorming der Instellingen volgt dat de oprichting door de Vlaamse Gemeenschap van organismen met rechtspersoonlijkheid en de regeling van hun samenstelling, hun bevoegdheid, hun werking en toezicht bij decreet dienen te worden geregeld. Door de oprichting in kwestie, buiten elk decretaal kader om, bij loutere regeringsbeslissing te nemen en thans via een retroactieve decreetsbepaling te regulariseren, beperkt de Vlaamse Regering de betrokkenheid van zowel de Raad als van het Vlaams Parlement tot een loutere ex posteriori-rol, waarbij er nauwelijks ruimte overblijft om zich uit te spreken over de grond van de zaak en over de modaliteiten ervan. Gelet op het strategische belang van het initiatief in kwestie wil de Raad de Vlaamse Regering uitnodigen aan de Raad meer informatie m.b.t. het Flanders House voor te leggen, zodat de Raad zich hierover verder kan beraden. Deze informatie zou niet alleen dienen te slaan op het Flanders House in New York maar ook op het beleid inzake "Vlaamse Huizen" in het algemeen, d.w.z. zowel de reeds gecreëerde huizen als de verdere toekomstplannen van de Vlaamse Regering in deze materie.
Of
dit allemaal intussen gebeurd is hadden wij wel heel graag te weten
gekomen en misschien kan opperkikker dat nu eens laten navragen. Want
zeg nu zelf, beste lezertjes, erg gezond en Vlaams-efficiënt klinkt dat
allemaal niet. Het klinkt eerder vertrouwd à la façon de Charleroi...
Bovendien
is het misschien niet meteen bij iedereen bekend dat er reeds in 1985
(op 26/3/1985 om precies te zijn) een " Flanders House" werd opgericht
namelijk op de 15de verdieping van de nr 295 op Fifth Avenue in het
zelfde Amerikaanse dorp.
Het initiattief ging toen echter niet
uit van wat in deze onheugelijke tijden van het Belgische terreurregime
nog bescheiden "De Vlaamse raad" werd genoemd maar van het VEV (Vlaams
Economisch Verbond)
Onze pientere lezertjes zullen dit
terugvinden in onderstaand Bulletin van Vragen en Antwoorden van de
Vlaamse Raad daterende van 2 april 1985.
Volgens onze onbeschaamde rooie en kwaaie linkse mening die dus niks
met de ideeên van Meneer De Decker te maken heeft gaat het om de
overname van het VEV-initiatief (dat destijds niet geheel onbesproken
was nl rond het "dossier Sikorsky") en dus over een verkapte subsidie
aan het VEV door er een klein karreke Vlaemsche cultuur aan vast te
hechten. En dat allemaal, beste lezertjes, vinden wij nu toch een
ex-posteriori-discussie waard...
De fantasmen van Vlaemsche topkakkewieten en het spel der gelijkenissen
Er verscheen vandaag een leuk vervolg op het LDD-standpunt ivm ons
Vlaemsch Huis In New-York. Gisteren publiceerden we Jürgen Verstrepen
in naam van de LDD-fractie in het Vlaemsch parlement bij de openingsrel
rond onze eigen Vlaemsche diplomatieke vestiging en vandaag in De
Standaard het standpunt van chefbruller naar aanleiding van het ontslag
van de verantwoordelijke. Die brave man werd ontslagen, laat dat
duidelijk zijn, niet omwille van gesjoemel maar omwille van -en we
lezen er even Knack erop na- "Fontaine voerde opdrachten van de raad van bestuur niet uit. Er waren
ook problemen met de rapportering en met het personeelsbeleid."http://www.knack.be/nieuws/belgie/directeur-vlaams-huis-new-york-ontslagen/site72-section24-article38833.html?cid=rss
Maar
nu "muilentrekker" De Decker zelf; of hoe men zijn mening 180° kan
aanpassen aan "sensatiezucht" ipv van bij de aanvang de vraag te
stellen wat nu de toegevoegde waarde zou kunnen zijn van dergelijke
Vlaemsche prestigprojecten die toch wel een centje kosten aan de brave
belastingbetaler. Want als we de kostprijs van al die dingen lezen,
hebben we niet meteen de indruk dat dit geld goed besteed wordt. Wij
hebben alleen maar de indruk dat ipv optimaal samen te werken met de
reeds bestaande instellingen dit Vlaemsch vehikel moet dienen bepaalde
fantasmen van sommige Vlaemsche topkakkewieten in vervulling zien te
gaan. Dus meneer De Decker ipv van dergelijke literatuur over o.a. de
competenties van een archeoloog te spuien als ex-judocoach hadden we
graag wat diepergravende analyses willen lezen...
PARCOURS VAN EEN BROKKENPILOOT Philip Fontaine, de omstreden directeur van het Vlaams Huis in New York, is ontslagen. Het was politicus JEAN-MARIE DEDECKER
die begin deze week de kat de bel aanbond. Maar met het ontslag van
Fontaine is het Vlaams Huis nog niet opgeruimd, schrijft hij.
'New York, if you can make it there, you can make it anywhere.' Met dit
cliché opende toenmalig Vlaams minister Patricia Ceysens het Vlaams
Huis in de Amerikaanse metropool New York. Hopelijk een zinspeling op
de zangkwaliteiten van Frank Sinatra, en geen onbewuste woordspeling
gebaseerd op zijn dubieuze levenswandel. Nu directeur Fontaine
ontslagen is, lijkt de Vlaamse regering daar niet meer zo zeker van.
Maar Fontaine is niet het enige Vlaamse probleem in 'the big apple'.
Een
jaarlijks huurprijs van 500.000 dollar voor een optrekje op de 44ste
verdieping van de New York Times Building, op een boogscheut van
Broadway en met zicht op de Hudson en de Empire State Building, behoort
tot de megalomanie van onze Vlaamse bewindvoerders. Noblesse oblige.
Het
Vlaams Huis herbergt drie verschillende diensten. Naast Flanders
Investment & Trade en Toerisme Vlaanderen, met elk een apart
werkingsbudget, ook Flanders House Incorporated voor promotie,
networking en imagoverkoop van ons polderland in de Nieuwe Wereld.
Kortom: handelsreizigers van de Vlaamse identiteit. Toerisme Vlaanderen
werd verondersteld een deel van de niet onaardige huurprijs op te
hoesten, maar dat kan het niet. Het moet zijn centen nog besteden om de
huur te betalen voor een leegstaand pand aan de 220 East 42nd Street,
suite 3402 op de 34ste verdieping, dat ze samen betrok met het Waalse
'Office du Promotion et du Tourisme'. Wat we zelf doen, doen we beter.
Sinds
zijn oprichting in februari is Flanders House uitgegroeid tot een
gedrocht van wanbestuur en geldverkwisting. Het personeel (allen
Vlamingen) werkt zich uit de naad maar werd geterroriseerd. Tot twaalf
uur werken per dag, nog een achttal uurtjes kloppen in het weekend en
tot op heden geen dag vakantie.
Flanders House
Incorporated is een vzw naar Amerikaans recht. Een bediende heeft
minder rechten dan een illegale Pakistaan in een Brusselse sweatshop.
Door de willekeur van de baas, Philip Fontaine, zàt je onmiddellijk op
het vliegtuig richting Brussel met een ingetrokken arbeidsvisum en
zonder één dollar ontslagvergoeding. De prijs van de willekeur is de
vrees van de naked civil servant.
Op een
jaarsalaris van 46.000 dollar houden ze amper 2.800 dollar per maand
over om te leven. Te bedenken dat een éénkamerflat in The Big Apple
minimum 1.200 dollar per maand kost en dat Flanders House Inc. het
vertikt sociale bijdragen te betalen voor zijn personeel (en dus niet
zorgt voor ziekteverzekering, RSZ, of arbeidsongevallen) dan weet je
dat het prestigieuze Vlaams Huis zijn personeel laat werken tegen een
overlevingstarief en een hamburger bij McDonald's.
Dit
is omgekeerd evenredig met de graaicultuur van directeur Philip
Fontaine. Met een jaarsalaris van 250.000 dollar netto incasseerde hij
meer dan zijn vier bedienden samen. Daarnaast is deze 'managing
director' ook nog eigenaar-stichter van Italian Days Inc. (538 Portside
Drive, Edgewater NY 07020). Samen met zijn echtgenote Anastasia Bizarri
had het koppel een bizar systeem opgezet om voor tienduizenden dollars
diensten en kosten te factureren aan Flanders House Inc.
Er
wordt in New York nogal geschoven met budgetten. Naast de jaarlijkse
dotatie van circa één miljoen euro worden er heel wat 'projectfiches'
goedgekeurd op het departement 'Internationaal Vlaanderen' van de cel
buitenlands beleid onder leiding van minister-president Peeters. Van
een documentaire film over 'The Flemish American' tot een academische
zitting van Ons Erfdeel.
Hoe kon Philip
Fontaine zo lang zijn eigen weg gaan? De man die volgens het
geruchtencircuit al een paar faillissementen achter de rug heeft, werd
geselecteerd door headhuntingbureau Hudson, vaste leverancier van de
Vlaamse overheid en in New York blijkbaar koppensneller van de
belastingbetaler. Als Ivan De Witte, ceo van Hudson (vroeger De Witte
& Morel) en van voetbalclub AA Gent, op dezelfde manier zijn
voetballers zou 'screenen', dan speelde Gent nu in vierde provinciale.
Het
cv van Philip Fontaine eventjes natrekken en je krijgt het parcours van
een brokkenpiloot, van Zaventem over Italië tot Silicon Valley. Zal
Hudson, het huiskantoor van Jobpunt Vlaanderen, het selectiebureau van
de Vlaamse overheid, de royale vergoeding teruggeven wegens
inschattingsfout of zal het toegeven dat dergelijke schijnexamens enkel
dienen als windowdressing voor politieke benoemingen?
'Brussel'
was nochtans al lang op de hoogte van het wanbeheer. De Vlaamse Huizen
staan onder toezicht van minister-president Kris Peeters en het
departement Internationaal Vlaanderen. Archeoloog Koen Verlaeckt,
politiek vertrouweling van ex-ministers Moerman en Ceysens kreeg na een
carrière op hun kabinetten een uitloopbaan als secretaris-generaal van
het Departement Internationaal Vlaanderen. Zijn aanstelling kwam er na
een selectieprocedure, aldus een persbericht van de Vlaamse regering.
Het bureau Jobpunt Vlaanderen in samenwerking met Hudson-De Witte en
Morel. De wereld van de politieke benoemingen op het Martelaarsplein is
heel klein.
Koen Verlaeckt werd maanden geleden
al door het personeel op de hoogte gebracht van het wanbeleid en de
zelfbediening 44 hoog aan de Hudson. De facturencarrousel van Italian
Days Inc. werd al opgestart in december 2008. De documenten werden
zelfs aan Verlaeckt overgemaakt met Fedex en er kwam een medewerker uit
New York om de raad van bestuur van Departement Internationaal
Vlaanderen in te lichten.
Misschien dat voor een
archeoloog als Koen Verlaeckt een dossier slechts interessant wordt als
er stof op ligt, maar dat hij als secretaris-generaal zijn personeel
niet in bescherming neemt en niet optreedt omdat hij zijn politieke
vriendjes moet beschermen, doet nieuwe vragen rijzen. Na het ontslag
van Fontaine is meer dan ooit een doorlichting nodig van het
gedoogbeleid aan het Martelarenplein.
Jean-Marie Dedecker is voorzitter van LDD.
en
nog even Morelleke Forelleke aan het woord laten over onze Verstrepen
en dan kunnen we een spelletje spelen: zoek de tien gelijkenissen...http://www.marie-rosemorel.be/dec07.html
"Bij het kerstinterview van Gazet van Antwerpen
vroeg men me naar mijn reactie op al die bijnamen die ik in 2007
verzamelde ... Mijn reactie: "Ach, ik heb me eigenlijk alleen mateloos
geërgerd aan Jurgen Verstrepen, die mij vergeleek met Madame de
Pompadour. Vanhecke heeft de bankkaarten, Morel de pincodes van het
VB, zei hij. Uitgerekend Verstrepen, die als verruimer bij het VB kwam
maar alleen zijn eigen bankrekening heeft verruimd. Hij had een mooie
wedde als Vlaams parlementslid, maar hij liet zich extra betalen voor
elk filmpje dat hij voor de partij draaide. Wie bij het VB gaat, doet
dat uit idealisme en in de wetenschap dat het leven er niet
comfortabeler op wordt. Maar zo had Jurgen het niet begrepen. Hij reed
voor zichzelf en dacht: na ons de zondvloed, après nous le déluge."
En nu dient Jurgen Verstrepen klacht in tegen mij wegens
laster en eerroof. Hij doet maar. De facturen van de tv-filmpjes liggen
hier klaar. De facturen van zijn web-radio-uitzendingen liggen hier
klaar. Net zoals de facturen die bleven komen toen er al lang geen
web-radio-uitzendingen meer plaatsvonden ...
Ik kijk uit naar de postbode ...."
Meneer Fontaine, de Vlaamse hopman van het Flanders House in New-York
wordt dus met alle nodige vergoedingen ontslagen...Volgens ons hadden
ze die vergoedingen beter kunnen gebruiken om het personel daar aan de
nodige verzekeringen te helpen in plaats van de Vlaamse Fontaine te
vergoeden. Maar wie zijn wij natuurlijk. Tot vermaak van groot en klein
publiceren we hieronder de Handelingen van de belgische Senaat 4-65 van
de namiddagzitting van 5 maart 2009http://www.senate.be/www/?MIval=/publications/viewPubDoc&COLL=H&LEG=4&NR=65&PUID=67110749&TID=67113345&LANG=nl of een superieur stukje superieur Vlaemsch cabaret :
Mondelinge vraag
van de heer Karim Van Overmeire aan de vice-eersteminister en minister
van Buitenlandse Zaken over «het Flanders House in New York en de
samenwerking tussen de federale diplomatie en de Vlaamse
vertegenwoordigers in het buitenland» (nr. 4-657)
De heer Karim Van Overmeire (VB).
- Mijn vraag gaat niet alleen over het Flanders House in New York, maar
ook over de samenwerking tussen de federale en de Vlaamse
vertegenwoordigers in het buitenland, alsook over de bijdrage van de
Belgische ambassade in het automobieldossier.
Minister-president Kris
Peeters uitte bij de opening van het Flanders House in New York kritiek
op de manier waarop de Belgische ambassade in Washington hem niet, of
minstens onvoldoende, geholpen had in het automobieldossier. Hij vond
dat `de informatie niet optimaal doorstroomde'. Hij werd vergezeld door
een diplomaat van lagere rang die niet goed op de hoogte was van het
dossier.
De minister van
Buitenlandse Zaken was dan weer heel scherp voor het pas geopende
Flanders House, alhoewel dat een initiatief van de Vlaamse regering is
en er ook een Open Vld-excellentie bij de opening aanwezig was. `Een
Flanders House in New York heeft een zeer beperkt nut', merkte hij op.
`Een Vlaamse diplomatie die naast en niet met de Belgische werkt, heeft
weinig of geen zin'. De minister-president antwoordde dan weer dat het
niet slecht zou zijn als ook minister De Gucht zijn diensten eens aan
een evaluatie onderwerpt. Zo ging dat nog even door.
Het is natuurlijk een
feit dat de Belgische diplomatie nog altijd geen Vlaamsvriendelijk
imago heeft. Er bestaan nog altijd ambassades waar er geen onthaal in
het Nederlands is. Het omgekeerde is mij niet bekend. Sommige Belgische
diplomaten vertegenwoordigen met veel enthousiasme en professionalisme
Vlaanderen en de andere gefedereerde entiteiten, maar anderen hebben
duidelijk heimwee naar de tijd dat `het buitenland' een exclusief
Belgische aangelegenheid was.
Vlaanderen heeft de
voorbije vijftien jaren een netwerk uitgebouwd. De samenwerking met de
Vlaamse vertegenwoordigers en diensten verloopt vaak heel goed, maar
vaak ook niet. Voormalig kabinetsadviseur voor buitenlands beleid,
professor Lieven Tack, schrijft hierover: `Hoewel de relaties tussen de
ambassades en de deelstaatkantoren door de band genomen op een
professionele en zeer correcte manier verlopen, leggen de
uitzonderingen smeulende conflicten bloot. Er zijn concrete casussen
waarbij de deelstaatvertegenwoordigers in hun doen en laten heimelijk
worden gedwarsboomd. De subtiele pesterijen gaan van fragmentarische of
vertraagde informatiedoorstroming - zelfs wanneer het zuivere gewest-
of gemeenschapsmateries betreft - tot het tegenwerken of gemeen
belemmeren van de actie- en netwerkmogelijkheden van de gefedereerde
vertegenwoordigers'.
In de praktijk hangt
alles af van de goodwill van de mensen op het terrein. Vlaanderen heeft
bovendien geen enkele inspraak in de keuze van de locaties van
ambassades en consulaten, noch in de omvang en de bestaffing van deze
posten. Dit alles betekent natuurlijk dat Vlaanderen in de federale
diplomatie niet altijd het geschikte instrument vindt om zijn
buitenlandse beleid uit te oefenen. Dat alles doet een aantal vragen
rijzen.
Welk probleem rees er concreet in het automobieldossier en op welke manier is dit probleem nu verholpen?
Hoe staat de minister
van Buitenlandse Zaken tegenover de oprichting van Vlaamse huizen,
waarin de Vlaamse vertegenwoordigers en diensten in een bepaald land
samengebracht worden? Meent de minister dat het nuttiger is om deze
vertegenwoordigers en diensten in de Belgische ambassades te herbergen?
Hoe evalueert de minister de samenwerking tussen de federale en de Vlaamse vertegenwoordigingen in het buitenland?
De heer Karel De Gucht,
vice-eersteminister en minister van Buitenlandse Zaken. - Eerst een
woordje over wat er zich eigenlijk heeft afgespeeld. De vraag is wie
begonnen is. Volgens mij de heer Peeters, die zei dat de federale
diplomatie niet goed gewerkt heeft, dat de informatie niet
doorgestroomd is en dat ik dringend een Vlaamse diplomaat naar de VS
moet sturen.
De realiteit is dat
die informatie wel zeer goed is doorgestroomd. Er zijn in totaal elf
mails met informatie over de automobielsector naar de Vlaamse regering
verzonden. Net voor het gesprek in Detroit plaatsvond, heeft onze
ambassadeur ter plaatse, de heer Matthysen, die overigens een Vlaming
is, de minister-president gebrieft over een onderhoud dat een Europese
minister had gehad met de leiding van General Motors in Detroit.
De federale diplomatie
heeft dus perfect gewerkt. Wie, zoals de heer Peeters, beweert dat de
federale diplomatie niet werkte, zegt eigenlijk dat ik niet goed werk.
Ik sta immers al bijna vijf jaar aan het hoofd van Buitenlandse Zaken.
Ik verdedig mijn diplomaten omdat ik vind dat dit mijn taak is.
Bovendien slaat de
kwestie van de Vlaamse diplomaat in Washington nergens op. Tot 2007 is
daar altijd een diplomaat geweest. Die man heeft toen verlof zonder
wedde genomen om een bijkomende universitaire opleiding te volgen, maar
werd niet vervangen. Het is toch niet mijn verantwoordelijkheid dat de
Vlaamse regering heeft nagelaten een Vlaams diplomaat te vervangen.
Wellicht zag niemand er de noodzaak van in.
Ik denk inderdaad dat
Vlaamse huizen weinig nut hebben, zeker niet in New York. Er zullen
niet veel mensen spontaan even aanlopen op de 43ste
verdieping van de New York Times Building. De Vlaamse diensten waren
vroeger ondergebracht in de kanselarij van het consulaat-generaal in
New York, een gebouw dat door de federale administratie is gehuurd. Ze
konden daar in volle onafhankelijkheid werken en ze werden daar goed
onthaald. De oprichting van het Vlaams Huis in New York is eigenlijk
het uitgestelde resultaat van het initiatief - of de fata morgana - van
de heer Bourgeois. Hij was van oordeel dat er in New York absoluut een
Vlaamse diplomatische vertegenwoordiging moest komen. Wij zijn met iets
meer dan tien miljoen Belgen, maar hij vindt dat we op vier
verschillende niveaus diplomatiek vertegenwoordigd moeten zijn: op het
Vlaamse, het Waalse, het Brusselse en het federale niveau. Ik heb
gezegd dat het bijvoorbeeld veel nuttiger zou zijn een belangrijke
tentoonstelling of concert in New York te organiseren en daar de
sociaaleconomische milieus bij te betrekken.
Een element dat ik op
dat ogenblik niet kende, maar totaal toevallig te weten ben gekomen, is
dat er in het Museum of Modern Art binnenkort een belangrijke
tentoonstelling over Ensor wordt geopend. Ensor is een van onze
beroemdste schilders, trouwens een van de weinige Vlaamse schilders die
deel uitmaken van de permanente collectie van het MoMA. Het federale
niveau heeft voor die tentoonstelling een vrij aanzienlijke financiële
bijdrage geleverd, maar de Vlaamse regering niet, omdat ze het geen
nuttig initiatief vond. Als politicus zet ik al die zaken op een rij en
verkondig ik mijn mening. Wie het daar niet mee eens is, mag daar
gerust op antwoorden, maar liefst met argumenten.
De heer Karim Van Overmeire (VB).
- Gisteren was er in het Vlaams Parlement ook applaus, maar dan voor
minister-president Peeters, die ongeveer het tegenovergestelde
verklaarde. Ik begrijp dat de minister van Buitenlandse Zaken zijn rol
speelt. Het zou erg zijn als hij de federale diplomaten niet verdedigde.
Toch verbazen zijn
verklaringen mij. De minister wijkt geen millimeter af van zijn eerste
standpunt. Hij is minister-president Peeters geenszins tegemoet
gekomen. Hij zegt dat de heer Peeters absoluut geen reden tot klagen
had omdat het federale niveau daar perfect heeft gefunctioneerd. Ik heb
de heer Peeters daarover gisteren ondervraagd en heb vastgesteld dat
hij daar nog altijd een andere mening over heeft. Hij heeft namelijk
ervaren dat de federale diplomatie niet ten volle functioneert wanneer
het gaat om vragen van het Vlaamse niveau. Hij stelt vast dat er nog
altijd veel federale diplomaten zijn die het bijzonder moeilijk vinden
om niet alleen de hele federatie, maar ook de gefedereerde entiteiten
te vertegenwoordigen.
In een normaal
federaal land neemt het federale niveau alle diplomatieke en
buitenlandse aangelegenheden voor zijn rekening, maar België is geen
normaal federaal land. Nog niet zo lang geleden heeft de minister zelf
gezegd dat België eigenlijk alleen nog een diplomatieke conferentie is
en dat de toestand alleen maar erger wordt. Tegen die achtergrond kan
niemand het Vlaanderen kwalijk nemen dat het een eigen diplomatiek
netwerk uitbouwt. Minister De Gucht noemt dat een fata morgana; ik noem
dat een verstandige zet.
Wenst de federale
diplomatie ook in de toekomst nog een rol te spelen, dan zou ze best
wat meer rekening houden met het Vlaamse niveau en goed beseffen dat ze
niet alleen de federatie vertegenwoordigt, maar ook de gefedereerde
entiteiten, dus ook Vlaanderen, dat de meerderheid in de federatie
uitmaakt. Er zijn nog altijd ambassades waar Vlamingen niet in hun
eigen taal terechtkunnen. De telefoon wordt er in het Engels of het
Frans opgenomen, maar niet in het Nederlands. Dat staat symbool voor
een mentaliteit die op veel ambassades heerst.
De heer Karel De Gucht,
vice-eersteminister en minister van Buitenlandse Zaken. - Ik heb niet
beweerd dat Vlaanderen geen vertegenwoordigers mag uitzenden. Ik heb er
bij de Vlaamse regering al verschillende malen op aangedrongen om meer
handelsattachés naar het buitenland te sturen.
De vraag is of het
zinvol is de Vlaamse vertegenwoordiging afzonderlijk te huisvesten en
20 miljoen euro per jaar meer uit te geven, dan wel een kantoor te
openen op het Belgische consulaat waar handelsattachés van de gewesten
in volledige onafhankelijkheid hun werk kunnen doen. Dat was een
opmerking als goed huisvader.
Verder heb ik
gereageerd op de uitspraak van minister-president Peeters, die zich
beklaagde over de federale diplomatie. Daar heeft hij mijns inziens
geen enkele reden toe. Er kan uiteraard altijd iets verkeerd lopen; dat
zou ook in de Vlaamse diplomatie kunnen gebeuren. Ik heb de klachten
echter grondig onderzocht en ze zijn niet gegrond. Ik heb de toespraak
van minister-president Peeters in het Vlaams Parlement niet gehoord,
maar mocht hij bij zijn opmerkingen blijven, zoals de heer Van
Overmeire beweert, dan zou ik dat spijtig vinden.
In verband met de taal
waarin het ambassadepersoneel de telefoon opneemt, wil ik het volgende
zeggen. Op een ambassade werken meestal één, twee of drie diplomaten en
het andere personeel wordt grotendeels ter plaatse in dienst genomen.
In kleinere ambassades kan het voorvallen dat een plaatselijk
personeelslid dat de telefoon opneemt, toevallig geen Nederlands kent
of de telefoon niet spontaan in het Nederlands opneemt. Dat heeft niets
te maken met een doelbewust beleid.
Mijn departement
behandelt alle gewesten op voet van gelijkheid en steunt ten volle elk
initiatief van welke gefedereerde entiteit dan ook. Daarom bevallen die
opmerkingen me niet. Ze slaan nergens op. Misschien kan vraagsteller
voorstellen om een gemengde onderzoekscommissie Vlaams Parlement-Senaat
op te richten om die zaak uit te spitten. Dat zou wel plezierig zijn.
en omdat we De Decker zijn pleziertje gunnen omdat hij "het
schandaal" uitbracht zijn we zo goed even de geheugens op te frissen en
we publiceren dus met licht leedvermaak de LDD-reactie van 4 maart over
deze zelfde rel: http://www.lijstdedecker.com/nl/wij-zitten-daar-goed-in-new-york-782.htm
Vlaams parlementslid Jurgen Verstrepen ondervroeg donderdag
minister-president Kris Peeters over het beleid inzake Vlaams Huizen in
het buitenland.
Verstrepen: "Vlaanderen mag gerust trots zijn op zichzelf en mag met open vizier initiatieven nemen in het buitenland."
Jurgen Verstrepen:
"Mijnheer de
minister-president, wij hebben allemaal het mooie verhaal van het
Vlaams Huis gevolgd. Ik heb gezien dat u zich in New York hebt kunnen
uitleven. Het was een mooie receptie. Er was zelfs, ook al hebben wij
daar nog geen vertegenwoordiger, een man van ons aanwezig op het
feestje bij de opening van het Vlaams Huis in New York.
U hoort
mij niet zeggen dat de opening van die Vlaamse Huizen slecht is. Maar
ik vind het wel vreemd dat er, als Vlaanderen dan toch uit zijn
kerktorenschaduw treedt en zichzelf wil promoten in het buitenland en
daar wat centjes voor over wil hebben, meteen overal kritiek komt en
wij in onze eigen voet schieten. Dat is een spijtige zaak.
Dan
kun je nog discussiëren over de kostprijs, ik kom daar zo dadelijk op
terug. Als je ziet wat de Nederlanders al hebben besteed in New York.
Zij dromen van een Peter Stuyvesant-evenement. Dat is al een ander
bedrag dan het bedrag dat de Vlaamse overheid besteedt in New York.
Wij
zitten goed in New York. Ik zal de vragen die mijn collega's hier al
hebben gesteld, niet herhalen. Ik houd niet van herhalingen.
Het
enige spijtige aan de zaak was dat aan de overkant de pitbull van de
Open Vld plotseling begon te grommen. Hij gunde u en Vlaanderen het
succes niet. Hij reageerde en zei dat dit niet kan. Uit goede bron
vernam ik dat ook ter plaatse Belgische diplomaten - ik zal het maar zo
omschrijven - begonnen te grommen en te knorren bij uitspraken als
'Flanders my country'. De spanningsboog was daar dus.
Dan vind
ik het een beetje spijtig dat u heel snel, wanneer iemand op federaal
niveau, zoals de heer De Gucht, begint te grommen, zegt dat er geen
wrijvingen zijn en dat we dat van die extra gezant zullen herbekijken.
Geven wij in deze tijden te veel uit om daar resultaten te boeken?
We
moeten inderdaad kijken naar de return op de middellange termijn en
vervolgens de balans opmaken. Met betrekking tot de kostprijs geef ik u
de volgende tip mee. Het gaat om een mooi detail, u kunt het misschien
meenemen naar uw collega Karel De Gucht.
De Belgische consul
woont in de residentie van de consul, een pand aan 5th Avenue met
uitzicht op Central Park. De waarde van dat pand wordt voorlopig
geschat tussen 10 en 15 miljoen euro - als het niet méér is. Als u nog
eens een dergelijke opmerking krijgt over het Vlaamse budget, kunt u de
heer De Gucht misschien eens voorstellen dat hij overweegt om dat pand
te verkopen en het geld te gebruiken in de federale begroting. Dit
volledig terzijde.
Ik zou, in aanvulling op alle andere vragen,
zeer concreet willen weten of u nu al dan niet extra Vlaamse
diplomatenvertegenwoordigers wilt in de Verenigde Staten. U bent wat
teruggekrabbeld. Ik zou willen weten of dat nog een innige wens is.
Wilt u dat nog en op welke termijn ziet u dat?"
Minister-president Peeters:
"Mevrouw
de voorzitter, collega's, dit zijn veel vragen. Het antwoord is in twee
delen op te splitsen. Het eerste deel betreft de problematiek van de
automobielsector en onze diplomatenvertegenwoordiger in Washington;
anderzijds is er het Huis in New York. We moeten, rekening houdend met
de reacties en met uw vragen, beide uit elkaar houden.
Ik ben er
nu nog meer dan ooit van overtuigd dat het beleid dat wij, ook mijn
voorganger Geert Bourgeois en alle andere voorgangers, gedurende
vijftien jaar vanuit Vlaanderen hebben gevoerd, een goed beleid is. Wij
moeten het onverkort voortzetten. Het wordt hoog tijd dat wij duidelijk
maken aan de rest van de wereld wat Vlaanderen te bieden heeft. 'Be
proud but humble': met enige fierheid en trots zeggen waarvoor we
staan, maar ook die bescheidenheid die zo belangrijk en ons eigen is,
niet uit het oog verliezen en ons niet andere karaktereigenschappen,
die wij nu niet hebben, eigen maken.
Ik ben ervan overtuigd dat
vijftien jaar Vlaams buitenlands beleid een goed beleid is. Het moet
ook door de volgende Vlaamse Regering, hopelijk daarbij gesteund door
dit Vlaams Parlement, onverkort worden voortgezet. Ik zal er in de
laatste rechte lijn naar de verkiezingen alles voor doen om te
realiseren wat is afgesproken. Niet alleen wat in het Vlaams
regeerakkoord staat maar ook wat de voorgangers hebben opgebouwd.
Wat
u op een rijtje zet, is juist. Wij hebben tien diplomatieke posten:
acht bilaterale, één bij de Europese Unie en één bij de internationale
instellingen. Er is een netwerk van 75 economische vertegenwoordigers
in zestig landen. Wij hebben ook twee vertegenwoordigers van het VLAM,
drie van het VAIS, dertien toeristische kantoren, het Flanders Center
in Osaka en het Flanders House in New York.
Ik heb al gezegd
dat we dit aan een evaluatie zullen onderwerpen, maar geef de mensen de
kans om alles te realiseren. De verwachtingen zijn zeer hoog gespannen.
Na een jaar of na een bepaalde periode zullen we evalueren of het geld
dat we daar hebben geïnvesteerd effectief goed is besteed.
De
vertegenwoordiger in Washington is in loopbaanonderbreking. Op dit
moment is er dus geen Vlaamse vertegenwoordiger in Washington.
Binnenkort moet hij beslissen of hij terug naar Washington gaat of
niet. De diensten moeten eens nagaan hoe snel we een vervanger naar
Washington kunnen zenden, als de man niet wenst terug te gaan.
Het
tweede dossier is het dossier Detroit. We zijn daar geweest. Mevrouw
Moerman heeft lang geleden ook een bezoek gebracht aan GM en Ford. Dat
was een heel belangrijk bezoek in het licht van de discussie die nu
volop aan de gang is. Natuurlijk moeten wij nu zeer snel informatie
hebben. Ik heb gisteren in Madrid ook met mijn Spaanse collega's
gesproken. Het is van essentieel belang om zeer snel te weten hoe de
vork in de steel zit in de Verenigde Staten. Wat zegt de administratie
van Obama? Wat zeggen de Republikeinen? Wat is de positie van de
Democraten? Die informatie hebben we absoluut nodig om op een juiste
manier te kunnen onderhandelen en om het dossier GM, Ford en andere te
kunnen oplossen. Aangezien er op dit moment geen vertegenwoordiger
is in Washington, ben ik bereid om zeer snel iemand naar Washington te
sturen om er zeker van te zijn dat die informatie ook wordt geleverd en
dat we alle krachten inzetten. Ik zou niet graag hebben dat men
achteraf op het federale niveau zegt dat men die informatie niet kon
geven, maar dat onze persoon ook in loopbaanonderbreking was. Ik wil
absolute zekerheid, en als die niet kan worden gegarandeerd, dan stuur
ik iemand speciaal voor deze periode naar Washington om die informatie
te hebben.
De ambassadeur reageerde door te zeggen dat hij er
persoonlijk voor zou zorgen dat die informatie aan mij en aan de
diensten Vlaanderen Internationaal zou worden gegeven. Met die garantie
van de ambassadeur ga ik dan ook geen onnodige kosten doen als er
duidelijke afspraken zijn gemaakt.
Dit is hier wat uitgesponnen
als een incident. Ik vind het normaal dat ik als minister-president zeg
dat dit zo'n belangrijk dossier is dat ik absolute zekerheid wil dat ik
informatie heb. En als ik die informatie niet snel kan krijgen of als
er een probleem is, dan sturen we iemand extra naar daar. Maar als men
mij garanties kan geven, dan is het voor mij geregeld. Dat is wat hier
is gebeurd.
Ik heb gereageerd op de reactie van federaal minister
De Gucht op het Vlaams Huis in Madrid. Ik betreur dat, maar ik denk dat
we moeten doen wat we moeten doen. We voeren ons buitenlands beleid,
telkens op een zeer goede manier afwegend welke investering we zullen
doen. We hebben daarover grondwettelijke bevoegdheden, we hebben
beslissingen en we hebben projecten. Die zullen onverkort doorgaan. Ik
betreur dat er reacties komen, maar het is belangrijk om er niet verder
op in te gaan. Iedereen moet doen wat hij moet doen. Vanuit Vlaanderen
zullen wij de acties voortzetten, zoals is afgesproken."
Jurgen Verstrepen:
"Mijnheer
de minister-president, ik dank u voor uw antwoord. Ik vond het een goed
antwoord. Ik houd van mannen met plannen. Ik mis echter nog iets.
We
zitten daar met een mooi huis, Flanders House, in New York. Je kunt
zeggen wat je wilt, maar New York is zowat het centrum van de wereld,
op allerlei vlakken. We zitten daar nu, we geven daar iets uit. Het is
al aangehaald dat de Nederlanders ons vergeten. De Nederlanders
kennende, zullen ze zeggen: u moet evenveel geld op de tafel leggen als
u mag meespelen. Ik stel meteen de vraag in het verlengde van wat er nu
is. Als je dat plant op langere termijn, is er naast de economische
mogelijkheden, ook die andere tak, namelijk de promotie, de pr, de
evenementen.
Bent u er voorstander van dat die Vlaamse Huizen -
maar laten we beginnen in New York, dat zou al een mooie testcase zijn
- zich ook inschakelen in een of ander verhaal om een dergelijk
evenement te hebben, om de mogelijkheid te creëren om Vlaanderen
volwaardig te promoten, naast al die andere activiteiten die vanuit dat
Huis vertrekken?
Het is nogal moeilijk om daarop te antwoorden
voor de verkiezingen, maar neem het maar mee naar de volgende
legislatuur, als de verhoudingen hetzelfde blijven. Zou dit een
prioriteit van u en van deze Vlaamse Regering kunnen zijn om dat stukje
erbij te nemen?"
Minister-president Peeters:
"Collega's,
ik dank u voor de ondersteuning voor het beleid dat nu wordt gevoerd.
We moeten dat beleid onverkort voortzetten en moeten onszelf duidelijk
en met zelfvertrouwen in het buitenland manifesteren, met de juiste
toon, de juiste acties en de juiste evenementen. Dat is meer dan ooit
de toekomst. Er is in die vijftien jaar een hele weg afgelegd, maar we
mogen ons niet te timide opstellen of ons in een hoek laten drummen.
Dat is nu niet het geval en dat mag ook in de toekomst niet het geval
zijn.
Waar we kunnen samenwerken, moeten we samenwerken. Wanneer
we alleen moeten gaan en wanneer samenwerking niet kan, moeten we daar
ook zeer duidelijk voor opteren. Iedereen is het erover eens dat er
resultaten moeten worden geboekt. Dat is het belangrijkste. We doen dat
best in samenwerking met zo veel mogelijk partners. Als dat niet kan,
zullen we alleen datgene verzorgen wat in het buitenland wordt
verwacht. We moeten dat met een groot pragmatisme en een grote
resultaatgerichtheid aanpakken.
Ik heb begrepen dat ik daarvoor de steun krijg van een groot deel van dit parlement. Waarvoor dank."
Jurgen Verstrepen:
"Collega's,
als ik alle reacties hoor, wil ik gewoon nog stellen dat Vlaanderen
gerust trots mag zijn op zichzelf en met open vizier initiatieven mag
nemen in het buitenland. Als daarvoor meer prioriteiten moeten worden
gelegd in dat beleid, dan ben ik daar een voorstander van."
Wij houden van een goeie portie Vlaemsche Humor en dit is werkelijk een
klucht van de bovenste plank waar Vlaanderen werkelijk trots mag op
zijn en verder met open vizier dergelijke initiatieven mag verder
zetten in het buitenland, zouden we ook zelf zeggen...
wij liggen in een deuk...Dank u LDD
Eindelijk hebben we weer eens een minister die zich "out". Lang geleden
was dat. Pascal Smet is dus homo. Als nu nog Van Rompuy zich out als
alien en Bourgeois als spiderman dan hebben we eindelijk een onderwerp
over de Belgische of Vlaamse regering. Van een Waalse regering
verwachten we niet anders als dat het een een slaaptherapie voor mannen
in zwarte pakjes en dames in mantelpakjes is. Van de anderen hoop je
minstens een reutel of een scheet op te vangen. Nou moe, volgende
regering kan net even mooi geleid worden door Guust Flater. Gelukkig
hebben we nog Justitie die op apegapen ligt en van plan is dat nog tot
volgende eeuw vol te houden net als het begrotingsdificit maar dat is
minstens voor een paar eeuwen zo te zien. Tussen het gesnurk van de
federale ministers door koren we wel eens het woord kernenergie vallen.
Maar of we d'r nu uit- of instappen is niet uit te maken. Net zo voor
het begrotings(on)evenwicht maar dat is totaal onbelangrijk. We
hebben van enige vrije uren misbruik gemaakt om eens te snuisteren in
de Vlaamse blogs. Een formidabel zoekinstrument is de Vlaamse
Weblinkpagina. Hier zie, beste lezertjes : http://vlaamsweb.eigenstart.be/ Hier vind je werkelijk alles en iedereen die in Vlaanderen al ooit een letter heeft uitgesproken. Van http://blitzkriegnoise.blogspot.com/ over http://weblog.denattepoedel.nl/ naar de met "wow" aangeduide alom bekendehttp://www.tineeerlingen.be/index.html
de mama van de nog veel bekendere Jasmijn. De "wow's" blijken echter
voorbehouden te zijn aan NV-a'ers van het zevenendertigste knoopsgat.
Maar dat stoort ons niet meteen. Wat ons met enige fierheid opvalt is
de totale afwezigheid van ons eigen blogje. Al maanden staan we
nochtans op nr 1 of tenminste bij de top 3 van de politieke blogs bij
Bloggen dat zich uitgeeft als grootste blogprovider (of hoe noem je
zoiets?) in Vlaanderen. Niks, beste lezertjes. De "Vlaamse
Weblinkpagina" heeft ons nog niet ontdekt en dat terwijl Wollie Konijn (http://lynnhuyck.eu/blog) en zelfs http://www.kz-gedenkstaette-neuengamme.de/ wel opduiken in de Vlaamse weblinks. Hoe zou dat toch komen, beste
lezertjes? Zouden wij geen Nederlands schrijven? Maar dat doet
bijvoorbeeld http://www.pengovsky.com/ en al die "gedenkstaetten" ook niet tenzij wij wat lessen modern nederlands zouden gemist hebben. Wees
er dus van overtuigd, trouwe lezertjes, dat dit blogje, Kitokojungle,
geschreven wordt vanop de Bismarckeilanden en niet ergens op het
Vlaemsche platte land. Wij zullen dus nooit met een "wow" aangeduid
worden. Dat is misschien al een kleine aanwijzing hoe het er ooit in
een onafhankelijk Vlaanderen zal aan toe gaan wat betreft
objectiviteit. Niet dat we d'r meteen van wakker liggen want om daar
ergens tussen http://www.kerygma.be/ en http://koenfillet.blogspot.com/ terecht te komen...geef ons daén maar meteen een "gedenkstaette".
Eigenaardig hoe sommige verbonden gesmeed kunnen worden. De versie van
het uiterst rechtse Stormfront die we hier gisteren aanhaalden over
het begin van de tweede wereldoorlog en de zogenaamde schuld van Polen
wordt vandaag dus plots de officiële Russische versie. En volgens ons
citeren ze zelfs de zelfde bron... Rare allianties toch... en wat
hadden we weer gezegd over de Duits-Russische inval?
Rusland: "Polen gaf aanzet tot Tweede Wereldoorlog"
De Russische premier Vladimir Poetin en zijn Poolse collega Donald Tusk.
Terwijl premier Vladimir Poetin in Gdansk deelneemt aan ceremonies die
de 70ste verjaardag van de Duitse inval in Polen herdenken, heeft
Rusland vandaag archieven publiek gemaakt die Polen ervan beschuldigen
de bedreiging van de nazi's aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog
te hebben onderschat. Het is een nieuwe stap in de sterk gepolitiseerde
'battle of history' die de voorbije zomer losbarstte.
Duivelspact Verschillende
Centraal-Europese landen hadden het niet-aanvalsverdrag tussen
Nazi-Duitsland en de Sovjet-Unie, het Molotov-Ribbentroppact of
'Duivelspact', als voorbode van de oorlog bestempeld. Rusland reageerde
furieus, benadrukte dat Stalin niets te maken had met het uitbreken van
de wereldbrand en beschuldigde er Polen zelfs van de aanzet tot de
oorlog te hebben gegeven. Die beschuldiging wil Moskou nu staven door
documenten openbaar te maken over 'de geheimen van de politiek van
Polen in 1935-1945'. "Bij het lezen van deze documenten krijg je de
indruk dat Polen veel meer gedaan kon hebben om een systeem van
collectieve veiligheid te vormen", verklaarde generaal Lev Sotskov.
Isoleren In
1934 ondertekende Polen een niet-aanvalspact met de westerbuur. Volgens
de archiefstukken deden de toenmalige Poolse leiders alles wat in hun
macht lag om de Sovjet-Unie te isoleren, waarbij ze het naziregime
danig onderschatten, aldus de generaal. Die citeerde uit het verslag
van een ontmoeting in 1937 tussen de Poolse ambassadeur in Washington
en een hooggeplaatste binnen het Amerikaanse departement van
Binnenlandse Zaken. De ambassadeur zou toen gezegd hebben dat "Polen
geen dreiging ziet uitgaan van Nazi-Duitsland. De prioriteit is om de
Sovjet-Unie te isoleren". Hij voegde er nog aan toe dat het er zwart op
wit staat. Poolse journalisten reageerden fel op de verklaringen en
uitten hun twijfels over de authenticiteit van de documenten.
Volslagen leugen Het
lijkt een voorlopig hoogtepunt in een polemiek die al enkele maanden
aanhoudt en waarop de ceremonies rond de 70ste verjaardag niet meteen
een bezwerend effect hebben, ondanks sussende taal van premier Poetin.
Zondag nog had Russisch president Dmitri Medvedev gezegd dat het een
volslagen leugen was te zeggen dat Stalin enige verantwoordelijkheid
droeg voor de oorlog. Een Kremlin-gezinde historica, Natalja
Narotsjnitskaja, verweet Polen dat het zichzelf als onschuldig
slachtoffer wil voorstellen.
Invloed Noodzakelijke
achtergrond bij de polemiek is de strijd om het behoud van Russische
invloed in vroegere Sovjetrepublieken als Oekraïne en de Baltische
staten. Het maakt de interpretatie van het verleden alleen maar
belangrijker. "Geschiedenis is extreem belangrijk. Terwijl de
West-Europese landen erin slaagden om de discussie over historische
problemen buiten de politiek te houden, kent Oost-Europa een lange
traditie van het vermengen van geschiedenis en politiek", duidt Fjodor
Loekjanov, redacteur bij het magazine Russia in Global Affairs.
(belga/lpb)
01/09/09 16u59
We vinden nogal wat van deze theorieên terug in onderstaande obscure werkje
Hierin
wordt ook gewag gemaakt van de herkaaldelijke schendingen van de Duitse
grens door het Poolse leger eind augustus 1939. Eigenaardig is dat,
want de duitsers waren verplicht om de operatie "Himmler" op te zetten
om een officiële reden te vinden om de aanval te openen op 1 september. Dus zo vaak zullen de Polen dan ook niet hebben aangevallen zeker? We stellen vast dat de "oorlogspropaganda" vandaag 2009 nog steeds op volle toeren draait! Hitler en Stalin zijn nog springlevend, net zoals elvis en Michael Jackson...Maar met het eerste duo valt niet te lachen...
In
juni 1939 werd Himmler ontboden op het kantoor van Göring. Al maanden
werd de inval in Polen voorbereid, alleen ontbrak het Adolf Hitler nog
aan een goed voorwendsel om de grens met Polen te overschrijden. De
nazi's waren duidelijk op zoek naar een oorlogsverklaring van Polen, en
zochten naar middelen en provocatie, om Polen te dwingen de eerste stap
te zetten. Operation Himmler kon van start gaan.
Alfred
Naujocks verhaalde later op het Proces van Nürenberg: "Op of omtrent 10
augustus 1939 heeft Heydrich mij persoonlijk het bevel gegeven een
gefingeerde aanval uit te voeren op het radiostation van Gleiwitz
(Gliwice), en het te doen voorkomen of de aanvallende gevechtsgroep uit
Polen bestond." Heydrich had duidelijk Naujocks bevolen: "Er is een
daadwerkelijk bewijs van deze Poolse aanvallen nodig voor de
buitenlandse pers en de Duitse propaganda."
Aldus werd Gleiwitz, een kleine Duitse grensstad (nu Gliwice genoemd en
in Polen gelegen) met ongeveer 120.000 inwoners (1940), het gefingeerde
toneel waar de eerste krijgshandelingen plaatsvonden, die de aanzet
werden tot de Tweede Wereldoorlog. Naujocks getuigde verder: "Mijn
instructies luidden, het radiostation te bezetten en lang genoeg in
handen te houden om een Pools sprekende Duitser, die mij ter
beschikking zou worden gesteld, de gelegenheid te geven aan anti-Hitler
speech in het Pools te houden voor de radio. Intussen zouden aan een
dozijn in Poolse uniformen gestoken gevangenen uit een concentratiekamp
dodelijke injecties worden gegeven door een dokter die hiervoor door
Reinhard Heydrich geëngageerd was.
De gevangenen werden naar Gleiwitz overgebracht om daar dood te worden
achtergelaten dichtbij het radiostation, nadat zij eerst op een
overtuigende wijze waren neergeschoten -ik bedoel hun verwondingen
moesten bloedig zijn- ten bewijze dat zij tijdens de aanval door kogels
getroffen waren. Na het incident zouden leden van de pers naar de
plaats worden gebracht, waar zij de zogenaamde Polen konden
fotograferen, zodat deze foto's in een kranteverslag konden worden
opgenomen als bewijs van de Poolse agressie."
De actie werd uitgevoerd tussen 31 augustus 1939
middernacht en 8 uur 's ochtends de 1ste september. De Völkischer
Beobachter (de krant van de nazi's) blokletterde de volgende dag al:
"Een troep Poolse oproerlingen is gisteravond het gebouw van Radio
Gleiwitz binnengedrongen. Op dat tijdstip was slechts een kleine groep
van de wacht in dienst. Het is duidelijk dat de Poolse aanvallers
bijzonder goed op de hoogte waren in het station. Zij sloegen de wacht
neer en stormden de studio binnen, waar ze met knuppels en golfsticks
op het aanwezige personeel insloegen."
Na de actie, die nauwelijks 20 minuten duurde, lazen de aanvallers een
korte boodschap voor. Later werden alle aanvallers die betrokken waren
in de operatie geëxecuteerd, enkel Naujacks overleefde en zette zijn
carrière verder. Enkele uren na deze opgezette aanval op het
radiostation van Gleiwitz, vielen de Duitsers Polen binnen. Twee dagen
na de inval in Polen, verklaarden op 3 september 1939, Groot-Brittannië
en Frankrijk de oorlog aan Duitsland.
Er is een nieuw rapport verschenen over de relatie tussen GSM's en
hersentumoren. Ons zal je niet betrappen op enige discussie over dit
heikele thema want we zijn totaal onbevoegd en incompetent in deze
materie. Het is enkel een persoonlijke bedenking dat wanneer er enige
waarheid schuilt in dit rapport er een ware genocide zal plaatsvinden
op deze aardkloot. Misschien moeten we ook even stilstaan bij een
bedenking die we vonden op één van de beginpagina's van het rapport :
A quote from one of this reports endorsers: In a world where a drug cannot be launched without proof that it is safe, where the use of herbs and natural compounds available to all since early Egyptian times are now questioned, their safety subjected to the deepest scrutiny, where a new food cannot be launched without prior approval, the idea that we can use mobile telephony, including masts, and introduce WiFi and mobile phones without restrictions around our 5 year olds is double-standards gone mad. I speak, not just as an editor and scientist that has looked in depth at all the research, but as a father that lost his beloved daughter to a brain tumour. Chris Woollams M.A. Biochemistry (Oxon). Editor Integrated Cancer and Oncology News (icon magazine). CEO CANCERactive.
Het volledige rapport kunnen jullie downloaden op :
...en de studie heeft het niet enkel over GSM-toestellen maar eveneens over alle draadloze toestellen...
een klein uittreksel:
Concern 7: The danger of brain tumors from cellphone use is highest in children, and the younger a child is when he/she starts using a cellphone, the higher the risk. In [2005 in] the United States, studies show that over fifty percent of children own their own personal cell phones. [36] Since 2005, the percentage of children using cellphone is much higher. Since texting became popular it is common that children sleep with their cellphones underneath their pillows. The cellphones are in vibrate-mode so their parents wont hear the phone ring. When a message arrives, the child wakes up, and sends a text message reply (so the parents wont hear them talking). Because cellphones are frequently radiating unless turned off, and irrespective of sleep deprivation, even though the cellphone beneath the pillow is radiating far less average power than when a phone call is being made, sleeping with a cellphone beneath a pillow results in a night-long exposure, every night. An Israeli study of brain tumors resulting from scalp irradiation of children (average 7 years of age) with X-rays found 40 years later, that the children who were exposed when they were younger than 5 years had the highest risk (a 356% increased risk of a brain tumor), children who were irradiated between 5 and 10 years of age had a 224% increased risk, and those who were irradiated at over 10 years of age, had a 47% increased risk of a brain tumor. [37] Brain tumor risk increases as the age of an exposed child decreases. But the age at exposure has no effect on latency time. Whether children or adults, the latency time between first exposure and brain tumor diagnosis remains the same (~30 years). [37] If the risk of brain tumors is still increasing after 40 years from a single X-ray to the scalp, could it also be that risk of brain tumors would still be increasing 40 years after children first started using cellphones? In response to this question the appropriate thing to do would be to take precautionary measures now instead of taking no action and waiting to see what may happen. See Appendix 2, The Precautionary Principle Applied to Cellphone Use for a description of appropriate actions. Compounding this concern is a recently published Swedish study reporting a 420% increased risk of brain tumors from cellphone use, and a 340% increase risk from cordless phone use when wireless phone use began as teenagers or younger. [30] For more details including numerous graphs see Appendix 1, A Description of the Interphone Studys Design Flaws, Flaw 4: Exclusion of young adults and children from studies.
en
waarde heren, niet alleen onze hersenen worden bedreigd, wat voor velen
van deze sekse misschien een mindere zorg zal zijn MAAR RAMP ook hun
kl.... worden bedreigd en dat is natuurlijk fataal...
Concern 15: Male fertility is damaged by cellphone radiation. This concern also is not about brain tumors per se, but is of such potential consequence that it is discussed here. Men, and particularly teenage boys, place their cellphone in the pants/trousers pockets when they are not holding it to their heads in conversation. There are multiple studies showing deleterious effects on sperm including decreased sperm counts and reduced sperm motility. [55-57] One study found a highly significant (99.99% confidence) 59% decline in sperm count in men who used cell phones for 4 or more hours per day as compared with those who did not use cell phones at all. [56] Another study reported an 80% increased near-significant risk (93.9% confidence) of testicular cancer when the cellphone was kept in the left pocket, then the left testicle developed cancer; kept in the right pocket, then the right testicle developed cancer. [58] Because there have been no cellphone studies on female fertility it is unknown if there are deleterious effects. And, it is also a truism, if you dont look for an effect, you will not find an effect.
Vrolijker worden we d'r weer niet van...en we krijgen d'r schele hoofdpijn van
een verjaardag om niet te vergeten 1september 1939
Buiten ontsporende budgetten en Vlaamse foefelarijen vieren we vandaag
natuurlijk nog iets gans anders. Een verjaardag. Feestelijk kan je het
moeilijk noemen want het gaat over het begin van de tweede wereldoorlog
of de Duits-Russische (laten we dat tweede gedeelte in deze
samenstelling vooral niet vergeten al begon het Russische gedeelte pas
op 17/9/1939!) inval in Polen. Dat er tot op vandaag nog steeds een
heleboel nonsens worden verspreid over deze inval kan je nagaan als je
bij de website van het fascistische Stormfront gaat neuzen. Wat je daar
leest moet elke weldenkende mens met algemene stomheid slaan.
Al in de openingszin begint de totale waanzin met de gevleugelde woorden :
"Na de oorlogsverklaring van het internationale jodendom
aan Duitsland in maart 1933, en het daaropvolgende wereldwijde
economische boycot tegen Duitsland, probeerde Hitler er vanalles aan te
doen om tegen de stroom in te gaan, om Duitsland te redden."
Dat
snorremans en zijn bende eerst de Joden heeft laten aanvallen, hun
eigendommen vernietigd en aangeslagen, hun synagogen in brand gestoken
en de deportatie en uitroeing had uitgeroepen om het Duitse volk te
"ontluizen" lezen we hier niet...
Dan volgt een beschrijving uit
een obscuur werk van het racisme waarvan de Duitse Polen het
slachtoffer waren. Dat willen we nog allemaal geloven en de Duitse
vraag naar een corridor naar Dantzig en de andere ingesloten Duitse
gebieden daar zal nog wel veel over geschreven worden maar de zin : "Poland's decision of August 30, 1939 that was the basis for general
mobilization marked a turning point in the history of Europe. It forced
Hitler to wage war at a time when he hoped to gain further unbloody
victories."Dit spreekt voor zich. Twee
dagen voor Hitler's inval begon Polen troepen samen te trekken voor de
grens. In vele oorlogen werd dat als daad van oorlogsverklaring
gebruikt, ook bij vb. Yom Kippoer, of was het aanleiding tot een
gewapende tegenactie.
Hier
vergelijkt men twee oorlogen waarvan we geen van beiden enige sympathie
kunnen opbrengen maar die volstrekt niks met elkaar te maken hebben. De Duits-Russische inval in Polen vergelijken met de Yom-Kippoer is heel straf! Bovendien
is de stelling dat het samentrekken van troepen bij een grens als
oorlogsdaad wordt gezien door de buur aan de andere kant zeer juist
maar geldt voor allebei de kanten. Als je schrijft dat de Poolse
mobilisatie begint op 30 augustus moet dat aan iets te wijten zijn
geweest. En wat zou de oorzaak hiervan kunnen zijn? Juist de
samentrekking van de Duitse legergroepen die plots op 1 september met
zo maar eventjes 1miljoen 250.000 soldaten de grens overtrokken.
Formidabel uitgerust zowel qua bewapening als qua bevoorrading. Zal dus
geen plotse reactie geweest zijn op de Poolse mobilisatie van 30
augustus dus twee dagen tevoren... De Duitsers zijn goeie
organisatoren maar een leger van 1,25 miljoen soldaten op één dag
klaarzetten voor een reactie op een mobilisatie dat lijkt ons echt
vergezocht ...
Maar we geven jullie een objectiever relaas van
de gebeurtenissen die op 1 september de wereldgeschiedenis een ander
gezicht hebben gegeven en die duidelijk maken dat gans dat geleuter van
Stormfront best kan worden vergeten:
Bovendien
willen we toch ook het fameuse "Unternehmen Tannenberg" van onder het
stof halen want de Stormfronters hebben blijkbaar een zeer selectief
geheugen:
:This article relates the anti-Polish action of German forces at the beginning of World War II. For related activities see: Gleiwitz incident
Operation Tannenberg (German: Unternehmen Tannenberg) was the codename for one of the extermination actions directed at the Polish people during World War II, part of the Generalplan Ost. Conscription lists (Sonderfahndungsbuch Polen) of more than 61,000 Polish activists, intelligentsia,
actors, former officers, etc who were to be interned or shot. Members
of the German minority living in Poland assisted in preparing the lists.
First, in August 1939
about 2,000 activists of Polish minority organisations in Germany were
arrested and murdered. The second part of the action started September
1, 1939 and ended in October resulting in at least 20,000 murdered in 760 mass executions by special units, Einsatzgruppen, in addition to regular Wehrmacht units. In addition to them a special formation was created out of the German minority living in Poland called Selbstschutz,
whose members trained in Germany prior the war in diversion and
guerilla fighting. The formation was responsible for many massacres and
due its bad reputation dissolved by Nazi authorities after September
Campaign.
erg interessante lectuur, ook om de Russische kant van de aanval eens
te bekijken. Dat Russische gedeelte zal waarschijnlijk vandaag weinig
aan bod komen en verder vergeten worden ook op 17/9...
Wat we in Vlaanderen zelf doen, doen we natuurlijk veel beter dan alle
andere kneusjes op deze aardkloot. Foefelen bijvoorbeeld, arrogant
zijn, geen kat die ons kan verbeteren...gisteren stelden we ons al de
vraag wat een Vlaams huis in New-york dan wel meer kan dan een
consulaat of een ambassade. Wel vandaag krijgen we al een antwoord in
onze goede pers maar eerst even naar het verleden en de ronkende
verklaringen over de "missie" van dat Vlaams Huis van wantrouwen. Eerst
de Vlaamse Volksbeweging die zo haar eigen gezwollen taaltje hanteert
als er iets Vlaams wordt ingehuldigd:http://www.vvb.org/persmededelingen/28409
Hiermee wil het OVV het bestaan van het Vlaams Huis in New-York (en
van de andere Vlaamse Huizen in andere landen) toejuichen. Op deze
wijze krijgt Vlaanderen de mogelijkheid om een eigen imago in het
buitenland op te bouwen, de nodige contacten te leggen om de Vlaamse
economie, kunst en cultuur te promoten. Op deze wijze kunnen de Vlaamse
belangen in het buitenland beter behartigd worden dan de federale
overheid dat tot hiertoe heeft gedaan.
De reactie van de federale minister van Buitenlandse Zaken is een
typische conservatieve en unitaire Belgische oprisping. De Vlaamse
regering en het Vlaams Parlement hebben met een eigen buitenlands
beleid een terechte keuze gemaakt.
Huguette De Bleecker-Ingelaere
Voorzitter van het OVV
Voor meer informatie, zie Rudi Dierick, politiek secretaris 0494/58.78.65 en op www.woordhouden.be
Dat eigen imago bleek inderdaad een heel eigen Vlaamse invulling te hebben als we De Standaard van vandaag lezen :
BRUSSEL - Veel positieve verhalen vallen er niet te rapen over Philip Fontaine, de directeur van het Vlaams Huis in New York.
Van onze redacteur
'Verbaasd
dat Fontaine in opspraak komt, ben ik niet', zegt iemand die ooit
geregeld professioneel met hem in contact kwam maar zijn naam liever
niet in de krant ziet. 'De directeur van het Vlaams Huis
in New York wordt omschreven als een playboy, een vlotte kerel die
perfect mensen kan inpakken. 'Maar dat duurt nooit echt lang. Ik denk
dat nagenoeg iedereen die ooit met hem heeft gewerkt, Philip zal
omschrijven als een charlatan.'
De verhalen uit
zijn verleden zijn niet echt positief te noemen. Zo zou hij er geen
graten in gevonden hebben om antiek of meubels van werkgevers mee naar huis
te nemen. Ook zou hij ooit geprobeerd hebben om het geld van een
rekening van de vennootschap waarvoor hij werkte, naar een eigen
rekening te transfereren. Omdat het bedrag te groot was en hij de hele
zaak nogal vreemd vond, ging de bankier dwarsliggen. Het resulteerde
uiteindelijk in het ontslag van Fontaine.
De directeur van het Vlaams Huis wil geen commentaar kwijt op de berichten. Hij is niet de enige die de lippen op elkaar houdt. Vlaams
minister Geert Bourgeois (N-VA) wil niet reageren of antwoorden op
vragen. 'Alle communicatie verloopt via het kabinet van
minister-president Kris Peeters (CD&V)', klink het daar. Ook bij
verschillende leden van de raad van bestuur van Flanders House New York
wordt naar het kabinet-Peeters verwezen.
Fontaine is
afkomstig uit Grimbergen. Hij studeert rechten aan de KU Leuven en gaat
in 1992 aan de slag bij de Belgische vestiging van een Amerikaans
bedrijf. Al snel verhuist de
vlotte, ambitieuze Belg - hij bezit vandaag ook de Amerikaanse
nationaliteit - naar het hoofdkwartier in Ohio. In 1996 wordt hij terug
naar België gestuurd.
Twee jaar later vertrekt hij
opnieuw naar de VS, deze keer naar San Francisco. Daar werkt hij kort
voor enkele beginnende bedrijfjes. Het jobhoppen zal een constante
worden in zijn carrière. In 2002 verhuist
hij naar New York, waar Anastasia Bizarri woont, zijn Italiaanse
vriendin. Hij doet er verschillende projecten voor internetbedrijfjes
en richt er samen met zijn partner Italian Days op. De onderneming
verhuurt vakantieverblijven in Italië en organiseert er uitstappen en
kookcursussen. Het zijn de transacties tussen het Vlaams Huis en zijn bedrijfje, dat ondertussen ook evenementen begint te organiseren, die hem nu in opspraak brengen.
Als Bourgeois in de regering-Leterme I het plan opvat een Vlaams Huis
in New York op te richten, wordt een selectiekantoor ingehuurd om een
directeur te vinden. 'Er waren 79 kandidaten, van wie er 15 werden
onderworpen aan een persoonlijkheids- en management-assessment door het
kantoor Hudson. De vijf geschiktste kandidaten werden vervolgens
geïnterviewd door de raad van bestuur van het Vlaams Huis. Fontaine werd als eerste gerangschikt', zegt Koen Verlaeckt, de secretaris-generaal van het Departement internationaal.
Dat Fontaine een uitgesproken Vlaams
profiel heeft, is mooi meegenomen. Toen hij nog in België werkte,
stuurde hij ooit facturen die in het Frans waren opgesteld, terug naar
afzender omdat zijn kantoor in Vlaanderen lag. Als directeur waakt hij
er streng over dat er geen pro-Belgische verklaringen te lezen zijn op
de website van het Vlaams Huis.
Bij
de opening van de grote Ensor-tentoonstelling in het Museum of Modern
Art (MoMA) kreeg Pieter Vanhove de vraag om een artikel voor de website
te schrijven. 'Fontaine had bij de opening van het Vlaams Huis
aangekondigd dat iedereen vrij zou kunnen spreken, maar dat bleek niet
het geval te zijn', zegt Vanhove. 'Ik had geschreven dat ik mij als
Pieter de Belg, voorstelde in New York. En ik had de vraag gesteld of
chocolade, bier, Kuifje en Ensor nu plots Vlaamse exportproducten waren omdat het Vlaams Huis
meer werkingsmiddelen kreeg dan het Belgisch consulaat. De directeur
censureerde die passage persoonlijk. In de versie die op de site staat,
werd het: Ik heb gekozen om Pieter de Belg te zijn, maar ik had mezelf
net zo goed als een Vlaamse jongen kunnen voorstellen., '
Fontaine
slaagt erin om zichzelf in een minimum van tijd onpopulair te maken.
Bij de voorbereiding van het bezoek van Kris Peeters en toenmalig Vlaams
minister Patricia Ceysens (Open VLD), in februari, botst hij frontaal
met de Belgische consul-generaal, Herman Portocarero. 'U moet uw
dienstwagen afstaan tijdens dit bezoek', schreeuwt Fontaine op een
bepaald moment Portocarero toe. Waarop die repliceert: 'Ik moet niets.'
Maar uiteindelijk is het de manier waarop hij zijn
personeel behandelt, die hem de das omdoet. Sterke verhalen over zijn
manier van werken zijn al langer een geliefkoosd gespreksonderwerp in
de Belgische gemeenschap in New York. Vorige week bereikten de klachten
van het personeel uiteindelijk ons land.
Of Boer Ganzendonck in New-York
en nog even de reactie van De Gucht bij de opening van het Huisje weltevree waarnaar de Vlaamse Volksbeweging al verwees in haar perscommuniqué...:
27/02
Woensdagavond werd met veel vertoon het Vlaams Huis geopend in het hart
van New York. Het heeft als opdracht het imago van Vlaanderen
in de Verenigde Staten te versterken. Minister van Buitenlandse Zaken
Karel De Gucht (Open Vld) is allesbehalve onder de indruk van het
initiatief.
Hij vindt dat het Vlaams Huis in New York een zeer beperkt nut
heeft. "Vlaanderen heeft de autonomie om zoiets te doen. Maar het hele
initiatief, dat een pak geld kost, zal weinig of niets veranderen aan
het imago van Vlamingen of Vlaanderen
in de VS. Mocht de Vlaamse overheid zo krap zitten als de federale, dan
zou ze er niet eens aan moeten denken om zoiets op te richten. Weet u
hoe groot New York is? Je verzwelgt daar in de massa."
Prestigeproject
"De Vlaamse vertegenwoordigers zaten perfect in de kanselarij. Daar
konden ze goed samenwerken met de federale diplomatie en andere
kanalen. Maar neen, Vlaanderen
moest in New York zo nodig een eigen huis oprichten. Het is gewoon een
prestigeproject van Geert Bourgeois", de voormalige Vlaamse minister
voor Buitenlands Beleid.
"Als je in New York Vlaanderen
op de kaart wil zetten, doe dat dan met een groot evenement, een mooie
tentoonstelling van Ensor, Magritte of Rubens. Maar nu op de 44ste
verdieping van de New York Times Building aparte kantoren gaan huren,
daar geloof ik niet in" aldus De Gucht.
"Wat wél zin heeft, is dat Vlaanderen
binnen de Belgische diplomatie een belangrijke rol speelt. Kan een land
als België het zich veroorloven om vier diplomatieën naast elkaar te
hebben? De vraag stellen is ze beantwoorden. Daarmee leid je alleen
maar de aandacht af. Langs vier verschillende kanalen naar
investeerders trekken, is zelfs contraproductief."
Bourgeois
Geert Bourgeois (N-VA) is niet opgetogen met de uitlatingen van De
Gucht. Hij noemt het Vlaamse Huis een schitterende zaak. "Het huis is
een basis van waaruit onze bedrijven contacten kunnen leggen, een pied
à terre voor onze artiesten en een plaats van waaruit we onze
toeristische troeven, zoals de kunststeden, kunnen promoten."
De voormalige Vlaamse minister laat het ook niet na om even na te
schoppen. Hij geeft toe dat er op de meeste Belgische ambassades goed
werk wordt geleverd, maar er zouden voorbeelden van het tegendeel zijn.
Bourgeois vindt dat de Open VLD precies wil terugkeren naar het oude federale België.
Volgende week zal er in de Spaanse hoofdstad Madrid opnieuw een
Vlaams Huis geopend worden. Het zal al de tiende Vlaamse stek in de
wereld zijn.
Een schitterende zaak dus beste Geert, zeker voor een bepaalde soort artiesten!
We moeten dus vaststellen dat een "Vlaams profiel" iets te lmaken heeft met het terugsturen van franstalige facturen en dat vrije meningsuiting geen Vlaams begrip blijkt te zijn...We zijn weer goed bezig....Maar het sluiten van dit soort kostelijke grappen kan het ontsporende Vlaamse en federale budget alleen maar baat brengen en daar worden we met z'n allen beter van. Niet alleen de artiesten van Geert Bourgeois...
In
de hectische discussie rond het hoofddoekenverbod in de Antwerpse
athenea is het misschien interessant om ons te bezinnen waar dit echt
allemaal om gaat. Laten we nu eens even achteruit gaan staan en de
totaliteit onder ogen zien.
In
juni 1939 werd Himmler ontboden op het kantoor van Göring. Al maanden
werd de inval in Polen voorbereid, alleen ontbrak het Adolf Hitler nog
aan een goed voorwendsel om de grens met Polen te overschrijden. De
nazi's waren duidelijk op zoek naar een oorlogsverklaring van Polen, en
zochten naar middelen en provocatie, om Polen te dwingen de eerste stap
te zetten. Operation Himmler kon van start gaan.
De gevangenen werden naar Gleiwitz overgebracht om daar dood te worden
achtergelaten dichtbij het radiostation, nadat zij eerst op een
overtuigende wijze waren neergeschoten -ik bedoel hun verwondingen
moesten bloedig zijn- ten bewijze dat zij tijdens de aanval door kogels
getroffen waren. Na het incident zouden leden van de pers naar de
plaats worden gebracht, waar zij de zogenaamde Polen konden
fotograferen, zodat deze foto's in een kranteverslag konden worden
opgenomen als bewijs van de Poolse agressie." 
