~ Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke Randdebiliteit ~
~ HÉT "progressief" Orgaan Der "Hangmatsocialisten" ~ Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke & Politieke Randdebiliteit
12-09-2010
Het land van belofte...Amerika
Het
is niet enkel kommer en kwel in de kerkelijke milieus. Ook het land van
belofte hier op aarde ondergaat zijn eigen droeve lot zoals jullie
hieronder kunnen vaststellen. Misschien moeten we Van Gheluwe en C° daar
op missie sturen om vooral de kinderarmoede aan te pakken...
WASHINGTON
The number of people in the U.S. who are in poverty is on track for a
record increase on President Barack Obama's watch, with the ranks of
working-age poor approaching 1960s levels that led to the national war
on poverty. Census
figures for 2009 the recession-ravaged first year of the Democrat's
presidency are to be released in the coming week, and demographers
expect grim findings.
It's
unfortunate timing for Obama and his party just seven weeks before
important elections when control of Congress is at stake. The
anticipated poverty rate increase from 13.2 percent to about 15
percent would be another blow to Democrats struggling to persuade
voters to keep them in power. "The
most important anti-poverty effort is growing the economy and making
sure there are enough jobs out there," Obama said Friday at a White
House news conference. He stressed his commitment to helping the poor
achieve middle-class status and said, "If we can grow the economy faster
and create more jobs, then everybody is swept up into that virtuous
cycle." Interviews
with six demographers who closely track poverty trends found wide
consensus that 2009 figures are likely to show a significant rate
increase to the range of 14.7 percent to 15 percent. Should
those estimates hold true, some 45 million people in this country, or
more than 1 in 7, were poor last year. It would be the highest
single-year increase since the government began calculating poverty
figures in 1959. The previous high was in 1980 when the rate jumped 1.3
percentage points to 13 percent during the energy crisis. Among
the 18-64 working-age population, the demographers expect a rise beyond
12.4 percent, up from 11.7 percent. That would make it the highest
since at least 1965, when another Democratic president, Lyndon B.
Johnson, launched the war on poverty that expanded the federal
government's role in social welfare programs from education to health
care. Demographers also are confident the report will show: _Child poverty increased from 19 percent to more than 20 percent.
_Blacks and Latinos were disproportionately hit, based on their higher rates of unemployment. _Metropolitan
areas that posted the largest gains in poverty included Modesto,
Calif.; Detroit; Cape Coral-Fort Myers, Fla.; Los Angeles and Las Vegas. "My
guess is that politically these figures will be greeted with alarm and
dismay but they won't constitute a clarion call to action," said William
Galston, a domestic policy aide for President Bill Clinton. "I hope the
parties don't blame each other for the desperate circumstances of
desperate people. That would be wrong in my opinion. But that's not to
say it won't happen." Lawrence
M. Mead, a New York University political science professor who is a
conservative and wrote "The New Politics of Poverty: The Nonworking Poor
in America," argued that the figures will have a minimal impact in
November. "Poverty
is not as big an issue right now as middle-class unemployment. That's a
lot more salient politically right now," he said. But
if Thursday's report is as troubling as expected, Republicans in the
midst of an increasingly strong drive to win control of the House, if
not the Senate, would get one more argument to make against Democrats in
the campaign homestretch. The
GOP says voters should fire Democrats because Obama's economic fixes
are hindering the sluggish economic recovery. Rightly or wrongly,
Republicans could cite a higher poverty rate as evidence. Democrats
almost certainly will argue that they shouldn't be blamed. They're
likely to counter that the economic woes and the poverty increase
began under President George W. Bush with the near-collapse of the
financial industry in late 2008. Although
that's true, it's far from certain that the Democratic explanation will
sway voters who already are trending heavily toward the GOP in polls as
worrisome economic news piles up. Hispanics
and blacks traditionally solid Democratic constituencies could be
inclined to stay home in November if, as expected, the Census Bureau
reports that many more of them were poor last year. Beyond
this fall, the findings could put pressure on Obama to expand
government safety net programs ahead of his likely 2012 re-election bid
even as Republicans criticize him about federal spending and annual
deficits. Those are areas of concern for independent voters whose
support is critical in elections. Experts
say a jump in the poverty rate could mean that the liberal viewpoint
social constraints prevent the poor from working will gain steam over
the conservative position that the poor have opportunities to work but
choose not to because they get too much help. "The
Great Recession will surely push the poverty rate for working-age
people to a nearly 50-year peak," said Elise Gould, an economist with
the Economic Policy Institute. She said that means "it's time for a
renewed attack on poverty." To
Douglas Besharov, a University of Maryland public policy professor, the
big question is whether there's anything more to do to help these
families. The
2009 forecasts are largely based on historical data and the
unemployment rate, which climbed to 10.1 percent last October to post a
record one-year gain. The
projections partly rely on a methodology by Rebecca Blank, a former
poverty expert who now oversees the census. She estimated last year that
poverty would hit about 14.8 percent if unemployment reached 10
percent. "As long as unemployment is higher, poverty will be higher,"
she said in an interview then. A
formula by Richard Bavier, a former analyst with the White House Office
of Management and Budget who has had high rates of accuracy over the
last decade, predicts poverty will reach 15 percent. That
would put the rate at the highest level since 1993. The all-time high
was 22.4 percent in 1959, the first year the government began tracking
poverty. It dropped to a low of 11.1 percent in 1973 after Johnson's war
on poverty but has since fluctuated in the 12-14 percent range. In
2008, the poverty level stood at $22,025 for a family of four, based on
an official government calculation that includes only cash income
before tax deductions. It excludes capital gains or accumulated wealth.
It does not factor in noncash government aid such as tax credits or food
stamps, which have surged to record levels in recent years under the
federal stimulus program. Beginning
next year, the government plans to publish new, supplemental poverty
figures that are expected to show even higher numbers of people in
poverty than previously known. The figures will take into account rising
costs of medical care, transportation and child care, a change analysts
believe will add to the ranks of both seniors and working-age people in
poverty.
laten we allemaal eens diep nadenken over de Van Gheluwes en hun praktijken...
Het
misbruik in de kerk neemt hier steeds vreemdere vormen aan. Wij dachten
dat de door ons en vele anderen erg gewaardeerde Peter Adriaenssens
ontslag genomen had uit de commissie die zijn naam draagt. Vandaag
publiceert de commissie en de man zelf zijn eindrapport...We volgen
eventjes niet maar goed. Het rapport bestaat dus en is ook voor iedereen
beschikbaar in Pdf-vorm. We hebben daar een aantal paginas van gelezen
want 200 paginas lees je niet in één ruk uit. We beperkten ons tot
willekeurig gekozen getuigenissen....man, man, man je wordt daar
onmiddellijk gelovig van...Wat ons toch erg meewarig doet kijken naar
ons christelijke Vlaanderen, want er zijn weinig gevallen van misbruik
bij onze anderstalige landgenoten, is de rol van de buitenwereld... Dat
de dader niet meteen van zichzelf iets verkeerds dacht is natuurlijk
niet zo erg vreemd, integendeel...maar de rest...tot de meeste ouders
toe...die schrik en dat ontzag voor dat machtige instituut....je gelooft
je eigen ogen niet...dat kinderen zo aan hun lot werden overgelaten
zonder enig begrip, laat staan steun van volwassenen. We moeten daar als
Vlamingen misschien eens goed over nadenken vooraleer rond te toeteren
hoe goied we toch steeds bezig zijn. Zeker wanneer de taalgrens door de
200 paginas loopt, doodgewoon omdat er (bijna) geen getuigenissen van
aan de andere zijde van de taalgrens in zitten. We vermoeden dat ze daar
de zaken niet verzwijgen maar dat er ginds effectief veel minder
misbruik heeft bestaan. Vlaanderen, net zoals Ierland was blijkbaar een
soort lusthof voor religieuse perverten...Hierover moeten we ons
collectief vragen stellen waarom ganse generaties toegelaten hebben dat
hun kinderen op deze manier werden misbruikt. Net zoals de Duitsers zich
waarschijnlijk over bepaalde zaken in hun geschiedenis vragen stellen
zouden we dat dus best ook doen in plaats van ons steeds maar weer te
wentelen in genoegzaamheid. Zeker wanneer we lezen dat het meeste
misbruik is gebeurd in de schoolcontext. Iedereen beseft toch dat er
verschillende schoolnetten bestaan en bestonden. Dus van zodra misbruik
in een katholieke school voorkwam kon elke betrokken ouder makkelijk
zijn kind naar een ander net sturen. Gebeurde dat dan????? De kerk is
hier dus duidelijk in de fout gegaan, zonder dat er moet gewauweld
worden over ander tijdskader enz.... In geen enkele periode van de
door ons gekende geschiedenis heeft er een morele wet bestaan die
toeliet om met zijn fikken aan kinderen te zitten. In geen enkele
tijdsperiode heeft er een morele wet bestaan die volwassenen, laat staan
de betrokken ouders, opdroeg hun wafel te houden en hun knietjes devoot
te buigen voor alle goedheid die perverten uitstrooiden over hun
kinderen...en bovendien hen dan nog verder liet geloven in de morele
supeririteit van het instituut dat deze criminelen beschermde. Laat ons
daar enige momenten in alle ingetogenheid over mediteren, zouden we voor
deze gelegenheid zeggen...
Al
ooit meegemaakt dat een onderzoeksrechter een huiszoeking doet en
daarna alles moet teruggeven en dat elke onderzoeksdaad die eruit zou
kunnen voortvloeien onwettig is? Waarmee zijn we hier bezig in dit schone landje? Het
bewijst maar één ding. De kerk is nog steeds een machtsinstrument die
boven de wet staat. PUNT. Waren er misschien geen aanwijzingen dat het
instituut dat zich de katholieke kerk noemt kindermisbruik toeliet?
Zijn er geen aanwijzingen dat er nog andere misbruiken woerden
toegedekt door dat zelfde instituut zoals ons dossierke over zuster
Gabriël duidelijk bewijst? Mag een onderzoeksrechter dan geen
huiszoekingsbevel uitschrijven en laten uitvoeren op basis van deze
aanwijzingen. De manier waarop het gebeurde en sommige handelingen
zijn betwistbaar. Geven wij ook toe. Maar vergeten we toch niet dat één
van de voorgangers van Adriaensens ghierover een getuigenis had
afgelegd. Is die persoon plots totaal ongeloofwaardig geworden? Zo
plots? Terwijl tevoren de zelfde persoon het volle vertrouwen van de
ganse kerk genoot. Maar plots verandert alles als er een getuigenis
wordt afgelegd tegen die zelfde kerk. Kom, een beetje ernstig blijven.
Dit is het goorste voorbeeld van doofpotoperatie ooit gezien. Nu nog Van
Gheluwe overtuigen zijn priesterambt in te leveren en hem naar een
buitenlands kloostertje te sturen in ballingschap tot hij er crepeert en
Danneels nog wat berouwvolle uitspraken laten doen met een blinkend
traantje dr bij en alles is weer in kannen en kruiken! Wedden dat we
binnen de kortste keren weer misbruiken meemaken en dat er nieman,d zal
geneigd zijn naar de justitie te stappen omdat het toch allemaal geen
zin heeft? DEGOUTANT! Een ander woord schiet ons niet meteen te binnen...
Operatie
Kelk, het onderzoek naar eventuele doofpotoperaties omtrent
kindermisbruik binnen de Kerk, is zo goed als dood en begraven. De
Brusselse kamer van inbeschuldigingstelling (KI) heeft vanochtend
beslist dat de spectaculaire huiszoekingen van 24 juni in het
aartsbisschoppelijk paleis, bij kardinaal Danneels thuis en in de
Sint-Romboutskathedraal onwettig waren. Dat heeft de advocaat van het
aartsbisdom en van Danneels, Fernand Keuleneer, bevestigd. Door
die beslissing moet alle materiaal dat toen in beslag werd genomen -
zowat 140 meter aan documenten - teruggegeven worden aan het
aartsbisdom. Alle onderzoeksdaden die eruit voortvloeiden, zijn nietig.
Reden voor de nietigverklaring is dat de onderzoeksrechter niet
voldoende aanwijzingen had om met zoveel machtsvertoon te werk te gaan.
In de Sint-Romboutskathedraal werd onder meer de crypte opengebroken met
hamer en beitel. De
speurders gingen op zoek naar zware dossiers die kardinaal Danneels er
verborgen zou hebben. Er werd niks gevonden. Advocaat Keuleneer gewaagde
meteen van een - onwettige - 'fishing expedition': grote netten
uitgooien om toch zeker íets te vangen.
Wanneer de documenten effectief terugkeren naar het aartsbisdom, is
niet duidelijk. Voorlopig moeten ze neergelegd worden op de griffie van
de rechtbank van eerste aanleg.
Eerder besliste de KI al dat alle 475 dossiers die diezelfde dag in
beslag werden genomen bij de commissie-Adriaenssens, teruggegeven moeten
worden. Ook die documenten moeten op de griffie neergelegd worden.
Hoelang ze daar bewaard zullen worden, is niemand duidelijk.
Operatie Kelk is nu een zo goed als lege doos. Onderzoeksrechter Wim De
Troy houdt immers geen materiaal meer over. Maar officieel blijft het
onderzoek wel lopen, met hem aan het roer. Fernand Keuleneer herhaalt
dat hij er geen enkele moeite mee heeft dat het onderzoek blijft lopen,
zolang dat correct gebeurt.
en
hop, deze keer onmiddellijk na de uitspraak reageert Danneels terwijl
hij na de publicatie van de tapes te oud was om onmiddellijk te
reageren. Wij zijn geen kiekens, meneer Danneels! Lees
zelf maar wat die ouwe plots te zeggen heeft over imagoschade
veroorzaakt door de huiszoekingen buiten proportie het alsof het
kindermisbruik niet buiten proportie was en geen imagoschade veroorzaakt
heeft...maar het is tijd dat we natuurlijk kunnen denken aan de
slachtoffers.TSJEVENTAAL!
"Van
meet af aan is gezegd dat we niets tegen het onderzoek hebben", zegt
Osaer. "We waren bereid om mee werken. Maar de manier waarop het
onderzoek geleid is, is buiten proportie. Daarom zijn we blij dat dat
bevestigd werd door de rechtspraak van de KI."
Imagoschade Voorts
was het maatschappelijk belangrijk dat er hoger beroep werd
aangetekend, zegt Osaer. "Het is een dienst aan de samenleving dat alles
volgens de regels gebeurt. Het is geen privilege van de Kerk, maar voor
de hele maatschappij. Het nieuws over de spectaculaire actie, dat de
hele wereld rondging, bracht veel imagoschade. Dat is spijtig. Dit is
daarmee enigszins gecompenseerd."
Volgens
Osaer houdt de kardinaal zich beschikbaar voor het gerecht. "Danneels
zei van in het begin dat hij niets te verbergen had en bereid was om mee
te werken. Hij blijft bereid om te antwoorden op vragen." (belga/sps)
Arm Belgistan! Nu nog een nieuwe commissie Adriaens die alles in de minne regelt en we zijn rond. We kunnen ons zo al voorstellen hoe zo een gesprek tussen een slachtoffer en de nieuwe commissie zal beginnen: zeg ne keer...
Minister
van Justitie Stefaan De Clerck roept, "ook de Kerk en de instanties die
zij zal creëren", op maximaal dossiers inzake seksueel misbruik in de
kerk verder vrijwillig te blijven bezorgen aan Justitie. Het
gerechtelijk onderzoek moet zo maximaal mogelijk worden voortgezet, net
zoals hopelijk ook zij binnen de Kerk maximaal inspanningen zullen doen
om diegenen die in de fout zijn gegaan, te sanctioneren.
Dat
verklaarde De Clerck vanmiddag tijdens Het Nieuws op vtm. De minister
reageerde op de commerciële omroep op het arrest dat de Kamer van
Inbeschuldigingstelling donderdag velde over "Operatie Kelk". Hij
herinnert eraan dat er een soort afsprakenkader was tussen het openbaar
ministerie en de commissie Adriaenssens om zoveel mogelijk, elk van zijn
eigen bevoegdheden, zijn job te laten doen. "Ik denk dat we terug
moeten vallen op die vroegere overeenkomst en dat dit de basis moet zijn
om verder te gaan".
Wat
De Clerck betreft, kan dit dossier niet worden stopgezet. "Er moet
gerechtigheid komen", luidt het. Hij benadrukt wel dat op een heel
geraffineerde manier moet worden gekeken "wat we kunnen doen". Er moet
immers rekening worden gehouden met specifieke omstandigheden, zoals
mensen die overleden of zeer oud zijn, verjaarde zaken, zaken als het
biechtgeheim, enzovoort. Maar "het mag niet stopgezet worden. Nu het
fenomeen is aangepakt, moeten we tot het uiterste gaan, zowel binnen de
Kerk als binnen Justitie, om daar een einde aan te maken". (belga/sps)
We herhalen eventjes voor onze lieve lezertjes, -even aandachtig lezen en herlezen-
Minister
van Justitie Stefaan De Clerck roept, "ook de Kerk en de instanties die
zij zal creëren", op maximaal dossiers inzake seksueel misbruik in de
kerk verder vrijwillig te blijven bezorgen aan Justitie. Het
gerechtelijk onderzoek moet zo maximaal mogelijk worden voortgezet, net
zoals hopelijk ook zij binnen de Kerk maximaal inspanningen zullen doen
om diegenen die in de fout zijn gegaan, te sanctioneren.
Dat
betekent dus dat justitie geen enkel initiatief zelf meer zal
ondernemen, maar dat wat wij nog steeds de dader noemen op vrijwillige
basis dossiers zal mogen bezorgen aan justitie... Net
alsof we aan Dutroux zouden hebben gevraagd dat hij vrijwillig zijn
dossierkes aan justitie zou willen afgeven. Voor ons komt het daarop
neer...
De Clercq noemt dat er moet gerechtigheid komen ! Jawadde! Straf
noemen we dat, terug naar de Middeleeuwen waar de kerk boven de
wereldlijke macht stond. Hier in Belgistan is dit terug ingevoerd.
We
moeten niet meer kijven op Iran, Belgistan is vanaf vandaag een
theocratische staat! Basta!
Zoals
we gisteren hebben beloofd zullen we vandaag en verstaanbare (hopelijk
toch) uitleg te geven over begrippen als baseload en peakload bij de
elektriciteitsproductie. We vonden een zeer accurate uitleg down under
in Australië en we zouden het niet beter hebben uitgelegd:
http://www.ozpolitic.com/forum/YaBB.pl?num=1178083621/7 At
the moment Australia uses mostly coal for it's base load supply.
Nuclear is also suitable. Base laod energy sources must be relatively
cheap and be able to run 24 hours a day. In fact, plants such as coal
and nuclear fired cannot be started and stopped quickly because they
need large quantities of boiling water.
Peak
load is used to make up the difference between base load and the peaks.
The fuel need not be as chaep, as a premium can be charged during these
times. The plants must be able to start and shut down relatively
quickly, and sit idle most of the time. They must be available, but not
necessarily running, 24 hours a day. Gas is currently used for our peak
load supply. It is far more expensive than coal.
A
combination of gas and renewables would be suitable as gas plants can
be easily shut down when there is an oversupply of energy, and can be
brought online for peak loads or when there is an unusual combination of
events that causes a distributed system of renewables to run below
rated capacity. Most wind turbines operate well above rated capacity
most of the time.
Begrepen
iedereen? Dat betekent dus dat het optel en aftrekgedoe van megawatts
zoals we gisteren lazen bij Electrawatch een beetje simplistisch is. Je
vervangt op dit ogenblik geen megawatt nucleaire productie door een
megawatt windenergie of van een gasgestookte centrale. Dat zou
doodeenvoudig betekenen dat je de prijzen van de baseload minstens
verdubbelt. Een financiële strop voor de individuele gebruikers en een
ware ramp voor de industrie....kortom onze economie totaal bankroet... We
zeggen dus duidelijk op dit ogenblik en zeker nog een aantal jaren.
Maar misschien komt daar ooit verandering in. Stel dat de
windmolenparken in zee allemaal met elkaar worden verbonden dan heb je
inderdaad steeds ergens wind en aldus een constante minimumproductie die
wanneer de kostprijs binnen redelijke perken blijft ooit zou kunnen
(zou kunnen) in aanmerking komen voor baseload. Al blijft het erg
hypothetisch omdat we niet meteen inzien dat de geproduceerde megawatts
van die parken ooit zo laag zullen zijn dat ze zouden gedekt worden door
de vrij lage marktprijzen van de baseload. We kunnen veronderstellen
dat ze enkel rendabel zullen blijven via groene stroom certificaten of
via de hogere marktprijzen betaald voor de peakload.
Hieronder kunnen jullie ongeveer een idee vormen van de verschillende marktprijzen tussen baseload en peakload:
de
geïnteresseerde lezertjes die via dit linkje hun kennis willen
aanscherpen zullen onmiddellijk merken dat de twee eerste tabellen zeer
duidelijk starten vanaf twee verschillende minimumprijzen waarbij de
peakload natuurlijk een heel stuk hoger begint dan de baseload...
Nu
rest ons dus enkel de vraag waarom men bij de sossen er nog steeds niet
in slaagt deze werkelijkheid in te zien en of te begrijpen. Hun visie
de ene megawatt te vervangen door de andere door simpelweg op en af te
trekken zou ons allemaal erg veel geld kosten. Jullie zullen nu ook
begrijpen dat de beslissing van de Duitse regering om de levensduur van
hun nucleaire centrales te verlengen kadert in een poging hun
concurrentiepositie nog te versterken. De industrie heeft immers nood
aan zo goedkoop mogelijke energie omdat dit een belangrijke factor in de
uiteindelijke prijs van het afgewerkte product betekent. Dank zij de
strategie van Groen en Sos concurreren we Belgistan definitief uit de
markt als zij hun visie op de elektriciteitsproductie zouden
doordrukken... We
zeggen dit niet graag, wa,nt we zijn zelf ook geen echte liefhebbers
van de nucleaire productie maar in dit stadium zit er weinig anders op
maar we zullen wel de alternatieve productiemethodes moetenj verder
ontwikkelen in de hoop dat we op middellange of langere termijn de
huidoige kernkrengen zullen kunnen sluiten. Maar nu beweren dat er
voldoende vervangcapaciteit bestaat in Belgistan om kerncentrales
vervroegd te sluiten is de mensen appelen voor citroenen
verkopen...Hallo Gennez...
Verder geven we jullie dit nog mee als verhelderende lectuur :
Kerncentrales
die nu commercieel verkrijgbaar zijn, zijn van de derde generatie. De
bouwkosten van een dergelijk kerncentrale liggen, exclusief bouwrente,
tussen 1590 en 2297 per kilowatt elektrisch vermogen. Voor een
kerncentrale met een vermogen van 1600 megawatt is dat 2,5 tot 3,7
miljard. De spreiding hangt ondermeer samen met de vraag of rekening is
gehouden met het risico op kostenoverschrijdingen. Er zijn namelijk nog
maar weinig kerncentrales van de derde generatie gebouwd. Door bouwrente
nemen de investeringskosten verder toe (tot 4,2 à 4,7 miljard voor
een kerncentrale van 1600 megawatt). De bouwtijd bedraagt 4,5 tot 6
jaar. In deze periode moet er al wel geld beschikbaar worden gesteld,
zonder dat er inkomsten zijn uit de elektriciteitsproductie. De rentes
van leningen tijdens de bouw zijn relatief hoog. Wordt de bouwtijd
langer, dan nemen de investeringskosten door bouwrente toe. De
kosten die worden gemaakt om de kerncentrale te exploiteren liggen
tussen 1,1 en 1,8 cent per kilowattuur. Naast de kosten voor onderhoud
en bediening zitten hierbij inbegrepen de kosten van de splijtstofcyclus
(splijtstofkosten: 0,3 à 0,6 cent per kilowattuur; kosten voor
verwerking en opberging van het nucleaire afval: circa 0,1 cent per
kilowattuur) en de kosten voor ontmanteling van de kerncentrale (circa
0,1 cent per kilowattuur). Er is uitgegaan van de huidige praktijk ten
aanzien van verwerking en berging van nucleair afval en ontmanteling. De
kostprijs van kernenergie ligt tussen 3,1 en 8 cent per kilowattuur.
Deze bandbreedte is gebaseerd op 6 kostenstudies. De hoogste waarde is
afkomstig van een Amerikaanse studie, die wordt gevolgd door een
Europese studie met een kostprijs van 5,4 cent per kilowattuur. De
kostprijs wordt voor 70 tot 80% bepaald door de kapitaalskosten.
Daardoor is de kostprijs van kernenergie relatief stabiel. Ramingen van
de kapitaalskosten lopen uiteen doordat uitgegaan wordt van
verschillende exploitatieperioden (25 of 40 jaar; technisch kunnen
kerncentrales langer mee), verschillende veronderstellingen over de
rente over geleend kapitaal (de looptijd van de lening is korter dan de
exploitatieperiode) en verschillende rendementen op het geïnvesteerde
eigen vermogen. De gebruikte rentevoet voor berekening van de
kapitaalskosten varieert hierdoor tussen 5 en 11,5%. De
kostprijs kan worden vergeleken met de elektriciteitsprijs op de
groothandelsmarkt, de markt waar de kernenergie-exploitant de
geproduceerde elektriciteit verkoopt, en de kostprijs van andere
elektriciteitsproductietechnologieën. De gemiddelde elektriciteitsprijs
voor basislast op de Nederlandse elektriciteitsmarkt was in 2006 6,6
cent per kilowattuur en op de Duitse markt 5,5 cent per kilowattuur. Dit
waren de hoogste gemiddelde prijzen voor basislast jaarcontracten sinds
beide elektriciteitsmarkten zijn geliberaliseerd. De kostprijs voor
elektriciteit uit kolencentrales ligt tussen 2 en 5,6 cent per
kilowattuur, die voor gascentrales tussen 3,4 en 6,6 cent per
kilowattuur. De elektriciteitsmarktprijzen en de kostprijzen voor kolen-
en gascentrales worden beïnvloedt door de brandstofprijzen en de prijs
van CO2-emissierechten. De kostprijs voor windenergie ligt thans tussen
4,1 en 8,4 cent per kilowattuur voor wind op land en voor wind op zee
tussen 8,6 en 11,2 cent per kilowattuur. Deze kostenindicaties zijn
ontleend aan dezelfde kostenstudies als waaruit de kosten van
kernenergie zijn gerapporteerd. Bij deze kostenstudies is uitgegaan van
de huidige technologie. Als gevolg van technologische ontwikkeling en
ontwikkeling van de brandstofprijzen en de CO2-prijs kunnen de
toekomstige kostprijzen anders zijn (bijv. voor kolen en aardgas hoger
en voor wind lager). Bij
toepassing van kernenergie kunnen externe kosten en baten ontstaan.
Hiervan is sprake als bij het exploiteren van de kerncentrale negatieve
of positieve effecten ontstaan die ten laste komen van derden en niet in
de prijs van kernenergie zijn verwerkt. De externe kosten van
milieueffecten die voor kernenergie zijn berekend liggen beneden 1 cent
per kilowattuur. Dit is qua orde van grootte vergelijkbaar met de
externe kosten voor windenergie en die van elektriciteit geproduceerd
met zonnepanelen. Voor elektriciteit geproduceerd uit kolen en gas
(zonder CO2-opslag) liggen die een factor tien hoger. Andere externe
kosten zijn bijvoorbeeld kosten die de overheid moet maken voor
publieksvoorlichting over kernenergie, voor beveiliging van
afvaltransporten en voor beveiliging tegen terroristische acties of
hebben te maken met uitputting van uraniumvoorraden en gevolgen van
proliferatie. Toepassing van kernenergie heeft een gunstig effect op
energievoorzieningszekerheid en reductie van broeikasgassenemissies.
Baten die ontstaan door hoge elektriciteitsprijzen als gevolg van
prijsstijging van fossiele brandstoffen of de prijs van
CO2-emissierechten worden door de kernenergie-exploitant echter niet
vanzelf doorgegeven aan de afnemers. Deze voordelen kunnen dan niet
worden aangemerkt als externe baten.
Beste
lezertjes, we mochten vernemen via verschillende publicaties dat
kernenergie weer terug van weggeweest is. Duitsland verlengt de
levensduur van haar centrales en Belgistan hoopt vette vissen te vangen
voor de gaten in ons staatsbudget door het opleggen van een speciale
heffing ter waarde van de Duitse heffing.....We hebben hier wel al wat
peanuts gekregen van Electrabel maar het is blijkbaar niet genoeg
geweest. Maar dat is een discussie tussen politici en de bazen van Suez. Wij
houden het bij het feit dat ondertussen vrijwel iedereen eensgezind
pleit voor het loanger openhouden van die centrales. Wij hebben dat hier
al eerder verdedigd. Niet omdat we houden van kernenergie. We kennen
maar al te goed de nadelen van deze productiemethode. Maar het gaat
momenteel niet anders. Er is op dit ogenblik geen alternatief. Dat Sp-a
en de Groenen er tegen zijn...van de Groenen kunnen we dat nog snappen.
Dit is hun core-business. Van de sossen snappen we dat dus helemaal
niet. Tobback-junior en de zijnen blijven maar beweren dat de oudste
centrales perfect vervroegd dicht kunnen omdat er voldoende hernieuwbare
energie zal geproduceerd worden tegen het ogenblik van de definitieve
sluiting....
Nu
eens te meer blijkt dat kerncentrales alleen rendabel zijn als de
overheid of de consument ervoor in zijn portemonnee tast (Lees onze
vorige blog: Economische studies maken brandhout van kernenergie), zijn we nog eens in onze archieven gedoken, op zoek naar de argumentatie van de regering om de kerncentrales open te houden.
We botsten op het GEMIX-rapport, een studie die besteld was om te
bewijzen dat er onvoldoende vervangcapaciteit is om de sluiting van de
eerste drie kerncentrales in 2015 op te vangen. Maar het GEMIX-rapport
bewijst het tegengestelde, zoals we hieronder aantonen. De kerncentrales
Doel I, Doel II en Tihange I kunnen perfect dicht, zoals voorzien in de
wet op de kernuitstap. Of
beter: konden perfect dicht, want het erge is dat door de
levensduurverlenging nieuwe investeringen in alternatieve productie in
gevaar komen, of zelfs al zijn geschrapt. De kerncentrales bestendigen
de dominantie van Electrabel, en daarom hebben nieuwe investeerders
schrik om de Belgische markt te betreden. We schreven eerder al over de
twijfels van Nuon om een geplande gascentrale te bouwen (Lees: Voorkeursbehandeling Electrabel zet investeringen Nuon op de helling).
Welnu, Nuon heeft inmiddels beslist om de centrale niet te bouwen,
waardoor de noodzaak van de levensduurverlenging van de kerncentrales
een self fulfilling prophecy dreigt te worden. Nog
erger is dat de regering ondertussen niets doet om de monsterwinsten
die Electrabel maakt op de kerncentrales aan te wenden in functie van
het algemeen belang (Lees daarvoor dan weer: Hoe 2009 een wonderjaar werd voor Electrabel).
Hieronder een samenvatting waaruit blijkt dat de uitgangspunten van het
GEMIX-rapport met betrekking tot vraag en aanbod op de
elektriciteitsmarkt na 2015 hoogst discutabel zijn en eigenlijk
bewijzen dat de kerncentrales perfect dicht kunnen. 1. De elektriciteitsvraag Het
Gemix-rapport bevat nieuwe berekeningen over vraag en aanbod op de
elektriciteitsmarkt, in een bijlage die geschreven is door de Creg. Die
gaat ervan uit dat de elektriciteitsvraag in België de komende jaren zal
oplopen:
2008
2016
2020
97 TWh
107 TWh
112 TWh
Noteer
dat ons land in 2008 zelf 86 terawattuur (TWh) produceerde. Een deel
daarvan werd uitgevoerd, omdat de productie niet altijd overeenstemt met
de vraag op dat moment. Omgekeerd wordt er op momenten dat de vraag
groter is dan de productie elektriciteit ingevoerd uit de buurlanden. De
netto-invoer bedroeg 11 TWh. Op de Europese markt is het een illusie te
denken dat België een eiland op zich is. Het Gemix-rapport stelt op p 28 expliciet dat de ramingen voor de evolutie van de vraag geen rekening houden met energiebesparing
die zou kunnen voortvloeien uit de inwerkingtreding van het
energie-klimaatpakket en de vraag zou kunnen terugschroeven tot 105 TWh
(netverliezen en transport inbegrepen), noch met de introductie van
bijkomende belangrijke maatregelen op het vlak van energie-efficiëntie
die zouden toelaten om de elektriciteitsvraag nog in te perken tot zon
99 TWh in 2020 (nog altijd inclusief verliezen en transport). Hallo! Met
andere woorden: in het scenario van dit rapport doet ons land de
komende jaren niets om zijn Europese verplichtingen inzake REG en
energie-efficiëntie na te komen. Of nog: ervan uitgaande dat we wel
maatregelen nemen wat we mogen hopen- is de toekomstige
elektriciteitsvraag door Gemix overschat. Eichhammer
Wolfgang Eichhammer, lid van de Gemix-groep, distantieert zich daarom
van de nucleaire aanbevelingen van het rapport. In een mail die als
bijlage bij het rapport zit (p 61), wijst hij met nadruk op de
mogelijkheid om ambitieuze maatregelen op het vlak van
energie-efficiëntie te nemen, met name om de vraag naar elektriciteit
terug te dringen. Eichhammer merkt op dat er de voorbije zeven jaar,
sinds hij voor het eerst meewerkte aan een studie over de Belgische
energiemarkt, een zeker aantal gelegenheden zijn gemist om zulke
maatregelen te nemen. Een verlenging van de levensduur van de
kerncentrales, argumenteert hij, riskeert een ambitieus programma voor
energiebesparing met een of twee decennia uit te stellen.
2. Vervangcapaciteit voor de nucleaire centrales In
bijlage 7 van het Gemix-rapport geeft de Creg een overzicht van de
verwachte producitecapaciteit in 2016, na de geplande sluiting van de
kerncentrales. Er worden daarbij vier hypotheses gehanteerd. -Hypothese I: rekening houdend met centrales die er zeker bijkomen en zeker sluiten -Hypothese 2: I + enkele nieuwe centrales die er zo goed als zeker bijkomen -Hypothese 3: 2 + Stevinproject voor de versterking van het net en offshore windmolens waarvoor de concessieaanvraag loopt -Hypothese 4: 3 + eventuele sluiting van enkele oude centrales De Creg komt tot volgende resultaten, uitgedrukt in TWh per jaar:
Verdwijnt
Komt erbij
Saldo
Hypothese 1
18
15
-3
Hypothese 2
20
23
3
Hypothese 3
20
24
4
Hypothese 4
25
24
-1
Tabel: Verschil in elektriciteitsproductie tussen 2008 en 2016, volgens 4 hypothesen CREG/GEMIX, in Twh. Noteer dat de sluiting van de eerste drie kerncentrales goed is voor het verdwijnen van een goede 14 TWh. In
de meest waarschijnlijke hypotheses 2 & 3 is er volgens de studie
zelf dus geen enkel probleem qua pure vervangcapaciteit. Er
zou pas een probleem rijzen als de elektriciteitsvraag sterk stijgt,
maar dan nog blijft uitwisseling met Nederland en Frankrijk mogelijk
(zie hoger). Rekenfout Bovendien
onderschat de Creg de capaciteit van de nieuwe gascentrales (STEG) en
WKK-centrales die in aanbouw zijn. De studie gaat ervan uit dat die
centrales respectievelijk 5500 en 4400 uren per jaar kunnen produceren.
Dat is een grove onderschatting. De Creg baseert zich op de
productiegegevens in het verleden van dergelijke centrales, maar zolang
de kerncentrales draaien worden de gascentrales en WKK-productie pas
ingeschakeld als de vraag piekt. In realiteit kunnen ze jaarlijks 7.000 à
8.000 uren produceren. Als we die rekenfout rechtzetten, en aan 7.500 uur rekenen, komen we tot de volgende tabel, in TWh:
Verdwijnt
Komt erbij
Saldo
Hypothese 1
18
18.5
0.5
Hypothes 2
20
29
9
Hypothese 3
20
30
10
Hypothese 4
25
30
5
Tabel: Verschil in elektriciteitsproductie tussen 2008 en 2016, eigen berekening op basis van 4 hypothesen CREG/GEMIX, in Twh In
geen enkele hypothese is er dus nog een tekort aan vervangcapaciteit
voor de kern- en steenkoolcentrales. Zelfs als we rekening houden met
een elektriciteitsvraag die met 10 TWh zou stijgen, stelt zich in de
meest waarschijnlijke hypotheses 2 & 3 geen onoverkomelijk probleem
in vergelijking met de situatie anno 2010.
Spijtig
genoeg is dit dus een iets of wat te silmplistische voorstelling van de
feiten. Eerst en vooral zijn gasgestookte centrales niet de meest
geschikte om een nucleaire centrale te vervangen omdat ze een pak
duurder produceren, onze afhankelijkheid van rare landen groter maken
en ompdat er nergens in dit soort artikels het onderscheid gemaakt wordt
tussen baseload en peakload. Morgen leggen we jullie dat nog een
peakfijn uit!
Blijkbaar zijn tijdens deze politieke komkommertijd waarin het "olijke duo" Pieters-Flahaut tracht potjes te lijmen, de strapatsen van ene Kim Geybels hot news. Of deze dame nu mooi of lelijk is maakt ons hier geen reet verschil. Wij weten uit haar avonturen dat de NVA een huis blijkt te zijn met vreemde gewoontes en vreemde mensen die naar buiten toe huichelachtige campagnes voeren tegen drugs. In de dagelijkse realiteit nemen deze fijne luitjes dan wel coke -en we bedoelen hier niet het drankje dat zogezegd "happiness" verschaft- We hadden het nu net over de minnaar en ex-jongerenvoorzitter. Maar in al deze heisa rond Kim G. stellen we ons de vraag wat deed ZIJ verkeerd om publiek afgemaakt te worden en ontslagbrieven te moeten tekenen als senator? Is het tegenwooordig strafbaar om de minnares te zijn van een nog steeds getrouwde man? Indien ja, dan kunnen we maart beter onmiddellijk naar Iran verhuizen. Is het strafbaar met de minnaar op reis te gaan? Is zij ginds door de politie opgebracht en riskeert zij een veroordeling? Is het strafbaar de verkeerde vent graag te zien en omwille van hem dwaze dingen te doen? Uit de talrijke lezersbrieven op de websites van de kranten over deze privézaak kunnen we afleiden dat we nog steeds in een land van mislukte pastoors wonen...Wie heeft er op die madam gestemd? Blijkbaar niemand van haar kiezers die het voor haar opneemt...Wij hebben er alleszins niet voor gestemd wegens incompatibel gedachtengoed van haar partij. Wat er nu echter gebeurt met deze madam is een demonstratie van de denkwereld van "La Flandre Profonde" waarover Brel zo gepassioneerd zong in Les Flamandes et vooral in Les Flamingants http://www.youtube.com/watch?v=fGpV8rX-9oA en een voorproefje van wat er ons te wachten staat in de rechtse republiek Vlaanderen. Neen wij zijn geen sympathisanten van Geybels maar we kennen begot een reeks politici die heel wat andere zaken op hun kerfstok hebben en hadden en toch netjes mochten blijven zetelen van hun partijen maar dat waren mannen. Een paar namen citeren die in het buitenland ook niet meteen de beste indruk nalieten? De Crem en Pierre Chevalier...zegt jullie dat iets? De strafste uitspraak komt wel van de helft van het olijke duo Pieters-Flahaut we citeren: "Danny Pieters betreurt dat Geybels zich met haar beschuldigingen
'schuldig maakt aan laster en eerroof'. Hij overweegt verdere stappen
daartegen te ondernemen. Verder wil hij over de zaak geen commentaar
kwijt, besluit de persmededeling." Wie zou wie hier moeten beschuldigen van laster en eerroof? Misschien kunnen we Pieters als eerste chef van de Vlaamse zedenpolitie benoemen met hoofdkwartier in Plopsaland
een
lezenswaardig artikel in Le Monde over Belgistan en Olland die allebei
in het zelfde bedje ziek zijn: populisme. We kunnen de Fransen geen
ongelijk geven want ze weten waarover ze spreken. Ze hebben tenslotte
hun président-soleil gekozen omwille van zijn plat populisme over la
racaille die met een Kärcher moest uitgedreven worden en recent waren
de roms aan de beurt...Maar dit neemt niet weg dat ze wel gelijk
hebben... Deux
démocraties européennes traversent une crise sans précédent : trois
mois après avoir voté, les Pays-Bas et la Belgique sont toujours dans
l'attente. Ils attendent le programme et la constitution d'un
gouvernement, quitte à recourir à d'improbables coalitions. A Bruxelles, les tourments ont commencé dès 2007. Le chrétien-démocrate flamand Yves Leterme
a légitimé le message des indépendantistes flamands, auxquels il
s'était associé. Mais, comme son parti, il a été dévoré par cette Nouvelle Alliance
flamande, qui, grâce à lui, a pu faire prospérer l'idée d'une Flandre
autonome, délivrée du "boulet" wallon et susceptible d'accaparer
Bruxelles. La confusion est telle, aujourd'hui, en Belgique que le
scénario de la partition n'est plus irréaliste. Les Pays-Bas
ont beau s'épargner les querelles linguistiques, leur situation n'est
pas plus reluisante. Deux partis traditionnels - les
chrétiens-démocrates et les libéraux - ont tenté de négocier un pacte du
diable avec l'extrême droite du député Geert Wilders,
boutefeu islamophobe. En échange du soutien des populistes à leur
coalition minoritaire et à leur programme de rigueur, les deux partis
s'engageaient à accepter une politique vigoureuse à l'égard des
immigrés. M. Wilders a fait s'effondrer ce château de cartes en
critiquant le manque de crédibilité des chrétiens-démocrates. Au-delà
de leurs dissemblances, les deux Etats du Nord, longtemps cités en
exemple pour leur art du compromis, souffrent de maux similaires. De la
montée d'un populisme égoïste et parfois anti-européen. Du désaveu de
l'opinion à l'égard de systèmes politiques à bout de souffle. Et d'un
éparpillement de l'électorat, que favorise le système de représentation
proportionnelle, augmenté, en Belgique, d'une obligation de se rendre
aux urnes qui encourage le vote "ras-le-bol". Longtemps
stables parce que s'y organisaient les transferts de voix entre les
trois courants classiques - chrétiens-démocrates, sociaux-démocrates et
libéraux -, les démocraties belge et néerlandaise ont laissé prospérer
des partis protestataires qui menacent aujourd'hui leur équilibre. Après
une extrême droite radicale et xénophobe, la Flandre a vu naître une
droite nationaliste décomplexée, qui a su mêler la mise en cause de la "mauvaise gestion"
à la revendication indépendantiste et à la dénonciation des transferts
d'argent vers les "pauvres" francophones. Aux Pays-Bas, les partis
classiques n'ont pas vu venir la menace d'un populisme antimusulman qui
fait de tout étranger le bouc émissaire. Dans
les deux pays, des partis très minoritaires au départ ont acquis de la
notoriété grâce à l'impuissance des partis traditionnels, incapables
d'opposer des arguments rationnels aux vociférations populistes. Grâce à
la curiosité de médias avides de nouveauté, et qui ont, en amplifiant
leur parole, rendu crédible cette dernière. Grâce, surtout, à des
systèmes électoraux qui ont transformé les Parlements en chambres d'écho
de visions caricaturales sur les questions politiques majeures. Un
constat inquiétant. Article paru dans l'édition du 05.09.10 Le Monde
