~ Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke Randdebiliteit ~
~ HÉT "progressief" Orgaan Der "Hangmatsocialisten" ~ Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke & Politieke Randdebiliteit
10-10-2010
BEUC en de slimme meters
we
hebben ons dit schitterende weekend onledig gehouden met alles behalve
internet en blogs. Al bleven we niet geheel ongevoelig voor de
informatie die ons willens nillens via allerlei andere kanalen bereikte
over DE koninklijke verduidelijker. We beseffen dat dergelijke eretitels
niet weggelegd zijn voor specimens zoals wij. Wij zouden enkel
aanspraak kunnen maken op de titelkoninklijke vertroebelaar wat niet
meteen zou betekenen dat wij minder resultaten zouden boeken dan de
verduidelijker. Maar echt wakker liggen we daar nog niet van. We zeggen
wel duidelijk NOG niet. Komt waarschijnlijk wel maar tot nog toe
kijken we toe vanop een zijlijn hyoe Bart Frit zijn nationalistische
ideetjes wil omzetten in realiteit. Lijkt niet meteen te lukken dus. Voor
de echte trouwe lezertjes hebben we toch nog een cadeau in petto. Zij
weten waarschijnlijk dat ons stokpaard tot nog toe de slimme meters
zijn. En zie, stilaan beginnen ook anderen de gevaren van die dingen in
te zien. Wij hoorden dat dit al het geval was bij Testaankoop, Bond
Beter Leefmilieu zelfs bij de federale ombudsman voor energie en ook bij
de privacycommissie. Maar dat was allemaal op die fameuse studiedag van
de VREG met onze liefelijke Freya. Deze laatste sloeg er blijkbaar in
om tijdens haar afsluitende speech enkel en alleen te oreren over een
volledige uitrol terwijl het ganse middenveld zich bijna dubbel geplooid
had te wijzen op de economische onzin, op de gebrekkige
kosten-batenanalyse, op het gevaar voor de privacy en nog vele andere
problemen die zeker niet opgelost worden door een volledige uitrol. Maar
zie. Ook de European Consumers Organisation BEUC heeft zopas een
kritisch rapport gepubliceerd. Onze vlijtige lezertjes vinden dit op: http://www.beuc.eu/BEUCNoFrame/Docs/2/EMKGNLGAEOOJEENNHCFKCCFLPDWD9DB1CY9DW3571KM/BEUC/docs/DLS/2010-00581-01-E.pdf Prettige lectuur! Het is een uiterst interessant documentje....
Luckas Vander Taelen is goed bezig over Brussel...
In
het verleden zijn we een paar keer uit ons dak gegaan van de
standpunten die Luckas Vander Taelen ingenoùmen head over Brusselse
toestanden. Maar al het goed is willen we het ook extra in de verf
zetten. Positievelingskes die we zijn. En dit artikel van Vander Taelen
is heel goed. Het komt ook erg goed op tijd. Iedereen in Vlaanderen
spreekt tegenwoordig alleen maar schande over Brussel. Brussel is
inderdaad een groot probleem en dat wordt hier nu eens netjes uitgelegd.
Deze keer zonder in emotioneel getoeter over kutmarokaantjes te
vervallen. We weten ook dat ze dr zijn maar het echte probleem ligt
elders...
Het
maakt niet uit wanneer de onderhandelingen voor een nieuwe regering uit
het slop geraken, als Brussel maar bovenaan op de agenda wordt
geplaatst. LUCKAS VANDER TAELEN vreest dat anders de problemen niet te
overzien zullen zijn. Het
blijft een merkwaardig feit en een constante in de Belgische politieke
geschiedenis: in geen stad van dit land zijn ooit meer politieke
onderhandelingen gevoerd dan in Brussel. Ongeveer alle belangrijke
gesprekken, van high level groepen tot persoonlijke contacten, gebeuren
in Brussel. Op televisiebeelden van nachtelijke onderhandelingen herkent
de Belgische kijker steeds weer zijn hoofdstad of ontdekt hij een tot
dan toe minder bekend hotel of kabinet. Een buitenlandse observator, die
minder vertrouwd is met de Belgische politieke zeden, zou tot de
conclusie kunnen komen dat de Belgische politici hun hoofdstad zo
belangrijk vinden dat ze het niet in hun hoofd zouden halen om elders te
vergaderen.
Helaas
stemt deze perceptie nauwelijks overeen met de realiteit: Brussel is
enkel het decor van de politiek, maar is er allerminst de inzet van. Dat
is altijd al zo geweest. In het beste geval werd met Brussel gespeeld
als met een communautaire pion. Van in de jaren zestig kwamen Vlaamse
onderhandelaars op voor de rechten van de Vlamingen terwijl hun
Franstalige confrères tegelijk alles deden om de stad te verfransen. Dat
Brussel ondertussen nauwelijks bestuurd werd en grote delen ervan tegen
de grond gingen, is nooit de zorg geweest van de toenmalige politici.
Misschien
was dit vroeger niet eens zo verwonderlijk. Brussel was niet echt een
belangrijke metropool, eerder een wat ingedommelde zelfingenomen stad
waar een Franstalige bourgeoisie er een punt van maakte haar Vlaamse
roots te vergeten en zichzelf eerder zag als inwoners van een voorstad
van Parijs. Maar de bevolking verouderde en er waren steeds minder
Brusselaars, en de hoofdstad van België kon zich zelfs geen
miljoenenstad meer noemen.
Grootstad in wording
Tegelijk
tekende zich een kentering af: door het toenemend belang van de
Europese Unie, kwamen steeds meer buitenlanders zich hier vestigen en
werd Brussel stilaan wat men nu zo graag omschrijft als een
internationaal gekend sterk merk'. Ook de bevolkingssamenstelling begon
danig te veranderen: in meer dan de helft van de Brusselse gezinnen is
het Frans niet langer de thuistaal. In 2010 is Brussel niet langer een
Franstalige stad, hoe ongraag de Franstaligen dat ook horen en hoezeer
het Frans er de lingua franca blijft. Brussel is ook niet langer een
verfranste stad met een Vlaamse minderheid, maar een multiculturele
grootstad in wording. Brussel wordt nooit meer de stad van vroeger. Ze
is op weg om een Europese grootstad te worden. Maar zonder groeipijnen
zal dit niet gaan.
Politieke
onderhandelaars die hun best doen om een nieuwe structuur voor dit land
te bedenken, zouden met dit gegeven maar beter rekening houden. Want de
problemen waarmee Brussel geconfronteerd wordt, zijn zo groot dat ze
even grote gevolgen zullen hebben voor de andere gewesten. In die mate
dat het eigenlijk onverantwoord en vooral onbegrijpelijk is dat Brussel
niet helemaal bovenaan op de politieke agenda staat.
De
feiten zijn immers overduidelijk: de voorspelde toekomst van Brussel is
van een cijfermatige onweerlegbaarheid. De volgende twaalf jaar komen
er meer dan 150.000 Brusselaars bij. Dat is ongeveer evenveel als het
aantal inwoners van Leuven en Hasselt samen. Dat zijn de statistische
verwachtingen van het Planbureau, maar de bevolkingscijfers in de
Brusselse gemeenten van de laatste jaren duiden zelfs op een nog
sterkere toename. Die spectaculaire aangroei komt er ondanks een niet
onbelangrijke uitwijking, mensen die dus weggaan uit Brussel. De nieuwe
Brusselaars worden in het Gewest geboren en voornamelijk in allochtone
bevolkingsgroepen. De blijvende uitwijking van middenklassegezinnen en
de spectaculaire toename van sociaal zwakkere Brusselaars maakt alvast
één ding duidelijk: fiscale responsabilisering van de gewesten zou voor
Brussel desastreuze financiële gevolgen hebben.
De
noodzaak van de herfinanciering van het Brusselse Gewest is op basis
van de te verwachten bevolkingstoename een objectieve evidentie. Als er
niet dringend heel veel geld komt om nieuwe woningen te bouwen, als er
geen massale investering komt op het vlak van mobiliteit, als er niets
gedaan wordt aan onderwijs, opleiding en werkgelegenheid, dan belandt
Brussel binnen afzienbare tijd in een catastrofale toestand.
Imago dringend bijstellen
In
Vlaanderen leeft vooral het beeld van Brussel als een slecht bestuurde
stad, met een overvloed aan bestuurders en mandatarissen. Dat vermeende
slechte beheer wordt dan als argument gebruikt om een herfinanciering af
te wijzen. Het is zonder enige twijfel duidelijk dat de 19 gemeenten
een groot deel van hun bevoegdheden aan het Gewest moeten afstaan. Maar
zelfs als men morgen de gemeenten zou afschaffen en de burgemeesters
decretaal liquideren, dan nog zullen de problemen van het Gewest niet
als bij toverslag verdwijnen. Daarvoor zijn die te groot en om ze
daadkrachtig te kunnen aanpakken zijn niet alleen een beter bestuur en
een inspirerende visie nodig, maar helaas ook geld, veel geld. De
behoeften negeren van een stad waarvan de bevolking met 20 procent
toeneemt, zou blijk geven van gevaarlijke kortzichtigheid. Brussel heeft
een krachtige, visionaire regering nodig die over de middelen van haar
politiek beschikt. Van een hybride constructie van co-beheer door de
gemeenschappen of de andere gewesten valt geen heil te verwachten.
De
problemen waarmee Brussel geconfronteerd wordt, zullen onvermijdelijk
ook te voelen zijn in de rest van het land. Dat zou niet anders zijn
mocht Vlaanderen in een moment van hybris zijn onafhankelijkheid
uitroepen. Want nu al zijn de gevolgen van de bevolkingstoename tot ver
buiten Brussel te voelen. Steeds meer Brusselaars, ook van allochtone
afkomst, gaan zich in Vlaanderen vestigen. De Vlaamse scholen tussen
Halle en Vilvoorde zitten nu al boordevol met scholieren van de meest
exotische origine. Brussel loopt over en die tendens zal de volgende
jaren nog veel sterker worden. De Vlaamse rand zal in de toekomst minder
geconfronteerd worden met de archetypische Franstalige bourgeois, dan
met een zeer internationale immigratie vanuit Brussel. De verfransing
van de randgemeenten zal er misschien minder door worden, maar het
probleem van de ontnederlandsing niet. De Brusselse metropool zal net
zoals andere grootsteden blijven uitdeinen en de rand zal verder
internationaliseren. De splitsing van het kiesarrondissement BHV zal op
dat vlak helaas niet veel zoden aan de dijk brengen. Alleen al daarom
heeft Vlaanderen er alle belang bij intens met het Brussels Gewest samen
te werken.
Ambitie tonen uit eigenbelang
Want
het lot van Brussel belangt alle Belgen aan. Dat is geen sentimentele
kwestie. Aloude slogans zoals Vlaanderen laat Brussel niet los' zijn
helaas voorbijgestreefd. Zelfs al zou Vlaanderen Brussel opgeven, dan
zou dit allerminst betekenen dat de belangrijkste stad van dit land geen
grote invloed meer zal hebben op het Vlaamse grondgebied. Een muur
bouwen rond Brussel is hopelijk geen optie. Daarom is het nu zo
essentieel om niet alleen de problemen van Brussel te erkennen, maar er
ook de opportuniteiten van te zien: die van een nieuwe Europese
grootstad met een jonge bevolking. Alleen al dat feit biedt aan een stad
hoopvolle perspectieven. Door het groeiende internationale belang van
de stad als politiek en economisch centrum zou ook Vlaanderen zijn eigen
vaak kortzichtige politieke vooroordelen moeten overstijgen en Brussel
niet langer als een lastig probleem maar wel als een unieke kans zien.
Ook de Franstalige politieke klasse zou haar beeld van Brussel moeten
bijstellen en aanvaarden dat de stad meer is dan een Franstalige stuk op
het Belgische communautaire schaakbord.
Als
we nu niet kiezen voor een ambitieuze politiek voor een stad die binnen
50 jaar meer dan anderhalf miljoen inwoners zal tellen, dan leggen we
een tijdbom onder het nieuwe België. Het Vlaamse streven naar een
copernicaanse omwenteling met een confederale structuur als gevolg mag
de problemen van Brussel niet negeren. Een Vlaams engagement voor
Brussel hoeft zelfs niets met altruïsme te maken te hebben. Vanuit een
goed begrepen eigenbelang zou het moeten duidelijk zijn dat de welvaart
van Vlaanderen niets te winnen heeft met Brusselse miserie en chaos. Een
bloeiende metropool biedt Vlaanderen meer kansen dan een bloedende
grootstad. Wie nu zijn ogen sluit en geen oplossing zoekt voor de
uitdagingen waarmee Brussel de volgende jaren onvermijdelijk zal
geconfronteerd worden, bezondigt zich aan schuldig verzuim. De feiten
zijn bekend. We zullen later niet kunnen zeggen dat we het niet geweten
hebben.
LUCKAS VANDER TAELEN Wie? Vlaams parlementslid (Groen!). Wat? Brussel is het decor van de politiek, maar het zou er de inzet van moeten zijn. Waarom? Een ambitieuze aanpak voor de stad zal niet alleen de problemen aanpakken, maar ook de opportuniteiten benutten.
slimme meters, de verschillende standpunten van Eandis en Infrax
We
beloofden jullie wat info over de fameuse Vlaanderen in actie-dag over
de slimme meters in de Gentse Kinepolis. Hier zijn we dan: Eerst
en vooral is het de aanwezigen opgevallen dat de twee aanwezige
distributienetbeheerders namelijk Eandis en Infrax absoluut niet
eensgezind zijn over de totale uitrol. Eandis tracht met alle mogelijke
argumenten iedereen er van te overtuigen dat de volledige uitrol nuttig,
nodig en heilzaam zal zijn voor jan en klein Pierke. Het meest recente
argument dat nu in wordt in stelling gebracht is dat de Vlaamse
industrie er goed bij zal varen. Dat willen we best geloven maar dat was
niet het uitgangspunt van de Europese directieve.Het is trouwens als
argument steeds ondergeschikt aan het positieve resultaat van de
kosten-batenanalyse die moet onderzoeken of alle groepen van consumenten
er baat bij zullen hebben. De Kema-studie was daar nogal duidelijk
over...er waren nauwelijks voordelen voor de consument. Volgens
welwillende waarnemers in de zaal tracht Eandis via eigen
(telefoon)enquêtes dit negatieve resultaat van de Kema te counteren. Uit
zulke totaal onwetenschappelijke enquête waar bijna de helft van de 500
ondervraagden te kennen gaf nog nooit gehoord te hebben van een slimme
meter, beweerde meer dan 60% dat ze geloofden dat er energie kon mee
bespaard worden. Hallo, moet er nog zand zijn? Geef toe, dit kan alleen
maar als grap bedoeld zijn...Ook over de kostprijs wordt een hartig
woordje afgeleuterd door Eandis en zijn woordvoerder Patrick Devos.
Eerst wordt er doodgewoon in hun presentatie met geen woord over gerept.
Net of dat aspect totaal niet belangrijk is. En tijdens het
vragenuurtje antwoordt Meneer Devos die beter zou optreden onder de
schuilnaam Patrick de leugenaar als broer van Pietje, dat de kostprijs
van de meters in die mate is gedaald dat de totale uitrol amper
1miljard Euro zou kosten. Inderdaad Patrickske, maar je vergat er bij te
vertellen dat dat verwaarloosbare miljardje enkel het grondgebied
Eandis betreft. Voor gans Vlaanderen, Infrax inbegrepen, met alle kosten
tot nog toe gemaakt inbegrepen, blijft het cijfer van anderhalf miljard
behouden. Dus geen sprake van prijsdalingen omwille van massaproductie
en andere blabla. En we weten dat uit zeer goede bron meneer Devos
(nomen est omen). Van
de woordvoerder van Infrax werd vernomen dat men eigenlijk geen
volledige uitrol van slimme meters nodig heeft om slimme netten te
bekomen. Ha, want volgens Eandis moet wel iedereen zulk een ding in huis
hebben om de netten slim te krijgen. Infrax staat bijna op het zelfde
standpunt als de directeur van de Waalse CWAPE, meneer Ghigny. Een
standpunt dat we hier reeds eerder hebben gegeven. Het komt er op neer
dat prioriteit wordt gegeven aan de uitbouw van een distributienetwerk
dat in staat is om meer hernieuwbare (decentrale) energie te absorberen.
Dit idee hebben we eerder ook al gevonden bij Luc Hujoul, directeur van
de Brusselse distributienetbeheerder. En alle drie pleiten ze trouwens
voor een beperkte uitrol bij diegenen die er een voordeel zouden kunnen
uithalen. Daar kunnen wij nu ook eens volledig mee akkoord gaan. Dat zal
stukken minder kosten aan de consument en vele malen efficiënter zijn
wat betreft de integratie van de hernieuwbare energie in het bestaande
net. Met een beperkt aantal meters op welgekozen plaatsen in het net
bekom je ook een slim net. Het hoogspanningsnet van Elia bewijst dat
alle dagen trouwens. Het mag hier trouwens ook eens gezegd worden dat
België beschikt over een uiterst performant net, zeker op
hoogspanningsniveau maar ook op distributieniveau. Er is nog geen juiste
definitie van de term slim net maar onze Belgische netten zullen in
elk geval niet erg ver naast een toekostige definitie zitten in de
realiteit. Eén van de belangrijkste factoren van een slim net is
namelijk dat er zonder menselijke tussenkomst bij een storing (uitval)
automatisch een wederinschakeling gebeurt. Dat is zo op het volledige
hoogspanningsnet en op de distributienetten. Het is enkel wanneer de
automatische wederinschakeling faalt of na drie keer weer uitvalt dat in
de nationale, regionale of distributiedispatchings wordt ingegrepen om
de uitgevallen zone weer onder spanning te zetten via een andere lijn.
In België zijn alle gebieden via minstens twee lijnen te bevoorraden in
elektriciteit. In het geval er één lijn uitvalt blijft steeds de
mogelijkheid via de tweede de storing op te lossen. In zeer weinig
landen is dit het geval. Dat zal wel al opgevallen zijn aan al onze
landgenootjes of Ollandse sleurhuttrekkers wanneer ze in Frankrijk,
Italië, Spanje, Griekenland enz...knus in de duisternis hun potjes
moesten koken of afwassen.... Het introduceren of uitrollen van slimme
meters zal in die landen niks aan die donkere momenten veranderen, wees
daar maar zeker van... Morgen gaan we verder want onze vingertoppen zijn intussen blauw getypt...
Beste
lezertjes, hier zijn we weer met ons lievelingsstokpaard, de slimme
meters. Volgens onze welingelichte bronnen ging er vandaag een themadag
door in de Gentse Kinepolis in het kader van Vlaanderen in actie over
onze lievelingsspulletjes. We brengen jullie hierover graag morgen een
verslagje maar we moeten eerst onze man of vrouw in Havanna hierover
raadplegen teneinde over de nodige informatie te beschikken. Intussen
kwamen we wel in het bezit van de aandachtspuntenvan het hier al
eerder bewierrookte gezelschap Samenlevingsopbouw Vlaanderen. De
vragen en de aandachtspunten die deze organisatie hier uit de doeken
doet kunnen wij volledig onderschrijven. We zijn trouwens erg blij dat
dit soort organisaties deze analyses maken. We hadden het zelf niet
beter gekund en we leggen er ons dus deemoedig bij neer dat we niet meer
alleen staan in onze strijd tegen de algemene uitrol met gigantische
kostprijs voor de consument....jullie lezen hier nu woordjes van
gelukkige hangmatsocialisten...deze bestaan dus echt, al zijn ze even
zeldzaam als de Koh-i-Noor.
Slimme meters Aandachtspunten voorwaarden
Ronde tafel VIA 5 oktober 2010.
1.
Steunpunt Turnhout, Otterstraat 116, 2300 Turnhout T 014 44 26 74 E ellen.dries@samenlevingsopbouw.be W www.samenlevingsopbouw.be
Ter inleiding Het
project Energie en Armoede van Samenlevingsopbouw Antwerpen provincie
wil tastbare verbeteringen voor de energieproblemen van mensen in
armoede en streeft naar een recht op energie. Het project volgt het
energiebeleid en sector op om te bewaken of de belangen en rechten van
de meest kwetsbare groepen niet geschonden worden. Daarvoor brengen we
mensen in armoede samen en gebruiken we hun ervaringsdeskundigheid om
het energiebeleid bij te sturen of te veranderen.
De
intelligente netwerken en meters treden steeds meer op de voorgrond.
Het project Energie en Armoede wil deze evolutie kritisch opvolgen
vanuit het perspectief van maatschappelijk kwetsbare groepen. Vraag is
immers of iedere huishoudelijke klant baat heeft bij de invoering van
een slimme meter. Geldt dit ook voor de kleine gebruiker met een beperkt
besparingspotentieel of de gebruiker die geen budgettaire ruimte heeft
voor energiezuinige investeringen? Wegen de baten van dit slimme
meterproject op tegen de kosten voor bepaalde doelgroepen? Komen de
sociale openbaredienstverplichtingen en sociale maximumprijzen niet in
het gedrang? Is het gebruik van de meter klantvriendelijk. Zullen ook
kortgeschoolden en anderstaligen met het apparaat aan de slag kunnen? Met deze nota willen we graag de aandacht vestigen op een aantal knelpunten of onzekerheden.
1. Besparingspotentieel bij kleine verbruikers Wat
als één van de troeven van de slimme meter naar voor wordt geschoven,
is de opportuniteit om consumenten aan te zetten tot energiebesparing.
De slimme meter beoogt immers een betere kijk op je verbruik. Maar de
kans op energiebesparing heeft veeleer te maken met sociale factoren, of
te wel over welk profiel van gebruiker spreken we. Mensen
in armoede zijn vaak kleine elektriciteitsverbruikers omdat ze weinig
huishoudelijke toestellen hebben. Bovendien is ook hun (huur-)woning
vaak van slechte kwaliteit. Een jaarverbruik van minder dan 700 kWh
elektriciteit is zeker niet ongewoon. Bij zon klein verbruik is er
natuurlijk een kleiner besparingspotentieel. Bovendien
is het verbruik zo elementair, dat verschuivingen naar andere dagdelen
(met goedkopere tarieven) niet mogelijk zijn. Je kan het avondmaal met
je gezin toch niet verlaten tot 21.30u omdat koken dan voordeliger is?
In de veronderstelling dat iedereen elektriciteit kan besparen maken we even een rekensommetje: We delen de huishoudelijke afnemers in Vlaanderen in verschillende verbruikersprofielen. - De zeer kleine verbruiker (A) met een verbruik van 600 kWh per jaar. - De kleine verbruiker (B) met een verbruik van 1.200 kWh per jaar. - De middelgrote (C) met een verbruik van 3.500 kWh per jaar (1.900 in nacht- en 1.600 in dagtarief). - De middelgrote (D) met een verbruik van 7.500 kWh per jaar.
We
berekenen de besparing in hoeveelheid (kWh) en in factuurkosten (euro)
in de veronderstelling van een daling met het verbruik met 1,5 % (naar
de studie KEMA) en met 4% (studie KEMA voor Nederland). De
factuurkosten en de eventuele besparingen zijn gebaseerd op de tarieven
bij de standaardleverancier van september 2010 in de provincie
Antwerpen IVEKA , volgens de simulator van de VREG.
Profiel Normaal verbruik (kWh) Besparing in kWh Besparing in Euro (tarieven sept. 10)
KEMA 1.5% KEMA NL 4% KEMA 1.5% KEMA NL 4% Profiel A 600 9,5 24 2,85 7,2 Profiel B 1.200 18 48 4,5 12 Profiel C 3.500 52,5 140 10,5 28 Profiel D 7.500 113 300 21,47 57
Die besparingen staan tegenover een meerkost per jaar van naar schatting 40 euro per slimme meter.
Hierbij
willen we ook opmerken dat een begeleiding via Klimaat op Maat erin
slaagt gezinnen tot 8% energie te doen besparen. Deze intensieve
begeleiding en de groepswerking lijkt meer op maat van mensen in
armoede. Vraag is welke meerwaarde het installeren van een slimme meter voor deze kleine gebruikers nog heeft.
Om
energie te kunnen besparen moet de slimme meter in contact staan met
huishoudelijke en verwarmingstoestellen. Huidige toestellen zijn daartoe
nog niet uitgerust. Het vraagt dus extra investeringen van de klant om
nieuwe toestellen aan te kopen of bestaande toestellen aan te passen.
Deze investeringen zijn niet weggelegd voor financieel zwakkere
huishoudens. De baten van energiebesparing (op de factuur) gaan dus
opnieuw voorbij aan zij die ze het meest nodig hebben (Matteüseffect). -
Wij vragen dat de overheid maatregelen voorziet om uitsluiting van
financieel zwakke huishoudens aan dit besparingsverhaal te voorkomen. -
Wij vragen dat de overheid fors investeert in andere doelmatige REG
maatregelen die rechtstreeks de energiebesparing bij kleine verbruikers
en mensen in armoede ten goede komen. Bijvoorbeeld: aankopen van
energiezuinige toestellen.
2. Kosten- en batenanalyse Volgens
de richtlijn 2009 (third package) kunnen de Europese lidstaten een
kosten- en batenstudie uitvoeren tegen 3 september 2012. - Wij vragen dat deze studie wordt uitgevoerd door een onafhankelijke instantie. -
Wij vragen dat de kosten- en batenstudie per doelgroep gebeurt. Die
studie moet ook aantonen vanaf welk verbruikersprofiel het opportuun is
om een slimme meter te plaatsen? (Cfr. Onderzoek Ontario). M.a.w. of de
uitrol van de slimme meter volledig hoeft te gebeuren. Zal de slimme
meter bijdragen tot een lager energieverbruik voor deze doelgroepen? En
staat dit in verhouding tot de kost van de meter? -
Wij vragen dat de overheid klaarheid schept: bij een studie met
positief resultaat komt de uitrol er bij 80% van de consumenten per
doelgroep. (uitrol voor 80% slaat niet op de totale bevolking van ons
land).
3. Prijsdifferentiatie Wat
wordt voorgesteld als één van de voordelen van de slimme meter is het
ontstaan van creatieve tariefformules of te wel dynamic pricing. Maar
net zoals bij bv. de gsm-tariefplannen, geven heel wat gebruikers aan
dat ze door de bomen het bos niet meer zien, kortgeschoolden en
anderstaligen al helemaal niet meer. De tarifering wordt dermate complex
dat enkel de zeer bewuste en geïnformeerde gebruiker nog zijn weg
vindt. Bovendien
vergen bepaalde tariefplannen ook gedragsverandering bij de gebruiker
(zoals het tweevoudig tarief pas voordeel oplevert als je huishoudelijk
taken s avonds of in het weekend uitvoert). Dit kan het
gezinsleefpatroon erg veranderen. -
Gebruikers mogen niet de dupe worden van een fluctuerende
prijsaanbod. Wij vragen dat de mogelijkheid om te kiezen voor een
enkelvoudig tarief of een dag- en nachttarief blijft behouden. Er zal
een prijsdifferentiatie optreden waardoor doelgroepen die overdag thuis
zijn (gepensioneerden, langdurig zieken, invaliden, werklozen ) een nog
hogere elektriciteitsfactuur zullen betalen. De kostprijs van
energieverbruik tijdens de piekuren zet bij sommigen nu al een rem op
hun comfort (bv. de verwarming overdag lager draaien).
4. Sociale maximumprijzen Sommige
gezinnen en personen genieten van verlaagde elektriciteits- en
aardgasprijzen, de zogenaamde sociale maximumprijzen. De sociale
maximumprijs is in principe de prijs die de goedkoopste leverancier van
elektriciteit en/of aardgas in België aanbiedt in het gebied van de
netbeheerder met de laagste nettarieven. Sinds 1 augustus 2007 wordt
deze prijs door de federale energieregulator CREG vastgelegd, telkens
voor de komende zes maanden. -
Hoe zal op een energiemarkt waar vele verschillende tariefformules
mogelijk zijn, de sociale maximumprijs gegarandeerd de allerlaagste
energieprijs zijn?
5. Facturatie Met
de Energie Efficiëntierichtlijn van 2006 beoogt de Europese Unie een
facturatie die gebaseerd is op werkelijke verbruiken (i.p.v.
schattingen) en een frequentie van facturen die voldoende hoog is om als
eindgebruiker zelf je verbruik te regelen. Voor
aardgasverbruik houdt deze hogere frequentie van facturen op basis van
reëel gebruik het risico in dat energie tijdens de winter voor heel wat
gezinnen onbetaalbaar wordt. Zo blijkt reeds uit een minimale steekproef
die we deden bij gebruikers van de aardgasbudgetmeters. -
Wij vragen dat de consument de mogelijkheid behoudt om
voorschotfacturen te betalen aan een vast maandelijks (of
tweemaandelijks?) bedrag. Het frequent informeren over reëel verbruik
kan wel nuttig zijn voor de consument en tot energiebesparing leiden.
Het werken met prepaidsytemen moet wettelijk geregeld worden met
voldoende garanties voor financieel zwakke gebruikers. De slimme meter
mag geen energiearmoede veroorzaken.
6. Het prijskaartje van de invoering van slimme meters Dat
aan het invoeren van slimme netten en meters een serieus prijskaartje
is verbonden, staat buiten kijf. Waar de rekening gaat eindigen en wie
daar in welke mate voor opdraait, is al veel minder duidelijk. Er moeten
te allen tijde voorkomen worden dat wie geen baat heeft bij het verhaal
wel opdraait voor de kosten (cfr. zonnepanelen). - Zullen deze kosten ook doorgerekend worden aan beschermde klanten? -
Als er wordt vastgesteld dat bepaalde doelgroepen geen baat hebben
bij een slimme meter, zullen zij dan ook vrijgesteld worden van de
kosten?
7. Sociale openbaredienstverplichtingen De
energiewetgeving voorziet een aantal sociale maatregelen. Zo heeft elke
inwoner van Vlaanderen recht op een gratis hoeveelheid elektriciteit en
kunnen bepaalde afnemers genieten van lagere energieprijzen. Daarnaast
zijn er maatregelen die voorkomen dat klanten die problemen hebben met
het betalen van hun elektriciteits- en/of gasfacturen, zomaar worden
afgesloten van elektriciteit en/of aardgas. -
Wij vragen dat alle bestaande sociale openbaredienstverplichtingen
op zijn minst behouden blijven. Zo kan afsluiting na wanbetaling
alleen wanneer de gehele wettelijke procedure werd gevolgd. De sociale
openbaredienstverplichtingen dienen nog uitgebreid te worden voor de
nieuwe functies van de slimme meters. De modaliteiten van de slimme
meters moeten aangepast worden aan de wetgeving i.v.m. sociale
openbaredienstverplichtingen en niet omgekeerd. -
Wij vragen een proefproject waarin sociale klanten betrokken worden
om specifiek de toepassing van sociale openbaredienstverplichtingen te
onderzoeken.
8. Consumentenbescherming Wanneer
de slimme meters geactiveerd worden zullen Energy Service Companies
ongevraagd hun diensten en functies aanbieden om de klant te
ondersteunen bij energiebesparing. Daarbij zullen wellicht
verkoopssystemen en technieken gehanteerd worden waartegen
maatschappelijke kwetsbare groepen niet gewapend zijn. Dat stellen we
immers vast bij de agressieve verkoop van energiecontracten. Ook daar
worden minder mondige en laag opgeleide klanten geviseerd om hen met
mooie praatjes een contract aan te smeren. - Wij vragen: o
Een afdwingbare duidelijke richtlijn die de consument beschermt
(vergelijkbaar met het federaal akkoord de consument in de vrijgemaakte
gas- en elektriciteitsmarkt) en controle daarop. o Een gedragscode voor de aanbieders.
9. Privacy Met
de slimme meter kan ons verbruik tot vier maal per uur gelezen worden.
Die gegevens bevatten een schat aan informatie voor commerciële
leveranciers om producten op maat aan te bieden. Om onze privacy te
beschermen is het noodzakelijk dat de meetgegevens enkel in handen
blijven van de distributienetbeheerders.
10. Armoedetoets kwetsbare klantentoets Alle
beslissingen die in het kader van de invoering van slimme meters en
slimme netten genomen worden, moeten getoetst worden op hun gevolgen
voor kwetsbare energieklanten. -
Wij vragen de oprichting van een instantie die deze rol op zich kan
nemen en diverse actoren, waaronder mensen in armoede, betrekt. Overleg
en opvolging op federaal niveau lijkt ook aangewezen. Wij willen hieraan
zeker meewerken.
113
dagen niks om uiteindelijk te komen tot Ollandse gedoogtoestanden. Bart
Frit wil het bord afvegen en stelt voor de aftredende regering die door
de kiezer was afgestraft, nog wat te laten aanblijven met de
gedoogsteuin van de NVA. Wat moet je daar nu van denken? 113 dagen lang
hebben zeven partijen en partijtjes plannen op het tafel gelegd en hun
zere hoofden gebroken om te weten hoe er uiteindelijk met elkaar kon
gesproken worden. En wat is dan het resultaat? Nogabollen en iedereen
boos op iedereen...geef toe zet twee kleuterklassen uit twee vijandige
stammen bij elkaar en je bereikt wis en waarachtig een compromis over de
verdeling van de snoepvoorraad. Maar deze beroepspolitici slagen er in
om over niets een akkoord te bereiken. We zullen er geen woorden meer
aan vuil maken vandaag houden we snipperdag. Als er iemand wat van ons
wil dan slaan we dr ons wel door via één of andere latijnse spreuk
zoals deze van Ovidius: Qui non est hodie, cras minus aptus erit (Wie
vandaag tot niets in staat is, zal morgen tot nog minder in staat
zijn...)