kitokojungle

..welkom ! ..welkom ! ..welkom !

~ Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke Randdebiliteit ~

~ HÉT "progressief" Orgaan Der "Hangmatsocialisten" ~
Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke & Politieke Randdebiliteit

15-07-2011
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De grote denkers rond TEKOS Van Windekens en Luc Pauwels
Klik op de afbeelding om de link te volgen

In afwachting van de ongetwijfeld constructieve bijdragen van onze Tanguy Veys, zullen we onze lezertjes verder verblijden met halve leugens en hele onwaarheden. We zullen echter zo veel mogelijk de betrokkenen zelf aan het woord laten zodat het leugengehalte integraal op hun eigen rugje kan geschoven worden. Vandaag stellen we jullie de huidige hoofdredacteur van Tekos even voor en dit via een interview dat we vonden op de leuke uiterst rechtse website met  mystieke naam :

http://forums.skadi.net/showthread.php?t=35691

 

Interview Peter Van Windekens, redacteur bij TeKoS

Kunt U zich even voorstellen?

“Ik ben Peter Van Windekens (° 8 april 1955), hoofdredacteur van TeKoS (=Teksten, Commentaren, Studies). Ik ben oriëntalist en historicus van eerste vorming (beide KU.Leuven). Daarna behaalde ik een aantal speciale licenties in de Bibliotheek, - Documentatie- en Informatiewetenschappen (UIA) en de Archiefwetenschap (VUB). Beroepshalve werk ik sinds 1996 voor de Vlaamse overheid in een zogeheten “Extern Verzelfstandigd Agentschap” (EVA), meerbepaald bij de communicatiedienst. Tevoren was ik actief in de wereld van de KMO’s en nog vroeger vertoefde ik in Italië (Milaan) als bursaal. Ik ben tevens publicist en heb ondertussen al drie boeken achter de rug waarvan één bekroond is met een KBC Cera-prijs. Heden ten dage ben ik bezig aan een studie die handelt over vader en zoon ‘Piet Van Rossem’ die beiden samen net geen volle eeuw actief waren in de Vlaamse en de Heel-Nederlandse beweging. Naast de partijpolitiek (Vlaams Belang) bekleed ik ook nog functies in de Vlaamse Volksbeweging, het Verbond van Vlaams Overheidspersoneel en het Verbond van Vlaamse Academici.”

Heeft de naam van de Deltastichting (organisatie die TeKoS uitgeeft nvdr.) dezelfde oorsprong als de deltadriehoek van het VNV, namelijk de drie hoofdrivieren van de Nederlanden en de eenheid ertussen? Zo ja, hoe ver ziet u de samenwerking met Nederland?

“Ik heb het de oprichter van de Delta Stichting, Luc Pauwels, eigenlijk nooit expliciet gevraagd maar de oorsprong zal ongetwijfeld wel dezelfde zijn. Belangrijk om te vermelden is ook dat Pauwels steeds sympathie voor het Verdinaso heeft gekoesterd, en zeker voor het Verdinaso van de nieuwe marsrichting in 34’

“Een hereniging met Nederland heb ik altijd gezien als een heel interessant en aantrekkelijk alternatief voor de Vlaamse onafhankelijkheid. Een confederatie tussen de Lage Landen mét Wallonië op confederale leest zou een heel wijze beslissing zijn naar analogie met het Bourgondisch wereldbeeld. De Europese Rijksgedachte heeft altijd sterk in mij geleefd. Ik geloof dat Duitsland nog altijd in staat is om in zulke constructie een leidende rol te spelen. Zij deed dat vroeger op zelfstandige basis (cfr. Zich afzetten tegen de grootmachten, de USSR en de VS) en zelfs vóór WOI met Bismarck toen het toenmalige keizerrijk in Europa klaar en duidelijk een leidende rol speelde zowel op economisch als op cultureel vlak. Mijn eerste keuze blijft echter de Vlaamse onafhankelijkheid, maar ik hou de alternatieven in mijn achterhoofd”

De Delta Stichting organiseert een colloquium met als thema ‘Homo Americanus’. Kunt U even bijlichten wat dit moet voorstellen? In wat ziet u de tegenstelling tussen Europa en de VS. Biedt Amerikaans paleoconservatisme een soelaas?

“Homo Americanus staat simpelweg voor de Amerikaanse mens of het Amerikaanse mensbeeld. Nieuw Rechts heeft het niet voor de VS, hun liberalisme, de illegale oorlogsvoering waar handel en massaconsumptie centraal staat en waar hun geopolitieke beleid naar toe is gericht. Materialisme en de maakbaarheid van de mens liggen hieraan ten grondslag. Het Amerikaanse systeem is even totalitair als het communisme, en het hangt bovendien samen met het ‘godgezonden’ fundamentalisme: Amerika als ‘uitverkoren’ staat. Met de illegale oorlog in Irak en de val van Saddam heeft men geprobeerd om greep te krijgen op de perceptie dat het ‘moslimgevaar’ bestreden dient te worden en dan ook bestreden wordt. De facto is er geen verschil tussen democraten en republikeinen, zeker niet op het vlak van buitenlands beleid. De zionistisch gerichte Joseph Biden staat hiervoor garant als running mate van Obama. Maar zoiets komt ons, Europeanen slecht uit, want heel het anti-Westers gevoel in het Nabije Oosten is een gevolg van de onvoorwaardelijke Amerikaanse steun aan Israel. Het paleoconservatisme zou eventueel een soelaas kunnen bieden wanneer het aan invloed zou winnen (hetgeen helaas onwaarschijnlijk lijkt). Men zou zelfs kunnen zeggen dat de paleoconservatieven even ‘anti-amerikanistisch’ (wat dan slaat op de Amerikaanse, liberale idealen) zijn als wij. De neoconservatieven zijn veeleer politieke agitators die eerder voor hun geld hebben gekozen, op economisch vlak liberaal zijn geworden maar even materialistisch zijn gebleven (Trotskistische achtergrond van de neoconservatieven). In tegenstelling tot hun links Viëtnam-protest in de jaren 60’ zijn ze nu zelf geëvolueerd tot imperialisten. Ik noem hen opportunistische agitators in functie van geld en kapitaal.”

Nieuw Rechts is ietwat ontstaan rond mei 68’. Hoe ziet u de maatschappelijke invulling en functie van Nieuw Rechts vandaag?

“We zijn inderdaad kinderen van 60’, zij het een soort bastaardkinderen. De term ‘Nieuw Rechts’ komt echter niet van ons maar in 79’, na heel wat reacties in de pers, hebben we het begrip met veel plezier overgenomen om ons af te zetten tegen ‘Oud Rechts’ dat opgegaan was in haar economisme collaboratie met de liberalen.

Vandaag zien wij onze maatschappelijke invulling als volgt: De maatschappij moet organisch opgebouwd worden volgens een functioneel model waarbij elk onderdeel de haar voorgeschreven taak het best vervult. Dit staat haaks op het communisme, het liberalisme, het nazisme, allemaal systemen waarin de mens herleid wordt tot een amorfe consument of in lethargie vervalt. Wanneer zulk systeem dan wel rendeert, is het de facto in zijn ideologisch verval (cfr. China).”

Hoe ziet u Nieuw Rechts met het heidense karakter tegenover het Christelijk paleoconservatisme (Rerum Novarum, KVHV, …) staan. Zijn er wel wezenlijke tegenstellingen?

“ Zelf ben ik agnost, maar Nieuw Rechts vertrekt duidelijk vanuit een atheïstisch standpunt. Als je de Bijbel (of andere ‘heilige’ boeken, zoals vooral de Koran ) leest bots je op dogma’s en op een soort van totalitarisme voortkomend uit onverdraagzaamheid. De Kerk is nu in verval maar wanneer een dergelijke instantie - zoals voorheen trouwens - greep krijgt op de mens legt men er de zweep op. Het communisme vertoont ideologisch gezien nogal wat gemeenschappelijke trekjes met het Christendom. En dit komt nog sterker naar voor als men de vergelijking met de Islam (die overigens “onderwerping” betekent) maakt. Hoe dan ook bestaat er duidelijk een gemeenschappelijke vijand die tevens de meest perfide en gevaarlijke is, zijnde het liberalisme. Niettegenstaande de staatsdenker Fukuyama foutief is gebleken in zijn analyse dat na de val van het communisme nog enkel het liberalisme overbleef, is het wel zo dat dit liberalisme de meest soepele en meest volhardende opponent is gebleken. Wat het Heidendom betreft zijn vele aanhangers van Nieuw Recht geneigd om bij het polytheïsme aan te leunen, in casu het Germaanse Heidendom. Of dit van harte is, lijkt mij eerder onwaarschijnlijk, het is meer een pose, een geestesgesteldheid aan de oppervlakte. Paganisme evolueert dan meer tot een vorm van vrijzinnigheid, gebaseerd op allesbehalve universalistisch gerichte ethische en etnische principes. Het gaat eigenlijk vooral over een anti-religieuse ingesteldheid en.heeft bovendien ook wel iets te maken met de prioriteit die men schenkt aan het cyclisch denken (Grieks heidens) ten nadele van het lineaire denken (Christelijk). Het is ook geen toeval dat de Nieuw Rechtse denktank, GRECE heet. ”

Hoe is de toenadering tot de Vlaamse Beweging tot stand gekomen? Beschouwt Nieuw Rechts zich eigenlijk wel als een onderdeel van de Vlaamse Beweging?

TeKoS heeft zich altijd geïnteresseerd voor de Vlaamse Beweging. De artikels die erin gepubliceerd werden bewijzen dit. Maar wij overstijgen terzelfdertijd de beweging van vandaag. Sterker nog, vaak kaarten wij veeleer ‘linkse’ onderwerpen aan zoals ecologie (cfr. de rubriek “In de groene hoek”, nvdr.) maar dan zonder mee te lopen met de hysterie rond Kyoto en de opwarming van de aarde. Men mag echter ook niet vergeten dat de Vlaamse Beweging vroeger de groene beweging heeft omarmd (van 1970 tot 1979). Ik heb ooit zelf nog een artikel geschreven getiteld ‘Heeft de leeuw groene nagels?’ over het milieu-engagement van de Vlaamse Volksbeweging. Karel Dillen deed zelfs mee met de ‘groene fietsers’ van pater Versteylen. Groen! zelf is echter allesbehalve ecologisch in haar fundamentele houding tegenover de mens, en dat reeds sinds Agalev, een nochtans van oorsprong links noch rechts gerichte formatie. Zo is de massa-immigratie die men voorstaat allesbehalve ecologisch verantwoord. De marxistische infiltratie met o.a. Vera Dua, Mieke Vogels, … heeft de politieke denkrichting van de groenen wel degelijk veranderd.

Heeft U nog een laatste opmerking?

Wel, graag had ik nog even vermeld dat het colloquium “Homo Americanus” op 29 november eerstkomend doorgaat te Izegem in het auditorium in de Kruisstraat. Sprekers zijn Ivan Van Den Berghe, Claude Polin en Tomislav Sunic.

Ok, bedankt!


 We vermoeden dus dat Tanguy Veys volgens de analyse van deze grote vlaamse inetllectuelen behoort tot wat zij hier in dit verhelderende interview Christelijke Paleoconservatieven noemen. We kunnen echter dwalen want met ons muizenverstandje komen we er niet echt uit wat de link is tussen Amerikaanse neo-conservatieven en trotskysten bijvoorbeeld en dat is maar één voorbeeldje want er is meer dat ons wat wazig lijkt. We moeten echter ruiterlijk toegeven dat we helemaal niet opgewassen zijn tegen het magistrale denkwerk van deze vlaemsche filosofen...
Als onze vriend Van Windekens in dit interview doodleuk verklaart dat zijn voorganger Luc Pauwels sympathie koestert voor het Verdinaso dan is dit toch ook slechts een lichte onderschatting van de sympathie van Pauwels tegenover "de grote leider" ook bekend als "le beau Georges".
We snorden even een aantal werken van Pauwels op over Verdinaso en onze lezeryjes zullen meteen kunnen merken dat hij toch minstens als "kenner" mag beschouwd worden van "le beau Georges" ...

PAUWELS Luc, De ideologische evolutie van Joris van Severen, Ieper, Studie- en Coördinatiecentrum Joris van Severen, 1999, 272p.

PAUWELS Luc, ‘Joris van Severen indachtig’, Tekos, XV, 1994, 75, pp.42-46

PAUWELS Luc, ‘De Dinaso-generatie’, Tekos, XVII, 1996, 81, pp.3-9

en in Tekos vinden we nog andere bijdragen over "de grote leider":

CREVE Jan, ‘Joris van Severen. Bij een honderdste verjaardag”, Tekos, XVI, 1995, 76, pp.40-48

CAILLIAU Maurits, ‘De krachtlijnen in het politieke denken van Joris van Severen en Louis Gueuning’, Tekos, XV, 1994, 75, pp.10-17

DE BOIS Hildegonde, ‘Joris van Severen of wat de Nederlanden ontbreekt’, Tekos, XI, 1990, 59, pp.16-24


We kunnen dus toch wel een zeker vermoeden koesteren dat de stichter Luc Pauwels enige "affiniteiten" koesterde voor het Verdinaso zoals Van Windekens het hier ook verklaarde...maar daarover zullen we het volgende week hebben...



15-07-2011 om 11:10 geschreven door Vorser-Raadgever  

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
Categorie:Een uitgesproken "Grr#!!♪♫@||#♫♪☻"-Kitokojungle-Opinie !!
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Tanguy Veys de man die reageert!
Klik op de afbeelding om de link te volgen Kijk kijk, beste lezertjes we kregen een reactie binnen op onze bescheiden bijdrage "wie zijn de leiders" vanwege enen Tanguy Veys. Elke reactie is natuurlijk mee dan welkom en daarom een welgemeend dankwoordje aan Tanguy. Volgens Tanguy staat onze bijdrage vol fouten en moeten we dat best eens allemaal nakijken. We willen er wel op wijzen dat onze eigen bijdrage zich meestal heeft beperkt tot de tussenzinnetjes en voor de reste haalden we de mosterd elders. We horen natuurlijk graag stevige tegenargumenten vanwege Tanguy. Misschien kan onze beste Tanguy al meteen beginnen met ons uit te leggen wat er allemaal fout is aan de info die er over hem staat te lezen op Wikipedia. Hij lijkt ons hiervoor de geknipte man. In elk geval lijkt hij een ijzersterke reputatie te hebben wat betreft reageren via internet/ Dus beste Tanguy, wij wachten ongeduldig!

Tanguy Veys

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken

Tanguy Veys (Gent, 28 maart 1972) is een Vlaams politicus uit Gent. Hij is sinds 2010 volksvertegenwoordiger in de Kamer voor het Vlaams Belang.

Inhoud

[

 Politieke carrière

Begin 1996 werd hij OCMW-raadslid in Gent en nog datzelfde jaar volgde hij Pascal De Coene op in de Gentse gemeenteraad. Als OCMW-raadslid zetelde hij ook in de algemene vergadering van het OCMW-ziekenhuis De Bijloke, het latere AZ Jan Palfijn. Eind 2000 legde hij de eed af als Oost-Vlaams provincieraadslid. Hij heeft ook in de raad van bestuur van de Mercatorhogeschool gezeten tot de fusie met de Hogeschool Gent.

Veys zetelde in de provincieraad in de commissies Algemeen beleid, Welzijn en Onderwijs en volgt de dossiers jeugdbeleid, ontwikkelingssamenwerking, begroting en vreemdelingen. Hij is ondervoorzitter van de Vlaams Belang-fractie in de Oost-Vlaamse provincieraad. Hij is ook regionaal voorzitter van Vlaams Belang Jongeren Gent-Eeklo.

Bij de vervroegde federale verkiezingen op 13 juni 2010 veroverde hij een zetel in de Kamer van Volksvertegenwoordigers. Vanop de 3e plaats op de lijst behaalde hij 1010 voorkeurstemmen.

Veys is een praktiserend katholiek en samen met zijn vrouw, Goedele, actief binnen de Gentse afdeling van Pro Vita.

Twijfelachtige acties

Op 15 februari 2000 vocht Veys, toen secretaris van de VB-jongeren, met een student in de uitgaansbuurt van de Overpoortstraat. Hij werd veroordeeld tot twee maanden effectieve celstraf voor opzettelijke slagen en verwondingen. Hij ging in beroep en kreeg opschorting van straf. [1]

Volgens de blog Asfaltkonijn.be had Veys medio 2006 de gewoonte om ongevraagd binnen te breken in blogs en te voorzien van persoonlijke aanvallen. Daartegen ontstond een algemene blog banner actie. [2]

Veys riep in oktober 2006 iedereen op om de fora en de e-mailadressen van de artiesten die de actie 0110 steunden, te bestoken met mails en publiceerde op zijn eigen website de juiste links. "Het is belangrijk dat ze inzien dat ze misbruikt worden in een politieke manifestatie tegen het VB en u kunt hen daarbij helpen", aldus Veys. [3]

Veys kwam in maart 2007 in het nieuws door het bewust wederrechtelijk gebruik van fotomateriaal van bekende Vlaamse politici. Desgevraagde verklaarde hij: "We hebben heel bewust de auteursrechten overtreden, omdat dit beeld in Gent symbool staat voor paars. Wij wilden terugslaan met hetzelfde beeld, met de boodschap dat de goed-nieuwsshow over is."[4]

Veys profileert zich zeer sterk op zijn verleden in de scoutsbeweging.

 Profilering binnen het Vlaams Belang

Tanguy Veys is een dogmatisch katholiek die zich binnen de strekking van zijn partijgenote Alexandra Colen beweegt.

15-07-2011 om 08:25 geschreven door Vorser-Raadgever  

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
Categorie:Een uitgesproken "Grr#!!♪♫@||#♫♪☻"-Kitokojungle-Opinie !!
14-07-2011
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wat weten we over Nieuw rechts in Vlaanderen en Tekos? Deel 1

We vonden voor jullie een scriptie over Nieuw Rechts en Tekos geschreven door Sofie Delporte en we willen jullie dit werkstukje zeker niet onthouden alvorens ons verder te verdiepen in dit onderwerp. Prettige lectuur!

 

 

Nieuw Rechts in Vlaanderen. Het gedachtegoed van het Nieuw Rechtse tijdschrift ‘Teksten, Kommentaren en Studies’ (Sofie Delporte)

 

 

DEEL I: Wat is Nieuw Rechts?

 

1. De vertegenwoordigers van Nieuw Rechts

 

1.1 Inleiding

 

De wortels van Nieuw Rechts, zoals het de dag van vandaag bestaat, liggen in Frankrijk. Daar ontstond in de tweede helft van de jaren ’60 de zogenaamde Nouvelle Droite beweging met de oprichting van de culturele vereniging GRECE (Groupement de Recherche et d'Etudes pour la Civilisation Européenne), met als belangrijkste ideoloog Alain de Benoist. In Vlaanderen werd in 1979 het tijdschrift ‘Teksten, Kommentaren en Studies’ opgericht dat beschouwd kan worden als de belangrijkste vertegenwoordiger van Nieuw Rechts bij ons. Nieuw Rechts wil de ideologische en methodologische basis van radicaalrechts hernieuwen. Belangrijk is dat deze beweging geen politieke ideologische stroming is, maar in de eerste plaats een cultuur-ideologische. Ze wil een nieuwe (rechtse) collectieve mentaliteit scheppen en heeft niet de bedoeling zich partijpolitiek te profileren. Nieuw Rechts gaat er immers van uit dat men eerst de macht moet verwerven op het culturele niveau voor men de macht kan grijpen op het politieke vlak (het metapolitieke concept van Gramsci). Vandaag de dag wordt dit culturele niveau gedomineerd door links, met in de ogen van Nieuw Rechts uiterst nefaste gevolgen. Ze wil deze linkse hegemonie breken en een rechtse maatschappijvisie algemeen ingang doen vinden via een metapolitieke strategie die onder meer gevoerd wordt door de uitgave van boeken en tijdschriften en het organiseren van colloquia.

 

TeKoS refereert in belangrijke mate aan de Nouvelle Droite beweging in Frankrijk. Vanaf het nummer 7-8 (1980) van TeKoS staat het logo van GRECE op de voorpagina en wordt vermeld dat het tijdschrift wordt uitgegeven “in samenwerking met de Groupement de Recherche et d’Etudes pour la Civilisation Européenne (G.R.E.C.E.), Parijs”. Volgens Luc Pauwels is de wereld- en levensbeschouwing van GRECE “volledig gelijklopend” met die van TeKoS.[3] De vermelding verdwijnt vanaf het nummer 55 uit 1989, maar het logo blijft gehandhaafd. Er worden ook nog steeds op geregelde tijdstippen artikels gepubliceerd van Alain de Benoist en op de colloquia van TeKoS is hij een graag geziene gastspreker. Om deze reden wordt in deze thesis eerst kort aandacht besteedt aan deze Franse beweging.

 

1.2 De Nouvelle Droite in Frankrijk

 

1.2.1 De voorgeschiedenis van GRECE: een beknopt overzicht

 

Veel van de personen die actief zijn en waren in GRECE, maakten deel uit van het militante rechts nationalistische milieu in Frankrijk.[4] Na het trauma van de tweede wereldoorlog groepeerde dit rechts zich opnieuw naar aanleiding van de onafhankelijkheidsstrijd van Algerije. Rechts had zich het behoud van de Franse kolonie tot doel gesteld, maar de campagne draaide uit op een mislukking. In juli 1962 werden de akkoorden van Evian ondertekend waardoor de onafhankelijkheid van Algerije een feit was. In een referendum sprak de overgrote meerderheid van de bevolking (90,7%) zich uit voor de onafhankelijkheid van de kolonie. Dit was een kaakslag voor rechts dat van de strijd tegen de onafhankelijkheid zijn hoofdthema had gemaakt. Dit fiasco van rechts zou een belangrijke impuls betekenen voor het tot stand komen van de Nouvelle Droite.[5] Het FEN speelde daarin een belangrijke rol. Deze Fédération des Etudiants Nationalistes was in 1960 opgericht, nadat het zich had afgescheurd van de Union Nationale des Etudiantes de France (UNEF) uit onvrede met diens eis voor een onafhankelijk Algerije.[6] In deze vereniging van nationalistische studenten en intellectuelen vonden verschillende van de toekomstige stichters van GRECE elkaar, waaronder Alain de Benoist en Pierre Vial.[7] Het FEN voerde op legale wijze strijd voor ‘Algerije Frans’, onder meer via ‘Cahier universitaires’, het tijdschrift van de groep. Het kantte zich tegen het egalitarisme (wat zich vertaalde in een sterk koloniaal racisme), was anticommunistisch en antichristelijk, Europees gericht en pleitte voor solidariteit tussen de blanke volkeren. Tevens werd sterk de nadruk gelegd op de nood aan een onderbouwende doctrine voor rechts.[8] Deze thema’s zullen later ook terug te vinden zijn in het gedachtegoed van de Nouvelle Droite. Dominique Venner speelde in de hergroepering van rechts eveneens een belangrijke rol. In 1962 schreef hij, naar aanleiding van het verlies van Algerije als Franse kolonie, het manifest “Pour une critique positive”. Hij legde daarin enerzijds de nadruk op de nood aan vernieuwing van de doctrine en anderzijds pleitte hij voor de aanpassing van de strategie door te focussen op het ideologisch en culturele vlak in plaats van op het politieke.[9] Dit pleidooi voor reflectie over de doctrine en de strategie was ‘revolutionair’ in het toenmalige Franse radicaalrechtse milieu dat gedomineerd werd door anti-intellectualisme en ‘mannen van de actie’ die niet gediend waren met abstracties. Deze rehabilitatie van de theoretische reflectie, evenals Venners pleidooi voor een culturele strijd, zou een grote invloed uitoefenen op de Benoist en de latere stichters van GRECE. In het manifest van Venner lagen reeds de fundamenten vervat van wat later de Nouvelle Droite werd genoemd. Deze oproep tot kritische analyse en eenheid van doctrine werd ook uitgedragen door ‘Jeune Europe’, een rechtse en Europees gerichte vereniging, die het jaar daarvoor was opgericht door Jean Thiriart (1922-1992).[10]

 

Het pleidooi voor een nieuwe theoretische fundering werd verspreid en in praktijk gebracht door het tijdschrift ‘Europe Action’. Dit blad was in 1963 door Dominique Venner opgericht. Alain de Benoist (pseudoniem Fabrice Laroche) was één van de belangrijkste medewerkers.[11] ‘Europe Action’ verdedigde een ‘neo-nationalisme’ dat gekenmerkt werd door een Europese visie en het differentialisme of het respect voor de etnische en culturele diversiteit (en dus het afwijzen van elk universalisme). Volgens Duranton-Crabol was deze Europese visie het directe gevolg van het Algerije debacle. De onafhankelijkheid van Algerije had verschillende nationalisten ervan overtuigd dat de nationalistische dimensie veranderd was: men moest de subversie niet bestrijden in een verzwakt Frankrijk, maar in gans Europa.[12] Dit ‘neo-nationalisme’ was gebaseerd op een ‘biologisch realisme’ wat de verheerlijking inhield van het sociaaldarwinisme en racisme legitimeerde. ‘Europe Action’ verdedigde de superioriteit van het Westen. Het universalisme werd afgewezen omdat het deze superioriteit ontkende. Het tijdschrift wees ook het christendom af omdat de Europese beschaving in oorsprong heidens zou zijn en mentaal ‘gekoloniseerd’ werd door het joods-christendom.[13] Deze onderwerpen (het differentialisme, de Europese focus, het antichristendom) zouden later ook terug te vinden zijn in het ideeëngoed van GRECE. Het belang van ‘Europe Action’ lag ook in het feit dat het “le pont entre deux générations” vormde. Het blad bracht jonge militanten en de oudere rechtse generatie samen.[14] In januari 1966 werd vanuit het tijdschrift de politieke partij Mouvement Nationaliste de Progrès (MNP) opgericht. In de loop van hetzelfde jaar veranderde de partij haar naam in Rassemblement Européen de la Liberté (REL).[15] Veel militanten van deze partij waren afkomstig uit het FEN dat de semi-autonome studentenafdeling van het REL werd. In deze partij waren verschillende van de toekomstige kaderleden van GRECE actief.[16]

 

1.2.2 Het ontstaan en de ontwikkeling van GRECE

 

Op het einde van de jaren ’60 zag de situatie van radicaalrechts in Frankrijk er weinig rooskleurig uit. Jean-Louis Tixier-Vignancour, de nationalistische kandidaat voor de presidentsverkiezingen in 1965, behaalde slechts 5,1% van de stemmen.[17] ‘Europe Action’ werd stopgezet in december 1966 en ‘Cahiers Universitaires’ verdween in januari 1967. De ongelukkige kandidatuur van Jean-Louis Tixier-Vignancour werd gevolgd door een verpletterende verkiezingsnederlaag van REL in 1967 en de ineenstorting van deze beweging in de lente van 1968.[18] De gebeurtenissen van mei ’68 schokten het rechtse milieu, maar het slaagde er niet in een passend antwoord te formuleren op de revoltes. Het was duidelijk dat herbronning bij rechts noodzakelijk was en nieuwe initiatieven niet konden uitblijven.[19]

 

De eerste contacten voor de stichting van GRECE (Groupement de Recherche et d'Etudes pour la Civilisation Européenne) vonden plaats in de herfst van 1967. De vereniging werd opgericht in januari 1968 (en dus voor mei ’68) in Nice. Het eerste nummer van het tijdschrift van de vereniging, ‘Nouvelle Ecole’, is gedateerd februari-maart 1968.[20] Het letterwoord GRECE verwijst bewust naar het antieke Griekenland als een van de wiegen van onze cultuur, maar GRECE benadrukt daarbij dat deze verwijzing geen beperking inhoudt. De vereniging wil aandacht besteden aan de ganse Europese voorgeschiedenis.[21] GRECE bestond voornamelijk uit jonge intellectuelen, die voor het grootste deel afkomstig waren uit het ‘oude’ nationalistische milieu, maar die niet geloofden in het spel van de politieke partijen of in een volksmobilisatie. De politieke nederlaag van de nationalistische beweging gaf voeding aan het idee dat er nood was aan een culturele tegenbeweging tegenover de legitieme linkse cultuur.[22] GRECE werd opgericht met de bedoeling een denktank of werkgemeenschap te vormen die tot taak had een coherente rechtse ideologie te ontwikkelen en een rechtse wereldbeschouwing algemeen ingang te doen vinden via een metapolitieke strategie.[23] Alain de Benoist werd de belangrijkste kracht achter deze metapolitieke beweging. Volgens Taguieff heeft deze laatste van de Nouvelle Droite een sterk gepersonaliseerde beweging gemaakt. Hij is de belangrijkste producent van het orthodoxe Nouvelle Droite discours.[24]

 

De metapolitieke strategie veronderstelt een gedegen organisatorische uitbouw en een zekere bekendheid. Daartoe begon GRECE met de uitgave van verschillende tijdschriften. Naast het tijdschrift ‘Nouvelle Ecole’, dat vooral gericht is op intellectuele middens, werd ook het blad ‘Elements’ opgericht. Dit tijdschrift was tot 1973 een louter intern contactblad, daarna werd het ook onder het brede publiek verspreid. Vanaf dan gold het als de officiële spreekbuis van GRECE.[25] Vanaf 1974 verscheen de serie ‘Etudes et recherches’ dat de bedoeling had een ‘theoretisch’ blad te zijn. De eerste reeks liep tot 1977, een tweede reeks werd gestart in 1983. Vanaf 1985 verscheen ook ‘Panorama des idées actuelles’. In 1988 startte Alain de Benoist met de uitgave van het blad ‘Krisis’, los van GRECE. Geen van deze tijdschriften heeft echter een grote oplage, ‘Elements’ heeft met zijn 5000 abonnees (in 1994) de grootste oplage.[26] Daarnaast werd ook begonnen met een eigen uitgeverij, Copernic, en werden en worden er studiedagen en colloquia ingericht, evenals een zomeruniversiteit.[27]

 

Alain de Benoist kreeg in 1978 de Grand prix de l’Académie Française voor zijn boek Vu de Droite. Anthologie critique des idées contemporaines, in feite een compilatie van artikels en boekbesprekingen.[28] Het is echter niet dit boek die de Nouvelle Droite uit haar relatieve marginaliteit haalde, maar wel een mediacampagne in de zomer 1979. De hetze ontstond na de publicatie van een artikel in ‘Le Monde’ getiteld ‘La Nouvelle Droite s’installe’ van de hand van Thierry Pfister.[29] Gedurende drie maanden brandde er in Frankrijk een controverse los over de Nouvelle Droite. De directe aanleiding voor deze mediacampagne zou liggen in het feit dat Louis Pauwels, die in 1977 door krantenmagnaat Robert Hersant was aangesteld als hoofd van ‘Le Figaro Magazine’, verschillende GRECE leden had aangezocht om de redactie van dit tijdschrift te vervoegen. Daardoor werd het lezerspubliek van de Nouvelle Droite in één klap vertienvoudigd.[30] Sinds de grote media-aandacht van 1979 wordt het etiket Nouvelle Droite specifiek gebruikt om de organisaties en het ideeëngoed van GRECE aan te duiden. De term Nouvelle Droite is dus niet afkomstig van GRECE zelf, maar werd door de vereniging uiteindelijk wel overgenomen.[31]

 

Na 1979 haalde Nieuw Rechts nog nauwelijks de media. Het anti-Amerikanisme en het antichristendom van de Nouvelle Droite leidden ook tot een breuk met ‘Le Figaro Magazine’.[32] In de jaren ’80 stapten verschillende mensen van GRECE over naar Le Front National, onder andere Pierre Vial, een van de medestichters van GRECE. GRECE en Alain de Benoist in het bijzonder, staan echter afkerig tegenover het Front National. De referentie aan het christendom, het populisme, de aanvaarding van het liberale kapitalisme en het Franse nationalisme (in plaats van een Europees perspectief) zijn voor de Nouvelle Droite onoverkomelijke verschilpunten met het FN.[33]

 

1.3 Een eerste analyse van TeKoS

 

1.3.1 Het ontstaan

 

De Vlaamse Volks Partij van Lode Claes is van groot belang geweest voor het bijeenbrengen van een aantal mensen die eind 1979 TeKoS zouden opstarten. Het VVP was een Vlaamsgezinde en rechtse partij die in 1977 door Lode Claes was opgericht uit onvrede met het Egmontpact. De partij wilde een brede conservatieve partij zijn en een Nieuw Rechtse maatschappelijke blauwdruk ontwikkelen. Nogal wat medestanders van Claes maakten deel uit van de groep Stichting Deltapers. In 1977 was deze stichting gestart met maandelijkse conferenties in het kasteel Steytelinck te Wilrijk, waar onder ander veel aandacht werd besteed aan de Franse Nouvelle Droite ideeën. In 1978 vormde het VVP met het oog op de verkiezingen een kartel met de Vlaams Nationale Partij (VNP) van Karel Dillen onder de naam Vlaams Blok. Ook het VNP was opgericht als een reactie op het Egmontpact. De partij verdedigde een exclusief volksnationalistische en separatistische anti-Belgische lijn. Toen enkel Dillen werd verkozen, werd het kartel verbroken en verdere samenwerking met het VNP werd door Claes afgewezen. Na het verkiezingsdebacle richtten enkele voormalige leden van de VVP het tijdschrift 'Teksten, Kommentaren en Studies' op, dat de Nieuw Rechtse ideeën zou blijven uitdragen. De hoofdredacteur werd Luc Pauwels, de spilfiguur van de stichting Deltapers en de voormalige partijsecretaris van de VVP.[34] Een uitgebreid overzicht van de voorgeschiedenis van TeKoS wordt gegeven in het derde deel van deze thesis.

 

1.3.2 De activiteiten

 

TeKoS verscheen voor het eerst in december 1979 en wordt uitgegeven door de stichting Deltapers vzw, in 1998 (vanaf nummer 88) gewijzigd in Delta-Stichting vzw. Deltapers werd in 1965 opgericht door Luc Pauwels, Werner Caluwe en Paul Hendrik Leenaards. De statutaire doelstellingen van deze vzw luidden als volgt “De vereniging is een Vlaams d.w.z. Zuid-Nederlandse vereniging, met als doel begeleiding en ondersteuning te geven aan het sociaal-kultureel werk, op zelfstandige basis, waarbij de specialiteit van de dienstverlening ligt op het vlak van de geschiedenis en de aktualiteit van de Vlaamse respektievelijk Heelnederlandse beweging, de Europese kulturele diversiteit, de Europese eenmaking, de ekologie en de volkskultuur. De vereniging is onafhankelijk, onkerkelijk, pluralistisch en niet-partijgebonden.”[35] De stichting gaf daarvoor het tijdschrift ‘De Anderen’ uit.[36]

 

Tot begin 2001 publiceerde TeKoS meer dan 650 artikels over zeer diverse onderwerpen en van de hand van zeer verschillende auteurs. Daarnaast wordt ook vaak poëzie afgedrukt en vanaf het midden van de jaren ’80 worden in de rubriek ‘Lezers en Schrijvers’ lezersbrieven gepubliceerd. Bij zijn oprichting in 1979 verscheen TeKoS met een oplage van slechts 50 exemplaren. In de volgende jaren heeft het tijdschrift een gestage groei gekend tot een oplage van 2000 exemplaren in 1997. Een deel van de 2000 exemplaren gaat naar abonnees, een deel is bestemd voor de verkoop van losse nummers en een laatste deel wordt gratis rondgestuurd voor werving. Hoeveel reële abonnees TeKoS heeft, is niet bekend. Luc Pauwels weigert daar cijfers over te geven. Het tijdschrift wordt bekostigd met de gelden afkomstig uit de verkoop van abonnementen en losse nummers, met de bijdragen van de medewerkers en de giften van ‘milde schenkers’. De auteurs worden niet betaald voor de geleverde prestaties. Het is vrijwilligerswerk.[37] In de beginjaren verscheen TeKoS op maandelijkse basis, af en toe ook tweemaandelijks. In de loop van 1982 (vanaf het nummer 27-28) verscheen het blad tweemaandelijks. Vanaf 1983 verscheen TeKoS zeer onregelmatig. Vijf maal in 1983, één maal in 1984, vier maal in 1985, twee maal in 1986, terug vier maal in 1987 en drie maal in 1988. Vanaf het nummer 51 in 1988 werd overgeschakeld op een trimesteriele verschijning. Vanaf dan verschijnt TeKoS op regelmatige basis, de enige uitzonderingen hierop zijn 1992 en 1994, toen zijn slechts drie nummers verschenen.

 

Naast TeKoS wordt sinds 1995 de TeKoS-reeks uitgegeven. Dit zijn brochures van de hand van redacteurs van TeKoS of vertalingen van publicaties van buitenlandse auteurs die het Nieuw Rechtse gedachtegoed aanhangen. In deze reeks verschenen tot begin 2001[38]:

DE BENOIST Alain, Heiden zijn vandaag de dag, Wijnegem, Delta-stichting, 1998, 258p.

DE HOON Frans, Tussen deemstering en morgenrood. Konservatieve overwegingen,

Wijnegem, Delta-stichting, 1999, 255p.

ELST Koenraad, De Vier van Breda, Wijnegem, Deltapers, 1995, 124p.

ELST Koenraad, De islam voor ongelovigen, Wijnegem, Deltapers, 1997, 132p.

GOLDSMITH Edward, De Weg. Een ekologische wereldvisie (vert. Guy de Maertelaere), Wijnegem, Deltapers, 1996, 84p.

LOGGHE Koenraad, Dr. Jan de Vries, Nederlands bekendste germanist en volkskundige, Wijnegem, Deltapers, 1996, 36p.

PAUWELS Luc (ed.), Hoe overleven we de dekadentie?, Wijnegem, Delta-stichting, 1998, 113p.

PAUWELS Luc (ed.), Verworteling, verankering. Grondslagen voor de 21ste eeuw, Wijnegem, Delta-stichting, 1999, 71p.

PAUWELS Wilfried, De Belgische communisten tijdens de oorlog: een mythe ontluisterd?, Wijnegem, Delta-stichting, 2000, 280p.

RAVYTS Kurt, Verschaeve’s visioen van een Germaans beleefd christendom en van een Germaans Rijk, Wijnegem, Deltapers, 1995, 132p.

 

TeKoS organiseert ook colloquia. Een eerste colloquia werd georganiseerd op 11 oktober 1981 en droeg als titel “Nieuw Rechts als kultureel alternatief”, sprekers waren onder meer Armin Mohler en Pierre Vial (GRECE).[39] Het tweede colloquium “Vrij denken, heiden zijn” vond plaats op 27 oktober 1985, als gastsprekers traden onder meer Alain de Benoist en Jean Varenne op, beiden lid van GRECE.[40] Tot 1997 werden geen colloquia meer georganiseerd. Vanaf dat jaar werd gestart met het inrichten van een jaarlijks colloquium op 11 november. Het derde colloquium had als titel “Hoe overleven wij de dekadentie?”, naast opnieuw Alain de Benoist, gaven onder meer ook Marc Grammens en Edward Goldsmith een voordracht.[41] Het vierde colloquium “Verworteling, verankering. Grondslagen voor de 21ste eeuw” vond het jaar daarop plaats, onder andere Jean Haudrey (hoogleraar Sanskriet em.) en Richard Hunt (hoofdredacteur van ‘Alternative Green’) traden op als sprekers.[42] Het colloquium van 1999 had als titel “Vlaamse identiteit, Nederlandse toekomst in Europa”. De sprekers waren onder meer dr. Piet Jongbloet, hoofdbestuurslid van het ANV, professor Mathias De Storme, voorzitter van het Verbond der Vlaamse Academici, Guido Naets, gewezen directeur pers en media bij het Europees parlement en Alain de Benoist.[43] Het zesde colloquium van TeKoS, “Rechts op antwoord! Tegen de dictatuur van het ‘politiek correcte’ denken” vond plaats op 11 november 2000. Voordrachten waren er van Jacques Claes, Koenraad Elst, Rolf Falter en Grégory Pons.[44] Het colloquium in 2001 handelde over de globalisering, “Globalisering of lot in eigen handen?”. Naast opnieuw Alain de Benoist, waren ook dr. Klaus Zeitler, Peter De Roover en Luc Versteylen aanwezig als gastspreker.[45]

 

1.3.3 De redactie en medewerkers[46]

 

De kernredactie bestond vanaf de oprichting uit Luc Pauwels (de hoofdredacteur), Hildegonde de Bois, Marcel Deprins, Frans de Hoon, Paul Hendrik Leenaards en Karl van Marcke. Jan Coenraad Nachenius was vanaf 1981 met de redactie verbonden en zou dat blijven tot aan zijn overlijden in 1987. In 1982 traden N.E. de Leeuw en Janus Meerbosch toe tot de redactie.[47] In het nummer 30 (1982) wordt voor het eerst een redactie vermeld in TeKoS. Karl van Marcke wordt daarin niet genoemd als redacteur. Mieke Clymans was verantwoordelijk voor het redactiesecretariaat. In 1985 trad Guy de Maertelaere toe tot de redactie.  In 1988 overleed de medestichter van de Delta-stichting en redacteur van TeKoS, Paul Hendrik Leenaards (1924-1988). In 1989 werd de redactie uitgebreid met Paul Janssen, Daan Goosen en Peter Logghe. Het volgende jaar trad Erik Arckens toe tot de redactie. Hij verdween in 1999 uit de redactie. In 1991 werd ook Koenraad Logghe redacteur. Het jaar daarop werd Koenraad Elst opgenomen in de redactie, hij verliet de redactie in 1995. Dirk Bollen, Kurt Ravyts en Piet Jan Verstraete sloten zich in 1994 aan bij de redactie. In 1995 werd Jan Creve redacteur en Joris Smits medewerker van TeKoS. Deze laatste wordt vanaf 1997 niet meer vermeld als medewerker. Frederik van Waeijenberge werd in 1997 in de redactie opgenomen. Dirk Bollen werd het jaar daarop redactiesecretaris. In 1999 overleed Frans de Hoon (1918-1999), mede-oprichter van TeKoS en beheerder van de Deltastichting vzw. Dat zelfde jaar trad Erik Martens toe tot de redactie en werd Johan De Vriendt redactiesecretaris. Kurt Ravyts verliet de redactie en ook Hildegonde de Bois wordt niet langer vermeld als redactielid. In 2000 werden Jan Sergooris en Frank Hensen redacteur van TeKoS en werd Arnout Collier verantwoordelijk voor de vormgeving. Dat zelfde jaar verdwenen Dirk Bollen en Jan Creve uit de redactie, zij worden niet meer vermeld in nummer 99. Vanaf het volgende nummer (100, 2001) worden ook Jan Sergooris, Koenraad Logghe en Frederik Van Waijenberge niet meer vermeld. In hetzelfde nummer worden wel drie nieuwe redactieleden genoemd, namelijk Ingrid Berens, Wolfgang Goeminne en Marc Willems. Martine van der Heyden is verantwoordelijk voor de eindredactie en Arnout Collier voor de vormgeving. Naast artikels van de hand van redactieleden en medewerkers worden in TeKoS ook veel artikels gepubliceerd van andere auteurs.[48]

 

14-07-2011 om 09:49 geschreven door Vorser-Raadgever  

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
Categorie:Een uitgesproken "Grr#!!♪♫@||#♫♪☻"-Kitokojungle-Opinie !!
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Nieuw Rechts Scriptie van Sofie Delporte deel 2

1.3.4 De veranderende vormgeving

 

TeKoS verscheen aanvankelijk onder de naam Teksten, Kommentaren en Studies. Tot 1999 wordt de progressieve spelling gehanteerd. De eerste nummers van het tijdschrift waren losbladig en werden bijeengehouden door een bruine kaft. Ieder artikel kreeg een nummer mee dat naar een indeling in tien rubrieken verwees, die dan weer verder decimaal werden onderverdeeld. Het was de uitdrukkelijke bedoeling de nummers uit elkaar te halen en de artikelen per onderwerp op te bergen volgens de cijfercode. Vanaf het nummer 7-8 (1980) verschijnt het logo van GRECE op de voorpagina en wordt vermeld dat het tijdschrift wordt uitgegeven “in samenwerking met de Groupement de Recherche et d’Etudes pour la Civilisation Européenne (G.R.E.C.E.), Parijs”. Deze vermelding verdwijnt vanaf het nummer 55 uit 1989. Het logo werd gehandhaafd tot op de dag van vandaag. Vanaf nummer 11 verandert de presentatie. Het tijdschrift wordt in de rug gelijmd, maar het systeem van losbladigheid en decimale indeling blijft behouden. Vier perforaties moeten het mogelijk maken de artikels op te bergen in de daarvoor voorziene opbergkaften. Dit systeem verandert vanaf nummer 42 (1985). Vanaf dan heeft het tijdschrift een gewone paginering en verdwijnen ook de perforaties. Vanaf het nummer 75 (1994) wordt de titel Teksten, Kommentaren en Studies gewijzigd in TeKoS. De kleur van de kaft is vanaf dan fel oranje. Vanaf het 95ste nummer (1999) stapt TeKoS over op de conventionele, nieuwe spelling.

 

 

2. Een eerste omschrijving van Nieuw Rechts

 

2.1 De afwijzing van een ideologisch kader

 

            Nieuw Rechts wijst in het kader van wat ze zelf noemt ‘een constante interpretatie en herinterpretatie van de intellectuele gegevens’ een congruent geheel als ideologie af.[49] Er is geen sprake van een coherent ideologisch corpus waarvan de toepassing in de politieke praktijk voor de hand ligt. Nieuw Rechts wil een strijd voeren op cultureel niveau. Ze heeft niet tot doel pasklare politieke standpunten uit te dragen.[50] Nieuw Rechts wil een nieuw denkend rechts zijn die de aan de macht zijnde linkerzijde intellectueel van antwoord kan dienen. De titel ‘Teksten, Kommentaren en Studies’ geeft de bedoeling van het tijdschrift aan, namelijk een verzameling van teksten, commentaren en studies aanreiken aan de lezer.

 

In het artikel ‘Bandbreedte, niet lijn’ uit 1983 stelt Luc Pauwels dat TeKoS geen bepaalde ‘lijn’ volgt en daar ook geen behoefte aan heeft, omdat men het vrije denken moeilijk kan verenigen met de behoefte aan een ‘eenheidsmening’. Wie één lijn wil, schept meteen de ‘afwijkers’, de ketters en ketters worden per definitie vervolgd. Pauwels benadrukt daarbij dat er niet moet worden gekozen tussen de éne lijn met haar totalitaire potentie en de stuurloosheid of de oppervlakkigheid. Mensen die vrij denken, kunnen mogelijk vaststellen dat ze een aantal grondslagen gemeenschappelijk hebben. Ze kunnen een vergelijkbaar normbesef hebben en van daaruit een zelfde levens- en wereldbeschouwing hebben. Vanzelfsprekend komen ze dan tot verwante conclusies en appreciaties. Dat is geen lijn, maar een bandbreedte. Daar zit band in, verbondenheid, verwantschap en breedte, ruimte.[51] De artikels in TeKoS volgen dus geen lijn, maar fluctueren binnen een bepaalde ‘bandbreedte’.

 

            TeKoS verzet zich dan ook tegen ‘etikettenkleverij’ omdat een bepaald etiket te veel beperkingen met zich mee brengt. Het etiket Nieuw Rechts wordt dan ook afgewezen door TeKoS. Volgens Luc Pauwels is de term Nieuw Rechts of Nouvelle Droite, ontstaan als gevolg van de mediacampagne tegen GRECE in 1979, bijzonder slecht gekozen. Ten eerste omdat het een politiek etiket zou zijn voor een in hoofdzaak cultureel fenomeen. Ten tweede omdat het al bestond en men dus een oud etiket ging gebruiken voor een nieuw fenomeen. En ten derde omdat het voor meer verwarring dan onderscheid zorgde: verwarring met het Amerikaans protestantse fundamentalisme, de politiek van Reagan en Tatcher enz.[52] De Nouvelle Droite beweging in Frankrijk heeft dit etiket uiteindelijk overgenomen, maar TeKoS heeft het steeds afgewezen. Luc Pauwels schreef daarover: “We (TeKoS) hebben het vaker dan ons lief was wel over ons heen moeten laten gaan dat we als “nieuw rechts” werden aangeduid, maar slechts incidenteel heeft een redacteur van TeKoS zélf met die aan ons opgedrongen benaming gezwaaid.”[53] TeKoS weigerde de eigen ideologische richting te benoemen. Politieke begrippen zoals links en rechts zijn volgens TeKoS niet toepasbaar op een tijdschrift dat zich bezighoudt met metapolitiek of cultuur. De afwijzing van een ideologisch kader neemt echter niet weg dat er in TeKoS wel degelijk een (nieuw) rechts denkkader wordt uitgebouwd die de grondslagen van een rechtse maatschappijvisie bepaalt.

 

In het nummer 100 wordt van deze weigering tot zelfbepaling afgestapt. Vanaf dan wordt TeKoS omschreven als een “Vlaams, dit is Zuid-Nederlands, conservatief cultureel tijdschrift. Het is conservatief in de zin van Edmund Burkes leidmotief “to change in order to preserve”. Aan de permanente discussie over en het kritisch onderzoek van wat wij moeten veranderen en wat behouden is dit tijdschrift gewijd.”[54] Volgens Luc Pauwels was TeKoS van meet af aan een conservatief tijdschrift en kleurde een conservatieve grondtoon de meeste artikels.[55] Toch wordt in deze thesis omwille van de duidelijkheid geopteerd om de term Nieuw Rechts te gebruiken. In de literatuur over dit gedachtegoed wordt de term Nieuw Rechts consequent gehanteerd. De keuze voor het gebruik van deze benaming hangt ook samen met het feit dat TeKoS zeer sterk refereert aan de Franse Nouvelle Droite beweging, die zoals gezegd het etiket Nouvelle Droite wel aanvaardde. Een overzicht van het gedachtegoed in het tweede deel van deze thesis maakt overigens duidelijk dat TeKoS zeker geen traditioneel conservatisme verdedigt. De keuze voor het etiket ‘conservatief’ hangt waarschijnlijk samen met een streven naar academische erkenning en een grotere salonfähigheid.

 

2.2 Rechts, ‘Nieuw’ Rechts en ‘Oud’ Rechts

 

Hoewel elke ideologische omkadering door Nieuw Rechts van de hand gewezen wordt gewezen, is het duidelijk dat zij een rechtse maatschappijvisie verdedigt, maar tegelijk ‘nieuw’ wil zijn. Zij wil niets meer te maken hebben met traditioneel rechts, noch met het nationaal populisme van het Vlaams Blok en het Front National en zeker niet met economisch rechts. De Nouvelle Droite distantieert zich volledig van ‘oud’ rechts. Ze verwerpt het totalitarisme, het kolonialisme, het nationalisme, het racisme, het moralisme, de steun aan het liberalisme en het reactionaire traditionalisme die aan ‘oud’ rechts worden toegeschreven. Het idee dat er opnieuw moet worden begonnen, is binnen de Nieuw Rechtse beweging duidelijk aanwezig.[56] Er moet een nieuwe maatschappelijke doctrine worden uitgewerkt, gebaseerd op rechtse waarden en ideeën. Deze doctrine moet worden verspreid, niet via de partijpolitiek, maar via een metapolitieke strategie. Nieuw Rechts gaat er daarbij van uit dat de cultuur vandaag de dag gemonopoliseerd wordt door links.

 

In zijn boek Vu de Droite. Anthologie critique des idées contemporaines uit 1978 houdt Alain de Benoist een pleidooi voor rechts om rechts te mogen zijn. Volgens hem wordt elke rechtse doctrine systematisch in diskrediet gebracht omdat ze consequent wordt geassocieerd met fascisme. In plaats van tegen deze beschuldiging te reageren, blijft traditioneel rechts passief. Het beschikt niet over een onderbouwde doctrine, noch over een effectieve strategie. De zwakheid van rechts wordt scherp bekritiseerd. Maar ook links moet het zwaar ontgelden. Het zijn de linkse idealen, en meer bepaald het egalitarisme, die vandaag de dag dominant aanwezig zijn en die verantwoordelijk zijn voor de crisis waarin de Westerse maatschappij zich volgens Nieuw Rechts bevindt (zie Deel II, “Het Nieuw Rechtse gedachtegoed”). De oplossing voor rechts die Alain de Benoist voorstelt is drieledig. Ten eerste moet rechts zich als rechts affirmeren. Ten tweede moet het zijn voornaamste vijand identificeren, met name het egalitarisme die de diversiteit van de wereld ontkent en reduceert. En ten derde moet rechts erkennen dat geen enkel maatschappelijk domein ‘neutraal’ is en moet het over elk mogelijk onderwerp een eigen discours produceren.[57] Het zijn deze doelstellingen die door Nieuw Rechts in praktijk worden gebracht. Het rechtse discours dat Nieuw Rechts daarbij verdedigt, verschilt op sommige punten grondig van wat door ‘oud’ rechts wordt uitgedragen (zie Deel II).

 

De definitie die door Alain de Benoist wordt gegeven van ‘rechts’ sluit volledig aan bij het ideeëngoed van Nieuw Rechts: “J’appelle ici de droite, par pure convention, l’attitude consistant à considérer la diversité du monde et, par suite, les inégalités relatives qui en sont nécessairement le produit, comme un bien, et l’homogénéisation progressive de monde, prônée et réalisée par le discours bimillénaire de l’idéologie égalitaire, comme un mal.”[58] Dit anti-egalitarisme vormt de kern van het Nieuw Rechtse gedachtegoed zoals uit het volgende deel zal blijken.

 

Hoewel Nieuw Rechts een coherente en duidelijk omschreven doctrine afwijst, kan men wel degelijk een ideologisch kader onderscheiden in de publicaties van deze beweging. Het Nieuw Rechtse gedachtegoed wordt gekenmerkt door een cultuurpessimistisch uitgangspunt, een sterk anti-egalitarisme en daarmee samenhangend de afwijzing van de monotheïstische openbaringsgodsdiensten, de afwijzing van het liberalisme en het communisme en de afwijzing van het multiculturalisme. Het alternatief dat wordt bepleit, omvat een nominalistische wereldbeschouwing, de erkenning van ‘le droit à la différence’ of ‘het recht op verschillend zijn’, het herwaarderen van onze (veronderstelde) Indo-europese erfenis, de verdediging van de Europese Rijksgedachte, het pleidooi voor een organische samenleving met aandacht voor traditie en gemeenschapszin, een terugkeer naar het heidendom en een hernieuwde interesse voor ecologie. Al deze verschillende thema’s worden in het volgende deel van de thesis uitvoerig besproken.

14-07-2011 om 09:46 geschreven door Vorser-Raadgever  

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
Categorie:Een uitgesproken "Grr#!!♪♫@||#♫♪☻"-Kitokojungle-Opinie !!
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.VSV wie zijn de leiders? Grinnik grinnik
Klik op de afbeelding om de link te volgen

Bon, alvorens ons verder te verdiepen in het nieuw-rechtse gedachtengoed bij sommige rasvlamingen zoeken we op wie de beide stoere binken zijn die de ” nieuwe” vlaamse vakbond zullen leiden.

We zoeken eerst de secretaris op en die luistert naar de naam Peter Logghe en is de broer van een nog veel beruchter sujet namelijk van Koenraad Logghe maar daar zullen we het later nog over hebben. Eerst laten we Peter Logghe zelf aan het woord :

 

Peter Logghe (Roeselare) : “Ik verlaat het Vlaams Belang niet !”

maandag 11 juli 2011 om 14u03

Roeselare - Vandaag maandag 11 juli zou erevoorzitter Frank Vanhecke het Vlaams Belang vaarwel zeggen. Anderen zullen volgen, wordt gespeculeerd. “Ik verlaat het Vlaams Belang niet”, zegt Peter Logghe, federaal volksvertegenwoordiger en fractievoorzitter in Roeselare. “Ik ga niet weg uit een partij waar ik mij thuis in voel.”

Zijn er nog andere mandatarissen die zoals erevoorzitter Frank Vanhecke uit het Vlaams Belang stappen ? Zo viel op een nationale nieuwswebsite ook de naam van Peter Logghe, ‘intimus’ van Frank Vanhecke en secretaris van de nieuwe vakbond VSV (Vlaamse Solidaire Vakbond). Niet dat zijn vertrek aangekondigd werd, maar de nauwe vriendschapsband met Vanhecke werd wel onderstreept.

Duidelijk en consequent

“Natuurlijk verlaat ik het Vlaams Belang niet, hoezeer bepaalde mensen dat misschien ook willen. Ik noem die betrokken journalist ziek in zijn zoektocht om het Vlaams Belang zoveel als mogelijk te schaden. Hij contacteerde mij niet, nog nooit zelfs. Men schrijft er blijkbaar maar op los”, zegt een ontstemde Peter Logghe, federaal volksvertegenwoordiger en fractievoorzitter van het Vlaams Belang in Roeselare.

“Ik zei het gisteren nog tegen mijn vrienden-bestuursleden en vrienden-gemeenteraadsleden : ik ga niet weg uit een partij, die mijn politieke partij is. Ik ga niet weg uit een partij, met een programma waar ik zo achter sta en waaraan ik heb helpen schrijven. Ik ga niet weg uit een partij, waar ik mij thuis voel en waar ik bij zovele afdelingen en fracties zoveel vrienden heb zitten. Er is maar één politieke partij met een duidelijk en consequent onafhankelijkheidsprogramma en dat is het Vlaams Belang”, reageert Peter Logghe.

“Ik blijf op post, tot spijt van wie het benijdt. Ja, ik ben inderdaad op vraag als secretaris aangesteld van de nieuwe vakbond Vlaamse Solidaire Vakbond. Of ik een intimus ben van Frank Vanhecke ? Dat moet u aan hem vragen. Hij verdedigde altijd mijn kandidatuur in de provincie, net zoals voorzitter Valkeniers.

‘Eigen verdiensten’

“Ik ben een nationalist die ondertussen meer dan 35 jaar actief is in de nationalistische beweging en dus heel wat netwerken heeft kunnen opbouwen. Zo liep ik in West-Vlaanderen Frank natuurlijk meerdere keren tegen het lijf.”

“Misschien hebben die netwerken en die jaren ervaring wel bijdragen tot mijn kandidatuur indertijd : het feit dat ik voor iedereen acceptabel was omwille van mijn verdiensten in de beweging ? Wie zal het zeggen ? Ik ga altijd 200 procent voor iets waar ik in geloof.” (LVA)

 

 

 

http://www.peterlogghe.be/wiebenik.htm

 

 

 

Peter Logghe: Biografie In 1988 stond Peter Logghe voor de eerste maal op een gemeenteraadslijst van het Vlaams Blok.

Hij had als student aan de Rijksuniversiteit van Gent de stichting van het Vlaams Blok meegemaakt en was als student rechten enkele jaren praeses en bestuurslid van de Nationalistische Studentenvereniging (NSV).

In 1984 studeerde hij af als licentiaat in de Rechten en ging aan de slag in de verzekering- en banksector. Hij zou er 23 jaar actief blijven. Om beroepsredenen zette hij zijn activiteit bij het Vlaams Blok op een laag pitje. Hij werd gedurende jaren productie-inspecteur voor verzekeringsmaatschappijen als A.G.F., Noordstar & Boerhaave (nu Mercator) en Generali Belgium. Hij vervoegde de rangen van de bank KB als commercieel kader en werd bij de fusie KMO-adviseur voor KBC. In dit kader adviseerde hij ondernemingen op fiscaal en juridisch vlak op belangrijke momenten van deze bedrijven.

De politieke microbe bleef echter steken. Hij stelde zich gedurende jaren ten dienste van de Vlaamse Volksbeweging waar hij eerst secretaris van de afdeling Roeselare werd, daarna ook secretaris van het hoogste beslissingsorgaan van de nationale V.V.B., de Algemene Raad. Ook in het provinciaal kader van de West-Vlaamse V.V.B. draaide hij actief mee.

In 2004 reageerde hij, zoals elke rechtgeaarde jurist, ontzet op de veroordeling van 3 vzw's van het Vlaams Blok door een Gentse rechter en sloot zich uit verontwaardiging onmiddellijk aan bij het nieuwe Vlaams Belang. In 2005 werd hij secretaris van de afdeling Roeselare.

Sinds 1 januari 2007 zetelt hij in de gemeenteraad van Roeselare.

En op 10 juni 2007 tenslotte kwam hij in de Belgische Kamer van Volksvertegenwoordigers terecht.

Tussendoor was Peter Logghe redacteur en uiteindelijk ook hoofdredacteur van het prestigieuze conservatieve politiek-culturele tijdschrift TeKoS (Teksten, Kommentaren & Studies), waarvan ondertussen 127 nummers verschenen. Op de webstek kan u enkele van zijn bijdragen lezen. Intussen publiceerde hij ook in het nationaal maandblad van het Vlaams Belang en in het lokale Blauwvoetkrantje. Ook deze artikels kan u op deze webstek consulteren.

 

 

Wat doe ik in mijn vrije tijd

lezen.

Ik lees zowat alles wat mij onder de neus wordt geschoven. Fictie maar vooral veel non-fictie. Dat kan dan gaan over geschiedenis, politiek, Vlaamse en Europese aangelegenheden, filosofie, enzovoort. Een mens weet nooit teveel.

 

Voilà, en hier zitten we weer bij onze vrienden van Tekos…waarbij we nog een tijdje zullen vertoeven maar dat is voor later…

 

Zo, de secretaris hadden we nu reeds maar wie is dan het kopstuk? Wel, beste lezertjes we geloofden onze eigen ogen niet toen we vernamen wie de grote baas zou worden. Als er nu één figuur was dat we nooit zouden associëren met vakbond dan was het wel Rob “klop” Vereycken:

We surfen even naar de webstek van deze toch niet geheel onbesproken figuur en die heet –hoe kan het anders?- vrijheid en recht.

Vrijheid en Recht

De weblog van Rob Verreycken

 

http://vlaamsnieuws.typepad.com/vrijheid_en_recht/

 

11 juli 2011, oprichting Vlaamse Solidaire Vakbond VSV

Aan de vooravond van 11 juli 2011 heb ik samen met een groep Vlaamsnationalisten in het Vlaams Parlement de stichtingsacte ondertekend van de Vlaamse Solidaire Vakbond (VSV).

De aanleiding daarvoor is het historische resultaat van de verkiezingen van 2010. Voor het eerst heeft toen in Vlaanderen geen meerderheid meer gestemd voor de drie traditionele families CD&V, VLD en SP.a. De voorbije 20-30 jaar hebben die drie families dankzij de ontzuiling gestaag terrein verloren. Maar er is de voorbije 20-30 jaar niets veranderd als het gaat over de vakbonden die met die drie families verbonden zijn. De drie bonden ACV, ABVV en ACLVB houden 100% in handen van het individueel overleg, het collectief overleg en van het recht op indienen van lijsten bij de sociale verkiezingen in de bedrijven. Die buitensporige macht misbruiken zij voor hun eigen profijt, voor een oubollig anti-Vlaams belgicisme, en voor het behoud van een verstard status-quo op zowat elk terrein van het maatschappelijk leven dat tegen het belang van de Vlaamse werknemers ingaat.

Dat kan zo niet langer. Daarom dit nieuwe initiatief: een nieuwe Vlaamse onafhankelijke vakbond, los van de drie traditionele zuilen, los van de drie traditionele partijen, los van de drie monopolievakbonden. De VSV heeft de steun en sympathie van Vlaams Belang, maar het is niet de vakbond van het VB: we hopen dat velen die onze Vlaamsnationale overtuiging delen gaan meewerken.

De VSV is een vakbond in oprichting die onmogelijk vandaag al de activiteiten kan ontplooien die een monopoliebond vandaag ontplooit. Daarom werven we geen leden en vragen we geen lidgeld. We zoeken wel sympathisanten en medewerkers. Een symphatisant staat achter ons doel en meldt zich door aan te sluiten bij onze Facebookpagina of zich in te schrijven op onze rondzendlijst door een mail 'inschrijven' naar info@vlaamsevakbond.be.

Een medewerker is door scholing of ervaring thuis in de juridisch-administratieve details van een bepaalde arbeidssector en wil andere Vlamingen gratis advies geven; hij is welkom om zich bij ons aan te melden via info@vlaamsevakbond.be. Tenslotte willen we in 2012 het monopolie van ABVV, ACV en ACLVB bij de sociale verkiezingen aanvechten. We gaan de wet die de drie zuilbonden een monopolie geeft aanvechten bij het Grondwettelijk Hof. We gaan geldige kandidaturen indienen in zoveel mogelijk bedrijven voor kaderleden, die mogen deelnemen met 10% van de handtekeningen van hun collega's. Daarnaast gaan we enkele (wettelijk helaas ongeldige) symboolkandidaturen indienen voor werknemers in enkele bedrijven, om zo de monopolie-wetgeving aan te klagen en juridisch te kunnen aanvechten.

Het is tijd voor échte syndicale vrijheid in Vlaanderen!

We zullen ons beperken tot wat we over Rob “klop” vinden bij Wikipedia zodat we zeker niet kunnen beschuldigd worden enige subjectiviteit aan de dag te leggen tegenover deze echte vakbondsmilitant :

 

http://nl.wikipedia.org/wiki/Rob_Verreycken

 

Carrière bij het Vlaams Belang

Hij schreef onder de schuilnaam 'Rover' meerdere artikels in het VNJ-blad Storm. Hij was Antwerps gemeenteraadslid ten tijde van de visa-affaire en was Vlaams volksvertegenwoordiger van 2004 tot 2006 voor het VB. Hij is de zoon van Wim Verreycken.

Gewelddadige reputatie

In 1996 werd hij tot 9000 frank boete veroordeeld voor slagen aan PVDA-voorman Kris Merckx. Dit incident vond plaats op de Meir te Antwerpen in september 1991, nadat hij had gezien dat het slachtoffer propaganda stond te maken in aanloop van de verkiezingen van november.
Verreycken is in 2001 gedagvaard geweest voor verschillende feiten, hij is echter vrijgesproken bij gebrek aan bewijs.
Zijn verkiezing in
2004 verliep niet onopgemerkt doordat hij in de aanloop naar de stembusgang in opspraak was gekomen door een vechtpartij met zijn vrouw waarvan hij aan het scheiden was. Zijn reputatie bezorgde hem de bijnaam Rob 'Klop'.

Hij verhuisde in hetzelfde jaar naar zijn vader Wim Verreycken in Sint-Niklaas.

In maart 2006 nam hij ontslag als Vlaams volksvertegenwoordiger na een incident waarbij hij in het Vlaams Parlement op een vlag van de N-VA stond te trappelen, nadat hij had gezien hoe leden van deze partij brochures van Vlaams Belang in de vuilnisbak hadden gegooid.

 Huidige functie

Sinds januari 2007 is hij OCMW-raadslid (en daar ook lid van het Vast Bureau) te Sint-Niklaas.

 Bronnen

 

 We vonden nog een leuke info over deze sympathieke vakbondsbink op de site van blokwatch, een tijdje geleden. Surf eens tot daar want er staat een leuke foto bij...allez, we drukken ze hier dan als enige opsmuk ook even af voor jullie goed begrip...

http://www.blokbuster.be/site/bb/htdocs/modules/news/article.php?storyid=451



VB steunt 'white power' adept in Nederland

op 2006/3/6 17:00:00

Het Vlaams Belang mengt zich in de Nederlandse verkiezingen door zich uitdrukkelijk uit te spreken voor de campagne van Michiel Smit en diens formatie 'Nieuw Rechts' in Rotterdam. Een groep VB'ers trok naar Rotterdam om de campagne van Smit te ondersteunen. Het feit dat Smit een dubieuze reputatie heeft, weerhield Rob Verreycken en Tanguy Veys er niet van om voor Smit campagne te gaan voeren.


Eerdere tussenkomsten van het Vlaams Belang in Nederland bleken geen succes te zijn. Voormalig VB-ondervoorzitter Roeland Raes trok jarenlang op met zijn vrienden van de Nederlandse Volksunie, waar Raes onder Glimmerveen zelfs ondervoorzitter van was. De NVU is de laatste jaren echter gemarginaliseerd rond de neo-nazi Constant Kusters wiens ego zelfs voor Glimmerveen te groot werd. De pogingen van het VB om aansluiting te vinden bij meer aanvaardbare stromingen, zoals Pim Fortuyn, draaiden op niets uit. Fortuyn verklaarde niets van het VB te moeten weten. Ook andere rechtse politici in Nederland zagen niets in een samenwerking met Dewinter en co.

Enkel Michiel Smit zag wel iets in nauwere banden met het Vlaams Belang. Samen met Rob Verreycken zette hij zelfs een heuse denktank op, de "Vanoldenbarnevelt denktank". Smit kwam eerder in opspraak omdat hij nogal fan bleek te zijn van "White power"-spandoeken. Hij werd gefotografeerd onder een vlag met daarop de boodschap "white power". Die term heeft een sterk racistische ondertoon en wordt gebruikt door allerhande neo-nazi's die de kracht van het "blanke ras" daarmee kracht willen bijzetten.

Nu trokken Rob Verreycken en Tanguy Veys naar Rotterdam om de verkiezingscampagne van Nieuw Rechts te ondersteunen. Veys is ondervoorzitter van de VB Jongeren, ook al is hij niet meer van de jongste. Verreycken is fractiesecretaris van het VB in de Kamer. Beiden onderhouden al langere tijd contacten met Nieuw Rechts en Smit. Ze hopen via die weg een graantje van de erfenis van Pim Fortuyn te kunnen meepikken. Voor de electorale impact van Nieuw Rechts moeten ze het immers niet doen, bij de Europese verkiezingen haalde Nieuw Rechts 0,3%.

Nieuw Rechts wordt geleid door onder meer Michiel Smit, maar ook Florens Van der Kooi. Diens broer zit nog steeds vast naar aanleiding van een brandstichting bij een Rotterdamse moskee. Die aanslag bracht Ben Van der Kooi heel wat publiciteit op, niet in het minst omdat hij jarenlang lid bleek te zijn geweest van het Vlaams Belang. Ben Van der Kooi was voordien niet langer welkom op een zomeruniversiteit van het Vlaams Blok omdat hij te radicaal was en wellicht niet snugger genoeg om dat te verstoppen. Anderzijds beweerde Ben Van der Kooi wel dat hij nog steeds lid was van het vernieuwde Vlaams Belang.

Met zijn broer, Florens Van der Kooi, heeft het VB blijkbaar minder problemen. Bij een bezoek van het Antwerpse VB aan Rotterdam in 2003 bestond de delegatie van Nieuw Rechts uit onder meer Florens Van der Kooi. Bij de VB'ers bevonden zich onder meer Verreycken, maar ook Filip Dewinter en Jan Penris.

De steun van het VB aan Michiel Smit is opvallend, maar kan voor de partij wel een probleem vormen. Extreem-rechts in Nederland is versplinterd in tal van kleine groepjes die elkaar naar het leven staan. Bovendien worden deze groepjes veelal geleid door figuren met een groot ego, maar zonder veel politiek verstand. Dat kan leiden tot verrassingen.

 

 

 

Over Peter Logghe, parlementslid sinds 2007 vonden we deze evaluatie in De Standaard maar dat is natuurlijk heel erg subjectief want een bekende linkse krant…

 

http://www.standaard.be/extra/verkiezingen/2010/parlementsrapport/kamer/peterlogghe.aspx

 

 

Het rapport van Peter Logghe — Kamer (Vlaams Belang)

Wetgevend werk

398

Interpellaties en mondelinge vragen

79

Tussenkomsten

53

Detail parlementair werk Peter Logghe »

Agendasetting

Anonieme backbencher zonder enig gewicht of diepgang.

Dossierkennis

Diefstallen, beursgangen, elektrische auto’s... Noem een thema en Logghe heeft er zich wel eens over gebogen.

Output

Dat uit zich vooral in een gigantisch aantal vragen. En dan tellen we er de 1.124 schriftelijke vragen die hij stelde, niet eens bij. Hij is het levend bewijs dat veel vrage stellen geen garantie is op een goed rapport in de pers.

Communicatie

Af en toe belandde het antwoord op een parlementaire vraag al eens in de media.

Oordeel van de fractieleider over Peter Logghe

Peter is geen flamboyant orateur, maar een goed parlementslid. Hij heeft dat aangetoond met honderden schriftelijke vragen die naar de kern van de zaak gaan. Hij kent de ondernemingswereld.

We nodigen onze nieuwsgierige lezertjes uit om de diepgravende bijdragen aan het politiek debat van de hand van deze grote vlaamse intellectueel zelf op te zoeken op . Op dit eigenste moment zijn er 469 bijdragen en iets te veel om hier over te nemen. Maar aan de keuze van de onderwerpen te meten is dit inderdaad een specialist in alles…maar vooral in thema’s die nauw aansluiten bij de bekende klaagzangen van rechts en uiterst-rechts…

 

http://www.agorati.be/politician/peter-logghe,nl,13,3,96.html

 

Deze denker heeft zich ooit ook samen met de ondertussen erg bekende Francis Van den Eynde gestort op de toestand der vlaamse treinstations…

 

http://francisvandeneynde.skynetblogs.be/tag/peter%20logghe

 

maar een mooi voorbeeld van het diepere filosofische gedachtengoed van deze verlichte geest vinden jullie op zijn eigen stekje waar hij het heeft over Spengler en Evola en dat hij natuurlijk aan de wereld verkondigde via ons lijfblad TEKOS..

We vonden inmiddels al een reactie op de stichting van het VSV bij het AFF:

 

http://aff.skynetblogs.be/archive/2011/07/08/vakbond-of-niet.html

 

09-07-11

VAKBOND OF NIET ?

Het eerste bezoek aan een rookvrij café heeft zijn sporen nagelaten bij Rob Verreycken. Gisteren stelde hij een nieuwe vakbond voor: de VSV, oftewel de Vlaamse Solidaire Vakbond.

De oprichting van een nieuwe vakbond werd al in het vooruitzicht gesteld bij de voorstelling van het boek Welkom in Vakbondistan in september vorig jaar. Maar nu is de vakbond voorgesteld (foto). Voornaamste doel is in enkele bedrijven ‘symboolkandidaturen’ in te dienen en de wet die die kandidaturen ongeldig maakt vervolgens aan te vechten bij het Grondwettelijk Hof en bij Europese rechtbanken. Daarnaast wil de VSV geldige kandidaturen indienen om in enkele bedrijven deel te nemen aan de sociale verkiezingen voor het kaderpersoneel. De VSV heeft de steun en sympathie van het VB, maar is niet de vakbond van het VB, benadrukken voorzitter Rob Verreycken en secretaris (en West-Vlaams VB-Kamerlid) Peter Logghe. De videoclip over de voorstelling van de VSV is anders wel gepost bij de groep ‘VlaamsBelangInBeeld’.

VSV-secretaris Peter Logghe behoort net als Wim en Rob Verreycken tot de groep heidenen bij het VB, en wordt net als Wim en Rob Verreycken geciteerd als behorend tot het kamp-Vanhecke. Maar ook het andere kamp bij het VB zet haar schouders onder de VSV. VB-Kamerlid en nationale partijsecretaris Guy D'haeseleer is immers medestichter van de VSV en verscheen prominent in beeld bij de voorstelling van de VSV. Guy D’haeseleer is lid van het eerste uur van de (anti-)vakbondscel van het VB en ‘vakbondsspreker’ bij de laatste 1-meimanifestatie van het VB. Guy D’haeseleer liet geen truc onverlet om de Belfortploeg buiten te werken. Ongetwijfeld een gezellig clubje, die VSV.

De VSV werft voorlopig echter geen leden. Ze is immers nog niet in staat om een dienstverlening te ontplooien zoals de echte vakbonden. Wel zoekt de VSV sympathisanten en medewerkers. De VSV stelt zich volgens haar statuten tot doel: “de behartiging van de belangen van de bevolking van Zuid-Nederland (Vlaanderen) en Noord-Nederland (Nederland) en van de bij haar aangesloten leden. (…) De vereniging is ervan overtuigd dat voor de bevordering van solidariteit, welvaart en welzijn in Vlaanderen de vorming van een Vlaamse staat noodzakelijk is. (…) De vereniging vertrekt vanuit het beginsel van de solidariteit, waarbij in de organisch gegroeide samenwerkingsverbanden van de samenleving, in het bijzonder gezin, familie, lokale gemeenschap, onderneming en volksgemeenschap, solidariteit als basisprincipe wordt genomen waaruit zowel rechten als plichten voortvloeien. De mens heeft als lid van de gemeenschap de plicht waar mogelijk door arbeid solidair bij te dragen aan gemeenschappelijke welvaart en welzijn.”

Voorop staan dus de belangen van Vlaanderen, en dan pas die van de Vlamingen. En, het zal na het voorgaande niet verbazen: “De vereniging wijst af: de klassenstrijd en de daaruit voortvloeiende klassenhaat zoals gepromoot door het socialisme, en de afbraak van alle grenzen en regels en de daaruit voortvloeiende maatschappelijke ontwrichting door het onbeperkte kapitalisme en globalisme zoals gepromoot door het liberalisme.” De persconferentie waarop de VSV werd voorgesteld werd bijgewoond door een aantal Voorpost’ers zoals Luc Vermeulen en Nick Van Mieghem, en andere extreem-rechtsen bij het VB zoals Bert Deckers. VB-personeelslid en medeoprichter van RechtsActueel Bert Deckers is ook medestichter van de VSV. Het stichtingsdocument van de VSV werd “aan de vooravond van 11 juli 2011 (…) om 11 uur” ondertekend. 11 is ook een symbolisch getal bij het carnaval: het is “van oudsher het getal van de dwazen en gekken”.

Op de Facebook-groep van de VSV werd al meteen een treffende illustratie gegeven over waar de VSV voor staat. Een sympathisant vroeg zich af wat een VSV’er moet doen in een bedrijf waar ACV en ABVV sterk vertegenwoordigd zijn en in staking gaan. “Simpel, niet staken…” antwoordt Wim Verreycken, vader van.

 

 

14-07-2011 om 09:30 geschreven door Vorser-Raadgever  

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
Categorie:Een uitgesproken "Grr#!!♪♫@||#♫♪☻"-Kitokojungle-Opinie !!
13-07-2011
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.TEKOS of het nieuwe conservatisme in Vlaanderen...een kleine inleiding

We beloofden gisteren dat we wat gingen snuffelen rond het tijdschrift TEKOS. Dat doen we dan ook en hieronder vinden jullie niet onze eigen uitleg maar wel datgene wat we op het internet vonden en we zitten meteen in een interessant vaarwatertje…

Eerst hun eigen webstekje opzoeken en dat vinden jullie onder :

http://delta-stichting.blogspot.com/

en ze kondigen zich zelf aan als :

Teksten, kommentaren en studies. Conservatief cultureel tijdschrift uitgegeven door de DELTA-STICHTING vzw. Herculusstraat 2 bus 1, B-2600 Berchem. Secretariaat@Deltastichting.be

 

Ha, ze kondigen zich dus maar meteen aan als conservatief en cultureel, niks op tegen natuurlijk  en dan zoeken we verder naar de Deltastichting via Wiki en hier wordt het al meteen heel interessant :

Deltastichting

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Ga naar: navigatie, zoeken

De Deltastichting Vzw is een Vlaamse, conservatieve, nieuw-rechtse, Heel-Nederlandse vereniging, opgericht door historicus Luc Pauwels. De organisatie heeft geen strakke ideologie maar beslaat een bandbreedte van verschillende conservatieve stromingen. Conservatief betekent hier "to change in order to preserve" naar het woord van Edmund Burke. Een belangrijke invloed is GRECE, de denktank van de Nouvelle Droite uit Frankrijk. Regelmatig verschijnen er dan ook bijdragen van de nieuw-rechtse GRECE-filosoof Alain de Benoist in het tijdschrift TEKOS dat wordt uitgeveven door de Deltastichting. De vereniging hecht veel belang aan ecologisme. Een ander geregeld terugkerend thema is spiritualiteit, meestal in de vorm van Europees heidendom.

De activiteit van de Deltastichting bestaat uit de publicatie van het driemaandelijks cultureel tijdschrift TeKoS (Teksten, kommentaren en studies), de uitgave van een reeks brochures en de organisatie van een jaarlijks colloquium met binnen- en buitenlandse sprekers. De Deltastichting geeft ook een maandelijkse elektronische nieuwsbrief uit.

In 2004 kreeg het tijdschrift TeKoS van de Universitaire Werkgroep Literatuur en Media van de Katholieke Universiteit Leuven de persprijs het Gouden Lampje toegekend voor de organisatie van het colloquium "Recht op antwoord tegen de dictatuur van het politieke, correcte denken" en de publicaties van de congresreferaten.

Het symbool van de stichting is de Wodansknoop.

[bewerken] Externe link

Zoals jullie merken heeft het zogenaamde serieuse conservatieve tijdschrift een prijs van de KUL mogen in ontvangst nemen namelijk het Gouden Lampje omdat ze een colloquium organiseerden tegen de dictatuur van het politieke, correcte denken. Wauw! We zitten dus bij kritisch denkende luitjes nietwaar en de stichter Luc Pauwels een historicus …

 

De webstek van de Deltastichting aanklikken is eventjes schrikken maar het went wel, alhoewel die wodansknoop ons toch wat in een knoop brengt en wat vage connotaties oproept..klik zelf maar :

 

http://www.deltastichting.be//

 

Vergeet vooral hun manifest er niet op na te lezen want dit is heel verrijkende litteratuur van de opperste kwaliteit die natuurlijk universitaire prijzen verdient. Zulke hutsekluts van allerlei zaken lees je niet vaak en je moet vooral goedgelovig zijn om dergelijke prietpraat te willen geloven van een zogenaamde historicus. Maar lees het maar want het geeft een mooi idee van de prut die sommigen willen verkopen onder het mom van kritisch conservatief denken… een paar kleine uittreksels:

 

Beste lezertjes, jullie zullen zelf best wat rondneuzen want de auteur van dit hoogstaand stukje maatschappijkritiek heeft ons aangemaand deze uittreksels te verwijderen, wat we maar al te graag doen natuurlijk...

 

Geef toe, beste lezertjes soms klinkt het allemaal niet slecht alhoewel nogal intellectualistisch opgesteld maar dat kan je van het communistisch manifest ook beweren natuurlijk….

 

En dan kom je op hun stekje bij het hoogstinteressante “onze verwijzingen” die we ook heel graag publiceren:

 

Aanbevolen webstekken


GRECE

Webstek van het ‘moederbedrijf’, G.R.E.C.E., Groupement de Recherche et d'Études pour la Civilisation Européenne.
U vindt er alle gegevens betreffende de tijdschriften Eléments en Nouvelle Ecole, en de publicaties van de Franse Nieuw-Rechtse vereniging. Teksten allerhande, en een pak verwijzingen waar u weer andere teksten en verenigingen kunt terugvinden (metapolitiek, geschiedenis, filosofie, ecologie).


ALAIN DE BENOIST
 
Webstek van de Association Les Amis d’Alain de Benoist.
Verschillende interessante pagina’s, zoals een biografie van Alain de Benoist, een uitgebreide bibliografie. De inhoud van de verschillende nummers van het tijdschrift van de Benoist zelf, Krisis (ondertussen al 34 nummers verschenen). Verschillende teksten zijn ook raadpleegbaar op deze webstek, waaronder zelfs een aantal Nederlandstalige vertalingen van fundamentele teksten van Alain de Benoist. Maar verder ook Engelse, Italiaanse, Hongaarse, Duitse en andere vertaalde teksten. Nieuwe uitgaven van Alain de Benoist worden er ook steeds in aangekondigd.


CENTRO STUDI LA RUNA


Italiaanse webstek van de culturele vereniging met dezelfde naam. Men vindt er het archief van teksten van geschiedkundige, traditionele, en politieke aard. Uitgebreide teksten van figuren als Ernst Jünger, Julius Evola, Pino Romualdi, en anderen. Interessant is verder dat er ook heel wat teksten in de Franse en Engelse taal beschikbaar, naast heel wat andere vertaalde teksten. Nog geen Nederlandstalige teksten op deze webstek, maar dat komt misschien nog wel.


LE RECOURS AUX FORÊTS


Op deze webstek vindt men teksten terug van de vereniging en het tijdschrift Le Recours aux Forêts. Bijzonder veel verwijzingen naar teksten en webstekken van diep-ecologische strekking zoals die van Naess en van Goldsmith. Maar ook teksten van meer metapolitieke strekking zoals enkele over “Libéralisme et écologie”. Voor een ecologie met Europese wortels, zeg maar.


DIORAMA LETTERARIO


Italiaanse webstek, gewijd aan het gelijknamige Italiaanse nieuw-rechtse tijdschrift Diorama Letterario. Met teksten van de scherpste pennen van de metapolitieke, Italiaanse zijde, zoals Marco Tarchi, Flora Montcorbier en Robin Turgis, Giuseppe Ladetto, Franco Cardini, Stefano Di Ludovico, Bernadetta Wrobel, Riccardo Cavallo, Giuseppe Giaccio, Marco De Troia, Alice Martini, Andrea Cascioli, Michele DelVecchio, Stefano Pietropaoli, Alberto Giovanni Biuso. Voor wie de Italiaanse taal wat machtig is, zeker een aanrader. Ondertussen zijn er bijna 300 nummers verschenen.


JUNGE FREIHEIT


Het Duits nationaal-konservatieve tijdschrift Junge Freiheit, dat van recentere datum is dan het Franse G.R.E.C.E., heeft al een mooi parcours afgelegd. Op deze webstek vindt men recente bijdragen terug, naast een uitgebreide en actuele lijst van publicaties. Junge Freiheit publiceert niet enkel over filosofie en andere zwaar op de hand liggende onderwerpen, maar is tevens zeer actualiteitsgebonden. In tegenstelling tot G.R.E.C.E. is Junge Freiheit niet onmiddellijk “heidens”, maar men vindt er alle geloofsstrekkingen terug.


QUATERLY REVIEW


Ook zeer sympathiek is de webstek van dit Engelse tijdschrift, uitgegeven door Derek Turner. Met een écht Engelse invalshoek. Maar ook soms libertaire, en zelfs rechts-anarchistische strekkingen zijn er vertegenwoordigd. Enig minpuntje soms: de anti-keltische en Groot-Britse instelling komt ons, Nederlanders, storend over. Met regelmatige bijdragen van een auteur als Paul Gottfried. Veel aandacht ook voor cultuur.


SEZESSION


Voorlopig jongste stek in dit internationaal Nieuw-Rechts of konservatief lijstje is deze webstek van de Duitse vereniging Institut für Staatspolitik, geleid door dr. Karlheinz Weissmann en Götz Kubitschek. Uitgevers van het briljante tijdschrift Sezession, dat zich misschien nog het best laat vergelijken met het vroegere Criticon. Degelijke artikels dus. Degelijke auteurs. Vooral jonge, scherpe pennen.


PRO FLANDRIA

Tenslotte willen we dit eerste lijstje verwijzingen afsluiten met de webstek van de sympathieke vereniging Pro Flandria, dit netwerk van mannen en vrouwen uit het bedrijfsleven, het onderwijs, de media, de culturele wereld en andere maatschappelijke geledingen. Pro Flandria wil zich inzetten om een meer positief beeld van Vlaanderen aan de buitenwereld te bieden. Op de webstek actuele teksten, standpunten, nieuws over uitgaven van de vereniging, aankondiging voor het symposium, en uitgebreid nieuws over de vereniging.

 

 

En morgen volgt er nog meer leuks te ontdekken ook in verband met onze “nieuwe vlaemsche vakbond”. Maar we beginnen te snappen dat die nieuwe vakbond al wel een aanatl interessant ideetjes koestert als we het manifest van de deltastichting er op na vlooien en indien er inderdaad vandaaruit enige filosofische onderbouw wordt aangeleverd…maar dat is voor morgen…

13-07-2011 om 00:00 geschreven door Vorser-Raadgever  

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
Categorie:Een uitgesproken "Grr#!!♪♫@||#♫♪☻"-Kitokojungle-Opinie !!
12-07-2011
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Tekos of de nieuwe conservatieven van de deltastichting of het vervolg op het Vlaams Syndikaat

Net een jaar geleden hield ene verlichte geest namelijk enen Peter Van Windekens van het obscure tijdschrift Tekos een 11 juli-toespraak in Leuven, lees even aandachtig mee de volledige tekst kunnen jullie vinden op:

http://vkrl.org/toespraak_gastspreker.pdf


1 Vooruitkijken voor Vlaanderen

11 juli toespraak voor het VKRL (Vlaamse Kring Regio Leuven) op 10 juli 2010

a) De verkiezingsuitslag van 13 juni 2010

Vlaamse vrienden van het VKRL, toen men mij vroeg om vandaag voor u een 11 juli rede te houden, lag het voor de hand dat de verkiezingen voor de Federale Kamers van net geen maand geleden hiervoor het ideale thema zouden vormen. Uiteraard sluiten de voltooide gesprekken van (gewezen) informateur Bart De Wever hier ook nauw bij aan. Dit alles vormt dan weer een vertrekpunt om vooruit te blikken naar de nabije toekomst voor Vlaanderen aan de hand van een aantal goed overwogen belangrijke indicatoren.

Wij kunnen er niet om heen dat 13 juni 2010 heeft gezorgd voor wat men in de Angelsaksische landen – en vooral in de Verenigde Staten- een landslide noemt. De Nieuwe Vlaamse Alliantie van voorzitter Bart De Wever heeft ontegensprekelijk een grote verkiezingsoverwinning geboekt. Met ca. 28 % van de stemmen voor de Kamer en meer dan 30 % voor de Senaat (vooral dankzij het lijsttrekkersschap van De Wever zelf die maar liefst 785.000 voorkeurstemmen behaalde), in de geest van zogeheten „sterke figuren als een Steve Stevaert in 2004, een Yves Leterme in 2007, of nog veel vroeger Leo Tindemans,1 behaalde de NVA de grootste overwinning voor een Vlaams-nationale partij ooit. Daarmee deed zij meteen beter dan het Vlaams Blok / Vlaams Belang bij de verkiezingen voor het Vlaams Parlement in 2004 (24, 8 %). Maar het is dus alleszins manifest onwaar dat met de NVA “Voor het eerst in de geschiedenis een niet-klassieke partij de grootste van Vlaanderen (en van België) wordt”, zoals sommige perscommentatoren willen laten uitschijnen.2 Het Vlaams Blok heeft dit de NVA reeds voorgedaan, vermeldt Bart Maddens terecht in De Standaard.

Tweede belangrijke vaststelling bij de verkiezingsuitslag is het feit dat de drie „V partijen, NVA, Vlaams Belang en LDD, samen 43,87 % van de stemmen halen, een ongeziene electorale weelde voor Vlaams-nationalisten die in „Vlaamse zetels uitgedrukt voor 40 van de 88 Vlaamse verkozenen in het Federaal Parlement zorgt. Dit alles liet Bart De Wever besluiten dat de politieke grondstroom in Vlaanderen – ook met het oog op de toekomst - centrum-rechts is. Er zou zijns inziens plaats zijn voor een partij die tot 40% van de stemmen kan halen, een Vlaamse CSU, zo men wil.3 Het Vlaams Blok / Vlaams Belang kwam vroeger reeds tot dezelfde conclusie.

De traditionele kleurpartijen halen in zetels noch in percenten 50 %, tenzij zij zich laten depanneren door Groen! Maar het satirisch Franstalig Brusselse weekblad Père Ubu @ Pan tempert in zekere zin de vreugde binnen het Vlaams-nationale kamp door er op te wijzen dat FDF-voorman Olivier Maingain in het (ongrondwettelijk, niet-gesplitste) kiesarrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde zijn voorkeurstemmen zag stijgen van 45.000 naar 63.000. Toch is de overwinning van de NVA volgens de redacteur een teken aan de wand. De Vlamingen willen België laten beven op haar grondvesten en nagenoeg alles splitsen.4 In de buitenlandse kranten, zoals Le Figaro, the New York Times, Le Monde, de Telegraaf, de Frankfurter Allgemeine Zeitung, the Financial Times en zenders als de NOS, de BBC en menig Frans televisiestation wordt De Wever aanzien als de wegbereider van een zelfstandige republiek Vlaanderen.5 Toch nog even afwachten, zou ik denken.


 

2

b) Bart De Wever formateur

De NVA heeft dus gewonnen en mocht alvast de informateur, wie anders dan Bart De Wever, leveren in dienst van België en het koningshuis. Bart had trouwens ook reeds van te voren aangekondigd dat hij geen premier wilde worden. Hij besefte maar al te goed dat dit slecht ligt in het Vlaams-nationale kamp. Het is alsof hij Vlaanderen zou verraden.6 Hij moest dus enkel maar het pad effenen voor een regeerakkoord en een regering met een aan de zekerheid grenzende waarschijnlijkheid PSer aan het hoofd. Immers, de Waalse socialisten zijn de andere overwinnaars van de verkiezingen van 13 juni jongstleden geworden met zon 37,1 % van de stemmen. Waar het plebisciet volgens De Morgen in Vlaanderen voor een “aardverschuiving” zorgde, betekende dit in Wallonië, volgens dezelfde krant “politieke stabiliteit”.7 De zaken lijken echter minder vlot te gaan dan verhoopt, want eergisteren werd De Wever van zijn taak ontlast en Elio Di Rupo aangesteld als préformateur. Ondanks het feit dat De Wevers opdracht volbracht is en hij ook de nodige kritiek mocht slikken voor zijn aanpak van de zaken, blijft het water (voorlopig ?) nog veel te diep tussen NVA en PS. In elk geval, er komt dus nog een supplementair rondje onderhandelen met Di Rupo in een hoofdrol.

Wij kijken vooruit voor Vlaanderen en proberen af te tasten wat dit ons allemaal zou kunnen opleveren of ook weer niet. De NVA waarvan gewezen kamerlid Jan Loones ooit zei dat zij geen separatistische dan wel een independentistische partij is (“what’s in a name ?” of is het “nomen est omen” ?), heeft reeds bij monde van haar voorzitter verklaard dat zij het land niet wil splitsen, lees: momenteel (voorlopig?) geen onafhankelijkheid voor Vlaanderen nastreeft. Het Nieuwsblad kopte overigens op 14 juni met betrekking tot Bart De Wever: “Koning van Vlaanderen, maar wat met België?” Bijgevolg herinneren wij toch nog even aan de door de NVA gedane grote verkiezingsbeloften: de afschaffing van het Brussels Gewest, de splitsing van de sociale zekerheid, de uitvoering van de resoluties van het Vlaams Parlement – destijds door alle traditionele partijen goedgekeurd -, geen regering zonder akkoord, om nog maar te zwijgen van de splitsing van het kiesarrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde.8

Op de verkiezingsavond van 13 juni werd daarentegen verzoenende taal gesproken aan het adres van de Franstaligen. De Wever had het over „bruggen bouwen, „institutioneel en financieel orde op zaken stellen, „het land niet blokkeren, maar met de Franstaligen structuren maken die functioneren, „want durven veranderen heet samen vooruitgaan. Het splitsen of liever een oplossing bieden voor het probleem BHV moet de NVA nochtans minder problemen op leveren met de Parti Socialiste dan met de Mouvement Réformateur en haar satelliet het Front Démocratique Fédéraliste. Ondertussen weten wij ook meer en beter... En wat dan met fundamentele zaken als de financiële gezondmaking van de staat (de NVA wil 22 miljard Euro besparen, terwijl de PS 7 miljard Euro extra wil uitgeven), de justitie, de migratiepolitiek…om maar enkele „problemen te noemen. Informateur Bart De Wever grapte zelf dat hij er een hele namiddag kon over discussiëren. Tussendoor had De Wever het ergens over een “Vlaams Front”, waarmee hij echter wel de traditionele partijen op het oog had.9

Er duiken dus heel wat problemen van institutionele, budgettaire en maatschappelijke aard op, vooraleer zelfs een formateur kan worden aangesteld.10 Hetgeen niet wegneemt dat Elio Di Rupo niets onoverkomelijk acht. En dan krijgen wij meteen ook uitlatingen van het genre: “De Franstalige verkozenen zullen een stap moeten doen naar de Nederlandstalige verkozenen en omgekeerd.”11 De voorzitter van de Waalse socialisten streeft overigens naar een tweederde meerderheid om een staatshervorming te kunnen realiseren. Deze regering zou er reeds per 1 september moeten wezen. Verkiest de NVA, gezien het liberale economische


 

3

profiel van de partij, een regering met MR en Open-VLD, dan zet de PS als coalitiepartners op de CDH, Ecolo, SPa en NVA, een afspiegeling van de gewestregeringen dus. Of nog anders gezegd: een travaillistische coalitie met de NVA als schaamlapje. In ieder geval zowel de PS als de NVA zijn “incontournable” om een regering te vormen.12

Bart De Wever van zijn kant wil wel een groot akkoord waarmee alle partijen kunnen leven. Het blijft twijfelachtig of hij daarin zal slagen zonder de eigen Vlaams-nationale achterban en die van het Vlaams Belang voor het hoofd te stoten.13 Uit het Franstalige kamp komt er slechts een enkele kritische stem, meerbepaald van FDF-voorzitter Olivier Maingain. Hij is van oordeel dat de onderhandelingen uiteindelijk niets zullen opleveren.14 Diezelfde Maingain is opvallend genoeg eerder te vinden voor Vlaamse onafhankelijkheid dan voor confederalisme…

c) Wat van de regionalisering ?

Toch zouden er reeds enkele aanwijzingen zijn in de richting van een daadwerkelijke regionalisering van bepaalde – overigens niet onbelangrijke – maatschappelijke materies. De heren Marc Justaert en Guy Peeters, voorzitters van de Christelijke resp. de Socialistische Mutualiteiten, dus behorend tot het zogenaamde “middenveld”, zijn wel te vinden voor de splitsing van de ziekteverzekering. Op voorwaarde dat de “solidariteit” (tussen de belgen…) gehandhaafd blijft, moeten ongerijmdheden worden weggewerkt, dit ook in functie van meer efficiëntie.15 Als een dergelijke operatie zou slagen, dan wordt de stelling “dat de NVA niet beschikt of geen contacten heeft met het middenveld”16 grotendeels overbodig.

Deze bewering is overigens niet meer dan een boutade. De NVA heeft de jongste jaren goede contacten uitgebouwd met de werkgevers, de artsenbonden en de universiteiten. Philippe Muyters, NVA-minister in de Vlaamse regering is een VOKA-man en net niet de meerderheid van de Vlaamse artsen staan achter de NVA, dankzij dr.Louis Ide. Koen Algoed, economist van CD&V signatuur geeft leiding aan het kabinet van Muyters.17 Een aantal personaliteiten uit de denktank “In de Warande”, zoals de vroegere CEO van de KBC-bank, Remi Vermeiren leunen onverbloemd aan bij de NVA. Een Jürgen Constandt van het Vlaams Neutraal Ziekenfonds zal ook maar al te graag zijn expertise beschikbaar stellen…Er bestaat echter geen Vlaams-nationaal syndicaat. En dit laat zich gevoelen…

De traditionele vakbonden zijn van oordeel dat de standpunten van de NVA en hetgeen zij zelf nastreven ver uit mekaar liggen. Was het trouwens ook niet Luc Cortebeeck, topfiguur uit de christelijke arbeidersbeweging, die had op geroepen om niet voor de partij van Bart De Wever te stemmen?18 De partij zou de rijken bevoordelen. Vandaar misschien dat de financiële markten veeleer gunstig reageerden op de overtuigende zege van het Vlaams-nationalisme op zondag 13 juni 2010.19 Toch heeft ACWer Jan Renders in De Tijd moeten bekennen dat de NVA in haar rangen eveneens mensen met een sociale reflex telt.20 En ik zou er durven aan toevoegen: idem dito voor het Vlaams Belang. Immers, de Vlaamse Beweging is steeds een sociale beweging geweest! In ieder geval mag men stellen dat de huidige grootste partij van Vlaanderen en zelfs van het land over meer troeven beschikt dan wordt verondersteld. Het klopt dus niet, zoals ik in De Tijd las dat “Wie macht duurzaam wil maken, haar moet structureren. En dat daarom PS-voorzitter Elio Di Rupo er heeft, en (gewezen) informateur Bart De Wever nog niet.”21 De NVA beschikt dus wel degelijk over een netwerk om specialisten in bepaalde materies aan te boren.


wel wel wel..."De Vlaamse Beweging is steeds een sociale beweging geweest" juist ja, maar er past toch wel enige kanttekening bij zoals we in vorige bijdragen reeds zagen..


Morgen snuffelen we wat meer rond bij Tekos...




12-07-2011 om 09:35 geschreven door Vorser-Raadgever  

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
Categorie:Een uitgesproken "Grr#!!♪♫@||#♫♪☻"-Kitokojungle-Opinie !!
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Daar is de vlaamsche vakbond VSV een zusje van het VNS?
In deze miserietijden van  weinig erotiserende spreads en waardeloze obligaties moet een werkende mens zich beschermen tegen onheil. Dat denken ze ook in extreem vloms-nationalistische milieus. Milieus die momenteel mekaar aan het uitroeien zijn want zelfs stichtende leden lopen er massaal weg. Maar de blijvers woelen in hun zwartste verleden en richten een soort embryonale vlaams-nationalistische en dus solidaire vakbond op. Het woord "solidair" is niet onbelangrijk! Kenners van de sociale geschiedenis weten met het begrip "solidair" en "solidarisme" al meteen hoe laat het is. Jonkies kennen dit begrip nauwelijks in de ware betekenis en verwarren het waarschijnlijk met solidariteit en daar heeft het niet meteen veel mee te maken tenzij met solidariteit over de klassen heen met andere woorden werkenden en werkgevers solidair vooral in het voordeel van de werkgever. Maar eerst de voorstelling van het beestje :
http://vlaamsnieuws.typepad.com/vsv/

11 juli 2011: oprichting Vlaamse Solidaire Vakbond

Oprichting foto kristof 1 
Aan de vooravond van 11 juli 2011 heeft een groep Vlaamsnationalisten in het Vlaams Parlement de stichtingsacte ondertekend van de Vlaamse Solidaire Vakbond (VSV).

De aanleiding daarvoor is het historische resultaat van de verkiezingen van 2010. Voor het eerst heeft toen in Vlaanderen geen meerderheid meer gestemd voor de drie traditionele families CD&V, VLD en SP.a. De voorbije 20-30 jaar hebben die drie families dankzij de ontzuiling gestaag terrein verloren.

Maar er is de voorbije 20-30 jaar niets veranderd als het gaat over de vakbonden die met die drie families verbonden zijn. De drie bonden ACV, ABVV en ACLVB houden 100% in handen van het individueel overleg, het collectief overleg en van het recht op indienen van lijsten bij de sociale verkiezingen in de bedrijven. Die buitensporige macht misbruiken zij voor hun eigen profijt, voor een oubollig anti-Vlaams belgicisme, en voor het behoud van een verstard status-quo op zowat elk terrein van het maatschappelijk leven dat tegen het belang van de Vlaamse werknemers ingaat.

Dat kan zo niet langer. Daarom dit nieuwe initiatief: een nieuwe Vlaamse onafhankelijke vakbond, los van de drie traditionele zuilen, los van de drie traditionele partijen, los van de drie monopolievakbonden. De VSV heeft de steun en sympathie van Vlaams Belang, maar het is niet de vakbond van het VB: we hopen dat velen die onze Vlaamsnationale overtuiging delen gaan meewerken.

De VSV is een vakbond in oprichting die onmogelijk vandaag al de activiteiten kan ontplooien die een monopoliebond vandaag ontplooit. Daarom werven we geen leden en vragen we geen lidgeld. We zoeken wel sympathisanten en medewerkers.

Een symphatisant staat achter ons doel en meldt zich door aan te sluiten bij onze Facebookpagina of zich in te schrijven op onze rondzendlijst door een mail 'inschrijven' naar info@vlaamsevakbond.be.

Een medewerker is door scholing of ervaring thuis in de juridisch-administratieve details van een bepaalde arbeidssector en wil andere Vlamingen gratis advies geven; hij is welkom om zich bij ons aan te melden via info@vlaamsevakbond.be

Tenslotte willen we in 2012 het monopolie van ABVV, ACV en ACLVB bij de sociale verkiezingen aanvechten. We gaan de wet die de drie zuilbonden een monopolie geeft aanvechten bij het Grondwettelijk Hof. We gaan geldige kandidaturen indienen in zoveel mogelijk bedrijven voor kaderleden, die mogen deelnemen met 10% van de handtekeningen van hun collega's. Daarnaast gaan we enkele (wettelijk helaas ongeldige) symboolkandidaturen indienen voor werknemers in enkele bedrijven, om zo de monopolie-wetgeving aan te klagen en juridisch te kunnen aanvechten.

Het is tijd voor échte syndicale vrijheid in Vlaanderen


Bon, een woordje uitleg nu : eerste en vooral is de afbeelding van de radertjes heel populair in de Vlaams-nationale middens. Denken we maar even aan het logo van het Verdinaso waar nog wel een ploeg en een zwaard waren toegevoegd wat nu nogal oubollig zou overkomen. Blijft dus het rad over... kijk op de achtergrond naast "den grooten leider"




maar tijdens de tweede wereldoorlog was er ook reeds een poging om een solidaire vakbond op te richten en deze heette de Unie Van Hand- en Geestesarbeiders...
In het Frans was dat afgekort de UTMI waarvan jullie hieronder een leuke affiche vinden en kijk kijk weer een raderwerkje in het logo..



Wat was dat voor een uitvinding waaraan trouwens een aantal zogenaamde echte linksen hebben meegewerkt  we gaan even te rade bij specialist ter zake namelijk historicus Etienne Verhoeyen:

De Unie van Hand- en Geestesarbeiders
E. Verhoeyen

Goede voornemens...

Op het ogenblik van de Duitse inval bestonden in België drie door de overheid en de werkgevers erkende vakbonden: het socialistisch Belgisch Vakverbond (BVV, 546.224 leden in 1939), het Algemeen Christelijk Vakverbond (ACV, 339.769 leden in 1939), en de Algemene Centrale van de Liberale Vakbonden (ACLVB, 70.000 leden in 1940), die nauw verbonden waren met resp. de socialistische, katholieke en liberale partijen. Onder de Nieuwe Orde-bewegingen beschikte enkel het VNV over enkele vakbondskernen, gegroepeerd in het Vlaamsch Nationaal Syndikaat (VNS, 30.047 leden einde april 1940). Ook Arbeidsorde, een studiegroep die streefde naar de corporatieve organisatie van werkgevers en werknemers, leunde bij het VNV aan. Hoewel Arbeidsorde oorspronkelijk (1936) een gemeenschappelijk initiatief van Rex en het VNV was, bleef enige vakbondswerking van de zijde van Rex uit.

Onmiddellijk na de Duitse inval in Tsjechoslowakije (1938), en met de wetenschap dat het met de vakbondsvrijheid in geval van een Duitse inval in België gauw zou gedaan zijn, hadden de socialistische en de christelijke vakbond besloten elke vakbondswerking tijdens een eventuele bezetting van het land stop te zetten. In uitvoering van deze beslissing waren vooraanstaande socialistische en katholieke vakbondsleiders in mei 1940 de Belgische regering naar Frankrijk gevolgd. Toen de meesten onder hen in juli en augustus 1940 naar Belgie terugkeerden, stelden zij vast, dat vakbondsleiders, die in het land waren gebleven, de vakbondswerking toch hadden hervat.

Gedaan met de klassenstrijd

Waaraan was deze hervatting te wijten? Van ACV-zijde hadden vijf leden van het hoofdbestuur een nieuw leidingscomité gevormd, dat reeds in juni 1940 besprekingen met Arbeidsorde met het oog op een overeenkomst had aangevat en ACV-voorzitter Henri Pauwels en algemene secretaris August Cool had uitgeschakeld. Van socialistische zijde werd onder impuls van Hendrik De Man, voorzitter van de BWP, de 31ste juli 1940 een ‘nieuw’ Belgisch Vakbond opgericht, dat zich in een manifest van de 19de augustus 1940 achter het juni-manifest van De Man schaarde en zich uitsprak voor ‘een eenheidsfront van den arbeid op korporatieven grondslag’, dat de plaats van de vroegere vakbonden zou innemen. Wel werd nog besloten met de slogan: ‘Heerschappij van den Arbeid, in plaats van de heerschappij van het geld’. Maar de klassenstrijd, waarop het BVV zich steeds beroepen had, werd afgewezen. De invloed van Hendrik De Man was hier duidelijk merkbaar. Dit manifest werd door 17 afgevaardigden van 9 socialistische centrales ondertekend. Verscheidene socialisten, die na de oorlog een vooraanstaande rol in het Belgisch politiek leven hebben gespeeld, stonden achter dit manifest.

De oproep van de koning van de 28ste mei, waarin tot wederopbouw van België werd aangespoord; de herderlijke brief van de kardinaal (2 juni 1940); het juni-manifest van H. De Man en de anti-sociale houding van sommige werkgevers en van de grootste werkgevers-organisatie (het Centraal Nijverheidscomité, beter bekend onder de Franstalige afkorting CCI), die van juni 1940 af op afbraak van de sociale wetgeving aanstuurden, zich over het verdwijnen van de ‘politieke’ vakbonden verheugden en in sommige bedrijven daadwerkelijk tot loonsver-

 

laging overgingen; het feit dat van juni - juli 1940 af de industrie weer op gang werd gebracht en zeker ook de grote werkloosheid (600.000 werklozen in juni 1940) - dat alles zette tot de hervatting aan. Het was begrijpelijk, dat de arbeiders zich voor de verdediging van de werkgelegenheid en van de koopkracht tot vakbondsmilitanten richtten. Indien de vakbondsleiders gemeend hebben, dat zij zoals voorheen konden optreden, dan werden hun illusies wel gauw aan scherven geslagen, want reeds de 1ste augustus 1940 besliste de bezettende overheid, dat de lonen op het peil van de 10de mei werden vastgezet, dat stakingen en lockouts verboden waren, en dat het beleggen van vakbondsvergaderingen voor leden en het uitgeven van vakbondsbladen niet meer toegelaten waren. De uitbetaling van de werklozensteun, die vóór de oorlog voor vakbondsleden aan de vakorganisaties was toevertrouwd, werd nu door de Kommissies van Openbare Onderstand verzekerd. Viel er in die omstandigheden nog wel vakbondswerk te verrichten?

Alles wijst er op dat voor de hervatting van de vakbondsactiviteit nog naar andere dan de reeds vermelde mogelijke redenen moet gezocht worden.

Een kaper op de kust: Arbeidsorde

Arbeidsorde en het VNS, wier leiders in het land waren gebleven, hadden nog tijdens de 18-daagse veldtocht en onmiddellijk na de kapitulatie van de 28ste mei diensten aan de bezetter bewezen door leden op vertrouwensposten in te schakelen (bijv. in stations, bij vliegvelden e.d.). Het was overigens geen liefde op het eerste gezicht. Het VNS had reeds vóór de oorlog contact met het Deutsche Arbeidsfront (DAF) en had landbouwarbeiders aangespoord naar Duitsland te gaan werken. Door de bezetter a.h.w. ter hulp te snellen hoopten het VNS en Arbeidsorde uiteraard iets in de plaats te krijgen: wat zij vroegen was niet minder dan het verbod van de drie traditionele vakbonden, en de erkenning van VNS-Arbeidsorde als de enige toegelaten vakorganisatie en als een soort Vlaams Arbeidsfront. Toen Leemans in juli 1940 deze wens aan het Duits Militair Bestuur te Brussel kenbaar maakte, werd hij wel niet afgescheept, maar toch werd hem duidelijk gemaakt, dat hiervoor op de komst van een deskundige uit Duitsland moest worden gewacht. Leemans en zijn vrienden bleven intussen niet stilzitten. Het VNS sloot aan bij Arbeidsorde, en Arbeidsorde poogde daarop vakverenigingen uit het socialistische en het christelijke kamp aan te trekken. Een ogenblik leek het alsof dit zou slagen: Emiel Verheecke, secretaris van de Christelijke Textielarbeiderscentrale, die reeds vóór de oorlog met Arbeidsorde had samengewerkt, sloot aan en hoopte zo het hele ACV mee te krijgen; Edgard Delvo, weliswaar geen vakbondsleider, maar toch secretaris van de socialistische Centrale voor Arbeidersopvoeding trad eveneens toe. In die omstandigheden konden de leiders van de twee grote vakbonden de indruk krijgen dat hun organisaties in Vlaanderen wel eens leden konden verliezen, indien zij niet ten minste een aanwezigheidspolitiek voerden. Voor De Man zelf was het meer dan een aanwezigheidspolitiek: van juni 1940 af drong hij bij het Militair Bestuur erop aan dat het BVV zou mogen voortwerken en de kern van een eenheidsvakbond zou vormen. Bij dit alles komt nog het feit, dat zeer vele Belgen in de zomer van 1940 ervan uitgingen, dat de oorlog in Europa niet lang meer zou duren, op een overwinning van Duitsland of ten minste met een vredesovereenkomst tussen Duitsland en Engeland zou eindigen, en dat België op een autoritaire wijze met Leopold III en een nieuwe regering aan het hoofd zou wederingericht worden. Ook met dit vooruitzicht dachten velen, dat zij ‘erbij’ moesten zijn om in de komende ‘Nieuwe Orde’ een plaats te bemachtigen.

alle info over deze onheugelijke tijden vinden jullie op:

 http://www.dbnl.org/tekst/verh084belg01_01/verh084belg01_01_0004.php

ook de broer van bekende Bart namelijk Bruno De Wever schreef daar interessante dingen over:
http://www.dbnl.org/tekst/weve009gree01_01/weve009gree01_01_0057.php

7.6.1 Het Vlaams Nationaal Syndicaat en Arbeidsorde

De verkiezingen van 1936 brachten duidelijk de afhankelijke relatie van het vns ten aanzien van het vnv aan het licht. Op de vnv-lijsten stonden talrijke vns-functionarissen. Vele onder hen werden verkozen. In de Kamer werden vns-leider Karel Lambrechts en de secretarissen Jef Deumens en Jef Devroe verkozen. In de Oostvlaamse provincieraad werd algemeen secretaris Marcel De Ridder verkozen. Hij werd ook lid van de Bestendige Deputatie na het bestuursakkoord tussen Vlaams-nationalisten en katholieken. In de Westvlaamse provincieraad werden twee vns-secretarissen verkozen: Achiel Soenens en August Cauwelier. In de Limburgse provincieraad had vns-secretaris Jef Hermans zitting.

 

De Vlaams Nationaal Blok-formule bood tijdens de verkiezingsstrijd de gelegenheid de samenwerking tussen het vnv en het vns voor te stellen als een samenwerking tussen twee onafhankelijke organisaties. Al vlug was er van dat onderscheid geen sprake meer. De meeste verkozen vns'ers oefenden hun mandaat uit als vnv'ers. Het feit dat vns-leider Karel Lambrechts kort na de verkiezingen van 1936 een kaderfunctie in het vnv aanvaardde, onderstreept de feitelijke symbiose.

Dat wil echter niet zeggen dat de symbiose tussen vnv en vns rimpelloos verliep. Sommige lokale vns'ers zagen in de Vlaams Nationaal Blok-formule een goede gelegenheid om onafhankelijk van het vnv een politieke werking te starten. Zo kwamen er in het arrondissement Mechelen moeilijkheden met vns-secretaris Edmond De Ridder. In Willebroek stichtte hij een ‘Vlaams Blok’-afdeling. In een dispuut dat rees toen vnv-arrondissementsleider Ward Hermans hiertegen reageerde, zou De Ridder gerepliceerd hebben dat er in het parlement veel meer leden van het Vlaams Nationaal Blok zaten dan vnv'ers en dat de oprichting van Vlaams Blok-kernen dan ook gerechtvaardigd was68.

Doordat het vns een aparte organisatie vormde met specifieke doeleinden waren conflicten tussen vns- en vnv-functionarissen nooit helemaal uitgesloten. Zolang de conflicten zich niet konden identificeren met politieke tegenstellingen bleven dit soort problemen geïsoleerd. Na de zomer van 1936 lijken ze veel minder frequent voor te komen, al verdwenen ze niet helemaal.

Een typisch en betekenisvol incident had betrekking op de ziekenfondsvoorzitter in Waregem. De Vlaams-nationalistische ziekenfondsen waren evenmin als het vroegere Vlaams Nationaal Vakverbond onberoerd gebleven bij de politieke ontwikkelingen in het Vlaams-nationalisme. Net zoals het vakverbond waren de meeste fondsen gaan aanleunen bij het vnv en dat deed ook de overkoepelende Landsbond. Jan De Neve, de voorzitter van de ‘Landsbond der Vlaams Nationale Mutualiteiten’ was in 1936 op de Vlaams Nationaal Bloklijst te Aalst verkozen als senator. Luc Matthys, de leider van de Sociale Centrale van het vnv, was de voorzitter van het dagelijks bestuur van de Landsbond.

Noël Vanhoutte, ziekenfondsvoorzitter in Waregem, leefde in onmin met de vnv'ers uit zijn streek. Dat kwam doordat hij niet vnv-gezind zou zijn geweest. Begin 1938 deed arrondissementsleider Frans Strubbe daarover zijn beklag bij gouwleider Jeroom Leuridan die zich op zijn beurt tot Staf De Clercq wendde. Volgens Leuridan kreeg Vanhoutte steun van Jef Devroe omdat hij zijn werk uitstekend deed. Devroe was al voor de verkiezingen van 1936 een voorstander van een onafhankelijk vns. Het is dus niet zo verwonderlijk hem partij te zien kiezen voor een competent ziekenfondsvoorzitter. Jeroom Leuridan zag in het feit dat de man in kwestie inderdaad bekwaam was, een reden te meer om in te grijpen: ‘daarin juist ligt het groeiend gevaar: stijgende invloed; lastiger opruiming in de toekomst’.

De houding van Leuridan illustreert treffend de manier waarop het vnv de zg. onafhankelijke sociale organisaties in zijn kielzog taxeerde: ze stonden in functie van het vnv en hun optreden mocht alleen het belang van het vnv dienen.

Het vns ondervond dit naar aanleiding van de oprichting van Arbeidsorde, na het sluiten van het akkoord vnv-Rex.

Het akkoord vnv-Rex bevatte de bepaling dat Rex zou streven naar de aansluiting van zijn ziekenfondsen en vakverenigingen bij ‘Ik Dien’69. Het was een merkwaardige bepaling. ‘Ik Dien’ was in feite de werklozenkas van het vns. Men mag aannemen dat de bepaling eigenlijk betekende dat Rex zou ijveren voor de aansluiting van haar leden bij het vns en bij de Vlaams-nationalistische ziekenfondsen. Wellicht was de vermelding van ‘Ik Dien’ in de overeenkomst een handigheidje van de vnv-onderhandelaars die hoopten dat de neutrale naam de rexisten gemakkelijker zou doen toehappen.

Niets wijst erop dat de vnv-leiding de vns-leiding consulteerde i.v.m. het akkoord vnv-

 

Rex. Tegen een eenvoudige toetreding van rexisten tot het vns zal de leiding wel geen bezwaar hebben gemaakt. Het valt wel te betwijfelen of dat zo bleef toen de concrete plannen bekend werden.

In de onderhandelingen die plaatsgrepen na de ondertekening van het akkoord werd beslist dat vnv en Rex een gemeenschappelijke ‘sociale organisatie’ zouden vormen: Arbeidsorde. Alweer wijst niets erop dat de vns-leiding werd geconsulteerd. Men mag aannemen dat waar de commotie bij het vnv groot was naar aanleiding van de samenwerking met Rex, dit niet minder het geval was in vns-kringen. Daar nam de samenwerking immers een wel zeer concrete vorm aan.

Op 28 november 1936 werd de ‘Vlaamse Arbeidsorde’ officieel gesticht. In Brussel had een stichtingsvergadering plaats waar Victor Leemans, de leider van de organisatie, het woord voerde. Hij stelde er de Algemene Raad van Arbeidsorde voor: daarin hadden zitting voor het vns: Karel Lambrechts, Luc Matthys en August De Wilde. Deze laatste was vns-secretaris in Gent, waar hij ook politiek actief was in de entourage van Hendrik Elias. Van de zijde van Rex waren de vertegenwoordigers: Paul De Mont, Robert Gits en Eugène Mertens de Wilmars.

De leiding van Arbeidsorde bestond dus uit vnv'ers (vns'ers) en Vlaamse rexisten. De organisatie werd aanvankelijk de Vlaamse Arbeidsorde genoemd om een onderscheid te maken met een nog op te richten organisatie in Wallonië. Toen de rexisten zich later terugtrokken werd het gewoon Arbeidsorde.


Maar er is nog meer aan de hand...










12-07-2011 om 09:16 geschreven door Vorser-Raadgever  

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
Categorie:Een uitgesproken "Grr#!!♪♫@||#♫♪☻"-Kitokojungle-Opinie !!
11-07-2011
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kroll in Le Soir ter gelegenheid van 11 juli...schitterend
Klik op de afbeelding om de link te volgen

11-07-2011 om 15:18 geschreven door Vorser-Raadgever  

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
Categorie:Een uitgesproken "Grr#!!♪♫@||#♫♪☻"-Kitokojungle-Opinie !!
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.dens sos geklopt door Groen op links...

Kijk kijk en lees lees in : http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=N13CF04T

Wat de kameraden-sossen laten liggen pikt Groen wel op en zelfs met gegronde argumenten. We zullen uiteindelijk nog Groen moeten worden op dit blogje want dit zijn spijkertjes met kopjes en waar blijft den sos?

De Wever verdedigt de rijke Vlaming

De N-VA verdeelt Vlaanderen

  • maandag 11 juli 2011
  • Auteur: WOUTER VAN BESIEN Wie? Voorzitter Groen! Wat? De N-VA verdedigt helemaal niet de hardwerkende Vlaming. Waarom? Ze doet alles om de rijke en zelfs de frauderende Vlaming buiten schot te houden.

Bent u euromiljonair, speculeert u met aandelen of ontduikt u belastingen? Prijs u dan gelukkig, zegt WOUTER VAN BESIEN, want de populairste politicus van Vlaanderen staat aan uw kant.

De staatshervorming is ongetwijfeld een belangrijke bekommernis van N-VA-voorzitter Bart De Wever in zijn snoeiharde afwijzing van de nota van formateur Elio Di Rupo (PS). Een aantal voorstellen zijn voor hem stevig taboe: federale kieskring, samenvallende verkiezingen, de autonome rol voor Brussel,… Wat mij echter veel meer opvalt in de striemende kritiek, is de agressieve aanval op de herverdeling en de asociale visie op belastingen en rechtvaardigheid.

De reactie van de N-VA daarop, is zeer verhelderend en ligt volledig in de lijn van het keiharde interview dat Bart De Wever onlangs gaf in Trends(30 juni). De N-VA streeft onomwonden naar beslastingverlagingen voor de hogere middenklasse en de nog rijkeren en wil dat de aankomende besparingsronde door het minder gegoede deel van de burgers wordt gedragen. Want laat ons er geen doekjes om winden: als er 22 miljard moet bespaard worden, dan zal dat altijd ten koste van iemand zijn.

Sterkste schouders

‘Di Rupo doet rijke Belg pijn', kopte deze krant op 5 juli. Een terechte analyse: de belastingverhogingen die de nota-Di Rupo voorziet, richten zich in hoofdzaak op de rijkere Belg: een extra (tijdelijke) belasting voor wie, naast zijn eigen woning, een vermogen van minstens 1,25 miljoen euro bezit; een forse belasting op wie aandelen koopt en verkoopt binnen het jaar (speculatie dus, want voor wie een aandeel langer dan één jaar houdt, is de belasting maar half zo groot); optrekken van de taks op beursverrichtingen; verhoging van de lasten op de grootste en meest vervuilende bedrijfswagens. Fenomenen die ik allemaal niet meteen associeer met ‘de werkende middenklasse'.

Di Rupo wil ook de banken zelf rechtvaardiger doen bijdragen. Terecht, de begrotingscrisis van de overheden in Europa, ook in België, is een uitloper van een economische crisis die de financiële wereld zelf heeft veroorzaakt.

Intellectueel oneerlijk

Het beeld dat de nota-Di Rupo de rijkeren aanpakt eerder dan de middenklasse, past echter niet in het kraam van de N-VA, die zich dubbel plooit om te ‘bewijzen' dat de nota-Di Rupo vooral de middenklasse treft. De berekening die de N-VA daarvoor gebruikt in haar nota van 7 juli is intellectueel oneerlijk. Niet alleen bevat die tabel bedragen die uit de lucht gegrepen zijn, omdat de nota-Di Rupo te vaag is om precieze berekeningen toe te laten. Bovendien stelt de N-VA het voor alsof het ‘gemiddeld gezin' volop getroffen wordt door de belasting op vermogens boven 1,25 miljoen euro, door de extra belasting van de grootste bedrijfswagens, door de speculantentaks, enzovoort. Zij leven blijkbaar in een ander Vlaanderen dan ik.

Tegelijk doet de nota-Di Rupo enkele aanzetten om de lage lonen en laagste uitkeringen iets omhoog te trekken: het optrekken van de belastingvrije som voor lage en middenlonen (levert deze werknemers 250 euro extra per jaar op) en het optrekken van het minimumpensioen tot 1.150 euro. Voor Groen! vallen deze voorstellen te mager uit. Voor de N-VA zijn ze onaanvaardbaar. In het eerder genoemde interview in Trends verzet De Wever zich onomwonden tegen het welvaartsvast maken van uitkeringen.

Welke alternatieven?

Zijn de alternatieve oplossingen die de N-VA voorstelt dan zoveel beter voor ‘de werkende middenklasse'? Oplossing 1 van de N-VA: de automatische index afschaffen. Slachtoffer: de werknemer (ook die uit de middenklasse). Oplossing 2: 15 miljard besparen in de sociale zekerheid (dixit De Wever in Trends). Slachtoffer: gezien het immense volume zeker niet alleen de laagste uitkeringen, maar ook de gemiddelde gepensioneerde. Oplossing 3: nog veel forser dan Di Rupo wil De Wever snijden in de gezondheidszorg: 0procent groei in plaats van de 2procent van de formateur. Ook hier zal, gezien het volume van de besparing, de (gemiddelde) patiënt betalen.

De N-VA zégt dus de werkende middenklasse te willen ontzien, maar verzet zich met hand en tand tegen een nota die vooral de rijkere burgers extra belast en doet zelf alternatieve voorstellen die de middenklasse frontaal treffen. Conclusie: eigenlijk wil de N-VA niet de werkende middenklasse ontzien, maar vooral het rijkste deel van de Vlamingen.

Frauderen mag

Komt daar nog bovenop: de aanpak van fraude. In de tabellen van de N-VA worden extra opbrengsten uit fraudebestrijding beschouwd als extra belastingen, en dus te vermijden. Daar kun je maar één ding uit besluiten: de N-VA vindt dat frauderen rustig moet kunnen. Ik ben het daar zeer grondig mee oneens. Strijd tegen fraude is een zuiver onderdeel van de rechtvaardigheidsagenda. Het is oneerlijk dat de ene Vlaming zijn belastingen wel betaalt en de andere niet. Iedereen gelijk voor de wet.

Ik voel me niet geroepen om de nota-Di Rupo te verdedigen, want ook Groen! heeft forse kritiek, onder meer op de hoofdstukken Pensioenen, Werk en Gezondheidszorg. Maar de nota-Di Rupo gaat wel uit van een streven naar herverdeling, iedereen kansen geven op een succesvol leven en doet een poging de harde besparingsoefening billijk te verdelen. De Wever stelt daar een verhaal vol kromme waarheden tegenover om de Vlaming bang te maken en de budgettaire inspanning af te wentelen op de midden- en lagere klassen. Met zijn communautair programma verdeelt De Wever de Vlamingen en de Franstaligen. Met zijn sociaal-economisch programma verdeelt hij de Vlamingen.

11-07-2011 om 14:19 geschreven door Vorser-Raadgever  

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
Categorie:Een uitgesproken "Grr#!!♪♫@||#♫♪☻"-Kitokojungle-Opinie !!
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De rooie toekomst wenkt!
Klik op de afbeelding om de link te volgen

Klauwt Vlamingen klauwt want het is de nationale feestdag. Peumans spreekt in Brussel! Gisteren waren al Bart Frit en Meneerke Peeters op de Groeningenkouter en elders in Kortrijk!  Er is een tijd geweest dat ook de sossen de Groeningenkouter gebruikten voor hun volksverheffende betogen. Anseele sprak daar ooit, weliswaar niet op 11 juli maar de geïnteresseerde lezer moet daar maar eens het interessante boek "Het rode vaderland" gratis op google beschikbaar en ook hier en daar bij De Slegte" op na lezen. Maar op dit historisch ogenblik voor België horen we geen lank uit een sossenkeel opwellen. Nochtans ligt de ganse linkerkant open want iedereen vist momenteel in de rechtervisvijver. NVA tracht open VLD uit te roken door zich op te werpen als verdediger van de middenklasse en strekking meneerke Peeters binnen de CD&V is ook niet meteen de vertegenwoordiging van de linkervleugel der tsjeven. Waar wachten de sossen dus op om gans het boeltje te jennen en te vragen wie er nog opkomt voor links? Gennez is uitgeteld door haar ontslag en we ondanks sympathie voor haar persoon en veel minder voor haar daadkracht is het nu het uitgelzen moment voor een nieuwe voorzitter om zich aardig te profileren. Er is de economische crisis, de banken die weer aloude foortruken verkopen, rechts in de aanval, Belgistan bijna uiteengescheurd...wat moet een linksigaard nog meer hebben als voorzet om te scoren? Wat betreft Gennez willen we er ter verdediger van deze madam toch graag bij vermelden dat het gebrek aan dadenkracht niet alleen in haar pumps kan geschoven worden. Da's te makkelijk en te cliché. De krokodillenkameraden zijn ook geen cadeau. Als jonge onervaren deerne in zulke poel geworpen worden is in feite een afschuwelijk mensenoffer. Toch overleefde ze het. Waarschijnlijk met zwaar gehavend zieltje. Maar rooien hebben dat toch niet alleen maar en mes tussen de tanden vooral om elkaar te kelen. Dus we zullen haar lijzige stem en niet onaardige verschijning wel een beetje missen. We beloven plechtig dat we haar mannelijke opvolger (bij gebrek aan andere madammen) eveneens op zijn uiterlijk zullen beoordelen maar toch ook inhoudelijk. In elk geval moet dit voor de opvolger een piece of cake worden om de sossen ver boven de 20% te tillen bij de volgende verkiezingen! En binnen 10 jaar zit er een absolute meerderheid in tenzij het revolutie wordt want als we die rechtse rakkers loslaten betalen alleen de armen, kleine gepensioneerden en werlozen nog belastingen en rijdt de rijke middenklasse rond met BMW-AUDI-MERCEDES en SUV's die ze vrolijk als bedrijfsvoertuig kunnen aftrekken. Hun fermettes/pastoriewoningen zullen dan gepoetst worden door onderbetaald dienstenchequespersoneel dat rood kan stemmen....
Voorwaar links heeft de toekomst voor zich! De would-be rode-voorzitter Erik De B. is het iets te vroeg afgetrapt alhoewel hij met zijn mottebollenremedies uit de russische revolutie van 1918 weinig kans maakte. Links moet terug creatief worden en met alternatieven komen. We merken dat zelfs shariabanken (zie Terzake van gisteren) goed boeren op basis van bepaalde waarden die elk weldenkende burger kan onderschrijven en we hadden al ethische bankiers ook hier dan moet het toch niet moeilijk zijn om terug te hameren op een banksysteem dat wat beter omspringt met onze centen. Het idee van de "bank van de arbeid" terug wat oprakelen en doen toepassen door bestaande instellingen moet een prgrammapunt worden van elke sossenpartij! Wanneer beginnen we d'r aan? En we verwijzen graag naar een eerdere bijderage van 18/10/2008

11-07-2011 om 09:28 geschreven door Vorser-Raadgever  

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
Categorie:Een uitgesproken "Grr#!!♪♫@||#♫♪☻"-Kitokojungle-Opinie !!



Inhoud blog
  • The brave new world is werkelijkheid...
  • ook interessant
  • Yaz...Yasmine...
  • en contraceptie in Belgistan...
  • Problemen in Frankrijk en USA met bepaalde contraceptiva...
  • ergerlijk 2013!
  • Femmes de Rue iedereen geeft commentaar, wij dus ook
  • De valsche Fransman nog maar eens verslagen...
  • Armoedebestrijding...Geen enkele minister heeft er naar gevraagd...
  • anderhalf miljard euro subsidies weggegooid in zonnepanelen...
  • Deltastichting niet blij....
  • Dag Allemaal vaandeldrager in de Vlaemsche ontvoogdingsstrijd!
  • Leve de tsjeven met hun kerncentrales en Bart Van Rompuy
  • Artistieke vrijheid in Vlaenderen en op de VRT!
  • EUREKA en DRIEWERF HOERA HIPHIP geen slimme meter in huis!
  • Hier zijn we weer !
  • >Dewinter getuigt over de zwanworstaanval op kinderen...
  • De voedselberg van Steven De Geynst
  • Luc Barbé...een heel kleine rehabilitatie...
  • een hoofddekselvergelijking
  • verlof voor de geërgerden
  • de duizendzevenentwintigste generatie Vlamingen kent grote leerachterstand
  • l'oiseau bleu
  • De blijde (weder)intrede van Maeterlinck in Gent en over perzikken met 2 k's
  • Belgie in het nieuws
  • Bernard de pilchard en het idyllisch kustlandschap
  • de levensverwachting van de Duitse armen biedt een oplossing voor de vergrijzing!
  • Hoera, de gestapo is terug...de Grimbergse kliklijn
  • leve de revolutie
  • ARCO, Tsjevenstreken in het kwadraat!
  • een visie op de Russische verkiezingen...
  • Wij hangen graag de propere uit...
  • Filip De Winter verhuist naar Namibië, hoera!
  • den ellentrik als grondstof
  • Black woman : Tu sens la fleur le matin et le poireau le soir. Non merci !
  • energie veroorzaakt vergeetachtigheid
  • bijna weer oorlog in Mesen...een belgenmop..
  • RIP SVETLANA ALILUYEVA...wie haar niet kent zoekt het maar eens op en leest haar boeken...
  • zonnepanelen zien klaar maar ook nazidassen op de VRT
  • Vlaanderen op zijn smalst en de lul van de dag
  • een monument
  • young media summit
  • met het schaamrood op de wangen
  • Spanje in actie tegen privatisering van het onderwijs
  • Er zijn dus toch nog verstandige mensen in Vlaanderen....de SERV
  • occupy Wall Street
  • Alaa Abdel -Fattah
  • ARCO het einde...
  • Tolerante Vlamingen?
  • madam van de dag: Ann Branbergen
  • De Brusselse metroerger dan Afghanistan?
  • Naast Plopsaland bestond er ook Shitland
  • Indaver Beveren ligt in Afrika
  • sluikreclame voor La source des femmes en Jacques Bloch
  • IN MEMORIAM
  • Amerika het donkerste voorbeeld
  • extreem rechts weer springlevend!
  • Le Pen en Israel één front??????
  • een andere stem in het debat...
  • Charlie a beaucoup d'ami(e)s en een nieuwe blog !
  • Oakland general strike
  • La belle plume française concernat Charlie: Le Monde
  • solidariteit met Charlie Hebdo
  • op naar de barricades!
  • een grote madam in de rechtbank !
  • Met zijn allen naar een Europees referendum, wij zijn allemaal Grieken!
  • Freya we love you!
  • gooi onze kerncentrales maar dicht, we steken de kaarsen wel aan...
  • Dexia we zijn één en al oor!
  • Zullen de Fransen wel slagen waar de Belgistanen falen?
  • Colloceer Vermeiren!
  • energie eindelijk een debat?
  • We are all Americans!
  • occupy....Chicago is nog steeds Chicago van Al Capone al heet hij nu Emanuel Rahm
  • de dubbeldemocratie Belgistan en de groene stroomcertificaten, twee verhaaltjes
  • de casino van ARCO en de rest...
  • vroem vroem
  • sjot ze uit hun pluche zetels!
  • Indignados in Brussel een succes!
  • nog een beetje chili...
  • Camila Vallejo komt naar Brussel!
  • Arvelor Mitaal of een mooi voorbeeld van roofkapitalisme
  • Het zijn weer harde tijden...
  • Privépolitie ...hallucinant...hier kan zelfs Hasselt nog een punt aan zuigen!
  • CAMILA VALLEJO een rolmodelleke
  • de duisternis regeert over grote delen van de wereld...
  • Revoilà le LKP deze keer in Mayotte...
  • niet alleen Obama schrijft mooie toespraken in de USA...
  • Lap, het is prijs!
  • de uitspraak van de dag
  • de éénwording tussen Zuid en Noord-apenland komt nabij! En Dexia is er nog!
  • In Brussel draagt nu elk schoolkind een kuisheidsgordel!
  • Maikel Nabil
  • no comment
  • We love Freya!
  • Arm België ...
  • We are seeing change in our world, block by block – city by city.
  • Freya is de slimste!
  • WE WON'T PAY
  • Griekenland en de vrije pers een voorbode voor Europa
  • Tot Maandag
  • mensen komen tot inzicht maar véééééééééééél te laat De dure energie...en onze luciede politici
  • China komt in opstand...tegen de zonnepanelen...tja
  • We gaan naar Amerika...
  • slimme meters en de sprookjes van onze vriend Bart Martens
  • INFRAX en slimme meters een duidelijk standpunt hoera!
  • slimme meters en slimme netten deel 2
  • slimme meters en slimme netten deel 1
  • slimme netten weer zo een indianenverhaal...
  • slimme meters ...de ondertekenaars...
  • de slimme meters...iedereen wordt stilaan slim...
  • Over de doden wel kwaaie woorden : einde van de zaak zuster Gabrielle?
  • koorknaap Javaux wordt schandknaap
  • Humberto Prato en De Wever, alles bij elkaar geklutst geeft een mooie omelet
  • De held wordt uitgewezen....petitie voor Ly Khaly
  • Maanpizza's?
  • voor vandaag volstaat één enkele zin...
  • Ere wie ere toekomt SVEN GATZ
  • Misschien willen de rijken wel ooit wat betalen maar intussen creperen de armen
  • de Duitse bron is gevonden...pure nazipraktijken dus vanwege de Ollandse bloggers en fora..
  • Hollandse nazitaal over Islamitische Duitse Turken en incest
  • Ce lion était beaucoup trop flamand ... Cela ne pouvait plus durer
  • een kleine nostalgische bevlieging over Franse lessen en 14-18
  • AI WEI WEI legt uit
  • IJzerbedevaart????? de wadde?????
  • ALI FARZAT: niet iedereen heeft blijkbaar de zelfde humor...
  • en hier zijn de invalide Walen met hun reactie...
  • N-VA is radio Mille Collines en een bende debielen...
  • Inge en de god van mededogen is Miss Universe
  • Dupont en Dupond in het Nieuwsblad
  • We kunnen hier niet tot 5 tellen...
  • neen tegen onverdraagzaamheid: oproep van de progressieve Islamieten
  • PUKKELPOP 2011
  • Daar is de orde weer...oneerlijke concurrentie in Marcinelle
  • Ollands partnership voor Stalinmuseum?
  • Jean Bricmont schrijft een artikel in Counterpunch
  • Nette mensen berokkenen even veel schade als britse plunderaars
  • meer belastingen graag en chique rellen in Lloret
  • verstandige taal...
  • over raddraaiers, imbecielen, stormrammen, linkse idioten en wijze zotten
  • Niemand heeft het monopolie van de waarheid maar praten helpt!
  • nog meer krapuul nu ook in Chili...
  • de verloren jeugd en andere bevlogen romantiek
  • Lessen uit het verleden? Vergeet het!
  • Plunderaars lusten geen boeken...
  • Daar komt Baudrillard : England's burning en B-H-V-jeugd brandt shoppingcentrum Anderlecht plat...
  • London's burning het lijkt stilaan wel op een kleine genocide...
  • London's burning maar er zijn zo wel een paar oorzaken...
  • London 's burning
  • Justice, not charity! en de ouwe Voltaire is weer springlevend!
  • Egypte en Israël zelfde strijd...
  • Kaka als onderpand
  • 8 augustus 1956 Tutti Cadaveri
  • toiletperen en zonnepanelen, de index zal weer stijgen....onze concurrentiepositie gaat er aan...
  • de slimme kleuter van de buren...
  • de Carapilsproleague steigert, u toch ook?
  • het tolerante olland lijkt wel een nazikamp...
  • Rothschild Boulevard ....
  • Israel en de indignados van Rothschild Boulevard
  • Betaalde sex om je studie te betalen...???
  • Terug naar Blankenberge...
  • Oproep aan Jean-Pierre, Siegfried en Benno
  • Frans Crols een groot-Russisch Vlaemsch-nationalist
  • Gevaarlijke onzin in Vlaanderen...
  • de geest van Jef Cognac is terug!
  • "Bolsjeviek" Dugin en zijn grootse plannen deel 3
  • Veel schoon volk...
  • Tanguy Veys krijgt een mail
  • "Bolsjeviek" Dugin en zijn grootse plannen deel 2
  • aaargh, this is really insane
  • in memoriam de socialistische jongeren van UTOYA
  • "Bolsjeviek" Dugin en zijn grootse plannen deel 1
  • De deltastichting en de bolsjewieken....
  • Stiglitz over Euro en Europa
  • Tekos en Verdinaso +vele leuke vlaamse vrienden deel 5
  • Tekos en Verdinaso +vele leuke vlaamse vrienden deel 4
  • Tekos en Verdinaso +vele leuke vlaamse vrienden deel 3
  • Tekos en Verdinaso +vele leuke vlaamse vrienden deel 2
  • Tekos en Verdinaso +vele leuke vlaamse vrienden deel 1
  • De grote denkers rond TEKOS Van Windekens en Luc Pauwels
  • Tanguy Veys de man die reageert!
  • Wat weten we over Nieuw rechts in Vlaanderen en Tekos? Deel 1
  • Nieuw Rechts Scriptie van Sofie Delporte deel 2
  • VSV wie zijn de leiders? Grinnik grinnik
  • TEKOS of het nieuwe conservatisme in Vlaanderen...een kleine inleiding
  • Tekos of de nieuwe conservatieven van de deltastichting of het vervolg op het Vlaams Syndikaat
  • Daar is de vlaamsche vakbond VSV een zusje van het VNS?
  • Kroll in Le Soir ter gelegenheid van 11 juli...schitterend
  • dens sos geklopt door Groen op links...
  • De rooie toekomst wenkt!
  • Bart non en het olijke duo
  • verboden te denken in Belgistan
  • Moderne slavernij in Flamanville eindelijk aangeklaagd door politici
  • Talibanfeministe Naomi Wolf over porno en mannen
  • Het diruponotaatje en wat commentaar bij artikel 60 en asiel
  • Daar zijn de eerste ronkende verklaringen op de diruponota
  • Natie en volk laat Gilbert de Tour winnen astamblief...
  • wat cijfertjes over jeugdwerkloosheid...
  • Jeugdwerkloosheid...we moeten er toch maar eens over praten
    Zoeken in blog

    Laatste commentaren
  • What is complicated? (Jill Hopkins)
        op Deltastichting niet blij....
  • Re: (Gigi)
        op soms zijn ook je medestanders een bende idioten
  • Re: (Riz)
        op de intellectuele superioriteit der franstaligen en een vakantietrip naar Sarkoland
  • Foto

    Le seul site qui n'a pas une culture très ancienne des vraies valeurs Flamandes
    Archief per week
  • 31/12-06/01 2013
  • 30/07-05/08 2012
  • 25/06-01/07 2012
  • 18/06-24/06 2012
  • 11/06-17/06 2012
  • 02/01-08/01 2012
  • 19/12-25/12 2011
  • 12/12-18/12 2011
  • 05/12-11/12 2011
  • 28/11-04/12 2011
  • 21/11-27/11 2011
  • 14/11-20/11 2011
  • 07/11-13/11 2011
  • 31/10-06/11 2011
  • 24/10-30/10 2011
  • 17/10-23/10 2011
  • 10/10-16/10 2011
  • 03/10-09/10 2011
  • 26/09-02/10 2011
  • 19/09-25/09 2011
  • 12/09-18/09 2011
  • 05/09-11/09 2011
  • 29/08-04/09 2011
  • 22/08-28/08 2011
  • 15/08-21/08 2011
  • 08/08-14/08 2011
  • 01/08-07/08 2011
  • 25/07-31/07 2011
  • 18/07-24/07 2011
  • 11/07-17/07 2011
  • 04/07-10/07 2011
  • 27/06-03/07 2011
  • 20/06-26/06 2011
  • 13/06-19/06 2011
  • 06/12-12/12 2010
  • 29/11-05/12 2010
  • 15/11-21/11 2010
  • 08/11-14/11 2010
  • 01/11-07/11 2010
  • 25/10-31/10 2010
  • 18/10-24/10 2010
  • 11/10-17/10 2010
  • 04/10-10/10 2010
  • 27/09-03/10 2010
  • 20/09-26/09 2010
  • 13/09-19/09 2010
  • 06/09-12/09 2010
  • 30/08-05/09 2010
  • 23/08-29/08 2010
  • 16/08-22/08 2010
  • 09/08-15/08 2010
  • 02/08-08/08 2010
  • 26/07-01/08 2010
  • 19/07-25/07 2010
  • 12/07-18/07 2010
  • 05/07-11/07 2010
  • 28/06-04/07 2010
  • 21/06-27/06 2010
  • 14/06-20/06 2010
  • 07/06-13/06 2010
  • 31/05-06/06 2010
  • 24/05-30/05 2010
  • 17/05-23/05 2010
  • 10/05-16/05 2010
  • 03/05-09/05 2010
  • 26/04-02/05 2010
  • 19/04-25/04 2010
  • 12/04-18/04 2010
  • 05/04-11/04 2010
  • 29/03-04/04 2010
  • 22/03-28/03 2010
  • 15/03-21/03 2010
  • 08/03-14/03 2010
  • 01/03-07/03 2010
  • 22/02-28/02 2010
  • 15/02-21/02 2010
  • 08/02-14/02 2010
  • 01/02-07/02 2010
  • 25/01-31/01 2010
  • 18/01-24/01 2010
  • 11/01-17/01 2010
  • 04/01-10/01 2010
  • 28/12-03/01 2016
  • 21/12-27/12 2009
  • 14/12-20/12 2009
  • 07/12-13/12 2009
  • 30/11-06/12 2009
  • 23/11-29/11 2009
  • 16/11-22/11 2009
  • 09/11-15/11 2009
  • 02/11-08/11 2009
  • 26/10-01/11 2009
  • 19/10-25/10 2009
  • 12/10-18/10 2009
  • 05/10-11/10 2009
  • 28/09-04/10 2009
  • 21/09-27/09 2009
  • 14/09-20/09 2009
  • 07/09-13/09 2009
  • 31/08-06/09 2009
  • 24/08-30/08 2009
  • 20/07-26/07 2009
  • 13/07-19/07 2009
  • 06/07-12/07 2009
  • 29/06-05/07 2009
  • 22/06-28/06 2009
  • 15/06-21/06 2009
  • 08/06-14/06 2009
  • 01/06-07/06 2009
  • 25/05-31/05 2009
  • 18/05-24/05 2009
  • 11/05-17/05 2009
  • 04/05-10/05 2009
  • 20/04-26/04 2009
  • 13/04-19/04 2009
  • 06/04-12/04 2009
  • 30/03-05/04 2009
  • 23/03-29/03 2009
  • 16/03-22/03 2009
  • 09/03-15/03 2009
  • 02/03-08/03 2009
  • 23/02-01/03 2009
  • 16/02-22/02 2009
  • 09/02-15/02 2009
  • 02/02-08/02 2009
  • 26/01-01/02 2009
  • 19/01-25/01 2009
  • 12/01-18/01 2009
  • 05/01-11/01 2009
  • 29/12-04/01 2009
  • 22/12-28/12 2008
  • 15/12-21/12 2008
  • 08/12-14/12 2008
  • 01/12-07/12 2008
  • 24/11-30/11 2008
  • 17/11-23/11 2008
  • 10/11-16/11 2008
  • 03/11-09/11 2008
  • 27/10-02/11 2008
  • 20/10-26/10 2008
  • 13/10-19/10 2008
  • 06/10-12/10 2008
  • 29/09-05/10 2008
  • 22/09-28/09 2008
  • 15/09-21/09 2008
  • 08/09-14/09 2008
  • 01/09-07/09 2008
  • 25/08-31/08 2008
  • 18/08-24/08 2008
  • 11/08-17/08 2008
  • 04/08-10/08 2008
  • 28/07-03/08 2008
  • 21/07-27/07 2008
  • 14/07-20/07 2008
  • 07/07-13/07 2008
  • 30/06-06/07 2008
  • 23/06-29/06 2008
  • 16/06-22/06 2008
  • 09/06-15/06 2008
  • 02/06-08/06 2008
  • 26/05-01/06 2008
  • 19/05-25/05 2008
  • 12/05-18/05 2008
  • 05/05-11/05 2008
  • 28/04-04/05 2008
  • 21/04-27/04 2008
  • 14/04-20/04 2008
  • 07/04-13/04 2008
  • 31/03-06/04 2008
  • 24/03-30/03 2008
  • 17/03-23/03 2008
  • 10/03-16/03 2008
  • 03/03-09/03 2008
  • 25/02-02/03 2008
  • 18/02-24/02 2008
  • 11/02-17/02 2008
  • 04/02-10/02 2008
  • 28/01-03/02 2008
  • 21/01-27/01 2008

    Andere URL'zz van ons...
  • Gastenboek
  • Beginselverklaring
  • Mission Statement
  • Onze AO-POSTERS
  • De Schijtoptant

  • Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek. Het is altijd leuk om eens iets van een ander te lezen.


    Blog als favoriet !

    onze ideologische onderbouw
  • WOII Fascisme
  • Spinoza door Etienne Vermeersch
  • Susse van den Ende
  • subversiviteit en situationisme
  • scepticisme en Jean Bricmont en Sokal
  • de grote roerganger en marxbrother 1

  • Buitenlandse voorbeelden om binnenlands na te volgen
  • ressacs Frankrijk
  • Amerika's beste gazet
  • een jonge vriend uit Latijns-Amerika met stamboom
  • bellaciao Frankrijk
  • Teacher dude Griekenland
  • LKP en UGTG Guadeloupe
  • The Huffington Post USA
  • Haaretz Israel
  • Human rights watch
  • IJsland in crisis

    Onze Esthetishe Bovenbouw
  • Bob De Groof
  • Baudouin Breïker
  • Le dernier cri Frankrijk
  • Art brut en aanverwanten
  • De mededeler en Quelle Horreur Olland
  • Schone Vlaemsche Poëzie
  • Muziek en kleinkunst comme on aime
  • @-C-ART-dzz-Offizz

  • Symphatieke blogs van over de taalgrens en Brussel en wijde omgeving
  • Richard III Duc de Gloucester
  • Brussel voor serieuse mensen
  • Taalhistorisch Brussel
  • afrikaanse madammen

  • LINK-swap
  • http://weblog.startpagina.be
  • http://weblog.startpagina.nl/
  • http://weblog.startkabel.nl/
  • http://weblogger.startbewijs.nl/
  • http://besteblogs.eigenstart.nl/

  • Een interessant adres?





    www.desesperado.be

    View blog top tags


    View blog authority




    Pagerankkeyword ranking search engine

    TECHNORATI
    PROFILE




    DOSSIER ENERGIE-DEBAT
  • BLOGBERICHT
    van PART I t.e.m XIII
  • PDF-DOCUMENT
    van PART I t.e.m XIII


  • Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Bloggen.be, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!