~ Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke Randdebiliteit ~
~ HÉT "progressief" Orgaan Der "Hangmatsocialisten" ~ Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke & Politieke Randdebiliteit
21-06-2009
de slimme frigo van ons Tante Wis
Beste lezertjes, we gaan nog even door op het vorige onderwerp namelijk onze slimme meters. Als we dan toch iets slim in onze contreien ontdekken dan gaan we tot op het bot, waarde fans! En zie welke wondere wereld er zich aan onze nieuwsgierige oogjes ontrolt via de zoekterm "slimme meters" . Ons pienter oog valt onmiddellijk op de site van Liberales http://www.liberales.be/mission waarvan we hun "mission statement" hieronder ter verduidelijking afdrukken :
De leden geloven in de kracht, de eigenheid en de zelfontplooiing van de mens om als ontvoogd individu zijn verantwoordelijkheid op te nemen in de samenleving. Opdat ieder individu in staat zou zijn dit te doen, dienen wij ernaar te streven dat er zoveel mogelijk gelijke startkansen zijn.
Vrijheid en verantwoordelijkheid zijn met elkaar verbonden. Individualisering betekent grotere vrijheid en zelfstandigheid van mensen in de vormgeving van hun eigen bestaan, in de keuze met wie men omgaat en van de manier waarop aan die omgang vorm en inhoud wordt gegeven. Vanuit die vrije situatie moet ieder individu zijn verantwoordelijkheid opnemen ten aanzien van zichzelf (door zijn kansen te gebruiken) en van de anderen waarmee hij een samenleving vormt.
Vrijheid en solidariteit zijn voor ons perfect te combineren. Een conflict tussen beide ontstaat alleen wanneer de samenleving als een op zichzelf bestaand iets naast en dan meestal boven het individu wordt gesteld. Solidariteit vergt een investering van de mens in de samenleving en het opnemen van zijn verantwoordelijkheid tegenover de medemens.
Vrijheid verwijst ook naar de mate waarin mensen rechten van anderen respecteren. Een samenleving kan pas menswaardig genoemd worden wanneer zij een maximum aan keuzemogelijkheden aan haar leden kan garanderen. Die zelfbeschikkingsvrijheid en vrije keuze is voornamelijk belangrijk op het gebied van levensbeschouwing en levenshouding, die mensen zelf wensen op te bouwen. Liberales komt aldus op voor wederzijds respect.
Liberales richt zich tot iedereen die gelooft in de vrijheid, openheid en creativiteit van de mens als motor voor meer welvaart en welzijn.
Beste lezertjes, onthou vooral de eerste zin :.... is een onafhankelijke denktank binnen de liberale beweging. Nu gaan we naar de essays op deze leuke site en we vinden : http://www.liberales.be/essays/martens
Nu het effect van de financiële crisis in de reële economie duidelijker wordt, maken de klassieke Keynesiaanse redeneringen voor het voeren van een anticyclisch beleid terug opgang. Refererend naar het stimuleringsplan van Roosevelt in de jaren dertig, brak VN secretaris-generaal Ban Ki-Moon vorige week een lans voor een Groene New Deal (De Morgen van 23/10/2008). De contouren van zon groen stimuleringsbeleid legde de VN vorige week vast in het 'Initiatief Groene Economie'.
In Vlaanderen lanceerden Frank Vandenbroucke en Kathleen Van Brempt het plan om via een betere benutting van de beschikbare middelen, met snelle en slimme investeringen de impact van de financiële crisis in te perken. Overheidsinvesteringen kunnen de teruggevallen vraag van bedrijven en gezinnen deels compenseren. De overheid kan daarnaast ook kapitaal verstrekken dat de commerciële financiële instellingen ,die hun vergiftigde activa versneld moeten afschrijven en balansen moeten opkuisen, niet langer kunnen of durven aanbieden.
Hebben we zulke Keynesiaanse antwoorden niet al eens eerder gehoord? Jawel. Begin jaren 90 pakte Europees commissievoorzitter Jacques Delors uit met een heus Witboek om met mega-infrastructuurwerken een economische relance op gang te brengen en zo miljoenen Europeanen aan de slag te helpen. De Keynesiaanse aanpak van het Witboek leverde echter niet op wat werd verwacht. Dat had zeker te maken met de onvolledige uitvoering, maar ook met de focus op grote (wegen)infrastructuurwerken.
De verbeterde infrastructuur stelde bedrijven namelijk in staat om hun productie- en distributiecentra geografisch te concentreren en te automatiseren. Tegelijk werd het productieproces in stukjes gekapt en ruimtelijk uiteengelegd, vaak met verschuiving van arbeidsintensieve activiteiten naar de lage loonlanden. De netto creatie van duurzame jobs viel hierdoor ondermaats uit. Bovendien gingen de investeringen gepaard met een belangrijke maatschappelijke kost op milieuvlak. Het ontstaan van Europese Distributiecentra van waaruit heel de Europese markt per vrachtwagen just-in-time moest worden bediend, zorgde er immers voor dat een zelfde handelsvolume met veel meer vrachtkilometers werd afgewikkeld. De bedrijfskosten van het voorraadbeheer namen af, terwijl de overheid de kosten van de nieuwe voorraadkamers (de wegen) voor haar rekening nam.
Vandaag hebben we nood aan een relancebeleid dat werkt vóór het milieu in plaats van ertegen. Waarom? Omdat het ongemoeid laten van de klimaatcrisis de economische en sociale crisis alleen maar erger zal maken. Investeren in schone technologieën en hernieuwbare energie voorkomt een veel hogere factuur later. Het gezaghebbende rapport Stern rekende ons voor dat de schadekost van de ernstige klimaatwijzigingen zon 10 keer hoger zal liggen dan de kost om deze te voorkomen.
Investeren in een koolstofarme economie verkleint bovendien onze afhankelijkheid van geïmporteerde fossiele brandstoffen. Juist die afhankelijkheid zorgde samen met de stijgende energieprijzen op de internationale markten voor een gigantische cashflow uit Europa naar de olieproducerende landen. Een ambitieus Europees energiebeleid dat investeert in schone technologie en zuinige producten kost uiteraard ook veel geld, maar het zijn wel miljarden die in de Europese economie worden geïnvesteerd.
Energiezuinige woningen, efficiënte voertuigen en jobs in sectoren die de producten van de toekomst leveren, maken onze gezinnen bovendien weerbaar tegen de bokkensprongen van de energieprijzen op de internationale markten en openen voor onze bedrijven gigantische exportmarkten. Zowel onze koopkracht als onze concurrentiekracht zullen dus wel varen bij een nieuw doortastend Europees gecoördineerd Keynesiaans beleid. Dat geldt ook voor België dat verhoudingsgewijs meer energie-intensieve industrie huisvest en waar het moeilijker is om hernieuwbare energie te produceren. Het Federaal Planbureau berekende onlangs dat de realisatie van de Europese klimaatdoelstellingen in ons land netto 25.000 extra jobs kan opleveren als we onder meer de opbrengsten van de veiling van emissierechten aanwenden om de loonlasten te verlagen.
Kortom: alleen een groene Keynes kan tegelijk een antwoord bieden aan de economische recessie, het jobtekort, de voedselschaarste, de stijgende energieprijzen, het verlies aan natuurlijk kapitaal en de klimaatopwarming. De Trans Europese Netwerken waar Europa vandaag in moet investeren, zijn de energienetwerken. Zo kan de aanleg van een hoogspanningsnet op de bodem van de zee de offshore windmolenparken verbinden met de Scandinavische waterkrachtcentrales. Hierdoor ontstaat één gigantische elektriciteitscentrale waaruit stabiele hernieuwbare elektriciteit kan afgenomen worden en waarbij de Scandinavische waterkrachtcentrales dienst doen als back-up (in windstille periodes) en opslag (bij overaanbod van windstroom).
In Vlaanderen moet het elektriciteitsnet een internetstructuur krijgen zodat gebruikers niet alleen energie kunnen afnemen, maar ze er ook kunnen opzetten. In een slim netwerk zullen gezinnen en bedrijven grotendeels zelf hun stroom en warmte produceren en via het net overschotten en tekorten uitwisselen. Slimme meters moeten straks slimme toestellen kunnen sturen zodat ze bij piekvraag energie opwekken (warmtekrachtinstallaties) en in dalperiodes stroom afnemen (wasmachines, diepvriezen, inplugwagens). Dat garandeert een netevenwicht met veel minder reservecapaciteit. In zon model wordt onze stroommarkt niet langer gedomineerd door enkele spelers. Onze gedemocratiseerde energiemarkten zullen vele investeringen uitlokken in duurzame energieopwekking en -besparing (Negawatts). Of hoe een groen investeringsbeleid niet alleen leidt tot de door Keynes gewilde actieve overheid op korte termijn, maar ook zorgt voor duurzaamheid op lange termijn.
De auteur is Vlaams volksvertegenwoordiger en senator voor sp.a
Misschien is dat wel de echte reden waarom men de liberalen niet meer nodig heeft in de Vlaamse regering men heeft de sp.a en dat is blijkbaar het zelfde aan het worden...Maar na deze pissige opmerking waarvan men makkelijk kan beweren dat ze weinig inhoud aan het debat toevoegt nodigen we onze punthoofdjes die ons dagelijks met plezier lezen uit om de laatste paragraag van dit hoogstaande en technisch onderbouwde essay van de energiespecialist van de sp.a te bestuderen.
In Vlaanderen moet het elektriciteitsnet een internetstructuur krijgen zodat gebruikers niet alleen energie kunnen afnemen, maar ze er ook kunnen opzetten. In een slim netwerk zullen gezinnen en bedrijven grotendeels zelf hun stroom en warmte produceren en via het net overschotten en tekorten uitwisselen. Slimme meters moeten straks slimme toestellen kunnen sturen zodat ze bij piekvraag energie opwekken (warmtekrachtinstallaties) en in dalperiodes stroom afnemen (wasmachines, diepvriezen, inplugwagens). Dat garandeert een netevenwicht met veel minder reservecapaciteit. In zon model wordt onze stroommarkt niet langer gedomineerd door enkele spelers. Onze gedemocratiseerde energiemarkten zullen vele investeringen uitlokken in duurzame energieopwekking en -besparing (Negawatts). Of hoe een groen investeringsbeleid niet alleen leidt tot de door Keynes gewilde actieve overheid op korte termijn, maar ook zorgt voor duurzaamheid op lange termijn.
Kijk beste lezertjes, dat is nu wartaal waarvan we echt kunnen van genieten. Een liberale sos die ons via de Keynesiaanse theorie komt uitleggen dat ons tante Wis met haar schamel overlevingspensioentje in haar tweekamerappartementje in de Seefhoek binnenkort haren eigen "ellentriek" zal maken en dat via een slim netwerk en een nog slimmere meter haar slim frigooke in dalperiodes zal in gang schieten. Bovendien zal ons Tante Wis met haar Negawatts (dat zijn de momenten dat hare frigo een temperatuur heeft gelijk aan die van haar kleerkast) stinkend rijk worden.
Gelukkig zal dat energiemodelleke beperkt blijven tot Vlaanderen want zoals iedereen wel weet stopt de ellentriek aan de taalgrens. Wat ons soske er ook vergat bij te vermelden is de kostprijs van al dat slim alaam. Maar dat is natuurlijk bijzaak voor een echte sos. Ons Tante Wis is al begonnen met bloem en niet gebrande koffie en vooral veel "bougies" te hamsteren tegen "den slechten tijd" die wel heel donker dreigt te worden...
Hier zijn we dan weer met goed nieuws voor alle mensen die nu al moeite hebben met het betalen van hun energiefactuur... We vonden deze leuke info op http://www.standaard.be/Artikel/Detail.aspx?artikelId=PD2BJS96 We melden hier eventjes ter verduidelijking dat die dingen heel wat mensen die nu nog de job uitoefenen van meteropnemer naar den dop zullen verwijzen en dat de enige partij die hier zeer erg bij gebaat zal zijn de stroomproducenten zelf zijn. Zij kunnen hiermee, zoals een slimme lezer ipv van meter schreef als reactie op dit artikel, hun peakload afvlakken en aldus hun winsten opdrijven. De expert waarnaar hier verwezen wordt namelijk Luc Hujoel is niet meteen een man die zomaar iets uit zijn duimpje zuigt omdat hij niet of nauwelijks weet waarover hij praat zoals bij zoveel andere zogenaamdeexperts. Hij is namelijk niet alleen energieexpert zoals hieronder wordt geschreven en baas bij het Brusselse Sibelga maar hij is ook baas bij BNO (Brussels Network Operator) en bij Metrix (Brussels bedrijf voor de opname van de meterstanden) en dus iemand die zeer goed weet waarover hij praat... De toekomst ziet er dus weer heel erg rooskleurig uit voor de OCMW's ....
Slimme meter is niet gratis
vrijdag 19 juni 2009
Auteur: (pse)
LEUVEN - Aan slimme energiemeters hangt een behoorlijk prijskaartje vast voor de verbruiker.
Wat de verbruiker kan uitsparen met een slimme energiemeter in huis, is moeilijker te berekenen, dan wat de meter hem zal kosten. Bij de Belgische koepel van de gemengde distributienetbeheerders Intermixt hebben ze alvast een eerste prijsberekening gemaakt. Het resultaat: een slimme meter kost de verbruiker 25 euro per jaar extra.
Dat is volgens Luc Hujoel dan nog een conservatieve schatting, omdat dat bedrag alleen de plaatsing van slimme meters bij alle verbruikers in ons land vergoedt. Hujoel is een van de energie-experts van de gemengde distributiebeheerders en tevens topman van de Brusselse distributienetbeheerder Sibelga. Hij schat dat de plaatsing van slimme meters in heel België 2,5 miljard euro zal vergen. Per verbruiker betekent het dat de intercommunales 400euro moeten voorzien. En aangezien investeringen van de distributienetbeheerders verrekend worden in de elektriciteitsprijs, betaalt de verbruiker uiteindelijk de rekening voor de installatie van de slimme meters.
De rekening dreigt volgens de expert van Intermixt nog heel wat hoger uit te vallen. De massale introductie van de slimme meters zal ook belangrijke investeringen veroorzaken in de laagspanningscabines en de ver doorgedreven informatisering van het netwerkbeheer. Over de omvang van die investeringen kan alleen gegist worden, stelt Luc Hujoel. De ervaring met de informatisering van het beheer en verwerking van metergegevens bij de gemengde distributienetbeheerders zoals Eandis en Sibelga heeft volgens hem alvast geleerd dat de kosten veel hoger kunnen oplopen dan oorspronkelijk begroot.
Intermixt voegt er nog aan toe dat de regulator de vergoeding moet optrekken voor dergelijke zware investeringen van de netbeheerders in slimme meters en de daaraan gekoppelde modernisering van de laagspanningsnetten. Dat kan eveneens leiden tot een meerprijs voor de verbruiker.
De introductie van de slimme meters lijkt overigens onvermijdelijk. Europa wil dat tegen 2020 bij 80 procent van de verbruikers zo'n meter is geïnstalleerd. De meters moeten meehelpen om de groei van het energieverbruik gevoelig af te remmen. (pse)
en voor diegenen die niet moesten weten wat slimme meters zijn :
WAT ZIJN SLIMME METERS?
Onder een slimme meter verstaat de VREG een meter die het energieverbruik op het moment zelf (real-time) vaststelt en de mogelijkheid biedt om het verbruik zowel lokaal als van op afstand uit te lezen en die tevens kan gebruikt worden om van op afstand het energieverbruik te beperken of de verbruiker aan- en af te schakelen.
De term "slim" slaat - eerder dan op intelligentie van de meter zelf - vooral op de communicatiemogelijkheden (niet alleen wat betreft meterstanden en andere bijkomende informatie, maar ook bijvoorbeeld de mogelijkheid tot aan- of afschakelen van op afstand) en mogelijkheid tot latere upgrades van de meter van op afstand. De slimme meter en het communicatiesysteem moeten bovendien deel uitmaken van een intelligent systeem waarbij de gecommuniceerde gegevens zo efficiënt mogelijk gebruikt worden of ter beschikking gesteld worden, en waarbij de meter en meterfuncties snel en betrouwbaar kunnen worden aangesproken.
Het is duidelijk dat door de invoering van slimme meters geen fysieke meteropnames meer moeten gebeuren. Op alle belangrijke momenten (verhuizing, leverancierswissel) kan de meterstand van op afstand afgelezen worden. Slimme meters laten ook toe om afnemers meer informatie te geven over hun verbruik, zodat ze hun gedrag kunnen aanpassen. De facturatie kan sneller en correcter verlopen en dat leidt tot minder klachten en ongenoegen. Fraude kan ook sneller opgespoord worden. Er zijn nog heel wat andere voordelen. De belangrijkste voor- en nadelen van een massale invoering van slimme meters komen uitgebreider aan bod in de kosten-batenanalyse die de VREG liet opstellen.
SITUERING
In verschillende Europese landen werden al een aantal projecten van massale plaatsing van slimme meters opgestart en uitgevoerd. Italië wenst de invoering van slimme meters tegen 2012 te hebben afgerond en de overgrote meerderheid van de Italianen beschikt ondertussen al over een slimme meter. In Zweden is men volop bezig met de uitrol ervan. Ondermeer Nederland en Frankrijk bereiden een grootschalige invoering voor. Elk land heeft zijn eigen redenen voor de invoering van slimme meters. Met het in voege treden van de energie efficiëntierichtlijn en meer bepaald de verplichting tot frequente facturering op basis van reële verbruiken, is er wel een belangrijk argument voor de invoering van slimme meters.
Meestal speelde de overheid een belangrijke rol in het opstarten van deze projecten, soms zelfs door het verplichten van de invoering ervan (zoals Italië, Zweden, Spanje en Nederland). Uit meerdere studies in verband met de invoering van slimme meters blijkt dat het niet evident is om uit te pakken met een sterk positieve kosten-batenanalyse. Bovendien zijn de kosten en baten meestal niet gelijk verdeeld over de belanghebbenden en het is niet altijd duidelijk wie uiteindelijk de kosten van de invoering van slimme meters draagt.
WAT GEBEURT ER IN VLAANDEREN?
In de loop van 2007 heeft de VREG het overleg opgestart met de netbeheerders en leveranciers over de mogelijke invoering van slimme meters in het Vlaamse Gewest. Doel is om te bestuderen of de massale invoering van slimme meters wenselijk is vanuit technisch en financieel oogpunt.
In 2007 liet de VREG een eerste studie uitvoeren door de KUL waarin de communicatiemiddelen die gebruikt kunnen worden voor de gegevensoverdracht (communicatie over het elektriciteitsnet, communicatie over telefoon- en kabelnet en draadloze communicatie) onderling vergeleken worden qua kost en geschiktheid voor de vereiste functionaliteiten.
In 2008 werd door consultant KEMA een kosten-batenmodel ontwikkeld voor de Vlaamse markt, waarmee de kosten en baten van de invoering van de slimme meters kunnen worden geanalyseerd. Dit model gaat uit van een macro-economische benadering, maar de impact op de verschillende belanghebbenden (de netbeheerders, de leveranciers, de verbruikers, de overheid) kan eveneens worden onderzocht. Verschillende alternatieven kunnen worden bekeken (onder meer met betrekking tot de communicatiemedia en de functionaliteiten) binnen het kader van de huidige marktorganisatie. De lijst met functionaliteiten en de meeste gegevens voor het model werden aangeleverd door het Werktraject 4 van de Studie over het marktmodel die de VREG uitvoert. Een eerste rapport met resultaten werd in juli 2008 op de VREG-website geplaatst. Het model kan verder gebruikt worden als instrument om advies te verlenen en beslissingen over de invoering van slimme meters te onderbouwen.
In haar ondernemingsplan 2008 heeft de VREG zich ertoe geëngageerd op basis van deze analyse een eerste advies te verstrekken over de wenselijkheid van de aanpassing van het regelgevend kader inzake metering aan de Vlaamse minister van Energie. Op basis van de onderzoeksresultaten totnogtoe, adviseerde de VREG aan de Vlaamse minister van Energie om in samenwerking met de sector verder onderzoek te doen. Er is dus nog geen concrete beslissing genomen over het al dan niet invoeren van slimme meters in Vlaanderen.
Lezen we nu geen tegenspraak tussen het artikel in De Standaard dat het heeft over een Europese directive die eist dat tegeb 2020 gans de zwik zo een ding moet hebben en de tekst hierboven van de Vreg dat laat uitschemeren dat er kosten-batenanalyses worden gemaakt en dat er nog geen beslissing is genomen??? We zullen weer slecht gelezen hebben.....
Wij bieden hier onze platste en meest welriekende excuses aan voor de tijdelijke inactiviteit op ons blogje. Wij ontkennen dat dit iets zou te maken hebben met interne afrekeningen binnen de verschillende redactieclans. Er is evenmin een verband met onze berichtgeving over Iran en de Mossad heeft ons nog steeds niet uitgeroeid noch met fosfor noch met slechte ballen in tomatensaus. We hadden een spijtige samenloop van omstandigheden, vanuit jullie oogpunt dan toch, namelijk enen technisch euvel dat wel vaker voorkomt met PC's, vervolgens enen belangrijk kaderlid-vorser-medewerker dat artistiek openbloeit en daar nogal wat tijd pleegt in te steken, en uiteindelijk een andere drukdoener die enen ulktrageheime buitenlandsche missie heeft ondernomen om te overleggen met het pas weer uit de doden opgestane genie der Karpaten en de nooit ondergaande zon van Roemenië ofte de leider der leiders, kameraad Ceauscescu himself. We willen onze lezertjes echter niet geheel in het ongewisse laten over deze ultra-geheime missie en een tipje van de sluier oplichten. Onze leider der leiders kon de eeuwige rust niet vinden omdat zijn geest geen rust vond wegens het tobben over de vraag welk product het best geschikt was voor de 3600 hectaren marmeren vloeren in het paleis. Was het Mister Proper met lentegeur of het witte huismerk van Delhaize met de geur van wilde seringen, speciaal voor badkamers? We hebben echter een vrij verrassende conclusie moeten trekken uit dit tijdelijke intellectuele dieet waarop onze talrijke lezersscharen hebben overleefd: hoe minder we schrijven, hoe meer we gelezen worden. Intussen staan we zelfs weer op de eerste plaats in de top 20 van de bloggenblogs. This must be Flanders, my dear Watson! Maar wee de vermetelen met de satanische grijns op het aangezicht die ons al dood en begraven waanden. Wij beloven deze vileine benden en hormonale uitwassen te land, ter zee en vanuit de lucht te blijven bestoken met gortige schimpscheuten. We'll never surrender!
We zijn er stilaan een slechte gewoonte van aan het maken om rellen en
manifestaties te laten zien. Deze keer zit het er bovenarms op in
Teheran. Niks gelijkt meer op een rel dan een andere rel zullen we maar
zeggen. Maar er is toch een licht verschil. In Teheran zijn de vrouwen
erg in de minderheid tijdens de betogingen en ze zullen daar we een
zeer goeie reden voor hebben vermoeden we. Maar toch zijn er aanwezig
waarvoor we hier onze hoed heel plechtstatig zullen afnemen. Dat zijn
madammen zoals we ze graag zien, de heren ook trouwens. Dat zijn ginds
regimes die niet meteen uitblinken in democratische principes en
medezeggenschap dus ... maar we zijn wel erg onder indruk van de
massale protesten. Het bewijst nog maar eens dat je niet tegen het volk
kan blijven regeren. Zelfs niet diegenen die zgenaamd in plaats van één
of andere god menen te moeten spreken. http://www.youtube.com/watch?v=hDlYYQb2FOc&feature=related http://www.youtube.com/watch?v=4ouIjyFBahY&feature=related
en we geven jullie een paar interessante meningen vanuit een Israelisch oogpunt over de gebeurtenissen in Teheran :
Iranian presidential candidate Mir Hossein Mousavi was reportedly
arrested Saturday following the reformist's defeat at the polls by
hardliner Mahmoud Ahmadinejad. Supporters of Mousavi, the main
challenger to Ahmadinejad, have responded to the election with the most
serious unrest in Tehran in a decade and claim that the result was the
work of a dictatorship.
There have been a number of contradictory reports from Iran, in
large part due to the heavy restrictions imposed on the media in the
Islamic Republic and in particular on foreign reporters.
Mousavi's arrest was reported by an unofficial source, who said
that the presidential contender had been arrested en route to the home
of Iran's supreme leader, Ayatollah Ali Khamenei. Pro-reform Mousavi
has denounced the election as rigged and vowed he will not accept
defeat. He and key aides could not be reached by phone Saturday.
Advertisement
Several hundred demonstrators - many wearing the trademark green colors
of Mousavi's campaign - chanted "the government lied to the people" and
gathered near the Interior Ministry as the final count from Friday's
presidential election was announced.
As night fell Saturday, the rioting and fires continued on the
streets of Tehran. The city's cell phone network appeared to be down
Saturday night. When users tried to call cell phones, a message
appeared saying error in connection. There were also reports of
difficulties accessing social networking sites - used by Mousavi to
rally supporters.
There was no immediate comment from Iran's Telecommunications
Ministry and it did not appear that cell phones were down throughout
the country. Residents in several provinces say their service is
working.
The result gave 62.6 percent of the vote to Ahmadinejad and 33.75
to Mousavi - a former prime minister who has become the hero of a
youth-driven movement seeking greater liberties and a gentler face for
Iran abroad.
Iran's supreme leader, Ayatollah Ali Khamenei, closed the door on
any chance he could use his limitless powers to intervene in the
disputes from the election. In a message on state TV, he urged the
nation to unite behind Ahmadinejad, calling the result a "divine
assessment."
"I'm warning that I won't surrender to this manipulation," said a
statement on Mousavi's Web site. "The outcome of what we've seen from
the performance of officials ... is nothing but shaking the pillars of
the Islamic Republic of Iran's sacred system and governance of lies and
dictatorship," it added.
Mousavi warned people won't respect those who take power through
fraud. The headline on one of his Web sites read: "I won't give in to
this dangerous manipulation."
Mousavi appealed directly to Khamenei to intervene and stop what he
said were violations of the law. Khamenei, who is not elected, holds
ultimate political authority in Iran and controls all major policy
decisions.
It was also reported Saturday that former Iranian president Ali
Akbar Hashemi Rafsanjani, a Mousavi supporter, had resigned from all of
his official positions in protest against the results of the election.
'Healthy election'
Ahmadinejad, in a nationally televised victory speech, said that
the election process had been "free and healthy," and accused the
foreign media of coverage that harms the Iranian people. There was more
rioting at night and fires continued to burn on the streets of Tehran.
"People voted for my policies," the conservative president said in
his first post-election comment. "It was a free and healthy election,"
he said, without making direct reference to electoral violation
assertions by Mousavi.
As he was speaking, supporters of Mousavi clashed with police in
various places in Tehran, chanting anti-Ahmadinejad slogans, witnesses
said.
"Everybody should respect people's vote ... we need a calm
atmosphere to build the country," Ahmadinejad said. He also took a
swipe at his opponents in the election, which was marked by
unprecedented mudslinging.
Ahmadinejad, who swept to power in 2005 pledging to revive the
values of the 1979 Islamic revolution, accused his opponents of
corruption during the campaign. They accused him of lying about the
economy, which is suffering from high inflation.
"I named some people during the campaign. I was accused of
insulting them, but it is not an insult," he said, referring to his
comments about Rafsanjani. "Those who have revolutionary background are
not allowed to have extravagant demands," he said.
"All political and propaganda machines abroad and sections inside
the country have been mobilized against the nation," he said. "They
have launched the heaviest propaganda and psychological war against the
Iranian nation. Many global networks continuously worked, employing
very complicated methods, that work against our nation and arranged a
full-fledged battle against us."
Without mentioning the unrest on the streets, Ahmadinejad
proclaimed that a new era has begun in the history of the Iranian
nation.
"A bright and glorious future is ahead for the Iranian nation. ... I invite everyone to join me in constructing Iran," he said.
Street battles in Tehran
The clashes in central Tehran were the more serious disturbances in the
capital since student-led protests in 1999. They showed the
potential for the showdown to spill over into further violence and
challenges to the Islamic establishment.
The demonstrations began Saturday morning shortly before the government
announced the final results.
Protesters set fire to tires outside the Interior Ministry and anti-riot
police fought back with clubs and smashed cars. Helmeted police on
foot and others on buzzing motorcycles chased bands of protesters
roaming the streets pumping their fists in the air. Officers beat
protesters with swift blows from their truncheons and kicks with their
boots. Some of the demonstrators grouped together to charge back at
police, hurling stones.
Plumes of dark smoke streaked over the city, as burning barricades
of tires and garbage bins glowed orange in the streets. Protesters also
torched an empty bus, engulfing it in flames on a Tehran street.
An Associated Press photographer saw a plainclothes security
official beating a woman with his truncheon. Italian state TV RAI said
one of its crews was caught in the clashes in front Mousavi's
headquarters. Their Iranian interpreter was beaten with clubs by riot
police and officers confiscated the cameraman's tapes, the station
said.
In another main street of Tehran, some 300 young people blocked the
avenue by forming a human chain and chanted Ahmadi, shame on you. Leave
the government alone. There was no word on any casualties from the
unrest.
There were also protests by Mousavi supporers in the southern city
of Ahvaz in the oil-rich province of Khuzestan who shouted, "Mousavi,
take our votes back!" witnesses said.
It was not clear how many Iranians were even aware of Mousavi's claims of
fraud. Communications disruptions began in the later hours of
voting Friday - suggesting an information clampdown. State television
and radio only broadcast the Interior Ministry's vote count and not
Mousavi's midnight news conference.
Mousavi's campaign headquarters urged people to show restraint.
Interior Minister Sadeq Mahsouli, who supervised the elections and
heads the nation's police forces, warned people not to join any
unauthorized gatherings.
The powerful Revolutionary Guard cautioned Wednesday it would crush any
revolution against the Islamic regime by Mousavi's green movement. The
Revolutionary Guard is directly under the control of the ruling
clerics and has vast influence in every corner of the country through a
network of volunteer militias.
Police stormed the headquarters of Iran's largest reformist party
and arrested several top reformist leaders, said political activists
close to the party.
There was no immediate confirmation from authorities of the raid on
the party, the Islamic Iran Participation Front. The activists spoke on
condition of anonymity because of the sensitivity of the situation.
Even before the vote counting began, Mousavi declared himself
definitely the winner based on all indications from all over Iran. He
accused the government of manipulating the people's vote to keep
Ahmadinejad in power and suggested the reformist camp would stand up to
challenge the results.
It is our duty to defend people's votes. There is no turning back, he said, alleging widespread irregularities.
Mousavi's backers were stunned at the Interior Ministry's claim that
Ahmadinejad won after widespread predictions of a close race - or even a
slight edge for the reformist candidate.
Turnout was a record 85 percent of the 46.2 million eligible voters.
"Many Iranians went to the people because they wanted to bring
change," said Mousavi supporter Nasser Amiri, a hospital clerk in
Tehran. "Almost everybody I know voted for Mousavi but Ahmadinejad is
being declared the winner. The government announcement is nothing but
widespread fraud. It is very, very disappointing. I'll never ever again
vote in Iran."
President Mahmoud Ahmadinejad on Sunday said any country that dared to
attack Iran would "deeply regret" such a move, dashing hopes that his
re-election Saturday would temper his confrontational stance toward the
world.
"Who dares to attack Iran? Who even dares to think about it?" Ahmadinejad said at a news conference in response to a question.
Iran's refusal to halt nuclear work the West suspects is aimed at
making bombs, a charge Tehran denies, has sparked persistent
speculation that Israel or the United States might strike at the
country's nuclear facilities.
Advertisement
Ahmadinejad added that Iran's nuclear issue "belongs in the past,"
indicating there would be no change in nuclear policy during his second
term in office.
Meanwhile, defeated presidential candidate Mir Hossein Mousavi
formally appealed against Iran's election result on Sunday to the
legislative body, the Guardian Council, a statement on his website
said.
"Today, I have submitted my official formal request to the council
to cancel the election result," Mousavi said in the statement. "I urge
you Iranian nation to continue your nationwide protests in a peaceful
and legal way."
Iranian police again clashed on Sunday with demonstrators protesting in Tehran against his re-election.
Supporters of defeated reformist Mir Hossein Mousavi, who has
dismissed Ahmadinejad's victory in Friday's election as a "dangerous
charade", gathered in the city centre, chanted his name and threw
stones at police, a Reuters witness said.
Police on motorcycles drove through the crowd to disperse the
protesters. At least one person, a woman, was injured. Police briefly
detained journalists filming the violence.
In Sunday's news conference, Iranian President Mahmoud Ahmadinejad
also defended his re-election as "clean and healthy," dismissing
complaints by defeated candidates as sour grapes.
"They may be upset by their failure," he said. "They spent lot of
money to make propaganda [and] expected to win so it is natural they
are disappointed and upset."
"The margin between my votes and the others is too much and no one can question it."
Reports: Iran rounds up Mousavi, 100 reformists
Sunday's clashes came after reports that more than 100 Iranian reformists, including Mousavi, were arrested on Saturday night.
Mohammad Ali Abtahi, a leading reformist, said that the brother of
former president Mohammad Khatami was among the detainees. The L.A.
Times reported Sunday that Mousavi, the main challenger to Ahmadinejad,
had been put under house arrest.
"They were taken from their homes last night," Abtahi said. He said more arrests were expected.
A judiciary spokesman said they had not been arrested but that they
were summoned and "warned not to increase tension." They were later
released, he said.
Authorities released Khatami's brother on Sunday, his wife, Zahra Eshraghi, told The Associated Press.
She said at least two other top leaders of Iran's largest reformist
party, the Islamic Iran Participation Front, including the party's
secretary-general, were also released early Sunday after they were
arrested when police stormed the party's headquarters on Saturday.
Several others remained in custody, she said.
The arrests seemed aimed at avoiding a repeat of the chaos that
lasted past midnight Saturday. Opponents of President Mahmoud
Ahmadinejad set buses and cars ablaze in the capital and threw rocks at
police to protest what they viewed as his illegitimate victory.
Iran filters Internet in apparent bit to undercut liberal voices
Iran restored cell phone service that had been down in the capital
since Saturday. But Iranians could not send text messages from their
phones, and the government increased its Internet filtering in an
apparent bit to undercut liberal voices.
Web sites linked to Mousavi, who declared himself the true winner
of Friday's presidential race and urged backers to resist the
government, were down. Social networking sites including Facebook and
Twitter were also not working.
The restrictions were likely intended to prevent Mousavi's
supporters from organizing large-scale protests. But several small
groups took to the streets, according to witnesses. About 300 Mousavi
supporters gathered outside Sharif University, chanting "Where are our
votes?"
About a dozen riot police descended upon a crowd of some 50 Mousavi
supporters standing outside his campaign quarters, beating them with
batons and causing them to disperse.
Reports that Mousavi was under house arrest could not be confirmed,
but the 67-year-old former prime minister has not been seen in public
since he gave a late night press conference Friday where he accused the
government of voter fraud. On Saturday, Mousavi released a Web message
saying he would not surrender to this manipulation.
Tehran deputy prosecutor, Mahmoud Slarkia, told the semi-official
ISNA news agency that less than 10 people were arrested on the charge
of disturbing public opinion through their false reports on Web sites
after the election. He did not mention any names.
Iran's deputy police chief Ahmad Reza Radan said some of Saturday's
protesters were detained and police used tear gas to stop the
demonstrations. He said the situation was under control and accused the
foreign media of exaggerating the protests to show unrest in Tehran.
Police will not allow protesters to disturb the peace and calmness
of the people under the influence of foreign media, Radan said on state
television, which showed footage of the protests for the first time
Sunday.
Ahmadinejad: Foreign media coverage harming Iranian people
Ahmadinejad also accused the foreign media of producing coverage
that harmed the Iranian people in an address to the country broadcast
on state TV late Saturday, saying "a large number of foreign media ...
organized a full-fledged fight against our people."
He did not mention the unrest, saying only a new era has begun in
the history of the Iranian nation. Ahmadinejad is scheduled to hold a
massive rally with supporters Sunday afternoon in central Tehran.
Slarkia, the deputy prosecutor, confirmed that Iran was blocking five pro-Mousavi Web sites because of election violations.
The U.S. has refused to accept Ahmadinejad's claim of a landslide
re-election victory said it was looking into allegations of election
fraud. There are no independent election monitors in Iran.
U.S. Secretary of State Hillary Rodham Clinton said Saturday she hoped the
outcome reflects "the genuine will and desire of Iranian voters."
The European Union also said it was concerned about alleged irregularities
during Friday's vote.
Past Iranian elections were considered generally fair. In 2005,
when Ahmadinejad was first elected, the losing candidates claimed
irregularities at the polls, but the charges were never investigated.
Mousavi called on his backers to avoid violence, but he is still
talking tough about pressing his claims of election fraud. He charges
the polls closed early but has not fully outlined all of his fraud
allegations.
There also have been no hints of any new policy shifts on key
international issues such as Iran's standoff over its nuclear program
and the offer by President Barack Obama to open dialogue after a nearly
30-year diplomatic estrangement. All high-level decisions are
controlled by the ruling theocracy.
Any early bets about the results of Iran's presidential elections
bordered on stupidity. Israeli intelligence can predict with certainty
only the results of election campaigns in the pseudo-democracies of the
Arab world, such as Egypt and Syria, in which the ruler will never drop
below a threshold of 99 percent of the voters.
When it comes to countries or entities in which the process is
closer to genuine democracy, there is a greater chance for forecasts to
fail. That is what happened under Israel's nose during the Palestinian
Authority parliamentary election three and a half years ago, when the
intelligence community did not foresee the victory of Hamas (the Shin
Bet security service cunningly covered itself in advance with a
prediction of "both this and that").
That is probably what happened at the beginning of last week, when
Israeli intelligence - like every other pundit in the region - did not
foresee that the moderate pro-Western alliance would actually defeat
Hezbollah in the Lebanese election.
Advertisement
And if that was the case in Lebanon, it's all the more so in Iran:
1,000 kilometers from us, over 70 million inhabitants, 46 million
voters and a process in which certain aspects, at least, are surprising
in their openness. When it comes to Iran, there is no escaping the old
cliche about the elephant and the Jewish problem. And in this case,
paradoxically, it seems that from Israel's point of view the victory of
incumbent President Mahmoud Ahmadinejad is actually preferable. Not
only because "better the devil you know," but because the victory of
the pro-reform candidate will paste an attractive mask on the face of
Iranian nuclear ambitions.
Western experts now agree that even during the tenure of moderate
president Mohammad Khatami (1997-2005), the nuclear program continued
to advance. And in any case, the person who really decides on the
nuclear issue is not the president but the spiritual leader. One of the
president's advisers even made it clear recently, in an interview with
Reuters, that the spiritual leader will continue to shape his country's
nuclear policy, regardless of the election results.
Ahmadinejad, with his Holocaust denial and his long series of
provocations, drew most of the attention, but apparently had less
influence on the nuclear program. There are even senior members of the
Israeli defense establishment who share the public stance of former
Mossad chief Ephraim Halevy, who claimed that the Iranian president's
behavior, perceived in the West as quasi-lunatic, advanced Israel's
security interests.
To judge by the Obama administration's behavior so far in its first
campaign, against the North Korean nuclear program, it would seem that
Israel should not nurture too many hopes for American toughness in the
dialogue with Iran. Pyongyang added to the anti-Western incitement this
week, to the point of a threat to launch nuclear missiles. Washington's
reaction was limited, at this stage, to a declaration by Secretary of
Defense Robert Gates regarding America's ability to intercept missiles,
and talk about intensifying UN Security Council sanctions.
The first reports from the Barack Obama-Benjamin Netanyahu summit
last month conveyed satisfaction on the part of Israel's prime minister
at the U.S. president's stance on the nuclear issue. In its optimistic
moments Israel mentions Iran's vulnerability to economic sanctions and
Obama's presumed ability to enlist support from Russia and China. But
an American failure to stop the Iranian program will affect not only
the extent of the threat to Israel. It will also symbolize the
beginning of a regional arms race, at the end of which several Arab
countries will also acquire nuclear weapons, in a desperate attempt to
achieve a balance in the face of Iranian hegemony.
A new language
A week after Obama's historic speech at Cairo University, it is
still too early to determine its long-term influence. Meanwhile,
Washington can be pleased with the results of the Lebanese elections,
and can be impressed by the fact that various leaders in the region,
among them even terror activists, are making an blatant effort to
demonstrate that they have internalized the conceptual world of the
American president.
The head of the moderate coalition in Lebanon, Saad al-Hariri,
declared that his country will adhere to the Arab peace initiative
vis-a-vis Israel and made a point of flattering the Americans. "The
significant turning point depends on what the U.S. does. It has a
decisive role in the game. If it plays the game right, we'll have peace
in the region," said Hariri. Even Khaled Meshal of Hamas, a well-known
peace advocate, said this week during a visit to Cairo that his
organization will be "a positive factor in the peace process and will
support a fair solution for the Palestinian people."
Obama, added Meshal, is speaking in a "new language." He praised
the U.S. administration for its pressure on Israel to halt construction
in the settlements, and once again described Israel as "an obstacle to
peace, as everyone knows." Hamas is making an effort, from time to
time, to voice more moderate messages to Western ears. Their importance
lies mainly in the reactions they will arouse: When Washington is
conducting a widely-publicized quarrel with Jerusalem, the
international community tends to have a positive attitude toward
Meshal's ostensibly pragmatic declarations.
At least in the centrist and left-leaning wing of the Netanyahu
government there is an increasing realization that the prime minister
erred when he did not announce early on that the commitments of
previous governments - and by implication the idea of two states for
two peoples - are acceptable to him. In his speech at Bar Ilan
University we will discover how well Netanyahu succeeds in extricating
himself from the trap into which he marched with such determination.
Security first
Last week Netanyahu and his defense minister, Ehud Barak, went down
to the Negev to observe a concluding exercise of the officers' course
at Training Base One. The tanks and helicopters were a somewhat strange
backdrop for peace declarations, and Netanyahu did in fact choose to
focus, as a substitute, on somewhat forced nostalgia for the smell of
high explosives. Truly, there's nothing like the smell of napalm in the
morning.
To observers from the sidelines in the south, Netanyahu looked more
pressured than usual. It is doubtful that this is the way he pictured
his first months in the job that he tried so hard to retrieve for 10
years. But at the moment he is stuck with an almost unprecedented
crisis vis-a-vis the U.S. administration, with a non-functioning Prime
Minister's Office and under blatant threats by the settlers.
Barak, who has managed for two months to restrain himself and be
forgiving toward the prime minister, explained this week to members of
the Council for Peace and Security that Israel must welcome and
participate in efforts for a regional agreement, and that it still
enjoys profound American support on security matters.
If Netanyahu decides to surprise everyone and begin significant
diplomatic negotiations with the Palestinians, and mainly with the
Syrians, he will find not only Barak at his side, but the general staff
of the Israel Defense Forces as well. The professional opinion of the
general staff is quite clear, and was conveyed to the prime minister
when he assumed the position: The threats against Israel are worrisome,
but at the present time specifically, opportunities are being created
as well. There is a short time frame in which the interests of Israel
and the moderate Arab countries in the region are coalescing, and may
even enable the promotion of peace initiatives.
Now it is Israel that must decide where its real security interest lies, and act accordingly.
Rare jongens daar in Jeruzalem !
Voor wat
betreft onze binnenlandse moeilijkheden verwijzen we graag eens naar
een blog dat al lang bestaat en zeer degelijke dingen schrijft over ons
Belgistaanse vaderland. Een blog dat we steeds met veel plezier lezen
en dat we nogh nooit hebben kunnen betrappen op flauwe zever.
Integendeel. Het is zeker geen links blog maar je moet helemaal niet
links zijn om degelijk onderbouwde dingen te schrijven. We hebben het
over het blog van Bruno Yammine, een Belgicist in hert en nieren die
zijn overtuiging met brio verdedigd en een zeer scherpe pen heeft.
Daarom houden we het hier erg kort want we raden jullie aan om eens
uitgebreid te gaan snuisteren op
Zelfs
al vinden we dat BUB-partijgedoe maar niks, we vinden dit blog erg de
moeite! Lezen dus en van uit onze hangmat sturen we een luie groet naar
Bruno Yammine. Voortdoen Bruno!