~ Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke Randdebiliteit ~
~ HÉT "progressief" Orgaan Der "Hangmatsocialisten" ~ Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke & Politieke Randdebiliteit
22-07-2009
Ruzie en ambras en wij muizen er even tussenuit
Beste lezertjes, vanaf dit eigenste ogenblik tot en met eind augustus zal de freqentie waarmee we onze ergernissen publiek maken enigszins dalen, al dan niet tot nooit geziene dieptepunten. We willen er toch even van tussen om nog meer geërgerd terug te te keren in september. Jullie kunnen van de gelegenheid gebruik maken om wat oudere bijdragen te bestuderen. Als tip met stip geven we graag ons energiedossier. Energie zal immers een hot item worden in het najaar. Onze lethargische federale regering die tegen dan hopelijk uit een meerderheid genaturaliseerde asielzoekers zal bestaan, zou dan het debat rond het al dan niet langer open houden van de kerncentrales moeten starten.Waarom hopen we op een meerderheid genaturaliseerde asielzoekers, horen wij al her en der vragen? Wel, die mensen hebben tenminste zin in initiatief getoond wat van onze inheemse federale ministers en staatssecretarissen nauwelijks kan gezegd worden. Tenzij de vrouwelijke excellenties die mekaar bijna de ogen uitkrabten. Gelukkig hebben ze met een stoeltjesdans en een vriendelijke afscheidskus het probleem terug binnen de normale perken kunnen brengen. Ondertussen werden de wraakroepende toestanden rond de asielzoekers zogezegd opgelost. Of het klopt durven we niet meteen zeggen want blijkt dat men zelfs de kostprijsberekening van de maatregel is vergeten maar dat zijn we inmiddels al gewoon. Of de rechtstreeks betrokkenen er mee uit de shit zullen geraken...wij wedden er niet op. terug naar ons kerndebat, de energie dus. Wij raden elke nog op vaderlandse bodem verblijvende Vlaming aan om vandaag De Standaard te lezen. Niet omwille van één of andere commentaar of artikel maar voor de pagina "E8 Seintjes". Wat kan daar nu zo al interessants te lezen vallen? Wel daar staat, beste lezertjes een "Kennisgeving Kernenergiewet" vanwege de Nederlandse (Ollandse dus) Minister van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer. En we citeren : " op 29 juni2009 (zal louter toevallig zijn...vlak voor de vakantie ) is van Delta Energy N.V. een startnotitie voor de milieu-effectrapportage ontvangen ten aanzien van het voorgenomen bouwen en het vervolgens bedrijven van een tweede kerncentrale te Borsele. Al een mooi begin voor onze groene meisjes en jongens om zich stilaan een maagzweer te kweken alvorens aan het eigen nationaal debat te beginnen! En moesten jullie onze kerncentrales willen sluiten, beste groentjes, wees dan al maar gerust, de stroom zal dan vanuit Borsele en de Franse kerncentrales rijkelijk ons eigen landje overstromen....dus geen paniek, sluiten die boel. Belgistan zal daartegen wel vol staan met villa's met zonnepanelen op hun dak. Ook zal geen enkele schar of tong zijn weg nog vinden temidden van onze offshorewindmolens.Terloops toch even de vraag stellen aan de nieuwe nog op te richten Vlaamse Energiemaatschappij of ze wel bevoegd is voor deze off-shore-windmolenparken want volgens ons is dit nog niet meteen een uitgemaakte zaak. Er wordt veel over gepraat en in de gazetten geschreven maar zoals iedereen wel weet is dat allemaal niet zo simpel. Zijn die windmolenparken in de Noordzee nu regionale materie of federale? Allez vooruit, de ruzie kan beginnen...! Voilà, met deze leuke boodschappen laten we jullie wat verweesd achter want er zullen dus zeker geen dagelijkse ergernissen meer verschijnen tot begin september, remember. Tot binnenkort!
Als ware socialisten, zij het dan van de hangmatsoort, voelen wij ons
erg betrokken bij het diepzinnige debat dat momenteel wordt gevoerd in
Frankrijk rond de al dan niet dode Parti Socialiste. Vermits Fransen
houden van dergelijke debatten zeker wanneer de grote salonfilosofen
als BHL en andere afkortingen er zich mee moeien. BHL is zo een
welbespraakt orakel met grijzend Beethovenkapsel waarvan elke scheet
gepubliceerd en druk becommentarieerd wordt. Deze keer richt hij zijn
vuurwerk dus op de (Franse) PS waarvan hij niet geheel ten onrechte
beweert dat deze partij dood is. Het zelfde kan trouwens beweerd worden
van vele Europese socialistische partijen. Ze zeulen inderdaad een
zwaar verleden en nogal wat mamoetachtigen met zich mee. In ons eigen
Belgistan tellen we twee zulke archeologische overblijfselen de sp-a en
de Waalse PS die in tegenstelling tot het devies: werkers aller landen
verenigt u, mekaar bijna naar het leven staan. Dus volgen we met de
nodige aandacht de regenbui in volle komkommertijd in Parijs en
omgeving omdat uit ervaring blijkt dat het dan binnenkort druppelt in
Brussel.http://www.standaard.be/Artikel/Detail.aspx?artikelId=GK2CS4DQ
BRUSSEL - Opschudding in het Franse politieke
landschap. De bekende filosoof Bernard-Henri Lévy zei gisteren in
interviews dat de Franse socialistische partij 'dood' is en geen andere
toekomst heeft dan zichzelf op te heffen.
Van onze redactrice
'Zal de PS sterven? Neen, ze is al dood. Niemand, of bijna niemand,
durft het te zeggen. Maar iedereen, of bijna iedereen, weet het.' In
een interview met Le Journal du Dimanche zei 'BHL', zoals de
filosoof met zijn initialen bekend is, dat er aan de Parti Socialiste
niets meer te hervormen valt. 'De partij verloor wat haar nog aan ziel
restte en moet verdwijnen.'
De Franse socialistische
partij verkeert inderdaad in crisis. Met een score van 16,48procent in
de Europese verkiezingen van juni bleef ze ver onder de 20procent die
ze als minimale score had vooropgesteld. Ze kon zelfs geen profijt
slaan uit de onpopulariteit van president Nicolas Sarkozy als gevolg
van de economische crisis, en slaagt er niet in zich als alternatief
aan te bieden.
Verschillende topmensen van de PS
hebben al opgeroepen de naam van de partij te veranderen, onder wie
Manuel Valls, een 'luitenant' van Ségolène Royal toen ze in 2007
presidentskandidate was.
Lévy zei gisteren dat
Valls, volksvertegenwoordiger van het departement Essonne bij Parijs,
gelijk had. 'Valls behoort met Royal, met Strauss-Kahn, met anderen tot
degenen die een big bang kunnen veroorzaken en iets nieuws kunnen
opbouwen op het puin van het oude.'
BHL noemde niet
per toeval namen als Royal en vooral Strauss-Kahn. Dominique
Strauss-Kahn, is een overtuigd voorstander van een
sociaaldemocratische, reformistische koers. Volgens recente peilingen
is hij de meest geloofwaardige socialist geworden om de oude partij een
nieuw elan te geven.
Maar de ex-minister van
Economie en Financiën, die ook bij zijn initialen (DSK) bekend is,
staat voor het ogenblik buiten de nationale politiek. Sinds 2007 is hij
directeur van het Internationaal Monetair Fonds (IMF), op voordracht
van president Sarkozy. Met die slimme zet sloeg Sarko twee vliegen in
één klap: hij beroofde de PS van een van haar bekwaamste leiders en
bezorgde Frankrijk, dankzij de brede Europese steun voor DSK, een
internationale topfunctie.
De Franse PS is, in
tegenstelling tot andere Europese socialistische of
sociaaldemocratische partijen, nooit uit de keuze tussen marxisme en
sociaaldemocratie geraakt. Nu, aldus heel wat socialisten, is het
ogenblik daar om eindelijk een duidelijke keuze te maken ten gunste van
een brede centrumlinkse partij.
Daarom, vindt ook
BHL, is een naamsverandering 'de eerste vereiste'. De term
'socialistisch' moet verdwijnen omdat die 'een gedachtegoed draagt dat
uit een andere tijd stamt en dat zich bovendien met het ergste
gecompromitteerd heeft', zei hij gisteren nog in een interview met Radio Europe 1. Lévy verwees daarmee naar de toegeeflijkheid van de partij destijds voor de onderdrukkende communistische regimes.
Zoals anderen binnen en buiten de partij al deden, stelt ook BHL vast
dat de PS maar niet losraakt uit interne twisten en rivaliserende
ambities van partijbonzen. 'Ik heb zelden politici zoveel energie zien
steken in zelfvernietiging', zei hij met enige bitterheid. 'Als het
slechts om henzelf ging, zou het niet zo erg zijn. Maar het gaat om een
alternatief voor Nicolas Sarkozy, om de hoop en betrachtingen van veel
mensen.'
Daarmee wierp de filosoof een flinke
steen in de kikkerpoel. Maar het debat zal nog geruime tijd woeden in
de PS. Een beduidende fractie, waartoe ook partijleidster Martine Aubry
behoort, blijft vinden dat de partij haar bondgenoten in de eerste
plaats aan haar linkerzijde moet zoeken en ziet dus niets in de nieuwe,
progressieve centrumlinkse formatie waaraan, aldus BHL, 'de Franse
democratie dringend behoefte heeft'.
en
we vonden een mooie blog met een leuke vergelijking tussen de Franse en
Waalse PS dat waard is om gelezen te worden ook in Vlaanderen waar
dergelijke commentaren eerder zeldzaam zijn en we zijn in een goeie bui
om dergelijk eufemisme te gebruiken. My kingdom for a blog van
RichardIII Duc de Gloucester spreekt tot jullie en de ondertitel van
deze blog luidt als een klok alleen in het Frans kan beieren : "Petite chronique d'ambition, d'argent, de sexe et de religion dans
une société que-faute d'autres mots-on appelle démocratie et dans
laquelle 10% de salauds font la leçon à 90% d'imbéciles"
On
peut faire la moue à entendre BHL parler de lui-même sous le couvert
dun portrait des autres, ne pas lire ce quil écrit depuis quon nest
jamais arrivé au bout de son premier ouvrage de philosophie et enfin
trouver insupportable ses concepts de la vertu ou du vice des Etats à
travers sa vision du libéralisme ; cependant, il peut arriver en
politique intérieure, quil ait raison. Cest notamment le cas de son
interview à JDD (Journal du Dimanche) sur le PS français.
Son point de vue, on peut létendre au Parti Socialiste belge, non pas
quil accuse un coup de fatigue comme celui de Martine Aubry ; mais
parce quil se trouve lui aussi à la croisée dun chemin idéologique
alors que seffondrent les raisons qui ont conduit le socialisme à la
social-démocratie.
Pour BHL, Martine Aubry serait la gardienne d'une "maison morte", vouée
à la démolition. Ce que confirment quelques pointures du PS, sans quil
faille beaucoup tourner autour du pot pour le dire.
Lautodestruction est visible, même de Belgique.
« On est à la fin d'un cycle. Le PS est dans la situation du PC de la
fin des années 1970, quand la désintégration s'amorçait et qu'on
tentait de la conjurer par des formules incantatoires sur - déjà - la
"refondation", la "rénovation".
En Belgique, la gauche de rechange nexiste pas. Cest la chance de Di
Rupo. Jusquà présent, les voix qui se perdent, par désillusion, vont
au Centre et à Droite, Ecolo recueille un socialisme critique qui
trouve un exutoire dans la protection de lenvironnement.
Jusquà quand ?
La crise à laquelle le PS belge ne répond pas, jette à la rue de plus
en plus de travailleurs. Quel est loligarque du PS suffisamment connu
et suffisamment indépendant qui fédérerait le mécontentement ? Di Rupo
a toujours coupé toute possibilité dexpression à un courant opposé à
sa politique collaborationniste. En faisant et défaisant les ministres,
il tient la face émergente du PS sous sa coupe. Cest là toute son
habileté. Tandis que Martine Aubry a raflé la mise en France non pas
par un plan de redressement, mais par la haine des coalisés à Ségolène
Royal.
BHL : « Aubry est sûrement quelqu'un de très bien. Mais il ne s'agit
plus, à ce stade, des qualités de tel ou tel. Elle est dans le rôle de
gardien de la maison morte et elle n'y peut rien. Les mots, d'ailleurs,
disent tout. On parle du "rappel à l'ordre" de Manuel Valls. Rappel à
l'ordre... Le socialisme termine en caporalisation... »
Donc, le PS va mourir ?
BHL : « Non. Il est mort. Personne, ou presque, n'ose le dire. Mais
tout le monde, ou presque, le sait. Il est comme le cycliste d'Alfred
Jarry qui pédalait alors qu'il était déjà mort. Ou comme le chevalier
d'Italo Calvino dont l'armure était vide. Il est mort. »
Linterviewé a beaucoup lu, on ne lui fera pas le reproche de citer
Maurice Clavel, dont on se souvient du tonitruant « Messieurs les
censeurs, bonsoir ! ». Pour vaincre la droite, il faut d'abord briser
la gauche. », réflexion dun maoïste, certes, mais qui nexprime pas
tant le désir de remplacer la gauche par lextrême-gauche que de
remplacer une gauche molle par une gauche dure.
Les points de convergences entre le PS français exsangue et le PS
belge essoufflé sont nombreux. Le plus évident, cest le manque didées
qui donnent lespoir quon peut changer le monde. Cette volonté BHL ne
la découvre pas chez Aubry, comme je ne suis pas le seul à ne pas la
découvrir chez Di Rupo. Est-ce la fonction de président du PS qui le
façonne, mais tous les présidents à commencer par Léo Collard ont fini
par ressembler à un vieux prof de chimie du secondaire que jai connu
dans le temps et que je nai jamais vu quen cache-poussière blanc avec
un éternel nud papillon. Bien longtemps plus tard, en lisant Guignols
Band de Céline, jai trouvé que son personnage, Borokrom, un chimiste
proche de la pègre et connu par la police, pourrait préjuger le futur
de lactuel président.
Il est clair pour la plupart des socialistes français et belges que «
le PS est quand même le parti qui les protège, qui administre les
régions. », quoique, en Wallonie, les affaires judiciaires en cascade
des mandataires du PS sont en train de détruire ce sentiment de
protection. Mais il faudra faire avec tous ceux qui ont bénéficié dune
« largesse », dun passe-droit plutôt et qui constitue une clientèle
suffisamment attachée au PS belge pour que celui-ci perdure encore un
certain temps sans projet et sans volonté de changement. Dautant que
cette clientèle na pas vraiment de convictions de gauche. Il suffit de
faire un tour dans la commune dAns pour voir que lon peut voter pour
un socialiste sans avoir des convictions socialistes.
Une ultime réflexion de BHL : « Ce n'est pas parce que Sarkozy débauche
des socialistes que le socialisme se meurt. C'est parce que le
socialisme se meurt que Sarkozy peut débaucher. »
Il y a un peu de ça en Belgique, dans la collaboration entre les
partis, quand le PRL, le parti libéral, était dans les majorités - il
nest plus quau Fédéral, à présent - on sentait bien et on sent encore
lemprise que le monde libéral exerce sur le PS belge. Et si cela ne
sappelle pas de la collaboration active, on se demande ce que cest.
Bien sûr un obsédé de la liberté de comptoir comme Louis Michel, ou un
faiseur de mots comme Reynders nont jamais débauché un socialiste,
tout juste ont-ils séduit un Maingain (FDF) ou un Deprez (ex PSC) ;
mais, les ministres PS au Fédéral pensent tout à fait comme eux et,
restant au PS, corrompent celui-ci de la pensée libérale mondialiste.
Cest pire !
Enfin une dernière réflexion de BHL valable pour les deux partis «
Mais, quand son surmoi marxiste s'est écaillé (le PS français), il
s'est laissé infiltrer par une idéologie réactionnaire, littéralement
réactionnaire, dont il ne guérit pas. »
Entièrement daccord, en Belgique aussi !
Richard III Duc de Gloucester - 22:15 |
en lees de andere commentaren van deze getalenteerde Duc de Gloucester
ook maar eens. Wij klappen ondertussen in beide handjes en kraaien van
plezier...