Voilà.
Nu richten we, zoals beloofd, onze pientere blikken op een bonte groep
vlaamse republikeinen die onze vakantielectuur al veel eerder hebben
besproken dan onze fractie der hangmatsocialisten. De enige conclusie
die we uit deze laatste vaststelling trekken is simpel: wij doen onze
naam alle eer aan. Traagheid is immers geen kwaal maar kan een grote
kwaliteit zijn, kameraden! Intellectuele nieuwsgierigheid is immers
geen ratrace! Maar terug naar onze Vlaamse progressieve nationalisten en republikeinen :
Wie zich echter verwacht aan een losgeslagen bende
bonte-avondflaminganten komt nogal bedrogen uit. Buiten wat wazigere
ontwerpteksten vinden we bij deze koene kerels heel wat interessante
teksten. Al klinkt de term "landdag" voor hun jaarlijkse bijeenkomsten
toch wat typisch grootsprakerig "Vlaemsch". Zeker als je het
bijgeleverde fotomateriaal bekijkt. Staf De Clercq slaagde er ooit in
wat meer volk op de been te krijgen in Kester en zelfs ooit in Wemmel
maar zat inhoudelijk natuurlijk niet op de zelfde lijn. Hier hebben we
te maken met linksen die wat "Vlaemsche" symboliek meetrekken maar soms
heel zinnige dingen zeggen. We geven het graag toe. Als je op hun site
de toespraken van hun 5de landdag, ook wel trefdag genoemd beluistert
merk je dat er weliswaar geen groot redenaarstalent aanwezig is en dat
het schaarse applaus moeilijk als staande ovaties kan worden
omschreven. Sommigen zoals enen Dirk De Haes klutsen alles graag door
mekaar tot één grote ideologische oersoep met nogal wat interne
tegenstrijdigheden. Anderen zoals enen Julien Borremans zeggen dan weer
heel zinnige dingen alhoewel we bij hem weinig Vlaams-nationalisme
horen. Zijn analyse is echter vlijmscherp en correct.
Opvallend is wel dat deze groep linkse mannen, vrouwen zijn hier weer
totaal onzichtbaar, steeds weer met veel sympathie over de "rechtse
flaminganten" praten als zouden het broeders in de zelfde strijd zijn.
Rare jongens! Sommigen maken weliswaar een onderscheid tussen de
democratische Vlaams-nationalistische partijen en het Vlaams Belang
maar meestal blijft er een zweem van broederband hangen. Nationalisme
is de motor van hun denken ondanks hun gegoochel met klassestrijd en
ander linkse termen. Voor ons is de Vlaamse strijd ook een sociale
strijd geweest. Maar wat er nu gaande is met het zogenaamde
flamingantisme heeft niks meer te maken met een ontvoogdingsstrijd van
een onderdrukt volk.
Wij zijn geen bewonderaars van Daens of de Vlaamse missionarissen à la
Damiaan zonder evenwel hun persoonlijke moed in vraag te willen
stellen. Net zo min zijn we trouwens, en onze trouwe lezertjes weten
dat, fans van allerlei Che's of Durutti's. Maar de Vlamingen moeten
beseffen en dat ondanks de discours à la De Haes dat in een
onafhankelijk Vlaanderen de sociale onderlaag van werklozen, armen en
uitgeslotenen op geen enkele solidariteit zal moeten rekenen. Links
Vlaanderen staat nergens meer en de "massa's" op de Vlaams-progressieve
landdagen zullen daar niks aan veranderen. Spijtig genoeg, waarde
Vlaamse kerels, heeft macht en dus de sleutel tot verandering, meer
iets te maken met getalsterkte dan met elitevorming al gaat het één
niet zonder het ander. Als je geen massaorganisatie achter je hebt dan
wordt er niet naar je geluisterd door diegenen die de touwtjes in de
handen hebben en we vrezen dat de boodschap van onze linkse
republikeinse flaminganten niet in die mate wervend is dat ze de
massa's zullen begeesteren. Ze zijn dus gedoemd om landdagen te blijven
organiseren in kleine zaaltjes met gelijkgezinden. En wij zullen met
veel plezier hun teksten en hun toespraken naderhand lezen.
Blij ons terug onder jullie nieuwsgierige neusjes te bevinden. Daarom
een andere klassieker na het grote verlof : de vakantielectuur. Is
altijd een voltreffer bij de intellectuelen onder jullie. Wat lazen we
aan het strand, op het terras en in het bed? Welke hippe schrijver
hebben we ontdekt of hebben we ons overgegeven aan louter funlectuur
onder de vorm van misdaadromans of erotische verhalen? Wel beste
vrienden, niks van dat soort lectuur heeft ons brein geteisterd. Niet
gelezen, alleen maar gemijmerd en geconsumeerd? Neen, eerst een koopje
gedaan bij De Slegte. Het bleek een voltreffer voor amper 9,99. DE
aanrader voor iedereen die begaan is met hedendaagse geschiedenis en
meer bepaald zelfs met de ontstaansgeschiedenis van het Vlaamse, Waalse
en/of Belgische socialisme. Want we zijn inderdaad sossen al was
het dan maar hangmatsossen en we zijn wel erg geïnteresseerd in de
worteltjes van van deze uitermate boeiende beweging. Het zal jullie
misschien verwonderen, maar wij vertikken het ons een opinie over de
binnenlandse arbeidersstrijd te vormen door een ticket te kopen voor de
film of de opera "DAENS". Geen van beide kunstzinnige producten ooit
bekeken of beluisterd. Boons roman wel gelezen maar het blijft een
roman en een goeie roman. Dus fictie. Vlaanderen dreigt fictie met
realiteit graag willen te verwarren. Eerst de Vlaamse boer(t)enfims en
dan de sociaal bewogen films en daarmee denkt dan elk vlaams kalf de
eigen geschiedenis tot in de kleinste details te kennen. Maar wat
lazen we dus? "HET RODE VADERLAND" van Maarten Van Ginderachter
uitgegeven door Lannoo/AMSAB in 2005 met als ondertitel :De vergeten
geschiedenis van de communautaire spanningen in het Belgische
socialisme voor WO I. Hier zullen jullie nu geen
detailbeschrijving vinden van de inhoud. Daarvoor raden we jullie aan
dit koopje zelf te doen bij De Slegte want het boek is zijn prijs meer
dan waard! VOORTREFFELIJK en tja je kan je je de vraag stellen waarom
dergelijke standaardwerken al zo vlug in de ramsj terecht komen. Ons
niet gelaten wat zo hebben we het natuurlijk ontdekt. Maar toch ergens
jammer al was het maar omwille van de erkenning die dit boek overal
verdient Effe het begin van het nawoord publiceren om toch wat licht te laten schijnen onder jullie schedelpan.
Dit boek is een herziene versie van mijn proefschrift Vaderland
in de Belgische Werkliedenpartij (1885-1914). Sociaal-democratie en
nationale identiteit from belw. Een casusstudie van Gent, Brussel en de
Borinage, dat ik op 1 maart 2005 verdedigde aan de Gentse Universiteit.
Verder nog een bedankje aan allerlei personen waaronder ene
"Griet" die blijkbaar niet begreep hoe iemand zo gek kan zijn 4 jaar
van zijn leven te verbeuzelen met zoiets saais. Wel onbekende beste
Griet, je mag heel erg fier zijn dat je Maarten 4 jaar lang een saaie
nerd was. Wij vonden het alleszins de moeite maar wij hebben met hem
natuurlijk nooit het ontbijt moeten delen. Dat scheelt wel wat. Dus
Griet, je zal ons Kitokojungle op ons woord moeten geloven dat het echt
wel boeiende inzichten opleverde. Al dat saai geneuzel in stoffige
archieven. Het is misschien een magere troost en je leest dit hart
onder de riem misschien zelfs nooit maar we wagen het er op. Wij hebben
er van genoten, basta en bedankt Maarten en dus ook Griet en promotor
Bruno De Wever (yep, broer van ...en hier al wel eerder in de
bloemetjes gezet) die blijkbaar steevast politiek incorrecte
levenwijsheden debiteerde en dat hebben we dan met hem gemeen. Al
zullen onze incorrecte diepzinnigheden een veel minder stevige
onderbouw hebben. Het kan ons geen barst schelen als we maar niet
klinken zoals de meeste politieke blogs hier in ons Vlaanderenland.
Want op BLOGGEN is dat hier huilen met de pet op. Navelstaarders en
groot-gelijkhebbers aan de lopende band. De meest idiote rechtse praat,
enkel overtroffen door links gelal. Op een paar uitzonderingen na. Maar
die zijn echt op de vingers van 1 hand te tellen en om geen steriele
polemieken op te starten noemen we geen man en paard. Zoek het zelf
maar uit!
Nu nog effe zoeken wie die Maarten Van Ginderachter is :
doctor in de geschiedenis op het proefschrift Vaderland
in de Belgische Werkliedenpartij (1885-1914). Sociaal-democratie en
nationale identiteit from below. Een casusstudie van Gent, Brussel en
de Borinage (UGent, 2005)
Het rode vaderland. De vergeten geschiedenis
van de communautaire spanningen in het Belgische socialisme voor WOI,
Tielt-Gent, Lannoo-Amsab-ISG, 2005.
Le chant du coq. Nation et nationalisme en Wallonie depuis 1880 (Jan
Dhondt Cahiers nr. 3),
Gent, Academia Press, 2005.
Boeken als wetenschappelijk uitgever
- VAN GINDERACHTER, Maarten,
BROOMANS, Petra, GOFFE, Jensma and VANDEVOORDE, Hans (eds.), The Beloved Mothertongue. Ethnolinguistic nationalism in small nations. Inventories and
reflections (Groningen
Studies in Cultural Change 33), Leuven, Peeters, 2008.
- VAN GINDERACHTER, Maarten, LAMBERT, Véronique, DE WEVER, Bruno en DE
WEVER, Bart (eds.), National identities
and national movements in European history, special issue of the Belgisch Tijdschrift voor Nieuwste
Geschiedenis/Revue belge dhistoire contemporaine, vol. 34, issue 4, 2004,
146 p.
Artikelen
Trou de mémoire.
De droom van Groot-Nederland, in: TE
VELDE, Henk en TOLLEBEEK, Jo (eds.), Het
geheugen van de Lage Landen, Rekkem, Stichting Ons Erfdeel, 2009, pp.
60-67.
Contesting national symbols Belgian belle époque socialism between rejection and appropriation, in: Social history, vol. 34, no. 1, 2009, pp. 55-73.
Arm
Vlaanderen. Het verwaarloosde platteland, het lamlendige volk, in: TOLLEBEEK
Jo, BUELENS, Geert, DENECKERE, Gita, DE SCHAEPDRIJVER, Sophie en KESTELOOT,
Chantal, België, een parcours van
herinnering. Dl. 2 Plaatsen van tweedracht, crisis en nostalgie, Amsterdam, Bert Bakker, 2008, pp.
182-193.
Social-democracy
and national identity. The ethnic rift in the Belgian Workers Party
(1885-1914), in: International Review of
social history, vol. 52, issue 2, 2007, pp. 215-240.
Public transcripts of royalism. Pauper
letters to the Belgian royal family (1880-1940), in: DENECKERE, Gita and
DEPLOIGE, Jeroen (eds.), Mystifying the
monarch. Studies on discourse, power and history, Amsterdam, Amsterdam
University Press, 2006, pp. 223-234.
Gender, the
extreme right and Flemish nationalist womens organisations in interwar
Belgium, in: Nations and nationalism.
Journal of the Association for the study of Ethnicity and Nationalism, vol.
11, Issue 2, 2005, pp. 265-284.
Lintrouvable opposition entre le régionalisme citoyen wallon et le
nationalisme ethnique flamand. À propos de lEncyclopédie du mouvement wallon,
in: Bijdragen tot de eigentijdse
geschiedenis/Cahiers dhistoire du temps présent, nr. 13/14, 2004, pp.
67-96.
en jullie moeten hier ook maar effe de muis op laten klikken.
Voilà, jullie weten genoeg! Morgen vermeien we jullie met leuke inkijkverhalen over Vlaamse linkse republikeinen en progressieve nationalisten die we dank zij dit boek ontdekten op het wereldwijde net! Gieren en lachen gegarandeerd, pure Vlaamse kermis!
De congé payé is weer achter de rug! Back in town!
Hallo lieverdjes, ondanks onze radiostilte van een maand staan we nog steeds pal op nr 1 der politieke blogs. Dit gewoon ter info en om iedereen duidelijk te maken dat de komkommertijd in de maand augustus dus wel heel grote vruchten oplevert. Na een verblijf van 5 weken in het mooie vakantiedorp Corleone moet ik vaststellen dat uit de grote stapel ongelezen kranten mij één titel is bij bijgebleven namelijk dat Gaia met trots aankondigt dat 1 miljoen batterijkippen een beter leven zullen hebben. Naar de reden van dit heugelijke bericht heb ik zelfs niet gezocht. De info dat rechters hier wel eens corrupt zouden kunnen zijn lach ik weg na het familiebezoek aan onze Siciliaanse schoonvader. Bovendien ergert het ons mateloos (dus we zijn wel degelijk met geslepen tandjes en frisse moed terug klaar voor de kamp!) dat allerlei volk, rechter of niet, hier zo maar door de serieuse gazetten als corrupt worden afgemaakt en hun privéleven te grabbel gegooid zonder ook maar één doorslaggevend argument in te roepen. Wij zijn niet naïef en denken dat er in Fortis en andere zaken inderdaad "veel gesjipoteerd" werd. Maar dat had de fameuse parlementaire onderzoekscommissie moeten duidelijk maken en dat werd dus niks. Dus nu wordt dan maar losweg beweerd dat het volledige Brusselse gerecht een bende satrapische nietsnutten zou zijn. Why not? Het volk vraagt brood en spelen ! En een zwart schaap vinden vraagt hier geen maanden! Het stemt ons blij dat we weer met jullie kunnen praten over al het onheil dat er boven onze kopjes de volgende maanden en jaren zal uitgekieperd worden en om onze vijanden stikjaloers te maken zeggen en schrijven wij hier zoals onze rooie voorzitter ons dat voordoet : wij verdienden schandalig veel poen zodat we 5 weken luxevakantie kunnen betalen. Wij hebben onze Fortisaandelen net op tijd verkocht! En met welke sollen werd jullie Blankenbergse strandvakantie betaald kameraden? Bij massale reactie plannen wij een vervolgreeks...