~ Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke Randdebiliteit ~
~ HÉT "progressief" Orgaan Der "Hangmatsocialisten" ~ Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke & Politieke Randdebiliteit
04-05-2008
125.000 voor O.C.M.W.-feest in Gent...
Geen idee wie het opgemerkt &/of gelezen heeft, laat staan wie er wakker van ligt... maar enige tijd geleden viel ons oog op
een krantenkop op de site van de Progressieve Krant "De Morgen"... "125.000 voor
een O.CM.W.-feest in Gent"... Het betreffende artikel was vrij
summier... Het kwam er op neer dat het Gentse O.C.M.W. - "Openbaar
Centrum voor Maatschappelijk Welzijn" besloten had om een feestje
te geven voor al zijn personeel... Een feestje ter waarde van... inderdaad :
125.000 ofte zegge & schrijven voor 5 miljoen Oude Belgische Franken...
Blijkbaar was er hierover op de gemeenteraad wat commotie geweest... want zeg nu zelf, zo'n bedrag is niet min !
Er waren woorden gevallen als "15jaar leefloon voor een O.C.M.W.-feestje, is dat niet wat veel/grof ?" ...& Eerlijk gezegd, we kunnen dit soort redeneringen wel volgen... Moet het Openbaar
Centrum voor Maatschappelijk Welzijn, met zijn budgetten persé feestjes geven voor zijn personeel ?!... Ook al verdienen ze dit waarschijnlijk voor hun harde werken & is een feestje dat zo'n 50 per man kost
misschien ook wel niet écht overdreven... Maar inderdaad, we denken dat er in tijden als deze wel andere prioriteiten zijn om geld aan uit te geven dan aan personeelsfeestjes & zeker van diensten als het O.C.M.W....
Maarrr... groot is echter onze
verwondering als we daar enkele dagen later nergens meer iets van
terug vinden op de bewuste site... géén letter !!
Meteen stelden we ons de vraag : Heeft onze "Progressieve" Krant "De Morgen" dan een kwakkel gebaard ?! ...of hebben
ze op de redactie een gloeiend telefoontje uit het Gentse gekregen om het bewuste
artikel van publicatie te weerhouden ?!...
Bij mijn weten heeft de pers een ~ondankbare~ taak... & één van die ~ondankbare~ taken is om dit
soort zaken bekend te maken ! ...of dat nu leuk is of niet & of ze daar nu "bevriende partijen" tegen hun kar mee rijden of niet... Mochten ze desondanks alles, toch een kwakkel hebben
gebaard, dan verschijnt er normaal gezien een "rechtzetting" hiervan... nu echter, stellen wij ons meteen vragen over die zo gezegde "onafhankelijkheid" waar ze zo
altijd lopen mee te zwaaien... Er bestaat bij ons intussen echter het pijnlijke vermoeden, dat ze ergens een vinger op een zere plek hebben gelegd &
dat ze daarin ook terug gefloten zijn... met alle gevolgen vandien, intussen is er géén letter over dat onderwerp terug te vinden op hun site !!
Wij wisten anders wel graag, het hoe & het waarom...
*grijns*
...Iedereen klaar voor morgen ?!... Broek gestreken ? ...schoenen
gepoetst ? ...de vlag al van onder 't stof gehaald van op de zolder
?!... Wij zijn er alvast klaar voor ! *grijns* ...
″Schattig″ als we zijn
hebben we maar meteen de kleuren van ons blog aangepast... van de grijze
muis naar rood van ergernis !! We hebben er, gezien ″de Cirque″ dat het dag van vandaag
is, er ook maar meteen een gepast muziekje bij gezet, kwestie van het
stof van jullie grijze hersencellen er op deskundige &
onmiskenbare wijze af te blazen... De oordopjes, die zijn voor jullie rekening, daar zult u zelf
voor moeten zorgen !!
″What the fuck ?! ...waar
heb je 't over ?″ hoor ik al door enkele van jullie roepen...
*grijns* ...Wel m'n beste toehoorders, ook daar hebben we aan
gedacht... U krijgt er meteen van ons een algehele opfrissing van jullie
parate geschiedkundige kennis er bij... GRATIS bovenop !!...
& waarom ? ...omdat jullie misschien anders geneigd zijn om te
vergeten... te vergeten dat onze over-over-grootvaders & nog een
paar generaties ervoor er voor gezorgd hebben dat we de dag van
vandaag naast ″plichten″... ook ″rechten″ hebben... dadis dus ni zùmoar nen dag congé !!
...&
andere vrolijke onderwerpen aangaande armlastigheid
~
Ver-HAHA-halen uit De Onderbuik van La Flandre Profonde~
″Koffiekoeken
voor konijnen″
Als
ik aan iets behoorlijk het schijt heb, dan is het wel hoe er in deze
consumptiemaatschappij met voedsel wordt omgesprongen. Is het niet de
wijze van waarop mensen voedsel behandelen, er mee omgaan, dan is het
wel de wijze waarop men voedsel & de overschotten ervan dumpt...
Ik
zou hier om te beginnen een boom, zeg maar een compleet klein bos
kunnen opzetten over de wijze waarop men voedsel behandelt &
bereidt... Maar aangezien ik nogal in een vrij schijterige bui ben,
zal ik het kort & bondig, vooral generaliserend omschrijven als
″meestal″ & wel meer bepaald ″in het algemeen″ als :
vooral vrij fantasieloos, wat dan uitmondt in vrij smakeloos
klaargemaakt eten & dus dan vooral bereidt zonder de nodige
liefde... Wie iets van koken kent, zal dat alleen maar beamen. Wil je
~zelfs van iets heel simpel & eenvoudig~ iets lekker klaarmaken,
dan behoeft dat z'n tijd & niet te vergeten... kennis van zaken,
oog voor detail & vooral de nodige ″liefde″. Dat kan
bijvoorbeeld tijd zijn, maar net zo goed ook de juiste
bereidingswijze... Nu ja, het is mij genoegzaam bekend dat tal van
onze moderne geëmancipeerde vrouwen & mijn excuses voor 't
nogal vrij ongenuanceerd uitdrukken, vooral weten hoe ze een blik
moeten open draaien,... hoe ze een diepvriezer moeten openen &
hoe ze de knop van hun microwave dienen te gebruiken... tot zover dan
hun kookkunsten ! In de volksmond zegt men hier : ″ze kan veural
van bruud stront moake″... wat niet meer & niet minder wil
zeggen dan dat ze er niets van kennen...erger nog, dat ze 't alleen
maar weten te verkloten... Nu kunt u zeggen dat ik nogal vrij
eenzijdig & vooral sexistisch naar die zaken kijk... maar ~hoe je
het draait of keert~ ik ben op dit punt toch al wel door menige
watertjes gezwommen... Ik durf zo zelfs te pretenderen dat ik ~als
man~ kan koken, meer nog durf ik zelfs te stellen, dat ik zelfs vrij
tot héél goed kan koken... & dat kan gaan van
doodgewone zaken tot specialiteitjes... Zo ben ik ook in tal van mijn
relaties ~op een uitzondering na~ degene geweest die zowat
dagdagelijks kookte & ik heb daar weinig of geen klachten over
gekregen...Ik weet dus maar al te goed waarover ik spreek...
Maar
dit terzijde, voor me het kwijl weer uit m'n bakkes zevert...
Zoals
reeds gezegd, ik ben in een meer dan behoorlijk schijterige bui
vandaag & vooral, omdat ik de laatste tijd meer hongerig dan
enigszins voldaan op dat punt, op deze wereld rondloop... De meesten
kennen ″honger″ als een gevoel van ″zin hebben in iets″, wat
dan een koekje of iets anders lekkers blijkt te zijn... Het gevoel
″honger″ waar ik van spreek, is een lege maag die je parten
speelt, die je krampen & spasmen bezorgt, je darmen die rommelen
& pruttelen... een maag die je niet meer gevuld krijgt met een
paar liter water... Het kwijl dat je letterlijk met emmers in de bek
komt te staan bij de geur van klaargemaakt voedsel & dat je maag,
je buik nog meer doen opspelen & laten krampen... 't Is een
gevoel dat de doorsnee goed doorvoede Westerling niet kent... Het is
zo voor mij ook alweer eens héééél lang
~een eeuwigheid~ geleden dat ik nog eens mocht genieten van een échte
goeie volle maagvullende maaltijd of een lekker culinair feestje... U
kent het wel, zo'n tafelfestijn, waar men bij het derde gerecht dat
men je dan voor de neus zet al z'n broeksriem & z'n broekknopje
moet losmaken omdat het zo goed smaakt... maar ik verglijd in
mijmeringen van weleer, van tijden waar 't beter ging...
Wie
m'n avonturen zowat een beetje van ver of dichtbij volgt, weet dat
dit momenteel komt omdat ik op 't einde van m'n geld, nog altijd méér
dan een behoorlijk stuk maand over heb. Dat is op dit moment zelfs zo
erg, dat ik 't ~al sedert meer dan een half jaar~ moet hebben van wat
ik krijg op de voedselbank... Niet dat ik hier voor kies, geloof me
vrij... er zijn heel wat meer betere kruideniers dan die "vervloekte"
~toch wel vrij vernederende~ voedselbank... Als het je al niet
vernedert, dan word je er toch op z'n minst héél
nederig & vooral zeer klein van... 't Is daar voornamelijk te
doen om ″wat je krijgt″... & niet ″van wat je wilt″...
Wat dus al snel maakt, dat je niet al te kieskeurig mag zijn om
″neen″ te zeggen tegen wat men je geeft... & dat mag ik nog
van enig geluk spreken, dat in de voedselbank waar ik ga, ik nog
enigszins ~zij het zeer beperkt~ kàn & vooral màg
kiezen... er zijn er andere waar je gewoon een zakje in de hand
krijgt geduwd met... "dàt is het"...
Ik
mag wel stellen, dat ik zelfs met dat wat ik krijg er af & toe
~gelukkig maar~ nog iets lekkers kan van maken, al lukt mij dat ook
niet altijd, want sommige van die spullen zijn gewoonweg niet te
vreten & dan ben ik nog vrij beleefd... Als ik zoiets durf te
zeggen in een gesprek, krijg ik te pas & te onpas onzin naar m'n
hoofd gegooid in de stijl van... ″zeg, wees eens dankbaar &
wees vooral blij, je hebt tenminste toch nog eten !!″ ...vervolgens
komt de rest van de alom welbekende & vooral zeer klassieke
dooddoener... ″weet je,
'er-zijn-mensen-BLABLABLA-enzovoort-enzovoort' die het...″ -
sorry... KOTS -... ″Ten andere UITROEPTEKEN - je mag een
gegeven paard nooit in de bek kijken″... Op zulke momenten schiet
ik meestal met scherp & met puur schroot... België is toch
een welvarend Europees land, dat bij de top zoveel staat op gebied
van welvaart !? ...toch als ik al die mooie cijfers op duur
glanspapier moet geloven... & toch slaagt dit Welvarende &
Beschaafde landje aan de Noordzee er niet in om primaire Armoede,
Honger & alle bijgaande Miserie, bij z'n eigenste bevolking in
z'n eigenste Regionen uit te bannen... Dit is voor mijn part het
hoogste Culturele Peil dat we bereikt hebben de afgelopen jaren...
2008 & 110.000 mensen aan de voedselbank, die 110.000 is trouwens
zowat een verdubbeling van het aantal in 1994 !! ... Intussen zijn er
zowat 1 op de 5 Belgen die rondde Armoedegrenshangen
of er onderzitten& daar zijn zelfs een hoop
hardwerkende ~jonge~ mensen bij die nù voor zo'n 25 à
30% minder loon werken dan 5 à 10jaar geleden !! ...wie de dag
van vandaag drie maal of éénmaal goed, dikke pech op
een rij heeft & ook u kunt dat zijn, die mag ook komen
aanschuiven !! ...De rijken hebben méér & de armen
hebben nog minder, 'n Hoger Cultureel peil hebben we de afgelopen
jaren helaas nog niet bereikt ! ..'t is er de laatste jaren ook
alleen maar erger op geworden & goeie vooruitzichten liggen
ondanks alle mooie beloften ook niet echt in het verschiet ! Tegen
dat onze nieuwste Staatssecretaris voor de Bestrijding van de Armoede
uit z'n sloffen & in actie geschoten is, zeg maar er iets kan aan
doen, zitten er alweer een paar duizenden voedselbankklanten erbij...
& dan is die man nog eens afhankelijk van een hoop
parlementsleden die het probleem niet eens willen zien, laat staan
onderkennen, omdat ze er in alle vorige regeringen mee samen voor
gezorgd hebben...
Met
of zonder mijn excuses dus & zonder te zeveren of te zwanzen,
maar ik doe dit dus wel... ik kijk dus wel mijn gekregen paard
~schaamteloos~ in de bek ! ...& waarom zou ik dat niet, wie daar
ten andere een punt van wil maken, die doet maar... ik lig er niet
echt ~meer~ van wakker ! Als ik van iets wakker lig, dan is het soms
van de honger... & uiteraard van het gepieker over al de
bijkomende miserie !! Zoals "hoe koop ik morgen brood" ...
"Hoe haal ik het einde van deze week ?" ... "Kan ik
nog iets verpatsen ?" ... "Bij wie kan ik nog eens 20
lenen tot mijn volgende dop is gestort"... of het stapeltje
vaste rekeningen die mij zowat elke maand liggen aan te grijnzen...
Dàt dus & de uitzichtloosheid van dit àlles !! Het
hopeloos & vooral zonder enig uitzicht op beterschap verder
moeten ploeteren & baggeren... hopend dat je weer eens niet met
dit of met dat in onvoorziene kosten zult vallen...
Ik
mag die ~volgens sommigen toch~ royale uitkering van 700 & een
klets uro's eventjes op m'n bankrekening zien staan blinken, om er
vervolgens die 700 van weg te geven aan doodgewone rekeningen...
de overschot, die ″klets″ is namelijk zowat datgene ~& dan
heb ik geluk~ waar ik moet van ″over-leven″... waarmee ik het
moet rooien... zeg maar ″mijn eten, mijn was & mijn plas″
moet mee doen... Wie overigens niet weet of vergeten is waarover het
gaat, verzoek ik vriendelijk, édoch dringend om m'n
schrijfseltje van 16 april 2008 : ″Over armlastigheid & het
leven als een schijtoptant PART I″ nog eens op te diepen &
vooral nog eens te herlezen...Ondergetekende heeft het nogal
″moeilijk″ met mensen die trekjes van zéér
selectieve Alzheimer vertonen & zeker voor wat dat soort zaken
betreft...
Interludium
- ...Terwijl ik dit schrijf valt er 'n ″aanmaning tot betaling″
van 17,27 voor lectrabel in m'n bus... Het is een soort van
extra kost die tegenwoordig quasi onmiddellijk & onverbiddelijk
aangerekend wordt door lectrabel... Ik durf het zelfs te benoemen
als een vorm van "gelegaliseerde diefstal", één
die ik ostentatief & zeer bewust weiger te betalen !! Ik verdenk
namelijk ondertussen lectrabel ervan, dat zij in mensen als ik &
die véle dui-zenden anderen die het maandelijks moeilijk tot
zeer moeilijk hebben, dat ze in ons een nieuwe soort financiële
melkkoe gevonden heeft om hun winsten mee aan te vetten... scrupuleus
inspelend op de angst van mensen om afgesloten te worden... Ik durf
zelfs te stellen dat lectrabel dit bewust doet om op z'n minst hun
zogezegde kosten toch nog winstgevend te laten zijn ...een goede
neveninkomst zeg maar... want ook menselijke ellende, miserie ~lees
Armoede~ brengt op !! ...Maar wees gerust, ook daar pleeg ik nog wel
eens een schijtschrijfseltje over waarschijnlijk ergens in de zeer
nabije toekomst...
...
Intussen
2 koppen koffie & een verschrikkelijk rothumeur verder...
Waar
het in deze over ging... over omgaan met eten & honger...
Niet
voor 't een of 't ander, maar ik heb zo de laatste weken onderhand
het donkerbruine vermoeden dat menig "konijn" dat hier
gekweekt wordt in de streek van & rond G. ~de plaats waar m'n
kartonnen doos staat & waar ik resideer~ ...dat deze "keunen"
een waar bourgondisch herenleven kennen, een goed & vooral een
rijkelijk aan voedsel gevuld leven zelfs... Hier ga ik toch van uit
als ik het volgende, toch maar waar gebeurde verhaal zo maar eens
eventjes terug overloop...
...
Een
kleine 2 weken geleden stond ik weer eens in de afdeling
″snelverkoop″ van mijn plaatselijke supermarkt te snuisteren...
Ik moest namelijk weer eens dringend een stukje vlees tussen de
kiezen zien te krijgen... zo af & toe heb ik dat wel eens
nodig... anders voel ik me nogal wel eens behoorlijk slap & flauw
op mijn benen staan... Ik hoor de vegetariërs & veganisten
weer eens brommen dat dit niet behoeft (1)...
maar voor wat het waard is, ik ben een omnivoor, zeg maar zelfs in
enige mate een carnivoor, wat dus wil zeggen dat ik ook wel heel erg
veel hou van een lekker stukje vlees op m'n bord... Enfin, ik sta zo
in de afdeling ″vers vlees″ te draaien & te keren... te
mijmeren... wordt het een afgeprijsd varkenskoteletje van 80 cent...
of wordt het een afgeprijsd kippenfiletje van anderhalve uro... of
wordt het... ~terwijl glijden m'n ogen eens gewaagd doch uitgehongerd
over~ een mooie afgeprijsde chateaubriand van 2 ...& eerlijk
gezegd, als ik er zelfs nu aan terug denk staat het water me gelijk
terug achter de kiezen...
Voor
ik hier te horen krijg... ″zo-zo... 'Meneer' zit op de voedselbank
maar 'Meneer' vreet wel biefstuk & dan nog chateaubriand″...
Laat me dus heel even het plaatje volledig toelichten... Om te
beginnen... àls ondergetekende al eens vlees eet ! ...&
Verder, de winkel waar ik hier over praat is de ″Kleine Delhaize″
van hier in de buurt... meer bepaald... een Proxy-Delhaize... Naast
deze kleine ~toch wel goedkope~ Proxy-Delhaize is er hier ook een
″Grote″ & zeg maar een ″Dure Delhaize″ in de buurt...
Verder ook een Colruyt & een Aldi... & wil ik een 5-tal km
fietsen, dan vind ik hier zelfs een Lidl.. Niet slecht zult u
zeggen... alléén, om te winkelen heb je poen nodig... &
ik winkel voor dat soort spullen dus in de supermarkt waar de meeste
″snelverkoop″-artikelen liggen... Nu aangezien deze toch wel
kleine supermarkt in een toch wel iets armere buurt ligt & zeg
maar schappelijker is voor z'n basisproducten dan de doorsnee
Delhaize, zelfs soms de Aldi, blijft de winkel zowat dagelijks met
een keure van ″vers vlees″ & ″Verse Vis″ over, die in de
voorlaatste dagen of met promotie-stickers worden verkocht... &/of
gehalveerd in prijs wordt als 't de laatste dag is... Nu weet elke
mens met wat gezond verstand in z'n hoofd dat vlees met als uiterste
verkoopdatum, de datum van vandaag er op geduid, dat dit in een
koelkast nog best enkele dagen goed blijft...Als ik me al eens een
stukje vlees permitteer, of kan permitteren is het steeds vlees ~&
dat al sedert zeg maar enkele jaren~ dat alzo geprijsd staat :
″SNELVERKOOP″ of ″OM VANDAAG TE GEBRUIKEN″... iets anders kan
ik mij gewoonweg niet veroorloven... & ik heb het dan niet over
bij een beenhouwerij voor anderhalve uro varkensgehakt te gaan
halen, maar dit ter zijde...
Terwijl
ik dus zo in die afdeling ″vers vlees″ sta te kwijlen... &
als een halve imbeciel sta uit te rekenen wat ik mij eigenlijk "mààr
kàn", vooral "mààr màg"
veroorloven gezien mijn zéér beperkt dagbudget dat ik
aan eten kan spenderen... passeert er mij op dat moment één
van de lieftallige winkeljuffrouwen die daar werkt... ″Ah.. kunde
niet kiezen !?″ ...hoor ik ergens in de verte... ~Als ik over iets
nadenk zit ik meestal ook ergens ver weg~ ...nu aangezien ik de
laatste weken hier wel héél erg ben mee bezig geweest,
zeg ik niet de ″dooddoener-vanjewelste″ : ″Ja moeilijk kiezen
met zoveel keus..″ waar je niet meteen je precaire financiële
situatie mee ten toon spreidt... Maar met het hart op de tong, zeg ik
in de plaats daarvan... ″Euh... 'k zit er héél slecht
voor momenteel & ik moet dus écht wel goed &
weloverwogen kiezen... als je op de voedselbank zit moet je immers
écht uitkijken of ik naai mezelf hier een financieel oor aan
met een onnozel stukje vlees te kopen″... Ik herinner mij de exacte
woorden niet, maar iets gelijkaardig kwam er sneller uit dan dat ik
het in feite wilde... Ik zag dat ze schrok van het woord
″voedselbank″... Daar waar ze anders met mij vlot aan een praatje
begon over weet ik veel, stond ze deze maal hier behoorlijk ambetant
te draaien & te keren... duidelijk niet goed wetend wat te
zeggen... Je zou zo ook voor minder, want zoals vorige maal al
gezegd, kan je het toch niet aan m'n uiterlijk aflezen dat ik
intussen een vaste klant van de voedselbank ben geworden, laat staan
dat het een onderwerp is waar je een luchtig gesprek kunt over
voeren... Na een toch wel lange stilte, evenals omdat ik haar nog
bleef aankijken, hoorde ik een aarzelende ″...euh...is het dan...
??″ ... ″ja het is zo erg... !″ antwoordde ik haar in het
gesprek tegemoet komend...& weer was er de stilte... met op de
achtergrond het geroezemoes van een nog steeds drukke winkel vlak
voor sluitingsuur... ″...Euh, als ik dat vragen mag... wat gebeurt
er hier morgen mee ?″ stamelde ik, wijzend op alle afgeprijsde
vlees... ″Ow...of dat gaat terug, of dat wordt weg gesmeten...″
...ik slikte.. ″weg gesmeten ?!...″ onmiddellijk schoot het door
m'n hoofd dat ze voor mijn part elke iedere dag wat er hier in deze
supermarkt daadwerkelijk wordt weg gegooid, direct in mijn richting
of zelfs in mijn brievenbus mogen komen smijten, die wil ik dan wel
direct ombouwen tot een afvalschuif voor ″overtijds″ voedsel...
″Maar als je dat exact wilt weten...″ vervolgde ze... ″dan moet
je dat maar aan Meneer van de winkel vragen ...die zit nu geloof ik
op z'n kantoor″ ...op dat moment werd haar naam omgeroepen ″S.
voor kassa 2 aub″ ...Gered door de omroepster verdween ze tussen de
klanten in de gang verderop...
*diepe
zucht* ...eerlijk gezegd, ik kon mezelf wel let-ter-lijk voor het
hoofd slaan voor mijn openhartigheid... Ik stond daar ter plekke
zowaar zowat binnensmonds te ″hödverrrreren″ (2)dat de T.L.'s aan het plafond spontaan flikkerden...
"hödver-de-hödverrrr" ...dat ikditmezelf toch maar weer eens mooi zélf had aangedaan...
Hoeveel mensen van het personeel hier, zouden het binnen de kortste
keren weten & hoe zou men dàn naar mij kijken... Ik
voelde mij dus ook niet erg lekker bij die gedachte, laat staan bij
de ganse situatie... alleen al omdat ik me weer eens stomweg had
bloot gegeven & dan nog zonder nadenken... Wat waarschijnlijk
alleen maar voor gevolg zou hebben dat ik vanaf nu op een totaal
andere manier zou worden bekeken - letterlijk aangestaard-, om niet
te zeggen zou worden behandeld... Niet eens meer als één
van de zovele ″zuinige klanten″, maar eerder als een ″arme″,
een ″sukkelaar″ die hier dagelijks of wekelijks z'n "koopjes"
kwam halen...& geloof me, ik ken dat kutgevoel & die
strontbehandeling maar al te goed intussen...
...De
afgeprijsde kipfilet & de afgeprijsde chateaubriand hadden
intussen al hun klant gevonden... Ik pakte de varkenskotelet van 80
cent uit 't vak & vervolgde m'n boodschappen...mijn honger was
intussen ook zo goed als verdwenen...
Meneer
van de winkel ~overigens een fijne man die bij mijn weten heel hard
moet werken & ook daadwerkelijk zeer hard werkt voor z'n zaak
draaiende te houden~ was druk bezig aan kassa 3 met prijzen uit z'n
facturenmap te vissen voor een klant die stond te discuteren over de
aangeduide prijs & de hem aangerekende prijs... Niet echt het
geschikte moment om de man hierover aan te spreken... Aangezien ik
zelf vrij weinig tijd had, want ik verwachtte nog een bezoeker thuis
die er elk moment kon gaan zijn & ik zelf nog behoorlijk m'n
kluts kwijt was over het voorval van even te voren, besloot ik maar
Meneer op een andere keer aan te klampen met m'n grote hoop vragen...
Enkele
dagen later loop ik weer eens deze winkel binnen... Ik besluit m'n
stoute schoenen aan te trekken & ″Meneer van de winkel″ toch
maar eens hierover aan te spreken... Geloof het of niet & het
behoeft voor mij geen echt betoog noch een tekeningetje, maar ik ben
er intussen al lang achter, dat ″wie niet waagt blijft maagd″,
maar vooral, tenslotte heb je toch niks meer te verliezen... Een
″neen″ heb je & een ″ja″ kun je krijgen... Meer nog, àls
er al geroddeld is over mij, dan zijn er vragen... & vragen zijn
er alleen maar om beantwoordt te worden... Zeker vragen over zo'n
″publiek geheim″ ...dé voedselbank & het fenomeen van
″Honger & Armoede″ in België 2008... La Belchique !!
...Ik had me intussen wat voorbereid op de ontmoeting die er nu zou
volgen... Ik had een infobrochure meegebracht van de voedselbank waar
ik zit & ik had het kaartje bij waarop toch duidelijk te lezen is
wie ik ben, evenals waar duidelijk op uit op te maken is dat ik er
~helaas~ ook een vaste klant ben...
Wanneer
ik ~al mijn moed verzameld~ met een kloppend hart & een quasi
dicht geknepen strot op de deur klop van het kantoor, gaat die enkele
tellen later open... Er is inderdaad over mij gepraat... zoveel is
duidelijk, dat kan ik onmiddellijk opmaken uit z'n eerste reactie als
ik 'm aanspreek... Daar waar ie anders leuk & luchtig doet,
draait hij nu zenuwachtig & vooral duidelijk verveeld met de
situatie in 't rond, als een kieken dat op z'n nest gepakt is... ″Of
ik Meneer eventjes iets mag vragen aub″ ...″ja natuurlijk... maar
ik heb wel weinig of geen tijd″ ...Ik hap naar adem & recht
voor de vuist weg, recht op de man af vraag ik... ″Zou ik mogen
weten wat er gebeurd met 'vers' vlees of 'verse' vis, zelfs met
charcuterie eenmaal de verkoopdatum overschreden is ?!...″ ...Even
lijkt het erop dat ie de deur voor m'n neus dicht knalt, maar hij
heeft enkele papieren bij elkaar gegraaid die blijkbaar reeds op het
hoekje van het kastje lagen te wachten... ″...Euh... kijk, dit gaat
terug...″ zegt ie met een rood aanlopend hoofd & terwijl laat
hij me een glimp zien van enkele papieren, waarop te zien is dat
onverkochte vis of vlees terug gaat naar afzender... ″àlles
wat onverkocht is ?!″ vraag ik verder... ″Neen, niet alles
sommige zaken nemen ze niet terug″ ...zoals bijvoorbeeld groenten &
fruit, of àlles van 'vers' uit de brood- & patisserie-afdeling, dat
laatste gaat zelfs elke dag eruit.″ ...Net op het moment dat ik 'm
hierover verder wil aanspreken, evenals over de charcuterie waar ik
hier vorig jaar een ″toevallige vondst″(3)over deed op z'n container, rinkelt de telefoon in zijn kantoor...
″Excuseer″ zegt ie & zonder één verder woord
draait ie zich om & verdwijnt... de automatische deur klikt droog
dicht achter z'n rug... Ik blijf nog een 5-tal minuten rondhangen in
het zicht van z'n kantoortje... maar de deur blijft onverbiddelijk
dicht... Door het spiegelglas van z'n kantoorraam voel ik hoe z'n
ogen elke beweging van mij volgen... & omdat ik ook niet de
vasthoudende pitbull wil uithangen ~want dat komt de zaak op geen
enkele manier ten goede~ verdwijn ik na een tijdje & ga m'n
boodschappen doen... Van gans de tijd dat ik in de winkel ben... géén
Meneer meer te zien...
's
Anderendaags moet ik terug... Dreft ~afwasmiddel~ vergeten de vorige
keer... Wanneer ik de winkel binnen kom zie ik Meneer in de gang voor
mij rekken staan vullen... Zoals ik daarnet al zei, de man werkt hard
& is ook niet te beroerd om de simpelste klussen die moeten
gedaan worden ook zelf te doen... Nog 10m te gaan... hij ziet me naar
hem komen stappen... Enkele meter voor ik hem bereik, bots ik zowaar
mijn buurvrouw bijna letterlijk op 't lijf... ″Ah buurman, 2de keer
al vandaag & je weet de 3de keer is 't trakteren hé !!
...ze gibbert... Ze is een zeer lieve tetter- & gibbertrut mijn
buurvrouw, die de kunst verstaat van een eindje weg te kletsen...
gaande van 't weer, tot over haar poes, haar hardwerkende vent &
haar kinderen... Ik zie in m'n ooghoeken hoe Meneer van de winkel een
diepe zucht van verlichting slaakt... het rekken vullen eindigt
abrupt & hij stapt met een forse & flinke tred weg...
uiteraard de totaal tegenovergestelde richting uit, het halfvolle
pallet blijft lomp in de weg in de gang staan... Ook niet echt van
zijn gewoonte...
Er
gaan alweer enkele dagen er over heen voor ik nog eens binnen moet
zijn in deze supermarkt... In die dagen tussenin, viel m'n wekelijkse
dinsdag ″bevoorrading op de voedselbank″ & natuurlijk heb ik
de mannen die het voedsel be-delen hierop aangesproken & m'n
verhaal vertelt... Of ze eventueel maandagavond & donderdagavond
om 19.30h aan een wagen konden geraken... Ik leg uit waarom &
vraag een telefoonnummer waarop ik hen kan bereiken... Ik zeg er
meteen bij dat ik hen niks kan beloven met zekerheid, want dat de
gesprekken dienaangaande eigenlijk pas opgestart zijn, maar dat ik
wel 't een & ander van praktische info toch zou moeten kunnen
zeggen, desnoods moesten zij dan maar zelf hierover verdere afspraken
maken... Al dat soort zaken is voor hen géén enkel
probleem, zelfs als ze voor niets moeten rijden... Die kerels kennen
het klappen van de zweep... weten intussen maar al te goed, dat je
handelaars niet te veel moeite moet laten doen, zoals laten
telefoneren of mailtjes versturen... Ze weten ook maar al te goed,
dat het juist daarom soms voor niks rijden is... ″Allé
succes hè & loat ietske huure hé !!″ ...
Op
de één of andere manier ben ik toch wel trots op mezelf
dat ik dit soort van initiatief neem. Als ik soms zie wat er daar in
die supermarkt dikwijls van de één op de andere dag uit
de rekken verdwijnt... Daar kan je Hödverrr 'n complete ″Resto
Du Coeur″ op laten draaien...Het zou dus mooi zijn dat onze
plaatselijke voedselbank ook daar aan wat spullen van zou kunnen
geraken... Ook zij knopen de eindjes aan elkaar & kunnen niet
altijd geven, wat ze eigenlijk zouden willen KUNNEN geven... Tussen
willen & kunnen is er ook bij hen een groot verschil !!
Enkele
dagen later bots ik zowat letterlijk op Meneer als ik een ander
gangpad van zijn winkel insla, ik struikel zowat bijna over hem
aangezien hij op z'n knieën een onderste vak met suiker aan 't
aanvullen is...″Euh.. dag, hebt u even ?″ vraag ik beleefd
...″Wèl-l-l-l... 't is te zien voor wat...″Ik graai naar
het foldertje van de voedselbank dat ik al enkele dagen in m'n
binnenzak bij me draag... ik bied hem heel voorzichtig & beleefd
het foldertje aan & start intussen mijn uitleg... Zijn ogen
beginnen letterlijk in z'n kassen te rollen & ik voel aan de
puntjes van m'n ellebogen dat ie hier alles behalve blij mee is... Ik
zie hoe hij het brochuurtje, 'n netjes in een drieluik gevouwen
A4-tje, zonder 't te bekijken nog eens in 4 vouwt & in z'n
achterzak propt... Ik herhaal nog eens dat de voedselbank waar ik ga
een zéér kleinschalige V.Z.W. is die allemaal bij
elkaar een kleine 200 mensen uit die wijk probeert te helpen &
dàt zijn ze dan nog niet allemaal, de mensen die
daadwerkelijke hulp kunnen gebruiken !! Ik benadruk zéér
duidelijk & nadrukkelijk dat het geen financiële vraag is
die we stellen, maar dat 't hem in deze gaat over zaken zoals
groenten & fruit, brood & broodjes, noem maar op waar ie dus
eigenlijk ook niks meer mee kan doen & die ie waarschijnlijk dus
ook weggooit... Ik vertel hem er gelijk bij, dat we elke maandag- &
donderdagavond rond, tijdens of voor, of zelfs na sluitingstijd daar
kunnen staan met een wagen... & juist die 2 dagen, omdat het de
dag erna voedselbe-deling is.... dat ie er zelfs niet moet voor
bellen of mailen... laat staan dat ie 't zou moeten brengen... De man
die intussen lichtrood is aangelopen sputtert... ″Jamaar er zijn
ook dagen bij dat ik niks over heb hoor & dan rijden jullie voor
niks !!″ ...lichtelijk tevreden glunderend om zijn goede
inval... ″Géén enkel probleem Meneer″ zeg ik... ″Als
u niks over hebt zoveel te beter voor uw zaak & ja,... als u niks
hebt, dan kunt u ook gewoon niks geven hé... & als we dan
voor niks rijden, dan nemen we dat er wel bij !! U moet weten, wat
het ook is dat u geeft of schenkt, wij zijn tevreden met wat we
krijgen ! Wij zijn iedereen overigens daar zeer erkentelijk &
dankbaar voor !! U helpt daarmee ook mensen die 't echt wel kunnen
gebruiken !″ ...& In een poging dat nog eens uitdrukkelijk te
benadrukken & in de verf te zetten voeg ik daar aan toe...
″Mensen & dat zijn zowel particulieren als handelaars die ons &
onze noodlijdenden helpen... zetten wij toch elk jaar zoals het
hoort, eens uitvoerig in de bloemetjes...″ Ik kijk de man
aan...Even is er een moment van stilte, het winkellawaai dringt zich
terug op de voorgrond...
″Neen
!!″ zegt ie met een fel aangelopen rood gezicht & met een
ietwat overslaande stem in z'n streekdialect... ″Ik goa doar nie
mee beginne... dat es alliene moare miserie... ton is't ditte... ton
is't datte... Ik goa doar écht nie oan meedoen... treiwens we
geven al ene keer op een joar een weeke dingen wèg, die aktie
dat we als den Delhaize doen veur de voedselbank & veure d'
armen... dat is al miere dan genoeg...″ Terwijl ik hem toch wel
half verbijsterd & half geschokt aankijk vervolgt hij
onverstoorbaar... ″Treiwens, da groensel... da bruud... & die
koffiekoeke... da'em geven wij al joaren aan iemand die da komt
hoalen voor z'n konijns...″ Zijn laatste woorden zijn nog niet
helemaal uitgesproken als ie zich al omdraait & vastberaden
wegloopt richting magazijn...
Tot
op de dag van vandaag heeft Meneer me zelfs niet meer aangekeken,
zelfs geen goeiedag meer gezegd...
....
Hoe
je het draait of keert, ik was & ben nog steeds ...& meer nog
zal ik daar ook steeds behoorlijk perplex & verbijsterd over
blijven. Bent u nog steeds verwonderd waarom ik in een vrij
schijterige bui ben ?!... Ik dus niet !! Het kan er bij mij
niet in dat er dagelijks ton-nen voedsel in dit land worden weg
gesmeten... & dat allemaal omdat het niet meer ″dagvers″ is,
dus ook onverkoopbaar... of omdat de uiterste verkoopsdatum is
overschreden. ...& dat terwijl overal ten lande voedselbanken achter eten moeten zoeken, zeg maar gewoon moeten schooien...
Dat terwijl zij mensen moeten weigeren omdat ze anders zelf met hun organisatie in de problemen komen !!
...110.000 mensen ~zowat de bevolking van een stad als Brugge~ die quasi weinig of géén geld hebben om eten te kopen
& lijdzaam moeten aanhoren dat er terwijl dagelijks ton-nen voedsel zonder enige scrupule weg gekieperd &/of gedumpt wordt !!
Ik erger mij hieraan & zowat heel terecht dacht
ik... Zoals ik daarnet al zei : wie heeft er nooit eens in z'n
koelkast een afgesloten verpakking liggen gehad, waarvan de uiterlijke datum
overschreden was... Gooit u dit dan onmiddellijk weg ?! ...ik dus niet
!! Op enkele uitzonderingen na, is dat allemaal nog perfect te
consumeren...& datzelfde geldt ook voor blik of
bokaalverpakkingen... Zolang dat blik niet bol staat, is dat zelfs
weken, maanden, in sommige gevallen zelfs tot een jaar nadien nog te
eten... Eerst & vooral omwille van de chemische troep aan
bewaarmiddelen dat er in zit, meer nog omdat zo'n uiterste
"gebruiksdatum" er wordt opgezet met een marge, met een
zéér ruime marge zelfs... Tot voor enkele jaren geleden, werden dit
soort stocks van produkten die ″over datum″ waren aan de
voedselbank geschonken... Sinds enkele jaren màg dàt
zelfs niet meer van de voedselinspectie... dus wordt het
vernietigd...
Meer
nog... voedsel dat ″over datum″ is & dat wordt terug gestuurd
of vernietigd ~lees : gewoon op de container gegooid~ kan
boekhoudkundig ingeschreven worden als ″verlies″, wat in de
uiteindelijke jaarbalans dan weer netjes & vooral zeer profijtig
verrekend wordt. Overschotten die worden weg gegeven kunnen dan weer
niet onder die boekhoudkundige post van ″verlies″ worden
ingeschreven... dat vergt dan weer een andere boekhoudkundige
ingreep, een iets moeilijkere, een iets omslachterige... Waar het dus
op neer komt... het draait allemaal om de centen beste lezer... &
daar waar centen de bovenhand halen op menselijkheid, is er in de
wereld van ″Armoede & Honger″ weinig of geen menselijkheid...
Last
but not the least wil ik toch eventjes een lans breken voor mijn
gekleurde Medebelg, de Turk & de Marokkaan... In het bijzonder
over die hun gevoerde winkel-politiek... Ik ben sinds mensenheugenis,
dat is sinds de eerste van dat soort winkeltjes in België uit de
grond popten als paddenstoelen, reeds een klant bij mijn gekleurde Medebelg... & waarom niet...
Ik geef grif toe, ook al zitten er soms slechte & vooral échte
afzetters tussen, maar dat zijn er dan net zoveel als bij mijn blanke Medebelg, want ook die is niet vrij van alle blaam.
Maar je kunt het draaien of keren hoe je 't wilt, bij de meesten Turkse & Marokkaanse kruideniers die ik ken wordt dat soort voedseloverschotten toch wel to-tààl
anders aangepakt... De Turkse Kruidenier hier achter de hoek, geeft
op het einde van z'n werkdag de overschot van zijn brood weg, brood dat 's
anderdaags vervangen wordt door "vers brood"... De laatste
klanten van die dag krijgen dan als extraatje : een brood... Diezelfde
politiek voert hij bij z'n groenten & fruit... Zijn die net te belabberd
om te verkopen & nog te goed om weg te smijten... neem mee !! aub !! Ik
wil 't eerlijk gezegd nog wel eens de eerste beste Belgische
kruidenier zien doen...
...
Volgende
maal zal ik u alvast verblijden met een schrijfseltje over ″Een
zakje Delhaize voor de voedselbank ofte hun enige èchte
containerpolitiek″
Intussen...
eet smakelijk & denkt u eens na wanneer u weer eens eten in de
vuilbak kiepert !!
...
Welcome
to my world ..."A Real World"
...
De
Schijtoptant uw versLACHgever ″Uit de Onderbuik van La Flandre
Profonde″
(1)
De meeste van de vegetariërs &/of
veganisten die ik ken zien er alles behalve gezond uit... De
uitzonderingen hierop, zijn behoorlijk rijk & kunnen aldus genoeg
aanvullende voedingswaren kopen... Het andere deel waar ik het in
deze over heb, krijgen met regelmaat van hun huisarts te horen dat er
problemen met hun bloedwaarden zijn & dat ze aldus toch maar af &
toe een goed stuk vlees moeten eten omdat er voedingsstoffen inzitten
die uit niks anders dan uit vlees te halen is...
(2)Hödverrren ...zie godvermiljaardenondedju
!
(3)
Zie de
volgende bijlage ″Een zakje Delhaize voor de voedselbank ofte hun
enige èchte containerpolitiek″