~ Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke Randdebiliteit ~
~ HÉT "progressief" Orgaan Der "Hangmatsocialisten" ~ Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke & Politieke Randdebiliteit
26-09-2011
Griekenland en de vrije pers een voorbode voor Europa
Hier zijn we weer, beste lezertjes. Ons hoofd suist nog van de vele akkoorden die onze federale politici plots kunnen afsluite. Akkoorden waarbij dan de enen beweren dat we als Vlamingen natuurlijk voor de zoveelste maal worden gerold en bedrogen terwijl een ander gedeelte binnen de zelfde Vlaamse meerderheid in de gewestregering( hallo ollanderkes, volgen jullie nog?) spreekt van historische akkoorden en copernicaanse revoluties volledig in overeenstemming met het Vlaamse regeerakkoord. De modale Vlaming lijkt in elk geval niet van plan zijn kiesintenties aan te passen en zou, volgens peilingen, nog steeds stemmen voor Bart Frit en zijn leuke bende. Maar daarover zullen we het dus NIET hebben vandaag.
Vandaag maken we een uitstapje naar Griekenland. Het is daar niet meteen leuk Griek te zijn. Voorlopig is het veel interessanter om er enkel als toerist naar toe te trekken. We vermoeden zelfs dat je best als argeloze en vooral onopvallende dus zeer duidelijk herkenbare toerist naar ginder afzakt. Wat wil zeggen bermuda en strandslippers in combinatie met shirts die een bierbuik tonen wat betreft het mannelijk gedeelte en de madammen in topjes en shorts. Al zal het soms wat lastig ademen zijn in de Atheense binnenstad, niet alleen omwille van de traditionele smog maar vooral omwille van het vele traangas dat de laatste maanden wordt afgeschoten op allerlei betogingen. Griekenland is er erg aan toe. Dat weet intussen zelfs een elke goudvis met zicht op een televisietoestel. De bevolking levert zwaar in en dus zijn er nogal wat sociale spanningen. De geloofwaardigheid van de traditionele partijen is bijna tot het absolute nulpunt gezakt. Je zou al voor minder nadat zowel conservatieve als socialistische partijen enkel en alleen belijken te bestaan uit sjoemelaars en bedriegers. Zo onstaat een spiraal van opgekropte razernij en uitzichtloosheid bij grote groepen van de bevolking en de aantrekkingskracht van de extremisten groeit als rattenvangers van dienst. Eén van de grote slachtoffers zijn de journalisten en de vrije nieuwsgaring. Reporters zonder grenzen heeft hierover een interessant document gepubliceerd dat we jullie niet willen onthouden:
Reporters Without Borders visited Athens from 27 July to 3 August to investigate in a report the recent decline in media freedom in Greece, a country that continues to worry its European partners. Greece has fallen three years in a row in the Reporters Without Borders press freedom index, from 31st in 2008 to 70th in 2010, level with its neighbour Bulgaria. The fall has been due to practices that are both surprising and unacceptable in a European Union member.
The economic and financial crisis has contributed to this decline and has above all highlighted the weaknesses of Greeces media and its almost mafia-like practices. Owned by a few big businessmen and shipping-line owners, most of the media companies are nowadays threatened with collapse, which would set of a wave of dismissals in a profession already suffering from poor pay and conditions.
The blogosphere offers a freer space for expression and a temporary antidote to the self-censorship that is becoming more and more widespread in the traditional media. But the Internet does not offer an economically viable alternative that could help reverse the disastrous practices that have taken hold in the past two decades. Against the backdrop of street violence, a very deep crisis of confidence has developed between the media and public. Seen either as louts or well-off brats, journalists are often identified with the now despised political class. Many now fear physical violence and some use protection.
The targets of smear campaigns that mix sarcastic slogans with death threats, journalists now think twice about going out on to the streets to report. Stelios Kouloglou, long the symbol of investigative journalism, is now the victim of a defamatory poster campaign. His crime? Laying off staff at his Web TV station because it ran into financial problems.
Although less exposed than their Greek colleagues, foreign reporters based in Greece recognize that they face problems that are unusual in a European Union member. But they prefer to be discreet on the subject because, like their Greek colleagues, they fear the possibility of reprisals or violence.
The impact of the crisis has radicalized a sector of the population, which expresses its anger and frustration in increasingly violent demonstrations. Photographers and cameramen are more and more at risk as they encounter situations akin to civil war in the course of trying to cover the activities of these grass-roots movements. Caught between the violence of the extremist movements and the violence of anti-riot police who show little respect for their professional status, photographers are paying a high price for the coverage they give us.
No journalists were upbeat about the consequences of the austerity plans and cuts, but Reporters Without Borders found that most of the ones it interviewed regarded the economic crisis as a chance for the media to break with the patronage system that has prevailed since the 1980s. Could the crisis help advance the cause of media freedom in Greece?
Hallo beste lezertjes, we informeren jullie nu reeds dat we een pauze zullen inlassen tot maandag. We beseffen dus maar al te goed dat we met deze aankondiging jullie hartjes breken maar het kan helaas niet anders doodgewoon omdat we een tripje maken met allemaal leuke mensen onder elkaar.
In elk geval al bedankt om ons hier terug te komen opzoeken volgende maandag!
Onze Vlaamse vice-roy Peeters deelt subsidies uit zoals in de Middeleeuwen met privilegies werd omgesprongen, aan saunauitbaters en paardestallen. Waarover zouden we ons druk maken? Met de transferts tussen federaal en regionaal niveau kan Vlaanderen binnenkort zelfs elke individuele vlaamse kanariekweker premies toekennen. Het zit wel effe anders bij die Ollanders. De dame met de gekke hoeden heeft gisteren aangekondigd dat elke Ollander nog zuiniger zal moeten worden. Behalve haar familie...kwestie van toch de juiste prioriteiten te stellen. Huursubsidies voor de sukkelaars omlaag, de dotatie voor de "royals" omhoog. Zo zien we het graag. Altijd graag koninklijke stupiditeiten gezien. Of ze nu komen van regionale presidenten of echte blauwbloedigen...dit kondigt steevast vroeg of laat ingrijpende veranderingen aan...willen of niet. Dat leert de geschiedenis ons. Maar daar zullen we het vandaag dus niet.... We keren terug naar ons stokpaardje de energiemarkt en wat lezen we daar? Uit de mond van toch één van de grootste verdedigers van de liberalisering van de energiemarkt...en meneer Poncelet toenmalig minister
De Claude Desama à Jean-Pol Poncelet Libéralisation de l'électricité: l'effet d'annonce ne suffira pas
BERNS,DOMINIQUE
Page 8
Samedi 26 septembre 1998
De Claude Desama à Jean-Pol Poncelet Libéralisation de l'électricité: l'effet d'annonce ne suffira pas
La publication par «Le Soir» de la note d'orientation électrique du vice-Premier Jean-Pol Poncelet (nos éditions de mercredi) a poussé Claude Desama hors du bois. Le député européen belge est l'auteur du rapport parlementaire sur la directive européenne balisant la libéralisation de l'électricité. Claude Desama est aussi socialiste, comme Elio Di Rupo, qui avait... l'énergie dans son portefeuille avant le remaniement ministériel de juin. Il y a quatre mois, le vice-Premier PS avait publié une note d'orientation, que Jean-Pol Poncelet a revue et corrigée.
Si Elio Di Rupo s'était fixé comme échéance la fin 1999, le vice-Premier PSC espère transposer la directive européenne en droit belge d'ici février prochain. C'est ambitieux, réplique Claude Desama, rappelant que la distribution d'électricité est une compétence régionale. Or, les positions diffèrent: en Flandre, la pression pour libéraliser est forte; en Wallonie, on est plus enclin à maintenir le monopole des intercommunales.
TARIF PME: UN BON POINT
Jean-Pol Poncelet veut aussi accélérer l'ouverture du marché et abaisser dès l'an prochain les seuils d'éligibilité (qui donnent l'accès au marché libéralisé) des consommateurs directement reliés au réseau (Ndlr: des clients industriels). Claude Desama met en garde: Il faut être attentif à ne pas déstabiliser notre marché, très perméable. Les électriciens allemands se montrent très agressifs et démarchent déjà de gros clients d'Electrabel. Si la Belgique devait dépendre des électriciens étrangers pour son approvisionnement, on ne parlerait plus de politique énergétique.
Concernant le statut de la CPTE, la société qui gère le réseau de transport électrique (qui est la propriété d'Electrabel et du petit producteur public SPE), la note Poncelet ne parle plus de nommer des commissaires du gouvernement ou d'attribuer des droits spécifiques à l'Etat; seule l'indépendance du gestionnaire par rapport au producteur est exigée. Je préférais le système proposé par Elio Di Rupo, confie Claude Desama. L'indépendance du gestionnaire doit être effective, sinon la Belgique s'exposerait à des recours d'électriciens étrangers devant les instances européennes.
Côté bon point, Claude Desama apprécie le principe d'un régime de tarification spécifique aux petites et moyennes entreprises (PME), dont l'objectif serait l'alignement progressif des prix sur ceux payés par les PME des pays voisins. Car les petites entreprises ne pourront pas faire leur libre shopping électrique.
Enfin, Claude Desama, tout socialiste qu'il soit, s'inquiète de la présence des partenaires sociaux au sein de l'instance de régulation qui devrait remplacer (et avaler) le Comité de contrôle du gaz et de l'électricité - un point sur lequel Di Rupo et Poncelet sont sur la même longueur d'onde. Sur un marché libéralisé, des problèmes de confidentialité commerciale se poseront. Il serait préférable de limiter les prérogatives des partenaires sociaux à la définition des grands axes de la politique énergétique et des oblications de services publics et à la protection des consommateurs captifs , estime le député européen.
Si le débat est lancé, précisons qu'il n'excite guère Electrabel. Au plus vite les règles seront définies, au mieux. Mais, quoi qu'il arrive, la libéralisation est désormais en cours en Europe .
Le Belge Jean-Pol Poncelet, directeur général de Foratom, sinterroge sur la dérégulation du marché de lénergie. Il relève aussi les risques de la sortie du nucléaire.
Entretien
Le Belge et ancien ministre Jean-Pol Poncelet vient dêtre nommé directeur général de Foratom, une association représentant lindustrie nucléaire européenne. Il a accordé à "La Libre" un long entretien, axé sur les questions de sûreté (LLB du 13 septembre) et les questions économiques.
Quels sont vos objectifs en tant que nouveau directeur général de Foratom ?
Jai la satisfaction dêtre au service de la collectivité du monde nucléaire plutôt que dune seule entreprise. Je suis convaincu quon a besoin du nucléaire. Mais je ne suis pas en train de dire "tout nucléaire", ce serait ridicule. Dailleurs ces slogans sont terminés. Il faut continuer à améliorer la sûreté des installations, tirer les leçons des accidents, continuer à parler avec lopinion publique en toute transparence. Ce nest pas incompatible avec le développement de lénergie renouvelable. Même en mettant les deux ensemble, on narrive pas à résoudre léquation des besoins énergétiques !
LAllemagne pourra quand même survivre à sa décision de sortir du nucléaire
Les années qui viennent seront drôlement intéressantes. Le prix du gaz et de lélectricité a augmenté partout dans lUnion européenne. Quand lAllemagne enlève 10 000 mégawatts de puissance électrique du jour au lendemain sans concertation avec ses partenaires, que se passe-t-il ? Il faut trouver 10 000 mégawatts ailleurs. Le gestionnaire du réseau en Allemagne est en train de conclure des contrats pour lhiver prochain avec les Autrichiens, les Français, pour sécuriser lapprovisionnement en électricité de lAllemagne. Cest la preuve que ce nest pas tout à fait aussi simple.
La hausse des prix serait, selon vous, le principal risque de la sortie du nucléaire de lAllemagne ?
Un autre aspect, fondamental, est celui du changement climatique. Quand lAllemagne enlève 10 gigawatts de puissance électrique qui ne produit pas de carbone, et quelle les remplace par du charbon et du gaz, ses émissions de carbone partiront sensiblement à la hausse. Je vous fiche mon billet que, dans les 10 ans, lAllemagne va produire beaucoup plus de gaz carbonique, consommer plus de charbon et plus de gaz naturel, cest-à-dire quelle va aller dans le sens contraire des objectifs de lUE auxquels elle a souscrit solidairement. Si dans 30 ou 40 ans, cest positif, tant mieux, tout le monde sen réjouira mais, en attendant, on a des objectifs intermédiaires et on sen éloigne !
Le gouvernement a la liberté de prendre des options nucléaires ou non, mais on est dans un marché européen quon construit péniblement depuis de nombreuses années et des décisions unilatérales conduisent à aller dans le sens contraire en termes dobjectifs climatiques, à une augmentation des prix, à une augmentation de la dépendance de lEurope à travers le gaz russe et à des risques de stabilité du réseau. Avouez que la balance est quand même négative.
La Suède et la Finlande sont clairement favorables au nucléaire. Quelles leçons en tirez-vous ?
La Suède a organisé pendant des années des débats en expliquant les enjeux et en associant les populations aux choix à faire. Les deux pays ont choisi des sites dévacuation des déchets. Cest quil y a moyen. Ce sont des régimes démocratiques avec des Parlements qui ont conforté ces décisions. On ne peut pas présenter à lopinion publique le bénéfice de lénergie nucléaire si lon naborde pas tous les autres problèmes. La fin du cycle est une question essentielle. Et je constate que, dans de nombreux pays, y compris le nôtre, on nen parle pas.
Un des avantages souvent avancé par lindustrie nucléaire est celui des prix compétitifs. Pourtant, en Belgique, beaucoup dentreprises jugent les prix trop élevés. Ny a-t-il pas là un problème ?
Ce nest pas un problème du nucléaire, mais du marché de lélectricité. Cest la faute de lignoble type qui a dérégulé le marché. Et ce type, cest moi ! Aujourdhui, lélectricité est vendue au prix marginal.
Rien nempêcherait une entreprise comme Electrabel de ne pas saligner sur le coût marginal
Bien sûr. Comme je lai dit lors dun Forum européen dénergie nucléaire, vous pouvez acheter aujourdhui de lélectricité au tarif vert. Rien nempêche le producteur nucléaire de faire la même chose en vendant par exemple 5 % de sa capacité de production à un tarif moindre au client qui souhaite acheter du nucléaire. Cest le marché qui ne le permet pas.
Pourquoi le marché ?
Lorganisation du marché est telle quelle napporte aucun incitant à le faire. Ce qui pose une autre question : lélectricité ne devrait-il pas être un service public ?
Y êtes-vous favorable ?
Cest une question compliquée. Mais je me pose beaucoup de questions sur la dérégulation, dont je suis pourtant un des artisans.
Pourquoi ?
Beaucoup de choses ont changé. Cétait dans la dynamique de lUnion européenne libérale qui dérégulait tous les marchés et qui expliquait quune paire de rails de chemins de fer ou lélectricité, cétait la même chose. Foutaise totale ! On a vendu la dérégulation en disant que cela ferait plus de concurrence et que les prix allaient baisser. On a moins de concurrence et les prix sont plus élevés. Je nai pas peur de le dire. Lélectricité nest pas un bien de marché ne fût-ce que parce quon ne peut pas la stocker. Nos amis du Berlaymont (NdlR : la Commission européenne) sont doctrinaires comme il y a 50 ans et, à mon avis, complètement en dehors du coup. Cette question est dautant plus pertinente pour les grands choix énergétiques. Comment voulez-vous, avec un marché qui est par nature myope, investir pour un siècle ? Cest impossible. Et donc, on fera des turbines à gaz parce que cela ne coûte pas cher et que cela permet davoir une visibilité à deux ou trois ans. Et, pour les alimenter, on achètera le gaz aux Ukrainiens et aux Russes qui nous couperont le robinet. Cest ça la décision allemande, mais ce nest pas mon choix.
China komt in opstand...tegen de zonnepanelen...tja
We zijn het beu iedereen op café te horen lullen over de Ronde van Valaanderen zonder de muur. Uiteindelijk werden de Duitsers er ook niet slechter van toen hun muur werd afgeschaft en waarschijnlijk zouden de palestijnen niks liever willen. Alles is relatief en loontje komt om zijn boontje is ook nog steeds een gezegde dat echt het verschil maakt. Je ziet maar hoe het afloopt met de recette van voetbalclub Genk dat zijn supporters "les wallons c'est du kaka" laat roepen. Gepikt gans de zwik. We durven het haast niet te denken maar zouden de Walen er voor iets tussen zitten? Ergens in ons achterhoofd en op het meest grimmige plekje van ons hart hopen we het wel een beetje. Een Wallingante bende uit Charleroi bijvoorbeeld? Hier die 10.000 Euro voor de gouden tip! Maar daar zullen we het vandaag dus .... We zijn vandaag dus echt grimmig en groompy en zullen inhakken op nog zo een droom van onze groene medemens en tevens onze geliefde zondebok namelijk HET ZONNEPANEEL. Welk fraais lezen we hierover vandaag? Ooit waarschuwden we hier op dit blogje reeds voor de weinig ecologische manier waarop die dingen in China werden gefabriceerd voor de Europese en andere markten waar de groene jongens en meisjes in rijen staan aan te schuiven om die prullen te kopen. Ondertussen toeteren die brave jongens en meisjes maar over het vergroenen van de economie...zal wel gaan zeker want ondertussen zijn al een heleboel eigen bedrijven over kop gegaan die wel op een verantwoorde manier zonnepanelen produceerden. Ze konden die weinig fraaie concurrentieslag met de Chinese vervuilers natuurlijk niet aan...we laten jullie dus kennismaken met een nog minder fraaie kant van de zonnepanelenrage want het kan dus nog erger dan de certificaten... Eén groot voordeel! De Chinezen komen ook in opstand en eveneens via microblogs en moderne media en zij trachtenb hun natuur te redden door te protesteren tegen de producten die hier onze natuur zogezegd zullen redden. Wij kiezen ronduit voor de Chinezen maar niet voor hun zonnepanelen die daar alles om zeep helpen...en we neuriën intussen "ontwaakt gij naïeve groenen" op de toon van...je weet het wel..
BEIJINGJinko Solar Holding Co. apologized Monday for contaminating a brook in eastern China's Zhejiang province with waste from one of its factoriespollution that set off sometimes-violent protests at the factory last week.
Protesters and riot police faced off at the entrance of a factory in Zhejiang province Saturday.
The Chinese solar-panel maker, listed on the New York Stock Exchange, concluded that a buildup of solid waste, which contained fluoride, spilled into a nearby brook after torrential rains, Jinko officials said, according to the transcript of an interview with local television. The local environmental-protection bureau found fluoride levels in the brook that exceeded normal limits, the company added.
"We're fully responsible for the legal consequences caused by the overlook in our management," the company said in the transcript. Jinko added that it has adopted several measures, including building more solid-waste storage, to restore the brook to its precontaminated state as early as possible.
Local residents complained last month about the deaths of a large number of fish in the brook, and Thursday more than 500 people started protesting outside the plant, China's state-run Xinhua news agency reported. Authorities have detained 20 people for disturbing public order, sabotaging public property and theft.
Separately, a company spokeswoman said Monday that the solar plant has temporarily halted operations. Jinko makes solar components and photovoltaic panels, according to its website.
Chine: une deuxième usine polluante ferme après des manifestations
De Bill SAVADOVE (AFP) Il y a 21 heures
HAINING Avec la fermeture lundi d'une usine polluante, des manifestants chinois ont obtenu, pour la deuxième fois cet été, que leur santé et la préservation de l'environnement passent avant l'industrialisation à marche forcée qui prévaut en Chine depuis trois décennies.
La fermeture provisoire de l'usine de panneaux solaires de Jinko Solar de Haining (est), placardée à l'entrée du site de cette société cotée à la Bourse de New-York, survient à peine plus d'un mois après celle d'un complexe pétrochimique à Dalian (nord-est), où 12.000 personnes avaient manifesté à la mi-août.
Des heurts avaient opposé jeudi, vendredi et samedi soir les forces de l'ordre à quelque 500 habitants du village de Hongxiao qui s'étaient rassemblés pour exiger des explications sur la mort de nombreux poissons dans une proche rivière.
Les manifestants affirment également que la contamination industrielle a provoqué au moins 31 cas de cancer chez les riverains, dont six leucémies.
"Tout le monde est incroyablement en colère. Une chose pareille ne pourrait jamais arriver à Shanghai", la métropole éloignée d'environ 150 km, a déclaré à l'AFP un riverain sous couvert de l'anonymat.
"Cela fait six mois que nous nous plaignions de la pollution, mais ce n'est qu'en protestant qu'on nous a accordés de l'attention", selon un autre habitant.
La mairie de Haining a indiqué dans un communiqué avoir "ordonné à l'entreprise de suspendre sa production et de revoir les procédés de production impliquant des émissions de gaz et d'eau usées".
Des analyses ont montré que l'usine émettait des niveaux excessifs de fluorure, toxique à haute dose, selon la mairie.
Alors que l'environnement a longtemps a été sacrifié en Chine sur l'autel de la croissance et de l'industrialisation, les autorités de Haining ont, comme celles de Dalian, donné satisfaction aux manifestants au bout de quelques jours, tout en soulignant leur volonté de maintenir l'ordre.
A Haining, un homme a été arrêté, soupçonné d'avoir lancé des "rumeurs" sur l'internet au sujet du nombre de personnes résidant près de l'usine et qui seraient atteintes de leucémie ou d'autres cancers.
"Nous allons tout mettre en oeuvre pour préserver la stabilité et nous allons sérieusement examiner les cas de violation de la loi durant cet incident", a averti la municipalité dans un communiqué.
Jeudi soir, les manifestants avaient fait irruption dans l'usine de Jinko Solar, où ils ont saccagé des bureaux et retourné des véhicules avant d'être repoussés par la police. Les heurts s'étaient poursuivis au cours des soirées de vendredi et samedi.
Les déchets industriels de cette usine n'étaient pas conformes aux normes en vigueur depuis avril, selon Chen Hongming, chef-adjoint du bureau des affaires environnementales de Haining, cité par Chine nouvelle.
Le directeur financier de Jinko Solar, Zhang Longgen, a expliqué que du fluorure avait été stocké à l'extérieur de l'usine et avait pollué une rivière proche après de fortes pluies fin août.
"C'était un accident. Les monceaux de déchets n'ont pas été enlevés à temps", a déclaré M. Zhang par téléphone à l'AFP, ajoutant qu'il ne fallait pas "surréagir".
Selon un communiqué de la société, l'incident "a provoqué de la panique chez les riverains, causé beaucoup d'ennuis au gouvernement local et aux salariés de la société. Nous présentons nos sincères excuses".
Jinko Solar compte selon son site internet plus de 10.000 employés dans des usines situées dans les provinces orientales du Jiangxi et du Zhejiang.
A Dalian, les manifestations avaient été organisées à l'aide des services de microblogging qui comptent plus de 200 millions d'utilisateurs en Chine. Bien que l'internet soit censuré dans le pays, l'explosion des médias sociaux y rend désormais la circulation des informations - ou des rumeurs - beaucoup plus difficile à contenir pour le gouvernement.
Berlusconi gaat van bil met 11 bunga-bungamadammen. Al raakt hij amper tot de achtste freule...hij is dan ook pas 75 geworden. Na de derrière van Merkel komt nu ook zijn uitspraak dat hij tijdens zijn vrije tijd premier van een land is waar idioten op hem blijven stemmen. Nog een leuk nieuwsje kwam uit het Genkse voetbalstadium. Les Wallons c'est du kaka ....spreekkoren die dit over de purperen hei laten galmen en een scheidsrechter die hiervoor de match laat stilleggen gedurende tien minuten. Je vervangt doodgewoon, les Wallons door bijvoorbeeld het woordje "Juifs" en je kan nooit verklaren waarom de match na 10 minuten werd hernomen. Dus we zien niet in waarom dit met het woordje "Wallons" ook niet kan gebeuren. Stoppen die match en Genk min een paar punten...Racisme is nooit selectief, racisme kan niet getolereerd worden basta. Als Genk morgen tegen Tel Aviv speelt houden we ons hart vast... Ook nog de "massa-manifestatie" in Linkebeek tegen het akkoord over de splitsing van B-H-V. Je spreekt in Vlaanderen dus al over een massa wanneer je 4000 mensen verzamelt.....en wat hebben ze tegen het akkoord? Wel ze kennen dan wel nog niet de exacte inhoud maar de prijs is in elk geval veel te hoog...Het Vlaams primitivisme op zijn best. Maar daar hebben we het dus vandaag..... We gaan wat rondneuzen in het land van melk en voedselbons de Steets, beter gekend als Amerika
Bron: Huffington Post
Behind The Poverty Statistics: Real Lives, Real Pain
DAVID CRARY 09/18/11 07:10 PM ET
At a food pantry in a Chicago suburb, a 38-year-old mother of two breaks into tears.
She and her husband have been out of work for nearly two years. Their house and car are gone. So is their foothold in the middle class and, at times, their self-esteem.
"It's like there is no way out," says Kris Fallon.
She is trapped like so many others, destitute in the midst of America's abundance. Last week, the Census Bureau released new figures showing that nearly one in six Americans lives in poverty a record 46.2 million people. The poverty rate, pegged at 15.1 percent, is the highest of any major industrialized nation, and many experts believe it could get worse before it abates.
The numbers are daunting but they also can seem abstract and numbing without names and faces.
Associated Press reporters around the country went looking for the people behind the numbers. They were not hard to find.
There's Tim Cordova, laid off from his job as a manager at a McDonald's in New Mexico, and now living with his wife at a homeless shelter after a stretch where they slept in their Ford Focus.
There's Bill Ricker, a 74-year-old former repairman and pastor whose home is a dilapidated trailer in rural Maine. He scrapes by with a monthly $1,003 Social Security check. His ex-wife also is hard up; he lets her live in the other end of his trailer.
There's Brandi Wells, a single mom in West Virginia, struggling to find a job and care for her 10-month-old son. "I didn't realize that it could go so bad so fast," she says.
Some were outraged by the statistics. Marian Wright Edelman of the Children's Defense Fund called the surging child poverty rate "a national disgrace." Sen. Bernie Sanders, I-Vt., cited evidence that poverty shortens life spans, calling it "a death sentence for tens and tens of thousands of our people."
Overall, though, the figures seemed to be greeted with resignation, and political leaders in Washington pressed ahead with efforts to cut federal spending. The PewResearchCenter said its recent polling shows that a majority of Americans for the first time in 15 years of being surveyed on the question oppose more government spending to help the poor.
"The news of rising poverty makes headlines one day. And the next it is forgotten," said Los Angeles community activist and political commentator Earl Ofari Hutchinson.
Such is life in the Illinois town of Pembroke, one of the poorest in the Midwest, where schools and stores have closed. Keith Bobo, a resident trying to launch revitalization programs, likened conditions to the Third World.
"A lot of the people here just feel like they are on an island, like no one even knows that they exist," he said.
___
STRUGGLING ON $18,000 A YEAR
It's hard to find some of the poorest residents in Pembroke. They live in places like the tree-shaded gravel road where the Bargy family's dust-smudged trailer is wedged in the soil, flanked by overgrown grass.
By the official numbers, Pembroke's 3,000 residents are among the poorest in the region, but the problem may be worse. The mayor believes as many as 2,000 people were uncounted, living far off the paths that census workers trod.
The staples that make up the town square are gone: No post office, no supermarket, no pharmacy, no barber shop or gas station. School doors are shuttered. The police officers were all laid off, a meat processing plant closed. In many places, light switches don't work, and water faucets run dry. Residents let their garbage smolder on their lawn because there's no truck to take it away; many homes are burned out.
Ken Bargy, 58, had to stop working five years ago because of his health and is now on disability. His wife drives a school bus in a neighboring town. He sends his children, 15 and 10, to school 20 miles away. In the back of the trailer, he offers shelter to his elderly mother, who is bedridden and dying of cancer.
The $18,000 the family pieces together from disability payments and paychecks must go to many things: food, lights, water, medical bills. There are choices to make.
"With the cost of everything going up, I have to skip a light bill to get food or skip a phone bill to get food," he says. "My checking account is about 20 bucks in the hole."
About 75 miles away, in the Chicago suburb of Hoffman Estates, dozens of families lined up patiently outside the WillowCreekCareCenter as truckloads of food for the poor were unloaded.
Among those waiting was Kris Fallon of nearby Palatine, mother of a teen and an infant, who hitched a ride with a friend.
She recounted how she and her husband once earning nearly $100,000 a year between the two of them_ lost their jobs, forcing them to move from their rented home into an apartment and give up their car.
"We fight a lot because of the situation," she said. "We wonder where we are going to come up with money to pay rent, where we are going to get food, formula for the baby."
She began to cry.
"I never understood why there were so many food pantries and why people couldn't just get on their feet and get going, but now that I'm in it, I fully understand," she said. "I sometimes feel like I am a loser ... I have never been unemployed and I never thought I would be going through this, ever."
Her husband, Jim, 43, said he's looked for jobs all over the country in the past two years, and just accepted an offer of a three-month stint in Paducah, Ky., on a hotel reconstruction project.
"Leaving for a job out of state for three months is what I have to do," he said. "It's terrible but it's our reality ... I guess this is the new America."
By Robert Ray
___
SHARING POVERTY WITH A FORMER SPOUSE
Bill Ricker's woes date back to the 1980s, when he injured himself falling through rotten floorboards while doing carpentry at an inn. He hasn't worked since.
He now lives in one end of a cluttered old trailer in Hartford, Maine, 60 miles north of Portland.
It wasn't supposed to be this way. Ricker has two college degrees. As a younger man he worked as an electronics repairman, a pastor and a TV cameraman. He and his first wife had seven children.
Now he receives food stamps, gets donations from a local food pantry and drives an 18-year-old car with 198,000 miles.
For a treat, he goes out to lunch at a cafe in a nearby town about once every two months.
"I don't drink, I don't smoke, I don't chew and I don't go with girls that do," Ricker said. "In other words, on that income you don't do very much outside the home."
After finishing high school in 1956, Ricker earned an associate degree in electronics engineering and went to work selling and repairing marine electronics.
He later earned a theology degree and served as a pastor at churches in New Hampshire and Vermont. But times were hard on a pastor's salary, so he returned to Maine, eventually becoming a cameraman and studio engineer for a TV station.
After being laid off in the 1980s, he was hired to do some carpentry for an inn. His first day on the job, the floorboards gave way.
With his injuries, he could no longer tend to the three-unit apartment house he and his wife owned. They sold it, bought a used trailer for $7,000 and settled on a lot in Hartford, a town of about 1,000 people.
Ricker and his second wife, Judith Odyssey, divorced around 1995 and she moved out. But he offered to let her move back in nine years ago when she was going through a rough time, and she now lives in the other end of the trailer. She gets $674 a month in Social Security.
Besides his back and shoulder injuries, Ricker has diabetes, eye and breathing problems, and his hands shake. Odyssey has congestive heart problems, asthma and arthritis.
It's hard to make ends meet. Rent for the lot is $150 a month; Ricker has to buy insurance and gas for his minivan and pay bills for electricity and a phone.
He shops at a discount grocery store, gets canned goods from a food pantry, scours garage sales for clothes.
It cost $3,200 last winter to heat the poorly insulated trailer with kerosene, which was partially offset with about $1,000 in heating assistance funds.
Inside the trailer, ceiling tiles are coming loose and electrical wires dangle in the bathroom where a light fixture once hung. An old dryer, a mattress, a snow blower, discarded chairs and other junk are strewn about outside.
Still, Ricker keeps his sense of humor.
"I'm sorry I make jokes at everything," Ricker said. "But it's the only way to keep going."
By Clarke Canfield
___
BROKE AND FACING THE UNEXPECTED
Until a few months ago, Brandi Wells lived paycheck to paycheck. She was poor, but she got by. Now, the 22-year-old lives "penny to penny."
Wells started working as a waitress at 17 and continued when she got pregnant last year. She worked until the day she delivered 10-month-old son Logan, she says, and came back a week later. But finding child care was a challenge, and about three months ago, after one too many missed shifts, she was fired.
In no time, she was homeless. The subsidized apartment in Kingwood, W.Va., that had cost her only $36 a month came with a catch: She had to have a job. Without one and with no way to pay her utilities she was evicted.
Logan went to live with his grandmother in another town while Wells stayed with a friend for three weeks in a filthy house with no running water.
"I didn't realize that it could go so bad so fast," she says now. "I was working. I was trying. I felt like I was doing everything I could. But everyone was saying I needed to do more.
"They say, `It's your fault. You don't need to live off the government,'" Wells says. "For some people, yes, it is their fault. ... I didn't deserve to lose my job. I worked as hard as I could."
Wells filed for assistance from the state human resource department and got three free nights at a low-budget motel and $50 for gas to hunt for a new job. It didn't last long.
"The way it is now, you can't hardly find a job," she says. "I've applied here, there, everywhere."
Eventually, Wells and her fiance, Thomas McDaniel, found a two-bedroom apartment. After a few weeks, its walls and floors remain bare. The only furniture is in the living room an old green sofa, a foam twin mattress, a play pen stuffed with toys.
Rent is $400 a month, and Wells is hoping that since McDaniel has just landed a job at Subway, they'll be able to afford it.
For now, her income consists of the $300 a month the state pays her to attend a daily self-sufficiency class, the $30 or so she earns at a bar once or twice a week, food stamps, and the $96 a month in child support she gets from Logan's father "barely enough for diapers and wipes."
She gets help from the RaymondWolfeCenter, where she can pick up a week's worth of food once a month. And she's grateful for her class, which is teaching her how to manage her money and distinguish wants from needs.
She knew the difference before, she says. As a new mom, she just didn't care.
"I was in the stage where I wanted to give Logan everything ... and I couldn't afford it," she says. "And it caused me to be broke."
Wells says she's motivated to get back on track: "I want to get out of these low-income apartments. I want an actual house for my son. I want a car that's not on the verge of breaking down."
She's hoping her typing skills will lead to a secretarial job. Long term, she wants to go to college and eventually work as a mortician.
"It's a job you can't lose, she says with a grin. "They don't run out of business, generally."
But as if the odds weren't already stacked against her, Wells has two more challenges.
She needs to answer for speeding tickets she couldn't afford to pay. That resulted in a suspended license, further limiting her ability to look for work.
And, unexpectedly, she's pregnant.
"I've never been into the idea of abortion ...," she says, her voice trailing off. "Me and my fiance are talking about it. I don't know what we're going to do."
By Vicki Smith
___
A GROWING BOY HAS TO EAT, BUT HOW?
Wearing a navy blue pea coat, her eyelids dusted with shimmery shadow, Pamela Gray looked as though she was headed into work. Instead, she was standing in line at a Manhattan food pantry, where hundreds of people waited patiently to fill suitcases with groceries or meet with a social worker.
Going on a year without a job, Gray likes to rise early and ride the subway down from the Bronx to visit the West Side Campaign Against Hunger, New York's largest food pantry, which is tucked inside a church basement.
"When I was working as a home attendant, I had a check every week. So you know, the food thing wasn't a problem," said Gray, a single mother of three teens who was injured while caring for an elderly woman last year and had to quit her job. "But when you don't work like you used to every day you don't know that you have the money you have to go pick up food where you can."
Gray, 47, was meeting with the center's social workers about paying off $12,000 in student loans from BronxCommunity College, where she earned a bachelor's degree. Her only source of income for now is occasional money from selling Mary Kay makeup and a couple of paychecks a year when she pulls shifts as an elections worker.
It's been hard on her 14-year-old son, who is growing fast and likes to eat. A lot.
"He likes Chinese food, chicken with broccoli, and then he likes his pizza," she said, laughing. "Yesterday I give him his $3.50 for lunch and tell him next week, you know, see what happens."
Gray made a follow-up appointment with a counselor promising to bring the necessary paperwork next time and then headed back onto the street. She walked to another church a few blocks away, where a woman was handing out free coffee and sandwiches.
She put the sandwich in her purse and settled down on the church steps to enjoy her coffee before heading to a public library. That's where she spends most of her time using the computer, applying for jobs, devouring books.
"I'm reading this one, they talking about sentencing in prison," she said, tapping the cover. "I really like to read on child issues and stuff. But if they don't have it, I get another book."
And she waits for that long-awaited job offer to come through. She is optimistic about the latest one: a position working with children at a juvenile home. After all, she says, she has a certificate in child care from New YorkUniversity.
"I think I'm gonna get it," she said, a smile spreading across her face. "I've been trying. I don't give up. I keep trying."
By Meghan Barr
___(equals)
`THEY DIDN'T HAVE TO SLEEP ON THE FLOOR'
The walls in Monique Brown's public-housing apartment have only a few decorations, sheets cover the windows and the cupboards are mostly empty. But it's a big step up nonetheless.
Until a few weeks ago, the 30-year-old single mom and her four children, ages 2 to 9, were homeless and staying in a Salvation Army shelter in downtown Birmingham, Ala.
Brown was married, living in Florida and working two jobs one in a hotel laundry, the other at a retail store when the recession hit. Today, those seem like the good old days.
"I never really had to worry about food and the basic necessities because I knew there was always a paycheck coming in a week," she said.
Brown lost both jobs in 2008 and split with her husband, forcing a move to Alabama to live with her brother and his family. An arrangement that was supposed to last for a couple months stretched to a year because Brown wasn't able to find work, and the strain was soon showing on her brother's household. Fearful for his marriage, Brown and her children took refuge in the shelter.
"It was the best option for us because they could have their own beds, they didn't have to sleep on the floor," she said. "I didn't want them to get the full effect of being homeless."
While her three boys went to elementary school, Brown cared for her 2-year-old daughter and sought work. She wasn't picky, but nothing turned up.
Still jobless, Brown found out about a public housing unit last month in the Birmingham suburb or Fairfield. With the Salvation Army paying her deposits and purchasing furniture and some appliances for her, Brown was able to swing a place of her own using $573 a month in disability payments for one of her sons, food stamps and donations.
Brown has been able to save about $100 and she's still looking for work. But finding a job is difficult because she has to balance potential work schedules against her children's schedules and the high cost of day care.
"Right now I'm just taking small steps," she said.
By Jay Reeves
___
THERE BUT FOR THE GRACE OF GOD ...
Nearly two years ago, on the day after a vacation, Tim Cordova was laid off from his job as a manager at a McDonald's. At the time, he and his wife, Sandra, an employee at a Subway restaurant, lived in a two-story house in the Albuquerque suburb of Ventana Ranch.
As the economy worsened in New Mexico, one of the nation's poorest states, Cordova struggled to find work and his wife's hours were slashed until she, too, was laid off.
They moved to a smaller house, then to a small apartment. By this June, unemployment benefits had run out and they resorted to living out of their Ford Focus.
"I was searching for jobs while I was collecting unemployment, and I could not get hired at all," said Cordova, 41, who is now living with his wife at an emergency homeless shelter called Joy Junction.
Sandra Cordova said her job search also has been fruitless.
Jeremy Reynalds, founder and CEO of Joy Junction, said he's never seen such high levels of homelessness and poverty in his 25 years of running the shelter, now New Mexico's largest.
"Demand is going higher, and higher, and higher," he said. "I mean, it really is scary."
Just a few years ago, the shelter was averaging around 100 residents a night. Now, Reynolds says, it's regularly filled with 300 every evening, and people are turned away every day.
The Cordovas said they see their situation as a "test from God" and are taking advantage of Joy Junction's life-skills programs. Sandra Cordova is taking computer classes and Tim is helping with shelter security. Both said they are not ashamed of their situation; they've even invited their grandchildren to visit the shelter.
"I just want another house. I just want another job," said Tim. "I want to prove that I can do it the right way."
Reynalds said donations to the shelter are down, but more people are helping out in person.
"More people are opting to volunteer," said Reynalds, "because I think they know that are a paycheck or two away from being homeless themselves."
slimme meters en de sprookjes van onze vriend Bart Martens
We vernemen dus vandaag dat onze goeie vriend Berlusconi weinig vleiende uitspraken doet over de kont van Merkel. Tenslotte wil je als vrouw je niet eens verbeelden dat een idioot als Berlusconi iets positiefs over je uiterlijk zou zeggen want je vreest dan onmiddellijk voor de gevolgen. Bij de FDF is men nu ook overgegaan tot een interne reorganisatie van stalinistische soort want daar beslist een voorzitter voor 20 camera's dat ze de coalitie of hoe ze het daar ook noemen, opblazen. Wij dachten in al onze intellectuele eenvoud dat bij partijen die zich democratisch noemen minstens één of ander collectiever orgaan dergelijke besluiten neemt. Een partijbestuur een ledenvergadering bijvoorbeeld...niet dus... En we stellen vast dat iedereen, ook de buitenlandse pers, beweert dat de plaatselijke politieke smurfen de weg terug gevonden hebben naar het compromis. Klopt inderdaad. We hebben ongeveer twee jaar gedacht dat er enkel nog ging geroepen worden in schuttingstaal, bedreigingen geuit, deadlines opgelegd...zo werkt er natuurlijk niks...zelfs niet meer binnen het christelijkste huishouden dus... maar het heeft toch wel lang geduurd om tot deze doodeenvoudige vaststelling te komen. Maar...daar hebben we het vandaag............. Wij gaan even terug in de tijd. Niet zo heel erg ver trouwens. En we willen jullie nu vermeien met een verhaal over bloemetjes en bijtjes zoals er graag wordt verteld door zogenaamde "progressieve" en milieubewuste politici die dan nog eens worden uitgeroepen tot "energiespecialisten" door hun partij. Dat ze bovendien ook nog bestuurder zijn binnen EANDIS en in feite enkel en alleen de financiële belangen dienen van een firma die als doel zou moeten hebben om de consumenten degelijke en vooral ategen redelijke prijzen bepaalde diensten aan te bieden, daar liggen ze nauwelijks wakker van. Iedereen die onderstaand verhaal leest en die onze vorige bijdragen over de slimme meters leest zal wel onmiddellijk begrijpen dat men door dit soort groene theepraat enkel en alleen de naïeve kiezers wil lokken
We zijn weer eens fier jullie de sprookjes van Bart Martens, energiespecialist van de SP-a en idealistisch bestuurslid van EANDIS voor te stellen: Prettige lectuur:
Slimme netten zorgen voor democratisering energiemarkt
26/04/2010
Eandis stelde haar proefproject met 4000 slimme meters voor in het Mechelse Hombeek. Wat op het eerste zicht een technische gadget lijkt, een hebbedingetje waarmee meterstanden van op afstand kunnen worden uitgelezen, moet in de praktijk de opmaat worden van een heus slim distributienet dat een ware revolutie inluidt voor onze manier van produceren en gebruiken. Eandis stelde haar proefproject met 4000 slimme meters voor in het Mechelse Hombeek. Wat op het eerste zicht een technische gadget lijkt, een hebbedingetje waarmee meterstanden van op afstand kunnen worden uitgelezen, moet in de praktijk de opmaat worden van een heus slim distributienet dat een ware revolutie inluidt voor onze manier van produceren en gebruiken.
De toekomst is immers aan de hernieuwbare energie en aan de opwekking van stroom op plaatsen waar ook de restwarmte nuttig kan worden benut, bijvoorbeeld voor het verwarmen van serres, zwembaden of gebouwen of voor de productie van stoom. Dat heet warmtekrachtkoppeling. Door de restwarmte nuttig te gebruiken en niet via koeltorens in lucht of water te lozen wordt de energieverspilling die in grote centrales plaatsvindt, tegengegaan. Landen als Denemarken en Nederland demonstreren dat warmtekrachtkoppeling een enorm potentieel heeft (tot vijftig procent van de elektriciteitsproductie). Maar om dat potentieel te benutten, moet stroom wel lokaal geproduceerd worden.
Dat vraagt een ommezwaai in ons huidig gecentraliseerd systeem van energievoorziening, waarbij enkele grote centrales in handen van één monopolist met veel energieverliezen hun stroom over kilometerslange hoogspanningslijnen bij de duizenden afnemers moeten brengen. Dat systeem moet omgebouwd worden naar een decentraal systeem waar consumenten ook producenten worden die met zonnecellen of warmtekrachtinstallaties stroom produceren, hun overschotten op het net zetten of tekorten ervan af halen. Een doorsnee KMO kan een windmolen installeren en beheren. Een ziekenhuis, zwembad of school kan met zijn eigen warmtekrachtkoppeling de nodige warmte en elektriciteit produceren. Steeds meer particulieren monteren zonnecellen op hun dak. En straks volgen micro-warmtekrachtinstallaties, zo groot als een koelkast, de condensatieketel op zodat zelfs gezinnen naast warmte ook stroom gaan produceren. Daarvoor heb je Electrabel niet nodig. Integendeel. De consument kan kiezen en wordt zelfs concurrent van de grote mastodonten. Er is een heel gezonde competitie bezig tussen de producenten van windmolens, zonnepanelen en warmtekrachtmachines. De bedrijven die zonnecellen ontwikkelen slaan mekaar om de oren met rendementsrecords. Massaproductie komt op gang en zal de prijs fors doen dalen. Bij elke verdubbeling van het geïnstalleerd vermogen, daalt de opwekkost met 20% en gezien technologie vaak met sprongen ontwikkelt, kunnen we ons aan nog grotere prijsdalingen verwachten. Duurzame energie is trouwens graag gezien bij steeds meer beleggers.
In dit decentraal model evolueert het elektriciteitsnet tot een soort "internetstructuur" waarop de "prosumenten" overschotjes en tekorten uitwisselen. Om dat tweerichtingsverkeer mogelijk te maken heb je slimme meters nodig die op elk moment aangeven waar welke hoeveelheid wordt geleverd, gebruikt of gekocht. De "slimme meters" waar Eandis nu mee begint te experimenteren, kunnen straks slimme toestellen op zo'n manier sturen dat ze op momenten van piekvraag energie opwekken (warmtekrachtinstallaties) en in dalperiodes stroom afnemen (wasmachines, diepvriezen, inplugbare wagens). Via slimme metering kan de inzet van piekvermogen worden beperkt en optimaliseren de consumenten en decentrale producenten hun verbruik en productie door elektriciteit te verbruiken op momenten van lage stroomprijs en te produceren bij piekprijzen. Zo'n model van energievoorziening is efficiënter, kent minder verliezen en heeft een veel kleiner risico op een black-out. In zo'n model wordt onze stroommarkt niet langer gedomineerd door enkele dominante spelers. Het net wordt publiek domein. Onze energiemarkten worden "gedemocratiseerd" en oogsten overal de natuurlijke energiebronnen. Power to the people!
De transitie naar een duurzame en gedecentraliseerde energievoorziening kent slechts één verliezer: de nucleaire lobby met zetel in Parijs. Die is overigens niet pro-kernenergie omdat ze die technologie zo fantastisch vindt, maar wel omdat die grote centrales als ze langer open blijven een voldongen feit garanderen en decentralisatie, concurrentie en innovatie de pas afsnijden. De levensduurverlenging van kerncentrales verzekert nog eens enkele decennia hun inkomen. Maar ondertussen maken de decentrale productiemogelijkheden een snelle ontwikkeling door en worden ze ook in de praktijk gerealiseerd. De massaproductie komt op gang en je krijgt een massa producenten. Vandaar. Il est douze heures moins cinq. Suez 's éveille.
we zullen hier niet in detail en met argumenten al deze prietpraat weerleggen maar we denken dat elke lezer na het lezen van onze vorige bijdragen zal begrijpen dat dit soort verhalen thuishoort in de kast van de sprookjes. Met één groot verschil, het zullen erg dure sprookjes worden en totaal inefficiënt
INFRAX en slimme meters een duidelijk standpunt hoera!
Met grote en luide toeters en bellen wordt ons vandaag in alle kranten gemeld dat.....taratataaaaa.....B-H-V vorige nacht werd gesplitst. Een bericht, beste ollandse vrienden, dat qua nieuwswaarde gelijk staat, in dit Belgistan, met het gooien van de atoombom op New-York. Vanaf vandaag mogen we dan ook vanuit de Vlaams-nationale middens banvloeken, kaakslagen en fatwa's verwachten. Dat is hier de folklore en de traditie. Vlaanderen zal weer prijzen hebben betaald vergelijkbaar met de ondergang van Atlantis. Geen paniek. Iedereen is verwittigd. Hebben we nu al een federale regereing? Belange niet want nu komen pas de ernstige zaken aan beurt. Maar meestal verlopen de discussies over de serieuse dingen hier duizend maal vlugger dan benoemingen van burgemeesters, apparenteringen (we leggen dat ding niet eens uit) en tweetalige kieslijsten... Maar....-jullie weten het al-, zullen we het niet over hebben... We woelen nog verder in het modderige dossier van de slimme meters en geven jullie hieronder het klaar en duidelijke standpunt van INFRAX dat lijnrecht ingaat tegen wat EANDIS, de andere Vlaamse distributienetbeheerder tot nog toe blijft verdedigen. Onnodig te zeggen dat we hier oneindig veel meer sympathie hebben voor wat INFRAX te vertellen heeft dan wat EANDIS rondtoetert zogezegd in belang van de consumenten....Eandis is er volgens ons enkel op uit om zijn eigen systeem verkocht te krijgen en in de beste Vlaamse traditie te dromen dat de ganse wereld hierop zit te wachten en ze op die manier de vetpotten zullen kunnen binnentrekken. Dat dachten Lernout en Hauspie tenslotte ook...
Prettige lectuur en onze dag kan al vast niet meer stuk!
Infrax heeft een duidelijk standpunt inzake slimme meters
13-09-2011
Infrax is ervan overtuigd dat het geen zin heeft om in een snel tempo alle huidige mechanische meters te vervangen door slimme meters. Dat zorgt immers voor een gigantische investering met een belangrijke impact op de distributienettarieven, terwijl de slimme meter slechts in bepaalde situaties een meerwaarde oplevert. Infrax gebruikt zijn eigen kabelnetwerk en kan perfect een slimme meter plaatsen, enkel daar waar hij ook voor een meerwaarde zorgt.
Sinds een paar jaar werkt Infrax in Vlaanderen zeer actief aan het project slimme meters. Op verzoek van de Vlaamse regering werd dit een gezamenlijk project van alle netbeheerders, met de bedoeling de technologie te ontdekken en verder te ontwikkelen en de toepassing ervan voor te bereiden.
Binnen dit project zijn in Infrax-gebied de eerste 450 meters in 2010 al geïnstalleerd. Zowel Eandis als Infrax werken nu aan het volgende proefproject, op iets grotere schaal. Bij Infrax gaat het deze keer om 10 000 slimme meters. Wij gebruiken daarbij een andere communicatietechnologie dan Eandis. Vermits Infrax ook een eigen kabelnet bezit, kan de communicatie hierover verlopen, daar waar er ook een kabelaansluiting is. Een sterk pluspunt.
Europa wil het weten
Slimme meters zijn geen Belgisch fenomeen. In zowat alle landen bereidt men zich voor op slimme meters die uiteraard heel wat voordelen bieden ten opzichte van de huidige mechanische meters. De vraag van Europa aan alle lidstaten is dan ook om volgend jaar een standpunt in te nemen over de implementatie van slimme meters. Er is geen verplichting om de slimme meter in een snel tempo overal te plaatsen. Maar Europa wil dat elk land in september van volgend jaar een concreet en gemotiveerd plan neerlegt. Daar waar geen standpunt wordt bepaald, vraagt Europa dat 80% van alle afnemers een slimme meter heeft tegen 2020.
De VREG is momenteel bezig met het verzamelen van gegevens, analyses en standpunten. Onze contactpersonen bij de regulatoren en de overheid zijn bezig om ons standpunt terzake overal toe te lichten in aanloop van de besluitvorming.
Een slimme meter heeft toch veel voordelen?
De voordelen van een slimme meter zijn er onmiskenbaar. Daarom is dit onderzoeksproject ook belangrijk voor ons. Door de tweewegcommunicatie met de slimme meter kunnen we op vraag van de klant vermogens aanpassen, meters in/uit dienst stellen, meterstanden vanop afstand uitlezen, Daarnaast kunnen we bij de klanten die groene stroom opwekken zien wanneer en hoeveel energie op ons laagspanningsnet wordt gestuurd. Hierdoor kunnen we ons net beter bewaken en aanpassen. Ook de bestrijding van fraude zal makkelijker verlopen in een net met slimme meters. Misbruiken kunnen sneller gedetecteerd worden.
De kosten en de baten
Niet in elke woning is er productie van hernieuwbare energie. Ook de slimme toestellen die door de meter kunnen aan- of afgeschakeld worden zijn nog niet of nauwelijks op de markt. Waarom zouden we versneld bij iedereen een slimme meter plaatsen als het enige voordeel is dat we real-time verbruiken kunnen opvolgen? Er bestaan al kosten-batenanalyses die aantonen dat slimme meters een voordeel opleveren. Cijfers zijn delicaat. Een te lage of te hoge inschatting van de kosten en opbrengsten maakt een groot verschil in de slotconclusie. We kunnen wel een relatief goede inschatting maken van de nodige investeringen, maar de opbrengsten zijn moeilijk te berekenen. Hoe de realiteit zal zijn weet niemand precies.
Hoe dan ook zal een te snelle invoering van slimme meters zorgen voor kapitaalvernietiging. Om het kort en simpel te zeggen: de oude meters werken nog en zijn nog niet aan vervanging toe. De ontwikkeling en de installatie van zo veel meters op korte termijn zal zonder twijfel leiden tot een tekort aan aannemers. En krapte op de markt zorgt automatisch voor dure prijzen. Bovendien is de markt nog steeds in ontwikkeling en worden slimme meters steeds slimmer. Te snel een slimme meter plaatsen verhoogt dan ook het risico dat de slimme meter als gevolg van verouderde technologie voortijdig vervangen moet worden.
Hoe zit het met de privacy?
De problematiek van de privacy dient nog uitgeklaard te worden. In Nederland bijvoorbeeld heeft men het project omwille van het massaal protest inzake schending van de privacy moeten terugschroeven. Mensen vinden dat het opvolgen van verbruiken van minuut tot minuut te veel inkijk geeft op aan- en afwezigheid, leefgewoonten enz.
Een slimme meter waar hij zijn nut kan bewijzen
Een slimme meter geeft de klant een beter zicht op zijn verbruiken. Wie zijn verbruik kent en opvolgt gaat automatisch minder energie verbruiken. Dat kan echter niet opgelegd worden. In de toekomst willen wij, op verzoek van de klant, zijn meter vervangen door een slimme meter. De responsabilisering van de verbruiker om rationeel met energie om te gaan is echter essentieel.
Zeker onze sociale klanten hebben baat bij een slimme meter. Herladen kan immers een stuk efficiënter en sneller verlopen dan met de huidige budgetmeters.
Op lange termijn zullen alle meters slimme meters zijn. Bij nieuwe aansluitingen, en daar waar de meter omwille van de levensduur of defect aan vervanging toe is zullen wij een slimme meter plaatsen. Een kwestie van maatschappelijk verantwoord ondernemen.
Infrax cvba, maatschappelijke zetel: Koningsstraat 55 bus 15, 1000 Brussel
Ondanks de regeringscrisis die al 500 dagen aansleept en waarbij men er nog niet eens in slaagt om drie burgemeesters te benoemen of de wet te laten naleven is Belgistan volledig in de ban van Concetta. Concetta is de rechterhand van Didier Bellens, cheftut bij Belgacom dit voor onze ollandse lezers. Concetta werd niet eens zo lang geleden ontslagen na een bijna bloedige opstand der ondergeschikten en kreeg natuurlijk haar ontslagvergoeding; Concetta wordt nu terug aangeworven. Probleem 1 : iedereen plakt een eigen cijfer op haar al dan niet royale ontslagvergoeding, Probleem 2 : stort ze haar ontslagvergoeding terug, Probleem 3: niemand wil Concetta terug behalve Didier, Probleem 4: vermits er geen regering is kan men niet tussenkomen in een door de staat gecontroleerd bedrijf. Wij hebben inmiddels onze ziekevlindervis Concetta genoemd in de hoop dat dit zijn overlevingskansen in een aquarium gevoelig zou doen toenemen. We wachten nu bang af. Nog nieuws van het Belgistaanse regeringsfront. Onze al bijna eeuwig ontslagnemende premier kondigt nu een ander soort ontslag aan. Hij wil naar Parijs zoals onze grootste Vlaamse zanger ooit, E.Wally, vooraleer hij in een rusthuis belandde. Yves Lesperme stopt met geiten kweken en wordt een hoge pief in de OESO. Eén probleempje: hij kan in feite geen ontslag nemen omdat hij reeds ontslagnemende is....ja, beste ollanders, het leven down under the great rivers, is niet simpel. Maar daar zullen we het dus niet over hebben. Gemerkt dat dit stilaan ons refrein wordt? We hebben het nog een poos over de slimme meters en de slimme netten. Een gunstige wind waaide ons immers het document toe waarin nogal wat belangrijke organisaties even hun standpunt uitleggen over die slimme dingen. We wilden jullie daar met veel plezier mee laten kennis maken. We hopen hiermee onze lezertjes die inmiddels weer met de dag talrijker worden, laten opgroeien tot slimme burgertjes...gezien het politieke deficit van de laatste tijden zal dit geen overbodige luxe zijn. Het orakel heeft gesproken...
We excuseren ons al bij voorbaat voor de soms slechte leesbaarheid van onderstaand document want bij het kopiëren gingen een aantal mooie rasterjes verloren...maar jullie krijgen onderaan de namen en telefoonnummers van een aantal mensen waar jullie eventueel het document in Pdf of waarschijnlijk ook in papier kunnen aanvragen... prettige lectuur...
Uitbouw van slimme netten
en de uitrol van slimme meters
ACV, ACOD B
RUSSEL, ACW, GEZINSBOND
OIVO, S
AMENLEVINGSOPBOUW,
T
EST-AANKOOP, VLAAMS ABVV
9
SEPTEMBER 2011
2
TER INLEIDING ............................................................................................................................................. 4
1. SITUERING IN HET GEHEEL VAN DE ENERGIEMARKT .................................................................... 6
2. GEBRUIKELIJKE ARGUMENTATIE PRO VOLLEDIGE UITROL ONDERZOCHT ............................... 8
2.1 P
RIJSEFFECT VAN EEN TOTALE UITROL VOOR DE KLEINE GEBRUIKER ....................................................... 8
2.2 E
NERGIEBESPARING VOOR DE HUISHOUDENS ........................................................................................ 9
2.3 E
FFECT VAN ENERGIEBESPARING OP HET NIVEAU VAN DE SAMENLEVING ................................................ 11
2.4 N
UTTELOOSHEID VAN FREQUENTE METERUITLEZINGEN (15'/PER UUR) ................................................... 12
3. RISICOS VOOR MAATSCHAPPELIJK KWETSBARE GROEPEN .................................................... 14
3.1 G
EVAREN VAN VOORAFBETALEN ......................................................................................................... 14
3.2 D
E SOCIALE OPENBAREDIENSTVERPLICHTINGEN. ................................................................................. 14
We verbijten hier onze wanhoop omdat we nooit bij Belgacom werden tewerkgesteld. We hadden daar dan wat mensen kunnen pesten om vervolgens ontslagen te worden met een vergoeding die het dubbele is van een parlementslid en daarna terug worden aangenomen. Dat lijkt ons heel wat lucratiever en ook kansvoller dan dom geld uit te geven aan win for life-biljetten. En je krijgt wel wat foto's in de kranten wat ons dan weer het statuut van bekende Vlaming oplevert. Dat is altijd mooi meegenomen. Je kan dan weer optreden op familiefeesten, misschien zelfs naast Bart Frit pronken. By the way, nu we het over bart Frit hebben, is het jullie ook opgevallen dat hij waarschijnlijk bij gebrek aan resultaten bij de onderhandelingen, volop aan het trainen is voor deelname aan de olympische spelen in de discipline sumoworstelen? Hij moet wel opletten dat hij niet zelf barst vooraleer België dat zou doen. In elk geval werpt zijn dieet "vruchten" af. Dat is het minste wat we kunnen zeggen. Hij is in elk geval goed op weg om bij de jeugd van minder dan 12 jaar Piet Piraat en kabouter Plop in populariteit voorbij te steken. tenminste zo bleek uit de beelden van de N-VA-familiedag in Bokrijk.We hebben zelf nog rijen kinderen en volwassenen zien aanschuiven in Disneyland om de handtekening van een reuzemuis te bekomen. In Bokrijk was het niet anders... Maar daar zullen we het allemaal NIET over hebben. Wij gaan het nog maar eens hebben over die slimme dingen die vooral geld kosten. Reden waarom we ze dus slim kunnen noemen... Nu de weerstand tegen die slimme meters stilaan massaal op gang komt , beginnen de voorstanders uit andere vaatjes te tappen. Eigenaardig genoeg stellen we vast dat de kritische consument plots niet goed meer schijnt te begrijpen day het niet enkel om zijn portemonnee gaat zoals ze hem eerst wel wilden laten geloven. Neen, die mogelijke besparingsillusie is definitief aan diggelen geslagen. Nu gaat het in feite over een nog belangrijkere opgave. De consument moet geloven dat hij met die slimme dingen de planeet zal kunnen redden. Hoe pakken ze het deze keer aan? Wel in feite hadden we niet begrepen dat het niet gaat om de slimme meters maar om de slimme netten. Ha, en geen slimme netten zonder slimme meters. Wat neerkomt op de zelfde redenering als te zeggen dat je geen uiensoep hebt zonder uien. Maar zo simpel ligt het in dit geval niet. We leggen het even uit: De voorstanders, laten we ze vanaf nu "de slimmen" noemen hebben hiervoor een nieuwe organisatie opgericht die ons hun verhaal tracht te verkopen. Het gaat over smartgridsflanders, omdat we nu éénmaal in vlaams gebied wonen...en die slimmen beweren dus dat de dommen beweren dat de installatie van hun meters enkel zal leiden tot een hogere kost wat natuurlijk een te beperkte kijk blijkt te zijn. We durven dit amper tegen te spreken alhoewel... Want onze slimme pipo's gaan er van uit dat onze huidige netten dus absoluut stupide en blind zijn. Je vraagt je dan wel af hoe de netwerkbeheerder op dit ogenblik zijn net kan in evenwicht houden. Als men bij Elia en op lager echelon binnen de distributienetbeheerders absoluut geen zich zou hebben op vraag en aanbod en op productiecapaciteit dan zouden we hier allemaal des avonds nog rond een kaars naar grootvaders verhalen van den troep zitten te luisteren. Dat lijkt ons niet meteen het geval. Het klopt dat men misschien de meetgegevens zou kunnen verfijnen maar hiervoor heeft geen enkele distributienetbeheerder, noch de nationale netbeheerder jullie individuele gegevens nodig uit de kelder of appartement. Stel je voor wat die mensen zouden beginnen met die miljoenen data, gesteld dat er per kwartier wordt gemeten? Dat er misschien wat slimme meters kunnen bijkomen op het niveau van distributiehoogspanningsposten om wat verfijnder te kunnen werken . Daar kunnen we perfect inkomen. Dat is het scenario dat nogal wat aanhangers vindt binnen de Waalse regulator. Een paar honderd meters en basta. Want we mogen er van uitgaan dat het fabeltje van de huidige domme netten dus helemaal niet opgaat. Werd tenandere binnen de overlegorganen van de VREG door de nationale netbeheerder Elia ook met zo veel woorden gezegd. Spijtig voor die Vlaamse smartgridsflanders-jongens en meisjes maar ze lijken niet goed te hebben geluisterd. Het tweede argument is dat je deze dingen als poortwachters nodig zou hebben om je particuliere productie in goeie banen te leiden. Man, man man miserie...hier staat dus met zo veel woorden geschreven dat onze bevoorradingszekerheid zou afhangen van de individuele zonnepanelen op de daken van particulieren...te gek om los te lopen...om het cru te stellen zou onze frigo kunnen werken voor zover mijn gebuur op dat zelfde moment geen kreeft hoeft te koken. Want die slimme flandriens moeten maar eens komen uitleggen hoe je een netevenwicht gaat maken op basis van individuele zonnepanelen. En wat er moet gebeuren als er plots wat wolken overkomen waaien? We zullen er zelf op antwoorden , je start dan een gascentrale op om de zoveel minuten om ze dan weer stil te leggen...resultaat? Torenhoge productieprijzen. Kijk de keuze voor die individuele zonnepanelen is, zoals we hier al jaren staan uit te leggen één van de meest idiote keuzes geweest wat betreft de netuitbating. Die productie, voor zover ze niet wordt afgenomen door het huis zelf onder dat zonnedak, gaat doodgewoon de grond in. Punt gedaan. Je kan geen net regelen met duizenden injectiepunten, ook niet wanneer daar slimme meters aanhangen. Je moet je net regelen op basis van algemene prognoses en niet van totaal wispelturig individuele productie. Maar het ergste is dat die groene productie van de individuele zonnepanlen die op het net terechtkomt en de grond ingaat betaald wordt aan het normale afnametarief. Doodgewoon omdat de huidige mechanische teller terugdraait en de factuur dus met even veel kilowatt vermindert. Conclusie je produceert voor het net dat met je productie niks kan aanvangen en je draagt evenredig minder af aan de distributienettarieven dan je buurman zonder zonnepanelen met uiterst zuinig energieverbruik. Doodgewoon omdat de distributienettarieven enkel worden berekend op je totaal verbruik in kWh.. De zuinige verbruiker die investeert in isolatie en zuinige apparaten en en verlichting wordt hiervoor niet echt beloond kunnen we hier wel stellen... Dan het derde doorslaggevende element, fraudebestrijding en technische mankementen....goed gevonden maar dit is ook zo een indianenverhaal. Alle netbeheerders gaan er van uit dat de fraude in Belgistan ergens schommelt tussen 2 en 2,5% van de residentiêle afname die ongeveer 30% van de totale productie bedraagt. Je moet geen Einstein zijn om te berekenen dat een investering van meer dan 2 miljard euro in Vlaanderen alleen om fraude te bestrijden van dergelijke omvang neerkomt op schieten met een atoombom op een ééndagsvlieg. En dat het argument van de opsporing van de technische mankementen helemaal van de pot is gerukt. Als er een technisch mankement is op je individuele installatie want daar gaat het hier dus wel degelijk over in het geval van de individuele slimme meter, wat doe je dan? wacht je dan tot er ergens een dispatching een ploeg stuurt om een na te kijken of je verlies hebt ergens in je keuken of in je veranda? Dat zou ongeziene luxe zijn. Technische mankementen op je individuele installatie zijn de zaak van de individule verbruiker en nooit van de distributiefirma; Technische mankementen "stroomopwaarts" in een kabine is andere koek maar daar wordt vandaag heel snel op gereageerd door eenvoudig te telefoneren naar de diensten die vermeld staan op je factuur. Wie hier durft te beweren dat het met slimme meters veel vlugger zal gaan is een idioot. Dus wat hieronder staat is larie en apekool. Voilà en we zijn blij dat we dat zo kernachtig kunnen uitdrukken... We vonden eveneens een paper van de universiteit van gent. Eeen zeer gedegen stukje denkwerk van een aantal studenten die tot de conclusie komen dat er inderdaad een negatieve businesscase is bij de uitrol van de slimme meters van ongeveer een zeer optimistische 1 miljoen euro, resultaat dat ze zelf zwaar nuanceren trouwens. Afgaande van de resultaten van de kosten-batenanalyse door Cap Gemini gemaakt voor het Brussels Gewest kunnen ze dat inderdaad best nuanceren maar waar ze helemaal uit de bocht gaan is dat ze dan zonder veel bewijs gaan stellen op basis van een makro-economisch model (dus op basis van totale berekening) dat die dingen toch moeten geplaatst worden wegens andere redenen; Nergens is er een gedifferentieerde berekening op basis van de verschillende verbruikersprofielen en ze gaan dus blindelings uit van het feit dat iedereen ongeacht zijn verbruik en inkomen bijdraagt tot de financiereing van iets waar niet iedereen baat bij heeft. Dit is voor ons doodleuk een vorm van belastingen waar de zwakste schouders de zwaarste lasten zullen dragen. Goed geprobeerd maar een dikke onvoldoende al blijft het een zeer interessant paper omdat zelfs de grootste optimisten moeten vaststellen dat er geen economische noodzaak is voor de volledige uitrol en dat de baten voor alle consumenten niet worden bewezen. En dat was het uitgangspunt van de Europese richtlijn die stelde dat een uitrol enkel kon gebeuren na een kosten-batenanalyse die uitwijst dat de consumenten er baat bij hebben...Het is al tot in den treure bewezen en herbewezen dat de overgrote mleerderheid der consumenten er absoluut geen baat bij zal hebben. En dat het de duurste energiebesparingsmaatregel is die je maar kan bedenken op de zelfde lijn dan de zonnepanelen...en we hebben één keer de fout gemaakt maar liefst geen tweede keer...
In Vlaanderen zijn er reeds meer dan 4.000 slimme meters geplaatst. Weldra komen er nog zon 40.000 bij. Sommigen grijpen dit aan om te stellen dat die slimme meters enkel zullen leiden tot extra kosten voor de gebruikers. Die stelling vertrekt echter vanuit een te beperkte kijk op dit nieuwe type van meters.
Slimme meters mogen niet los worden gezien van het slimme net waar zij onderdeel van zullen uitmaken. Op dit moment zijn we in Vlaanderen de eerste stappen aan het zetten naar dergelijke smart grid. Binnen zon net fungeren de meters als een soort van poortwachters tussen het net en de gebruikers/ energieproducenten.
De nieuwe meters zijn veel meer dan louter het scherm waarop men afleest hoeveel men verbruikt, waarna de gebruiker bepaalt of hij zijn energieverbruik aanpast. Zij kunnen informatie verstrekken aan toestellen die de intelligentie bezitten om eventueel zelf te bepalen of er duurdere stroom wordt afgenomen op piekmomenten, of dat er gewacht wordt op een dalmoment waarop er meer capaciteit beschikbaar is op het net.
Daarnaast zullen slimme meters ook een belangrijke rol spelen in het omgaan met het stijgende aandeel aan duurzame energie. Deze energie wordt immers op vele verschillende locaties geproduceerd, onder andere door particulieren (bv. zonnepanelen). Momenteel is er slechts één optie bij 'overproductie': het afschakelen van deze zonnepanelen. Met slimme meters als poortwachters, kan dit binnen een smart grid verleden tijd zijn.
Een derde punt is dat het met slimme meters mogelijk wordt om sneller fraude op het spoor te komen, of fouten sneller te detecteren, en dus ook sneller oplossingen aan te reiken.
Het is daarom spijtig dat men kritiek levert op slimme meters zonder oog te hebben voor het geheel waar zij deel van zullen uitmaken.
'Slimme meters voorzien aanslag op uw energiefactuur'
10/09/11, 06u34
Een breed front van middenveldorganisaties heeft grote vragen bij de door lobbyisten van de elektriciteitsindustrie gepropageerde slimme meters. 'Die zullen een bijkomende aanslag vormen op de nu al onbetaalbare energiefactuur van gezinnen.'
In het kader van een proefproject plaatsen netbeheerders Eandis en Infrax bij vijftigduizend Vlaamse gezinnen binnenkort een slimme meter: een nieuwe digitale elektriciteitsmeter die met behulp van de nieuwste informatie- en communicatietechnologieën niets dan voordelen zou opleveren voor mens en milieu. Zo beweren althans de elektriciteitsleveranciers, netbeheerders en fabrikanten van slimme meters.
Wij plaatsen vraagtekens bij die bewierookte meters. Aan de algemene invoering ervan in Vlaanderen hangt een kostenplaatje van 2,272 miljard euro, zo toonde onderzoek van de Universiteit Antwerpen aan. Indien de distributienetbeheerders (Eandis en Infrax) deze investeringskosten doorrekenen aan de eindconsument - zij mogen ons tegenspreken indien dit niet het geval zou zijn - zal elk Vlaams gezin via zijn elektriciteitsfactuur de volgende twintig jaar jaarlijks minimaal 40 euro extra mogen ophoesten voor de uitrol van de slimme meters.
Onder meer omdat gezinnen hun elektriciteitsverbruik nauwgezetter zouden kunnen monitoren en daardoor hun gedrag zouden aanpassen, wordt aan de slimme meter een groot besparingspotentieel toegedicht. Onze eigen berekeningen tonen aan dat die potentiële energiebesparing door de elektriciteitsindustrie wordt overschat. Voor kleine en middelmatige gebruikers zal de invoering van de slimme meter enkel (fors) hogere energiefacturen tot gevolg hebben. Zeer kleine verbruikers (600 kWh/jaar) kunnen dankzij de slimme meter jaarlijks nauwelijks 3 tot 7 euro besparen, in de twijfelachtige veronderstelling dan nog dat ze hun elektriciteitsconsumptie grondig aanpassen. Zelfs voor middelgrote gebruikers (3500 kWh/jaar) bedraagt de besparing niet meer dan jaarlijks 10 tot 28 euro. Enkel grote verbruikers (> 7500 kWh/jaar) zouden winst kunnen puren uit een slimme meter.
Kleine verbruikers - een categorie waarin gezinnen in armoede, maar ook energiezuinige gezinnen sterk oververtegenwoordigd zijn - zullen bij een volledige uitrol van de slimme meter financieel opdraaien voor de besparing van grote verbruikers. Want als kleine verbruiker van elektriciteit is hun besparingspotentieel in absolute bedragen nu eenmaal erg beperkt, terwijl de kosten van de meter aangerekend wordt aan alle Vlaamse gezinnen.
In een rapport dat we vandaag overmaken aan leden van het Vlaams parlement, komen nog andere problemen aan bod. Zo zullen gezinnen genoodzaakt zijn om oude huishoudelijke toestellen, wegens niet compatibel met de slimme meter, te vervangen door nieuwe. Mensen die leven van een uitkering en gepensioneerden zullen harder getroffen worden dan andere groepen: zij verbruiken overdag relatief meer elektriciteit dan een gezin met tweeverdieners, terwijl de invoering van slimme meters dreigt te leiden tot nieuwe tariefformules die het elektriciteitsverbruik tijdens deze daguren nog duurder zullen maken.
Slimme meters dreigen ook bestaande sociale maatregelen in de strijd tegen energiearmoede uit te hollen, terwijl voor ons technologische innovatie ten dienste moet staan van sociale vooruitgang. Slimme meters houden ook grote risico's in voor de schending van de privacy van (zowel zwakke als sterke) consumenten: of vindt u het comfortabel dat elektriciteitsleveranciers voortdurend kunnen binnengluren om - uit commerciële overwegingen - ongevraagd te achterhalen wie wanneer in huis is, welke toestellen hoeveel verbruiken?
De machtige voorstanders van slimme meters bezweren politici overal in Europa om snel over te gaan tot een algemene implementatie. Blind vertrouwen op de eenzijdige informatie, zou een fatale vergissing zijn: de maatschappelijke kosten en baten van slimme meters zijn tot vandaag nog ver van voldoende nauwkeurig en objectief in kaart gebracht.
Ook over een eerlijke verdeling van die kosten en baten is nog nauwelijks een debat gevoerd. Een Mattheüseffect van enorme omvang loert om de hoek in het dossier van de slimme meters: want maatschappelijk kwetsbare gezinnen en andere kleine verbruikers zullen fors bij moeten dragen aan investeringen die enkel besparingen bij grote verbruikers en bedrijven tot gevolg hebben.
De slimme meter dreigt op een financieel debacle uit te draaien voor kleine gebruikers en vormt een bedreiging van onze privacy. Onafhankelijk en grondig onderzoek is noodzakelijk om tot voldragen en sociaal rechtvaardige besluitvorming te komen in dit dossier. Wij rekenen op het Vlaams parlement om in deze zijn verantwoordelijkheid op te nemen.
Geert Marrin (beleidswoordvoerder sector Samenlevingsopbouw); Mieke Clymans (project Energie en Armoede sector Samenlevingsopbouw); Adriaan Meirsman (Onderzoeks- en Informatiecentrum van de Verbruikers Organisaties); Ivo Mechels (woordvoerder Test-Aankoop); Annemie Drieskens (gezinspolitiek secretaris van de gezinsbond); Patrick Develtere (voorzitter ACW); Caroline Copers (algemeen secretaris Vlaams ABVV); Ann Vermorgen (nationaal secretaris ACV) ; Jean Pierre Knaepenberg (intergewestelijk secretaris ACOD Brussel)
We hebben hier van bij het begin reeds op onze eigen bescheiden schaal trachten te waarschuwen tegen wat wij zelf beschouwen als één van de best opgezette bedriegerij van dit en de volgende decennia. We hebben het dan over de "slimme meters" die vooral slim zijn door de slimme jongens en meisjes die erachter zitten om er een stevige stuiver aan te vedienen. Ze vertellen ons dat we er allemaal beter zullen mee worden en vooral veel geld zullen uitsparen. Wij hebben dit hier al in het lang en het breed trachten uit te leggen waarom we dit soort zogezegd "groene praat" doodgewoon gezeik vinden. Wel beste lezertjes we stellen vandaag vast dat steeds meer mensen en veel slimmere mensen dan wij trouwens, onze mening beginnen te delen. We zijn daar natuurlijk erg blij mee maar we hadden vooral graag gezien dat hun stem gehoord wordt en vooral dat hun argumenten eens duidelijk worden uitgelegd aan het brede publiek. Want iedereen of tenminste de grootste groep energieverbruikers zal het slachtoffer worden van die slimme prullen. Wij hebben niks tegen het feit dat sommige verbruikersprofielen daar inderdaad hun profijt mee zouden halen maar de volledige uitrol van deze meters over de ganse bevolking is pure oplichterij. En daar zijn blijkbaar heel wat mensen zich van bewust aan het worden behalve onze politiekers want die discussiëren zich nu suf over de benoeming van 3 burgemeesters die al een paar jaar ongestoord hun ambt uitoefenen... We stellen vast dat afgaande op de organisaties die zich keren tegen de verplichte algemene installatie de grote meerderheid van de bevolking door hen wordt vertegenwoordigd. Nu is het wachten op politieke stellingnames maar dat kan natuurlijk nog heel lang duren. Het is makkelijker zich uit te spreken over Arabische revoluties als over iets dat de ganse eigen bevolking dreigt zuur op te breken...wij wachten af in elk geval maar met weinig hoop...maar wat hierronder staat maakt in elk geval ons dagje goed...
"Slimme stroommeters aanslag op de nu al onbetaalbare energiefactuur"
11/09/11, 17u30
Tegen september 2012 verwacht de Europese Commissie een evaluatie van het Vlaams gewest over een algemene invoering van de slimme meter. Een front van middenveldorganisaties plaatst vraagtekens bij die meters. "Die worden gepropageerd door lobbyisten van de elektriciteitsindustrie. Ze zullen een aanslag vormen op de nu al onbetaalbare energiefactuur van kleine verbruikers", stellen ze.
"Netbeheerders Eandis en Infrax plaatsen binnenkort bij 50.000 Vlaamse gezinnen een slimme meter: een nieuwe digitale elektriciteitsmeter die met behulp van de nieuwste informatie- en communicatietechnologieën diverse voordelen zou opleveren voor mens en milieu. Er zijn echter ook nadelen aan verbonden", zeggen de middenveldorganisaties ACOD, ACV, ACW, ABVV, de Gezinsbond, het Onderzoeks- en Informatiecentrum van de Verbruikers Organisaties (OIVO), Samenlevingsopbouw en Test-Aankoop.
Kosten Volgens hen hangt aan de algemene invoering van slimme meters een enorm kostenplaatje: een bedrag dat voor Vlaanderen alleen al oploopt tot 2,272 miljard euro. "Het leidt geen twijfel dat de distributienetbeheerders deze investeringskosten zullen doorrekenen aan de eindconsument. Daardoor zal elk Vlaams gezin via zijn elektriciteitsfactuur jaarlijks minimaal 40 tot 70 euro extra ophoesten."
Onderschatting Verder toont onderzoek van de organisaties aan dat de elektriciteitsindustrie het besparingspotentieel overschat dat aan de slimme meter wordt toegedicht. "Enkel grote verbruikers zouden winst kunnen puren uit een slimme meter, terwijl zeer kleine verbruikers jaarlijks nauwelijks 3 tot 7 euro zullen besparen. Kleine verbruikers - gezinnen die leven in armoede, maar ook energiezuinige gezinnen - zullen bij een volledige uitrol van de slimme meter financieel opdraaien voor de besparing van grote verbruikers", luidt het. (belga/sam)
Over de doden wel kwaaie woorden : einde van de zaak zuster Gabrielle?
Terwijl we hier aan onze schaamdelen zitten pulken en krabben wegens deelname aan de anti-slipdag van Gaia tegen het castreren van biggen valt ons oog op een bericht in De Standaard. Het kondigt de dood aan van een zekere Gaston M., hoofdverdachte in de zaak rond de verdwijning van zuster Gabrielle. Op 29 en 30/8 2010 hebben we dit dossier behandeld op dit blogje. Het was een dossier dat in feite kan model staan over hoe kerk en gerecht als twee machtige apparaten zaken als pedofilie, moord en andere smeuïge rommel onder de mat kunnen vegen. Gelukkig waren er binnen het gerecht steeds individuen die er steeds zijn in geslaagd om sommige zaken zoals deze uit de frigo te houden en te blijven speuren. Helaas, zonder veel resultaat dank zij een absolute omerta in sommige kringen, zeker binnen de kerkelijke instanties. Maar de huidige stand van zaken is dus dat de voornaamste verdachte gestorven is. We vermoeden dat sommigen hierdoor opgelucht zijn. Maar de aandachtige lezer zal uit onderstaand artikeltje ook wel kunnen afleiden dat de verdachte toch nog minstens één onnodig slachtoffertje heeft kunnen maken vooraleer hij definitief werd geînterneerd. Nochtans was hij vanaf het begin van zijn "schoolse activiteiten" zowel in een katholiek college waar hij al vlug werd overgeplaatst naar een technische school, allebei in Vilvoorde, zeker en vast geen onbesproken figuur. Dus alle onheil en slachtoffers na die Vilvoordse periode hadden gemakkelijk kunnen vermeden worden. Toch heeft men hem in bescherming genomen en zelfs directeur van een meisjesschool benoemt....over de doden geen kwaad woord, maar er zijn uitzonderingen...
Laatste spoor naar zuster Gabriëlle is dood
Kanunnik decennialang verdacht, maar nu gestorven voor ultieme verhoor
Het laatste spoor naar zuster Gabriëlle, de Dendermondse non die in 1982 spoorloos verdween, is dood. Kanunnik Gaston M., decennialang de enige verdachte, is overleden in het psychiatrisch centrum Sint-Jan-Baptiste in Zelzate. Zijn dood is een ontgoocheling voor het Dendermondse parket. 'We hadden net beslist dat we hem nog één keer zouden verhoren.'
77 jaar is Gaston M. geworden. De laatste tien jaar van zijn leven heeft hij in eenzaamheid doorgebracht in het psychiatrisch centrum in Zelzate, waar hij was geïnterneerd na de aanranding van een jongetje in Gent. Daar hebben ze hem enkele dagen geleden dood gevonden in zijn kamer, bezweken aan een slepende ziekte. Met zijn dood verdwijnt meteen ook de laatste hoop om het lichaam van de verdwenen zuster Gabriëlle uit Dendermonde ooit nog terug te vinden. De voormalige superior van het Sint-Vincentiusinstituut in Dendermonde is immers al decennia de enige verdachte.
Ultieme poging
'De verdwijning van zuster Gabriëlle is in Dendermonde nog altijd een heet hangijzer, hoewel het dossier al dateert uit 1982', zegt de nieuwe Dendermondse procureur Erwin Dernicourt. Eerder dit jaar besliste hij dat het hele verdwijningdossier opnieuw geanalyseerd zou worden, in de hoop het raadsel toch nog op te lossen. Hoewel het al sinds 2002 officieel verjaard is.
Dernicourt reageerde gisteren verrast op de dood van Gaston M. 'Niemand heeft ons op de hoogte gebracht', zei hij. Het overlijden van de man doorkruist de plannen van het gerecht. 'We hadden eerder deze week op een vergadering beslist dat we nog een ultieme poging zouden ondernemen om de man te verhoren, in de hoop dat hij ons misschien toch nog zou kunnen helpen. Het was het enige wat we nog konden doen, zo bleek uit een grondige analyse van het oude onderzoeksdossier.'
En toch wil het Dendermondse parket het nog niet helemaal opgeven. Gistermiddag werden meteen enkele speurders van de federale politie naar het psychiatrisch centrum in Zelzate gestuurd. Om de persoonlijke spullen van Gaston M. nog eens in te kijken, in de hoop dat ze er misschien aanwijzingen zouden vinden.
De zuster/detective
Zuster Gabriëlle -of de Gabbe, zoals de leerlingen van het Sint-Vincentiusinstituut hun populaire leerkracht noemden- verdween op 4maart 1982. Haar stoel bleef die ochtend leeg tijdens de ochtendmis in het Sint-Vincentiusklooster. En toen de andere zusters haar in haar kamer gingen zoeken, bleek ook die leeg. Haar spullen lagen er nog, maar het bed van de 56-jarige zuster was onbeslapen.
De familie van Gabriëlle -haar echte naam was Germaine Robberechts- was niet te spreken over de manier waarop de kloosteroversten en het gerecht reageerden. Ze hadden het gevoel dat er niet echt gezocht werd. Binnen het klooster was beslist dat er geen sprake kon zijn van een misdrijf. Gabriëlle had haar kap over de haag gegooid. Zo stond het ook in een brief die het klooster aan de familie liet bezorgen. 'Ze heeft het klooster zonder toelating en vrijwillig verlaten.'
Het onderzoek zou pas na acht jaar echt losbarsten, toen enkele speurders van de gerechtelijke politie in Aalst zich vastbeten in de verdwijning. En al snel viel de verdenking op kanunnik Gaston M., de toenmalige superior. Er waren sterke aanwijzingen dat Gabriëlle, die geregeld chauffeur moest spelen voor de man, had ontdekt dat hij er een decadente levensstijl op na hield en gesjoemeld had met geld van het klooster. Ze had haar verdenkingen zorgvuldig neergeschreven in haar dagboek.
Volgens getuigen hadden de twee de avond voor de verdwijning nog zwaar geruzied. En Gaston M. zei tegen haar familie dat Gabriëlle zich te veel een detective waande.
Geen bekentenis
Ondanks de aanwijzingen kwam het nooit tot een formele inverdenkingstelling. Gaston M. bleef hardnekkig ontkennen, zelfs nadat een leugendetectortest in zijn nadeel was uitgevallen. Hij maakte het de onderzoekers ook zo moeilijk mogelijk, door op het gepaste moment ziek te worden en in de psychiatrie te verdwijnen. En ook van de kerkelijke overheden kwam niet veel hulp. 'We moesten werken in een erg gesloten milieu', zegt het gerecht. Maar de grootste hindernis was dat het lichaam van Gabriëlle nooit werd gevonden.
Het imago van Gaston M. raakte wel onherroepelijk beschadigd. Zeker toen er in een Nederlands weekblad foto's van hem verschenen in vrouwenondergoed. Hij moest vertrekken uit Dendermonde, naar het anoniemere Gent. Tot hij daar in 2001 een jongen van zes aanrandde en geïnterneerd werd.
kijk kijk de maskers vallen ook bij de Waalse Groenen beter bekend onder de naam "Ecolo". Tot nog toe kon die partij zich opwerpen als de maagd van de Waalse bossen en vijvers. Helaas blijkt het onbevlekte imago ineens wat vlekkerig te worden. Wikileaks dat momenteel als organisatie de soep in draait wegens persoonlijke afrekeningen en hiermee dreigt tientallen slachtoffers te maken door namen vrij te geven van opposanten van weinig democratische regimes, publiceerde een veelzeggend document over koorknaap Javaux. We laten jullie kennismaken met de verhelderende commentaren deze morgen in De Morgen. Het zal zeker en vast de onderhandelingspositie van deze meneer proper in de onderhandelingen rond onze lang verwachte federale regering niet versterken. Voor de kiezers die zich nog illusies maakten over zijn ideologische zuiverheidsgraad kunnen we enkel psychische nazorg aanraden. In alle geval is de ontdekking over het nog 10 jaar langer openhouden van de kerncentrales niet eens zo spectaculair. Er is op dit moment ondanks alle zogenaamde studies uit Greenspeacehoek, geen alternatief. En de zo luid rondgetoeterde stresstests zullen daar evenmin iets aan veranderen. We vemoeden trouwens dat de Duitse regeringsbeslissing rond de sluiting van de Duitse kerncentrales na de nakende Duitse verkiezingen ook wel zal teruggedraaid worden. Het zal dan waarschijnlijk wel moeten gebeuren door de linkse partijen die veel kans maken als overwinnaars uit het stemhokje te komen. Maar de realiteit is wat ze is: Duitsland kan geen strenge winter aan zonder hun kerncentrales. Ze kunnen het proberen maar gans het Europees elektriciteitsnet dreigt hierdoort in problemen te komen. We hebben nog steeds niet begrepen hoe één land kan beslissen bijna 1/3 van zijn baseloadproductie af te koppelen zonder maar één minuut overleg te plegen met de buurlanden. Want het zijn wel de buurtlanden die zullen moeten inspringen in geval van stroomtekorten op het Duitse net. Dat zijn de internationale afspraken. Duitsland kan dan wel de Grieken allerlei verwijten sturen over eigengereide politiek maar zelf zijn ze dus geen haar beter.
Ecolo-voorzitter Jean-Michel Javaux wordt in verlegenheid gebracht door enkele gênante uitspraken die hij tegen de Amerikaanse ambassadeur zou hebben gedaan. Hij omschrijft ze zelf echter als 'partijdig, onvolledig en vol onjuistheden'.
Eind mei 2009, enkele dagen voor de regionale verkiezingen, had Javaux een ontmoeting met Wayne Bush. De huidige Amerikaanse ambassadeur bij de NAVO was op dat moment waarnemend ambassadeur van de VS in ons land. Het verslag dat Bush van die ontmoeting maakte, lekte uit via de klokkenluiderssite WikiLeaks.
Volgens de ambassadeur sprak Javaux zeer hartelijk over de VS. "Hij vertelde over zijn periode dat hij dankzij een uitwisselingsprogramma school kon lopen in een Amerikaanse middelbare school", schreef Bush. "Daar was zijn zelfvertrouwen gegroeid en zijn interesse in de politiek. Hij voegde toe dat hij de Amerikaanse multiculturele maatschappij en de strijd tegen vooroordelen apprecieerde, maar dat veel Ecolo-leden de Verenigde Staten als de vijand beschouwen."
"Taboes doorbreken" Opmerkelijk is dat de Ecolo-voorzitter tegenover de ambassadeur met veel sympathie sprak over de Belgische militaire operaties in Afghanistan. Javaux benadrukte dat hij, sinds hij aan het hoofd van de Franstalige groenen kwam te staan, geprobeerd had om taboes te doorbreken. "Onder meer door relaties aan te knopen met grote ondernemingen als Electrabel. Iets wat vroeger niet gebeurde."
Op een schaal van nul tot tien, links tot rechts, situeert hij de Ecolo-stemmers van drie tot acht, meldt de ambassadeur. Volgens Javaux komen enkele van de belangrijste militanten uit rijke families die grote Belgische bedrijven controleren zoals mediagroep RTL en Umicore. Bush vermeldt tussen haakjes dat de groene voorzitter hem expliciet vroeg dat niet bekend te maken.
"Interpretatiefout" Javaux vindt het verslag van de ambassadeur partijdig, onvolledig en vol onjuistheden. "Alles wordt bekeken vanuit een Amerikaanse invalshoek", reageerde hij in La Libre Belgique. "Als ik uitleg dat we contacten hebben met de industriële milieus, iets wat ik nooit onder stoelen of banken heb gestoken, wordt geschreven als zouden sommige vertegenwoordigers van Umicore of RTL Ecolo financieren. Dat is natuurlijk niet het geval."
De Ecolo-voorzitter ontkent ten stelligste dat de sluiting van de bestaande kerncentrales met vijf à tien jaar moet worden uitgesteld. "Het gaat hier om een interpretatiefout. Ik verdedig al jaren dezelfde lijn, ik ga niet van mening veranderen wanneer ik voor een Amerikaanse ambassadeur zit." Javaux herinnert zich nog dat de ambassadeur hem liet weten dat ze op dit punt van mening verschillen. "Ik heb later zelfs onze plannen aan de Amerikaanse ambassade laten bezorgen."
Ambassadeur Bush wil geen toelichting geven op de uitgelekte tekst. Op de ambassade luidt het: "We kunnen geen commentaar geven op stukken die zouden kunnen gelekt zijn en ons niet uitlaten over de authenticiteit van eender welke documenten bekomen door de pers".
Humberto Prato en De Wever, alles bij elkaar geklutst geeft een mooie omelet
Peilingen wijzen uit dat in Vlaanderen onze vrioenden van de N-VA een recordscore zouden halen van 39% indien er nu nieuwe verkiezingen zouden komen. Toevallig horen we het nieuwe Vlaamse orakel, Siegfried Bracke, bijna onmiddelijk daarna verklaren dat De Wever geen nieuwe verkiezingen wenst...Inderdaad eigenaardig maar volgens ons niet zo erg onverklaarbaar. Decennia lang hebben Belgische politiekers een systeem in mekaar geflanst waarbij elke taalgemeenschap de nodige garanties kreeg dat de andere niet éénzijdig haar wil kon opdringen. Dat was trouwens initieel een Vlaamse eis, later overgenomen door de Franstaligen die doorkregen dat een Vlaamse meerderheid ook wel bepaalde gevaren inhield. Dus Vlamingen en Franstaligen op de zelfde golflengte. Lijkt ons logisch maar wat als dan een partij met een zuiver separatistisch partijprogramma in één van de landsdelen 39% haalt en er een tweede separatistische partij (Vlaams Belang) de absolute meerderheid kan bezorgen? Daar ligt zelfs Dewever even van te woelen...En voor een buitenstaander lijkt het er dan op dat de democratische meerderheid dan maar moet zegevieren. Dat is nu net de patstelling. In het verleden werd er rekening gehouden met dergelijke scenario's en beginnen dan alle mogelijke grendels te werken die de andere gemeenschap moeten afschermen. Hierdoor zal blijken dat er dan onzinnige onderhandelingen moeten beginnen over een splitsing met akkoord onder de partijen. Dit scenario lijkt dan wel zeer realistich in toespraken en in partijblaadjes, annex bevriende blogjes maar in de praktijk lijkt ons dat toch iets moeilijker. B-H-V raakt al niet of toch zeer moeilijk gesplitst, laat staan de ganse Belgistaanse zwik met Brussel op kop...Dit alles betekent dat het enorme succes van de N-VA pijnlijk duidelijk zou maken dat hun partijprogramma enkel berust op droombeelden op de muziek van rattenvangers. Ondertussen beleven we het ballet der dooie mussen rond de regeringsonderhandelingen waarbij we nu moeten geloven dat de franstalige liberalen met FDF-dolle-schutter Maingain in haar rangen zo veel moeite heeft met de ontelbare toegevingen aan de Vlamingen. Tja, dit is mooi bedacht want dat moet het mogelijk maken om de CD|&V bij een eventueel akkoord in Vlaanderen te kunnen presenteren als de grote overwinnaars van Maingain en C° om vervolgens Maingain zelf als grote slachtoffer te presenteren zodat hij de bange franstalige Brusselaars rond zich kan verzamelen als levend schild bij de volgende verkiezingen. Dit laatste komt dan weer de totale franstalige liberalen goed uit want zij winnen én in Brussel via het FDF en bij de Walen door zich toch op te werpen als de partij die het gezond verstand heeft doen zegevieren door zogezegd het economische belang te laten voorgaan op het communautaire...Voilà het huidige Belgistaanse macchiavelisme...wedden dat we tussen dit en een paar dagen een federale regering hebben met enkel winnaars, zelfs in het kamp van de zogenaamde verliezers? En de kiezer zal het allemaal wel geloven en meelopen in dit circus... Ondertussen kijken we eens naar een ander land met een nog erger apenregime. Namelijk het Venezuela met aan zijn hoofd de president die meent het socialisme te hebben heruitgevonden door iedereen een goedkope auto te beloven waarvan de goedkoopste versie toch nog twee keer zo duur zal zijn dan een goedkope auto op de Europese markt...Waar hebben we dat eerder gehoord dat verhaal van de wagen voor het volk? Bovendien neemt men het daar niet zo nauw met de mensenrechten tijdens de opbouw van het zogenaamde Boliveraanse socialisme. Kwestie van prioriteiten natuurlijk...Hieronder dus wat uitleg over de situatie van mensenrechtenactivist (staat ginder synoniem natuurlijk voor tegenstander van het Chavez-socialisme) Humberto Prato die o.a het observatorium voor de Venezolaanse gevangenissen leidt...
Open hostility by high-level officials against human rights defenders is completely unacceptable. Instead of questioning the work of civil society organizations, the government should ensure that defenders can do their job without fear of reprisals.
José Miguel Vivanco, Americas director at Human Rights Watch
(Washington, DC) The Venezuelan government should promptly adopt concrete measures to comply with an Inter-American Court order to protect Humberto Prado, a human rights defender who has been the target of multiple threats, Human Rights Watch said today.
On August 27, 2011, Prado, director of the nongovernmental organization Venezuelan Observatory of Prisons, returned to Venezuela after several weeks in Europe, where he traveled in June after a series of threatening calls. Amnesty International had invited Prado to participate in a series ofpublic speaking events on human rights, and he was also planning to participate in an exchange with other nongovernmental organizations. The threats followed accusations by high-level officials and in several official media outlets that he was destabilizing the prison system after a riot and clashes between inmates and members of the National Guard in two prisons led to the deaths and injuries of several inmates and officers. The day he returned to Venezuela he received an anonymous email with a photographic image of what appears to be an official document from the Attorney General's Office stating that Prado is under criminal investigation for his alleged involvement in unspecified acts that could constitute treason and incitement to commit crimes.
Open hostility by high-level officials against human rights defenders is completely unacceptable, said José Miguel Vivanco, Americas director at Human Rights Watch. Instead of questioning the work of civil society organizations, the government should ensure that defenders can do their job without fear of reprisals.
The Inter-American Court of Human Rights instructed Venezuela in November 2009 to protect Prado, who, the court said, was facing a grave risk for his life and integrity. The government has not taken any steps to protect him.
On May 27, 2010, Prado participated in a peaceful demonstration in front of the Supreme Court with families of people in detention, protesting long delays in judicial procedures and prison violence. A week later, seven unknown people dressed in black, wearing sunglasses and riding motorcycles without license plates, appeared at his apartment building when Prado was not home and asked a building employee for the director of prisons.
On June 18, 2011, after Prado called for the government to deal with a prison riot in the El Rodeo prisons peacefully, Justice Minister Tarek El Aissami accused Prado on La Hojilla an opinion show aired on an official TV channel of destabilizing the prison system and having been an accomplice in the massacre of inmates in the past. Press accounts said that on June 22, Vice President Elías Jaua claimed that opposition leaders, private television stations, and representatives of nongovernmental organizations were executing a strategy to politically destabilize the country.
Several official media outlets also sought to discredit Prado. The host of La Hojilla accused the National Observatory of Prisons, under Prados leadership, of preparing an internal war between inmates. The Venezuelan News Agency said that an unnamed inmate told them that human rights groups had guided the leaders of prison mafias in the country. The newspaper VEA printed an article accusing the US government of funding leaders in Venezuelan prisons who are involved in these incidents, as well as nongovernmental organizations, including Prados, to appear at the scene.
After these statements, Prado was repeatedly threatened. In a public letter, local nongovernmental organizations said that a blog had published Prados contact information, including his phone number and home address, with a note stating, Family information to come soon so that the people try him. Capital punishment. Prado received several phone calls telling him he should shut up if he cared about his children. Prados wife received an anonymous call stating Prado would be the next one to fall.
On June 27, Prado fled Venezuela. During the following week, a group of unknown people riding motorcycles went to his house and asked the doorman if he still lived there, and a group of uniformed women, allegedly from the National Guard, asked the doorman on a separate occasion if Prados apartment was available for rent. Prado told Human Rights Watch he interpreted these visits as threats, which led him to have his family leave Venezuela.
Prado returned to Venezuela on August 27 to continue his work to promote basic rights of prisoners in the country, he told Human Rights Watch.
Governments have a special obligation to protect human rights defenders against risks that they may face as a direct result of their work. The Inter-American Court of Human Rights emphasized the importance of the work of human rights defenders when it said, for example, that respect for human rights in a democratic state depends largely on human rights defenders enjoying effective and adequate guarantees so as to freely go about their activities, and it is advisable to pay special attention to those actions that limit or hinder the work of human rights defenders.
The Chávez administration has shown an aggressively adversarial posture toward local human rights defenders and civil society organizations. In its 2008 report A Decade Under Chávez, Human Rights Watch documented how the government has investigated rights advocates on groundless or grossly exaggerated criminal charges, sought to discredit and undermine rights organizations through unfounded allegations of complicity in subversion, sought to exclude organizations receiving foreign funding from participating in international forums, and promoted legislation to allow arbitrary state interference in rights organizations fundraising and operations.
In December 2010, the National Assembly adopted two laws the Law for the Defense of Political Sovereignty and National Self Determination and the Organic Law on Social Control that, if applied to human rights organizations, would further undermine their ability to work independently.
Human Rights Watch pide protección para Humberto Prado
La organización explicó en un comunicado que Chávez debería acatar una orden interpuesta por la Corte Interamericana de Derechos Humanos, con sede en Costa Rica. Prado recientemente criticó el manejo de los motines organizados por presos armados en las prisiones de El Rodeo I y II, en Guatire, estado Miranda.
Prado denuncia la situación de muchas cárceles venezolanas (F.Sánchez)
EL UNIVERSAL
lunes 29 de agosto de 2011 09:39 PM
Caracas.- Human Rights Watch (HRW) solicitó al presidente de la República, Hugo Chávez, que ofrezca protección a Humberto Prado, director del Observatorio Venezolano de Prisiones.
La organización explicó en un comunicado que Chávez debería acatar una orden interpuesta por la Corte Interamericana de Derechos Humanos, con sede en Costa Rica, que exige a las autoridades venezolanas que protejan a Prado de posibles ataques.
Prado, quien ha denunciado la situación precaria de muchas de las cárceles venezolanas ha recibido numerosas amenazas en los últimos meses.
Recientemente criticó el manejo de los motines organizados por presos armados en las prisiones de El Rodeo I y II, en Guatire, estado Miranda, por lo cual recibió las amenazas. "El gobierno venezolano debería adoptar pronto medidas concretas para acatar la orden de la Corte Interamericana de Derechos Humanos", reiteró el comunicado de HRW.
"La Corte Interamericana de Derechos Humanos ya le había dicho a Venezuela en 2009 que protegiera a Prado" destacó la agencia AP.
"José Miguel Vivanco, director para las Américas de Human Rights Watch, criticó enérgicamente a las autoridades por condenar a Prado por hacer una evaluación negativa a los esfuerzos del gobierno para tranquilizar los penales mediante el despliegue de cientos de efectivos de la Guardia Nacional para retomar el control de las prisiones, un movimiento que desató tiroteos mortales contra los presos amotinados", apuntó la información de AP.
"La hostilidad directa por parte de funcionarios de alto nivel contra defensores de derechos humanos es absolutamente inaceptable", dijo Vivanco en un comunicado. Se agrega que "en lugar de cuestionar el trabajo de las organizaciones de la sociedad civil, el gobierno debería asegurar que los defensores puedan trabajar sin temor a sufrir represalias".
Verleden jaar werd een man van een gewisse dood gered in de Brusselse metro door een man zonder papieren maar met een zeer vlugge reflex . Deze man was een Senegalees Ly Khaly en hij ontving vandaag een medaille voor betoonde moed vanwege een privé-organisatie Carnegie-Hero. http://en.wikipedia.org/wiki/Carnegie_Hero_Fund Spijtig genoeg zal onze moedige held weldra het land worden uitgewezen...
Une médaille pour un sans-papier qui a sauvé un homme
L'an dernier, Ly Khali avait sauvé la vie d'un passager de la STIB, tombé sur les voies du métro
Ly Khali va être récompensé pour son courage. Son nom ne vous dit peut-être rien, mais lhistoire ne vous est certainement pas inconnue. L'an dernier, ce jeune Sénégalais en séjour illégal avait sauvé la vie d'un passager de la STIB, tombé sur les voies du métro. Pour ce geste, Il recevra une médaille de la fondation privée "Carnegie Hero", qui récompense les actes héroïques.
Il y a juste un an, en soirée, dans la station de métro de Brouckère, un homme tente dentrer dans le métro. Trop tard: la porte se referme sur sa main et le métro démarre. L'homme court sur le quai, le bras coincé dans la porte. Il tombera ensuite sur les rails, inconscient.
Ce soir-là, le groupe U2 fait un grand concert au Heysel. La STIB a rajouté des métros. La rame suivante est donc annoncée une minute plus tard. Sur le quai, il y a du monde. Un jeune homme ose saisir cette minute pour descendre sur les voies, hisser le blessé sur le quai et remonter. Il a échappé lui-même à la rame et à la décharge électrique.
Par la suite, on saura que ce jeune homme à remercier n'a pas de séjour légal, qu'il est resté des mois sans recevoir de nouvelles de la victime, des mois sans même savoir qu'il avait réussi son sauvetage et que l'homme avait survécu.
Aujourd'hui, la fondation "Carnegie Hero", fondation internationale qui récompense les actes de bravoure, veut le primer. Une médaille pour son courage. Une médaille certes, mais quel avenir? Le jeune homme a été débouté de sa demande d'asile. Il risque à tout moment d'être expulsé de Belgique, la médaille dans sa valise.
Myriam Baele Delphine Wilputte
en er is eveneens een petitie die je momenteel kan ondertekenen op:
Wij dachten dat we met de plannen rond de duizendmeterhoge berg in Nederland ongeveer alles hadden gehoord wat betreft de recentste grootheidswaanzin door commerciële firma's. Neen dus! het kan steeds erger. Onze Ollandse bovenburen worden dus murw geslagen door een nog idioter voorstel namelijk de eerste pizzatent op de maan? Je gelooft ons niet? De negentiende eeuw heeft zo zijn fantasten voortgebracht maar dat waren meestal individuele creatievelingen en uitvinders...goed we laten jullie dus kennismaken met dit onzinnige idee, waar volgens onze bescheiden mening, echt niemand zit op te wachten tenzij deurwaarders om de failliete boel aan te slaan. Maar dan wel op deze aardkluit want ze zullen niet zo gek zijn om hiervoor naar de maan te lopen! Dus straffer dan de Ollanders met hun berg en de Belgen met hun regeringsonderhandelingen die ze lichtjaren trachten te rekken...
By IBTimes Staff Reporter | Sep 06, 2011 04:31 AM EDT
Dominos Pizza is planning to expand its fast food chain in a huge way by building a pizza restaurant on the moon.
Dominos the world leader in fastest pizza delivery announced that it has been planning a pizza moon base for a year.
The Japanese arm of Dominos estimates the entire project to open a lunar branch will cost around 1.67 trillion yen ($21 billion), a price which covers construction as well as transportation of materials to the moon's surface.
The company will also require 15 rockets to transport 70 tons of construction materials and pizza-making equipment to the moon, The Daily Telegraph reported.
"We started thinking about this project last year, although we have not yet determined when the restaurant might open," spokesman Tomohide Matsunaga told The Telegraph.
"In the future, we anticipate there will be many people living on the moon, astronauts who are working there and, in the future, citizens of the moon."
Hoping to maximize on local resources, and minimize expenditures, Domino's said it will keep costs down by using mineral deposits on the moon to make the concrete, which is likely to cost 194 billion yen, or roughly $2.52 billion.
A firm date for deployment of the "Moon Branch" of Domino's is still undetermined.
An artist's initial sketches of the restaurant shows a two-story dome with a diameter of around 26 meters, a basement level constructed of steel plating and an area to prepare pizzas. Staff would be required to live on the premises.
The images show delivery people on special moon-scooter, as well as a green house for growing ingredients and special pizza-forklifts for bulk deliveries. The company has already set-up a Web site for the project.
However, the company offered no words on whether its "30 minutes or it's free" promise would apply on moon or not.
Dominos is not the first company that will deliver pizzas in space. In 2001, rival Pizza Hut delivered a pizza to astronauts in the International Space Station.
Eers en vooral starten we met een huldebetoon aan een liberale politicus. Toegegeven we zijn eerder karig op dit blogje met eresaluten aan liberalen. Het zit waarschijnlijk niet in onze genen. Dit keer dus wel een uitzondering Sven Gatz. Die brave mens ziet af van zijn royale uittredingsvergoeding van om en bij de 300.000 waarop hij recht had zelfs toen hij zelf zijn ontslag indiende als parlementslid. Geef toe, wie onder ons zou dit doen? Wij hebben dus alleen maar bewondering voor deze geste als voorbeeld voor de anderen...benieuwd wie zijn lichtend voorbeeld zal volgen??? Ja heren en dames aan de linkerkant, we kijken vooral naar jullie in de toekomst...kwestie van wat consequent te blijven met een aantal principes, kuch kuch kuch
Hieronder de integrale tekst van Sven Gatz tot lering en vermaak en met een zeer pertinente vraag aan iedereen:
LETTERLIJK. Persmededeling Sven Gatz
zondag 04 september 2011, 16u44
Auteur: hrt
.
De voorbije 16 jaar heb ik mij, volgens vriend en vijand, verdienstelijk gemaakt met hard en degelijk parlementair werk. Mijn jaren als volksvertegenwoordiger dreigen nu overschaduwd te worden door de publieke discussie rond mijn uittredingsvergoeding, iets wat ik als trouwe dienaar van de democratie met lede ogen aanschouw.
Het is ironisch, cynisch en zelfs bitter dat ik, die als een van de weinige parlementairen herhaaldelijk concrete voorstellen gedaan heb om de hoogte van de deze vergoeding ter discussie te stellen en af te toppen (waarvoor overigens bedroevend weinig media-aandacht was en alleszins veel minder dan voor de huidige controverse), nu in het oog van de storm ben terecht gekomen. Is het mijn fout dat een meerderheid van de andere parlementsleden deze voorstellen nooit een grondig debat waard achtten, laat staan ze wilden goedkeuren?
Aan allen die de voorbije dagen op een gratuite, betweterige of soms zelfs aggressieve manier hebben gemeend mij de les te moeten spellen vraag ik: was uw boodschap ingegeven door een superieur moreel besef of door afgunst? En zou u de uittredingsvergoeding op basis van een parlementair reglement zonder meer aan u laten voorbijgaan hebben? 99,9% van de parlementsleden deden het in elk geval niet, ongeacht of hun politiek vertrek gedwongen dan wel vrijwillig was.
Ik ben geen heilige (al had ik de eer een staande ovatie bij mijn parlementair afscheid te krijgen, wat mij zeer veel plezier deed) en ook geen duivel (al word ik nu stevig aan de schandpaal genageld, wat mij raakt aangezien ik niet van ijzer gemaakt ben). Ik ben een mens met kwaliteiten en gebreken. Ik zoek naar de reden waarom kiezers die in veel gevallen hun eigen menselijke onvolkomenheden onder de mat vegen van hun volksvertegenwoordigers een leven eisen dat van een hogere morele orde dient te zijn. Ik heb altijd een gelukkige en een vrije mens willen zijn en worden. Ik geef toe dat ik, zelfs als ervaren politicus, deze situatie niet correct ingeschat heb en het heeft me wat tijd gekost om tot het besef te komen dat ik met minder geld een vrijere mens zal zijn.
Hopelijk kan mijn beslissing ook bijdragen tot een politieke oplossing voor het statuut van parlementslid in de toekomst.
Verder zal ik geen commentaar geven over mijn besluit en heb ik geen nood aan welke appreciatie dan ook hierover, behalve van hen die dicht bij mij staan. Ik beschouw deze zaak als afgesloten.'
Misschien willen de rijken wel ooit wat betalen maar intussen creperen de armen
Wat hieronder staat, beweren wij dus niet maar mensen die het kunnen weten. Dat zou een duidelijk verschil moeten maken. Helaas vrezen we dat we nog lang naar de saga van de splitsing Brussel-Halle-Vilvoorde zullen moeten luisteren...Intussen kunnen we on niet inbeelden hoe leefloners moeten rondkomen...misschien kan plunderen helpen? Toch liever vragen of de rijken vrijwillig wat kruimels willen storten? Dat laatste is tot nog toe fictie natuurlijk terwijl de schrijnende situatie van leefloners rauwe realiteit is.
BRUSSEL - De leeflonen liggen zo laag dat mensen zich wel in de schulden moeten steken, zegt de Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten.
Van onze redactrice
Een alleenstaande moeder met een kind dat geen eigen inkomen heeft, krijgt een leefloon van 1.026 euro. Als diezelfde alleenstaande moeder drie kinderen heeft, ontvangt ze ook 1.026 euro. Of het nu gaat om een gezin met één kind, of een gezin met drie kinderen, het bedrag blijft altijd hetzelfde.
'Dat is geen eerlijk systeem', zegt Nathalie Debast van de Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten (VVSG). 'Bij het bepalen van het leefloon houdt men geen rekening met de gezinssamenstelling. Terwijl toch duidelijk is dat het kindergeld niet de uitgaven voor kinderen dekt. Wij dringen er dan ook op aan dat systeem grondig te herzien.'
De VVSG trekt ook nog eens aan de alarmbel over de hoogte van het bedrag. Wie met een leefloon moet rondkomen, krijgt sinds 1 september iets meer, maar nog altijd veel te weinig om in de basisbehoeften te voorzien. Een alleenstaande moet het redden met 770 euro, bijna 200 euro minder dan de Europese armoedegrens. Voor een gezin met kinderen is de kloof helemaal onaanvaardbaar. Een paar met twee kinderen krijgt 1.026 euro, terwijl de armoedegrens op 2.029 euro ligt.
'Het OCMW kan niet anders dan die mensen maandelijks met steun tegemoet te komen, vooral voor elektriciteit en verwarming', zegt Debast. 'Dat bedrag moeten de OCMW's met eigen middelen financieren. Het verschilt bovendien van gemeente tot gemeente, omdat ook de lokale financiële draagkracht varieert. Dat heeft als pervers effect dat gemeenten met veel armoede nog armer worden.'
'Soms nemen ministers maatregelen om de leefloners tegemoet te komen met een beetje geld voor een specifiek doel. Allemaal met de beste bedoelingen, maar wel erg betuttelend. En dan nog kunnen die mensen alleen in hun basisbehoeften voorzien door zichzelf in de schulden te steken. Waarom het leefloon niet echt behoorlijk optrekken, zodat ze zelf volledig in hun basisbehoeften kunnen voorzien? Ook dat is mensen emanciperen en activeren.'
Activeren
Debast geeft toe dat het bedrag van het leefloon nog altijd een heel stuk lager moet zijn dan het bedrag dat je uit arbeid kunt halen. Want het kan niet de bedoeling zijn dat mensen in hun situatie van leefloon blijven zitten. 'Natuurlijk moet je mensen genoeg activeren. Maar voor sommigen is dat onmogelijk. Bovendien creëer je extra armoede door de bedragen zo laag te houden dat de kinderen bepaalde richtingen niet kunnen volgen, omdat ze te duur zijn, of dat ze niet kunnen voortstuderen.'
Vorig jaar kregen gemiddeld elke maand 95.335 mensen een leefloon. Dat aantal neemt jaarlijks toe, in 2008 waren het 83.018 mensen.
![[SB10001424053111904194604576579613092853664]](http://s.wsj.net/public/resources/images/WO-AH057_CPROTE_D_20110918191259.jpg)
