~ Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke Randdebiliteit ~
~ HÉT "progressief" Orgaan Der "Hangmatsocialisten" ~ Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke & Politieke Randdebiliteit
29-06-2008
Bertje-Bertje-Bertje... hij doet 't toch maar weer !!
Er zijn van die momenten waarbij je je als redelijke mens afvraagt waar politici toch in hun dagelijks leven zo'n godganse dagen mee bezig zijn... Volgen ze de actualiteit ? ...& zo ja, de welke ? ...Alleen de kranten & het voorgekauwde ″nieuws″ ?... Of ook nog andere bronnen ?! ...& zo ja... uit welke andere bronnen putten ze ″hun nieuws″ ? ...enkel de officiële & de officieuze, of ook underground press & dergelijke meer ?! ...& Hebben ze eigenlijk überhaupt wel een vinger aan de pols van wat er gaande is in onze maatschappij ? ...In hun land ? ...in de wereld ? ...Of zijn ze in feite wat ″wereldvreemd″ te noemen omdat ze het alleen maar beschouwen vanuit hun toch wel vrij geïsoleerde ivoren toren ? ...& zijn ze dus enkel maar rigoureus bezig met het inhoudelijke van hun job vanuit die geïsoleerde positie ?!... Oogkleppen op & maar ploegen ?!... Of zijn ze héééél druk bezig met het vervullen van de trits ″plichten & plichtplegingen″ die door een of andere secretaris in een reeds klaargemaakte & voorgekauwde agenda staat ingevuld ?!... & in ″onzen″ Bert z'n geval... zijn ze enkel bezig met de vrolijke & sympathieke Nonkel Bert uit te hangen in de pers... in dit geval op één of ander speelplein ?!...
Als ik zo bijgaande foto nog eens bekijk... & ook weet waarom ik dit artikel schrijf, verdenk ik ″onzen″ Bert ervan vooral bezig te zijn met het laatste... & heb ik daar iets op tegen zult u vragen ?! Neen... op zich niet echt... ″Onzen″ Bert mag gerust de vrolijke Frans uithangen op één of ander speelveld... & in functie van de eerste ″Buitenspeeldag″ mag dàt zeker, hij heeft het immers zelf georganiseerd... dus dat moet ook kunnen... Hij heeft dit immers als Minister van Jeugd in samenwerking met de kinderzender Nickelodeon toch maar weer mooi gerealiseerd...
Dus ″Hiep-Hiep-Hiep-Hoera″ voor Bert ! ...& dat is zelfs welgemeend !!
Enkele dagen geleden, op 25 juni heeft ie daarmee zelfs terecht de krant gehaald...
...
106 gemeenten deden mee aan Buitenspeeldag
De eerste Buitenspeeldag was een succes. Dat zeggen Vlaams minister van Jeugd Bert Anciaux en kinderzender Nickelodeon. Zij bundelden de krachten om het voor kinderen mogelijk te maken buiten te spelen en te sporten als alternatief voor de televisie of computerspelletjes. Liefst 106 Vlaamse gemeenten gingen op de vraag in en trakteerden jongeren op allerlei activiteiten.
1 gemeente op 3
De initiatiefnemers riepen lokale besturen op om spel- en sportactiviteiten te organiseren. Liefst 106 Vlaamse gemeenten, dat is meer dan één op drie, gingen op de vraag in en trakteerden hun jongste inwoners op allerlei activiteiten. Massaal veel kinderen konden zich uitleven. De eerste Buitenspeeldag was een succes en dit smaakt dan ook naar meer, aldus Anciaux.
Cultuur en sport
Het Vlaams jeugdbeleid is erop gericht de jeugd zoveel mogelijk kansen en eigen ruimte te bieden. "We willen daarbij de nodige stimulansen geven voor een gevarieerde vrijetijdsbesteding, zowel binnen cultuur als sport. Het initiatief van de Buitenspeeldag kadert dan ook perfect in deze visie. Enerzijds worden jongeren aangespoord om op een leuke en gezonde manier bezig te zijn en anderzijds geeft deze dag een signaal aan de volwassenen om verdraagzamer te zijn tegenover buiten spelende kinderen", zegt Anciaux. (belga/kh)
De Morgen - 25/06/08 18u50
...
Wat is dan het probleem zult u vragen... Wel, het bovenstaande is alles behalve een probleem... Al wil ik daar onmiddellijk wel enkele bedenkingen aan toevoegen... Om te beginnen wil ik toch wel stellen dat 't binnen de grote maatschappelijk context bekeken, het toch maar een iet of wat hypocriete houding is, want is het in feite niet meer dan normaal, doodnormaal zelfs dat kinderen zouden buiten moeten kunnen spelen ?!... Ja toch ?!... Alleen, hebben onze steden & gemeenten het decennia lang nagelaten om speelpleinen, speelweiden, speelfaciliteiten te voorzien voor kinderen, die dan DAGELIJKS konden of kunnen gebruikt worden, die geïntegreerd zijn in straten, wijken & pleinen. ...& Als er de laatste jaren al aandacht voor is, dan is het meestal aandacht gepaard gaande met een of ander prestigieus bouwproject waar men dan weer eens mee uitpakt. Daar waar het in feite als de meest vanzelfsprekende zaak van de wereld zou moeten beschouwd worden voor gemeentelijke & stedelijke besturen dat men aandacht heeft voor ″méér groen voor onze kinderen″ & niet alleen in stedelijke of gemeentelijke randgebieden, maar in elke wijk, komt dit punt meestal als laatste punt op de agenda terecht van de nog te verwezenlijken projecten. Want op de een of andere manier ziet men er nooit het nut van in om ook eens aan de leefkwaliteit van onze kinderen aandacht te schenken, buiten zogezegde speciale projecten zoals het voornoemde waar ″onzen″ Bert nu eens weer mee uitpakt.
Als tweede bemerking wil ik toch wel stellen dat men in de afgelopen decennia het gros van de vrijwillige kinder-, jeugd- & jongerenwerkingen terug gedrongen heeft door, of subsidies hiervoor te decimeren, of te halveren, of ze er gewoon niet meer aan te besteden. De socio-culturele sector heeft de afgelopen 25-30j in alle geledingen een kaalslag gekend & een knauw van jewelste gekregen, waar ze tot op heden nog steeds niet van bekomen is. Hoeveel jeugdhuizen, jeugdateljees & jongerenwerkingen zijn gewoon niet van de socio-culturele kaart verdwenen, gewoon omdat men er vanuit een puur politiek-economisch standpunt het belang niet van inzag om deze verder uit te bouwen & zelfs te verstevigen. Men zaagt & klaagt over de ″verloedering & criminalisering″ van onze jeugd, maar men vergeet wel terzelfdertijd te vermelden dat men als overheid zelf het sociale weefsel, het maatschappelijk vangnet compleet naar de kl*ten geholpen heeft... Ons financieel & economisch rekenwonder Didier Reynders overwoog zelfs enige tijd geleden om ″de verzekering voor vrijwilligers″ af te schaffen om financieel-economische besparingsredenen... Dan hebt u misschien enig idee hoever de man & zijn gevoerde besparingspolitiek van de dagelijks werkelijkheid verwijderd staat wat vrijwilligerswerk betreft & hoe hij het nut er van inziet.
Ik erger me dus mateloos aan dit soort ″good-news-shows″ omdat ze in wezen niet meer zijn dan reclame & vooral dan ter glorificatie voor het eigen ~soms toch wel goed bedoelde~ beleid. ...& Meer nog durf ik dit zelfs een vorm van pure volksverlakkerij te vinden, want terwijl men met de ene hand grote gedeeltes weg hakt & compleet teniet doet, geeft men met de andere hand een habbekrats terug, dit om toch maar de idee te geven van... kijk eens, we doen toch iets...
...
Maar waar het mij in dit artikel om gaat... is dus wat ik de dag daarna, eergisteren in die zelfde krant vond...
Nu kunt u zeggen... Euh... dit is toch mooi wat ie doet ?!.. Hij zet zich tenminste in... Hij wil tenminste nog iets doen ! ...hij kondigt zelfs acties aan, de brave man !!
Alle gekheid op een stokje & nu effe zonder zeveren of te zwanzen... Maar op zulke momenten vraag ik me af of ″onzen″ Bert wel eigenlijk weet wat er in dit kleine klotelandje & bij z'n grotere broertje Europa aan de gang is... & méér nog stel ik mij de vraag of dat 'm dat in feite wel één bal interesseert ?!... & daarmee bedoel ik, liefst natuurlijk wel een ietske meer dan zijn ″publieke presence″ & zijn eigenste populariteit ?!... Behoort ie dat als Minister Huppeldepup dat dan niet te weten wat er dààr gebeurt ?!... Daar heeft ie tenslotte als Minister toch ...godverrr... een gans kabinet met medewerkers voor, die dan nog eens uitgerust zijn met de meest moderne & de nieuwste middelen op communicatievlak & op multi-mediaal-gebied...
Ik zou 't dus weten te waarderen mochten onze Heren Ministers & Politici weten wat er gebeurt op het ″slagveld″ van alledag... mochten ze dus dààr ook een vinger aan de pols hebben !! ..& niet alleen van de mooie & vrolijke projecten, maar ook, & dan vooral van de shitt & de sores !!
Maar langs de andere kant, wie ben ik om te zeggen wat de man... ~onze Vlaamse Minister van Cultuur~ moet doen, zou moeten doen, zou kunnen doen nietwaar... I'm a nobody... & ik denk dat 't 'm ook geen ene reet interesseert wat ik denk of wat ik vind... & eerlijk gezegd, I don 't care... maar dit terzijde.
Maarrrr... ik kan de brave Nonkel Bert alleen maar de raad geven zich dringend te abonneren op de nieuwsbrief van PROGRESS Lawyers Network ... misschien blijft ie dan wat meer op de hoogte van de actualiteit !
De advocaten van PROGRESS Lawyers Network melden u dat de "richtlijn van de schande" op 18 juni 2008 gestemd werd in het Europees Parlement.
De richtlijn met als bedoelding "FORT EUROPA" versterken, werd gestemd met een meederheid van 367 stemmen voor, 206 stemmen tegen en 109 onthoudingen.
Wij zijn van mening dat deze richtlijn een ware catastrofe zal zijn voor de fundamentele rechten van de vreemdelingen:
1. Het recht in de verschillende lidstaten is niet uniform
De preambule van het ontwerp van de richtlijn stelt dat de Europese lidstaten een gezamenlijke asielpolitiek hebben. Het Hoge Commissariaat voor de Vluchtelingen van de V.N. heeft echter onlangs een rapport gepubliceerd waarin de immense ongelijkheden tussen de verschillende asielprocedures in de Unie worden aangeklaagd. In het punt 5 bis van de preambule van de richtlijn staat te lezen dat er rechtvaardige en efficiënte asielstelsels nodig zijn, die het principe van non-refoulement volledig respecteren. Een eenvoudige lezing van dit punt maakt duidelijk dat dit nu nog niet het geval is. Men kan moeilijk aanvaarden dat de Unie maatregelen neemt om de verwijdering van het grondgebied te uniformiseren terwijl er geen enkele uniformiteit is inzake de voorwaarden voor het toekennen van asiel, van subsidiaire bescherming, van regularisatie omwille van humanitaire redenen, ernstige ziekte of op basis van werk.
Naast deze algemene kritiek op het feit dat de strijd tegen de clandestiene immigratie bevoorrecht wordt ten opzichte van de legale immigratie, zijn er vragen te stellen bij vele punten.
2. Gedwongen terugkeer
Het is jammer dat het ontwerp van richtlijn een minimaal gezamenlijk geheel van juridische garanties en minimale garanties van toepassing op de gedwongen terugkeer vermeldt zonder meer uitleg.
De richtlijn geeft bovendien aan dat het gebruik van geweld dient plaats te vinden met respect voor de waardigheid en de fysieke integriteit van de vreemdeling. Niet alleen is het moeilijk te vatten hoe deze twee begrippen, gebruik van geweld en respect voor de fysieke integriteit, verzoend kunnen worden, maar ook moet gewezen worden op de afwezigheid van enige verwijzing naar de arresten van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens over de grenzen aan het gebruik van geweld. Het lijkt er wat op of de vreemdelingen in onregelmatig verblijf niet onder de regels van het Europees Hof vallen. Dit is uiteraard onaanvaardbaar.
3. Gedwongen uitwijzingen van niet-begeleide minderjarigen
Het is choquerend dat de makers van de richtlijn erover gedacht hebben om een hoofdstuk te maken over de gedwongen repatriëring van niet-begeleide minderjarigen.
Het is duidelijk dat het hoger belang van het kind enkel gerespecteerd wordt door nooit over te gaan tot de uitwijzing van een minderjarige.
4. De procedure waarbij iemand voor 5 jaar verbannen kan worden
De procedure waarbij elke binnenkomst verboden wordt gedurende een periode van maximaal 5 jaar na de terugkeer is onaanvaardbaar aangezien een nieuwe situatie in overweging moet genomen kunnen worden. Een voorbeeld dat vaak voorkomt in de praktijk is de situatie waarbij een Europees onderdaan en een persoon in illegaal verblijf zich voorbereiden op een huwelijk. De persoon in illegaal verblijf wordt aangehouden en bedreigd met uitwijzing. Als hij dan ook effectief wordt uitgewezen houdt het verbod op terugkeer gedurende 5 jaar duidelijk een schending in van het artikel 8 E.V.R.M.
5. De mogelijkheid om iemand 18 maanden op te sluiten
Elke opsluiting zou onderworpen moeten worden aan de controle van het artikel 6 van het E.V.R.M. Het is te bekritiseren dat vreemdelingen in onregelmatig verblijf niet dezelfde procedurele garanties kunnen krijgen als alle anderen. Erger nog, een vreemdeling in onregelmatig verblijf die een misdrijf pleegt heeft recht op deze garanties, een andere die niets gedaan heeft behalve weigeren om terug te keren, heeft er geen recht op.
Het voorstel van richtlijn voorziet een controle op de wettigheid van de opsluiting. Dit is een puur formele controle; wat er eigenlijk nodig is is dat een rechter de grond zou kunnen beoordelen, de redenen en de legitimiteit van de opsluiting.
Zo heeft de Belgische rechtspraak bijvoorbeeld de psychologische expertiserapporten opzijgeschoven die aantoonden dat de opsluiting een dramatisch effect had op de gemoedstoestand van een klein meisje en dat zij aan het begin van een ernstige depressie stond, met als reden dat de rapporten pas na het bevel tot opsluiting waren opgemaakt, en dat ze dus niets te maken hadden met de wettigheidscontrole. Een heronderzoek op regelmatige basis zou ambtshalve voorzien moeten worden en heeft enkel zin als het gaat om een onderzoek ten gronde. Als het louter gaat om een wettigheidscontrole van het oorspronkelijk bevel is het onduidelijk waarom dit op regelmatige basis zou moeten overgedaan worden.
Het artikel dat de verlenging van de opsluiting met twaalf maanden voorziet zou moeten worden opgeheven. Een opsluiting gedurende 18 maanden is onaanvaardbaar en niet goed te praten. Dit zou immers de regel worden aangezien de voorwaarden voor deze verlenging de volgende zijn: de weigering van de betrokkene om te gehoorzamen of vertraging veroorzaakt door de nationale autoriteiten bij het afleveren van de nodige documenten. Dit heeft betrekking op alle vreemdelingen die vastgehouden worden, want ze worden net opgesloten omdat ze weigeren te vertrekken. De tweede voorwaarde kan geen geldige reden zijn voor een opsluiting omdat de vreemdeling op geen enkele manier verantwoordelijk is voor de vertraging van zijn nationale autoriteiten. De Iranese autoriteiten weigeren bijvoorbeeld systematisch om documenten af te leveren; de Iranese onderdanen zitten hier voor niets tussen.
6. Kwetsbare personen en kinderen in gesloten centra
Het onderdeel over de bijzondere aandacht die geboden moet worden aan kwetsbare personen is op zich choquerend. Kwetsbare personen zijn volgens de definitie gegeven in het ontwerp van richtlijn minderjarigen, niet-begeleide minderjarigen, gehandicapten, bejaarden, zwangere vrouwen, alleenstaande ouders van minderjarige kinderen en slachtoffers van foltering, verkrachting of een andere vorm van psychologisch, fysiek of seksueel geweld.
Het is onbegrijpelijk dat deze kwetsbare personen in het hoofdstuk over de opsluiting opgenomen zijn met de loutere vermelding dat zij bijzondere aandacht verdienen.
De kwetsbare personen zoals hier gedefinieerd mogen nooit vastgehouden worden in een gesloten centrum. Het is ten zeerste te betreuren dat de richtlijn de praktijk van de lidstaten om families met minderjarige kinderen en niet-begeleide minderjarigen op te sluiten, bekrachtigt.
De psychologische gevolgen van de opsluiting van kinderen zijn rampzalig. Kinderpsychiaters attesteren de nefaste effecten van de opsluiting op kinderen. De richtlijn zou er rekening mee moeten houden en verbieden aan de lidstaten om families met minderjarige kinderen op te sluiten.
Selma Benkhelifa
...
Dus... dan was ie misschien op de hoogte geweest van wat z'n collega's zowat een week ervoor in het Europees Parlement hebben beslist, of beter : daar hebben bekokstooft...
...& dan doet ie misschien in de toekomst geen domme uitspraken meer, als zou ie als ″klein Vlaams Ministerke″ nog ietske kunnen doen... Mijn vrees bestaat er immers in dat de knikkers in dàt grote knikkerspel reeds lang zijn verdeeld... Meer nog vrees ik dat onze illegalen donkere & duistere zwarte tijden tegemoet gaan als ik deze richtlijnen zo eens overlees.
...& wat me nog meer verontrust... Dit alles doet me wat te veel denken aan de interneringskampen uit de laatste Wereldoorlog... remember 40-45 ?!... Ook dan legde men de schuld van de toen heersende crisis bij een bevolkingsgroep, ook dan dacht men dat de crisis wel zou opgelost geraken mocht men een ″oplossing″ voor dit probleem vinden & die oplossing is er gekomen met de Jodenvervolging... & de Holocaust...
Intussen gaat Europa zo stilaan een gelijkaardige weg op met z'n ″gesloten Centra voor Asielzoekers″... een geciviliseerde naam voor ″gevangenissen voor asielzoekers″, een beschaafde naam voor ″kampfen″, ″Lagers″... En direct kunnen we ons afvragen of mensen die géén enkele misdaad begaan hebben überhaupt moeten opgesloten & behandeld dienen te worden, als waren zij misdadigers ?!... Er zijn al bij al ook te weinig geruststellende berichten over hoe het er daar aan de binnenkant aan toe gaat... uit wat er zo af & toe naar buiten komt gesijpeld blijken de levensomstandigheden daar nu ook precies niet van die aard om er vrolijke kaartjes over naar huis te schrijven...
Asielbeleid. Het leven zoals het is gesloten centra
woensdag 28 mei 2008
De asieldiscussie woedt momenteel in de regering en de media. Aanleiding is een voorstel van minister Turtelboom om een puntensysteem door te voeren bij de regularisatieprocedure. Daarbij zou het vooral belangrijk zijn om werk te hebben, liefst nog in een knelpuntenberoep. Eens te meer wordt de discussie over het asielbeleid gevoerd vanuit het perspectief van de bedrijven. Een stem die zelden aan bod komt, is deze van de asielzoekers zelf. We publiceren een verslag van het leven in een gesloten asielcentrum geschreven door een ooggetuige.
Het Centrum voor Illegalen in Brugge (CIB) is één van de gesloten centra, naast deze van Vottem, Merksplas, Melsbroek en Steenokkerzeel. Het centrum bevindt zich in de vroegere vrouwengevangenis, aangrenzend aan het politiekantoor en dichtbij de huidige gevangenis. Het gebouw is oud en werd destijds als ontoereikend beschouwd voor de vrouwengevangenis. Als het daarvoor niet meer goed genoeg was, kan het blijkbaar wel nog dienst doen om zon 120 mensen van allerhande origine op te sluiten omdat ze niet over een wettelijke verblijfsvergunning beschikken.
Deze mensen worden vastgehouden tot hun identiteit achterhaald of erkend wordt, waarna ze vrijgelaten of gedeporteerd worden naar het land van herkomst. Het overgrote deel zijn mensen van Noord Afrikaanse origine, daarnaast twee middelgrote groepen Zwart Afrikanen en mensen van Indisch/Pakistaanse herkomst. Een minderheid zijn Oost Europeanen en Aziaten. Kinderen worden hier niet opgesloten.
De intake
Wanneer je met een politiecombi de ijzeren hekken van het gesloten centrum binnenrijdt, overkomt je dit doorgaans onverwacht. Je was op doorreis en kon bij een politiecontrole op de trein geen geldige identiteitspapieren of verblijfsvergunning voorleggen. Je stapte van het vliegtuig in Zaventem en plots werd je tegengehouden terwijl alle anderen met rust gelaten worden. Je was de zoveelste dag aan het werk op een bouwwerf toen politie daar een identiteitscontrole hield en je meegenomen wordt. Of je liep gewoon op straat, op weg naar enkele vrienden, wanneer je op enkele meters van hun huis aangehouden wordt door twee agenten die je papieren vragen. Je hebt niets bij, dus nemen ze je mee.
Het volgende moment loop je aan beide handen geboeid een kale gang door, met twee agenten aan je zij. Elke deur waar je door moet, wordt met een digitale sleutel geopend en achter je weer gesloten. Ze leiden je een kamertje binnen. Daar staat een bureautje en een stoel tegen de muur, waar je moet gaan zitten. Naast je in de hoek hangt een gordijn, met daarachter opnieuw een klein stoeltje. Het is er warm, want de ruimte huisvest ook een grote machine, waarvan later zal blijken dat ze dient om digitaal je vingerafdrukken te nemen. Je krijgt een bedrukt A4tje van een vriendelijke dame, die je aanspreekt in Frans of Duits. Dit is wel de eerste persoon die je ietwat op je gemak probeert te stellen. Ze geeft je een bekertje water en herhaalt wat er op het blad staat. Dit is geen gevangenis, dit is een gesloten centrum. Je blijft hier tot we je identiteit kennen en weten of je hier mag blijven. Je hebt straks het recht om te telefoneren. Eerst maken we een inventaris op van je persoonlijke spullen. Daarna ga je douchen en word je medisch onderzocht. Wanneer je enkel Hindi, Chinees, Russisch of Marokkaans spreekt, heb je er het raden naar wat gezegd wordt.
Vervolgens gaat de dame weg. Je blijft alleen in het kamertje met de veiligheidsbeambte. Die ziet er net hetzelfde uit als de agenten die je arresteerden, enkel draagt hij geen wapens. Hij gebiedt je achter het gordijn te gaan staan. Je moet je volledig uitkleden en je kleding wordt doorzocht. Wanneer dit voorbij is, komt de dame terug. Jij zit op de stoel, terwijl zij en de veiligheidsbeambte je tassen openen en er alle spullen uithalen. Alles krijgt een naam en wordt genoteerd. Medicatie, verzorgingsproducten, GSM, sierraden & metalen voorwerpen worden in een afgesloten zak bewaard. Die mag je niet meenemen. Als je vraagt waarom, zegt men onomwonden: omdat je jezelf of anderen niet zou verwonden. Je geeft al je geld af, 5 wordt ingetrokken als waarborg voor de sleutel van je kast. Je ondertekent de inventaris van je spullen en een document waarin staat dat je ze tot aan je vertrek toevertrouwt aan het centrum evenals het feit dat je een waarborg hebt betaald. Ook als je niet begrijpt wat er staat, word je verondersteld te tekenen. Vervolgens vraagt men om mooi te lachen, er wordt een foto gemaakt. Die wordt op een kaart gedrukt, ernaast komt een nummer. Dat nummer wordt voor de rest van je verblijf je aanspreeknaam. De vriendelijke dame neemt je vingerafdrukken op de grote machine. Zij draagt latex handschoenen omdat je misschien Hepatitis B hebt. Je bent zenuwachtig, je handen beven en zijn zweterig. Ze zegt dat het nemen van de vingerafdrukken niet betekent dat je crimineel bent. Het is in je eigen voordeel. Je krijgt en grote plastic zak, met daarin dekens en pantoffels, vervolgens wordt je meegenomen naar de medische vleugel.
De veiligheidsbeambte of 'cipier' is degene waar je tijdens je gehele verblijf het meest mee in contact komt. Dit zijn mensen zonder specifieke opleiding. Veiligheidsbeambten worden verondersteld sporadisch een cursus agressiebeheer te volgen, maar moeten voorts spontaan met mensen in deze ongewone situatie kunnen omgaan. Het hangt dan ook van zeer persoonlijke elementen af of dit al dan niet lukt. Taal is vaak reeds een grote hindernis. Er zijn geen permanente tolken aanwezig op het centrum, daar wordt enkel voor gezorgd tijdens je gesprek met je advocaat.
Mensen die voor het eerst in een centrum toekomen, zijn vaak in paniek. Ze zien een gevangenis, ook al zegt men dat het niet zo is. Prikkeldraad, hoge hekken, gesloten deuren, een schraal binnenplein, handboeien,... Als niemand je kan geruststellen in je eigen taal en je begrijpt niet waarom je deze 'gevangenis' in moet, dan is angst normaal. Je huilt of verzet je. In beide gevallen wordt hier niet passend op gereageerd. Jouw veiligheidbeambte weet vaak niet hoe dat het beste moet. Hij/zij roept enkel harder in een taal die je niet verstaat, wild gesticulerend, of negeert je en gaat gewoon door met het fouilleren.
Repressie
Op de medische vleugel zijn er ziekenkamers. Deze kamertjes hebben stevig vergrendelde deuren, met een raam van gewapend glas. In de kamer staan enkel een bed, een aluminium wasbak en een WC-pot. Het enige raam is beschermd met een laag plexiglas aan de binnenkant en traliewerk aan de buitenkant. Deze kamers doen dienst als onderdak voor zieken of drugsverslaafden, die hier de 'cold turkey' methode ondergaan. Soms worden deze kamers ook gebruikt voor de isolatie van 'opstandigen'. Dit enkel wanneer de isoleercellen, een gang verderop, volzet zijn.
Het gaat daarbij om isoleercellen in de klassieke zin van het woord. Een kamertje van 3 m² volledig uit koud beton, er is geen raam. De zware deur heeft een kijkgat waar enkel door naar binnen gekeken kan worden en een doorgeefluik. Daar krijg je 3 keer per dag 4 sneden brood en een glas water doorgeschoven. Douchen mag niet, naar buiten gaan evenmin. Afhankelijk van je 'opstandigheid' word je er 12 uur tot 3 dagen opgesloten. Door het tekort aan deze cellen beland je er soms met twee of drie. Er is maar één bed. Je wordt geïsoleerd als je weigert een medisch onderzoek te ondergaan, als je in een gevecht betrokken was of als er verzet was bij je intake. Volgens de sociaal assistenten en de psychologen wordt slechts zelden gebruik gemaakt van isolatie (het woord isoleercel is overigens onbestaand; er wordt gesproken over 'veiligheidskamers' ). In de periode dat ik getuige kon zijn van het leven binnenin, heb ik nooit een dag gekend waarop niet minstens één isoleercel bezet was.
Het leven achter tralies
Het dagelijks leven in het centrum is afstompend. Mannen en vrouwen leven strikt gescheiden in 4 (2 mannelijke en 2 vrouwelijke ) 'leefgroepen' van om en bij de 30 mensen. Alle nationaliteiten leven naast elkaar. Alles gebeurt dag in dag uit in groep. De slaapzaal bestaat uit rijen stapelbedden, iedereen heeft naast het bed een eigen kast. In een open bijgebouwtje aan de slaapzaal staan 4 toiletten en een wasbak.
Elke ochtend word je op een vast uur gewekt. Om de groepen gescheiden te houden, heeft elke leefgroep een ander tijdschema. Na het opstaan, volgt een verplichte douche. Zeep, handdoek en scheergerief worden uitgedeeld voor het douchen en dienen nadien weer ingeleverd te worden (om de veiligheid te garanderen). De douchecel is de enige plaats waar er iets van privacy is. Dit zijn de enige 15 minuten op een dag dat je 'alleen' bent. Hierdoor is dit ook het grootste risicomoment voor zelfverwondingen of pogingen tot zelfmoord. Meestal gaat het niet om echte pogingen tot zelfmoord, maar om pogingen om toegang te krijgen tot een verzorging in een ziekenhuis buiten het centrum.
Na het douchen moet iedereen naar de eetzaal waar je nummer wordt gecontroleerd en genoteerd. Enkel de sociaal assistenten eten samen met de mensen-zonder-papieren. Het overige personeel (veiligheidsbeambten, psychologen, administratief personeel, eet aan een aparte tafel). Na het eten volgt een half uur luchten op een stevig omheinde binnenkoer. Daarna gaat elke leefgroep naar de eigen leefzaal.
De leefzalen zijn kale ruimtes van zo'n 30m² met hoge ramen met traliewerk. Er staat een pooltafel en een TV. Daar zijn enkel (bollywood) films op te zien, geen actuele uitzendingen of nieuws. Deze zalen zijn smerig en aftands. Aangrenzend bevindt zich het sanitair, zonder afgesloten deur, oud en vuil, met 4 toiletten. De uren gaan hier onmetelijk traag. De meeste mensen hangen er wat rond of slapen de hele dag. Velen staren gewoon apathisch voor zich uit. Op een bepaald uur van de dag is er een 'creamoment' voorzien. Dan kan wie wil, begeleid door sociaal assistenten, 2 uur tekenen, schilderen of boetseren. Dit vergelijk je best met creativiteitsuurtjes in het lager onderwijs: kinderlijk, nutteloos en zonder degelijk materiaal in vuile kleine kamertjes. Deze creamomenten brengen vaak ontroerende schilderwerkjes waar doorgaans de wens en het vooruitzicht van vrijheid, boodschappen van verdraagzaamheid en vrede naar voor komen. De muren in de slaapzalen daarentegen dragen gekraste en geschreven slogans als 'Belgique pays de merde' of 'gouvernement fasciste'.
Om de sleur te breken, kan er gewerkt worden. Voor een uur huishoudelijk werk, zoals het vegen van de trappen of helpen met de was ontvang je bons, waarmee je 'luxeproducten' kan kopen zoals chocolade of zeep. De mannen krijgen 4 keer per week toegang tot een fitnessruimte, de vrouwen 3 keer per week.
Het totale gebrek aan privacy, dag en nacht, in dergelijke zenuwtergende omstandigheden zorgt voor raciale, religieuze en seksuele spanningen. Dat leidt meermaals tot gevechten op basis van afkomst of geloofsovertuiging. Er zijn soms verkrachtingen in de slaapzalen. Het gebouw is ongeschikt en het gevangenisregime leiden onvermijdelijk tot dergelijke excessen.
Deportatie
Of er nooit fouten gemaakt worden? Dat weten we niet. We horen zelden wat er gebeurt met een bewoner die gerepatrieerd wordt. Eén keer wel. Dat was een Congolees. Hij zei dat hij journalist was en tegen de regering had geschreven. Hij mocht niet blijven en is teruggestuurd. Een week later hoorden we dat hij bij aankomst gefusilleerd is.
Meestal verblijven mensen maximum drie maand in het centrum, waarna ze gedeporteerd worden. De meesten doen dit vrijwillig. Deze vrijwilligheid is zeer relatief zoals ook geïllustreerd wordt in een informatievideo die elke gevangene te zien krijgt op de eerste dag van zijn verblijf.
Er zijn drie gradaties van deportatie: ten eerste een vrijwillige repatriëring, daarna een repatriëring met licht verzet (als de gedeporteerde roept en schreeuwt) waarop er boeien worden omgedaan en twee agenten de gedeporteerde begeleid. De informatievideo meldt: Vanaf hier is elk verzet zinloos. Als de gedeporteerde kalmeert, mogen de boeien los. De derde gradatie van deportatie is deze met hevig verzet, als de gedeporteerde zich fysiek verzet. Hij wordt door 4 agenten in een gepantserde wagen gesleurd. Zijn armen in een dwangbuis, de voeten geboeid. Om zijn hoofd krijgt hij een soort rubberen helm. Onder luid geschreeuw dragen de vier agenten hem in een speciaal gecharterd vliegtuig. Een psycholoog praat op de man of vrouw in om deze te kalmeren. De 4 agenten houden de gedeporteerde stevig vast. Het vliegtuig stijgt op. Dit fragment van de informatievideo is zwaar intimiderend en moet elke hoop op ontsnapping de kop indrukken.
Wat niet wordt gezegd, is dat mensen-zonder-papieren drie keer kunnen weigeren om vrijwillig te vertrekken, vooraleer er een gedwongen deportatie komt. Bij elke weigering, wordt de hele procedure opnieuw opgestart en wordt het vertrek met drie maanden uitgesteld. Dat leidt ertoe dat sommigen een klein jaar in de gesloten instelling blijven. Vaak is deze mensonwaardige opsluiting een beter alternatief dan teruggestuurd worden naar land van herkomst.
Ze vinden altijd nieuwe manieren om te ontsnappen. We hebben er hier eentje die al drie keer ontsnapt is en telkens weer gevat wordt. Soms slagen ze er wel in. Onlangs zijn ze met 8 tegelijk buitengeraakt. Ze hadden een gat gemaakt in het dak van de slaapzaal met god weet wat. Via de dakgoot naar de rechtervleugel en zo naar beneden gesprongen. Eentje brak een been en die hebben we daar gewoon weer opgeraapt. De rest is verdwenen. Ze zijn tot alles in staat om weg te raken. Een jaar geleden was plots een Rwandees verdwenen. Nergens te bespeuren en nergens een spoor van ontsnapping, niemand was een sleutel kwijt. Tot plots twee dagen later een van ons opmerkte dat het mos rond het riooldeksel op de binnenkoer loszat. En ja hoor. Hij was 20 meter vergeraakt, tot de doorgang te smal werd en is daar blijven zitten. 2 dagen lang in de stront...''
...
We mogen ons dus zo stilaan dringend de vraag stellen : In welk ″VRIJ″ (?) Europa leven wij... & vooral : ″hoe 'beschaafd' zijn wij ?!″ ...zeker als we godverdomme mensen & kinderen in het bijzonder in ″Gesloten Centra″ ~lees : ″gevangenissen″~ gaan steken omdat ze g*dverd*mme f*cking politieke vluchtelingen zijn die een betere toekomst zoeken ?!...
Kinderen horen echter NIET in gesloten Asielcentra te zitten !! Me dunkt dat we ook wel inventief genoeg kunnen zijn om daar andere & vooral méér menselijkere oplossingen voor te bedenken...
Duidelijk ?!... Of nog niet ?!...
...Misschien een paar sfeerbeelden uit een niet zo ver verleden... ″Want wie vergeet is gedoemd om te herhalen !!″
...
GEEN KINDEREN IN GESLOTEN ASIELCENTRA !! GODVERDOMME !!
We durven te eindigen met een cynical Post Scriptum ter afsluiting : Misschien kan ″onzen″ Bert, of een andere ″eerbiedwaardig″ Politicus zoals bijvoorbeeld onze Federale Minister van Binnenlandse Zaken en Vice-Eerste Minister Patrick Dewael eens voor een informatief programma als VOLT met z'n ganse gezinnetje, eens een weekje in een een Gesloten Asielcentrum gaan logeren, om vervolgens van binnenuit de zaken eens zelf persoonlijk aan den lijve te ondervinden...
...Of misschien moest er maar eens een undercover-journalist hiervan werk maken... benieuwd hoe onze Belgische Bevolking hier zou op reageren als dan blijkt, dat we als Belgen & zogezegde Democratische Rechtstaat beschamend goed op weg zijn om bij de top der Europese Schenders van de ″UNIVERSELE RECHTEN VAN DE MENS″ te gaan horen...
Het opiniemisdrijf ...ofte... Het fnuiken van ″Het Recht van Vrije Meningsuiting !!
Bij ons weten bestaat er zoiets als de ″UNIVERSELE VERKLARING VAN DE RECHTEN VAN DE MENS″ waarin Artikel 19 stipuleert : ″Een ieder heeft recht op vrijheid van mening en meningsuiting. Dit recht omvat de vrijheid om zonder inmenging een mening te koesteren en om door alle middelen en ongeacht grenzen inlichtingen en denkbeelden op te sporen, te ontvangen en door te geven.″ ...In menselijke taal betekent dit dat éénieder het recht heeft om Zijn of Haar Mening te ventileren op vreedzame wijze. ...& Taal is bij ons weten toch vrij vreedzaam ?!... Ok, toegegeven... je kunt met pamflettaire geschriften mensen aanzetten tot minder vreedzame zaken, zelfs tot geweld... &/of tot ~rassen~haat & ~menselijke onverdraagzaamheid, maar er is nog altijd zoiets als het verschil tussen het woord & de daad ! Al bij al zijn & blijven het woorden... niks méér, niks minder... Als we mensen voor woordelijk geweld gaan vervolgen, veroordelen & opsluiten, dan kan men zowat onmiddellijk de halve wereldliteratuur op de brandstapel gooien & driekwart van de schrijvers ervan direct opsluiten, want wat daarin geschreven & beschreven wordt, is ook niet altijd fraai, noch zonder enig bloedvergieten. Volgens onze ~overigens zeer bescheiden~ mening & die van onze advocaat hebben wij dus het recht om onze ergernis, onze wrevels, onze boosheid, zelfs om onze woede te uiten... zij het op een vreedzame & beschaafde wijze, waarbij de regels van de welvoegelijkheid & de wellevendheid in acht dienen genomen te worden wat we voor alle duidelijkheid & om elk misverstand te voorkomen, ook betrachten !!
Maar wat blijkt... 2008 zijn we, het begin van de 21ste eeuw... & als we er de kranten op naslaan, de actualiteit wat volgen, blijken we qua ″Recht van Vrije Meningsuiting″ zowat terug in de Duistere Donkere Middeleeuwen te zitten... Het is al niet veel beter dan ten tijde van de Spaanse Inquisitie ! Men zou zelfs zo stilaan kunnen stellen dat men in die tijden zelfs nog beter af was dan nu ! Wie onze bijdrage ″Tegen de socialistische visie op justitie !″ gelezen heeft & iet of wat de actualiteiten heeft gevolgd, die heeft reeds een vermoeden &/of die weet zo intussen hoe het er hier in Europa, lees Nederland, België & andere omliggende landen zoals Groot Brittannië er aan toe gaat...
Je bent on-conformistisch, tè kritisch voor het systeem & je hebt een ~uitgesproken~ mening die niet strookt met de gevestigde waarden... &/of er is eveneens een zweem van ″terroristische activiteit″ ~whatever dàt màg & kan zijn~ te bespeuren in je geschriften &/of je handelingen ...& ... ″BAM PATS″ ...voor je het weet wordt je bij 't krieken van de dag door een compleet gemaskerd & in battledress uitgedost SWAT-team van je bed gelicht, een zwarte zak over het hoofd getrokken & de cel ingeduwd...
Wij noemen dit onomwonden zorgwekkende toestanden... Kunnen & mogen we intussen al niet spreken van ″uitzonderingsrechtbanken″, evenals van het fnuiken van ″Het Recht van Vrije Meningsuiting″ ?!... Ik stel me zo stilaan de vraag waar dit eindigt ?!...
Britse (23) veroordeeld voor 'terroristische' poëzie.
Samina Malik, een 23-jarige medewerkster op de Londense luchthaven Heathrow, werd veroordeeld voor het schrijven van 'terroristische' poëzie. Samina noemt zichzelf een 'dichterlijke terroriste' omdat ze die term 'cool' vindt, maar niet omdat ze zichzelf als terrorist wil profileren. De politie vond in haar huis gedichten met titels als ″How to behead″ en ″The Living Martyrs″. Vrij vertaald is dat : ″Hoe iemand te onthoofden″ en ″De levende martelaars″. Hoewel de inhoud van de gedichten weinig aan de verbeelding overlaat, barstte Malik donderdag in tranen uit toen ze door de rechter veroordeeld werd tot huisarrest, in afwachting van het definitieve vonnis. De openbare aanklager liet alvast noteren dat Malik 'een islamitische extremist' is die een 'bibliotheek aan materiaal' verzameld had voor terroristische doeleinden. Een definitief vonnis volgt op 6 december. (kbz)
Enkele maanden geleden in het anders zo keurige & vrije Nederland...
...werd ene Gregorius Nekschot aangepakt &... opgepakt !! Laatstgenoemde is... géén bommenmaker, géén wapenhandelaar, géén smeder van grote plannen voor een bloederige revolutie &/of afslachting van bijvoorbeeld het Nederlandse Koningshuis, nope... Gregorius Nekschot is een cartoonist ! Niks minder & niks méér ! Weliswaar een politieke cartoonist die het niet schuwt om politici & godsdienst- & andere maatschappelijke symbolen letterlijk & figuurlijk in hun blootje ~lees : in de zeik~ te zetten & hen nogal ~uitgesproken~ groffe uitspraken in de mond te leggen, zelfs groffe handelingen te laten doen, maar het is & blijft een cartoon, een spotprent... maar dàt is het dan ook, maar ook niet meer dan dat ! ...& eerlijk gezegd, dit moet ook kunnen, moet zelfs blijven kunnen !!
Gisteren bleek dat ″Het Geval Gregorius Nekschot″ géén geïsoleerd geval meer is op zichzelf, gisteren was het de beurt aan GeenStijl, een tegendraads Nederlandstalig weblog dat zich omschrijft als : ″Tendentieus, ongefundeerd en nodeloos kwetsend. Nieuwsfeiten, schandelijke onthullingen en journalistiek onderzoek wisselen elkaar af met luchtige onderwerpen en prettig gestoorde onzin.″ Zij mochten het ook eens komen uitleggen op het plaatselijke ″pliessiebureau″... weliswaar gebeurde ″de uitnodiging tot uitleg geven″ op een iets beschaafdere manier dan bij Nekschot, want ze mochten nog zelf naar het bewuste bureau komen zonder als een crimineel te zijn opgepakt...
...& wie is er ginder of hier de volgende aan de beurt ? Het satirisch project Hanenwürger misschien ? ...met een Belgisch-Nederlandse redactie die ijvert voor de correcte herstructurering van het menselijk brein, dit ter bevordering van het algemeen welvaren van de maatschappij in zijn totaliteit ? Want ook zij zijn ″stout & contreir″ te noemen, alleen al omdat ze uitgesproken sympathiseren met ″Het Geval Gregorius Nekschot″ ... &/of omdat ze het woord kankermarokkaan durven te gebruiken in een tekst... & zonder te grappen, waar eindigt de lijst van ″gezochten″ ? ...gaan we terug ″Kampfen & Lagers″ herinvoeren voor de andersdenkenden & de vrijdenkers ?!...
Waar gaan we naartoe & in welk soort maatschappij komen we te leven als kritiek geven & ironie bedrijven niet meer kan ?!... Als een ongezouten mening geven bijna gelijk gesteld wordt mèt & als ″Staatsgevaarlijk″ wordt gezien... Terug naar het McCarthy-tijdperk met een onverdroten jacht op communisten, andersdenkenden in dit geval ? ...Terug naar de censuur die heerste ten tijde van het Nazi-Regime ? ...of de Stasi-praktijken van Oost-Duitsland van voor de val van de Berlijnse Muur ? ...of KGB-toestanden met hun Goelag-Archipels ? ...Of de hedendaagse ″Heropvoedingskampen″ in het Nieuwe ″Vrije″ China, waar iedereen z'n bek maar over houdt omdat er teveel economische ~lees financiële~ & andere belangen mee gemoeid zijn ? We zouden immers bij die laatste eens wat miljarden uri door onze neus geboord kunnen zien worden als we nog maar iets of wat kritiek zouden durven te geven op het aldaar heersende regime nietwaar !!
...Het begint er anders zo stilaan op te lijken naar welke levenssfeer we aan 't afglijden zijn, een gelijkaardige... Zoals reeds gezegd, àlles wat een zweem van andersdenkend-zijn bevat dat nog maar ruikt naar ″Terrorisme″ & ″Staatsgevaarlijk″ ~daar is trouwens heden ten dage niet veel voor nodig blijkbaar...~ die loopt of, dus de kans op een zwarte zak over het hoofd te krijgen & te eindigen in de cel... of het eens te mogen komen uitleggen bij de één of andere ″censuur-politie″...
Vandaag 27 juni melden de kranten Het laatste Nieuws & De Morgen...
Federale politie wil computers van terroristen kraken
De directeur van de federale gerechtelijke politie, Glenn Audenaert, vraagt een wijziging van de wet op de bijzondere politietechnieken. Dat moet het mogelijk maken om in te kunnen breken in computers om zo terroristen en andere criminelen op te sporen, schrijft Het Laatste Nieuws.
Criminelen en terroristen communiceren steeds vaker via internet en skype, waardoor ze niet afgeluisterd kunnen worden, zoals bij gsm-verkeer. "Dit vormt een bedreiging voor de bevolking en we hebben niet de wettelijke middelen om hierop te reageren", aldus Audenaert. (belga/gb)
De Morgen - 27/06/08 10u07
...
Who The Fuck zijn die Belgische Terroristen ?!... Wat & wie valt er allemaal onder die noemer ? Kan dat zo eens klaar & duidelijk omschreven worden aub ?! Zo'n 30j geleden was extreem links zoals PVDA zelfs staatsgevaarlijk... & zijn ze dat in werkelijkheid ooit geweest dacht u ? Gaat Big Brother nu meekijken naar waar we surfen & welke mails we versturen & toekrijgen ?!...welke bestanden er op onze eigenste privé-pc staan ?! ...Al maak ik me daarin geen illusie dat dit nog niet reeds zou gebeuren... Of hebben ze die nieuwe nog te stemmen ″Hack-wet″ soms nodig om het "Journalistieke Bronnengeheim″ te doorbreken ? Zodat onze Belgische Justitie niet meer in een kwalijk daglicht komt te staan zoals enkele jaren geleden toen de onderzoeksjournaliste Anne De Graaf haar gsm werd afgetapt & dat er huiszoekingen waren op de redactie van de Morgen... Met het goedkeuren van die ″Hack-wet″ moeten ze dan bijvoorbeeld bij de volgende rellen in Anderlecht geen beelden meer opeisen... ze hoeven ze dan maar gewoon van de PC's van journalisten te plukken...Gaan we naar dit soort toestanden ??
Hoe je dat draait of keert, als schrijver dezes loopt de huiver me nu reeds over de rug als ik er nog maar aan denk dat onze geschriften ook wel eens in die categorie zouden geduwd kunnen worden... alleen al omdat er bijvoorbeeld iemand met wat ″macht″ zich bijvoorbeeld ″bedreigt voelt″ door wat we schrijven & ze alzo onze berichten ~nog maar verkeerdelijk~ zouden catalogeren als ″gevaarlijk″... je zult het maar voorhebben zeg maar... Je zult zo maar eens met alle beste & goede bedoelingen van de wereld sociale mis- & wantoestanden in eigen land aankaarten, er verslag over doen & bezoek krijgen bij het krieken van de dag door een legertje anti-terreurpolitie die je uit je bed rammelt & je huis onderste boven zet... Maar of we daardoor onze mond zullen houden ? ...ik vrees ervoor, integendeel !
Als ik dus lees wat Rechter De Smedt stelt in onze bijdrage ″Tegen de socialistische visie op justitie !″, is dit niet veraf, maar is het dus wel degelijk intussen zover... de ~ongecontroleerde~ willekeur is intussen nù reeds aan de gang... Het opiniemisdrijf heeft intussen reeds z'n intrede gedaan & het meest beangstigende is, het wordt intussen precies ook als de volkomen normaalste zaak van de wereld beschouwd... het wordt gedoogd, want er wordt immers nogal luchtig overheen gewalst , zowel door onze ″vrije″ pers als onze politici die de zogenaamde ″Vrije Democratische Gedachte″ uitdragen. Het bovenal meest verontrustende is... men ligt er precies ook niet echt van wakker dat er in een toch wel Democratische Rechtstaat als België gebruik wordt gemaakt van censuur & dat het grondbeginsel van ″Het Recht van Vrije Meningsuiting″ niet alleen met de voeten wordt getreden, maar vooral grondig wordt geschonden... En voor zover ik begrijp & tussen de regels kan lezen & gelezen heb, is er ook géén enkele èchte noemenswaardige justitiële controle op het fenomeen van die censuur-procedure... Of die nu wel of niet verloopt zoals het hoort... Voor zover wij kunnen concluderen, er is géén ècht onafhankelijk onderzoek, eerder een vooringenomen onderzoek, als er al enig onderzoek zal worden gedaan tenminste... wat wil zeggen : het vermoeden van onschuld tot de schuld bewezen is, bestaat niet... Indachtig het gegeven dat België nogal vrij lichtzinnig & losjes omspringt met het voorarrest... ~In 2006 bedroeg dat percentage volgens het International Centre for Prison Studies... 38% van de Belgische Gevangenisbevolking zit in voorarrest !!~ lijkt het dus zeer waarschijnlijk dat men éérst daadwerkelijk de cel invliegt & dat dit dan wel als ″bewijs″ geldt dat men schuldig is... Althans toch al voor het gros van de bevolking... want daar waar rook is, is vuur & men zal je toch niet voor niks in ″Den Bak″ steken zeker... Ik wil er in elk geval mijn hoofd niet op verwedden dat men onschuldig is tot het tegendeel bewezen is... integendeel !!
Zoals dus reeds gezegd & bij deze nog maar eens herhaald voor diegene die er geen oren naar hebben, noch het voor waar aannemen dat deze malaise, lees : dit misbruik ook in België bestaat... getuige hiervan volgende bijdrage van PROGRESS Lawyers Network, welke maatschappelijk actief is in de verdediging van de sociale rechten, van de gelijkberechtiging tegen racisme en discriminatie en van de democratische rechten ondermeer van de actievoerders die zich inzetten voor maatschappelijke verandering.
Wahoub Fayoumi, de strijd tegen terrorisme ontspoort nogmaals !
Axel BERNARD - Le Soir - 19/06/2008
Na de recente aanhoudingen die de afgelopen dagen werden verricht in het kader van de strijd tegen terrorisme maken wij ons zorgen over de manier waarop bepaalde krachten binnen de politiediensten en binnen het Federaal Parket die strijd willen aanpakken.
We stellen inderdaad vast dat bepaalde acties ondernomen door die diensten er niet meer op gericht zijn om de bevolking te beschermen tegen individuen of organisaties die plannen maken om blind geweld tegen onschuldigen te gebruiken maar zich meer en meer richten tegen personen die hun fundamentele rechten uitoefenen en die ideeën uitdrukken die door sommigen als hinderlijk worden ervaren.
Voor zoverre dat nodig zou zijn, herhalen wij dat we de acties die indertijd gevoerd werden door de CCC veroordelen. Wij hebben evenmin sympathie voor de politieke ideeën die uitgedragen worden door de ex-CCCers. Die ideeën staan heel ver van progressieve sociale en politieke strijdbewegingen.
Dat gezegd beschouwen wij de gebeurtenissen van vorige week als zeer verontrustend. Het dossier van de journaliste Wahoub Fayoumi lijkt ons tekenend voor de ontsporing.
Het Federaal Parket beschuldigd Wahoub Fayoumi deel genomen te hebben aan de activiteiten van een Italiaanse groep die behoort tot de radicale extreme linkerzijde, de Communistische Partij Politico-militair (PCPM) waarvan leden op dit moment in Italië vervolgd worden voor lidmaatschap van een terroristische organisatie. De concrete elementen die weerhouden worden tegen Wahoub Fayoumi bestaan slechts, voor zover onze kennis van het dossier op dit moment kan gaan, uit het terugvinden bij één van de personen aangehouden in Italië van identiteitsfotos vergezeld van een paar antropometrische gegevens en uit het resulaat van telefoontaps die melding maken van een mogelijke Belgische steun (zonder verdere precisering) aan de activiteiten van de PCPM.
Wahoub Fayoumi schijnt inderdaad dicht bij de organisatie Secours Rouge gestaan te hebben in het kader van de steunactiviteiten aan gevangenen die behoren tot diverse radicale extreem linkse groepen in Europa. Wij steunen de ideeën en de acties van die gevangenen niet en evenmin die van de Secours Rouge. Maar we zijn van oordeel dat het daar om een politiek meningsverschil gaat dat niet door de strafgerechten op grond van anti-terrorismewetten moet geregeld worden.
Ondanks de zeer magere elementen heeft het Federaal Parket het zwaar geschut bovengehaald: afluisteren van telefoons, onderscheppen van mails en uiteindelijk aanhoudingen gebaseerd op de anti-terrorismewet.
Het Federaal Parket maakt op die manier misbruik van zijn bevoegdheden en tast grondrechten aan, ondermeer het recht op vrijheid en de reputatie van een persoon waarvan de activiteiten en het engagement misschien storend zijn maar die in geen geval, alleszins niet op de elementen die ons op dit moment bekend zijn, als terroriste kan bestempeld worden. Wij denken daarbij onvermijdelijk ook aan de zaak van Bahar Kimyongur die ook als terrorist vervolgd werd door het Federaal Parket en uiteindelijk vrijgesproken werd.
De Raadkamer te Brussel heeft op 10 juni, bij haar allereerste verschijning, de vrijlating bevolen van Wahoub Fayoumi. Wie de rechtspraak van de Raadkamers kent weet hoe voorzichtig magistraten zijn om een verdachte in een zo vroeg stadium vrij te laten tenminste als er ernstige aanwijzingen zijn en de verdachte mogelijk een gevaar voor de maatschappij zou opleveren. Zoals in de zaak van Bahar Kimyongur bijt het Federaal Parket zich vast door beroep in te stellen en doet het op die manier een onterechte beslissing verder duren.
Dit dossier toont eens te meer dat de vage definitie van terrorisme zoals die in onze wetgeving opgenomen is een gevaar oplevert. Als activiteiten die duidelijk deel uitmaken van de vrijheid van meningsuiting of van vereniging aanleiding kunnen geven tot vervolging op grond van de anti-terrorismewet dan is het toepassingsgebied van de wet slecht afgebakend.
Dergelijk misbruik, van de anti-terrorismewet levert trouwens niet alleen een bedreiging op voor de democratische grondrechten. Door het gerechtelijk apparaat te mobiliseren om zich bezig te houden met mensen die geen uitstaans hebben met het terrorisme gaan belangrijke middelen menselijke en financiële- verloren. Een klimaat van irrationele angst wordt onderhouden en het Federaal Parket oefent een arbitraire en ongecontroleerde bevoegdheid uit.
Heeft het Federaal parket bijvoorbeeld in deze zaak niet willen laten geloven dat materiaal om bommen te vervaardigen bij één van de verdachten was teruggevonden In werkelijkheid ging het om enkele vuurwerkpijlen die overgebleven waren van een trouwfeest. Het is onverantwoord om op die manier met de angstgevoelens van het publiek te spelen.
Het geval van Wahoub Fayoumi is tekenend voor de ontsporing van de strijd tegen het terrorisme. Vrijheid moet de regel blijven. Bij afwezigheid van ernstige aanwijzingen van schuld moet een aangehouden persoon vrijgelaten worden.
Meer in het algemeen moet de wetgever zich snel over die ontsporingen buigen. Op dit moment vormen sommige rechters nog een dam tegen de misbruiken van de wet door te weigeren om het Federaal parket blind te volgen. Maar dat is niet voldoende. De overbodige en gevaarlijke uitzonderingswetgeving die de anti-terrorismewet is moet in vraag gesteld worden. En men moet zich de vraag stellen: wie controleert de Federale Procureur die in deze zaken een almachtige en dus gevaarlijke- rol speelt?
Axel Bernard, advocaat PROGRESS Lawyers Network
De ondertekenaars:
Mateo Alaluf - professor ULB. Georges Henri Beauthier - advocaat. Jan Fermon - advocaat. Jean-Louis Berwart - advocaat. Sfia Bourfa - senator. Stéphane Cornet - journalist. Jean Cornil - volksvertegenwoordiger. Céline Delforge - Brussels volksvertegenwoordiger. Jacques de Pierpont - rockjournalist. Josy Dubie - senator. Mathias El Berhoumi - voorzitter van FEF. Julie Fiszman - Brussels volksvertegenwoordiger. Zoé Genot - volksvertegenwoordiger. Fouad Lahssaini - volksvertegenwoordiger. Rachid Madrane - regionaal volksvertegenwoordiger. Olivier Paye - professor FUSL. David Pestieau - hoofdredacteur Solidair. Jean-François Ramquet - interprofessioneel regionaal secrataris ABVV L-H-W. Carine Russo - senator. Annick Stevens - professor ULG. Marcelle Stroobants - professor ULB. Eric Therer - advocaat. Eric Toussaint - doctor in de politieke wetenschappen, voorzitter Cadtm Belgique. Dan Van Raemdonck - erevoorzitter van Ligue des droits de lHomme (Franstalig België)
.
Deze tribune werd gepubliceerd in Le Soir van 19/06/2008.
...
Wordt het dus niet eens hoog tijd & vooral zéér dringend dat deze grondbeginselen & toch wel ″Universele Rechten van de Mens″ worden gevrijwaard van willekeur & zeker hier in België ?!... Tot nader order zijn we toch nog altijd een Democratie dacht ik ?!... of kunnen we stellen dat onze Democratie aan het verworden is tot een schijn- & schertsvertoning ?!...
Wordt het dus ook niet eens hoognodig & zéér dringend tijd dat al die groeperingen & organisaties die zogezegd opkomen tegen al dat ″Onrecht in de 3de & de zoveelste Wereld″ op deze aardkloot, dat ze zich eens buigen over wat er zich hièr ter plekke in dit kleine Vrije Welvaartstaatje aan de Noordzee & in het Hart van Europa ~België genoemd~ afspeelt ?! Me dunkt dat er hier intussen al wat aardig werk aan de winkel is, willen we niet binnen enkele jaren compleet monddood zijn...
...& Wordt het zo ook niet eens dringend hoog tijd dat de Belg ~zowel Jan & Mie Modaal, als onze Intellectuele Elite~ begint te beseffen hoe er aan zijn toch wel fundamentele vrijheden wordt geknabbeld ?! ...Want, ik hoop toch dat u ten volle beseft, dat wie ″Vrijheid van Meningsuiting″ aan banden legt, die legt meteen ook de ″Vrijheid van Denken″ & ″Vrijheid van Onderzoek″ aan de ketting !! ...& Een mogelijk vervolg hierop wordt dan de ″Vrijheid van zich te Organiseren″ die aan banden wordt gelegd... De censuur van Pers & Media... De censurering van Kunsten & literatuur... & waar eindigen we ?!... De herinvoering van de barbarij met Stalags, Lagers & Kampfen voor andersdenkenden & een alom uitgevaardig sper-uur ?!
Laten we wel wezen... laten we vooral blijven ijveren voor het behoud van een transparante & vooral een gezonde Democratie !! Laten we dus de basisprincipes naijveren & ons daarbij ook hoeden voor gebruik te maken van NIET-Democratische middelen & methodes, aangezien deze niet bijdragen tot het Democratische principe, doch deze alleen maar uithollen.
Als we niet uitkijken met de huidige gang van zaken mogen we zo binnenkort enkele woorden uit onze grondwet schrappen... ″vrij″ & ″Democratie″ ...zijn er zo al een paar van...!!
1. praktische wijsbegeerte die zich bezighoudt met wat goed en kwaad is
...
Als er me iets grondig tegen de borst stuit bij mijn medemens, is het een ~fundamenteel~ gebrek aan ~enige~ ethiek & zeg maar, dat dit geldt in élk opzicht, evenals voor élk echelon van het maatschappelijk denken & functioneren.
Wie geen ethiek kent &/of geen ethiek hanteert in z'n dagelijks leven, of in z'n job, of in z'n omgaan met de ander, is voor mijn part dus géén haar beter dan de eerste beste gauwdief &/of kleine oplichter. 't Is immers niet omdat je getooid bent met een kraakwit ″vers″ gesteven hemd, een dure das & vooral een duur maatpak... & of met een duur mantelpakje voor het vrouwelijke deel... & omdat je een zogezegde gerespecteerde & respectabele job hebt in één of ander poepchique kantoor dat je geen kleine oplichter zou ~kunnen~ zijn, mocht je bij het uitoefenen van je job geen enkele vorm van ethiek hanteren. Kortom, wie mensen iets aansmeert ~dus iets doelbewust voorliegt & verkoopt~ niet enkel & alleen om z'n eigen zakken te vullen &/of zelf uit de wind te blijven, maar ook voor elk ander ″goed doel″, is voor mijn part in wezen niet meer dan een ~kleine of grote~ oplichter ! Simpel gezegd, eigenlijk is ie niet meer dan gewoon dan de zoveelste scrupuleuze smeerlap, de zoveelste hufter in 't kwadraat !! We weten het allemaal, al zit de gevangenis er vol van, het overgrote deel loopt buiten nog vrij rond...
...& Wie bij mij afkomt met het goedkope & het al te veel gebruikte excuus : ″als ik het niet doe, dan doet een ander het wel″...sorry, maar die heeft het wel meteen verkorven bij mij, want die weet verdomd goed dat ie in de fout is gegaan of die weet verdomd goed dat ie in de fout gaat !! Je hebt tenslotte nog altijd iets zoals ″De Vrije Wil″ & de keuze om ″NEEN″ te zeggen tegen dat soort praktijken...
Maar... het is genoegzaam bekend... wie bij de hond slaapt, krijgt z'n vlooien... Het begint meestal ook met iets heel klein... 'n leugentje voor dit, 'n leugentje voor dàt... àllemaal voor bestwil of voor het belang van de zaak of voor de ″deal″, maar voor je het weet is de bal aan 't rollen... & ben je bezig met scrupuleus je medemens te beduvelen & te bedonderen ...& eerlijk gezegd, je moet het maar kunnen om een goed & vrolijk leven te leiden ten koste van je medemens & daarbij jezelf nog in de spiegel te kunnen aankijken... scrupuleuze smeerlappen zijn het voor mijn part & het zijn dezelfde scrupuleuze smeerlappen die er voor zorgen dat onze samenleving hoe langer hoe meer versjitterd, ziek is & zeg maar totaal naar de kl*ten gaat... Wil je fair & square behandeld worden, begin dan bij jezelf & behandel de ander fair & square... zo simpel is het & je houdt er een hoop zielenrust aan over.
...& Ben je desalniettemin toch ook zo'n haai die er niet voor terug deinst om z'n medemens een oor aan te naaien, hou dan tenminste je bek over jeugd- & andere criminaliteit, want je bent zelf geen grein beter & je geeft zelf een voorbeeld van hoe het dus NIET moet !
De gemiddelde ondernemer ~de uitzonderingen te na gelaten~ van het blauwe systeem ~″Powered by Capitalism″~ is daar een mooi voorbeeld van. Alles moet wijken voor een goed & mooi winstcijfer. Het doel heiligt dan ook alle middelen om toch maar kost wat kost aan dat mooie winstcijfer te geraken & dat ″einddoel″, dat ″streefdoel″ te bereiken... & ach, een klant belazeren daarvoor... het moet kunnen nietwaar ?!...
Enkele weken geleden werden we nog met een panorama-uitzending van de VRT om de oren geslagen, waarbij nog maar eens overduidelijk werd gesteld dat banken het niet schuwen om hun eigenste klientele te beduvelen...
Voor wie de uitzending gemist heeft...
...
Banken bieden soms met opzet beleggingen aan die klanten niet aankunnen. Dat blijkt uit een reportage van Panorama die morgen wordt uitgezonden.
Panorama ging met een verborgen camera op pad om beleggingsadvies in te winnen bij verschillende banken. Uit de reportage blijkt dat sommige bankiers beleggingen aan de man proberen te brengen waar vooral de bank beter van wordt.
Volgens de Ombudsdienst Financiën gaat één op de drie klachten van klanten over beleggingen. Bij vier op de tien klachten kreeg de klant gelijk.
Sinds 1 november bepaalt een Europese richtlijn dat banken een profiel moeten maken van klanten die advies komen vragen over beleggingen. Dat gaat dan van een conservatief, over defensief, tot een agressief
Uit de reportage van Panorama, die gedraaid werd nadat de richtlijn van kracht is geworden, blijkt echter dat sommige banken beleggingen aanbieden die niet bij dat profiel passen. Volgens Pamela Renders van de Ombudsdienst Financiën is de richtlijn echter te recent om daar een oordeel over te vellen. "We hebben tot nog toe geen enkele klacht behandeld op basis van die richtlijn", zegt Renders.
Renders verwacht wel dat met de inwerkingtreding van de richtlijn banken nu voorzichtiger zullen worden. "Er zijn nu duidelijkere richtlijnen waaraan de banken zich moeten houden. Het profiel blijkt nu zwart op wit. Klanten moeten vragen invullen met hun kennis en ervaring. Als het product niet in dat profiel past, dan moet de bank de verantwoordelijkheid dragen."
...In een reactie laten de banken weten dat ze er geen enkel belang bij hebben om het beleggingsprofiel van hun klanten te manipuleren.
...
Maar hélaas-helaas, ondanks alle mooie woorden van de banksector ten spijt, laat de Panorama-uitzending ons iets totaal anders zien & horen...
...
...
Zoals de reportage toch wel overduidelijk laat zien, de werkelijkheid overtreft nog steeds elke fantasie... & meteen ook alle mooie uitgesproken woorden door de banksector...
Is de zoveel miljarden winst van de banksector nu werkelijk ″winst″ te noemen, of mogen we dit onder de noemer plaatsen van gelegaliseerde diefstal ?
Soms komen we bij onze grote wandeltochten op het wereldwijde Internet wel eens zaken &/of onderwerpen tegen die quasi onmiddellijk onze aandacht vestigen op een of ander maatschappelijk fenomeen dat dan door het betreffende artikel in een ander meer duidelijker daglicht wordt gesteld. Eén van de redenen is dan meestal omdat, wat er inhoudelijk dan verteld wordt ons aan het denken zet.
Nu achten we onszelf dus onmiskenbaar bij de groep van individuen die tenminste ″proberen″ om voor zichzelf te denken, om van daaruit een eigen, zeg maar persoonlijke mening te vormen, wat in wezen er op neer komt dat we dus ook open staan voor een andere mening, zelfs voor andere ideeën. Op zichzelf is die andere mening ook niet verkeerd, tenzij ze ons wordt opgedrongen natuurlijk. Zo'n andere mening kan er ten andere alleen maar voor zorgen dat we ″rijker″ worden in ons denken, ons gedachtengoed & het daarbij horend beschouwen der dingen. Zo kan ze er eveneens voor zorgen dat we door andere & nieuwe inzichten, op een totaal andere wijze tegen zaken aankijken, dat waar we dat voorheen bijvoorbeeld niet deden.
Het is dus an sich alles behalve verkeerd om z'n mening bij momenten door nieuwe inzichten bij te stellen & bij te sturen. Het krampachtig vasthouden aan ~vastgeroeste~ideeën getuigt al bij al alleen maar aan een meestal zelfoverschattende arrogantie & die is vaak ook niet meer dan domheid & bekrompenheid.
Het bijgaande artikel werd door ons bijvoorbeeld gevonden in ″Gazet van Antwerpen″ ~in de volksmond ″De Frut″ genoemd~ & in feite ook niet meteen een krant die bij journalistieke verslaggeving onze voorkeur wegdraagt. Maar zoals gezegd, wanneer er zinnige zaken gezegd & gesteld worden, hebben wij er ook oren naar. Wij kunnen ons ten andere best inbeelden dat een krant zoals De Morgen het bijvoorbeeld ″moeilijk″ heeft of zou hebben met bepaalde uitspraken hier in het artikel gesteld. Maarrrr... aangezien wij niet afhankelijk zijn van één of ander politiek bestel ~in tegenstelling tot De Morgen~ kunnen wij er wel aandacht aan besteden.
Toegegeven... we zijn misschien rijkelijk laat, het artikel verscheen immers begin februari dit jaar. Maar, ook in deze... beter laat dan nooit zeg maar...
...
Gazet van Antwerpen 12 februari 2008 : Rechter De Smedt strijdt tegen de socialistische visie op justitie
13 FEBRUARI 2008 - De Antwerpse correctionele rechter Walter De Smedt is een buitenbeentje in de magistratuur. Niet alleen was hij de enige magistraat die ooit zowel in het Comité I als in het Comité P zetelde, de jongste tijd haalde hij steeds meer het nieuws door uitspraken naar aanleiding van onmiddellijke aanhoudingen of keppeltjesdracht. Al zijn hele leven voert Walter De Smedt strijd tegen wat hij "de socialistische opvatting over politie en justitie" noemt. Die doordringt volgens hem alle geledingen van de politiek. Alleen de verdedigers van de Wet-Franchimont hebben nog een klassieke liberale opvatting, maar overal elders, ook in Open Vld, VB en CD&V, heeft de socialistische opvatting - volgens De Smedt - postgevat. De Smedt vindt ook dat het parlement niets heeft geleerd uit de zaak-Dutroux. Ondanks de aanbevelingen van de diverse parlementaire commissies is de situatie nu zelfs verslechterd. Een gesprek.
"Tot in de jaren zeventig was er bij justitie een evenwicht tussen de bekommernis om veiligheid en de rechten van de individuele burger. Alle onderzoeken stonden onder controle van een onafhankelijk rechter, die naging of de politie zijn boekje niet te buiten ging. Met minister Alfons Vranckx (BSP) kwam daar verandering in. In de strijd tegen de drugs richtte hij de BIC (Bureau Information Criminelle) op en daardoor splitste hij het gerechtelijk onderzoek in twee stukken: een operationeel deel dat volledig onder toezicht van de politie stond en het klassieke gerechtelijke onderdeel. De politierecherche werd verzelfstandigd en aan de controle van justitie onttrokken. De politie ging toen al de methoden van de inlichtingendiensten (infiltratie in bendes, observaties, werken met informanten) gebruiken. Bovendien deed de BIC voor het eerst niet alleen meer onderzoek naar criminele feiten die gebeurd waren, maar het voegde de pro-actieve fase aan zijn werkterrein toe: de politie ging optreden als er een misdrijf dreigde, zonder dat dit reeds gepleegd was. Zonder toezicht van het gerecht verwierf de politie een nieuw terrein en nieuwe methodes. Dat leidde tot de disfuncties die we allen moesten vaststellen in de zaak-Dutroux en het leidde uiteindelijk tot de huidige kritiek op de BOM-wet (de wet die de bijzondere opsporingsmethoden, zoals infiltratie, observatie en informantenwerking regelt, nvdr)".
Herman De Croo en Louis Tobback
...
Wat houdt die socialistische visie dan precies in ?
"Dat zien we heel duidelijk als Louis Tobback minister van binnenlandse zaken wordt. Hij wil één eenheidspolitie, de rijkswacht, die alle andere politiediensten opslokt, de staatsveiligheid incluis. Bovendien wil hij een sterk gestructureerd hiërarchisch eenheidsparket, het federaal parket. Tegelijkertijd verglijdt de klemtoon in het gerechtelijk apparaat van de onderzoeksrechter naar het parket. En tenslotte wil hij een sterk ministerieel gezag over zowel die eenheidspolitie als over dat nieuwe parket. De socialisten hebben alleen maar oog voor het belang van de overheid, terwijl je vanuit een klassieke liberale kijk oog moet hebben voor een evenwicht tussen de belangen van de staat en die van de burgers. In extremis leidt de socialistische visie tot een politiestaat. Tobback kon echter zijn visie niet helemaal doordrukken, hij stuitte op weerstand van justitieminister Melchior Wathelet (PSC), die de klassieke liberale visie op justitie genegen bleef. Maar onder paars werd het hele veiligheidsbeleid uitbesteed aan de socialisten. Ondanks Verhofstadt's mooie burgermanifesten. Er was nauwelijks een liberale inbreng, het beleid werd geleid door een socialistisch veiligheidsadviseur op het kabinet van de premier, die de verworvenheden van Tobback en Vande Lanotte moest bewaken".
De uitbouw van die visie ziet U in de zaak-Dutroux ?
"Vroeger. Al in 1988 stelde ik als onderzoeksrechter vast dat de Rijkswacht volledig eigen gerechtelijke diensten had, de GID's, waar niemand het bestaan van kende. Zij voerden onderzoeken uit, maar lieten alle pv's ondertekenen door gendarmen die van dat onderzoek niets afwisten om het te zo onttrekken aan controle door de onderzoeksrechter. Later in de zaak-Dutroux had je de operatie-Othello, de geheime opvolging van Dutroux door de rijkswacht. De gendarmen hadden de onderzoeksrechter die de ontvoering van Julie en Mélissa moest leiden, Martine Doutrèwe, onvolledig ingelicht. In de parlementaire onderzoekscommissie-Verwilghen, ontkenden ze dat helemaal. Verwilghen sprak toen bij hun confrontatie met Doutrèwe de historische woorden: "Eén van U twee liegt", maar verder ging het niet. Als Verwilghen het volledige onderzoek van het Comité P zou hebben ingekeken en niet alleen het syntheserapport dat de voorzitter bij het parlement had ingediend, dan zou hij weten dat de rijkswachters logen, want het staat er zwart op wit in een verhoor van hen door het Comité P."
De Commissie-Verwilghen formuleerde toch aanbevelingen ?
"Dat is het nu net. Deze commissie stelde een serie disfuncties vast, maar achteraf deed men alles om de oorzaken van die disfuncties te versterken, in plaats van ze af te bouwen. Neem nu de strijd tegen de terreur en het gebruik van de BOM-wet in die strijd. Enerzijds heb je voor de politiediensten een afgeschermde operationele fase mét bijzondere opsporingsmethden, waarvan de resultaten alleen in een vertrouwelijk dossier zitten. De rechter ten gronde kan dus niet meer oordelen over de criminele feiten die hem worden voorgelegd, want hij kan het volledige dossier niet meer inzien. Het rechterlijk toezicht op het gerechtelijk onderzoek is afgebouwd, de rechten van verdediging worden miskend. Vervolgens verdwijnen de verschillen tussen de diensten. Onder leiding van een federaal parket, dat door niemand wordt gecontroleerd, werken de inlichtingendiensten en de politiediensten nu samen. Vroeger deden de inlichtingendiensten inlichtingenwerk en de poltiediensten deden onderzoek in het kader van strafzaken. Nu wordt alles vermengd en niemand heeft nog toezicht op wie wat doet."
Marc Verwilghen, voorzitter van de Commissie Dutroux
...
U steunt dus de balies in hun kritiek op de BOM-wet ?
"Absoluut. De BOM-wet bevestigt alles wat misliep voor Dutroux en versterkt de oorzaken van die disfuncties zelfs. Met de aanbevelingen van de parlementaire commissies om de disfuncties weg te werken, werd eigenlijk geen rekening gehouden. De BOM-wet moet op vele vlakken veranderen. Eerst en vooral moeten de verschoningsgronden om een misdrijf te plegen vervangen worden door rechtvaardigingsgronden. Nu krijgen politie-infiltranten een absolute immuniteit om in criminele bendes misdrijven te plegen met toestemming van het parket. Een orgaan dat eigenlijk de misdaad hoort te bestrijden! Dat kan dus niet he. Die verschoningsgronden moeten veranderen in rechtvaardigingsgronden: dan kan de rechter op ieder moment oordelen of het plegen van een bepaald misdrijf nodig of nuttig en niet buitensporig was om de undercoveroperatie te laten slagen."
De onderzoeksrechter moet over de bijzondere methoden beslissen ?
"Ja. Het moeten inderdaad de onderzoeksrechter en de rechter ten gronde zijn, die dat beoordelen, niet het parket. De onderzoeksrechter is veel onafhankelijker dan het parket, want hij wordt gecontroleerd door raadkamer en kamer van inbeschuldigingstelling en uiteindelijk in een openbaar debat door de rechter ten gronde. De onderzoeksrechter moet de BOM-methodes eventueel bevelen en controleren. En dat mag in een vertrouwelijk dossier komen, maar dat dossier moet uiteindelijk wel door de rechter ten gronde kunnen worden ingezien."
"Bovendien moeten de BOM-methodes beperkt worden tot die misdrijven waar ze echt voor nodig zijn: zware criminaliteit en terrorisme. Niet om mindere misdrijven op te helderen, want daarvoor heb je andere methodes. Voorts moet de politie leren dat ze resultaatgericht moet werken. Nu richten politie en parket zich te veel op de pakkans: boeven vangen. Maar daarmee houdt het niet op: je moet die boeven ook door de rechter kunnen veroordelen. Daarom moet de politie zich strikt aan de regels houden en dat moet gecontroleerd kunnen worden door de rechter ten gronde."
Moet de correctionele rechter het vertrouwelijk dossier kunnen inzien ?
"Ja, bijvoorbeeld in camera, in de raadkamer. Het is niet nodig dat de verdediging dat vertrouwelijk dossier helemaal zelf inkijkt, want anders worden die infiltratie-operaties misschien onmogelijk. Maar de correctionele rechter moet dat wél kunnen doen, zodat hij een volledig zicht heeft op alle criminele feiten waarover hij moet oordelen."
Men spreekt nu ook van een BIM-wet ?
"Die wet moet aan de inlichtingendiensten bijzondere opsporingsmethoden (observatie, infiltratie, gebruik van informanten) geven. Men vergeet dat die methodes eigenlijk uit de inlichtingendiensten kwamen en vanaf de jaren zeventig door de politie werden overgenomen. En nu opnieuw bij de inlichtingendiensten komen. Ook hier ben ik voor die methodes, maar alleen om informatie in te winnen over zware criminaliteit en terrorisme en onder controle van een onafhankelijk orgaan. Dat zou bv. het Comité I kunnen zijn. Men kan zich voorstellen dat de grote baas van de staatsveiligheid beslist om iemands telefoon af te tappen. In mijn visie mag overigens alleen hij dat doen. Die beslissing zou in mijn visie dan gemeld moeten worden aan het Comité I, zodat dit toezicht hierop kan uitoefenen. Het Comité I zou die telefoontap ook moeten kunnen opschorten als dat nodig is. Maar dat veronderstelt een onafhankelijk Comité I en een degelijke controle op dat Comité I zelf door het parlement".
Terreuralarm in Brussel
...
Is het Comité I niet onafhankelijk ?
"Nee. De inbreng van de magistratuur is helemaal afgebouwd. Aanvankelijk was er in beide comités P en I een evenwicht tussen rechters, leden van het openbaar ministerie en ambtenaren. Dat is er nu, op één rechter na, niet meer. De Comités I en P zijn niet meer onafhankelijk samengesteld, er moeten meer rechters in."
"Bovendien moet ook de parlementaire controle op die Comités anders. Het kan niet dat alleen verkozenen uit de meerderheid in de parlementaire begeleidingscommissies van de Comités zitten, zoals nu met het Comité I het geval is. De begeleidingscommissies moeten proportioneel worden samengesteld. En voor de rest moet het werk van de Comités I en P openbaar zijn. Ook die openbaarheid is helemaal uitgehold onder paars. De wet zegt dat een verslag dat bij het parlement wordt ingediend openbaar is. Maar momenteel is dat met geen enkel verslag nog zo. De voormalige Kamervoorzitter Herman De Croo voerde de regel for your eyes only in, waarbij de leden van de begeleidingscommissie een rapport van de Comités mochten gaan lezen, maar er niets over zeggen. Dat gaat volkomen in tegen de wet. Het parlement moet zijn toezicht in zijn geheel kunnen uitoefenen, zegt de wet. Dus àlle parlementsleden moeten àlle rapporten van de Comités P en I kunnen inzien, die m.i. openbaar zijn zo gauw ze door de Comités bij het parlement zijn ingediend. Nu krijg je twee soorten parlementsleden: zij die het mogen weten, maar niet mogen zeggen en zij die het willen zeggen, maar niet mogen weten."
Wat vindt U als ex-lid van het Comité I van het Brussels terreuralarm ?
"Men stelt de foute vraag. De vraag is niet: was de dreiging ernstig of niet? De vraag moet zijn: is er nog toezicht mogelijk op de manier waarop de analyse die tot de maatregelen leidt, wordt gemaakt? En op die vraag is mijn antwoord: nee. Het terreuralarm vermengde drie dingen die niet vermengd mogen worden: een politie-operatie, een operatie van de inlichtingendiensten, een opsporingsonderzoek door het parket. Deze drie operaties verschool men achter de noemer "gerechtelijke actie" en in zo'n geval mag niemand uitspraken doen over wie wat doet om het gerechtelijk onderzoek niet in gevaar te brengen. In zo'n geval is ook geen controle meer mogelijk op de manier waarop de politie en de inlichtingendiensten hun eigen werk deden, want het werd stelselmatig op één hoop gegooid met het gerechtelijk onderzoek. En zo holt de socialistische visie op justitie iedere parlementaire controle uit".
De acties gebeurden toch onder leiding van het federaal parket ?
"Op dat parket is geen toezicht, het is niet hiërarchisch ingebed in een hoger geheel en valt dus rechtstreeks onder de minister van Justitie. Ik ben ervoor dat het federaal parket onder toezicht komt van het college van procureurs-generaal. Ik ben anderzijds niet voor onderzoeksrechters die in terrorisme gespecialiseerd zijn, net zo min als ik voor een aparte strafprocedure voor terroristen en de georganiseerde misdaad ben, zoals o.a. Hugo Vandenberghe (CD&V) en Hugo Coveliers (VLOTT) indertijd voorstelden. Speciale rechters voor terrorismezaken aanduiden is niet goed: men moet de huidige onderzoeksrechters gewoon goed opleiden zodat ze in staat zijn om iedere zaak aan te pakken. Desnoods kan men een heel ingewikkelde zaak doorverwijzen naar de grootste rechtbank van het rechtsgebied."
Hugo Vandenberghe (CD&V N-VA)
...
Ontspoort de War on Terror ?
"In deze War on Terror rijst het gevaar dat het opiniemisdrijf wordt ingevoerd. Dat men mensen gaat vervolgen louter en alleen omdat ze een extreme mening hebben die wordt geuit in pamfletten, zonder dat er verder iets tegen ze kan worden ingebracht. Je ziet de socialistische verglijding hier heel goed: in de liberale kijk zijn alleen feiten strafbaar en spoort de politie de daders van gepleegde feiten op. Vanaf Vranckx ging de politie pro-actief onderzoeken. Er werd niet alleen meer gespeurd naar feiten, maar ook naar dreigingen van feiten, mogelijke feiten. En nu wordt de bedreigende ingesteldheid, zonder feiten en zelfs zonder dreiging van feiten, zonder daden die strafbaar zijn, op zich al strafbaar. Ook dat is weer een verdere afbraak van de liberale visie op justitie. Het is duidelijk dat dit in vorige "oorlogen", zoals de oorlog tegen het communisme, nog niet gebeurde. Want mensen die bij ons in de jaren vijftig of zestig met het communisme sympathiseerden waren niet strafbaar. Bij de strijd tegen het terrorisme loert het opiniedelict wél om de hoek".
Maar die War on Terror komt toch uit de VS, het meest liberale land ter wereld ?
"Inderdaad, de VS zijn het meest liberale land ter wereld. Een rechter kan daar een actie van een inlichtingendienst stopzetten: dat is hier onmogelijk. In de VS heb je nog altijd een sterke en onafhankelijke rechterlijke macht. Maar men mag niet vergeten dat de VS officieel in oorlog zijn en dat in oorlogstijd de president bepaalde rechten en vrijheden mag opschorten. Dat heeft hij ook gedaan, maar dan nog zien we dat hij zich in het buitenland heel anders gedraagt dan in eigen land, waar hij zich zeker niet alles kan permitteren. In de VS zijn documenten over de inlichtingendiensten openbaar of die openbaarheid kan door de rechter bevolen worden. In Europa hebben wij vanuit een heel andere visie, die alleen de belangen van de overheid centraal stelde, de slechte kantjes van de War on Terror overgenomen. En wij zijn niet in oorlog".
't Is om defaitistisch van te worden !
"Nee toch niet, want uiteindelijk zullen we de socialistische kijk op justitie en politie moeten opgeven. Het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens zal ons daartoe dwingen. In die zin ben ik hoopvol."
U bent bekend voor Uw 'keppeltjesvonnis' ?
"Dat is een misverstand. Ik moest een zaak afhandelen van bijzitters die bij de verkiezingen niet waren komen opdagen. Mijn probleem was: hoe de orde handhaven in een klein zaaltje met 50 personen die allemaal ongezouten kritiek leveren op alles wat misloopt in de samenleving. Mensen lagen op de banken, ze waren te lui om recht te staan. Ze hadden mutsen, scheve petten, keppeltjes en cowboyhoeden op of kwamen als ingepakte moslima. Vroeger was de politie in de rechtszaal om de orde te handhaven, maar nu moet je daar als rechter zelf voor zorgen en de wet zegt mij dat mensen blootshoofds voor de rechter moeten verschijnen. Ik wilde de sereniteit van de zitting bewaren. Maar als ik hoofddeksels om religieuze redenen toelaat, schep ik dan geen twee soorten Belgen? Ik had de mensen die weigerden hun hoofddeksel af te nemen als ik dat vroeg, onmiddellijk kunnen veroordelen voor een zittingsmisdrijf. Maar dat wilde ik niet doen omdat ik de rechten van de verdediging wilde respecteren en ook omdat ik de visie van het openbaar ministerie wilde kennen. Ik kreeg het advies van het OM nog altijd niet. Dus: om geen rechtsongelijkheid te scheppen, legde ik mijn vraag voor aan het hoogste rechtscollege van het land, het Grondwettelijk Hof. Hun antwoord loste niets op. Het punt in heel deze discussie is: waar liggen de grenzen? Tot hoever kan je als rechter meegaan in het gebrek aan respect voor de rechtbank dat sommige burgers op de zitting vertonen? Belangrijk is daarbij ook: welk signaal geven wij als magistratuur als wij niet optreden tegen dat gebrek aan respect? Wij moeten de afstomping van de norm tegengaan. En voor alle duidelijkheid: ik heb nooit met een man met een keppeltje gesproken. Toen hij zag dat ik een probleem maakte bij de man met de muts, verliet hij stilletjes de zaal en liet hij zich vertegenwoordigen door zijn advocaat."
Kan een strafrechter nog iets doen tegen de criminaliteit ?
"Dat wordt almaar moeilijker. Ik word in mijn kamer geconfronteerd met het alledaags geweld. Iemand die een ander persoon neersteekt omdat die hem geen sigaret wil geven, iemand die een tachtigjarige vrouw neergooit en over de grond sleurt omdat ze haar handtas niet wil afgeven. Dit soort feiten is in tien jaar tijd enorm toegenomen, dat kan je niet ontkennen. De verdachten in deze zaken, veelal jongeren met een grote carrière bij de jeugdrechtbank, zijn zeer arrogant, ze zijn al voor de zoveelste keer gepakt en hebben nog geen dag gevangenis gedaan, omdat de kleinere straffen niet meer worden uitgevoerd. Welk signaal geef je aan die mensen? Wat zal hen nog tegenhouden? Daarom moeten àlle effectieve straffen uitgevoerd worden, ook de kleinere. De rechter moet de maatschappij beveiligen. Maar nu is dat erg moeilijk geworden, mede door de strafuitvoeringsrechtbanken, die de uitspraak van de rechters gewoon kunnen herzien."
Wat is er mis met de strafuitvoeringsrechtbanken ?
"Vroeger was de strafrechter niet betrokken bij de uitvoering van de straf en toen had hij er ook geen verantwoordelijkheid voor. Dat was eigenlijk beter: de uitvoerende macht voerde toen de straffen uit. Maar nu heb je dus strafuitvoeringsrechtbanken en die kunnen de lengte van de straf, die de correctionele rechter uitsprak en die door het Hof van Beroep en het Hof van Cassatie bevestigd werd, drastisch beperken of zelfs een hele straf (tot 1 jaar) omzetten in een werkstraf. Dat kan m.i. niet omdat zo het principe van het gezag van gewijsde op de helling komt. De oplossing zou kunnen zijn dat de correctionele rechter zelf kan beslissen om een bepaald deel van de uitgesproken straf onsamendrukbaar te maken. Aan dat deel zou de strafuitvoeringsrechtbank niet mogen tornen, dat deel zou zeker uitgezeten moeten worden. De rest kan dan overgelaten worden aan de strafuitvoeringsrechtbank. Zo blijft het gezag van gewijsde overeind."
"Een ander probleem met die strafuitvoeringsrechtbanken is hun gebrek aan onafhankelijkheid. Twee van de drie rechters zijn gedelegeerde ambtenaren die na een bepaalde periode terug naar hun vroeger werk moeten. Deze rechtbank bestaat niet uit rechters, deze rechtbank is niet onafhankelijk."
U was kandidaat voor de Hoge Raad voor de Justitie ?
"Ja en wel om vele redenen. Eerst en vooral omdat ik in heel mijn carrière al in allerlei magistratenverenigingen heb gezeten: ik was lid van het bureau van het Verbond van Eerste Aanleg, lid van de Nationale Commissie voor de Magistratuur, voorzitter van de Vereniging van Onderzoeksrechters en lid van de Commissie-Franchimont. De Hoge Raad voor de Justitie zou in het verlengde hiervan liggen."
"Vervolgens heb ik wel ervaring opgedaan in de Comités P en I, waarop weinigen kunnen bogen. Ik geloof ook in de noodzaak van een actieve magistratenvereniging die zelf voorstellen mag formuleren en niet moet wachten tot de overheid vraagt wat ze denkt over een bepaald probleem. En tenslotte heb ik oog voor het gevaar dat organen zoals de Hoge Raad bedreigt. In het verleden zag ik de gevaren van een instelling die haar eigen werking en eigen dotatie beheert: bijkomende elementen als rijden met een dienstwagen, aangenaam eten en reizen worden te belangrijk. Ik zeg niet dat dit zo is bij de Hoge Raad, maar het is een gevaar."
"Ik diende mijn kandidatuur dus in maar het bewijs dat ik geboren was, magistraat was en van goed zedelijk gedrag was, zat er niet bij. Wél de melding dat ik deze bewijzen zou nasturen. Maar dan werd ik in het ziekenhuis opgenomen en mijn gezondheid was voor mij natuurlijk prioritair. En dus was mijn kandidatuur niet in orde."
U bent een liberaal, mag een magistraat een politieke kleur hebben ?
"Ik zat in de vaste comités voor de liberalen, maar niet als vertegenwoordiger van een partij. Ik bleef even onafhankelijk van de politiek als van wat dan ook. Er is niets verkeerd aan dat een magistraat een overtuiging heeft, hij mag voor mij lid zijn van een vakbond, een service club of een politieke partij, zolang het maar een democratische politieke partij is. Een magistraat kan m.i. geen lid zijn van het Vlaams Belang zijn omdat die partij tot doel heeft om de instellingen kapot te maken."
"Het moet wel bij een overtuiging blijven, een magistraat mag niet de ordewoorden van een partij opvolgen maar moet onafhankelijk blijven, een rechter is geen politicus. Ik ben trouwens altijd voor de politieke benoemingen van rechters geweest omdat de magistratuur dan veel duidelijker een spiegel is van de maatschappij. Er moet dan wel een regeling zijn om onbekwamen te weren en om onafhankelijkheid van de partijen te bewaren. Nu kent men de politieke kleuren van de magistraten vaak niet en is een scheefgroei mogelijk. Men kan bij de benoemingen een verborgen agenda hebben en... weet men nog wel wie men benoemt? Nu is het zo dat hoe meer je je mening uit, hoe kleiner je kans op benoeming wordt."
Wie is Walter De Smedt ?
Walter De Smedt is 60 jaar. Hij komt uit Dendermonde en studeerde rechten aan de VUB. In 1975 werd hij gerechtelijk stagiair in Dendermonde en al in 1976 trok hij naar Antwerpen, waar hij in 1976 substituut werd op het parket. In 1983 werd hij correctioneel rechter en in 1984 onderzoeksrechter. In 1993 werd hij één leden van het Comité P, dat de politiediensten controleert. In 2001 stapte hij over naar het Comité I, dat de inlichtingendiensten controleert. Als enige Belg zat hij in beide comités. In 2007 keerde hij terug naar de Antwerpse correctionele rechtbank.
...
We durven te stellen dat we intussen al een tijdje reeds terug aan het afglijden zijn naar duistere Middeleeuwse toestanden, waarbij men het niet schuwt om ″Het Recht van Vrije Meningsuiting″ te fnuiken & aan banden te leggen. Met de dag komt de vrijheid van denken & het recht om een non-conformistische opinie weer te geven ook méér & méér in het gedrang. Het opiniemisdrijf heeft zich dan ook intussen reeds ingeburgerd in onze maatschappij als was het de meest vanzelfsprekende & vooral de doodnormaalste zaak van de wereld, iets wat het dus alles behalve is.
Eerlijk gezegd, we hopen dat progressief links inziet dat ook zij daar een niet onaanzienlijk aandeel in heeft & daarbij ook de hand in eigen boezem durft te steken, maar vooral dat ze de durf heeft om zichzelf bij momenten bij te sturen &/of zelfs bij momenten de bereidheid heeft om op z'n eerder genomen beslissingen terug te keren. Er is tenslotte niets verkeerd aan om van z'n fouten te leren & vooral om gemaakte fouten terug recht te zetten
Toegegeven het klinkt vrij cynisch, maar het is alles behalve zo bedoeld... Tot voor gisteren kende ik de man ook niet & jammer genoeg, want anders had ik jullie al eerder op één, of meerdere sketches van hem getrakteerd. ...& niet alleen om de man grappig is, maar vooral omdat z'n conferences je doen nadenken... Je moet natuurlijk dan wel die grijze hersenmassa die tussen je oren zit durven te gebruiken, wat als ik zo om me heen kijk in dit kleine ″welvaartstaatje″ duidelijk niet altijd het geval is...
...maar soit...
...Dus gisteren werd ik ervan op de hoogte gebracht... ″zeg weet je het al George Carlin is dood !″ ...terwijl er zich aan mijn kant van 't scherm een oorverdovende stilte vormde, meteen gevolgd door een oprechte ″Wh* Th* F*ck is George Carlin ?!...″ ...kreeg ik een link van YouTube toegespeeld & eerlijk gezegd, ik was meteen verkocht... George Carlin is een man naar m'n hart !
Vandaag ben ik 't dus even online in de krant gaan opzoeken & ja hoor, er was iets over verschenen...
Amerikaanse komiek George Carlin overleden
De Amerikaanse komiek George Carlin is zondag op 71-jarige leeftijd overleden aan een hartaanval. Carlin stond bekend als een tegendraadse komiek.
In 1972 werd hij na een optreden in Milwaukee gearresteerd wegens het verstoren van de openbare orde. Aanleiding vormde zijn sketch 'Seven words you can never say on tv'. De uitzending van de sketch door een radiozender in New York leidde er zes jaar later toe dat het hooggerechtshof de bevoegdheid van de overheid bevestigde om in te grijpen als zenders schuttingtaal uitzonden.
Vorige week werd bekend dat Carlin dit jaar de Mark Twain Prize for American Humor, een carriereprijs, zou krijgen. De onderscheiding wordt in november alsnog postuum uitgereikt.
Carlin speelde ook in een aantal films, waaronder 'Car wash', 'The prince of tides' en 'Scary movie 3'. (ap/sd)
De Morgen - 23/06/08 10u57
...
Maar goed, zoals alom geweten & zoals meestal... onbekend is onbemind...
Laat ik dat bij deze dus maar meteen eventjes rechtzetten... George Carlin is dan misschien ~helaas~wel overleden, maar niet z'n nalatenschap...
Bij deze dus enkele van z'n beste ~*GRIJNS* - "Powered by Capitalism"~ conferences... enjoy !!
...
George Carlin Seven Words
...
George Carlin On Language
...
George Carlin voting
...
George Carlin Saving the Planet
...
George Carlin We Like War
...
George Carlin Hats & Swearing
...
Geïnteresseerd in méér ?!... wij ook ! Laat het me weten indien je nog ander werk van de George Carlin gevonden hebt, ik plaats het graag !
Onze Brusselse ster-reporter die zoals jullie al hebben gemerkt, vaak beter ingelicht is dan de gemiddelde Story of Dag-Allemaal-collegas heeft een exclusief diepte-interview afgenomen van bewoners van het bewuste corridor in Sint-Genesius-Rode. Zoals onze aandachtige lezers al wel elders hebben vernomen stellen een aantal verlichte Franstalige politici voor om Wallonië met Brussel te verbinden via een corridor dat loopt van Waterloo over Sint-Genesius-Rode tot Ukkel. Dit corridor zou het de Franstaligen mogelijk moeten maken om bij een éénzijdige onafhankelijkheidsverklaring van Vlaanderen Brussel te blijven betreden en te bevoorraden zonder over een morzel Vlaams grondgebied te moeten lopen. Van waar dit briljante idee komt hebben we niet durven uitvissen. Ergens moet Berlijn of volgens sommigen Nagorno-Karabach als inspiratiebron hebben gediend maar niks is zeker. Wij gaan er van uit dat het esprit Cartesien van onze Franstalige medeburgers hier wel enigszins heeft gefaald. Maar we zijn toch maar mooi in het land van Kuifje en Kapitein Haddock.
Onze Hollandse vrienden moeten dit fameuse corridor geografisch maar eens op een kaart trachten op te zoeken. Wat zal daar dan blijken? Wel 90 % van dat fameuse corridor bestaat uit loofbomen. Namelijk het overblijfsel van het Kolenwoud dat nu het Zoniënwoud heet. De overblijvende 10% zijn winkels, restaurants, pizzerias en hier en daar een villa waarvan nog alleen Europese topambtenaren de koopsom kunnen ophoesten.
Onze blitse reporter ging dus praten met de bosbewoners vermits de andere soort ofwel een taal spreekt die onze reporter helaas niet spreekt ofwel alleen met flauwe verkoopspraatjes om de oren wordt geslagen of mandolinegezangen moet ondergaan. Niemand zou hieraan een boodschap hebben.
Wie zijn nu deze bosbewoners? Wel er zijn verschillende soorten. De eerste soort is een kleine groep edelherten verder nog een paar roedels damherten die door de eerste soort systematisch domherten wordt genoemd en dan de gebruikelijke kolonies woelmuizen, rode inheemse eekhoorns en een geïmporteerde Aziatische variant.
Geen enkele bewoner wil met naam en toenaam worden vernoemd uit schrik voor represailles vanwege de gemene Vlaamse boswachters. Ondervraagd over het feit dat zij nu al dan niet voor- of tegenstander zijn van de overheveling van hun habitat naar Wallonië of Brussel krijgen we eerst weinig reacties. Na echter een gebarsten gewei van chef-edelhert met vlug bijgehaalde fix-all te hebben verzorgd en wat teken uit de anale zone van zijn geliefkoosde wijfje te hebben geplukt begint het ijs stilaan te breken bij de edelherten. Zij zijn vooral ongerust over de gevolgen van de overheveling op hun paargedrag. Zoals elke natuurliefhebber wel zal weten is het de gewoonte bij de mannelijke edelherten om tijdens het paarseizoen wellustig te burlen om aldus enige indruk te maken op de vrouwelijke soortgenoten. Er staat wel degelijk burlen en niet brullen. Een leeuw brult en een hert burlt. Vermits het Kolenwoud steeds Vlaams is geweest werd in een wetenschappelijk onderzoek van de vervlaamste Gentse universiteit in 1916 vastgesteld dat het geburl in het oud-kolenwoud linguïstische verschillen vertoonde met de burlkreten uit de Ardeense wouden. Het burlen in Sint-Genesius-Rode vertoont, volgens deze gedegen studie, een vrij grote taalovereenkomst met de paarkreten van de Vlaamse huursoldaten tijdens de Spaanse bezetting en van bepaalde Vlaamse kolonialen in het vroegere Ruanda-Burundi en de streek van Oostelijk Congo. De kreten van de huursoldaten werden destijds zeer accuraat beschreven in het verhaal van Dulle Griet terwijl de congolese variant vandaag nog steeds op grote schaal gebruikt wordt door alle strijdende partijen in onze vroegere kolonie. De terechte vrees van de Vlaamse edelherten is dan ook dat deze variant op eigen bodem dreigt te verdwijnen door een toenemende verfransingsdruk. Een eventuele erkenning als streekproduct door de Europese Unie wordt zelfs niet overwogen sinds een aantal Europese pipos onze taalregelingen als puur racisme hebben bestempeld. Bij de damherten stoten we op even grote weerstand tegen dergelijk territoriaal overhevelingsscenario. Zij vrezen dat gezien de financiële krapte van de Waalse en Brusselse staatsfinanciën de huidige bijvoederprogrammas tijdens de wintermaanden om budgettaire redenen zouden worden afgeschaft. De inheemse rode eekhoornpopulatie wil eerst een gesprek over de definitieve uitwijzing van de Aziatische concurrenten die hier zonder geldige verblijfsvergunning verblijven. En zolang hiervoor geen oplossing wordt gevonden weigeren ze zelfs maar uit hun bomen te komen. Alleen de woelmuizen blijken geen onoverkomelijk bezwaar te hebben tegen het Waalse voorstel tenzij dan, dat zij eerst de definitieve splitsing vragen van Brussel-Halle-Vilvoorde en een nieuw spreidingsplan voor de luchthaven van Zaventem wensen zonder tussenkomst van Bert Anciaux.
Het woord is nu aan onze politieke elite om een eervol compromis te onderhandelen met alle betrokken partijen.
Tot zo ver jullie ster-reporter die zich intussen begeeft naar Café bij Lamme Gisj te Halle van waaruit hij jullie de volgende keer een revolutionair splitsingsplan zal uitleggen dat speciaal ontworpen is om wereldwijd navolging te krijgen.
Over 99% korting & andere smerige truken van de foor... PART I
Laten ik meteen maar op deze maandag u ~onze liefste, maar vooral onze aandachtige lezer & lezeres~ een behoorlijke hap stof tot nadenken door de strot rammen, kwestie dat u goed gevuld uw week kunt beginnen...
Zoals u weet gaat er een hoop ″schoon″ geld rond in de Belgische gezondheidszorg... miljoenen, om niet te zeggen miljarden... & daar waar geld is, azen wolven & haaien... Dàt ″schoon″ geld komt van ergens... dat is geld van u & mij, want iedere Belg & Burger ~ongeacht~ in dit land draagt daartoe bij... Maar waar gaat dat mooie geld zo allemaal heen... Eén van die ~bodemloze~ putten waar ons geld naartoe, of beter gezegd in verdwijnt is de Pharmaceutische Industrie. Men doet daar wel alsof men ècht behept is met het wel & het wee van het mensdom, maar helaas-helaas... dan bent u beter af met verder te geloven in het bestaan van SinterKlaas...
Om maar meteen met de deur in huis te vallen... we hopen dat u een grote pot koffie bij de hand hebt & vooral behoorlijk wat tijd... want dat laatste zal u immers nodig hebben om naar een paar verbijsterende, maar vooral ontluisterende reportages te kijken die onze Oranje Noorderburen, met name de ploeg van TROS radar gemaakt heeft over de pillenindustrie & hun ~toch wel louche~ zeg maar ronduit onethische praktijken...
Maar we lopen voorop...
Vorige week dinsdag 17 juni 2008 pakte De Morgen uit met een artikel over het medicijngebruik bij de Belgen. De aanleiding van het artikel was dus een ander artikel dat in het weekblad Knack is verschenen... We hebben hieronder het volledige artikel van De Morgen overgenomen, zodat we niet genoodzaakt zijn van dat te herschrijven... er zijn wel andere nuttige zaken in het leven van een mens dan zich daarmee bezig te houden...
Verbruik antidepressiva en antipsychotica fors toegenomen
Het verbruik van psychofarmaca is vorig jaar fors toegenomen, meldt het weekblad Knack. Alles samen zou het gaan om zowat 850 miljoen doses per jaar. De Leuvense hoogleraar Walter Vandereycken ziet drie oorzaken voor de stijging van het gebruik van psychofarmaca: de burger wil voor elk probleem een pil, artsen grijpen meteen naar hun voorschrijfboekje en de farmaceutische industrie die beide groepen probeert te beïnvloeden.
Volgens interne Riziv-cijfers stegen de uitgaven voor antidepressiva in apotheken met 6,3 procent en voor antipsychotica met 9,7 procent. In 2007 werden al 226 miljoen doses antidepressiva verbruikt, een verdubbeling op tien jaar. Er werden 35 miljoen doses antipsychotica genomen, ruim de helft meer dan tien jaar eerder. Daar moet dan nog de derde grote groep psychofarmaca bijgeteld worden: de niet-terugbetaalde tranquillizers. Die waren in 2006 al goed voor 588 miljoen doses.
Het Riziv waarschuwt er voor dat zowel antidepressiva als antipsychotica steeds meer voor diagnoses worden verbruikt die niet binnen de oorspronkelijke indicatie vallen. Volgens de Riziv-analyse van antidepressiva zijn alvast vrouwen, bejaarden en Walen de grootste slikkers.
Per vrouw zijn er 26 doses per jaar en per man 11 doses. Het gebruik begint al te stijgen op 15 jaar, bereikt een eerste plateau tussen 45 en 60 jaar en stijgt dan vanaf 70 jaar naar zijn plafond. De regionale verschillen zijn enorm: in het arrondissement Borgworm ligt het bijna 2,5 maal hoger dan in Maaseik. De Waalse arrondissementen scoren zowat de helft meer dan de Vlaamse, aldus Knack.
"Koploper in Europa"
"De Belgen zijn enorme consumenten van psychiatrie. Het aantal opnames ligt vijfmaal hoger dan het Europees gemiddelde, en we zijn koploper in het gebruik van psychofarmaca, met wel een kwart meer dan de andere Europese landen. Nooit eerder werden zoveel pillen geslikt", stelt Walter Vandereycken, hoogleraar psychiatrie.
Hij pleit ervoor de banden met de industrie te verbreken of op zijn minst publiek bekend te maken. "Zeker 90 procent van de psychiaters heeft op een of andere manier banden met de industrie. Het ergste vind ik nog dat ook de meeste hoogleraars ermee verstrengeld zijn. In Leuven zijn meer dan dertig leerstoelen geneeskunde betaald door de industrie. Dan kun je hun onafhankelijkheid toch in twijfel trekken", luidt het. (belga/mvdb)
Bron : De Morgen - 17/06/08 14u58
...
Om te beginnen vergeet onze hoogleraar hierbij toch wel een niet onaanzienlijk & een dus toch wel belangrijk aspect, met name het maatschappelijk aandeel in deze problematiek. Zoals reeds verschillende malen gesteld in enkele van mijn uiteenzettingen, leven wij in een wegwerpmaatschappij die er niet voor terug deinst om mensen die de huidige ratrace niet kunnen volgen, om deze scrupuleus aan de kant te zetten, er uit te bonjouren & dat met alle gevolgen van dien. Het hoeft dus geen betoog dat de prestatiedruk om toch maar in het hoekje van de ″winners″ te blijven niet onaanzienlijk is, laat staan dat dit te verwaarlozen zou zijn. Eerlijk gezegd, ik zou ze geen brood willen geven, de mensen die vanwege die prestatiedruk & de bijhorende stress à la minute een maagzweer &/of slaapproblemen kweken. Evenmin de mensen die aan het dolgedraaide prestatie-circus ~altijd méér & vooral, altijd beter~ slaapproblemen & andere psycho-somatische klachten, om niet te zeggen een regelrechte depressie overhouden...
Laconiek gesteld... gezien het verbruik van antidepressiva & antipsychotica zo is toegenomen... Tiens-tiens... zou er dan toch wat schorten met ons aards bestaan op deze aardkloot ?!... Zouden we ons dan toch rot & suf piekeren over vanalles & nog wat & daarbij de slaap niet kunnen vatten ?!... Of schort er iets met ons welbevinden ?!... Ons goed voelen in ons eigen vel & bij wat we doen om dit leven een toch ietsje of wat zinnige inhoud te geven ?!...
Ik wil in deze toch ook wel volgende bemerking maken, dat jammer genoeg menig huisarts alles behalve beslagen, lees terdege onderlegd is in het herkennen & het behandelen van psychologische problemen, laat staan psychiatrische problemen. Ronduit gezegd, sommigen modderen zelfs liever gewoon maar wat aan op dat vlak & experimenteren aldus nogal ″gemakkelijk″ met medicatie... men behandelt de symptomen i.p.v. de oorzaak, waarbij je in sommige gevallen zelfs kunt spreken van regelrechte onkunde. Zo worden slaapproblemen in dit land sinds mensenheugenis opgelost met een ″pilleke″ i.p.v. met het aanleren van een goede & gezonde slaaphygiëne ...& dat gebeurt jammer genoeg nog steeds & te véél !! De doorsnee huisarts schrijft dat ook liever voor, omdat het makkelijker is & minder tijd kost dan dieper in te gaan op het probleem. Bij een 10-minuten, of een kwartier durend consult kan je moeilijk dieper ingaan op iemand z'n slaapproblemen & is het dus makkelijker om naar dat voorschriftenboekje te grijpen. Het is dus ook niet de eerste huisarts die psychologische &/of psychiatrische problemen niet onderkent als zijnde ~èchte~ problemen van die orde van grootheid, met als gevolg dat er maar al te vaak veel te lang gewacht wordt met een doorverwijzing naar daartoe opgeleide specialisten &/of naar bevoegde diensten.
In het verlengde daarvan durf ik te stellen dat ~hélaas-hélaas~ voor de doorsnee Belg, een psychiater nog steeds gelijk staat met 'n ″zotten″-dokter. Lees er de krant er op na... of een psychiater wordt geassocieerd met héél erge trauma's of er wordt over gesproken in het kader van justitie, wanneer er weer eens één of andere gek ontoerekeningsvatbaar wordt verklaard... Wat er simpelweg op neer komt, dat voor diezelfde Belg je, of ″zot moet zijn″ om naar een psychiater te stappen &/of dat je toch wel een beetje zot moet zijn, om een goede psychiater te zijn... In beide gevallen doet het afbreuk aan de reden voor de welke je bij een psychiater terecht kunt.
Voor alle duidelijkheid & om elk misverstand te voorkomen, ik ben ten andere van mening dat je voor psychologische &/of psychiatrische problemen je het beste een psycholoog &/of psychiater kunt raadplegen i.p.v. je te wenden tot een doorsnee huisarts. Tenslotte ga je voor problemen met de motor van je wagen ook naar een garagist & niet naar een carrossier, ook al houden beiden zich bezig met auto's.
Verder dient er toch wel opgemerkt te worden dat men voor een consult bij een psychiater al te vaak dient rekening te houden met véél te lange wachttijden vooraleer je er terecht kunt. Termijnen gaande van 3, 4 weken minimum tot soms wel meerdere ~zelfs ettelijke~ maanden zijn ook eerder regel dan uitzondering. Men mag in deze ook zeggen dat de Geestelijke Gezondheidszorg in België zowat het zelfde probleem kent, lange wachtlijsten & bovenal, lang niet zo degelijk & uitgebreid is als het Nederlandse Model.
Ondertussen slikt de Belg zich dus suf aan pillen, zoveel is intussen wel duidelijk... maar, voor alle duidelijkheid, dat is een fenomeen dat intussen al jaaa-ren algemeen geweten is... & als er één groep is die daar het minste van wakker ligt, dan is het wel de farmaceutische industrie, integendeel... voor hen is de pillen slikkende Belg alleen maar... winst. Wie kent immers niet iemand die elke dag een handvol pillen moet slikken voor dit of voor dàt, alleen al omdat ″de dokter of de specialist het gezegd heeft... & die zal het toch wel weten zeker″. ...& het moet gezegd, ook zelfmedicatie viert hoogtij in dit land, de Belg is er om bekend... alles wat maar vrij te krijgen is zonder voorschrift bij een apotheker slikt ie & als het ene pilletje niet helpt, dan zal het andere pilletje dat wel doen.
Ben je echter als patiënt op de één of andere manier afhankelijk van geneesmiddelen, dan het kost het in de meeste gevallen dus ook nog eens stukken van mensen. ...& Ook al komt onze ziekenkas er ~aanzienlijk~ in tussen, dan nog ben je als gewone man in de straat hieraan algauw handenvol geld kwijt... Getuige daarvan nog maar eens het artikel in de krant De Morgen van vandaag...
Patiënten kopen steeds meer pillen op krediet
Een derde van de Belgische apothekers wordt steeds vaker geconfronteerd met klanten die hun medicijnen niet kunnen betalen. Volgens vakblad De Apotheker ligt dat aan de dalende koopkracht, aangezien geneesmiddelen goedkoper zijn geworden.
"Het is contradictorisch", zegt Désirée De Poot van De Apotheker, dat het onderzoek liet uitvoeren. "Enerzijds worden geneesmiddelen goedkoper en promoot de overheid generische geneesmiddelen, anderzijds zien we dat almaar meer mensen zelfs het remgeld niet kunnen betalen. Een aannemelijke verklaring is de dalende koopkracht."
De toestand is schrijnender in Wallonië dan in Vlaanderen. In Luik bijvoorbeeld wordt maar liefst 36 procent van de ondervraagde apothekers vaak geconfronteerd met klanten met betaalproblemen, 24 procent zeer vaak. Vierenveertig procent van de Franstalige respondenten geeft aan dat dit vaker voorvalt dan vroeger, 24 procent dat het veel vaker gebeurt. Het betaalprobleem wordt er nog eens versterkt door het feit dat het aantal patiënten er groter is én sterker groeit dan in Vlaanderen.
"Uit gesprekken met apothekers leren we dat patiënten soms met een lijstje naar de apotheek stappen en dan alleen kopen wat ze kunnen betalen", zegt Désirée De Poot. "Anderen komen wat later terug met geld dat ze leenden van familie. Het is ook opvallend dat veel mensen hun medicijnen in het begin van de maand kopen."
Apothekers zien zich genoodzaakt een oplossing te zoeken als hun klanten niet kunnen betalen. "Ze sturen hen dan vaak door naar het OCMW. De meeste OCMW's hebben een dienst gezondheidszorg. Samen met de patiënten bekijken ze welke medicijnen ze dringend moeten kopen, en welke nog een week kunnen wachten. Patiënten kopen ook steeds meer geneesmiddelen op krediet. Apothekers waren tot nu toe geneigd om krediet te verlenen, maar dat is niet vol te houden. Bovendien zorgt dat voor mond-tot-mondreclame. Mensen weten waar ze krediet krijgen en trekken massaal naar die apotheek."
Veel problemen met levensnoodzakelijke medicamenten zijn er niet. "De heel dure en levensnoodzakelijke medicamenten zoals insuline zijn gratis", legt De Poot uit, "daar moeten patiënten geen remgeld voor betalen."
Vooral chronisch zieken hebben problemen om het geld te blijven ophoesten. "Voor hen werkt Onkelinx aan een verhoging van de maximumfactuur", zegt De Poot. "Ik heb er alle vertrouwen in dat die er zal komen." Ze wijst ook artsen op hun verantwoordelijkheid om steeds de goedkoopste medicamenten voor te schrijven.
Dirk Broeckx, secretaris-generaal van de apothekersbond APB, pleit ervoor dat apothekers hun sociale rol "evenwichtig" vervullen en vaste klanten "de hand reiken". "Al mag dat geen vrijgeleide worden om de factuur niet te betalen", zegt hij.
Broeckx wijst erop dat de maximumfactuur heel wat leed verhelpt. "Mensen die veel medicijnen moeten kopen zijn daar goed mee geholpen. Doorgaans gaat het ook om mensen die zwakker staan in de samenleving. Het systeem werkt traag, maar zij krijgen hun remgelden wel volledig terugbetaald." Toch blijft het remgeld in ons land hoog, erkent Broeckx. "Achtentwintig procent van de totale prijs is veel", zegt hij. "In het buitenland ligt het gemiddeld rond 10 procent. Nederland heeft zelfs geen remgeld op terugbetaalde geneesmiddelen. Maar de maximumfactuur blijft wat ons betreft het beste middel om de minst gegoeden maximaal te steunen, eerder dan een algemene verlaging van de remgelden." (Sofie Vanden Bossche / Sue Somers)
Bron : De Morgen - 23/06/08 06u00
...
Terug naar het onderwerp van dit artikel... de pillen-industrie & haar gefoefel...
Blijkbaar was de ganse artikelenreeks belangrijk genoeg om er gisteren 22 juni in de ″DE ZEVENDE DAG″ aandacht aan te schenken... Het debat over het onderwerp begint zowat rond de 22ste minuut... We kunnen u alvast aanraden om dat eventjes te volgen... De discussie werd gevoerd door Leo Neels Woordvoerder van Pharma.be ~wie de site bezoekt krijgt meteen spontaan de tranen in de ogen van het gevoerde credo ″Zolang er onderzoek is, is er hoop″~ versus Dirk Van Duppen arts bij Geneeskunde voor het Volk ...
We gaan hier dus geen samenvatting geven van het gesprek... U moet maar wat moeite doen om dat even te volgen... We kunnen alvast stellen dat het een mooie aanloop is voor het tweede gedeelte van dit artikel...
We volgden dus de hint die Dokter Van Duppen aangaf... & steengoed als we zijn hebben wij deze voor u opgesnord... meer nog, wij geven beide reportages u hier op ″een zilveren plateauke″, allemaal opdat u niet al te veel moeite zou moeten doen met die op te zoeken...
Ook hier zijn we zo vrij de bijgaande artikelen die bij de reportages horen hier weer te geven...
In een tweeluik legt Tros Radar de marketingmechanismen bloot die fabrikanten gebruiken om Nederlanders aan de medicijnen te krijgen. Maandag 28 april wordt het eerste deel uitgezonden, waarin de programmamakers op zoek gaan naar de macht van de farmaceutische industrie. Radar wil weten of artsen bepalen of mensen ziek zijn, of dat de industrie dit doet.
Elk jaar investeren de farmaceutische bedrijven in Nederland 1,3 miljard euro om consumenten aan de pillen te krijgen. Radar belicht hoe geen zin in seks bij vrouwen door de industrie wordt betiteld als een ziekte, om vervolgens een medicijn ("vrouwenviagra") voor te kunnen schrijven. Een potentiele goudmijn. Maar het gaat niet alleen over vrouwenviagra.
Bij de introductie van nieuwe medicijnen worden allerlei marketingtechnieken doelbewust ingezet, zoals gesponsorde onderzoeken, wetenschappelijke artikelen die niet geschreven zijn door de afzender en het inzetten van "medical opinion leaders", de zogenaamde MOLlen. Dit zijn artsen die fors betaald worden om medicijnen te promoten in de media en bij hun collega's.
In Radar de contracten en uitingen die laten zien hoe twijfelachtig de objectiviteit van de wetenschappers en artsen in deze is.
Op de uitzending kwamen er natuurlijk reacties van de farmaceutische industrie. Aangezien die reacties naar ons inzien deel uitmaken van de uitzending, voegen wij deze hier uiteraard bij. Reacties van kijkers & lezers werden door ons niet overgenomen.
Reactie AstraZeneca (Achtergrond)
Gepubliceerd op 28 april 2008
Inderdaad is het zo dat op sommige geneesmiddelen 99% korting wordt bedongen door de ziekenhuisapotheker. Deze korting komt ten goede aan het ziekenhuis, niet aan de ziekenhuisapotheker. En aldus tracht het ziekenhuis de kosten voor geneesmiddelen zo laag mogelijk te houden. Indien dergelijke kortingen niet zouden worden gegeven, zouden de betreffende geneesmiddelen gewoonweg niet aanwezig zijn in het ziekenhuis, omdat er (dus) erg scherp op prijs wordt onderhandeld door de ziekenhuizen. De hoge korting waarborgt dus dat de behandelend arts de middelen kan inzetten en dat patiënten bij ziekenhuisopname de geneesmiddelen waarop zij zijn ingesteld kunnen blijven gebruiken.
Dergelijke kortingen worden door alle farmaceutische bedrijven aan de ziekenhuizen gegeven (binnen de betreffende categorieën geneesmiddelen) en de kortingen zijn door het CGR toegestaan. Dit is geen nieuw beleid, dergelijke kortingen worden al jaren door alle bedrijven gegeven. Er wordt géén exclusiviteit bedongen voor de betreffende geneesmiddelen ten koste van andere middelen, en er wordt door het geven van de korting géén verplichting bedongen om de betreffende geneesmiddelen af te nemen.
...
Reactie Pfizer (Achtergrond)
Gepubliceerd op 28 april 2008
Al in begin 2006 is door Pfizer erkend dat door een fout aan onze kant deze DVD met studieresultaten, die voor intern gebruik bedoeld was, naar buiten is gebracht. Gegeven het hoog wetenschappelijke gehalte van de IDEAL-studie lag het voor de hand dat wetenschappers hun visie en mening weergaven.
Dat was de reden dat zij, op deze voor intern bedoelde DVD, voorkomen.
We betreuren de externe verspreiding en zorgen ervoor dat dit niet nogmaals voorkomt. Er zijn interne maatregelen getroffen om herhaling te voorkomen.
...
Reactie GlaxoSmithKline (Achtergrond)
Onze gedragscode is duidelijk.
Gunstbetoon is verboden.
GSK neemt nadrukkelijk afstand van de handelswijze zoals telefonisch door u beschreven.
Die handelswijze kon niet en kan niet volgens onze interne regels.
Wij respecteren uw bronbescherming.
Willen deze kwestie grondig uitzoeken om passende maatregelen te kunnen nemen.
...
Statement Boehringer Ingelheim naar aanleiding van de Radar uitzending op 28 april jl.
Het is voor Boehringer Ingelheim onmogelijk om gefundeerd te reageren op de uitzending van Radar (28 april jl.), zonder de beschikbaarheid van de gehele opname met de verborgen camera. De context waarin uitspraken zijn gedaan is niet inzichtelijk, waardoor ieder commentaar vermoedelijk onnodige schade toebrengt aan de onderzoekers en de patiënten die deelnemen aan het onderzoek. Wij betreuren de indruk die de uitzending wekt, en distantiëren ons van de praktijken die aan de kaak zijn gesteld. Het is voor patiënten van het allergrootste belang dat zij kunnen vertrouwen op werkzame geneesmiddelen met een voorspelbaar bijwerkingenprofiel. Hieraan voldoet Boehringer Ingelheim doordat het alleen gedegen klinisch onderzoek uitvoert dat voldoet aan de vigerende wet- en regelgeving.
Boehringer Ingelheim is een producent van innovatieve geneesmiddelen. Hiervoor voert zij klinisch onderzoek uit met geneesmiddelen die in ontwikkeling zijn, maar ook die al geregistreerd zijn.
Om de veiligheid van patiënten te garanderen en de betrouwbaarheid en de reproduceerbaarheid van klinisch onderzoek te waarborgen, moet onderzoek altijd en onverkort voldoen aan de regels die staan beschreven in de European Clinical Trial Directive. Deze regels maken ook in Nederland onderdeel uit van de vigerende wet- en regelgeving, die ondermeer eist dat het medisch-ethische - en het wetenschappelijke karakter van klinisch onderzoek wordt getest door onafhankelijke organen. Zoals in de uitzending terecht werd opgemerkt, voldoet de flibanserin studie die in Nederland loopt aan deze regels. Omdat flibanserin als een mogelijk geneesmiddel voor een indicatie wordt ontwikkeld waar tot nu toe geen behandeling voor is geregistreerd, kan alleen onderzoek worden uitgevoerd waarbij de werking wordt vergeleken met placebo (neppil).
Boehringer Ingelheim voldoet zonder enige uitzondering aan de eisen die zijn neergelegd in Nederlandse en Europese wetgeving. Hetzelfde geldt voor de artsen die Boehringer Ingelheim contacteert om het klinisch onderzoek uit te voeren. Wij hebben geen reden om te twijfelen aan de kwaliteit van het klinisch onderzoek en de selectie van deelnemers zoals dit in het centrum gebeurt waar de opnames met de verborgen camera zijn gemaakt.
Boehringer Ingelheim is sponsor van het klinisch onderzoek, verzamelt alle gegevens en voert de statistische analyses uit. Alle geregistreerde gegevens worden na afsluiting van het onderzoek aan de registratieautoriteiten voorgelegd, zodat zij een onafhankelijke en wetenschappelijk gedegen beoordeling kunnen maken over zowel de werkzaamheid als de veiligheid van nieuwe geneesmiddelen. Ook na toetreding tot de markt worden alle spontaan gemelde bijwerkingen geregistreerd en gemeld aan de Nederlandse- en Europese autoriteiten conform de daarvoor geldende wetgeving. De gedetailleerde beschrijving van de studiedoelstellingen op onafhankelijke websites (http://www.clinicaltrials.gov), sinds enkele jaren gebruikelijk, verzekert eveneens dat reviewers van wetenschappelijke tijdschriften de manuscripten over het onderzoek die ter publicatie worden voorgelegd kunnen toetsen aan de oorspronkelijke opzet.
De diagnose van Hypoactive Sexual Desire Disorder (HSDD) is erkend lang voordat Boehringer Ingelheim een medicamenteuze behandeling voor deze indicatie begon te ontwikkelen. Wij verwijzen naar referenties in de WHO en DSM-IV-TR diagnostische handboeken, en naar de geciteerde publicaties in de genoemde wetenschappelijketijdschriften, die de ernst van HSDD aantonen. Boehringer Ingelheim heeft geen invloed gehad op de wetenschappelijke discussies rond de definitie van de diagnose.
Op dit moment onderzoekt Boehringer Ingelheim de werkzaamheid en veiligheid van flibanserin in verscheidene grote fase III klinische studies (placebo gecontroleerd) bij ongeveer 5000 vrouwen. Naar verwachting zal een groot deel van de studies in 2008 worden afgesloten. Voor een overzicht van de flibanserin studies wordt verwezen naar de website: http://www.clinicaltrials.gov. Ons doel is een nieuwe behandelingsoptie voor deze aandoening aan te bieden. Indien de studies met een positief resultaat worden afgesloten, zal een registratiedossier worden ingediend en vervolgens zullen de registratieautoriteiten de gegevens uit het klinisch onderzoek beoordelen. Dit onafhankelijke beoordelingsproces duurt meestal meer dan jaar en behelst een gedetailleerde evaluatie van de voorgelegde onderzoeksresultaten waarbij ook individuele onderzoekscentra kunnen worden geinspecteerd.
Pas als de werkzaamheid en veiligheid in de ogen van de autoriteiten afdoende zijn aangetoond, zullen ze een handelsvergunning afgeven, waarmee Boehringer Ingelheim wordt toegestaan om binnen de gestelde indicatie flibanserin beschikbaar te stellen bij zorgverleners. Flibanserin zal indien geregistreerd - een receptplichtig geneesmiddel zijn, artsen zullen het middel in overleg met hun patienten voorschrijven. Niet alleen zal bij artsen de verantwoordelijkheid liggen, het middel correct en alleen waar nodig toe te dienen, maar bovendien zullen de betrokken vrouwen zelf de keuze maken of ze deze behandelingsoptie inderdaad willen.
Uitingen over de mogelijke commerciele waarde van flibanserin zoals deze in de uitzending en elders in de pers werden gedaan zijn volledig speculatief.
...
Reactie Astellas (Achtergrond)
Gepubliceerd op 28 april 2008
Op de voorlichtingswebsite www.plastest.nl kunnen bezoekers nagaan of hun plaspatroon afwijkend is en wat daar mogelijk aan te doen is. Bezoekers kunnen informatie vinden over wat zij zelf kunnen doen en wat hun arts voor hen kan betekenen. De website geeft praktische tips over blaastraining, bekkenbodemoefeningen, leefstijlaanpassingen en andere behandelmogelijkheden.
...
Wie de reportage iet of wat grondig gevolgd heeft & de bovenvermelde commentaren heeft gelezen die heeft ondertussen wel door waar de klepel hangt, m.a.w. waar het schoentje wringt...
Vorige week liet Radar zien hoe ver de macht van de farmaceutische industrie reikt. Vanavond laten we zien dat de truukendoos van de fabrikant is nog lang niet leeg is. Uit nooit eerder vertoonde beelden blijkt dat de macht van de industrie direct reikt tot in de wachtkamer van de huisarts.
Tweeluik farmaceutische industrie, deel II
TROS Radar legt in een tweeluik uit hoe de farmaceutische industrie probeert recept geneesmiddelen aan de man te brengen. Per jaar wordt er 1,3 miljard euro uitgegeven alleen al aan marketing. In de eerste uitzending laten we u zien welke marketingtechnieken farmaceuten hanteren om te bepalen welke recept geneesmiddelen een arts voorschrijft. Ook laten we zien dat de farmaceutische industrie zich voornamelijk richt op lifestyle producten, zoals Viagra en me too's, omdat daar het meeste geld mee te verdienen is. Duidelijk wordt dat er op dit moment miljarden euro's geïnvesteerd worden in deze me too's die vaak niet bewezen beter en zeker niet goedkoper zijn dat bestaande middelen. Geld dat ook geïnvesteerd kan worden in medicijnen voor ziektes waar nog geen of weinig middelen voor zijn.
De farmaceutische industrie heeft ruim 200 marketinginstrumenten om geneesmiddelen op de markt te brengen. We zetten er een aantal op een rijtje.
Medical Opinion Leaders
Dit zijn specialisten of wetenschappers die betaald worden door de industrie om hun middelen te promoten. We hebben in de eerste uitzending laten zien dat medical opinion leaders flink betaald krijgen voor pr en marketingactiviteiten voor de farmaceut en zijn middel.
Een goed voorbeeld is een dvd van Pfizer, verspreid onder huisartsen. Hierop beweren een aantal artsen dat de cholesterolverlager van Pfizer, Lipitor, beter werkt dan zn goedkoopste concurrent Simvastatine. Terwijl uit het onderzoek, welke wordt aangehaald op de dvd, blijkt dat dit niet bewezen is. Toch moet de dvd huisartsen overtuigen dat zij beter Lipitor kunnen voorschrijven dan het eerste keus middel Simvastatine.
Maar het gaat nog verder. Naast medical opinion leaders worden ook maatschappen van ziekenhuizen betaald door de farmaceutische industrie. De farmaceut betaalt voor een arts-assistent en vraagt daar voor terug dat de maatschap haar middel als eerste keus aan patiënten geeft.
Geneesmiddelen onderzoeken
Om een geneesmiddel geregistreerd te krijgen moet er eerst onderzoek gedaan worden. Het liefst met een zo gunstig uitslag. Een Radar medewerkster heeft zich aangemeld voor een onderzoek, een trial, om een middel te testen voor de omstreden ziekte HSDD, verminderde lust bij vrouwen. Ze dreigde buiten het onderzoek te vallen doordat een ja op de vragenlijst had ingevuld die de begeleidend arts niet bevalt. Inmiddels heeft de Inspectie voor de Gezondheidszorg gezegd in dagblad Trouw dat zij wil nagaan of er bij het wetenschappelijke onderzoek naar een middel voor HSDD onregelmatigheden hebben voor gedaan.
Kortingen ziekenhuisapothekers
Voor ziekenhuisapotheken geldt in de toekomst het verbod op het aannemen van kortingen van farmaceuten niet, zoals dat voor gewone apotheken wel gaat gelden. En dat dat verstrekkende gevolgen heeft blijkt uit twee offertes van Astra Zeneca. De farmaceut geeft de ziekenhuisapotheker tot 99 procent korting bij afname van haar nieuwste pillen. Astra Zeneca hoopt hiermee dat wanneer de patiënt het ziekenhuis verlaat de huisarts het middel van het ziekenhuis overneemt
Artsenbezoeker
Een ander belangrijk marketinginstrument van de industrie is de artsenbezoeker. In de tweede uitzending staat de artsenbezoeker centraal. Radar solliciteerde met de verborgen camera bij een detacheringbureau voor artsenbezoeker, of met een sjiek woord rayonmanager. Voordat we echter worden aangenomen moeten we eerst op een cursus.
Op deze cursus wordt uitgelegd wat de rol is van de artsenbezoeker binnen de farmaceutische industrie. Je hebt één doel, namelijk ervoor zorgen dat jouw product in de pen van de huisarts komt. Je moet ervoor zorgen dat de arts zo enthousiast wordt over jouw middel dat hij het in het FTO, dit is een regionaal overleg tussen huisartsen en apothekers, gaat promoten. Dan is de huisarts een ambassadeur.
De artsenbezoeker gebruikt allerlei cadeautjes (onder de 50 euro) om de arts te fêteren. Ook worden boeken gebruikt om ervoor te zorgen dat je bij de arts een praatje kan houden. De arts bestelt een boek, maar dat mag alleen persoonlijk afgegeven worden. Assistentes krijgen lipglossjes, tulpen, nietmachines, handcrème etc. om ervoor te zorgen dat ze een nieuwe afspraak voor je maken met de huisarts.
Alle informatie die de huisarts geeft over zijn voorschrijfbeleid wordt in een database opgeslagen. Zo weten andere artsenbezoekers hoe de arts over verschillende middelen denkt. Geeft de arts info over het FTO overleg, dan wordt dat doorgegeven aan de accountmanager die bij deze overleggen graag aanwezig wil zijn.
Duidelijk wordt op de cursus, maar ook als we bij een artsenbezoeker een dag stage lopen, dat het niet gaat om voorlichting maar om marketing. En tijdens de cursus wordt uitgelegd dat de buitendienst ervoor moet zorgen dat de industrie het geld dat ze gestoken hebben in innovatie van deze middelen, wordt terugverdiend met zo veel mogelijk winst.
Huisartsen menen vaak dat de artsenbezoekers geen invloed hebben op hun voorschrijfbeleid. Het instituut voor verantwoord medicijngebruik heeft echter aangetoond dat deze invloed wel degelijk bestaat. Ook het Nederlandse Huisartsengenootschap erkent dit en zij raden huisartsen aan om niet meer te ontvangen. Daarnaast pleiten zij voor onafhankelijke nascholing en voor meer controle door de Inspectie van Volksgezondheid.
Dat deze controle nodig is, blijkt wel als we met verborgen camera in de wachtkamer zitten op onze stagedag bij de artsenbezoeker. De artsenbezoeker licht patiënten voor over het ziektebeeld hoge bloeddruk en zegt dat dit 'een stille sluipmoordenaar' is. Daarna raadt zij hen meerdere malen aan om de bloeddrukverlader van haar bedrijf Boehringer Ingelheim te nemen, omdat dit middel volgens haar geen bijwerkingen heeft. Nefarma, de brancheorganisatie voor de farmaceutische industrie vindt deze actie verwerpelijk.
...
Op deze uitzending kwamen er natuurlijk ook enkele reacties, zowel van de farmaceutische industrie, als van de Stichting Code Geneesmiddelenreclame. Aangezien die reacties naar ons inzien deel uitmaken van de uitzending, voegen wij deze hier uiteraard bij. Politieke reacties & reacties van kijkers & lezers werden door ons niet overgenomen.
'Meldt misstanden medicijnhandel'
Gepubliceerd op 06 mei 2008
De Stichting Code Geneesmiddelenreclame (CGR) roept artsen, apothekers, medicijnfabrikanten en patiënten op misstanden in de medicijnhandel te melden.
De CGR doet dat nadat het televisieprogramma Radar de afgelopen weken liet zien hoe medicijnfabrikanten artsen bewerken om hun geneesmiddelen voor te schrijven aan patiënten. De artsen krijgen bijvoorbeeld cadeaus aangeboden.
Ook worden gezaghebbende dokters door de medicijnfabrikanten ingehuurd om bepaalde medicijnen te promoten. Het komt ook voor dat de medicijnfabrikanten extra personeel voor artsen betalen. In ruil daarvoor moeten de artsen dan bepaalde merken medicijnen aan hun patiënten voorschrijven.
De CGR moet toezicht houden op de regels voor medicijnreclame. De stichting wordt voor een groot deel gevormd door de medicijnindustrie zelf. Critici van de Stichting Code Geneesmiddelenreclame stellen al jaren dat de organisatie te soepel is bij het beoordelen van de reclame- en marketingtechnieken van de medicijnfabrikanten.
Bron: ANP.
...
Reactie Boehringer Ingelheim
Gepubliceerd op 06 mei 2008
Reactie naar aanleiding van uitzending van 5 mei 2008
Op maandag 5 mei heeft Boehringer Ingelheim bericht ontvangen van het televisieprogramma Radar en ook van het detacheringbureau dat een van de medewerkers, die avond in het programma Radar zou komen. De betreffende rayonmanager is met een verborgen camera gefilmd tijdens het werk. Daaruit zou blijken dat de wet- en regelgeving ten aanzien van promotionele activiteiten zou zijn overtreden.
Boehringer Ingelheim heeft, afgaande op dit bericht, besloten om deze medewerker maandagmiddag per direct op non-actief te stellen. Besloten is vervolgens om een onderzoek in te stellen en de uitzending af te wachten, alvorens mogelijk andere maatregelen te nemen.
Uit de uitzending bleek dat wet- en regelgeving ten aanzien van promotie van geneesmiddelen richting publiek is overtreden.
Uit zorgvuldig intern onderzoek is gebleken dat het hier een geïsoleerd incident betrof. De ernst van de overtredingen die hebben plaatsgevonden heeft geleid tot de beslissing dat de medewerker geen activiteiten meer voor Boehringer Ingelheim kan uitvoeren.
Naar aanleiding van dit betreurenswaardige incident heeft Boehringer Ingelheim aan het personeel het belang van een strikte kennis en naleving van de interne richtlijnen over goed promotioneel gedrag nogmaals onderstreept.
Tevens zijn er tijdens de Radar uitzending beelden getoond van een oriëntatiecursus voor geïnteresseerden in een functie als artsenbezoeker, georganiseerd door een detacheringbureau. De wijze waarop deze cursus werd gegeven riep een beeld op dat niet strookt met de wijze waarop Boehringer Ingelheim invulling wenst te geven aan deze functie, zowel inhoudelijk als relationeel. Boehringer Ingelheim neemt hier afstand van. Dit is nadrukkelijk met het detacheringbureau besproken.
...
Ook hier spreekt de reactie van de farmaceutische industrie voor zich. Zoals te verwachten wordt elke verantwoordelijkheid doorgegeven als een hete aardappel aan het detacheringsbureau dat de opleiding van artsenbezoekers verzorgt. Het zou mij dus ten stelligste verwonderen dat de farmaceutische firma in kwestie niet op de hoogte was van de methodes die door het detacheringsbureau zou zijn gehanteerd...
Ik durf te stellen dat, ook al werd deze ~overigens uitstekende~ reportage in Nederland gemaakt, dat de praktijken die door onze Noorderburen aan de kaak werden gesteld ook opgaan voor ons kleine België, meer nog dat dit opgaat voor gans Europa, zelfs wereldwijd. Het is nog maar eens overduidelijk dat multinationals ~zonder enig scrupule~ voor niets mee terug deinzen om toch maar hun mooie miljardenwinsten te halen... dit gaat zelfs ten koste van uw & mijn gezondheid.
Het is hoe dan ook an sich ethisch & moreel verwerpelijk & bijna op het misdadige af hoe er ten koste van de menselijke gezondheid & de gezondheidszorg die u & ik betalen, woekerwinsten worden gemaakt.
Men zou zich op sommige momenten nog de vraag kunnen/durven/ zelfs MOETEN stellen of er überhaupt nog enig ethisch waarden- & normbesef aanwezig is. ...& Deze vraagstelling gaat zowel op voor bedrijfsleiders & de ″culturen″ die ze ″prediken″ & vertegenwoordigen, als voor beleidsvoerders & de verantwoordelijken binnen regering & politiek...
Wij zijn dan ook in alle opzichten toe aan een ethisch reveil...
Men zegge 't voort !!
