~ Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke Randdebiliteit ~
~ HÉT "progressief" Orgaan Der "Hangmatsocialisten" ~ Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke & Politieke Randdebiliteit
04-04-2010
Eugène Terreblanche
Iedereen zijn eieren gevonden? De klokken brachten ons het nieuws dat
één van de voornaamste rariteiten uit Zuid-Afrika werd vermoord. We
hebben het natuurlijk over "de geniale hoofleier" Eugène Terreblanche.
Zelden droeg een leider een toepasselijkere naam trouwens. Hij was dan
wel wat we eufemistisch een "akelig man" zullen noemen maar voor
Zuid-Afrika is dit geen goed nieuws. Want de Afrikaner
WeerstandsBeweging (AWB) waarvan hij de ongecontesteerde leider was is
nog steeds een paramilitaire organisatie die momenteel onder de
militaire leiding staat van ene generaal Visagie
Eugene Terreblanche murdered at his Ventersdorp
farm
Apr 3, 2010 11:29 PM | By Sapa
Leader of Afrikaner Weerstandsbeweging (AWB) Eugene
Terreblanche was attacked and killed at his farm 10km outside
Ventersdorp on Saturday, North West police said
Captain Adele
Myburgh said Terreblanche, 69, was attacked by a man and minor who
worked for him after they allegedly had an argument over unpaid wages
around 6pm.
"Mr Terreblanche's body was found on the bed with
facial and head injuries. There was a panga on him and knobkerrie next
to the bed.
"A 21-year-old man and 15-year-old boy were arrested
and charged for his murder. The two told the police that the argument
ensued because they were not paid for the work they did on the farm,"
she said.
Myburgh said Terreblanche was alone with the two
workers at the time of the attack. She said the two would appear on
charges of murder in court soon.
The Democratic Alliance in the
North West expressed its "outrage and concern" at Terreblanche's murder.
"This happened in a province where racial tension in the rural farming
community is increasingly being fuelled by irresponsible racist
utterances by the leader of the ANCYL Leader Julius Malema and the North
West Cosatu secretary Solly Pheto," said DA MP Juanita Terblanche.
She said the DA did not share Terreblanche's political conviction but
an attack of this nature could be regarded as an attack on the diverse
components of the South African democracy.
North West MEC for
Public Safety Howard Yawa reacted with shock at the news of
Terreblanche's death and appealed for calm in the province.
Yawa
condemned the "callous murder in the strongest terms possible" and also
called to the people to allow the law to take its course.
(Novum/AP) - De moord op de leider van de extreem-rechtse blanken in
Zuid-Afrika, Eugene Terreblanche, is een oorlogsverklaring van de zwarte
aan de blanke bevolking. Dat heeft Andre Visagie, een belangrijk lid
van de Afrikaner Weerstandsbeweging (AWB) waarvan Terreblanche de leider
was, zondag gezegd.
Visagie zei, net als
andere leden van de AWB, dat een controversiële toespraak van Julius
Malema, de leider van de jeugdliga van het ANC, heeft geleid tot de
moord. Malema riep in de bewuste toespraak studenten op een lied te
zingen over het doden van blanke Zuid-Afrikaanse boeren.
Het ANC en Malema ontkenden dat de toespraak een aanleiding
zou zijn voor de moord en betwistten de oorlogsverklaring. "De zwarte
gemeenschap heeft nog nooit de oorlog verklaard aan een andere
nationaliteit in Zuid-Afrika", zo zei Jackson Mthembu, een woordvoerder
van het ANC. "Het is feitelijk incorrect en dit soort gevoelens
verergert de polarisatie binnen de Zuid-Afrikaanse bevolking."
De Zuid-Afrikaanse president Jacob Zuma riep op tot kalmte.
In een verklaring vroeg hij de bevolking 'niet toe te staan dat
provocateurs van de situatie profiteren door aan te zetten tot
rassenhaat'.
Visagie zwoer de dood van Terreblanche
te wreken. Hoe hij dit wil doen, wilde hij niet zeggen. Hij zei wel dat
de AWB voetbalteams vanwege mogelijke gevaren voor de veiligheid zal
vragen niet naar het Wereldkampioenschap voetbal te komen, dat deze
zomer zal plaatsvinden.
Terreblanche werd zaterdag
dood op zijn bed gevonden met verwondingen aan gezicht en hoofd.
Vermoedelijk is hij doodgeslagen door twee medewerkers van zijn
boerderij, omdat ze niet betaald hadden gekregen. Twee verdachten van 15
en 21 jaar zijn aangehouden op verdenking van moord.
Wat
meer weten over de "geniale ideeën van de hoofleier? Gelieve dan wat
beeldjes te kijken op Youtube...en let op het feit dat naast zijn lijk
een "knobkierrie" werd gevonden waarover hij toch ook zelf sprak tijdens
één van de laatste interviews...
Terre'Blanche groeide op in Ventersdorp en rondde in 1962 de
middelbare school in Potchefstroom
af. Al als scholier richtte hij de Jong Afrikanerharte op, een
beweging die de belangen van de jonge Afrikaners
moest behartigen.
Na zijn middelbare school werkte hij bij de
politie en diende als vrijwilliger in Zuidwest-Afrika (het tegenwoordige Namibië),
waar hij officier was. Na zijn militaire dienst werd hij lijfwacht van
premier John Vorster.
Na vier jaar
verliet hij de politie, werd lid van de rechtse Herstigte Nasionale Party (HNP) en
was kandidaat voor de kieskring Heidelberg voor de verkiezingen. Op 7
juli 1973 richtte Eugene Terre'Blanche met zes anderen de AWB op. Doel
van de AWB was de oprichting van een eigen Volksstaat voor
Afrikaners. De AWB werd al snel als neonazistisch
gekwalificeerd.
In december 1982 werd Terre'Blanche aangehouden
wegens verboden wapenbezit. In juli 1983 werd hij vanwege verboden
wapenbezit en terroristische activiteiten tot 3 jaar voorwaardelijk
veroordeeld. In 2000 kreeg Terre'Blanche hiervoor amnestie.
In
2000 werd Terre'Blanche vanwege verschillende gewelddadige conflicten
met zwarte Zuid-Afrikanen veroordeeld tot zes jaar cel.
Van april 2000 tot juni 2004 zat hij hiervoor gevangen.
Op 3 april
2010 werd Terre'Blanche in zijn eigen huis doodgeslagen met pijpen,
stokken en hakmessen. Zijn gezicht was met kapmessen bewerkt.[1][2]
en een knobkerrie.[3][4]
Volgens Zuid-Afrikaanse media zijn de daders jonge zwarte Afrikanen in
dienst op zijn veehouderij.[5]
de vrouwen van Hassi Messaoud als voorbeeld voor de vrede die zal heersen als...
Het geëmmer over het incident aan de Antwerpse universiteit blijft maar
duren. Wij doen niet meer mee maar we kennen nu het recept om
onmiddellijk bekend te worden rond de Vlaamse IJzertoren... Nu er
zoveel pedofiele katholieke priesters opduiken is het toch maar niet
meer dan billijk om even te kijken of het er bij andere godsdiensten
steeds zo vredig aan toe gaat zoals onze emir van Borgerokko ons wil
laten geloven. Wij herinneren ons in elk geval een "voorvalletje" in
Algerije. Rond Hassi Messaoud, een middelgrote Algerijnse stad die
ginder uit het niets is verrezen na de ontdekking van een petroleumveld,
liggen nogal wat zogenaamde bidonvilles. Die bidonvilles worden
onderandere bewoond door alleenstaande vrouwen al dan niet met kinderen
die naar ginds zijn getrokken om werk te zoeken als poetshulp, kuisvrouw
en andere slechtbetaalde baantjes die het hen mogelijk maken te
overleven. Een paar jaar geleden vond een kierewiete imam het nodig
om een donderpreek af te steken tegen deze vrouwen en hij deed meteen
een vurige oproep het gebied te zuiveren.... Ziehier het gevolg...
"Laissées
pour mortes. Le lynchage des femmes de Hassi Messaoud"
By Yasmina17
- Posted on 22 mars 2010
L'histoire
contée ici ne commence pas avec cette terrible nuit du 13 juillet 2001,
à Hassi Messaoud, grande cité pétrolière du Sahara, au cours de
laquelle 39 femmes furent sauvagement agressées, frappées, violées. Une
expédition punitive menée par trois cents hommes encouragés par un imam
local, sans autre raison que celle de s'attaquer à des femmes seules.
Des femmes modestes, venues travailler sur les sites des sociétés
étrangères installées au coeur de l'Algérie.
L'histoire commence
avant, à Oran l'industrielle, sous les traits de Rahmouna Salah. Cette
femme, qui figure parmi les victimes d'Hassi Messaoud, remonte d'abord
le fil de ses relations meurtries depuis bien longtemps avec le genre
masculin. Fille délaissée par son père, soeur maltraitée ou rejetée par
ses frères, épouse malheureuse, battue, et reniée. Premières noces : "Il
m'a annoncé la couleur de notre avenir commun : pas de maquillage,
d'épilation, de coiffeur, de sorties ou de visites." Deuxième mariage :
"Il y aura des conditions. Je serai le seul à décider (...), prévient
l'époux. Il n'est pas question qu'elle travaille, ni même qu'elle sorte
de la maison."
Survolés, les faits, les dates rapportés par la
comédienne Nadia Kaci n'ont guère d'importance. Le récit est simple, à
la va-comme-je-te-pousse. C'est le portrait d'une vie amère, un cri de
rage qui culmine après cette terrifiante nuit du 13 juillet 2001, et qui
continue sur le ton du désespoir, quand il devient impossible aux
victimes d'obtenir réparation du drame. Seule, toujours, pour Rahmouna
Salah, avec ses enfants qu'elle place chez sa mère et qu'elle récupère
parfois pour les élever tant bien que mal. Mariée, pour Fatiha Maamoura,
qui fournit le deuxième témoignage de ce livre, et qui ne se remettra
jamais vraiment de son calvaire, elle qui fut atrocement battue et aux
trois quarts enterrée vivante à Hassi Messaoud.
Les agresseurs
n'étaient pas des inconnus, mais des épiciers de quartier, des employés
locaux, des voisins. Des hommes ordinaires. Procès, harcèlement,
menaces, peur de représailles ont formé pendant des années le quotidien
des malheureuses d'Hassi Messaoud, décrites par un quotidien comme des
prostituées.
Quelques lignes de réconfort fugaces apparaissent
parfois, vite noyées dans l'amertume des relations hommes-femmes en
Algérie.
L'histoire contée ici ne commence pas avec cette terrible
nuit du 13 juillet 2001, à Hassi Messaoud, grande cité pétrolière du
Sahara, au cours de laquelle 39 femmes furent sauvagement agressées,
frappées, violées. Une expédition punitive menée par trois cents hommes
encouragés par un imam local, sans autre raison que celle de s'attaquer à
des femmes seules. Des femmes modestes, venues travailler sur les sites
des sociétés étrangères installées au coeur de l'Algérie.
L'histoire
commence avant, à Oran l'industrielle, sous les traits de Rahmouna
Salah. Cette femme, qui figure parmi les victimes d'Hassi Messaoud,
remonte d'abord le fil de ses relations meurtries depuis bien longtemps
avec le genre masculin. Fille délaissée par son père, soeur maltraitée
ou rejetée par ses frères, épouse malheureuse, battue, et reniée.
Premières noces : "Il m'a annoncé la couleur de notre avenir commun :
pas de maquillage, d'épilation, de coiffeur, de sorties ou de visites."
Deuxième mariage : "Il y aura des conditions. Je serai le seul à décider
(...), prévient l'époux. Il n'est pas question qu'elle travaille, ni
même qu'elle sorte de la maison."
Survolés, les faits, les dates
rapportés par la comédienne Nadia Kaci n'ont guère d'importance. Le
récit est simple, à la va-comme-je-te-pousse. C'est le portrait d'une
vie amère, un cri de rage qui culmine après cette terrifiante nuit du 13
juillet 2001, et qui continue sur le ton du désespoir, quand il devient
impossible aux victimes d'obtenir réparation du drame. Seule, toujours,
pour Rahmouna Salah, avec ses enfants qu'elle place chez sa mère et
qu'elle récupère parfois pour les élever tant bien que mal. Mariée, pour
Fatiha Maamoura, qui fournit le deuxième témoignage de ce livre, et qui
ne se remettra jamais vraiment de son calvaire, elle qui fut atrocement
battue et aux trois quarts enterrée vivante à Hassi Messaoud.
Les
agresseurs n'étaient pas des inconnus, mais des épiciers de quartier,
des employés locaux, des voisins. Des hommes ordinaires. Procès,
harcèlement, menaces, peur de représailles ont formé pendant des années
le quotidien des malheureuses d'Hassi Messaoud, décrites par un
quotidien comme des prostituées.
Quelques lignes de réconfort
fugaces apparaissent parfois, vite noyées dans l'amertume des relations
hommes-femmes en Algérie.
L'histoire contée ici ne commence pas
avec cette terrible nuit du 13 juillet 2001, à Hassi Messaoud, grande
cité pétrolière du Sahara, au cours de laquelle 39 femmes furent
sauvagement agressées, frappées, violées. Une expédition punitive menée
par trois cents hommes encouragés par un imam local, sans autre raison
que celle de s'attaquer à des femmes seules. Des femmes modestes, venues
travailler sur les sites des sociétés étrangères installées au coeur de
l'Algérie.
L'histoire commence avant, à Oran l'industrielle, sous
les traits de Rahmouna Salah. Cette femme, qui figure parmi les
victimes d'Hassi Messaoud, remonte d'abord le fil de ses relations
meurtries depuis bien longtemps avec le genre masculin. Fille délaissée
par son père, soeur maltraitée ou rejetée par ses frères, épouse
malheureuse, battue, et reniée. Premières noces : "Il m'a annoncé la
couleur de notre avenir commun : pas de maquillage, d'épilation, de
coiffeur, de sorties ou de visites." Deuxième mariage : "Il y aura des
conditions. Je serai le seul à décider (...), prévient l'époux. Il n'est
pas question qu'elle travaille, ni même qu'elle sorte de la maison."
Par Anis Allik,
publié le 12/02/2010 à 13:00 - mis à jour le 15/02/2010 à 14:33
RYAD KRAMDI/MILLEMO/MAXPPP
pour L'Express
L'émotion submerge rapidement
Fatiha (en bleu) et Rahmouna (en voile), lorsqu'elles évoquent cet
épisode.
Près d'un site pétrolier
du Sahara, une centaine d'hommes lynchent un groupe de travailleuses, à
la suite du prêche virulent d'un imam. Rencontre avec deux victimes qui,
bravant les tabous, témoignent dans un livre-document.
Un
deux-pièces, quelque part près d'Oran, dans le nord-ouest de l'Algérie.
Trois femmes sont assises dans un obscur petit salon, où flotte une
odeur de soupe et de détergent. Un épais foulard sur les cheveux, la
maîtresse des lieux débarrasse la table du midi et sert le café avec
raideur.
Oranaise de souche, mère divorcée, Rahmouna, aujourd'hui
âgée de 44 ans, a travaillé pendant cinq ans comme femme de ménage et
cuisinière, à proximité du chantier pétrolier de Hassi Messaoud, une
ville perdue dans le désert algérien. Avec Fatiha, une amie proche, âgée
de 35 ans, elle y a mené une rude vie d'ouvrière. Des centaines de
femmes vivaient là-bas, à la recherche d'un salaire décent. Elles y ont
vécu un cauchemar.
38 femmes en proie à des
criminels déchaînés
Cette nuit du 12 au 13 juillet 2001, Rahmouna
et Fatiha étaient chez elles, comme chaque soir, dans leurs maisons du
bidonville d'El Haïcha, près de Hassi Messaoud. Dans cette favela
saharienne au toponyme horriblement prédestiné (El Haïcha veut dire
"bête sauvage" en arabe algérien), elles vont connaître l'horreur. Avec
36 autres femmes, elles sont la proie de criminels déchaînés.
Un imam intégriste
leur avait mis dans la tête que toute femme seule, ne pouvait être
qu'une prostituée
Pendant près de cinq heures, aux
cris d'"Allah Akbar" et d'appel au "djihad", elles sont tabassées,
injuriées, violées, souillées et mutilées par une horde de voyous
"talibanisés". Un imam intégriste leur avait mis dans la tête que toute
femme travaillant et vivant seule, "portant hijab ou pas", ne pouvait
être qu'une prostituée et une menace pour la sérénité de la communauté.
Ils commettent l'innommable.
Comédienne et militante féministe,
Nadia Kaci a suivi leur combat et publie ce mois-ci en France leur
témoignage (1). L'épisode atroce est connu en Algérie et déjà fait
l'objet d'un film (2). Mais l'originalité du livre tient au récit mené à
la première personne: le drame est raconté "de l'intérieur", par deux
survivantes. Neuf ans après, l'horreur est intacte.
Les
assaillants étaient une centaine, explique Rahmouna: "Ils m'ont lacéré
les cuisses et le ventre. Tout mon être et tous mes membres étaient en
sang. Ils étaient plusieurs sur moi." Fatiha intervient: "L'un d'eux, un
monstre, m'a jetée sur son épaule comme une bête d'abattoir et traînée
jusqu'au cimetière proche pour me violer, en menaçant de m'égorger avec
un morceau de ferraille." Ce soir-là, conclut Nadia Kaci, l'une et
l'autre sont "laissées pour mortes".
Depuis lors, beaucoup des
survivantes vivent dans le silence et la honte. Elles craignent les
représailles et restent victimes de l'opprobre social. Rahmouna et
Fatiha auraient pu retourner à l'existence auxquelles elles semblent
destinées - celle typique des filles de condition modeste, privées
d'enfance, sorties de l'école avant l'âge, jetées dans l'univers violent
des mères répudiées et rendues coupables de mariages ratés. Il en sera
autrement.
Raconter le calvaire
Rahmouna et
Fatiha refusent de baisser les bras. Dans la douleur, bravant le mépris
et l'ignorance, elles font le tour des tribunaux autour de Hassi
Messaoud et racontent leur calvaire afin de confondre les auteurs du
crime et leurs complices. Pour rappeler à la bonne société, aussi,
qu'elles ne sont "ni des prostituées ni des femelles dépravées", mais
des victimes d'individus "imbéciles et barbares".
DR
Laissées
pour mortes, le lynchage des femmes de Hassi Messaoud, éditions Max
Milo
A l'issue d'un procès, en 2004, trois hommes sont
condamnés à des peines de prison - huit, six et trois ans respectivement
- tandis que six autres sont acquittés. "Surtout, précisent-elles, 20
condamnations à vingt ans, 4 à dix ans et une à cinq ans l'ont été par
contumace". Ces coupables-là courent toujours. Rahmouna et Fatiha
craignent chaque jour d'en croiser un dans la rue. Elles cherchent à
tourner la page, sans pour autant oublier: "Nous avons refusé d'être
sacrifiées une deuxième fois, disent-elles. C'est l'essentiel."
Ces
dernières années, Fatiha a épousé un ancien collègue de travail qui l'a
soutenue dans son épreuve. Cette union lui a permis de se réconcilier
avec ses parents, qui ne voulaient plus entendre parler d'elle.
Rahmouna, elle, regrette de ne pas avoir pu revoir son frère aîné avant
la mort de celui-ci. Il l'accusait d'avoir sali la réputation de la
famille. Elle aurait tant voulu lui expliquer...
(1) Laissées pour mortes, témoignages
recueillis par Nadia Kaci. Editions Max Milo, 2010.
(2) Vivantes,
long-métrage de Said Ould Khelifa sorti en Algérie en 2008.
Het emiraat van Borgerokko is dichtbij! en De Winter is hun profeet!
Tegenwoordig moet je om in Vlaanderen bekend te worden op minder dan één
uur gewoon een keukenhanddoek rond je hoofd binden, een zonnebrilleke
van bij Kruidvat op de neus zetten een baard (al of niet vals) hebben en
een djellabake met daaronder een paar witte sportkousen en een paar
gewone schoenen dragen. Vervolgens verstoor je een lezing van één van de
twee zogenaamd linkse azijnpissers, de heren Barnard en of Vanistendael
mits het roepen van wat onduidelijke kreten waarin vooral het woord
allah valt te onderscheiden en je haalt binnen de kortste keren de
voorpagina's van alle kranten, de headlines van de televisies en je
wordt zelfs het hot item van de duidingsprogramma's. In je interviews
raaskal je d'r maar wat op los dat je de sharia wil invoeren in
Vlaanderen en uiteindelijk in gans Europa tot op het Witte Huis. Je
schaft de democratie af omdat de kiezers toch allemaal dommekloten zijn
en je schaft elke inspraak af omdat allah het toch al allemaal voor ons bedacht heeft. Groot succes verzekerd! Barnard en zijn maatje slaan ook helemaal tilt en wauwelen in haast even godsdienstige
termen dat ons aller Filip De Winter eigenlijk een profeet was en dat
hij dit als eerste allemaal had zien aankomen. Je gelooft je eigen oren
en ogen niet. De algemene verdwazing heeft dus inderdaad toegeslagen! De
ene gek roept tegen de andere gek. Op straat worden we dat stilaan
gewoon. In de media eveneens maar meestal gaat het dan toch om personen
die amper een ei kunnen bakken maar dan plots in de talrijke kook- en
restaurantprogramma's uitgeroepen willen worden tot de nieuwe Escoffier
(die ze trouwens niet kennen). Maar nu zijn er toch een aantal
"intellectuelen" bij betrokken. We hebben het hier dus duidelijk NIET
over de keukenhanddoekbrigade van het emiraat van Borgerhout maar over
twee niet eens slechte (Integendeel zelfs) schrijvers en de burgemeester
van een wereldhaven!
Over de strapatsen van deze laatste die
steeds meer afglijdt naar repressieve prietpraat en straffen lezen we
deze dingen:
BRUSSEL - De stad
Antwerpen spant een kort geding aan tegen de website Sharia4Belgium na
het verstoren van de lezing van Benno Barnhard aan de Universiteit
Antwerpen (UA). Dat meldt het Antwerps schepencollege. De website is
intussen offline gehaald.
'De stad, die toeziet op de
veiligheid en het respect voor de wetten, met inbegrip van de
mensenrechten, kan niet aanvaarden dat de vrije meningsuiting ondermijnd
wordt. Om dergelijke voorvallen in de toekomst te voorkomen, spant de
stad nu een kort geding aan tegen Sharia4Belgium. In dat kort geding zal
Antwerpen vorderen dat alle inbreuken op de vrijheid van meningsuiting,
de antidiscriminatiewetgeving of de antiterorismewetgeving bestraft
worden met een dwangsom van 25.000 euro', aldus het schepencollege.
Tegelijkertijd
worden evenementen die een mogelijk risico vormen, voortaan onderworpen
aan een meldingsplicht. De stad gaat ook onderzoeken op welke wijze er
bijkomende (financiële) sancties op zulke overtredingen in het
politiereglement kunnen worden opgenomen.
Website offline
De
controversiële website sharia4belgium
is niet meer bereikbaar. Wie naar de pagina surft, krijgt een
vermelding dat de pagina bevroren is. Het is momenteel niet duidelijk
door wie de site offline is gehaald.
Gisteren kondigde minister
van Binnenlandse Zaken Annemie Turtelboom (Open VLD) aan dat de site
permanent zou gevolgd worden. Als er sprake was van strafbare feiten
zouden die worden doorgespeeld aan het gerecht.
Sharia4begium is een
Antwerpse moslimorganisatie die meent dat Europa uiteindelijk zelf zal
kiezen voor de invoering van de sharia als oplossing voor alles. De
website lanceerde de oproep om de lezing van Benno Barnard aan de
Antwerpse Universiteit te verstoren. Begin januari werd in
Groot-Brittannië de Britse tegenhanger Islam4uk verboden op basis van de
antiterreurwetgeving.
In onze linkse vlegeltijd hebben wij
ettelijke lezingen verstoord van "rechtse luitjes" zoals Front National,
VMO, Occident, Jeune Europe, NEM tot de Were-di, wiking-jugend,
stahlhelm en Sint Maartensfonds. Als we dat nu zouden doen bij
tunnelleke Janssens zouden we dus 25.000 euro aan ons broek krijgen. En
dat in de naam van de vrije meningsuiting...Allez Janssens, ge zit hier
niet in een reclamebureau affichekes te tekenen, hé manneke. Is er nog
nooit een rel geweest tijdens de zitting van de Antwerpse gemeenteraad? En nu er een paar roeperkes opdagen op zo een chique lezing van
weldenkend links en waarschijnlijk fatsoenlijk rechts komt er een
stadsvordering in kortgeding tegen anti-discriminatie, anti-terrorisme
en inbreuken op de vrije meningsuiting....25.000 euro kost dat dan. Man,
man man...
en om onze Ollandse vrienden wat bij te
lichten over hun inlands product dat hier wat Wilderse klanken komt
slaken publiceren we graag een interview met hun Benno B. Gelieve hem
misschien tegen statiegeld terug te willen nemen?
BRUSSEL - INTERVIEW SCHRIJVER BENNO BARNARD
REAGEERT 'De moslims die mijn lezing verhinderden, formuleerden mijn
stelling nog het best van al. De islam kan niet omgaan met provocatie en
debat', zegt de Nederlandse schrijver Benno Barnard.
Van
onze redacteur
De titel van de lezing die u van plan was te geven
aan de Universiteit Antwerpen luidt 'Lang leve God, weg met Allah'. De
lezing gaat in de eerste plaats over de joods-christelijke traditie.
Waarom hebt u voor die titel gekozen?
'Uiteraard maak ik in de
titel gebruik van de retorische techniek van de provocatie. Een kenmerk
van de joods-christelijke traditie is het debat. Die wisselwerking gaat
terug tot het Oude Testament en heeft geleid tot de verlichting, het
humanisme en de democratie. Provocatie is de meest heldere vorm van het
oneens zijn. Onze hele cultuur bestaat daaruit.'
'De islam kent
dat debat niet. Om dat verschil duidelijk te maken, schakel ik de
metafoor van Allah in.'
De islam is met andere woorden een
ondemocratische religie.
'De echte islam kent de mogelijkheid tot
democratisering niet. Er bestaan democratisch gezonde moslims, maar die
houden zich niet aan de strikte regels van de islam. De sharia (islamitische
wetten, red.) staat beschreven in de Koran en het zijn die wetten
die de echte islam predikt.'
'Er is een citaat van Kemal Atatürk (de
stichter van de seculiere Turkse staat, red.): De islam, die
absurde theologie van een immorele bedoeïen, is een rottend kadaver dat
onze levens vergiftigt., En zo kan ik u er nog geven van onverdachte
lieden die kritiek hebben op de islam. Secularisering is in strijd met
de islam zoals die vanuit Mekka en Medina is ontstaan.'
'En al
die onzin over die echte islam, kun je aan de universiteit van
Antwerpen bestuderen in het kader van het actief pluralisme. Een aantal
van de leden van Sharia4Belgium studeert aan de UA. Zo zijn ze de lezing
ook op het spoor gekomen. Of dacht u dat die buiten de universiteit
werd gevolgd?'
Had u liever uw lezing gegeven of vindt u het
incident sterker dan uw voordracht?
'Dit was de beste lezing die
ik kon geven. Ik spreek twee zinnen en geraak niet verder omdat ze
'Allahoe akbar' ('God is groot', red.) beginnen te roepen. Welkom
in de toekomst! Door hun actie hebben ze een deel van mijn stelling
geformuleerd.'
In 2004 riep u samen met andere publicisten op
niet te stemmen op het (toenmalige) Vlaams Blok. Vorig jaar gaf u Filip
Dewinter gelijk met zijn kritiek op de islam. Wat heeft u veranderd?
'Ik
heb de islam grondig bestudeerd, door de Koran te lezen maar ook door
de lectuur van andere boeken. Tegenwoordig vind ik dat Filip Dewinter
een profeet is. Vroeger noemde ik hem een racist, maar toen droeg ik
oogkleppen. Hij heeft bijzonder vroeg ingezien wat de ware aard van de
sharia is. Als belgicist ben ik wel geen minnaar van Vlaams Belang.'
Wat
bent u dan wel? 'Ik heb me al vaak een linkse conservatief
genoemd. Ik pleit voor een linkse emancipatie. Veel linkse mensen zijn
eigenlijk rechts zonder dat ze het weten. Uit een verkeerd begrip van de
sociale werkelijkheid steunen ze moslims. Dan krijg je op een gegeven
moment feministes die de boerka verdedigen. Het onderwijs is verpest
door een verkeerd gelijkekansenbeleid van de sociaaldemocraten. Ik ben
het tegendeel van een racist.'
'Dit hele verhaal is in
theorie nog het ergst van al voor de gematigde moslims. Een van de
agenten van gisteren (woensdag, red.) is moslim, en die werd
uitgescholden voor verrader.'
Was u eigenlijk vooraf gewaarschuwd
dat bescherming nodig zou zijn?
'De politie had contact
opgenomen met de universiteit. De cel veiligheid had de berichten op de
website van Sharia4Belgium opgemerkt en wist ook dat de Jongeren voor
Islam via sms opriepen tot de boycot.'
Bent u dan nog geschrokken
van het incident?
'Wat dacht je? Op het moment zelf lijkt het zo
onrealistisch dat het precies is alsof je naar jezelf kijkt op
televisie. Achteraf begint het pas te dagen. Een geluk dat ik
lijfwachten had, anders kon ik vandaag niemand te woord staan.'
Leuke
man die Benno maar lijdt dus aan hersenverweking...
ANTWERPEN -
De Universiteit Antwerpen ontkent in een persmededeling
met klem dat de sharia wordt
onderwezen in de postacademische vorming voor islamleerkrachten.
Sommigen hadden dit gesuggereerd in het debat rond het Barnard-incident
aan de UA woensdagavond.
De
postacademische vorming 'Verdieping in de islamitische godsdienst' werd
opgericht om islamleerkrachten in het secundair onderwijs een verdieping
op academisch niveau te bezorgen over de islam in de context van onze
westerse maatschappij.
'Op die manier wil de UA de kwaliteit van
het onderwijs in Vlaanderen over de islam verhogen en vermijden dat
radicale buitenlandse groepen varianten van de islam in Vlaanderen
zouden kunnen propageren in een onwetenschappelijk en
politiek-islamitisch opleidingsaanbod', stelt de bevoegde professor
Walter Nonneman.
'De Vlaamse overheid financiert dit programma,
dat Koran- en Hadith-wetenschappen, islamitische theologie, filosofie en
recht, maar ook diversiteit en pedagogische vaardigheden omvat. De UA,
die hiervoor samenwerkt met de Executieve van de Moslims van België,
staat borg voor de academische kwaliteit van het programma. Van een
onderricht in de sharia is dus
hoegenaamd geen sprake', besluit Nonneman.
en
als je de videoreportage van het incident bekijkt valt het met de
bedreiging nog wel mee en had hij ook zonder lijfwachten vandaag ook wel
krasse taal kunnen spreken. En natuurlijk heeft Benno en Geert recht op
hun eigen mening zonder te moeten bedreigd worden. Maar laat ons van
een mug geen olifant maken. En dat gezever van die zogenaamde salafist
met zijn kruidvatzonnebrilleke is niet meteen de voorbode van een
islamistische Vlaamse staat. En die pipo die zich Abu-Imran laat noemen
zou misschien eens iets moeten lezen over deze Abu-Imran ...namelijk
Nu Alexander De Croo verkaarde dat de regering best mag vallen over
B-H-V gaan we op zoek naar intelligent leven elders dan in Belgistan. We
lezen dat onze Ollandse vrienden zich zorgen maken over het feit of
Olland nog wel bestuurbaar zal blijven. Daar hoeven ze volgens ons
helemaal niet over te piekeren en ze kunnen steeds naar hun zuiderburen
kijken als ze ooit zouden menen dat de toestand bij hen echt hopeloos
wordt. Spring effe de grens over, trek jullie unoxmuts wat dieper over
de oortjes en kijk rustig wat rond. Je zal je eigen angsten zeer snel
onder controle krijgen. Wees daar maar zeker van! Intussen snuisteren
we wat bij jullie rond en we vonden dus inderdaad niet alleen sporen
van intelligent leven maar ook een volledig intelligent plan. Zoals onze
Ollandse lezertjes intussen wel zullen weten draagt het laatste
zogenaamde intelligente plan hier in de Zuidelijk Nederlanden de
poëtische naam "Oosterweelverbinding". Maar intussen weten we niet echt
zeker meer of dit gaat over een gigantische brug dan wel over een
gigantische tunnel...zo zien jullie dus dat intelligentie en
duidelijkheid hier in het zuiden geen synoniemen zijn. Bij jullie vallen
deze twee eigenschappen vaak wel samen zoals onderstaand voorbeeld
uitvoerig bewijst. We zeggen hier dus zeker niet dat dit idee zou moeten
overgenomen worden hier bij ons in Gent of Antwerpen bijvoorbeeld want
we beseffen maar al te scherp dat dit pure fictie is. Hier is de armoede
momenteel geen thema dat de krantentitels haalt. B-H-V daarentegen wel.
Hier denkt men trouwens dat eens B-H-V is opgelost de financiële
wereldcrisis meteen ook van de baan zal zijn. Ollandse vrienden,
willen we jullie nog even de alarmbelprocedure uitleggen of het systeem
van de belangenconflicten? Of willen we Wilders compleet kranjorum maken
met een privécursus over de gescheiden bevoegdheidspaketten? Jullie
zeggen het maar. Intussen lezen we plannen en deze vinden we heel erg
goed en slim en nuttig en navolgbaar...verder doen unoxmutsen jullie
zijn echt wel bestuurbaar!
Gepubliceerd: 1 april
2010 14:16 | Gewijzigd: 1 april 2010 14:18
Door onze redacteur
Karel Berkhout
Amsterdam, 1
april. In Amsterdam komt een medicijnenbank, die gratis of goedkope
medicijnen zal verschaffen aan mensen met weinig geld. Dit is een
initiatief van enkele kerken, artsen en de Voedselbank in de Amsterdamse
binnenstad.
Steeds meer mensen vallen tussen wal en schip, vooral
doordat allerlei medicamenten niet meer worden vergoed, zegt
coördinator Annemiek van Bemmelen van de Voedselbank. Van Bemmelen noemt
een aantal slaapmiddelen, antidepressiva en medicijnen tegen epilepsie.
Patiënten worden bijvoorbeeld geacht het gebruik van slaapmiddelen na
een tijdje af te bouwen, maar veel mensen kunnen gewoon niet slapen van
de sores.
Medicijnenfonds
De
initiatiefnemers beginnen met een medicijnenfonds, dat onlangs is
opgericht. Ze zoeken ook naar mogelijkheden overtollige medicijnen in te
zamelen en alsnog te gebruiken.
Het medicijnenfonds
vergoedt medicijnen voor onder anderen illegalen, daklozen, onverzekerde
immigranten uit bijvoorbeeld Oost-Europa en mensen met een kleine
uitkering. Een arts van Kruispost, een hulporganisatie voor daklozen,
schrijft een recept uit en het fonds voorziet dit van een stempel. Met
dit recept kan de patiënt medicijnen halen bij een apotheek in het
centrum.
Afspraken
We hebben
daarover afspraken met verschillende apotheken, vertelt Eugène Brussee,
een van de initiatiefnemers. Hij is diaken van de Sint-Nicolaaskerk,
die zich net als veel andere kerken in Amsterdam ontfermt over
kansarmen. Een dakloze wordt bijvoorbeeld opgenomen en geopereerd. Het
ziekenhuis scheldt dan in veel gevallen de rekening kwijt, maar zo
iemand heeft nog wel veel verband nodig. Dat zou hij zelf moeten
betalen.
Samen met vertegenwoordigers van de
protestantse kerken benaderde Brussee de Voedselbank met het idee voor
een fonds. De Voedselbank heeft veel ervaring met de distributie van
etenswaren die bijvoorbeeld supermarkten niet meer nodig hebben. Iets
dergelijks proberen de initiatiefnemers nu ook op te zetten met
medicijnen.
We zijn in gesprek met ziekenhuizen en
apotheken in Amsterdam om te zien of wij de medicijnen die over zijn
kunnen krijgen.
Borstimplantaten, taliban en het emiraat van de Kaukasus
Het zijn weer topdagen voor het Belgische Surrealisme. De
Oosterweelverbinding die van brug tot tunnel wordt omgetoverd om de
Vlaamse regering te redden maar die zich uiteindelijk toch nog tot brug
zou kunnen transformeren indien de tunnel niet realistisch zou blijken.
Een studie over de tunnel blijkt niet eens nodig... 14 dagen voor de
definitieve oplossing van ons lievenlingsprobleem B-H-V door
loodgieter-trekpaard Jean-Luc gooit Bourgeois een bom in het kiekenkot
en wil de drie franstalige burgemeesters in de Vlaamse rand niet
benoemen...voldoende om Vlamingenhater bij uitstek Maingain elke Vlaming
voor nazi uit te schelden. Mooi mooi mooi is dat allemaal. We willen
nog eens zo goed en bereidwillig zijn al die narren er aan te
herinneren dat we wel in de diepste economische crisis sinds de jaren
dertig zitten. De werkloosheid begint stilaan recordhoogten te halen, de
inflatie begint weer te stijgen, de staatsschuld wordt weer vertrouwd
gigantisch, de armoede neemt met de dag toe, bedrijven maken van sluiten
hun core-business en wat doet Belgistan? Zich druk maken over B-H-V en
mekaar verwijten naar het hoofd slingeren dat je d'r puur misselijk van
wordt. De echte problemen aanpakken? Maar nee toch! Volgende keer
stemmen we toch langs Vlaamse kant op de frikandelverkoper bij uitstek
BDW (Niet te verwarren met BHV!) Wel wij geven dus geen commentaar op
zoveel pure zever. Wij gaan naar het paradijs van de 77 maagden waar
onze jongens pal staan en onze grenzen verdedigen. Weliswaar op een paar
duizend kilometers afstand van Manneken Pis. Maar dat moet natuurlijk
kunnen. We gaan dus een tripje maken naar Afghanistan waar Decrem
blijkbaar een permanent pretpark voor het Belgistaanse leger wil
oprichten. We gaan op bezoek in de gevangenissen ter plekke. Kan steeds
van pas komen als vergelijkingsmateriaal voor gedetineerden die al
klagen omdat ze hier met 4 op 4 vierkante meter moeten zitten. Doetjes
en watjes zijn dat die inlandse klaagbeesten. Moet je maar eens lezen
dat het allemaal nog erger kan. Zelfs op niet-volwassenen: http://www.counterpunch.org/porter03312010.html
Where
Two-Thirds of Boy Inmates are Brutalized
Inside
Afghanistan's Jails
By GARTEH PORTER
Nearly two of every three male juveniles arrested in
Afghanistan are physically abused, according to a study based on
interviews with 40 per cent of all those now incarcerated in the
country's juvenile justice system. The study, carried out by U.S.
defense attorney Kimberly Motley for the international children's rights
organization Terre des Hommes, reveals a justice system that subjects
juveniles, many of whom are already innocent victims, to torture, forced
confessions and blatant violation of their rights in court.
Motley, who may be the only practicing Western defense
attorney in Afghanistan, tells me that the study shows the need for
alternatives to introducing juveniles into what she calls the "injustice
system". The author personally interviewed 250 of the 600 juveniles in
jails and rehabilitation centers across the country, including half the
80 girls and 40 percent of the 520 boys, as well as 98 professionals
working in the system.
Although
only two of the girls interviewed reported being beaten by police, 130
out of the 208 boys under the age of 18 interviewed said they had been
beaten. The interviews were carried out by Motley in 28 provinces from
September through December 2009.
Those statistics parallel the findings of a study
published by the U.N. Children's Fund and the Afghanistan Independent
Human Rights Commission in 2008, which found that 55 percent of boys and
11 percent of girls reported having been beaten upon their arrest.
Virtually all the male juveniles said the police
beatings were aimed at forcing them to sign a confession. They said they
had signed either while being beaten or threatened with being beaten,
and that the confessions were then used to convict them.The testimony of
the juveniles themselves on brutalization by police was consistent with
Motley's interviews with juvenile court judges. Forty-four per cent of
the judges interviewed indicated that juveniles complained routinely
about torture and physical abuse by police officers. Another 33 per cent
refused to answer when asked whether they had heard such
complaints.
Many of the boys
interviewed by Motley reported that they been beaten by several police
simultaneously. In one case, a 17-year-old said he was "kicked liked an
animal" by six or seven policemen after his arrest.One juvenile charged
with putting up signs around the city threatening terrorist acts told
Motley that he signed a confession only after having been subjected to
electric shock and hung from the ceiling by the National Security
Police. The torture continued for more than two months, according to the
boy.
The prosecutor in the case
admitted to Motley that she had not only been aware of the accusations
of torture but had seen marks on the boy's body indicating that the
confessions had indeed been obtained under torture. The
prosecutor further acknowledged that no witnesses or other evidence had
been presented in support of the charges against the boy.
The judge in the case told Motley that when asked in
court why the case had not been dismissed as required by Afghan law, the
prosecutors admitted that it was because they were afraid of the
National Security Police and felt they had no choice.
In addition to the male juveniles who had signed coerced
confessions by their thumbprint, 24 per cent of all the male and female
juveniles interviewed told Motley they had signed confessions prepared
by police without realizing it until they had gone to court. In some
cases, they were tricked into signing a blank sheet of paper which was
then used for the confession.
Almost
half the children brought before a court in Afghanistan are also denied
the right to speak in their defence, according to Motley's study.
Forty-seven percent of those interviewed, including 62 percent of those
in the western region, were not allowed to testify on their own behalf.
One of the male juveniles denied the right to testify in
court was a boy charged with pederasty, or sexual relations between an
adult male and a child. As is often the case, he was the victim of rape,
after having been kidnapped by three adults, all of whom were released
and never charged. When the boy tried to explain in court that he
was raped, he was told by the judge not to speak or even look at her,
Motley recounts. The attorney for the child "barely spoke out for him,"
and he was sentenced to five years in jail. Motley also found,
however, that 71 per cent of the judges surveyed expressed the view
that, if a juvenile remains silent in court when asked questions by a
judge, they must be guilty.
Mohammad
Ibrahim Hassan, a human rights activist in Afghanistan for two decades,
told me the bias against presumption of innocence is deeply imbedded in
Afghan culture. "A majority of the people in Afghanistan are against the
presumption of innocence," he said in a recent interview in Kabul.
In the Afghan justice system, he observed, "When they
arrest somebody, they think you have to expect the worst
punishment."
A recent visit to
the Kabul juvenile rehabilitation centre, on which this reporter was
accompanied by Motley, further confirmed the prevalence of brutalization
of juvenile males by police.
In one
the centre's male dormitory rooms, which was chosen at random, the 10
juveniles present were asked through an interpreter how many had been
beaten by police after their arrest.
Half of the boys raised their hands. One recalled having
been subjected to electric shock in order to get him to sign a
confession. "They put the cables on my toes and fingers," he said, "and
they turned on the electricity many times for a few seconds."
He agreed to sign, and the police handed him a piece of
paper on which to put his thumbprint.
Describing
his treatment at the hands of the police, another boy said, "They would
ask us, 'have you committed this crime?', and if we said no, they would
beat us."
En dan maar roepen en tieren
dat de taliban monsters zijn....op die manier worden zelfs wij fanatieke
fans van het kalifaat van de Kaukasus! En als we dan de zelfde dag nog
moeten vernemen dat om en bij de 500.000 Franse vrouwen met valse
tetten rondlopen waarvan er 30.000 x 2 dreigen leeg te lopen omdat er
gefoefeld werd met de siliconen van hun implantaat dan snakken ook wij
naar de sharia en de burka of zelfs naar wilde katholieke pastoors ...
Koch Industries has become a financial
kingpin of climate science denial and clean energy opposition, spending
over $48.5 million since 1997 to fund the climate denial machine,
according to an extensive report today by Greenpeace.
The Greenpeace report reveals how Koch Industries and
the foundations under its control spent far more than even ExxonMobil in
recent years to fund industry front groups opposed to clean energy and
climate policies. Koch spent over half the total amount -nearly $25
million - funding climate denier groups from 2005 to 2008, a period in
which Exxon only spent $8.9 million.
Greenpeaces attempt to lift
the veil of secrecy inherent to a private company like Koch Industries
is no easy task. Because it remains privately owned, Koch faces few of
the disclosure requirements designed to increase transparency among
publicly-traded companies.
That intentional secrecy allows Koch
Industries, the second-largest privately-held company in the United
States, to fly largely below the publics radar. Few Americans have
likely heard of Koch, even though it operates crude oil refineries and
pipelines across North America and owns such well-known consumer brands
as Dixie cups, Brawny and Quilted Northern paper products, Stainmaster
carpet, CoolMax and Lycra.
The companys founder, Fred Koch, who
once earned $5 million building oil refineries in the Soviet Union
during Joseph Stalins reign, was a co-founder of the libertarian John
Birch Society. Charles G. and David H. Koch, two of Freds four sons,
each now own 42% of the companys stock. According to 2009 Forbes
rankings, the Koch brothers are tied for the 19th-richest person in the
world, and for ninth-richest American, each worth between $14 and $16
billion, more than George Soros or the founders of Google.
The
Koch brothers use three foundations to spread Koch Industries
influence, including support for roughly 40 organizations that doubt or
downplay climate change or otherwise oppose policy solutions to build a
clean energy future. Greenpeace also notes that Koch Industries has
been the largest oil and gas industry contributor to electoral campaigns
since the 2006 election cycle, and its done its fair share of lobbying
as well. During the 2008 elections, Koch Industries contributed
over $1.8 million, 88% to Republican candidates. Kochs political action
committee (PAC) also spent more than $2.5 million on contributions to
federal candidates for that period, more than any other oil-and-gas
sector PAC.
Koch Industries has bankrolled Americans for
Prosperity to the tune of over $5 million since 2005. AFP known
primarily for its role in organizing the tea party movement in the U.S.
brought notorious climate denier Lord Christopher Monckton to the
Copenhagen climate summit as its guest speaker. Despite Lord Moncktons
reprehensible behavior in Copenhagen where he repeatedly compared
college students advocating for a clean energy future to Hitler
Youth and Nazis Americans for Prosperity continues to host
Monckton at its events in the United States, including a recent appearance in Wisconsin.
While in
Wisconsin on AFPs dime, Monckton booked a side gig at a GOP fundraiser
where he described
President Barack Obama as a monster. I wonder if David Koch
the second richest man in New York behind Michael Bloomberg - is even
aware that Kochs funding of AFP is in part providing support for
Monckton to run around the world labeling American college students
Hitler Youth and calling the President of the United States a
monster?
Koch was also one of the funders of the 2007 polar
bear junk science study authored by prominent climate deniers
(including Sallie
Baliunas, David
Legates and Tim Ball)
that claimed to prove that polar bear populations were not affected by
anthropogenic climate disruption in the Arctic. Dr. Willie Soon, one of
the non-peer-reviewed papers authors, disclosed in the
acknowledgements section that he had received direct corporate funding
for the work, stating W. Soons effort for the completion of this paper
was partially supported by grants from the Charles G. Koch Charitable
Foundation, American Petroleum Institute, and Exxon-Mobil Corporation.
Although
the paper was thoroughly debunked by actual experts on Arctic sea ice
and polar bears, many of the front groups funded by Koch and Exxon
rebroadcast the study widely, creating public confusion. The matter
came to a head when Sarah
Palin and her officers in the Alaskan government referenced the
Soon/Baliunas polar bear paper before it was even published in
Alaskas formal protest of efforts to protect the polar bear under the
Endangered Species Act. Both Soon and Baliunas have served as
spokespeople, advisors and/or board members of multiple Koch-funded
climate denial groups over the past decade.
The Greenpeace report
notes Kochs role in funding the Institute for Energy Research, which
was behind the Danish
study that attacked the viability of wind power. Greenpeace also
points out the role that Kochs web of climate denier groups played in
supporting, disseminating and promoting the Spanish study attacking
green jobs, including AFP, IER and the Heritage Foundation.
Greenpeace
has helped to shed some much-needed light on Koch Industries with this
report, providing several case studies, a detailed look at lobbying and
campaign expenditures, and other little known facts about the Koch
Brothers web of front groups.
If you thought you knew
everything about anti-science front groups from hearing about
ExxonMobils efforts over the years, think again. This expose of Koch
Industries serves up a heaping pile of unsavory evidence that the
climate denial industry is alive and well-funded, even with the scaling
back of ExxonMobils support.
More attention needs to be paid to
Koch Industries, and this report will hopefully encourage deeper
investigation into the Koch webs confusion campaign.
We hebben hoog bezoek gekregen op ons blogje. Na het verschijnen van
onze bijdrage over kindermisbruik in een Amerikaanse school voor dove
kinderen zagen we plots een bezoeker uit Vaticaanstad op onze lijstjes
verschijnen. Nu zijn we wel zo bescheiden niet onmiddellijk aan
Ratzinger zelf te denken eerder aan de Vaticaanse Internetpolitie die
het wereldwijde net afschuimt om te zien waar de duivel zijn listen
legt. Maar goed, het is allemaal hun volste recht en ze hebben daar
inderdaad wel een "hemelsgroot" probleem met hun verzameling perverten.
Nu geven we grif toe dat de meeste feiten niet altijd van recente datum
zijn maar dat maakt het precies wel heel interessant als fenomeen.
Sommige commentaren zoals we nog recent op Radio Vlaanderen
Internationaal hoorden verklaren immers dat we vandaag deze zaken van
enkele decennia geleden meten met de normen van vandaag. Toen was het
wel allemaal niet toegelaten maar Dutroux was nog niet gepasseerd en
patati en patata. Kortom pure bullshit. Zelf 12 jaar in een college
gezeten zonder enige klacht, wees gerust beste Vaticaanwatcher, maar het
fenomeen was bekend. Er liepen daar ook wel sommige goedmenende
priesters rond die je wilden privélessen geven hoe je nagelhygiëne er
moest uitzien of die maar al te graag knopen aan broeken naaiden. We
spreken dus zeer duidelijk over de fifties en de sixties...en de normen
waren toen identiek aan deze in het post-Dutrouxtijdperk. Wees daar maar
zeker van! Aan kinderen werd niet gepoteld en iedereen sprak daar,
weliswaar in bedekte en beschroomde termen over maar niet in het
bijzijn van kinderen. In de straat was er wel iemand die hiervoor
veroordeeld was en waartegen heel duidelijk gewaarschuwd werd om niks
aan te nemen en niet met hem mee te gaan en die man heeft zich trouwens
de rest van zijn leven zeer keurig gedragen maar er werd over gesproken
en er werd duidelijk over geoordeeld. Dit kon niet. Maar het instituut
"kerk" was machtig. Heel machtig, ontzettend machtig en iedereen was
daar bang voor. Het waren de jaren van opkomende welstand en met een
boterbriefje van de paster kwam je nogal vlotjes door de
selectieprocedure van heel wat grote bedrijven met een mooi salarisje en
werkzekerheid en een kaart van de juiste vakbond. De meesten dachten
toen dat de vakbond de Sint Michielsbond was trouwens. Dus je zat mooi
safe binnen de grote christelijke familie. Eén mooie netjes
georganiseerde levensverzekering. Je moest al wel een heel slecht
karakter hebben om deze levensverzekering op te zeggen en de ganse
weldenkende meute over jou heen te krijgen als er wat werd gefriemeld
aan je kind. Er waren wel andere middelen om dat te voorkomen mits enige
discrete aanpak zodat er geen al te grote schade geleden werd vooral
niet door de alom gerespecteerde dader. Maar je was toch maar bang van
de almacht van het instituut en aanverwante bijhuizen die je ganse leven
heel makkelijk tot de echte hel konden maken. Dus dat gezever over
andere normen is gelul van mensen die deze "mooie" tijd niet hebben
gekend. De normen waren indentiek maar de krachtsverhoudingen lagen
doodgewoon anders. Dat is de les die moet getrokken worden. Nu de macht
van de kerk is afgenomen ten voordele van de gewone rechtsspraak en
zelfs de meest simpele duif maar al te goed beseft dat hij en zij ook
wel rechten hebben is de zaak aan het rollen. Bij wie moest je in de
vijftiger jaren gaan aankloppen als je een klacht wilde indienen in een
provincienest? En zelfs in een grote stad? Even nadenken? En als het al
door meneer de polies op zijn Remingtonneke tot een verslagske kwam bij
wie kwam het dan terecht? Gans die lange ketting zat vergeven van
luitjes die je verslagske de verkeerde richting in konden sturen. De
gewone brave burger is nooit zo stom geweest om dat niet te beseffen. En
dat was niet alleen de situatie in Vlaanderen maar overal in Europa en
waarschijnlijk ook in Amerika. Dus laat ons een kat een kat noemen
maar inderdaad niet iedereen over de zelfde kam smeren want dat is
inderdaad niet correct. Een prachtig voorbeeld van zulke
wereldvreemdheid dat zo eigen is aan bepaalde kerkelijke kringen is de
reactie van eminent theoloog Jurgen Metdepenningen die een mooie
bijdrage heeft geschreven in De Standaard van vandaag. Wereldvreemder
kan nog moeilijker en je zal maar een slachtoffer zijn van grijpgrage
pastoorsvingertjes en dit dan lezen...we laten jullie zelf oordelen of
zet jullie even in de plaats van een ouder wiens kind is lastig gevallen
en we beweren niet dat alles onzin is wat hier beweerd wordt maar als
communicatiestrategie zou het zeker geen eerste prijs halen vrezen we...
Een Kerk van gezonde minnaars
SCHANDALEN
ZIJN ROTTE PLEKKEN, DE APPEL IS GEZOND
maandag
29 maart 2010
De schandalen worden ook gebruikt om een algemene
afkeer van de Kerk te etaleren. ap
De Kerk bestaat niet uit louter heiligen, zoveel
is duidelijk na de recente pedofilieschandalen. Maar ook de
tegenstanders van de Kerk tonen zich op dit moment niet van hun mooiste
kant, vindt JÜRGEN METTEPENNINGEN, die als katholiek het recht
opeist daartegen te reageren.
Kerkschandalen dreigen steeds het beeld te creëren van een
schandaalkerk. Sommigen geven dat beeld graag nog een duwtje in de rug.
Laatst (DS 26 maart) nog Oscar van den Boogaard, auteur van onder
meer de roman Meer dan een minnaar. Maar zelf duidelijk geen
minnaar van het méér! En het mocht wel ietsje meer zijn, afgelopen
vrijdag in zijn column. Daar goot hij sans gêne het kind met het
badwater weg. Kort samengevat gaat zijn 'visie' als volgt: de Kerk wordt
geleid door een schijnheilige man, die absoluut geen enkel vertrouwen
waard is, laat staan dat heel de Kerk die hij leidt dat al waard zou
zijn. De recente boost van beschuldigingen van kindermisbruik door
katholieke geestelijken en het net dat zich zogezegd zelfs rond de paus
zou sluiten, geldt als argument voor de vereenzelviging van kind en
badwater. Als katholiek voel ik bij de actualiteit en het lawaai van
verschillende commentaarstukken verontwaardiging, die me tot vier
beschouwingen brengt.
Emotioneel oneerlijk
Ten
eerste: de Kerk is niet te vereenzelvigen met haar leider en ook niet
met de ontsporingen die binnen haar schoot hebben plaatsgevonden, en
beide - paus en ontsporingen - zijn op hun beurt niet op dezelfde lijn
te plaatsen. In verschillende commentaarstukken word ik als katholiek
getroffen door zoveel emotionele en intellectuele oneerlijkheid. Immers,
ook al is de paus het opperhoofd van de Kerk, de Kerk is veel meer dan
de paus. En al zijn er heel wat verwerpelijke zaken gebeurd binnen de
Kerk, de Kerk is veel meer dan die misstanden. Naast de misplaatste
reductiefouten, leidt bij degenen die ze maken de zogezegd 'logische
redenering' tot de conclusie dat de paus en de verwerpelijke zaken op
eenzelfde hoogte staan. Ik stel deze redenering aan de kaak. Wie in de
val van de reductie stapt, dreigt niets af te (willen) weten van de
rijke kanten van de Kerk en vervalt in zwart-witdenken. En daarmee wil
ik de zwarte kanten niet verdoezelen of 'ontkerkelijken'.
Ten
tweede: geloof en Kerk zijn onafscheidelijk. Ik begrijp niet dat men een
radicale scheiding maakt tussen het geloof waarbij Christus centraal
staat, en de Kerk die dat geloof belijdt. Met de bijbelse briefschrijver
Paulus kan ik niet anders dan geloven dat Christus het hoofd is van de
Kerk. Wat heeft het ook voor zin om geloof en Kerk van elkaar los te
wrikken? Het is immers eenvoudiger dan het lijkt: er zou geen Kerk zijn
zonder geloof, en er zou geen geloof meer zijn zonder Kerk. Het geloof
is trouwens het eerste en voornaamste wat we aan de Kerk te danken
hebben. Het is tevens haar grootste schat en bestaansreden. Waarom dan
terugkeren naar de slogan 'Jezus ja, Kerk neen', of 'geloof ja, Kerk
neen', of 'christendom ja, katholicisme neen'? Zinloos, want het is
alsof men de pit van de appel wil scheiden. De rotte plekken in de appel
maken nog niet dat de appel weggegooid hoeft te worden. Door de enorme
mediaheisa dreigt op dit vlak echter het juiste onderscheidingsvermogen
verder in crisis te geraken.
Ten derde: van alle rotte plekken in
de appel behoort seksueel misbruik door geestelijken tot de ergste en
al helemaal als het in de doofpot wordt gestoken. Dergelijk misbruik en
schuldig zwijgen is door niets of niemand goed te praten. Ook niet door
verantwoordelijken binnen de Kerk. Zowel de paus in zijn brief aan de
Ierse katholieken als de Antwerpse bisschop Johan Bonny heeft in die zin
vorige week klare taal willen spreken, en dat deed deugd. In België
bestaat er al een decennium een kerkelijk meldpunt voor seksueel
misbruik, waardoor ons land vandaag niet in het middelpunt van de
aandacht staat. Dergelijk meldpunt kan helpen op de weg om zowel iedere
daad van seksueel misbruik als iedere misplaatste beschuldiging ervan zo
scherp mogelijk te veroordelen.
Zoekend en tastend
Ten
vierde: vergeten we niet dat de Kerk voornamelijk bestaat uit 'gezonde'
minnaars: mensen die zoekend en tastend geloven, die afhankelijk van
het thema en de eigen achtergrond weifelend of overtuigd vasthouden aan
de leer van de Kerk, die dankbaar zijn voor alles wat binnen de Kerk aan
goeds gebeurt, die eucharistie vieren en die zich optrekken aan de
gemeenschap die daar samenkomt in Gods naam. De Kerk is geen gemeenschap
van louter heiligen, noch van louter mensen die doodzonden begaan. De
Kerk tilt zichzelf soms ver boven haar menselijke mogelijkheden uit,
maar blijft soms ook ver onder de maat. Ongezonde minnaars zijn degenen
die hun kerktaak misbruikt hebben door zich bijvoorbeeld te vergrijpen
aan kinderen, of degenen die 'de Kerk' goedpraten of alles wat in haar
schoot mis is gegaan 'goedzwijgen', of degenen die op grond van wat fout
gaat in de Kerk hun eigen afkeer voor de Kerk willen etaleren. Heel
veel gezonde minnaars hebben pijn van wat de ongezonde minaars zeggen en
zwijgen, doen en laten.
Indien de Kerk gereduceerd wordt tot
alles wat mensen niet aanstaat over wat de kerkleiding zegt over
seksualiteit en tot alles wat kerkmensen op seksueel vlak hebben
mispeuterd, hebben katholieken het recht om op te staan en de puntjes op
de i te zetten.
JÜRGEN METTEPENNINGENWie? Theoloog
aan de faculteit Godgeleerdheid, KU Leuven. Wat? De Kerk krijgt
meer kritiek dan ze verdient. Waarom? Pedofilieschandalen
inspireren antiklerikalen tot een oneerlijke afrekening.
Moesten
we meer geld in onze lade hebben, betaalden we deze godsvrezende man
een reis naar Amerika om aan de dove kindjes van weleer deze deskundige
uitleg te doen...ze zullen zich waarschijnlijk, als bij mirakel, plots
veel beter voelen... We vrezen dat de kerk (zonder hoofdletter wat ons betreft) gereduceerd zal worden tot een stelletje excuuszoekers voor iets dat doodgewoon moet duidelijk verketterd worden. Men heeft daar immers een eeuwenlange traditie van in de ban slaan en verketteren. Wel doe dat nu eens met iets waarmee iedereen het eens zal zijn behalve, tja behalve wie??? Wat kon met heksen, tempeliers, katharen, joden, en de ganse ongelovige wereld kan nu eens tegen een klein groepje doodgewone misdadigers van gemeen recht worden gebruikt en voor dat slag mensen doet met handschoentjes aan van hier tot ginder....walg...Dat kan slechts betekenen dat men in sommige regionen van het instituut niet echt gelooft in wat er wordt verkondigd aan de schaapjes. Nogmaals walg...
