Wat betreft DEXIA moet iemand ons toch eens uitleggen hoe het komt dat DEXIA in Belgistan nog op 4/4/2008 een ronkend perscommuniqué mag verspreiden over de goedkeuring door het controleorgaan van de banken (CBFA) van haar interne modellen voor de berekening van haar eigen middelen terwijl er in het rapport van de Franse financiële waakhond CFA van 2010 duidelijk staat dat :
«En 2007 et jusquen 2008, la communication financière de Dexia crédit local est restée évasive sur la montée des risques, dont le directeur général et certains administrateurs avaient eu connaissance. Elle a passé sous silence les infractions à la réglementation en vigueur sur le suivi du risque de liquidité, en particulier au premier semestre 2008.»
Wij zijn één en al oor
4/01/2008
Dexia obtient l'agrément de la CBFA pour l'utilisation de ses modèles internes
Page Content
La Commission bancaire, financière et des assurances (CBFA - Belgique), en tant qu'autorité de contrôle sur une base consolidée du groupe Dexia, a approuvé l'utilisation de la méthode fondée sur les notations internes - approche avancée (AIRBA - Advanced Internal Ratings Based Approach) pour le calcul des exigences de fonds propres au titre du risque de crédit dans le cadre du Pilier 1 de Bâle II.
A partir du 1er janvier 2008, le groupe Dexia utilisera cette méthode pour le calcul des exigences de fonds propres pour le risque de crédit et la publication de ses ratios de solvabilité.
Dexia, une banque européenne, leader mondial du financement public local
Le groupe Dexia (www.dexia.com) est né en 1996 de l'alliance de deux acteurs de premier plan en Europe dans le domaine du financement des pouvoirs publics locaux : le Crédit local de France et le Crédit Communal de Belgique. Avec une capitalisation boursière de EUR 27,1 milliards au 30 juin 2007, Dexia se classe parmi les quinze plus grands établissements financiers de la zone euro. A la même date, le groupe compte plus de 34 000 collaborateurs, répartis dans 37 pays. Dexia jouit d¿une des meilleures notations de crédit du secteur bancaire. La stratégie de développement de Dexia repose sur deux piliers : la banque universelle en Europe (Belgique, Luxembourg, Slovaquie et Turquie) et les services financiers au secteur public local et les financements de projets au niveau mondial.
Fausses informations financières données au marché, manquement aux règlements de lAutorité des marchés financiers (AMF) et de la Banque de France Telles sont, en substance, les conclusions dun rapport confidentiel que Libération sest procuré, et évoqué par le quotidien belge le Soir, au sujet de Dexia. Dans ce document établi par les inspecteurs de lAutorité de contrôle prudentiel (ACP) - lorganisme chargé de réguler le secteur bancaire - lancienne direction de la banque franco-belge y est présentée comme directement responsable, mais aussi ses dirigeants actuels ainsi que les commissaires aux comptes. Ce document, terminé en avril 2010, aurait dû logiquement donner lieu à louverture dune enquête judiciaire. Or, curieusement, il na été transmis ni à lAMF ni au parquet de Paris.
«suivi». Si le cheminement du rapport a été tortueux (lire ci-contre), son contenu est sans appel.«Nombre de constats relatifs aux modalités de gestion des positions de produits dérivés sont susceptibles de contrevenir aux dispositions du règlement 97-02 [de la Banque de France, ndlr], du code monétaire et financier et du règlement général de lAMF», écrivent les inspecteurs. Avant de détailler : «En 2007 et jusquen 2008, la communication financière de Dexia crédit local est restée évasive sur la montée des risques, dont le directeur général et certains administrateurs avaient eu connaissance. Elle a passé sous silence les infractions à la réglementation en vigueur sur le suivi du risque de liquidité, en particulier au premier semestre 2008.»
Et de conclure : «Dans ces conditions, il semble que linformation donnée au public nétait pas exacte, précise et sincère et que lémetteur navait pas porté à la connaissance du public des informations privilégiées susceptibles davoir une influence sur le cours des instruments concernés.» En clair, Dexia aurait menti sciemment au marché, en sous-estimant ses risques de connaître une crise de liquidité. Or, cest ce qui sest produit à deux reprises (en 2008 et 2011).
Dans le détail, la banque est dabord accusée davoir mis en uvre une stratégie irresponsable, en ayant acheté pour plus dune centaine de milliards deuros un portefeuille dobligations et de titres complexes. Non seulement il sagissait dinvestissements «qui se sont écartés de la logique de financement des collectivités locales», notent les inspecteurs de lACP, mais, en plus, ces actifs ont mis en péril léquilibre financier de la banque. «Ils pèsent sur la liquidité de la banque dans la mesure où ils sont conservés pour éviter de dégager une perte», est-il écrit.
Autre reproche, Dexia ne savait pas combien valaient ces produits, au moment de leur achat, ni une fois quils sont devenus invendables Selon les inspecteurs «le stock de produits dérivés sans modèle de valorisation est très important», et dautres produits sont «valorisés avec des méthodes non satisfaisantes ou tout le moins non validées en interne». Au total, cela concernait, à la fin 2009, au moins «50 milliards deuros de nominal».
«surévaluation». Plus que des erreurs, il sagirait selon les enquêteurs dune politique délibérée : «Tout se passe comme si Dexia minimisait volontairement les ressources allouées aux travaux de développement et de validation des modèles», écrivent-ils. Et daprès eux, les directions successives se satisfaisaient davoir peu de personnes dans les services de contrôle interne.
Le résultat, cest que la valeur du portefeuille de Dexia était trop optimiste. Linspection de lACP, qui a refait les calculs, estime la «surévaluation» à «au moins 2 milliards deuros», ce qui a permis de gonfler «artificiellement les fonds propres du groupe».
Toutes ces accusations sont avant tout adressées à lancienne équipe de Dexia crédit local (DCL), virée après le premier sauvetage de Dexia, en octobre 2008. Soit Pierre Richard (ex-président de DCL) et Alex Miller (PDG de Dexia groupe). Mais les auditeurs Deloitte et Mazars sont aussi visés. Linspection note que le «modèle utilisé pour valoriser» certains titres ne «semble pas conforme aux techniques dévaluation» alors quil a été établi «avec laccord des commissaires aux comptes».
Mensonge. Dans ce concert de reproches, la direction qui a pris le relais après 2008, soit Jean-Luc Dehaene (président de Dexia et DCL), Pierre Martini (PDG de Dexia et administrateur de DCL) et Pascal Poupelle (directeur général de DCL jusquen 2010), nest pas épargnée. Ainsi, les inspecteurs estiment que linformation communiquée par létablissement dans son rapport annuel 2008 est en partie fausse. Or ce document a été publié le 15 avril 2009, six mois après le changement déquipe. De plus, linspection accuse Pascal Poupelle davoir menti sciemment à son autorité de contrôle. «Dans un courrier adressé au secrétariat général de la Commission bancaire en date du 4 septembre 2009, le directeur général de létablissement a communiqué une sous-estimation du volume des transactions pour lesquelles la banque ne dispose daucun modèle de valorisation.» Il sagirait dune «communication de renseignements inexacts» qui constituerait «une infraction» aux «dispositions pénales du code monétaire et financier (article L 571-4)». En clair, il existerait de nombreux délits, pas encore prescrits, avec des responsables déjà désignés. De quoi, normalement, intéresser la justice.
Zullen de Fransen wel slagen waar de Belgistanen falen?
en wat niet lijkt te lukken in ons eigen Belgistan lukt misschien in Frankrijk...een onderzoekscommissie naar het voorbeeldige beleid bij Dexia... we kijken er reikhalzend naar uit. En misschien zeggen ze daar ook dat ze net het zelfde opnieuw zouden doen in de zelfde omstandigheden???
DEXIA : Le Parlement français entérine le texte sur Dexia
Le Parlement français a entériné mardi soir le projet de loi de finances rectificative qui autorise l'Etat à apporter des garanties au plan de restructuration de la banque franco-belge Dexia afin de faciliter son démantèlement.
Après les députés, les sénateurs ont adopté le texte mis au point la semaine dernière par une commission mixte paritaire (CMP) Assemblée-Sénat.
Tous les groupes ont voté le texte issu de la CMP à l'exception, tant à l'Assemblée qu'au Sénat, des communistes et apparentés.
Le texte de la CMP reprend en partie la version votée par le Sénat où la gauche est désormais majoritaire. Il impose ainsi des contreparties à un soutien des banques.
Les établissements de crédit bénéficiant d'un soutien public ne pourront verser de bonus ou stock-options à leurs dirigeants et seulement des dividendes en titres et non en numéraire à leurs actionnaires, ces restrictions s'appliquant au 1er janvier 2012.
Le plan de démantèlement de Dexia prévoit que la France, la Belgique et le Luxembourg apporteront 90 milliards d'euros de garanties pour assurer ses besoins de financement dont 60,5% pour la Belgique, 36,5% pour la France et 3% pour le Luxembourg.
Lors de la première lecture à l'Assemblée toute la gauche avait voté contre. Ce même texte, modifié par la commission des Finances du Sénat où la gauche est désormais majoritaire, avait été ensuite voté à la quasi unanimité par la haute assemblée.
Le président du groupe PS de l'Assemblée, Jean-Marc Ayrault, a demandé mardi la création d'une commission d'enquête parlementaire sur "les aventures de Dexia et de ses dirigeants".
Terwijl vandaag wordt beslist of we met zijn allen naar de haaien gaan omwille van het formidabele bestuur in sommige landen waaronder het onze trouwens, maar toch ook van clowns als de Italiaanse bungabunga-man lezen wij hier formidabele uitspraken van onze eigen politieke circusartiesten zoals Francis Vermeiren... De raad van bestuur van de Gemeentelijke Holding die meer gelijkenissen vertoonde met een bijeenkomst van een maffiaclan dan met degelijk bestuur, laat staan beheer van onze belastingsgelden, zegt via haar spreekbuis vermeiren dat ze opnieuw het zelfde zou beslissen indien zich de zelfde omstandigheden zich zouden voordoen. Dit is natuurlijk de idiootste uitspraak van het jaar. Als je geld leent bij een bank om vervolgens haar aandelen te kopen om haar te redden, dan tussen twee champagneglazen in de wet aanpast die deze onwettige praktijk moet legaliseren om nog eens bij de zelfde bank om juridisch advies te vragen en -want het is nog niet gedaan- 13% dividend belooft op deze belegging in een periode dat de helft van 13% al als een half mirakel wordt bekeken op de financiële markten, dan en pas dan ben je een ofwel rijp voor de psychiatrie ofwel schuldig aan financieel gesjoemel met belastingsgeld ofwel lid van een criminele organisatie...Wij opteren voor het laatste, in het besef dat dit wel het moeilijkst zal te bewijzen zijn. Maar diegenen die dan nog durft voor het parlement en voor de voltallige pers beweren dat hij in de zelfde omstandigheden opnieuw het zelfde zou doen...die kwiet moet tegen zichzelve in bescherming worden genomen en onmiddellijk gecolloceerd en verzorgd. Die man -we trekken het woord "kwiet" terug- is psychisch verward en niet meer verantwoordelijk voor daad en woord...afvoeren al dan niet in dwangbuis en absoluut verbod op drank en nicotine! Als het dan nog zou kloppen dat de raad van bestuur van Dexia niet op de hoogte werd gebracht van de renteswaps dan hoort de Dexiadirectie die voor het achterhouden van deze informatie enkel en alleen thuis in de gevangenis van Vorst. Met zijn vieren in een cel en een nachtemmer!
Hoorzitting Gemeentelijke Holding: geen sprake van fout of schuld
dinsdag 25 oktober 2011, 19u55
Voorzitter van de Gemeentelijke Holding Francis Vermeiren verdedigt het beleid dat de bestuurders van de holding de voorbije jaren hebben gevoerd. Vermeiren meent dat er geen sprake is van schuld of fout. De raad van bestuur van Dexia was ook niet op de hoogte van de renteswaps die de bank doorvoerde, zei hij.
Als u mij zou vragen of we in dezelfde omstandigheden opnieuw hetzelfde zouden doen, zegt ik ja, zei Vermeiren dinsdag op een hoorzitting van de commissie Financiën van het Vlaams Parlement.
Vermeiren herhaalde meermaals dat de strategie van de holding er steeds op gericht was om Dexia, de huisbankier van de gemeenten, te verankeren en er zo voor te zorgen dat er een specifieke bank bleef die de gemeenten helpt bij de financiering van hun investeringen.
Vragen over bestuur van de Holding
De Gemeentelijke Holding (GH), één van de aandeelhouders van Dexia, gaat in vereffening als gevolg van de problemen daar. De voorbije dagen rezen er vragen over de manier waarop de holding is bestuurd. Zo vonden sommigen het niet kunnen dat de holding geld ging lenen om in aandelen te beleggen.
Vermeiren zei dat de lening van 500 miljoen euro die de GH in 2008 bij Dexia bank leende om Dexia te redden niet onwettig was. Hij las daarover een brief voor van de juridische dienst van Dexia. Ook leningen die zijn afgesloten voor andere participaties waren volgens Vermeiren te verantwoorden.
Ondanks overheidssteun in de vorm van waarborgen bleef de Gemeentelijke Holding de voorbije jaren slabakken. Volgens Vermeiren heeft hij daarover een onderhoud gehad eerder dit jaar met Luc Coene, gouverneur van de Nationale Bank. Coene schreef in mei nog een brief naar de verschillende regeringen in ons land met de oproep een structurele oplossing te zoeken voor de Holding.
Renteswaps
SP.A-fractieleider John Crombez vroeg of de raad van bestuur op de hoogte was van de zogenaamde renteswaps. Dat zijn kredieten die banken onderling uitwisselen en waarvoor onderpand moet worden opzijgezet. Op die manier moest Dexia vlak voor de jongste crash 46 miljard euro extra reserveren.
De raad van bestuur van Dexia was niet op de hoogte van de renteswaps die de bank doorvoerde, aldus Vermeiren. Door de renteswaps werden miljarden aan liquiditeit uit de bank gezogen.
De commissie Financiën hoopt met de hoorzitting meer zicht te krijgen in het hele verhaal rond Dexia en de Gemeentelijke Holding. Verschillende oppositiepartijen willen er een onderzoekscommissie van maken. Voorzitter Eric Van Rompuy heeft het idee van de onderzoekscommissie nog niet afgeschoten, maar on hold gezet.
Van bij het begin hamerden we hier in dit blogje op het feit dat er in Belgistan geen enkel duidelijk energiebeleid was en is. Zelfs niet eens een aanzet tot... Vandaag publiceren we met veel plezier en met niet meer dan een kleine muisklik een artikel in de Financieel Economische Tijd, niet meteen de opvolger van de Volksgazet van vroeger maar toch... En we vinden dat er in dat artikel inderdaad nagels met koppen geslagen worden. Zo mogen er alle dagen artikels verschijnen ipv al dat gejammer en gesnotter over de monopoliepositie van Electrabel...dit biedt een mogelijke denkpiste en is dus een constructief voorstel waarop verder kan gebroed worden...
Elke aanzet tot beter energiebeleid is welkom
De Tijd - 22-10-2011
Franky Van Hamme
Elke aanzet tot beter energiebeleid is welkom
Het goede idee van Bruno Tobback voor een publieke aankoopcentrale voor elektriciteit kan beter.
Sp.a-voorzitter Bruno Tobback haalt zijn wetsvoorstel van 10 mei 2011 boven water om stappen te zetten in het openbreken van de Belgische markt voor stroomproductie. Het voorstel beoogt de oprichting van een openbare aankoopcentrale voor elektriciteit. Het idee duikt regelmatig op, maar nooit zo concreet als nu. De federale onderhandelingen leveren een perfecte timing.
Een openbare aankoopcentrale zou een vennootschap zijn in handen van de overheid, die nucleaire en steenkoolproducenten oplegt om aan die centrale stroom te verkopen tegen een basisprijs plus een redelijke vergoeding ('kost+'-prijs). De centrale verkoopt de stroom dan door op de energiemarkt.
De discussie over onze interne energiehuishouding is tot nu toe vooral een tocht geweest door de barre woestijn, met af en toe een luisterend oor. De vraag is echter eenvoudig: hoe vervangen we dringend onze oude energieparken door nieuwe investeringen?
Het opbergen van de geplande bouw van de gascentrales door meerdere marktpartijen bewijst namelijk dat het zeer moeilijk is om te concurreren met afgeschreven kerncentrales, en zelfs met kolencentrales.
NAGEL
Door volhardend te zijn in de energiesector en telkens op dezelfde nagel te blijven slaan, kan men iets doen aan de marktwerking en de herverdeling van de output van onze elektriciteitscentrales. Het vijf jaar oude idee van de aankoopcentrale als single buyer kan een van die nagels zijn: het idee blijft relevant en - wat nog opvallender is - door gebrek aan nieuwe of betere oplossingen, blijft het actueel.
Het wetsvoorstel van Tobback is een aanzet. Wel moet in het voorstel nog wat ruimte komen voor het toewijzen van de besteding van de inkomsten, en dat mag niet worden beperkt tot alleen windmolenparken op zee.
We kunnen bovendien nog iets leren van onze nuchtere noorderburen, die jaarlijks de projectrendementen in de gaten houden, opdat er net voldoende subsidie wordt gegeven in verhouding met de geldende energieprijzen. Die rendementen mogen, zeker in die fase, redelijk hoog zijn. Om de projecten te kunnen realiseren, zijn immers grote en complexe inspanningen nodig. Eens die parken er staan, moet men ook waken over hun betaalbaarheid.
DOODSTEEK
Men dient wel een onderscheid te blijven maken tussen de afgeschreven kern- en kolencentrales en de andere. Het idee om alle in België geproduceerde stroom aan te kopen via de aankoopcentrale tegen een basisprijs is dan ook niet wenselijk. Nieuwe centrales zijn immers nog niet afgeschreven, en werken aan veel hogere kosten per kilowattuur. Dat zou de doodsteek betekenen voor vele projecten. Ook dient de aankoopcentrale tijdelijk van aard te zijn, tot er een aanvaardbare marktwerking wordt bereikt.
Om het idee nog meer zuurstof te geven, doen we enkele voorstellen.
Geef bedrijven die investeren in nieuwe productie een deel van de productieoutput van de aankoopcentrale, op het moment dat ze de investering bouwen. Zo kunnen ze onmiddellijk in de markt actief worden, in plaats van te moeten wachten tot hun centrales klaar zijn.
Laat bestaande grootschalige producenten niet toe een controleparticipatie te hebben in de centrale. Dat vooral om ervoor te zorgen dat in de toekomst meerdere evenwaardige partijen zich op de markt kunnen ontwikkelen. Want minstens voor basislastcentrales is dat nodig.
GROOTVERBRUIKERS
Industriële grootverbruikers moeten ook worden beschouwd als belanghebbende partijen in de verdeling van de output van de aankoopcentrale. Privé-initiatieven volstaan in niet.
Leg ook doelstellingen op om nieuwe investeringen op gang te brengen. Bijvoorbeeld 30 procent vervanging van ons productiepark op tien jaar.
Het oprichten van een openbare aankoopcentrale voor elektriciteit is dus een goed idee, maar vergt een grondige uitwerking.
Dat energie ook macht is, zal voor niemand nog een verrassing zijn. Dat we zowat de hoogste elektriciteitstarieven in Europa betalen, maakt het thema eens zo relevant. Hopelijk is het wetsvoorstel het begin van een beleidswijziging in het voordeel van de bedrijven en de burgers.
André Jurres
n Is CEO van NPG Energy en oprichter en voormalig CEO van Essent Belgium. Coauteur is David Haverbeke, specialist energierecht en partner bij advocatenkantoor Lydian.
n Vinden dat het idee van een aankoopcentrale grondiger uitwerking verdient.
n Doen aanvullende suggesties.
Een openbare aankoopcentrale voor elektriciteit mag maar een tijdelijke oplossing zijn, tot er een aanvaardbare marktwerking is.
After two nurses are arrested at Occupy Chicago, nurses union will protest at Mayor Rahm Emanuel's office
By Erin Meyer, Tribune reporter
October 24, 2011
Outraged by the arrest of two nurses and a union organizer volunteering at the Occupy Chicago protest over the weekend, National Nurses United is planning a protest at Mayor Rahm Emanuel's office Monday.
The group, the nation's largest union of registered nurses, is calling on its membership in Chicago to picket City Hall on Monday morning to demand that misdemeanor trespassing charges against the nurses and all of the protesters be dropped.
The two nurses arrested were among a larger group marching with Occupy Chicago protesters and later set up a tent to provide first aid.
It was the wrong move," RoseAnn DeMoro, the group's executive director, said Sunday. "We were there to make sure if the occupiers get harmed, they have first aid."
DeMoro said the nurses' arrest will only serve to strengthen her organization's commitment to the Occupy movement.
"The nurses are angry, and it's made us double our resolve," she said.
DeMoro said nurse volunteers have set up tents at Occupy protests in San Francisco, Los Angeles and New York without any arrests.
Occupy Chicago protesters, angered by what they characterized as harsh treatment by police, voted late Sunday to join the nurses' demonstration.
By 8:30 p.m. Sunday, police said almost all of the 130 people arrested the night before had been released on bail, but some remained in custody.
Police confirmed that several of the protesters arrested Saturday night were also charged in the first round of Occupy Chicago arrests last weekend. Those people are being held on bail violations, Officer Daniel O'Brien said.
It's likely that the protesters arrested for a second time will remain in jail until they go before a judge at a bond hearing, police said.
The legal stakes were higher for those who stood their ground Saturday than for the first 175 people arrested, who were given a court date and quickly released.
"I don't think a lot of people were ready for what happened," said Keith Moens, an out-of-work Chicago Public Schools teacher. "It was scary."
The protesters spent several hours in four large holding cells at the police station before being fingerprinted, photographed and booked into jail, Moens said. There they waited while police ran background checks, he said.
"I didn't intend to get arrested," said Moens, 60, of Arlington Heights. "I got caught up in the moment with all of these kids."
Moens said had he known what was in store for him, he would have left the park to avoid arrest.
A small contingent of Occupy Chicago organizers gathered outside the police station where the protesters were being held Sunday afternoon. They cheered as protesters trickled out of the jail.
"This is an attack on the core of what it means to be an American citizen," said protester Patrick Robinson, 24. "We condemn (Emanuel's) gross violation of the human rights of those arrested."
On Sunday evening, Chicago police issued a statement defending its handling of the protest.
"The Chicago Police Department works diligently to safeguard the constitutional rights of all persons. Members of the Chicago Police Department uphold the highest standards of police conduct, and this extends toward individuals in the exercise of their First Amendment rights," the statement said.
Humboldt Park resident Kate Palmer said she is not deterred by her night in jail.
"I am proud of what we're doing, and I would do it again," said Palmer, adding that she believes police are dealing with protesters more harshly to discourage others. "There will be more arrests."
occupy....Chicago is nog steeds Chicago van Al Capone al heet hij nu Emanuel Rahm
In Amerika, je weet wel dat land waar iedereen rijke en beroemd is, is men er in geslaagd om verplegers en verpleegsters op te pakken die instonden voor de medische ondersteuning van de betogers van "occupy chicago". Terecht wijzen de betogers erop dat zelfs in oorlogstijd verplegend personeel met rust moet worden gelaten. Dit is meestal een fictie in oorlogszones maar in vredestijd tijdens vreedzame betogingen...is nooit eerder vertoond....America is beautiful natuurlijk...
Press Releases
Nurses Condemn Chicago Mayor Emanuel for Arrest Of Nurses, Medical Volunteers at Occupy Chicago
For Immediate Release October 23, 2011 RNs to Picket Mayors Office Monday Morning at 10 am
Registered nurses from across the U.S. today condemned Chicago Mayor Rahm Emanuel for his decision to arrest nurse volunteers, as well as peaceful protesters, in a late night crackdown Saturday night at the Occupy Chicago protest.
NNU is asking supporters to call Mayor Emanuels office at 312-744-5000 and demand they immediately drop all charges against the nurses and other protesters, and stop the harassment and arrests of the nurses and others peacefully exercising their free speech rights. Nurses will also picket the mayors office at 10 a.m. Monday morning, at City Hall at the LaSalle entrance.
Nurse leaders of National Nurses United who set up a nurses station to provide basic first aid to Chicago protesters as NNU has done peacefully in five other cities across the U.S. were among the some 130 people arrested by Chicago police. The police also tore down the first aid station, and arrested scores of others who had peacefully assembled to support the station.
Even in wartime, combatants respect the work of nurses and other first responders. Yet Mayor Emanuel and Chicago seem to care as little about that tradition as they do in protecting the constitutional rights of free speech and assembly. said NNU Executive Director RoseAnn DeMoro. These arrests are disgraceful and unconscionable, and will not deter our nurses from continuing this mission, setting up the station again, and continuing to support the protests.
NNU first aid station in Chicago just before the arrests Saturday night
Emanuel has been perhaps the most aggressive mayor in the nation in repression of the occupy Wall Street movement with mass arrests on at least two occasions now. The Chicago Tribune Saturday reported that city officials are trying to send a message to world leaders of being tough on demonstrators in advance of upcoming meetings of G-8 and NATO leaders in May.
Instead of showing off for world leaders, and paying allegiance to protecting the economic interests of the top 1 percent, Mayor Emanuel should stop, and start representing the 99 percent, the people for whom the occupy movement has become a clear voice, DeMoro said.
NNU also has first aid stations now established at occupy protests in New Yorks Zuccotti Park, site of the first Occupy Wall Street protests, Los Angeles, Washington, San Francisco, and Detroit, and will be opening up others in coming days.
de dubbeldemocratie Belgistan en de groene stroomcertificaten, twee verhaaltjes
Vandaag vernemen we via de pers dat volgens bart Frit Belgiê geen democratie meer is maar twee democratiën...welwelwel. Zal een overdosis Tintin zijn zeker? We wachten trouwens op een eerste Vlaemsche reactie op op feit dat er steeds maar weer over Tintin wordt gesproken en dat de Holywood dus niet heeft gekozen voor voor het veel "eenvoudigere" Kuifje...Dat hebben we vast en zeker nog te goed na de uitvinding van de dubbeldemocratie. We kenden al een dubbelmonarchie in een ver verleden maar dat was niet hier in onze gewesten! Maar we zullen vandaag weer slecht nieuws moeten brengen van het energiefront. Zoals julle hier al een tijdje lezen, kennen we hier in ons Belgistan één van de meest ingewikkelde systemen op het vlak van onze energiebevoorrading. Een deel gewestelijke bevoegdheid en een ander deel federale materie...niet echt om de zaak overzichtelijk te houden natuurlijk. Maar ook ons systemme van Groene Stroomcertificaten waarover we hier nooit maar één goed woord hebben geschreven, staat onder grote druk. Dit systeem is al verantwoordelijk voor de spectaculaire stijging van de energieprijzen in Belgistan. Maar het dreigt nu helemaal te gek te worden. Alhoewel de meeste politici en andere energiegoeroes van de grote partijen zich uitsloven in het doorschuiven van de zwarte piet naar Electrabel begint iedereen stilaan te begrijpen dat dit verhaaltje niet helemaal klopt. Het zijn voornamelijk de politieke beslissingen ivm met zonnepanelen en groene stroomcertificaten die onze energiefactuur tot duizelingwekkende hoogtes drijven! De bijna-monopoliepostie van Electrabel is er natuurlijk maar je ken je de vraag stellen hoe die werd opgebouwd en of men dat dan toch niet eerder had zien aankomen...dat gedreig met het afromen van nucleaire woekerwinsten klinkt zeer populistisch en de gewone man kan zo hopen iets minder belastingen te moeten afdragen voor het dempen van de diepe putten die onze politici hier zo vlijtig hebben gegraven maar daar stopt het plaatje. Als Electrabel de kerncentrales inderdaad dicht doet zoals de wet voorziet, moet je plots niet beginnen te roepen dat het chantage is. Dat is het natuurlijk maar men vraagt er dan wel om. Eerst een akkoord sluiten rond het veel te lage 250 miljoen, vervolgens valt de regering en langs de politieke kant roept men dan plots "halt het was eigenlijk toch te weinig, we willen meer!" dat is niet echt vooruitziend noch getuigt het van grote staatsmansschap. Logisch dat een gigant als Suez dan meteen terugslaat, hoe onpopulair ze zich dan ook mee maken. Maar daar liggen ze in Parijs echt niet wakker van. Dat Electrabel verder zijn klassieke productie afbouwt helpt de zaal evenmin vooruit. In de grootste Vlaamse productie-eenheid, Ruien, draaien nog slechts twee eenheden van de zes. Die twee laatste eenheden dreigen eveneens dicht te gaan in 2012... Dat betekent dat samen met de zeer hoge Duitse vraag naar energie, Belgistan toch wel in problemen dreigt te komen in de eerstvolgende jaren bij sluiting van de drie oudste nucleaire eenheden. De zogenaamde specialisten mogen dan wel orakelen dat er even veel capaciteit is bijgekomen als dat er zal gesloten worden. Dit klopt als we enkel op- en aftelsommetjes maken van geproduceerde en te produceren MW. Het klopt echter niet op vlak van de productiekosten per geproduceerde MW. We dagen deze grote zieners uit om eens uit te leggen hoeveel een geproduceerde MW in een Warmtekrachtcentrale kost en hoeveel in een nucleaire centrale....Bovendien is een warmtekrachtcentrale er in de eerste plaats om bij een niet-energieproducerend bedrijf stoom te produceren en niet in de eerste plaats stroom met een R. Als zulke bedrijven geen stoom nodig hebben draait hun WKK-centrale niet. De vraag is dan of de centrale dispatching van Elia deze WKK-centrales kan inschakelen in hhun planning en dat is ons nog niet helemaal duidelijk, waarschijnlijk wel maar toch hadden we daar de specialisten wat meer gevens horen over vertellen. En tenslotte, een nucleaire centrale levert "baseload" dwz die dingen draaien 24/24u aan hoogste rendement en dat gedurende maanden om de basisbehoefte in te vullen. Een gasgestookte centrale of een WKK-centrale 24/24u gedurende maanden te laten draaien tegen hoogste rendement is gekkenwerk en kost dus enorm veel geld wat zich dus vertaalt in zeer hoge productieprijzen... Maar we laten jullie dus eerst kennismaken met de groens-stroomcertificatensaga...Dat zal ons ook weer een duit kosten als kleine verbruiker. Want het vernietigen van certificaten, iemand moet dat betalen en wie zal dat zijn? Juist ja...
BRUSSEL - Slechte tijd voor producenten van groene stroom en uitbaters van warmtekrachtcentrales. De prijs van hun certificaten is aan het instorten.
De prijs daalt omdat er miljoenen groenestroom- en warmtekrachtcertificaten op overschot zijn, stelt de Vreg vast. De Vlaamse regulator wijst erop dat er momenteel al ruim 1,6 miljoen groene stroomcertificaten en niet minder van 4,5 miljoen warmtekrachtcertificaten te veel zijn. Dat is te wijten aan de massale investeringen in zonne-energie en warmtekrachtinstallaties tijdens de afgelopen twee jaar.
Groenestroom- en warmtekrachtcertificaten worden toegekend aan wie in Vlaanderen hernieuwbare of groene stroom produceert. De verkoop ervan levert extra-inkomsten voor de producenten. Het is eigenlijk een subsidie omdat de verkoop van de elektriciteit zelf niet volstaat om rendabel te zijn.
De normale gang van zaken is dat deze certificaten opgekocht worden door energieleveranciers die elektriciteit verkopen aan de eindverbruikers. De leveranciers zijn wettelijk verplicht om jaarlijks te bewijzen dat een deel van de elektriciteit die ze verkopen afkomstig is van Vlaamse producenten van groene energie en uitbaters van warmtekrachtcentrales. Het probleem is dat er veel meer certificaten zijn dan de leveranciers nodig hebben om de quota te halen.
Het duwt de waarde van de certificaten naar beneden. Een massa certificaten blijft onverkocht. Sommige producenten of bezitters van certificaten bieden ze zelfs niet aan in de hoop dat ze de volgende jaren de waarde van de certificaten opnieuw gaat stijgen.
De kans dat dit gebeurt is vrij klein, waarschuwt de Vreg. En aangezien de komende jaren de certificatenstroom nog groter wordt, dreigt een verdere daling van de certificatenwaarde.
De Vreg vreest dat de investeringen in hernieuwbare energieproductie in Vlaanderen zullen afnemen. Bestaande installaties kunnen zelfs stilvallen omdat ze niet langer rendabel zijn. En dat terwijl er in Vlaanderen nog heel wat investeringen nodig zijn om de elektriciteitsproductie tegen 2020 veel groener te maken.
Volgens voorzitter André Pictoel stoont de Vreg enkele voorstellen klaar die het tij kunnen keren. Dat gaat van het gevoelig optrekken van de quota voor de leveranciers tot het 'vernietigen' van de huidige certificatenoverschot.
Een groot deel van het huidige overschot zit overigens bij de distributienetbeheerders Eandis en Infrax. Die netbedrijven zijn verplicht de certificaten die toegekend worden aan zonne-energie op te kopen tegen een gegarandeerde minimumprijs. Ze recupereren momenteel een deel van de kosten via een doorrekening aan de eindverbruikers. Maar het resterende deel moeten ze binnenkrijgen door de certificaten te verkopen aan de leveranciers. En daar slagen ze niet meer in. Bij Eandis is de rekening al opgelopen tot 50 miljoen euro, is te horen.
De grote vrees bij de netbedrijven is dat ook windenergie- en biomassaproducenten bij hen komen aankloppen. Zoals voor zonne-energie zijn de distributienetbeheerders ook voor andere soorten hernieuwbare energie verplicht een minimumprijs te waarborgen. Voor windenergie is dat 90 euro per certificaat. De gemiddelde jaarprijs bedroeg voor 2010 iets meer dan 105 euro. Eandis wijst er echter op dat momenteel op de spotmarkt nog maar 85 euro wordt geboden.
Het beest van Tripoli is dus dood. Vermits het ginder een vroegere Italiaanse kolonie is werd de executie uitgevoerd op de vertrouwde manier zoals eerder Mussolini aan zijn einde kwam. alleen het ophangen bij de voeten ontbrak. Allemaal niet echt hartverwarmend te noemen evenmin als de voorpagina van De Morgen vandaag. We veronderstellen dat er echter niemand echt op gebrand was deze dictator een proces te gunnen. Iedereen is bij hem ooit op de muntthee geweest en het klootjesvolk zou de waarheid misschien moeilijker verteren dan de fabeltjes die vandaag de ronde doen. We hadden het al over de strapatsen van De Morgen met hun vrij walgelijke voorpagina...smaken en kleuren natuurlijk...maar wij vonden het er wel ver over...natuurlijk wie zijn wij? Maar de zelfde De Morgen maakt dan veel goed door een uitstekende opiniebijdrage te publiceren van de pen van Jos Leys, specialist bedrijfsethiek en onderzoeker aan het Center for Ethics & Value Inquiry van UGent. Een mondvol maar een man die een heel mooie analyse maakt van de situatie rond Dexia, de Gemeentelijke Holding en Arco. We laten het jullie met een copy en past-beweging zelf ontdekken: http://www.demorgen.be/dm/nl/2461/De-Gedachte/article/detail/1337141/2011/10/21/Dexia-spektakel-van-goklust-en-corruptie.dhtml
Dexia, spektakel van goklust en corruptie
21/10/11, 08u30
Jos Leys, specialist bedrijfsethiek en onderzoeker aan het Center for Ethics & Value Inquiry (CEVI) van de UGent, vindt dat de bestuurders van Dexia Bank, Gemeentelijke Holding en Arco thuishoren in de beklaagdenbank.
Het is niet omdat er een puinhoop ligt, dat iemand een fout heeft begaan. Het zou ook een tsunami kunnen zijn geweest. In het geval van Dexia en de met haar verbonden financiële vehikels was het dat niet. Hoewel sommigen een tsunami zullen claimen. De bestuurlijke fouten zijn dermate evident dat er geen ontkennen aan is. De reden ervan is gelegen in de onbekwaamheid, ongeïnteresseerdheid en mogelijk ook kwade trouw van de betrokken bankofficieren. Die blijkt nu van hoog tot laag. Er is de potsierlijke onbekwaamheid en cynische goklust aan de top zowel Arco als de Gemeentelijke Holding bleken gretige schrijvers van puts, en wel op een aandeel van wat zelf een hedgefund was, Dexia. Er is brede medeplichtigheid aan de transfer van Vlaams spaargeld naar Franse casino's en zwarte gaten. Er is de kwalijke verkooppraktijk in de kantoren.
Onbekwaamheid is makkelijk aan te tonen. Een van de bestuurders van Dexia Bank België gaf in privécorrespondentie blijk van een dergelijk gebrek aan elementaire financiële geletterdheid dat de impuls tot shorten bijna onweerstaanbaar werd. Een andere bestuurder verklaarde, enige tijd voor hij het bestuursmandaat opnam, dat hij niet bekwaam was in en geen belangstelling had voor financiële structuren.
Debiliserende loterij Niet alleen aan de kop is de vis rot. Recentelijk bezwoer een verkoper in mijn bijzijn dat een aandeel in Arco risicoloos was "omdat het niet op de beurs genoteerd is". Het doet er niet toe of hij blind is door domheid (wat is Arco anders dan een schelp voor beursgenoteerde beleggingen?) of zich ziende blind houdt omwille van de bonus, terwijl hij luistert naar de jaarlijkse lofrede voor 'het coöperatieve model' en 'het marktconforme dividend' dat haar aandeelhouders toestroomt vanwege Arco. Ook de bedenkelijke boekhoudpraktijk bij de GH, Arco en Dexia zelf is actief gevoerd door de beheerders en de dienstdoende kaderleden. De kwalijke verkooppraktijken bij Bacob en Dexia zijn actief gevoerd door mensen op het terrein in het oog van hun superieuren. De geheime tarieven voor spaarrekening en de debiliserende loterij om goudstaafjes zijn gedragen door de top én de basis.
Bovenmenselijke bonussen De onbekwaamheid van de bestuurslagen en functionarissen in de Arco-Dexiaconstructie laat zich makkelijk tonen. Met kwade trouw is dat moeilijker. Maar een redelijk mens kan niet anders dan tot kwade trouw besluiten wanneer hij demissionaire bestuurders hoort verklaren dat het al een puinhoop was toen ze arriveerden en dat er met alle wil van de wereld niets meer aan te verhelpen viel. Dat is manifest in tegenspraak met hun beweringen, kort geleden, dat er helemaal niets aan de hand is en dat zij, omdat ze het zo goed doen en zoveel waarde toevoegen, recht hebben op een bovenmenselijke bonus. Wel, dat is kwade trouw.
Ook is het contradictoir om zich nu onbekwaam te verklaren en eerder zitpenningen te hebben ontvangen. Want het is corrupt om een loon te aanvaarden voor een taak die men niet kan uitvoeren omdat men zich incompetent weet. De bestuurders hebben dus heel wat om rekenschap over af te leggen en de verwijten waartegen ze zich moeten verdedigen, klinken niet licht. Ze hebben recht op serene en eerlijke rechtsgang.
Voor de samenleving is het veel belangrijker om uit te maken hoe dit spektakel van corruptie is kunnen ontstaan. Hoe komt het dat wij ons geld, of als aandelenkapitaal, of als spaargeld, of als belastinggeld, hebben toevertrouwd aan een zootje ongeregeld dat een casino runt en zijn klanten beliegt? Onze onverschilligheid is de oorzaak.
Foute selectie en evaluatie We moeten beseffen dat de selectie en evaluatie van bestuurders problematisch was. Politieke gehorigheid was veel belangrijker dan intellectuele en morele competentie. Dat gold ook op de werkvloer: gehorigheid aan de lijn, hoe gortig ook, was belangrijker dan integere uitoefening van functie. Dus ook selectie en evaluatie van kaderleden zat grondig fout.
Om herhaling te voorkomen, is het nodig dat de samenleving zich systematisch bezint over de functie, de bemanning en de besturing van openbare banken. Daar sluitende processen voor ontwikkelen is veel effectiever dan het ontwerpen van nieuwe regelgeving of uitvaardigen van strenge straffen
we lezen hier met groeiend afgrijzen de excuses die beheerders, bestuurders en allerlei ander pluimvee die geacht werden de activiteiten van Dexia en de Gemeenstelijke Holding te controleren uit hun dikke duimen zuigen om ons ervan te overtuigen dat het allemaal de schuld van de wereldcrisis was en niet de hunne. Erg geloofwaardig komt dat natuurlijk niet over want niet alle banken zijn er zo slecht aan toe en wat de Holding overkwam overkomt enkel een beginnend monopolyspeler van 7 jaar. We hoorden hier decennialang zeggen dat de noeste Vlaming alles veel beter onder controle houdt dan de luie en verspilzuchtige Waal. Daarom doet het ons veel plezier te vernemen dat eigenlijk de enige die in de algemene vergadering van de gemeentelijke holding zinnige vragen stelde een Waal uit de gemeenste Châtelet is...Chatelet is een buurgemeente van Charleroi....we liggen hier dubbel...In Vlaanderen wordt dat gebied beschouwd als een soort maffieus Jurassicpark...Nu blijken ze daar de enigen te zijn die competent genoeg waren om de juiste vragen te stellen. Ge moet niet vragen...de Vlamingen zaten er weer bij als Baes Gansendonck -we vertalen hier even voor onze ollandse vrienden- "Baes Gansendonck is een roman van Hendrik Conscience, gepubliceerd in het jaar 1850. Het verhaal beschrijft het relaas van een rijke herbergier uit de Kempen die door zijn eigen hoogmoed en arrogantie ten onder gaat."
maar vandaag hebben we het over het feit dat je beter 30 jaar in een aftandse Waalse (yep cliché) mijn kon werken dan hier tien jaar bovengronds gezondheidswandelingen te doen. Je zal eerder stoflang krijgen van te wandelen dan porion te zijn in de mijn... Valt het jullie ook steeds meer op dat je vrijwel nog de enige bent in het gezelschap die zelf zijn ottomobiel moet betalen en tanken uit eigen zak? De meesten rondom mij hebben blingblingbedrijfswagen met alle toeters en bellen erop en tankkaart van de baas. Natuurlijk kost de baas dat minder dan loon uit te betalen want gans dat boeltje wordt in stand gehouden door het geld van de belastingbetaler. Van jou en mij dus... We zijn dus erg blij dat de Bond beter Leefmilieu een communiqué naar ons hart publiceerde over dit fenomeen. Wij stellen jullie dit al hoestend, kuchend en reutelend voor:
Vier miljard overheidsgeld voor Belgische bedrijfswagens
Het fiscaal gunstregime voor bedrijfswagens kost ons land jaarlijks 4,1 miljard euro of 1,2% van het bruto nationaal product. België is daarmee de absolute koploper in Europa. Dit blijkt uit een paper van het Deense onderzoeksbureau Copenhagen Economics in opdracht van de Europese Commissie. Bond Beter Leefmilieu vraagt dat deze uitzonderlijke begunstiging van bedrijfswagens door de volgende regering wordt teruggeschroefd. Dit kan bijdragen tot het reduceren van het overheidstekort en/of het verlagen van de lasten op arbeid, het halen van de klimaatdoelstellingen, het verbeteren van de luchtkwaliteit (ozonpieken en fijn stof) en tot het terugdringen van files.
4.000 tot 8.000 euro fiscale korting voor een auto
De huidige fiscaliteit zorgt ervoor dat bedrijfswagens 4.000 tot 8.000 euro goedkoper worden. Ook het gunstige regime voor het gebruik van tankkaarten stimuleert het gebruik van bedrijfswagens. Bovendien worden bedrijfswagens hoofdzakelijk voor privédoeleinden gebruikt. Slechts 20 tot 30% valt onder het zuiver professioneel gebruik. Door de fiscale voordelen voor bedrijfswagens worden er meer wagens gekocht en worden deze op hun beurt ook meer gebruikt. De gemiddelde bedrijfswagen is bovendien zwaarder en groter dan de privéwagen die hij vervangt. Dit betekent een extra hefboom voor meer emissies.
Tot 8% meer wagens en CO2 emissies
Het gevolg laat zich raden; een 3 tot 8% groter wagenpark en 4 tot 8% meer CO2-emissies in de hele EU. Ook de luchtkwaliteit wordt slechter en de congestie neemt toe.
België absolute koploper in Europa
De Deense economen berekenden ook dat dit fiscale gunstregime België 4,1 miljard euro, of 1,2% van het bnp, kost. Dit is het Europese record. Bovendien gaat het om een ondergrens; de studie houdt enkel rekening met verlies aan belastinginkomsten, niet met mislopen sociale bijdragen.
De studie geeft geen precieze Belgische cijfers over de impact op congestie, luchtkwaliteit of CO2-emissies.
Fiscaal gunstregime voor privégebruik bedrijfswagens afbouwen
Copenhagen Economics concludeert dat het absoluut noodzakelijk is het fiscale gunstregime voor bedrijfswagens af te bouwen. Er is nood aan een fiscaal regime dat een privéwagen en het privégebruik van bedrijfswagen op gelijke voet behandelt. Ideaal gaat dit gepaard met een CO2-belasting en een slimme kilometerheffing. Op deze manier zal de overheid maximaal en effectief bijdragen aan economische, sociale en milieuobjectieven.
Milieubeweging vraagt regeringsonderhandelaars de conclusies in daden te vertalen
BBL en haar partners onderschrijven de conclusies van Copenhagen Economics. Ze vragen de regeringsonderhandelaars dan ook deze conclusies in concrete daden te vertalen. De komende regering moet het fiscale gunstregime voor bedrijfswagens stelselmatig afbouwen. De regering kan met de vrijgekomen middelen het budgettair deficit verminderen, andere voordelen aan werknemers bieden en/of de lasten op arbeid verminderen. 4 miljard staat voor ongeveer 10% van de belasting op arbeidsinkomen of meer dan 15% van de sociale werkgeversbijdragen.
België gaat verder gebukt onder zeer zwaar congestieproblemen. Al in 2003 telde de Brusselse verkeersadministratie 37% bedrijfswagens onder de voertuigen die Brussel binnenreden. Vandaag zijn er dat vermoedelijk meer, stelt dezelfde administratie.
Om deze redenen, en vanwege de te verwachten positieve impact op onze klimaatdoelstellingen en de luchtkwaliteit, vraagt de milieubeweging de regeringsonderhandelaars dit dossier bovenaan de agenda te plaatsen.
We zijn nog van de generatie die met verbazing keken naar feuilletons als Dallas. Daar zaten slechterikken zonder enig geweten die alles omwille van geldgewin naar de kloten hielpen. Tot hu eigen madammen toe...vandaag zijn dat geen feuilletons meer maar de dagelijkse realiteit en de madammen zijn wij allemaal... Neem nu het Dallasverhaal over de Gemeentelijke Holding. Een bende politieke imbecielen die niks van bankieren afwist en die zich ergens in zulk amerikaans feuilleton waanden. Oppermachtig, zelfgenoegzaam en vooral onaantastbaar...zij wisten hoe het er in de werkelijke wereld aan toeging... Tot nu. Hun kaartenhuis is in elkaar gestort en nu moet iedereen opdraaien voor hun totale onkunde en zakkenvullerij. Neem de voorzitter Francis Vermeiren. Even opzoeken wat die brave man op zijn 75 jaar als hongerloontje bijeenscharrelt:
Het moet dus gezegd, hij heeft toch twee onbezoldigde mandaten die brave borst. Een in een beschutte werkplaats en als bestuurder van een VLD-VZW. Al de rest brengt behoorlijk wat zaad in zijn bakje. We weten uit goede bron dat voor deze "topmanager" tijdens de bestuursvergadering in één van zijn mandaten de rookmelders van de vergaderzaal moeten worden afgezet zodat hij rustig kan genieten van zijn natuurlijk gratis verkregen duren en exclusieve sigaar...om maar te zeggen dat sommige clichés toch niet zo heel ver van de waarheid zitten. Vooral als je weet dat de rest van het personeel toch maar op de stoep moet roken na hebben uitgepunt... Maar je kan hem niet met alle zonden van Israêl beladen natuurlijk. Andere ratten verlaten nu vlug het zinkende schip nadat ze allerlei excuses hebben gevonden voor hun complete incompetentie zoals onze vriend Gabriëls... Het zou misschien wel eens nuttig zijn gans dat pakketje grote leiders voor een rechtbank te sleuren en een openbaar proces te voeren over hun managementpraktijken uit Amerikaanse feuilletons. Dit zijn de mensen die ons dus besturen. Discreet, inhalig, arrogant en dus zelfgenoegzaam. het wordt tijd dat de jonge generaties dit soort profitariaat uit hun pluche zetels stampen. Ivan Van de Cloot neemt ons dus op een meer professionele manier de woorden uit de mond...en al die mandaten zijn zijn minstens even veel eurootjes waard als dat van de Gemeentelijk Holding...uit hun zetels sjotten...INDIGNEZ-VOUS!
'Het ontbrak de leden van de raad van bestuur van de Gemeentelijke Holding aan gezond verstand. Ze staken hun kop in het zand, wilden de verliezen niet zien en ze leenden geld om aandelen te kopen. Een rechter moet dit onderzoeken en een verantwoordelijke aanduiden,' zegt econoom Ivan Van de Cloot in Het Laatste Nieuws.
Burgemeesters
De 17 leden van de raad van bestuur van de Gemeentelijke holding zijn allemaal politici. Het zijn vooral burgemeesters en gemeenteraadsleden. De meeste onder hen zijn nationaal bekend omdat ze een carrière in de nationale politiek hadden of omdat ze vaak in het nieuws kwamen als burgemeester van een stad. Voor hun mandaat in de raad van bestuur van de Gemeentelijke Holding krijgen ze 28.750 euro bruto per jaar betaald. De voorzitter verdient 38.334 euro.
Maatjes
De kern van het probleem is volgens Van de Cloot dat zowel bij de Gemeentelijke Holding als bij Dexia de bestuurders allemaal politici zijn. 'Maatjes onder elkaar. Ze dekken elkaar allemaal in en bij moeilijkheden wordt niemand aansprakelijk gesteld.'
Nog volgens Van de Cloot zat het al grondig fout toen de gemeenten aandelen kregen van het toenmalige Gemeentekrediet (de voorloper van Dexia) wanneer ze bij die bank geld leenden. Steden en gemeenten die toen het meest leenden, zijn vandaag nog de grootste aandeelhouders van Dexia.
Geld lenen om aandelen te kopen
'Tijdens de bankencrisis liep het helemaal fout toen het bestuur van de Gemeentelijke Holding geld begon te lenen om aandelen te kopen van Dexia. Absurd en gevaarlijk. Dat zou geen enkele huisvader doen. Dexia werd voorgesteld als een gezonde bank. Dat klopte helemaal niet.'
Van de Cloot houdt een pleidooi om de relatie tussen de politiek en het bankwezen grondig te herdenken. (EE)
Jef Gabriëls stapt uit Gemeentelijke Holding
De Genkse oud-burgemeester Jef Gabriëls (CD&V) neemt ontgoocheld ontslag uit de raad van bestuur van de Gemeentelijke Holding. Dat schrijft De Standaard dinsdag. "Jarenlang deden wij, brave gemeenten, wat de federale overheid ons vroeg. In ruil krijgen we niets", hekelt Gabriëls. "Ik laat niet meer met mij sollen."
De voormalige Genkse burgemeester nam zijn besluit naar eigen zeggen "na de zoveelste hallucinante vergadering". Hij benadrukt dat de gemeenten jarenlang deden wat de federale overheid vroeg: aandelen van de holding gebruiken om de Maastrichtnormen te halen, Dexia Belgisch helpen verankeren, vers geld inbrengen.
Dat de gemeenten ook nu weer "moeten springen", doet voor Gabriëls de emmer overlopen. "Ik hou ermee op. Ik laat niet meer met mij sollen." (Belga)
Gemeentelijke Holding: "We hebben kat in een zak gekocht" (Picqué)
Brussels minister-president Charles Picqué (PS) geeft toe dat de gewesten destijds geen zicht hadden op de reële situatie van de Gemeentelijke Holding, toen ze een waarborg uitschreven en deelnamen aan de herkapitalisering van de holding. "Wetend wat we nu weten, zouden we het misschien wel gedaan hebben, maar zouden we bijvoorbeeld een fiftyfifty-solidariteit geëist hebben op de verliezen", zegt hij in La Libre.
"We hebben de indruk dat we een kat in een zak gekocht hebben", verduidelijkt Picqué. Hij erkent dat de partijen allemaal vertegenwoordigers hebben in de holding, maar benadrukt dat het om een wel erg uitzonderlijke situatie gaat. "Ik ga ervan uit dat ook het federale niveau niet op de hoogte was", aldus Picqué.
In ogen van de socialist betalen we momenteel de prijs van "het ultraliberalisme". "De ideologie van de competitiviteit heeft de overheden tot 'casino-economie' gebracht. Ze hebben daar ook aan verdiend. Maar wanneer publieke overheden geen controle meer hebben op een financieel apparaat en dit zich kan verliezen in bedenkelijke operaties, dan moeten ze zich terugtrekken", oordeelt hij. (Belga)
De "indignados" betoogden in Brussel en dan nog veel talrijker dan ze zelf hadden verwacht. Dat is pas leuk nieuws. Zeker wanneer je het filmpje zag waarop een politieman in burger het nodig vond een op de grond zittend geboeid meisje in het gezicht te stampen. Voor één keer reageerde ook de politievakbonden accuraat! We zijn echter benieuwd of die kampbeul in spe inderdaad zal veroordeeld worden. Dat de politie ferme tikken uitdeelt tegen betogers die vernielingen aanrichten is tenslotte hun core-business en eerlijk gezegd op dat vlak mogen we -zeker in Brussel- niet echt klagen. De ordediensten werken daar voorbeeldig en gedisciplineerd. Zeker in vergelijking met buitenlandse voorbeelden waar je nog steeds kleine groepjes flikken geïsoleerde betogers ziet in elkaar rammen...dus ere wie ere toekomt. En zo hoor je ook eens onze andere kant...Hopelijk is dit dus een uitschuiver en wordt dat soort kampbeultjes in de dop verwijderd. We vonden een foto die de betoging van zondag netjes samenvat zonder diepe politieke analyses maar to the point...
Overal ter wereld werd gisteren betoogd tegen het systeem dat de volgende generaties opzadelt met torenhoge schulden veroorzaakt door een graaicultuur van een toplaag profiteurs. Die profiteurs die inderdaad de wereld naar de kloten helpen en enkel het nu zien en niet naar morgen kijken. Dat profitariaat zit verweven in politiek en grote bedrijven zoals banken en multinationals zonder veel scrupules maar deze graaicultuur zit eveneens in de hoofden van velen onder ons! Er zal veel moeten veranderen als we de wereld willen redden!
Le mouvement des étudiants chiliens sinternationalise. Ses leaders rejoignent le mouvement des Indignés samedi, puis ils seront de passage à Genève lundi pour dénoncer la répression des manifestations dans leur pays
Publicité
«Nous appelons tous les mouvements internationaux à nous soutenir.» Sebastian Farfan, lun des huit porte-parole de la Confédération nationale des étudiants du Chili (Confech), est de passage à Genève pour insuffler à sa lutte un nouvel élan. Samedi, il se rendra à Paris pour rejoindre les rangs de la manifestation mondiale des Indignés. Pendant ce temps, Camila Vallejo, Camilo Ballesteros et Giorgio Jackson, trois leaders charismatiques du mouvement des étudiants chiliens, rencontreront Stéphane Hessel, auteur de lessai Indignez-vous!, devenu la référence des révoltés du monde entier. Ils se rendront aussi à Strasbourg pour rencontrer la Commission de léducation supérieure du Parlement européen, avant de passer à leur tour sur les bords du Léman, devant la Commission des droits de lhomme des Nations unies, pour dénoncer la répression des manifestations au Chili, qui sest soldée par deux morts et de nombreuses arrestations brutales.
La crise, une opportunité
«Les contestataires chiliens, comme les Indignés européens ou les manifestants de Wall Street, incarnent les aspirations au changement dune nouvelle génération, explique lhistorien Jean Batou, professeur à lUniversité de Lausanne. Sous lère Pinochet, le Chili est devenu le laboratoire des politiques néolibérales les plus extrêmes dont les jeunes sont les premières victimes. Ils font face à des problèmes massifs de formation, demploi et de logement. A présent, le Chili peut devenir un laboratoire pour la réponse de la jeunesse aux conséquences des mêmes politiques.»
Voilà cinq mois que les étudiants chiliens enchaînent les manifestations pour demander une éducation gratuite, publique et de qualité. Ils dénoncent la quête de profit des établissements denseignement secondaire et supérieur, presque entièrement privatisés. Mais le dialogue avec le gouvernement de Sebastian Piñera est au point mort. «Ce qui se passe en Europe et maintenant aux Etats-Unis nous donne lespoir et limpulsion pour agir», affirme Sebastian Farfan. Le jeune homme souffre lui-même du mal de la jeunesse chilienne. «Jai emprunté 6 millions de pesos pour mes études. Avec les intérêts, je dois payer le double. Jen ai pour vingt ans de remboursement.» Pourtant, il décèle dans la crise économique une opportunité. «Le capitalisme a démontré ses limites. Cest la possibilité de voir la fin du système.»
Conférence de Sebastian Farfan vendredi 14 octobre à Genève, 20h15, salle Saint-Boniface, 14, av. du Mail, organisée par Solidarités.
La manifestation de lycéens à Santiago sest terminée par 87 arrestations
Les affrontements ont commencé lorsque les policiers ont utilisé des canons à eau pour disperser les manifestants
Santiago. (IRIN) .- La manifestation jeudi des lycéens à Santiago pour exiger une amélioration de léducation chilienne sest finie par 87 personnes arrêtées pour émeutes, comme la rapporté par la municipalité de la région métropolitaine. De tous les interpellés, 77 sont des enfants 58 garçons et 19 filles et une dizaine dadultes, tous des hommes.
De plus, deux officiers de police ont été légèrement blessés et ont été transportés à lhôpital de police, rapporte le journal « La Tercera ». Apparemment, les affrontements entre manifestants et policiers ont commencé lorsque les policiers ont utilisé des canons à eau pour disperser les jeunes, et que la marche navait pas été autorisée.
Un groupe dencapuchados a réagi en lançant des pierres sur les policiers, qui ont eu recours aux gaz lacrymogènes. Simultanément, des émeutes se sont produites dans différentes parties de la capitale. Alors que lun des moments les plus tendues a été vécu dans le voisinage de lInstitut de hautes études internationales, où se trouvaient les anciens présidents Eduardo Frei et Ricardo Lagos.
Pendant ce temps, le porte-parole des associations délèves du secondaire Avendano Dario, qui a appelé à la protestation, a demandé que la police arrête provisoirement des étudiants juste avant de commencer la manifestation. Avec cette manifestation, le mouvement vise à augmenter la pression sur le gouvernement pour répondre à ses demandes: le desmunicipalización des écoles et des collèges, lamélioration des installations et la gratuité pour tous les élèves.
Presse bourgeoise lavanguardia, 14/10/2011
De nouveaux affrontements entre étudiants et policiers
Les manifestants ont érigé des barricades et jeté des pierres
SANTIAGO-Le centre de la capitale chilienne a connu une nouvelle vague démeutes qui a duré jusquà midi, après une manifestation de lycéens pour exiger une éducation gratuite.
Les incidents entre la police et les étudiants ont eu lieu dans différentes parties du centre-ville, où les manifestants ont érigé des barricades et se sont affrontés avec des pierres face à des canons à eau et gaz lacrymogènes.
Empêchés de manifester
Les affrontements se sont produits dans diverses parties de lartère principale de la capitale chilienne, lun des deux seuls blocs du palais présidentiel de La Moneda, face à la Maison centrale de lUniversité du Chili.
Les émeutes ont commencé lorsque la police a empêché la tenue dune manifestation non autorisée par lAlameda et qui cherchait à se retourner contre le palais du gouvernement et de rejoindre le ministère de lEducation.
Le commandant de la police, Jorge Tobar, a déclaré que « environ 250 à 300 étudiants, la grande majorité masqués, ont bloqué les transports publics et que ceux-ci méritent une sanction immédiate de la police. »
Son périple passe par la France, la Suisse et la Belgique. Jusqu'à la dernière minute, les médias chiliens ignoraient sa présence dans l'avion. Accompagnée de Giorgio Jackson, Francisco Figueroa, la présidente des étudiants chiliens demandera le soutien des étudiants européens dès ce vendredi 14 octobre 2011 à Paris. Le mouvement étudiant qui réclame "une éducation libre, gratuite et digne" n'est pas passé inaperçu sur notre continent. La présence de Camila Vallejo sur le sol européen et dans sa capitale, promet un tournant important pour le mouvement des étudiants chiliens.
Initialement prévu ce 6 et 11 octobre, le voyage des trois principaux leaders étudiants du Chili a été reporté à ce vendredi jusqu'à mardi. Le ministre de l'éducation chilien, Felipe Bulnes, devant rencontrer ces jours-là Camila Vallejo, pour tenter de renouer le dialogue avec les étudiants. Ceux-ci réclament une réforme de l'éducation, trop privative et favorisant les inégalités sociales au Chili. Le système éducatif ayant été élaboré sous la dictature de Pinochet. Le mouvement de 2011 veut que le gouvernement de Sebastian Pinera planche sur des réformes afin que les étudiants n'aient plus à s'endetter pour étudier. Ce mouvement , sans précédent depuis le retour à la démocratie en 1990, a réussi en à peine quatre mois, à réunir dans les rues plus de 100 000 personnes en sa faveur. Ils ont également obtenu le soutien à 89% de la population chilienne. Jusqu'à présent, les négociations avec le gouvernement n'aboutissent à rien. Chaque camp restant sur ses positions. Pour de nombreux analystes chiliens, il s'agit pour le mouvement étudiant de se renforcer au niveau international grâce à ce voyage européen.
A Paris, Camila Vallejo et les deux autres leaders étudiants rencontreront le philosophe Stéphane Hessel et le sociologue Edgar Morin. L'UNEF (Union des Etudiants de France) a prévu une manifestation de soutien à La Sorbonne en prévision du passage éclaire de la délégation étudiante chilienne. Une rencontre à Strasbourg avec des représentants de l'Organisation des Nations Unies pour l'éducation, la Science, la culture ainsi qu'avec l'Organisation de Coopération et du développement économique (OCDE) sont à l'agenda de Camila Vallejo.
En Suisse, il est prévu que les trois leaders étudiants chiliens participent à une conférence à l'Université de Genève. Le court séjour prévoit de se terminer par la Belgique où ils doivent rencontrer des représentants de la Commission Européenne de l'éducation. Camila Vallejo, Giorgio Jackson et Francisco Figueroa plaideront pour le soutien européen à la CONFECH (Confédération des étudiants chiliens).
Nul doute qu'ils trouveront à Paris, Genève et Bruxelles un large soutien de la part des étudiants, chiliens ou non, d'Europe déjà très sensibles au mouvement du "printemps chilien" qui dure depuis cinq mois. Camila Vallejo hésitait à se rendre en Europe au moment où se prépare au Chili, la seconde grève nationale pour soutenir l'éducation, prévue ce 18 et 19 octobre 2011. L'insistance pour sa venue sur le continent européen étant tellement forte, au dernier moment, la présidente de la FECH (Fédération des étudiants chiliens) s'est ravisée et a sauté dans l'avion ce jeudi matin. Ce même jour, les lycéens chiliens, qui n'ont pas pris part aux négociations avec le gouvernement de Pinera, étaient dans la rue pour une grande manifestation à Santiago. Depuis le début du mouvement, de nombreuses personnalités dont Calle 13 et le chanteur de Franz Ferdinand ont apporté leur soutien à Camila Vallejo. Courtisée par de très nombreux médias en Amérique du Sud, Camila Vallejo est devenue le meilleur atout pour la couverture médiatique du combat des étudiants chiliens.
Arvelor Mitaal of een mooi voorbeeld van roofkapitalisme
Alle gazetten spreken slechts over twee dingen vandaag als ze het hebben over ons eigen Belgistan: De groenen gewipt uit de nieuwe regering zonder enig voorafgaandelijk debat natuurlijk door de liberale partijen... en Arcelor-Mittal sluit hoogovens in Luik, meestal met een versie van "arm Wallonië" in bijlage waarin clichés de boventoon voeren. Wij geven jullie een stukje literatuur over de groene emissierechten die de Waalse regering zelf betaalde om Arcelor-Mittal in Luik te houden...het gaat toch over gigantische bedragen waarvoor de belastingbetaler eens te meer mag opdraaien en het gaat over emissierechten voor de periode 2008-2012...we zijn oktober 2011 en de boel gaat dicht, de buit is binnen...ze mogen daar hun groene en rooie hesjes aantrekken, wat paletten opstoken en slogans roepen... en daarna de werkloosheid in... Wat hieronder staat in een artikel daterend van 2010 is een mooi voorbeeld van het huidige roofkapitalisme....
Le Gouvernement de la Région wallonne vient dannoncer sa généreuse contribution au financement des quotas de CO2 dArcelor Mittal pour relancer le haut-fourneau dOugrée (HFB). Bonne nouvelle pour lemploi dans le bassin liégeois diront certains, mise en uvre logique dun accord politique entériné avant la crise économique sempresse-t-on de justifier au Gouvernement wallon Mais avec 12 millions de tonnes de CO2 offertes à Arcelor Mittal, cest lensemble du système des ETS (Système déchange de quotas démissions) qui est sérieusement remis en question.
Cest entre 40 et 60 millions deuros que la Région wallonne mettra sur la table pour financer 12 millions de tonnes de CO2 sous forme de quotas pour redémarrer le haut-fourneau dOugrée. Une contribution du Fédéral doit être encore négociée mais il semble acquis que dici 2012, Arcelor Mittal pourra profiter dun système dont le but premier de maîtrise des émissions de GES et defficacité environnementale est détourné au profit dun inquiétant principe « pollueur-payé » mais aussi "pollué-payeur"...
Pour rappel, le système déchange de quotas démissions (ETS) est un dispositif destiné à amener certains secteurs industriels à réduire leurs émissions et à investir dans des technologies efficientes sur le plan énergétique et environnemental. Des quotas CO2 leur étant alloués au départ, les industries récupèreront les sommes et efforts investis pour réduire leurs émissions par la cession de leurs quotas excédentaires sur un marché européen. Si par contre, leurs émissions dépassent le seuil fixé, elles devront acheter des quotas supplémentaires, au risque de devoir payer une amende aux autorités. Chaque état membre reste libre dallouer les quotas aux installations soumises à ce système selon un Plan national dallocations des quotas (PNAQ) qui est évalué par la Commission européenne. La première phase dallocation (2005-2007) avait montré ses faiblesses puisque la largesse des états membres vis-à-vis de certains secteurs navait pas eu leffet incitatif espéré. Les quotas ont été attribués de façon plus que généreuse à certaines industries, entrainant ainsi une chute du prix de la tonne de CO2.
Pour la seconde période (2008-2012), la Commission sest montrée plus scrupuleuse afin de datteindre de réelles réductions démissions. La Belgique, après avoir été contrainte de revoir son PNAQ à la baisse, peut ainsi allouer 58.5 millions de tonnes de CO2.
Dans le cadre du « partage des charges » entre les Régions, le Plan Wallon dallocation na pas été bouclé sans mal. En cause le « cas Arcelor Mittal » ou comment soutenir le plan de relance de phase à chaud hauts fourneaux HFB dOugrée et HF6 de Seraing - qui implique à lui seul lémission de 4 millions de tonnes de CO2 par an. La Région wallonne et le Fédéral fournissant 2.6 millions, lentreprise devait acquérir le solde. Cependant, la règle dallocation entre secteurs nautorisait pas cette affectation à Arcelor. Malgré un transfert de quotas entre les Régions et le recours à la réserve destinées aux nouveaux entrants (1.8 millions de tonnes), le Gouvernement wallon se voit forcé dacheter des droits sur le marché du carbone, tout en justifiant que les efforts de réduction opérés par dautres secteurs pourront dégager des quotas qui seraient revendus par la suite.
Mais cette démonstration mathématique présente des failles qui laissent perplexe. Premièrement, parce que pour alimenter la réserve pour les nouveaux entrants (1.8 millions) et allouer à Arcelor les quotas nécessaires à la relance de la phase à chaud, cest finalement un total de 2.9 millions de tonnes par an qui « gonflent » ainsi le plan dallocation de la Région wallonne. Un tour de passe-passe qui affaiblit lefficacité environnementale du système, qui crée une distorsion de concurrence entre secteurs soumis aux ETS et ceux qui ne le sont pas. Ensuite, on est en droit dêtre sceptique quant aux réductions espérées des secteurs non ETS (1.7 millions de tonnes estimées). Car si globalement, le ralentissement de certaines activités industrielles de secteurs déjà soumis aux ETS et la substitution du charbon par le gaz naturel permettront à la Région datteindre ses objectifs de réduction de 7.5% (période 2008-2012), les secteurs des transports, tertiaire et résidentiel continuent démettre de plus en plus [1].
En outre, la Région et le Fédéral sont réellement « pris en otage » par leur engagement vis-à-vis dArcelor à fournir les quotas nécessaires à la reprise des activités sidérurgiques dans le bassin liégeois. Dans le contexte actuel, ce ne sont plus les 20 millions de tonnes initialement calculées pour les 5 années (2008- 2012) mais 12 millions de tonnes supplémentaires que les gouvernements devront financer,. Cest donc la collectivité qui prend en charge les coûts dune activité économique dentreprises qui profitent dun système qui est loin datteindre son objectif incitatif de départ. En effet, dans un récent rapport dénonçant les entreprises qui profitent du système européen ETS (Rapport Sandbag : The Carbon Rich list- Feb. 2010), on constate quArcelor-Mittal vient en tête du top 10 des compagnies qui ont bénéficié du plus grand nombre de quotas excédentaires, leur permettant ainsi de dégager dénormes profits (« windfall profits ») générés par leur vente ou de disposer dune réserve « stratégique » qui les dispenseraient defforts contraignants pour la prochaine période dallocation. Ce rapport démontre à nouveau que la logique de marché appliquée aux mesures environnementales renforce le poids et linfluence de certains secteurs sur le politique.
Pour la période post-2012, il faut plaider pour un système plus ambitieux et surtout plus transparent tant il apparait que les transactions opérées sur le marché du carbone sont relativement opaques. LUE doit soutenir des efforts de réduction élevés (30 à 40 % dici 2020). Elle devra également tenir compte de ces surplus de quotas en augmentant la part de quotas mis aux enchères et en sassurant que les profits dégagés des quotas alloués précédemment soient réellement investis dans des technologies et efforts contribuant à la dé-carbonisation. Il faudra enfin un contrôle plus strict du mécanisme de la part de la Commission par un droit de regard et un accès aux informations relatives aux activités et transactions des entreprises.
Le cas "Arcelor-Mittal" dévoile une Région wallonne otage de certaines firmes, très polluantes, qui brandissent le spectre du chômage et de labandon de bassins industriels pour sassurer leur plantureux bénéfices. Il sagit ni plus ni moins dun chantage au détriment dune politique volontariste et cohérente qui permettrait de réaliser de réels effets en termes de réduction de GES. La transition vers une économie pauvre en carbone, allègrement supplantée par le mirage de « lEldorado sidérurgique wallon », est ainsi encore bien loin !
Als het zo verder gaat kan Belgistan beter meteen alles nationaliseren. Telkens het misgaat krijgen we weer die oproep tot nationalisering. Bij Opel was dat al zo, Dexia werd in werkelijkheid omgezet en nu Arcelor -Mittal in Luik...Je kan je echter wel degelijk afvragen waarom het bij een bank wel kan en bij een staalfabriek dus waarschijnlijk niet? We zijn er van overtuigd dat indien de Gemeentelijke Holding en ARCO samen meer dan 50% van de aandelen van het Luikse Arcelor zouden bezitten het op één of twee nachtelijke vergaderingen beklonken was geweest. Eventueel even een ouwe politicus optrommelen die het moet komen uitleggen en hop met de nationalisering...
De sluiting van de warme lijn van staalgigant ArcelorMittal in Luik is een mokerslag voor de werknemers, maar ook voor Wallonië. Dat heeft de Waalse regering donderdag gezegd na afloop van de wekelijkse vergadering.
De Waalse regering reageert niet met fatalisme op het slechte nieuws, zo benadrukte minister-president Rudy Demotte. Hij wil dat de staalgroep alle sociale, milieugerelateerde en industriële verplichtingen nakomt. 'We zullen onverwurmbaar zijn inzake het nakomen' van deze verplichtingen, zo voegde Demotte toe.
De regering sluit ook de piste van een overname door een ander bedrijf niet uit. 'Vandaag de dag, in deze wereld, kunnen dergelijke installaties gelegen in het hart van Europa interesse wekken bij overnemers', bevestigt minister van Economie Jean-Claude Marcourt.
Indien een geïnteresseerde partij opduikt, zal de regering alles in het werk stellen om een overdracht van de installaties door ArcelorMittal te verzekeren. Een eventuele overname kwam woensdag al ter sprake toen Demotte en Marcourt de verantwoordelijken van ArcelorMittal ontmoetten. Die verantwoordelijken hebben hierop nog geen antwoord geformuleerd.
Ondernemingsraad
De bijzondere ondernemingsraad van de staalreus ArcelorMittal in Flémalle vlakbij Luik is vanmorgen uitgesteld om veiligheidsredenen. De ondernemingsraad had om 9 uur op de zetel van het bedrijf in Flémalle moeten beginnen. Maar de directie annuleerde de vergadering vanmorgen omdat ze vreesde voor haar veiligheid. Bij het gebouw hadden tientallen werknemers zich verzameld.
Waar en wanneer de ondernemingsraad nu moet plaatsvinden is niet duidelijk. De directie van het bedrijf zou liefst uitwijken naar Brussel, maar de vakbonden willen de vergadering in de regio Luik.
Het gemeenschappelijk vakbondsfront van ArcelorMittal heeft donderdagvoormiddag aan formateur Elio Di Rupo gevraagd om de Luikse staalindustrie te nationaliseren, in navolging van Dexia Bank.
De vakbonden vragen de staat een miljard euro te investeren om de infrastructuur weer in orde te brengen en om competente bestuurders te benoemen. Dat zegt de secretaris-generaal van BBTK Luik, Egidio Di Panfilo.
"Het gewest greep een paar jaar geleden op eenzelfde manier in bij FN Herstal", zegt Panfilo. "We hadden dit nooit durven vragen tot een paar weken geleden. De staat maakte 4 miljard euro vrij voor Dexia in één weekend. Waarom geen miljard voor de Luikse staalindustrie? Elio Di Rupo weet nu van onze vraag."
De algemeen secretaris van het ABVV, Anne Demelenne, en haar Waalse ambtgenoot Thierry Bodson, deden donderdagvoormiddag het officiële verzoek aan de formateur.
In these days of dire economic and environmental crisis, with political elites under attack from Athens to Washington, the establishment is desperate for legitimacy. Even International Monetary Fund (IMF) staff now publicly endorse social justice at the same time they tighten austerity screws.
Recall the context. The 2008-09 financial meltdown was supposedly solved by throwing money at bankers in Wall Street, the City of London, Frankfurt, Paris and Tokyo. But it didnt work, and on BBCs Newsnight last Friday, Robert Shapiro of the Georgetown University Business School blew the whistle on the European debt crisis.
If they cannot address it in a credible way I believe within perhaps two to three weeks we will have a meltdown in sovereign debt which will produce a meltdown across the European banking system, warned Shapiro. We are talking about the largest banks in the world, the largest banks in Germany, the largest banks in France, that will spread to the United Kingdom, it will spread everywhere.
Shapiro also happens to be a consultant to the IMF. Facing a new meltdown of reputational confidence, the institutions panicked press office quickly tweeted, IMF notes Shapiro is not IMF Adviser on European activities. Instead, said the IMF with typical blind arrogance, Europes growth potential is remarkable. With steady implementation of the right policies, it can be achieved.
Here in South Africa, we should be paying closer attention because Finance Minister Pravin Gordhan last week offered our tax monies as an emergency $250 million bailout loan from Pretoria to Brussels via the IMF. This comes on the heels of his $300 million bailout offer to Swazi dictator King Mswati, in spite of widespread opposition by civil society in Swaziland and South Africa.
What Gordhan explained to national SAfm radio audiences about the European emergency credits last week was chilling, especially because I will never forget the Natal Indian Congress classes on revolutionary politics he gave at the Gandhi settlement in Durbans Phoenix community a quarter century ago.
SAfms Alec Hogg asked, Even if it is only a small amount, relatively speaking, that we are putting in, many African countries went through hell in the seventies and eighties because of conditionality according to these loans. Are you going to try and insist that there is similar conditionality now that the boot is on the other foot, as it were?
Absolutely, replied Gordhan, The IMF must be as proactive in developed countries as it is in developing countries. The days of this unequal treatment and the nasty treatment, if you like, for developing countries and politeness for developed countries must pass.
Gordhans call for more proactive nastiness by the IMF and its Brussels allies against the Greek, Spanish, Portuguese and Irish poor and working people, throws African National Congress traditions of international solidarity into disrepute. (It is not likely that the neoliberal nationalists running the ANC will do anything about it, unlike their anger at ANC Youth League president Julius Malema who called the Botswanan government a puppet of Washington and called for regime change, thus landing him in a potentially game-changing disciplinary hearing whose outcome we will know in coming days.)
The same attacks are underway in Egypt, where tens of billions of dollars were funneled to the ultra-corrupt Hosni Mubarak regime from the State Department, Pentagon and IMF/World Bank. In June, the IMF offered a $3 billion loan to Egypt so that it could repay the IMF and other lenders the interest coming due on Cairos $33 billion foreign debt. A genuinely free democracy would have grounds to default on that debt, because of its Odious nature in legal and technical terms.
But as if to whitewash over decades of illegitimacy, acting IMF Managing Director John Lipsky proclaimed on June 5, We are optimistic that the programmes objectives of promoting social justice, fostering recovery, and maintaining macroeconomic stability and generating jobs will bring positive results for the Egyptian people. Added the IMFs Egypt mission head, Ratna Sahay, Following a revolution and during a challenging period of political transition, the Egyptian authorities have put in place a home-grown economic program with the overarching objective of promoting social justice.
The following week, Cairos military government began implementing a controversial law banning strikes and the finance minister not only promised a continuation of neoliberal policies but canceled a proposed capital gains tax.
In addition to IMF staff, another man who spent nearly three decades causing immense suffering at the World Bank, Ismail Serageldin, was recently invited to deliver the Nelson Mandela Annual Lecture, which he titled, The Making of Social Justice.
At Durban High Schools Seabrooke Theatre on Tuesday, at a videoed repeat of his speech, we heard Serageldin calling social justice the foundation of the modern Republic of South Africa The light shining from South Africa has finally reached the northern part of the continent, where I live.
Shining light? Does Serageldin a long-time Mubarrak supporter not know that inequality, unemployment and environmental devastation have soared since 1994, thanks mainly to Pretorias adoption of World Bank and IMF policies?
He may simply not care. In an interview with the NGO Share International a few years ago, Serageldin was asked, The World Bank has received a fair amount of criticism in recent years for its policies toward the poor and the environment. How have those policies changed during your tenure at the bank?
The answer was as chilling as Gordhans: I totally reject the criticism thats being brought forward against the Bank.
The follow-up question: One of the most controversial areas of involvement for the Bank has been its structural adjustment programs. Some people argue they hurt the poor by forcing governments to reduce or eliminate subsidies for basic goods in exchange for getting World Bank loans. Is that still something that the bank is involved with? Replied Serageldin, Sure.
Serageldin is best known for his prophetic 1995 statement, Many of the wars this century were about oil, but those of the next century will be over water. As if to ensure this would be true, Serageldin became a leader of the water privatization lobbys World Water Council. Under his tutelage its main commission aimed to help formulate global water policies.
The World Bank push to end operating subsidies and privatise water was relentless, with Serageldins commission arguing that governments should treat water like any other commodity and open its management to free market competition. As he explained in 2003, We pay for food. Why should we not pay for water?
In Johannesburg as well as Argentina, Bolivia and many other sites, this philosophy ensured the early 2000s witnessed water wars of World Bank projects run by French, British and US multinational corporations against poor people.
If, as it seems, the Mandela Foundation and a Johannesburg audience were fooled by Serageldin, this only makes it more important for us here in Durban, in Egypt and everywhere else to ask tough questions to bankers who talk social justice but who walk with a stick that always applies nasty economic pain to societys most vulnerable.
Patrick Bond directs the University of KwaZulu-Natal Centre for Civil Society: http://ccs.ukzn.ac.za
Who Do the White Shirt Police Report to at Occupy Wall Street Protests?
Financial Giants Put New York City Cops On Their Payroll
by PAM MARTENS
Videos are springing up across the internet showing uniformed members of the New York Police Department in white shirts (as opposed to the typical NYPD blue uniforms) pepper spraying and brutalizing peaceful, nonthreatening protestors attempting to take part in the Occupy Wall Street marches. Corporate media are reporting that these white shirts are police supervisors as opposed to rank and file. Recently discovered documents suggest something else may be at work.
If youre a Wall Street behemoth, there are endless opportunities to privatize profits and socialize losses beyond collecting trillions of dollars in bailouts from taxpayers. One of the ingenious methods that has remained below the publics radar was started by the Rudy Giuliani administration in New York City in 1998. Its called the Paid Detail Unit and it allows the New York Stock Exchange and Wall Street corporations, including those repeatedly charged with crimes, to order up a flank of New Yorks finest with the ease of dialing the deli for a pastrami on rye.
The corporations pay an average of $37 an hour (no medical, no pension benefit, no overtime pay) for a member of the NYPD, with gun, handcuffs and the ability to arrest. The officer is indemnified by the taxpayer, not the corporation.
New York City gets a 10 percent administrative fee on top of the $37 per hour paid to the police. The Citys 2011 budget called for $1,184,000 in Paid Detail fees, meaning private corporations were paying wages of $11.8 million to police participating in the Paid Detail Unit. The program has more than doubled in revenue to the city since 2002.
The taxpayer has paid for the training of the rent-a-cop, his uniform and gun, and will pick up the legal tab for lawsuits stemming from the police personnel following illegal instructions from its corporate master. Lawsuits have already sprung up from the program.
When the program was first rolled out, one insightful member of the NYPD posted the following on a forum: regarding the officer working for, and being paid by, some of the richest people and organizations in the City, if not the world, enforcing the mandates of the private employer, and in effect, allowing the officer to become the Praetorian Guard of the elite of the City. And now corruption is no longer a problem. Who are they kidding?
Just this year, the Department of Justice revealed serious problems with the Paid Detail unit of the New Orleans Police Department. Now corruption probes are snowballing at NOPD, revealing cash payments to police in the Paid Detail and members of the department setting up limited liability corporations to run upwards of $250,000 in Paid Detail work billed to the city.
When the infamously mismanaged Wall Street firm, Lehman Brothers, collapsed on September 15, 2008, its bankruptcy filings in 2009 showed it owed money to 21 members of the NYPDs Paid Detail Unit. (A phone call and email request to the NYPD for information on which Wall Street firms participate in the program were not responded to. The police unions appear to have only scant information about the program.)
Other Wall Street firms that are known to have used the Paid Detail include Goldman Sachs, the World Financial Center complex which houses financial firms, and the New York Stock Exchange.
The New York Stock Exchange is the building in front of which the Occupy Wall Street protesters have unsuccessfully tried to protest, being herded behind metal barricades, clubbed with night sticks, kicked in the face and carted off to jail rather than permit the last plantation in America to be defiled with citizen chants and posters. (A sample of those politically inconvenient posters and chants: The corrupt are afraid of us; the honest support us; the heroic join us; Tell me what democracy looks like, this is what democracy looks like; Ill believe a corporation is a person when Texas executes one. The last sign refers to the 2010 U.S. Supreme Court decision, Citizens United v. Federal Election Commission, giving corporations First Amendment personhood, which allows them to spend unlimited amounts of money in elections.)
On September 8, 2004, Robert Britz, then President and Co-Chief Operating Officer of the New York Stock Exchange, testified as follows to the U.S. House Committee on Financial Services:
we have implemented new hiring standards requiring former law enforcement or military backgrounds for the security staff We have established a 24-hour NYPD Paid Detail monitoring the perimeter of the data centers We have implemented traffic control and vehicle screening at the checkpoints. We have installed fixed protective planters and movable vehicle barriers.
Military backgrounds; paid NYPD 24-7; checkpoints; vehicle barriers? It might be insightful to recall that the New York Stock Exchange originally traded stocks with a handshake under a Buttonwood tree in the open air on Wall Street.
In his testimony, the NYSE executive Britz states that we did this or that while describing functions that clearly belong to the City of New York. The New York Stock Exchange at that time had not yet gone public and was owned by those who had purchased seats on the exchange primarily, the largest firms on Wall Street. Did the NYSE simply give itself police powers to barricade streets and set up checkpoints with rented cops? How about clubbing protesters on the sidewalk?
Just six months before NYSE executive Britz testimony to a congressional committee, his organization was being sued in the Supreme Court of New York County for illegally taking over public streets with no authority to do so. This action had crippled the business of a parking garage, Wall Street Garage Parking Corp., the plaintiff in the case. Judge Walter Tolub said in his opinion that
a private entity, the New York Stock Exchange, has assumed responsibility for the patrol and maintenance of truck blockades located at seven intersections surrounding the NYSE no formal authority appears to have been given to the NYSE to maintain these blockades and/or conduct security searches at these checkpoints the closure of these intersections by the NYSE is tantamount to a public nuisance The NYSE has yet to provide this court with any evidence of an agreement giving them the authority to maintain the security perimeter and/or conduct the searches that their private security force conducts daily. As such, the NYSEs actions are unlawful and may be enjoined as they violate plaintiffs civil rights as a private citizen.
The case was appealed, the ruling overturned, and sent back to the same Judge who had no choice but to dismiss the case on the appellate ruling that the plaintiff had suffered no greater harm than the community at large. Does everyone in lower Manhattan own a parking garage that is losing its customer base because the roads are blocked to the garage?
Some believe that Wall Street is given special privileges and protection because New York Citys Mayor Michael Bloomberg owes his $18.1 billion in wealth (yes, hes that 1 percent the 99 percent are protesting) to Wall Street. The Mayor was previously a trader for Salomon Brothers, the investment bank made famous for attempting to rig the U.S. Treasury market in two-year notes.
The Mayors business empire which bears his name, includes the awesome Bloomberg terminal, a computer that houses enormous pricing data for stocks and bonds, research, news, charting functions and much more. There are currently an estimated 290,000 of these terminals on Wall Street trading floors around the globe, generating approximately $1500 in rental fees per terminal per month. Thats a cool $435 million a month or $5.2 billion a year, the cash cow of the Bloomberg businesses.
The Bloomberg businesses are run independently from the Mayor but he certainly knows that his terminal is a core component of his wealth. Nonetheless, the Mayor is not Wall Streets patsy. Bloomberg Publishing is frequently in the forefront of exposing fraud on Wall Street such as the 2001 tome The Pied Pipers of Wall Street by Benjamin Mark Cole, which exposed the practice of releasing fraudulent stock research to the public. Bloomberg News was responsible for court action that forced the Federal Reserve to release the details of what it did with trillions of dollars in taxpayer bailouts to Wall Street firms, hedge funds and foreign banks.
Police Commissioner Ray Kelly may also have a soft spot for Wall Street. He was formerly Senior Managing Director of Global Corporate Security at Bear, Stearns & Co. Inc., the Wall Street firm that collapsed into the arms of JPMorgan in March of 2008.
There has also been a bizarre revolving door between the Wall Street millionaires and the NYPD at times. One of the most puzzling career moves was made by Stephen L. Hammerman. He left a hefty compensation package as Vice Chairman of Merrill Lynch & Co. in 2002 to work as Deputy Commissioner of Legal Matters for the NYPD from 2002 to 2004. That move had everyone on Wall Street scratching their head at the time. Merrill collapsed into the arms of Bank of America on September 15, 2008, the same date that Lehman went under.
Wall Street is not the only sector renting cops in Manhattan. Department stores, parks, commercial banks and landmarks like Rockefeller Center, Jacob Javits Center and St. Patricks Cathedral have also participated in the Paid Detail Unit, according to insiders. But Wall Street is the only sector that runs a private justice system where its crimes are herded off to secret arbitration tribunals, has sucked on the public teat to the tune of trillions of dollars, escaped prosecution for the financial collapse, and can put an armed municipal force on the sidewalk to intimidate public protestors seeking a realignment of their democracy.
We may be learning a lot more in the future about the tactics Wall Street and the NYPD have deployed against the Occupy Wall Street protestors. The highly regarded Partnership for Civil Justice Fund has filed a class action lawsuit over the approximately 700 arrests made on the Brooklyn Bridge on October 1. The formal complaint and related information is available at the organizations web site, www.JusticeOnLine.org.
The organization was founded by Carl Messineo and Mara Verheyden-Hilliard. The Washington Post has called them the constitutional sheriffs for a new protest generation.
The suit names Mayor Bloomberg, Police Commissioner Kelly, the City of New York, 30 unnamed members of the NYPD, and, provocatively, 10 unnamed law enforcement officers not employed by the NYPD.
The lawsuit lays out dwhat has been curtailing the constitutional rights of protestors for a very long time in New York City.
As seen in the movements for social change in the Middle East and Europe, all movements for social justice, jobs, and democracy need room to breathe and grow and it is imperative that there be a halt to law enforcement actions used to shut down mass assembly and free expression of the people seeking to redress grievances
After escorting and leading a group of demonstrators and others well out onto the Brooklyn Bridge roadway, the NYPD suddenly and without warning curtailed further forward movement, blocked the ability of persons to leave the Bridge from the rear, and arrested hundreds of protestors in the absence of probable cause. This was a form of entrapment, both illegal and physical.
That the trap and detain mass arrest was a command-level-driven intentional and calculated police operation is evidenced by the fact that the law enforcement officials who led the demonstration across the bridge were command officials, known as white shirts.
In April 2001, I was arrested and incarcerated by the NYPD while peacefully handing out flyers on a public sidewalk outside of the Citigroup shareholders meeting flyers that warned of growing corruption inside the company. (The unlawful merger of Travelers Group and Citibank created Citigroup and resulted in the repeal of the Glass-Steagall Act, the depression era investor protection legislation that barred depositor banks from merging with high-risk Wall Street firms. Many of us from social justice groups in New York City had protested against the repeal but were out maneuvered by Wall Streets political pawns in Washington.)
Out of a group of about two dozen protestors from the National Organization for Women in New York City, Rain Forest Action Network, and Inner City Press, I was the only person arrested. There was no civil disobedience occurring. Rain Forest Action Network was handing out fortune cookies with prescient warnings about Citigroup and urging pedestrians to cut up their Citibank credit cards. The rest of us were peacefully handing out flyers.
Chained to a metal bar inside the police precinct, I was grilled on any crimes I might know about. I responded that the only crimes I knew about were listed on the flyer and apparently, in New York City, one gets arrested for disclosing crimes by Wall Street firms.
A mysterious, mature, white shirted inspector who ordered my arrest on the sidewalk, and refused to give his first name, disappeared from the police report when it was filed, blaming the arrest instead on a young police officer. Citigroup is only alive today because the Federal government inserted a feeding tube into Citigroup and infused over $2 trillion in loans, direct investment and guarantees as the company veered toward collapse.
The NYPD at the time of my arrest was run by Bernard Kerik the man President George W. Bush later sent to Iraq to be the interim Interior Minister and train Iraqi police. The President subsequently nominated Kerik to head the Department of Homeland Security for the entire nation. The nation was spared of that eventuality only because of an illegal nanny popping up. Today, Kerik is serving a four year sentence in Federal prison for a variety of criminal acts.
The New York Civil Liberties Union filed a Federal lawsuit on my behalf (Martens v. Giuliani) and we learned that the NYPD had arbitrarily established a policy to arrest and hold for 72 hours any person protesting in a group of 20 or more. The case was settled for a modest monetary award and the repeal by the NYPD of this unconstitutional and despicable practice.
Pam Martens worked on Wall Street for 21 years. She spent the last decade of her career advocating against Wall Streets private justice system, which keeps its crimes shielded from public courtrooms. She has been writing on public interest issues for CounterPunch since retiring in 2006. She has no security position, long or short, in any company mentioned in this article. She can be reached at pamk741@aol.com
CAMILA VALLEJO «NOTRE MÉCONTENTEMENT EST DÛ À LINSOUTENABLE INÉGALITÉ»
Chaque année, les étudiants chiliens se mobilisent. Le mouvement de 2011 semble plus fort et plus entendu...
Camila Vallejo.Tant que le Chili sera un pays injuste et inégalitaire, les gens descendront dans la rue pour le dénoncer. Cela a toujours été la note dominante, même depuis la fin de la dictature. Depuis larrivée de Piñera au pouvoir, toutefois, lévidente défense du privé dans les services basiques du pays et lassaut de privatisations que le gouvernement a tenté de lancer dans le dos des acteurs sociaux, ont provoqué un mécontentement tel parmi les citoyens quil a débouché sur la mobilisation sociale la plus grande depuis les années 1980. Les contradictions entre ce que propose le gouvernement de droite et ce que les citoyens veulent défendre sont de plus en plus aiguës. Doù, la popularité très basse de lexécutif ces derniers mois.
Quattendez-vous du dialogue avec le gouvernement ?
Camila Vallejo. Durant ces mois de mobilisation, nous avons été marqués par lintransigeance avec laquelle le gouvernement a défendu le modèle néolibéral qui prédomine dans léducation. En particulier, lorsquil sest montré prêt à exprimer son côté le plus violent et répressif. Après tant de manifestations de centaines de milliers de personnes, quil commence juste à vouloir faire respecter la loi (qui interdit le profit dans léducation NDLR) sonne comme un manque de respect. Ce mouvement mérite dêtre écouté. Et si le président nest pas disposé à céder par le dialogue, nous exigerons un référendum pour démontrer et faire respecter lopinion de la majorité.
Est-ce un avantage ou un inconvénient dêtre face à un gouvernement de droite ?
Camila Vallejo. Avec le gouvernement Piñera, le Chili a compris quil ny a rien de pire pour le peuple quun programme de droite. Difficile donc dy voir un avantage. Cependant, lassaut de privatisations et les graves erreurs du gouvernement comme la répression excessive et lintransigeance idéologique ont généré une plus grande émotion dans la population, fatiguée des privilèges de quelques-uns. Ceci nous a permis datteindre une participation historique aux manifestations et un soutien jamais vu auparavant. À linverse, les ferventes convictions néolibérales du gouvernement rendent les avancées et les possibilités daccord plus difficiles. De plus, cette droite est liée aux « propriétaires du Chili », cest-à-dire au secteur entrepreneurial et aux familles les plus riches. Elle dispose donc de la grande majorité des médias de masse, de linfluence des riches entrepreneurs, en plus des forces policières et militaires. Déjà en vigueur sous la Concertación (coalition de centre gauche, au pouvoir pendant vingt ans NDLR), cette situation est encore plus forte aujourdhui, car le mouvement effraie les plus privilégiés.
En 2006, la mobilisation étudiante avait obtenu une grande table de travail sur léducation. Mais, arrivés au Parlement, les projets de loi ont été vidés de leur substance. Comment éviter un échec similaire ?
Camila Vallejo. Même si les deux mouvements se ressemblent, de nouveaux éléments font aujourdhui envisager une issue positive. Dune part, malgré les efforts de la presse pour nous diviser ou détourner lattention de la population, nous bénéficions toujours dun très fort soutien et nos opinions comme dirigeants étudiants sont bien évaluées. Dautre part, même si cest en partie par opportunisme, la Concertación et ses parlementaires ont une posture plus proche de la nôtre que de celle de lexécutif. Enfin, nous nous préparons pour cette étape de dialogue. Nous avons exigé des garanties (débats télévisés, gel des projets de loi sur léducation lancés au Parlement notamment), pour que le dialogue ne se transforme pas en un accord de coalitions politiques en catimini. Surtout, nous continuerons à manifester.
Vous faites partie des Jeunesses communistes. Quelle influence a cet engagement sur votre travail de leader et sur le mouvement ?
Camila Vallejo. Une grande partie de la dirigeante que je suis aujourdhui vient de la militante dhier. Ma formation politique, la discipline et le soutien de nombreux camarades engagés me permettent de réaliser mon travail avec clarté et tranquillité. Sans eux, ce serait impossible. Par ailleurs, la lutte de ce mouvement est aussi la lutte de ma jeunesse. Jendosse cette cause en tant que représentante des étudiants de lUniversité du Chili, mais cest aussi par conviction personnelle que je me bats pour rétablir léducation publique dans mon pays.
En plus décrire sur votre rôle à la tête du mouvement, des médias ont évoqué votre physique, vous qualifiant de « belle rebelle », voire de « leader sexy ». Quelle est votre réaction ?
Camila Vallejo. Cela répond au machisme qui, malheureusement, caractérise encore notre société. Mais je crois aussi quà cette occasion, nous apprenons quelque chose des capacités des femmes, et jespère que nous pourrons avancer en matière de discrimination sexiste. Pour que cette situation ne devienne pas juste une anecdote de mauvais goût derrière lhistorique mobilisation de cette année.
Zweepslagen en cel voor Iraanse actrice na filmrol
(Novum/AP) - SYDNEY - De Iraanse actrice Marzieh Vafamehr is veroordeeld tot een jaar gevangenisstraf en negentig zweepslagen. Dat was te lezen op de Iraanse oppositiewebsite kalameh.com. Ze werd volgens de site in juni gearresteerd, twee jaar nadat ze in een film was te zien die kritisch is over de islamitische republiek.
De producenten van de Australische film zeiden dinsdag geschokt te zijn over de veroordeling. De advocaat van Vafamehr zou inmiddels beroep hebben aangetekend.
De actrice speelde in My Tehran for Sale uit 2009, die werd opgenomen in de Iraanse hoofdstad. De film van de Iraans-Australische regisseur Granaz Moussavi kraakt harde noten over het harde bewind van Mahmoud Ahmadinejad.
De producenten zeiden niets te weten over de inhoud van de aanklacht tegen Vafamehr. Ze vermoeden echter dat het te maken heeft met hoofddoekloos optreden. De actrice scheert in de film haar hoofd kaal.
My Tehran for Sale is nooit in Iran te zien geweest en is door de autoriteiten verboden. De film werd vorig wel vertoond op het International Film Festival in Rotterdam.
09.10.2011
TUNISIE. Le précédent "Persepolis" au Liban
Le Hezbollah fait interdire « Persepolis »
Ca se passe comme ça au Liban. Coincé entre la Syrie et leur bras armé, le Hezbollah, voici que le gouvernement vient de censurer la diffusion de « Persepolis » au pays des Cèdres. Le film traite de l'Iran, de la persécution ayant eu lieu sous Khomeiny, ce qui normalement ne devrait pas gêner le Liban. Mais le chef de la sûreté, proche du Hezbollah, a jugé le dessin animé de Marjane Satrapi hostile aux valeurs d'un « certain islam. » Pas d'inquiétudes à avoir: les DVD pirates vont éclore dans beaucoup de foyers libanais. Quand le piratage vient au secours de la liberté de penser...
Tunisie - Persepolis: le ministre du Culte appelle au respect du sacré
Le ministre tunisien des Affaires religieuses a condamné lundi les "troubles et actes de vandalisme" survenus dimanche à Tunis après la diffusion du film "Persepolis", tout en appelant les médias et la presse "à respecter les croyances et la chose sacrée".
"Le ministère des Affaires religieuses a suivi avec une immense tristesse les actes de vandalisme et de troubles survenus suite à la diffusion par la chaîne Nessma d'un film contenant quelques images incarnant l'être divin suprême", écrit le ministre Laroussi Mizouri dans un communiqué.
"Dans ce cadre le ministère invite tous les Tunisiens, tous les medias et toute la presse publique et privée à respecter les croyances et la chose sacrée religieuse et s'engager à respecter les principes de la paix sociale pour faciliter la transition démocratique", souligne-t-il.
Des salafistes indignés par la diffusion vendredi du film franco-iranien de Marjane Satrapi "Persepolis" ont tenté d'attaquer dimanche la télévision privée Nessma, située dans le centre de Tunis.
en hoe zit het in de verre "exotische" uithoeken van het "Franse Rijk"? We hebben jullie in het verleden steeds op de hoogte gehouden van de strijd van een organisatie als de LKP (Liannaj Kont Pwofitasyon) in Guadeloupe...Vandaag is de strijd tegen de uitbuiting van d eplaatselijke bevolking door de stijgende prijzen veroorzaakt o.a. door de monopoliepositie van een blanke elite op de invoer van de meeste producten en die tevens ook eigenaar zijn van de meeste grootwarenhuizen, overgeslagen naar Mayotte. Een ander zogenaamde idylisch eiland. Enkel idylisch als je een welstellend toerist bent...
liannaj kont pwofitasyon
Communiqué de presse
En soutien aux Travailleurs et au Peuple de MAYOTTE
LKP condamne fermement et sans réserve la féroce répression qui frappe les femmes, les hommes, les jeunes qui osent lever la tête pour dire NON à la pwofitasyon ; pwofitasyon organisée avec lentière approbation de lEtat Français.
Ce schéma, nous le connaissons bien car cest le même en Guadeloupe : la mainmise sur léconomie par deux ou trois familles ou groupes qui pillent et spolient en toute impunité.
LKP tient le MEDEF et lEtat Français, singulièrement Marie-Luce PENCHARD comme responsables de la dégradation de la situation à MAYOTTE. Tout comme en Guadeloupe, au lieu de négocier et de faire de réelles propositions, lEtat colonial a fait le choix du mépris, de larrogance et préfère lancer les forces de répression pour « mater » les travailleurs et le peuple de MAYOTTE qui demandent respect, dignité et justice sociale.
Tout comme en Guadeloupe, le refus de la négociation, le désengagement, le non respect des accords ne peuvent que renforcer le mécontentement.
LKP adresse son soutien militant aux travailleurs et au Peuple de MAYOTTE en lutte contre la pwofitasyon.
NON AU MEPRIS MAYOTTE GWADLOUP MENM KONBA,
ANSANM NOU KA LITÉ, ANSAMN NOU KÉ GANNYÉ,
Pou LIYANNAJ KONT PWOFITASYON
Elie DOMOTA
Lapwent,09 Òktob 2011
A Mayotte, les manifestations contre la vie chère font capoter la primaire socialiste
Emeutiers dans les rues de Mamoudzou, préfecture de Mayotte, le 28 septembre 2011.
A Mayotte, le mouvement contre la vie chère se poursuit. Les négociations n'ont pas permis d'avancer, samedi 8 octobre. Aucune nouvelle rencontre n'est prévue ce dimanche. Hier, l'association des maires de Mayotte avait appelé à une manifestation pacifique en soutien au mouvement. Manifestation qui a failli dégénérer à Kawéni, près de Mamoudzou. Les forces de lordre ont tenté de passer au sein de la foule pour aller protéger une grande surface. Les quelques coups de matraques distribués nont pas été du goût des maires. Les élus demandent le départ du préfet. Du coup, la primaire du PS a été annulée ce 9 octobre.
Avec le correspondant de RFO pour RFI
La tension est vive sur les deux îles qui composent Mayotte, le 101e département français. Depuis une dizaine de jours un fort mouvement social s'élève contre la vie chère. Au point d'avoir obligé le PS à annuler l'organisation de la primaire socialiste, ce dimanche 9 octobre 2011.
Au cours de la dernière manifestation du 8 octobre -après une deuxième modification ditinéraire- les protestataires ont décidé de se rendre à la grande surface située à la sortie de la ville pour la faire fermer. Par précaution, les gendarmes mobiles ont essayé de se frayer un passage à travers la foule pour empêcher tout dérapage.
Mais, quelques coups de matraque après, les maires et les protestataires bloquent les gendarmes par un sit-in et manifestent leur mécontentement à l'encontre de Thomas Degos, préfet de Mayotte. Ibrahim Aboubacar, vice-président du Conseil général : « Le préfet doit partir. On va demander son départ ».
Les maires de Ouangani et Sada font la même demande. Ali Ahmed-Combo, maire de Ouangani : « On avait prévu une marche pacifique. On avait prévu de partir jusquà Cora et de retourner. Là, aujourdhui, jai compris que le préfet doit partir ». Même propos d'Ahmada Ben Ali, maire de Sada : « La population est dans la rue. Nous, on est venus pour soutenir la population pour justement faire en sorte que les choses se passent bien. Et on nous envoie des CRS, on nous envoie des camions de CRS pour nous bousculer, pour nous écraser. Nous trouvons cela inadmissible ! Ce que nous demandons tout simplement, cest le départ du préfet. Que le préfet parte parce quon a constaté par nous-même que la population avait raison depuis des jours. Elle se fait massacrer par les CRS et nous, on est venus constater et on demande le départ du préfet purement et simplement ».
Au final, les manifestants arrivent sous bonne escorte à la grande surface où lon fait évacuer les clients apeurés : « Je ne suis pas bien là ». Un autre Mahorais : « On flippe mais on na pas le choix ». Les syndicalistes ont promis de revenir.
2008 financial crash more hard earned private property was destroyed than if all of us here were to be destroying it night and day for weeks. They tell you we are dreamers. The true dreamers are those who think things can go on indefinitely the way they are. We are not dreamers. We are awakening from a dream which is tuning into a nightmare. We are not destroying anything. We are only witnessing how the system is destroying itself. We all know the classic scenes from cartoons. The cart reaches a precipice. But it goes on walking. Ignoring the fact that there is nothing beneath. Only when it looks down and notices it, it falls down. This is what we are doing here. We are telling the guys there on Wall Street Hey, look down! (cheering).
In April 2011, the Chinese government prohibited on TV and films and in novels all stories that contain alternate reality or time travel. This is a good sign for China. It means that people still dream about alternatives, so you have to prohibit this dream. Here we dont think of prohibition. Because the ruling system has even suppressed our capacity to dream. Look at the movies that we see all the time. Its easy to imagine the end of the world. An asteroid destroying all life and so on. But you cannot imagine the end of capitalism. So what are we doing here? Let me tell you a wonderful old joke from communist times.
A guy was sent from East Germany to work in Siberia. He knew his mail would be read by censors. So he told his friends: Lets establish a code. If the letter you get from me is written in blue ink ,it is true what I said. If it is written in red ink, it is false. After a month his friends get a first letter. Everything is in blue. It says, this letter: everything is wonderful here. Stores are full of good food. Movie theaters show good films from the West. Apartments are large and luxurious. The only thing you cannot buy is red ink.
This is how we live. We have all the freedoms we want. But what we are missing is red ink. The language to articulate our non-freedom. The way we are taught to speak about freedom war and terrorism and so on falsifies freedom. And this is what you are doing here: You are giving all of us red ink.
There is a danger. Dont fall in love with yourselves. We have a nice time here. But remember: carnivals come cheap. What matters is the day after. When we will have to return to normal life. Will there be any changes then. I dont want you to remember these days, you know, like - oh, we were young, it was beautiful. Remember that our basic message is: We are allowed to think about alternatives. The rule is broken. We do not live in the best possible world. But there is a long road ahead. There are truly difficult questions that confront us. We know what we do not want. But what do we want? What social organization can replace capitalism? What type of new leaders do we want?
Remember: the problem is not corruption or greed. The problem is the system that pushes you to give up. Beware not only of the enemies. But also of false friends who are already working to dilute this process. In the same way you get coffee without caffeine, beer without alcohol, ice cream without fat. They will try to make this into a harmless moral protest. They think (??? unintelligible). But the reason we are here is that we have enough of the world where to recycle coke cans
Part Two
.Starbucks cappuccino. Where 1% goes to the worlds starving children. It is enough to make us feel good. After outsourcing work and torture. After the marriage agencies are now outsourcing even our love life, daily.
Mic check
We can see that for a long time we allowed our political engagement also to be outsourced. We want it back. We are not communists. If communism means the system which collapsed in 1990, remember that today those communists are the most efficient ruthless capitalists. In China today we have capitalism which is even more dynamic than your American capitalism but doesnt need democracy. Which means when you criticize capitalism, dont allow yourselves to be blackmailed that you are against democracy. The marriage between democracy and capitalism is over.
The change is possible. So, what do we consider today possible? Just follow the media. On the one hand in technology and sexuality everything seems to be possible. You can travel to the moon. You can become immortal by biogenetics. You can have sex with animals or whatever. But look at the fields of society and economy. There almost everything is considered impossible. You want to raise taxes a little bit for the rich, they tell you its impossible, we lose competitivitiy. You want more money for healthcare: they tell you impossible, this means a totalitarian state. There is something wrong in the world where you are promised to be immortal but cannot spend a little bit more for health care. Maybe that ??? set our priorities straight here. We dont want higher standards of living. We want better standards of living. The only sense in which we are communists is that we care for the commons. The commons of nature. The commons of what is privatized by intellectual property. The commons of biogenetics. For this and only for this we should fight.
Communism failed absolutely. But the problems of the commons are here. They are telling you we are not Americans here. But the conservative fundamentalists who claim they are really American have to be reminded of something. What is Christianity? Its the Holy Spirit. Whats the Holy Spirit? Its an egalitarian community of believers who are linked by love for each other. And who only have their own freedom and responsibility to do it. In this sense the Holy Spirit is here now. And down there on Wall Street there are pagans who are worshipping blasphemous idols. So all we need is patience. The only thing Im afraid of is that we will someday just go home and then we will meet once a year, drinking beer, and nostalgically remembering what a nice time we had here. Promise ourselves that this will not be the case.
We know that people often desire something but do not really want it. Dont be afraid to really want what you desire. Thank you very much!
Last Note
This is only a part of the entire speech he gave today, and if it was recorded in its entirety we'd be very glad to have a copy for transcription purposes.
(Thank you to everyone who offered transcripts, we had multiple offers)
SANTIAGO-Le centre de la capitale chilienne a connu une nouvelle vague démeutes qui a duré jusquà midi, après une manifestation de lycéens pour exiger une éducation gratuite.
