kitokojungle

..welkom ! ..welkom ! ..welkom !

~ Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke Randdebiliteit ~

~ HÉT "progressief" Orgaan Der "Hangmatsocialisten" ~
Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke & Politieke Randdebiliteit

28-02-2009
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hannibal Lector als CEO !! ...ofte over brainscans & andere psychopaten op de werkvloer... DEEL 1

Stel het u maar eens voor & gebruik hiervoor liefst vanal nog een zo levendig mogelijke fantasie...

Je bent dus jong & je wilt wat... & in de hoop op een zinvolle & toch ook wel leuke toekomst heb je studies & een hogere opleiding gevolgd om de volgende 40 jaar van je leven een job te gaan doen, die je denkt ~& vooral hoopt~ graag te zullen doen...

Màààrr ramp oh grote ramp, bij uw eerste sollicitatie bij de job van uw dromen krijgt u het nieuwste snufje van de technologie op het hoofd gezet : "Dé Brainscan"... die vanaf nu eens zal gaan bepalen of u al dan niet geschikt bent voor datgene waarvoor u solliciteert, laat staan voor wat je hebt gestudeerd... Een brainscan die vanaf dan ook nog eens de verdere toekomst van uw leven zal gaan bepalen... of wat dacht u ?!... dat ze al die "vondsten" nadien zomaar weg smijten ?!...

...& dat natuurlijk met alle verdere gevolgen vandien...

...

"Het spijt ons Meneer J., maar u komt niet echt in aanmerking voor de job van medewerker binnen onze personeelsdienst... Volgens het profiel dat we vonden bij de brainscan die we bij u hebben toegepast, bent u een geslepen pathologische leugenaar, die er nietvoor terug deinst om mensen te beliegen & te bedriegen. U begrijpt hoogstwaarschijnlijk dat dit eerder een kwaliteit is die u doet in aanmerking komen voor de functie van top-verkoper van onze producten bij een laaggeschoold koperspubliek..."

...

"Helaas Jufvrouw V... volgens de resultaten van onze brainscan bent u niet echt geschikt voor de functie van topsecretaresse... Wij zagen u liever met uw pathologie van obsessioneel oversekst zijn werken op de dienst van public-relations, waar u volgens ons wel heel erg snel de top zult halen... Dit wil zeggen, wij zien u eerder bij de hostessen werken die onze grote Overzeese klanten zoals deze van Amerika, India & Japan hier onthalen & begeleiden..."

...

"Meneer F., u begrijpt hopelijk dat u met uw pathologie van kleptomanie niet echt geschikt bent voor het kassawerk te doen in onze firma, daarentegen vinden wij u uitermate geschikt om... & dat mits de juiste begeleiding te functioneren op onze boekhoudkundige dienst, meer bepaald bij de dienst die onze fiscale & sociale verplichtingen bij de Belgische staat opvolgt..."

...

"Kijk Mevrouw K., u zult hoogstwaarschijnlijk begrijpen dat we voor de invulling van onze kaderfunctie die de reorganisatie binnen dit bedrijf komt te leiden iemand zochten die weinig of beter nog, géén enkele empathie heeft voor de noden & de grieven van onze arbeiders die u zult moeten te ontslaan. Maar volgens uw brainscan bent u wel perfect geschikt voor onze sociale dienst binnen het bedrijf"..."

...

Kortom, het zal je maar overkomen... Wat we hier zonet hebben neergepoot in een cynische bui, zou dus binnen enkele jaren werkelijkheid "kunnen" worden... zo zegt men toch...

Maar is dit nu werkelijk zo, of is 't weer een of ander verhaaltje van wishfull thinking ?!...

...& Naar goede gewoonte gingen we even googlen, met dit als resultaat...

...

NIEUWS

21/02/09 17u02

"Binnen vijf jaar hersenscan bij sollicitatie"

Tussen nu en vijf jaar zullen werkgevers hun werknemers een hersenscan afnemen, vooral dan bij sollicitaties. Dat verwacht professor en hoogleraar salesmanagement Willem Verbeke aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Verbeke zet zijn bevindingen vandaag uiteen in Vacature.



Alles komt naar boven

Verbeke en zijn team onderzochten in het ISAM-Neuroscience researchinstituut aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam aan de hand van scans het gedrag van mensen en hun sociale en emotionele intelligentie. "Met de scan zie je letterlijk in de hersenen hoe hun systeem werkt of iemand autistisch is of psychopaat. Iedereen verbergt wel iets, onzekerheden en twijfels. Alles komt naar boven". Verbeke zegt op basis van de scan uitspraken te kunnen doen over het soort job dat iemand op het lijf is geschreven. "Sommige verkopers zijn beter in het onderhouden van contacten dan het werven van nieuwe klanten. Dergelijk advies kunnen wij geven, steeds gefundeerd op neurologie."



Profiel schetsen

Volgens de hoogleraar gaan we naar een maatschappij waar de werkgevers tussen nu en vijf jaar hun werknemers zullen scannen, vooral dan bij rekrutering. "Als een bedrijf een sollicitant of medewerker wil testen, zullen we na de test een profiel kunnen schetsen van die persoon en advies kunnen verstrekken over het soort jobs waar die best in past."



Psychopaat

Verbeke deed ook onderzoek naar werknemers met een psychopathische aanleg. "Dit soort mensen slaagt er makkelijk in iemand voor zijn kar te spannen en hen te misbruiken. Daarom kunnen ze binnen ondernemingen heel wat schade aanrichten."

De Amerikaanse oplichter Bernard Madoff is volgens hem een voorbeeld. "De man genoot een groot aanzien in financiële kringen. Dan ontdekt de wereld plots dat deze superbelegger iedereen bedrogen heeft. Dat kan voorkomen worden. Wij geloven dat mensen die voor een hoge functie in aanmerking komen, eerst op mogelijk psychopathisch gedrag getest moeten worden. Dat kan op basis van door ons ontwikkelde technieken."

(belga/ep)

BRON : http://www.demorgen.be/

...

Een eerste vraag die bij ons spontaan opwelt : kàn & màg dit zomaar ?!... & het antwoord liegt er niet om...

...

NIEUWS

22/02/09 - 12u57

"Afnemen hersenscan bij sollicitatie onwettelijk"



Het afnemen door werkgevers van een hersenscan bij sollicitanten is volstrekt onwettelijk. De Wereldgezondheidsorganisatie zou dergelijk onderzoek wereldwijd moeten verbieden. Er zijn grenzen aan het ontluisteren van de menselijke persoonlijkheid. Dat stelt Roger Blanpain, emeritus KUL-hoogleraar arbeidsrecht, in reactie op de voorspelling in Vacature dat dergelijke scans tussen nu en vijf jaar schering en inslag zullen zijn.

Met deze hersenscans wordt het gedrag van mensen en hun sociale en emotionele intelligentie onderzocht. Hoogleraar salesmanagement Willem Verbeke van de Erasmus Universiteit in Rotterdam zegt in Vacature op basis van die scans uitspraken te kunnen doen over het soort job dat iemand op het lijf geschreven is. Ook kan volgens hem op die manier voorkomen worden dat men sollicitanten met een psychopathische aanleg aanwerft.



Discriminatie

Dat werkgevers de resultaten van dergelijk voorspellend onderzoek hanteren als selectiecriterium is volgens Blanpain niet enkel strijdig met de privacy, maar ook met de wet van 28 januari 2003 over medische onderzoeken in het kader van arbeidsverhoudingen.

De wet van 10 mei 2007 verbiedt bovendien duidelijke discriminatie op basis van huidige of toekomstige gezondheidstoestand bij sollicitatie. De sollicitant of werknemer moet overigens 10 dagen voor het onderzoek geïnformeerd worden over medische onderzoeken.

(belga/adv)

BRON : http://www.demorgen.be/

...

't Is trouwens niet omdat "Hoogleraar" Willem Verbeke deze gedachte ~lees : droomwens~ koestert, dat ze zo ook voor werkelijkheid dient genomen te worden...

...& Enkele dagen later verscheen op op een Nederlandse site volgend bericht...

...

27 februari 2009

Onmogelijk om psychopaten met hersenscan te ontmaskeren

Door: Tom Dobber


‘Ontmasker uw psychopaten met hersenscan’ was de kop van het artikel dat op 23 januari naar aanleiding van uitspraken van neuro-econoom Willem Verbeke op HRpraktijk.nl werd geplaatst. Nu blijkt uit een artikel uit het toonaangevende wetenschapsblad Nature dat het ontmaskeren van psychopaten met een hersenscan een iets te voorbarig aangekondigde ontwikkeling is.

In het artikel schrijft toponderzoeker op het gebied van neurologische processen in sociaal gedrag, Ralph Adolphs, dat de kennis op het gebied van hersenprocessen van mensen met psychopathisch gedrag beperkt is. Daarnaast schrijft hij: “Zelfs als toekomstige technologie ons een beter inzicht geeft in de samenhang van hersenen, stimuli en gedrag, dan wordt het analyseren van die gegevens heel erg lastig.”



Hersenscan

Neuro-econoom Willem Verbeke stelde dat je “met een hersenscan een beeld krijgt van wat er zich afspeelt in de hersenen, nog voordat gedrag zich ontplooit. Je ziet letterlijk hoe hun systeem werkt, of iemand autistisch is of psychopaat. Iedereen verbergt wel iets en alles komt naar boven met een scan.” En: “Ik ga er vanuit dat de scan binnen vijf jaar onderdeel van de sollicitatieprocedure wordt”

Volgens Adolphs is dat dus hoogstens toekomstmuziek. De data die nu nog beschikbaar is roept evenveel vragen op als dat het antwoorden geeft. Het is nu bijvoorbeeld nog onduidelijk in hoeverre aangeboren en aangeleerd gedrag, cultuur en individuele verschillen bijdragen aan psychopathisch gedrag.

Kortom: psychopathisch gedrag van potentiële managers is niet te voorspellen met een hersenscan, ook niet over vijf jaar.

BRON : http://www.hrpraktijk.nl/

...

...& Vergeten we in deze ganse discussie ook niet een stukje ethiek ?!... Wij hier, dachten anders zo van wel & we staan daarin ook blijkbaar niet alleen...

...

DE GEDACHTE

26/02/09 08u19

Hersenschimmen over hersenscans

Jan Verplaetse en Maarten Boudry bekritiseren de voorspelling dat werkgevers weldra sollicitanten zullen scannen. Ze zijn verbonden aan de moral brain research group van de Universiteit Gent.

Werkgevers nemen tussen nu en vijf jaar een hersenscan af van kandidaat-werknemers. Tenminste dat voorspelde professor Willem Verbeke van de Erasmus Universiteit Rotterdam. 'Wanneer ethische standaarden geschonden worden en commerciële bedoelingen de overhand halen, dan vinden we het de hoogste tijd om te reageren', aldus Jan Verplaetse en Maarten Boudry.

Toegegeven, de Vlaamse marketingprofessor Willem Verbeke (Erasmus Universiteit Rotterdam) weet zijn waar wel aan de man te brengen. In tal van Vlaamse en Nederlandse kranten en televisieprogramma's verkondigde hij deze week dat werkgevers binnen vijf jaar elke sollicitant zullen scannen. Op basis van die hersenscans zal men individuele talenten, maar ook stoornissen (autisme, psychopathie, ...) bij werknemers ontdekken. Als we de professor mogen geloven wordt neuroimaging binnen enkele jaren een verplichte procedure op de personeelsdienst van menig bedrijf.

Juristen mengden zich onmiddellijk in de discussie. Terecht maakten ze zich zorgen over de schending van de privacy en het geheim van het medisch onderzoek. Gelukkig zijn deze zorgen voorbarig. De voorspellingen van Verbeke zijn manifest in strijd met de huidige stand van het neuropsychologisch onderzoek. Die stand pleit veeleer voor bescheidenheid en nuance en keert zich tegen wilde uitspraken en onrealistische voorspellingen. Het staat natuurlijk iedereen vrij om ondoordachte uitspraken te doen, maar wanneer ethische standaarden geschonden worden en commerciële bedoelingen de overhand halen, dan vinden we het de hoogste tijd om te reageren.

Het mediaoptreden van Verbeke is op zich al merkwaardig. Anderhalf jaar geleden liet hij kranten weten dat hij een studie klaar had over het inlevingsvermogen van verkopers. Hij kon goede van slechte verkopers onderscheiden door op scans naar gebieden te kijken die betrokken zijn bij inleving of empathie. Navraag leerde ons dat die studie nog maar net opgestuurd was naar een wetenschappelijk tijdschrift. Op het ogenblik van de persaandacht was ze nog niet beoordeeld, laat staan verschenen. Hiermee overtrad Verbeke het algemeen geldende principe dat je geen onderzoeksresultaten publiek maakt die niet beoordeeld zijn door de kritische onderzoeksgemeenschap (peer review). Je wacht minstens tot het tijdschrift je paper aanvaardt. Intussen aanvaardde een Amerikaans marketingtijdschrift zijn studie gelukkig wel en is ze online beschikbaar op de website. De resultaten zien er interessant uit en sporen aan tot verder onderzoek, maar staan mijlenver van de overtrokken conclusies die Verbeke eruit trekt.



Onzinnig en gevaarlijk

Ten gronde bezondigt Verbeke zich aan een fout die veel enthousiaste fans van hersenscanonderzoek maken. Welke spectaculaire resultaten neuroimaging-studies ook boeken, men vergeet dat vrijwel alle onderzoek gebaseerd is op groepsanalyse. Die resultaten laten zich niet zomaar doortrekken naar elk afzonderlijk individu. Bij neuroimaging wordt de hersenactiviteit bij één groep proefpersonen vergeleken met de hersenactiviteit bij een andere groep of bij dezelfde groep tijdens een andere taak. We bevinden ons dus in een wereld van gemiddelden, correlaties en statistische verschillen, waarbij het perfect mogelijk is dat één proefpersoon de typerende hersenactiviteit van die bewuste groep helemaal niet vertoont. Het erg positieve resultaat bij één individu compenseert bijvoorbeeld het negatieve resultaat bij een ander individu. Omdat je uitzonderingen nooit kunt uitsluiten, is het scannen van individuele sollicitanten op dit ogenblik niet alleen onzinnig, maar ook gevaarlijk. De verkoper bij wie het inlevingsvermogen op de hersenscan het minst zichtbaar is, kan uiteindelijk toch de beste zijn. Wie zal niet protesteren als hij door zo'n bedenkelijke test benadeeld wordt? In het beste geval komt het gebruik van hersenscans bij sollicitaties en carrièreplanning neer op een loterij, in het slechtste geval is het een voedingsbodem voor stigmatisering en vooroordelen, dit alles onder het mom van wetenschappelijke objectiviteit.

Ten slotte belooft Verbeke resultaten die ook binnen vijf jaar onmogelijk te realiseren zijn. Psychopaten houd je inderdaad het best buiten het bedrijf, maar met hersenscans zal je hen niet opsporen. Het is juist dat recent onderzoek heeft aangetoond dat sommige psychopaten breinafwijkingen vertonen, maar opnieuw is dit een groepsresultaat en bovendien is geen enkele gevonden hersenafwijking specifiek voor psychopaten. Het kenmerk doet zich ook voor bij mensen zonder psychopathische trekken, maar met andere stoornissen. Psychopathie is een uitermate complexe persoonlijkheidstoornis die zich momenteel enkel laat vaststellen aan de hand van langdurig en intensief klinisch onderzoek. Mogelijks kan neurobiologisch onderzoek daarbij in de nabije toekomst helpen, maar dat een simpele scansessie uitsluitsel zou geven, dat gelooft werkelijk niemand die iets van psychopathie afweet.



Moderne 'schedelmeetkunde'

De wilde uitspraken van Verbeke stellen de neuropsychologie in een slecht daglicht. Ze komen op een ogenblik dat er met argusogen wordt gekeken naar dit soort onderzoek. De aanvallen op neuroimaging zijn fel en het verweer tegen het verwijt van moderne 'schedelmeetkunde' verloopt moeizaam. Onbezonnen uitspraken als die van Verbeke creëren valse hoop of nodeloze angst en kunnen tot gevolg hebben dat het kind met het badwater wordt weggegooid. Scanners zijn van grote waarde om meer te weten te komen over hersenprocessen die onze edelste menselijke vermogens dragen. Echter, dit onderzoek leert ons ook hoe immens complex het menselijke brein in elkaar steekt. Die complexiteit staat haaks op sensatiezucht en scoringsdrang.

BRON : http://www.demorgen.be/

...

Laat ons misschien even een klein aanvullend zijsprongetje maken in deze beschouwing & het fenomeen van "schedelmeetkunde" ofte de "frenologie" even toelichten...

...& Laten we daarvoor eens beginnen bij de alom bekende wikipedia...

...

Categorie : Pseudowetenschap

Frenologie



commentaar bij de afbeelding :
Frenologische afbeelding uit Das neue Heilverfahren van Friedrich Eduard Bilz (1888)

Frenologie (Grieks: φρήν, phrēn, "geest"; and λόγος, logos, "leerstelling", letterlijk "de leer van de geest") is de theorie die stelt dat aanleg en karakter bepaald worden door de groei van bepaalde hersendelen. Het karakter zou dan afgeleid kunnen worden uit de vorm van de schedel, die bepaalde knobbels zou vertonen. Hieruit zijn de in het spraakgebruik ingeburgerde termen wiskundeknobbel en talenknobbel ontstaan. De studie naar vorm en afmetingen van de schedel noemt men craniometrie.

Grondlegger van de frenologie was de Duitse (later Franse) geneeskundige Franz Joseph Gall (1728-1828). Zijn belangrijkste leerling was Johann Gaspar Spurzheim. Als wegbereiders van de frenologie kunnen de fysionomen Giovanni Battista della Porta (1535-1615) en Johann Kaspar Lavater (1741-1801) genoemd worden.

In de negentiende eeuw introduceerde Cesare Lombroso een forensische tak van de frenologie (al noemde hij het zelf niet zo), waarin hij stelde dat een aangeboren aanleg voor crimineel gedrag gepaard gaat met de ontwikkeling van zekere gelaatskenmerken. Op grond van deze kenmerken zouden mogelijke criminelen kunnen worden herkend. De Duitser Carl Huter (1861-1912) ontwikkelde uit de frenologie en de fysionomie een eigen psychologisch systeem, dat hij kallisophie noemde.

In de twintigste eeuw zette de Belgische priester Paul Bouts (1900-1999) het wetenschappelijk onderzoek naar de frenologie voort. Maar met de hedendaagse kennis van de anatomie van de hersenen is er nauwelijks reden meer om nog waarde te hechten aan de frenologie.

Het meten van de binnenkant van de schedel, zoals dat bijvoorbeeld in de archeologie wordt gedaan om de functie van hersendelen van verschillende hominiden te vergelijken, wordt niet tot de frenologie gerekend.

BRON : http://nl.wikipedia.org/

...

De verklarende woordenlijst van het Museum Dr Guislain te Gent verteld ons het volgende...

...

Frenologie

...

BRON : http://www.museumdrguislain.be/

Lavaters fysionomiek is gestoeld op esthetische vooroordelen. Zijn ‘systeem’ kan niet onderbouwd worden. Toch geven wetenschappers de hoop niet op: nieuwe ‘wetenschappelijker’ methoden worden ontwikkeld. De schedel wordt na 1800 hét nieuwe onderzoeksterrein. Theologische bedoelingen hebben de nieuwe menswetenschappers niet meer.



Einde DEEL 1 ...wordt vervolgd...!!

28-02-2009 om 17:28 geschreven door Vorser-Raadgever  

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
Categorie:Een uitgesproken "Grr#!!♪♫@||#♫♪☻"-Kitokojungle-Opinie !!
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hannibal Lector als CEO !! ...ofte over brainscans & andere psychopaten op de werkvloer... DEEL 2

Begin DEEL 2 ...Het vervolg...!!



De belangrijkste vernieuwer is de Weense arts Franz.Joseph Gall (1757-1828). Hij werkt tussen 1800 en 1820 aan de theorie dat het karakter kan worden vastgesteld door de schedel te bevoelen. Hij redeneert als volgt: de karaktereigenschappen zetelen op vaste locaties in de hersenen. Een bepaald deel van de hersenen is dus groter of kleiner ontwikkeld naar mate die karaktereigenschap meer of minder ontwikkeld is. De schedel heeft zich naar die uitstulpingen gevormd.

Gall ontwerpt een locatiemap van de bobbels en heuvels op de schedel waar de eigenschappen te vinden zijn. Hij oefent het liefst op de schedels van genieën, criminelen en krankzinnigen. Die hebben volgens hem de sterkst ontwikkelde eigenschappen. De schedelleer groeit net als de fysionomiek uit tot een uitzinnige Europese mode. Vooral na 1820 worden de zogenaamde frenologische verenigingen druk bezocht. Men bevoelt naar hartelust elkaars schedels, of raadpleegt een ‘kenner’.

...& We gaan verder met onze zoektocht... & we vinden daarbij een zeer bevattelijke uitleg op de Nederlandse website van wetenschap.infonu...

...& Zoals naar goede gewoonte, citeren we het ganse artikel, met een correcte bronvermelding...

...

15-05-2008, laatst gewijzigd op 04-01-2009

Frenologie; theorie over de hersenen en schedel

© 2008 - 2009 Claire


Frenologie is de theorie waarbij men ervan uitgaat dat aanleg en persoonlijkheid afgeleid kunnen worden aan de vorm van de schedel. Een theorie die al een tijdje verworpen is, maar veel stof heeft doen opwaaien toen het geïntroduceerd werd in de 18e eeuw.



Talenknobbel

Iedereen heeft wel gehoord van het begrip ‘talenknobbel’. Wie goed is in het leren en spreken van andere talen, zou een zogenaamde ‘talenknobbel’ hebben. Dit begrip is afkomstig uit de frenologie, de leer waarbij men ervan uit ging dat de groei van bepaalde hersendelen talenten en karaktereigenschappen kan bepalen. In dit geval is dus het gedeelte in de hersenen waar taal gelokaliseerd zit groter en zou dus een uitstulping vormen. Volgens de bedenker van de frenologie, Franz Joseph Gall, lag de talenknobbel ergens bij één van de ogen. Twee andere beweringen uit de frenologie: mensen die goed kunnen dichten zouden uitpuilende ogen hebben, omdat de knobbel de ogen naar voren duwt, en mensen die verbaal goed zijn zouden wallen hebben.



De grondlegger van de frenologie, Franz Joseph Gall

De grondlegger van de frenologie was de Duitse hersenonderzoeker en arts Franz Joseph Gall. Hij werd geboren op 9 maart 1758 als zoon van een rijke katholieke familie van wolhandelaren. Eigenlijk had Gall priester moeten worden, maar hij verkoos een studie medicijnen aan de universiteit van Straatsburg. Gall kwam rond 1800 op het idee van de cranioscopie (cranium betekent schedel, scopos is bekijken). De belangrijkste leerling van Gall, Johann Spurzheim, doopte cranioscopie om tot frenologie (phrenos betekent geest, logos is studie). Gall stierf op 22 augustus 1828 in Parijs.



Frenologie


Gall beweerde dat de hersenen uit 27 verschillende delen bestonden die het geheel van iemand zijn persoonlijkheid bepaalden. Deze 27 gebieden variëren in functie en zijn allemaal op een ander plekje van de hersenen gelokaliseerd.

De eerste 19 van deze ‘organen’ zouden ook bij dieren voorkomen. Om iemand zijn karakter te bepalen bevoelden frenologisten met hun vingertoppen de schedel van hun patiënten op bultjes en deukjes. Dit heet craniometrie. Wanneer er een bobbeltje op de schedel werd ontdekt, betekende dit dat het onderliggende gebied in de hersenen sterk ontwikkeld was. Bij een deukje was het onderliggende gebied juist onderontwikkeld. Deze analyse werd gebruikt om te voorzien met wat voor relaties en gedrag de persoon te maken zou hebben. Het werd ook gebruikt om het toekomstige leven van kinderen te voorspellen.

De lijst van de 27 organen is als volgt :Het voortplantingsinstinct

* De liefde voor een nakomeling
* Affectie en vriendschap
* Het instinct van zelfverdediging en moed; de neiging om te vechten
* Het instinct om vlees te eten; de neiging om te moorden
* Alertheid; sluwheid
* Het gevoel van eigendom; het instinct om voedsel op te slaan; hebzucht; de neiging om te stelen
* Trots; arrogantie; liefde voor autoriteit; verhevenheid
* IJdelheid; ambitie, liefde voor roem
* Vooruit denken
* De herinneringen aan dingen; de herinneringen aan feiten;
opvoedbaarheid, volmaaktheid
* Het gevoel voor plaatsen en grootte van plaatsen
* De herinneringen aan mensen; het gevoel voor mensen
* De herinneringen aan woorden
* Het gevoel voor taal en spreken
* Het gevoel voor kleuren
* Het gevoel voor geluid en muziek
* Het gevoel voor verbanden tussen cijfers
* Het gevoel voor mechanismen, voor constructie; het talent voor architectuur
* Schranderheid
* Gevoel voor metafysica
* Het gevoel voor satire; het gevoel voor hekserij
* Talent voor poëzie
* Vriendelijkheid; welwillendheid; attentheid; medelijden; gevoeligheid, moreel
* Nadoen, imiteren
* Religie
* Vastberadenheid, bestendigheid, volharding, koppigheid



Protest

De theorie van Gall werd niet erg goed ontvangen. De Katholieke kerk vond dat de leer tegen het geloof indruiste. Religieuze leiders beweerden dat de geest door God gemaakt was en dus niet fysiek gelokaliseerd kon worden in de hersenen. Ook aan het hof van Franz Josef II, waar Gall zijn ideeën voor het eerst zijn ideeën openbaar maakte, ontstond er protest. Toen Gall uiteindelijk in Parijs terecht kwam, werd zijn theorie door Napoleon Bonaparte onjuist verklaard. In Engeland werd de frenologie wel geaccepteerd. De heersende klasse gebruikte de theorie om aan te tonen dat zij superieur was aan de gekoloniseerde bevolking. Ook in de Verenigde Staten, waar frenologie erg populair werd tussen 1820 en 1850, werd er misbruik gemaakt van Galls ideeën.



Aanleg voor crimineel gedrag

Cesare Lombroso gebruikte in de negentiende de frenologie om een forensische tak te ontwikkelen, waarbij hij er vanuit ging dat crimineel gedrag gepaard ging met de ontwikkeling van bepaalde gelaatskenmerken. Het gaat hierbij om het vijfde orgaan van de lijst, de neiging om te moorden. Mogelijke criminelen zouden dus herkend kunnen worden op grond van deze uiterlijke kenmerken.



Tegenwoordig

Tegenwoordig wordt er geen waarde meer gehecht aan de frenologie, omdat we de anatomie van de hersenen nu begrijpen. De schedel vormt ook geen perfecte replica van de hersenen, deukjes en bultjes in de schedel zeggen dus helemaal niets over de vorm van de hersenen. Frenologie wordt dan ook niet gebruikt in de medische wetenschap en ook niet bij het opsporen van misdadigers. Gall heeft met zijn theorie echter wel een bijdrage geleverd aan de neuro-wetenschap. We weten nu dat emoties niet in het hart zitten maar in onze hersenen.



Je persoonlijkheid wordt wél bepaald door je hersenen

Het was in het jaar 1848 dat een gruwelijke gebeurtenis de (medische) wereld op zijn kop zette. Phineas Cage, een man van 25 jaar, kreeg een ongeluk tijdens het aanleggen van een treinrails. Er vond een ontploffing plaats en een lange ijzeren staaf vloog dwars door zijn kaakbeen, zijn oog en zijn hersenen en kwam uit zijn achterhoofd weer naar buiten. Cage overleefde dit ongeluk. Hij was even bewusteloos, maar kwam al snel weer bij en alles leek nog goed met hem te gaan. Hij had er weliswaar een groot litteken aan overgehouden en was aan één oog blind, maar zijn geheugen, intelligentie en fysieke kracht waren in tact gebleven. Maar het vreemde was, Phineas was Phineas niet meer. Vroeger stond hij bekend als een gedisciplineerde man, een harde werker en een liefdevolle echtgenoot. Nu raakte hij snel geëmotioneerd, verloor snel zijn geduld, vloekte en had geen manieren en respect meer. De ijzeren staaf had de voorste hersenkwabben beschadigd. Hier wordt onder andere je sociale gedrag bepaald.

BRON : http://wetenschap.infonu.nl/

...

...& Dat er nog steeds op gezinsspeeld &/of naar verwezen wordt, blijkt uit dit bericht...

...

02 December 2008

Frenologie, de kunst van vroeger revised

door Dennis Pauwels

Er is een vrouw die Annemie Ploeger heet. Ze promoveert aan de universiteit van Amsterdam als NWO'er. NWO staat voor Nederlandse organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek. Naast het feit dat ik dit zou afkorten als NOWO om verwarring met de New World Order te vermijden, is dit een erg degelijk instituut.

Ploeger stelt dat autisme en schizofrenie uit dezelfde "bron" ontstaan. Zo zou een slechte levenswijze in de eerste zwangerschapsmaand niet bevorderlijk zijn voor deze ziektebeelden. Flaporen en vreemde tenenzijn de oorzaak van deze denkpiste. Schizofrenen en autisten zouden namelijk vaker aan deze lichamelijke "afwijkingen" lijden. Daarnaast schrijft ze in haar onderzoekspaper dat vrouwen die Softenon namen (een drug uit de jaren '60-'70) in die eerste maand 4 procent kans hadden op een autist als kind, terwijl dit normaal 0,1 procent is. Dit is volgens de doctorandus een teken aan de wand.

Er zijn echter ook verschillen. Zo zouden enkel autisten een groter hoofd en vaker darmproblemen hebben. Een groter hoofd en flaporen, dat is stof voor frenologen, me dunkt. De frenologie bestaat al sinds de 16e eeuw maar kende haar bloei in de 19e eeuw. Een Italiaanse criminoloog avant la lettre meende ontdekt te hebben dat crimineel gedrag af te leiden was uit de vorm van de schedel. Dat dit tot een heksenjacht leidde, hoeft geen uitleg: een meetgrage dokter zou immers op basis van een knobbel hier en een deukje daar kunnen voorspellen dat het subject ooit zou kunnen ontsporen en hop de brandstapel op! De laatste honderd jaar is men er echter van overtuigd dat frenologie kwakzalverij is.

Het onderzoek van Ploeger zou dit potje echter weer kunnen openen. Kromme tenen: schizofrenie; lange vingers: kunstzinnig; dikke pens: depressief; wrat op neus: heks. Mijn grote liefde lag altijd al bij de 19e eeuw en die lijkt eindelijk terug te komen. Ik kijk alvast uit naar verder onderzoek. Wie weet wat vertellen rosse haren, een bril en mijn grote hoofd nog allemaal over mij!

BRON : http://www.cjp.be/blog/dennis-pauwels/

...

Last but not the least in ons zijsprongetje wat betreft "frenologie", verwijzen we u graag naar een stukje vakliteratuur van de hand van Jan Verplaetse, met als titel : "Hoofdstuk 2 : Conscientiousness of het morele orgaan van de frenologie". Het betreft hier een hoofdstuk uit het boek "Het morele brein" door Jan Verplaetse. Die overigens de zelfde auteur is als diegene die we hebben geciteerd uit het stuk uit De Morgen : "Hersenschimmen over hersenscans" bij het begin van deze beschouwing.

Dit alles brengt ons terug naar het vervolg van onze beschouwing over het toepassen van brainscans bij sollicitaties...

Enige tijd geleden vonden we het volgende onderwerp, dat volgens ons toch wel enigszins perfect aansluit bij wat we hier net allemaal kwamen te schrijven...

Is het nu het kleine grut ~zoals u & ik~ dat zonodig gebrainscand moet worden ?!... Of zou dit niet beter eens gebeuren met al die zogezegde "Groten Der Aarde" die het voor het zeggen hebben & die meestal ook nog eens onze handel & wandel bepalen ?!...

Zo vonden we volgend opmerkelijk artikel...

...

17 november 2008

Scriptieprijs 2008 voor scriptie over psychopaten in organisaties

door Hugo Louter


Afgelopen vrijdag werd op de Carrièredagen in Amsterdam de Scriptieprijs 2008 uitgereikt aan Suzanne van der Graaf, de auteur van de scriptie ‘Psychopaten in organisaties’. Suzanne studeerde in 2007 af op dit onderwerp en stelde vast dat psychopaten lang niet altijd extreme seriemoordenaars zijn: ook binnen organisaties vinden psychopaten hun weg. Hoewel veel medewerkers aardig en loyaal zijn, komen er in organisaties ook psychopaten voor, die zelfzuchtig zijn en alleen geïnteresseerd zijn in zichzelf. Ze ervaren het leven als een machtspel en hebben geen geweten. Zorgelijk is dat ze momenteel weinig moeite hebben een organisatie binnen te komen. Dit komt vooral door zwakke selectieprocedures.



Herken de psychopaat

De auteur stelt dat psychopaten egoïstisch, manipulatief en onverantwoordelijk zijn en geen goed werk zullen leveren. Deze eigenschappen proberen ze te maskeren. Omdat ze goede toneelspelers en verhalenvertellers zijn lukt dit ze vaak. Wanneer de psychopaat eenmaal de organisatie is binnengeslopen, lopen zowel de organisatie als de werknemers gevaar. De psychopaat zoekt binnen een organisatie de invloedrijkste werknemers op die toegang hebben tot belangrijke informatie. De psychopaat houdt geen rekeningen met anderen en is in staat fraude te plegen, te stelen, werknemers tegen elkaar uit te spelen en conflicten te veroorzaken. Het is daarom voor een organisatie erg belangrijk psychopaten te kunnen identificeren.



Selectie

De selectiemethoden die veel organisaties gebruiken vormen geen bescherming tegen psychopaten. Psychopaten kunnen bijvoorbeeld een rijk cv creëren. Hier wordt in de selectieprocedure vaak veel nadruk op gelegd. Vooral in snel groeiende bedrijven worden mensen aangenomen waarvan gedacht wordt dat ze leiderschapspotentieel hebben. Het is niet moeilijk voor de psychopaat de interviewer ervan te overtuigen dat hij leiderschapspotentieel bezit.



Karakteristieken

Een ander punt is dat de karakteristieken waar het bedrijf op zoek naar is in een kandidaat, juist de karakteristieken zijn die de psychopaat bezit. Vaak worden leiderschapslabels toegeschreven aan psychopathische gedragingen. Bijvoorbeeld de baas willen spelen, het nemen van beslissingen en anderen jouw taken laten uitvoeren. De veranderingen die zich afspelen in de organisaties dragen tevens bij aan het aannemen van meer psychopaten. Mensen die worden aangenomen moeten in staat zijn snel in te spelen op verandering. Verder moet men van deze persoon de verwachting hebben dat hij in staat is om grootse dingen teweeg te brengen. Hierdoor lijken psychopathische eigenschappen, zoals het zelfverzekerde overkomen en de charme, erg aantrekkelijk. Egocentrisme en ongevoeligheid worden acceptabel, als de juiste talenten en vaardigheden maar worden verzameld om te kunnen overleven in een snel groeiende zakenwereld.

BRON : http://www.infeite.nl/

...

Over de scriptie in kwestie vinden we volgende info terug :

...

Psychopaten in organisaties


Samenvatting

"Bij psychopaten wordt vaak gedacht aan extreme gevallen zoals seriemoordenaars. Maar ook binnen organisaties vinden psychopaten hun weg. Hoewel veel medewerkers aardig en loyaal zijn, komen er in organisaties ook psychopaten voor, die zelfzuchtig zijn en alleen geïnteresseerd zijn in zichzelf. Ze ervaren het leven als een machtspel en hebben geen geweten. Zorgelijk is dat ze momenteel weinig moeite hebben een organisatie binnen te komen. Dit komt vooral door zwakke selectieprocedures."

Dit stelt Suzanne van der Graaf, studente psychologie aan de Universiteit van Amsterdam, in haar scriptie Psychopaten in organisaties.



Herken de psychopaat

De auteur stelt dat psychopaten egoïstisch, manipulatief en onverantwoordelijk zijn en geen goed werk zullen leveren. Deze eigenschappen proberen ze te maskeren. Omdat ze goede toneelspelers en verhalenvertellers zijn lukt dit ze vaak.

Wanneer de psychopaat eenmaal de organisatie is binnengeslopen lopen zowel de organisatie als de werknemers gevaar. De psychopaat zoekt binnen een organisatie de invloedrijkste werknemers op die toegang hebben tot belangrijke informatie. De psychopaat houdt geen rekeningen met anderen en is in staat fraude te plegen, te stelen, werknemers tegen elkaar uit te spelen en conflicten te veroorzaken. Het is daarom voor een organisatie erg belangrijk psychopaten te kunnen identificeren.



Selectie

De selectiemethoden die veel organisaties gebruiken vormen geen bescherming tegen psychopaten. Psychopaten kunnen bijvoorbeeld een rijk cv creëren. Hier wordt in de selectieprocedure vaak veel nadruk op gelegd. Vooral in snel groeiende bedrijven worden mensen aangenomen waarvan gedacht wordt dat ze leiderschapspotentieel hebben. Het is niet moeilijk voor de psychopaat de interviewer ervan te overtuigen dat hij leiderschapspotentieel bezit.

Een ander punt is dat de karakteristieken waar het bedrijf op zoek naar is in een kandidaat, juist de karakteristieken zijn die de psychopaat bezit. Vaak worden leiderschapslabels toegeschreven aan psychopathische gedragingen. Bijvoorbeeld de baas willen spelen, het nemen van beslissingen en anderen jouw taken laten uitvoeren.

De veranderingen die zich afspelen in de organisaties dragen tevens bij aan het aannemen van meer psychopaten. Mensen die worden aangenomen moeten in staat zijn snel in te spelen op verandering. Verder moet men van deze persoon de verwachting hebben dat hij in staat is om grootse dingen teweeg te brengen. Hierdoor lijken psychopathische eigenschappen, zoals het zelfverzekerde overkomen en de charme, erg aantrekkelijk. Egocentrisme en ongevoeligheid worden acceptabel, als de juiste talenten en vaardigheden maar worden verzameld om te kunnen overleven in een snel groeiende zakenwereld.

BRON : http://scriptiewinkel.nl/

...

De scriptie over psychopaten in organisaties is overigens niet het enigste werk dat hierover verscheen. Zo is er ook het volgende book, eerder vakliteratuur...

...

Snakes In Suits

When Psychopaths Go To Work

by Paul Babiak, Ph.D. and Robert D. Hare, Ph.D.



Book Description - from the book jacket



Einde DEEL 2 ...wordt vervolgd...!!

28-02-2009 om 17:25 geschreven door Vorser-Raadgever  

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 2/5 - (1 Stemmen)
Categorie:Een uitgesproken "Grr#!!♪♫@||#♫♪☻"-Kitokojungle-Opinie !!
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hannibal Lector als CEO !! ...ofte over brainscans & andere psychopaten op de werkvloer... DEEL 3

Begin DEEL 3 ...Het vervolg...!!



Let's say you're about to hire somebody for a position in your company. Your corporation wants someone who's fearless, charismatic, and full of new ideas. Candidate X is charming, smart, and has all the right answers to your questions. Problem solved, right? Maybe not.

We'd like to think that if we met someone who was completely without conscience -- someone who was capable of doing anything at all if it served his or her purposes -- we would recognize it. In popular culture, the image of the psychopath is of someone like Hannibal Lecter or the BTK Killer. But in reality, many psychopaths just want money, or power, or fame, or simply a nice car. Where do these psychopaths go? Often, it's to the corporate world.

Researchers Paul Babiak and Robert Hare have long studied psychopaths. Hare, the author of Without Conscience, is a world-renowned expert on psychopathy, and Babiak is an industrial-organizational psychologist. Recently the two came together to study how psychopaths operate in corporations, and the results were surprising. They found that it's exactly the modern, open, more flexible corporate world, in which high risks can equal high profits, that attracts psychopaths. They may enter as rising stars and corporate saviors, but all too soon they're abusing the trust of colleagues, manipulating supervisors, and leaving the workplace in shambles.

Snakes in Suits is a compelling, frightening, and scientifically sound look at exactly how psychopaths work in the corporate environment: what kind of companies attract them, how they negotiate the hiring process, and how they function day by day. You'll learn how they apply their "instinctive" manipulation techniques -- assessing potential targets, controlling influential victims, and abandoning those no longer useful -- to business processes such as hiring, political command and control, and executive succession, all while hiding within the corporate culture. It's a must read for anyone in the business world, because whatever level you're at, you'll learn the subtle warning signs of psychopathic behavior and be able to protect yourself and your company -- before it's too late.

BRON : http://www.snakesinsuits.com/

...

Een interview met beide heren voor een Amerikaans anti-fraude magazine...

...

July/August 2008

Interview with Dr. Robert D. Hare and Dr. Paul Babiak

These Men Know 'Snakes in Suits': Identifying Psychopathic Fraudsters

By Dick Carozza

From the July/August 2008 issue of Fraud Magazine

Not all psychopaths become fraudsters, but some fraudsters are psychopaths. A fraud examiner's job is to help deter fraud by discretely noticing those employees who might be exhibiting psychopathic tendencies. Psychologists Robert D. Hare, Ph.D., and Paul Babiak, Ph.D., experts in psychopath studies, explain how these aberrant characters can infect organizations and provide ways to deal with them.


Sam strode into the lobby of Bacme Manufacturing. Impeccably dressed in a tailored suit, carrying a burnished leather briefcase, he smiled at the receptionist. "Hello. I'm Sam Smithson, here to see Mr. Tolliver for my second interview." "Yes, Mr. Smithson. Mr. Tolliver is ready to see you." Eyes turned as Sam walked up the stairs.

"Sam! So good to see you!" "It's great to be here again, Mr. Tolliver!" During the national economic downturn, Bacme was suffering and needed a few "white knights." Sam had the requisite resume, leadership qualities, and enthusiastic spirit the company needed to boost morale and the bottom line as a vice president.

Unfortunately, Mr. Tolliver didn't know that Sam was a textbook psychopath. Behind his smile and relaxed manner, he was dishonest, devious, and manipulative. He pretended to be an empathetic listener, but most of the time he had only one person on his mind.

Within a year, Sam had ingratiated himself to staffers who could benefit him: top executives but also the "informal leaders" - middle managers and administrative assistants who got the real work done. Soon he was controlling vast areas of the company and began embezzling funds. By the time the corporation realized it was missing millions of dollars, smiling Sam, "the white knight," was on to the next corporation.



Not all psychopaths become fraudsters, but some fraudsters are psychopaths. A fraud examiner's job is to help deter fraud by discretely noticing those employees who might be exhibiting psychopathic tendencies.

Robert D. Hare, Ph.D. and Paul Babiak, Ph.D., authors of "Snakes in Suits: When Psychopaths Go to Work" (http://www.SnakesInSuits.com and available in the ACFE Bookstore), have been studying psychopaths and their effects for years. Babiak is an industrial and organizational psychologist and president of HRBackOffice, an executive coaching and consulting firm specializing in management development and succession planning (http://www.HRBackOffice.com). Hare, the creator of the standard tool for diagnosing psychopathy and author of "Without Conscience: The Disturbing World of the Psychopaths Among us," is an emeritus professor of psychology at the University of British Columbia and president of Darkstone Research Group, a forensic research and consulting firm (>www.hare.org).

"Psychopaths invest energy in creating and maintaining a façade that facilitates their careers," said Hare. "During the hiring process they convince decision makers of their unique talents and abilities - albeit based upon lies and distortion.

"Executives are always looking for the best and brightest … but there are not that many from which to choose," Hare said. "As times goes on, the psychopath will continue to manage this positive reputation for as long as it is useful to him or her. … Executives view themselves as good judges of people, and few want to be told that they were wrong about something as basic as honesty and integrity. This aspect of human nature works in favor of the psychopath."

Hare will be a keynote speaker at the 19th Annual ACFE Fraud Conference & Exhibition in Boston in July. He spoke to Fraud Magazine from his home in Vancouver, B.C., and Babiak from his home in Dutchess County, N.Y.



Do you believe that most fraudsters are psychopaths or do they just exhibit anti-social behavior?

Hare: There are many reasons why people engage in fraudulent behavior, some related to economic necessity, cultural, social, and peer pressures, special circumstances, opportunities, and so forth. Many of these people are small-time criminals just "doing their job," and their victims are relatively few in number. Much more problematic are fraudsters whose activities reflect a virulent mix of personality traits and behaviors including grandiosity; sense of entitlement; a propensity to lie, deceive, cheat, and manipulate; a lack of empathy and remorse; an inability to develop deep emotional and social connections with others; and the view that others are merely resources to be exploited - callously and without regret. These white-collar psychopaths often are heavily involved in obscenely lucrative scams of every sort. They lead lavish lifestyles while their victims lose their life savings, their dignity, and their health - a financial death penalty as one law enforcement officer put it. The public and the courts have difficulty in appreciating the enormity of the damage done by these social predators, and because their crimes often do not involve direct physical violence, they may receive comparatively light fines and sentences, and early parole. The money obtained from their depredations is seldom recovered, leaving the victims and the public bewildered and convinced that crime certainly does pay when committed by those whose charm, egocentricity, and deception disguise a flabby conscience.



You've designed the "Psychopathy Checklist - Revised" (PCL-R), the standard tool for diagnosing psychopathy. Can you briefly describe its methodology and how it differs from other forms of measurement?

Hare: The PCL-R is a 20-item clinical construct rating scale for the assessment of psychopathy in forensic populations. Qualified professionals use interview and detailed file/collateral information to score each item on 3-point scales (0, 1, 2) according to the extent to which an individual matches explicit criteria for the item. The resulting total scores can vary from 0 to 40 and reflect the extent to which the individual matches the "prototypical psychopath." One derivative of the PCL-R, the Psychopathy Checklist: Screening Version (PCL: SV), often is used in community and civil psychiatric research on psychopathy. It has 12 items, with total scores that can vary from 0 to 24. The items in each instrument are grouped into the same four factors or dimensions, each of which contributes to the measurement of psychopathy. For example, the items in the PCL: SV dimensions are: Interpersonal (Superficial, Grandiose, Deceitful); Affective (Lacks remorse, Lacks empathy, Doesn't accept responsibility for own behavior); Lifestyle (Impulsive, Lacks goals, Irresponsibility); Antisocial (Poor behavioral controls, Adolescent antisocial behavior, Adult antisocial behavior). The PCL-R and the PCL: SV are strongly related to one another, both conceptually and empirically and have much the same psychometric, explanatory, and predictive properties. Because of their demonstrated reliability and validity, they are widely used in basic and applied research on psychopathy and for clinical and forensic evaluations.

The personality disorder measured by the PCL-R is similar to antisocial personality disorder (ASPD), described in the American Psychiatric Association's DSM-IV. The difference is that the PCL-R places considerable emphasis on the interpersonal and affective traits associated with psychopathy, whereas ASPD is defined more by antisocial behaviors. As a result, ASPD fails to capture the traditional construct of psychopathy and is much more prevalent in community and forensic populations than is psychopathy.

Self-report personality inventories also are used for the assessment of psychopathic traits and behaviors. The information provided by these instruments reflects the individual's self-understanding and evaluation, what he or she is willing to disclose to others, and impression management. It may be difficult to obtain accurate self-reports of affective experiences associated with psychopathic tendencies. Further, self-report measures of psychopathy are only moderately correlated with the PCL-R and its derivatives. Nonetheless, they provide useful information from the individual's perspective, and contribute to our understanding of the psychopathy construct, particularly in the general population. One derivative of the PCL-R is the B-Scan or Business Integrity Scan, which includes both a self-report version and a supervisor's rating version. We developed the scan out of our experiences with, and research on, the lack of integrity and honesty of corporate psychopaths. Although not a clinical measure of psychopathy, it is designed to tap into the behaviors, attitudes and judgments relevant to ethical business practices (http://www.B-Scan.com/).



You've written that many people, after reading or hearing you speak, begin wondering if their bosses and co-workers are psychopaths - or even themselves! I imagine all of us exhibit psychopathic traits at various times, but what are the prevailing characteristics that you believe a person must exhibit to actually be diagnosed as a psychopath? How do you distinguish a psychopath from a difficult person?

Hare: Television constantly describes the symptoms associated with an endless list of diseases, some real, some contrived. The viewer may have one of the symptoms of disease X, say a sore throat, and worry that he or she has the disease. But this symptom is shared by scores of conditions other than disease X, and sometimes a sore throat is simply a sore throat. What people don't take into account is that a given disease or medical condition is defined and diagnosed by a set of symptoms, a syndrome, and that one or two of the defining symptoms may be of little diagnostic value. One symptom does not a disease make, nor does being impulsive, egocentric, irresponsible, and so forth make someone a psychopath; difficult, perhaps, but not psychopathic.

Psychopathy is defined by having a heavy dose of the features that comprise the disorder. How heavy? Like blood pressure, the construct measured by the PCL-R and PCL: SV is dimensional. The threshold for "high blood pressure" or for a label of "hypertensive" is somewhat arbitrary, but typically falls in a range where there is increased risk to the individual's health. The threshold for "psychopathy" also is somewhat arbitrary, but generally is set rather high, at a level where the individual's manipulative, callous, egocentric, predatory, irresponsible, and remorseless behaviors begin to infringe upon the rights and safety of others. For example, researchers often adopt a PCL: SV score of 18 (out of 24) for "probable psychopathy," and a score of 13 for "possible psychopathy." To put this into context, the average PCL: SV score is less than 3 for samples from the general population, and around 13 for samples from forensic populations. Most of those in the general population receive a PCL: SV score of 0 or 1. So, even those who appear to exhibit a few psychopathic features would fall well below thresholds for possible or probable psychopathy. This does not mean that such individuals are saint-like; they could still be very "difficult" for reasons other than psychopathy. Their values, beliefs, or personal style may not be appealing to us, but they may be honest, have integrity, experience emotions at a real level, and contribute to the success of the organization. These "difficult" people also can make sincere efforts to moderate their attitudes and behaviors so as to fit more comfortably into the corporate culture or social norms of their work group. Psychopaths, on the other hand, lack integrity, are dishonest and manipulative, and do not experience deep-seated emotions. They may go through the motions of change in order to achieve their goals, but it will be little more than play-acting. Like Iago in Shakespeare's Othello, psychopaths can be "good" or "bad," depending on what is likely to work best at the time.



What do psychopaths want? What are their motivations?

Hare: They want many of the same basic things that the rest of us want, but, in addition, have an inordinate need for power, prestige, wealth, and so forth. They differ from most of us in terms of how much they "need," their sense of entitlement to whatever they want, and the means with which they are willing to achieve their ends. They also differ dramatically from others in the communal nature of their needs and goals. That is, the sense of altruism, concern for the welfare of family, friends, and society, and the social rules, expectations, and reciprocity that guide most people are irrelevant to psychopaths. They operate according to their own self-serving principle: look out for number 1, no matter what the cost to others, and without guilt or remorse.



Do psychopaths feel emotions and respond to emotions in others?

Hare: The emotional life of psychopaths lacks the range and depth found in most individuals. It often is described as shallow and barren, consisting mostly of "proto-emotions," somewhat primitive responses associated with their own needs and experiences. Their displays of anger, hostility, envy, and response to frustration are likely to be much more intense and genuine than their feelings of empathy, love, shame, and sorrow. While at times they may appear cold and unemotional, they are prone to dramatic, shallow, and short-lived displays of feeling. They are able to mimic emotions rather convincingly, but an astute observer may be left with the impression that they are play-acting and that little is going on below the surface. This, of course, raises an interesting question. If their own emotional life is relatively barren how are they so adept at "reading" and responding to the emotions of other people? The answer seems to be that they have learned that what others describe as a given emotional state is reflected in a distinct pattern of verbal cues and body language. Psychopaths are able to use this information to intuit an emotional state that they don't really understand. In this sense, they are like a color-blind person who "recognizes" color because of the context in which it occurs (the red light is at the top of the traffic signal) and therefore gives the appearance of color perception. However, no amount of training and practice will allow the color-blind person to really understand color or the psychopath to really understand the emotional life of others, except in a vague intellectual, inferential sense. To put it simply, they don't know how you feel, nor do they much care.



You've written that some researchers have said that psychopaths "know the words but not the music." What does that mean?

Hare: It means that psychopaths understand the denotative, dictionary meanings of words but do not fully appreciate their connotative, emotional meaning. Their language is only "word deep," lacking in emotional coloring. Saying "I love you" or "I'm truly sorry" has about as much emotional meaning as saying "have a nice day." This lack of emotional depth in language is part of their more general poverty of affect as described by clinicians and observed in neuroimaging studies.



What are the differences between psychopaths, sociopaths, and those with narcissistic personality or histrionic personality disorders?

Hare: The terms psychopathy and sociopathy refer to related but not identical conditions. Psychopaths have a pattern of personality traits and behaviors not readily understood in terms of social or environmental factors. They are described as without conscience and incapable of empathy, guilt, or loyalty to anyone but themselves. Sociopathy is not a formal psychiatric condition. It refers to a pattern of attitudes, values, and behaviors that is considered antisocial and criminal by society at large, but seen as normal or necessary by the subculture or social environment in which it developed. Sociopaths may have a well-developed conscience and a normal capacity for empathy, guilt, and loyalty, but their sense of right and wrong is based on the norms and expectations of their subculture or group. Many criminals might be described as sociopaths. Narcissistic and histrionic personality disorders are described in DSM-IV, and their differences from psychopathy are outlined in "Snakes in Suits." Briefly, narcissistic personality disorder involves an excessive need for admiration, a sense of superiority and entitlement, and a lack of empathy. It does not necessarily include the lifestyle and antisocial features of psychopathy, outlined earlier. Histrionic personality disorder is defined by excessive and overly dramatic emotionality, attention-seeking, and a strong need for approval. It lacks the lifestyle and antisocial features of psychopathy.



Do we have research that indicates that a person is a psychopath because of genetics, the environment, or both? If it's partially environmental, what could happen to a person so he or she develops into a psychopath?

Hare: All personality traits are the result of genetic-environmental interactions. Recent research in behavioral genetics indicates that callous-unemotional traits and antisocial tendencies, likely precursors to the dimensions of psychopathy described earlier, are highly heritable. There is no evidence that psychopathy can result solely from social or environmental influences. This doesn't mean that some people are destined to become psychopaths, only that the process of socialization is much more difficult for those with early indications of the precursors of the disorder.



Do male and female psychopaths practice their deceptions in different ways? If so, how?

Hare: There are many clinical accounts of female psychopaths but relatively little empirical research. The available evidence suggests that male and female psychopaths share similar interpersonal and affective features, including egocentricity, deceptiveness, shallow emotions, and lack of empathy. All will make maximum use of their physical attributes to deceive and manipulate others, but female psychopaths may be less prone than males to use overt, direct physical aggression to attain their ends. The term femme fatale comes to mind.



What are some ways that companies can screen out psychopaths during the interview and background check processes? This has to be extremely hard because psychopaths exhibit all the right qualities (and fake the rest) when companies are vetting them for jobs.

Babiak: Psychopaths make great first impressions and have extremely effective interviewing skills, so relying on employment interviews alone when making hiring decisions can lead an organization to make the wrong choice. The risk is increased by the use of untrained or inadequately trained interviewers who are unaware of the psychopath's skill at lying and deception, and therefore don't take the necessary extra steps to verify all information collected.

Improving one's chances of detecting psychopathic lying during the employment process requires verification of all details presented (knowledge, experience, expertise), and exploring and challenging discrepancies. Psychopaths talk a good game on a surface level, and will use technical jargon and glib, superficial charm to convince the interviewer of their experience and expertise. As much as possible, résumé data should be checked before the interview. Then, by using structured interviewing techniques and multiple interviewers from different functions and levels in the organization, inconsistencies can be explored further and details drilled down.

It is critical that all interviewers get together to share their findings and impressions before an offer is made. During this important meeting, the discrepancies noted and possible deceptions will be uncovered. Relying on a group decision removes the psychopath's advantage in manipulating just one interviewer successfully.



Can you talk briefly about the "three personalities" that are within all of us?

Babiak: Deep down we all have a private experience of ourselves, our personality, which consists of our needs, values, emotions and so forth. This self-perception includes things we know about ourselves that we are comfortable sharing, other characteristics we wish to keep private, and even some parts that are unknown even to us. This is our inner or private personality. When we deal with others, though, we tend to limit the presentation of our personality to those things we like, are socially acceptable, and can positively influence those around us. This is our persona, or public self. We wear this mask in public. The third point of view of the personality is our reputation among those who know or interact with us; that is, our attributed personality.

In a business world, where "perception is reality," this last view of our personality - our reputation - is the most important. It influences how others will treat us and how decisions are made about us, and can ultimately foster or derail our careers. Unfortunately, many people are unaware of or discount this view of themselves. Sometimes it is only upon receipt of hard data, often in the form of "360-degree" feedback given during training programs, that they learn how others really perceive them.

The psychopath operates on the surface level, presenting a mask or persona that is in keeping with the expectations of the organization and its members. Typically, this mask is: "I am the ideal employee and leader." The psychopath invests considerable effort creating and managing this façade through impression management techniques. Those who have power and authority will be shown only this mask - that is, the façade of an employee who is honest, productive, caring, with leadership potential, and so forth - and will integrate it into their evaluation of the psychopath - in effect, the psychopath's reputation. Those who are of little value to the psychopath will not receive such careful impression management, and may come to see the psychopath for who he or she really is. Unfortunately, however, they are often in positions least likely to influence the thinking of those in power.



In a nutshell, how do psychopaths judge the personalities of others?

Babiak: Psychopaths often come across as good psychologists, but in reality they are just more observant of others and are motivated to take advantage of the traits, characteristics, and personal situations of those around them. Psychopaths use the same three-part personality model to build strong relationships with others. They initially present a charming, charismatic mask, persona, which is often quite likeable. When they want to deepen the relationship (because the target has something they want), they first convince the target that they truly like him or her (that is, like his or her own persona or outward self). Then, they convince the target that they are more similar than different in many ways (including at the deep psychological level). Thirdly, they convince the target that they fully understand and accept the target's own true, private, and inner personality (the one with all of its secrets), and, therefore, because of this acceptance, they can be trusted. Finally, they convince the target that they (the psychopaths) are the ideal friend, partner, coworker, and so forth; this forms the "psychopathic bond." This bond is quite seductive, as few people reach this level of psychological intimacy with others in the work environment. Once this bond is formed, it is very difficult for the target to see the truth about the psychopath as he or she continues to be manipulated.



In business situations, do psychopaths target particular individuals? If so, what kinds of persons?

Babiak: Psychopaths are always on the lookout for individuals of whom they can take advantage. We often correctly assume that they target those with high status and power in the organization, but they also identify those with subtle, informal power in the organization. For example, many secretaries control access to their principals whom a psychopath will want to influence. Middle-level managers control the flow of materials, information, and processes that might prove useful to a psychopath. Individual contributors in professional positions (for example, those in IT, finance, and auditing), despite the lack of authority over staff, have great amounts of influence over information and other resources useful to the corporate psychopath. Any person with perceived utility to the psychopath will be targeted.



I know this is complex, but how are psychopaths able to manipulate people within an organization to be, as you call them, "pawns," and "patrons"?

Babiak: This model evolved out of our observations of how the "psychopathic drama" unfolds. It captures the theatrical nature of the psychopaths' view of organizational life. Psychopaths see themselves as the writers, directors, and producers of the dramas that are their lives - on and off their jobs; other people only exist to fulfill the supporting roles required of them - the pawns, and patrons.

Psychopaths form bonds with many people in the organization; that is, psychopathic bonds, not real ones. The psychopath views as pawns those who have the power, status, or access to desired resources, to be used until their utility is gone, and then dispensed with or even sacrificed. Patrons are those key power holders whom the psychopath relies upon for protection and defense when things get uncomfortable, much like the "mentors" or "godfathers" who exist in many large companies to assist high potentials negotiate their way through the political minefields to the top.

In addition, there is the patsy - a former pawn or patron whose organizational power and influence has been effectively neutralized by the psychopath. Finally, there are the organizational police, those in control positions such as accounting, HR, IT, and security who are in the best position to unseat the psychopath, but who often are not listened to by those in power, and who have already been trapped in the psychopathic bond. The psychopath prefers to avoid the organizational police (they tend to have ethical and professional values which are anathema to the psychopath), but having one in his or her vest pocket can be invaluable.

It makes sense that psychopaths would try to influence recognized top managers, but how do they manipulate and use "informal leaders," those who wield influence but might not be high on the organizational chart?

Babiak: While formal power holders are credited with leading their organizations, it is often a group of informal leaders who gets things done on a day-to-day basis. Unfortunately, in many companies, these informal leaders are the unsung heroes - and feel as such. What better person to convince that they have value and a friend in high places, as the psychopath moves up, than these individuals? They are the perfect targets from the up-and-coming psychopath's point of view.



How can a person avoid becoming ensnared in a one-sided relationship with a psychopath?

Babiak: Knowledge certainly is power in this case. It is important to learn as much as one can about psychopaths - their traits and characteristics, and how they operate. Furthermore, one should learn more about oneself, particularly those things that would make one attractive to a psychopath. These can include power and control of resources (formal and informal), as well as any psychological or emotional weak spots or hot buttons that can be used to unduly influence you. Psychopaths don't operate in a social vacuum, and those with whom they have worked or interacted can be valuable sources of information.



You've written that once psychopaths are within an organization, they revert to their natural three-phase behavior pattern - assessment, manipulation, and abandonment. Can you briefly describe those three steps? Can you also describe the ascension phase?

Babiak: In society, psychopaths exhibit a fairly consistent pattern of behavior. They identify targets (assessment phase), use them (manipulation phase), and dispense with them when their utility is used up (abandonment phase). In organizations, the abandonment phase is difficult to manage, as the psychopath cannot just move on, in the physical sense. This can lead to confrontations with former pawns who now feel like patsies. But the psychopath has already prepared for this, having spread disparaging information about these individuals - that is, "poisoned the water" - among those in positions of power. Those who ultimately confront a corporate psychopath often come to find themselves on the chopping block.

In some cases, psychopaths see opportunities to move up in the power hierarchies by unseating those who have mentored or protected them, their patrons, in the ultimate acts of betrayal. This form of ascension can be particularly rewarding to a psychopath who has played both the patron and other members of the organization.



Are most corporate and organizational psychopaths loners or do they sometimes team up with other psychopaths to pull off fraud schemes?

Babiak: Most of the individuals we have met have been "loners" in the sense of only thinking of themselves; however, they do surround themselves with supporters and followers to facilitate their activities. To the degree that the psychopath can get these naïve supporters to believe that their actions are consistent with their own personal values, the game remains in play.

Occasionally, two psychopaths may work as a team in the same organization, at least for short periods. Inevitably, there will be a falling out: two stars is one too many. In one case, two corporate psychopaths worked in the same company but were in different divisions and rarely interacted. Historically, there may have been instances of psychopaths working together. One wonders who was "more" psychopathic: Joseph Stalin or his henchman, Lavrentiy Beria, chief of the secret police.



Have the Internet and other technological developments aided psychopaths?

Hare: Immeasurably! The Internet and technology have given psychopaths and other predators access to a virtually unlimited pool of potential victims. They can promote phony stocks, circulate crooked investment schemes, siphon off bank accounts, commit identity theft, and so forth, all with little risk to themselves. They also can promote themselves by constructing fake or greatly embellished Web sites and credentials in order to lure unsuspecting victims. In a very real sense, the Internet and associated technology represent a paradise on earth for fraudsters, with even better things to come.



The business world of the 1980s and 1990s went through startling changes after decades of relative stability in culture and procedures. And now we're in an economic slowdown or possible recession. Have these changes helped or hindered psychopaths in organizations?

Babiak: While economic slowdowns can lead to layoffs and plant closings, there is still the need for seasoned, experienced leaders who have the wherewithal to meet the challenge of recovery and turnaround. These individuals are rare. What a perfect scenario for the psychopath to enter as the "solution," replete with the skills (faked), abilities (faked), and background (faked) necessary to take over and makes things right.

There is also greater access to higher education in general than before, as well as questionable online degrees that can be bought and used by psychopaths to pad their résumés. Losing one's job no longer bears the stigma - or provokes as much concern - as it once did; layoffs and plant closings have left many truly stellar executives with gaps in their employment histories. Economic conditions can be a convenient explanation for short tenures listed on the resume. While a psychopath would be expected to blame the former boss's personality or colleagues' underhandedness for losing his or her job, a really clever one can feign some sadness at having to leave "a great job at a great company" due to economic conditions.



You've written that organizations have become more "psychopath friendly." What do you mean by that?

Babiak: The change of organizational structures from large and bureaucratic to lean, mean, and flat has inadvertently made companies more attractive to psychopaths (fewer rules) and, at the same time, easier to negotiate (faster progression). There is more opportunity for a motivated psychopath to stand out amongst his or her peers, less hoops to jump through, and shorter distances to the top. Changes in work values among employees have also facilitated entry by psychopaths. Many companies, initially puzzled by the demands of "younger" workers for large sign-on bonuses and promotions at least every two years, are beginning to accept this as part of a new work style that needs to be accommodated in some way. A young psychopath would fit in quite nicely in this culture.



You've written that you doubt that psychopathic individuals would be very successful in a highly structured traditional bureaucracy. Why is that?

Babiak: Bureaucracies, by design, are rule-bound structures. They are the result of a stage of organizational development in which companies attempt to systematize their operations in pursuit of consistency, quality, and productivity. An unfortunate outcome also is that they can become quite boring, slow to respond, and intolerant of creativity and innovation.

During the 1980s and 1990s, the speed required of businesses to maintain their positions, and perhaps grow market share, increased. This put a tremendous strain on organizational systems - the bureaucracy - as well as on employees and managers - the culture. The mantra became "do more, better, faster with less" - a difficult task, at best. In response to accelerated market demands, organizations began to jettison parts of their bureaucracy - policies and procedures - in the nterest of speed. Entire levels of management were eliminated under the theory that communications would improve from top to bottom. Systems once thought to be helpful were eliminated or "reengineered" away. By eliminating those policies and procedures that could help uncover psychopathic behavior - formal performance appraisals are a good example - and systems that help prevent their hiring - structured employment practices - it became much easier for someone with psychopathic tendencies to slip in and look successful.

Unfortunately, this is where the psychopath has an advantage; these new structures are always in a state of flux and never reach the "ideal" state. We call them "transitional organizations" because the transitioning never ends. This frustrates and confuses those who have grown accustomed to the stability that large organizations used to provide. Being a thrill seeker by nature, the psychopath relishes the chaos. On a practical level, a constantly changing work environment provides the psychopath an endless source of new coworkers to target and many opportunities to move from project to project when boredom sets in.



Can you talk about how psychopathic fraudsters use affinity groups (religious, political, or social entities in which all members share common values or beliefs) to pull off their schemes?

Hare: We refer to these schemes as affinity fraud. They rely on the fact that members of an affinity group typically are very trusting of others who profess to share their values, beliefs, and interests. Those who are most adept at perpetrating affinity fraud are psychopaths who gain entry into the group by developing an acquaintance with a member who then introduces the fraudster as "one of us." The result is a "fox in the henhouse," with predictable results. Religious groups, are particularly vulnerable; belief in the inherent goodness of others and uncritical acceptance of professions of faith are tailor-made for an enterprising psychopath. Sadly, even after being victimized, many members of a group will refuse to face the truth, continuing to believe that the scamster is basically good at heart or that there must be a reason why he or she took advantage of the group. Even sophisticated members of financial and business groups - such as investment clubs - often are no match for the charm and seduction of a good-looking, well-dressed, and apparently well-connected psychopath. A suspicious view of newcomers might help but is no guarantee of immunity to infiltration by someone intent on doing the group harm. Even organizations that by their very nature are extremely cynical and suspicious - such as intelligence agencies and criminal gangs - cannot protect themselves completely from those who misrepresent their credentials, connections, and intentions.



Joseph Wells, the founder and chairman of the ACFE, has concentrated on teaching not just about fraudsters' actions but their psychological motivations and aberrations. How can a group like ours aid its members in spotting possible psychopaths and prevent them from transforming their behaviors into crimes?

Babiak: Increasing the professional standards and training of fraud examiners is a good foundation. Knowledge about the nature of psychopaths and of the strategies and tactics they use is important. Even so, it can be very difficult to spot them without detailed information from a variety of sources about their behavior and manipulations especially if you are the one being targeted. It is also important for examiners to understand themselves and how their own personality traits and vulnerabilities may play into the hands of a psychopath. A confidential "hot line" could be made available to members who have suspicions and need coaching and advice on how to proceed.



Are most psychopaths in organizations exposed or do they remain or go on to greater positions?

Babiak: With one exception, all of the psychopaths that we have studied are still in positions of authority in their companies. In some cases, they have risen within the ranks, and in others, they have solid positions from which they continue to use their organizations for personal gain. The one psychopath we studied who was fired ended up leaving with a sizeable financial package and a company car. He was hired by a competitor at a significantly greater salary. Unfortunately, in their effort to rid themselves of problems and to avoid embarrassment in front of corporate or financial communities, some organizations will cover up their messes and even write favorable letters of recommendation thus facilitating psychopaths' devious journeys up corporate ladders.

Since the publication of "Snakes in Suits," we have received an increased number of calls from executives, entrepreneurs, and principals who now suspect that someone on their staff - or even an equity partner - is a corporate psychopath. We see that awareness of the problem has increased, as has the willingness to take action to remove or otherwise deal with the problem person.



How does a fraud examiner identify possible psychopaths after they're hired? I imagine it's a sensitive issue to put the psychopath label on anybody, but how should a fraud examiner proceed to prevent a possible fraud or should they even try? Is it ever possible to discern the potential for fraud in a suspected psychopath?

Babiak: In business situations, it is rarely useful to label someone a psychopath; organizations can only respond to the overt behaviors of fraudsters and others. Suspecting that a client (or even a coworker) has psychopathic traits can help sensitize an examiner to search out and investigate subtle forms of lying and deceit. If the client is highly psychopathic, the odds are that some form of corporate misbehavior, perhaps fraud, is underway, but hidden from view. If inconsistencies and improprieties begin to surface, it is important that the examiner's focus remain on the facts of each case, as the psychopath will try to distract him or her through flattery, misdirection, questioning the examiner's competence or authority to investigate, and so forth.



What steps lead to the confrontation of a psychopath and how is it carried out? Can a psychopath ever be rehabilitated?

Hare: Like anyone suspected of corporate misbehavior or fraud, confrontation of a suspected psychopath should occur after all the facts have been obtained, verified, digested, and interpreted, and in accordance with corporate policies and due process. In addition, however, it is important to anticipate the potential reactions of the psychopath, which may include "plausible" indignation and denial, diffusion of blame and responsibility, appeals to a "higher" authority, verbal abuse, and threats of litigation. In such cases, it is essential to ensure that the case against the individual is factually and legally sound and to "stand one's ground."

A somewhat different tactic sometimes employed by those accused of misbehavior is to admit it, claim that the behavior was out of character, and solemnly pledge to change. However, when dealing with a suspected psychopath such tactics should be treated with a healthy dose of skepticism. There is little evidence that psychopaths can be, or even believe that they should be, rehabilitated. Their behavior reflects a well-established, stable personality structure. Most people have some insight into the motivations for their own behavior, and will accept that changes need to be made in order to be a good corporate citizen. Unfortunately, psychopaths already are aware of their own motivations, see little wrong with them, and do not believe they need to change. However, if they think that "rehabilitation" can serve their own selfish, pragmatic ends, then they are quite capable of playing the game, portraying themselves as a "saved" or "redeemed" sinner.

Dick Carozza is editor-in-chief of Fraud Magazine.

BRON : http://www.hare.org/

...



Einde DEEL 3 ...wordt vervolgd...!!

28-02-2009 om 17:22 geschreven door Vorser-Raadgever  

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
Categorie:Een uitgesproken "Grr#!!♪♫@||#♫♪☻"-Kitokojungle-Opinie !!
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hannibal Lector als CEO !! ...ofte over brainscans & andere psychopaten op de werkvloer... DEEL 4

Begin DEEL 4 ...Het vervolg...!!



Zelfs de zakenwereld was & is onder de indruk van wat Paul Babiak & Robert D. Hare in hun boek "Snakes in suits" kwamen te vertellen...

...

As Published in Business 2 Business, July 2007

Snakes in Suits

By Ira S Wolfe


We may never know the final diagnosis that drove Cho Seung-Hui to his mass murder spree at Virginia Tech but one thing is for sure: our desire to know "What on earth is wrong with that guy?" will continue.

Fortunately most of us will never have to face what the students and faculty did on April 16, 2007. What many of us have and will experience is our interaction with an equally destructive and dangerous group that lurks behind many resumes and executive desks. Specifically I'm writing about psychopaths who are walking and working among us every day.

Many of you will likely have the same reaction as I did when I picked up a copy of a new book, "Snakes in Suits: When Psychopaths Go to Work"- you're thinking serial killers and stalkers or picturing Hannibal Lecter, Freddy Krueger, and Dr. No. Reality however paints a far different picture. Psychopathic behavior is not illegal. It is not in fact even classified as a mental illness. But most troubling is how many managers confuse psychopathy, a personality disorder, with success attributes.

Psychopaths live and work freely among us. In fact in today's dog-eat-dog world where greed is good and the survivor-of-the-fittest earns the most riches, psychopathic behavior is innocently recognized as talent. For example, how many rising stars have you known who are driven, ambitious, resilient, charming, articulate, intelligent, and charismatic? Their mere presence disarms the most skeptical while their supporters fawn and idolize them. All you have to do is remove a moral conscience and the incapability of empathy, guilt or loyalty to anyone but themselves and viola - you have a psychopath. What interviewers see at the interview is not always what they get.

In search for high-potential top talent, hiring managers see what they want to see: candidates exuding "leadership" skills such as taking charge, making decision, and getting others to do what you want. They see innovation and risk taking, ignoring how far this individual is willing to push the envelope. What they miss is the psychopath who has deftly re-articulated his dysfunctional inclinations of coercion, domination and manipulation into a socially acceptable package that lasts long enough to get through the interview. Authors Dr. Paul Babiak and Dr. Robert D Hare in their "Snakes in Suits" book write, "Failing to look closely beneath the outer trappings of stereotypical leadership to the inner working of personality can sometimes lead to a regrettable hiring decision."

Individuals with personality disorders often times have a limited perspective and inflexible approach toward life. Admittedly this my-way-or-the-highway attitude is mostly annoying, not terminal. But wrap an excessive need for admiration and a sense of superiority around inflexibility and narrow-mindedness and you have the narcissist, one of ten personality disorders recognized by psychologists. In layman's terms you have the high maintenance primadonna who feels the sun rises and sets at his or her beckon call.

Not to be ignored in the workplace we also have the all too common drama queens - overly dramatic, emotional and theatrical. Given a situation and an opportunity and you'll be the unwilling participant in their very own melodrama. If these individuals can't get your attention, they steal it. But unlike the narcissist who demands recognition for his/her superiority, the drama queen - officially diagnosed as histrionic personality disorder - just requires your undivided support and attention. Their behavior can be construed as passionately loyal and supportive by management but emotionally draining to all those who work beside him or her.

At this very moment I suspect you are recalling a few employees or co-workers in your current or previous work lives who might suggest psychopathic behavior. This then begs the question: what can you do to deal with their behavior when disruptive?

First of all, learn to recognize the signs of psychopathy but I caution - a little knowledge in this field can be dangerous. In other words don't rush to judgment. Managers are not qualified at diagnosing personality disorders - this is not and should not be the expectation. Asking and expecting managers to "fix" individuals with personality disorders is not only unrealistic but well beyond their expertise. Employees and managers however can identify behaviors and tendencies that might cross ethical and social codes. Those abuses are what they need to report and deal with.

Instead the role of the manager is to focus on documenting unnacceptable and disruptive behavior. Disruptive performance must be met head-on establishing zero-tolerance for repeated abuses or complaints. If it continues, professional assistance (EAP - employee assistance program) can be offered but is not required.

When all else fails, termination is the final option. While human resources may claim their hands are tied in dealing with personality disorders and mental illness, conduct in the workplace that violates an employer's policies may be disciplined even if the individual may be "disabled". Documentation is what makes or breaks any challenges.

Finally, at no point should "psychopathy" or another other personality trait or disorder be listed as the cause for discipline or dismissal. The focus for all employees and managers needs to remain on how behavior - good and bad- impacts performance, not on the personality itself. For example, focusing on narrow-mindedness and inflexibility may be subject to your frame of reference and is directed at an individual's personality. Failure to collaborate on the team alternatively is based on a performance standard which keeps the discussion between manager and employee on work.

For more information about personality disorders in the workplace, I recommend picking up a copy of “Snakes in Suits: When Psychopaths Go to Work.”

BRON : http://www.super-solutions.com/

...

Maar ook hier, aan deze kant van de grote oceaan wordt er rekening gehouden met deze theorie. Dit is wat de andere vaklui over het onderwerp vertellen...

...

6 JANUARI 2005

Psychopaten in pak

Ze schoppen het vaak ver - ook in het bedrijfsleven

DOOR CHRIS SPRANGERS

Naar schatting één procent van de mensheid is psychopaat. De meesten lopen vrij rond en velen van hen zitten hoog in de boom in het bedrijfsleven. Van dé deskundige op het gebied van psychopathie, de Amerikaan Robert Hare, verschijnt binnenkort Snakes in suits. Inclusief handige checklist,

Biedt zich aan voor een leidinggevende functie: 'Charmante verschijning, vlotte prater. Presenteert zich goed, komt zeer overtuigend over. Kan veel dingen tegelijk aanpakken en snel inspelen op wisselende situaties en problemen. Heeft geen moeite vergissingen toe te geven. Onderhoudt goede relaties met mensen op allerlei niveaus. Is goed in staat noodzakelijke impopulaire maatregelen door te voeren. Is niet iemand die lang blijft hangen in negatieve emoties; kan zich snel over boosheid heen zetten. Blijft ook in moeilijke situaties zakelijk. Heeft genoeg inzicht in mensen om hun zwakheden en persoonlijke problemen snel te onderkennen. Is flexibel en pakt problemen aan door 'samen de schouders eronder te zetten, dan komen we er wel uit'.

'Ik zou hem zo aannemen', zegt Jent Bijlsma grijnzend. Bijlsma coacht individuele mensen en bedrijven die zijn vastgelopen.

'Ik ook', beaamt Eric Blaauw, forensisch psycholoog met wie Bijlsma samen de harde kern van Pijnruimen* vormt (www.pijnruimen.nl), een onderzoeksen adviesbureau dat bij bedrijven 'pijn ruimt': interdisciplinair te hulp schiet als er ergens binnen een bedrijf pijn wordt geleden of gedaan. 'En toch heb ik in dit profiel alleen maar elf van de twintig kenmerken opgesomd die de psychopaat typeren.' En met 'psychopaat' bedoelt BLaauw hier niet wat de volksmond daaronder verstaat: iemand die behoorlijk lullig uit de hoek kan komen, vooral met een slok op, en die vaak vreselijk naar doet tegen anderen; maar de klinische psychopaat, de (vaker een) man met een ernstige persoonlijkheidsstoornis waarvan de afwezigheid van een geweten zoals wij dat kennen, een volstrekt onvermogen tot empathie en een tot kosmische proporties opgeblazen ego de hoofdingrediënten vormen: wolven in schaapskleren. Of, zoals ze in de meer aangepaste variant in het bedrijfsleven rondlopen: slangen in pakken.



Gevangenis en effectenbeurs

De schattingen over hoeveel psychopaten er rondlopen, variëren, maar dé deskundige op het gebied van psychopathie, de Amerikaan Robert Hare, houdt het op één a twee procent van in ieder geval alle Noord- Amerikanen. Onder criminelen die voor zware delicten zijn veroordeeld, en bij wie Hare in de jaren vijftig zijn onderzoek naar psychopathie begon, ligt het percentage aanzienlijk hoger. Hare schat dat van de typische Amerikaanse gevangenispopulatie twintig procent psychopaat is, maar die zijn we! verantwoordelijk voor de helft van alle gewelddadige misdrijven. Er is weinig rekenvaardigheid voor nodig om vast te stellen dat, als Hare het bij het rechte eind heeft, het overgrote merendeel van de psychopaten derhalve vrij rondloopt. En dat is ook precies waar Hare op wijst in het boek dat hij samen met de New Yorkse organisatiepsycholoog Paul Babiak schreef en dat dezer dagen verschijnt. Snakes in suits heet het boek. En daarmee doelen de heren op de psychopaten in het bedrijfsleven, de politiek, de wereld van media en entertainment en in typische macho-culturen als politie en brandweer, het onderwijs, de effectenbeurs, arbitrage bij banken en - jawel - ziekenhuizen - al die plaatsen waar ze mensen kunnen domineren 'teneinde de klus te klaren'. 'Als ik mijn onderzoek naar psychopathie niet in gevangenissen had kunnen doen, was ik zeker uitgeweken naar de effectenbeurzen', heeft Hare in diverse interviews laten weten. En hij meent het. De psychopaten zijn onder ons, om ons heen; het is die gevoelige tv-presentator die tranen weet los te weken bij de mensen die hij voor het oog van de camera onder handen neemt, de charmante politicus die het duidelijk zo goed meent met de mensheid, de topmanager die handelt met voorkennis - 'Wie? Ik? Och gut nou toch, helemaal niet bij stilgestaan. Wat dom nou van me.' En relatief veel van hen zijn iemands baas. Want psychopaten schoppen het vaak ver.



Echte leiders

'Kijk', zegt psycholoog Arjan Eleveld, directeur van organisatieadviesbureau LTP, dat onder meer assessments en screening doet voor hoge functies in het bedrijfsleven, 'van mensen aan de top wordt verwacht dat ze een visie hebben en dat ze die visie goed kunnen uitleggen aan anderen. Psychopaten kunnen vreselijk goed liegen en fantaseren. Fantaseren en een visie hebben: dat ligt erg dicht tegen elkaar aan. 'Van topmanagers wordt ook verwacht dat ze anderen van hun gelijk kunnen overtuigen. Een psychopaat kan dat als geen ander. Hij manipuleert mensen precies naar de plek waar hij ze hebben wil. Daar hoeft hij niet eens bij na te denken, dat is een tweede natuur voor hem.

'Vroeger keek je bij assessments vooral naar iemands vaardigheden. Pas sinds een paar jaar zijn we ook nadrukkelijk op iemands drijfveren gaan letten en op dingen die hij moeilijk vindt: wordt iemand gedreven door een onbedwingbaar verlangen aardig gevonden te worden? Nou, een psychopaat zeker niet- Veel in het bedrijfsleven gaat fout doordat men geen beslissingen durft te nemen, of, als men ze neemt, ze niet ten volle durft uit te voeren. Dus kijken we: kan deze kandidaat dat? Nou, als iemand dat kan, is het wel de psychopaat. Vind je het dan raar dat hij in de top terecht weet te komen? We zien dus wel mensen langskomen die duidelijk psychopathische trekken hebben. Een echte full blown psychopaat ben ik in mijn praktijk nog niet tegengekomen. Maar dat gaat ongetwijfeld een keer gebeuren.'

Paul Babiak zal de eerste zijn om Elevelds woorden te onderstrepen: 'Psychopaten hebben karaktertrekken die veel lijken op die van de ideale leider. Een ideale leider is vaak narcistisch, egocentrisch, dominant, heel assertief, soms op het agressieve af. Dat kun je makkelijk verwarren met het pesten en zieken dat een psychopaat doet. Bovendien: psychopaten haten regels en zijn gek op chaos, zodat ze zich binnen de moderne, snelbewegende onderneming prima op hun plaats voelen.'

Maar als psychopaten dan zo verdacht veel op heel goede managers lijken, hoe scheid je dan de bokken van de schapen? En hoe kom je zo'n bok überhaupt op het spoor? 'Vaak is het de bedrijfsarts die aan de bel trekt', zegt Blaauw. 'Die ziet dat er op een bepaalde afdeling veel zieken zijn, dat er veel verzuim is - en dat doorlopend. Vaak hoort hij ook mensen klagen over steeds weer dezelfde leidinggevende. Die arts denkt dan op een gegeven moment: "Hier is iets aan de hand, hier moeten we iets aan doen". Die meldt dat bij de directie, waarna wij soms in het geweer worden geroepen.'

Maar er zijn ook wel andere signalen. Veel gedrag van psychopaten is volstrekt normaal, maar onderscheidt zich, voor de goede waarnemer, doordat het net even té is. 'Een joviale klap op de schouder, die pijn doet of je bijna omver gooit', zegt Bijlsma. 'Of tegen een gezette collega in het bijzijn van anderen: "Hee ouwe vetzak, wat zie je er weer ranzig uit op de maandagmorgen... Geintje! kun je toch wel tegen, hè?' Of er worden rouwkaarten het bedrijf rondgestuurd met de naam van een collega erop als overledene. Grapje, moet kunnen. 'Een ander signaal is soms dat bijna een hele afdeling agressief is', vult Blaauw aan. 'Vergis je niet: zo'n psychopaat kan echt een hele afdeling naar zijn hand zetten en volledig verzieken. Zijn agressie wordt dan de norm binnen zo'n afdeling. Er wordt veel geruzied onderling, maar ook klanten worden agressief bejegend.'



Checklist

'De opdracht die wij krijgen luidt natuurlijk niet "Er zit een psychopaat op die en die afdeling, zoek hem op en jaag hem weg". Het is meer een kwestie van: "Er zijn problemen op die afdeling, ga eens kijken hoe het probleem in elkaar steekt en wat we eraan moeten doen". Vervolgens gaan we praten met alle betrokkenen: de man zelf, zijn ondergeschikten, de mensen boven hem, oud-medewerkers. We hebben wel meegemaakt dat een vrouw die al jaren bij het bedrijf weg was in huilen uitbarstte bij het horen van de naam van die betreffende chef. Ze wilde niet met ons praten, was nog steeds doodsbang voor hem.'

Bij die gesprekken wordt ook door Blaauw dankbaar gebruik gemaakt van de PCL-R, de Psychopathie Checklist. Hij is ontworpen door de eerder genoemde Robert Hare. Nadat die zo'n twintig jaar lang onderzoek had gedaan onder psychopaten in gevangenissen, had hij in de jaren zeventig genoeg zicht op de geestesziekte gekregen om de checklist te kunnen opstellen.
De checklist bestaat uit een aantal invul formulieren en een gedetailleerde beschrijving van hoe de persoon op die lijsten gescoord moet worden over de twintig categorieën waaruit psychopathie is opgebouwd: is hij glad en oppervlakkig charmant, heeft hij eelt op zijn ziel en is hij niet empathisch? Heeft hij een overtrokken gevoel van eigenwaarde, ondiepe emoties, gebrek aan spijt of schuldgevoel? Is hij impulsief, onverantwoordelijk, promiscue? Had hij als kind gedragsproblemen? De informatie vooral deze categorieën wordt zoveel mogelijk uit bestaande documentatie gehaald: rechtbankverslagen, politierapporten, psychologische onderzoeksverslagen; en dus niet uit alleen maar gesprekken met de man zelf, want die kan liegen als geen ander.

De maximum score op de checklist is 40; wie dertig of hoger scoort, wordt gezien als klinisch psychopaat. Een gewoon mens haalt een score van gemiddeld 5. Hare en Babiak hebben op grond van de PCL-R deBScan: 360 ontworpen. Het is een wat vereenvoudigde versie van de PCL-R, toegesneden op gebruik in het bedrijfsleven. Officieel heet de scan een evaluatie-instrument te zijn 'om de ontwikkelingsbehoefte te bepalen van bestaande en potentiële managers'. Hij is bedoeld om 'bepaalde dysfunctionele gedragspatronen op te sporen die, als ze niet binnen de perken worden gehouden, een negatieve invloed kunnen hebben op het bedrijf en zijn werknemers'. Dat klinkt algemeen, maar de scan is wel degelijk bedoeld om psychopaten op te sporen. Alleen kun je het zo natuurlijk niet hardop noemen.



Licht ontvlambaar

Dave zal wel niet echt Dave hebben geheten, maar hij bestond wel degelijk- Paul Babiak beschreef hoe Dave in de jaren negentig een spoor van vernieling trok door een zeer winstgevend Amerikaans elektronicabedrijf. Dave zag er goed uit, was goed gebekt en maakte diepe indruk in zijn sollicitatiegesprek. Hij bleek ook staalhard en schaamteloos te kunnen liegen, was bot tegen zijn ondergeschikten, zaagde voortdurend aan de poten van de stoel van zijn eigen baas en was snel dikke maatjes geworden met het topmanagement van de onderneming. Hij had een licht ontvlambaar temperament, liet opdrachten waar hij zichzelf te goed voor achtte verwateren en wist moeiteloos van gespreksonderwerp te veranderen als hij op een leugen dreigde te worden betrapt of als hij moest laten zien wat voor werk er in concreto uit zijn handen gekomen was.

Toen zijn naasthogere chef genoeg bewijsmateriaal en moed had verzameld om zijn ondergeschikte ter sprake te brengen bij de voorzitter van de raad van bestuur, bleek Dave hem al vóór te zijn geweest en zich aldaar de status van high potential te hebben verworven. De chef werd op een zijspoor gerangeerd, Dave maakte promotie.

Het kostte Babiak twee jaar om Dave's hele netwerk te ontrafelen, een netwerk dat klassiek in elkaar bleek te steken. Want ook hier doken weer de twee categorieën op waarin de psychopaat de mensen om hem heen indeelt. Allereerst was er de groep Beschermheren, zonder uitzondering zeer hooggeplaatsten binnen de onderneming met veel formele macht. Ze kenden Dave oppervlakkig, maar de contacten die ze met hem gehad hadden, waren alle zeer positief geweest. Het bleek Babiak later dat Dave al die ontmoetingen zorgvuldig had geënsceneerd.

De tweede groep bestond uit de Pionnen: lager geplaatsten met wie Dave dikke maatjes was geworden. Die hadden weliswaar geen macht, maar zorgden er wel voor dat Dave's incompetenties niet aan het daglicht traden. Eén vrouw, een technisch specialist, deed in feite al het werk waarvoor Dave was aangenomen; maar ze aanbad hem en deed het met liefde.

Bijlsma en Blaauw hebben in hun praktijk de nodige Daves voorbij zien komen. 'En inderdaad zie je daar vaak datzelfde patroon', aldus Bijlsma: 'Ze omringen zich met mensen die zwakker staan, vaak mensen die een traumatisch verleden hebben, tot depressie geneigd zijn. Die houden ze de hand boven het hoofd, terwijl ze zich tegenover de buitenwereld uitputten in begrip - "Het is toch ook vreselijk wat die man allemaal heeft moeten meemaken". Ze maken die mensen volledig afhankelijk van hen. Totdat de dag komt dat ze geofferd moeten worden als de psychopaat door de mand dreigt te vallen. Dan vangt zijn ondergeschikte de kat, wordt ontslagen, waarna de leiding hogerop denkt dat het probleem uit de wereld is geholpen. We hebben psychopaten gezien die zo in de loop der jaren de ene ondergeschikte na de andere eruit werkten, allemaal om hun eigen incompetentie te verhullen.'

Dankzij het effectieve verdedigingsbolwerk dat de psychopaten om zich heen hebben opgeworpen, belandt ook het eindrapport van Pijnruimen® in eerste instantie nog wel eens onderin een bureaula. 'Aanvankelijk kan de leiding het niet geloven', zegt Blaauw. "Hij is juist een van onze allerbeste managers", hoor je dan. Bovendien hebben die psychopaten een ijzersterk netwerk opgebouwd, zijn ze omringd met mensen die ze schatplichtig aan zich hebben gemaakt, mensen die ze chanteren, mensen die gecompromitteerd zijn en vaak genoeg ook mensen die regelrecht bedreigd zijn.

'Maar we doen in ons eindrapport ook voorspellingen. Zeggen: als u niet ingrijpt, kunt u verwachten dat dat en dat zal gebeuren. Op een gegeven moment gaan die voorspellingen uitkomen. Maar ook dan grijpen niet alle bedrijven in, zo groot kan de macht van de psychopaat zijn.'
En de werknemer zelf? Kan die ingrijpen tegenover een collega met ernstige psychopathische trekken? Het zal niet meevallen. 'Als hij zich bedreigd ziet, zal de psychopaat keihard terugslaan', zegt Blaauw. 'Het enige wat je kunt doen, is zakelijk en objectief te werk gaan; feiten verzamelen die je tegen hem kunt gebruiken, zorgen dat je dingen op papier hebt staan. Maar het beste is het te zorgen dat ze überhaupt niet binnenkomen, door bij sollicitaties door te vragen, want hun kennis is meestal oppervlakkig. En door alle mededelingen op juistheid te controleren en de referenties ook na te bellen.'

Al zou je graag zien dat het recht altijd zegeviert en mensen als Dave uiteindelijk legen de lamp lopen, de werkelijkheid is weerbarstiger. Dave, zo schrijft Paul Babiak, overleefde twee grote fusies, werkte in de loop der jaren al zijn vijanden eruit en is alleen maar hogerop geklommen. Bij welk bedrijf, dat vermeldt de geschiedenis niet. Maar kijk eens om u heen.



Zo pik je ze eruit :

# Maken uw chef of collega's een gladde charmante indruk ?

# buigen zij een gesprek vaak om naar een gesprek over henzelf ?

# Brengen zij anderen in diskrediet, of zeiken ze anderen af om hun eigen imago of reputatie op te poetsen ?

# Kunnen ze met een stalen gelaat liegen tegen collega's, klanten of zakenrelatie's ?

# Vinden ze mensen die ze te slim zijn af geweest of die ze hebben gemanipuleerd dom of stom ?

# Zijn ze opportunistisch & genadeloos; vinden ze het vreselijk om te verliezen & ze ze om te winnen ?

# Maken ze een kille, berekende indruk ?

# Gedragen ze zich soms onethisch & oneerlijk ?

# Hebben ze binnen de organisatie een machtsnetwerk opgebouwd & dat vervolgens gebruikt om er zelf beter van te worden ?

# Tonen ze geen spijt als ze beslissingen hebben genomen die een negatief effect hebben gehad op het bedrijf, de aandeelhouders of het personeel ?



Hebt u meer dan zes van de tien vragen met "ja" beantwoord, dan bent u waarschijnlijk al een psychopaat tegen gekomen.



BRON : http://www.ltp.nl/

...

Een voorbeeld uit het leven gegrepen zeg maar...

...

22 September 2008, 14:57:14

Werken voor psychopaat in pak

Werksfeer Medewerkers worden gek van gestoorde baas


Managers lijden bovengemiddeld vaak aan een persoonlijkheidsstoornis.

Tekstschrijfster Kristel Verhoef mocht haar nieuwe baas meteen. ‘Het sollicitatiegesprek was heel openhartig en gezellig. Hij bood me zelfs een sigaret en een glas wijn aan.’ Maar al op haar eerste werkdag merkte ze dat de directeur van het tekstbureau doorschoot in zijn vertrouwelijkheid. ‘Hij nam me apart en begon over mijn nieuwe collega’s te roddelen. Hij kraakte ze tot het bot af. In mij, zei hij, zag hij daarentegen een heleboel potentie.’

Zo werd Verhoef al op haar eerste werkdag voor de keuze gesteld: meegaan met de directeur en zijn lievelingetje worden of zich kritisch over hem uitlaten. Dat laatste durfde ze niet. Die onzekerheid buitte de directeur vervolgens uit. ‘Op dagen dat we een belangrijke deadline hadden, zat hij de hele middag te drummen op de zolder van het kantoor’, vertelt Verhoef. ‘Als ik om zes uur naar huis wilde, kwam hij aanzetten met een dik rapport dat gecontroleerd moest worden. Dan werd het zo half tien.’

Verhoef en haar collega’s merkten dat hun baas de wc – de enige in het kantoor – nooit doortrok. ‘Dat was een van zijn manieren om te laten zien wie de baas was. Hij kon dat maken. Als we er iets van zeiden, lachte hij: ‘Ja, wat een stank, hè!’’

Achteraf lacht ze erom, maar destijds wilde ze niets liever dan een andere baan. ‘Ik stapte ’s morgens bijna huilend van tegenzin in de trein. Ook mijn collega’s waren allemaal aan het solliciteren.’

Verhoef en haar voormalige collega’s zijn geen uitzondering. Een slechte verstandhouding met de baas is een van de drie belangrijkste redenen voor medewerkers om een nieuwe baan te zoeken. Medewerkers met een intimiderende leidinggevende hebben niet alleen minder plezier in hun werk en zijn minder gecommitteerd aan hun baan, ze blijken ook een hogere kans op burn-out, depressie en angstaanvallen te hebben. Volgens onderzoeksinstituut TNO Arbeid melden jaarlijks meer dan 50.000 werknemers zich korte of langere tijd ziek vanwege een conflict op het werk.

De Canadese professor en forensisch psycholoog Robert Hare stelt dat het niet toevallig is dat bij veel managers een steekje los lijkt te zitten. Volgens hem is er slechts een dunne scheidslijn tussen de eigenschappen die typerend zijn voor een persoonlijkheidsstoornis en de vaardigheden die je nodig hebt om carrière te maken als leidinggevende. Zo is een goede manager enigszins dominant, maar het gaat mis als die dominantie doorslaat in overheersen en onderdrukken.

Psychopaten zijn gewetenloos en houden zich niet aan regels of wetten omdat ze vinden dat deze niet op hen van toepassing zijn. Spijt of schuldgevoelens kennen ze niet. Hare omschrijft hen als manipulatief en intimiderend, maar ook charmant.

Dat herkent Verhoef. Haar manipulatieve baas was heel creatief en wist steeds weer het vertrouwen van nieuwe klanten te winnen. ‘Hij kon heel innemend zijn.’

Intelligente psychopaten die niet in de gevangenis willen belanden, proberen hun pathologische neigingen op een legitieme manier te uiten, schrijft Hare: ‘Door posities van macht en controle op te zoeken. Daar zijn organisaties bij uitstek geschikt voor. Waar het draait om macht, prestige en geld, zul je ze aantreffen.’

1 à 2 procent van de beroepsbevolking voldoet aan Hare’s definitie van psychopaat en nog eens 5 tot 10 procent leidt aan een andere persoonlijkheidsstoornis zoals narcisme (een obsessie voor zichzelf). Maar onder leidinggevenden ligt dat percentage aanzienlijk hoger. De Nederlandse hoogleraar en psychotherapeut Manfred Kets de Vries schat dat 20 procent van de managers een geestelijke stoornis heeft. Dat betekent dat heel wat werknemers overgeleverd zijn aan de grillen van een gestoorde leidinggevende. Vooral in traditionele, hiërarchische organisaties is de kans groot dat medewerkers geconfronteerd worden met een pathologische baas, zegt psychologe Dominique Haijtema, auteur van het vorige week verschenen boek Psychologie op de werkvloer. ‘Denk aan medische beroepen, de advocatuur, de politiek en de media. In die sectoren zijn de werkdruk en de competitie groot. Door het ‘voor mij honderd anderen’-gevoel staan medewerkers onder druk en durven ze hun mond niet open te doen.’

Dat ondervond ook journalist Rick de Jong, die onder een tirannieke hoofdredacteur werkte.

‘Redacteuren die hij niet mocht, ontsloeg hij van de ene op de andere dag. Anderen konden niet tegen de druk en stapten zelf op. Na een paar maanden was de helft van de redactie al vertrokken.’

Rick de Jong en tekstschrijfster Kristel Verhoef namen allebei na een paar maanden zelf ontslag. En dat is inderdaad vaak de enige oplossing, zegt Haijtema: ‘Realiseer je op tijd dat je baas gestoord is; laat je zelfbeeld niet aantasten. Je kunt het probleem aankaarten bij zíjn baas, maar in de meeste gevallen zal er toch weinig anders opzitten dan zelf ander werk zoeken.’

De namen Kristel Verhoef en Rick de Jong zijn om privacyredenen gewijzigd



Einde DEEL 4 ...wordt vervolgd...!!

28-02-2009 om 17:16 geschreven door Vorser-Raadgever  

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
Categorie:Een uitgesproken "Grr#!!♪♫@||#♫♪☻"-Kitokojungle-Opinie !!
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hannibal Lector als CEO !! ...ofte over brainscans & andere psychopaten op de werkvloer... DEEL 5

Begin DEEL 5 ...Het vervolg...!!



Checklist

Is jouw baas een psychopaat?

* Manipulatief
* Gladde prater
* Opgeblazen gevoel van eigenwaarde
* Neiging tot verveling
* Heeft continu prikkels nodig
* Stelt geen specifieke doelen
* Oppervlakkige relaties met anderen
* Impulsief
* Gedragsproblemen op jonge leeftijd
* Onverantwoordelijk gedrag
* Seksuele intimidatie
* Geen empathisch vermogen
* Liegt gemakkelijk
* Sterke behoefte aan controle en macht
* Driftbuien
* Kent geen spijt of schuldgevoelens
* Zoekt spanning en sensatie op
* Strijkt de eer op van het werk van
anderen

Bron : Hare Psychopathy Checklist-Revised, uit Psychologie op de werkvloer van Dominique Haijtema

BRON : http://www.alohaspirit.nl/

...

Zo vonden we verder op onze zoektocht ook nog deze tekst. 't Is er overigens ééntje van 't soort die we u niet willen onthouden, want ie werd geschreven in 'n voor zowat iedereen begrijpelijke taal... Nogal vrij herkenbaar zult u zeggen...

...

Posted on Sunday, April 08, 2007 5:16 PM

De vrouwelijke trucendoos geopend

Amber van den Bos



inleiding

Uit verbazing over de kennelijke blindheid van mannen voor de manipulaties van enkele vrouwen en frustratie over mijn onvermogen er adequaat op te reageren, besloot ik om de vrouwelijke trucendoos dan maar open te gooien. Komt dat zien! In de hoop dat mannen na lezing dit gedrag (eerder) zullen herkennen en er minder door beïnvloed zullen worden. Voor mijzelf vind ik het bovendien prettig als ik geen ogen in mijn achterhoofd hoef te hebben wanneer een wandelende trucendoos in de buurt is. Aan dergelijke vrouwen: Blijf van mijn stoelpoten af, ik wens te werken!

Deze uiteenzetting laat zien dat borsten niet het enige wapen van de vrouw zijn en ook dat de gangbare vrouwelijke trucs niet bijster effectief zijn voor het omhoog klimmen in organisaties.

Dit artikel is gebaseerd op persoonlijke observaties in verschillende werkomgevingen en privésituaties.

Vooraf wil ik enkele kanttekeningen maken. Het ontwikkelen en gebruiken van de vrouwelijke trucendoos op de werkvloer heeft niet de voorkeur van vrouwen. Vrouwen zijn doorgaans gericht op het bereiken van een inhoudelijk resultaat en hebben minder oog voor de strijd op de mannetjes-ladder. Bovendien hebben steeds meer vrouwen door dat de vrouwelijke trucs niet bijster effectief zijn voor het omhoog klimmen. Zij zijn echter nog niet gewend om voor zichzelf een hogere positie in een hiërarchie te bevechten en daarmee een eigen toegang tot machtsmiddelen te verkrijgen. Om dit tekort aan te vullen, richten zij zich op samenwerking met anderen om toch iets voor elkaar te krijgen. Hun eigen gebrek aan middelen leidt zo tot de mythe dat vrouwen van nature relatie gericht zijn. Zou de sexe die de 'silent treatment' uitvond, hèt middel om een relatie kapot te maken, nou echt het instandhouden van relaties tot doel hebben? Dacht het niet. Alleen als het in hun eigen voordeel is.

Het gebruik van de vrouwelijke trucendoos is niet uitsluitend voorbehouden aan vrouwen. Er zijn ook mannen die er gebruik van maken, alleen is hun aantal kleiner. Mannen maken vaker gebruik van mannelijke trucs, die geen 'truc' genoemd worden, maar 'skill' of 'competence'.

Als laatste kanttekening geldt voor alle gedrag op de werkvloer dat of het wel of niet verwerpelijk is, wordt bepaald door het gevolg voor de productiviteit van de organisatie en het welzijn van de medewerkers. Het toepassen van trucs hoeven we niet per se te veroordelen.



de inhoud van de trucendoos

Laten wij nu de vrouwelijke trucendoos openen. Zij kent een verdeling in vijf vakken, waarbinnen telkens een variatie in gedragingen te zien is. Deze vakken zijn de rollen die een vrouw kan spelen om de gewenste reactie van haar publiek te krijgen. De eerste twee rollen, het charmante vrouwtje en het hulpeloze meisje, zijn betrekkelijk onschuldig. Ze worden door vrijwel alle vrouwen in meer of mindere mate toegepast. De derde rol, de zorgster, is met recht een tussenrol en kan zowel positief als negatief uitpakken. Deze heb ik op de werkvloer nog door weinig vrouwen zien gebruiken. De laatste twee, het slachtoffer en de feeks, zijn minder onschuldig en kunnen zelfs schadelijk genoemd worden voor de medewerkers en de organisatie. Ik ben er een paar specialistes in tegen gekomen. Vermoedelijk dient een vrouw de eerdere rollen voldoende te beheersen, voor zij deze laatste twee succesvol kan neerzetten.

Rollen kunnen in lichtere en zwaardere varianten worden gespeeld. Doorgaans kunnen we dit onderscheid maken door te kijken naar de frequentie van het optreden. Dit kan incidenteel of structureel zijn.

Voor elke rol geldt dat het effect van het toneelspel afhangt van de vaardigheden van de actrice en de inzichten (c.q. oogkleppen) en vaardigheden van het publiek.

De gevolgen voor de productiviteit zijn voor alle rollen min of meer hetzelfde. De kans is groot dat de rollen worden gespeeld om individuele belangen te behartigen, in plaats van organisatie belangen. Hoezeer een medewerker het gedrag achteraf ook rationaliseert, er is geen garantie dat degene die de rollen beter beheerst, ook de belangen van de organisatie beter begrijpt of beter zal dienen dan degene die de rollen minder goed beheerst. Het resultaat komt niet door een afweging van die organisatiebelangen, maar door een wedloop in individuele 'vaardigheden'. Hierdoor kunnen beslissingen worden genomen en situaties ontstaan die voor de organisatie suboptimaal of zelfs contraproduktief zijn.

Wat verschilt tussen de rollen zijn vooral de effecten op het welbevinden van de overige medewerkers en de sfeer in de directe omgeving van de acteurs.

Hieronder zal ik per rol een omschrijving geven, uitleggen hoe het effect van deze rol bereikt wordt en aangeven wat de gevolgen kunnen zijn wanneer deze rol in een organisatie gespeeld wordt. Vervolgens bespreek ik de effectiviteit van de verschillende rollen (laag), de alternatieven die vrouwen hebben (en niet hebben), waardoor deze gedragingen vóórkomen en tot slot hoe het verschijnsel mogelijkerwijs kan worden aangepakt.



   rol 1: het charmante vrouwtje

De eerste rol is 'het charmante vrouwtje', één van de betrekkelijk onschuldige rollen die door vrijwel alle vrouwen worden toegepast. In de lichtere variant is hier niets mis mee. Met honing vang je nu eenmaal meer vliegen dan met azijn en voor de samenwerking is een glimlach prettiger dan een snauw.

In de zwaardere varianten zal een vrouw haar seksualiteit in zetten. Hiermee bedoel ik geen sensueel flirtgedrag, wat mijns inziens in het grijze middengebied valt, maar het openlijk aanbieden van seksuele prikkels en (de suggestie van) seksuele gunsten. Zoals wij allen weten, gaat door dergelijk gedrag bij mannen het licht uit en zal er daarna van enig denkwerk geen sprake meer zijn, laat staan dat er nog logica in hun handelen zit.

Deze charmante rol werkt via een ruil: de vrouw doet aardig tegen de man en de man doet iets anders voor de vrouw. No strings attached.

Het spelen van deze rol heeft geen directe beschadiging van medewerkers of de werkrelaties daartussen tot gevolg. Als een man iets voor een vrouw heeft gedaan en vervolgens wordt teleurgesteld door het uitblijven van de seksuele gunst, dan heeft hij het 'contract' niet goed afgetimmerd. Eigen schuld, dikke bult. Voor de organisatie kan deze rol de produktiviteit tijdelijk verhogen, wanneer uitgebluste mannen nog even een sprintje trekken om indruk te maken op een vrouw.



   rol 2: het hulpeloze meisje

De tweede rol is 'het hulpeloze meisje'. Hoe komt het dat velen van u met het beeld zitten dat veel vrouwen die u tegenkomt, zelf zo weinig kunnen? Nu, het is een van onze rollen en een zeer effectieve bovendien. De rol wordt meestal gespeeld in de buurt van gelijk of hoger geplaatste mannen, om iets van hen gedaan te krijgen. "Het spijt me. Ik weet niet hoe dat moet. Kunt u me dat laten zien (of uitleggen)?" is een zeer doeltreffende manier om een man iets te laten uitvoeren. De meeste vrouwen zullen deze rol incidenteel gebruiken.

Enkelen onder ons hebben er echter hun standaard werkhouding van gemaakt. Deze vrouwen krijgen na verloop van tijd steeds minder en lichtere taken dan feitelijk bij hun functie horen. Het beeld van de hulpeloosheid blijkt zo verankerd in de organisatie dat hier vraagtekens bij stellen, snel kan leiden tot verontwaardiging en beschermende reacties van hun omgeving. 'Dat kun je toch niet van haar verwachten?' 'Niet iedereen kan wat jij kan.' 'Wat meer begrip voor anderen zou je niet misstaan.' Lees als: het probleem ligt bij de medewerker die aankaart dat de 'hulpeloze' niet functioneert (= haar functie niet uitvoert), in plaats van bij deze vrouw zelf. Er wordt gelukkig nog wel erkend dat het om haar functioneren gaat, maar zij wordt verder afgeschermd van kritiek.

De getoonde hulpeloosheid appelleert aan het instinct van de man om het nest te beschermen, bevestigt dat hij groot, sterk en vooral nodig is en streelt derhalve zijn ego, hetgeen een belangrijke functie van het vrouwelijk geslacht is.

Deze rol is nog steeds onschuldig van aard. Immers: de man kan kiezen of hij zal helpen of niet en hij krijgt er iets positiefs voor terug als hij dat doet, namelijk een goed gevoel over zich zelf. Als hij het niet doet, zijn er verder geen gevolgen voor hem.

Als een vrouw op deze wijze structureel haar eigen werk niet uitvoert, kan dat verschillende gevolgen hebben. Het werk wordt helemaal niet gedaan. Andere medewerkers vangen de noodgevallen zoveel mogelijk op. Andere medewerkers gaan haar werk uitvoeren en laten hun eigen werk liggen. Dit laatste gebeurt voornamelijk in projecten, waar een korte tijdshorizon is. Op langere termijn het eigen werk laten liggen heeft namelijk negatieve gevolgen voor de eigen beoordeling, en daarmee het salaris, en zo gek zijn mannen nou ook weer niet. In elk geval verricht de groep als geheel minder werk dan waarvoor de werkgever betaalt. De kansen van de vrouw op een promotie nemen af. Wanneer leidinggevenden dit gedrag tolereren, demotiveert dit de ondergeschikten die wel hun eigen werk uitvoeren. De produktiviteit van de organisatie gaat omlaag.



   rol 3: de zorgster

De derde rol, 'de zorgster', is faciliterend, regelt van alles, zorgt voor een prettige sfeer, koestert de medewerkers, houdt de groep bij elkaar, kortom: lijkt niks mis mee.

In een zwaardere variant toont zij echter een sterke controledrift. Dingen moeten op de manier gebeuren die zij goed vindt en alleen met haar medeweten èn toestemming, want anders gaat het natuurlijk mis. Zij zal verhinderen dat medewerkers onder haar zorg vandaan kunnen kruipen. Die mogen bijvoorbeeld geen eigen initiatieven ontplooien. De zorgster aanvaardt geen eigen verantwoordelijkheid. Zij zegt namelijk alleen te zorgen voor wat anderen al besloten hebben en het alleen zo te doen als anderen het willen. 'Ik heb dat niet zo bedacht.' 'Van mij hoefde dat allemaal niet. Jullie wilden dat.' 'Ik doe het voor jullie.' Ze is erg behoudend als het gaat om de sociale omgeving, dat is haar domein.

De rol is een vrij zwakke rol. Wanneer een vrouw van te voren geen concrete afspraken maakt met een man over wat ze terug verwacht voor haar dienstbaarheid, zal ze er na afloop doorgaans naar kunnen fluiten. Het is een ruil van behulpzaamheid, waarbij het contract slechts door één partij (namelijk de vrouw) is ondertekend en daarna de ander wordt opgedrongen als zijnde een geldig contract. De meeste mannen zijn hier slechts beperkt gevoelig voor. Daarom wordt deze rol door de tijd heen versterkt door te dreigen met schuld- en/of schaamtegevoel. Schuld is een individuele emotie: een kwestie van oorzaak en gevolg, 'dat heb ik gedaan'. Schaamte is een sociale emotie: het gevoel een norm te overtreden waardoor het eigen aanzien wordt verlaagd, 'dat behoorde ik niet te doen'. Van schuld gaan we niet blozen, dat gebeurt pas als we ons ervoor schamen. Op het werk zijn kunnen we ons schamen tegenover de andere medewerkers. Medewerkers willen een beeld van zichzelf als ondankbaar of onbetrouwbaar (contractbreker) vermijden en zullen daarom doen wat de zorgster wil. Wanneer een medewerker iets uit angst voor deze dreiging doet, kun je spreken van emotionele chantage. Om deze rol effectief te doen zijn, is er in elk geval een minimale emotionele band nodig tussen zorgster en 'verzorgden' . Deze band zal door de zorgster worden gekoesterd. Hoe sterker de band, hoe groter de effectiviteit van deze rol.

Deze rol wordt door veel vrouwen thuis gespeeld, maar ik kom haar op de werkvloer weinig tegen. Dit kan een gevolg zijn van de gebrekkige effectiviteit die ik observeer. Deze observatie doe ik dan wel in een technisch, uitvoerend vak in een mannenwereld. In andere beroepen in vrouwelijkere werkomgevingen kan de effectiviteit hoger zijn en daardoor de rol vaker voorkomen.

De zorgster zal vrijwel geen promotie maken. Door de toegenomen individualisering werkt een lichte vorm van zorgster doorgaans verhogend op de produktiviteit. Een doorgeschoten focus op het verzorgen van de status quo kan leiden tot een vermindering van de produktiviteit. Door het tegenwerken van initiatieven van anderen kan een zwaardere variant van zorgster ook een belemmering vormen voor vernieuwingen in de organisatie en voor de persoonlijke groei van medewerkers. In omgevingen waar veel verandering plaatsvindt, is deze rol niet handig.



   rol 4: het slachtoffer

De vierde rol is 'het slachtoffer'. Deze rol ligt tegen de rol van het hulpeloze meisje aan. Wanneer het effect van haar hulpeloosheid minder wordt, kan een vrouw haar gedrag opschuiven naar de slachtofferrol. Bij het hulpeloze meisje ligt de oorzaak nog bij de vrouw die de rol speelt: het is hààr hulpeloosheid. Bij het slachtoffer ligt de oorzaak buiten haarzelf. Zij is niet verantwoordelijk. 'Zij kan er toch niks aan doen?' 'Niemand hielp haar, dan moest het toch ook fout gaan!' In lichtere vorm gebeurt dit incidenteel. Alleen als er eens wat mis gaat, wordt deze rol gebruikt om de gevolgen even elders neer te leggen.

In een zwaardere vorm is er sprake van een vrouw die het structureel 'moeilijk heeft', die door leidinggevenden en andere medewerkers zoveel mogelijk wordt ontzien en die, wanneer dit naar haar zin onvoldoende gebeurt, emotionele uitbarstingen heeft, bijvoorbeeld in de vorm van huilbuien. Wanneer het slachtofferbeeld is ingeklonken in de organisatie, blijkt het vaak niet meer mogelijk om hier openlijk vraagtekens bij te stellen. Degene die dit wel doet, maakt grote kans om vervolgens als 'dader' te worden aangewezen.

Bij de slachtofferrol horen twee andere rollen. De belangrijkste is de 'hulpverlener'. Zonder hulpverleners kan de rol niet effectief gespeeld worden. Hoe sterker de hulpverlenende instelling van collega's (los van hun redenen hiervoor), hoe groter de effectiviteit van deze rol. De andere rol, de 'dader' is pas nodig als de verantwoordelijkheid (van het slachtoffer) ter sprake komt. Het slachtoffer kan natuurlijk zelf niet verantwoordelijkheid zijn voor haar rol. Wanneer wordt doorgevraagd op welke wijze zij het slachtoffer is geworden en wat haar eigen gedrag hierin was, worden ter afleiding de omstandigheden en een dader aangewezen. Die zijn schuldig, zij hebben het gedaan.

Evenals de zorgster werkt het slachtoffer via een emotionele dreiging. Deze werkt alleen als er een emotionele band is. Mannen worden als hulpverlener of beschermer aangesproken, vrouwen vaker als vertrouwelinge. Een medewerker die niet reageert op de hulpvraag (lees: hulpeis) is ongevoelig, laat haar in de steek, beschaamt haar vertrouwen en schiet in elk geval tekort tegenover deze arme, zielige vrouw. Om dit negatieve beeld bij zichzelf of binnen de groep te vermijden zal de medewerker de hulp verlenen, niet omdat dat nu beter is voor het werk of voor hemzelf. Wanneer de angst voor haar emotionele uitbarstingen voldoende is om haar omgeving te laten doen wat het slachtoffer wil, kunnen we met recht spreken van emotionele chantage.

Het gevolg van de slachtofferrol is dat deze vrouw niet meer kan worden aangesproken op haar functioneren. Zij maakt geen ontwikkeling meer door en raakt geïsoleerd. Omdat zij (een deel van) haar taken niet uitvoert, zullen andere medewerkers dit voor haar moeten doen. Dezen zullen ook proberen om de situatie zo te maken dat het slachtoffer niet verdrietig of overstuur raakt, of ongelukkig wordt van haar werk. Er kan niet openlijk over worden gesproken, omdat dit pijnlijk zou zijn voor het slachtoffer of haar zou kunnen stigmatiseren waardoor ze het nog moeilijker krijgt. Dit leidt dit tot een broeierige, verziekte sfeer rondom het slachtoffer, die wordt versterkt door haar emotionele reacties. Met een dergelijke situatie zijn de bedrijfsdoelen doorgaans niet gediend en het welzijn van de andere medewerkers zeker niet.



   rol 5: de feeks

De enige puur agressieve rol is 'de feeks'. Een feeks haalt uit naar personen in haar omgeving, met als doel te verwonden en angst te zaaien. De uithalen zijn vaak persoonlijk, scherp geformuleerd en geregeld onder de gordel. Agressie past echter niet in het verwachtingspatroon voor vrouwen. Wanneer een vrouw deze rol toch speelt, zal zij dit moeten compenseren met een andere rol, om het beeld van haar vrouwelijkheid niet kwijt te raken en dan te worden gezien als 'ijzeren dame' of 'haar op de tanden'-hebbend. Doorgaans worden voor deze compensatie het gedrag en uiterlijk van het charmante vrouwtje gekozen. Een medewerkster die zich keurig opgemaakt in een vrouwelijk mantelpakje vertoont, kan zich meer aan agressief gedrag veroorloven dan een sloddervos in spijkerbroek. Vervolgens laat een lieve glimlach de nare herinnering bij mannen verdwijnen als sneeuw voor de zon. Naar andere vrouwen toe werkt deze compensatie minder goed, omdat voor hen die lieve glimlach niet zoveel waarde heeft. Vrouwen vergeten kwetsingen niet snel, maar doorgaans hebben zij toch niet zoveel macht, dus dat geeft niet. Snel doorschuiven naar een hogere plek, zodat je buiten bereik van hun nagels komt.

Wanneer dit gedrag te vaak wordt toegepast, vermindert de effectiviteit, doordat de relaties met de omgeving beschadigd raken of worden verbroken. Dit vermindert ook de effectiviteit van de andere rollen. Dat is een reden om de rol spaarzaam in te zetten en voornamelijk te spelen tegen ondergeschikten en andere afhankelijke medewerkers. Wanneer een misser is begaan tegenover een superieur zal ter compensatie òf de zwaarste variant van het charmante vrouwtje worden ingezet, inclusief het aanbieden van sexuele gunsten, òf de slachtofferrol met toegevoegde huilbuien voor het dramatisch effect. Als vrouw kijk ik met verbazing naar de gedienstige, bijna slaafse houding van feeksen tegenover een mannelijke superieur. Mannen blijken in dat onderdanige gedrag weinig raars te zien. Zij kijken alleen op van haar agressieve uitvallen.

De feeksrol wordt gebruikt om af te reageren en om de wind er onder te krijgen. De rol werkt open en duidelijk. Een medewerker moet doen wat de feeks wil, anders brengt zij hem schade toe. Uit angst voor nog meer schade, zal de medewerker minder weerstand bieden tegen haar voorstellen en werkwijze.

Dit gedrag is altijd schadelijk. Er wordt in elk geval iemand even flink geraakt. Daarbij ontstaat rondom de feeks een sfeer van angst waarin andere medewerkers haar weinig durven te vragen en nog minder kritiek zullen leveren. Dit is nadelig voor samenwerking. Als feedback achterwege blijft, wordt het werk niet meer verbeterd. In ernstige gevallen zullen zelfs leidinggevenden problemen niet meer durven aan te kaarten uit angst voor een uithaal.



   de rolwisseling

De experts gebruiken bovenop de losse rollen ook de wisseling van die rollen. Door van rol te wisselen, een ervaren actrice kan dit in een fractie van een seconde, wordt de tegenstander in verwarring gebracht en zo onderuit gehaald. Een vrouw die de rollen en het wisselen ervan goed beheerst, kan nauwelijks worden aangesproken op haar gedrag, want zij speelt immers op dat moment net een andere rol, en anders wisselt ze daar wel weer van. In extreme gevallen is niet meer te achterhalen wie ze nu zelf is. Er is sprake van een gemaskerde vrouw die haar eigen gezicht niet meer laat zien.

Het structureel spelen van deze rollen is schadelijk voor de vrouw zelf. Naarmate meer wordt geïnvesteerd in de laag van rollen en maskers, zal deze laag dikker worden. Dit gaat ten koste van de persoon zelf, daarbinnen in, die steeds kleiner en banger wordt. Om een gezond persoon te blijven, is namelijk interactie met een sociale omgeving nodig. Feedback van anderen corrigeert te positieve, maar vooral ook te negatieve zelfwaardering en leidt tot een stabieler zelfbeeld. Een vrouw die voortdurend acteert, krijgt deze feedback niet over zichzelf, maar alleen over het rollenspel, de buitenkant. Dit leidt tot een toenemende onzekerheid over zichzelf en een afnemende eigenwaarde, die op hun beurt weer leiden tot meer acteren en nog minder van zichzelf laten zien. Een treurige vicieuze cirkel. In de kern van hun wezen zijn deze 'wandelende trucendozen' doodsbenauwd voor ontdekking en afwijzing.

Helaas maakt dit hen ook tot ongeleide projectielen. Bij een poging tot ontmaskering, of iets wat zij als zodanig interpreteert, voelt een gemaskerde vrouw zich tot in haar kern bedreigd. Dit verklaart ook de felheid waarmee zij reageert en de zwaarte van de middelen die zij dan inzet. Wat voor een buitenstaander een disproportionele reactie lijkt, blijkt vanuit de vrouw zelf zeer verklaarbaar. Een kat in het nauw.



effectiviteit van de trucendoos

Hierboven heb ik verschillende rollen van vrouwen op de werkvloer beschreven. Wat is nu de effectiviteit van deze rollen en hun bijbehorende trucs? Drie van de rollen plaatsen de vrouw beneden haar publiek: het hulpeloze meisje, de zorgster en het slachtoffer. Hiervan zal ik de effectiviteit eerst bespreken.

Het hulpeloze meisje dat een helpende hand nodig heeft, zal op weg naar boven mee moeten liften met een sterke beschermer. Doorgaans zijn mannen die promotie maken, in het begin echter zelf ook onzeker of zij op deze hogere trede niet door de mand zullen vallen. Of zij in hun onzekerheid behoefte hebben aan het meeslepen van een zwakke schakel, waag ik te betwijfelen.

De zorgster levert ondersteuning. Zoals het woord al zegt, gebeurt dat van onderaf. Een vrouw die naar boven wil, kan beter af zien van deze rol. Temeer omdat mannen het toch nauwelijks door hebben wanneer voor hen wordt gezorgd (kijk naar wat vrouwen thuis terug krijgen voor het huishouden) en zij nog steeds degenen zijn die de promoties en de bonussen uitdelen.

De aanwezigheid van het slachtoffer wordt door een groot deel van de werkomgeving als onprettig ervaren. Dit leidt tot een druk om haar naar buiten te werken, echter niet vanzelfsprekend in opwaartse richting. Niemand wil een slachtoffer als baas krijgen. Dat betekent namelijk dubbele lasten - het werk van de leidinggevende komt bovenop het werk van de ondergeschikte zelf - zonder lusten - geen afbakening van werk, geen rugdekking tegenover derden en geen conflictbeheersing binnen de afdeling. Het slachtoffer wordt dus langzaamaan naar een onschadelijke positie gemanouvreerd of subtiel op carrièremogelijkheden elders gewezen.

Deze drie rollen blijken niet bijster geschikt om carrière te maken. Blijven over het charmante vrouwtje en de feeks. Wat is hun effectiviteit?

Van deze twee rollen is het charmante vrouwtje het meest geschikt, omdat deze rol binnen de verwachtingen voor vrouwelijk gedrag blijft. Het gebruikt bovendien een ruilsysteem dat mannen begrijpen. Helaas zal het niet voldoende zijn om helemaal bovenin te komen. De weg naar boven is een langdurig traject dat de houdbaarheidsdatum van de seksuele aantrekkingskracht overschrijdt. Bovendien werken charmes alleen als er iemand is die iets van waarde wil ruilen en de hoger opgeklommen bavianen zullen hun positie echt niet inruilen, ook niet voor wat soms hun primaire doel lijkt te zijn.

Zoals ik bij de rolbeschrijving van de feeks liet zien, omvat deze rol gedragingen die dusdanig slecht bij het verwachtingspatroon voor een vrouw passen, dat het spelen ervan een direct negatief effect heeft op haar reputatie. Een vrouw die van plan is hogerop te klimmen, zal reputatieschade willen vermijden. Wanneer kan deze rol dan wel worden gespeeld? Deze rol kan veilig gespeeld worden tegenover lager geplaatsten, omdat de actrice niet bang hoeft te zijn voor hun reacties, mochten die er al komen. Tevens kan deze rol worden gebruikt om horizontaal te delegeren en concurrentie of andere bedreigingen onschadelijk te maken. Naar boven toe werkt de rol alleen indirect en op lange termijn wordt de kans op ontmaskering steeds groter.

Samengevat kunnen we stellen dat de vrouwelijke trucendoos weliswaar zeer geschikt is om de huidige werkzaamheden van een vrouw door mannen uit te laten voeren, maar niet om promotie te maken. Mocht u relevante aanvullingen op de hierboven beschreven rollen weten, die wel geschikt zijn om hogerop te klimmen, dan stel ik, en met mij andere lezers van dit artikel, het op prijs als u ons hiervan op de hoogte brengt.

Voor vrouwen die zich afvragen hoe ze nu wel om hoog moeten klimmen, raad ik het boek 'Op de ladder door het glazen plafond' aan van Silke Foth. Wie een Amerikaanse stijl prefereert, kan terecht bij 'The girl's guide to being a boss' van Caithlin Friedman en Kimberly Yorio.



alternatieven voor de trucendoos

Waarom passen vrouwen deze trucs dan toe ondanks hun gebrekkige effectiviteit? Waarom spelen zij geen andere rollen die hun kansen op succes zouden vergroten? Het antwoord is vrij simpel: Dat is omdat de gebruikelijke paden voor hen minder begaanbaar zijn dan voor hun mannelijke collega's. Daarbij hebben ze nog weinig vrouwelijke rolmodellen wier voorbeeld zij kunnen volgen. Of dit in de nabije toekomst beter wordt, betwijfel ik, gezien de traagheid waarmee de arbeidsemancipatie in Nederland verloopt.

De hoofdreden dat mannen en vrouwen verschillen in de trucs die zij toepassen is dat de basis verwachtingspatronen voor mannen en vrouwen verschillen. Van vrouwen wordt ander gedrag verwacht dan van mannen. Over de oorzaken van geobserveerde verschillen in gedrag (en ook in lichaam en geest), wordt druk gediscussieerd. Identieke onderzoeksresultaten worden zowel door het 'nature' als door het 'nurture' kamp voor de onderbouwing van de eigen stellingen gebruikt.

Wat mij zelf verwondert is dat veel gedragsverschillen vaak zo hardnekkig en volledig worden toegeschreven aan het oorspronkelijke genetische materiaal. Nog afgezien van het verschil tussen enerzijds de persoon die wij zijn en anderzijds het gedrag dat wij vertonen - het kenmerk van een mens is toch dat hij kan kiezen hoe hij zich gedraagt, dit in tegenstelling tot de dieren om ons heen - lijkt het mij raar dat in discussies ook specialisten zo gemakkelijk lijken te vergeten dat hersenen en zelfs genen tijdens ons leven aan verandering onderhevig zijn. Onze omgeving heeft via diverse factoren, zowel direct als indirect via de keuzes die wij maken, grote invloed op de richting waarin wij ons ontwikkelen. Ja, ook op wat u zo graag als vaste waarden wilt zien.

Voor de discussie rond vrouwelijke en mannelijke trucs doet de oorzaak er weinig toe. Feit is dat wij hier en nu andere gedragingen verwachten van vrouwen dan van mannen. Om dit te verduidelijken zal ik enkele voorbeelden geven van gedrag waarmee een man zich op de werkvloer in de kijker kan spelen om zijn kansen op promotie te vergroten.



   oppoetsen van wapenfeiten

Een man kan zich openlijk op de borst kloppen als hij iets heeft gepresteerd. Hij schrijft voorstellen, bevindingen, kritieken en dergelijke in de ik-vorm: 'Ik vind', 'Ik heb geconstateerd dat' en doet dit ook als dit in samenwerking met of geheel door een ander is gedaan. Van een man wordt dit gedrag door andere mannen stilzwijgend geaccepteerd, omdat zij dit immers ook gedaan zouden hebben. Er is sprake van herkenning, 'Je wilt zelf toch ook een keer scoren, nietwaar?'. Wanneer een vrouw ditzelfde gedrag vertoont, wordt dat genadeloos hardop aan de kaak gesteld. Kennelijk valt dit gedrag onder het territorium van mannen en moet je daar als vrouw weg blijven. Vrouwen praten over 'wij' en verbergen hun expertise binnen de groep. Blijf bescheiden en laat niet te veel van je horen. Dat is de impliciete boodschap, maar een vrouw die daar naar luistert, zal zo geen carrière maken.



   zich volledig inzetten voor het bedrijf

Een man kan gerust een fulltime baan aannemen, overuren maken en opleidingen volgen en geven. Hij zal geprezen worden om zijn inzet en aangewezen worden als voorbeeld voor anderen. Erg goed voor zijn carrière. Wanneer een vrouw dit voorbeeld echter volgt en op het werk net zoveel inzet toont als haar veel geprezen mannelijke collega, zal men bevreemd naar haar kijken. Dat is toch wel erg apart. Heeft zij thuis niets, is er niemand die op haar (lees: haar verzorging) wacht? In haar uitvoering van de mannelijke ambitie wordt een vrouw snel gezien als een kil en emotioneel niet evenwichtig persoon. Wat misschien een accurate definitie van het verschijnsel ambitieuze man is, maar dat laat ik aan uw eigen oordeel over.



   vertonen van agressieve dominantie

Wanneer een man het leiderschap van een groep wil verwerven, gebruikt hij doorgaans de baviaantjesmethodiek. Die begrijpen alle mannen. Begin met hard brullen en degene die daarna nog tegenstand lijkt te geven, wordt vervolgens in een 1 op 1 gevecht stevig de grond in gestampt. Het afschrikwekkende voorbeeld zorgt voor een periode van relatieve rust, waarin de meeste mannetjes de leider zullen respecteren en slechts een enkeling probeert hem ten val te brengen.

Wanneer een vrouw ditzelfde gedrag vertoont, leidt dat tot een schrikreactie van de mannen. Er wordt onderling over gepraat, de rijen sluiten zich en haar gedrag wordt afgekeurd. 'Dat hoort ze niet te doen' en 'Zo gaan wij niet met elkaar om' (sic). Deze afkeuring is een vorm van uit de groep stoten, waardoor zij niet meer als leider kan functioneren. Wanneer een vrouw daarentegen lief en aardig blijft, zal zij ook geen leider worden. De enige vrouw die opperbaviaan in een mannengroep kan worden, is een vrouw wier capaciteiten zodanig ver boven de groep uitsteken, dat haar sterkte tot in de verre omtrek zichtbaar is. Dit voorkomt dat haar mannelijke ondergeschikten gezichtsverlies denken te lijden. Voor het bereiken van organisatiedoelen betekent dit helaas dat haar capaciteiten nu veel te laag in de organisatie zijn geplaatst en dus niet optimaal worden gebruikt.

Dit zijn enkele betrekkelijk onschuldige varianten van mannelijke 'skills' waarmee zij zich naar boven werken. Voor iets minder onschuldige varianten verwijs ik gaarne naar het welbekende boek 'Hoe word ik een rat' van Joep Schrijvers. Mocht u het daarna nog extremer willen, dan kunt u terecht bij het onlangs verschenen boek van Paul Babiak en Robert Hare: 'Snakes in Suits. When psychopaths go to work'.



oorzaken van de trucendoos

Nu heb ik geschreven over de rollen, hoe zij er uit zien en hun effectiviteit, echter nog niet over hun oorzaak. Wat maakt dat vrouwen trucs toepassen? Dat verschilt weinig van de redenen waarom mannen hun skills inzetten. Zowel mannen als vrouwen gebruiken het gedrag dat werkt. Het klinkt wat cynisch, maar veel gedrag is te verklaren als een rationele keuze. De keuze om een rol te spelen is het gevolg van een kosten-baten analyse. "Wat wil ik bereiken en hoe kan ik dat krijgen, liefst met zo min mogelijk inspanning?" Hoe vervelend ik deze theorie ook vind, het werkt wel en daarom gebruik ik het.



   zwak management

Een algemene reden voor het voorkomen van dit gedrag is zwak management. Een manager dient medewerkers vooraf doelen te geven en de middelen om die te bereiken en achteraf te evalueren of zij hun werk naar behoren hebben gedaan. Medewerkers die vooral trucs en skills toepassen en anderen hun werk laten doen, behoren bij een evaluatie door de mand te vallen. Gezien mijn observaties gebeurt dit in de praktijk niet. Daarom werk ik hieronder enkele punten nader uit, die meewerken aan het in stand houden van het onproduktieve gedrag.



   vage verwachtingen

In sommige functies wordt meer gespeeld dan in andere. Dat hangt samen met de mate waarin de taken uit die functie concrete resultaten opleveren. Naarmate het resultaat van een taak concreter is, wordt het voor een medewerker lastiger om te verbergen dat een taak niet of niet goed is uitgevoerd. Management functies zijn bij uitstek wazig geformuleerd. 'Een belangrijke rol hebben in', 'expert zijn', 'ontwikkelingen volgen', 'toezien op implementatie', 'bewaken van de voortgang': het zijn ongetwijfeld belangrijke taken, maar wanneer is duidelijk dat een manager hierin tekort schiet? Ik merk er weinig van dat managers hierop worden afgerekend, hoor wel de verhalen en zie hoe ze onder de gevolgen van hun tekortschieten zijn uit gekomen. Voor mij zijn dat leerzame observaties, maar wilt u dat uw medewerkers dat leren?



   ontbrekende feedback

Verwant aan het probleem van de vage verwachtingen is het probleem van de ontbrekende kritiek op de werkvloer. Hoewel het Nederlandse poldermodel absoluut haar voordelen heeft, heeft het ook nadelen. Iedereen te vriend willen houden, want we moeten wel samen door één deur kunnen, leidt tot het achterhouden van kritiek. Er zou eens iemand een zere teen kunnen krijgen. De druk om begrip op te brengen voor elke mening schiet door naar het goedkeuren van werkhoudingen en gedragingen die contraproduktief zijn.

De kritiek op het persoonlijk functioneren is van de werkvloer gehaald en in een los één op één gesprek gestopt. De feedback is nauwelijks meer te vinden op de plaats waar het werk wordt uitgevoerd. In gunstige gevallen komt deze achteraf uit evaluaties naar boven. Dat lijkt mij niet de meest effectieve plaats en tijd om feedback te geven.

Dit uitblijven van feedback hangt vaak samen met een werkcultuur waarin het erg belangrijk is om de juiste relaties te onderhouden en vooral de fouten van die relaties af te dekken. Om in zo'n omgeving overeind te blijven, is het noodzakelijk om trucs te leren en toe te passen. Dit wordt belangrijker dan het eigenlijke werk uit te voeren. De mantel der liefde leidt tot een verstikkende sfeer, waarin ik het niet prettig werken vind. Aan de chagrijnige gezichten te zien, ben ik overigens niet de enige. Gaat u 's morgens eens bij de ingang van uw bedrijf kijken, hoe uw medewerkers binnenkomen.



   het Peter-principe

Nog een reden om trucs toe te passen is het onvolprezen Peter-principe. Medewerkers promoveren zolang ze hun werk goed doen, tot het niveau dat ze het niet goed doen. Daar blijven ze zitten. Aangezien ze niet de inhoudelijke capaciteiten hebben om deze, voor hen hoogste, functie uit te voeren, zullen ze andere middelen moeten gebruiken. Onder andere hiervoor verwerven ze de veelgeroemde set met 'management skills'. Deze stelt hen in staat om hun publiek te doen geloven dat het allemaal prima gaat. Het spel wordt gespeeld voor de bovenliggende lagen waar de macht over de incompetente manager ligt. Hun ondergeschikten zijn niet zo van het spel onder de indruk. Misschien komt dat doordat de manager-acteur hen niet beschouwt als publiek en zij daardoor zijn werkelijke gedrag kunnen zien.



   machtsconcentratie

Een laatste reden die ik hier zowel voor mannen als vrouwen wil noemen is deze: In grote organisaties, die nog steeds toenemen in aantal en omvang, is macht gecentreerd in de top. Daar worden beslissingen genomen, daar houdt men de bevoegdheden vast die onderin nodig zijn om de uitvoering goed te laten verlopen. Daar, in de top, ontbreekt ook de informatie die nodig is om de juiste beslissingen te nemen. Die informatie ligt op de werkvloer. Bij veel organisatieveranderingen blijkt dan ook dat de werkvloer prima in staat is om aan te geven waar de knelpunten zitten en hoe ze kunnen worden opgelost. Helaas ontbreekt het diezelfde werkvloer aan de middelen om die problemen op te lossen, want die middelen zijn naar boven getrokken.

Deze situatie leidt tot frustratie en tot een jacht op middelen om toch iets te kunnen doen. Aangezien de bevoegdheden niet omlaag komen, klimmen ambitieuze medewerkers omhoog. Tijdens het klimmen verwerven zij vervolgens de 'management skills' en verdwijnt hun weerstand tegen het gebruik ervan. Met het toenemen van de afstand tot de werkvloer verliezen zij ook hun oorspronkelijke doelen uit het oog en worden zij ingebed in de bestaande managementkringen alwaar ze die situatie in stand helpen te houden, waar zij onderin de organisatie nog tegen ageerden.



aanpak van de trucendoos

Om het toepassen van trucs en skills in uw organisatie te verminderen, zal een organisatieverandering noodzakelijk zijn. Het hoe en waarom hiervan voert te ver voor dit artikel en laat ik voor nu graag over aan anderen die op dat terrein over meer kennis en ervaring beschikken. Aan het eind van dit artikel wil ik slechts een paar punten noemen die ik zou gebruiken om de toepassing van trucs c.q. skills in een (deel van een) organisatie te bestrijden.



   openheid

Wat mij de kern lijkt in de aanpak van individuele, los wandelende trucendozen, is het inrichten van een heldere, open werkomgeving, waarin het duidelijk is wat iedereen doet en onderlinge feedback wordt toegestaan en gewaardeerd. In een dergelijke omgeving wordt het effect van trucs al snel kleiner en dat zorgt ervoor dat ze minder voor komen.



Einde DEEL 5

28-02-2009 om 17:13 geschreven door Vorser-Raadgever  

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
Categorie:Een uitgesproken "Grr#!!♪♫@||#♫♪☻"-Kitokojungle-Opinie !!
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hannibal Lector als CEO !! ...ofte over brainscans & andere psychopaten op de werkvloer... DEEL 6

Begin DEEL 6 ...Het vervolg...!!



Hierbij helpt het om ook onbenoemde verwachtingen boven tafel te krijgen. Zo lang verwachtingen onbenoemd blijven, kunnen ze niet ter discussie worden gesteld en dus ook niet veranderen. Dit is nu met name voor vrouwen vervelend. Het verschil in verwachtingspatronen voor vrouwen en mannen wordt nu ontkend en dat de default een man is ook.

Het niet voldoen aan een (willekeurige) verwachting van een superieur leidt tot verminderde promotiekansen. Hoe groter het verschil is tussen de verwachtingen ten aanzien van 'een vrouw' en de verwachtingen ten aanzien van 'de medewerker', hoe moeilijker het wordt om aan beide tegelijk te voldoen. Als vrouw in een mannenberoep ervaar ik dit als koorddansen. Het is voor mij gemakkelijker om te roepen 'Ik ben een man', dan om te proberen tegelijkertijd aan beide verwachtingspatronen te voldoen. In vrouwelijke beroepen zal de afstand tussen de verwachtingspatronen voor 'vrouw' en 'medewerker' kleiner zijn, maar op een vrouw die daadwerkelijk ambitie toont, zal ook daar anders worden gereageerd dan wanneer zij een man was geweest. Het lijkt mij goed om dat verschijnsel te erkennen.



   individuele feedback

Het spelen van rollen gebeurt tegenover publiek, met het doel een effect te bereiken. Verstoring van die rol tijdens een optreden leidt tot irritatie en vermindert de bereidheid tot luisteren. Feedback geeft u dan ook het liefst achter de schermen en zonder publiek.

Naarmate een vrouw haar rollen verder heeft ontwikkeld, zal ze opmerkingen over haar gedrag vaker ervaren als een aanval. Haar onzekerheid is toegenomen en u wordt eerder als een bedreiging gezien. Hoe een gemaskerde vrouw te bewegen haar maskers af te doen en zichzelf weer te laten zien, weet ik niet. Daarvoor is waarschijnlijk een persoonlijke crisis nodig en een psychiater of andere professional.



   voorkom het leren van rollen

Vermoedelijk is voorkomen ook hier beter dan genezen. Al te vaak zijn jonge mensen, zowel mannen als vrouwen, aan hun loopbaan begonnen in de heilige overtuiging dat zij eerlijk en oprecht zouden blijven. Keer op keer blijken zij na enkele jaren werkervaring hun principes te hebben bijgesteld en de 'skills' of 'competences' te hebben verworven die hen het snelst hogerop in de organisatie brengen. Aangepast aan de heersende cultuur, hun gedrag een imitatie van de leidinggevenden die hen voorgingen, zullen zij geselecteerd, getraind en begeleid worden voor promoties, waar degene die weigert deze vaardigheden te gebruiken, zich nog moeizaam een weg baant onderin de organisatie. In het begin verklaren de beginnende acteurs het leren van de trucs nog vanuit de behoefte om te begrijpen hoe het werkt, want straks gaan zij het toch echt anders aanpakken. Daarna wordt het toepassen van de trucs verklaard vanuit het hogere belang wat daarmee is gediend. Anders had een veel ergere bedrieger/fraudeur iets gedaan en dat hebben zij nu voorkomen en zij beschermen ten minste medewerkers die zelf die trucs niet beheersen. Vervolgens wordt er geïrriteerd gereageerd op vragen. 'Ja jeetje zeg, zo werkt het nu eenmaal' en 'het is nergens voor nodig om roomser dan de paus te zijn.' Uiteindelijk volgt een schouderophalen en wordt de vraag weggewuifd met een nietszeggend antwoord of een grapje. Tegen die tijd zit de actrice stevig op de plaats waar zij wilde zitten. Ja, macht corrumpeert en dat zal zij blijven doen. Herverdeling van macht is een - pijnlijke - oplossing.



literatuur

* Babiak, Paul en Robert D. Hare. Snakes in suits. When psychopaths go to work. New York: Regan Books, 2006. (ISBN 0-06-083772-1)

* Foth, Silke. Op de ladder door het glazen plafond. Amsterdam/Antwerpen: Business Contact, 2006. (ISBN 90-470-0301-2)

* Friedman, Caitlin en Kimberly Yorio. The girl's guide to being a boss (without being a bitch). New York: Morgan Road Books, 2006. (ISBN 0-7679-2284-0)

* Schrijvers, Joep. Hoe word ik een rat? De kunst van het konkelen en samenzweren. Scriptum, 2002. (ISBN 90 5594 2553)

BRON : http://blogger.xs4all.nl/asvdbos/

...

...& Tot slot & ter afsluiting van ons deel "het geschreven woord" dit nog...

...

do 2-03-2006

Kus het geweten wakker

De multinational als psychopaat


Sommige grote bedrijven hebben de persoonlijkheidskenmerken van een psychopaat. De Finse econome Tarja Ketola onderzocht of behandeling mogelijk is. Volgens haar moet het slapende geweten van a-sociale multinationals gewekt worden door “een kus van de Prins der Deugden”.

Ketola vergeleek het gedrag van bedrijven met de kenmerken die psychopaten typeren. Een psychopaat is iemand met een ernstige persoonlijkheidsstoornis waarbij naast de afwezigheid van een geweten een volstrekt onvermogen tot empathie en een enorm opgeblazen ego het meest opvallen. Ze borduurde hiermee voort op de Amerikaanse TV documentaire 'Targeting the Majors' waarin bij een aantal grote Amerikaanse multinationals een persoonlijkheidstest werd gedaan.

Ze ontdekte dat sommige bedrijven, net als psychopaten, ongevoelig zijn voor andermans gevoelens en niet in staat zijn om menselijke relaties te onderhouden. Afwezigheid van schuldgevoelens, de veiligheid van derden veronachtzamen en liegen voor het eigenbelang waren ook eigenschappen die ze tegenkwam bij de bedrijven.

Ketola maakte een model aan de hand waarvan ze ondernemingen kon karakteriseren. De uitersten die ze beschrijft zijn 'het ideale bedrijf' en 'het suïcidale bedrijf'. De ideale onderneming is sociaal voor klanten, partners en werknemers, gaat op een duurzame manier met het milieu om en maakt winst zodat ze voort kan bestaan. Deze ondernemingen zijn zeldzaam, zegt Ketola. Het suïcidale bedrijf, dat geen enkele maatschappelijke verantwoordelijkheid nastreeft komt ook niet veel voor.

De econome onderscheidt drie verschillende verantwoordelijkheden die bedrijven in het ideale geval even serieus oppakken: sociale, economische en ecologische verantwoordelijkheden. Veel hedendaagse bedrijven stellen economische verantwoordelijkheid boven sociale en ecologische verantwoordelijkheid. Ze werken volgens de ethiek van de markteconomie. Deze, door Ketola 'plutocentrische bedrijven' genoemd, zijn gemeengoed. Ketola stelt dat een bedrijf prima zijn sociale en ecologische verantwoordelijkheden kan nemen. "Winst en groei hoeven echt niet het hoofddoel te zijn. Er zijn andere waarden te vervullen zoals armoedebestrijding, mensenrechten, in stand houden van biodiversiteit en ecosystemen." Hoewel je er niet direct winst mee maakt, leidt het wel tot een beter imago.

Volgens Ketola kunnen de plutocentrische bedrijven zich prima verschuiven richting het 'ideale' bedrijf, door zich meer te richten op het vervullen van hun sociale en ecologische verantwoordelijkheden. "Een traag proces", schrijft Ketola. "Pioniers doen het gewoon. Volgers treuzelen maar komen vanzelf als ze het voordeel zien van een beter imago of als ze een bredere rol voor zichzelf zien in de samenleving. Het zijn de achterblijvers die door wetten en economische sancties de goede kant opgeduwd moeten worden. Maar juist de achterblijvers zijn vaak de psychopaten die precies weten hoe ze wetten moeten ontduiken en financiële sancties kunnen vermijden. Om ze hun verantwoordelijkheden te laten nemen moet hun slapende geweten wakker worden."

Ketola denkt dat alle mensen in de wereld eenzelfde moreel besef delen, onafhankelijk van hun religieuze en andere achtergrond. Ze wil de psychologie gebruiken om de gewetens van psychopathische bedrijven te bereiken. "Als mensen begrijpen dat zowel in zaken als privé dezelfde morele wetten gelden dan zal de weerstand van organisaties tegen verantwoordelijk gedrag gebroken worden. Een kus van de Prins der Deugden kan de innerlijke slapende schoonheid wakker maken", stelt de Finse econoom vroom.

Over welke gedeelde waarden ze spreekt? Eerlijkheid, generositeit, vriendelijkheid, bescheidenheid, loyaliteit, flexibiliteit en betrouwbaarheid. Hoe de kus in de praktijk moet leiden tot genezing van de persoonlijkheidsstoornis beschrijft ze niet. Ze trekt de lijn tussen menselijke psychopaten en psychopathische bedrijven niet door. Het kan wel eens een taaie klus worden de nieuwe bedrijfsethiek in te voeren.

De Amerikaanse psychopathiedeskundige Robert Hare ontwikkelde de Psychopathy Checklist Revisited (PCL-R test). Hiermee kan worden vastgesteld of, en in welke mate, iemand psychopathisch is en of behandeling zinvol kan zijn. In de psychologische praktijk blijken menselijke psychopaten moeilijk te behandelen. Over daadwerkelijk effectieve therapieën is weinig bekend. Groepsbehandelingen zijn ongeschikt en sommige behandelingen leiden tot terugval in slecht gedrag. Als het met de psychopathische bedrijven net zo gesteld is als met de menselijke psychopaten dan valt er weinig wakker te kussen.

Gerda Bosman

Tarja Ketola: "From CR-psychopaths to responsible corporations: waking up the inner Sleeping Beauty of companies", Corporate Social Responsibility and Environmental Management. 27 februari 2006

BRON : http://noorderlicht.vpro.nl/

...

...& Bij ons opzoekingswerk vonden we natuurlijk ook wat behoorlijk leerrijk & stichtend beeldmateriaal, noem 't maar enkele filmpjes of beter gezegd, enkele kanjers van documentaires. Het soort van doordenkertjes die we u als zelfdenkend individu natuurlijk niet willen onthouden... Tenslotte geeft beeldmateriaal u nog altijd een hoop informatie die we bij het geschreven woord moeten missen.

We beginnen met een korte uiteenzetting van Professor David Morris



"Marketing Psychopaths, Professor David Morris"
duur : 16:22 minuten
...


...



...& We gaan onverdroten verder met een andere voltreffer, zowel qua inhoud als qua beeldmateriaal die we u zeker willen laten zien & die we we u tevens van ganser harte aanraden om deze toch maar eens aandachtig te bekijken. Kwestie dat u de zaken & de context van onze beschouwing in een groter geheel kunt zien & dat ook kunt plaatsen.

Voor alle duidelijkheid, voor het volgende beeldmateriaal te bekijken mag u toch algauw enkele uurtjes tijd uittrekken, 't is dat u 't maar weet. ...& Misschien nog bij deze een handige tip, wanneer u het spelende filmpje dubbel aanklikt, krijgt u deze te zien op uw volledige scherm !! Maar sluit misschien dan best wel de rest van uw draaiende programma's af.

...

"The Corporation"



N.V.D.R. : we beperken ons in deze tot het weergeven van de samenvatting van deze documentaire. Wie meer wilt lezen & weten raden we aan om de website ter plekke te gaan bezoeken.

Synopsis

Among the 40 interview subjects are CEOs and top-level executives from a range of industries: oil, pharmaceutical, computer, tire, manufacturing, public relations, branding, advertising and undercover marketing; in addition, a Nobel-prize winning economist, the first management guru, a corporate spy, and a range of academics, critics, historians and thinkers are also interviewed.



A LEGAL "PERSON"

In the mid-1800s the corporation emerged as a legal "person." Imbued with a "personality" of pure self-interest, the next 100 years saw the corporation's rise to dominance. The corporation created unprecedented wealth but at what cost? The remorseless rationale of "externalities" (as Milton Friedman explains, the unintended consequences of a transaction between two parties on a third) is responsible for countless cases of illness, death, poverty, pollution, exploitation and lies.



THE PATHOLOGY OF COMMERCE: CASE HISTORIES

To assess the "personality" of the corporate "person," a checklist is employed, using diagnostic criteria of the World Health Organization and the standard diagnostic tool of psychiatrists and psychologists. The operational principles of the corporation give it a highly anti-social "personality": it is self-interested, inherently amoral, callous and deceitful; it breaches social and legal standards to get its way; it does not suffer from guilt, yet it can mimic the human qualities of empathy, caring and altruism. Four case studies, drawn from a universe of corporate activity, clearly demonstrate harm to workers, human health, animals and the biosphere. Concluding this point-by-point analysis, a disturbing diagnosis is delivered: the institutional embodiment of laissez-faire capitalism fully meets the diagnostic criteria of a "psychopath."



MINDSET

But what is the ethical mindset of corporate players? Should the institution or the individuals within it be held responsible? The people who work for corporations may be good people, upstanding citizens in their communities, but none of that matters when they enter the corporation's world. As Sam Gibara, Former CEO and Chairman of Goodyear Tire, explains, "If you really had a free hand, if you really did what you wanted to do that suited your personal thoughts and your personal priorities, you'd act differently."

Ray Anderson, CEO of Interface, the world's largest commercial carpet manufacturer, had an environmental epiphany and re-organized his $1.4 billion company on sustainable principles. His company may be a beacon of corporate hope, but is it an exception to the rule?



MONSTROUS OBLIGATIONS

A case in point: Sir Mark Moody-Stuart recounts an exchange between himself (at the time Chairman of Royal Dutch Shell), his wife, and a motley crew of Earth First activists who arrived on the doorstep of their country home. The protesters chanted and stretched a banner over their roof that read, "MURDERERS." The response of the surprised couple was not to call the police, but to engage their uninvited guests in a civil dialogue, share concerns about human rights and the environment and eventually serve them tea on their front lawn. Yet, as the Moody-Stuarts apologize for not being able to provide soy milk for their vegan critics' tea, Shell Nigeria is flaring unrivaled amounts of gas, making it one of the world's single worst sources of pollution. And all the professed concerns about the environment do not spare Ken Saro Wiwa and eight other activists from being hanged for opposing Shell's environmental practices in the Niger Delta.

The Corporation exists to create wealth, and even world disasters can be profit centers. Carlton Brown, a commodities trader, recounts with unabashed honesty the mindset of gold traders while the twin towers crushed their occupants. The first thing that came to their minds, he tells us, was: "How much is gold up?"



PLANET INC.

You'd think that things like disasters, or the purity of childhood, or even milk, let alone water or air, would be sacred. But no. Corporations have no built-in limits on what, who, or how much they can exploit for profit. In the fifteenth century, the enclosure movement began to put fences around public grazing lands so that they might be privately owned and exploited. Today, every molecule on the planet is up for grabs. In a bid to own it all, corporations are patenting animals, plants, even your DNA.

Around things too precious, vulnerable, sacred or important to the public interest, governments have, in the past, drawn protective boundaries against corporate exploitation. Today, governments are inviting corporations into domains from which they were previously barred.



PERCEPTION MANAGEMENT

The Initiative Corporation spends $22 billion worldwide placing its clients' advertising in every imaginable - and some unimaginable - media. One new medium: very young children. Their "Nag Factor" study dropped jaws in the world of child psychiatry. It was designed not to help parents cope with their children's nagging, but to help corporations formulate their ads and promotions so that children would nag for their products more effectively. Initiative Vice President Lucy Hughes elaborates: "You can manipulate consumers into wanting, and therefore buying your products. It's a game."

Today people can become brands (Martha Stewart). And brands can build cities (Celebration, Florida). And university students can pay for their educations by shilling on national television for a credit card company (Chris and Luke). And a corporation even owns the rights to the popular song "Happy Birthday" (a division of AOL-Time-Warner). Do you ever get the feeling it's all a bit much?

Corporations have invested billions to shape public and political opinion. When they own everything, who will stand for the public good?



THE PRICE OF WHISTLEBLOWING

It turns out that standing for the public good is an expensive proposition. Ask Jane Akre and Steve Wilson, two investigative reporters fired by Fox News after they refused to water down a story on rBGH, a controversial synthetic hormone widely used in the United States (but banned in Europe and Canada) to rev up cows' metabolism and boost their milk production. Because of the increased production, the cows suffer from mastitis, a painful infection of the udders. Antibiotics must then be injected, which find their way into the milk, and ultimately reduce people's resistance to disease.

Fox demanded that they rewrite the story, and ultimately fired Akre and Wilson. Akre and Wilson subsequently sued Fox under Florida's whistle-blower statute. They proved to a jury that the version of the story Fox would have had them put on the air was false, distorted or slanted. Akre was awarded $425,000. Then Fox appealed, the verdict was overturned on a technicality, and Akre lost her award. [For an update on the case see Disc 2 where we learn that at one point, Jane and Steve became liable for Fox's $1.8 million court costs, later to be reduced to $200,000.]



DEMOCRACY LTD.

Democracy is a value that the corporation just doesn't understand. In fact, corporations have often tried to undo democracy if it is an obstacle to their single-minded drive for profit. From a 1934 business-backed plot to install a military dictator in the White House (undone by the integrity of one U.S. Marine Corps General, Smedley Darlington Butler) to present-day law-drafting, corporations have bought military might, political muscle and public opinion.

And corporations do not hesitate to take advantage of democracy's absence either. One of the most shocking stories of the twentieth century is Edwin Black's recounting IBM's strategic alliance with Nazi Germany-one that began in 1933 in the first weeks that Hitler came to power and continued well into World War II.



FISSURES

The corporation may be trying to render governments impotent, but since the landmark WTO protest in Seattle, a rising wave of networked individuals and groups have decided to make their voices heard. Movements to challenge the very foundations of the corporation are afoot: The corporate charter revocation movement tried to bring down oil giant Unocal; a groundbreaking ballot initiative in Arcata, California, put the corporate agenda in the public spotlight in a series of town hall meetings; in Bolivia, the population fought and won a battle against a huge transnational corporation brought in by their government to privatize the water system; in India nearly 99% of the basmati patent of RiceTek was overturned; and W. R. Grace and the U.S. government's patent on Neem was revoked.

As global individuals take back local power, a growing re-invigoration of the concept of citizenship is taking root. It has the power to not only strip the corporation of its seeming omnipotence, but to create a feeling and an ideology of democracy that is much more than its mere institutional version.

N.V.D.R. : De eerste 2 horen bij elkaar, de 3de is volgens ons een compilatie van 3 verschillende stukken, die samen voor 3u beeldmateriaal zorgen.



"The Corporation Movie Part 1"
duur : 1:25:43 minuten
...


...



"The Corporation Movie Part 2"
duur : 59:57 minuten
...


...



In drie delen wordt de geschiedenis van het bedrijfsleven en de huidige positie van grote ondernemingen in de maatschappij belicht.

   DEEL 1: De pathologie van de handel

   DEEL 2: Planet Inc.

   DEEL 3: De afrekening

Deze documentaire tracht een beeld te geven van de onderneming, via de recente geschiedenis tot de huidige tijd. Via onder meer interviews met bijvoorbeeld top-ondernemers, academici, historici en cultuurdeskundigen wordt ingegaan op de onderneming als sociaal acterend systeem, institutioneel kapitalisme, en het fenomeen van 'winst' boven 'persoon'. Onder andere met Chris Barrett, Noam Chomsky en Michael Moore.

Door middel van vier voorbeelden uit de praktijk is in deel 1 van de serie, 'De pathologie van de Handel', te zien dat corporaties blind zijn voor de gevolgen van hun handelen.



"The Corporation"
duur : 3:00:06 minuten
...


...



BRON : http://www.thecorporation.com/

...

Mogen we stellen dat dit nu eens het resultaat is van de steeds opnieuw terugkerende & niet aflatende rat-race waar de mensheid reeds een tijdje mee bezig is ?!... & Is het verkeerd ons hierbij vragen te stellen waar dit àlles, deze hele waanzin dreigt toe te leiden ?!... Wij dachten zo van niet...

Wij vrezen er dan ook zo geen klein beetje voor, dat als je een samenleving ~& hier gesteld in de ruimste zin van van het woord, wat wil zeggen op alle échelons~ laat leiden & besturen door een stelletje wacko's & sicko's in maatpak, dat het resultaat er dan ook naar zal zijn...

U & ik zijn daarbij niet meer dan "pionnen" & "speeltjes" die slechts dienen tot vermaak & glorie van dit soort individuen, die het in de meeste gevallen ook héél groots zien... maar dan wel ten koste van... diezelfde u & ik...

Het wordt daarom misschien wel eens dringend tijd dat we ons met z'n allen bewust worden van het groter geheel, waar meestal soms onbeduidende details in kaderen...

...& Wij ~u & ik~ zijn daarbij zelf verantwoordelijk voor de keuzes die we daarbij maken, met macht toe te kennen aan, zij het "gezonde" mensen... zij het aan wacko's & sicko's in een maatpak !!

...

28-02-2009 om 17:10 geschreven door Vorser-Raadgever  

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
Categorie:Een uitgesproken "Grr#!!♪♫@||#♫♪☻"-Kitokojungle-Opinie !!
27-02-2009
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen....*MILJÁÁÁRDE G#DVERRRD#MME*...

www.desesperado.be

Dat in ons eigenste hoogbeschaafde Belgistan aan de Mer(de) du Nord niet iedere huisvader met een onbetaalbaar dure SUV-bak rond rijdt & dat niet elke madam chi-chi een Delvaux-sacoche van een paar duizend €uro evenals een Gucci-brilleke draagt zal misschien nog niet iedereen zijn opgevallen... maar ons dus wel !! Net zoals dat het ons opvalt dat er al bijna een winter lang een groep van "Mensen Zonder Papieren" in de ondergrondse garage van de VUB "logeren", bij gebrek aan beters...


Onze te duchten Fractie, de steeds bekender & beruchter wordende énige èchte "Fractie der Hangmatsocialisten", maakt zich al een tijdje zorgen over de besluitvaardigheid van onze "Regering-Van-Aanslepende-Zaken", om nog te zwijgen van hun werkelijke humane betrokkenheid voor wat het gros der Belgistanen in deze crisis overkomt...

Nu is één van deze zaken die ons zó ontzettend ergert & waarover we hier al hebben bericht, zie daarvoor bijvoorbeeld onze beschouwingen Open brief aan de Hoofdredacteur van Het Laagste ...*EUH*... Laatste Nieuws - Dhr Luc Vanderkelen... & "Le nouveau monde" ?!... 't ligt just achter den hoek !!... alsook nog enkele andere... Waarbij het telkens opnieuw gaat over de mensonwaardige situatie van de "Mensen Zonder Papieren & de politieke onwil om hier iets aan te doen...


Kijk... terwijl sommige regeringsleden tijdens hun Ooooh-zo-broodnodig krokusverlof hun benen trachten te breken op dure skipistes in plaats van deftige politieke beslissingen te nemen, bezetten wanhopige vluchtelingen de ondergrondse garage van de VUB... & hoogstwaarschijnlijk moeten we u niet uileggen dat 't ... *MILJÁÁÁRDE-G#DVERRRD#MME* ... dààr behoorlijk koud, om niet te zeggen ijselijk steenkoud is !!

...& Ook al trachten een aantal hulporganisaties met hun zeer beperkte middelen de leefomstandigheden daar in goede banen te leiden, het blijven àl bij àl totaal onmenselijke situaties waar een beschaafd land als wat we pretenderen te zijn, zou moeten voor bestraft worden !! Zij het door het Hof van de Rechten van de Mens, zij het door een inlandse rechtbank & liefst vanal nog met een dwangsom van een paar honderdduizend €uro per dag !! Er is blijkbaar toch geld genoeg om er mee te smijten !! ...& voor ons part mag ook nog eens het gros der Belgistaanse Politici door minstens drie of vier van de zeven plagen van Egypte getroffen worden !!

Wraakroepend & hemeltergend is het !! ... *MILJÁÁÁRDE-G#DVERRRD#MME*

Waar blijft de al zo lang beloofde omzendbrief Madam TRutte-Boom ?!... Madam TRutte-Boom verdient het ten andere om levenslang zo te worden aangesproken door de leden van de laatste onbekende stam koppensnellers op Papoua waar ze voor ons part politiek asiel mag gaan aanvragen !! ...& We beloven hierbij plechtig haar een proper & beschaafd aanbevelingsbriefke mee te geven waar we in de onbekende taal van de stam zullen uitleggen dat haar vlees smaakt naar konijn met pruimen...

Wij zijn dus niet alleen boos, maar ook compleet pissed-off & ... *MILJÁÁÁRDE-G#DVERRRD#MME* ... nog zo géén klein beetje !!

...

BINNENLAND

donderdag 26 februari 2009 | Bron: belga

Sans-papiers VUB gaan door met hongerstaking


BRUSSEL - De 103 mensen zonder papieren die een parkeergarage van de Vrije Universiteit Brussel (VUB) bezetten en sinds 16 februari in hongerstaking zijn, zullen hun actie pas stopzetten als ze verblijfsdocumenten en een werkvergunning krijgen. Dat hebben ze donderdag meegedeeld op een persconferentie. De directie van de VUB heeft de hongerstaking al afgekeurd, maar de actievoerders zijn onverzettelijk. 'Dit is ons laatste wapen', zeggen ze.



Iedereen luistert

De sans-papiers, die eerst de sporthal van de VUB bezet hielden, verblijven sinds enkele maanden in de parkeergarage. 'Sinds Nieuwjaar hebben wij niets anders gedaan dan bij alle politieke partijen ons probleem aan te kaarten', zegt Abdessamad, één van de woordvoerders.

'Ecolo, MR, CDH, CD&V, allemaal hebben ze naar ons geluisterd en verzekerd dat ze aan een oplossing werken. We zijn ontvangen door premier Van Rompuy, die hetzelfde zei en we zijn twee keer bij minister van Immigratie Turtelboom geweest', aldus de woordvoerder.

'Op 22 januari hebben we daar de dossiers van alle bezetters ingediend. Binnen de drie weken zouden we een reactie krijgen. Maar drie weken later is er nog niets gebeurd', stelt Abdessamad vast.

Daarom zijn de bezetters op 16 februari in hongerstaking gegaan. Sindsdien overleven ze op thee en koffie.



Willekeur

De VUB-directie heeft de hongerstaking al afgekeurd, maar dat deert de actievoerders niet. 'Iedereen is tegen hongerstakingen maar op dit moment hebben we geen andere keuze. We zijn het slachtoffer van totale willekeur', zegt Abdessamad.



Wanhoop

'Hier zijn mensen die al vijf, tien, soms zelfs achttien jaar in België zijn, die alle procedures doorlopen hebben en nog geen documenten bekomen hebben. De wanhoop is totaal.'

De hongerstakers willen met hun actie verblijfspapieren en werkvergunningen bekomen. 'Dit is geen chantage, we doen niemand kwaad behalve onszelf', klinkt het.



Omzendbrief

'Bovendien vragen we niet meer dan waar we recht op hebben. Waarom moeten we nog altijd blijven wachten op een omzendbrief die niet komt? De politici respecteren ons niet. In al die maanden is nog niet één van hen hier komen kijken hoe we overleven. Zolang er geen positieve beslissing valt, komt er geen einde aan onze actie.'

BRON :
http://www.standaard.be/

...

Het is natuurlijk gemakkelijk om in één of ander gazet te komen uitleggen dat hongerstakingen ongehoord zijn & totaal geen zin hebben...


Onze vraag is dan wel : en wat stellen die "slimmekes-van-politici" dan zelf voor ?!... Mensen die hier al vijf, tien, soms zelfs achttien jaar in België zijn "gewoon" effe terug sturen ?!...

Ondertussen zijn zo bijna alle politici die de naam politici waard zijn, daar al geweest & hebben daar de méér dan terechte klachten van de vluchtelingen gaan aanhoren... & wat is het resultaat van al die zogezegde humane bezorgdheid ?!... ZILCH - NADA - NOPPES - NIKS !! Ja... 'n hoop kut-artikeltjes in de gazet dat hongerstakingen géén zin hebben, dat Belgistan "gechanteerd" wordt ...& dat de steuncomités hiermee de tolerantiegrens overschrijden... maar voor de rest, vooral véél blablabla... Geef toe, dat is toch om zot van te worden ?!... *MILJÁÁÁRDE-G#DVERRRD#MME*

Kijk... doe ons & doe u zelf "een lol"... ga eens kijken & vooral ga eens lezen op http://www.desesperado.be/ alleen al om jullie ervan te vergewissen & ervan te ~laten~ overtuigen dat het wèl dégelijk over mensen gaat van vlees & bloed !! Die net zoveel pijn & zorgen kennen als u & ik... & we durven hier zelfs met enige stelligheid zeggen : hoogstwaarschijnlijk véél méér zorgen kennen dan u & ik !! ...& Eveneens, dat al deze mensen ~trouwens àlle mensen !!~ recht hebben op een menselijke behandeling & een ...*MILJÁÁÁRDE-G#DVERRRD#MME* ... menswaardig bestaan !!

Als er begot tijdens een nieuwsbulletin ergens een rotverwend "huisdier" van een hangbuikzwijn te lang zonder modder getoond wordt, dan staat gans Vlaanderen in rep & roer, om niet te zeggen op z'n kop !! ...Moord & brand wordt er dan geschreeuwd !! ...& DIERENMISHANDELING overal op de voorpagina's van de serieuste gazetten !! Om nog te zwijgen van elke dorpspoliticus die er meteen zijn blog mee vol schrijft...

Maar als het gaat over mensen die soms na JÁÁÁ-REN ~vijf, tien, soms zelfs achttien jaar~ van in onzekerheid wachten, als die eens graag E-I-N-D-E-L-IJ-K duidelijkheid willen over hun toekomst & die van hun gezin & van hun kinderen ?!... ~kinderen die hier dan in de meeste gevallen ...*MILJÁÁÁRDE-G#DVERRRD#MME* ... al hun godganse leven wonen~ Hó-mááárrr... hallo !! Dàt is nu eens een ietsje te veel van 't goeie gevraagd sie !!

Zelfs de pasters, de paters & de nonnekes hebben al opgeroepen om nu eens E-I-N-D-E-L-IJ-K duidelijkheid te verschaffen... Maar neen, ZILCH - NADA - NOPPES - NIKS !! ...grote politieke stilte alom !!

Maar de Mechelse stationsbuurt da's vééél belangrijker hé Gennez ?!... & ook dat nieuw Mechelse ziekenhuis !! Oooopzzz tsja... da's waar, de Sossen die zitten nu net niet in de Federale Regering & hoogstwaarschijnlijk de eerstkomende jaren ook niet meer... hebben die effe geluk, want nu is het eens hun "politieke verantwoordelijkheid" niet !! - yukkiii !!

Er zou natuurlijk ook wat druk gezet kunnen worden via de Vlaamse Regering... of zou er daarover geen even grote eensgezindheid bestaan als over B-H-V misschien ?!...

Jullie moesten van pure schaamte door de grond zakken stelletje politieke nitwits !! ... *MILJÁÁÁRDE-G#DVERRRD#MME*

...


www.desesperado.be

27-02-2009 om 00:00 geschreven door Vorser-Raadgever  

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
Categorie:Een uitgesproken "Grr#!!♪♫@||#♫♪☻"-Kitokojungle-Opinie !!
26-02-2009
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen....et la lutte continue à Gwadloup !!


...& Hoe zou het nu intussen zitten met de èchte linkse rakkers ?!... & daarmee bedoelen wij niet de Vlaemsche Sociavellisten, maar wel degelijk de flukse Rode Kameraden & Rode Gezellinnen die volgens ons allemaal op een kluitje zitten in "La Belle" Guadeloupe & "La Belle" Martinique...

Moest het niet zijn dat we wat tijdelijke "kleine" financiële beslommeringen kennen & dat de Belgistaanse voedselbanken zoals wij ze kennen niet al te gul omspringen met vliegtuigtickets naar Pointe à Pitre dan zouden we onze hangmatten toch wel ginds aan de palmbomen laten bengelen...

Maar helaas-helaas... wij moeten het stellen met een koude & iel februarizonneke boven ons wreed kille Vlaanderenland & dat is volgens ons nu niet bepaald het zelfde hemellichaam dat boven de Antillen schijnt... Maar goed, zuchten & blazen helpt weinig of niks, het veroorzaakt ten andere alleen maar nog meer koude wind...

Kortom & waar we eigenlijk van in het begin van dit betoog naar toe wilden, hoe is intussen de situatie ginder ?!...

Het is een feit dat de hymne van de LKP ~Liyannaj Kont Pwofitasyon~ intussen dé monsterhit is geworden op de Franse Antillen, evenals in de creoolse milieus in Frankrijk & elders ter wereld !! We zien het hier nog niet zo rap gebeuren, als je 't ons vraagt...

Zo stapten er ginds tussen de 150.000 à 200.000 mensen op in een solidariteitsbetoging met de stakers op Guadeloupe & Martinique... waarbij iedereen vrolijk de hymne van de LKP mee kweelde...

...& Opdat jullie als volwaardige linksen deze hymne zouden kunnen inoefenen in douche en bad plaatsen we hem nog eens hieronder :



"LKP Hymne"
duur : 6:34 minuten
...


...



"Lynannaj Kont Pwofitasyon"
LKP Guadeloupe

duur : 2:08 minuten
...


...



...& We zullen nog maar eens herhalen dat er ginds al méér dan een maand een algemene staking op Guadeloupe bezig is & iets minder lang op Martinique. Ten andere, deze stakingen worden daar door alle vakbonden gesteund !! ...Om jullie toch enigszins een idee te geven van de steun die de bevolking geeft aan deze staking... Zowat 150.000 mensen nemen deel aan betogingen in Guadeloupe !! ...& dat op een totale bevolking van 450.000 inwoners !! Wat dus wil zeggen 1 op 3 !!

Voor de kameraden die de recentste uitbundige 1 mei vieringen van de SP.a hebben meegemaakt zal er veel herkenbare ambiance zijn... Op de 2de video herkennen jullie trouwens op het balkon de mannelijke variant van ons Caroline Gennez, Elie Domota die allebei de enthousiaste massa's kunnen opzwepen...

Ondertussen is de officiële site van de LKP ook terug op het net : http://www.lkp-gwa.org/ ...& bemerk misschien ook eventjes "en passent", dat ze daar dus absó-lúút géén schrik hebben om een rode vlag als symbool te gebruiken. Terwijl men hier ten lande amper een rooie das durft aan te trekken op een sossen-bijeenkomst...

...& Inmiddels werd de neergeschoten syndicalist Jaques Bino begraven in aanwezigheid van heel wat militanten & Ségolène Royal van de Franse Parti Socialiste, evenals Olivier Besancenot van de NPA, overigens een compleet nieuwe linkse partij in Frankrijk !! De Sossen zitten niet overal in Europa op hun luie krent zoals hier ten lande !!



"Obséquesdus syndicaliste Bino en Guadeloupe"
duur : 1:32 minuten
...


...



"Guadeloupe : hommage à Jacques Bino"
duur : 0:47 minuten
...


...



Om jullie nu eens heel duidelijk uit te leggen waarrond het allemaal draait vonden we een uitstekende uitleg van een student ginder ter plaatse die dit publiceerde op de steengoede Franse site van Bella Ciao. ...& Zoals naar goede gewoonte geven we natuurlijk het artikel integraal weer & we verhopen daarbij dat jullie kennis van de Franse taal nog steeds voldoende is...

...

mardi 24 février 2009 (11h23)

Témoignage de Guadeloupe : PWOFITASYON

Témoignage de Sadi S., étudiant à l’Université Antilles Guyane en Guadeloupe :


Je vous envoie ce mail un peu long, certes, mais je voudrais vous dire deux ou trois choses, que vous ne voyez pas trop dans les JT de canal+, France Télévision, TF1, M6, LCI... à propos de la grève en Guadeloupe puisque je la vis de l’intérieur. J’espère sincèrement que vous prendrez le temps de lire ces quelques lignes. Lisez tout, si vous le pouvez. Et une partie si c’est trop long. Je tiens au paragraphe en violet car c’est cette question qui m’a poussé à écrire un si long mail, mais je crois que tout comporte son intérêt...

Pourquoi ? Parce que j’imagine que vous entendez comme tout le monde les infos et que je les trouve très partielles (et partiales). Parce que je pense qu’il peut y avoir méprise. Vous pouvez diffuser à votre guise au sein de PMP6.



Let’s go !

En effet, la Guadeloupe connait depuis bientôt 4 semaines une grève générale contre les profits abusifs (de grâce, cessez de parler de grève contre la vie chère car il ne s’agit pas tout à fait de cela).

Je vais simplement, sans organisation donner quelques faits (j’écris à mesure que ça vient et je m’excuse d’avance des fautes d’orthographe que ma vigilance laissera passer).



Une grève contre la vie chère ? Non. Pas vraiment.

Le collectif qui mène la grève est un ensemble de 49 associations syndicales, politiques, associations de consommateurs et associations culturelles. Elle a déposé (un mois avant le début de la grève générale, et personne n’a jugé bon de s’en préoccuper) un cahier de 146 revendications réparties sur 10 chapitres. Parmi ces chapitres, un (un seul !) concerne la vie chère. Mais alors qu’est-ce que cette grève ?

Le collectif à l’initiative de cette grève s’appelle "LKP" : Lyannaj kont pwofitasyon (C’est du créole). Traduction "alliance contre le vol et les profits abusifs". C’est une mobilisation sans précédant. Le LKP parle de 100 000 personnes dans les rues (sur une population de 460 000, soit près du quart de la population). Au delà de la bataille des chiffres, une chose est sure : c’est historique. C’est la plus grande mobilisation de l’histoire de la Guadeloupe et chaque sortie du LKP crée un nouveau record. Depuis une semaine, la Martinique emboite le pas, la réunion depuis deux jours, et la Guyane s’y prépare.



Qu’est-ce que la "pwofitasyon" ?

Surtout, ne pas traduire par "profit" (c’est un faux amis). La "pwofitasyon", ici peut se traduire comme je viens de dire par "profits abusifs". Dans le langage courant, "pwofitasyon" désigne l’abus de pouvoir qu’un puissant exerce sur quelqu’un dont il sait déjà qu’il est plus faible que lui, pour le rendre encore plus subordonné. L’exemple type, est celui des enfants dans la cours de récréation d’une école primaire. Les "grands" de CM2 peuvent exercer dans la cours des "pwofitasyon" sur les "petits" de CP, qui n’auront que leur yeux pour pleurer. (N’est-ce pas mignon, notre cher et tendre enfance ?)

Les domaines de "pwofitasyon" sont multiples chez nous :

Le constat est le suivant. En Guadeloupe, les prix sont beaucoup plus élevés qu’en France et donc parmi les plus élevés d’Europe et du monde. On constate (pour les mêmes enseignes et les mêmes produits) des écarts de plus de 100% que l’éloignement (il faut bien payer le transport) n’explique pas (exemple : 84% sur les pâtes alimentaires). Selon tous les experts, après analyse de la chaine, de la production au cadie du consommateur, en passant par le transport, le surcoût par rapport à l’hexagone ne devrait pas dépasser 10%. Les différences de prix constatées ressemblent donc fortement à.... du vol organisé.

Quelques exemples de "pwofitasyon" dénoncés par le LKP :

* L’essence que payait les guadeloupeéns était l’une des plus chère au monde. Il y a une crise internationale qui a fait exploser le cours du pétrole, certes, mais cela n’explique absolument pas le cours des prix en Guadeloupe (dans les DOM de manière générale). Aujourd’hui qu’un début de lumière commence à être fait sur la question, plus personne ne le conteste.

* Le LKP a présenté à l’état son expertise des méthodes de fixation des prix, résultat : tout le monde est d’accord sur le constat qui consiste à dire que les prix sont anormaux (même ceux qui sont contre la grève générale comme forme choisie pour le dénoncer) . Le secrétaire d’état aux DOM, monsieur Yves Jego envisage même une action en justice de l’Etat contre la SARA (Société Anonyme de Raffinage Antillaise) dont l’actionnaire principal (70%) est TOTAL. Vous m’accorderez sans doute que ce ne sont pas des nécessiteux. Et Jego (lui même), a dit que si après enquête, il est démontré que la SARA a perçu des sommes indues (ce sera probablement le cas), cette somme devra être remise aux guadeloupéens sous la forme d’un fond pour la formation professionnelle.

N.B : La SARA est en situation de monopole en Guadeloupe, pas de concurrence. C’est elle qui distribue l’essence.

* Quant aux prix de la grande distribution... une des pistes est de créer "un panier de la ménagère" constitué d’environ 100 produits sur lesquels la grande distributions n’aurait plus le droit de dépasser les prix de l’hexagone de plus de 10%, avec la création d’un organe bi-mensuel de contrôle des prix pour éviter de nouvelles dérives.

N.B. : Les géants de la distribution sont en situation de quasi monopole. Il s’agit principalement du groupe Hayot (Bernard Hayot est dans le top 120 des fortunes françaises). En plus ils détiennent l’importation et ont le monopole de la distribution sur plusieurs grandes marques. Pour accentuer le problème, les quelques concurrents existants sont des groupes amis (cousins, alliancés...) puisque ce circuit est aux mains d’une ethno-classe compacte et réduite (1).

* Autre détail intéressant. Parmi les revendications sur le coup de la vie, il y a la baisse des tarifs des prestations bancaires. Et que s’est-il passé ? Dès que les banques en Guadeloupe (pourtant les mêmes que dans l’hexagone) ont pris connaissance des revendications les concernant, avant même que cette question ait été négociée, les banques ont adopté une baisse de leurs tarifs !! Permettez moi de penser que ça signifie que les tarifs étaient effectivement abusifs.



Le reste des revendications ?

Elles traversent TOUS les domaines de la société. Vraiment tout. Les 9 autres chapitres : Education, Formation professionnelle, Emploi, Droits syndicaux et liberté syndicales, Services publics, Aménagement du territoire et infrastructures, Culture, et enfin "pwofitasyon" (il s’agit de réclamer des mesures pour contrôler désormais les prix). J’appelle ça un mouvement sociétal. Si certains persistent à parler de vie chère...je n’y peux rien. C’est un véritable cahier de Doléances. Il parcourt l’ensemble des domaines de la société.

Rappelons que ces revendications sont au nombre de 146 et que le LKP a défini parmi ces 146, 19 à négocier immédiatement, puis d’autres qui demandent des réponses plus purement politiques voire institutionnelles, qui devront être débattues à long et moyen terme.

Je peux, si vous le souhaitez, vous envoyer ce cahier de revendications.



Mais alors... Pourquoi ne parle-t-on que de ces foutu 200€ que le LKP demande ?

Parce que cela fait partie effectivement des revendications et comme tout le monde s’y attendait, c’est le point qui bloque les négociations. Le LKP ne démord pas. Le patronat ne démord pas. Les positions se radicalisent.

Commentaire personnel : Je trouve ça dommage qu’un si beau mouvement bloque sur un point que je considère comme étant secondaire en terme de portée sociétale sur le futur de la Guadeloupe.

N.B : Il s’agit d’une augmentation de 200€ des bas salaires



Les guadeloupéens sont asphyxiés et meurent de faim alors ?

Mais pas du tout !!

C’est cette question qui m’a poussé à écrire ce mail. Un ami métropolitain m’a appelé aujourd’hui pour me demander si on tenait le coup. Au début j’ai commencé à répondre que malgré la durée du conflit, la mobilisation était toujours de mise. Il me coupe : "Non, je voulais dire...Arrivez vous à remplir le réfrigérateur" !!

La Guadeloupe est en grève générale depuis bientôt 4 semaines. Les hyper marchés et super marchés sont fermés. En revanche les petits commerces de proximités sont ouverts, mais les rayons des magasins sont de plus en plus vides



MAIS : La Guadeloupe s’organise

L’UPG (Union des Producteurs Guadeloupéens) ainsi que les pêcheurs font parti du LKP. Les poissons ne sont pas en grève : les pécheurs continuent à pêcher et à vendre leur poisson. Les animaux ne sont pas en grève : les éleveurs continuent à s’en occuper et à vendre leur viande. La terre n’est pas en grève : les cultivateurs continuent à travailler leurs exploitations et vendent leur denrées. Notre réfrigérateur n’a jamais été aussi plein.

Les hyper marchés sont fermés, mais les marchés sont ouverts. Il y a mieux : des marchés populaires sont organisés devant les piquets de grève et un peu partout. Les producteurs y vendent leur denrées aux prix auxquels ils ont l’habitude de vendre aux super marchés. Conséquence : ils ne perdent pas leur récolte ni leur revenus, et le porte feuille du consommateur apprécie puisque les marges exorbitantes de la grande distribution ne sont plus là.

Nous mangeons à notre faim et -fait intéressant- nous n’avons jamais autant consommé local !! Je n’ai pas de purée mousseline, je n’ai plus de pâtes panzani... et alors ? J’ai des tubercules, des légumes, de la viande, du poisson, des fruits frais, des fruits secs, des fruits de mer... Et ça coûte moins cher que d’habitude. En fait, je crois que je n’avais jamais mangé aussi équilibré de ma vie.

Si vous n’avez jamais entendu tout ça, est-ce que la presse nationale fait de la désinformation ?

Je n’irai pas jusqu’à dire qu’on vous ment. Disons que parmi tout ce que les envoyés spéciaux des média nationaux voient, ils choisissent 5%, et le choisissent d’une manière assez surprenante.

La première semaine, ils n’en parlaient pas. La deuxième semaine, ils n’ont montré que des images de touristes dont les vacances ont été gachées par cette grève (je suis sincèrement désolé pour eux, mais c’est la vie). Ils ont montré des rayons de super marché vide et ont semblé vouloir dire que la rupture des stocks créait le plus grand désarroi... Ils ont fustigé une grève qui - dit-on - pénaliserait de manière irrémédiable l’économie Guadeloupéenne.

Puis Le secrétaire d’état aux DOM est arrivé en Guadeloupe. Il y a carrément déplacé son cabinet et son staff. La presse ne pouvait plus se contenter des mini sujets baclés. Ils ont commencé à en parler un peu plus. Aujourd’hui, l’information que vous recevez est de plus en plus conforme à ce qui se passe.

Les "vrais" reportages font leur apparition. France inter a fait une longue émission dessus, j’ai pu voir un long article sur Elie Domota, porte parole du LKP dans je journal Le Monde. Libération a publié un long texte d’Enest Pépin (écrivain Guadeloupéen)... Ca commence à changer. Pourtant, je suis persuadé que ceux qui ont tout lu de ce mail ont appris beaucoup de choses.

Pour les plus courageux, j’ajoute encore quelques points importants. Je quitte la description pour rentrer dans l’analyse (mais vous pouvez vous arrêter là).



Xénophobie ? Racisme ? Les slogans ?

Non, non, et trois fois non ! Le slogan principal repris depuis le 20 janvier en coeur par les manifestants :

"La Gwadloup sé tan-nou, la Gwadloup sé pa ta yo. Yo péké fè sa yo vlé, adan péyi an-nou"

Traduction littérale : " La Guadeloupe est à nous, La Guadeloupe n’est pas à eux. Ils ne feront pas ce qu’ils veulent dans notre pays"

Traduction plus usuelle : "La Guadeloupe nous appartient, elle ne leur appartient pas. Nous ne les laisserons pas faire ce qu’ils veulent dans notre pays."

La question qui inquiète certains : Mais qui est ce nous et ce eux ? Nous = noirs ? Eux = blancs ? Si oui, lesquels ? Les blancs en général (métropolitains) ou les "béké", descendants des maitres d’esclaves et qui ont su conserver leur domination économique et d’influence grâce aux héritages de génération en génération depuis l’époque esclavagiste, jusqu’à présent (sans la diluer dans le reste de la population car le béké fait souvent attention à "conserver la race"(2)

Selon moi, il ne s’agit pas de ça. Moi qui vit ce mouvement de l’intérieur, moi qui reprend ce refrain avec joie depuis 4 semaines, je n’ai jamais désigné le blanc par ce "eux" et tous les gens de mon entourage sans exception sont du même avis.

Mais alors qui ? Eux...mais bien sur, cela désigne les "profiteurs". Les responsables de la pwofitasyon. La Guadeloupe n’est pas un simple tube digestif, une sorte de terre de consommation, un simple marché ou tout le monde peut venir faire ce qu’il veut, comme dans une zone de non droit. Or les "pwofitasyon" révélées par ce collectif, et que plus personne ne conteste donne bien l’impression que c’est le cas depuis déjà trop longtemps. Avec la complicité de l’Etat, volontairement ou par négligence (je veux bien croire que c’est par négligence).

On en est à une situation ou il a fallu qu’un collectif de 49 association déclenche une grève générale et déclenche les plus grandes manifestations de l’histoire de la Guadeloupe pour que l’Etat, enfin joue son rôle d’arbitre et de répression des fraudes. De nombreuses voix en Guadeloupe avaient déjà dénoncé ces faits, mais de manière isolées et sans réel résultat. Aujourd’hui, la tendance semble s’inverser. C’est ce eux là que nous dénonçons depuis 4 semaines (27 jours)

Quant au nous, il est prometteur de quelque chose de tout à fait nouveau, qui peut être enfin dépassera les clivages de race (ou en tous cas tendra vers ça). La première personne à m’avoir envoyé un sms pour me dire de venir en meeting est une Guadeloupéenne...blanche !

Pour moi, un Guadeloupéen est quelqu’un qui lie son destin au destin de la Guadeloupe. Il est souvent noir (question de chiffre), mais il est aussi blanc, indien (de nombreux indiens ont débarqué en Guadeloupe après l’abolition de l’esclavage). Il pourrait même être vert pomme que cela ne dérangerait pas les dizaines de milliers de manifestants qui chantent ce slogan.

Surtout, nous ne sommes pas prêts à échanger sous prétexte de la race, une pwofitasyon blanche contre une pwofitasyon noire. Ce Nous-Eux est moral, bien plus que racial.

Cela ne signifie pas qu’il n’y a pas de problème de racisme en Guadeloupe. Il est clair que la société est pyramidale et que plus on monte vers le sommet de la pyramide, plus les peaux sont claires. Les races n’existent pas, c’est une vérité qu’il faut répéter sans cesse... Mais le racisme existe et le poids de l’histoire esclavagiste et coloniale est palpable. Nous voila avec ce mouvement face à un formidable défi qui consiste à poser les problèmes tels qu’ils sont, pour les régler, et les dépasser. Permettez moi d’ajouter que je suis assez optimiste sur cette question. (3)



Scolarité en péril ?

J’étais à Paris VI lors de la grève contre le CPE et sur les 12 semaines prévues du semestre, on a pu faire 11 semaine (moyennant le sacrifice des vacances scolaires). Il y a fort à parier que nous ferons la même chose. Tout le monde est prêt à voir disparaitre les vacances de pâques, pentecôte et les jours fériés. D’ailleurs les cours sont mis en ligne par les enseignants dans de nombreux établissement. Et RFO, la télé locale (une branche de france télévision) va bientôt commencer à diffuser des cours faits par des enseignants sur les plateaux de télévision, afin que tout le monde puisse regarder, à chaque niveau, à chaque matière. La petitesse de l’île le permet, nous ne nous priverons pas de ce moyen !



Evolution statutaire ?

Peut être. En tous cas la question est posée. Le débat est ranimé. Le mouvement s’exprime sous forme de grève mais la densité du cahier de revendications montre clairement que tous les fondements de la société sont remis en question. Parmi les meneurs du LKP, nombreux sont ceux qui sont "au moins" autonaumistes. Pourtant, après 4 semaines, aucun membre (sans exception) n’a jamais prononcé les mots "évolution statutaire". C’est un débat qui déchaine les passions et pour le bien du mouvement, il convient de rappeler que ce n’est pas le but du mouvement. Ce mouvement pose des questions et met en avant ce que veulent les Guadeloupéens. Si les hommes politiques apportent parmi leurs réponses une question institutionnelle, elle fera de toutes les façons objet de débats, et de référundum.



Mon avis sur la question :

Les lois françaises sont conçues pour répondre à une réalité géopolitique précise. Celle d’une France au coeur de l’Europe, société post-industrielle. Elle n’ont jamais convenu ni aux colonies, ni plus tard aux DOM-TOM et COM. Si bien que pour pallier le "handicap", nous sommes toujours passé par des lois, qui mettent en avant de nombreuses spécificités. Aujourd’hui, le système d’intégration montre ses limites. Ceux qui jadis s’en accommodaient, aujourd’hui soutiennent massivement un mouvement social, qui -bien que ce ne soit pas son objectif- attire l’attention sur le fait que rien ne va bien et qu’il faut peut être songer à changer les choses en profondeur.

N.B : Quelque soit ce qui arrive, l’indépendance n’est absolument pas à l’ordre du jour. Ni l’Etat, ni le LKP, ni les nombreux manifestants qui soutiennent le LKP, ni même les organisations anciennement indépendantistes des années 60, 70 et 80 ne considèrent que la question est à l’ordre du jour. Les organisations "anciennement indépendantistes" continuent à énoncer le principe moral du droit des peuples à l’autodétermination qui est un droit inalliénable inscrit dans la charte de l’ONU ; mais s’accordent pour dire qu’il faut aller pas à pas, sans bruler les étapes.

Les pistes avancées sont plutôt celles d’une évolution statutaire dans le cadre de la République Français (genre article 73 et 74 de la constitution) vers plus de pouvoir décisionnel local, plus de pouvoir législatif et douanier, afin de répondre à la réalité géopolitique (nous sommes européens, mais nos îles baignent dans le bassin caraïbéen !). (4)

Voila mon constat et mon point de vue sur cette grève générale en Guadeloupe.

Je vous remercie d’avoir bien voulu lire un aussi gros pavé. Je rappelle que je ne suis ni politologue, ni sociologue... vous excuserez les approximations et la lourdeur du style. Je suis simple étudiant guadeloupéen, solidaire du mouvement et j’expose là, ce que je comprends de ce mouvement.

P.S : : J’ai commencé ce mail hier. Aujourd’hui, la situation a un peu évolué. La repression policière et militaire est désormais en marche.

Le mouvement a une dimension internationale. Hier, c’est le révérend Jessy Jackson en personne qui a envoyé son soutien au peuple de Guadeloupe et au LKP. Les organisations syndicales du monde entier (je n’exagère pas) rentrent en contact avec le LKP pour leur demander comment ils arrivent à mobiliser 100 000 personnes, sans un débordement (c’est le service d’ordre du LKP qui organise la sécurité générale). La Guadeloupe vient de connaitre ses 27 jours les plus calmes niveau violences domestiques. Jamais il n’y a eu si peu d’agressions et de faits divers. 0u d’accidents de voitures (pas d’essence, tout le monde roule à 70 km/h).

Les Guadeloupéens sont vraiment fiers de ce mouvement. Mais ce matin, la repression a commencé face a un mouvement pacifiste depuis 27 jours. Il y a eu une soixantaine d’arrestations de gens qui étaient simplement sur les barrages pacifiques. Une des tête du LKP a été blessée. Il a subi des injures racistes venant des forces de l’ordre (toux ceux qui s’y connaissent un peu en histoire de la Guadeloupe savent que c’est monnaie courante lors des repressions de mouvement sociaux aux DOM). Je ne fantasme pas sur le poids de l’histoire. Tout au long de la seconde moitié du 20è siècle, tous les grands mouvements sociaux ont été réprimés par les mitraillettes, lorsqu’à Paris, le gaz lacrimogène suffisait largement. C’était le cas en 1910, en 1952, en 1967, en 1975, en 1985. Chaque répression a apporté son lot de mort, même si celle de mai 1967 accapare toutes les mémoires puisque le nombre de morts a dépassé peut être la centaine de personnes.

Evidemment, de l’eau a coulé sous les ponts. 1967 et 2009 sont différents. Mais le prefet et l’état jouent à un jeu dangereux. Car l’ensemble des mobilisés connait le poids de l’histoire et la tension est à son comble et beaucoup ont déjà averti que cette fois ci, les guadeloupéens ne mourront pas... Le LKP a appelé au calme. Il appellent à la mobilisation massive et pacifiste pour faire reculer la répression. L’immense majorité des interpellés aujourd’hui ont été relachés ce midi grâce (une fois de plus) à la pression populaire de la foule, massée pacifiquement devant la police et et le tribunal de Pointe-à-Pitre. La tension redescend petit à petit. Le préfet avait promi que les environ 4000 CRS débarqués en Guadeloupe dès le début du conflits étaient juste une sécurité qu’il souhaitait de tous coeurs ne pas utiliser. Depuis que les négociations sont bloquées, d’autres ont débarqué...

Sadi S.

Et comme on dit dans les îles :

Kimbé rèd pa moli !



Notes :

----------
(1) (*(**) voir reportage assez édifiant de canal + "Les derniers maitres de la Martinique" voici un lien ou on peut voir l’émission :

(2) (**) voir reportage assez édifiant de canal + "Les derniers maitres de la Martinique" voici un lien ou on peut voir l’émission

(3) (*) Pour ceux qui voudraient, je peux envoyer un extrait de discours du porte parole du LKP abordant ce sujet d’une manière que je trouve assez fine, de manière forte, mais sans haine.

(4) Voila un lien vers la constitution française. Vous pourrez donc consulter les articles 73 et 74. http://www.legifrance.gouv.fr/ http://oclibertaire.free.fr/
----------

N.V.D.R. : De uitzending waarvan hier sprake in voetnoot (1) & (2) kunt u alsnog bekijken in onze beschouwing "Liyannaj Kont Pwofitasyon" ofte superpromoties naar mooie droomeilanden in opstand !! - DEEL 1, DEEL 2 & DEEL 3

BRON : http://bellaciao.org/

...

Men zegge 't dus voort aan onze Vlaemsche Sossen & als u 't niet doet, dan doen wij 't wel !!

...

26-02-2009 om 20:52 geschreven door Vorser-Raadgever  

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
Categorie:Sociale Onrust door de Crisis
25-02-2009
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het nieuwe "Economische Oorlogscabinet" & de 3de Wereldoorlog !! - DEEL 1

Sjonge-sjonge... telkens wij hier op onze redactie denken... "nù hebben we toch wel héél zeker het achterlijkste stuk van dit land, van zijn politici & van zijn bewoners gezien ?!..." dan nog spelen ze 't telkens toch maar weer eens klaar om zichzelve op elk gebied daarin nog eens te overtreffen...

We hebben dus een voorstel mogen ontdekken om ...*GROMMMmmm*... ~hou u vast~ een "economisch oorlogscabinet" te vormen !!

Moesten wij op dit blogje dergelijke nonsens hebben durven te schrijven, dan zouden ze hier àl làng in rijen van 4 dik, met zwaaiende blauwe flikkerlichtjes voor onze pas vernieuwde voordeur van onze redactie staan aanschuiven met bakken vol medicatie & dwangbuizen, zoveel is zeker...

Maar in crisistijden als deze, mag iedereen plots de meest waanzinnige voorstellen spuien zonder meteen als psychiatrisch patiënt bestempeld te worden, zo ook de zogenaamde specialisten & zij lopen bij deze op kop... Want een specialist die moet toegeven dat hij géén enkele oplossing ziet in deze heilloze tijden kan bezwaarlijk nog als specialist door het leven sjokken, die kan maar beter meteen een ander jobke zoeken...

...& Dat we een méér dan behoorlijk erge crisis meemaken vandaag de dag, zal nu hopelijk toch wel bij iedereen stilaan doorgedrongen zijn, alhoewel we toch nog steeds merken dat sommigen hardleers &/of naïef blijven geloven in het zeer tijdelijke karakter ervan... Het verwondert ons dan ook niet dat we ~daarenboven in het zicht van de verkiezingen~ allerlei krankzinnige voorstellen mogen lezen zoals een eigen "Vlaamse energiemaatschappij" of zoals nu, een "economisch oorlogscabinet" bijvoorbeeld...

De eigengereide redactie van dit blogje, die dus de "Fractie der Hangmatsocialisten" vertegenwoordigt & er zelfs geheel mee samenvalt, wil dus deze gelegenheid te baat nemen, om hierbij meteen een klaar & duidelijk statement te maken !!

Eens te meer moeten we vaststellen dat onze "Fractie der Hangmatsocialisten", blijkbaar de énige Sossen-Fractie is, die hierop reageert... want àl de àndere Belgistaanse Sossen-Fracties hebben het blijkbaar nog steeds veel te druk met onderling ruzie te maken, of met ontwerpjes uit te kiezen voor hun volgend verkiezingsfoldertje...

Laat ons dus hierbij eens wrééd duidelijk zijn & hierbij dus maar meteen een kat een kat noemen... Een "oorlogscabinet" beste lezertjes, of hoe je die ongein ook wilt noemen, betekent per definitie het invoeren van een dictatoriaal beslissingsniveau ~lees : regime~ !! ...& Dat houdt in, dat NIEMAND daar dus ooit zal tegen in kunnen gaan !! ...Net zoals dat men ook NÓÓIT de besluitvorming in twijfel zal kunnen trekken & dat ongeacht of er nu geblunderd wordt of niet, vermits het zogezegd allemaal erkende autoriteiten zijn in hun vakgebied !!

Zo kunnen wij er nù àl quasi 200% van uitgaan dat deze ~dictatoriale~ autoriteiten al zéér zeker géén vertegenwoordigers van bijvoorbeeld de armen zullen omvatten, een bevolkingsgroepje die inmiddels toch maar al zo'n 2 miljoen Belgen uitmaakt of zijnde 1/5 van de huidige Belgistaanse Bevolking !!

Verder zal "economisch oorlogscabinet" samengesteld zijn uit de elite, de "Crème de la Crème", de "Fine Fleur" van dit Belgistaans Bananenrepubliekje aan de Noordzee... Het zullen dus al bij al, financiers, economen, bedrijfsleiders zijn die er overigens ook NÓÓIT in zullen slagen om een eensgezind standpunt naar voren te brengen. Dus op gebied van efficiënte besluitvorming zal dit "economisch oorlogscabinet" al zeker géén positief verschil uitmaken voor de goede zaken des Vaderlands...

Het enige & het hoogstwaarschijnlijke grootste verschil zal dus liggen in het democratisch deficit ~lees : het democratisch falen~ dat zulke dictatoriale machtselite met zich meebrengt !! Want onze "specialisten" zullen zich alleen maar kunnen/moeten ~pick your choise !~ wentelen in hun eigen grote gelijk & dat zonder ook maar één bal rekening te moeten houden met verkiezingsresultaten... noch met de impact van hun maatregelen op andere bevolkingsgroepen dan deze waaruit zij voortkomen, met andere woorden de elite !!

Kijk... wij menen dat als sommige ~zogezegde~ serieus te nemen kranten dit toch als een ernstig voorstel willen beschouwen, dan kunnen ze maar beter nu meteen van wal steken met een Chavez-achtige campagne om deze "specialisten"-elite onbeperkt te laten regeren !! Dat heeft tenminste het grote voordeel dat iedereen onmiddellijk weet dat het een duidelijk pleidooi is voor het invoeren van de dictatuur & dan nog eens de dictatuur van een elite !!

Dat hebben we een aantal decennia geleden nog horen verklaren tijdens een vorige grote economische crisis. Men is er toen zelfs in geslaagd om grote delen van het toenmalige kiesvee ervan te overtuigen dat zulke dictatuur tot de redding van de natie, het volk & "het ras" zou leiden & dat met alle gevolgen vandien waar WO II voor gezorgd heeft... Blijkbaar heeft men dus niets geleerd uit de lessen van het verleden... Kortom wie vergeet, is gedoemd om te herhalen !!

Hoe vernieuwend & blits de verpakking ook lijkt, het is niet meer dan een oud & vooral een zéér verwerpelijk recept !! ...& We treden dus volledig & volmondig de visie bij van ene Kris Peeters ~& néén, niet dé Minister Kris Peeters !!~... Trouwens, wie zich weer eens de moeite heeft getroost om zich door deze beschouwing heen te worstelen, die zal naderhand meteen ook weten wat we bedoelen...

...& We beginnen natuurlijk bij de bewuste brief van Geert Noels...

...

BELGIË

23/02/2009 - 14:00

Geert Noels aan premier Van Rompuy: "Richt een 'Economic War Cabinet' op"


Onze economische toestand verslechtert dramatisch snel. Daarom werkte Geert Noels, hoofdeconoom van het beurshuis Petercam, in stilte aan een Economic War Cabinet : een Economische Urgentieraad die de regering met raad en daad bijstaat in deze diepe recessie. Momenteel kaart hij de vorming van zo'n cel aan in de Wetstraat.

In een opmerkelijke open brief die woensdag in Knack verschijnt, roept hij premier Herman Van Rompuy op om zijn voorstel ter harte te nemen.

Geachte heer Eerste Minister,
Geachte Minister-President,

We worden geconfronteerd met de ergste economische en financiële crisis sinds de Tweede Wereldoorlog. De economische chaos is niet te overzien. De beslissingen die in de komende maanden worden genomen, zullen beslissen over de welvaart voor deze en vooral voor de volgende generatie. Het wordt met de dag duidelijker dat landen terugplooien op zichzelf. Ieder land moet de beste beslissingen nemen voor zijn eigen land en niet rekenen op de goodwill van het buitenland.

Laten we het cynisme, de ego's, politieke spelletjes en onnodige obstakels opzijschuiven. Dit is een moment om samen te werken, om al de beste middelen die we hebben te gebruiken. Deze strijd wordt op het economische front gestreden. In het Verenigd Koninkrijk werd begin oktober al een National Economic Council opgericht, een soort Economic War Cabinet . De Britse pers schreef: 'Gordon Brown effectively put the government on an economic war footing' . Uitzonderlijke tijden vragen uitzonderlijke maatregelen.

Uit enkele recente gebeurtenissen bleek dat voor onze Belgische regering de belangrijke economische beslissingen elkaar snel opvolgen, misschien té snel. De voorbereiding en de analyse kunnen daaronder lijden. Deze uitzonderlijke situatie overstijgt de normale organisatie van een regering. Er zijn meer middelen en mensen nodig. Er zijn kortere communicatielijnen nodig met de betrokken ministers, een betere coördinatie, snellere analyse en vooral ook een beter zicht op wat er op internationaal vlak gebeurt. Een Economic War Cabinet zou onze regeringen kunnen bijstaan.

Concreet betekent de oprichting van een Economic War Cabinet :

1. De regering moet een beroep doen op de beste specialisten in verschillende domeinen.

2. Deze raad kan maar goed werken als deze specialisten toegewijd deze opdracht kunnen vervullen. Ze moeten deze adviesraad een prioriteit geven boven hun gewone werkzaamheden.

3. De raad kan maar goed werken als dat kan op een onafhankelijke manier , los van belangengroeperingen en volledig a politiek.

4. En het is even belangrijk zijn hun adviezen geen belangenconflicten kunnen oproepen, met andere woorden dat het algemene belang volledig primeert in zijn adviezen.

Zo'n 'Economische Urgentieraad' kan op verschillende fronten steun geven. Ten eerste moeten belangrijke keuzes gemaakt worden voor de financiële sector. Ten tweede is er nood aan een sociaaleconomisch herstelplan, met vooral een luik concurrentiekracht. En ten derde is een objectieve analyse nodig van mogelijke steun- en investeringsmaatregelen. En alles moet in een beheersbaar budgettair kader plaatsvinden, dat geen lasten legt op de volgende generatie.

Zoiets is niet eenvoudig in de Belgische context. Maar de situatie is te ernstig om steeds weer obstakels in te roepen om niet de noodzakelijke beslissingen te nemen. De economische en financiële crisis noodzaakt moedige en pijnlijke maatregelen. Als die goed worden voorbereid, perspectieven bieden op beterschap, genomen worden in het algemeen belang en op een weldoordachte en rechtvaardige manier, zal dat vertrouwen geven in de toekomst.

Er zijn in dit land voldoende mensen die hun diensten willen aanbieden om de strijd tegen de economische crisis mee aan te gaan. We moeten het defaitisme breken dat we hier als klein land niets tegen kunnen doen. Om de crisis te overwinnen moet er één blok gevormd worden binnen de regering. Maar ook buiten de regering moet de ernst van de situatie doordringen. De crisis overwinnen is belangrijker dan politiek opportunisme of de zoveelste verkiezingskoorts. Op een schip in een storm mag er geen twist zijn, maar eendracht. Als we samenwerken en de beste krachten en middelen gebruiken, dan kunnen we het land door deze storm loodsen.

Een klein land heeft veel nadelen in deze crisis. Nationalisme, protectionisme en schaalgrootte benadelen de kleine landen. Maar klein zijn heeft ook voordelen. Je bent wendbaarder, kunt sneller beslissen, middelen en mensen mobiliseren en alternatieve scenario's bekijken. De zeventiende-eeuwse zeeheld Michiel de Ruyter won al zijn zeeslagen met een kleinere vloot tegen een buitenlandse overmacht. Zijn geheim was dat hij alle mogelijke scenario's op voorhand liet overwegen, zelfs degene die onmogelijk leken. Storm, mist, zandbanken of chaos waren voor hem een bondgenoot, omdat hij erop voorbereid was. Op dezelfde manier kan een Economic War Cabinet alle scenario's overwegen, een goede analyse maken, en onze regering helpen om onze economie door deze crisis te navigeren.

BRON : http://www.knack.be/

...

Op het VRT-journaal...

...

di 24/02/09 - 21:36

"Richt een economisch oorlogskabinet op"

di 24/02/09 21:36 (UPDATE) - In een open brief aan premier Herman Van Rompuy en Vlaams minister-president Kris Peeters (beiden CD&V) die morgen in Knack verschijnt, ijvert Geert Noels voor de oprichting van een economisch oorlogskabinet. De economische crisis is nu eenmaal ongezien, meent de analist.

"We worden geconfronteerd met de ergste economische en financiële crisis sinds de Tweede Wereldoorlog", zo begint de hoofdeconoom van Petercam zijn opmerkelijke brief.


Geert Noels in de ochtend - duur : 6:32



Deze uitzonderlijke omstandigheden vereisen uitzonderlijke maatregelen en daarom pleit Noels voor de oprichting van een "National Economic Council", een soort van economisch oorlogskabinet.

"Deze uitzonderlijke situatie overstijgt de normale organisatie van een regering. Er zijn meer middelen en mensen nodig", luidt het. Concreet stelt Noels een raad van experts voor die op een toegewijde en onafhankelijk manier de regering bijstaan met raad en daad voor het algemeen belang van België.



Op verschillende fronten

Deze "economische urgentieraad" moet volgens Noels strijd voeren op verschillende fronten. Zo moeten "belangrijke keuzes gemaakt worden voor de financiële sector", vervolgens moet worden gewerkt aan een herstelplan met aandacht voor onze concurrentiekracht en ten slotte moeten de steunmaatregelen objectief geanalyseerd worden.

Maar te allen tijde moet men de begroting in de gaten houden, zodat de maatregelen "geen lasten leggen op de volgende generatie." België is als klein land met een open economie slecht gewapend in deze economische storm, dus is het alle hens aan dek.



Naar Brits model

Noels verwijst naar Groot-Brittannië, waar premier Gordon Brown al in oktober vorig jaar een economische adviesraad oprichtte met zeventien leden.

Wie in het Belgische economische oorlogskabinet moet zitten, maakt de econoom niet duidelijk, alleen dat "in dit land voldoende mensen zijn die hun diensten willen aanbieden om de strijd tegen de economische crisis mee aan te gaan."

"Als we samenwerken en de beste krachten en middelen gebruiken, dan kunnen we het land door deze storm loodsen", besluit Noels. Peeters niet gewonnen voor idee

Vlaams minister-president Peeters is niet gewonnen voor een extra adviesraad. Er zijn al heel wat adviesraden, zegt Peeters, en ook de administratie staat de regering bij.

Premier Van Rompuy heeft nog niet gereageerd op het voorstel van Noels



"Richt een economisch oorlogskabinet op"
duur : 0:56 minuten
...


...



BRON : http://www.huppeldepup.be

...

...& Nogmaals Geert Noels in De Standaard aan het woord...

...

BINNENLAND

dinsdag 24 februari 2009

Topeconoom pleit voor economisch oorlogskabinet

door Bart Moerman


Econoom Geert Noels roept op de beste economiespecialisten bijeen te brengen om de regering te adviseren in deze crisis. 'Nog onvoldoende wordt beseft hoe diep die snijdt', zegt Noels.

Woensdag verschijnt in het weekblad Knack een open brief van Geert Noels aan premier Herman Van Rompuy. Daarin pleit de econoom van beurshuis Petercam voor een economisch oorlogskabinet, zoals in het Verenigd Koninkrijk opgericht is. Deze urgentieraad moet de beste specialisten bijeenbrengen om de regering bij te staan. Want nu zijn bedrijven vaak beter omringd dan de politiek.



Wat is precies de bedoeling van een economische urgentieraad?

Geert Noels: 'Ik pleit ervoor om de situatie onder ogen te zien en de urgentie ervan in te zien. De landen en bedrijven die maatregelen nemen, zullen daar beter uitkomen dan bedrijven of landen die afwachten. We moeten iedereen bijeenbrengen die het algemeen belang vooropstelt.'



U wil de beste specialisten bijeenbrengen. Wie zijn dat?

'Ik denk dat dat niet het belangrijkste is, wel dat we het principe laten rijpen. Een urgentieraad kan de scenario's analyseren waardoor men sneller kan inspelen op wat gebeurt en men de beste beslissingen kan nemen. De bedoeling is dat dit democratisch gebeurt en dat dit allemaal goed wordt doordacht. Ik heb nu de indruk dat de bedrijven op dit moment meer adviseurs en expertise ter beschikking hebben dan de regering.'



Welke rol ziet u uzelf spelen?

'De rol die men mij vraagt te spelen. Ik stel mijzelf niet voorop als de man die het land gaat redden, maar ik kan moeilijk de analyse maken dat we heel slecht evolueren, zonder recht te staan en te zeggen: laten we de impasse doorbreken dat we niets kunnen doen, dat we afhangen van het buitenland. Een klein land is wendbaarder.'



Wij zijn een klein land in een grote wereld, vol grote protectionistische landen. Wat kunnen wij concreet doen?

'Niet gewoon afwachten, maar plannen maken, prioriteiten stellen en beginnen met de zaken om te buigen naar de concurrentiekracht toe, naar de overheid... Je kan een schip in de storm laten vlotten en zeggen: we kijken wel waar we uitkomen. Of je kan trachten uit die storm te komen door iemand aan het roer te zetten en de dingen die eerst moeten gebeuren -pompen- onmiddellijk in te zetten. Laten we beginnen met de dingen die we kunnen doen.'



Vlaams minister-president Kris Peeters is met een delegatie van zijn regering naar Detroit. Heeft dat zin?

'Dat heeft absoluut zin, maar het was nog beter geweest had men een aantal scenario's bekeken voor heel de automobielsector en voor een aantal bedrijven daarin, en niet uitsluitend Opel.

'

En die schrootpremie die de regering niet invoert?

'Het gaat niet over dergelijke alleenstaande maatregelen, maar wel over wat je doet met de nationalisering van de banken, het dossier General Motors en de autosector in het algemeen, de problemen met de begroting ook. Waar het om gaat, is eerst de beste adviezen bijeen te brengen, dan te beslissen en daarna alle neuzen in dezelfde richting te krijgen. Maar nu blijft men in het midden van de crisis nog van mening verschillen.'



Tussen de regels van uw brief suggereert u dat de politici te weinig aan het algemeen belang denken?

'Dat geldt zeker niet voor premier Herman Van Rompuy. Maar het ontbreekt aan slagvaardigheid en men beseft veel te weinig hoe dramatisch de situatie is. Nu blijft men ook op crisismomenten van mening verschillen waardoor er niets gebeurt. Er is meer eendracht nodig.'



Ben u ook zelf bereid uw job bij Petercam neer te leggen en de regering te gaan helpen?

'Ja.'

BRON : http://www.standaard.be/

...

...& Zoals te verwachten, meteen ook de eerste speculaties wie deze specialisten "zouden" moeten zijn...

...

BINNENLAND

woensdag 25 februari 2009

Wie moet er in het economische oorlogskabinet?

BRUSSEL - Deze vijf personen komen zeker in aanmerking voor het oorlogskabinet.

Een economisch oorlogskabinet moet beslagen experts bevatten, die snel economisch en financiële problemen doorzien en er adequaat op kunnen antwoorden. Hoofdeconoom Geert Noels van Petercam wil ze verzamelen om het beleid beter en sneller te adviseren.

Maar belangrijker nog is om de mensen te verzamelen die de juiste visie hebben om België sociaaleconomisch opnieuw uit te vinden en zo uit de crisis te tillen. Daar is niet alleen kennis voor nodig, maar ook een goede visie over hoe België zichzelf uit de crisis kan tillen.

Het is ondoenbaar om alle mogelijke experts op te sommen die op een of andere manier nuttig kunnen zijn om de overheid bij te staan, maar het is moeilijk om naast de onderstaande vijf te kijken.



Karel Vinck


Karel Vinck is een topmanager met een dijk van een reputatie in het bedrijfsleven, die de jongste jaren graag de overheid bijstaat in crisisprocessen.

Vinck leidde, na een carrière bij Bekaert en Union Minière, onder meer de NMBS en is nu nog actief als voorzitter van de Beheersmaatschappij Antwerpen Mobiel (BAM).

Vinck was vorig jaar voorzitter van Vlaanderen in Actie, een vergelijkbaar project van de Vlaamse regering om van Vlaanderen een topregio in Europa te maken.



Bea Cantillon


De Antwerpse professor, directeur van het Centrum voor Sociaal beleid (CSB) en voormalig CD&V-senatrice Bea Cantillon is al jarenlang een autoriteit op het vlak van armoede en sociale zekerheid in België en heeft een heel duidelijke visie op ons sociaal model.

Haar bijdrage kan essentieel zijn om België een nieuw sociaal, economisch en pensioenbeleid te geven dat aangepast is aan de nieuwe uitdagen.



Karel Van Miert


Karel Van Miert is een autoriteit in internationale en Europese economische politiek. Zijn ervaring als Europees commissaris voor mededinging in de jaren negentig, naast zijn jaren als SP.A-partijvoorzitter en bestuurder van verschillende bedrijven, maken hem bijzonder geschikt om een visie te ontwikkelen over de plaats die België kan bekleden in de wereld van morgen.



Gilbert Declerck


Weinig mensen kennen hem, maar professor Gilbert Declerck is de ceo en mede-oprichters van een van de belangrijkste onderzoekscentra die België in huis heeft. Het Leuvense Imec is toonbeeld van innovatie en een wereldspeler in het onderzoek naar nanotechnologie en -electronica.

Declerck is niet alleen een bedrijfsleider met visie, maar ook iemand met een zicht op de economie van de toekomst die de weg kan helpen wijzen.



André Oosterlinck


De voormalige rector van de KU Leuven en huidige voorzitter van de associatie KU Leuven ijvert al jaren voor een prominente plaats voor het Vlaamse onderwijs en onderzoek in het Europese en internationale landschap.

Excelleren is noodzakelijk om nog iets te betekenen, is zijn boodschap.

(wwi)

BRON : http://www.standaard.be/

...

...& Laten we vooral de vraag niet vergeten te stellen, of zij dat wel willen ?!...



Einde DEEL 1 ...wordt vervolgd...!!

25-02-2009 om 00:00 geschreven door Vorser-Raadgever  

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
Categorie:Een uitgesproken "Grr#!!♪♫@||#♫♪☻"-Kitokojungle-Opinie !!
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het nieuwe "Economische Oorlogscabinet" & de 3de Wereldoorlog !! - DEEL 2

Begin DEEL 2 ...Het vervolg...!!



...Een reactie in De Standaard :

...

BINNENLAND

woensdag 25 februari 2009

Geen GPS om uit de crisis te geraken

door Guy Tegenbos


BRUSSEL - De reacties op het voorstel van topeconoom Geert Noels om een 'economisch oorlogskabinet' in het leven te roepen, zijn verdeeld. De politiek is niet geneigd zich te laten leiden.

Het voorstel van Geert Noels, topeconooom bij Petercam, klinkt zoals veel mensen denken: er is geen navigatietoestel, geen GPS-systeem dat ons de weg wijst uit de crisis; laat ons daarom een stel ervaren gidsen kiezen die de regering adviseren.

Dat moeten toegewijde, onafhankelijke, apolitieke superspecialisten zijn die de regering raad geven over de keuzes die ze moet maken om uit de bankencrisis te raken en bij het geven van steun aan andere bedrijven in nood; ze moeten ook helpen een sociaaleconomisch herstelbeleid uit te tekenen dat ons er op lange termijn weer bovenop helpt.

Het belangrijkste probleem dat het plan over het hoofd ziet, is dat er in dit land nauwelijks experts te vinden zijn die niet één of andere binding hebben. Het probleem nummer twee is dat experts het meestal onderling niet eens zijn. Het derde probleem is dat de coalitiepartijen die regeren zich meestal niet storen aan de binnenlandse of internationale adviezen die ze krijgen, als die te pijnlijk zijn. Maar dit terzijde.

Niemand van de politieke en sociaal-economische topfiguren schoot het voorstel-Noels radicaal af. Alleen Rudy De Leeuw, de leider van de socialistische vakbond ABVV, durfde dat. We hebben al genoeg adviesorganen, laat die hun werk maar doen, zei hij.

In de politiek vond hij bondgenoten. Bij CD&V had men er nog geen echt standpunt over. Wat zoveel betekent als: we vinden het niet belangrijk. Vlaams minister-president Kris Peeters (CD&V) liet vanuit de Verenigde Staten weten dat de Vlaamse regering zeer vaak experts betrekt bij de voorbereiding van haar beslissingen en ook vele adviesraden heeft. Open VLD stond 'positief' tegenover het voorstel-Noels maar benadrukte 'dat de politiek de beslissingen blijft nemen'.

Bij SP.A was er geen echte reactie te noteren. Johan Vande Lanotte zei wel dat het land maar één ding mist: een echte regering.

Bij de sociale partners liggen de kaarten meer verdeeld. Het ABVV is tegen. Bij het ACV was men voorzichtiger. Terughoudend. Wij zijn niet tegen overleg en advies; integendeel. Maar of dít het goede voorstel en de goede formule is, willen ze afwachten.

De Vlaamse werkgevers, Voka en Unizo, zijn vóór het voorstel-Noels. Voka zei dat zijn voorzitter, Urbain Vandeurzen, in zijn jongste boek al opriep tot zo'n onafhankelijke commissie. En het zei dat ook de belangengroepen geen vertegenwoordigers in die commissie moeten hebben; ze moet écht onafhankelijk zijn.

Unizo-topman Karel Van Eetvelt is ook een enthousiaste believer. Hij loopt al enkele maanden met die idee rond. Hij vindt dat zo'n commissie ook nuttige adviezen kan geven aan de sociale partners. En hij denkt dat er ook nood is aan een groep die in stilte nadenkt over de hervorming van de sociale zekerheid.

Pieter Timmermans van de federale werkgeversorganisatie VBO zegt dat het formuleren van het voorstel waardevol is omdat het de Sense of Urgency bijbrengt. Of er een nieuwe raad nodig is, betwijfelt hij. Hij zegt dat de Centrale Raad voor het Bedrijfsleven in stilte al gestart is met het onderzoek dat Noels vroeg.

In de politiek van dit land zijn er wel voorbeelden te vinden van speciale adviescommissies over zeer moeilijke problemen, maar nauwelijks gelukte voorbeelden.

Er zijn al tal van commissies opgericht tot hervorming en vereenvoudiging van de sociale zekerheid bijvoorbeeld; slechts enkele hadden enig succes.

België wordt geregeerd door regeringen met vier, vijf, zes coalitiepartijen die zwaar beïnvloed zijn door pressiegroepen. Het is zó moeilijk om met hen compromissen te vinden, dat van de rechtlijnige adviezen die de regering krijgt van experts, meestal niet veel meer overblijft.

Blz. 20 opinies

Debatteer mee op : http://www.standaard.be/debat

BRON : http://www.standaard.be/

...

...Een commentaar...

...

Commentaar

woensdag 25 februari 2009

Samenhang en daadkracht


Er zijn, tijdens deze nog steeds aanzwellende economische crisis, regelmatig momenten geweest dat er stemmen opgingen om op te houden elkaar bang te maken voor wat nog te wachten stond. Zo praatten we elkaar immers alleen maar meer crisis aan. Dat leek toen verstandige taal. Er kon immers maar beterschap komen als er weer vertrouwen groeide in de toekomst. Dan zouden mensen weer gaan consumeren en bedrijven weer gaan investeren. Dat soort stemmen klinkt niet meer.

Integendeel, het doemdenken wordt met de dag intenser. Geen wonder: de beurzen staan lager dan ze deze eeuw al hebben gestaan. Biljoenen en biljoenen aan papieren welvaart zijn verzwonden. De noodkreten over stilvallende bedrijven en sectoren stapelen zich op. Het vertrouwen van consumenten en producenten bereikt nooit eerder genoteerde dieptepunten. We naderen stilaan de climax van de wanhoop.

Optimisten leiden daaruit af dat de omslag niet veraf meer kan zijn. Als we onszelf en elkaar van de allersomberste scenario's hebben overtuigd, kan de werkelijkheid, hoe belabberd aanvankelijk ook, uiteindelijk alleen maar meevallen. Het probleem is dat deze crisis niet snel zal wegdrijven. Het uitzieken ervan zal veel tijd in beslag nemen. Het zal ook niet automatisch met iedereen in gelijke mate beter gaan. Hoe we ons in afwachting gedragen en welk beleid we ter voorbereiding van nieuwe, betere tijden voeren, doet er dus wel degelijk toe.

De verdienste van een voorstel zoals dat van Petercam-econoom Geert Noels is dat het de context van de uitdaging scherpstelt. We beleven uitzonderlijke, extreme tijden. Er moet dus worden nagedacht over uitzonderlijke, extreme acties. Niets van wat we tot dusver als logisch en werkzaam beschouwden, blijkt in de huidige omstandigheden immers nog hout te snijden. Managers staan te kijk als gewetenloze graaiers, politici als incompetente pipo's en voorheen gerenommeerde specialisten als kippen zonder kop.

Het is niet dat er geen kennis en kunde meer aanwezig zijn, maar blijkbaar is dat onvoldoende om de juiste hefbomen in beweging te brengen. Ondanks de dramatische economische toestand heerst er versnippering, verwarring en verlamming. De noodzaak om het beschikbare intellectuele potentieel te bundelen is onmiskenbaar. Of je dat een oorlogskabinet noemt of een raad van wijzen, doet er minder toe.

Aan advies- en andere comités is in onze democratie geen gebrek. Er nog een oprichten leidt niet vanzelf tot betere resultaten. Het komt eropaan de samenhang en de daadkracht te vinden om een paar strategische keuzes in de steigers te zetten. Na de Eerste Wereldoorlog kwam het algemeen stemrecht, na de Tweede de sociale zekerheid. Wat we als omwenteling nodig hebben, is tenminste even fundamenteel. Laten we ons dus maar beginnen te gedragen alsof we de Derde Wereldoorlog beleven, want dat is de realiteit.

BRON : http://www.standaard.be/

...

Tot slot, de visie van ene Kris Peeters ~niet dé Minister Kris Peeters !!~... & we drukken deze bijdrage dan ook volledig af bij deze !! ...

...

23 februari

Geert Noels, de goede dictator

Nog niet zo lang geleden had ik respect voor Geert Noels, de hoofdeconoom van het beursbedrijf Petercam.

Noels liet zich opmerken door analyses die de voorspelbaarheid overstegen, een onder economen eerder zeldzame kwaliteit. Maar vandaag is dat respect weg. Wat overblijft is schrik. Want ik ben bang van deze man.

Op 22 december deed Geert Noels van zich spreken met het voorstel om de scheiding der machten tijdelijk op te schorten. De titel van zijn betoog: "Hoe correct kan je zijn in tijden van oorlog?"

En zijn argument: de toestand is zo dramatisch dat ze bijzondere maatregelen rechtvaardigt en daarbij is het minder belangrijk dat de principes van de rechtstaat worden gerespecteerd. Iemand vatte dat ooit samen als: 'Erst das Fressen, und dann die Moral'.

Noels kreeg de wind van voren. Een aantal mensen wezen hem er op dat het juist in bijzondere omstandigheden is dat deze principes er toe doen. Anders zet je de deur open voor willekeur en machtsmisbruik. De geschiedenis zou ons toch moeten geleerd hebben dat dit altijd fout afloopt: elke 'goede' dictatuur eindigt in een tragedie.

Nu, twee maanden later, probeert de hoofdeconoom het nog eens. Deze keer met een open brief aan premier Van Rompuy (in Knack) waarin hij oproept om een 'Economic War Cabinet' op te richten. Het is dus echt wel oorlog in dat economenhoofd.

Oorlog, een tijd waarin traditioneel het slechtste in de mens naar boven komt. Maar ook het beste, want Noels bulkt van de goede bedoelingen: "Laten we het cynisme, de ego's, politieke spelletjes en onnodige obstakels opzijschuiven. Dit is een moment om samen te werken, om al de beste middelen die we hebben te gebruiken."

Klinkt mooi. Maar bij wie er dieper over nadenkt moet er toch een alarmbelletje gaan rinkelen. Eigenlijk staat er: we moeten doen wat nodig is en alles wat dat in de weg staat, moet uit de weg geruimd worden. Een onnodig obstakel, dat weten we nog van in december, dat is de scheiding der machten. Bijvoorbeeld, want waarschijnlijk zullen ook alle andere rechtsprincipes wel onnodige obstakels zijn. Tenminste, wanneer die het moeilijk of onmogelijk maken te doen wat nodig is. Blijft de vraag wat nodig is. Blijkbaar situeert dat 'nodige' zich alleen in de economische en financiële sector. Het gaat dus niet over de dreigende klimaatverandering (Je zou denken: veel erger dan "een storm". Niet dus.), de toenemende armoede of het feit dat we elk jaar een kleine duizend mensen slachtofferen op het altaar van de automobiliteit.

Over dat nodige kan trouwens geen discussie bestaan. Want Noels maakt elke kritische bedenking bij voorbaat verdacht met zijn waarschuwing voor cynisme, ego's en politieke spelletjes.

Exit het Parlement dus, want dat is alleen maar een broeihaard van ego's en politieke spelletjes.

In de plaats komen "de beste specialisten in verschillende domeinen". Onder hen ongetwijfeld Geert Noels. Verder tasten we in het duister welke criteria zullen worden gehanteerd om ze te selecteren. In ieder geval mogen ze geen bedreiging vormen voor de consensus, belichaamd door de analyse van Geert Noels: belangrijke keuzes voor de financiële sector, een sociaaleconomisch herstelplan met "vooral een luik concurrentiekracht" en een objectieve analyse van mogelijke steun- en investeringsmaatregelen. Dat alles natuurlijk binnen "een beheersbaar budgettair kader".

Zoals u ziet, een niet vooringenomen takenlijstje dat ideologisch neutraal is en blijk geeft van een zelden geziene transparantie en objectiviteit.

Het keurkorps moet in volle afhankelijkheid kunnen werken, los van belangengroepen en a-politiek. Dus niet gestoord door nodeloos vertragende maatschappelijke en politieke debatten. Geen twist, maar eendracht!

Wat van ons gevraagd wordt, is vertrouwen, liefst blind. De elite, die weet wat nodig is, zal handelen in het algemeen belang. Vraag niet wat het algemeen belang dan wel is. Dat is cynisch. Probeer er ook niet een andere invulling aan te geven dan Geert Noels en de Zijnen. Dat is politiek. En politiek is een spel dat misschien een uitstekend tijdverdrijf is in tijden van vrede, maar niet als het er echt op aankomt.

Geert Noels en zijn Technocraten weten wat goed is voor ons. Ze zullen de regering dicteren welke "de noodzakelijke maatregelen" zijn die moeten genomen worden.

Regering en oppositie (ha, toch!) moeten zich er achter scharen. Doen ze dat niet, dan zien ze "de ernst van de situatie" niet in. Onverantwoordelijk zou dat zijn, vooral omdat de crème de la crème objectief zal hebben gewerkt.

Dat de beslissingen echt wel "noodzakelijk" zijn, zal vooral blijken uit hun moedige en pijnlijke karakter. Geert Noels zegt er niet bij voor wie ze pijnlijk zullen zijn. Voor iedereen? Of voor sommigen meer dan voor anderen?

Wees in dat laatste geval gewaarschuwd: er wordt niet over debatteerd. Het zou alleen maar ego's stellen boven het algemeen belang. En dat kunnen we ons in tijden van oorlog niet veroorloven. Behalve natuurlijk als het om het ego van Geert Noels gaat, want dat valt perfect samen met het algemeen belang.

Ik kan het niet helpen, maar er bekruipt mij een unheimliche angst bij dit alles. Sorry trouwens, voor dat Duits, maar gelukkig hebben wij er nog geen Nederlands synoniem voor.

BRON :
http://deanderekrispeeters.spaces.live.com/

...

...& Zeg niet dat we u niet verwittigd hebben hè !!

...

25-02-2009 om 00:00 geschreven door Vorser-Raadgever  

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
Categorie:Een uitgesproken "Grr#!!♪♫@||#♫♪☻"-Kitokojungle-Opinie !!
24-02-2009
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het Socialisme is dood !! Leve onze Belgistaanse Sossen !!

Beste Rode kameraden & beste Rode Gezellinnen...

Laten we naar aanleiding van onze vondsten in de hoog gequoteerde Belgistaanse Pers dus onze scherpste pennen weer maar eens boven halen, om deze vervolgens wat bij te slijpen & ze vervolgens van pure ergernis in onze meest giftige pot vitriool te doppen & te soppen... & Dat alles teneinde hier voor de goede zaak ~het socialisme dus~ nog eens volgende litanie ten beste te kunnen geven...

Ondanks alle zooi die er nu al op tv & radio verteld wordt... & ondanks alle rommel die nu reeds in uw brievenbussen gepleurd wordt... Jullie weten het misschien nog niet... maar binnenkort zijn 't dus Vlaamse & Europese verkiezingen...

...& Gezien het huidige economische klimaat voorzien we natuurlijk ~hoe kan het anders~ een uiteraard klinkende overwinning van de partijen die 't opnemen voor "dé werkmens" ofte "dé kleine man" !! ... *KUCH-HOEST-ROCHEL*

In de huidige maatschappelijke context zou het voor deze partijen immers slechts een fluitje van een cent mogen zijn om duidelijk het totàle failliet aan te tonen van het neo-liberale model zoals ons dat sinds de jaren '80 door Thatcher & Reagan door de strot werd geramd... Om van daaruit vervolgens eindelijk een waardig alternatief voor te stellen voor een samenleving waarvan de fundamenten gebaseerd zijn op een eerlijker verdeling van middelen & kapitaal... Kortom een degelijk & waardig alternatief waarin eveneens de natuurlijke rijkdommen niet meer worden verkwanseld &/of vervuild, laat staan geruineerd worden achtergelaten & dat enkel louter uit winstbejag !!

Althans... dat idee koesteren wij "Fractie der Hangmatsocialisten" toch... Maar ja, wie zijn wij, het naïeve plebs ?!...

Wij zijn er immers van overtuigd dat een degelijk onderbouwd & vooral een wervend programma ~dat mensen oproept om hun lot in eigen handen te nemen~ zo zonder slag of stoot toch wel makkelijk enkele honderduizenden kiezers over de streep zou moeten kunnen trekken om al die rechtse pipo's nu eindelijk eens hun vet te geven !! ...& Vanzelfsprekend rekenen we in deze dan ook erg hard op "onze" Socialistische ~pardon~ Sociaal Progressieve Partij, onder de deskundige leiding van onze welbekende voorzitster, Carolien Gennez...

Maar wat blijkt, beste kameraden & gezellinnen ?!... De wervende boodschap, evenals de opzwepende & militante taal voor de kiezer, beperkt zich tot een goedkoop intern saccochen-gevecht tussen een paar omhooggevallen "poppemiekes" die zichzélf aanzien als de grootste politieke geniën van het laatste decennium, in & rondom West Europa alsook tot in de Perzische Golf...

...& Tussen de mannelijke kameraden ~volgens ons al niet veel beter~ ontwikkelt zich intussen zowat een script waarbij Mickey Rourke al onmiddellijk kwijlt & begint te dromen van een sequel op "The Wrestler"... & dat met de quasi absolute zekerheid van een kans op een oscar voor het beste scenario te winnen...

Jawadde jongens... hallo-hallo !! ...jullie zijn in elk geval wrééd goed bezig sèg...

Contrair & behoorlijk pissed off als we zijn, zetten we het natuurlijk ook even allemaal netjes op een rijtje, want gedeeld plezier is tenslotte ook méér plezier... Wij zijn trouwens niet graag de enigen die tranen met tuiten huilen bij zoveel nietszeggend politiek gemekker !! De tranen met tuiten zijn dus deze keer niet van het lachen... want èlke Sos die daarmee nu nog durft te lachen, die lacht alleen maar zichzelf uit...

Een kleine bloemlezing van deze "treur'nis & droef'nis alom"...

Laten we beginnen met "Governor" Steve & zijn berucht "gat-sjotten"...

...

nieuws > binnenland

20.02.2009

Steve Stevaert beenhard voor sp.a

nieuws > binnenland



De Limburgse gourverneur Steve Stevaert heeft de sp.a, de partij waar hij voorzitter van was, een flinke veeg uit de pan gegeven. "Het gevit en het gewauwel moet ophouden", aldus Stevaert.

"In een warme partij heb je geen wandelende airco's nodig als mandataris. In een warme socialistische partij zeg je niet tegen Luc, Jaak of Ibrahim de loodgieter: 'de laaggeschoolde'. Dat doe je niet. Dan heb je geen kans, dan heb je geen toekomst", aldus Stevaert, die de uitspraken tijdens de voorstelling van het boek 'Rood zonder roest' van politicoloog Carl Devos deed.



Intellectuele kritiek

In de Corelio-kranten zegt Stevaert dat hij in de eerste plaats hard was voor het boek van Devos, dat hij saai noemde. "Het is niet aan mij om uitspraken over mijn partij te doen, ik heb alleen wat intellectuele kritiek gegeven", reageerde Stevaert.

Voorzitster Caroline Gennez gaf in 'Terzake' toe dat Stevaert de sp.a een "sjot onder het gat" had gegeven.

BRON :
http://www.gva.be/

...

Deze "intellectuele" kritiek zal, zo vreest onze fractie tenminste weinig stemmen opleveren & klinkt jammer genoeg weinig verrijkend voor een intern debat wat betreft het programma dat de vele honderduizenden nog niet besliste kiezers moet overhalen om rood te stemmen maar goed. Onze Steve is en blijft tenslotte een cafébaas met een pittig taalgebruik...

Volgde dan in dit "kluchten-spel" onze geliefde "El Commandante" ~Dé Rode Voorzitter~ Erik De Bruyn die zich al tot een Vlaamse Chavez zag uitgroeien, màààrrr héláás-héláás ...hij bleek zijn vorige verkiezingsuitslag ~niet deze voor het voorzitterschap~ effe uit het oog te zijn verloren...

Niets zo leuk dan hiervoor maar "El Commandante's" persoonlijke website te trekken, waar hij zichzelf naar aanleiding van een interviewske in ~dank u kameraden van~ De Morgen weer eens mag citeren...

...

Naar links en dan vooruit !

18/02/09 18u17

Sp.a Rood: "Sp.a-programma is mager beestje"


Het programma waarmee de sp.a in juni naar de kiezer trekt, is een "mager beestje". Dat zegt Sp.a Rood, de traditioneel-socialistische tendensgroep binnen de sp.a. Topman Erik De Bruyn is echter wel vragende partij voor sp.a Rood-kandidaten op de verkiezingslijsten en stelde vandaag een aantal veranderingen aan het programma voor.



"Geen begeestering"

"Begeestering en mobilisatie ontbreken. De programma's bevatten tal van lovenswaardige en verdedigbare voorstellen, maar zijn niet geschreven naar het formaat en de uitdagingen van deze tijd", zegt De Bruyn, "Sommige essentiële delen ervan, zoals de voorstellen rond tewerkstelling, dateren zelfs uit de periode van hoogconjunctuur en krapte op de arbeidsmarkt".



"Politiek centrum is overbevolkt"

Volgens De Bruyn heeft sp.a zich bovendien niet gehouden aan haar beloftes op het congres twee jaar geleden om de partij een linkserere koers te laten varen. "De partij blijft duidelijk hangen in het overbevolkte politieke centrum".



70 amendementen

De militanten van sp.a Rood hebben daarom getracht de programma's te amenderen volgens de basisstellingen van sp.a Rood: economische democratie, solidariteit in plaats van concurrentie en internationalisme. Via de afdelingen diende sp.a Rood zo'n 70 amendementen in.



"Stop het communautaire opbod"

Zo pleit sp.a Rood ervoor te stoppen met het communautaire opbod. "Vlaanderen op zich heeft geen verweer tegen de crisis. De oplossing moet gezocht worden op federaal niveau". De Bruyn breekt ook een lans voor eengemaakte Europese fiscaliteit, "een register van alle Europese vermogens boven de één miljoen euro moet witwasoperaties, kapitaalvlucht en belastingontduiking helpen tegengaan en legt de basis voor een Europese vermogensbelasting". Wat Vlaanderen betreft vraagt sp.a Rood onder andere om de werknemersvertegenwoordiging in kmo's versneld om te zetten.



"Gesprekken gaan slecht"

Sp.a Rood wil de komende verkiezingen op de lijsten van de sp.a staan. Maar de gesprekken daarover gaan volgens De Bruyn "heel slecht". Kandidaten zijn onder meer Elke Heirman (Antwerpen), Camiel Goegebeur (West-Vlaanderen) en Charlotte Storme (West-Vlaanderen). Zelf hoopt De Bruyn op een van de eerste zes plaatsen op de Antwerpse lijst, "dat zou maar billijk en serieus zijn".



Electoraal potentieel op linkerflank

"Sp.a beseft niet dat heel wat mensen hun stem zullen laten afhangen van het feit of de sp.a Rood-kandidaten op de lijst staan", zegt De Bruyn, die daar aan toevoegt dat er "een groot electoraal potentieel is op de linkerflank". Mocht sp.a Rood niet op de lijsten staan, dan zal het campagneapparaat van sp.a Rood, dat heel wat militanten telt, op een laag pitje staan, aldus nog De Bruyn.

(belga/tw)

BRON :
http://www.bloggen.be/derodevoorzitter/

...

Voilà... dàt vonden we hierover terug & dat komt letterlijk overeen met het artikel dat de krant De Morgen heeft gepleegd... Iets anders was er daarover ook niet te lezen... erg vet kunnen wij dat dus niet noemen, wel integendeel !!

't Is goed dat onze Rooie Commandante al weet dat het Sp.a-Programma "een mager beestje" is, als ie dat nu ook beseft van z'n eigenste ROOD programma, dan staat ie al één klein stapje in de goede richting...

Voorwaar-voorwaar... als we met dit soort ~rooie~ programma's naar de verkiezingen moeten trekken & de aankomende verkiezingen daar ook nog eens mee moeten winnen ?!... Op welke planeet leven jullie eigenlijk ?!... & Wat gaat er zo aan jullie leven allemaal voorbij zonder dat jullie daar ook maar iets van merken ?!...

Màààrr onze "El Commandante" vindt dus dat hij ~ongeacht wat~ bij de eerste zes moet staan op de Antwerpse lijst ?!... Hè-hè-hè... pèch-pèch-pèch dus... drie-maal brute pech, want wat lezen we een paar dagen later hierover ?!...

...

POLITIEK

21/02/2009 - 14:44

Vakbondsman Rudi Kennes weigert plaats op sp.a-lijst


Rudi Kennes, de ABBV-vakbondsman bij Opel Antwerpen, heeft een plaats op de sp.a-lijst voor de Vlaamse verkiezingen geweigerd. Het aanbod voor Kennes had vooral de bedoeling om Erik De Bruyn van sp.a Rood van de lijst te houden en toch de linkerflank van de socialistische partij tevreden te stellen. Dat schrijft De Morgen zaterdag.

De Bruyn kreeg uiteindelijk de elfde plaats aangeboden, waar hij niet echt over te spreken was. "Ik heb altijd gezegd dat ik de vijftiende of twintigste plaats niet zou aanvaarden. De elfde plaats is wel iets beter, maar toch op het randje", zegt hij. Caroline Gennez trekt de Antwerpse lijst, gevolgd door Patrick Janssens. Op drie staat Kathleen Deckx, een gemeenteraadslid uit Mortsel. De vierde plaats gaat naar Güler Turan, die wordt omschreven als een "Antwerps toptalent". Huidig Vlaams parlementslid Anissa Temsamani krijgt de vijfde plaats en de zesde plaats is voor Jef Michielse, vakbondsafgevaardigde van de ACOD bij De Post. Ex-Spiritist en burgemeester van Boechout Koen T'Sijen krijgt de zevende plaats.

(TIP)

BRON : http://www.knack.be/

...

Wèl-wèl-wèl... beste Kameraden & Rode Gezellinnen... hier moeten dus toch een aantal blije figuren tussen zitten, zoals de mooie Anissa Temsamani tussen al dat ruig mansvolk...

Maar héláás beste strijdmakkers... wij dwalen !! Want tot onze verbijstering lezen we dus...

...

BINNENLAND

maandag 23 februari 2009

Temsamani eist derde plaats op Antwerpse SP.A-lijst


ANTWERPEN/MECHELEN/MOL - Anissa Temsamani eist de derde plaats op de Antwerpse SP.A-lijst op. Het provinciale partijbestuur besliste vrijdagavond dat ze de vijfde stek krijgt, maar daar neemt de ex-staatssecretaris uit Mechelen geen vrede mee.

'Ofwel zegt men mij vlakaf dat men mijn werk in het Vlaamse parlement niet apprecieert, want dit voelt echt als een straf aan. Ofwel waardeert men mijn werk wel, en sta ik op plaats drie', zegt Temsamani. 'De twee kandidaten die nu voor mij worden gezet, hebben minder ervaring dan ik. Je moet mensen die al electoraal hebben gescoord vooraan op de lijst plaatsen.'

De twee die haar voorgaan zijn Kathleen Deckx, gemeenteraadslid uit Mol, die de derde plaats krijgt, en de Antwerpse Güler Turan, op plaats vier. Voorzitster Caroline Gennez trekt de lijst, Antwerps burgemeester Patrick Janssens staat op twee.

Temsamani dreigt nu de prijs te betalen voor enkele strubbelingen met Caroline Gennez. Met de haar toebedeelde vijfde plaats is Temsamani allerminst zeker van herverkiezingen. Op basis van de peilingen moet de SP.A er rekening mee houden dat ze in Antwerpen vier, maximaal vijf zetels kan binnenhalen.

Temsamani wil vandaag duidelijkheid van de partijtop. Als ze de derde plaats niet krijgt, trekt ze meteen haar conclusies. 'Tegen dinsdag wil ik me bezinnen over wat ik ga doen', aldus Temsamani. Behalve Vlaams parlementslid is Temsamani ook gemeenteraadslid in Mechelen, de stad waar partijvoorzitster Caroline Gennez eerste schepen is. Het gemeentebestuur beschikt in de gemeenteraad over een meerderheid van net één zetel.

(pdb)

BRON :
http://www.standaard.be/

...

Ai-ai-ai-ai-ai... kameraden & gezellinnen... Zeg nu zelf, voor een project waar dat zogezegd honderdduizenden nieuwe kiezertjes dringend zouden moeten binnen getrokken worden, teneinde een nakende verkiezingsnederlaag alsnog af te wenden, ziet dit er als "Sociaal & Progressief Alternatief toch niet erg wervend uit, vinden jullie ook niet ?!...

Maar niet getreurd... houdt moed !! We lazen intussen ergens tussen de lijnen dat er een Antwerps toptalent bestaat ?!... Dat stelt ons natuurlijk al gerust... & we vroegen ons dus ter redactie wel onmiddellijk af wat ene Turan Güler dan wel voor de gemiddelde arbeider zou kunnen betekenen & we vonden dit...

...

VERKIEZINGEN 2007 - GEMEENTERAAD

Gemeenteraadslijst

8. TURAN Güler (3354) - (sp.a)


Speerpunten

# meer kansen en ondersteuning voor de middenstander en kleine zelfstandige

# aantrekkelijker maken van de winkelassen in de stad: buurtwinkels stimuleren om de behoeften van buurtbewoners te beantwoorden

# vrouwen meer kansen geven op de arbeidsmarkt



Persoonlijk

# beste eigenschappen : assertief, spontaan, zelfzekerheid en niet op mijn mond gevallen

# minder goede eigenschappen : soms kortaf, to the point, ongeduldig

# hobby's : door te drukke werkleven, niet veel tijd. Indien mogelijkheid: gezellig gaan eten en een filmpje meepikken, fietsen

BRON : http://www.s-p-a.be/

...

Voilà... Kameraden & gezellinnen, zo te zien zijn we dus inderdaad gered... al zullen we dan wel eerst een winkeltje moeten openen... & Gezien de grote noodzaak eraan binnenkort, opteren wij voor een kaarsen-winkel want daar lijkt ons het meeste mee te verdienen als binnenkort alle sossen een kaars zullen moeten gaan branden voor Sint-Antonius van de verloren zaken & de Heilige Rita voor de "Hopeloze Gevallen"...

Want met het soort speerpunten die we hier bij dit toptalent vinden, zullen ze daar bij de Sp-a géén groot wild mee vangen... zo vrezen we...

Ten andere, volgens onze iets of wat Marxistische analyse vissen we hier toch maar in een raar vijvertje... maar soit...

Er is verder nog een zekere Kathleen Deckx waarvan we een paar leuke foto's vonden die werden genomen tijdens een historisch verkiezingsdebat op radio Mol tussen haar & de plaatselijk wereldberoemde & afgrijselijke CD&V'ër Frans Peeters uit Geel, bijgenaamd "Franske Krapuul van de Tsjeven"...

Verder vonden we echter géén noemenswaardige wapenfeiten van deze beloftevolle dame die we natuurlijk ~hoe kan het ook anders, aangezien ze onze Sp,a moet redden~ een schitterende overwinning toewensen...

Maar waar blijft onze lievelingspoliticus van linkse signatuur ?!... Nee niet onze Janssens in zijn Armani-onderlijveken die hoofddoekjes verbiedt, terwijl hij beter een verbod op het dragen van ondergoed in het openbaar zou uitvaardigen...

Wij hebben het over onze Robert Voorhamme, een naam als een klok...

...

Regio

vrijdag 20 februari 2009

'Soms moet een mens keuzes maken'

Robert Voorhamme past voor nieuw mandaat in Vlaams parlement en kiest voluit voor Antwerpen


ANTWERPEN - Na veertien jaar houdt Robert Voorhamme (SP.A) het voor bekeken in het Vlaams parlement. Als schepen van de stad gaat hij voortaan voluit voor Antwerpen. 'Ik heb mijn handen meer dan vol. Ik hoef niet alles binnen te halen.'

De Antwerpse SP.A beslecht vanavond de lijst voor de Vlaamse verkiezingen. De partij heeft in de provincie Antwerpen zes zetels te verdedigen (een ervan was van Els Van Weert die nu als onafhankelijke zetelt). Maar de barometer staat met belabberde peilingen op storm.

Robert Voorhamme prijkt bij de Vlaamse verkiezingen op de op een na laatste plaats bij de effectieven. Zelfs als de Antwerpse socialist verkozen zou raken, past hij voor een nieuw mandaat in het Vlaams parlement. Na drie termijnen vindt de gewezen ABVV'er het welletjes.



De SP.A houdt in Antwerpen rekening met verlies. Bent u een slachtoffer?

Robert Voorhamme: 'Helemaal niet. Dit zijn turbulente tijden. Op 7juni wordt het serieus. Ik steun mijn stad en mijn partij voluit. Maar als schepen heb ik erg belangrijke bevoegdheden zoals onderwijs en werk. Voor Antwerpen is nog veel werk te verzetten. Ik moet prioriteiten stellen. De combinatie van het Antwerpse schepencollege met het Vlaams parlement viel soms zwaar.'



Maar de plaatsen zijn duur.

'Dat klopt. In augustus word ik zestig jaar. De SP.A heeft in Antwerpen enkele sterke aankomende talenten. Die wil ik niet in de weg lopen. Iedereen moet ruimte krijgen. Daarom pas ik voor een verkiesbare plaats. Zelfs als ik verkozen word, zal ik mijn zetel afstaan.'



Aan welke talenten denkt u?

'Bart Martens is een uitstekend parlementslid. Het zou echt zonde zijn wanneer zijn ervaring verloren gaat. Ik heb mijn handen vol met Antwerpen. Ik hoef niet alles binnen te halen. Soms moet een mens keuzes maken.'

(bbr)

BRON :
http://www.standaard.be/

...

Ja Robert, natuurlijk zijn we ermee akkoord dat je keuzes moet maken, maar wij zouden dat ook wel willen doen...

Màààrr als je al niet eens meer op de lijst staat, dan maak je het ons niet gemakkelijk...

Dus weer niks !! Maar als gestaalde socialisten geven we de moed echter niet zomaar op... Want het proletariaat zal & moet zegevieren *KUCH-HOEST* ...& we zoeken dus naarstig, driftig & ijverig verder naar een andere kloeke held die we altijd steeds in stilte hebben bewonderd, onze goeie kameraad Dany Vandenbossche...

Hoe zou het daar mee zitten ?!... Want een man uit graniet, als onze Danny versaagt immers nooit !!

Alhoewel-alhoewel...

...

Binnenland

maandag 23 februari 2009

'Als je altijd je bek houdt, gebeurt er niets'


BRUSSEL - Interview - Dany Vandenbossche (SP.A) stopt ermee 'Ik pas voor een figurantenrol op de lijst. Een drastische beslissing, maar ik heb nooit willen faken. “Een miskenning van al je werk,, zeiden mijn kinderen over het aanbod dat de partij me deed.'

Dany Vandenbossche geeft het Vlaams Parlement een tikje rock-'n-roll op leeftijd. De 52-jarige Gentenaar heeft met Big Boy Red and the Red Boys een bloeiende Rolling Stones-coverband. Cultuurminnend Vlaanderen kent hem vooral als voorzitter van de commissie Cultuur in het Vlaams Parlement, een behoorlijk machtige functie in een sector die drijft op subsidies. Maar op 7 juni eindigt de rit voor Vandenbossche.

'Mijn oudste kinderen hebben me gezegd dat ik ermee moest kappen. “Gewoon op de lijst gaan staan, zonder uitzicht op een mandaat, dat is een miskenning van alles waar je mee bezig geweest bent,, zeiden ze me. Hun advies lag mee aan de basis van mijn beslissing om ermee te stoppen. Het leven bestaat uit meer dan de politiek.'



Niet eens meer op de lijst staan is wel erg drastisch?

'Ja, maar doe je wel mee, dan sta je daar maar wat te staan. Iedereen weet dat het fake is. Om gewoon maar in het gareel te moeten lopen, daar pas ik voor.'



Dat klinkt verbitterd.

'Toch ben ik dat niet. Ik voel me erg verwant met Jos Stassen bij Groen!. We zijn samen begonnen in het parlement en ik werk erg goed met hem samen. We wilden allebei wel nog, maar de partij vond het blijkbaar niet nodig. Tien jaar heb ik daar in de commissie Cultuur gezeten heb, de laatste jaren als voorzitter. Ik heb gewogen op het cultuurbeleid, daar ben ik van overtuigd.'



Maar dat volstond blijkbaar niet?

'Politiek brengt dat werk weinig op. Cultuur en media zijn sowieso niches in de samenleving. De mensen uit de culturele sector waarderen mijn werk wel, de partij minder. Terwijl een socialistische partij bij uitstek die sector zou moeten volgen. Maar ik kan niet anders dan vaststellen dat dat geen rol meer speel. Ander en beter zeker?'



U hebt het ook wel 14 jaar mogen doen. En politici zijn tegenwoordig best jong en aantrekkelijk.

'Ik pas niet meer in het plaatje. Nochtans klopt het gewoon niet dat jong en aantrekkelijk automatisch stemmen oplevert. Het gaat gewoon om de plaats op de lijst en niets anders. Ik was twee keer lijsttrekker in het district Gent-Eeklo, ik kan het dus weten.'

'Ik ben niet blind, de wereld is ondertussen veranderd en de politiek zeker. Of dat ten goede of ten kwade is, dat moeten anderen maar beoordelen. Alleen, wat het politiek bedrijf de laatste twee jaar heeft laten zien, is vreselijk. Wat er in het parlement gebeurt, is daarbij niet meer relevant. Het gaat allemaal om het flitsende, het snelle beeld. En zo krijg je belabberd parlementair werk. Wetten op zonnebanken bijvoorbeeld, moeten we ons daar echt mee bezig houden? Dat leidt tot een diarree aan regels.'



U had graag wat meer erkenning gekregen?

'Ach, politiek is een heel ondankbare stiel. Je bent altijd onzeker van je job, parlementsleden zijn helaas niet vast benoemd. (lacht) En de kiezer apprecieert niet altijd wat je doet. Je betaalt vaak de prijs voor zaken waar je weinig of niets aan kan doen. En dan is er die de interne strijd om de zitjes, bij elke verkiezing. De zitjes worden duur, de spoeling dun, en dan moeten er nog 'nieuwkomers' op de lijst.'



Op de nieuwjaarsreceptie van SP.A in Gent kreeg Jan Roegiers, net overgekomen van Spirit, nog uitgebreid lof. Over u geen woord.

'Ik kan niet anders dan vaststellen dat men mij de laatste maanden probeerde dood te zwijgen.'



U was ook kandidaat-fractieleider in 2007, maar uw partij wilde koste wat kost Ludo Sannen installeren?

'Tja, mijn kandidatuur als fractieleider. De partij had dat niet graag. Men wil altijd stemmingen vermijden. Maar waarom mocht ik geen kandidaat zijn? Ik heb dat erg nipt verloren.'



Er was toch meer aan de hand? Een aantal parlementsleden is de arm omgewrongen om toch maar voor Sannen te kiezen.

'Zo heb ik het ook gehoord, maar ze zijn het mij niet in mijn gezicht komen zeggen. De top wilde Sannen, en dat was het dan. Vanaf toen wist ik wel dat er een probleem was. Ik ben ook niet van gisteren, ik draai al twintig jaar mee.'

'Ook in de affaire-Anciaux voelde ik nattigheid. Ik ben niet tegen Bert Anciaux, integendeel. Maar toen ik mij publiekelijk afvroeg hoe we onze naam konden veranderen zonder een partijcongres, tikte men mij op de vingers. Terwijl enkele oud-kopstukken veel scherper waren.'

'Het verwondert me overigens dat dit “partijbashen, maar blijft doorgaan. Eerst waren er Freddy Willockx en Louis Tobback, recent nog Steve Stevaert. We maken een moeilijke generatiewissel mee. Robert Voorhamme stopt ermee, Anissa Temsamani ligt ook onder vuur.'



Dat kan u toch niet verbazen, na alles wat ze gezegd heeft over de partij?

'Neen. Totaal niet. Het is soms moeilijk een evenwicht te bewaren. Als je altijd je bek houdt, gebeurt er nooit iets. Ik ken collega's die het zo al heel lang uithouden in het parlement. Maar goed, op een bepaald ogenblik verdwijnen die ook in de coulissen zonder dat iemand het merkt.'

'Het afscheid is lastig, want ik doe mijn job met passie. Ik heb een pak mails uit de sector gekregen van mensen die me een hart onder de riem staken.'

'Ik weet nog niet wat ik ga doen. Ik doceer kunst- en cultuurmanagement en bestuur een paar cultuurhuizen. Daarmee kan ik mijn dagen wel vullen, maar ik moet nog eten ook hé. Gelukkig heb ik mijn vrijheid terug. Dat is goed voor mijn gemoedsgesteldheid. Want politiek kan zwaar wegen.'

Wouter Verschelden

BRON : http://www.standaard.be/

...

Het valt ons plots op dat onze Danny er wel erg oud uitziet voor zijn leeftijd & hoe zou dat nu wel komen ?!...

Maar waar zit nu die wervende gedachte voor de werkende massa's die gezien de hedendaagse crisis zo stilaan de doppende massa's dreigen te worden, zult u zo net als wij stilaan beginnen te vragen ?!...

Gelukkig blijft er onze liefste Caroline over & we zullen dus eventjes naar haar opzwepende discours zoeken op haar eigenste weblog...

...

16 februari 2009

Caroline Gennez gaat voor 100.000 jobs

...


Na weken van speculaties is er eindelijk duidelijkheid over de topplaatsen bij SP.A. Voorzitster Caroline Gennez mag de lijst voor de Vlaamse verkiezingen trekken, Antwerps burgemeester Patrick Janssens staat op de tweede plaats. Eerder was al beslist dat huidig Vlaams minister Kathleen Van Brempt in heel Vlaanderen uitgespeeld wordt en op de Europese lijst zal prijken. Toch duwt Van Brempt ook de lijst in Antwerpen.

'We wilden ons Antwerpse toptrio zo sterk mogelijk uitspelen', vertelt Gennez. 'De stem van de stad én de provincie Antwerpen moet versterkt worden. Patrick Janssens heeft altijd gezegd dat hij in het Vlaams Parlement wil zetelen om als Antwerps burgemeester de belangen van zijn stad te verdedigen. Ik heb als voorzitter een iets breder profiel. Daarom hij op twee, en ik op één.'

Een nieuwe economie wordt zoals bij ongeveer alle andere partijen hét verkiezingsthema voor SP.A. 'Wij gaan voor 100.000 nieuwe jobs en de vrijwaring van onze sociale verworvenheden', aldus Gennez. 'Hoe? Door duurzame overheidsinvesteringen, bijvoorbeeld in scholenbouw of grootschalige projecten zoals de Oosterweelverbinding. Maar bijvoorbeeld ook door de bouw van een nieuw groot ziekenhuis in Mechelen - dat ook heel wat verplegend en verzorgend personeel zal nodig hebben. Met een grootscheeps isolatieprogramma - 600.000 Vlaamse woningen zijn nog niet geïsoleerd - denken we 7.500 jobs te kunnen creëren. En verder moet er meer geïnvesteerd worden in alternatieve energie.'

Op Antwerps vlak wil Gennez de komende jaren vooral wegen op de grote mobiliteitsdossiers. 'Mechelen Mobiel - met onder meer de vernieuwde stationsomgeving, het invullen van missing links in de verkeersinfrastructuur en het Diaboloproject - is voor Mechelen wat het Masterplan voor Antwerpen is. Er moet ook zo snel mogelijk een beslissing komen in het Oosterweeldebat. Hopelijk kan dat nog voor de verkiezingen, zoniet is het aan de komende regering om meteen knopen door te hakken. Ik vind het ook erg belangrijk dat de Antwerpse stem gehoord wordt, liefst nog een volksraadpleging voor de verkiezingen dus.'

Bij een regeringsdeelname van SP.A sluit Gennez een ministerpost overigens niet uit. 'De partijleden hebben mij een mandaat gegeven als voorzitter tot 2011, maar als je je engageert als lijsttrekker moet je ook je verantwoordelijkheden opnemen.'

Het Nieuwsblad, maandag 16 februari 2009

BRON : http://carolinegennez.be/

...

Ja, beste Caroline een ministerpost zit er dik in... & zéér zeker na het afkondigen van je revolutionaire programma als : "de bouw van de Oosterweelverbinding"... "de bouw van een groot ziekenhuis in Mechelen"... & verder... "een vernieuwde stationsomgeving eveneens in Mechelen"... Mocht we zoveel ernst & zoveel serieux over hun eigenste narcistische idolatrie niet bemerken, we zouden er nog kunnen om lachen...

Dus...

Voorwaarts kameraden & gezellinnen, het rode ochtengloren wijst ons de weg naar het ware socialisme dank zij een vernieuwde stationsomgeving te Mechelen !!

Onze "Fractie der Hangmatsocialisten" steunt in deze echter dus voluit het socialistisch partijprogramma voor een groot ziekenhuis... Het moet volgens ons nog niet eens zo groot zijn... als 't maar zéér degelijk is & als de partijtop van onze Belgistaanse SP.a er maar kan genieten van de broodnodige palliatieve zorgen die hen ~volgens ons~ drrring-end moeten worden toegediend !!

...& Moet je nog eens wat weten ?!... Onze fractie eist niet eens een plaats op die verkiezingslijsten, zelfs niet tegen betaling !! Echt niet !! We zouden beschaamd zijn !!

C'est la lutte finale vrezen we inderdaad...

Het Socialisme is dood !! Leve onze Belgistaanse Sossen !!

...

24-02-2009 om 00:00 geschreven door Vorser-Raadgever  

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
Categorie:Een uitgesproken "Grr#!!♪♫@||#♫♪☻"-Kitokojungle-Opinie !!



Inhoud blog
  • The brave new world is werkelijkheid...
  • ook interessant
  • Yaz...Yasmine...
  • en contraceptie in Belgistan...
  • Problemen in Frankrijk en USA met bepaalde contraceptiva...
  • ergerlijk 2013!
  • Femmes de Rue iedereen geeft commentaar, wij dus ook
  • De valsche Fransman nog maar eens verslagen...
  • Armoedebestrijding...Geen enkele minister heeft er naar gevraagd...
  • anderhalf miljard euro subsidies weggegooid in zonnepanelen...
  • Deltastichting niet blij....
  • Dag Allemaal vaandeldrager in de Vlaemsche ontvoogdingsstrijd!
  • Leve de tsjeven met hun kerncentrales en Bart Van Rompuy
  • Artistieke vrijheid in Vlaenderen en op de VRT!
  • EUREKA en DRIEWERF HOERA HIPHIP geen slimme meter in huis!
  • Hier zijn we weer !
  • >Dewinter getuigt over de zwanworstaanval op kinderen...
  • De voedselberg van Steven De Geynst
  • Luc Barbé...een heel kleine rehabilitatie...
  • een hoofddekselvergelijking
  • verlof voor de geërgerden
  • de duizendzevenentwintigste generatie Vlamingen kent grote leerachterstand
  • l'oiseau bleu
  • De blijde (weder)intrede van Maeterlinck in Gent en over perzikken met 2 k's
  • Belgie in het nieuws
  • Bernard de pilchard en het idyllisch kustlandschap
  • de levensverwachting van de Duitse armen biedt een oplossing voor de vergrijzing!
  • Hoera, de gestapo is terug...de Grimbergse kliklijn
  • leve de revolutie
  • ARCO, Tsjevenstreken in het kwadraat!
  • een visie op de Russische verkiezingen...
  • Wij hangen graag de propere uit...
  • Filip De Winter verhuist naar Namibië, hoera!
  • den ellentrik als grondstof
  • Black woman : Tu sens la fleur le matin et le poireau le soir. Non merci !
  • energie veroorzaakt vergeetachtigheid
  • bijna weer oorlog in Mesen...een belgenmop..
  • RIP SVETLANA ALILUYEVA...wie haar niet kent zoekt het maar eens op en leest haar boeken...
  • zonnepanelen zien klaar maar ook nazidassen op de VRT
  • Vlaanderen op zijn smalst en de lul van de dag
  • een monument
  • young media summit
  • met het schaamrood op de wangen
  • Spanje in actie tegen privatisering van het onderwijs
  • Er zijn dus toch nog verstandige mensen in Vlaanderen....de SERV
  • occupy Wall Street
  • Alaa Abdel -Fattah
  • ARCO het einde...
  • Tolerante Vlamingen?
  • madam van de dag: Ann Branbergen
  • De Brusselse metroerger dan Afghanistan?
  • Naast Plopsaland bestond er ook Shitland
  • Indaver Beveren ligt in Afrika
  • sluikreclame voor La source des femmes en Jacques Bloch
  • IN MEMORIAM
  • Amerika het donkerste voorbeeld
  • extreem rechts weer springlevend!
  • Le Pen en Israel één front??????
  • een andere stem in het debat...
  • Charlie a beaucoup d'ami(e)s en een nieuwe blog !
  • Oakland general strike
  • La belle plume française concernat Charlie: Le Monde
  • solidariteit met Charlie Hebdo
  • op naar de barricades!
  • een grote madam in de rechtbank !
  • Met zijn allen naar een Europees referendum, wij zijn allemaal Grieken!
  • Freya we love you!
  • gooi onze kerncentrales maar dicht, we steken de kaarsen wel aan...
  • Dexia we zijn één en al oor!
  • Zullen de Fransen wel slagen waar de Belgistanen falen?
  • Colloceer Vermeiren!
  • energie eindelijk een debat?
  • We are all Americans!
  • occupy....Chicago is nog steeds Chicago van Al Capone al heet hij nu Emanuel Rahm
  • de dubbeldemocratie Belgistan en de groene stroomcertificaten, twee verhaaltjes
  • de casino van ARCO en de rest...
  • vroem vroem
  • sjot ze uit hun pluche zetels!
  • Indignados in Brussel een succes!
  • nog een beetje chili...
  • Camila Vallejo komt naar Brussel!
  • Arvelor Mitaal of een mooi voorbeeld van roofkapitalisme
  • Het zijn weer harde tijden...
  • Privépolitie ...hallucinant...hier kan zelfs Hasselt nog een punt aan zuigen!
  • CAMILA VALLEJO een rolmodelleke
  • de duisternis regeert over grote delen van de wereld...
  • Revoilà le LKP deze keer in Mayotte...
  • niet alleen Obama schrijft mooie toespraken in de USA...
  • Lap, het is prijs!
  • de uitspraak van de dag
  • de éénwording tussen Zuid en Noord-apenland komt nabij! En Dexia is er nog!
  • In Brussel draagt nu elk schoolkind een kuisheidsgordel!
  • Maikel Nabil
  • no comment
  • We love Freya!
  • Arm België ...
  • We are seeing change in our world, block by block – city by city.
  • Freya is de slimste!
  • WE WON'T PAY
  • Griekenland en de vrije pers een voorbode voor Europa
  • Tot Maandag
  • mensen komen tot inzicht maar véééééééééééél te laat De dure energie...en onze luciede politici
  • China komt in opstand...tegen de zonnepanelen...tja
  • We gaan naar Amerika...
  • slimme meters en de sprookjes van onze vriend Bart Martens
  • INFRAX en slimme meters een duidelijk standpunt hoera!
  • slimme meters en slimme netten deel 2
  • slimme meters en slimme netten deel 1
  • slimme netten weer zo een indianenverhaal...
  • slimme meters ...de ondertekenaars...
  • de slimme meters...iedereen wordt stilaan slim...
  • Over de doden wel kwaaie woorden : einde van de zaak zuster Gabrielle?
  • koorknaap Javaux wordt schandknaap
  • Humberto Prato en De Wever, alles bij elkaar geklutst geeft een mooie omelet
  • De held wordt uitgewezen....petitie voor Ly Khaly
  • Maanpizza's?
  • voor vandaag volstaat één enkele zin...
  • Ere wie ere toekomt SVEN GATZ
  • Misschien willen de rijken wel ooit wat betalen maar intussen creperen de armen
  • de Duitse bron is gevonden...pure nazipraktijken dus vanwege de Ollandse bloggers en fora..
  • Hollandse nazitaal over Islamitische Duitse Turken en incest
  • Ce lion était beaucoup trop flamand ... Cela ne pouvait plus durer
  • een kleine nostalgische bevlieging over Franse lessen en 14-18
  • AI WEI WEI legt uit
  • IJzerbedevaart????? de wadde?????
  • ALI FARZAT: niet iedereen heeft blijkbaar de zelfde humor...
  • en hier zijn de invalide Walen met hun reactie...
  • N-VA is radio Mille Collines en een bende debielen...
  • Inge en de god van mededogen is Miss Universe
  • Dupont en Dupond in het Nieuwsblad
  • We kunnen hier niet tot 5 tellen...
  • neen tegen onverdraagzaamheid: oproep van de progressieve Islamieten
  • PUKKELPOP 2011
  • Daar is de orde weer...oneerlijke concurrentie in Marcinelle
  • Ollands partnership voor Stalinmuseum?
  • Jean Bricmont schrijft een artikel in Counterpunch
  • Nette mensen berokkenen even veel schade als britse plunderaars
  • meer belastingen graag en chique rellen in Lloret
  • verstandige taal...
  • over raddraaiers, imbecielen, stormrammen, linkse idioten en wijze zotten
  • Niemand heeft het monopolie van de waarheid maar praten helpt!
  • nog meer krapuul nu ook in Chili...
  • de verloren jeugd en andere bevlogen romantiek
  • Lessen uit het verleden? Vergeet het!
  • Plunderaars lusten geen boeken...
  • Daar komt Baudrillard : England's burning en B-H-V-jeugd brandt shoppingcentrum Anderlecht plat...
  • London's burning het lijkt stilaan wel op een kleine genocide...
  • London's burning maar er zijn zo wel een paar oorzaken...
  • London 's burning
  • Justice, not charity! en de ouwe Voltaire is weer springlevend!
  • Egypte en Israël zelfde strijd...
  • Kaka als onderpand
  • 8 augustus 1956 Tutti Cadaveri
  • toiletperen en zonnepanelen, de index zal weer stijgen....onze concurrentiepositie gaat er aan...
  • de slimme kleuter van de buren...
  • de Carapilsproleague steigert, u toch ook?
  • het tolerante olland lijkt wel een nazikamp...
  • Rothschild Boulevard ....
  • Israel en de indignados van Rothschild Boulevard
  • Betaalde sex om je studie te betalen...???
  • Terug naar Blankenberge...
  • Oproep aan Jean-Pierre, Siegfried en Benno
  • Frans Crols een groot-Russisch Vlaemsch-nationalist
  • Gevaarlijke onzin in Vlaanderen...
  • de geest van Jef Cognac is terug!
  • "Bolsjeviek" Dugin en zijn grootse plannen deel 3
  • Veel schoon volk...
  • Tanguy Veys krijgt een mail
  • "Bolsjeviek" Dugin en zijn grootse plannen deel 2
  • aaargh, this is really insane
  • in memoriam de socialistische jongeren van UTOYA
  • "Bolsjeviek" Dugin en zijn grootse plannen deel 1
  • De deltastichting en de bolsjewieken....
  • Stiglitz over Euro en Europa
  • Tekos en Verdinaso +vele leuke vlaamse vrienden deel 5
  • Tekos en Verdinaso +vele leuke vlaamse vrienden deel 4
  • Tekos en Verdinaso +vele leuke vlaamse vrienden deel 3
  • Tekos en Verdinaso +vele leuke vlaamse vrienden deel 2
  • Tekos en Verdinaso +vele leuke vlaamse vrienden deel 1
  • De grote denkers rond TEKOS Van Windekens en Luc Pauwels
  • Tanguy Veys de man die reageert!
  • Wat weten we over Nieuw rechts in Vlaanderen en Tekos? Deel 1
  • Nieuw Rechts Scriptie van Sofie Delporte deel 2
  • VSV wie zijn de leiders? Grinnik grinnik
  • TEKOS of het nieuwe conservatisme in Vlaanderen...een kleine inleiding
  • Tekos of de nieuwe conservatieven van de deltastichting of het vervolg op het Vlaams Syndikaat
  • Daar is de vlaamsche vakbond VSV een zusje van het VNS?
  • Kroll in Le Soir ter gelegenheid van 11 juli...schitterend
  • dens sos geklopt door Groen op links...
  • De rooie toekomst wenkt!
  • Bart non en het olijke duo
  • verboden te denken in Belgistan
  • Moderne slavernij in Flamanville eindelijk aangeklaagd door politici
  • Talibanfeministe Naomi Wolf over porno en mannen
  • Het diruponotaatje en wat commentaar bij artikel 60 en asiel
  • Daar zijn de eerste ronkende verklaringen op de diruponota
  • Natie en volk laat Gilbert de Tour winnen astamblief...
  • wat cijfertjes over jeugdwerkloosheid...
  • Jeugdwerkloosheid...we moeten er toch maar eens over praten
    Zoeken in blog

    Laatste commentaren
  • What is complicated? (Jill Hopkins)
        op Deltastichting niet blij....
  • Re: (Gigi)
        op soms zijn ook je medestanders een bende idioten
  • Re: (Riz)
        op de intellectuele superioriteit der franstaligen en een vakantietrip naar Sarkoland
  • Foto

    Le seul site qui n'a pas une culture très ancienne des vraies valeurs Flamandes
    Archief per week
  • 31/12-06/01 2013
  • 30/07-05/08 2012
  • 25/06-01/07 2012
  • 18/06-24/06 2012
  • 11/06-17/06 2012
  • 02/01-08/01 2012
  • 19/12-25/12 2011
  • 12/12-18/12 2011
  • 05/12-11/12 2011
  • 28/11-04/12 2011
  • 21/11-27/11 2011
  • 14/11-20/11 2011
  • 07/11-13/11 2011
  • 31/10-06/11 2011
  • 24/10-30/10 2011
  • 17/10-23/10 2011
  • 10/10-16/10 2011
  • 03/10-09/10 2011
  • 26/09-02/10 2011
  • 19/09-25/09 2011
  • 12/09-18/09 2011
  • 05/09-11/09 2011
  • 29/08-04/09 2011
  • 22/08-28/08 2011
  • 15/08-21/08 2011
  • 08/08-14/08 2011
  • 01/08-07/08 2011
  • 25/07-31/07 2011
  • 18/07-24/07 2011
  • 11/07-17/07 2011
  • 04/07-10/07 2011
  • 27/06-03/07 2011
  • 20/06-26/06 2011
  • 13/06-19/06 2011
  • 06/12-12/12 2010
  • 29/11-05/12 2010
  • 15/11-21/11 2010
  • 08/11-14/11 2010
  • 01/11-07/11 2010
  • 25/10-31/10 2010
  • 18/10-24/10 2010
  • 11/10-17/10 2010
  • 04/10-10/10 2010
  • 27/09-03/10 2010
  • 20/09-26/09 2010
  • 13/09-19/09 2010
  • 06/09-12/09 2010
  • 30/08-05/09 2010
  • 23/08-29/08 2010
  • 16/08-22/08 2010
  • 09/08-15/08 2010
  • 02/08-08/08 2010
  • 26/07-01/08 2010
  • 19/07-25/07 2010
  • 12/07-18/07 2010
  • 05/07-11/07 2010
  • 28/06-04/07 2010
  • 21/06-27/06 2010
  • 14/06-20/06 2010
  • 07/06-13/06 2010
  • 31/05-06/06 2010
  • 24/05-30/05 2010
  • 17/05-23/05 2010
  • 10/05-16/05 2010
  • 03/05-09/05 2010
  • 26/04-02/05 2010
  • 19/04-25/04 2010
  • 12/04-18/04 2010
  • 05/04-11/04 2010
  • 29/03-04/04 2010
  • 22/03-28/03 2010
  • 15/03-21/03 2010
  • 08/03-14/03 2010
  • 01/03-07/03 2010
  • 22/02-28/02 2010
  • 15/02-21/02 2010
  • 08/02-14/02 2010
  • 01/02-07/02 2010
  • 25/01-31/01 2010
  • 18/01-24/01 2010
  • 11/01-17/01 2010
  • 04/01-10/01 2010
  • 28/12-03/01 2016
  • 21/12-27/12 2009
  • 14/12-20/12 2009
  • 07/12-13/12 2009
  • 30/11-06/12 2009
  • 23/11-29/11 2009
  • 16/11-22/11 2009
  • 09/11-15/11 2009
  • 02/11-08/11 2009
  • 26/10-01/11 2009
  • 19/10-25/10 2009
  • 12/10-18/10 2009
  • 05/10-11/10 2009
  • 28/09-04/10 2009
  • 21/09-27/09 2009
  • 14/09-20/09 2009
  • 07/09-13/09 2009
  • 31/08-06/09 2009
  • 24/08-30/08 2009
  • 20/07-26/07 2009
  • 13/07-19/07 2009
  • 06/07-12/07 2009
  • 29/06-05/07 2009
  • 22/06-28/06 2009
  • 15/06-21/06 2009
  • 08/06-14/06 2009
  • 01/06-07/06 2009
  • 25/05-31/05 2009
  • 18/05-24/05 2009
  • 11/05-17/05 2009
  • 04/05-10/05 2009
  • 20/04-26/04 2009
  • 13/04-19/04 2009
  • 06/04-12/04 2009
  • 30/03-05/04 2009
  • 23/03-29/03 2009
  • 16/03-22/03 2009
  • 09/03-15/03 2009
  • 02/03-08/03 2009
  • 23/02-01/03 2009
  • 16/02-22/02 2009
  • 09/02-15/02 2009
  • 02/02-08/02 2009
  • 26/01-01/02 2009
  • 19/01-25/01 2009
  • 12/01-18/01 2009
  • 05/01-11/01 2009
  • 29/12-04/01 2009
  • 22/12-28/12 2008
  • 15/12-21/12 2008
  • 08/12-14/12 2008
  • 01/12-07/12 2008
  • 24/11-30/11 2008
  • 17/11-23/11 2008
  • 10/11-16/11 2008
  • 03/11-09/11 2008
  • 27/10-02/11 2008
  • 20/10-26/10 2008
  • 13/10-19/10 2008
  • 06/10-12/10 2008
  • 29/09-05/10 2008
  • 22/09-28/09 2008
  • 15/09-21/09 2008
  • 08/09-14/09 2008
  • 01/09-07/09 2008
  • 25/08-31/08 2008
  • 18/08-24/08 2008
  • 11/08-17/08 2008
  • 04/08-10/08 2008
  • 28/07-03/08 2008
  • 21/07-27/07 2008
  • 14/07-20/07 2008
  • 07/07-13/07 2008
  • 30/06-06/07 2008
  • 23/06-29/06 2008
  • 16/06-22/06 2008
  • 09/06-15/06 2008
  • 02/06-08/06 2008
  • 26/05-01/06 2008
  • 19/05-25/05 2008
  • 12/05-18/05 2008
  • 05/05-11/05 2008
  • 28/04-04/05 2008
  • 21/04-27/04 2008
  • 14/04-20/04 2008
  • 07/04-13/04 2008
  • 31/03-06/04 2008
  • 24/03-30/03 2008
  • 17/03-23/03 2008
  • 10/03-16/03 2008
  • 03/03-09/03 2008
  • 25/02-02/03 2008
  • 18/02-24/02 2008
  • 11/02-17/02 2008
  • 04/02-10/02 2008
  • 28/01-03/02 2008
  • 21/01-27/01 2008

    Andere URL'zz van ons...
  • Gastenboek
  • Beginselverklaring
  • Mission Statement
  • Onze AO-POSTERS
  • De Schijtoptant

  • Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek. Het is altijd leuk om eens iets van een ander te lezen.


    Blog als favoriet !

    onze ideologische onderbouw
  • WOII Fascisme
  • Spinoza door Etienne Vermeersch
  • Susse van den Ende
  • subversiviteit en situationisme
  • scepticisme en Jean Bricmont en Sokal
  • de grote roerganger en marxbrother 1

  • Buitenlandse voorbeelden om binnenlands na te volgen
  • ressacs Frankrijk
  • Amerika's beste gazet
  • een jonge vriend uit Latijns-Amerika met stamboom
  • bellaciao Frankrijk
  • Teacher dude Griekenland
  • LKP en UGTG Guadeloupe
  • The Huffington Post USA
  • Haaretz Israel
  • Human rights watch
  • IJsland in crisis

    Onze Esthetishe Bovenbouw
  • Bob De Groof
  • Baudouin Breïker
  • Le dernier cri Frankrijk
  • Art brut en aanverwanten
  • De mededeler en Quelle Horreur Olland
  • Schone Vlaemsche Poëzie
  • Muziek en kleinkunst comme on aime
  • @-C-ART-dzz-Offizz

  • Symphatieke blogs van over de taalgrens en Brussel en wijde omgeving
  • Richard III Duc de Gloucester
  • Brussel voor serieuse mensen
  • Taalhistorisch Brussel
  • afrikaanse madammen

  • LINK-swap
  • http://weblog.startpagina.be
  • http://weblog.startpagina.nl/
  • http://weblog.startkabel.nl/
  • http://weblogger.startbewijs.nl/
  • http://besteblogs.eigenstart.nl/

  • Een interessant adres?





    www.desesperado.be

    View blog top tags


    View blog authority




    Pagerankkeyword ranking search engine

    TECHNORATI
    PROFILE




    DOSSIER ENERGIE-DEBAT
  • BLOGBERICHT
    van PART I t.e.m XIII
  • PDF-DOCUMENT
    van PART I t.e.m XIII


  • Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Bloggen.be, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!