~ Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke Randdebiliteit ~
~ HÉT "progressief" Orgaan Der "Hangmatsocialisten" ~ Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke & Politieke Randdebiliteit
04-01-2012
De voedselberg van Steven De Geynst
Vandaag zullen we het nog maar eens hebben over de enorme voedselberg die wordt weggegooid door supermarkten en andere instellingen terwijl er miljoenen mensen van honger kreperen en en er honderdduizenden ook hier in de armoede sukkelen. We laten ook de vrij bekende Anja Hermans aan het woord die in een niet zo heel ver verleden wel meer in het nieuws kwam rond o.a. dierenrechten. Maar Anja heeft wel iets te vertellen en we willen dat toch wel benadrukken...Maar eerst wat meer over onze nieuwe antiheld namelijk Steven De Geynst. Helaas waren we net te laat om de steunactie van 3 januari te steunen. We hebben eveneens begrip voor sommige argumenten over voedselhygiëne vanwege de rechter maar we vinden dat Steven De Geynst wel de publieke opinie aanspreekt over een probleem dat erg zware maatschappelijke gevolgen heeft. De rechtbank zou best ook daar rekening mee houden ipv zijn zogenaamd crimineel verleden op te rakelen en in de pers rond te strooien. Iemand heeft hier in Belgistan toch nog het recht om zijn leven te beteren en uitspraken over moderne Robin Hoods door openbare aanklagers horen niet thuis in een democratische rechtspraak. Het openbaar maken van iemands gerchtelijk dossier evenmin tenzij tijdens processen overernstige criminele feiten maar zeker niet wanneer het gaat over het "stelen" van een zakje muffins uit een vuilbak. Ik wil de openbare aanklager nog wel eens zien die alle daklozen zal veroordelen die in de vuilbakken scharrelen. Toch nog een pluim voor de uitbater die zich geen burgerlijke partij stelde ondanks zijn gekwetste duim en die waarschijnlijk onder druk werd gezet door zijn hogere directie om zijn eerder stilzwijgende afspraken in te trekken. We kennen wel nog zulke gevallen die door hun eigen directies op het matje werden en worden geroepen en tenslotte moeten deze uitbaters of verantwoordelijken ook hun jobje trachten te houden. Waarvoor dus alle begrip...
Muffin-man Steven De Geynst voor Hof van Beroep te Gent.
Steven De Geynst werd op 22 maart 2010 aangehouden toen hij 2 zakken "misbakken" muffins probeerde te "ontvreemden" uit een open afvalcontainer op een open parking. Op 6 april kwam de zaak voor en op 4 mei 2011 werd hij veroordeeld tot 6 maanden met uitstel van een periode van 3 jaar. Uiteraard tekende hij hiertegen beroep aan.
Op vrijdag 23 december kreeg hij bericht van justitie; op de allerlaatste dag dat dit kon. En wat stond in dat bericht? Dat de zaak zou voorkomen op 3 januari, een grote week later en met 2 feestdagen ertussenin.
Dit bemoeilijkt de mobilisatie, en dat is uiteraard geen toeval. Maar moeilijk gaat ook...
STEUN Steven in zijn beroep op 3 januari om 13u30 aan het Hof van Beroep te Gent (Koophandelsplein 23)
Neem deel aan de geweldloze OPTOCHT ernaartoe, verzamelplaats op de Korenmarkt voor de Sint-Niklaaskerk om 11u30.We zullen onderweg ook "misbakken" muffins verkopen tegen een vrije bijdrage, om Steven te steunen in de gerechtskosten.
Daarvoor kunnen we ook alle mogelijke hulp gebruiken... MISBAK zelf ook muffins (qua vorm...) Zorg wel dat ze een beetje lekker zijn en breng ze mee. Zakjes worden voorzien.
Financiële STEUN is ook meer dan welkom (gerechtskosten) via 363049135691
De steunactie van 03 januari voor Steven op Facebook:Hier
Hieronder het verhaal van de arrestatie en het vonnis: (DWM, 4 mei):
Ongeveer 10 jaar skipte Steven De Geynst al. Hij snuffelde in de afvalcontainers van diverse supermarkten en nam daar nog perfect eetbare voeding uit. Veelal was die afgeschreven wegens een overschreden vervaldatum of omdat de verpakkingen er niet meer presentabel uitzagen om nog te verkopen (scheurtje, deuk).
De Geynst deelde deze voeding uit, een gebaar om de medemens in nood te helpen, of kookte er mee in de volkskeukens. Vorig jaar op 22 maart werd De Geynst echter gearresteerd in Rupelmonde, ondanks het feit dat hij met de eigenaar van de bewuste GB-supermarkt een soort afspraak had, zij het met een nogal knipperlicht-factor.
De Geynst werd overrompeld door de uitbater en enkele personeelsleden. Tijdens het duw-en-trek-werk dat daarop volgde - omdat men zijn fiets wou afnemen - geraakte de uitbater gewond aan zijn hand door de vallende fiets. De uitbater stelde zich echter géén burgerlijke partij.
Woensdag hoopte iedereen op een terechte vrijspraak, "aangezien er geen sprake kan zijn van diefstal, wanneer iemand er afstand van doet door de producten in de afvalcontainer te gooien", zei meester Scheerlinck, de advocaat van De Geynst.
De rechtbank zag dit echter anders. De Dendermondse rechter oordeelde dat "ondanks het nobele doel (het uitdelen van de voeding) dit geen afbreuk doet aan het misdrijf".
Voorts verwoordde de rechter het uitdelen van de voeding als een "risico voor de volksgezondheid" en tilde de rechtbank zwaar aan het feit dat de duim van de zaakvoerder gewond raakte.
De Geynst kreeg in plaats van de verhoopte vrijspraak een straf van 6 maanden met uitstel (ja, u leest het goed) voor een periode van 3 jaar!
Deze veroordeling is onaanvaardbaar. Dit is geen rechtspraak, maar kromspraak. Steven De Geynst gaat beroep aantekenen, waardoor de zaak voor het Hof van Beroep in Gent zal voorkomen. Eens de datum gekend is, zullen sympathisanten daar verzamelen blazen.
Omdat gerechterlijke procedures geld kosten, kan iedereen vrijblijvend een donatie overmaken op volgend rekeningnummer: 363049135691.
GENT - Voor het Gentse hof van beroep heeft het openbaar ministerie gevraagd om de straf die Steven De Geynst kreeg voor het stelen van muffins uit een afvalcontainer, te bevestigen. 'De actie was provocatie, hij probeert zich eruit te praten als een moderne Robin Hood', klinkt het.
De 51-jarige De Geynst uit Temse, die meer bekendheid geniet onder zijn bijnaam 'muffinman', werd vorig jaar veroordeeld tot zes maanden celstraf met uitstel voor diefstal. Hij had twee zakken muffins, waarvan de houdbaarheidsdatum was overschreden, uit een afvalcontainer bij een supermarkt gehaald.
Voor het Gentse hof van beroep heeft het openbaar ministerie dinsdagnamiddag de bevestiging gevraagd van zijn straf. 'Dit is geen moderne Robin Hood die steelt van de rijken en aan de armen geeft. De actie was provocatie', zei de openbare aanklager, die aanhaalde dat de man al veroordeeld werd voor drugs, afzetterij, vernielingen en slagen en verwondingen.
De openbare aanklager verzet zich tegen de redenering dat de muffins niemand meer toebehoorden. 'De houdbaarheidsdatum van de muffins was overschreden en de uitbater moet ze volgens het afvalstoffendecreet verwijderen. Hij was er nog verantwoordelijk voor en ze waren zijn eigendom nog.'
'Gevaar voor de maatschappij'
'De actie van de man was provocatie, zo blijkt ook uit zijn verklaringen in de pers', klonk het nog. 'De Geynst stelde dat hij zou blijven gaan tot er iets gebeurde en gebruikte geweld om zich te verzetten. Hij probeert zich eruit te praten als een moderne Robin Hood.'
Het OM vraagt de bevestiging van de celstraf. 'De beklaagde was te kwader trouw en nam de muffins weg om ze door anderen te laten consumeren. Het betekent een gevaar voor de maatschappij door ze te verspreiden naar mensen die niet weten waar ze vandaan komen.'
'De beklaagde heeft bedenkingen bij het systeem van de houdbaarheidsdatum, maar waar haalt hij zijn autoriteit? Een ernstige voedselbank zou de muffins niet aanvaarden. Als de man vrijgesproken wordt, kan iedereen vuilniscontainers en afvalzakken doorzoeken en alles gewoon meenemen. Wie is er dan verantwoordelijk voor de verspreiding van producten met gevaren voor de volksgezondheid?'
Betoging in Gent
De Geynst heeft tijdens de zitting vanmiddag zijn vrijspraak gevraagd. 'Er was geen diefstal omdat de zaakvoerder van de GB de goederen in de container had achtergelaten. De muffins behoorden dus niemand meer toe. Mijn cliënt was van plan ze gratis aan de Voedselbank te geven. Er was geen misdrijf en geen bedrieglijk element in zijn hoofde', pleitte zijn advocaat Frank Scheerlinck.
Op 22 maart 2010 had De Geynst twee zakken muffins uit een afvalcontainer op een parkeerterrein aan een vestiging van supermarkt GB in Rupelmonde gehaald. Hij wou daarna wegfietsen, maar werd tegengehouden door het personeel van het warenhuis.
De politie kwam ter plaatse en de man werd opgepakt. Hij werd gedagvaard voor diefstal met geweld, omdat hij zich had verzet tegen het supermarktpersoneel.
In het centrum van Gent namen dinsdag een honderdtal mensen deel aan een optocht om steun te betuigen aan de 'muffinman'. Ze stapten van de Korenmarkt door de binnenstad naar het gerechtsgebouw aan het Koophandelsplein. De manifestanten verzetten zich tegen voedselverspilling en scandeerden slogans als 'Waar is uw geweten? Muffins kan je eten' en 'Geen straf voor Steven'.
Een reportage over de regelrechte opzettelijke verspilling van voeding in onze consumptiemaatschappij.
Voedsel. Van de 150.000 à 200.000 jaar dat er moderne mensen (Homo sapiens) leven op deze planeet, hebben ze de langste tijd hiervan geleefd als jager-verzamelaars. Homo sapiens verspreidde zich uit Afrika over de rest van de wereld tussen 120.000 en 60.000 jaar geleden. Meer dan 90% van de tijd dat de moderne mens bestaat, leefde hij in kleine groepen jager-verzamelaars. Een leven als jager-verzamelaar stond in het teken van overleven. Door op pad te gaan voor het verzamelen van eetbare wilde planten en het jagen op dieren, zorgden zij elke dag weer voor voldoende voedsel. De jager-verzamelaars hadden meestal geen vaste verblijfsplaats, maar trokken rond in kleine groepen (doorgaans 20-50 personen), als nomaden, op zoek naar nieuwe gebieden waar genoeg voedsel te vinden was. De omgang met voedsel kan je dan ook de grondslag voor ons 'mens-zijn' noemen.1 van de eerste thema's ,zoals taal , structuur en hiërarchie draaide immers rond voedsel , zodoende ook het het samenhorigheidsgevoel. De bizonjacht van de latere Sioux-Indianen is hier e 1 voorbeeld van:
Bizons werden voor veel doeleinden gebruikt. Het belangrijkste was natuurlijk het eten. Een gedeelte van het vlees, de inwendige organen en het beenmerg werd meteen gegeten, en het bloed werd gedronken. Het vlees wat over was werd in reepjes gesneden en gedroogd (in de zon) of gerookt. De huiden werden gebruikt voor kleding, tenten en dekens. Bizonhuid was erg geschikt om schoeisel van te maken. De mest diende als brandstof, want brandhout was erg schaars. Het vet was voor de lampen. Uit de hoorns, hoeven en botten werden lepels gesneden. Uit de botten werden ook gereedschap en speelgoed gemaakt. Van de magen werden kookpotten gemaakt en van de hoeven rammelaars en lijm. De blaas kon gebruikt worden als waterzak.Een goede jacht van 1 dag kon een hele stam een heel jaar in leven houden.
Vandaag de dag, in onze huidige leefwereld zijn we in onze Westerse leefgewoonten voeding als de normaalste zaak van de wereld gaan ervaren. We zijn rotverwend. Supermarkten puilen uit van de voedingswaren en gevoed door (mis)leidende reclame en een overaanbod van producten spelen we in de kaart van grote bedrijven en multinationals. Een cirkel van kopen en consumeren. Wat er achter de schermen gebeurd van de grootschalige voedingsindustrie,daar liggen de meesten niet van wakker. Alhoewel?,....Containeren is een alternatief aan het worden, een levenswijze om de verspilling van voedsel aan de kaak te stellen en tevens uw naaste medemens te helpen.
"Skipper" Steven De Geynst.
In Rupelmonde,een gezellig dorp gelegen aan de Schelde achter Kruibeke en Bazel en tussen Temse woont "skipper" Steven de Geynst. Al 10 jaar lang "skipt" of "containert"of "dumpsterdived" Steven. Eerst op de Antwerpse vroegmarkt waar hij groenten ging ophalen die anders letterlijk worden weggegooid wegens zogenaamd "niet meer verkoopbaar",maar anderzijds houdt "skippen" of "containeren", "dumpsterdiving "of "freeganism" ook letterlijk in: Fiets naar een supermarkt ,zoek de afvalcontainer,spring erin en ontdek een onthutsende en verbijsterende schattentocht naar voeding die op de afvalberg beland wegens "afgeschreven". De realiteit is echter dat er met deze "afgeschreven" voeding helemaal niets mis is.
Dwang voedingsindustrie.
Tegenwoordig laten wij ons echter leidden door de voedingsindustrie. We worden verkleuterd. Er is de zegswijze: Je bent wat je eet maar vrij vertaald is het hedendaags meer dat we ons mens-zijn hebben verloren. Mensen herkennen hun voedsel niet meer. Regels opvolgen is de norm! Door een steeds breder wordend aanbod van voedingsmiddelen probeert de voedingsindustrie de contrôle te behouden en leggen zijn ons met dwang op om aan te nemen wat goed en slecht voor ons is. Een vorm van deze grootschalige manipulatie door de voedingsindustrie is het om ons oren smijten van vervaldatums op alle verpakkingen , van de kaas in het koelvak tot groentenconserven of de boter en de yoghurt op de zuivelafdeling en deze 'trend' zet zich ook door tot in de diepvriesvakken.
Steven:Grootwarenhuizen trekken de manipulatie nog verder door door gebruik te maken van reclame die het kapitalisme verder ondersteund. Ze spelen in op ons gevoel ,misbruik makend van een begrip uit de sociologie,door middel van het aanpraten van een erkennings -en beloningssysteem om erbij te horen.Kijk maar eens naar de verschillende reclamespots waar producten worden aanbevolen onder het mom: Dit heb jij verdiend.Als je dit nu koopt, dan hoor je bij de groep.
Duiken we de supermarkt in, dan zijn we al zo gebrainwasht dat onze stoppen tilt slaan bij het zien van een Danone-yoghurtje dat één dag over tijd is. Een dag over tijd! Dan moet het al wel slecht zijn! De realiteit is echter dat zo'n yoghurtje helemaal niet slecht is, zelfs niet na tien dagen 'overtijd' maar dat dit alles met het 'uitzicht' te maken heeft. Het enige wat er gebeurd met zo'n yoghurtje dat 'over tijd' is ,is dat er bovenaan er zich een groter laagje vocht ontwikkeld,water. Maar voor een bedrijf als Danone kan dit absoluut niet. Gevolg: weggooien die handel!.
We duiken 1 van Stevens koelkasten in,...deze zitten letterlijk vól. Gaandeweg van broodbeleg, boter, drinkyoghurt,deegwaren met vulling, sausjes, enz,...Daarnaast is er ook nog een kast. Deze zit vol met nóg meer sausjes, chocolade en groenteconserven. Het valt op dat bijna alles dure merkproducten zijn.
Steven: Allemaal van uit de container van een grootwarenhuis hier in Rupelmonde. Ik schat dat hetgeen ik hier momenteel in huis heb van weggesmeten voeding op ongeveer een 600 euro komt. Het is werkelijk onvoorstelbaar wat er allemaal wordt weggegooid. Mijn honden bv. hebben afgelopen kerst-en nieuwjaarsperiode hazenrug en foie- gras gegeten. Terwijl er bij de productie van foie- gras heel wat dierenleed gepaard gaat, vis ik de ongeopende verpakkingen bij de vleet uit de container,1 dag overtijd. Een ander voorbeeld is de dure Illy koffie. Hele paletten worden weggegooid, omdat 1 blik van het palet geblutst is. Dit afschrijven van voeding is voor de grootwarenhuizen boekhoudkundig interessanter dan arbeiders inzetten. De grootwarenhuizen zien hun afgeschreven voeding immers toch terug onder de noemer van schade.Het grootwarenhuis verliest er dus niets aan, sterker nog, ze maken profijt.
Ik deel hetgeen ik vindt in de container ook uit aan andere mensen. Enkele jaren geleden kookte ik van al de afgeschreven voeding in de volxkeuken van het Nief Badhuis in Antwerpen. Ik heb nooit, maar dan ook nooit een klacht gehad van iemand die ziek geworden is van de etenswaren die uit de container komen. Het zit allemaal in ons hoofd,zoals reeds eerder gezegd, gebrainwasht door de voedingsindustrie.
Sommige mensen zijn echter ook niet content met hetgeen ik aanbied uit de container, ze zijn zelfs in hun gat gebeten. Voedsel dat afkomstig is uit een afvalcontainer past blijkbaar niet bij hun status , het past niet in het plaatje,...
Steven pakt een smeerkaas uit de koelkast van St. Moret. »Vervallen » op datum van 18 augustus 2009.Als ik er van proef blijkt dat de smeerkaas smaakt naar,..smeerkaas,totaal niets mis mee! Steven:"Te zeggen dat in België het armoedecijfer geschat wordt op zo'n anderhalf miljoen mensen of zo'n 14,7% van de bevolking. Mensen die dikwijls aangewezen zijn op de voedselbank. Naar mijn mening zouden àlle grootwarenhuizen in eerste plaats beter hun naderende 'vervaldatum' voedingswaren moten aanbieden an de voedselbanken en hetgeen men niet kwijtraakt , dàn pas effectief als afschrijven. De containers op de parkings van de grootwarenhuizen zouden volgens mij dan overbodig worden. Bovendien mag droge voeding weggegeven worden, het mag niet verkocht worden.
In een plaatselijke kruidenierswinkel hier staat een winkelkarretje met voedingswaren die « over tijd » zijn,diegenen die daar hun inkopen komen doen mogen aan de kassa gratis één product droge voeding meenemen. Als het daar kan, waarom dan niet in de grootwarenhuizen?" We gaan naar Stevens 2 de koelkast die eveneens propvol zit.Sausjes, broodbeleg, frisdrank,je houdt het niet voor mogelijk. Steven opent een pakje abdijkaas,vervaldatum:20 januari 2010.De kaas staat afgeprijsd aan 50%,snelverkoop aan de kassa. De kaas belandde echter toch in de container,..
Contradictorisch is dan wel dat de meeste mensen het de normaalste zaak van de wereld vinden om schimmelkaas te eten. Kaas wordt gepasteuriseerd,(verhitten bij 60°C-90°C) hierbij worden al heel wat bacteriën gedood. Bij blauwaderkazen oftewel inwendig geschimmelde kazen wordt de korst doorboord en wordt de kaas inwendig besmet met een bacterie ,zodat deze zich vanbinnen in de kaas kan ontwikkelen. Maar daar zijn de mensen dan weer niét vis van. Omdat het algemeen aanvaard is. Het past wél in het plaatje. We staan echter ook totaal niet meer stil van wàt er nu juist eigenlijk in onze voeding zit.
*Allerhande vermeldingen worden op verpakkingen wel weergegeven, maar wat houden die nu eigenlijk in?
* (zie bijlage helamaal onderaan :Globalisering en de Codex Alimentarius.
Zelf de container in!
Steven stelde me 3 jaar geleden al voor om mee een kijkje naar de container te komen nemen van het grootwarenhuis dat er voor zorgt dat hij quasi nooit geen inkopen hoeft te doen. Hij mag hier containeren en heeft van de zaakverantwoordelijke daaromtrent ook een mondelinge afspraak. Hup, de fiets op , fototoestel 'in de aanslag'...
De schattenjacht van 3 jaar geleden (18 augustus 2007)ligt me nog vers in het geheugen,...Wat er toen allemaal uit het afval naar boven kwam!
Worteltjes,weggegooid omdat het loof (datgene dat wij dus niet opeten)slap hing.
Kalfworsten,2 dagen vóór de vervaldatum weggesmeten (reden onbekend).
Benecol -drankjes, 2 dagen 'vervallen'.
Kalkoenfilets ,3 dagen 'vervallen'.
Peterselie,komkommers,druiven en tomaten(was niets mis mee, maar toch in de container beland).
Drinkyoghurtjes,massa's kaas, en koffie (reden waarom dit in de container belandde,onbekend).
Vanillevla , tagliatelle en perziken.(Ook hier weer niet duidelijk waarom weggesmeten).
Steven:Het tart inderdaad alle verbeelding,...Nu zal je je misschien afvragen of het personeel van dit grootwarenhuis zélf niet af en toe de container induikt, óf afgeschreven voeding mee naar huis neemt? Niets van dat alles,...Ze bekijken me alsof ik een armoezaaier ben, alsof ik in extreme armoede leef. En sommigen denken dat ik die voeding doorverkoop,dat ik er profijt zou uit maken, terwijl ik het gewoon gratis weggeef, mijn medemens help, maar voor velen is dat begrip onbekend.
Het heeft ook te maken met angst,...angst voor het onbekende of de andere.Of de angst dat ik door die 'vervallen' voeding anderen zou ziek maken,..
Gearresteerd wegens het stelen van weggegooid voedsel.
Steven heeft uitgebreid kunnen aantonen hoe er werkelijk met onze voeding gesmosd wordt. Enkele weken geleden kreeg ik een telefoontje van hem. Hij werd met veel machtsvertoon gearresteerd op maandag 22 maart 2010 en voor een tiental uur vastgehouden in het politiekantoor van St. Niklaas. Zijn misdaad: het nemen van twee zakken 'misbakte' muffins.
Steven: Toen ik die bewuste maandag met mijn bakfiets wou gaan containeren lag de zaakvoerder blijkbaar op de loer. Ik had net wat zitten zoeken in de container toen deze naar buiten kwam gestormd en mijn fiets vasthield bij het stuur,zodat ik niet meer wegkon. Hij riep er ook al zijn aanwezig personeel bij. Door een stuk of zes, zeven personen werd ik vastgehouden. De zaakvoerder riep per gsm ondertussen de politie op. Deze kamen met gierende banden naar de plaats van het misdrijf .Twee zwaantjes, twee politiecombi's én een ambulance was er gevorderd. Ik werd in de boeien geslagen en naar St. Niklaas overgebracht.
Vanwaar de plotselinge omslag bij de zaakvoerder blijft me een raadsel. Op het politiekantoor kon ik het telefoongesprek van een vrouwelijke politieagente en de onderzoeksrechter volgen. De onderzoeksrechter vroeg wàt ik uit de container had meegenomen, of de container afgesloten was én of die container zich op een afgesloten parking bevond. Toen de agente daarop negatief antwoordde, zei de onderzoeksrechter dat het dan wel moeilijk ging worden om me vast te houden, aangezien het dus eigenlijk voeding betrof die al weggesmeten was. Omdat de container 's anderdaags om 07:00uur werd opgehaald zei de onderzoeksrechter uiteindelijk dan maar om me tot 's morgens vast te houden, zodat ik zeker niet kon terugkeren. De ambulance was gevorderd omdat de zaakvoerder een kras op zijn hand had opgelopen toen die mij wilde tegenhouden..
Dit relaas doet terugdenken aan de arrestatie van 'Ollie' op 25 februari van dit jaar. Ollie maakte deel uit van de groep bezetters van het Lappersfortbos, Hij werd aangehouden nadat hij in de afvalcontainer van de Delhaize in Assebroek gezocht had naar weggegooid voedsel met overschreden vervaldatum. Hij werd beschuldigd van diefstal en inbraak. Het feit dat hij zijn identiteit niet wou vrijgeven werd door de aanklager bovendien geïnterpreteerd als arrogantie tegen het rechtssysteem.Ollie's aanhouding werd op 03 maart voor nog eens 28 dagen verlengd . Men achtte toen zijn gevangenschap noodzakelijk om verder onderzoek te kunnen doen naar gelijkaardige feiten die hij al dan niet "in bende" zou gepleegd hebben. Totaal absurd!
Kan de consument nog iets beginnen?
Jazeker!Wij,de consumenten kunnen wel degelijk invloed uitoefenen. We moeten er ons dan wel van bewust worden dat wij die macht hebben. Skippers / freeganismers / containereraars en dumpsterdivers,ga en vermenigvuldig je!
Voor diegenen die nog meer willen weten over globalisering en de Codex Alimentarius,E-nummers en transportkilometers,:
Globalisering en de Codex Alimentarius. *
Diegenen die bepalen voor ons wat goed en wat slecht is en die onze regeltjes voorschrijven zijn vooral de G8,de WTO (Wereldhandelsorganisatie) en het IMF.Sinds enkele jaren komen deze organisaties regelmatig terecht negatief in het nieuws. De G8, WTO en het IMF stimuleren onder andere concurrentie tussen werknemers, het opdrijven van medicijnprijzen,het kappen van oerbossen,genetische manipulatie en monocultuur landbouw waardoor landbouwgronden op grote schaal uitgeput raken en de biodiversiteit ernstig wordt bedreigd,en de groei van de kapitalistische economie waarin geen ruimte is voor duurzaamheid of verantwoordelijkheid. De G8, WTO en het IMF ontkennen namelijk hun aandeel in:armoede en hongersnood wereldwijd,het uitgeput raken van grondstoffen zoals olie.,het uitbuiten van werknemers in arme landen en kinderarbeid,de schuldenproblematiek van alle ontwikkelingslanden en klimaatverandering, o.a. door subsidies op vervuilende industrie.
De Codex Alimentarius is de belangrijkste internationale instelling die voorstellen doet aan en wordt geraadpleegd door de directeuren-generaal van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) en de Voedsel- en landbouworganisatie van de Verenigde Naties (FAO) met betrekking tot zaken omtrent het gezamenlijke FAO/WHO voedselnormenprogramma. De Commissie werd in 1963 opgezet en de belangrijkste doelstellingen zijn in de procedurele handleiding uiteengezet als: het beschermen van de gezondheid van consumenten; het zeker stellen van eerlijke praktijken in de voedselhandel; en het bevorderen van de coördinatie van alle werkzaamheden op het gebied van voedselnormen, dat door internationale gouvernementele en niet gouvernementele organisaties uitgevoerd wordt. Helaas echter,beschermen de organisaties van Codex de gezondheid van consumenten niet en is de internationale voedselhandel allesbehalve eerlijk. Hoewel het aannemen van de verschillende door Codex ontwikkelde normen en richtlijnen door elk land in theorie optioneel is, heeft de komst van de Wereldhandelsorganisatie (WTO) op 1 januari 1995 de internationale status van deze normen en richtlijnen wezenlijk veranderd, in de zin dat de WTO ze tegenwoordig steeds meer als maatstaf gebruikt bij de arbitrage van internationale handelsgeschillen met betrekking tot voedsel. Het gevaar om betrokken te raken bij een geschil en te verliezen maakt het aannemen van de normen en richtlijnen van Codex dus min of meer verplicht, in die zin dat lidstaten van de WTO weinig anders kunnen doen dan zich erbij aan te sluiten. Aangezien er momenteel in totaal zijn en dat er nu Codex-normen of richtlijnen bestaan voor elk voedsel dat een naam heeft, betekent dit dat de activiteiten van Codex nu een directe invloed uitoefenen op het overgrote merendeel van de wereldbevolking.
Codex heeft de laatste jaren steeds meer aandacht besteed aan biologisch voedsel, en het wordt steeds duidelijker dat het Codex Comité voor voedseletikettering probeert om internationale normen voor biologisch voedsel te verzwakken om het gebruik mogelijk te maken van stoffen zoals zwaveldioxide, wat bij sommige mensen allergische reacties veroorzaakt; natriumnitriet en natriumnitraat, die mogelijk kankerverwekkend zijn en geïmpliceerd zijn bij hyperactiviteit bij kinderen; en Carrageenan, waarvan is aangetoond dat het geassocieerd is met de vorming van zweren en kankertumoren in het darmkanaal. Erger nog, de Codex Alimentarius Commissie gaf onlangs het startsein voor werkzaamheden in verband met het opnemen van ethyleen in de Codex.
Richtlijnen voor de productie, de verwerking, de etikettering en de verkoop van biologisch geproduceerd voedsel. Ethyleen wordt gebruikt om fruit en groente kunstmatig te laten rijpen terwijl het vervoerd wordt. De goedkeuring van het gebruik hiervan op biologisch voedsel zou dus een verontrustende stap betekenen in de richting van een door de WTO gedwongen acceptatie van dezelfde dubieuze, onnatuurlijke landbouwpraktijken die reeds voor niet-biologisch voedsel gebruikt worden.
Waarom wil Codex biologische normen zo verzwakken? De eenvoudige verklaring is dat biologisch voedsel een hogere prijs opbrengt dan gewoon, niet-biologisch voedsel, en dat de grote producenten van niet-biologisch voedsel een makkelijke gelegenheid zien om op de biologische markt in te breken en nog meer winst te maken. Een diepere verklaring is echter dat biologisch voedsel betere gezondheid bevordert dan niet-biologisch voedsel omdat het meer micronutriënten bevat.
Bovendien is biologisch voedsel natuurlijk vrij van pesticiden, residu's van vee-geneesmiddelen en genetisch gemodificeerde organismen. Aangezien goede gezondheid niet in het belang is van de "handel met ziekte", vormt de groeiende vraag naar biologisch voedsel dus een gevaar voor de farmaceutische en chemische industrieën; niet alleen omdat biologisch voedsel goede gezondheid bevordert, maar ook omdat het de behoefte aan pesticiden, vee-geneesmiddelen en genetisch gemodificeerd voedsel en dus de winst vermindert.
Bovendien kan biologisch zaad, in tegenstelling tot genetisch gemodificeerd zaad, niet gepatenteerd worden. Aangezien een aantal van de grote spelers in de farmaceutische en chemische industrieën, zoals Bayer en BASF tevens grote spelers zijn in de biotech-industrie, wordt het al te gauw duidelijk dat de stijgende populariteit van niet-patenteerbaar biologisch voedsel een ernstig, groeiend gevaar vormt voor de winst van de "handel met ziekte" van de farmaceutische industrie.
Codex draait dus niet alleen om voedingssupplementen. Integendeel, het is het belangrijkste politieke slagveld waar men strijdt om de regulering van en controle over de wereldwijde voedsellevering van veld tot vork. Deze 'strijd' wordt gevoerd door een steeds ingewikkelder web van internationale instellingen, grote ondernemingen en financiële belangen. Als zodanig zijn de belangrijkste doelstellingen handel en winst, niet menselijke gezondheid. Diezelfde Codex hanteert ook de normen van de zogenaamde E-nummers op onze voedselverpakkingen. Maar weten we eigenlijk wel wat die E-nummers inhouden? Zij moeten ons voedsel er verser doen uitzien,langer bewaren mogelijk maken en vooral; de verkoop van die voedingswaren dus garanderen.
Een overzichtje van de E-nummers die in onze voeding voorkomen:
Er gaat heel veel energie verloren vooraleer uw maaltijdje bij u in de ijskast terechtkomt. En wat dan gebeurt is zo mogelijk nog cynischer. Doordat voor iedereen exotische producten, met duizenden transportkilometers, de normaalste zaak van de wereld zijn geworden dragen we geen zorg meer voor onze voedingsproducten. Meer dan 30kg voedingsproducten wordt immers door het gemiddelde Brusselse gezin in de vuilnisbak gegooid. En denk maar niet dat het ergens anders beter is. Een licht gevlekte appel uit Nieuw-Zeeland, die meer dan 15000 km gereisd heeft, wordt vanwege dat vlekje zonder nadenken weggegooid. Die appel heeft meer gereisd dan sommige mensen in hun hele leven doen en toch hebben we er geen respect voor.
Een simpele diepvriespizza die vaak achteloos in de oven wordt geschoven is niet zelden samengesteld met ingrediënten uit 5 werelddelen. Een blik tomatensoep met balletjes heeft 32.000 kilometer gereisd voordat het de pan in gaat.
Op deze manier zijn de voedselkilometers een aanwijzing voor de klimaatimpact van de producten en het concept kan duidelijk consumenten wakker schudden over het onnodige transport dat voedsel in bepaalde gevallen moet ondergaan. Toch schieten voedselkilometers tekort om een correcte maatstaf te zijn voor de duurzaamheid van producten. Niet alle afgelegde kilometers hebben immers een even grote milieu-impact. Zo heeft luchtverkeer een veel hogere milieu-impact dan transport per boot.
In bepaalde gevallen is het niet het transport dat de grootste milieudruk veroorzaakt, dan wel de eigenlijke landbouwproductie: zo hebben tomaten uit het Noorden (geteeld in oliegestookte serres) soms een grotere CO2-uitstoot dan geïmporteerde tomaten uit het Zuiden (ondanks de vele voedselkilometers).
Onnodige voedselkilometers zijn bovendien zeker geen exclusief Noord- Zuidprobleem. Ook binnen Europa (of zelfs binnen een land) leggen voedselproducten onnodig veel kilometers af vooraleer ze in de winkel belanden. Zo toonde een ondertussen heel beroemde transportanalyse uit begin 1993 van Stefanie Böge van het Duitse Wüppertal Instituut dat een potje aardbeienyoghurt eigenlijk al 8.000 vrachtwagenkilometers - voornamelijk in eigen land - heeft afgelegd vooraleer het in de winkelrekken in Stuttgart belandt. Het merendeel van de ingrediënten en de grondstoffen voor het verpakkingsmateriaal zouden evengoed uit de onmiddellijke omgeving van Stuttgart kunnen worden aangeleverd, maar door de relatief lage transportkosten spelen de afstanden nauwelijks een rol in de beslissingen over productiestructuren. Vervoer over de weg wordt als het ware gesubsidieerd door de samenleving.
Een ondoordacht gebruik van voedselkilometers als beleidsinstrument zou de handel met het Zuiden (en bijhorende ontwikkelingskansen) kunnen afremmen. Het netto ecologische effect zou dan wel nog eens slechter kunnen uitdraaien. Voedselkilometers zijn vaak ook het gevolg van de lage lonen in het Zuiden, en net op dit punt verschillen de doelstellingen van de fairtradevoedselkilometers fundamenteel van die van de klassieke commerciële bedrijven. Beter is een allesomvattende benadering van de duurzaamheid van voedselproductie- en consumptie, bijvoorbeeld via levenscyclusanalyses.
Het Britse ministerie van voeding en milieu liet vorig jaar een studie uitvoeren naar de invloed van foodmiles op het milieu. Grote supermarktketens met vele consumenten die duurzaamheid hoog hebben zitten, profileren zich met vermelding van het aantal foodmiles op de schappen.
Supermarkten zijn bekend met het onderwerp, maar staan niet te springen om naast de vele andere zaken ook nog het aantal voedselkilometers op het etiket te zetten. Bij onze Noorderburen hanteert bv.marktleider Albert Heijn volgende stelregel: ,,Zo dichtbij als mogelijk en zo ver als noodzakelijk, aldus een woordvoerster. ,,De prijs, de kwaliteit en de beschikbaarheid zijn de uitgangspunten voor onze inkopers. En als we iets van ver moeten halen dan doen we dat. Onze klanten verwachten het hele jaar rond het gebruikelijke aanbod in het schap. Daarin gaan wij mee.
We zijn hier zeker en vast geenhevige fans van Luc Barbé de vroegere kabinetchef van een sujet waarvoor we nog veel minder sympathie voelen namelijk saxofoontoeteraar en destijds groene energieopperhoofd Olivier Deleuze. Luc Barbé liet ons echter een soort memoires na over die beruchte liberaliseringsperiode die toch een mooie inzage bieden in de interne politieke keuken rond wat een energiebeleid zou moeten geworden zijn en het dus heel duidelijk nooit is geweest noch is en nooit dreigt te worden. Onderstaand artikel snijdt enigszins wel hout. Alleen al omdat het oproept om eindelijk wel een energiebeleid uit te stippelen. Maar we blijven het herhalen: een energiebeleid op Vlaams niveau is al bij voorbaat een verloren zaak. Het kan enkel een pleisterje op een houten been betekenen. Er moet een federaal beleid komen ingekaderd in een globaal Europees kader. Alleen zulk een beleid kan voldoende grootschalige veranderingen garanderen die onze olie-afhankelijkheid gradueel kunnen afbouwen. Deze politiek is zeker en vast aanwezig op Europees vlak maar wordt al te zeer gevoerd in achterkamertjes waar lobbygroepen elkaar voor de voeten lopen. Deze lobbyisten zijn er zeker niet om de belangen van de consumenten te verdedigen. Ze zijn enkel uit op de totale privatisering van een lucratieve markt. Eén van de schrijnendste voorbeelden van hun aanpak is de Europese politiek rond de invoer van de slimme energiemeters. Er zijn echter nog andere domeinen waar we deze lobbyisten moeten in de gaten houden zo bijvoorbeeld het dossier over de zogenaamde supergrids waar we dit jaar wat meer aandacht zullen aan besteden...Dus wees niet te ongerust dat jullie niet eens de term "supergrid" zouden kennen. We leggen het jullie binnenkort wel uit. Zak dus maar lekker terug in jullie luie zetel... En de Heer Barbé heeft toch ook wel tonnen boter op het hoofd omwille van de idiote aanpak van de liberalisering onder het beleid van energieclown Deleuze...maar we zijn erg genadig en zullen wat geheugenverlies simuleren...
Waarom loopt ons energiebeleid twintig jaar achter?
03/01/12, 08u15
Luc Barbé stelt dat - op het gebied van energiebeleid - de kloof tussen burgers en politiek erg groot is geworden. Barbé is energie-expert en gewezen kabinetschef van voormalig staatssecretaris voor Energie Olivier Deleuze (Ecolo).
Ooit Kris Peeters een wervend betoog horen houden over energiebesparing of -transitie?
Als straks het Iraans-Amerikaans conflict in alle hevigheid losbarst, zullen de olieprijzen stijgen en zal onze energiefactuur zwaarder wegen in ons budget. De Vlaamse en federale regering wegen nauwelijks op de situatie in het Midden-Oosten. Ze kunnen echter wel de gevolgen van een nieuwe crisis in het Midden-Oosten voor onze energiefactuur milderen door ons minder afhankelijk te maken van aardolie. Wat trouwens om tal van andere redenen ook noodzakelijk is: om de klimaatopwarming en de vervuiling door fijn stof tegen te gaan en ons minder afhankelijk te maken van instabiele regio's. Bovendien zou zo'n 'uitstap uit de aardolie' kansen creëren voor onze bedrijven én jobs. Op papier lijkt het dus evident: een uitstap uit fossiele energie en een heuse energietransitie. Dat vergt niet alleen op termijn een samenleving die voor 100 procent draait op hernieuwbare energie. Dat noodzaakt ook een slim en radicaal beleid op vlak van energiebesparing.
We weten hoe we energie kunnen besparen, zeker in de huisvestingssector. Dubbel glas, dakisolatie, zonnecollector voor warm water, enzovoort. Het bestaat allemaal en het is rendabel. Er zijn nauwelijks barrières, alleen financiële, en dan nog niet voor alle gezinnen. Idem op het gebied van hernieuwbare energie. Ook daar zijn er nu 'mature' of bijna mature technologieën die ons onafhankelijker kunnen maken van olie en aardgas. De energietransitie is ingezet, maar een stevige duw van de overheid is noodzakelijk. De federale regering toonde eind vorig jaar hoe het niet moest. Ze schrapte zonder enig overleg een hele reeks fiscale stimuli. Een onbegrijpelijke beslissing met negatieve gevolgen op het gebied van onze energieautonomie, het milieu, de volksgezondheid, de economie en werkgelegenheid. Faut le faire. Contradictorisch Deed Vlaanderen het de laatste jaren beter? Er zijn energiepremies en isolatienormen, dat wel. Maar het beleid van de Vlaamse regering is inherent contradictorisch. Een voorbeeld: ondanks alle plannen over 'duurzame ontwikkeling' kreeg het project Uplace - goed voor 25.000 extra voertuigen per dag op de Brusselse ring! - een bouwvergunning. Als minister Schauvlieghe straks ook de milieuvergunning verleent, verliest zij en de hele Vlaamse regering het laatste snuifje geloofwaardigheid op het gebied van milieu, volksgezondheid en mobiliteit en krijgen onze kinderen en kleinkinderen een rotcadeau. Bovendien is energiebeleid veel meer dan een kwestie van geld en regeltjes. Je moet het ook promoten, uitdragen, er hart en ziel insteken om heel de samenleving in een boeiend transitieproces mee te krijgen. Ooit Kris Peeters een wervend betoog horen houden over energiebesparing of energietransitie?
Terug naar onze energiefactuur. De elektriciteitsmarkt werd niet goed gereguleerd en de federale regering roomt een veel te klein deel van de nucleaire rente van Electrabel af. We moeten dat blijven aanklagen. Maar we kunnen zelf ook wat doen en velen doen dat al. Maar een echt collectief en gedreven gebeuren, zoals de heropbouw van ons land na de Tweede Wereldoorlog, is er niet in Vlaanderen. Zoiets vergt een gevoel van urgentie, een visie en een team van mensen die kunnen mobiliseren. Op die drie punten laat Vlaanderen het afweten. Dat ligt dus niet aan de burgers, de bedrijven en het middenveld. Die hebben de laatste jaren veel geïnvesteerd in energiebesparing en hernieuwbare energieën. Die hebben hun motivatie en inzet getoond. Maar het beleid loopt twintig jaar achter en bulkt van de middelmatigheid en de contradicties. Zoals het bruusk schrappen van fiscale aftrekken voor energiebesparing en het project Uplace. Welk antwoord geef je daarop? Een dubbele aanpak, me dunkt. Enerzijds blijven druk zetten op Peeters, Van Ackere en co om eindelijk voluit voor moderniteit en vooruitgang te kiezen, en dus voor een energietransitiebeleid. Anderzijds zelf initiatieven blijven nemen. De Bond Beter Leefmilieu brengt in 'klimaatwijken' mensen samen om de energietransitie in de praktijk om te zetten. Schitterend. Burgers richten coöperatieven op die windmolens bouwen of kopen samen isolatiemateriaal aan. Al die initiatieven doen ook de energiefactuur dalen. In parallel met de vaak genadeloze concurrentie in economie, media en politiek heb je in de samenleving dus meer samenwerkingsinitiatieven dan ooit. Vaak onder de radar van de media, maar heel krachtig en vernieuwend.
Er was een tijd dat politici fier voorop liepen en een samenleving konden overtuigen om een nieuw, groots project op te zetten, zoals vrede tussen Duitsland en Frankrijk of een Europa zonder oorlog. Op het gebied van de energietransitie is het omgekeerde aan de gang. Elke dag zijn meer burgers, verenigingen, bedrijven, syndicalisten, wetenschappers en ambtenaren aan de slag met de energietransitie. Terwijl de ministers en staatssecretarissen blijven hangen in de praktijk en het discours van de vorige eeuw. Een kloof tussen burger en politiek.
Wat onthouden wij van de eindejaarsfeesten? Wel de 36.000 Unoxmutsen die zich in Scheveningen als lemmingen in het ijskoude water stortten.
Man man man, dit jaarlijks terugkerende natuurlijke fenomeen zouden wij natuurlijk graag in de omgekeerde richting zien gebeuren. Net zoals walvissen zich te pletter gooien op de stranden....begrijp ons goed : we hebben niks tegen onze Unox-bovenburen maar dit is echt te gek voor woorden. Ze stemmen hierboven eerst op Pim F en gooien zich nadien allemaal in het water...ofwel wijst dit op een vorm van zelfkritiek ofwel is dit collectieve gekte. We opteren voor het tweede . We krijgen immers in de eerste optie het dragen van de unoxmuts niet uitgelegd aan een rationeel wezen. De Fransen droegen tijdens hun bloedige bijltjesdagen de frygische muts waarvan hieronder een paar elegante voorbeelden weliswaar uit hun historische context gelicht. Maar geef toe dat de Hollandse mutsdracht doodgewoon idioot is!
Eén groot voordeel natuurlijk. Elke voorstander van een hernieuwde versie van de Groot-Nederlandse gedachte zal hier in de Zuidelijke Nederlanden enkel kunnen rekenen op hoongelach. We beseffen hier maar al te goed dat we door de combinatie van hun stemgedrag en hun eigenaardige gewoonten ons zouden verplichten binnen de kortste tijd met zulke unoxmutsen rond te draven. Geen zicht en wij verkiezen op dit blog trouwens de frygische hoofddeksels. Al vrezen we dat we evenmin op veel bijval zullen mogen rekenen. Hier in de Vlaemsche Nederlanden verkiest men immers de boerenklak en stemt men op "den Bart" die bij de volgende verkiezingen waarschijnlijk een soort tiara zal dragen...
we wensen al onze lezertjes van Noord tot Zuid toch een gezellig en gezond 2012