~ Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke Randdebiliteit ~
~ HÉT "progressief" Orgaan Der "Hangmatsocialisten" ~ Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke & Politieke Randdebiliteit
08-07-2009
den ellentrik uit de Sahara
zozo, beste lezertjes, waarschijnlijk dachten een aantal van jullie dat
het vorige artikel over grote zonne-energiecentrales in Noord-Afrika
een soort scienhce-fiction was van een gek blogje dat zo maar wat onzin
uitkraamt. Nou goed hoor, op de verjaardag van de officiële
bekendmaking door het Amerikaanse leger van een neergestorte UFO in
Rosswell en al de heisa rond de Mayakalender die de wereld zou zien
vergaan op 21/12/2012 kan dit er wel bij. Maar wat lazen we in Het Nieuwsblad op 17/6 ? http://www.nieuwsblad.be/Article/Detail.aspx?articleid=GIC2BGU33
17/06/2009
Elektriciteit via zonnespiegels in de Sahara Energie opwekken in de woestijn
Een consortium van een
twintigtal Duitse bedrijven, waaronder Siemens, heeft concrete plannen
voor een gigantische zonnekrachtcentrale in het hart van de Sahara om
Europa van energie te bevoorraden. De eerste elektriciteit zou binnen
tien jaar worden geleverd.
De Sahara is met circa negen miljoen vierkante
kilometer de grootste woestijn ter wereld. De zon haalt er temperaturen
tot vijftig, zelfs zestig graden Celsius. Stel je voor dat de mens erin
zou slagen die zonnekracht op te vangen, om te zetten in elektriciteit
en vervolgens te verspreiden over de wereld. 'De woestijn vangt in zes
uur tijd meer zonne-energie op dan de hele mensheid in een jaar kan
verbruiken', beweert Dr. Gerhard Knies, drijvende kracht achter het
project Desertec. De man ijvert al jaren voor een heus netwerk van
zonnekrachtcentrales. De hele technologie is gebaseerd op spiegels die
de energie van de zon bundelen, omzetten in stoom en op die manier
stroom opwekken via turbines. Een nog uit te bouwen transportnet moet
de geproduceerde energie dan vanuit Noord-Afrika onder de Middellandse
Zee naar Europa vervoeren en daar verspreiden.
Toch hebben we hier lang niet met een gekke professor Zonnebloem te
maken. Verre van zelfs. Het hele project bouwt voort op plannen van de
Club van Rome, een eerbiedwaardige denktank van Europese wetenschappers
die nadenken over de toekomst van de wereld. Het idee krijgt nu de
steun van een twintigtal Duitse ondernemingen, waaronder Siemens (dat
turbines zou gaan leveren), Deutsche Bank, herverzekeraar Munich Re en
de energieconcerns RWE en E.ON. Bovendien wezen gelijksoortige
initiatieven in Spanje (20 megawatt, goed voor 10.000 huizen in en rond
Sevilla) en in de Mojave-woestijn in Californië (met 354 megawatt de
grootste zonnekrachtcentrale ter wereld) al uit dat het project
technisch haalbaar is.
Volgens onderzoek zou het
volstaan om nog geen 0,3 procent van de Sahara te bedekken met
zonnespiegels om de huidige energiebehoefte van de 25 landen van de
Europese Unie plus Noord-Afrika en het Midden-Oosten te dekken. En nog
voldoende rek over te houden om de stijgende vraag naar energie de
komende jaren het hoofd te bieden. Het Desertec-project in de Sahara
zou uitgaan van een vlakte van 130 vierkante kilometer. Met het hele
project is een monsterinvestering van dik 400 miljard euro gemoeid.
Tien tot twintig miljard daarvan zijn nodig voor de aanleg van het
stroomtransportnet, waarvoor een gloednieuwe hoogspanningslijn moet
worden aangelegd tussen de Sahara en Europa.
Op
13 juli komen alle bedrijven die bij het grootste
privégroenestroomproject aller tijden betrokken zijn voor het eerst
bijeen. Eens operationeel moeten de zonnespiegels in de Sahara instaan
voor 15 procent van Europa's stroombehoeften.
Kris Simoens
Awel beste lezertjes????? Zo gek is het dus niet als er reeds een consortium van 20 Duitse bedrijven het zelfde denkt of dachten jullie dat Duitsers weeral megalomane ambities hadden...???? Nu nog grote zonnespiegels in het Vlaamse parlement want daar zitten ook een paar zonnekoningen dus dat moet dan wel lukken....
hohoho, er komt een Vlaamsse Energiemaatschappij. Dit was een eis van
onze vrienden van de NV-a. Dat gaat meteen het ganse energiedebat
aanzwengelen. tenminste zo hopen we dat toch. Want dat er een aardig
potje te discussiëren valt over ons enegiebeleid zal menig trouwe lezer
niet geheel ontgaan zijn . Hopen we tenminste. http://www.standaard.be/Artikel/Detail.aspx?artikelId=UU2CC1DC&word=energiemaatschappij
BRUSSEL - De nieuwe Vlaamse regering stopt rond de 515 miljoen euro in een eigen energiemaatschappij met de werknaam Vl.Energie. De bedoeling is groene energieproductie fors op te trekken.
Van onze redacteur
De onderhandelaars van CD&V, SP.A en N-VA bereikten
gisteravond een akkoord over een ontwerp van regeerakkoord. 'De eerste
lezing', heet dat. Vanaf vandaag begint de tweede lezing met het
discussie over 'de financiële ruimte'.
Intussen is de beslissing genomen om een Vlaamse energiemaatschappij
op te richten. Voorlopig heeft die de werknaam Vl.Energie. 'Het nieuwe
energiebedrijf is een van de weinige forse investeringen van de nieuwe
Vlaamse regering, een ambitieus project', licht een onderhandelaar toe.
In een eerste fase zal Vlaanderen al zijn huidige
participaties in (groene) energiebedrijven bundelen, goed voor zo'n 315
miljoen euro. Via de PMV is Vlaanderen nu al mede-eigenaar van onder
meer Thenergo en Biofer (biomassa), Electrawinds en Belwind
(windenergie) en via de Vlaamse Milieuholding van Aquafin en Indaver
(verbrandingsovens). Daarnaast komt er een kapitaalinjectie, het cijfer
van 200 miljoen circuleert. Daarmee kan VL.Energie dan participeren in
onder meer Aspiravi (windenergie) en Enfinity (zonne-energie).
'Bedoeling is om zo een speler te creëren die van de schaalvoordelen
kan profiteren én het huidige oligopolie van Electrabel en SPE wat kan
bevechten. Belangrijk is sneller de Europese doelstellingen over groene
stroom te halen. Een andere activiteit wordt de export van groene
technologie.' Over een instap in het netbeheer wordt nagedacht. Een
gedecentraliseerde energieproductie met veel wind- en zonne-energie kan
alleen slagen als het huidige net wordt aangepast.
Daarnaast wil de nieuwe Vlaamse regering werk maken van een
energie-efficiëntere overheid. Heel het vastgoedpark van de Vlaamse
regering - van rusthuizen tot scholen - moet energievriendelijker
functioneren. 'Ook dat wordt een belangrijke taak voor de nieuwe
maatschappij.'
Daarbij trekt men de parallel met Telenet, met Vlaamse
overheidssteun opgericht om Belgacom te bekampen. 'Alleen gaan we een
Vlaams energiebedrijf deze keer niet te snel verpatsen.'
Jullie lezen het dus samen met den deze ..."een
gedecentraliseerde energieproductie met veel wind- en zonne-energie kan
alleen maar slagen als het huidige net wordt aangepast" Waarover we
hier dus nog maar eens struikelen, beste lezers en lezeressen, is de
vanzelfsprekendheid van zulke politiek van gedecentraliseerde
productie. Mogen we dan toch eventjes beleefd vragen WIE HEEFT DAT
BESLIST? Waar werd dat besproken? En tenslotte heeft er iemand ooit een
kostprijsberekening gemaakt van dit soort oplossingen? Kom niet meteen
naar ons hollen met de oplossing dat Europa dat zou beslist hebben want
dat is larie en apekool punt. Ok doelstellingen voor groene energie
maar een decentrale productie????? Dat wil zeggen dat men zou afstappen
van grote productiecentrales....tja we hadden dus daar graag een
diepzinnig gesprekje over willen horen voeren want zo gaat dat maar
niet hoor. Wie gaat dat factuurtje betalen en denken die slimmerdjes
dat decentrale productie op Vlaams niveau enige toekomst heeft? Wij
wachten weer vol ongeduld op enig antwoord vanwege de onbekende
beslissers...Wij denken daar het onze van maar we zullen weer niks
begrepen hebben. Ondertussen modderen we maar verder aan met al die
alternatieve oplossingen die door onze groene Frankensteins zo netjes
worden onderbouwd als nieuwe mythologie voor een betere en schonere
wereld. We geven jullie twee mooie stukjes om te lezen en om bij na te
denken. Het eerste is een mooie analyse van hoe de cowboys van de
groene energie vandaag handelen en het tweede is een zeer gedegen
stukje om misschien een kleine aanzet te geven voor een debat ten
gronde over de vraag of groene energie op Vlaemsche schaal al of niet
gefundeerd is. En wij schreven het artikels niet zelf! Echt niet! http://www.standaard.be/Artikel/Detail.aspx?artikelId=G12CD5UJ&word=windmolens
Schone energie, wie kan daar nu tegen zijn? Onder meer STEFAN BRIJS,
tenminste als het gaat om energie geleverd door 'windcowboys die met
een schot hagel op de landkaart de geschikte locaties voor windmolens bepalen' en zo de levenskwaliteit van de omwonenenden aantasten.
Een
praktijkvoorbeeld: op een dag krijgt een boer ongevraagd drie mensen
over de vloer die een werkgroep voor groene energie en een
energiebedrijf vertegenwoordigen. Ze hebben een contract bij zich dat
gedurende 22 jaar vijftienduizend euro pachtgeld per jaar belooft voor
een stukje van twintig bij twintig meter van zijn weiland, waarop dan
een windturbine zou komen van zowat honderd meter hoog met wieken van
om en bij de veertig meter. Of de boer even wil tekenen?
Dergelijke taferelen spelen zich tegenwoordig in heel
Vlaanderen af. De genoemde bedragen variëren van tienduizend tot
twintigduizend euro per jaar - over indexering valt te praten - de
hoogte van de turbines is soms wat meer soms wat minder, de
energiebedrijven kunnen onder meer Ecopower, Electrabel, Aspiravi of
zelf uit de grond gestampte coöperatieven zijn. Behalve landbouwers
worden ook steeds vaker burgemeesters benaderd om gemeentegrond te
verpachten, vaak voor nog hogere bedragen. Over mogelijk nadelige
gevolgen van een dergelijke windmolen voor de gezinnen in de buurt
wordt met geen woord gerept. De buurt zelf weet niet eens dat er
plannen zijn om vlakbij zulke enorme windtorens te plaatsen.
Iets dergelijks heeft zich een paar weken geleden in mijn
naaste omgeving afgespeeld. De boer in kwestie is niet op het aanbod
ingegaan, maar heeft zijn buren ingelicht, ook al hadden de
onderhandelaars gevraagd het voorlopig niet verder te vertellen. In dit
geval gaat het om een project voor drie windmolens op het grondgebied van Berlaar, aan de grens met Lier. Binnen een straal van 500 meter van de geplande locaties voor de windmolens
staan zowat 250 woningen en op minder dan een kilometer liggen de
dorpskernen van Berlaar en Koningshooikt (Lier). Bovendien zou een van
de turbines boven de hoofden van negen gezinnen op een bedrijvenpark
komen te hangen, waarvan één gezin zonet voor 30.000 euro zonnepanelen
op zijn dak heeft geplaatst, die nu permanent in de schaduw dreigen te
komen. Dat het mogelijk is om zo'n ingrijpend project zo willekeurig in
te plannen is het gevolg van de magere richtlijnen uit een
rondzendbrief van de Vlaamse overheid uit 2006, die niet eens bindend
zijn en onder meer slechts een mimimumafstand van 250 meter ten
opzichte van de dichtstbijzijnde woning of woonzone aanbevelen -
gezinnen die op een bedrijvenpark wonen, tellen sowieso niet mee.
Hierdoor krijgen de energiebedrijven haast een vrijgeleide om zowat
overal in Vlaanderen steeds hoger wordende windmolens
te plaatsen, die - laten we even de groene energie vergeten - een
louter commerciële aangelegenheid zijn, waarin eventueel geparticipeerd
kan worden door gemeentes, burgers en/of bedrijven.
Na het uitlekken van de plannen in Berlaar heeft de buurt
de krachten gebundeld om te protesteren tegen dit privé-initiatief,
waarbij ook enkele mensen van de gemeenteraad betrokken waren. Zelf heb
ik het buurtcomité ook meteen vervoegd. Behalve de haast maffioze
manier van handelen stellen wij ook de geluidsoverlast en de
schaduwhinder aan de kaak, die deze windturbines voor onze
dichtbevolkte buurt zullen veroorzaken. Een objectieve studie door de
Nederlandse Gezondheidsdiensten, ook uit 2006, zegt dat de minimale
afstand tot bebouwing 350 tot 700 meter zou moeten bedragen om de
geluidsoverlast tot een minimum te beperken en dat er onder meer
slagschaduw (van de draaiende wieken) te verwachten is tot op een
afstand van 12 keer de rotordiameter - die laatste is gemiddeld tachtig
meter. Of het vergezicht ernstig aangetast wordt is al langer een punt
van discussie en smaak, maar vrijwel zeker is dat woningen in de buurt
in waarde zakken. Het besluit van het onderzoek luidt onder meer:
'Mensen kunnen hinder ervaren van windturbines. Ook kunnen deze een
gezondheidsrisico vormen. Mogelijke problemen zijn geluidsoverlast en
hinder als gevolg van slagschaduw. Fysieke veiligheidsrisico's zijn
meestal afdoende afgedekt, maar men kan zich wel nog zorgen maken over
laagfrequent geluid, aantasting van de leefomgeving of waardedaling van
eigendommen.'
De op winst gerichte energiebedrijven minimaliseren
uiteraard de nadelige gevolgen en wie erover klaagt is een zeur en zit
niets in met het milieu, alleen met zichzelf. Ons buurtcomité, dat
inmiddels 235 gezinnen telt, is echter vastbesloten om te blijven
protesteren tegen de plannen, niet alleen in de hoop dat ze snel worden
afgevoerd, maar ook om de overmacht en overlast aan te klagen waarmee
weldra vele inwoners van Vlaanderen zullen worden geconfronteerd nu er
almaar harder geroepen wordt om groene energie. Een roep die steeds
meer energiebedrijven en coöperatieven ertoe aanzet om elkaar te
beconcurreren en projecten zoals het voornoemde in omgevingen in te
plannen die daar in wezen niet toe geschikt zijn
Nu de nieuwe Vlaamse regering 515 miljoen euro wil
vrijmaken voor groene Vlaamse energie om onder meer te participeren in
windcowboys die met een schot hagel op een landkaart de geschikte
locaties voor windmolens bepalen,
zou ze beter eerst een keer op mensenmaat gemaakte milieunormen
vastleggen in wetten en decreten, zodat de gewone burger niet aan
leefkwaliteit moet inboeten zogenaamd ten behoeve van het algemeen
belang. Tegelijk dringt een coördinerende functie van de Vlaamse
overheid zich op nu ook gemeenten met elkaar in concurrentie gaan om
toch maar zo snel mogelijk te kunnen pronken met een windtoren vier
keer hoger dan de kerktoren, zodat heel Vlaanderen van ver kan zien hoe
milieubewust en vooruitstrevend het lokale bestuur toch is. Schone
energie als vorm van schone schijn. Of hoe de man in de straat weer
eens een rad voor de ogen wordt gedraaid.
Duurzaam opgewekt of niet, elektriciteit moet getransporteerd worden.
Kan de Europese samenleving volledig draaien op
hernieuwbare energie? Aan indrukwekkende plannen ontbreekt het in elk geval
niet: van het bouwen van reuzenwindmolenparken in de Noordzee tot het
importeren van zonne-energie uit de Sahara. Eén 'detail' wordt daarbij meestal
over het hoofd gezien: de nood aan vele honderdduizenden kilometers nieuwe
hoogspanningslijnen en andere transmissie-infrastructuur.
Dat we ons olie- en steenkoolverbruik moeten afbouwen en
vervangen door duurzame energie, daar is bijna iedereen het ondertussen over
eens. Maar over hoe dat nu precies moet gebeuren, heerst de grootst mogelijke
onenigheid. Plaatsen we allemaal zonnepanelen op ons dak en windmolens in de
tuin? Of investeren we in grote windmolenparken op zee en zonnecentrales in
woestijnen? Moet duurzame energie kleinschalig worden aangepakt? Of moeten we het juist veel grootschaliger zien?
Ieder voor zich
Als ieder huishouden of bedrijf zelf energie zou produceren met
zonnepanelen en windmolens, dan kan de hele
transportinfrastructuur voor elektriciteit worden opgedoekt (Greenpeace Engeland wijdde daar onlangs een uitvoerig rapport aan).
Dat
spaart niet
alleen kosten maar ook energie, want tijdens het transport over
hoogspanningslijnen gaat een deel van de opgewekte elektriciteit
verloren. Nog belangrijker is het verlies in de elektriciteitscentrale
zelf: bijna twee derde van de primaire energie die in de centrale wordt
gestopt, gaat verloren als hitte.
Energie
kleinschalig en decentraal produceren is dus veel efficiënter: we
hebben ongeveer drie keer minder energie nodig om evenveel
elektriciteit op te wekken. Zo'n infrastructuur is ook
robuuster en biedt het voordeel dat ze ons verlost van de
onvoorspelbare
energieprijs en de maffia-praktijken van grote energiebedrijven. Eens
de
investering is gebeurd, levert een windmolen of zonnepaneel op je dak
gratis
energie.
Ingebedde energie
Toch kleven er serieuze bezwaren aan dit scenario.
De
omstandigheden voor het opwekken van duurzame energie zijn zelden
ideaal op de plaats waar we wonen. Een windmolen op je dak is een
aantrekkelijk idee, maar helaas valt er in een stedelijk gebied zo weinig wind
te rapen dat windmolens daar vaak meer energie kosten dan ze opleveren. Die dingen moeten
namelijk eerst geproduceerd worden en dat vraagt ook energie.
Een gelijkaardig
probleem stelt zich met zonnepanelen. De opbrengst van zonnepanelen in België
en Nederland is relatief laag, en de productie ervan kost veel energie en toxische stoffen. In het geval van zonnepanelen is de energiebalans wel
positief, als ze tenminste goed worden geplaatst, maar dat neemt niet weg dat
diezelfde zonnepanelen in een zonniger klimaat veel meer energie zouden
opleveren voor een zelfde input van materiaal en energie.
Opslag van energie
Bovendien rijst de vraag hoe je in het geval van
een kleinschalige elektriciteitsproductie windstille en bewolkte dagen
kan opvangen (en hoe je vermijdt dat een overschot aan energie op een
zonnige en winderige dag verloren gaat). Nu worden de meeste
zonnepanelen aan het elektriciteitsnetwerk
gekoppeld, zodat er in dat geval op de grote energiebedrijven gesteund
kan
worden. Maar als iedereen zijn eigen energie opwekt en de
elektriciteitsinfrastructuur
wordt opgedoekt, kan dat niet meer.
Een
lokaal netwerk heeft weinig zin, want
bij de buurman is op dat moment evenveel wind of zon. Batterijen? Niet
bepaald
een milieuvriendelijke optie, en de capaciteit is beperkt. Waterstof?
Nog altijd en mogelijk voor altijd -
een toekomstdroom. Een kleinschalige, decentrale en duurzame
energieproductie lijkt dan ook moeilijk te kunnen zonder een back-up
van een elektriciteitsnetwerk en klassieke steenkool-, gas- en
kerncentrales.
Grootschalige productie van groene energie
Al deze problemen kunnen worden opgelost door
duurzame energieproductie juist op een veel grotere schaal te
organiseren - veel grootschaliger dan onze huidige aanpak, waar landen
voornamelijk hun elektriciteit binnen de grenzen opwekken (zie de
beperkte export en import van elektriciteit binnen Europa in de
illustratie hieronder, bron UCTE).
Een netwerk over de grenzen heen betekent dat windmolens en zonnepanelen geplaatst kunnen worden waar ze het
hoogste rendement behalen. In woestijnen valt er tot 7 keer zoveel
zonne-energie te rapen dan in landen als België en Nederland, in de Noordzee
kan er tot 20 keer zoveel windenergie geoogst worden dan in onze achtertuin. Dat
wil dus zeggen dat we veel minder materiaal en energie nodig hebben om een
groene elektriciteitsproductie uit de grond te stampen. Dat is zowel financieel
als ecologisch een zeer groot voordeel. In zon scenario kan je ook gebruik
maken van duurzame energiebronnen die per definitie verder van bewoonde gebieden
afliggen, zoals golven, getijden en oceaanstromingen.
Betrouwbaar
Bovendien lost duurzame energieproductie op grote schaal ook
het probleem van opslag op. Door een netwerk uit te bouwen dat hernieuwbare
energiebronnen op ver uit elkaar gelegen plaatsen met elkaar verbindt, valt er
altijd wel ergens zon of wind te oogsten. Duurzame
energie wordt zo een energiebron waar je 24 uur per dag en 365 dagen
per jaar op kan rekenen. Er is dus geen nood meer aan steenkool-, gas-
of kerncentrales om slechte weersomstandigheden op te vangen.
Maar terwijl een decentrale energieproductie
belooft om de hele infrastructuur voor het transport en de distributie van
elektriciteit overbodig te maken, vraagt een grootschalige productie van
hernieuwbare energie juist een aanzienlijke investering in bijkomende hoogspanningslijnen
en substations om die elektriciteit uit te wisselen en te verdelen. Daar wordt in de meeste van die
plannen met geen woord over gerept.
Masterplan Zeekracht
Een goed voorbeeld is het eerder deze maand gepresenteerde
Masterplan Zeekracht,
dat 193.000 vierkante kilometer of 33,8 procent van de Noordzee wil volbouwen
met een ring van aan elkaar geschakelde windmolenparken (zie illustratie hierboven). Dat zou jaarlijks
13.400 terawattuur elektriciteit opleveren en daarmee zou het energieverbruik van
de 7 landen rondom de Noordzee (het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, België,
Nederland, Duitsland, Denemarken en Noorwegen) in 2050 volledig door
windenergie kunnen worden gedekt.
Let op: het gaat hier niet alleen het om het
elektriciteitsverbruik maar ook om het energieverbruik van transport en
verwarming. Omdat de windmolenparken vele honderden kilometers uit elkaar
liggen, zou er altijd elektriciteit geleverd kunnen worden. Bijkomend voordeel
is dat er op die manier ook grote gebieden ontstaan waar niet gevist kan
worden, en dat er kunstmatige riffen worden gevormd, zodat het zeeleven zich
zou kunnen herstellen.
Wild idee
Dat klinkt allemaal zeer goed, er horen ook mooie plaatjes
bij, en dus haalde het plan - dat ontwikkeld werd door het beroemde
architectenbureau OMA (Office for Metropolitan Architecture) in opdracht van de
milieuorganisatie Stichting Natuur en Milieu - de meeste Nederlandse kranten en
zelfs de internationale pers. Toch gaat het om niet meer dan een wild idee, dat
na een kritische toets niet erg realistisch lijkt.
Dan hebben we het niet zozeer over de kosten
(klassieke energiecentrales bijbouwen is op termijn nog duurder), niet over de
technologie (die is beschikbaar) en niet over de bureaucratische en politieke
uitdaging om tot de nodige internationale samenwerking te komen (al is die ook
niet min). We hebben het over de transport- en distributie-infrastructuur die
bij zon plan hoort. Het plan erkent dat verbinding een sleutelelement is in het project, maar gaat daar niet verder op in.
Energie uit de
woestijn
De plannen voor windmolenparken in de Noordzee (het
Masterplan Zeekracht lijkt erg op eerdere, veel minder ambitieuze plannen van Greenpeace België en van Airtricity - zie illustratie hierboven) sluiten mooi aan
bij het al langer bestaande en zeer goed gedocumenteerde project TRANS-CSP, dat
op grote schaal zonne-energie wil importeren uit Noord-Afrika. Dat plan, dat
ook in 2050 realiteit zou moeten zijn, steunt (onder meer) op grote thermische
zonnecentrales in woestijngebieden.
Thermische zonnecentrales
zijn een lowtech
alternatief voor zonnepanelen en halen energie uit zonnewarmte in
plaats van
zonlicht. De productie van deze energiecentrales kost aanzienlijk
minder energie dan de productie van fotovoltaïsche zonnecellen en ze
zijn met een rendement van 30 procent ook nog eens drie keer
efficiënter. Bovendien kan een deel van de
overdag opgewekte zonnewarmte worden gebruikt om olie, water of zout op
te
warmen, warmte die s nachts of tijdens bewolkte perioden de
elektriciteitsproductie draaiende kan houden.
Thermische zonnecentrales zouden dus ideaal zijn voor een
kleinschalige, decentrale energieproductie (er zijn intussen kleine modules te koop met de afmetingen van een zonnepaneel), maar helaas werken ze
alleen in erg zonnige gebieden. In Europa komt alleen Zuid-Spanje in
aanmerking voor de technologie (hier vind je een gedetailleerd
overzicht van de projecten in Spanje, hier een nieuwssite over zonnecentrales).
In
België of Nederland zouden deze centrales tijdens de wintermaanden zo
goed als geen energie produceren, terwijl ze in de zomer niet eens de
helft van hun capaciteit zouden halen. In de woestijn van Noord-Afrika
draait een thermische zonnecentrale echter 10 van de 12
maanden op volle capaciteit, en het rendement daalt zelfs in de twee
resterende
wintermaanden nooit onder de 80 procent.
Verlies tijdens transport
Maar hoe gaan we die duurzaam opgewekte
elektriciteit
over een afstand van 3.000 kilometer transporteren? (TRANS-CSP neemt
het
Verenigd Koninkrijk als bestemming, dus voor de Benelux is dat net iets
korter). Elektriciteit is lastiger te vervoeren dan olie of gas. De
optie om de energie in de vorm van waterstof via schepen of
pijpleidingen naar Europa te
transporteren, werd door de onderzoekers afgevoerd omdat 75 procent van
de energie
verloren zou gaan bij omzetting, transport en opslag. Maar de bestaande
hoogspanningslijnen zijn evenmin een optie.
Per duizend kilometer gaat er
over een hoogspanningsleiding ongeveer 15 procent van de elektriciteit
verloren, wat voor een afstand van 3.000 kilometer neerkomt op een verlies van
45 procent. Aangezien het om een gratis brandstof gaat, zou je nog kunnen
besluiten om dat verlies op te vangen door twee keer zoveel centrales in de woestijn te
bouwen, maar ook dat brengt geen zoden aan de dijk: de capaciteit van de
bestaande hoogspanningslijnen tussen Europa en Afrika bedraagt momenteel
slechts 0,5 gigawatt, goed voor een maximum overdracht van 2,5 terawattuur per
jaar (of 0,001 procent van het elektriciteitsverbruik in Europa). Die
capaciteit kan via allerlei trucs wel wat worden opgedreven, maar ook dan kom
je niet verder dan een maximum capaciteit van 2 gigawatt.
Gelijkstroom infrastructuur nodig
Willen we op grote schaal duurzaam opgewekte elektriciteit uit
Noord-Afrika importeren, dan zit er niets anders op dan een geheel nieuwe
elektriciteitsinfrastructuur uit te bouwen die steunt op gelijkstroom (HVDC of
high-voltage direct current). Onze bestaande elektriciteitsinfrastructuur
steunt op wisselstroom (HVAC of alternate current), dat beter geschikt is voor kortere afstanden. Het energieverlies
op een HVDC-lijn bedraagt slechts 3 tot 5 procent per 1.000 kilometer, dus 9 tot
15 procent over een afstand van duizend kilometer, inclusief het verlies
van 1,5 tot 2 procent tijdens de omzetting van gelijkstroom naar wisselstroom.
Maar
het
is niet de bedoeling dat deze HVDC-lijnen de bestaande
hoogspanningslijnen gaan vervangen: het gaat om een complementaire
infrastructuur. Het volstaat evenmin om onderzeese kabels aan te leggen
tussen
de twee continenten. De geïmporteerde elektriciteit moet ook ergens aan
land komen en verder in Europa
worden verdeeld, wat betekent dat die nieuwe hoogspanningslijnen
grotendeels over het Europese vasteland zullen lopen. Bovendien
impliceert het inzetten van gelijkstroom ook de bouw van nieuwe
substations, die de elektriciteit opnieuw omzetten naar wisselstroom.
400.000 kilometer hoogspanningsleidingen
Hoogspanningslijnen hebben een nadelige invloed op het
milieu, zowel in zee als op land, maar het grootste obstakel is eenvoudigweg
het ruimtegebruik zelf, en de zichtbaarheid ervan. Getuige
het protest tegen de visuele vervuiling van windmolens kunnen we er gerust van
uitgaan dat niemand zit te wachten op een pyloon of een verdeelinstallatie in
zijn of haar achtertuin, of die elektriciteit nu duurzaam is opgewekt of niet.
Europa
telt momenteel al 230.000 kilometer hoogspanningslijnen (zie kaart hieronder, bron: GENI) en het het middenspannings- en laagspanningsnetwerk,
die de elektriciteit verder distribueren, zijn nog veel langer: alleen al in
Nederland bijna 250.000 kilometer.
Het TRANS-CSP project gaat uit van 20 hoogspanningslijnen met een totale
lengte van ongeveer 60.000 kilometer, die grotendeels over land lopen (drie ervan zijn hieronder afgebeeld). Elk van
die lijnen heeft een capaciteit van 5 gigawatt, in totaal dus 100 gigawatt.
Daarmee kan slechts 15 procent van het elektriciteitsverbruik in Europa worden
opgevangen (het plan steunt verder op 65 procent hernieuwbare energie van eigen
bodem en op 20 procent fossiele brandstoffen).
Als we ervoor zouden kiezen om alonze
elektriciteit te importeren uit Noord-Afrika, dan zouden we 133 nieuwe
hoogspanningslijnen moeten bouwen met een totale lengte van 400.000
kilometer. Dat is een verdriedubbeling ten opzichte van vandaag. Zouden we
ervoor kiezen om ook voor (elektrische) verwarming en (elektrisch) transport op
geïmporteerde zonne-energie te steunen, vergelijkbaar met de ambities van het
Masterplan Zeekracht, dan zijn er bijna 2 miljoen kilometer nieuwe
hoogspanningslijnen nodig.
Hoeveel ruimte is er nodig?
Het goede nieuws is dat gelijkstroom
hoogspanningslijnen minder plaats nodig
hebben dan wisselstroom hoogspanningslijnen in de breedte en in de
hoogte dan toch. De pylonen
zijn iets lager en de infrastructuur heeft
slechts een strook nodig van 100 meter breedte, tegenover 400 meter
voor een
klassieke hoogspanningslijn. Inclusief de te bouwen substations en
exclusief de onderzeese kabels zou het totale
ruimtebeslag van die transportinfrastructuur (voor 15 procent van het
Europese energieverbruik) volgens de studie 3.600 vierkante kilometer
bedragen. Dat is meer dan het
ruimtebeslag van de zonnecentrales in de woestijn zelf: 2.500 vierkante
kilometer.
Als we alle elektriciteit in Europa zouden willen opvangen met
geïmporteerde zonne-energie dan stijgt het ruimtebeslag van die
transport-infrastructuur (verder bouwend op dat eerdere cijfer) tot 24.000 vierkante kilometer. Transport en
verwarming inclusief wordt dat meer dan 100.000 vierkante kilometer: ruim drie keer
België, volgepakt met elektrische substations en rijen uit elkaar te vouwen pylonen
en hoogspanningslijnen. Bovendien gaan we in deze berekening uit van lijnen
van 800 kilovolt. Als voor een lager voltage wordt gekozen, en daar bestaan
redenen voor, is het ruimtegebruik groter (die lijnen hebben een breedte van 150 meter).
Ondergronds
Het rapport adviseert het
plaatsen van schaamgroen (bomen die de hoogspanningsleiding aan het
zicht
onttrekken) als een middel om het protest tegen de "visuele vervuiling"
van de transportinfrastructuur tegen te gaan. Ondergrondse
hoogspanningslijnen worden als onrealistisch
beschouwd, tenzij op bepaalde plaatsen, omdat ze 5 tot 7 keer duurder zijn dan
bovengrondse lijnen op pylonen. Ook ondergrondse hoogspanningslijnen eisen
overigens een strook op van 5 meter breedte, waar niets gebouwd of geplant kan
worden, en ze hebben evengoed nood aan deelstations voor de omzetting naar wisselstroom. Zo'n station met een capaciteit van 5
gigawatt meet 800 op 700 meter (560.000 vierkante meter).
In het geval van windmolenparken in de Noordzee liggen de
hoogspanningslijnen grotendeels op de bodem van de zee. Het Masterplan
Zeekracht geeft geen enkele informatie over de bijhorende transportinfrastructuur,
maar het iets oudere plan van Greenpeace België doet
dat wel. Dat voorstel telt slechts 100 windmolenparken
verspreid over de hele Noordzee, met een gezamenlijke capaciteit van 68,4
gigawatt, die samen jaarlijks 247 terawattuur energie moeten leveren of 13
procent van het elektriciteitsverbruik (dus exclusief verwarming en transport)
in de 7 landen rondom de Noordzee. De milieuorganisatie berekende dat daar
6.200 kilometer extra hoogspanningslijnen voor nodig zijn.
Noordzee
Extrapoleren we dat naar het Masterplan Zeekracht,
dan komt
dat neer op ongeveer 340.000 kilometer hoogspanningsleidingen. Dit
getal
betreft echter alleen de elektriciteitsleidingen in zee. Daar heeft
niemand
last van, maar al die leidingen moeten natuurlijk wel ergens aan land
komen, en vervolgens doorlopen naar de steden en industriegebieden waar
de elektriciteit wordt gevraagd.
Maar daar geeft ook het plan van Greenpeace België geen verdere details over. Het is zelfs wachten tot de allerlaatste zin van
het meer dan 40 paginas tellende document eer er iets over gezegd wordt:
Als de elektriciteitsvraag zich niet aan de kust zelf bevindt, is een
versterking van de onshore transmissie-infrastructuur even belangrijk als de
ontwikkeling van een offshore transmissie-infrastructuur.
Dankzij de gedetailleerde informatie uit de TRANS-CSP studie
kunnen we wel enig idee krijgen van die benodigde infrastructuur tussen
de kust en het binnenland. Dat plan voorziet (zoals vermeld) in 20 elektriciteitsleidingen van
5 gigawatt om 700 terawattuur zonne-energie per jaar te importeren. Het
Masterplan Zeekracht wil 13.400 terawattuur windenergie importeren uit de
Noordzee, dus daar zijn dan omgerekend 382 bijkomende hoogspanningslijnen en
minstens evenveel deelstations op land voor nodig, te verdelen over de 7
landen. Dat zijn 55 hoogspanningslijnen (elk 100 meter breed) en 55 substations per land, als elk
land even groot zou zijn.
Kenia
Al deze kritiek betekent niet dat we geen duurzame
energieproductie moeten uitbouwen. We
hebben geen andere keus. De alternatieven hebben nog grotere nadelen en
ze zijn
bovendien niet oneindig beschikbaar. Maar of duurzame energieproductie
nu kleinschalig of grootschalig wordt aangepakt, duidelijk is dat het
energieverbruik drastisch omlaag moet, zo niet is een maatschappij die op
honderd procent duurzame energie draait een illusie.
Als Europa er in zou slagen het energieverbruik
te halveren, dan worden deze grootschalige scenarios al een stuk minder onrealistisch.
Merkwaardig genoeg wordt het energieverbruik in al deze plannen als een onveranderlijke
factor beschouwd en probeert men telkens het aanbod aan te passen aan een
alsmaar stijgende vraag.
In andere delen van de wereld is het veel makkelijker om de energieproductie volledig te verduurzamen. Het zopas aangekondigde
windmolenpark van 300 megawatt in Kenia zal maar liefst tot 30 procent van het totale
elektriciteitsverbruik in dat land leveren. Daar hoort één hoogspanningslijn
bij van 426 kilometer. Kenia telt bijna 38 miljoen inwoners.
Dus beste Vlaemsche politici, pieker er nog maar eens een nachtje over
vooraleer jullie ons weer komen lastig vallen met jullie grote
theorieên over Vlaemschen ellentrik....
Electrabel sponsorde met spaanse griep besmette tijgerbeehaa van Lily Allen op Werchter
Nu beseffen we pas welke rampen er boven ons hoofd hangen als we
vernemen dat één van de toeschouwers op Rock Werchter besmet was met
door de Mexicaanse griep. De verkoop van Xanax zal weer pieken bij de
verontruste ouders. Stel je voor dat die besmette jongen geniesd heeft
tijdens het optreden van de Black Eyed Pies of terwijl hij stond te
gluren naar de tijgerb-h van Lily Allen. Tsjonge tsjonge een ware
genocide onder de Vlaemsche jeugd kondigt zich aan. Elke Werchterganger met druipneus
moet onmiddellijk in quarantaine zoniet geëuthanasieerd. Enfin, vinden
wij tenminste maar eens te meer zal er toch niet naar ons worden
geluisterd. Het kan nog veel erger. Want tenslotte hebben ze nog
duur betaald om uitgeroeid te worden ! Sommigen sterven iets minder
duur en zonder van, veel hippe muziek te genieten... http://www.standaard.be/Artikel/Detail.aspx?artikelId=DMF20090706_015
Tot 90 miljoen meer extreme armen door recessie
maandag 06 juli 2009
Bron: Reuters
Auteur:
wdp
Tot 90 miljoen meer extreme armen door recessie
belga/afp
GENEVE -
De
economische recessie zal het aantal mensen dat in extreme armoede en
hongersnood leeft dit jaar doen aangroeien met 55 à 90 miljoen. Dat
staat in een nieuw rapport van de Verenigde Naties.
Door
de recessie werd een twintig jaar durende, dalende armoedetrend terug
omgebogen. Het aantal extreme armen zou dit jaar met zes procent kunnen
stijgen. Tegen het jaareinde schat de VN dat 17% van de wereldbevolking
van 6,8 miljard mensen in extreme armoede zal verkeren. Dat staat te
lezen in "The Millennium Development Goals Report", dat vandaag in
Genève werd voorgesteld door VN-secretaris-generaal Ban Ki-moon. Hij
waarschuwt ook dat het terugschreven van ontwikkelingshulp zal leiden
tot meer ziektes en sociale ontwrichting in het zuidelijk halfrond.
Ban Ki-moon roept de G8-landen, die woensdag in Italië
bijeenkomen, op om hun hulp aan de ontwikkelingslanden, en vooral
Afrika, het komende jaar op te voeren. De VN-topman zal de G8-top ook
zelf bijwonen.
Kijk,
die 17% van de wereldbevolking is natuurlijk wel een veel groter aantal
dan alle ten dode opgeschreven Werchtergangers ...en we vrezen dat de
ene groep ongelukkigen niet echt wakker ligt van het noodlot dat de
andere overvalt. Maar we kunnen weer verkeerd zijn. En omdat het de
tijd der augurken en komkommers is wisselen we nare berichten af met
vrolijke maren.
"Het kan onwaarschijnlijk lijken, maar het is realiteit: Electrabel,
de grootste elktriciteitsproducent van België heeft voor de rekening
2008 geen bedrijfsbelastingen betaald", zo schrijft La Libre Belgique
woensdag. Bovendien heeft de groep zelfs een belastingkrediet van 94
miljoen euro gekregen.
Een eerste verklaring is dat het bedrijfsresultaat licht is
gedaald, een verklaring die sommige experts verbaasd. Sommigen "vragen
zich af of er geen transferts hebben plaatsgevonden ten voordele van
moederbedrijf GDF-Suez, onder de vorm van verschillende vergoedingen
voor prestaties van diensten allerhande", aldus La Libre Belgique.
Een ander element is de financiële lasten die sterk zijn toegenomen
(tot 1,239 miljard euro) als gevolg van de overname van de participatie
in Suez Tractebel.
Tot slot laat de notionele interestaftrek toe om de
financieringskost via eigen middelen af te trekken. Zo is het eigen
vermogen van Electrabel gestegen van 8,9 tot 12,2 miljard euro.
een
belastingskrediet van 94miljoen dus...die zullen we dan al maar meteen
aftrekken van die eerste 250 of was het 500 miljoen die Electrabel zou
storten aan de staatskas. Maar die sukkelaars hebben echt wel een
rotjaar achter de rug. Niks dan tegenslagen hebben ze bij Electrabel
gekend...lees zelf maar wels annus horribilis die brave jongens en
madammen van Reddy Kilowatt hebben beleefd: http://www.trends.be/nl/economie/bedrijven/4-222-53968/electrabel-ontkent-berichten-over-prijsmanipulatie-.html
Electrabel ontkent berichten over prijsmanipulatie
12/06/2009 07:00
Energiebedrijf Electrabel zegt dat het de prijzen op de
kortetermijnmarkt voor elektriciteit niet heeft gemanipuleerd.
Electrabel reageert daarmee op een studie van de CREG (Commissie voor
de regulering van Elektriciteit en Gas) over de gedragingen op de
groothandelsmarkt in elektriciteit in 2007 en het eerste semester van
2008, die donderdag werd voorgesteld.
Electrabel bevestigt dat het zijn productiecapaciteit niet volledig
benutte, maar ontkent dat het daarmee de prijzen kunstmatig opdreef,
zoals de CREG stelde. "Electrabel heeft de prijzen op de
kortetermijnmarkt niet gemanipuleerd", zegt Electrabel in een
persbericht. "De CREG weigert rekening te houden met de contractuele
verplichting voor Electrabel, net als voor de andere producenten in
Europa, om over een reservecapaciteit aan productie te beschikken, om
de zekerheid van bevoorrading van haar klanten te garanderen, en het
risico op een black-out te minimaliseren."
De CREG stelde zich in zijn studie vragen bij de hoge prijs die
Electrabel bij herhaling betaalde op de kortetermijnmarkt, terwijl het
zelf zijn productiecapaciteit niet volledig benutte. Volgens Electrabel
betekenden de pieken die de elektriciteitsprijzen op de
kortetermijnmarkt eind 2007 bereikten "een belangrijk financieel
verlies" voor het bedrijf.
Electrabel zou zelf verplicht geweest zijn om zijn elektriciteit
aan te kopen op de beurs om zijn klanten te kunnen bevoorraden.
Electrabel zou daarbij een "veel hogere" prijs hebben betaald dan de
klant.
Electrabel zegt dat de spotprijzen, of de prijzen op de
kortetermijnbeurs, geen enkele invloed hadden op de prijzen voor de
residentiële klanten, de industriële klanten, of op de
groothandelsprijzen. Het zegt dat de "vermeende manipulatie op geen
enkele manier een voordeel voor Electrabel teweeg heeft gebracht, zelfs
integendeel".
Electrabel noemt de beschuldigingen van de CREG "ongegrond". Om het
hoge niveau van de spotprijzen te verklaren, wijst Electrabel op de
"onbeschikbaarheid van bepaalde centrales omwille van onderhoudswerken
en
omwille van onvoorziene technische problemen". Ook waren er
"uitzonderlijke weersomstandigheden waardoor het verbruik plots fors
steeg" en "gelijkaardige en gelijktijdige problemen op de Franse
elektriciteitsmarkt".
Als je ze bezig hoort zijn ze ocharme bijna
failliet...en nochtans betalen de kleinste verbruikers een behoorlijke
prijs zouden we zo zeggen. En dat is natuurlijk volledig logisch in
deze tijden van groene energie en rationeel verbruik, spaarlampen en
slimme meters. Hoe minder verbruik, hoe duurder! Hoe zo, wij zijn niet goed snik? http://www.trends.be/nl/economie/finance/4-231-54118/belgische-elektriciteit-te-duur.html
Belgische elektriciteit te duur
23/06/2009 15:00
Vooral alleenstaanden betalen in België nog steeds te veel
voor hun elektriciteit. Dat blijkt uit een internationale vergelijking
van energietarieven door verbruikersorganisatie Test-Aankoop.
In een recent onderzoek vergelijkt Test-Aankoop de energietarieven
van acht Europese landen. "Vooral de prijzen van de buurlanden zijn
belangrijk", zegt woordvoerder Ivo Mechels van Test-Aankoop. "Want de
Belgische regering heeft al in april 2000 beslist dat de prijzen
afgestemd moeten worden op die van de buurlanden. Maar dat is nog
steeds niet gebeurd."
Laag verbruik is het duurst
Vooral bij een laag verbruik (tot 2500 kWh per jaar) scoort België
slecht. Zo zou een alleenstaande met een jaarlijks verbruik van 1200
kWh in België 306 euro moeten betalen, terwijl dat in Nederland slechts
114 euro is. Bij dit scenario is België niet alleen het duurste land,
het is ook 43 procent duurder dan de buurlanden.
Ook een Belgisch gezin met een gemiddeld jaarlijks verbruik van
3500 kWh geeft tot 17 procent meer uit aan energie dan een gezin in de
buurlanden. Enkel bij een hoog stroomverbruik is het verschil kleiner.
Dan betaalt de Belg 6 procent meer dan het gemiddelde van de
buurlanden.
Geen prijsverschil voor gas
"Toch moeten we de resultaten nuanceren", merkt Mechels op. "Voor
gas is het plaatje veel beter, en zijn de prijzen wel gelijk aan of
zelfs lager dan het gemiddelde van de buurlanden." Een reden voor het
prijsverschil kan Mechels niet meteen aanhalen. "Test-Aankoop heeft
enkel een vergelijkende studie gedaan van de energietarieven, en kan
alleen die cijfers presenteren."
De acht landen die werden vergeleken, zijn België, Frankrijk,
Nederland, Duitsland, Italië, Spanje, Portugal en het Verenigd
Koninkrijk. Het ging om tarieven van februari 2009, taksen inbegrepen.
Je zou uit pure nood met een Filipijnse madam trouwen ...en mot je
weten, beste Ollandse vrienden die zo zuinigjes betalen bij laag
verbrruik dat Electrabel hier een ganse vloot afgeschreven centrales
doet draaien waarvan een paar nucleaire waaruit dus zeer goedkope
electriciteit komt. Of hoe men lood in goud verandert in deze sector.
En eigenaardig is wel dat de armeren met laag verbruik, net zoals met
die klucht van de zonnepanelen waarover we ons reeds een kramp hebben
geschreven, weer eens de dupe zijn en mee betalen voor de
potverteerders. Dat is pas een mooie toepassing van de Belgische
REG-politiek. REG betekent hier dus wel degelijk "rationele
energie"... Erg rationeel allemaal inderdaad! Geef mij vlug mijn tanga effe door! Lily i'm coming sweetheart!
Je zou nu toch denken uit al het voorgaande dat er iets zou worden
gedaan aan de torenhoge werkloosheid bij deze bepaalde groep die voor
het grootste deel uit Belgen bestaat al zien ze er iets of wat minder
blond uit dan de doorsnee viking. Tja, en nu speciaal voor onze
ollandse en andere buitenlandse lezertjes die gans de zaak rond het
interimkantoor niet zo van nabij hebben gevolgd:
Op dinsdag 16 juni start de juridische procedure in de
racismezaak van Kif Kif, ABVV en SOS Racisme tegen het interimbedrijf
Adecco. De Adecco-affiare barstte in 2001 los na een klacht van een
medewerker van het bedrijf. Adecco hanteerde apartheidslijsten voor
autochtonen en allochtonen via het interne informaticasysteem.
Autochtonen werden gecodeerd met de afkorting BBB (Blanc Bleu Belge),
in de vee-industrie de naam van een zuiver Belgisch koeienras. Op die
manier kon Adecco registreren welke bedrijven geen allochtone
uitzendkrachten wensten. In Frankrijk kwam met de zaak LOréal een
gelijkaardig georganiseerd systeem aan het licht. Daar hanteerde Adecco
de code BBR. Die stond voor Bleu Blanc Rouge, de kleuren van de Franse
vlag.
ABVV, Kif Kif, en SOS Racisme hopen en gaan ervan uit dat de
raadkamer de zaak ook effectief naar de correctionele rechtbank zal
doorverwijzen. Er staat immers veel op het spel. Patrick NSiala Kiese,
Kif Kif: Er zijn duidelijke aanwijzingen van manifeste schendingen van
de wet tegen het racisme en het principe van non-discriminatie bij
aanwervingen zoals voorzien in CAO 38 van de Nationale Arbeidsraad. Dit
kan niet ontkend worden door leidinggevende figuren binnen Adecco. Er
mag van worden uitgegaan dat duizenden werkzoekenden het slachtoffer
zijn geworden van het georganiseerd systeem. Ook worden meer dan 100
bedrijven, waaronder heel wat gerenommeerde multinationals, in het
gerechtelijk dossier vermeld. We vrezen bovendien dat dit slechts het
topje van de ijsberg is. Over het algemeen worden dergelijke vragen
enkel telefonisch of mondeling gesteld. Het unieke aan de
Adecco-affaire is dat er duidelijke fysieke bewijzen zijn
overgebleven.
Kif Kif, ABVV en SOS Racisme maken zich ook grote zorgen over de
dreigende verjaring in september. Eddy Van Lacker, ABVV: Voor ons is
het niet aanvaardbaar dat dit dossier al jaren aansleept binnen de
gerechtelijke macht. Eens te meer bestaat minstens de indruk dat het
gerecht wel het snelrecht hanteert voor kruimeldiefstallen, maar de
witteboordcriminaliteit grotendeels ongemoeid laat.
Kif Kif, ABVV en SOS Racisme hopen dat het gerecht deze unieke kans
niet mist om via de Adecco-affaire aan te tonen dat ze het ernstig
meent met de strijd tegen racisme.
Kif Kif en ABVV organiseren op dinsdag 16 juni om 10u een symbolische actie aan de ingang van het Brusselse jusititiepaleis.
ha,
dus een rechtszaak...maar dat was buiten ons gerecht gerekend dat
natuurlijk neutraal, boven de partijen staat en geblinddoekt wordt
afgebeeld ...
Adecco niet naar correctionele rechtbank verwezen voor discriminatie
dinsdag 30 juni 2009
Bron: BELGA
Auteur:
dgs
Adecco niet naar correctionele rechtbank verwezen voor discriminatie
De Brusselse raadkamer
heeft dinsdag beslist interimbedrijf Adecco niet naar de correctionele
rechtbank te verwijzen. De raadkamer oordeelde dat het Adecco niet kon
doorverwijzen omdat het gerechtelijk onderzoek in het Frans was gevoerd
en niet in het Nederlands.
De hoofdzetel van het bedrijf bevindt zich immers in
Nederlandstalig gebied, aldus de raadkamer. De advocaten van de
burgerlijke partijen kondigden al aan in beroep te gaan. Ondertussen
liet het CGKR weten dat het zich vooralsnog geen burgerlijke partij
stelt in de zaak.
Adecco wordt beschuldigd van discriminatie omdat het werkzoekenden
van allochtone origine niet naar een reeks bedrijven doorstuurde. De
zaak kwam in 2001 aan het licht toen een ex-werknemer van Adecco naar
het Centrum voor Gelijheid van Kansen en Racismebestrijding (CGKR)
stapte.
Een gerechtelijk onderzoek wees uit dat minstens in een aantal
Adecco-kantoren gegevens werden bijgehouden over de etnische afkomst
van werkzoekenden, en dat bedrijven die geen allochtone werknemers
wensten de code 'BBB' kregen. Die stond voor 'Bleu, Blanc, Belge', een
verwijzing naar het Belgische koeienras Belgisch Blauw-Wit.
Volgens Adecco gebeurde alles op vraag van de bedrijven zelf en is
de wantoestand sindsdien aangepakt. Desondanks vraagt het Brusselse
parket dat het bedrijf zou verwezen worden naar de correctionele
rechtbank. Ook Kif Kif, SOS Racisme en de socialistische vakbond ABVV,
die zich burgerlijke partij hadden gesteld, vroegen de verwijzing.
Dinsdag besloot de raadkamer dat die verwijzing er niet komt omdat
het gerechtelijk onderzoek in het Frans was gevoerd, terwijl dat in het
Nederlands had moeten gebeuren. De hoofdzetel van Adecco bevindt zich
immers in Nedrerlandstalig gebied, oordeelde de raadkamer.
De advocaten van Kif Kif, SOS Racisme en het ABVV toonden zich
zeer teleurgesteld over de beslissing van de raadkamer en kondigden al
aan in beroep te gaan. Het is nog maar de vraag of de kamer van
inbeschuldigingstelling het dossier zal kunnen beoordelen voor het
verjaard is. De verjaring treedt immers in september in.
Ondertussen heeft het CGKR laten weten dat het vooralsnog niet van
plan is zich burgerlijke partij te stellen in de zaak. Het CGKR had dat
tot nu toe niet gedaan omdat het in 2001 een audit had laten uitvoeren
bij Adecco waaruit bleek dat er geen sprake was een bedrijfspolitiek om
allochtonen te weren.
Maandag meldde Kif Kif in een persbericht dat het Centrum van
mening zou veranderd zijn en toch overwegen om zich burgerlijke partij
te stellen. "Dat was een voorbarig bericht", zegt Eef Peeters,
woordvoerster van het CGKR. "Er zijn gesprekken geweest maar een
dergelijke beslissing moet door onze raad van bestuur genomen worden en
dat is nog steeds niet gebeurd. Waarom Kif Kif dat plots zo meldt, is
mij onduidelijk."
Dat
is natuurlijk het grote voordeel van onze communautaire twisten. Je kan
daarmee ook nuttige zaken doen zoals een rechtsgeding volledig in de
soep laten draaien. Een handigheidje natuurlijk en wie zou er nu toch
aan durven twijfelen dat het gerecht enige vooroordelen zou hebben
gehad. Wij zeker niet. We leven immers in een rechtsstaat, beste
lezertjes. En was het jullie opgevallen dat de verjaring zo akelig
dicht bij kwam?
De
socialistische vakbond ABVV verzamelt zelf bewijzen tegen bedrijven die
allochtone werknemers weren en zal de namen van die bedrijven 'te
gepasten tijde' bekendmaken.
Het ABVV reageert daarmee op de beslissing van de Brusselse raadkamer eerder deze week om het uitzendbedrijf Adecco niet te vervolgen voor discriminatie van allochtone werknemers.
"Door
die uitspraak kunnen uitzendkantoren het racisme in hun sector blijven
ontkennen", zegt federaal secretaris Eddy Van Lancker vrijdag in De
Standaard en Het Nieuwsblad. Hij vindt dat er een
mentaliteitsverandering moet komen, want racisme op de werkvloer blijft
hardnekkig.
"Wij hebben jarenlang alle diversiteitscampagnes
gesteund. Als de zachte aanpak niet loont, dan worden we verplicht om
voor de harde aanpak te kiezen."
"We krijgen immers geregeld
klachten over bedrijven die discrimineren, en vaak komen dezelfde
bedrijven terug. We zijn nu bewijzen aan het verzamelen. Zodra we een
goed dossier hebben, maken we namen bekend."
Een steekproef van
De Standaard bij een dertigtal uitzendkantoren toont aan dat twee op
drie toegeven dat ze geregeld de vraag krijgen om geen 'vreemden' of
'bruinen' te selecteren
PARIJS/BRUSSEL (AFP, DS) - De uitzendgroep Adecco en de Franse
cosmeticafabrikant Garnier hebben zich bij de aanwerving van
animatrices schuldig gemaakt aan rassendiscriminatie. Dat zegt het
Franse Hof van Cassatie.
De veroordeling van Adecco en Garnier slaat op feiten uit het jaar
2000. Districom, destijds een filiaal van Adecco in Frankrijk,
rekruteerde toen animatrices voor de promotie van haarproducten van
Garnier.
In
een fax aan het moederhuis werd gepreciseerd dat de animatrices BBR
(Bleu, Blanc, Rouge) moesten zijn, een verwijzing, in code (naar de
kleuren van de Franse vlag), voor autochtone uitzendkrachten.
Het
hof van beroep van Parijs veroordeelde Garnier, Adecco en Ajilon (zoals
ex-Districom nu heet) in juli 2007 elk tot het betalen van een boete
van 30.000 euro. De drie bedrijven moesten ook 30.000 euro aan
schadevergoeding en intresten betalen aan de vereniging SOS Racisme,
die zich burgerlijke partij had gesteld.
De twee
bedrijven gingen in cassatie. Vergeefs. Het Franse Hof van Cassatie
heeft gisteren alvast de strafrechtelijke schikkingen bevestigd, wat
betekent dat de bedrijven definitief veroordeeld zijn wegens
rassendiscriminatie.
De Franse veroordeling van
Adecco kan van groot belang zijn voor de behandeling van een
gelijkaardig dossier in ons land. Eind juni moet de Brusselse raadkamer
beslissen of Adecco België wordt doorverwezen naar de correctionele
rechtbank (DS 17juni).
Het Belgische dossier
gaat terug tot februari 2001. Toen leverden huiszoekingen door het
parket en de federale computer crime unit in twee Brusselse kantoren
van Adecco bewijzen op van discriminatie van allochtone werkzoekenden.
De
lokale uitzendconsulenten maakten er, op aandringen van
klanten-bedrijven, gebruik van een speciale code voor autochtone
uitzendkrachten. Hier geen BBR, maar BBB: de afkorting voor de
uitdrukking Bleu, Blanc, Belge, naar analogie met de benaming van een
'zuiver' Belgisch (Blauw-Wit) koeienras.
De
veroordeling van Adecco Frankrijk is een eerste tegenslag voor Patrick
De Maeseneire, de kersverse Belgische ceo van de Adecco-groep. (jir)
of het ultieme bewijs dat de bleu-blanc-belge een superieurder ras is aan de bleu, blanc, rouge...
hoe
reageert trouwens de modale Vlaamse intellectuele lezer op dergelijke
berichten dachten jullie? Geschokt, verongelijkt, geërgerd? Inderdaad
maar niet voor de redenen die julle vermoeden want hij doet zijn
inlands koeienras alle eer aan :
Reacties
Op 30 juni 2009 omstreeks 20u01, zei Lorenzo Schoovaerts:
Het ABVV moet in deze zwijgen. Het zijn o.a. zij zelf die mensen uit de
vakbond smijten omwille van hun politieke mening. Hoewel zulks bij wet
duidelijk verboden is werden er vreemd genoeg nog geen ABVV-racisten
vervolgd. Justitie in België... En laat ons eerlijk zijn, als bedrijven
zeggen dat ze geen allochtonen willen, wat kan Adecco doen? Naar de
rechtbank stappen en zichzelf buiten spel zetten?? Adecco poogde niet
meer dan economisch te overleven. Niemand zegt dat ze ermee akkoord
gingen. De bedrijven die de vraag stelden om allochtonen te weigeren,
DIE moeten ze aanpakken. Het is DAAR waar werk te vinden is. Nu gaan ze
gewoon een ander interim kantoortje zoeken en veranderen ze de term BBB
door iets anders, minder opvallend of ze doen het telefonisch, dan zijn
er geen bewijzen en kunnen op hun teen getrapte ex-werknemers woord
tegen woord discussies voeren. En kif-kif zou ook beter zwijgen. Op hu
forum werd elke kritische Belg er zonder veel woorden afgegooid.
RAcisten zijn het.
Op 30 juni 2009 omstreeks 11u48, zei Bvba Asselman:
Inderdaad, een racistisch geïnspireerde kwaadwillige heksenjacht. En in
volle economische crisis meent het ABVV hieraanmedeplichtig te moeten
zijn. Als we vervelend willen doen, terug het debat openen over het
statuut en de boekhouding van de syndicaten?
Het lijkt nu wel een beetje op een heksenjacht he, het bedrijf heeft
zich in regel gesteld, er was een interne audit die bewees dat er geen
regel bestond vanuit de directie, wat wil men dan nog bewijzen hier ?
Dat mijn vakbond, waar ik al 20 jaar voor betaal hier zich mee
bezighoudt begrijp ik helemaal niet, zeker niet samen met een extreme
organisatie zoals Kif Kif die zelf op het randje van het racistische
werkt en zich regelmatig zondigt aan intellectuele eerlijkheid. Een
organisatie die ooit islamfobie gelijkstelde aan xenofobie en daarom
iedereeen wil vervolgen die nog maar bang is van de islam....
Wij houden vooral van de reactie van Willy Smets die Kif-Kif
intellectuele eerlijkheid verwijt...tja...maar weer eens het bewijs dat
we toch een erg tolerant koeienras zijn nietwaar? En mogen we toch opmerken dat het echte koeienras internationaal gekend is onder de naam blanc-bleu-belge ...
Maar doe ons een lol, beste lezer en googel eventjes met volgende zoektermen "racisme adecco france". Kijk hoe de veroordeling van Adecco werd opgepikt door de internationale pers over de ganse wereld....een Belg als nieuwe Ceo ...een nieuwe veroordeling in België wegens de zelfde feiten ....laat de hersentjes werken....je zou toch voor minder je "relaties" aanspreken en in Belgistan valt er veel te regelen....
Hallo beste lezertjes, in deze tijden waarin onderwerpen als bikinilijn, zonnecrème, reisverzekering en uitgedroogde bejaarden de actualiteit bepalen, zullen wij het hier vandaag even hebben over onze medeburgers die deze hot items niet meteen prioritair vinden in hun leven.
Niet dat wij beweren dat deze bevolkingsgroep systematisch behoort tot de onderkant van onze rijke Vlaamse samenleving maar omdat een groot deel der raszuivere Vlamingen, vanaf hier beikes genaamd, niks met deze bruine mensen met ingewikkelde namen wil te maken hebben. Wat dit laatste punt betreft gaan deze beikes nogal vlug voorbij aan het feit dat de Vanginderachters, Wittewrongels, Vandersmissens en andere Van Den Eyndes eens voorbij Quiévrain ook erg exotisch klinken. Je moet dat maar eens nachecken aan de ontvangstbalie van één of ander Hotel Golden Bay aan een Middelandse Zeeboord.
Maar goed, daar hebben we het niet over maar wel over DISCRIMINATIE. Bestaat hier natuurlijk niet hoor ik al zeggen. Is allemaal hun eigen schuld want die bruine mannen willen hier niet integreren kijk maar naar hun baboesjen en hun vrouwen dragen allemaal een slaapkleed met sjaaltje.
We beginnen deze bijdrage met een uitstekend gedocumenteerde studie van de VDAB, een instelling die, zoals we hier meestal zeggen het kan weten en we geven jullie dus cijfers en geen toogpraat over werkzaamheidsgraden en werkloosheid. Aangezien het een volumineus document betreft drukken we het niet af en moeten jullie het maar even zelf aanklikken
Zelfs een blinde ziet dat er problemen zijn qua tewerkstelling bij deze groep. Merkwaardig is ook de vaststelling dat de vergelijking tussen de nationaliteitskloof in de werkzaamheid onder verschillende EU-landen en ons eigen Vlaanderen, Brussel en Wallonië duidelijk aangeeft dat we hier met kop en schouders boven de anderen en zeker boven het EU-gemiddelde uitsteken. Neen, niet in de goeie zin maar in de slechte zin dus voor diegenen die nog enige twijfel koesterden.
Wij hebben natuurlijk niet de middelen om hieraan grote studies te wijden en moeten ons beperken tot een aantal persartikels die ons misschien een aantal tips van de sluiers (jaja, inderdaad ) kunnen oplichten :
Maar lees eerst eens grondig het VDAB-document!
Dan geven we even de visie van een aantal rechtstreeks betrokkenen want die kunnen, in tegenstelling tot wat de modale Vlaming van café de Witte Duif meestal denkt en zelf kan, in het Nederlands een begrijpbare zin schrijven.
Hooggeschoolde allochtonen eerste slachtoffers van crisis
Terwijl de werkloosheid onder hooggeschoolde Vlaamse jongeren het voorbije jaar met 10 procent is gedaald, is het aantal werkloze allochtonen dat een diploma hoger onderwijs heeft met 4,3 procent gestegen.
Als de motor van de economie sputtert, vallen de allochtonen als eersten uit de boot. Vooral hooggeschoolde allochtonen hebben het moeilijk om werk te vinden of om hun werk te houden. Dat blijkt uit de werkloosheidscijfers van de VDAB, die de interculturele organisatie Kif Kif heeft opgevraagd. In vergelijking met september vorig jaar is het aantal hooggeschoolde jongeren van Turkse en Marokkaanse afkomst dat in september dit jaar geen werk vond, met 4,3 procent gestegen: van 1.031 naar 1.075. In diezelfde periode daalde de werkloosheid onder hooggeschoolde Vlaamse jongeren (en werkzoekenden uit de Europese Unie) met 9,9 procent: van 27.193 naar 24.502.
'De jongste jaren heeft de Vlaamse overheid een streng en repressief activeringsbeleid gevoerd door de verantwoordelijkheid zo goed als volledig op de schouders van de allochtone werkzoekende te leggen, terwijl de werkgevers mochten rekenen op een stimuleringsbeleid met fiscale voordelen', zegt Dany Neudt van Kif Kif. 'Nu die in een negatieve conjunctuur zitten en geen voordeel meer hebben bij de fiscale stimuli, zijn de allochtonen de eersten die aan de deur worden gezet.' Nog ontstellender volgens Kif Kif is dat de situatie de voorbije tien jaar geen haar is veranderd. Integendeel, in vergelijking met tien jaar geleden is de werkloosheid onder hooggeschoolde allochtonen met bijna 250 procent gestegen: van 373 in juni 1999 naar 884 in juni dit jaar. 'Het gaat hierbij in hoge mate om jongeren die in Vlaanderen zijn opgegroeid en hebben gestudeerd. Het is ronduit schandalig dat zoveel talent onbenut wordt gelaten', aldus Neudt. 'Nochtans hebben de allochtone jongeren alle troeven in handen om de aankomende vergrijzingsgolf mee te helpen opvangen.' Kif Kif reageert daarmee op de Vlaamse minister van Werk, Frank Vandenbroucke (SP.A), die twee weken geleden bekendmaakte dat het aantal werkloze jongeren van Maghrebijnse of Turkse afkomst tussen juni 2005 en juni 2008 met 40 procent is gedaald. 'Wij betwisten die cijfers niet', zegt Neudt. 'Maar ze geven een vertekend beeld omdat juni 2005 het begin van een hoogconjunctuur was die dit jaar tot stilstand is gekomen. Bovendien is de werkloosheid onder Vlaamse jongeren toen ook fel gedaald.' 'Dat de werkloosheid onder allochtonen nu weer stijgt, bewijst dat het beleid weinig met die daling te maken had.' 'Wij waarderen dat Vandenbroucke de arbeidssituatie van allochtonen in zijn beleid prioritair stelt, en stellen zijn inspanningen niet ter discussie. Maar op de resultaten is het nog wachten', aldus Neudt. 'Ook de werkgevers mogen eens goed nadenken over een zinnige uitleg voor deze dramatische cijfers. Meer dwingende maatregelen zijn noodzakelijk.'
Zij hebben ook hun mening over andere onderwerpen en dus lezen we eventjes in een blad dat we iedereen kunnen aanbevelen :
Allochtone jongeren verwachten veel van de democratie. Copyright: Brecht Goris
27 mei 2009 (MO) - Allochtone jongeren verwachten veel van de democratie, maar twijfelen aan de betekenis van de Vlaamse verkiezingen en aan de impact die allochtone politici kunnen hebben. Ze zijn voorstanders van een seculiere politiek en vragen meer aandacht voor het milieu. Dat zijn enkele vaststellingen uit een onderzoek dat MO* deed bij jongeren van Marokkaanse, Turkse, Congolese en Italiaanse afkomst.
Hoe staan allochtone jongeren tegenover de politieke instellingen in dit land? Geloven zij in de democratie? Wat zijn hun verzuchtingen in verband met het politieke bedrijf en wat verwachten ze van de volgende Vlaamse regering? Geloven ze in de daadkracht van allochtone politici en wat verwachten ze precies van hen?
Die vragen legden we voor aan vijf focusgroepen, gespreid over verschillende regios in Vlaanderen. De deelnemers zijn tussen 18 en 27 jaar en van Marokkaanse, Turkse, Congolese en Italiaanse afkomst. Ze zijn student, arbeider, werkloos, bediende, hooggeschoold en laaggeschoold. Een mix die tot boeiende discussies leidde en opmerkelijke resultaten opleverde. De afspraak was dat niemand bij name geciteerd zou worden.
Nadelig voor minderheden
Democratie staat hoog aangeschreven bij onze allochtone jongeren. Ze vinden het zelfs het beste bestuurssysteem ooit bedacht. Democratie is volgens hen synoniem met gelijkheid en rechtvaardigheid, vrije meningsuiting en eerlijkheid, samenwerking en samenhang, met het recht van iedereen, ongeacht afkomst of kleur, om zijn stem te laten horen.
Dat is wat democratie zou moeten zijn, maar, zeggen de meeste deelnemers, dat ideaal is nergens gerealiseerd. Democratie geldt binnen een samenleving slechts voor een deel van de bevolking. Democratie is er voor de rijken, zeggen de jongeren van Italiaanse afkomst. En als in de democratie de meerderheid het woord heeft, dan is de democratie per definitie nadelig voor de minderheden, werpt een jongeman in de Marokkaanse focusgroep op.
Een meisje geeft een concreet voorbeeld. Ik ben lerares in opleiding. Eén van mijn vakken is wiskunde. Het is mijn lievelingsvak en ik krijg er altijd heel goede cijfers voor. Ik zou dolgraag wiskunde geven, maar dat kan niet, want ik draag een hoofddoek. Men zegt dat ik islam kan onderwijzen, maar dat wil ik niet. In dit geval is er voor mij geen democratie.
Een Congolese student wijst op het feit dat democratie op verschillende manieren geuit kan worden naar gelang van de samenleving. In Afrika zijn er misschien bepaalde noden en prioriteiten die hier niet zijn, zegt hij. En democratie is niet altijd een garantie voor stabiliteit. Kijk naar de geschiedenis van Europa. Denk maar aan de Tweede Wereldoorlog, zegt iemand anders in de Congolese groep.
Democratie is voor een van de deelnemers, een jonge werkloze van Turkse afkomst, slechts toneel, een grote leugen. Voor hem staat democratie symbool voor de nieuwe wereldorde, voor de overheersing van de VS, want als er in naam van de democratie oorlog wordt gevoerd, dan is democratie verwerpelijk. Hij staat in zijn vriendenkring bekend als de pessimist.
Alle andere jongeren in de focusgroepen scharen zich achter het ideaal van de democratie. Democratie is relatief, geven ze toe. Het is geen absolute garantie voor gelijkheid en rechtvaardigheid, maar het blijft het ideaal dat iedereen moet nastreven. Om dat ideaal te realiseren moet de democratie gebruik maken van een aantal instrumenten. De Verklaring van de Rechten van de Mens is volgens een deelneemster van Marokkaanse afkomst een van die instrumenten.
Maar er zijn ook basisvoorwaarden waarzonder democratie niet tot stand kan komen. Een belangrijke basisvoorwaarde is volgens een student politieke wetenschappen welvaart. Als er geen welvaart is, kan democratie vergeten worden, zegt hij en hij krijgt de zwijgende instemming van de rest van de groep.
Waarover geen consensus kan worden bereikt is of secularisme een voorwaarde is voor democratie. Een meisje met hoofddoek komt met de stelling op de proppen. En ze krijgt onmiddellijk de steun van haar buurman. Er mag geen staatsgodsdienst zijn. Er moet een strikte scheiding tussen kerk en staat zijn, zegt hij. Waarop polemiek volgt. Een staat kan toch verschillende officiële godsdiensten hebben. Zij kunnen perfect naast elkaar leven, zegt een verontwaardigde stem. En een staatsgodsdienst betekent niet dat hij opgelegd wordt aan andersgelovigen, werpt iemand anders op.
Niet mee eens, repliceert het meisje met de hoofddoek. Een staatsgodsdienst kan nadelig zijn, niet alleen voor de minderheden, maar zelfs voor de meerderheid. En ze geeft het voorbeeld van landen waar de islam staatsgodsdienst is. In die landen, zegt ze, is de staatsgodsdienst de godsdienst zoals hij geïnterpreteerd wordt door de mensen die aan de macht zijn. Het is hun interpretatie die aan de rest van de bevolking wordt opgelegd.
Het grote probleem is voor een andere deelneemster dat secularisme niet voor iedereen hetzelfde betekent. Als secularisme het bannen van religieuze tekens uit openbare functies is, dan vind ik dat dat weinig met democratie te maken heeft, zegt ze. Nee, argumenteert het meisje met de hoofddoek, secularisme betekent juist dat de staat zich niet bemoeit met de religieuze voorkeur of belevenis van de burgers. En in een ideaal systeem, en wanneer er vraag naar is, voegt haar buurman eraan toe, zouden de burgers in sommige situaties kunnen kiezen voor een religieus rechtssysteem of een burgerlijk rechtssysteem.
Vechten tegen een leeuw
Verkiezingen zijn uiteraard het beste middel om de democratie te realiseren. Daar is iedereen het over eens. Het is de manier voor het volk om zijn vertegenwoordigers te kiezen, om ze te belonen of te bestraffen. Ook hier spreken de meeste jongeren theoretisch. Eén zaak is zeker: het wantrouwen tegenover politici en overheid is groot. Vooral bij de jongeren van Marokkaanse en Turkse afkomst. En dat blijkt vanaf het begin. Als ik hen vraag om beelden uit te kiezen die verwijzen naar wat ze zich bij verkiezingen voorstellen, drijft veel pessimisme naar boven. Een van de het vaakst terugkeerde beelden is dat van een man die tegen een leeuw vecht. De man is de bevolking die zich tegen een machtige overheid moet verdedigen.
Een lege stoel op het strand is ook een vaak terugkerend plaatje. De lege stoel staat symbool voor een afwezige overheid. Op een andere afbeelding staan zes Afrikanen afgebeeld. Een symbool voor de discriminatie, zegt een deelnemer. Ook beelden met groen en bomen komen terug. Milieu is belangrijk.
Maar milieu is ook een dilemma. Voor milieu of voor economie kiezen is moeilijk, zeker in tijden van crisis. Kiezen is ook gokken, zegt een student van Italiaanse afkomst. Je kiest voor een partij, je krijgt veel statistieken maar geen waarheid. Beloften worden niet nagekomen.
De discussies die themas als verkiezingen en democratie uitlokken staan in schril contrast met de stilte die volgt als we vragen om op een leeg blad de verwachtingen ten opzichte van de volgende Vlaamse regering te noteren.
Velen staren heel lang naar hun blad, omdat ze daar nooit over nagedacht hebben, en dat zijn vooral de jongeren van 18 en 19 jaar, of omdat hun vertrouwen in de overheid zoek is. Moet ik noteren wat ik zelf graag zou willen dat de regering doet, of wat ik werkelijk van de regering verwacht? vraagt een Marokkaanse deelneemster. Want als u dat laatste bedoelt: ik verwacht eerlijk gezegd niets. Maar als ik mijn eigen wensen moet noteren, dan is dit blad te klein.
Het gaat om jullie prioriteiten, maak ik de deelnemers telkens duidelijk. Waarop een hele rist voorstellen en verwachtingen opgesomd wordt. Om te beginnen moet de regering aan haar geloofwaardigheid werken, vindt een Marokkaans meisje uit Mechelen. De politici moeten ophouden elkaar over en weer verwijten te maken. Ze moeten als team werken, zegt ze. Maar de topprioriteit van de meeste jongeren is de economische crisis. De regering moet de crisis op een serieuze manier aanpakken.
Opvallend is dat de financiële crisis in één adem wordt genoemd met de zorg voor het milieu. Men moet de economische crisis aanpakken zonder daarbij het ecologische aspect uit het oog te verliezen. Er moet meer groen in de steden komen en de overheid moet meer in duurzame energie investeren. Men is zelfs bereid om daartoe financieel bij te dragen, op voorwaarde dat het om nodige en effectieve maatregelen gaat.
En wie crisis zegt, zegt werkloosheid. De jongeren leggen heel erg de nadruk op de noodzaak om de discriminatie op de arbeidsmarkt weg te werken. Het invoeren van quotas mag geen taboe zijn. De regering legt de openbare radio quota op voor wat het draaien van Vlaamse muziek betreft. Waarom kunnen er geen quota opgelegd worden om allochtonen in dienst te nemen? vraagt een jongeman zich af.
Ook onderwijs is volgens allochtone jongeren een belangrijk knelpunt. De Vlaamse regering heeft hier een belangrijke taak. Vooral de achterstelling van sociaal zwakkeren moet aangepakt worden. Iedereen moet dezelfde kansen krijgen. Een arbeiderskind heeft evenveel recht om arts te worden als een welgesteld kind. Een student journalistiek stelt voor om onderwijs gratis te maken, vooral hoger onderwijs. Het inschrijvingsgeld dient afgeschaft te worden, want studeren aan de universiteit is vandaag veel te duur, vindt hij.
Ook huisvesting is problematisch, vooral bij sociaal zwakke groepen en jongeren. De overheid dient een maximumhuurprijs op te leggen, stelt een Antwerpse Congolees voor. Ook zou de overheid meer moeten doen voor jongeren in achtergestelde wijken. Het scheelde niet veel of ons jeugdhuis, dat al twintig jaar bestaat, werd gesloten, zegt een Gentenaar van Turkse afkomst.
Obama en Elio
Moeten allochtone politici de eigen gemeenschap vertegenwoordigen of moeten ze alle Vlamingen vertegenwoordigen? Ook hier is de verdeeldheid groot, al blijft een grote groep achter het idee staan dat een allochtone politicus toch een bijzondere taak heeft. Want wie kan de problemen van de allochtone gemeenschap beter begrijpen dan een politicus die uit die gemeenschap komt?
Een Belg vertegenwoordigt toch niet de belangen van de allochtonen! stelt een deelnemer vast. Iemand moet dat doen. Maar dat vinden niet alle deelnemers. Een politicus moet vooral zijn eigen ideeën vertegenwoordigen. Als dat lukt, dan is dat al veel, zegt een Marokkaans meisje. Zij stemt in ieder geval niet noodzakelijk allochtoon, ze stemt voor wie haar belangen behartigt en dat zijn niet altijd de allochtone politici.
Maar heeft het wel zin om op een allochtoon te stemmen? Hoe zwaar is de invloed van de allochtone politici op de besluitvorming? Ook hier is het vertrouwen niet zo groot. De allochtone politici zijn een minderheid, hoe kunnen ze dan van invloed zijn op de politieke besluitvorming? vraagt een van de jongeren. Ze zijn bovendien niet allemaal met allochtone themas bezig, zegt een Marokkaanse uit Mechelen. Iemand als Mimount Bousakla bijvoorbeeld is voor mij een ultra-Vlaamse politica. Dat is haar goed recht, maar ze vertegenwoordigt mij niet.
Ook velen binnen de Turkse groep geloven niet in de invloed van allochtone politici. Niemand luistert naar Meyrem Almaci toch! zegt een van hen. Allochtone politici hebben volgens een van de deelnemers wel invloed, maar dan juist niet op allochtone themas. Als het om migratie en asiel gaat bijvoorbeeld moeten ze de lijn van de partij volgen. En hij geeft hierbij het voorbeeld van CD&V-politica Nahima Lanjri.
Binnen de Congolese en de Italiaanse groep klinkt een heel ander geluid. Zij hebben twee toppolitici waar ze naar opkijken. Wat Obama voor de Congolezen is, is Elio Di Rupo voor de Italiaanse jongeren. De eerste is het grote voorbeeld van hoe een allochtoon aan politiek moet doen. De tweede is een bewijs dat wie bekwaam is het tot de hoogste politieke ambten kan brengen, ongeacht zijn afkomst.
Obama is een wereldburger en hij gedraagt zich ook als wereldburger. Daarom is hij een voorbeeld voor veel Afrikanen, zegt een Congolese student. En Elio Di Rupo is toch de invloedrijkste politicus binnen de PS, werpt men in de Italiaanse groep op. Maar ondanks hun optimisme relativeren de Congolese jongeren toch de invloed van allochtone politici als het om de situatie in Vlaanderen gaat.
Ze verwijzen naar de gemeenteraadsverkiezingen in Antwerpen. De ervaring leert dat allochtone politici vooral goed zijn om stemmen te trekken, maar als het gaat om deelname aan de besluitvorming, dan worden ze vriendelijk bedankt, vinden ze.
Beste lezertjes, we zijn van plan vandaag een soort best of van de ergernissen van de laatste dagen te plaatsen. Wij vermoeden dat het vrolijke zonnetje bij sommigen vreemde hallucinaties veroorzaakt en bij anderen dan weer tot grote inzichten leidt. We beginnen met een bericht van vandaag dat de oorzaak was van het koud laten worden van ons kopje cellulitisafdrijvende kruidenthee.
BRUSSEL - Het Verbond van Belgische Ondernemingen (VBO) pleit ervoor om de pensioenen aan te passen aan de stijgende levensverwachting. 'Op die manier blijven de pensioenen in de toekomst betaalbaar', zegt directeur-generaal Pieter Timmermans. Dat schrijft De Morgen donderdag.
De werkgeversorganisatie vraagt dat bij de berekening van de pensioenen het gemiddeld aantal jaren dat mensen na hun 65ste levensjaar nog leven, in rekening wordt gebracht.
Nu wordt alleen gekeken naar het aantal gewerkte jaren.'Dat systeem moet je aanvullen met een leeftijdscoëfficiënt', zegt Pieter Timmermans.
De maatregel, die in Zweden en Italië al werd ingevoerd,zou op termijn een temperend effect hebben op de pensioenuitgaven.
Omdat mensen almaar langer leven, zal het pensioen bij elke aanpassing aan de levensverwachting over een steeds langere periode worden uitgesmeerd, waardoor het maandelijks pensioengeld daalt. 'Het bedrag dat je maandelijks krijgt, zal daardoor wat lager liggen dan vandaag. Als je dat wilt voorkomen, zul je langer moeten werken', zegt Timmermans. Het VBO vindt ook dat gebruikers van tijdskrediet aan het einde van de loopbaan langer moeten werken.
De christelijke vakbond ACV liet al weten niets te voelen voor het voorstel.
Tja,in een landje dat nu al bijna de laagste pensioenuitkeringen heeft van Europa lijkt ons dit meteen een schot in de roos. Wij geven grif toe dat er met de vergrijzing een levensgroot probleem aan het rijzen is rond de pensioenen. Het is dan ook geen slecht idee om daar wat nieuwe ideeën rond te spuien. Alleszins wat meer denkwerk te leveren dan de huidige palliatieve federale regering, maar dit lijkt ons dus niet de oplossing. Niet het invoeren van de leeftijdscoëfficiënt stoort ons, wel het nog maar eens verlagen van het maandelijks wettelijke pensioen. Iemand intussen nog iets vernomen van het zilverfonds?
We doken even in onze archieven om wat argumenten aan te slepen in het pensioendebat dat tot nog toe niet plaatsvond en dat onze lethargische federale regering niet van plan is aan te vatten:
Gabriel Perl, de administrateur-generaal van de Rijksdienst voor Pensioenen, slaakt een noodkreet in de krant De Morgen. Als het wettelijke pensioenstelsel blijft zoals het nu is, is de situatie niet rooskleurig, zegt hij. De houdbaarheid van het systeem staat op het spel, en een strategisch langetermijnplan is dringend gewenst.
Onze pensioenen worden door twee grote problemen bedreigd, meent Perl. De oprukkende vergrijzing zet het pensioenstelsel serieus onder druk. En tegelijkertijd neemt de bereidheid bij de bevolking af om bij te dragen aan het systeem, dat op onderlinge solidariteit gebaseerd is. Bij de hogere inkomensklasse gaapt een enorme kloof tussen het laatst ontvangen loon en het eerste pensioenbedrag, tot grote ergernis van de betrokkenen.
'Dat systeem is inderdaad niet coherent, en het valt moeilijk vol te houden', vindt ook professor Jos Berghman van het Centrum voor Sociologisch Onderzoek aan de K.U.Leuven. Om de spaarpot van de pensioenen te vullen, draagt elke werknemer bij. Die bijdrage wordt echter berekend op het volledige loon, terwijl het pensioen zélf berekend wordt op een geplafonneerd loon.
De eerste pensioenpijler - het wettelijk pensioen - moet opnieuw een volwaardige bescherming bieden, die betaalbaar blijft, en bereikbaar is voor iedereen. Een legitieme bescherming bovendien. Zo vat professor Berghman samen. 'Het is een moeilijke kwestie natuurlijk. Enerzijds moeten alle werknemers gemotiveerd blijven om hun bijdrage aan het systeem te leveren, en anderzijds dringt zich de vraag op wat er moet gebeuren met mensen die bijvoorbeeld langdurig ziek zijn geweest.'
Lage inkomens vallen uit de boot
Verder wijst Jos Berghman erop dat de tweede pensioenpijler (een aanvullend pensioen, georganiseerd door uw werkgever, nvdr) nog steeds niet voldoende gedemocratiseerd werd. Vooral lagere inkomensklassen, en zwakkere sectoren, vallen vaak uit de boot. De wet op de aanvullende pensioenen uit 2003 was een verbetering, maar is onvoldoende. En, zegt Berghman, zolang de eerste pensioenpijler niet stabiel is, biedt die niet het nodige fundament voor de tweede pensioenpijler.
'Mensen vergeten ook dikwijls dat die tweede pensioenpijler een verzekering is. Vergelijk het met een brandverzekering. Als je huis afbrandt, krijg je geld van je verzekeraar - als je natuurlijk altijd trouw je bijdrage hebt betaald. Als je huis níét afbrandt, is het geld dat je hebt bijgedragen verloren.' Klachten over de tweede pensioenpijler - we betalen zoveel en we krijgen niks - zijn volgens professor Berghman dan ook ongegrond. Het gaat om een verzekeringsfilosofie, en niet om het principe van een individueel spaarboekje.
Fiscale voordelen overhevelen
Dat laatste hoort thuis in de derde pensioenpijler: het individueel pensioensparen. De derde pijler wordt almaar populairder, en wordt ook fiscaal sterk aangemoedigd, nu de eerste pensioenpijler niet langer de nodige financiële garanties biedt. Jos Berghman heeft niets tegen de derde pensioenpijler op zich, maar vraagt zich af of de collectieve aanmoediging ervan wel opportuun is.
'Die fiscale impuls is eerder bedoeld om de economische activiteit in ons land weer aan te zwengelen dan dat het om een weloverwogen pensioenbeleid gaat. De fiscale voordelen die met het individueeel pensioensparen samengaan, zouden beter overgeheveld worden naar de tweede pensioenpijler, zodat de totale bevolking er een beroep op kan doen als aanvullende pensioenverzekering.'
Een hele reeks suggesties dus over de te volgen weg in het pensioenlandschap. Nu is het inderdaad een ideaal moment om daar eens grondig over na te denken, vindt professor Berghman - net als Gabriel Perl. 'Hoe langer je dit probleem uitstelt, hoe moeilijker het wordt om het op te lossen. Hoe? Een moeilijke vraag, maar ze is in België nog niet eens aan de orde. Eerst maar eens duidelijke afspraken maken over wát we precies willen.'
Celine De Coster
Maar in Belgistan houdt men liever grote speeches over het optrekken van de pensioenleeftijd en de impact van de vergrijzing en dan neemt men draconische maatregelen tegen diegenen die dat allemaal geloven en dus bijklussen. Wij hebben zo een sterk vermoeden dat bijklussen voor sommigen een harde economische noodzaak wordt want met een wettelijk pensioen van om en rond de 1000 spring je niet ver
In 2007 is van 2.422 Belgen het pensioengeld van een jaar afgenomen omdat ze te veel bijverdiend hadden. Dat antwoordde minister van Pensioenen Marie Arena (PS) op een vraag van Kamerlid Els Schelfhout (CD&V).
De Rijksdienst voor Pensioenen (RVP) schorste 892 werknemers- en zelfstandigenpensioenen, en de Pensioendienst voor de Overheidssector (PDOS) 1530 ambtenarenpensioenen. Daarnaast werd het pensioen van nog eens 2552 mensen met een bepaald percentage verminderd.
In tegenstelling tot de meest andere Europese landen worden gepensioneerden in België dus bestraft als ze bijklussen. Wie met pensioen is, mag maar een heel beperkt bedrag bijverdienen.
Toch even bewijzen dat wij niks uit ons duimpje zuigen over onze pensioenen:
Belgische pensioenen bij de laagste van Europa
Van de oude leden van de Europese Unie is België op een na het land met de laagste penisoenen.
Als er gewerkt wordt met netto-inkomens, zijn enkel in Groot-Brittannië de pensioenen nog lager. Wordt er gerekend met bruto-inkomens, dan zijn alleen de pensioenen in Ierland nog lager.
In de nettoberekeningen benadert ons land het gemiddelde vervangingsratio van 84 procent. Dat is de verhouding tussen het pensioen en het vroegere inkomen. Voor de gemiddelde inkomens bedraagt het Belgisch pensioen maar 68,7 procent van het vroegere inkomen. Hogere inkomens mogen maar rekenen op een pensioen dat slechts zo'n 40 procent van hun vroeger inkomen bedraagt.
Niet alleen de pensioenen zijn laag in ons land. Alle sociale uitkeringen zijn laag vergeleken met die in de andere Europese landen, met uitzondering van de kinderbijslag. Ons land geeft niet meer uit aan sociale uitgaven dan de andere Europese landen, maar het aantal uitkeringstrekkers is hier groter. In ons land krijgen vele mensen steun, maar ze krijgen vrij weinig.
Als het aantal pensioengerechtigden vanaf 2010 fors gaat toenemen als gevolg aan de veroudering, dan zal de druk op de pensioenen nog toenemen.
Goed, dat was dus het voorstel van ons aller VBO en pas op, elke rechtgeaarde Vlaming zal Jullie komen vertellen, beste ollandse vrienden, dat het allemaal niet de schuld is van onze noordelijke stam die genetisch erg aanleunt bij de vlijtige bijtjes maar dat het allemaal de schuld is van rarara
Op 02 juli 2009 omstreeks 08u51, zei Patrick Proot:
Samen met de volkomen stalinistische arbeidswetgeving is dit een staaltje van kunnen van de PS-staat waar wij als Vlamingen moeten in leven. Niet alleen de sociale zekerheid , maar ook de ganse sfeer van arbeid moet worden toebedeeld aan de deelstaten. Hoeveel kennis gaat er niet verloren door het abrubte einde van een loopbaan ? Hoeveel coaching zou er niet kunnen worden opgebouwd middels een rustbrengend en stilaan uitdovend arbeidsbestaan voor de vitale zestigers en zeventigers ? De proffen en rechters kunnen wel al sinds mensenheugnis op emeritaatspensioen op 70 jaar , waarom de andere expertises niet ? Hoeveel hulp in het kader van de gezondheidszorg en welzijnszorg zou er niet kunnen gegenereerd worden in passende deeltijdse functies , toebedeeld aan mensen 'met levenservaring. Driewerf schande over deze collectivistische Belgische staat , waar de Vlamingen worden gegijzeld door de meest corrupte linkerzijde van het Westelijk halfrond : de Waalse PS. Breek de ketens , be free !
Dus de zon op Vlaamse koppekes niet goed hoor! Het zal allemaal beter zijn in het onafhankelijk Vlaanderen. Tja, waar we eigen bevoegdheden hebben lijkt ons dat niet zo meteen duidelijk maar allà, we zijn vitters natuurlijk. Een klein voorbeeldje?
De discussie over de Vlaamse hospitalisatieverzekering waarover we eindelijk eens een zinnige, zeer zinnige zelfs, bijdrage hebben gelezen die keihard ingaat tegen de mythe van het Vlaamse wij doen alles beter:
JAN DE MAESENEER waarschuwt de Vlaamse onderhandelaars. Inzetten op een Vlaamse hospitalisatieverzekering heeft geen zin. 'Ze mikt op het bestendigen en vereeuwigen van systeemfouten die geïnspireerd zijn vanuit de praktijk in Wallonië en Brussel.'
In de onderhandelingen voor een toekomstige Vlaamse regering, staat een Vlaamse hospitalisatieverzekering op de agenda. Allerlei actoren zoals ziekenfondsen en privéverzekeringsmaatschappijen hebben er zich al positief over uitgelaten. Maar is dit zinvol? Is dit de zo vaak gevraagde realisatie van de Vlaamse visie op zorg en gezondheid? Neen. Dit zorgt er alleen voor dat Vlaams geld gebruikt wordt om de nadelen van het Belgisch systeem af te zwakken en dus te bestendigen.
Laat ons eerst duidelijk stellen: ik verdedig de personele solidariteit inzake gezondheidszorg. Wie objectieve noden heeft door ziekten, aandoeningen, ongunstige omgevingsfactoren, moet toegang hebben tot kwaliteitsvolle zorg. Als er in Wallonië meer objectieve gezondheidsnoden zijn, dan kunnen er per Waal meer middelen worden besteed. Deze personele solidariteit inzake gezondheid zou nog verder kunnen gaan: waarom niet een bredere solidariteit opbouwen binnen Europa, of zelfs in de wereld. Maar interpersonele solidariteit moet niet slaan op het slecht functioneren van het medisch aanbod: we moeten niet solidair zijn met inadequate besteding van middelen, met zorg die niet kosteneffectief is.
De hospitalisatieverzekering is hét voorbeeld. Deze verzekeringen zijn gaan groeien door de toename van de supplementen op de honoraria voor wie in een eenpersoonskamer verblijft en doordat almaar meer medisch materiaal niet meer terugbetaald wordt door de ziekteverzekering. In België hebben 7,5 miljoen mensen een hospitalisatieverzekering. Dus 2,5 miljoen Belgen hebben er geen: vooral erg kwetsbare mensen, bejaarden, zieken. Het Mattheus-effect slaat dus weer toe: wie het meest risico loopt heeft, is vaak niet verzekerd.
In de hospitalisatieverzekering geldt de risicoselectie: wie ooit was opgenomen in de psychiatrie, wie behandeld is voor alcoholisme, wie kanker heeft gehad raakt nog moeilijk aan zo'n verzekering of betaalt zeer hoge premies. Dagelijks zien huisartsen patiënten die hun hospitalisatieverzekering opgezegd hebben omdat ze voor hen onbetaalbaar is.
Welk effect hebben de hospitalisatieverzekeringen gehad op de zorgverstrekking in de ziekenhuizen? Is die verbeterd? Neen. Het enige gevolg is dat de eerste vraag bij een ziekenhuisopname niet is: 'Wat scheelt er?', maar 'Heeft u een hospitalisatieverzekering?' Als het antwoord bevestigend is, leidt dit steevast tot de aanrekening van hogere tarieven. Sommige ziekenhuizen rekenen tot 300 procent extra aan. Vooral in Brussel en Wallonië zijn de supplementen hoog.
Het is volstrekt onduidelijk waarom men meer aanrekent. Als men dezelfde medische prestatie levert, is extra aanrekenen onrechtvaardig. Het wekt de indruk dat er wel een verschil is in behandeling, maar als dat zo zou zijn, zou dat ethisch niet aanvaardbaar zijn: een behandeling moet altijd de meest adequate zijn.
De voorgestelde Vlaamse hospitalisatieverzekering verandert structureel niets. De Vlaamse hospitalisatieverzekering zal alleen maar Vlaams geld inzetten om de gevolgen van de afwezigheid van een fundamentele beleidswijziging in België te verzachten. Meteen wordt ook de weerstand tegen die systeemfouten verzwakt.
Vlaanderen zegt dat het vooral oog heeft voor de eerstelijnszorg en de thuiszorg. De hospitalisatieverzekering plant de 'hospitalocentristische' cultuur van Brussel en Wallonië gewoon over naar hier. Een Vlaamse hospitalisatieverzekering is dus erg on-Vlaams. Ze mikt op het bestendigen en vereeuwigen van systeemfouten die geïnspireerd zijn vanuit de praktijk in Wallonië en Brussel. Ze brengt de realisatie van de Vlaamse visie geen stap dichterbij, integendeel.
Als men vanuit Vlaanderen wil investeren met eigen middelen in gezondheidszorg, zou dit bijvoorbeeld kunnen door het versterken van eerstelijnsgezondheidszorg en huisartsgeneeskunde. Een concrete suggestie: Vlaanderen zou de toegang tot eerstelijnsgezondheidszorg voor elke patiënt die zich inschrijft bij een huisartspraktijk via een Globaal Medisch Dossier, gratis kunnen maken, door wat momenteel door deze patiënt nog betaald moet worden aan 'remgeld', terug te betalen. Op deze wijze wordt de eerstelijnsgezondheidszorg zeer toegankelijk, wat aansluit bij actuele internationale ontwikkelingen en leidt tot meer 'rechtvaardigheid' en 'kosteneffectiviteit'.
Jan De Maeseneer is verbonden aan de vakgroep Huisartsgeneeskunde en Eerstelijnsgezondheidszorg (UGent).
Dit lijkt ons een vrij correcte analyse van het probleem want ontkennen dat er inderdaad in Brussel en Wallonië een andere aanpak, een andere mentaliteit bestaat rond hospitalisatie is ontkennen dat vandaag de zon schijnt maar dat men het dan maar meteen beter doet is niet meteen duidelijk en hierin volgen we de auteur dus ook. Een ander voorbeeld?
BRUSSEL - De Vlaamse beschermingsmaatregelen voor huishoudens die hun elektriciteits- en gasrekeningen niet meer kunnen betalen, veranderen vanaf 1 juli. Een gemiste kans in de strijd tegen energiearmoede, vindt Mieke Clymans van de vzw Samenlevingsopbouw.
De nieuwe Vlaamse sociale openbare dienstverplichtingen, zoals de verzameling beschermingsmaatregelen voor energieverbruikers officieel wordt genoemd, houden in dat vanaf 1 juli het Vlaamse statuut van beschermde klant afgestemd wordt op de Belgische reglementering over het sociaal tarief of de sociale maximumprijs.
Wie elektriciteit verbruikt tegen een sociaal tarief is er zeker van dat hij of zij kan genieten van de laagste kilowattuurprijs. De financiering van dit tarief, dat een stuk lager ligt dan de normale elektriciteits- en gasprijs, gebeurt via de zogenaamde federale bijdrage, die verrekend wordt in de kilowattuurprijs van elke verbruiker.
De vzw Samenlevingsopbouw, die sinds een tiental jaar een speciale werking heeft rond energiearmoede, vindt dat Vlaanderen een verkeerd signaal uitzendt door zijn beleid af te stemmen op dat van de federale overheid, die veeleer het accent legt op verbruikers met een laag inkomen of die in een kwetsbare situatie zitten.
Volgens Mieke Clymans komt dat neer op een afbouw van de Vlaamse regeling rond de beschermde energieklant, omdat sommige groepen van verbruikers niet langer in aanmerking komen voor het statuut van beschermde klant en dus het sociaal tarief dreigen mis te lopen. Tegelijk grijpen ze ook naast bijkomende Vlaamse beschermingsmaatregelen, zoals de vrijstelling voor de kosten voor ingebrekestellingen en herinneringsbrieven en de beperking van de nalatigheidsinteresten op niet betaalde energierekeningen tot de wettelijk vastgelegde maximuminterest. Het gaat onder meer om verbruikers die budgetbegeleiding krijgen of die een minnelijke of gerechtelijke aanzuiveringsregeling hebben gekregen naar aanleiding van een persoonlijk faillissement.
De vzw Samenlevingsopbouw is van mening dat Vlaanderen in tijden van crisis toch wel een verkeerd signaal uitzendt door het statuut van beschermde klant in te krimpen. Het lijkt veel meer aangewezen om ervoor te zorgen dat ook werklozen, mensen met een invaliditeitsuitkering of die een collectieve schuldenregeling hebben gekregen na een persoonlijk faillissement, kunnen genieten van het sociaal tarief.
Bij de distributienetbeheerder Eandis, die zo'n 80 procent van de laagspanningsnetten in Vlaanderen beheert, voegen ze er nog aan toe dat het niet zo vanzelfsprekend is dat een verbruiker die zijn rekeningen niet langer kan betalen en gedropt wordt zijn commerciële leverancier, in aanmerking komt voor het sociaal tarief.
Hun ervaring is zelfs dat het grootste deel van de gedropte klanten niet in aanmerking komt voor het statuut van beschermde klant en het bijbehorende sociaal tarief. Slechts 20 procent van de gedropte klanten die moeten terugvallen op stroomleveringen door Eandis, is beschermd en komt dus in aanmerking voor het sociaal tarief, blijkt uit hun lijsten. De overige 80 procent kan niet profiteren van de beschermingsmaatregelen. Alhoewel ze vaak problemen hebben om hun facturen te betalen, blijven ze energie verbruiken tegen een veel hogere kilowattuur.
De vzw Samenlevingsopbouw wijst er voorts op dat de wetswijziging geen enkele verbetering inhoudt voor gezinnen die energie verbruiken via een collectieve meter. Zelfs wanneer het gaat om gezinnen die het moeten doen met een laag inkomen. Zulke collectieve meters vind je onder meer in sociale woonblokken. (pse)
Wel Vlaanderen? We doen het beter omdat we Vlaming zijn? Maatschappijkeuzes worden volgens onze bescheiden mening niet of niet meer gemaakt op basis van nationaliteit of ras maar we ijn altijd blij dat iemand het tegendeel zou kunnen bewijzen Hallo
We vernemen dat ons krijgshaftig landje met aan haar hoofd onze
onversaagbare Crembo himself van plan is de Somalische piraten ofwel
een lesje te leren ofwel zelfs volledig uit te roeien. Men signaleert
ons trouwens een top beraad in Plopsaland met de volledige Belgistaanse
legerstaf voorgezeten door een oude rot in het vak namelijk Piet
Piraat. Alhoewel we zelf niet zo erg vechtlustig zijn willen we toch
ons steentje bijdragen aan deze rechtvaardige poging tot vernietiging
van een wraakroepende kwaal. Onder het motto "laat de rijken
betalen" kunnen we misschien een nieuw soort safari organiseren of een
andere soort hoogzeevisserij. Het moet niet altijd de blauwe merlijn
zijn die de klos is. Waarom eens geen Somalische piraat gaan schieten
of desnoods harpoeneren? Onze lezertjes lachen? Onze lezertjes vragen
zich af of we weer eens aan de nederwiet hebben gezeten? Niks daarvan.
Lees zelf maar: http://www.gva.be/nieuws/buitenland/aid843081/rijken-betalen-om-somalische-piraten-dood-te-schieten.aspx
"Rijken betalen om Somalische piraten dood te schieten"
25/06
Volgens de Oostenrijkse krant Wirtschaftsblatt kunnen Russische rijkaards in ruil voor een grote som geld op piratenjacht gaan.
Volgens de krant betalen de rijkelui 4.000 euro om een dagje op
een zwaar bewapend luxejacht door te brengen in de wateren voor de
Somalische kust. Ze zouden dan hopen dat er piraten opdagen, om die
neer te kunnen schieten.
Aan boord van het cruiseschip zouden zich ook Russische soldaten bevinden om een oogje in het zeil te houden.
Wel,
wat dachten jullie daarvan? Een luxejacht met wat rijke Belgen en
Crembo + eventueel geïnteresseerde politici met een jacht- of desnoods
een visvergunning en we zijn weg onder het zingen van de bekende
Vlaamse kapersliederen....
Een ander leuk
item is de vaststelling dat de serieuse pers en de serieuse politici
stilaan begint te zeggen dat moslima's met hoofddoekje kunnen spreken.
Goed, sinds de vroege Middeleeuwen wisten we in Vlaanderen, dank zij de
Reinaardsaga van Willem die de Maddock schreef, dat de dieren konden
spreken. Nu begint het stilaan door te dringen dat de moslima's met
doekje dit ook zouden kunnen. Een hele geruststelling. Een ganse reeks
artikels werd aan dit wetenschappelijk wonder gewijd. Vandaag zagen we
zelfs op de voorpagina van een Franstalig populair weekblad dat er een
dossier was gewijd aan de Belgische Marokkanen... Dat moet
waarschijnlijk zoiets zijn als de bleu blanc Belge vermoeden we. De
titel wijst in elk geval dat dat een heel aparte groep Belgen moet
zijn. We hadden al wel een paar Belgische varianten maar dus nu dit.
Met natuurlijk de obligate foto van een knap meisje met lang ravenzwart
haar onbedekt en ernaast een iets minder leuk volledig ingepakt exemplaar. Het gaf ons
al weinig zin om dat blad te kopen want het begon al met slechte
clichés...
Maar we willen jullie blij verrassen met
een positieve bijdrage vanuit liberale hoek. Vanuit de linkse hoek
hebben we trouwens tot nog toe hoofdzakelijk stilte opgevangen.
Waarschijnlijk hebben ze daar helemaal geen meningen meer over geen
enkel onderwerp ...tot de nieuwe Vlaamse regering definitief is gevormd
maar we zijn dat stilaan gewoon geworden/
Als het protest van de jonge moslima's tegen het hoofddoekenverbod iets bewijst, is het dat ze goed geïntegreerd zijn, zeggen FILIP BUNTINX en KRIS GYSELS. 'De Antwerpse moslima's hebben aangetoond dat zij naast moslima
ook Vlaming zijn. Vlaamse tieners met een uitgesproken mening, die de
taal machtig zijn en zich zeker niet laten onderdrukken.'
Al dagen domineren de Antwerpse moslima's
het nieuws met hun protest tegen het hoofddoekverbod in hun school. De
wijze waarop dit protest gebeurt dwingt respect en bewondering af en
toont aan dat de maatregel van de schooldirectie compleet overbodig is.
De kern van de zaak is niet het verbod op zich, wel de wijze waarop de
leerlingen reageren.
De schooldirectie van het Antwerpse atheneum wil haar moslima's
een dienst bewijzen en hun integratie vergemakkelijken door hoofddoeken
te verbieden. Het protest van de afgelopen dagen bewijst dat die
integratie meer dan geslaagd is. Al dagen zien we beelden van jonge moslima's
die in perfect Nederlands, met een licht Antwerps accent uiteraard,
haarfijn uitleggen waarom zij zich tegen deze maatregel verzetten. Zij
bewijzen niet alleen dat ze het Nederlands machtig zijn, zij hanteren
in hun discours ook staalharde argumenten. Zelden hebben we een
dergelijk hoogstand publiekelijk debat mogen meemaken. En daar willen
we de Antwerpse moslima's voor feliciteren en bedanken.
Al
jaren krijgt de allochtone gemeenschap, en in het bijzonder de
Marokkaanse, het verwijt dat ze amper haar stem laat gelden en niet aan
het publieke debat deelneemt. Welnu, de afgelopen dagen hebben enkele
jonge dames daar anders over beslist en bewezen dat zij wel degelijk
deel uitmaken van deze samenleving. En net die meisjes die een
hoofddoek dragen, en verweten wordt deze te dragen onder druk van hun
omgeving, tonen nu publiekelijk dat ze zich absoluut niet laten
onderdrukken. Kortom, de beslissing mist haar doel volledig. De
Antwerpse moslima's hebben bewezen dat ze die maatregel niet nodig hebben om deel te kunnen uitmaken van onze samenleving.
Voorts
zou een schooldirectie moeten weten dat een dergelijke maatregel
meestal niets uithaalt. Enkele dagen geleden waren we toevallig beiden
getuige van een uitstroom van leerlingen die net gedaan hadden met hun
examens. Grappig, want iedereen die buitenkwam had meteen dezelfde
reactie, het hemd - dat bij het binnengaan waarschijnlijk nog netjes in
de broek zat - werd er meteen uitgetrokken. Een logische reactie die
kadert in de puberale revolte tegen de uniformvoorschriften. Met andere
woorden, kledingvoorschriften - al dan niet religieus van aard - missen
meestal hun doel.
Let wel, het is en blijft de
school die moet bepalen wat wel kan en mag binnen haar schoolpoorten.
Maar men zou toch beter moeten weten. Typisch aan pubers is dat ze aan
het begin staan van hun mondigheid. Ze willen zich profileren, hun
plaats veroveren binnen de maatschappij. Is het in dit geval een
terugkeer naar de fundamentalistische islam? Tuurlijk niet. Verplicht
hen hun hoofd te bedekken en het eerste wat ze van hun hoofd slingeren
bij het buitengaan, is een hoofddoek.
Tot slot
verzetten wij ons tegen de opvatting dat religie en integratie niet
hand in hand kunnen gaan. Het is vandaag mainstream dat een moslim niet
geïntegreerd kan zijn. Iemand die een hoofddoek draagt is per definitie
geen Vlaming. De afgelopen dagen hebben we kunnen vaststellen dat
religie geen obstakel hoeft te zijn voor het integratieproces. De
Antwerpse moslima's hebben aangetoond dat zij naast moslima
ook Vlaming zijn. Vlaamse tieners met een uitgesproken mening, die de
taal machtig zijn en zich zeker niet laten onderdrukken. Hetzelfde
verhaal met de boeren vorige week, of met vakbondslui die de boel lam
leggen. Je kan en mag het protest absurd vinden en de gebruikte
methoden verderfelijk, het is en blijft het uiten van een mening. En
zeg nu zelf, wat is er Vlaamser dan dat?
Zij die
beweren dat de integratie van de derde generatie nieuwe Vlamingen
mislukt is, of zij die ervan uitgaan dat religie en integratie niet
samen gaan, zullen afgelopen week misschien wel van mening veranderd
zijn. Wij, fiere Antwerpenaren, zijn alvast trots op onze stadsgenoten
die al dagen luidkeels hun mening verkondigen op een manier die respect
en lof afdwingt.
Tot slot zouden we de
schooldirectie van het Antwerpse atheneum willen bedanken. Niet voor
het nemen van deze beslissing, wel omdat zij deze meisjes opgeleid
heeft tot mondige, geïntegreerde en intelligente dames. Het mag dan
misschien wel niet de initiële bedoeling geweest zijn, maar de school
heeft een maatschappelijk relevant debat geopend. Het is te hopen dat
zij, samen met de leerlingen, de komende maanden hier ook iets nuttigs
mee doet
Filip Buntinx en Kris Gysels zijn bestuurslid van Open VLD Groot-Antwerpen. Ze publiceren deze tekst in eigen naam.
Mooi
mooi mooi ze kunnen dus spreken...voor de rest een prima opinie die
bepaalde mensen blijkbaar niet helemaal heeft overtuigd en die zich te
buiten gaan aan een analytische kritiek die het absolute bewijs levert
dat we hier zeker en vast te doen hebben met terreinspecialisten: We
beperken ons tot de eerste tien reacties uit de bruine onderbuik van
Vlaanderen. In totaal waren er zo 64 reacties meestal met de zelfde
teneur en die meteen bewijzen waar het probleem zich in Vlaanderen
situeert. Een volkje zelfvoldane kwieten die maar meteen alles door
elkaar halen om hun eigen superioriteitsgevoel dik in de verf te
zetten. Zelfs geen aanzet tot dialoog nada "alleen witloof en spruiten"
verder niks. Lees dit imbecielengelul maar eens rustig door en stel dan
de vraag bij je zelf met enig empathisch vermogen : zou ik hier als
Belgische/Vlaamse moslim, tenslotte een erkende godsdienst, mij hier
willen en kunnen "integreren" ? Graag een antwoordje...
en we
hebben dus "kopiëren-plakken" toegepast wat betekent dat alle
schrijffouten hieronder buiten onze verantwoordelijkheid vallen ....
Reacties
Op 30 juni 2009 omstreeks 21u49, zei Lodewijk Buytaert:
De meeste moslimmeisjes spreken geradbraakt nederlands, bij de jonge
moslims is het nog droeviger gestemd, ze willen onder elkaar alleen
aribisch spreken, dus van integreren is geen sprake, wel van
protesteren tegen alles en iedereen.
Op 30 juni 2009 omstreeks 2u44, zei Fabienne Lebrun:
Waarom zouden de moslims integreren? Heeft onze regering niet de islam
erkend? Spenderen wij geen belastinggelden voor de moskeeën en aan de
imans voor het prediken van een intolerante en vrouwonvriendelijke
religie? Waar de moslims aan de macht zijn geldt alleen de wet van
Allah,de sharia en die van de macho's! En zeggen dat God niet bestaat
en toch moorden Sjiïeten en Soennieten elkaar uit in zijn naam! Allah
Akbahr! Immigratie (legaal en illegaal) van moslims in Europa staat dan
ook gelijk met het plegen van euthanasie op termijn voor niet-moslims.
Op 30 juni 2009 omstreeks 16u46, zei Frederik Billiau:
' Grappig, want iedereen die buitenkwam had meteen dezelfde reactie,
het hemd - dat bij het binnengaan waarschijnlijk nog netjes in de broek
zat - werd er meteen uitgetrokken. ' Maw : de hemdendragers respecteren
dus duidelijk regels die gelden binnen de schoolmuren. Waarmee alles
gezegd zou moeten geweest zijn en de rest van het betoog van beide
schrijvers overbodig : zelf een voorbeeld aanhalen om dan iets verder
het tegendeel te constateren ... Dàt is pas ... grappig.Hendrik Billiau
Op 30 juni 2009 omstreeks 12u16, zei Christophe Gillijns:
Wel als zij hoofdoeken mogen dragen in de scholen, gemeentehuizen, ...
waar dan ook moeten wij ook toegelaten worden om op die plaatsen
petten, mutsen en dergelijke te dragen.
Bij mijn weten is er in de oorspronkelijke geschriften nergens sprake
van hooddoeken or sluier maar is dit er nadien bij 'uitgevonden'.
Oorspronkelijk werden hoofdoeken niet gebruikt om je gezicht te
verbergen maar om je te beschermen tegen de weersomstandigheden.
Vandaar dat je deze hoofddoeken dan ook vooral aantreft in landen waar
er veel zand is.
Nu schreeuwen ze moord en brand als men hoofddoeken verbied maar ik zie
geen enkele reden waarom je in ons land je gezicht moet verbergen
tenzij je een bank ofzo gaat overvallen ;-)
Dat ze dit op straat dragen moeten ze zelf maar weten maar binnen in
scholen, op de werkvloer, ... vind ik niet kunnen. Denk ook maar eens
aan de non-verbalen communicatie tijdens een gesprek.
Op 30 juni 2009 omstreeks 03u09, zei Joris Van Heghe:
Voor De Standaard redactie: ik vind het minstens ironisch dat wij hier
de hele tijd op een website debatteren over hoofddoeken enz., met als
Google advertenties, bekijkt u het zelf even. ---
'Islamitisch[E]Droomvrouw Een Bloedmooi Meisje Verwacht U. Word Lid En
Bekijk Haar Profiel! www.Muslima.com' --- 'Verleid Iedere Vrouw Wat de
meeste mannen nooit zullen ontdekken over vrouwen...
www.VrouwenVersieren.com' --- Er was er maandag nog een derde over
Discreet Vreemdgaan ('k weet al niet meer juist hoe het noemde). -
Humor hebben jullie wel.
Op 30 juni 2009 omstreeks 02u57, zei Joris Van Heghe:
hh - gevonden: 'Pas als ze zich bevrijden uit dat diepe wantrouwen
zullen ze stoppen met spreken over wij de Vlamingen en de
allochtonen.' - Hoe kan de sluier het wantrouwen wegnemen, en ligt dat
dan aan ons, beste mevrouw ?-)
Op 29 juni 2009 omstreeks 23u29, zei Fabienne Lebrun:
Moslimvrouwen worden dikwijls behandeld als slavinnen. Het begint met
de hoofddoek en eindigt met de boerka. In Frankrijk lopen al duizenden
moslima's in een ambulante gevangenis. De boerka dragen is niet alleen
mensonterend maar ook onwettig op de openbare weg en publieke ruimten.
Leg mij trouwens eens uit waarom alleen de vrouwen worden opgesloten in
een boerka en de mannelijke moslims vrijgesteld blijven van deze morele
en fysieke marteling? Binnen de moslimcultuur is geen ruimte voor vrije
meningsuiting en nog minder voor gelijke rechten tussen man en vrouw.
Moslima's mogen eventueel de gekleurde mening van ayatollahs, imans en
andere vrouwenhaters ventileren. Ten slotte een tip voor de politieke
partijen: laat de kandidaten op de kieslijsten een verklaring
ondertekenen waarin ze beloven in alle omstandigheden de gelijkheid
tussen man en vrouw te zullen respecteren en het familiaal geweld tegen
vrouwen met klem te veroordelen!
Op 29 juni 2009 omstreeks 23u28, zei Erik Claessens:
Een teken van integratie is de islamitische hoofddoek zeker niet. Het
is een wereldwijde uiting van een gevaarlijk religieus fundamentalisme.
Het dragen van deze extreme kledij is in de islamwereld samen met het
strikt toepassen van de sharia en het moslimterrorisme opgekomen. Men
moet niet naïef zijn: dit fundamentalisme wordt door gewelddadige
groeperingen aangewakkerd en gestuurd. De Antwerpse moslima's laten
zich, bewust of onbewust, gebruiken door verdachte groeperingen. Hoog
tijd dat er maatregelen worden getroffen in de scholen!
Op 29 juni 2009 omstreeks 23u12, zei Gie Van de Wouwer:
Wanneer je weet dat je een heftige polemiek ontketent, is dit dan een
bewijs van aangepaste integratie? Integratie betekent respect opbrengen
voor de gewoontes, de cultuur, de samenlevingsrituelen van het land
waarin je woont, studeert of werkt.Wanneer je mordicus die hoofddoek
wil dragen is dit allerminst een teken van aanpassing. Waarom levert de
islam steeds weer zulke 'onoverkomelijke' problemen op? Waarin schuilt
het fanatisme van het politiek correct denken van sommige politici? Wat
willen ze hiermee bewijzen?
Op 29 juni 2009 omstreeks 23u07, zei René Verbouw:
Het is het gepaste moment voor moslima's om in Iran of Marokko te gaan
demonstreren over wat dan ook, als ze dan tot bloedens toe afgeslagen
worden zullen die zich onmiddelijk weer thuis voelen.
allez omdat we in een opperbeste bui zijn doen we d'r nog een paar van deze wonderlijke reacties bij....
Op 29 juni 2009 omstreeks 22u15, zei Theo D'Hondt:
Het uiten van een mening. Inderdaad zeer belangrijk. Helaas mag men dat
in Vlaanderen slechts in één richting doen, namelijk de
politiek-correcte. Alles en iedereen mag becritiseerd worden, behalve
de islam. O wee als men daar iets verkeerds over zegt. En als die
moslima's dan toch zo'n goede, geïntegreerde Vlamingen zijn, kunnen ze
best ook ijveren voor Vlaanderens onafhankelijkheid. Dan dragen ze ook
iets positiefs bij aan hun 'Vlaming zijn'.
Op 29 juni 2009 omstreeks 23u03, zei Koen Peeters:
Hebt u de bijdragen op dit en andere fora al eens gelezen ? Mij geeft
het alvast niet de indruk dat u monddood wordt gemaakt ... En de breed
in de media uitgesmeerde 'ideeën' van partijen als het VB en LDD lijden
ook niet al te erg onder de censuur, dacht ik.
Op 29 juni 2009 omstreeks 18u06, zei Frank Rogiest:
In Antwerpen en in Vlaanderen in het algemeen, leven allerhande
christenen,joden en aanhangers van andere godsdiensten samen zonder
onze maatschappelijke structuur te willen veranderen. De islam wil onze
maatschappij herstructureren. Dit is de oorzaak van veel spanningen.
Hoe groter de acties van de islam om onze maatschappij te veranderen
hoe groter de reacties zullen zijn van de niet islam mensen. Denk maar
aan alle overgevoeligheden van de islam gemeenschap. De andere
gemeenschappen doen hun ding, passen zich aan en laten de anderen met
rust. Binnenlandse vrede zal daarvan afhangen. Niemand wenst wrijvingen
tussen de verschillende getto's die zich aan het vormen zijn. Iedereen
wenst voor zichzelf, zijn kinderen en kleinkinderen een vredige
toekomst.
Op 29 juni 2009 omstreeks 17u54, zei Jonas Degreef:
Over welke moslima's hebben we het? Vierde, derde, tweede, eerste
generatie? Zowat drie vierden van de Turkse en Marokkaanse jongeren
zoekt een bruid of bruidegom in het land van oorsprong, zodat we ieder
jaar opnieuw een grote groep eerste generatie welkom heten die het
Nederlands niet machtig is. Hoeveel Vlaamse moslima's zie je fietsen?
Antwoord: de meeste moslima's kunnen niet fietsen. Hoeveel moslima's
bezoeken de zomerfestivals? Antwoord: haast geen en zeker geen
moslima's met hoofddoek. Hoeveel moslima's zie je in de verpleging
stappen (een knelpuntberoep !) en er blijvend aan het werk zijn?
Antwoord: haast geen, want moslima's mogen alleen hun eigen man naakt
zien en bovendien schrijft de islam voor dat de man voor het inkomen
zorgt en de vrouw thuis het werk doet. Hoeveel moslima's melden zich
aan om de cursussen van de politieschool te volgen? Antwoord: haast
geen. Het onderwijs? Enzovoort. Waar bijven ze toch allemaal, eens ze
met studeren stoppen?
'Als het protest van de jonge moslima's tegen het hoofddoekenverbod
iets bewijst, is het dat ze goed geïntegreerd zijn'. De nagel op de
kop! Wit is zwart, en recht is krom.
Op 29 juni 2009 omstreeks 15u30, zei Mark Verbeke:
Waar is der ouderen fierheid gebleven? Vroeger rood en blauw schouder
aan schouder om het volk te ontvoogden van het papendom, nu omarmen de
politiekcorrecten de (dag en nacht) onverlichte en meest dogmatische
godsdienst ter wereld. Het antwoord ligt uiteraard voor de hand: de
vijanden van mijn vijanden zijn mijn vrienden. Zoals, parallel met dat
andere tere punt, eertijds een gekende cordonlegger nogal lauw
reageerde op het vergassen van Koerdische dorpen door Saddam Hoessein:
de Koerden verdedigen zou kunnen geïnterpreteerd worden als het
verdedigen van het nationalisme en bijgevolg, je weet wel Merkwaardige
maar helaas morbiede kronkels in het politieke denken van een bepaalde
klasse.
De hoofdzaak is niet de hoofddoek as such, maar het feit dat die in het
leven werd geroepen om de mohameddaanse man te helpen zijn lusten te
bedwingen. Het grote verschil is dat de 'locus of control' bij westerse
mannen veel meer intern ligt dan bij maghrebmannen. En aangezien voor
deze laatste alle gesluierde vrouwen min één (hun eigen vrouw) verboden
terrein zijn, doet hun onbeteugeld hedonisme hen dan maar dromen van 70
(ongesluierde!) maagden in het paradijs en in afwachting daarvan overal
lawaai maken, in dubbele file socializen, de autochtone vrouwen aan het
zwembad ambeteren en agressief worden als ze op dit alles worden
terechtgewezen. We zouden beter de oorzaak aanpakken: de macho's die
zich Allah akbar-gewijs van alles permitteren, te beginnen met de
imams. En dan komen 2 VLD-leden met zo'n kolder af.
Zelden zulke idiote argumenten gelezen.
'Al jaren krijgt de allochtone gemeenschap, en in het bijzonder de
Marokkaanse, het verwijt dat ze amper haar stem laat gelden en niet aan
het publieke debat deelneemt. '
Dat is nog steeds zo, zij doen dit enkel als ze opkomen voor HUN
rechten, voor HUN godsdienst. Waar zijn de oproepen tegen het massale
geweld in naam van de moslims, waar zijn de feministen en holebi
bewegingen binnen 'hun' gemeenschap. Waar waren ze om te protesteren
tegen de 9/11, waar zijn ze om te protesteren tegen het dagelijks
barbaars geweld in Afganistan en Irak waarbij moslims andere moslims
afslachten.
'Wij, fiere Antwerpenaren, zijn alvast trots op onze stadsgenoten die
al dagen luidkeels hun mening verkondigen op een manier die respect en
lof afdwingt. '
Spreek voor uzelf, zelden zulke idiote uitspraken gezien. Ja de kranten
staan vol van sympathie voor deze meisjes.
Echt dwaas...
Op 29 juni 2009 omstreeks 22u57, zei Louis Verboven:
Nog erger, zelden zulke onlogica gelezen, komt natuurlijk van
VLD...Slechts een puntje, hoe zou het komen dat geen enkele moslima in
het debat een andere mening heeft dan die van de imam?
Op 29 juni 2009 omstreeks 23u07, zei Koen Peeters:
De dames van BOEH waren wèl tegen het hoofddoekenverbod, maar hebben
onmiddellijk gesteld dat ze het níet eens waren met de imam. Net als
een aantal andere moslimorganisaties en -politici. Maar ja, je moet het
natuurlijk wíllen horen en zien.
Op 29 juni 2009 omstreeks 14u21, zei Wieland Volkaert:
Ik ben blij dat er dan toch nog intelligente, niet demagogische,
liberalen zijn, die tegen de huilende (Winter-)wolven in gehecht
blijven aan de op respect gestoelde vrijheid voor iedereen.
Met zo'n onnozele nonsens is het best begrijpelijk dat de OpenVLD
electoraal zo slaag krijgt. M. Keulen deed NOCHTANS goed werk voor het
een inburgeringsbeleid Zijn lokale partijgenoten miskennen evenwel de
complexiteit v/ h dossier. Ze verkiezen kolder als argument en kromme
non-redeneringen (zie ook Karel Lemmens hierover die zei 'We zullen
echter nooit de stem horen van moslimmeisjes die onder dwang hun een
hoofddoek moeten dragen, omdat ze angst hebben om te spreken'. Met deze
grote lichten op de lokale VLD-bank gaat de achteruitgang v/d VLD niet
snel STOPPEN.
owee owee het avondland gaat hier echt naar de haaien
door die hoofddoeken. We zullen hier maar stoppen zeker ipv van die
volledige 64 kolderbijdrages te publiceren. Wij kunnen daar alleen uit
besluiten dat we ons best NIET integreren, zelfs niet als autochtoon,
in dit gezelschap want dit zijn heikneuters van het zuiverste water.
Maar één ding is toch positief : het geeft een zeer klaar en duidelijk
beeld van de moeilijkheden die deze meisjes moeten overwinnen om als
evenwaardige Belg/Vlaming te worden erkend. Wij denken er sterk aan om
ook een hoofddoek te dragen om ons te integreren bij de moslimbelgen
want tot dat andere soort willen we niet behoren. Die zijn blijven
hangen ergens in de jaren dertig op een grote bijeenkomst in Nurenberg
vrezen we...
en wat ons de boom injaagt is dat zuivere Vlaemsche helden ook al
beginnen een hoofddoek te dragen onder invloed van die terroristische "aribische imans" ...Kijk maar naar de vriendjes van onze Piet Piraat ...en dat is pas het begin. Ik heb mijn vrouw al een boerka gekocht. Je bent beter voorbereid op de grote dag dat we hier allemaal opgeroepen worden om naar de moskee te gaan om ons te laten besnijden...
Vandaag gaan we even leentje buur spelen bij collega's op bloggen. We
hadden het hier een paar dagen geleden over de stakingen op het eiland
voor de Vlaamse kust namelijk Engeland, meer bepaald bij Lindsey oil.
Hoe zou het daar nu aan toe gaan? Rarara, we vonden een bevriende blog
van een aantal kameraden, namelijk Sven en Rudy die een blog hebben
over de syndicale vrijheden en dan nog wel in beide landstalen alhoewel
we in alle vriendschap toch even fluisterend lispelen dat hun Frans
niet echt dat van Voltaire kan genoemd worden. Maar het is in elk geval
een hele prestatie! Ons hoor je dus niet klagen : http://www.bloggen.be/syndicalevrijheden
Donderdagnacht, 25 juni, werd er een akkoord bereikt
tussen de vakbonden en de directie van de Lindsey oil raffinaderij in
Engeland.
Het mag, en moet, gezegd worden dat de strijd tot
rechtvaardigheid heeft geleid ! Alle ontslagen medewerkers worden terug
aangenomen en dit onder dezelfde arbeidsvoorwaarden.
Het knappe aan heel het verhaal is de solidariteit
die ervoor gezorgd heeft dat deze strijd werd gewonnen. Een solidariteit
tussen werknemers van verschillende nationaliteiten en bedrijven. Een verhaal
dat moet worden uitgedragen.
Nadat de 51 mensen werden ontslagen op LOR ging de
rest spontaan mee in staking. En in de dagen die volgde gingen steeds meer en
meer mensen in Engeland, Schotland en Wales spontaan mee in staking. In
tijden van crisis is het niet zo voor de hand liggend dat mensen nog voor hun
rechten opkomen, laat staan voor de rechten van iemand enkele kilometers
verder.
Een massale verbranding van de ontslagbrieven kwam
uitgebreid op het nieuws en de solidariteitsmars van enkele duizenden
spontane stakers uit Engeland haalde volop de media.
Maar ook vanuit Europa kwamen er steunbetuigingen
zoals ook van het EMCEF. Er werden al plannen gesmeed om acties te ondernemen
aan de hoofdzetel van TOTAL in Parijs.
Uiteindelijk was dit niet nodig en werd het akkoord
deze ochtend, maandag 29 juni, voorgelegd aan de werknemers van LOR. En het
werd, onder luid gejuich, goedgekeurd.
Collega's, dit is een bewijs dat solidariteit wel
degelijk werkt. We zouden dan ook willen vragen om dit verhaal ut te dragen
aan iedereen die het tegendeel beweert of niet in solidariteit geloofd.
Vertel het verder.
Enkel samen kunnen we het verschil maken. Enkel
samen kunnen we de honger naar meer met minder stoppen !
En ook bij ons wordt er momenteel gestreden voor
jobs !
Steun de werknemers van Bridgestone
De arbeiders van autobandfabriek Bridgestone zijn
sinds 11 juni in staking. De directie weigert immers terug te komen op haar
beslissing om 8 arbeiders af te danken na de sluiting van het bandendepot.
In plaats van een menselijke oplossing te vinden en
de magazijniers over te plaatsen werd gekozen voor naakte ontslagen.
Bovendien maakt de directie haar eigen werknemers verdacht, gewoon omdat ze
opkomen voor hun rechten.
In naam van de werknemers vragen we om jullie solidair
te tonen. Doe mee aan het stakingspiket bij Bridgestone en stuur
solidariteitsmoties. Ze hebben je steun nodig.
DAAROM OOK DEZE WARME OPROEP
"Solidariteitsoproep: 140 arbeiders staken
momenteel bij Bridgestone omdat zij het ontslag van 8 collega's weigeren Ze
hebben je steun nodig! De arbeiders van de autobandfabriek Bridgestone te
Frameries zijn in staking sinds 11 juni.Ze hebben je solidariteit nodig.
Waarom?
De directie heeft de sluiting van het bandendepot
aangekondigd en wil 8 arbeiders afdanken.
Er bestaan nochtans andere oplossingen:
.
24 werknemers zijn ouder dan 56 jaar en kunnen met
brugpensioen vertrekken.
.
14 werknemers hebben een contract bepaalde duur.
.
De 8 met ontslag bedreigde werknemers kunnen dus
gemakkelijk overgeplaatst worden
De directie weigert dit echter. De bedrijfs-CAO die
de werkzekerheid waarborgt wordt door de directie met de voeten getreden.
Inplaats van een redelijke oplossing te vinden, klagen ze over zogezegde
dreigementen, gijzelingen en agressie, wat allemaal nooit gebeurd is.
Het is onaanvaardbaar en
immoreel om eigen werknemers verdacht te maken en te criminaliseren, gewoon
omdat ze hun rechten verdedigen.
Het is onaanvaardbaar en
immoreel om werknemers die men gemakkelijk aan boord zou kunnen houden zomaar
op straat te gooien, vooral in dergelijke crisistijden.
De arbeiders van Bridgestone zijn solidair met hun bedreigde collega's.
Voor onze syndicale vrijheden, samen staan we sterk
Camarades,
Le jeudi, juin le 25, on avait accord entre les
syndicats et la direction de Lindsey Oil en Angleterre.
Faut dire que la lutte a menée à justice ! Tout
les travailleurs licenciés seront rembauchés sous les mêmes conditions
qu'avant.
Le meilleur de cet histoire est que la solidarité a
gagnée. La solidarité entre travailleurs des différents nationalités et
entreprises. Une histoire que vaut la pain de raconter.
Après le licenciement des 51 personnes à LOR la
reste allait en grève aussi. Et pendant les jours suivantes de plus en plus
gens en Angleterre, Écosse et Wales leurs suivaient en grève. Dans ce temps
ci ce n'est pas évident avec la crise que les gens se battent pour leurs
droits.
La destruction massive par le feu des lettres de
licenciement et la marche de solidarité de quelques milles de travailleurs
était dans les média.
Mais aussi de l'Europe il y avait de messages de
soutien comme de l'EMCEF. On avait le plan d'avoir des actions a la siège de
TOTAL à paris.
Finalement ce n'était pas nécessaire et l'accord fut
présenté aux participants du CEE. Sous des cris de joie on approuvait
l'accord.
Collegues, c'est la preuve que la solidarité marche.
Nous voulons bien demander de distribuer cet histoire pour convaincre tout le
monde qui nie et ne croit pas dans la solidarité. Racontez le.
Seulement ensemble nous sommes forts. Seulement
ensemble nous pouvons arrêter la soif de richesses!
Aussi chez nous on se bat pour des emplois !
Soutenez les
travailleurs de Bridgestone
Depuis le 11 juin, les travailleurs de la fabrique
de pneus Bridgestone sont en grève. La direction refuse de revenir sur sa
décision de remercier 8 travailleurs suite à la fermeture d'un dépôt de
pneus.
Au lieu de chercher une solution raisonnable et de
reclasser les magasiniers, le choix d'un licenciement sec a été privilégié.
De plus, la direction criminalise et discrédite ses propres travailleurs qui
ne font que défendre leurs droits!
Au nom des travailleurs, nous vous demandons de
faire preuve de solidarité. Rejoignez le piquet de grève devant Bridgestone
et envoyez des motions de solidarité.
APPEL A LA SOLIDARITE
140 ouvriers chez Bridgestone en grève pour refuser
le licenciement de 8 collègues
Donnez-leur votre soutien ! Les ouvriers du
producteur de pneus Bridgestone à Frameries sont en grève depuis le 11 juin.
Ils ont besoin de votre solidarité. Pourquoi ?
La direction a annoncé la fermeture du dépôt de
pneus et veut licencier 8 ouvriers.
Pourtant, il existe d'autres solutions :
.
24 travailleurs ont plus de 56 ans et peuvent partir
en prépension.
.
14 travailleurs ont un contrat à durée déterminée.
.
On peut donc facilement reclasser les 8 travailleurs
menaces
Mais, la direction refuse. La direction bafoue la
cct d'entreprise qui garantit la sécurité d'emploi. Au lieu de chercher une
solution raisonnable, elle met en scène une situation de menaces, de
séquestrations et d'agressions qui n'ont jamais eus lieu.
Il est inacceptable et immoral
de discréditer et de
criminaliser ses propres travailleurs qui ne font que défendre leurs droits.
Il est inacceptable et immoral
de mettre sur le carreau des
travailleurs qu'on pourrait facilement garder à bord, surtout en ces temps de
crise.
Les ouvriers
de Bridgestone sont solidaires avec leurs collègues menacés.
Wildcat strikes by thousands of contract workers were ending on Friday after a
deal was agreed to resolve a bitter row over jobs at an oil refinery.
Published: 10:36AM BST 26 Jun 2009
Sacked workers burn their dismissal letters at Lindsey oil refinery - the action sparked wildcat sympathy strikes.
Union leaders and employers reached an agreement late last night to end the
dispute which flared at the Lindsey oil refinery in North Lincolnshire.
The deal will be recommended for acceptance at a mass meeting outside the
refinery on Monday morning.
Sources said the deal involved the reinstatement of 647 workers at the oil
refinery who were sacked for taking unofficial action in protest at the
laying off of 51 employees by a sub-contractor.
It is believed the 51 workers will also be offered jobs as part of the
agreement.
Unions have also won assurances that thousands of workers at power stations
and oil and gas terminals who took sympathy action will not be victimised.
Workers who have been taking unofficial action for the past week held early
morning meetings, including at the Sellafield nuclear site in Cumbria, and
returned to work after being told of the breakthrough.
Les Bayliss, assistant general secretary of Unite, said: "We're pleased that
we were able to thrash out a deal which the union can put to the workforce
at Lindsey.
"Following hours of detailed negotiations, there has been a significant
breakthrough. The proposals for a return to work will be recommended to the
workforce by the union's shop stewards at Lindsey on Monday morning.
"The employers have agreed to reinstate all the sacked workers. We welcome the
part the employers played in agreeing these proposals."
Mr Bayliss said it was now time for the Government to repeal "anti-trade
union" legislation, complaining that UK workers were victims of the most
"restrictive" trade union laws in Europe.
Officials from the GMB union also attended last night's meeting and will be
recommending the deal to its members at Lindsey.
About 150 contract workers at the Longannet power station in Fife voted to
return to work today, said operator ScottishPower.
They had walked out on Monday in support of the Lindsey staff.
A bitter dispute by contract workers which led to wildcat strikes at power
stations and refineries across the country came to an end today.
Workers voted by a show of hands to go back to work at a mass meeting outside
the Lindsey oil refinery in north Lincolnshire this morning after union
officials recommended they accept an agreement thrashed out during marathon
talks last week.
The workers went on unofficial strike after complaining that 51 employees were
being laid off at Lindsey, owned by energy giant Total, while other
contractors on the site were hiring staff.
Thousands of workers across Britain took sympathy action in support of the
Lindsey workers at up to 15 sites.
Unions said they had achieved their objective of finding other jobs for the 51
workers as well as rescinding dismissal notices sent to 647 employees at the
site who were on strike.
The unions also won a guarantee of no victimisation against workers across the
country who took sympathy action.
Addressing the hundreds of strikers gathered outside the refinery this
morning, GMB shop steward Kenny Ward described Thursday's deal as an
"unprecedented victory" for trade unions.
He said the agreement was a "smack in the face for the employers, a
realisation that they need to take a step back".
He continued: "In my opinion, we have achieved an unprecedented victory not
just for us but on a legal front as well so I recommend and we recommend as
the Shop Stewards Committee that you vote 'yes' and we return to work."
Within minutes of the vote, police had temporarily halted traffic as the
workers marched across the road and back on to the site, bearing union
banners and flags.
Welwel, we kunnen alleen maar blij zijn dat
solidariteit toch geen ijdel begrip is geworden en dat dit als een
voorbeeld mag gelden voor andere landen en dit on,danks de zeer strenge
engelse anti-vakbondswetgeving die nog ooit door Thatcher onzaliger
werd ingevoerd naar aanleiding van de laatste grote mijnstakingen onder
leiding van de historische Arthur Scargill. Keep smiling, het gaat de goede kant op!
De voltallige redactie van kitokojungle betreurt al de commotie rond de dood van Michael Jackson. De enige echte "The day the music died" was en blijft ...3 februari 1959 en daarmee uit! Na! tik dus die datum in op google of tik "The day the music died" in en je zal zo de relativiteit van al die pokkeherrie rond Michael fopsneus vergeten zijn. Wedden? Trouwens een klein logisch vraagje: weet iemand waarom er nog muziek is gemaakt na 3 februari 1959?
Het grote Vlaemsche hoofddoekjesdebat deel honderdveftigduuzend
Vlaanderen heeft weer een rel. Niet toevallig gaat het over een thema dat met onze moslimlandgenoten te maken heeft, het eeuwig terugkerende gezever over het al of niet toelaten van hoofddoeken in scholen en administraties voor meisjes of dames die moslim zijn. So what? Er wordt in nogal wat artikels over dit heikele onderwerp uitgegaan van de premisse dat al die moslimas dit hoofddoek dragen onder druk van één of ander iets. Hetzij de moskee, een imam, broer, neef achtergrootoom enz. Waarschijnlijk is het bij enkelen onder hen inderdaad het geval dat sociale druk zeker een rol speelt. Dat geldt even erg voor het dragen van een jeansbroek of ooit in onzalige tijden een milletvest (herinner je ze nog?) of een rugzak ipv een boekentas. Bijna nooit lezen we in dergelijke artikels dat moslimmeisjes dit wel eens zouden kunnen beslissen uit vrije wil en met een duidelijk doel. Moslimmeisjes worden hier in Vlaanderen nog steeds geassocieerd met onderworpen, hulpeloze schepseltjes die voortdurend worden onderdrukt (en erger) door naar look stinkende bebaarde woestelingen aangespoord door één of andere talibanimam. Goed, we overdrijven lichtjes maar ver zitten we er toch niet naast. Heeft iemand een bewijs dat moslimmeisjes of dames hier erger worden onderdrukt dan onze eigen allochtone huissloven?
Heeft iemand van al deze toogfilosofen al ooit de moeite genomen om eens een praatje te maken met deze rare wezens en hen de vraag gesteld waarom ze dit kledingstuk inderdaad vrij massaal zijn beginnen dragen? Wij hebben in elk geval niet deze indruk, want de meesten denken dat zij in hun naam kunnen spreken en dat zij allemaal de ware reden voor het dragen van dit hoofddoekje kennen. Weet beste witte ridders en redders der zwakke madammen daty deze meisjes echt wel kunnen spreken. De meesten zelfs uitstekend en steeds in onze eigen moedertaal. Vlekkeloos Nederlands zonder enig probleem en ze lopen ook niet weg wanneer je ze aanspreekt, wat nog steeds niet kan worden beweerd van onze zuivere inlandse madammen die in La Flandre Profonde donderdag hun stoep staan te schrobben en aangesproken worden door een wildvreemde, allochtoon of niet zelf vaak meegemaakt als vrachtwagenchauffeur in een nog niet zo heel erg ver verleden
Wel, ik ken persoonlijk wel wat hoofddoekdragende dames en spreek daar regelmatig mee (raar hé) en niet over hun hoofddoek maar over koetjes en kalfjes zoals ik met andere (raar die opsplitsing tussen zij en de anderen toch?) dames wel eens een gesprek durf voeren. Ik heb nog NOOIT enig verschil opgemerkt .Ok, je moet ze niet uitgebreid beginnen kussen of aflebberen zoals voetballers onder mekaar wel eens plegen te doen maar dat doe ik toch ook niet met onze inlandse vrouwelijke rassen. Verder geen enkel verschil gemerkt. Verleden jaar heb ik zelfs mogen meemaken dat ongeveer de helft van een stakingspiket in een Brussels energiebedrijf werd bemand door vrouwelijke werkneemsters MET hoofddoekje en zonder het minste spoor van één of andere grote broer of imam in de buurt trouwens deze staaksters leken mij heel erg assertief en zich zeer goed bewust van hun rechten terwijl de autochtone werkneemsters niet erg uitblonken door hun massale aanwezigheid. Wanneer het op een gegeven moment even spannend begon te worden tussen de aanwezige directie die opriep tot het doorbreken van het piket en het piket heb ik deze dames onmiddellijk zien plaatsnemen vooraan in het stakingspiket hierin massaal gesteund door de andere aanwezige hoofddoekdragende dames met als resultaat dat een open confrontatie tussen werkwilligen onder leiding van de directie en kaderpersoneel en stakers werd vermeden. Ik zie dat niet meteen gebeuren met de inlandse secretaressen.
Is het bij al deze redders van de westerse cultuur nog nooit opgekomen dat deze meisjes voor de overgrote meerderheid ZELF de keuze maken voor het dragen vat dat hoofddoekje? Waarom? Zeer simpel vraag het hen zelf en je zal merken dat zij zich als groep willen kenbaar maken en hun eigen identiteit bevestigd willen zien en aldus erkend worden. Is dit vreemd? Willen zij dat andere mensen die niet de zelfde godsdienst aanhangen het zelfde doen? NOOIT iets van gemerkt bij hen. Natuurlijk weet ik dat er ook in hun kringen extremisten rondlopen maar wat moeten wij dan zeggen van al die Vlaams belangers die iedereen naar Vlaamse folk willen doen luisteren en spruiten met spek als verplichte maaltijd op alle scholen willen invoeren?
En hou nu alsjeblief op om te leuteren over religieuse symbolen? Vlaanderen staat vol met kapellen en kruisen en dat heeft mij als niet-gelovige nooit echt gestoord in tegenstelling misschien tot minder tolerante exemplaren van mijn soort. Ik heb nog nooit echt problemen gekend met gelovige mensen, nog katholieken, noch moslims, noch Jehovagetuigen noch weet ik nog allemaal . We genieten hier van de godsdienstvrijheid en ik gebruik zeer bewust het werkwoord genieten. Er zijn immers een heleboel landen waar dit principe niet geldt wat dan weer geen excuus moet zijn voor sommige pipos hier om het zelfde te doen.
Meisjes die een hoofddoekje dragen vragen in eerste instantie dat men hen respecteert, eerst en vooral als denkend wezen en ten tweede als vrouw. Basta! Als je de werkloosheidscijfers onder allochtonen in Vlaanderen bekijkt nu nog versterkt door de crisis dan zal het wel niemand verbazen dat deze mensen enig respect vragen als groep. Als men ze voor de werkloosheid als groep beschouwt kan men hen misschien voor positieve zaken ook maar best als groep beschouwen. En hier, beste toogfilosofen, hebben de meisjes het voortouw genomen. We zouden het als een daad van ontvoogding moeten zien en we zien het als een soort daad van onderwerping. Hoe men de zaken kan omdraaien doodgewoon omdat men met elkaar blijkbaar niet eens kan praten. Dat er dan één of andere imam oproept om scholen te boycotten die het hoofddoekverbod opleggen is misschien niet de meest diplomatische zet maar als moslima of Belgische allochtoon (aaaargh wat een contradictie) begin je stilaan wel moedeloos te worden van zoveel onbegrip vrezen we
Hieronder vinden jullie een zeer degelijke tekst die zeer duidelijk stelt wat begrippen als godsdienstvrijheid en mensenrechten in dit verband inhouden:
Mogen Islamitische meisjes en vrouwen al dan niet een hoofddoek dragen op school, op het werk, op de foto voor hun identiteitskaart ? Dit zijn vragen die tot hevige discussies aanleiding geven. Eén van de redenen waarom de problematiek zo moeilijk is, is het feit dat er langs beide kanten dus zowel door voor- als tegenstanders van de hoofddoek een beroep wordt gedaan op mensenrechten. Hoe zit dat?
1. De mensenrechten van de hoofddoekdraagster
Je kan natuurlijk een hoofddoek dragen om veel redenen (omdat je het mooi vindt, om op te vallen, om juist niet op te vallen, omdat het moet van thuis), maar in de meeste gevallen is één van de redenen het feit dat je Moslim bent en dat je op die manier uitdrukking wil geven aan je geloof of een godsdienstige regel wil naleven. Als iemand je dat verbiedt, kan je twee mensenrechten inroepen: de vrijheid van godsdienst en het verbod van discriminatie.
a) De vrijheid van godsdienst
Artikel 9 van het Europees Verdrag tot bescherming van de Rechten van de Mens en de fundamentele Vrijheden (EVRM) luidt: 1. Een ieder heeft recht op vrijheid van gedachte, geweten en godsdienst; dit recht omvat tevens de vrijheid om van godsdienst of overtuiging te veranderen, alsmede de vrijheid hetzij alleen, hetzij met anderen, zowel in het openbaar als in zijn particuliere leven zijn godsdienst of overtuiging te belijden door de eredienst, door het onderwijzen ervan, door de praktische toepassing ervan en het onderhouden van de geboden en voorschriften. 2. De vrijheid een godsdienst of overtuiging te belijden kan aan geen andere beperkingen zijn onderworpen dan die welke bij de wet zijn voorzien, en die in een democratische samenleving nodig zijn voor de openbare orde, gezondheid of zedelijkheid of de bescherming van de rechten en vrijheden van anderen. De eerste alinea bepaalt de reikwijdte van de godsdienstvrijheid. Het recht om een islamitische hoofddoek te dragen valt hieronder. Het gaat immers om het onderhouden van de geboden en voorschriften van de Islam. Dat er binnen de Islam discussie bestaat over de vraag of je al dan niet verplicht bent om een hoofddoek te dragen, doet niet terzake. Wat telt, is de godsdienstige motivatie van degene die de hoofddoek draagt (of bv. van haar ouders). De tweede alinea is een zogenaamde beperkingsclausule. Net zoals de meeste mensenrechten is de godsdienstvrijheid geen absoluut recht. Een beperkende maatregel, zoals bijvoorbeeld een hoofddoekverbod, is toegelaten als die 1) een basis heeft in een algemene regel, 2) een wettig doel heeft, dwz ofwel één of ander algemeen belang zoals bv. de openbare orde, ofwel de bescherming van de rechten van anderen; 3) evenredig is met dat doel, dwz dat je geen maatregel mag nemen die veel strenger is dan nodig om het doel te bereiken. Als een verbod voldoet aan deze voorwaarden, is het geen schending van de godsdienstvrijheid, anders wel. Het is de rechter die daarover oordeelt.
b) Het verbod van discriminatie
Een tweede recht waarop een hoofddoekdraagster zich kan beroepen, is het verbod van discriminatie op grond van godsdienst (bv. artikel 26 Internationaal Verdrag inzake Burgerlijke en Politieke Rechten). In Nederland beschouwt de Commissie Gelijke Behandeling een hoofddoekverbod in bijna alle gevallen als een verboden discriminatie. In België is er sinds vorig jaar een Wet Gelijke Behandeling, die onder meer discriminatie op grond van godsdienst verbiedt. Met een beroep op die wet kan je bv. een de rechter de stopzetting van een discriminatie doen bevelen. Niet elke ongelijke behandeling op grond van godsdienst is echter een discriminatie. Dit is pas het geval wanneer er geen objectieve en redelijke rechtvaardiging voor bestaat. Wanneer er geen objectieve en redelijke rechtvaardiging is, is zowel een rechtstreeks als een onrechtstreeks onderscheid op grond van godsdienst verboden. Wanneer enkel de Islamitische hoofddoek verboden wordt, gaat het om een rechtstreeks onderscheid; wanneer echter alle hoofddeksels verboden worden, gaat het om een onrechtstreeks onderscheid op grond van godsdienst, omdat dit, ondanks de neutrale formulering, moslimmeisjes benadeelt. Het criterium objectieve en redelijke rechtvaardiging is in de praktijk sterk vergelijkbaar met het criterium: evenredigheid met een legitiem doel (cf. supra). Ook hier komt de beoordeling toe aan de rechter.
2. De mensenrechten van anderen
a) godsdienstvrijheid
Eén van de argumenten van tegenstanders van de hoofddoek is dat deze een bedreiging vormt voor de godsdienstvrijheid van anderen. Het gaat dan bv. om niet-gelovigen of mensen met een andere godsdienst, maar in de eerste plaats denkt men aan de moslimmeisjes die geen hoofddoek wensen te dragen. De redenering is, dat wanneer een lerares of een grote groep klasgenootjes een hoofddoek draagt, andere meisjes onder druk gezet worden om dit ook te doen. Dit argument hoor je vooral daar waar het moslimfundamentalisme in opmars is.
b) gelijkheid man/vrouw
Een ander argument is dat de hoofddoek een symbool zou zijn van de onderdrukking van de vrouw. Dit argument is eigenlijk vrij problematisch. Het is een feit dat het Islamrecht mannen en vrouwen geen gelijke rechten toekent. Voor vele niet-Moslims wordt dit gesymboliseerd door de hoofddoek. Dit is echter niet terecht. De Islam schrijft zowel mannen als vrouwen voor om zich kuis te kleden. Wanneer meisjes en vrouwen zoals bv. in Iran- verplicht worden om Islamitische kledij te dragen, dan is dit inderdaad een vorm van onderdrukking. Wanneer ze echter vrijwillig een hoofddoek dragen, kan je dit moeilijk onderdrukking noemen. Dat zou van zeer weinig respect getuigen voor zowel de Islam als de autonomie van de betrokkenen. Voor sommigen is het een vorm van onderdrukking door hun ouders (net zoals vele andere kledingregels zo kunnen worden ervaren), maar dat is iets helemaal anders en zeker geen mensenrechtenkwestie.
3. Andere argumenten
a) Orde
Een hoofddoekverbod op school wordt vaak verdedigd met een beroep op het behoud van de orde en het normale verloop van het onderwijs. In sommige lessen (bv. sport, labos) kan een hoofddoek inderdaad hinderlijk zijn. Wanneer hoofddoekdraagsters zich té assertief opstellen, kan bovendien behalve de godsdienstvrijheid van anderen, ook de goede orde in het gedrang komen.
b) Neutraliteit
Voor ambtenaren en voor leerkrachten en leerlingen in het openbaar onderwijs, wordt een hoofddoekverbod vaak gesteund op de verplichting van de overheid om neutraal te zijn op het vlak van godsdiensten en levensbeschouwingen. Men kan neutraliteit echter op verschillende manieren opvatten. In een open opvatting, is er plaats voor iedereen om op gelijke voet zijn of haar godsdienst of overtuiging uit te drukken. In een gesloten opvatting mag niemand uitdrukking geven aan een godsdienst of overtuiging. Wie een hoofddoekverbod stoelt op het neutraliteitsprincipe, hanteert de gesloten opvatting. Maar neutraliteit kan dus ook anders worden opgevat.
4. Wat zeggen de wet en de rechters?
In Frankrijk is aan het begin van dit schooljaar een nieuwe wet in werking getreden, die het dragen van opvallende religieuze symbolen verbiedt aan leerlingen in het openbaar onderwijs (leerkrachten mochten het ook tevoren al niet). De wet geldt dus niet alleen voor hoofddoeken, maar bv. ook voor joodse keppeltjes, tulbanden van sikhs en grote kruisbeelden.
In België is er geen dergelijke wet. Of hoofddoeken al dan niet zijn toegelaten, wordt aan de inrichtende macht van de school overgelaten. In het vrij (meestal katholiek) onderwijs kan men een hoofddoek eventueel verbieden op basis van het pedagogisch project van de school. In het openbaar onderwijs kan een verbod gebaseerd zijn op de bescherming van de rechten van anderen of het goede verloop van de lessen e.d. In de praktijk verbieden de meeste scholen het dragen van een hoofddoek. Er zijn nog maar enkele zaken voor de rechter gekomen in België, maar die oordeelde telkens dat de hoofddoek mocht verboden worden. Eén keer kreeg één van onze hoogste gerechtshoven, het Hof van Cassatie met het hoofddoekverbod te maken. Toen ging het om een gemeente die pasfotos met hoofddoek weigerde voor identiteitskaarten. Dat kon niet, want de regels in verband met identiteitskaarten vereisen wel dat je blootshoofds op de foto staat, maar ze voorzien ook een uitzondering voor godsdienstige redenen. Die uitzondering geldt al heel lang, en was eigenlijk bedoeld voor kloosterzusters.
In Europa ligt het laatste woord inzake mensenrechten bij het Europees Hof voor de Rechten van de Mens in Straatsburg. Dat oordeelde deze zomer dat een hoofddoekverbod niet noodzakelijk een schending van de godsdienstvrijheid uitmaakt. Het Hof zei dit in een Turkse zaak. In Turkije houdt men al decennia lang heel strikt vast aan een gesloten opvatting van de neutraliteit van de overheid. Bovendien is het fundamentalisme er in opmars, zodat het toelaten van de hoofddoek op school zou kunnen leiden tot een reële druk op meisjes die er geen willen dragen. Het Europees Hof vindt het niet wenselijk om aan de 45 lidstaten van de Raad van Europa één uniform model op te leggen voor de verhouding tussen Kerk en Staat. De nationale overheid krijgt een ruime beleidsmarge om zelf te bepalen hoe ze dit oplossen. Dit wil niet zeggen dat een hoofddoekverbod altijd mag. Er moet een sterk argument zijn om te zeggen dat het algemeen belang of de rechten van anderen in het gedrang komen als de hoofddoek wordt verboden.
Terwijl in Frankrijk en ook wel een beetje in België een debat woedt over het recht voor leerlingen om op een openbare school een islamitische hoofddoek te dragen, velde het Europees Hof voor de Rechten van de Mens een arrest over deze kwestie in de Turkse context. Turkse universiteiten mogen volgens het Hof hoofddoeken verbieden. Hoe zit het dan met Franse of Belgische scholen?
Toen een Turkse geneeskundestudente in het vijfde jaar zat van haar geneeskundestudies, stuurde de vice-rector van de Universiteit van Istanbul een circulaire rond waarin stond dat voortaan in lijn met de Turkse wetgeving- studenten met baarden en studentes met een islamitische hoofddoek niet langer zouden worden toegelaten tot de lessen. Deze studente wenste haar hoofddoek niet af te leggen, hetgeen resulteerde in een tuchtprocedure en schorsing. Het volgende semester schreef ze zich dan maar in aan de Universiteit van Wenen, waar men niet zo moeilijk moet over die zaken. Het spreekt vanzelf dat niet alle diepgelovige Turkse meisjes met universitaire ambities de middelen hebben om hetzelfde te doen. Er zullen er dan ook nogal wat teleurgesteld geweest zijn toen het Europees Hof voor de Rechten van de Mens oordeelde dat dit hoofddoekverbod geen schending uitmaakt van de godsdienstvrijheid (artikel 9 EVRM). Tegelijkertijd zal er in Turkije ook opgelucht adem zijn gehaald. Een zeer strikte scheiding van Kerk en Staat is immers een centraal principe in de Turkse democratie ontworpen door Atatürk.
Nationale context weegt door
Verrassend kan het arrest niet genoemd worden. Eerder oordeelde de Europese Commissie voor de Rechten van de Mens al dat een klacht over de weigering om een foto met hoofddoek te aanvaarden op een Turks universitair diploma, onontvankelijk was (Karaduman t. Turkije en Bulut t. Turkije, 3 mei 1993), en wees het Hof een klacht van een Zwitserse onderwijzeres over een hoofddoekverbod eveneens in de ontvankelijkheidsfaze af in uitgesproken hoofddoek-onvriendelijke bewoordingen (Dahlab t. Zwitserland, 15 februari 2001, zie Juristenkrant 24 april 2001). In vergelijking met deze zaken is het een grote vooruitgang dat het Hof deze zaak ten gronde onderzocht en beoordeelde. Het was immers vreemd dat kwesties die in verschillende landen tot grote controverse leiden afgedaan werden met een summiere motivering en het oordeel dat klachten kennelijk ongegrond waren. Centraal in de redenering van het Hof staat het principe van de margin of appreciation: het Hof wil aan de 45 lidstaten van de Raad van Europa geen uniform model opleggen inzake de verhouding tussen Kerk en Staat. Zeker wanneer het over het specifieke aspect van religieuze symbolen in het onderwijs gaat, bestaat er geen Europese consensus. Het Hof aanvaardt dat de nationale overheid het best geplaatst is om in deze materie de afweging te maken tussen enerzijds de godsdienstvrijheid en anderzijds de bescherming van de rechten van anderen, en van de openbare orde en een pluralistische samenleving. Het Hof oefent nog wel een controle uit, maar deze is eerder beperkt. Bij de controle door het Hof valt op dat de nadruk sterk ligt op de Turkse context, waar ten eerste een historische keuze is gemaakt voor een strikte opvatting van secularisme, en waar ten tweede een reëel risico bestaat dat fundamentalistische stromingen de hoofddoek gebruiken om bepaalde vrouwen en meisjes onder druk te zetten. In die context is een hoofddoekverbod in het openbaar onderwijs iets dat binnen de appreciatiemarge van de Turkse overheid valt.
Gevolgen voor België?
Voor wie gekant is tegen een hoofddoekverbod in het openbaar onderwijs in België, is dit niet noodzakelijk een slecht arrest. Doordat het steunt op het principe van de margin of appreciation heeft het voor de lidstaten eigenlijk geen rechtstreekse gevolgen. Er is op grond van dit arrest geen enkele reden om aan de status quo inzake de islamitische hoofddoek te raken. Tegenover diegenen die in België naar het voorbeeld van Frankrijk- een algemeen hoofddoekverbod wensen, kan echter niet langer worden opgeworpen dat een dergelijk verbod met zekerheid een schending van de godsdienstvrijheid uitmaakt. De redenering die het Hof ontwikkelde in de Turkse context, lijkt grotendeels ook op te gaan in Frankrijk: ook in Frankrijk is namelijk een historische en grondwettelijk verankerde keuze gemaakt voor een sterke vorm van laïcité. Bovendien kan men ook daar in sommige gevallen argumenteren dat fundamentalistische groepen gematigde moslims onder druk zetten. Het blijft wel de vraag of dit voor het Hof volstaat om een algemeen hoofddoekverbod te verantwoorden, dan wel of het verbod enkel verantwoord is in die concrete gevallen waar daadwerkelijk een bedreiging voor de rechten van anderen of voor de openbare orde bestaat. Of ook een Belgisch hoofddoekverbod de controle van het Hof zou doorstaan, blijft een open vraag. Zowel inzake de opvattingen over Kerk en Staat als inzake de dreiging van fundamentalistische druk op school zijn de verschillen met Turkije en Frankrijk te belangrijk om zonder meer dezelfde redenering te volgen. Het is echter niet uitgesloten dat het Hof een zodanig ruime appreciatiemarge wil toekennen aan de lidstaten dat ook andere argumenten zouden kunnen volstaan om een verbod te rechtvaardigen. Een andere internationale mensenrechteninstantie het Comité voor de Rechten van het Kind, dat toezicht houdt op het Kinderrechtenverdrag is heel wat strenger voor hoofddoekverboden: in de ogen van dit Comité is een hoofddoekverbod voor leerlingen in strijd met de godsdienstvrijheid van kinderen en bedreigt een hoofddoekverbod voor leerkrachten een goed begrip bij kinderen van tolerantie en godsdienstvrijheid. Indien België ook zijn engagementen onder het Kinderrechtenverdrag ernstig wil nemen, is het dus aangewezen om de appreciatiemarge die het Europees Hof voor de Rechten van de Mens laat inzake de hoofddoek niet te gebruiken om een verbod in te voeren, maar eerder om ervoor te zorgen dat de godsdienstvrijheid en een sfeer van tolerantie op school evenals het recht op toegang tot het onderwijs van moslimmeisjes, optimaal worden gewaarborgd.
Hof Mensenrechten, Leyla _ahin t. Turkije, 29 juni 2004, www.echr.coe.int . Zie ook Eva Brems, De hoofddoek als constitutionele kopzorg, T.B.P., 2004, 323-360.
Eva Brems
Docent Mensenrechten, Universiteit Gent
Voorzitter VORMEN vzw
En ondanks een vrij misleidende titel een mening die grotendeels overeenkomt met de onze van federaal parlementslid van Groen, Mevrouw Meyrem Almaci die weet waarover ze spreekt :
MEYREM ALMACI droeg op school zelf een hoofddoek en vindt dat dat nu nog zou moeten kunnen. Uit vrije wil, wel te verstaan, en niet omdat meisjes onder druk staan van macho moslimjongens. Want dat laatste gebeurt echt en is een groot probleem.
De Koninklijke Athenea van Hoboken en Antwerpen zijn niet de eersten om een hoofddoekenverbod uit te vaardigen. En ook zij stellen hun beslissing voor als een manier om leerlingen te beschermen tegen een negatieve groepsdruk om bijvoorbeeld een hoofddoek te dragen.
Die groepsdruk bestaat echt. Dat is een zware vaststelling die de moslimgemeenschappen ernstig moeten nemen en waartegen ze zich moeten verzetten. Het misplaatste machogedrag en zeer selectieve normenbesef van deze groep jongens staan niet enkel haaks op de religie zelf, maar heeft ook heel wat andere negatieve gevolgen op lange termijn: fenomenen als eerwraak, geweld binnen het huwelijk, gebrek aan verantwoordelijkheidszin. Het stuitende gebrek aan respect voor vrouwen door bepaalde groepen in onze samenleving ondermijnt niet alleen de toekomst van die vrouwen maar die van de hele gemeenschap.
De vraag is echter of de negatieve druk op jonge moslimmeisjes zal weggenomen worden door een verbod. Het enige wat we weten is dat een dergelijk verbod zeker één groep effectief zal treffen: de jonge moslimmeisjes zelf. Als een kind van thuis uit gedwongen wordt een hoofddoek te dragen, en de school besluit daarom de hoofddoek te verbieden, dan zullen de ouders of andere familieleden - die de jongere deze dwang opleggen - op zoek gaan naar een andere school. Of ze halen hun kind zo snel mogelijk weg van school. Nochtans is het aanbieden van scholing aan kinderen die onder dwang staan, juist de beste garantie om uit die spiraal te raken.
Als een meisje de hoofddoek draagt uit schrik voor de repressie van een groep jongens, dan zal die druk niet verdwijnen met een verbod. De druk zal dan gaan over de lengte van de rokken, de haarstijl, make-up. Het gedrag van die jongens, wordt immers niet aangepakt. Als ook de moslimgemeenschappen zich openlijk tegen dit soort gedrag verzetten, kunnen deze jongens niet langer claimen dit te doen uit zogezegde religieuze overwegingen. Het zou dus nuttiger zijn als scholen, gemeenschappen en de maatschappij, deze jongens aanspreken op hun gedrag in plaats van enkel in te grijpen bij de groep 'slachtoffers' en daarmee alle meisjes te treffen, ook zij die hun hoofddoek dragen uit vrije keuze.
Velen zullen argumenteren dat dit naïef is, want meisjes kiezen niet vrijwillig voor een hoofddoek. Hier past een onthulling: ik was zo een meisje en heb zelf uit vrije wil in het middelbaar onderwijs een hoofddoek gedragen. Vandaag krijg ik veel telefoontjes en mails van meisjes die in dezelfde situatie zitten en daardoor in steeds minder scholen welkom zijn. Deze meisjes ervaren hun hoofddoek als een stuk van wie ze zijn en als een teken dat ze behoren tot een religieuze groep. Een verbod is voor deze adolescenten niks meer of minder dan een negatie van hun identiteit. De hoofddoek zelf wordt door dit verbod trouwens een steeds sterker symbool, en dus des te interessanter als identificatiemiddel.
Als de moslimgemeenschap dan maar eigen scholen opricht, gebruikmakend van het recht op vrije schoolinrichting, wordt dat steevast op negatieve reacties onthaald. Zij krijgen eenzijdig de schuld voor het ontstaan van een nieuwe vorm van apartheid die misschien wel ongewild in gang werd gezet door degene die claimt de ongelijkheid te willen bestrijden.
We moeten goed weten wat we willen als samenleving. Als we alle kinderen willen beschermen en emanciperen, om ze een goede toekomst te geven, dan is zowel een gedwongen hoofddoek of het verbod op het dragen van een hoofddoek niet de beste oplossing. Het is niet omdat je een hoofddoek draagt dat je automatisch onderdrukt wordt. Maar het is ook niet omdat je geen hoofddoek draagt, dat je als vrouw in deze maatschappij automatisch alle kansen krijgt. Hoog tijd dus voor een ontsluierd en eerlijk debat.
Meyrem Almaci (Groen!) is federaal parlementslid en fractieleider.
ANTWERPEN - Reportage Leerlingen pikken hoofddoekenverbod op school niet Honderden leerlingen en ouders maakten gisteren luidkeels duidelijk dat ze niet akkoord waren met het hoofddoekenverbod in twee Antwerpse scholen. 'Ik dacht dat dit een multiculturele school was.'
Van onze redactrice
'Als het hoofddoekenverbod niet wordt afgeschaft, stuur ik mijn kinderen naar een andere school', zegt een moeder van 32. Haar dochters van twaalf en dertien lopen school in het Koninklijk Atheneum in Antwerpen. 'En als ik geen school vind waar ze hun hoofddoek mogen dragen, houd ik ze thuis. Dan gaan ze niet meer naar school tot ik er een vind waar het wel nog mag.'
De vrouw is naar de school gekomen om haar ongenoegen te uiten over het verbod op politiek en religieuze symbolen in de school. 'Het dragen van een hoofddoek zegt toch niets over wat er in het hoofd zit?' Ze wijst naar de puntenlijsten die ophangen aan de muur van de school. 'Iedereen met een hoofddoek heeft een A-attest.'Aan de schoolpoort deelt Fateha Elhachmi (17) strooibriefjes uit voor een optocht deze zondag 'voor gelijke kansen in het onderwijs.' Ze draagt een hoofddoek en loopt school in het Atheneum. 'We zijn heel erg geschrokken van dit nieuws', zegt ze. 'Ik dacht dat dit een fijne, multiculturele school was, maar ik heb me vergist in Karin Heremans, de directrice. Ik hoop dat ze haar mening zal herzien.'
Als de directrice op de speelplaats verschijnt, gaat de menigte in een cirkel staan. 'Slechts een derde van die mensen loopt hier school', zegt een man op een bankje. Hij blijkt een leraar te zijn. Behalve leerlingen zijn er heel wat ouders naar de school gekomen. Enkele vrouwen dragen een boerka, de meesten een hoofddoek. Halverwege haar speech onderbreken enkele leerlingen de directrice. Op hun spandoek staat: 'Geen hoofddoek, geen leerlingen.'
'We voeren een actief pluralistisch debat in onze school, maar de laatste jaren was het niet meer houdbaar', probeert de directrice nog als ze onderbroken wordt door enkele leerlingen die de leuze 'Wij zijn weg, geen subsidies' beginnen te scanderen.
Als imam Nordin Taouil - twee jaar geleden nog op de SP.A-lijst bij de gemeenteraadsverkiezingen - het woord neemt, slaat de sfeer om. Onder een luid geroepen Allah Akbar neemt hij plaats achter de microfoon. 'Vrede zij met u', begint hij en wat volgt is een ophitsend discours dat bulkt van de clichés en de veralgemeningen. Dat de nieuwe minister een einde moet maken aan de georganiseerde discriminatie. 'Wij maken ook deel uit van de maatschappij', zegt hij. 'Niemand moet zwijgen tegen deze haat.' Als hij zijn oproep doet aan alle moslims om hun kinderen in september thuis te houden, wordt dat luidkeels toegejuicht door de demonstranten.
Aan het einde van de avond staat directrice Karin Heremans er wat verloren bij. Hoe de imam waar ze net nog zo'n constructief gesprek mee gehad heeft in enkele ogenblikken zo kon omslaan, begrijpt ze niet. 'Maar we blijven bij ons standpunt', verzekert ze. 'We wilden al deze heisa net voorkomen door eenvormig te communiceren na de examens.' Ze zucht.
Ondertussen stelt de 18-jarige Bouchra Bouzamour aan de microfoon dat 'het toch ironisch klinkt om iemand vrijheid af te nemen om ze vervolgens te verzekeren aan anderen.'
Haar speech klink bijzonder eloquent voor een meisje van haar leeftijd. Een talent dat niet verloren mag gaan, zou je denken. Maar goed dat ze sinds gisteren afgestudeerd is.
Als antwoord op de petitie "de plaats van de filosofische overtuigingen op school " (1) , die zowel in Nederlandstalig als Franstalig België circuleert, schreef Nadine Rosa-Rosso volgend opiniestuk.
"Ik onderteken de petitie over "de plaats die filosofische overtuigingen op school toekomt" niet. Ondanks alle omzichtigheid die in de tekst in acht genomen wordt, richt deze petitie zich uitsluitend tegen de hoofddoek van de moslimmeisjes en tegen bepaalde opvattingen, die exclusief aan de islam toegedicht worden. Staat er vandaag in België één ànder ostentatief filosofisch of religieus teken ter discussie? Maar om het niet rechtstreeks over de hoofddoek en de islam te moeten hebben, is de petitie een beetje de pedalen kwijtgeraakt.
Beperkte de Franse wet van 15 maart 2004 over dit onderwerp zich tot : In de openbare scholen, de colleges en de lycea is het verboden tekens of kleding te dragen waardoor de leerlingen openlijk een religieus lidmaatschap kenbaar maken, dan gaat de Belgische petitie veel verder.
Zij spreekt niet alleen over religieuze opvattingen, maar ook over filosofische. Ze spreekt niet alleen over publieke scholen, maar over alle scholen die door de staat gesubsidieerd worden.
Naar een nieuwe schooloorlog?
De wet, waar de petitie om vraagt, zal een grote kuis teweegbrengen in alle door de staat gesubsidieerde katholieke scholen: gedaan met de kruisbeelden, gedaan met affiches met uitspraken van de paus. Want hoe zou men aan de leerlingen en aan de leerkrachten kunnen verbieden om religieuze tekens te dragen, als die wel aan de muren van de instelling mogen prijken?
Anders gezegd: deze petitie steekt het vuur aan de lont voor een nieuwe schooloorlog. De voorzitter van de Interdiocesane Lekenraad, Paul Löwenthal, heeft dit goed begrepen. In een opiniestuk in Le Soir van 18 juni 2007 stelt hij : De petitie geeft geen plaats aan de godsdiensten, maar vraagt eenvoudigweg om ze uit te sluiten. Ze stelt het bestaan zelf van confessionele scholen in vraag. Zijn interpretatie is volledig legitiem.
De petitie zou moeten klare taal spreken over wat er verstaan wordt onder een ostentatief filosofisch of religieus teken. Een beginnend baardje op de kin van jongens? Een geschoren schedel of een rastakapsel? Een hangertje met de Davidster? Jongeren hebben een grenzeloze verbeelding om hun overtuiging uit te drukken. En dat is maar goed ook.
Zou men, in plaats van tekens van filosofische of religieuze overtuigingen te verbieden, jongeren niet eerder moeten aanmoedigen om de verscheidenheid van zowel hun overtuigingen als van hun twijfels naar voor te brengen? Is het niet zo dat we artikel 24 van onze grondwet moeten begrijpen: De gemeenschap organiseert een onderwijs dat neutraal is. De neutraliteit houdt meer bepaald in : eerbied voor de filosofische, ideologische of godsdienstige opvattingen van de ouders en de leerlingen? De neutraliteit wordt niet door verboden gerealiseerd, maar door de verscheidenheid van de opvattingen en door het respect voor elk individu.
Gedaan met de contestatie!
De petitie stelt dat men niet langer de inhoud van de cursussen mag bewisten. Dit soort formuleringen is gevaarlijk. Er is inderdaad het verplichte leerprogramma van de cursussen, maar er is ook het noodzakelijke debat met de jongeren over wat ze denken over de inhoud van de lessen. Men moet de jongeren precies aanmoedigen om hun meningsverschillen met de inhoud van de lessen naar voor te brengen, anders zullen ze afhaken in de lessen, iets waar niemand iets bij wint.
Het is waar dat leerkrachten zich soms overrompeld voelen door de huidige situatie in vele scholen. De toekomst die de maatschappij voor onze kinderen in petto heeft, is het belangrijkste probleem dat om een oplossing vraagt en de leerkrachten beseffen dit maar al te goed. Men zal de moeilijkheden in de scholen niet oplossen door nog meer verboden op te leggen, het zal het er daardoor alleen maar erger op worden. Laat ons veeleer meer onderwijzend personeel eisen, meer opvoeders, meer tijd om na te denken en aan uitwisseling te doen over een pedagogische aanpak.
De petitie nodigt de jongeren uit om hun filosofische overtuigingen te verinnerlijken. De jongeren hebben dus het recht om een overtuiging te hebben, alleen moeten ze die voor zichzelf houden. Als het recht om overtuigingen te hebben, niet gekoppeld wordt aan het recht om die te uiten, dan gaat het niet om een recht, maar om een frase. Dit supplementair verbod maakt de kloof tussen leraars en leerlingen nog dieper.
Een voorbeeld. Volgens de petitie is is de sociale en seksuele gemengdheid een waarde die aan de basis ligt van onze maatschappij. Gaat men de leerlingen verbieden om dit standpunt te betwisten? Als sociale gemengdheid wil zeggen dat de rijken zich vermengen met de armen, kan men er dan ook bijzeggen waar deze waarde wordt toegepast? In het onderwijs? In de wijken? In de ondernemingen? In het uitgaansleven? Ga dit als lerares of leraar maar eens vertellen aan de 60.000 jongeren, die beroepsonderwijs volgen: Onze maatschappij is gebaseerd op sociale gemengdheid; jullie worden verondersteld dit idee niet te betwisten, maar tolerant als we zijn hebben jullie wel het recht om te denken, maar dan wel alleen om te denken, dat er niet één dochter of zoon van de bourgeoisie in jullie klas zit.
Er bestaan niet meer wetenschappelijke argumenten om te stellen dat de sociale gemengdheid de basis is van onze maatschappij dan er bestaan om te stellen dat God haar geschapen heeft. Laten we er mee ophouden om onze maatschappij idyllisch voor te stellen en onszelf als de grootste slimmeriken, terwijl we eenvoudigweg bezig zijn elementaire rechten te liquideren.
De verwarring tussen rechten en waarden
.
De feministen verwerpen de hoofddoek in naam van de bevrijding van de vrouw. Maar kan men mensen bevrijden tegen hun wil en, meer nog, door hen een recht af te nemen? Voor een democraat gaat het recht op het dragen van een hoofddoek vanzelfsprekend samen met het recht om er géén te dragen. Een recht toekennen betekent geenszins dat men ook opkomt voor de uitoefening van dat recht. Het recht op echtscheiding of het recht op zwangerschapsonderbreking opeisen staat op geen enkele manier gelijk aan het propageren van echtscheiding of van het plegen van abortus.
De maatschappij legt de rechten vast voor het samenleven van de mensen en de individuen oefenen dan deze rechten uit volgens hun eigen waarden. Het is in de discussie over de migranten dat onze maatschappij is afgegleden naar het bepalen van waarden. Het gevolg daarvan is dat het Frankrijk van Sarkozy nu over een ministerie van nationale identiteit en immigratie beschikt. In Nederland leidde de herontdekking van de nationale waarden een linkse partij als de SP naar het herontdekken van de weldaden van de monarchie en haar beschavingsopdracht in de kolonies. En dan zijn er de atheïsten, die een strijd tegen de hoofddoek leveren in naam van de strijd tegen de godsdienst. Maar men doet de religiositeit van de mensen niet verminderen door hen te verbieden om hun geloof te manifesteren. Ik vrees dat men juist het tegenovergestelde resultaat bereikt.
De politieke inzet: het voorbeeld van Frankrijk
Het is het extreemrechtse blad Minute dat in Frankrijk de aanval tegen de hoofddoek inzette door in 1983 het beeld van een gesluierde Marianne te verspreiden. Het is een rechtse burgermeester (RPR) die in Creil op 4 oktober 1989 de confrontatie aanging met drie gesluierde meisjes. Het rechtstreekse gevolg hiervan was dat hun aantal heel snel steeg.
Over de wet van 15 maart 2004, die uiteindelijk het dragen van een hoofddoek wettelijk verbood, schrijft de historicus Gérard Noiriel: Het succes was totaal, want de tekst die door rechts werd voorgesteld, werd door links gestemd en veroorzaakte bovendien binnen links erg grote verdeeldheid. Noiriel onderlijnt dat de meisjes, die voor het dragen van een hoofddoek aangeklaagd werden, tot de onderdrukte klassen behoorden. Met de sociale afkomst van die meisjes is nooit rekening gehouden, net zo min als met het verschil tussen de situatie van de vrouw in een islamitisch land en in een land als Frankrijk. Het Franse voorbeeld verdient onze aandacht. Het heeft slechts twintig jaar geduurd om, vertrekkende van een karikatuur van extreemrechts tot een door heel de politieke klasse gestemde wet te komen, die een echte ommekeer is in de geschiedenis van de manier waarop men over de immigratie spreekt. En jammer genoeg is dit niet het enige thema waar de meest rechtse opvattingen bijna de gehele politieke klasse hebben veroverd.
En als het geloof nu eens bergen kon verzetten?
Toen ik deze tekst aan het afwerken was, zag ik op de RTBf een reportage over de hoofddoek. Een groep meisjes, die de hoofddoek droegen, begonnen hun studies geneeskunde aan de ULB, de Université Libre de Bruxelles. Alleen al hun aanwezigheid op deze faculteit weerlegt de vooroordelen die deze petitie met zich meevoert. Deze meisjes dragen bij tot de sociale vermenging op de universiteit. Veertig jaar na mei 68 zijn de kinderen van het volk daar nog altijd in de minderheid. Om er te geraken moeten ze heel wat meer hindernissen overwinnen dan andere kinderen. Die meisjes dragen ook bij tot de vermenging van de seksen. Zij bewijzen ook dat de moslimgodsdienst op zich geen handicap is voor de deelname van meisjes aan hogere studies. Hun geloof belet hen niet om biologie te studeren en het geloof in een schepper te combineren met de studie van wetenschappelijke methodes.
Het Vrij Onderzoek zou aan deze meisjes het onvoorwaardelijk recht moeten toekennen om hun studies verder te zetten. Maar neen, men verplicht hen om hun hoofddoek af te doen voor ze een labo binnen mogen. Omdat ze dat weigeren, worden ze bij een hoge verantwoordelijke van de faculteit op het matje geroepen. En welk rationeel argument geeft de officiële vertegenwoordiger van het Vrij Onderzoek en van de wetenschappelijke methode? We zijn hier niet in de Club Med. Einde citaat.
Van in de kleuterklas tot aan de universiteit heb ik alleen maar in de goede scholen van de Stad Brussel en in de tempel van het Vrij Onderzoek gezeten. Ik ben nooit gelovig geweest, maar ik heb altijd de zwakheid gehad om in de goedheid van de mensen te geloven. Zijn wij, de atheïsten, de Vrije Onderzoekers, niet in staat om over deze jonge meisjes een hypothese te formuleren die precies de omgekeerde is van die die in de petitie wordt geformuleerd? En wel dat het misschien juist hun geloof is, dat deze meisjes geholpen heeft om alle hindernissen te overwinnen op de weg van hun emancipatie? Als dit geloof het dragen van een hoofddoek inhoudt, wat gaat ons dat aan?
De Oproep voor een democratische school (Ovds) heeft tot nog toe geen standpunt ingenomen rond de opportuniteit van een verbod op het dragen van de hoofddoek in het onderwijs. Wij vinden de kwestie van de hoofddoek van secundair belang in vergelijking met de grote problemen en uitdagingen in het onderwijs: de dreigende vermarkting, de sociale ongelijkheid en segregatie, de onderfinanciering.
Uit de PISA-testen blijkt dat bijna één op twee migranten het absoluut niet goed doet op school. Nergens ter wereld is de kloof tussen de score van de autochtone leerlingen en de migranten zo breed als in ons land. Wij zouden liever debatten zien over de hoge werkloosheidsgraad, veel groter dan bij de autochtone bevolking, of over de armoede, die dramatisch hoger is: 55 procent van de allochtonen van Marokkaanse herkomst en 59 procent van de Turkse leven onder de armoederisicogrens - minder dan 777 euro per maand, terwijl een gemiddeld maandinkomen voor personen van Belgische en Europese herkomst ligt rond 1150 euro. Dit zijn de reële problemen van de gemeenschappen van allochtone origine. Hun oplossing is een voorwaarde voor de emancipatie van de mensen van allochtone origine, waaronder de moslimmeisjes en -vrouwen.
Op een moment echter dat vanuit diverse hoeken stemmen opkomen om het dragen van de hoofddoek op school effectief te verbieden en anderen tegen dit verbod actie voeren, wou Ovds het debat over de hoofddoek niet uit de weg gaan. Op 19 januari hebben 25 leden van Ovds op een serene wijze discussie gevoerd en de argumenten voor of tegen dit verbod op een rij gezet. Hieronder volgt een synthese van deze discussie.
Argumenten voor een verbod
Het verbod steunen werd geïnspireerd vanuit twee invalshoeken. Enerzijds werd het belangrijk geacht de bevrijding van de moslimvrouwen te steunen. De hoofddoek is een symbool van de patriarchale onderdrukking en het dragen ervan neigt naar een uiting van steun aan het moslimintegrisme, waarvan we de impact dreigen te onderschatten. In de moslimwereld vechten progressieve vrouwen tegen dit seksisme en oprukkend integrisme. Moslimmeisjes die de hoofddoek niet dragen, worden in bepaalde scholen met de vinger gewezen door hun moslimmedeleerlingen. Anderzijds is ook het verbod van elk religieus en filosofisch teken op school belangrijk en moet vermeden worden dat jongeren gestigmatiseerd worden. Door de hoofddoek wordt het wij en de anderen geaccentueerd, terwijl het voor de ontwikkeling van de jongeren juist belangrijk is dat zij naakt en onbevangen kennis maken met de wereld en dat zij beschermd worden tegen invloeden allerhande. De rol van de school is de jongeren bevrijden van achterlijke dogmas die voortkomen uit cultuur en religie. Indien we de hoofddoek tolereren, bestaat het gevaar dat we ook moeten toegeven aan creationistische theorieën, aan de weigering om nog biologielessen te volgen, om mee te gaan zwemmen enz.
Argumenten tegen een verbod
De argumenten die pleiten tegen het verbod vertrekken voornamelijk vanuit de overtuiging dat de hele discussie moet geplaatst worden in de concrete context van het België anno 2008: sinds de aanslagen van 11 september 2003 wordt de hele moslimwereld over dezelfde kam geschoren. Het verbod op de hoofddoek zal de stigmatisatie van de moslims nog doen toenemen en de fundamentalistische tendensen daarbij versterken. Op die manier zullen de moslimmeisjes verstoken blijven van degelijk onderwijs. Zij zullen geduwd worden in scholen waar de hoofddoek wel toegelaten wordt, met nog meer concentratiescholen en het oprichten van islamscholen tot gevolg. Emotioneel zullen de moslimas in de hoek worden gedrukt, zij zullen zich slecht voelen, waardoor zij nog minder ontvankelijk zullen zijn voor wetenschappelijke argumentatie. De religieuze overtuiging hoeft daarenboven niet noodzakelijk een dam op te werpen tegen wetenschappelijk leren argumenteren en is niet per se reactionair. We moeten de jongeren een rationele en kritische ingesteldheid leren aannemen tegenover élke godsdienst en leren ontdekken of de godsdienst bevrijdend kan zijn. Diversiteit moet ervaren worden als een positief gegeven. De school is een plaats bij uitstek om die diversiteit toe te laten en een waaier aan discussiepunten te genereren. Dit alles is onmogelijk in een sfeer van verbod.
Conclusie
Alle deelnemers waren het over eens dat het recht op degelijk onderwijs moet gevrijwaard worden en dat daarbij een wetenschappelijke attitude buiten kijf staat. Indien een moslimmeisje zou weigeren om omwille van haar godsdienstige overtuiging bv. de biologieles of zwemles te volgen, zal zij inderdaad uitgesloten worden, niet omwille van haar hoofddoek, maar omwille van het loutere feit dat zij weigert deel te nemen aan de lessen.
We zijn tot de voorlopige conclusie gekomen dat een gemeenschappelijk en uitgesproken standpunt innemen voor of tegen het verbod op dit moment niet opportuun is. We hebben immers te maken met een zeer complexe problematiek, waarbij een eenvoudige, wetenschappelijke analyse niet voor het grijpen ligt. Zowel de argumenten voor als tegen moeten verder ernstig bestudeerd en grondig uitgediept worden. We verkiezen daarom de veelheid van meningen te respecteren en beschouwen dit geenszins als een houding van struisvogelpolitiek. Voor Ovds blijft de voornaamste tegenstelling deze van onderdrukkers en onderdrukten, en blijven de religieuze tegenstellingen secundair en ondergeschikt aan het probleem van sociale en regionale segregatie.
We hadden jullie beloofd om wat meer over Iran te vertellen. Wij houden
dus ons woord nadat we onze ollandse lezertjes met onze voorgaande
bijdrage in opperste verwarring hebben achtergelaten gaan we dus
eventjes neuzen in hun dagbladen. En wat blijkt ? We halen het reformatorisch dagblad erbij :http://www.refdag.nl/artikel/1418327/Verwarring+rond+foto+Iraanse+Neda.html
TEHERAN
Ze is het internationale symbool geworden van het Iraanse protest:
Neda Agha-Soltan, de 26-jarige vrouw die op straat werd doodgeschoten
door een onbekende scherpschutter. De man die de gruwelijke beelden van
haar laatste minuten vastlegde zond de video naar een bevriende Iraanse
asielzoeker in Nederland, die hem vervolgens de wereld over stuurde via
internet.
We waren op straat en hoorden een schot. We dachten
eerst dat het vuurwerk was, vertelde de man aan zijn in Nederland
wonende kennis. Opnieuw werd er geschoten; ik zag dat Neda niet in
orde leek en rende naar haar toe. Zijn vriend, een arts, probeerde nog
hulp te bieden aan de voor hen beiden onbekende vrouw. Maar dat was
zinloos. Binnen twee minuten overleed Neda.
De beelden van het videofragment gaan door merg en been. Net voordat
Neda sterft, kijken haar verbijsterde ogen recht in de camera. Daarna
stroomt er bloed over haar gezicht. Stemmen verworden binnen seconden
tot geschreeuw, een crescendo van hulpeloosheid.
De eerste keer dat ik de video zag begon ik te huilen, zegt Hamed,
de in Nederland wonende asielzoeker die zijn achternaam en woonplaats
geheim wil houden. Ik kan niet uitleggen hoe enorm mijn lichaam
beefde. Zeker een minuut of vier was ik zo verward dat ik alleen maar
kon huilen.
Hamed, een 35-jarige grafisch ontwerper die eind 2008 naar Nederland
vluchtte nadat de politie zijn woning doorzocht als reactie op zijn
blog, besefte onmiddellijk dat de hele wereld de beelden van de
stervende Neda moest zien. Dit schokte me. En tergelijkertijd dacht
ik: Ik moet het publiceren. Iedereen in de wereld moet weten wat ze aan
het doen zijn met mijn landgenoten.
Al vanaf het moment dat het na de verkiezingen in Iran onrustig
werd, begon Hamed informatie over de demonstraties op zijn facebook op
internet te zetten. Hij zette de betreffende video ook op die pagina,
evenals op CNN i-report en de video-uploadwebsite YouTube. Verder
stuurde hij het filmpje de BBC. Vijf minuten later was er al een
gigantisch aantal e-mails binnen. Het symbool van verzet was geboren.
Er was aanvankelijk niets bekend over wie Neda was en wat ze deed op
de plek waar ze stierf. Dit veroorzaakte een tragisch misverstand.
Dr. Amy L. Beam, een Amerikaanse consultant in de it-sector, zag op
21 juni de tv-beelden van demonstraties in Iran. Nieuwslezers bleven
herhalen dat het een Twitterrevolutie was geworden. Ik had Twitter
nooit gebruikt om naar nieuws te zoeken, maar dit haalde me over.
Via Twitter vond ze Hameds video. Nog maar 120 mensen hadden hem
gezien. Ze nam contact met hem op. Hij dacht dat haar naam Neda
Soltani was. Beam zocht op facebook en vond een vrouw met die naam.
Ik ben niet degene die je zoekt, schreef deze persoon echter.
Soltani stelde zelf ook een onderzoek in. De informatie die ze vond,
plaatste ze op de facebookpagina van Beam. Facebook plaatst een
profielfoto naast elk bericht. Mensen die Neda Soltanis informatie
zagen, namen automatisch aan dat haar foto, een gezicht omlijst door
een gekleurde hoofddoek, die van de neergeschoten vrouw was.
Soltanis foto verspreidde zich vervolgens als een virus over de
wereld. Hij verscheen op websites, spandoeken en plakkaten. Zelfs
nieuwsmedia gebruikten hem. Zij werd het gezicht van de revolutie. De
hevig geschrokken Soltani schreef Beam: Om je de waarheid te zeggen,
ik ben erg bang!!!!
Verscheidene nieuwsmedia hebben inmiddels interviews gehad met
familieleden en vrienden van Neda Agha-Soltan. Zij en haar muziekleraar
kwamen met hun auto vast te zitten in een demonstratie. Neda stapte uit
voor wat frisse lucht en werd neergeschoten. Er is nu ook een foto van
Agha-Soltan in omloop, maar Soltanis foto blijft circuleren.
Voorlopig spelen we op zeker en publiceren dus de foto van een
overledene waarvan we zeker en vast weten dat het de juiste persoon
betreft. Het gaat over Karel Van Miert. Een schonere dood kan niemand
zich wensen en het verschil met Neda is dan ook heel erg groot: tijdens het plukken van kersen in zijn eigen boomgaard die
zijn passie was ...maar het blijft toch jammer dat hij niet wat langer
onder ons is gebleven want het was een aimabel man met een visie en die
hebben we nooit genoeg! En Karel, wanneer je ergens Neda tegenkomt vraag haar dan wie ze nu echt is!
Hup Olland, het is nog steeds niet te laat om Belg te worden!
We hebben al een tijdje onze ollandse unoxmutsjes verwaarloosd. Geen
nood, vandaag hebben we hen GROOT nieuws te melden. Jullie hebben,
knoop het goed in jullie oranje oortjes, beste vrienden, de afspraak
met de geschiedenis gemist! Neen, we spreken niet over een eventueel
uitroeiscenario van jullie geliefde vorstenhuis door een escadron
kamikazeswiftjes, neen we hebben het niet over stormvloeden die jullie
waterzuchtige polders dreigen te verzwelgen. Wij hebben het over de
Belgsiche militaire stormloop en smadelijk Ollandse nederlaag en de
ondertekening van jullie onconditionele onderwerping aan ons BELGEN.
Hoe zo, wij raaskallen, wij lijden aan Mexicaanse griep? Niks van. Lees
met ons mee, brave kezen. Jullie hadden mee kunne genieten van onze
wondere Belgische instellingen. Misschien hadden we dan wel tien
deelregeringen gehad! Nu hebben jullie Wilders en Balkenende ...een
grotere ontgoocheling is moeilijk in te denken dachten we zo. Hier het
volledige relaas dat gebaseerd is op jullie eigen archieven : http://www.nieuwsblad.be/Article/Detail.aspx?ArticleID=DMF24062009_010
Leopold II wilde Nederland binnenvallen
De Belgische
koning Leopold II (1835-1909) wilde Nederland binnenvallen, zo heeft de
christelijk geïnspireerde krant Nederlands Dagblad woensdag gemeld op
gezag van documenten in het Koninklijk Huisarchief in Brussel. Die
werden gevonden door de Vlaamse journalist en historicus Kris Clerckx.
Bij de Belgische 'revolutie' in 1830 had België zich van Nederland
afgescheurd.
De tweede Belgische koning Leopold stuurde
spionagemissies om de Nederlandse militaire kracht in kaart te brengen,
stelde een aanvalsplan op en zette een topdiplomaat in om de
goedkeuring van grootmacht Frankrijk te verwerven.
Het Belgische leger moest Nederland bij verrassing nemen en liefst
binnen een paar dagen Amsterdam veroveren, 'zodat het nieuws van de
aanval gelijktijdig komt met het nieuws van de overgave (door
Nederland). Het Europese evenwicht blijft zo behouden', zo beschrijft
Clerckx de aanvalsplannen in een nieuw boek over Leopold II.
Wat betreft de troepensterkte moest de verovering van Nederland geen
probleem zijn. Een uitgebreide Belgische spionagemissie had in 1854 al
aan het licht gebracht dat het Nederlandse leger veel zwakker en
kleiner was dan het Belgische en er bovendien veel minder in werd
geïnvesteerd.
Het Belgische leger telde 2.127 officieren, het Nederlandse slechts
1.397 - en dat waren volgens de spionnen nog vooral oude mannen.
Het budget van het Belgische Ministerie van Oorlog bedroeg ruim 34
miljoen goudfranken, het budget van Nederland slechts 29,6 miljoen.
Bovendien ging van het Nederlandse budget meer dan 10 miljoen naar de
marine, die bij een Belgische invasie volkomen nutteloos zou zijn.
Vaderlandsliefde van Nederlanders te groot
Kolonel Chauchet, de hoogste militair in de spionagemissie,
constateerde echter dat de forten van de Hollandse Waterlinie goed
onderhouden waren, en, misschien nog belangrijker, dat de
vaderlandsliefde van de Nederlanders hen tot fel verzet zou bewegen.
Leopold rekende er daarentegen op dat de rooms-katholieken in Nederland
in opstand zouden komen als hij het land binnenviel.
Dat het plan uiteindelijk niet werd uitgevoerd, lijkt te danken aan de
Franse keizer Napoleon III. Leopold vroeg zijn hoogste diplomaat in
Frankrijk, de Prins van Chimay, de aanvalsplannen aan te kaarten bij de
keizer. De verovering had alleen maar kans van slagen als Frankrijk
niet zou ingrijpen. Chimay zag echter weinig in het plan. Na een direct
overleg tussen Leopold en Napoleon besloot de koning der Belgen het
plan in de ijskast te zetten.
De documenten in het Koninklijk Huisarchief geven de reden daarvoor
niet, aldus de krant. 'Wel leert de geschiedenis dat van het uitstel
afstel kwam.'
jbs (BELGA
ha, daar vallen jullie tanden van uit, of niet, beste unoxjes? De
Spanjaarden hebben jullie kunnen bedwingen maar het fiere Belgische
heir had andere koek geweest! Verpletterd hadden we jullie onder onze
stalen vuist. Geen tulpenbol noch kaasplank had jullie kunnen redden
van de onderwerping aan ons machtig leger! Gered door Napoleon de derde
die eigenlijk beter had moeten weten en beseffen dat de Oranjes zijn
familielid in Waterloo mee de das hadden omgedaan. Hij heeft hier de
kans gehad om zich te wreken en in al zijn morele slapheid heeft hij
deze historische kans laten ontglippen...onbegrijpelijk...Laten we toch niet vergeten dat Leopold II de kannibalen en arabische slavendrijvers heeft verslagen in onze Congo en dat waren andere kalibers dan de bloembollenkwekers boven Maaseik. Wij
suggereren dus om dat lelijke ding op jullie Amsterdamse Dam af te breken
en een mausoleum op te richten voor Napoleon III als redder der Bataven
! Een openbare inschrijving ter financiering van dit monument zal zeker op
onze milde bijdrage kunnen rekenen
We gaan nog even naar ons eiland voor de Vlaamse kust en kijken hoe de
staking in Lidsey zich verder ontwikkelt. Het gaat immers om een mooi
voorbeeld van moderne bedrijfsvoering. Men vervangt duurdere arbeid
door goedkopere importarbeid en hoopsa klaar is kees. In England
schijnt dat schering en inslag te worden en vele politiekers à la LDD
dromen ervan om dat soort toestanden naar hier te laten overwaaien
onder het mom van vrije markt voor de arbeid. We kijken dus eventjes
naar http://uk.news.yahoo.com/4/20090623/tuk-lindsey-strike-talks-adjourn-dba1618.html
Lindsey strike talks adjourn
Talks
have been held between unions and employers after almost 650 contract
staff working on a major construction project were sacked last week
after seven days of unofficial industrial action.
Owners Total,
the French oil giant, said the action had left a construction project
six months behind schedule and around £85.5 million over budget.
Meanwhile,
more workers have walked out around the country in support of the
strike. Employees at the Coryton oil refinery in Essex have now taken
action for the first time since the dispute flared.
And contract
staff at a number of sites, including the Longannet power station in
Scotland, Sellafield nuclear site in Cumbria, and Didcot power station
in Oxfordshire continue to take unofficial action.
GMB general
secretary Paul Kenny was cheered and applauded when he announced that
the union had launched a £100,000 hardship fund to support strikers.
"As
far as we are concerned, they are victimised and locked-out people, and
it is an official dispute from the moment those notices arrived," he
said, adding that the union is pressing ahead with a national ballot of
thousands of workers in the industry in a long-running dispute over
jobs and conditions.
He continued: "We are committed to a
national ballot. We think we are about a week away from launching that
national ballot. There are lots of technicalities, but we are
absolutely clear we are going down that road."
Mr Kenny and the
Unite union made clear there would be no resolution of the dispute
unless all the sacked workers are reinstated.
A statement
released by the company said further cost overruns would "jeopardise
the future viability of this important inward investment into the UK".
The
firm urged discussions to focus on restarting the project and said it
had been assured by contractors that workers would not face reduced pay
or conditions.
It said: "Total is actively encouraging talks to
be opened between its contractors and the unions about how to
facilitate the return to work of its contracting companies' former
workforces.
"These discussions between the unions and the
contracting companies should focus on getting the project back up and
running within the agreed timeframe and budget.
"The contracting
companies have assured Total they remain committed to the national
agreement between themselves and the unions. There is no question of a
reduction in pay or dilution of existing terms and conditions."
Total said it would be the end of the week before the number of contract staff wanting to return to work would be known.
"However,
the contractor companies have advised us that they believe they will
have sufficient workforce necessary to meet their programming
requirements," the company added.
Speaking in reaction to the statement, Phil Whitehurst, of the GMB union, said he knew nothing about any proposed talks.
He
said: "I've spoken to the general secretary of the GMB, he knows
nothing about any talks at all. Paul Kenny doesn't know anything at all
about it."
Total intervenes in Lindsey strike row as costs spiral
Date: 23-Jun-09
As its bill soars to Eu100m, Total is now encouraging its contractors to hold talks with the unions...
French
group Total appears to be bowing to pressure from striking workers at
its Lindsey oil refinery its now actively encouraging talks
between its contractors and the union representatives of the 650
workers sacked last week. Its obvious why: Total said in a statement
that the long-running dispute at Lindsey has already cost the company
100m and left it six months behind schedule. And with more and more
workers joining wildcat strikes in support of their brethren, the
problem seems to be getting worse rather than better. But this does
leave Total in a pretty weak negotiating position
This
row has been rumbling on since January, when workers walked out on
strike in protest at the use of foreign labour. Since then, unions have
been agitating for strike action if local workers didnt get first dibs
on jobs (thanks partly to Gordon Browns daft/ illegal British jobs
for British workers slogan). The latest flashpoint came when 51
workers were made redundant but not allowed to apply for vacant jobs
with another subcontractor; when workers walked out in protest, 647 of
them promptly got the sack. But this just made things worse: the
workers have refused to budge, and some 3,000 of their brethren have
now gone on strike in their support across the UK.
All in all,
Total said, the delays, underperformance and low productivity on the
Lindsey £200m hydro-desulphurisation project have already cost it a
whopping 100m. And the problem isnt going away: yesterday the sacked
workers were burning their dismissal letters outside the refinery, and
wildcat strikes were spreading across the country. So you can see why
the French group has changed its position (according to union Unite)
and started pressing for a solution. Technically Total doesnt employ
these people they work for the nine subcontractors that ituses to
deliver the work on site but its intervention will clearly carry a
lot of weight.
The problem will be that the unions now have
Total over a barrel (so to speak). The likes of Unite and GMB which
hadnt supported the unofficial strikes, until the workers got the boot
are now on the offensive, insisting that the dispute wont be
resolved until all 647 workers are given their jobs back. That will be
a fairly humiliating climb-down for the refinery bosses.
And the
longer-term worry is whether this will affect the UKs reputation as a
place to do business. Total muttered darkly today that further cost
overruns will jeopardise the future viability of this important inward
investment into the UK. Of course it would say that - but it's true
that this has proved to be a very expensive headache, and you wouldnt
be surprised if in future, Total decides to avoid running projects in
the UK wherever possible. The unions appear to have won this battle,
but they might yet lose the war...
en als je een boodschapje wil sturen om deze mensen te steunen kan dat :
The
strike has now escalated dramatically. Solidarity messages of support
must be urgently sent to geminis@geminis.karoo.co.uk or texts sent to
07706 7 10041.
We
gaan de volgende dagen wat meer naar Iran kijken want daar worden
mensen vermoord. De dood van het jonge meisje Neda doet ons terugdenken
aan de dramatische gebeurtenissen rond eindejaar in Athene. We zien dus
niet in waarom wij hier verschillend moeten reageren wanneer zoiets
gebeurt in onze eigen achtertuin dan wel in een tuin die wat verder
afgelegen ligt. Ondertussen kunnen jullie al wat snuisteren op http://nl.globalvoicesonline.org/2009/06/iran-islamitische-bloggers-reageren-op-protestbeweging/
How Neda Soltani became the face of Iran's struggle
How Neda Soltani became an icon of the protests against the Iranian regime. WARNING: Video contains graphic imagesLink to this video
Shortly after 5pm on Saturday afternoon, Hamed, an Iranian asylum
seeker in the Netherlands, took a frantic call from a friend in Tehran.
"A
girl has just been killed right next to me," the friend said. It had
all happened quickly. A young woman, chatting on her mobile phone, had
been shot in the chest. She faded before a doctor, who was on the
scene, could do anything to help.
There was more. Hamed's friend,
who does not want to be named, filmed the incident on his phone. Within
moments the footage had landed in Hamed's inbox. Five minutes later it
was on YouTube and Facebook.
Within hours it had become one of the most potent threats faced by the Iranian regime in 30 years.
"He
asked me, is it possible to publish everything right now," Hamed said.
"I published it on YouTube and Facebook and five minutes later it
started to get many emails and messages and it published everywhere.
"It
shocked me very, very much and I was sure at that time everyone in the
world if they see this movie they'll be shocked, and I felt that I must
broadcast it because I try to show to the world what is going on in my
country."
The killing of Neda Soltani, the grisly images of blood
spreading across her face, have become perhaps the defining sequence in
the 10-day uprising against the regime in Tehran, a gruesome
manifestation of Ayatollah Ali Khamenei's threat to use force on the
tens of thousands of people contesting the outcome of the presidential
election.
Soltani is being mythologised as a martyr to the opposition's cause, a rallying call for a protest movement in need of a hero. Her image has been printed on placards brandished during clashes in Tehrantoday.
The
footage is disturbing. Her eyes open, Soltani seems to radiate a
calmness at odds with the panic surrounding her as she lies in the
road after being struck by a bullet.
For the authorities, it was
clearly unsettling. They quickly moved to ban the victim's family from
holding an Islamic funeral, apparently for fear of creating a figure
that could unite and revive the battered opposition.
The details
surrounding Soltani's death are as sketchy as her own story. She was
26, a philosophy student and a part-time travel agent, according to
those who knew her. She was no rock thrower at the vanguard of a
movement for regime change , but, according to her fiance, Caspian
Makan, a young woman who may have ended up in the wrong place at the
wrong time.
Makan said she had been in a car in central Tehran
with her music teacher when they were caught in a traffic jam. He said
the pair had left the car to escape the heat.
It was when she was walking down Karegar Street talking on her phone that the shot rang out.
"Neda's
aim was not Mousavi or Ahmadinejad, her target was her country," Makan
said, adding that although she hadn't planned on demonstrating, she
was sympathetic to the protest movement.
In the footage she is
wearing jeans, white trainers, a dark shirt and a headscarf,
suggesting a middle class and relatively emancipated young woman.
Several
men are shown frantically trying to save her life as blood from her
wounds rapidly develops into a large pool beside her.
Reports
vary on who fired the fatal shot. Some sources suggested it was a Basij
volunteer on a motorcycle, while others have attributed it to a
marksman on the roof of a nearby house.
Others said she may have been targeted because she was using a mobile phone, one of the opposition's most important tools.
Another
video said to be of Soltani, taken just before she was shot, shows her
standing among a crowd of protesters, some of whom are heard chanting
"death to the dictator" and "Allahu Akbar".
Like much of the
footage that has emerged from Tehran in recent days, the authenticity
and circumstances behind the video could not be verified.
But Soltani was quickly lionised by an engaged online community inside and outside Iran. Some have even started writing songs in her memory to accompany the web footage.
One
song, by a singer called Pourang Azad, contains the lyrics: "You left
and thousands of flowers grew, you left and my patience finished Your
loving look is full of demand. Sleep, sweet lady of Iran."
The
incident has taken on an added poignancy from the meaning of Soltani's
first name. Neda, an Arabic word used more commonly in literary rather
than spoken Farsi, conveys the spiritual meaning of "call" or "voice".
The
authorities are acutely aware of the threat posed to them by her
killing. They only agreed to release her body on condition that her
family agreed to a quick burial on Sunday in the sprawling Behesht-e
Zahra cemetery on the outskirts of Tehran.
A memorial service
planned for the Nilufar mosque in the capital's Abbasabad
neighbourhood was called off after officials expressly forbade it. All
other mosques in the Tehran area have been warned against holding
services in her memory.
But that may not be enough to stop
Soltani becoming a martyr, a status revered in Shia Islam, the dominant
sect in Iran. Under the creed, mourning ceremonies are held for the
dead on the third, seventh and 40th days after their passing.
During
the unrest that presaged that 1979 Islamic revolution, processions on
the 40th day of mourning for fallen protesters became landmarks that
created the momentum to topple the shah's regime.
Hoera, hoera! Juicht Vlaanderen juicht! De nieuwe Vlaamse linkse-centrum-rechtse nationalistiche regering start onder een gunstig gesternte! Er werden immers twee waarachtige relikwieën ontdekt van Pater Damiaan. Namelijk een haarlok en een teenkoot. Beter zal het nooit meer worden, waarde landgenoten. Al het hierna volgende nieuws zal enkel kommer en kwel bevatten. Profiteer er dus van om jullie nog een laatste maal in alle losbandigheid zonder schroom of teugels te laten gaan. Wij moeten jullie immers melden dat op andere plaatsen op deze aardkloot er iets minder reden tot feesten is. Neem Iran waar de ene mollah de andere met de koran rond de oren kletst ten koste van de bevolking die afgesloten wordt van de rest van de wereld. Alsof het in dit tijdperk nog mogelijk zou zijn zoiets lang vol te houden. Behalve dan in Noord-Korea dat al een tijdje het grootste concentratiekamp ter wereld is geworden onder leiding van de dynastie der Kims die vanop hun schoenen met verhoogde zooltjes hun volk besturen zoals Mengele destijds zijn dokterspraktijk. Maar we blijven dichter bij huis, beste lezertjes. Vandaag nemen we gewoon de Eurostar en we bezoeken onze plumpuddingvreters van het eiland tegenover onze Vlaamse kust. Wir fahren gegen England!
Total sacks 600 UK steel workers on 'illegal' strik
June 19, 2009 -- Updated 1307 GMT (2107 HKT)
By Hilary Whiteman CNN
LONDON, England (CNN)
-- More than six hundred workers at Total's Lindsey oil refinery in
Northern England have been told they no longer have jobs after staging
what the company calls an "unofficial, illegal walk out."
Protesters gathered outside Total's Lindsey oil refinery on Friday, June 19, after hundreds of striking workers were sacked.
The steel
workers started striking last Thursday after one contractor axed 51
jobs while another employer on the same site was recruiting.
Protesters gathered outside Total's Lindsey oil refinery Friday with placards calling for solidarity from fellow workers.
The dispute has prompted a number of wildcat strikes at power stations and oil refineries around the United Kingdom.
The workers' union GMB, which represents around half of the sacked
workers, estimates that, as of late yesterday, up to 4,000 other
workers at four power stations and three oil refineries had walked off
the job in sympathy.
Early this afternoon, Total confirmed that
negotiations had started between the workers' employers and ACAS, the
British Advisory, Conciliation and Arbitration Service.
Earlier, in a statement posted on its Web site, Total announced that
its contractors had started the process of ending employment contracts
for 647 workers on the HDS-3 construction project.
The
statement said the project has been temporarily shut down and that all
employees had until 5pm on Monday to reapply for their jobs.
Phil Davies, national secretary and head of the manufacturing section
at the GMB Union, told CNN the invitation to a job interview would only
stoke workers' anger. "I think that would just humiliate people to be
quite honest and it will put their backs up and make them more
determined to win it," he said.
He said union representatives
were in the process of gathering information to hold an official
industrial ballot, a process that could take six weeks.
The
British Press Association published one sacked Lindsey worker's appeal
for support from fellow union members: "We are asking for support from
workers across the country which I am sure will be given. Total will
soon realize they have unleashed a monster."
Workers at the
Lindsey oil refinery walked off the job for more than one week in early
February to protest against the hiring of hundreds of foreign workers.
They returned to work after the unions and the company gave assurances that half the jobs would go to British workers.
Beste lezertjes, we gaan nog even door op het vorige onderwerp namelijk onze slimme meters. Als we dan toch iets slim in onze contreien ontdekken dan gaan we tot op het bot, waarde fans! En zie welke wondere wereld er zich aan onze nieuwsgierige oogjes ontrolt via de zoekterm "slimme meters" . Ons pienter oog valt onmiddellijk op de site van Liberales http://www.liberales.be/mission waarvan we hun "mission statement" hieronder ter verduidelijking afdrukken :
De leden geloven in de kracht, de eigenheid en de zelfontplooiing van de mens om als ontvoogd individu zijn verantwoordelijkheid op te nemen in de samenleving. Opdat ieder individu in staat zou zijn dit te doen, dienen wij ernaar te streven dat er zoveel mogelijk gelijke startkansen zijn.
Vrijheid en verantwoordelijkheid zijn met elkaar verbonden. Individualisering betekent grotere vrijheid en zelfstandigheid van mensen in de vormgeving van hun eigen bestaan, in de keuze met wie men omgaat en van de manier waarop aan die omgang vorm en inhoud wordt gegeven. Vanuit die vrije situatie moet ieder individu zijn verantwoordelijkheid opnemen ten aanzien van zichzelf (door zijn kansen te gebruiken) en van de anderen waarmee hij een samenleving vormt.
Vrijheid en solidariteit zijn voor ons perfect te combineren. Een conflict tussen beide ontstaat alleen wanneer de samenleving als een op zichzelf bestaand iets naast en dan meestal boven het individu wordt gesteld. Solidariteit vergt een investering van de mens in de samenleving en het opnemen van zijn verantwoordelijkheid tegenover de medemens.
Vrijheid verwijst ook naar de mate waarin mensen rechten van anderen respecteren. Een samenleving kan pas menswaardig genoemd worden wanneer zij een maximum aan keuzemogelijkheden aan haar leden kan garanderen. Die zelfbeschikkingsvrijheid en vrije keuze is voornamelijk belangrijk op het gebied van levensbeschouwing en levenshouding, die mensen zelf wensen op te bouwen. Liberales komt aldus op voor wederzijds respect.
Liberales richt zich tot iedereen die gelooft in de vrijheid, openheid en creativiteit van de mens als motor voor meer welvaart en welzijn.
Beste lezertjes, onthou vooral de eerste zin :.... is een onafhankelijke denktank binnen de liberale beweging. Nu gaan we naar de essays op deze leuke site en we vinden : http://www.liberales.be/essays/martens
Nu het effect van de financiële crisis in de reële economie duidelijker wordt, maken de klassieke Keynesiaanse redeneringen voor het voeren van een anticyclisch beleid terug opgang. Refererend naar het stimuleringsplan van Roosevelt in de jaren dertig, brak VN secretaris-generaal Ban Ki-Moon vorige week een lans voor een Groene New Deal (De Morgen van 23/10/2008). De contouren van zon groen stimuleringsbeleid legde de VN vorige week vast in het 'Initiatief Groene Economie'.
In Vlaanderen lanceerden Frank Vandenbroucke en Kathleen Van Brempt het plan om via een betere benutting van de beschikbare middelen, met snelle en slimme investeringen de impact van de financiële crisis in te perken. Overheidsinvesteringen kunnen de teruggevallen vraag van bedrijven en gezinnen deels compenseren. De overheid kan daarnaast ook kapitaal verstrekken dat de commerciële financiële instellingen ,die hun vergiftigde activa versneld moeten afschrijven en balansen moeten opkuisen, niet langer kunnen of durven aanbieden.
Hebben we zulke Keynesiaanse antwoorden niet al eens eerder gehoord? Jawel. Begin jaren 90 pakte Europees commissievoorzitter Jacques Delors uit met een heus Witboek om met mega-infrastructuurwerken een economische relance op gang te brengen en zo miljoenen Europeanen aan de slag te helpen. De Keynesiaanse aanpak van het Witboek leverde echter niet op wat werd verwacht. Dat had zeker te maken met de onvolledige uitvoering, maar ook met de focus op grote (wegen)infrastructuurwerken.
De verbeterde infrastructuur stelde bedrijven namelijk in staat om hun productie- en distributiecentra geografisch te concentreren en te automatiseren. Tegelijk werd het productieproces in stukjes gekapt en ruimtelijk uiteengelegd, vaak met verschuiving van arbeidsintensieve activiteiten naar de lage loonlanden. De netto creatie van duurzame jobs viel hierdoor ondermaats uit. Bovendien gingen de investeringen gepaard met een belangrijke maatschappelijke kost op milieuvlak. Het ontstaan van Europese Distributiecentra van waaruit heel de Europese markt per vrachtwagen just-in-time moest worden bediend, zorgde er immers voor dat een zelfde handelsvolume met veel meer vrachtkilometers werd afgewikkeld. De bedrijfskosten van het voorraadbeheer namen af, terwijl de overheid de kosten van de nieuwe voorraadkamers (de wegen) voor haar rekening nam.
Vandaag hebben we nood aan een relancebeleid dat werkt vóór het milieu in plaats van ertegen. Waarom? Omdat het ongemoeid laten van de klimaatcrisis de economische en sociale crisis alleen maar erger zal maken. Investeren in schone technologieën en hernieuwbare energie voorkomt een veel hogere factuur later. Het gezaghebbende rapport Stern rekende ons voor dat de schadekost van de ernstige klimaatwijzigingen zon 10 keer hoger zal liggen dan de kost om deze te voorkomen.
Investeren in een koolstofarme economie verkleint bovendien onze afhankelijkheid van geïmporteerde fossiele brandstoffen. Juist die afhankelijkheid zorgde samen met de stijgende energieprijzen op de internationale markten voor een gigantische cashflow uit Europa naar de olieproducerende landen. Een ambitieus Europees energiebeleid dat investeert in schone technologie en zuinige producten kost uiteraard ook veel geld, maar het zijn wel miljarden die in de Europese economie worden geïnvesteerd.
Energiezuinige woningen, efficiënte voertuigen en jobs in sectoren die de producten van de toekomst leveren, maken onze gezinnen bovendien weerbaar tegen de bokkensprongen van de energieprijzen op de internationale markten en openen voor onze bedrijven gigantische exportmarkten. Zowel onze koopkracht als onze concurrentiekracht zullen dus wel varen bij een nieuw doortastend Europees gecoördineerd Keynesiaans beleid. Dat geldt ook voor België dat verhoudingsgewijs meer energie-intensieve industrie huisvest en waar het moeilijker is om hernieuwbare energie te produceren. Het Federaal Planbureau berekende onlangs dat de realisatie van de Europese klimaatdoelstellingen in ons land netto 25.000 extra jobs kan opleveren als we onder meer de opbrengsten van de veiling van emissierechten aanwenden om de loonlasten te verlagen.
Kortom: alleen een groene Keynes kan tegelijk een antwoord bieden aan de economische recessie, het jobtekort, de voedselschaarste, de stijgende energieprijzen, het verlies aan natuurlijk kapitaal en de klimaatopwarming. De Trans Europese Netwerken waar Europa vandaag in moet investeren, zijn de energienetwerken. Zo kan de aanleg van een hoogspanningsnet op de bodem van de zee de offshore windmolenparken verbinden met de Scandinavische waterkrachtcentrales. Hierdoor ontstaat één gigantische elektriciteitscentrale waaruit stabiele hernieuwbare elektriciteit kan afgenomen worden en waarbij de Scandinavische waterkrachtcentrales dienst doen als back-up (in windstille periodes) en opslag (bij overaanbod van windstroom).
In Vlaanderen moet het elektriciteitsnet een internetstructuur krijgen zodat gebruikers niet alleen energie kunnen afnemen, maar ze er ook kunnen opzetten. In een slim netwerk zullen gezinnen en bedrijven grotendeels zelf hun stroom en warmte produceren en via het net overschotten en tekorten uitwisselen. Slimme meters moeten straks slimme toestellen kunnen sturen zodat ze bij piekvraag energie opwekken (warmtekrachtinstallaties) en in dalperiodes stroom afnemen (wasmachines, diepvriezen, inplugwagens). Dat garandeert een netevenwicht met veel minder reservecapaciteit. In zon model wordt onze stroommarkt niet langer gedomineerd door enkele spelers. Onze gedemocratiseerde energiemarkten zullen vele investeringen uitlokken in duurzame energieopwekking en -besparing (Negawatts). Of hoe een groen investeringsbeleid niet alleen leidt tot de door Keynes gewilde actieve overheid op korte termijn, maar ook zorgt voor duurzaamheid op lange termijn.
De auteur is Vlaams volksvertegenwoordiger en senator voor sp.a
Misschien is dat wel de echte reden waarom men de liberalen niet meer nodig heeft in de Vlaamse regering men heeft de sp.a en dat is blijkbaar het zelfde aan het worden...Maar na deze pissige opmerking waarvan men makkelijk kan beweren dat ze weinig inhoud aan het debat toevoegt nodigen we onze punthoofdjes die ons dagelijks met plezier lezen uit om de laatste paragraag van dit hoogstaande en technisch onderbouwde essay van de energiespecialist van de sp.a te bestuderen.
In Vlaanderen moet het elektriciteitsnet een internetstructuur krijgen zodat gebruikers niet alleen energie kunnen afnemen, maar ze er ook kunnen opzetten. In een slim netwerk zullen gezinnen en bedrijven grotendeels zelf hun stroom en warmte produceren en via het net overschotten en tekorten uitwisselen. Slimme meters moeten straks slimme toestellen kunnen sturen zodat ze bij piekvraag energie opwekken (warmtekrachtinstallaties) en in dalperiodes stroom afnemen (wasmachines, diepvriezen, inplugwagens). Dat garandeert een netevenwicht met veel minder reservecapaciteit. In zon model wordt onze stroommarkt niet langer gedomineerd door enkele spelers. Onze gedemocratiseerde energiemarkten zullen vele investeringen uitlokken in duurzame energieopwekking en -besparing (Negawatts). Of hoe een groen investeringsbeleid niet alleen leidt tot de door Keynes gewilde actieve overheid op korte termijn, maar ook zorgt voor duurzaamheid op lange termijn.
Kijk beste lezertjes, dat is nu wartaal waarvan we echt kunnen van genieten. Een liberale sos die ons via de Keynesiaanse theorie komt uitleggen dat ons tante Wis met haar schamel overlevingspensioentje in haar tweekamerappartementje in de Seefhoek binnenkort haren eigen "ellentriek" zal maken en dat via een slim netwerk en een nog slimmere meter haar slim frigooke in dalperiodes zal in gang schieten. Bovendien zal ons Tante Wis met haar Negawatts (dat zijn de momenten dat hare frigo een temperatuur heeft gelijk aan die van haar kleerkast) stinkend rijk worden.
Gelukkig zal dat energiemodelleke beperkt blijven tot Vlaanderen want zoals iedereen wel weet stopt de ellentriek aan de taalgrens. Wat ons soske er ook vergat bij te vermelden is de kostprijs van al dat slim alaam. Maar dat is natuurlijk bijzaak voor een echte sos. Ons Tante Wis is al begonnen met bloem en niet gebrande koffie en vooral veel "bougies" te hamsteren tegen "den slechten tijd" die wel heel donker dreigt te worden...
Hier zijn we dan weer met goed nieuws voor alle mensen die nu al moeite hebben met het betalen van hun energiefactuur... We vonden deze leuke info op http://www.standaard.be/Artikel/Detail.aspx?artikelId=PD2BJS96 We melden hier eventjes ter verduidelijking dat die dingen heel wat mensen die nu nog de job uitoefenen van meteropnemer naar den dop zullen verwijzen en dat de enige partij die hier zeer erg bij gebaat zal zijn de stroomproducenten zelf zijn. Zij kunnen hiermee, zoals een slimme lezer ipv van meter schreef als reactie op dit artikel, hun peakload afvlakken en aldus hun winsten opdrijven. De expert waarnaar hier verwezen wordt namelijk Luc Hujoel is niet meteen een man die zomaar iets uit zijn duimpje zuigt omdat hij niet of nauwelijks weet waarover hij praat zoals bij zoveel andere zogenaamdeexperts. Hij is namelijk niet alleen energieexpert zoals hieronder wordt geschreven en baas bij het Brusselse Sibelga maar hij is ook baas bij BNO (Brussels Network Operator) en bij Metrix (Brussels bedrijf voor de opname van de meterstanden) en dus iemand die zeer goed weet waarover hij praat... De toekomst ziet er dus weer heel erg rooskleurig uit voor de OCMW's ....
Slimme meter is niet gratis
vrijdag 19 juni 2009
Auteur: (pse)
LEUVEN - Aan slimme energiemeters hangt een behoorlijk prijskaartje vast voor de verbruiker.
Wat de verbruiker kan uitsparen met een slimme energiemeter in huis, is moeilijker te berekenen, dan wat de meter hem zal kosten. Bij de Belgische koepel van de gemengde distributienetbeheerders Intermixt hebben ze alvast een eerste prijsberekening gemaakt. Het resultaat: een slimme meter kost de verbruiker 25 euro per jaar extra.
Dat is volgens Luc Hujoel dan nog een conservatieve schatting, omdat dat bedrag alleen de plaatsing van slimme meters bij alle verbruikers in ons land vergoedt. Hujoel is een van de energie-experts van de gemengde distributiebeheerders en tevens topman van de Brusselse distributienetbeheerder Sibelga. Hij schat dat de plaatsing van slimme meters in heel België 2,5 miljard euro zal vergen. Per verbruiker betekent het dat de intercommunales 400euro moeten voorzien. En aangezien investeringen van de distributienetbeheerders verrekend worden in de elektriciteitsprijs, betaalt de verbruiker uiteindelijk de rekening voor de installatie van de slimme meters.
De rekening dreigt volgens de expert van Intermixt nog heel wat hoger uit te vallen. De massale introductie van de slimme meters zal ook belangrijke investeringen veroorzaken in de laagspanningscabines en de ver doorgedreven informatisering van het netwerkbeheer. Over de omvang van die investeringen kan alleen gegist worden, stelt Luc Hujoel. De ervaring met de informatisering van het beheer en verwerking van metergegevens bij de gemengde distributienetbeheerders zoals Eandis en Sibelga heeft volgens hem alvast geleerd dat de kosten veel hoger kunnen oplopen dan oorspronkelijk begroot.
Intermixt voegt er nog aan toe dat de regulator de vergoeding moet optrekken voor dergelijke zware investeringen van de netbeheerders in slimme meters en de daaraan gekoppelde modernisering van de laagspanningsnetten. Dat kan eveneens leiden tot een meerprijs voor de verbruiker.
De introductie van de slimme meters lijkt overigens onvermijdelijk. Europa wil dat tegen 2020 bij 80 procent van de verbruikers zo'n meter is geïnstalleerd. De meters moeten meehelpen om de groei van het energieverbruik gevoelig af te remmen. (pse)
en voor diegenen die niet moesten weten wat slimme meters zijn :
WAT ZIJN SLIMME METERS?
Onder een slimme meter verstaat de VREG een meter die het energieverbruik op het moment zelf (real-time) vaststelt en de mogelijkheid biedt om het verbruik zowel lokaal als van op afstand uit te lezen en die tevens kan gebruikt worden om van op afstand het energieverbruik te beperken of de verbruiker aan- en af te schakelen.
De term "slim" slaat - eerder dan op intelligentie van de meter zelf - vooral op de communicatiemogelijkheden (niet alleen wat betreft meterstanden en andere bijkomende informatie, maar ook bijvoorbeeld de mogelijkheid tot aan- of afschakelen van op afstand) en mogelijkheid tot latere upgrades van de meter van op afstand. De slimme meter en het communicatiesysteem moeten bovendien deel uitmaken van een intelligent systeem waarbij de gecommuniceerde gegevens zo efficiënt mogelijk gebruikt worden of ter beschikking gesteld worden, en waarbij de meter en meterfuncties snel en betrouwbaar kunnen worden aangesproken.
Het is duidelijk dat door de invoering van slimme meters geen fysieke meteropnames meer moeten gebeuren. Op alle belangrijke momenten (verhuizing, leverancierswissel) kan de meterstand van op afstand afgelezen worden. Slimme meters laten ook toe om afnemers meer informatie te geven over hun verbruik, zodat ze hun gedrag kunnen aanpassen. De facturatie kan sneller en correcter verlopen en dat leidt tot minder klachten en ongenoegen. Fraude kan ook sneller opgespoord worden. Er zijn nog heel wat andere voordelen. De belangrijkste voor- en nadelen van een massale invoering van slimme meters komen uitgebreider aan bod in de kosten-batenanalyse die de VREG liet opstellen.
SITUERING
In verschillende Europese landen werden al een aantal projecten van massale plaatsing van slimme meters opgestart en uitgevoerd. Italië wenst de invoering van slimme meters tegen 2012 te hebben afgerond en de overgrote meerderheid van de Italianen beschikt ondertussen al over een slimme meter. In Zweden is men volop bezig met de uitrol ervan. Ondermeer Nederland en Frankrijk bereiden een grootschalige invoering voor. Elk land heeft zijn eigen redenen voor de invoering van slimme meters. Met het in voege treden van de energie efficiëntierichtlijn en meer bepaald de verplichting tot frequente facturering op basis van reële verbruiken, is er wel een belangrijk argument voor de invoering van slimme meters.
Meestal speelde de overheid een belangrijke rol in het opstarten van deze projecten, soms zelfs door het verplichten van de invoering ervan (zoals Italië, Zweden, Spanje en Nederland). Uit meerdere studies in verband met de invoering van slimme meters blijkt dat het niet evident is om uit te pakken met een sterk positieve kosten-batenanalyse. Bovendien zijn de kosten en baten meestal niet gelijk verdeeld over de belanghebbenden en het is niet altijd duidelijk wie uiteindelijk de kosten van de invoering van slimme meters draagt.
WAT GEBEURT ER IN VLAANDEREN?
In de loop van 2007 heeft de VREG het overleg opgestart met de netbeheerders en leveranciers over de mogelijke invoering van slimme meters in het Vlaamse Gewest. Doel is om te bestuderen of de massale invoering van slimme meters wenselijk is vanuit technisch en financieel oogpunt.
In 2007 liet de VREG een eerste studie uitvoeren door de KUL waarin de communicatiemiddelen die gebruikt kunnen worden voor de gegevensoverdracht (communicatie over het elektriciteitsnet, communicatie over telefoon- en kabelnet en draadloze communicatie) onderling vergeleken worden qua kost en geschiktheid voor de vereiste functionaliteiten.
In 2008 werd door consultant KEMA een kosten-batenmodel ontwikkeld voor de Vlaamse markt, waarmee de kosten en baten van de invoering van de slimme meters kunnen worden geanalyseerd. Dit model gaat uit van een macro-economische benadering, maar de impact op de verschillende belanghebbenden (de netbeheerders, de leveranciers, de verbruikers, de overheid) kan eveneens worden onderzocht. Verschillende alternatieven kunnen worden bekeken (onder meer met betrekking tot de communicatiemedia en de functionaliteiten) binnen het kader van de huidige marktorganisatie. De lijst met functionaliteiten en de meeste gegevens voor het model werden aangeleverd door het Werktraject 4 van de Studie over het marktmodel die de VREG uitvoert. Een eerste rapport met resultaten werd in juli 2008 op de VREG-website geplaatst. Het model kan verder gebruikt worden als instrument om advies te verlenen en beslissingen over de invoering van slimme meters te onderbouwen.
In haar ondernemingsplan 2008 heeft de VREG zich ertoe geëngageerd op basis van deze analyse een eerste advies te verstrekken over de wenselijkheid van de aanpassing van het regelgevend kader inzake metering aan de Vlaamse minister van Energie. Op basis van de onderzoeksresultaten totnogtoe, adviseerde de VREG aan de Vlaamse minister van Energie om in samenwerking met de sector verder onderzoek te doen. Er is dus nog geen concrete beslissing genomen over het al dan niet invoeren van slimme meters in Vlaanderen.
Lezen we nu geen tegenspraak tussen het artikel in De Standaard dat het heeft over een Europese directive die eist dat tegeb 2020 gans de zwik zo een ding moet hebben en de tekst hierboven van de Vreg dat laat uitschemeren dat er kosten-batenanalyses worden gemaakt en dat er nog geen beslissing is genomen??? We zullen weer slecht gelezen hebben.....
Wij bieden hier onze platste en meest welriekende excuses aan voor de tijdelijke inactiviteit op ons blogje. Wij ontkennen dat dit iets zou te maken hebben met interne afrekeningen binnen de verschillende redactieclans. Er is evenmin een verband met onze berichtgeving over Iran en de Mossad heeft ons nog steeds niet uitgeroeid noch met fosfor noch met slechte ballen in tomatensaus. We hadden een spijtige samenloop van omstandigheden, vanuit jullie oogpunt dan toch, namelijk enen technisch euvel dat wel vaker voorkomt met PC's, vervolgens enen belangrijk kaderlid-vorser-medewerker dat artistiek openbloeit en daar nogal wat tijd pleegt in te steken, en uiteindelijk een andere drukdoener die enen ulktrageheime buitenlandsche missie heeft ondernomen om te overleggen met het pas weer uit de doden opgestane genie der Karpaten en de nooit ondergaande zon van Roemenië ofte de leider der leiders, kameraad Ceauscescu himself. We willen onze lezertjes echter niet geheel in het ongewisse laten over deze ultra-geheime missie en een tipje van de sluier oplichten. Onze leider der leiders kon de eeuwige rust niet vinden omdat zijn geest geen rust vond wegens het tobben over de vraag welk product het best geschikt was voor de 3600 hectaren marmeren vloeren in het paleis. Was het Mister Proper met lentegeur of het witte huismerk van Delhaize met de geur van wilde seringen, speciaal voor badkamers? We hebben echter een vrij verrassende conclusie moeten trekken uit dit tijdelijke intellectuele dieet waarop onze talrijke lezersscharen hebben overleefd: hoe minder we schrijven, hoe meer we gelezen worden. Intussen staan we zelfs weer op de eerste plaats in de top 20 van de bloggenblogs. This must be Flanders, my dear Watson! Maar wee de vermetelen met de satanische grijns op het aangezicht die ons al dood en begraven waanden. Wij beloven deze vileine benden en hormonale uitwassen te land, ter zee en vanuit de lucht te blijven bestoken met gortige schimpscheuten. We'll never surrender!
We zijn er stilaan een slechte gewoonte van aan het maken om rellen en
manifestaties te laten zien. Deze keer zit het er bovenarms op in
Teheran. Niks gelijkt meer op een rel dan een andere rel zullen we maar
zeggen. Maar er is toch een licht verschil. In Teheran zijn de vrouwen
erg in de minderheid tijdens de betogingen en ze zullen daar we een
zeer goeie reden voor hebben vermoeden we. Maar toch zijn er aanwezig
waarvoor we hier onze hoed heel plechtstatig zullen afnemen. Dat zijn
madammen zoals we ze graag zien, de heren ook trouwens. Dat zijn ginds
regimes die niet meteen uitblinken in democratische principes en
medezeggenschap dus ... maar we zijn wel erg onder indruk van de
massale protesten. Het bewijst nog maar eens dat je niet tegen het volk
kan blijven regeren. Zelfs niet diegenen die zgenaamd in plaats van één
of andere god menen te moeten spreken. http://www.youtube.com/watch?v=hDlYYQb2FOc&feature=related http://www.youtube.com/watch?v=4ouIjyFBahY&feature=related
en we geven jullie een paar interessante meningen vanuit een Israelisch oogpunt over de gebeurtenissen in Teheran :
Iranian presidential candidate Mir Hossein Mousavi was reportedly
arrested Saturday following the reformist's defeat at the polls by
hardliner Mahmoud Ahmadinejad. Supporters of Mousavi, the main
challenger to Ahmadinejad, have responded to the election with the most
serious unrest in Tehran in a decade and claim that the result was the
work of a dictatorship.
There have been a number of contradictory reports from Iran, in
large part due to the heavy restrictions imposed on the media in the
Islamic Republic and in particular on foreign reporters.
Mousavi's arrest was reported by an unofficial source, who said
that the presidential contender had been arrested en route to the home
of Iran's supreme leader, Ayatollah Ali Khamenei. Pro-reform Mousavi
has denounced the election as rigged and vowed he will not accept
defeat. He and key aides could not be reached by phone Saturday.
Advertisement
Several hundred demonstrators - many wearing the trademark green colors
of Mousavi's campaign - chanted "the government lied to the people" and
gathered near the Interior Ministry as the final count from Friday's
presidential election was announced.
As night fell Saturday, the rioting and fires continued on the
streets of Tehran. The city's cell phone network appeared to be down
Saturday night. When users tried to call cell phones, a message
appeared saying error in connection. There were also reports of
difficulties accessing social networking sites - used by Mousavi to
rally supporters.
There was no immediate comment from Iran's Telecommunications
Ministry and it did not appear that cell phones were down throughout
the country. Residents in several provinces say their service is
working.
The result gave 62.6 percent of the vote to Ahmadinejad and 33.75
to Mousavi - a former prime minister who has become the hero of a
youth-driven movement seeking greater liberties and a gentler face for
Iran abroad.
Iran's supreme leader, Ayatollah Ali Khamenei, closed the door on
any chance he could use his limitless powers to intervene in the
disputes from the election. In a message on state TV, he urged the
nation to unite behind Ahmadinejad, calling the result a "divine
assessment."
"I'm warning that I won't surrender to this manipulation," said a
statement on Mousavi's Web site. "The outcome of what we've seen from
the performance of officials ... is nothing but shaking the pillars of
the Islamic Republic of Iran's sacred system and governance of lies and
dictatorship," it added.
Mousavi warned people won't respect those who take power through
fraud. The headline on one of his Web sites read: "I won't give in to
this dangerous manipulation."
Mousavi appealed directly to Khamenei to intervene and stop what he
said were violations of the law. Khamenei, who is not elected, holds
ultimate political authority in Iran and controls all major policy
decisions.
It was also reported Saturday that former Iranian president Ali
Akbar Hashemi Rafsanjani, a Mousavi supporter, had resigned from all of
his official positions in protest against the results of the election.
'Healthy election'
Ahmadinejad, in a nationally televised victory speech, said that
the election process had been "free and healthy," and accused the
foreign media of coverage that harms the Iranian people. There was more
rioting at night and fires continued to burn on the streets of Tehran.
"People voted for my policies," the conservative president said in
his first post-election comment. "It was a free and healthy election,"
he said, without making direct reference to electoral violation
assertions by Mousavi.
As he was speaking, supporters of Mousavi clashed with police in
various places in Tehran, chanting anti-Ahmadinejad slogans, witnesses
said.
"Everybody should respect people's vote ... we need a calm
atmosphere to build the country," Ahmadinejad said. He also took a
swipe at his opponents in the election, which was marked by
unprecedented mudslinging.
Ahmadinejad, who swept to power in 2005 pledging to revive the
values of the 1979 Islamic revolution, accused his opponents of
corruption during the campaign. They accused him of lying about the
economy, which is suffering from high inflation.
"I named some people during the campaign. I was accused of
insulting them, but it is not an insult," he said, referring to his
comments about Rafsanjani. "Those who have revolutionary background are
not allowed to have extravagant demands," he said.
"All political and propaganda machines abroad and sections inside
the country have been mobilized against the nation," he said. "They
have launched the heaviest propaganda and psychological war against the
Iranian nation. Many global networks continuously worked, employing
very complicated methods, that work against our nation and arranged a
full-fledged battle against us."
Without mentioning the unrest on the streets, Ahmadinejad
proclaimed that a new era has begun in the history of the Iranian
nation.
"A bright and glorious future is ahead for the Iranian nation. ... I invite everyone to join me in constructing Iran," he said.
Street battles in Tehran
The clashes in central Tehran were the more serious disturbances in the
capital since student-led protests in 1999. They showed the
potential for the showdown to spill over into further violence and
challenges to the Islamic establishment.
The demonstrations began Saturday morning shortly before the government
announced the final results.
Protesters set fire to tires outside the Interior Ministry and anti-riot
police fought back with clubs and smashed cars. Helmeted police on
foot and others on buzzing motorcycles chased bands of protesters
roaming the streets pumping their fists in the air. Officers beat
protesters with swift blows from their truncheons and kicks with their
boots. Some of the demonstrators grouped together to charge back at
police, hurling stones.
Plumes of dark smoke streaked over the city, as burning barricades
of tires and garbage bins glowed orange in the streets. Protesters also
torched an empty bus, engulfing it in flames on a Tehran street.
An Associated Press photographer saw a plainclothes security
official beating a woman with his truncheon. Italian state TV RAI said
one of its crews was caught in the clashes in front Mousavi's
headquarters. Their Iranian interpreter was beaten with clubs by riot
police and officers confiscated the cameraman's tapes, the station
said.
In another main street of Tehran, some 300 young people blocked the
avenue by forming a human chain and chanted Ahmadi, shame on you. Leave
the government alone. There was no word on any casualties from the
unrest.
There were also protests by Mousavi supporers in the southern city
of Ahvaz in the oil-rich province of Khuzestan who shouted, "Mousavi,
take our votes back!" witnesses said.
It was not clear how many Iranians were even aware of Mousavi's claims of
fraud. Communications disruptions began in the later hours of
voting Friday - suggesting an information clampdown. State television
and radio only broadcast the Interior Ministry's vote count and not
Mousavi's midnight news conference.
Mousavi's campaign headquarters urged people to show restraint.
Interior Minister Sadeq Mahsouli, who supervised the elections and
heads the nation's police forces, warned people not to join any
unauthorized gatherings.
The powerful Revolutionary Guard cautioned Wednesday it would crush any
revolution against the Islamic regime by Mousavi's green movement. The
Revolutionary Guard is directly under the control of the ruling
clerics and has vast influence in every corner of the country through a
network of volunteer militias.
Police stormed the headquarters of Iran's largest reformist party
and arrested several top reformist leaders, said political activists
close to the party.
There was no immediate confirmation from authorities of the raid on
the party, the Islamic Iran Participation Front. The activists spoke on
condition of anonymity because of the sensitivity of the situation.
Even before the vote counting began, Mousavi declared himself
definitely the winner based on all indications from all over Iran. He
accused the government of manipulating the people's vote to keep
Ahmadinejad in power and suggested the reformist camp would stand up to
challenge the results.
It is our duty to defend people's votes. There is no turning back, he said, alleging widespread irregularities.
Mousavi's backers were stunned at the Interior Ministry's claim that
Ahmadinejad won after widespread predictions of a close race - or even a
slight edge for the reformist candidate.
Turnout was a record 85 percent of the 46.2 million eligible voters.
"Many Iranians went to the people because they wanted to bring
change," said Mousavi supporter Nasser Amiri, a hospital clerk in
Tehran. "Almost everybody I know voted for Mousavi but Ahmadinejad is
being declared the winner. The government announcement is nothing but
widespread fraud. It is very, very disappointing. I'll never ever again
vote in Iran."
President Mahmoud Ahmadinejad on Sunday said any country that dared to
attack Iran would "deeply regret" such a move, dashing hopes that his
re-election Saturday would temper his confrontational stance toward the
world.
"Who dares to attack Iran? Who even dares to think about it?" Ahmadinejad said at a news conference in response to a question.
Iran's refusal to halt nuclear work the West suspects is aimed at
making bombs, a charge Tehran denies, has sparked persistent
speculation that Israel or the United States might strike at the
country's nuclear facilities.
Advertisement
Ahmadinejad added that Iran's nuclear issue "belongs in the past,"
indicating there would be no change in nuclear policy during his second
term in office.
Meanwhile, defeated presidential candidate Mir Hossein Mousavi
formally appealed against Iran's election result on Sunday to the
legislative body, the Guardian Council, a statement on his website
said.
"Today, I have submitted my official formal request to the council
to cancel the election result," Mousavi said in the statement. "I urge
you Iranian nation to continue your nationwide protests in a peaceful
and legal way."
Iranian police again clashed on Sunday with demonstrators protesting in Tehran against his re-election.
Supporters of defeated reformist Mir Hossein Mousavi, who has
dismissed Ahmadinejad's victory in Friday's election as a "dangerous
charade", gathered in the city centre, chanted his name and threw
stones at police, a Reuters witness said.
Police on motorcycles drove through the crowd to disperse the
protesters. At least one person, a woman, was injured. Police briefly
detained journalists filming the violence.
In Sunday's news conference, Iranian President Mahmoud Ahmadinejad
also defended his re-election as "clean and healthy," dismissing
complaints by defeated candidates as sour grapes.
"They may be upset by their failure," he said. "They spent lot of
money to make propaganda [and] expected to win so it is natural they
are disappointed and upset."
"The margin between my votes and the others is too much and no one can question it."
Reports: Iran rounds up Mousavi, 100 reformists
Sunday's clashes came after reports that more than 100 Iranian reformists, including Mousavi, were arrested on Saturday night.
Mohammad Ali Abtahi, a leading reformist, said that the brother of
former president Mohammad Khatami was among the detainees. The L.A.
Times reported Sunday that Mousavi, the main challenger to Ahmadinejad,
had been put under house arrest.
"They were taken from their homes last night," Abtahi said. He said more arrests were expected.
A judiciary spokesman said they had not been arrested but that they
were summoned and "warned not to increase tension." They were later
released, he said.
Authorities released Khatami's brother on Sunday, his wife, Zahra Eshraghi, told The Associated Press.
She said at least two other top leaders of Iran's largest reformist
party, the Islamic Iran Participation Front, including the party's
secretary-general, were also released early Sunday after they were
arrested when police stormed the party's headquarters on Saturday.
Several others remained in custody, she said.
The arrests seemed aimed at avoiding a repeat of the chaos that
lasted past midnight Saturday. Opponents of President Mahmoud
Ahmadinejad set buses and cars ablaze in the capital and threw rocks at
police to protest what they viewed as his illegitimate victory.
Iran filters Internet in apparent bit to undercut liberal voices
Iran restored cell phone service that had been down in the capital
since Saturday. But Iranians could not send text messages from their
phones, and the government increased its Internet filtering in an
apparent bit to undercut liberal voices.
Web sites linked to Mousavi, who declared himself the true winner
of Friday's presidential race and urged backers to resist the
government, were down. Social networking sites including Facebook and
Twitter were also not working.
The restrictions were likely intended to prevent Mousavi's
supporters from organizing large-scale protests. But several small
groups took to the streets, according to witnesses. About 300 Mousavi
supporters gathered outside Sharif University, chanting "Where are our
votes?"
About a dozen riot police descended upon a crowd of some 50 Mousavi
supporters standing outside his campaign quarters, beating them with
batons and causing them to disperse.
Reports that Mousavi was under house arrest could not be confirmed,
but the 67-year-old former prime minister has not been seen in public
since he gave a late night press conference Friday where he accused the
government of voter fraud. On Saturday, Mousavi released a Web message
saying he would not surrender to this manipulation.
Tehran deputy prosecutor, Mahmoud Slarkia, told the semi-official
ISNA news agency that less than 10 people were arrested on the charge
of disturbing public opinion through their false reports on Web sites
after the election. He did not mention any names.
Iran's deputy police chief Ahmad Reza Radan said some of Saturday's
protesters were detained and police used tear gas to stop the
demonstrations. He said the situation was under control and accused the
foreign media of exaggerating the protests to show unrest in Tehran.
Police will not allow protesters to disturb the peace and calmness
of the people under the influence of foreign media, Radan said on state
television, which showed footage of the protests for the first time
Sunday.
Ahmadinejad: Foreign media coverage harming Iranian people
Ahmadinejad also accused the foreign media of producing coverage
that harmed the Iranian people in an address to the country broadcast
on state TV late Saturday, saying "a large number of foreign media ...
organized a full-fledged fight against our people."
He did not mention the unrest, saying only a new era has begun in
the history of the Iranian nation. Ahmadinejad is scheduled to hold a
massive rally with supporters Sunday afternoon in central Tehran.
Slarkia, the deputy prosecutor, confirmed that Iran was blocking five pro-Mousavi Web sites because of election violations.
The U.S. has refused to accept Ahmadinejad's claim of a landslide
re-election victory said it was looking into allegations of election
fraud. There are no independent election monitors in Iran.
U.S. Secretary of State Hillary Rodham Clinton said Saturday she hoped the
outcome reflects "the genuine will and desire of Iranian voters."
The European Union also said it was concerned about alleged irregularities
during Friday's vote.
Past Iranian elections were considered generally fair. In 2005,
when Ahmadinejad was first elected, the losing candidates claimed
irregularities at the polls, but the charges were never investigated.
Mousavi called on his backers to avoid violence, but he is still
talking tough about pressing his claims of election fraud. He charges
the polls closed early but has not fully outlined all of his fraud
allegations.
There also have been no hints of any new policy shifts on key
international issues such as Iran's standoff over its nuclear program
and the offer by President Barack Obama to open dialogue after a nearly
30-year diplomatic estrangement. All high-level decisions are
controlled by the ruling theocracy.
Any early bets about the results of Iran's presidential elections
bordered on stupidity. Israeli intelligence can predict with certainty
only the results of election campaigns in the pseudo-democracies of the
Arab world, such as Egypt and Syria, in which the ruler will never drop
below a threshold of 99 percent of the voters.
When it comes to countries or entities in which the process is
closer to genuine democracy, there is a greater chance for forecasts to
fail. That is what happened under Israel's nose during the Palestinian
Authority parliamentary election three and a half years ago, when the
intelligence community did not foresee the victory of Hamas (the Shin
Bet security service cunningly covered itself in advance with a
prediction of "both this and that").
That is probably what happened at the beginning of last week, when
Israeli intelligence - like every other pundit in the region - did not
foresee that the moderate pro-Western alliance would actually defeat
Hezbollah in the Lebanese election.
Advertisement
And if that was the case in Lebanon, it's all the more so in Iran:
1,000 kilometers from us, over 70 million inhabitants, 46 million
voters and a process in which certain aspects, at least, are surprising
in their openness. When it comes to Iran, there is no escaping the old
cliche about the elephant and the Jewish problem. And in this case,
paradoxically, it seems that from Israel's point of view the victory of
incumbent President Mahmoud Ahmadinejad is actually preferable. Not
only because "better the devil you know," but because the victory of
the pro-reform candidate will paste an attractive mask on the face of
Iranian nuclear ambitions.
Western experts now agree that even during the tenure of moderate
president Mohammad Khatami (1997-2005), the nuclear program continued
to advance. And in any case, the person who really decides on the
nuclear issue is not the president but the spiritual leader. One of the
president's advisers even made it clear recently, in an interview with
Reuters, that the spiritual leader will continue to shape his country's
nuclear policy, regardless of the election results.
Ahmadinejad, with his Holocaust denial and his long series of
provocations, drew most of the attention, but apparently had less
influence on the nuclear program. There are even senior members of the
Israeli defense establishment who share the public stance of former
Mossad chief Ephraim Halevy, who claimed that the Iranian president's
behavior, perceived in the West as quasi-lunatic, advanced Israel's
security interests.
To judge by the Obama administration's behavior so far in its first
campaign, against the North Korean nuclear program, it would seem that
Israel should not nurture too many hopes for American toughness in the
dialogue with Iran. Pyongyang added to the anti-Western incitement this
week, to the point of a threat to launch nuclear missiles. Washington's
reaction was limited, at this stage, to a declaration by Secretary of
Defense Robert Gates regarding America's ability to intercept missiles,
and talk about intensifying UN Security Council sanctions.
The first reports from the Barack Obama-Benjamin Netanyahu summit
last month conveyed satisfaction on the part of Israel's prime minister
at the U.S. president's stance on the nuclear issue. In its optimistic
moments Israel mentions Iran's vulnerability to economic sanctions and
Obama's presumed ability to enlist support from Russia and China. But
an American failure to stop the Iranian program will affect not only
the extent of the threat to Israel. It will also symbolize the
beginning of a regional arms race, at the end of which several Arab
countries will also acquire nuclear weapons, in a desperate attempt to
achieve a balance in the face of Iranian hegemony.
A new language
A week after Obama's historic speech at Cairo University, it is
still too early to determine its long-term influence. Meanwhile,
Washington can be pleased with the results of the Lebanese elections,
and can be impressed by the fact that various leaders in the region,
among them even terror activists, are making an blatant effort to
demonstrate that they have internalized the conceptual world of the
American president.
The head of the moderate coalition in Lebanon, Saad al-Hariri,
declared that his country will adhere to the Arab peace initiative
vis-a-vis Israel and made a point of flattering the Americans. "The
significant turning point depends on what the U.S. does. It has a
decisive role in the game. If it plays the game right, we'll have peace
in the region," said Hariri. Even Khaled Meshal of Hamas, a well-known
peace advocate, said this week during a visit to Cairo that his
organization will be "a positive factor in the peace process and will
support a fair solution for the Palestinian people."
Obama, added Meshal, is speaking in a "new language." He praised
the U.S. administration for its pressure on Israel to halt construction
in the settlements, and once again described Israel as "an obstacle to
peace, as everyone knows." Hamas is making an effort, from time to
time, to voice more moderate messages to Western ears. Their importance
lies mainly in the reactions they will arouse: When Washington is
conducting a widely-publicized quarrel with Jerusalem, the
international community tends to have a positive attitude toward
Meshal's ostensibly pragmatic declarations.
At least in the centrist and left-leaning wing of the Netanyahu
government there is an increasing realization that the prime minister
erred when he did not announce early on that the commitments of
previous governments - and by implication the idea of two states for
two peoples - are acceptable to him. In his speech at Bar Ilan
University we will discover how well Netanyahu succeeds in extricating
himself from the trap into which he marched with such determination.
Security first
Last week Netanyahu and his defense minister, Ehud Barak, went down
to the Negev to observe a concluding exercise of the officers' course
at Training Base One. The tanks and helicopters were a somewhat strange
backdrop for peace declarations, and Netanyahu did in fact choose to
focus, as a substitute, on somewhat forced nostalgia for the smell of
high explosives. Truly, there's nothing like the smell of napalm in the
morning.
To observers from the sidelines in the south, Netanyahu looked more
pressured than usual. It is doubtful that this is the way he pictured
his first months in the job that he tried so hard to retrieve for 10
years. But at the moment he is stuck with an almost unprecedented
crisis vis-a-vis the U.S. administration, with a non-functioning Prime
Minister's Office and under blatant threats by the settlers.
Barak, who has managed for two months to restrain himself and be
forgiving toward the prime minister, explained this week to members of
the Council for Peace and Security that Israel must welcome and
participate in efforts for a regional agreement, and that it still
enjoys profound American support on security matters.
If Netanyahu decides to surprise everyone and begin significant
diplomatic negotiations with the Palestinians, and mainly with the
Syrians, he will find not only Barak at his side, but the general staff
of the Israel Defense Forces as well. The professional opinion of the
general staff is quite clear, and was conveyed to the prime minister
when he assumed the position: The threats against Israel are worrisome,
but at the present time specifically, opportunities are being created
as well. There is a short time frame in which the interests of Israel
and the moderate Arab countries in the region are coalescing, and may
even enable the promotion of peace initiatives.
Now it is Israel that must decide where its real security interest lies, and act accordingly.
Rare jongens daar in Jeruzalem !
Voor wat
betreft onze binnenlandse moeilijkheden verwijzen we graag eens naar
een blog dat al lang bestaat en zeer degelijke dingen schrijft over ons
Belgistaanse vaderland. Een blog dat we steeds met veel plezier lezen
en dat we nogh nooit hebben kunnen betrappen op flauwe zever.
Integendeel. Het is zeker geen links blog maar je moet helemaal niet
links zijn om degelijk onderbouwde dingen te schrijven. We hebben het
over het blog van Bruno Yammine, een Belgicist in hert en nieren die
zijn overtuiging met brio verdedigd en een zeer scherpe pen heeft.
Daarom houden we het hier erg kort want we raden jullie aan om eens
uitgebreid te gaan snuisteren op
Zelfs
al vinden we dat BUB-partijgedoe maar niks, we vinden dit blog erg de
moeite! Lezen dus en van uit onze hangmat sturen we een luie groet naar
Bruno Yammine. Voortdoen Bruno!
We zullen verder blijven dooremmeren over energie en in de eerste
plaats ons lievelingsonderwerp per uitstek, de hernieuwbare energie.
Hebben wij dan iets tegen hernieuwbare energie? Absoluut niet,
integendeel zelfs. Er is echter een probleem. Wij houden nogal van een
rationjeloe benadering van gelijk welk probleem en we haten ideologisch
getinte discours over een onderwerp zoals de energiebevoorrading van
een land of een gans gebied. Volgens onze primitieve perceptie wordt
het probleem van de hernieuwbare energie, we denken hier meer bepaald
aan zonnepanelen en windenergie, hier en overal in Europa in een
ideologisch kleedje gestoken zonder dat men de werkelijke impact op de
gewone burgers er bij vertelt. We hebben het hier reeds ettelijke malen
verteld dat zonnepanelen één van de beste investeringen zijn na de
bankcrisis voor mensen met wat spaargeld maar dat dit niks maar dan ook
niks te maken heeft met ecologie. Integendeel! Wel, we moeten
vaststellen dat de impact van al deze groene energieplannen op jouw en
mijn portemonnee niet eens ernstig werd becijferd. Leest u rustig met
ons mee want de "luie" Walen zijn er mee begonnen :http://www.standaard.be/Artikel/Detail.aspx?artikelId=B92B8V8D&word=groene+stroom+cwape
Groene stroom kost 80 euro extra
vrijdag 12 juni 2009
Auteur:
(pse)
BRUSSEL - Om de Kyoto-doelstellingen te halen, moeten we de portefeuille opentrekken.
Als België de Europese verplichting naleeft om de groenestroomproductie
gevoelig op te drijven, dan kan dat een Waals gezin met een gemiddeld
elektriciteitverbruik -3.500 kilowattuur- tegen 2020 jaarlijks 80euro
extra kosten. De huidige jaarfactuur bedraagt 670 euro. Dat blijkt uit
een recente berekening van de groene stroomkosten door de Waalse energieregulator Cwape.
Het is de eerste keer dat een regulator in ons land zich
waagt aan een berekening van de belofte van België om 13 procent van de
elektriciteit te halen uit groene stroom. Dat gaat van windenergie over zonne-energie tot stroomopwekking via het verbranden van biomassa. Het opdrijven van de groenestroomproductie is een van de belangrijkste maatregelen om de broeikasgassen terug te dringen.
De Vlaamse regulator -de Vreg- denkt eraan om in het najaar
wat rekenwerk te verrichten om een zicht te krijgen op de vraag hoeveel
de groene stroom de Vlaamse gezinnen zal kosten. Bij de Vreg werd er gisteren meteen op gewezen dat er grote verschillen zijn op het vlak van groene stroom tussen Vlaanderen en Wallonië.
De Waalse regulator wees er ook op dat de meerprijs kan
dalen tot 50euro per jaar, als Wallonië erin slaagt om de groei van het
elektriciteitsverbruik af te remmen.
Dat de uitbreiding van de groenestroomproductie de gezinnen meer kost, is voor een deel te wijten aan de productiesubsidies die toegekend worden aan de groenestroomproducenten. Groene stroom
is duurder dan gewone elektriciteit. Maar de meerprijs wordt ook
veroorzaakt door bijkomende investeringen in de versterking van het
elektriciteitsnet om de zeer sterk gedecentraliseerde groenestroomproductie via het net te kunnen vervoeren.
De Cwape laat verstaan dat de meerkosten nog wel wat hoger kunnen zijn. Zo hield de Waalse regulator geen rekening met de groene stroom
van de windparken op zee, waarvoor de productiesubsidie hoger ligt dan
voor windenergie aan wal. Windparken op zee vergen ook veel grotere
investeringen in het net . (pse)
Jullie lezen het dus eens van een ander...voor de mensen die nu
al in de shit zitten met huhn energiefacturen worden het dus nog leuke
tijden....net zoals we het hier altijd hebben geschreven en zullen
blijven herhalen zolang men zo blijft aanmodderen en alternatieve
lulpraat blijft verkopen.
Een ander voorbeeld? De fameuse
windmolenparken op zee. Iedereen dacht hier dat het een kwestie van
tijd was en dat alles voor de rest in orde was. Wat lezen we nu tot
onze niet geringe verbazing? En wij die dachten dat in een tijdperk
waar je bij het bakken van een omelet tijdens je werkuren dertig
bladzijden voorafgaandelijke risicoanalyses moet volschrijven zoiets
wel moest gebeuren voor een windmolenparkije in volle zee...Noppes
dus...http://www.standaard.be/Artikel/Detail.aspx?artikelId=8J2BBDTH&word=windenergiepark+tegenwind
Nog meer tegenwind voor Belgisch windenergiepark
vrijdag 12 juni 2009
Auteur:
(pse)
BRUSSEL - Ook de Creg heeft problemen met de huidige begrenzing van de windenergiezone op zee.
De
Belgische energieregulator Creg heeft gisteren een negatief advies
uitgebracht over de toekenning van een concessie voor het dichtst bij
de kust gelegen gedeelte van het Belgische windmolenpark. Voor dat
gedeelte hadden zich twee kandidaten gemeld.
De energieregulator is van mening dat de projecten van de
twee onmogelijk zijn in een gebied dat doorkruist wordt door een hele
reeks telecommunicatiekabels, een gaspijpleiding en zelfs een
stroomkabel voor een al vergund windpark verderop in zee.
De Creg wijst er ook op dat nog eens goed onderzocht moet
worden of dit gedeelte van de Belgische windmolenzone de scheepvaart in
de Noordzee niet te veel hindert.
Het Vlaamse Agentschap voor Maritieme dienstverlening en
Kust, dat onder meer verantwoordelijk is voor het loodswerk van en naar
de Vlaamse havens, waarschuwde begin deze week al dat de huidige
afbakening van de Belgische windenergiezone de vlotte bereikbaarheid
van de Vlaamse zeehavens in het gedrang dreigt te brengen (DS 9 juni).
Topman Jacques D'Have wees er toen op dat hij zou aankloppen bij de
Creg.En nu lijkt de Belgische energieregulator dus ook een signaal te
geven dat de huidige afbakening van de windenergiezone problemen zal
veroorzaken voor de scheepvaart.
De directievoorzitter van de Creg, François Possemiers,
wees er gisteren op dat de energieregulator evenmin te vinden is om ook
voor het verst in de zee gelegen gedeelte van het Belgische windpark
een concessie toe te kennen. Voor dat kan gebeuren, moet er volgens hem
eens goed bekeken worden of het wel te verzoenen is met een zeer drukke
scheepvaartroute die in de buurt passeert. Vooral de passage van zeer
grote zeeschepen baart hem zorgen.
Het negatieve advies van de Creg voor het gebied dat het
dichtst bij de Belgische kust ligt, is vooral voor het Waals-Brabantse
windenergiebedrijf Air Energy een tegenvaller. Air Energy, dat vorig
jaar overgenomen werd door het Nederlandse Eneco, is van plan om in dit
gedeelte van de Belgische windmolenzone een windenergiepark
met een vermogen van 400 megawatt te bouwen. Dat is meteen het grootste
project van alle voorstellen die tot nu toe zijn ingediend.
Met de combinatie Electrawinds-Nuon had zich nog een tweede kandidaat gemeld voor dit stuk van het Belgische windpark. (pse)
We leren dus alle dagen bij maar we worden er niet gelukkiger mee
Op 30 juni 2009 omstreeks 20u01, zei Lorenzo Schoovaerts:
Het ABVV moet in deze zwijgen. Het zijn o.a. zij zelf die mensen uit de vakbond smijten omwille van hun politieke mening. Hoewel zulks bij wet duidelijk verboden is werden er vreemd genoeg nog geen ABVV-racisten vervolgd. Justitie in België... En laat ons eerlijk zijn, als bedrijven zeggen dat ze geen allochtonen willen, wat kan Adecco doen? Naar de rechtbank stappen en zichzelf buiten spel zetten?? Adecco poogde niet meer dan economisch te overleven. Niemand zegt dat ze ermee akkoord gingen. De bedrijven die de vraag stelden om allochtonen te weigeren, DIE moeten ze aanpakken. Het is DAAR waar werk te vinden is. Nu gaan ze gewoon een ander interim kantoortje zoeken en veranderen ze de term BBB door iets anders, minder opvallend of ze doen het telefonisch, dan zijn er geen bewijzen en kunnen op hun teen getrapte ex-werknemers woord tegen woord discussies voeren. En kif-kif zou ook beter zwijgen. Op hu forum werd elke kritische Belg er zonder veel woorden afgegooid. RAcisten zijn het.