Als wie je tweeënzestig jaar en tweehonderdvierentachtig dagen innig hebt liefgehad, voor altijd is weggerukt uit het leven, dat je denkt niet meer aan te kunnen, is er nog de poëzie:
Ik misse u waar ik henenvaar
of waar ik henenkeer:
de morgenstond, de dagen rond
en de avonden nog meer!
Wanneer alleen ik tranen ween
't zij droevig hetzij blij,
ik misse u, o ik misse u zo,
ik misse u neffens mij.
[Guido Gezelle]
ON SE CROYAIT À LA PAGE DE L'AMOUR
ET ON EST DÉJÀ À LA PAGE DE LA MORT
[grafopschrift père Lachaise, Parijs]
|