|
De Karreweg is een straatje, een zijweg van de Beekstraat. Het houdt het midden tussen een aardeweg en een grindweg. Af en toe komt er een wielertoerist door het straatje gereden en die zal zich dan waarschijnlijk op één van de Strade Bianche wanen in Italië. Af en toe zie je er ook eens een eenzame wandelaar of een jong koppeltje met een kinderwagen. Voor autoverkeer is de Karreweg te smal. Toch is het een officiële straat. Er staat één huis en daar woont een bejaard koppel: René Boudrengien en zijn ziekelijke vrouw Euphrasie ("Uffra") Sustronk. Uffra komt nooit buiten. René doet de boodschappen en staat in voor de allernoodzakelijkste contacten met de buitenwereld. Gisteren wandelde ik voorbij het huisje aan de Karreweg, nummer één.
Het is mij niet onbekend wat in het dorp gefluisterd wordt over René: dat hij de laatste tijd een beetje "raar" doet. Maar wat ik zag deed mij schrikken. René stond in de deuropening op zijn sokken en verder enkel maar een T-shirtje aan. "Met zijn klokkenspel bloot", zou mijn omaatje zaliger gezegd hebben. Ik deed mijn best om mijn alteratie niet al te zeer te laten blijken, ik zei gewoon gedag en...
- Aan 't afkoelen, René?
- Ik ben mij aan 't voorbereiden voor een demonstratie.
- Een demonstratie?
- Voor "kom op tegen teelbalkanker". Mijn broer Omer, die gij wellicht nooit gekend hebt, is aan de ziekte gestorven. Hij was amper twintig jaar. En dat de media nu vol staan met vrouwen die met de borsten bloot gaan voor "kom op tegen borstkanker" heeft mij op het idee gebracht eindelijk iets te kunnen doen voor mijn overleden broertje... zestig jaar na datum.
- Mooi idee, zei ik. En ga nu maar gauw naar binnen, dat ge geen kou vat. Anders komt er van die hele demonstratie misschien niets in huis.
|
