Een maand of zes geleden heb ik op zolder in een berg oude geschriften van mijn hand vier toneelstukken gevonden uit de jaren ’70 van de vorige eeuw. Ik moet ze achteraf zelf totaal ongeschikt gevonden hebben voor publicatie of opvoering. Maar nu ze onverwacht weer opgedoken zijn vind ik er minstens twee best genietbaar, alsof ze niet door mij maar door een gerenommeerd toneelauteur geschreven zijn - Shakespeare? Ik heb ze te lezen gegeven aan de regisseur van de lokale toneelvereniging. Na zes maanden heb ik niets meer van die regisseur gehoord. Ik denk dat hij erover zal geoordeeld hebben zoals ikzelf in de jaren ´70... Al put ik wat troost en hoop uit de overweging dat het thema van „De Twistappel“ de doorsnee toneelbezoeker minder goed ligt en dat het bij „Een dochter voor het leven“ vooral te maken heeft met de rolverdeling (2 vrouwen, 5 mannen) ofschoon de rol van de postbode ook door een vrouw kan gespeeld worden zonder één woord aan de tekst te wijzigen. En dan is er nog voer voor de zuurpruim die de humor niet kan smaken: hoe iemand het natuurlijk kind kan zijn van twee verschillende vaders. Een wetenschappelijke primeur!

1° DE TWISTAPPEL.

Voor een goed begrip gaan we eerst vele eeuwen terug in de geschiedenis, om precies te zijn tot ongeveer 1200 jaar vóór het begin van onze tijdrekening, toen de oppergod Zeus volop regeerde over hemel en aarde (de zee viel onder de bevoegdheid van de god Poseidon, de hel onder die van Hades). Zeus had zijn oog laten vallen op Leda, de echtgenote van Tyndareos, koning van Sparta. Teneinde onopvallend met haar betrekking te kunnen hebben veranderde hij zichzelf in een zwaan, en zo geschiedde het dat Leda enige tijd later - laten wij het op negen maanden houden - twee eieren baarde. Vermeld dient nog te worden dat zij dezelfde dag van haar gemeenschap met de zwaan ook „het bed had gedeeld“ met haar echtgenoot Tyndareos. Uit elk van de twee eieren kwam een tweeling te voorschijn: uit het ene ei kwamen Pollux en Helena, die kinderen van Zeus waren, uit het andere ei kwamen Castor en Klutaimnestra, kinderen van Tyndareos. Over Castor en Pollux wil ik hier enkel maar kwijt dat zij na hun dood door Zeus als sterrenbeeld aan het firmament werden geplaatst. Klutaimnestra trouwde later met koning Agamemnon van Mykene en Helena groeide op tot de mooiste vrouw die de wereld ooit heeft gekend... tot onze eigen god het in zijn hoofd heeft gehaald Brigitte Bardot te scheppen. Zo goed als alle Griekse koningen dongen naar Helena’s hand. Uiteindelijk werd Menelaos, broer van Agamemnon, haar echtgenoot waardoor hij meteen ook haar vader Tyndareos opvolgde op de troon in Sparta. De goddelijke schoonheid van Helena zou uiteindelijk catastrofale gevolgen hebben: ze zou leiden tot meest beruchte oorlog aller tijden, de oorlog van Troje. En hier kunnen we ons toneelstuk „De Twistappel“ een aanvang laten nemen...

Op de bruiloft van Peleus, koning van Iolkos, met de bekoorlijke nimf Thetis, waren alle goden uitgenodigd, behalve één, Eris, de godin van de twist. Eris kwam toch en ze had zelfs een geschenk bij, een gouden appel, die ze in de feestzaal wierp, waarna ze vertrok. Op de appel stond geschreven „voor de mooiste“. Drie van de aanwezige godinnen eisten de appel voor zich op: Hera, Athena en Aphrodite. Wie van de drie uiteindelijk aan het langste eind trok en hoe dit de aanleiding zou worden tot de Trojaanse oorlog leert ons „De Twistappel“, toneelstuk in 2 bedrijven.

2° EEN DOCHTER VOOR HET LEVEN.

In meer recente tijd - de tweede helft van de 20e eeuw - speelt het toneelstuk „Een dochter voor het leven“ zich af. In een ouderwets dorpscafé in een onooglijk boerendorp spelen de cafébaas, de meid, de postbode, de pastoor, de dokter, de notaris, de cafédochter en haar jonge geleerde vriend de hoofdrollen.