|
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
In mijn prilste kinderjaren wist Hiëronymus van Alphen mijn kinderziel te beroeren met Jantje zag eens pruimen hangen
Later ben ik meer gaan houden van de poëzie van René Declercq. Ook Gezelle kon mij in hoge mate bekoren:
Den avond komt zo stil
zo traagzaam aangetreden
dat geen en weet
wanneer de dag
of waar hij is geleden
En Herman Gorter:
Een nieuwe lente en een nieuw geluid:
Ik wil dat dit lied klinkt als het gefluit
Dat ik vaak hoorde voor een zomernacht
In een oud stadje, langs de watergracht.
Ook Verlaine vond ik een groot dichter:
Les sanglots longs
des violons de lautomne
blessent mon coeur
dune langueur monotone
En dan die dichter, waarvan de naam mij ontsnapt:
Heureux qui, comme Ulysse, a fait un beau voyage,
Ou comme celui-là qui conquit la toison,
Et puis est retourné, plein dusage et raison,
Vivre entre ses parents, le reste de son âge.
En Goethe:
Über allen Gipfeln
Ist Ruh.
In allen Wipfeln
Spürest du
Kaum einen hauch;
Die Vöglein schweigen im Walde,
Warte nur, balde
Ruhest du auch.
Van Shakespeare heb ik de rede van Marcus Antonius van buiten geleerd en misschien wel honderd keer luidop voorgedragen, vaak alleen op mijn kamer:
Friends, Romans, countrymen,
lend me your ears;
I come to bury Caesar,
not to praise him
Jaren lang heb ik gedacht dat die grote meesters van de dichtkunst nooit zouden overtroffen worden. En kijk, daar dienen zich twee dichters aan van bij ons: één van boven en één van onder de Moerdijk. Hun namen: van Dixhoorn en Lauwereyns. Ik laat u even mee genieten. Van beiden bied ik u, beste lezer, een gedicht aan, letterlijk overgenomen uit het boek Het Liegend Konijn (192 p., literair tijdschrift april 2008). Wat het eerste gedicht (pagina 65 tot en met 72) zo onovertrefbaar maakt is niet alleen de sprankelende tekst, maar ook het feit dat het, ofschoon vrij kort, een groot aantal paginas beslaat. Dat houdt in dat het overgrote deel van elke bladzijde onbedrukt blijft, hetgeen uitermate verfrissend overkomt en waardoor de lezer volop ademruimte krijgt en tijd om van zijn telkens weerkerende extase te bekomen. Het tweede gedicht onderscheidt zich vooral door de schitterende metriek en de bijna bloedstollende logica, die we erin terugvinden zie bijvoorbeeld vers één en twee enerzijds en vers vier en vijf anderzijds.
p. 65 F. van Dixhoorn
°Hansweert, 1948
Recentste bundel: Twee piepjes (2007)
p. 66 (nihil)
p. 67 VEREND TANGETJE
duizend
het is nog donker
p. 68 voor het vastpakken
van kleine voorwerpen
p. 69 voor kleine haartjes
als zij het terrein van het ziekenhuis
verlaten 3.2.
p. 70 groot is het niet
de vis is doorgezwommen
heeft de opening gevonden
p. 71 binnenblad
1. beweegt veel
maar niet vervelend
wat wil je
p. 72 als voorspellen mogelijk is
kun je ook terugrekenen
1. buitenblad
Op p. 95, van Jan Lauwereyns
Je doet het of
je doet het niet
happy time with animal
als je het doet
doe je het
oog op verzadiging
en lekkerness
zo klaar en gretig afgehandeld
logisch
filosofisch
dat de stilstand der dingen
op de heupen werkt
tot ik het daar daarvan
krijg
book off
en rap een beetje.
Mij hoort u dus nooit meer zeggen, beste lezer, dat wij geen grote dichters meer hebben. Bij deze mijn beste dank en gelukwensen aan de heer Jozef Deleu, literator en samensteller van Het Liegend Konijn, om alzo poëzie van het allerhoogste niveau tot bij de mensen te brengen. Wenst u Het Liegend Konijn in uw bezit te krijgen? U kan het ongetwijfeld kopen in iedere goede boekhandel, prijs 17,50 euro. Het is uitgegeven door Van Halewyck, Leuven & Meulenhoff, Amsterdam. En dan mag ik blij zijn dat ik onlangs afgezien heb van het voornemen om een eigenhandig geschreven dichtbundel ter beoordeling voor te leggen aan Van Halewyck etc. Ik zou nogal een mal figuur geslagen hebben tegenover van Dixhoorn en Lauwereyns. Voor nog meer inlichtingen kunt u ook terecht op www.hetliegendkonijn.be of www.hetliegendkonijn.nl. Als dàt geen goede service is!
|
