|
Het woord Laetitia heeft drie betekenissen.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Het is het Latijnse woord voor vreugde en vrolijkheid.
Het is ook een meisjesnaam, naar de Romeinse godin van, jawel, de vreugde en de vrolijkheid.
En tenslotte is het de naam van de oudste en laat het nu maar voor eens en voor altijd gezegd zijn de machtigste studentenclub van Vlaanderen.
Moeder Laetitia is gesticht in 1929 door Regule De Praetere zaliger. Zal dus in het komende academisch jaar haar tachtigste verjaardag ofte haar zestiende lustrum vieren. Te dier gelegenheid hebben een aantal oud-leden van de club de koppen bij elkaar gestoken om in de thuishavens Ronse en Oudenaarde die viering de nodige luister bij te zetten. Die oud-leden zijn: Pierre Devos en Marcel Cambier, respectievelijk preses en schatbewaarder in 1949-50, Gilbert Strumane, preses 1956-57, Luc Hanssens, preses 1967-68, Christophe Bostyn, preses 2003-2004, Lucie Pot die in de tweede helft van de jaren 60 een duivelinnetje-doet-al was in de club en ook nu die rol speelt in het lustrum-comité van de anciens, en tenslotte ikzelf, preses 1962-63.
Laten we aan de voorbereidingen voor de lustrumviering beginnen met het clublied. Daaruit blijkt dat vreugde en vrolijkheid wel degelijk hoog in het vaandel staan bij moeder Laetitia. En ook de liefde voor Vlaanderen. Oordeel zelf maar:
1. Komt makkers vrolijk aangeheven
En aan ons herte lucht gegeven
In t blijde Vlaamse lied,
En maken wij de stede konde
Dat dOudenaerdse zijn op ronde
En die en zwijgen niet.
Refrein:
Hoezee (3x), heft aan uit volle borste
Het lustig vreugdelied
Want dOudenaerdse zijn op ronde
Die kennen geen (3x) verdriet.
2. Wij suklen met t exaam beladen
Al zwetend langs de droeve paden
Der dorre wetenschap,
Maar gaan na t geestvermoeiend werken
Ons t afgeblokte lijf versterken
Met t Vlaamse gerstesap.
3. Wij minnen Vlaandren en zijn beemden
En wij verzwijgen niet voor vreemden
Ons gulden moedertaal.
Hoe andren t ook miskennen dorsten,
Steeds blaken onze jonge borsten
Voor Vlaandren, t ideaal.
4. Komt nogmaals, en uit volle longen
Het krachtig Vlaamse lied gezongen
Dat vreugd en leute baart.
Hoezee! De glazen volgeschonken
En op het duurzaam heil gedronken
Van t dierbaar Oudenaerd!
Vijftig jaar geleden heb ikzelf zon lustrumviering meegemaakt, de zesde, in t jaar 1959-60. In de lustrumweek van toen is de historische uitstap naar Philippine te situeren, naar alle waarschijnlijkheid het meest legendarische evenement uit de geschiedenis van onze dierbare club. Daarover vertel ik u komende week. t Zal een lang en boeiend verhaal worden!...
|
