Hallucinatie.
En weer was
er vandaag een mail van Firmin. U moet weten dat Firmin een mediawatcher is, en
in die functie heeft hij het volgende gecapteerd en naar mij doorgezonden:
We moeten een oorlog voeren, hé. Aan de andere kant
staan er duizenden soldaten, ik ben alleen, maar allicht ben ik wel de juiste
man om de strijd aan te gaan. Vincent Kompany
En Firmin
vraagt zich af: "Is dit nu grootspraak, zelfoverschatting, een uit verband
getrokken beschouwing of een volledig gerechtvaardigde uitspraak?"
Géén van de vier,
mijn beste. Het is hallucinatie of waanvoorstelling, een symptoom dat zich
voordoet bij verscheidene psychiatrische aandoeningen. Iedereen weet dat Vincent
Kompany de trainer is van de voetbalclub van Anderlecht, maar niet iedereen
weet dat in de buurt van het voetbalveld een maïsveld ligt. Wellicht aanziet
Vincent de duizenden maïskolven op het veld voor evenveel soldaten, tegen
dewelke hij moederziel alleen staat om de strijd aan te gaan. Vergelijk het met
Don Quichotte die windmolens aanzag voor reuzen. Hoe het zover is kunnen komen
met Vincent, zult gij u ongetwijfeld afvragen. De kranten, mijn beste! Niets
dan de kranten - de kwaliteitskranten niet te na gesproken - die al vele maanden lang bijna dagelijks ellenlange
artikels schrijven over Vincent Kompany, met gemiddeld minstens iedere dag een
foto. Als Anderlecht gewonnen heeft: Kompany! Als Anderlecht verloren heeft:
Kompany! Als Anderlecht gelijkgespeeld heeft: Kompany! Als Anderlecht niét
gespeeld heeft: Kompany! Ik word er tureluurs van en Kompany wellicht ook. Paranoia!
En hallucinaties. Al dat voetbal dat ze mij door de strot proberen te duwen, ik
krijg er braakneigingen van. Help, ik wil niet gek worden! Vanaf nu, géén voetbal
meer, tenzij over enkele jaren misschien, als één van mijn kleindochters mij
een achterkleinzoon schenkt: de miniemen van F.C.Gijzelbrechtegem...
|