Een tweede vraag luidt: "Wat is het échte gevaar van overbevolking?" We laten de filosoof aan het woord:

De overbevolking verergert alle problemen en maakt ze langzamerhand onoplosbaar. Ze bevordert oorlogen, want de demografische druk zorgt voor nieuwe conflicten. Ze versnelt de uitputting van natuurlijke grondstoffen, energiebronnen en watervoorraden. Ze vergroot de economische afhankelijkheid en de onderwerping aan de verwoestende schommelingen van de wereldmarkten, ze stimuleert de massamigratie uit overbevolkte landen, ze verergert de kwalijke effecten van de overconsumptie, van de bodemuitputting, van de vervuiling van het grondwater, van de afvalophoping, de verkeerschaos, de luchtvervuiling… Nu al beschikt de landbouw over geen groeipotentieel meer, de verdwijning van landbouwgrond bereikt kritische grenzen en hetzelfde geldt voor de visvoorraden in onze vervuilde oceanen.

En dan haakt de interviewer daarop in met: "Dit zou de groenen en andere ecologisten toch sterk moeten alarmeren?" Het antwoord luidt:

Het is opmerkelijk dat de meeste zelfbenoemde milieudeskundigen doen alsof demografie en milieu twee verschillende onderwerpen zijn, terwijl ze in werkelijkheid onlosmakelijk verbonden zijn. Welke zin heeft het dan nog te praten over het behoud van de ecosystemen en de bewaring van de diversiteit, welk nut heeft het nog zich zorgen te maken over het afvalbeheer en de schadelijke gevolgen van fossiele brandstoffen als de bevolking blijft toenemen, met altijd maar meer milieuvervuiling, meer afval en steeds minder ruimte voor in het wild levende dieren? Welk nut heeft het de uitstoot van broeikasgassen te willen beperken als men de bevolking ongebreideld laat toenemen? Door de natuurlijke aanwas en de plattelandsvlucht zal binnen dertig jaar zowat 68 % van de wereldbevolking in steden wonen, zo maar eventjes 2,5 miljard mensen meer dan vandaag. Sloppenwijken met meer dan twintig miljoen inwoners en megalopolissen met over honderd miljoen zullen de regel worden: een volledig onleefbare wereld die op ons afkomt.

Hoe reageert de Benoist op het gegeven dat overbevolking in vele kringen (religieuze, filosofische...) een taboe-onderwerp is?

In naam van een ‘openstaan voor het leven’ en kritiek op het ‘malthusianisme’, geeft men de voorkeur aan een blinddoek. Het natalistische laissez-faire getuigt vandaag echter van onverantwoordelijkheid, en ‘respect voor het leven’ kan zich niet uitstrekken tot degenen die nog niet eens verwekt zijn. Wat is dan de oplossing? Met dwangmaatregelen is het China gelukt het geboortecijfer te beteugelen, maar ‘prikkels’ om de bevolkingsgroei te vertragen zijn over het algemeen ijdele hoop, vooral in landen waar kinderen het equivalent zijn van een ouderdomsverzekering. Massale emigratie naar andere planeten is science fiction. Wat blijft er dan over? Epidemieën misschien.

En zo komen we tot het onderwerp dat ons op heden bezighoudt: de ziekte covid-19 die veroorzaakt wordt door een kwalijk coronavirus. Of kunnen we beter zeggen "het armzalig coronavirus" dat tot op heden wereldwijd niet meer dan een half miljoen doden heeft geëist, zijnde amper 0,007 % van de wereldbevolking. "Met drie tot vier miljard tweevoeters minder zou het al veel beter gaan met de wereld!" is wat Benoist beweert. Min 50 % dus. En daar kan ons coronavirus nog niet aan tippen. Maar geen nood, er zijn wellicht nog andere virussen in de maak: één met een voorkeur voor de procreatieve bevolking bijvoorbeeld, en één met een voorkeur voor de oude en niet meer productieve bevolking teneinde ook het probleem van de vergrijzing aan te pakken.

Veel sterkte toegewenst, aan alle ijveraars voor een betere wereld.