|
Het gaat nu
in dalende lijn naar het centrum van Anzegem: de kerk van Sint-Jan-den-doper,
of wat ervan overblijft... Een ruïne: vijf jaar geleden is de kerk afgebrand en
van een eventuele heropbouw is nog niets te merken. In deze kerk ben ik gedoopt
in de lente van 1940: de tweede wereldoorlog was pas uitgebroken, 't was in
volle Blitzkrieg. En dan verder bergaf naar de stationswijk. Vlak vóór de
spoorwegovergang wijken we even af van het parcours dat de Ronde-renners in
1919 gevolgd hebben: we slaan af naar links, naar het dorp "Gijzelbrechtegem",
dat ooit de (in oppervlakte) kleinste zelfstandige gemeente van het land was:
amper 78 hectare groot, zegge 0,78 vierkante kilometer! Nu is het een
deelgemeente van Anzegem en de officiële naam heeft plaats moeten maken voor de
oorspronkelijke geuzennaam "Grijsloke". 't Is amper een kilometer rijden tot de
kerk van Grijsloke, óók weer op een heuveltje. Mijn bedoeling is het om mijn
Onbekende Vlaming kennis te laten maken met het parcours van "Dwars door
Grijsloke", Vlaanderens mooiste stratenloopkoers en aldus de tegenhanger van de
Ronde van Vlaanderen, die andere "Vlaanderens mooiste".
Verschenen december 2018 (www.shopmybook.be)
Sinds 1981 wordt hier jaarlijks - telkens de laatste zaterdag van augustus - strijd geleverd door de beste afstandlopers op wellicht het zwaarste, maar tegelijk ook het mooiste parcours dat men zich kan indenken. In de jaren '80 stond de koers in het teken van Stijn Streuvels, in de jaren '90 van de Spelen in het oude Griekenland. Cultuur en sport gingen toen hand in hand. De laatste twintig jaar is dat minder het geval en ook het aantal deelnemers is wat achteruitgegaan, maar de koers is nog steeds alive and kicking en nog steeds
Vlaanderens mooiste.
In de jaren '80 waren er medailles voor de deelnemers aan DDG: ze verzinnebeeldden 's mensen levensloop.
Ze droegen namen die pasten bij de stijl van Stijn Streuvels. 
De medailles van de jaren '90 symboliseerden de mythologische oorsprong van de antieke Spelen.
We keren nu terug in het spoor van de Ronde en zetten koers naar Kwaremont, vijf- à zeshonderd inwoners, ooit het kunstdorp bij uitstek van de Vlaamse Ardennen. Het zijn in de eerste plaats kunstschilders die zich hier in de loop van de vorige eeuw gevestigd hebben. Het waren vooral landschapschilders: het glooiende landschap en de prachtige vergezichten van de Vlaamse Ardennen waren voor hen een onuitputtelijke bron van inspiratie. Ik zet ze even op een rij, op het gevaar af er een paar over 't hoofd te zien: Paul Boonaert, Frans Bruggeman, William Clevers, Freya Clevers, Gies Cosyns, Magda Devenyns, Daniël Devos, Jan Deweerdt, Henri Ernalsteen, Marcel Herreman, Patrick Heughe, Marcel Kekebos, Jean Oosterlynck, Roger Vercruysse, Piet Willequet.
Een winterlandschap in de Vlaamse Ardennen (Piet Willequet)
Deze laatste is, voor zover mij bekend, de enige nog actieve kunstenaar in Kwaremont. De meesten zijn overleden en een paar zijn er die andere oorden hebben opgezocht. Sic transit gloria... Van Daniël Devos dient overigens gezegd dat hij naast kunstschilder ook glazenier was. Maar wie "glazenier" zegt denkt hier in de eerste plaats aan de familie Leenknegt. Vader Michiel Leenknegt heeft prachtige monumentale glasramen voor o.a. kerken en kloosters voortgebracht in zijn indrukwekkend atelier dat gevestigd was in de oude pastorij op het hoogste punt van Kwaremont-berg. Zoon Jan Leenknegt en dochter Hilde Leenknegt zijn in zijn voetsporen getreden, maar zij hebben het dorp verlaten en... de oude pastorij staat er nu vervallen bij. Veronique De Groote en Dorothea Van De Winkel, twee textielkunstenaressen, mogen niet onvermeld blijven, evenmin als beeldend kunstenaar Eric Vercruysse, collagekunstenares Lydia Verplancken en, last but not least de bekende striptekenaar Eddy Ryssack. Maar de veelzijdigste van allen is ongetwijfeld Bertien Buyl. Ze was prozaïst, dichter, boetseerder, beeldhouwer, tekenaar. Ze schreef romans, novelles, kortverhalen en poëzie.
Skulpturen van Bertien Buyl.
Van vrijwel ál deze kunstenaars is werk te bewonderen in de kunstgalerie Malpertuis. Dit was eertijds het woonhuis plus atelier van kunstschilder Daniël Devos. De galerie wordt uitgebaat door Jules Demortier. Ze is maar één van een half dozijn galerieën die Kwaremont rijk is...
Jules Demortier, uitbater van Galerij Malpertuis.
|
