|
Claude Van Marcke was
achtenveertig jaar oud, nog jong dus, toen hij zich precies een jaar geleden
met lichte hartritmestoornissen aanmeldde in het ziekenhuis, niet het eerste t
beste ziekenhuis maar het meest gerommeerde van het land, qua hartziekten
althans. Er was een kleine ingreep/onderzoek voorzien bij deze gezonde
sportieve jongeman. Hij zou dezelfde dag nog huiswaarts keren. Maar het is even
misgelopen. Na de grote kerkbrand van een paar jaar tevoren kreeg Anzegem een
nieuwe zware klap te verwerken: hun sympatieke, beminnelijke burgemeester wás
niet meer. Claude was naast burgemeester ook advocaat en hij stond aan het
hoofd van een advocatenkantoor van twaalf man (niet slecht, Anzegem). De
verslagenheid in het dorp was groot, maar men boerde voort en even leek het
erop dat Anzegem het misschien zonder burgemeester kon uithouden tot na de
volgende verkiezingen. Toch werd rond de jaarwende een nieuwe burgemeester
aangesteld, zijnde Gino Devogelaere, drieënzestig jaar oud, uit dezelfde partij
van Van Marcke: SAMENéén.
Die Gino Devogelaere is nu de
lijsttrekker van SAMENéén. Hij trekt naar de kiezer met een paar wijze en
originele slogans, zoals: over alle partijgrenzen heen en eerst mens zijn,
dan politicus. Zijn beroep is evenwel zijn grootste troef, zoals blijkt uit de
verkiezingsfolder: burgemeester + openbare werken, 7 dagen op 7. Hier dus
geen sprake van cumul met andere postjes zoals parlementair medewerker, boerin,
fiscalist of advocaat. Iemand die dag en nacht, ook op zaterdag en zondag,
honderd procent ter beschikking staat van de inwoners. Andere gemeenten kunnen
daar alleen maar van dromen: een burgemeester met speciale bevoegdheid voor de
openbare werken in de gemeente, en zonder andere beslommeringen aan zijn hoofd.
Wordt hij evenwel niet opnieuw burgemeester dan staan er voor Gino sombere
tijden voor de deur: werkloosheid, want geen andere job om op terug te vallen.
En nu nog even dít (terloops en helemaal terzijde): Gino Devogelaere is geboren
vlak na de gloriejaren van de beroemde Italiaanse wielrenner Gino Bartali en
daaraan en aan het feit dat zijn ouders wellicht fervente wielerliefhebbers
waren, heeft de burgemeester waarschijnlijk zijn voornaam te danken. Niet dat
zoiets in zijn voordeel pleit, maar in zijn nadeel zal dat toch ook niet zijn
Maar
er zijn kapers op de
kust. Op nummer twee op de lijst staat niemand minder dan de dochter van wijlen
Claude Van Marcke. Zij heet Pauline en is net negentien geworden. Wie anders
voor Claude zou gestemd hebben zal nu ongetwijfeld zijn stem uitbrengen op
Pauline al was het maar om de ter ziele gegane burgemeester te eren. En als
Pauline de sjerp zou mogen omgorden, wát een publiciteit zou dat niet opleveren
voor Anzegem: de jongste burgemeester van t land en ongetwijfeld van alle
tijden!
Bij deze grote twee uit de
lijst wil ik het gaarne houden. Wat mij overigens opvalt bij het overlopen van
de kieslijst van SAMENéén, een fenomeen dat zich ook voordoet bij CDampersantV/Eendracht,
is de dubbele achternaam bij een aantal vrouwelijke kandidaten. Wellicht zijn
het vrouwen die de achternaam van hun echtgenoot meesleuren. Voor enig tegengewicht
zorgt hier Vincent Van Parijs-Tack, de enige mannelijke kandidaat op de
Anzegemse kiezerslijsten die zich presenteert met een dubbele achternaam.
Ik sluit hierbij mijn betoog,
niet zonder mij nog eens af te zetten tegen iets wat mij bovenmate irriteert in
dit kiesgedoe: het SEKSISME. Iedere partij heeft zijn lijsten zo samengesteld
dat er tussen het aantal mannelijke en het aantal vrouwelijke kandidaten hoogstens
één eenheid verschil is. Dat kan geen toeval zijn. Puur seksisme is dat. Lijsten
samenstellen op basis van geslacht? En waarom niet op basis van haarkleur,
leeftijd, huidskleur, kleur van de ogen, gewicht, lengte, seksuele voorkeur?
Omdat het allemaal discriminatie is. Geldige criteria zijn: bekwaamheid, ervaring,
gedrevenheid, ambitie en nog meer van die eigenschappen.
|
