We hebben het
weer gehad, voor de achtendertigste keer: de jaarlijkse Dwars door Grijsloke,
Vlaanderens mooiste stratenloop. Ik heb er kennis gemaakt met een deelneemster
uit Hastings, Sussex, England. Kallie Owen, vierentwintig jaar, een mooie
verschijning. Vanzelfsprekend: alle jonge mensen zijn mooi, placht mijn moeder
zaliger te zeggen. We hebben wat gepraat over koetjes en kalfjes en ook over
haar, voor mij althans, hoogst ongewone voornaam: Kallie. Ze zei dat het van
Griekse origine is, maar veel verder kwam ze niet. Het zou afgeleid kunnen zijn
van kali, wat goed betekent, zoals in kali méra (goede dag), kali spéra
(goede avond) en kali nýchta (goede nacht). Toch denk ik eerder dat er een of
andere mythologische figuur in t spel is. Het zou Kallirhoë kunnen zijn, één
van de drieduizend dochters van de oergod Okeanos. Of Kalliope, één van de
negen Muzen, tevens de moeder van Orpheus, de zanger. Maar het liefst houd ik
het bij Kallisto, vanwege het aangrijpend verhaal dat ik hier laat volgen
Kallisto was
de dochter van een Arkadische koning, Lykaon. Ze was een dienares van de godin
Artemis. Zelf onthield Artemis zich van elke geslachtelijke omgang en ze eiste
hetzelfde van haar tempeldienaressen. Maar Kallisto werd verleid door Zeus en raakte zwanger. Toen
Artemis de zwangerschap opmerkte, veranderde ze Kallisto in een berin. Als
berin baarde Kallisto een zoon, Arkas. Eenmaal opgegroeid tot een volwassen jongeman
ging hij op jacht, op berenjacht! En zo kwam hij op een dag oog in oog te staan
met zijn moeder. Hij herkende haar natuurlijk niet en hij stond op het punt
haar te doden met zijn pijlen... toen Zeus zich over hen beiden ontfermde. Hij
veranderde ook Arkas in een beer en hij plaatste moeder en zoon aan het
firmament, onder het sterrenbeeld van de grote en de kleine beer.
Ik heb Kallie
beloofd dat ik haar het verhaal zou opsturen via mail en
in t Engels. De
vertaling heeft mij bloed, zweet en tranen gekost en dat het vlekkeloos Engels
is, daar durf ik mijn hand niet voor in t vuur steken. Ziehier
Kallisto was the daughter of an Arcadian king, Lykaon. She was a servant
of the goddess Artemis. Artemis abstained herself from any sexual intercourse and
she demanded the same of her temple servants. But Kallisto was seduced by Zeus and she became pregnant.
When Artemis noticed the pregnancy she turned Kallisto into a bear. Being a
bear, Kallisto gave birth to a son, Arkas. Grown up to a mature young man Arkas took to hunting, bear hunting! One day he stood face to face with his mother. He didnt
recognize her, of course, and he was about to kill her with his arrows
when
Zeus himself was concerned about their fate: he turned Arkas into a bear as well, and he placed
mother and son into the firmament, under the constellation of the Great Bear and the Little Bear.
Eerlijkheidshalve: bloed en tranen zijn er niet aan te pas
gekomen. En zweet? Misschien een beetje. Ik benijd de engelssprekende volkeren
van deze wereld. Met hun taal kunnen ze overal terecht. Op school hoeven ze
geen vreemde talen te leren. Wat een tijdwinst! Die ze kunnen besteden aan
andere wetenschappen. Een dikke streep voor hebben ze. En mag ik hier dan
misschien een oproep lanceren naar al die gelukkigen? Het is in de eerste
plaats in naam van velen van mijn leeftijdsgenoten, die rond de tweede
wereldoorlog het levenslicht hebben gezien en op school enkel Frans als vreemde
taal hebben geleerd, een taal waarmee men te huidigen dage, buiten Wallonië en la
douce france, bijna nergens meer terecht kan. De oproep luidt: spreekt
traag, articuleert goed en gebruikt geen al te moeilijke woorden, uitdrukkingen
of zinswendingen. Wij, ouden van dagen, beloven dat wij dan ons best zullen
doen om jullie te woord te staan, zij het met vallen en opstaan, in jullie
eigen taal, zowel op ons eigen grondgebied als op dat van jullie.
|