BH is de troetelnaam die ik geef aan één van mijn beste vrienden. BH, dat
zijn simpelweg zijn initialen. Hij noemt mij Cricri, de naam van mijn geliefkoosde
geitensoort (de cricri leeft nog enkel in t wild, op het eiland Kreta). In de
top-100 van mijn beste vrienden staat BH op t ogenblik op de zevenenveertigste
plaats, maar een plaats in de top-10 zit er in de toekomst zeker in. Luister maar
BH wordt weldra benoemd tot kabinetschef van één van de talrijke ministers
die ons federaal land rijk is. En t zou al heel gek moeten lopen als BH, in
zijn huidige invloedrijke functie, geen goed betaald jobke voor mij zou kunnen
versieren, als bijverdienste, ter aanvulling van mijn karig zelfstandigenpensioentje.
Op 19.12 zond ik hem deze mail:
Beste BH,
Nog steeds geen mooie job gevonden voor
mij? Ik ben niet erg kieskeurig: als ik maar redelijk betaald wordt en
als ik maar niets hoef te doen...
Cricri.
Het
antwoord kwam één dag later:
Nog geen mooie job gevonden Cricri ...
Amaai, amaai : wat een kemel van een
taalfout (... ik .... betaald wordt ...)
=> niet gewoon van jou als taalpuritein .... of word je stilletjes aan toch
een dagje ouder ????
BH
Nog
dezelfde dag heb ik BH lik op stik gegeven:
Beste BH,
Wel jammer dat je nog niets gevonden
hebt. Anderzijds stelt het woordje "nog" mij enigszins gerust: dat
betekent toch dat je nog steeds verder zoekt, nietwaar?
Over "ik wordt" zou ik
mij maar niet te veel zorgen maken. Ik weet heus wel dat het "ik
word" moet zijn. Het gaat hier gewoon om een fout van onoplettendheid, een
zogenaamde schrijffout of "lapsus calami" zoals wij latinisten
zeggen. Net zoals "stilletjes aan": jij weet heus wel dat het
"stilletjesaan" moet zijn (in één woord dus), maar door
onoplettendheid schrijf je het fout. Dat is niet te wijten aan het feit dat we
ouder worden maar doordat we de moeite niet doen om onze tekst nog eens te overlezen:
per slot van rekening gaat het hier niet om een dictee of om een artikel dat
dient gepubliceerd te worden...
Veel erger vind ik de titel op
pagina 14 van Het Laatste Nieuws van heden: "Toen had ge nog echte
leiders" staat er in koeien van letters. Veel erger omdat het
verschijnt op 300.000 exemplaren, omdat de auteur mag verondersteld worden zijn
tekst minstens 1x te overlezen (en zeker als het om een titel gaat) en omdat
dit ook ontsnapt is aan het oog van de eindredacteur. Maar wat het helemaal erg
maakt, denk ik, is het feit dat zowel de redacteur als de eindredacteur ten
onrechte denken dat het wel degelijk "had ge" moet zijn, zonder
"t" dus...

En een goede raad nog: werk niet te lang vanavond, jij wordt nog een échte workaholic!
Groetjes,
Cricri.
En zo ziet u maar, beste lezer, hoe een doodgewone economische mailing kan ontaarden in een belachelijk en vrijwel zinloos gezwam over de lapsus calami.
|