Het verhaal over de driehoek, dat bedoeld was als een trilogie, zal uiteindelijk een quadrilogie worden. Dat heeft te maken met de vraag van één van mijn lezers waarvoor ik een supplementair deel heb ingelast. De Bermudadriehoek en de stelling van Pythagoras zullen behandeld worden in een deel 4. Nu moet er even tijd gemaakt worden voor een tiental paasbeschouwingen. Een groot deel ervan zijn reacties op artikels uit Het Laatste Nieuws van het paasweekend, de krant waarmee ik, zoals mijn trouwe lezers ongetwijfeld zullen weten, al jaren een haat-liefde verhouding heb.

Het goede nieuws begint al met het hoofdartikel op de voorpagina. Daar staat dat aartsbisschop Léonard erkent dat iemand homoseksuele gevoelens kan hebben, en da’s weliswaar nog niet hetzelfde als “mág hebben” maar positief is het alleszins. Hij heeft er overigens geen bezwaar tegen dat homo’s vriendschappelijk samenleven, maar ze mogen geen seks hebben. Léonard verklaart zich nader: seks mag enkel dienen voor de voortplanting. Hieruit volgt vanzelfsprekend dat seks met een zwangere of bijvoorbeeld een “post-menopauzale” vrouw eveneens uit den boze is, d.i. des duivels en dus zondig en niet toegelaten voor een christenmens. En mocht u het daarmee niet eens zijn: dan moet u maar geen christenmens (meer) zijn…

Op pagina 2 staat het supergoede nieuws dat het gratis rijden met tram, bus en metro van “De Lijn” voor de 65-plussers behouden blijft. Daar zou Ingrid Lieten voor gezorgd hebben. De CDampersantV en de NVA waren ertegen. Dank u, Ingrid. En mocht ik mij in ’t verleden op deze of een andere blog in eerder negatieve bewoordingen over u uitgelaten hebben, dan trek ik bij deze al die woorden weer in. En bij de eerstkomende verkiezingen zal ik zeker aan u denken. Da’s beloofd. Erewoord daarop.

Dat we een koude zomer krijgen (pagina 3) is natuurlijk ook goed nieuws. De opwarming van de aarde is hiermee een halt toegeroepen. Gelukkig maar: het zou onverbiddelijk tot de ondergang van onze aardbol geleid hebben.

Op pagina 5 staat dat Bert De Graeve, CEO van staaldraadverwerker Bekaert, nu nog slechts 1.420.000 euro per jaar verdient. HLN citeert hierbij het weekblad Trends “De staaldraadverwerker toont met de loonsverlaging dat ook de CEO de tering naar de nering moet zetten na het slechte jaar 2012”. Voor Bert De Graeve is dit mogelijkerwijze geen zeer goed nieuws, zeker als we in aanmerking nemen dat Bert reeds zwaar onderbetaald was als we zijn wedde vergelijken met die van veel andere CEO’s, of voetballers van het type Kompany. Anderzijds moet Bert inzien dat het een beetje zijn eigen schuld is: iedereen die voor CEO gestudeerd heeft zou het waarschijnlijk beter gedaan hebben, want beter doen dan “slecht” is allicht niet moeilijk. – A propos, hoe lang moet men daarvoor studeren, voor CEO? – Anderzijds wil ik Bert op deze tweede paasdag wat opvrolijken, hem een symbolisch hart onder de broekriem steken, nu hij die broekriem een beetje zal moeten toehalen. U redt het heus wel Bert. Het zal weliswaar een beetje aanpassing vragen maar u moet weten dat uw verlaagd inkomen nog steeds honderd keer groter is dan het bedrag waarmee mijn echtgenote en ikzelf moeten rondkomen – maladie de voisin réconforte, nietwaar? – en het lukt ons wonderwel!

Heel geruststellend is het nieuws op de pagina’s 13 en 14 (twee volle pagina’s) van Jan Segers: “FREYA  VAN DEN BOSSCHE (38) rijper, rustiger en gelukkiger”. Ook ik (73) ben stilaan wat rijper, rustiger en gelukkiger aan ’t worden. Maar voor ’t geval u bij mij eens langs komt op reportage, Jan: hou het misschien wat bescheidener. Eén pagina – een volle, wel te verstaan – is al meer dan genoeg.

Op pagina 15 staat vermeld dat de naaktkalender “Naked First Ladies” 128.000 euro opgebracht heeft voor “Kom op tegen Kanker”. Er staan foto’s op van stijlrijke dames van edelen bloede, die uit de kleren gaan, zoals Annemie Turtelboom, Geertrui Windels (mevrouw Herman Van Rompuy) en Maggie De Block – al ben ik van de laatste niet helemaal zeker. Als het waar is wat iemand die onbekend wenst te bijven, mij verteld heeft, dan heeft koningin Fabiola, door het aanbod te weigeren, een unieke kans laten voorbijgaan: met háár op de kalender was de opbrengst minstens het tienvoudige geweest.

Op pagina 17 lees ik: “Gent bestrijdt zwerfvuil door het te laten liggen”. Goed zo, Gent. Doe zo voort! Schop de mensen een geweten! Over een paar maanden kom ik dan wel eens kijken. En als de berg lege bier- en colablikjes te groot dreigt te worden, dan kunt u altijd nog terecht bij het museum Dhondt-Dhaenens in Deurle. Daar hebben ze enkele jaren geleden een tentoonstelling gehouden met honderdduizenden van die lege blikjes. Dat was toen een reuze succes. Zeker voor herhaling vatbaar.

Omdat het op deze tweede Paasdag ook 1 april is, heb ik een aprilvis bedacht voor Godelieveke, een vriendin van mij –  nota bene voor onze aartsbisschop Léonard: een vriendin om hooguit vriendschappelijk mee samen te leven. Ik heb haar laten weten dat ik mij op heden een reuze groot aquarium gekocht heb met honderdvierentwintig  reuze siervissen (koi’s), en ik heb haar meteen uitgenodigd om die bij mij thuis te komen bekijken. Benieuwd of ze erin loopt.

Paaszondag was ongetwijfeld een hoogdag voor wielerminnend Vlaanderen. Dat Cancellara en Sagan de eerste twee plaatsen zouden bezetten stond zo goed als bij voorbaat vast. Onze eerste Vlaming, Jürgen Roelandts was mooi derde, en dat tot grote vreugde van mijn goede vriend Roger. Jürgen is namelijk de zoon van een bakker uit Sint-Martens-Bodegem waar Roger jarenlang zijn dagelijks brood haalde. Ik deel die vreugde. En gedeelde vreugd is dubbele vreugd!

Eén van mijn beide schoonbroers stuurde mij in de Paasweek een videootje van een andere merkwaardige sportprestatie. Het betreft het Brugs 94-jarig loopwonder Emiel Pauwels die de indoorwereldtitel in de loopwedstrijd over 60 meter in de wacht heeft gesleept, tegen een Finse tegenstander, die – het dient gezegd – nog een jaar ouder is. Miel was wijselijk traag gestart en dat bleek een goede tactiek te zijn. In géén tijd had de Fin  een vijftal meter voorsprong, maar na dertig meter was die voorsprong reeds gehalveerd en na vijftig meter kwam Miel op gelijke hoogte. De Fin klampte nog even aan, maar uiteindelijk bleek hij niet bestand tegen Miels eindjump. Weeral een hart onder de riem van sportminnend Vlaanderen. Een wereldtitel in de atletiek is niet iedere dag weggelegd voor ons landje.