Overproductie.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

De autofabriek Ford gaat dicht. Logisch gevolg van de “overproductie”? Maar is de auto op zichzelf niet reeds een “overproduct”? En wat gezegd van de talloze steeds maar meer geperfectioneerde fitness toestellen die de homo sedens nodig heeft om zich, in ’t zweet zijns aanschijns, te ontdoen van overtollig vet, dat het gevolg is van de comfortabele auto waarmee hij zich “zittend” begeeft naar zijn werk en naar zijn… fitness centrum. En de mooi aangelegde wegen die uitnodigen tot te snel rijden, waardoor de behoefte aan spitsvondige snelheidsdrempels ontstaat. Zijn dát geen overproducten? En kan hetzelfde niet gezegd worden van de gesofistikeerde isolatietechnieken die bij de woningbouw toegepast worden en die de bouwers nopen tot het plaatsen van al even gesofistikeerde ventilatiesystemen? En de honderden miljoenen maagzuurremmende pillen die dagelijks geslikt worden door al diegenen die zich te pletter eten, die niet eten “om te leven”, maar “om te kotsen”: is dát geen overproductie?

Op zijn blog (www.bloggen.be/tisallemaiet/archief.php?ID=2031988) behandelt Jan Bauwens het thema van de overproductie. Bauwens is één van onze belangrijkste Vlaamse filosofen. De titel van zijn verhaal luidt: Het spook van de overproductie. In zijn betoog komt hij o.a. tot deze conclusie:

Misschien wel het allergrootste gevaar en ook de paradox bij uitstek van de overproductie is dat zij uiteindelijk gedoemd zal blijken om in haar tegendeel te verkeren, en dit zal niet gebeuren als een ongeluk doch als een in koelen bloede geplande, waanzinnige strategie met verschrikkelijke doch onomkeerbare gevolgen. Voorafspiegelingen van het doemscenario kan men nu reeds optekenen bij de observatie van de reeds algemeen gangbare dumppraktijken van bij uitstek levensmiddelen waardoor men geheel kunstmatig schaarste creëert teneinde aldus de marktwaarde van het voedsel de hoogte in te jagen en de winst te maximaliseren. Deze techniek bloeit in een economie die niet de bevrediging der behoeften op het oog heeft, niet het leven en de levensmiddelen, doch het domme ruilmiddel dat het geld is.

Maar Bauwens is een prekende in de woestijn. Net als Socrates, Malthus en zovele andere wijze mannen die hem zijn voorgegaan…