Jade Vantyghem
Tijdens het voorbije weekend was mijn achternichtje Jade bij ons op bezoek. Een actieve peuter van amper twee jaar, die zoals vaak het geval is met actieve kinderen en zoals nu is gebleken barst van talent. Schilderstalent. Om Jade rustig te houden heb ik haar wat schildersmateriaal ter hand gesteld. Ze heeft er een prachtig kunstwerk voor haar grootoom mee gemaakt. Helemaal in de stijl van Kim En Joong, de wereldberoemde kunstenaar die ik enkele weken geleden heb leren kennen in Monaco, in de kathedraal waar komend weekend het huwelijk ingezegend wordt van prins Albert van Monaco met Charlene Wittstock. Bij die gelegenheid zal de kathedraal versierd zijn met de kunstwerken van Kim En Joong. Misschien ligt er voor Jade een toekomst open in Monaco?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Kim En Joong
En nu we het toch over Monaco en het voorbije weekend hebben: het Belgisch kampioenschap wielrennen voor beroepsrenners op de weg werd gewonnen door de
Monegask Philippe Gilbert. Zonder enige twijfel is Philippe Gilbert op t ogenblik de beste ééndagsrenner van de wereld. Als men het zo bekijkt is zijn overwinning niet meer dan logisch, al kan men de vraag stellen of men inwoners van Monaco mag laten deelnemen aan een kampioenschap van België. Gilbert zal naast de Monegaskische nationaliteit ongetwijfeld ook nog de Belgische nationaliteit hebben. Vandaar. Al heb ik zo mijn bedenkingen bij die dubbele nationaliteit. En dat de beminnelijke grootverdiener Gilbert ons geen centje belastingsgeld gunt, vind ik ook maar zo zo
Opmerkelijke uitspraak, dit weekend, kwam van Jef Rademakers, tijdens een radio-interview. De schrijver-fimregisseur werd gevraagd of hij met zijn werk de mensen tot nadenken wilde aanzetten. Zijn antwoord luidde: In géén geval. Want als de mens gaat nadenken, begint hij zich vragen te stellen over de zin van het leven. En het leven hééft geen zin, want alle leven leidt onverbiddelijk tot het niets, de afgrond, de dood. Uit het interview kwam anderzijds naar voor dat Jef best lang wil leven, net zoals zijn stokoude moeder, die onlangs een beroerte heeft doorgemaakt en daardoor gedeeltelijk verlamd is. Toen Jef haar vroeg of ze niet liever dood wou zijn, had ze geantwoord: Nee, hoor, want dood-zijn is óók maar niks. Ik heb de uitspraak van Jef Rademakers voorgelegd aan een echte filosoof. Ik had de indruk dat die echte filosoof niet opgezet was met de uitspraak. Natuurlijk niet, zei de toogfilosoof in Grijsloke, want als het leven zinloos is en er dus niet langer te zoeken valt naar de zin van het leven, dan is de filosoof uitgepraat en uitgepraat-zijn, das wel het laatste wat de filosoof wil. En dan wil u natuurlijk weten, beste lezer, wat ikzelf denk omtrent de zin van het leven. Welnu, zoals zo vaak, wens ik mij in deze materie niet van de echte wijzen te distantiëren: die weten het niet.
|