~ Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke Randdebiliteit ~
~ HÉT "progressief" Orgaan Der "Hangmatsocialisten" ~ Gesticht àls Gesticht ter Voorkoming v/d Maatschappelijke & Politieke Randdebiliteit
23-09-2009
een geërgerd tussendoortje: Wild Bill Hickock tegen Electrabel
Je vraagt je soms af of dit landje bestuurd wordt door sheriffs à la
Wild Bill Hickock of door rationeel denkende politici. Op het eerste
zicht kan de inval van een legertje speurders van de raad van
Mededinging in de lokelen van Electrabel en SPE lijken op een
verstandige daad. Iedereen heeft met de stroomproducenten wel een ei te
pellen en dat er gemanipuleerd wordt met de stroomprijzen is een
publiek geheim. Als er meer dan 80% van een product geproduceerd wordt
door twee spelers moet je al erg naïef zijn te geloven dat het spel
eerlijk wordt gespeeld. Z3eker niet als de kleinste volledig afhangt
van de grootste om aan goedkope energie te gertaken via de nucleaire
productie van de andere... MAAR wat er bij ons niet in kan is dat
men grijpt naar zulke methodes van invallen en dat alvorens de
discussie op te starten over de inbreng van de
Electriciteitsproducenten om het gigantiscghe gat te dichten in de
Belgische staatskas. We verklaren ons nader: Vermits de
prijsmanipulatie een structureel probleem is dat al ettelijke jaren
aansleept zou een verstandig politicus een structurele oplossing
nastreven. Niet dus. Veel machtsvertoon en spierballengerol. Dan zullen
we een tijdje niks horen. Zogezegd om het onderzoek zijn gang te laten
gaan en als er genoeg druk is gezet sterft alles een stille dood via
een dading of een stilzwijgende overeenkomst om wat sollen af te dragen
aan de lege staatskas. Probleem van de baan? Neen! Want diegene die de
dupe geweest is van de prijsmanipulatie wordt niet vergoed voàor de
geleden schade. Tenzij je het etalen van minder belastingen zou zien
als een schadeloosstelling. Maar zo zien wij het dus niet. Misschien
had een verstandige regering doodgewoon nooit het controlecomité voor
de gas en elektriciteit moeten afschaffen. dit fel gecontresteerde
orgaan had wel de bevoegdheid om de prijzen te controleren en deed dat
ook. Al was het een nogal ondoorzichtige instelling. Maar mits wat
aanpassingen en wat peer transparantie had dit zeer nuttig werk
geleverd zoals dat trouwens in het verleden het geval is geweest, al
weten we ook dat velen het hier nier met ons eens zullen zijn. Maar die
moeten onze eerdere bijdrage hierover maar eens lezen. Nu het werd
afgeschaft dank zij de voorbeeldige samenwerking van de groenen en de
rooien maar niets belet om de CREG met deze bevoegdheid opnieuw te
belasten. De energieregulator heeft deze prijscontrole immers nooit als
bevoegdheid gekregen en meer dan eens is ze daarom teruggefloeten
geweest wanneer ze wat commentaar durfde geven over de tarieven door de
producenten gesteund door rechtbanken die natuurlijk de wet moeten
laten naleven. En in die wet staat die bevoegdheid niet ingeschreven.
Dus is onze conclusie, hou op met dat hypocriet gedoe van
Far-West-praktijken en verander de wet. lGeef de CREG de bevoegdheid om
de energieprijzen te controleren en eventueel sancties te nemen. De
consument zal er alleen maar beter van worden... Wat er nu gebeurt is slechts een slechte show zonder te moeten raken aan de kern van de zaak...dit is politiek op zijn Van Quickenborns http://www.standaard.be/Artikel/Detail.aspx?artikelId=N32FGMBV&word=electrabel
Huiszoeking bij Electrabel en SPE
woensdag 23 september 2009
Auteur:
(pse)
BRUSSEL - Electrabel en SPE zijn gisteren het doelwit geworden van de grootste huiszoekingsactie ooit van de Belgische mededingingsautoriteit.
De mededingingsautoriteit heeft vijftig onderzoekers gestuurd naar de
twee elektriciteitbedrijven om bewijzen te zoeken. Een groep van 35
klopte aan bij Electrabel, de rest bij SPE.
Het
doel is na te gaan of de aanbieders van elektriciteit op
groothandelsniveau op een kunstmatige manier de prijzen hoog houden om
zo de concurrentie op de energiemarkt af te blokken. Dat zou onder meer
gebeuren door het inhouden van productiecapaciteit.
Electrabel
en SPE zijn de twee grote elektriciteitsproducenten van ons land. De
twee samen controleren ruim tachtig procent van de Belgische
elektriciteitscentrales. De twee bedrijven deelden gisteren mee dat ze
hun volledige medewerking aan het onderzoek verlenen.
Bij
het Auditoraat voor de Mededinging sloten ze gisteren niet uit dat de
huiszoekingen meerdere dagen in beslag zullen nemen. Volgens
woordvoerder Bart Stulens mag niet verwacht worden dat de Belgische
mededingingsautoriteit op korte termijn de resultaten van haar
onderzoek zal neerleggen. Gezien de complexiteit van het dossier
zullen pas in de loop van 2010 conclusies getrokken kunnen worden',
verklaarde hij gisteren.
Dat het Auditoraat voor de
Mededinging de grote middelen inzet, is volgens Stulens perfect
verklaarbaar: Energie is een absolute prioriteit voor ons.' De
bevoegde minister, Vincent Van Quickenborne, heeft het over een
onderzoek van cruciaal belang'.
De huiszoekingen
komen niet echt onverwacht. Half juni liet de federale minister van
Energie weten dat de Belgische mededingingsautoriteit een onderzoek
moest voeren naar de vervalsing van de groothandelsprijzen voor
elektriciteit. Dat gebeurde nadat de Belgische energieregulator, de
Creg, had uitgepakt met een rapport over de prijsschommelingen op de
Belgische groothandelsmarkt voor elektriciteit. De Creg linkte toen
prijspieken aan de wijze waarop Electrabel zijn elektriciteitspark liet draaien of niet liet draaien.
Electrabel
en zijn topman Jean-Pierre Hansen reageerden furieus op de bevindingen
van de energieregulator. Temeer omdat de grootste elektriciteitsgroep
van ons land meteen aangewreven werd dat ze de elektriciteitsprijs had
gemanipuleerd en dat dit zeker 100 miljoen euro extrawinsten had
opgeleverd. Hansen drong toen zelf aan op een onderzoek door de
rechtbank of de Raad voor de Mededinging.
De mededingingsautoriteit zelf wijst erop dat ze niet gewacht heeft op het rapport van de Creg. Electrabel
kreeg gisteren te horen dat het onderzoek voortvloeit uit een klacht
die ingediend werd op 28 januari van dit jaar. Het gaat wellicht om een
klacht van de kleine onafhankelijke energieleverancier Lampiris.
De moord op Ilaria Alpi...een politiek verhaal... deel 1
Ook de naam geloezen van de Italiaanse Onderzoeksjournaliste van Rai 3,
Ilaria Alpi? Eigenaardig dat de maffia-informant haar ook aanwijst als
slachtoffer van een bestelde executie (zoals de film over haar reeds
suggereert) omdat ze te veel wist over de criminele banden tussen de
Mafia en de Italiaanse legerleiding. Haar ouders zijn gedurende al die
jaren blijven strijden om de waarheid achter haar dood aan het licht te
brengen en zij staan nu natuurlijk op de eerste rij om eindelijk de
ware toedracht te ontdekken. Hieronder het verhaal achter de moord op
Ilaria Alpi door een vriend en bevoorrecht getuige. Voor onze lezertjes
die nog ergens de hoop koesteren dat de (Italiaanse) socialisten beter
zijn dan de Berlusconi-coalitie...zij moeten dit eens zeer aandachtig
lezen...Het leest als een thriller, helaas is het de rauwe
werkelijkheid en het werpt een ander licht op de situatie in Somalië en
de piraterij in die gebieden. Maar daar hebben we reeds vroeger onze
versie over geschreven. Nu het verhaal van de moord op Ilaria Alpi :
Some people say she had information about the Italian military selling guns to the warlords.
Some say she had information about the torture and killing of Somali prisoners by Italian soldiers.
And now some people say she had information about al Qaeda in Somalia.
All I know is this:
Forty five minutes after I first met Ilaria Alpi, she was dead,
slumped in a puddle of her own blood in the back seat of a white Toyota
pickup truck.
We had spoken briefly inside the
high-walled compound of the Sahafi hotel, the journalists' hotel, in
Mogadishu. She told me she was a television correspondent from Italy
and had just returned from a town in northern Somalia, a place she
heard I knew well. But Ilaria had no need to introduce herself; I
already knew of her. She stood out in Mogadishu. She was a small,
serious 32-year old Italian reporter who fearlessly stuck her
microphone in the faces of UN officials, military commanders and Somali
warlords. While a lot of TV reporters spent more time fixing their hair
than studying the country, Ilaria made her name by working the streets,
using fluent Arabic and stubborn resolve to dig into places that few
other journalists saw.
Ilaria asked me if I'd have a free
moment to talk that evening. She seemed shy, almost apologetic about
imposing on my time. I assured her that it was no problem, and that I'd
be willing to talk with her whenever she wanted, even immediately if it
would help. She couldn't talk right then, she said. There was someplace
she needed to be.
I collected my crew, the driver and two
armed bodyguards who shadowed me every moment I was outside the hotel
compound, and we headed off to the northern part of the city. Ilaria
and her cameraman, Miran Hrovatin, climbed into their Toyota pickup
with a driver and gunman and also drove north. It was a quiet Sunday
afternoon in Somalia, just after lunch when a blanket of midday heat
keeps the sandy rubble-strewn streets of Mogadishu empty and menacing.
I set off on my rounds, trolling for stories and information. To that
end I dropped in at the home of a Somali friend, a young former
guerrilla fighter who from time to time passed along some valuable
intelligence. On this particular day he didn't have much to offer. His
sister served us tea in the shade and we were relaxing, talking about
nothing of consequence, when we heard the short bursts of gunfire. We
kept silent for a moment, listening to hear if the shooting was going
to escalate. But nothing more happened, and we didn't give it another
thought.
It wasn't until early evening when I returned to
the Sahafi that I heard the news. "It's Ilaria," my friend Carlos
Mavroleon said to me as I walked into the lobby. "They've killed
Ilaria."
Carlos, who was working as a cameraman for ABC
News, had run to the scene as soon as he heard the gunfire. He learned
that a Land Rover full of gunmen had cut in front of Ilaria's pickup in
North Mogadishu. Someone started shooting. Their driver and bodyguard
were unhurt. Carlos took me upstairs to his hotel room and showed me
what he had videotaped at the scene. In the video, the bodies are being
removed from the pickup truck and placed in a Land Cruiser owned by an
Italian resident of Mogadishu, a man who was known to everyone by his
first name, Giancarlo. Ilaria is wearing bright orange pants, and
Birkenstock sandals. Her loose white shirt is stained with blood, and
there is more blood smeared across her forehead and on her blond hair.
In the back of the Land Cruiser Ilaria looks like she is sleeping. One
of the Somalis who helped move the bodies hands Ilaria's notebook and a
pair of two-way radios to Giancarlo. And Giancarlo says simply, that
Ilaria and Miran were somewhere they shouldn't have been.
I
knew what we were going to do later that night. I was used to the
ritual by now. We gathered, about ten of us, in someone's hotel room
and poured tall glasses of whiskey, the sickened pallor of our faces
exaggerated by the wash of fluorescent light reflected off chalky white
walls. We sat until morning exchanging bits of information that we
hoped would add up to a reason, some determination about why our
colleagues were dead. It was important that each of us believe that
reasons existed. Ascribing a logic to death meant that measures could
be taken to avoid it. We could convince ourselves that hiring the right
security guards, driving on the right roads at the right times and
saying the right things would keep us safe. But we knew better.
There was no mystery to death here. We spent our days with hired
bodyguards travelling bombed out streets jammed with technicals - armed
vehicles carrying hungry, glassy-eyed teenagers with automatic weapons.
Any one of those kids could turn and pop you in a second, as easily as
he could spit. Not even the walls of the hotel provided real
protection. One reporter was shot in the leg during lunch. Another
stepped from the shower just as a round sailed through the concrete
outer wall and exploded through the porcelain stall.
But
that didn't stop us from looking for reasons behind Ilaria's death.
There was talk that she may have once fired a bodyguard who had then
taken revenge. That sort of thing happened a lot in Mogadishu. There
was no faster way to die here than to interfere with someone's
livelihood. One of us even suggested that Ilaria could have uncovered
some information that threatened one of the warlords or other powerful
people. That was a nice thought. Given the choice, any of us would have
picked assassination by evil international gunrunners to death at the
whim of a bored teenager.
I participated in the discussion
without ever believing her death was more than really bad luck. Ilaria
wasn't the first journalist to die in Somalia and she wouldn't be the
last. And after 15 years of covering stories in Africa I had lost what
little patience I had for conspiracy theories. All it takes is a few
missing pieces of information or inconsistencies in a large and complex
story for someone to start talking about the CIA or Mossad or the hand
of unnamed international forces.
Certainly there were
mysteries surrounding Ilaria's death: Several of her notebooks
disappeared after her body was loaded on a plane for Rome. A 35mm
camera she had with her was also missing. But that alone was no reason
to believe in a conspiracy. Things do get misplaced. Every loose end
can't be tied up. And, after all, this was Somalia.
Somalia had been in a state of anarchy since 1991 when its dictator of
two decades, Mohamed Siad Barre, was defeated by rebel armies led by
Mohamed Farah Aidid. When Aidid's troops poured into Mogadishu, Barre's
armies retreated south and west from Mogadishu toward the Kenya border.
As they fled, they destroyed the country's food supply, burning fields
and looting grain stores to slow the pursuit of Aidid's rebels. By the
time they were done, there wasn't much food left in southern Somalia.
The capital, Mogadishu, was reduced to rubble, and the country's grain
producing area was overrun by unruly militias. The aid groups who came
in from the West couldn't operate, and starvation began to spread. In
the summer of 1992, people in Europe and the U.S. began seeing the
pictures of starving Somali kids that resulted in Operation Restore
Hope and the U.S. Marines landing on the beaches of Mogadishu in
December of 1992.
By January of 1993, a multinational task
force had pretty much put an end to what was left of the famine. But
then they found themselves facing a much more difficult problem: the
heavily armed and uncompromising militias of Somalia's warlords. A
confrontation was inevitable. In June of 1993, the famous and ill-fated
hunt for Aidid began. It ended four months later, on October 3, 1993,
when 18 Americans were killed and the body of one of them was
videotaped as it was hog-tied and dragged through the dusty streets of
Mogadishu.
By March of 1994 Restore Hope was over. Western
peacekeeping troops were packing their bags and leaving the unfinished
job in the hands of darker-skinned soldiers from Malaysia, India, and
Pakistan. The press came in to cover that retreat. Ilaria Alpi was
among them. She was there to report on the withdrawal of Italian troops
when she died on March 21, 1994.
Over the next few years I
thought about Ilaria from time to time. Usually it was during a trip to
Mogadishu when I would stop at the place on the road where she was
killed. There were many such places scattered throughout Mogadishu,
where friends and colleagues had lost their lives: the spot where
photographer Dan Eldon was beaten to death by an angry mob; the
intersection where Kai Lincoln, a young U.N. worker, was gunned down by
bandits. I had only met Ilaria once, and briefly, and yet her death had
stuck with me. I pointed out the spot where she died to several people
who had never known her. In my mind I would trace the route of her
pick-up down the hill. I would see the point where the blue Land Rover
cut them off on the road, where the gunmen piled out. I almost thought
I could see the tire marks left over when Ilaria's driver slammed the
truck into reverse trying to back away.
In the Summer of
1997, I saw wire reports about photographs that were published in the
Italian magazine Panorama. One photo shows Italian soldiers attaching
electrodes to the testicles of a Somali prisoner who is tied to the
ground. In another, a Somali woman is being raped with the end of a
flare gun. The photos were taken by the Italian soldiers themselves,
peacekeepers recording their triumph for posterity.
I began
following the story. The publication of the photos forced the Italian
government to launch an inquiry. And that inquiry led to a diary kept
by an Italian policeman stationed in Somalia. (In Italy the police
overlap with the military.) The policeman, Francisco Aloi, wrote of
spending time with a young television journalist named Ilaria Alpi. He
wrote about how Ilaria had discovered some of the abuses and had gone
to the Italian commander in Somalia, General Bruno Loi and told him
that she would expose the abuses if he didn't do something about it.
The general reportedly told Ilaria that it was only a few isolated
cases that he would investigate and pursue. Months later, as the last
Italian troops were leaving Somalia, the crimes remained uninvestigated
and perpetrators remained unpunished. And Ilaria was preparing to do
her final report from Somalia.
I learned that the
controversy about Ilaria's death had never quite died in Italy. In
fact, the few loose ends that I was aware of had unraveled into a vast
tangle of conspiracy theories. According to various scenarios, Ilaria
was murdered because she had information about arms trafficking, toxic
waste dumping, or the selling of Somali children into slavery. All of
these conspiracy theories contained a common element: While the men who
pulled the triggers were Somali, the people who paid them, the ones who
wanted Ilaria dead, were Italian.
Chief among the conspiracy
theorists was Georgio Alpi, Ilaria's father, a well-known doctor in
Rome, and member of Italy's communist party. In the four years since
Ilaria's death, he had appeared on Italian television, lobbied
journalists, and had done everything he possibly could to keep stories
of Ilaria alive.
In January of 1998, in an attempt to
mollify Georgio Alpi and close the book on the rampant rumors, a group
of Somalis were escorted to Rome to give depositions against soldiers
who were accused of torture. And when one of those Somalis - a young
man named Hashi Omar Hassan - showed up at the police station he was
arrested, charged with Ilaria's murder. It appeared to me that the
Italians had taken their two outstanding issues in Somalia and tied
them up in one neat package which they were prepared to flush away. The
complete saga was reduced to this: The young Somali, Hashi Omar Hassan,
had been tortured by Italian troops and then gotten his revenge by
participating in the killing an Italian reporter. End of story.
But none of that made much sense to me or fit with the facts I had
collected right after Ilaria's killing or what I knew about Somalia. It
looked very much like a coverup and, as in other well-known cases, the
coverup was the most powerful explicit evidence of the existence of the
crime. And so I went to Rome to take a closer look at the investigation
and several things became clear to me for the first time: Ilaria's
death was not an act of random violence on a Mogadishu street. Somebody
wanted her dead. And she wasn't killed in midst of a wild gun battle.
She was assassinated, killed by a single shot fired from point blank
into the back of her head.
Next: Part 2, Conspiracy Theories
There are many details about his daughter's death that four years later
continue to keep Georgio Alpi awake at night. There is the fact that no
investigation was ever done at the crime scene. And then there was the
Italian military's refusal to rush medical assistance to Ilaria after
she was shot. And it breaks his heart that incompetent forensic work
has required that her body be exhumed, twice. But the thing that angers
him most is that he and his wife Luciana never really said goodbye to
Ilaria. When her body arrived back in Rome the family was told that
during the ambush she had been raked with automatic weapons fire. They
decided they didn't want to see her like that. So they never viewed the
body of their only child, never had the chance for that important rite
of closure. It was only after she was buried that they learned the
truth, learned that there was only a single, neat bullet hole in the
back of Ilaria's head. Ilaria & Miran Ilaria and Miram days before they were killed. Photo by A.Raffaele Ciriello
Why, her parents want to know, did the Italian government lie to them?
There is no satisfactory answer for them other than the obvious one:
The government and the military are covering up the real reasons for
their daughter's death.
Georgio and Luciana sit side by
side on the couch in their apartment on the outskirts of Rome. They
hold hands, and smoke cigarettes. Georgio is a small, wiry 74 year-old
with thick bushy eyebrows jet black hair and an intense chiseled face.
His lower lip quivers uncontrollably when he starts telling stories
about Ilaria. Luciana, 65, has short blonde hair and a solid robust
looking about her. Her voice is deep and gravelly.
Georgio and Luciana live in the apartment where Ilaria grew up. Her
room is more or less as she left it, even though she'd moved out, gone
to college, lived in Egypt for two and a half years and then gotten her
own apartment in with a friend in Rome after being hired by RAI, the
Italian state broadcasting corporation. There are photos of her
everywhere. Several show her wearing a red, hooded jacket, her blonde
hair tied in a pony tail. She clutches a microphone and peers into the
camera. The reports she sent back were saved on videotapes stacked
beside the Alpis' television.
Her parents admit that
they may have been overprotective of Ilaria, who as a child was quiet
and fragile. They speculate that Ilaria set out for remote areas of the
world in part to get away from their influcence, to proclaim her
independence. Georgio tells about how young Ilaria was too shy to even
ask for what she wanted in Rome's coffee bars. "Papa, tell them I want
a glass of water," she would say. When she was 13, Ilaria worked on her
school newspaper and decided she wanted to be a journalist. Georgio
bought her a present, a small tape recorder. As he tells this story he
begins to sob uncontrollably. Luciana's eyes turn red, and she comforts
her husband. Shy Ilaria took the tape recorder and went out into the
neighborhood interviewing news vendors about their business. It was a
pattern that seemed to hold in her adult life. She struck those who met
her as sweet and reserved. But as soon as she had a microphone and
camera with her she was aggressive, professional, and self assured. "So
self assured that she didn't have to be a bitch," was how one senior
military official compared her to other female reporters.
While many television reporters saw themselves as the stars of their
shows, Ilaria once complained to her editor in Rome that she wanted to
spend less time on camera. "Why should the viewers be looking at me
when I could be showing them another ten seconds of Somalia?"
Her parents and I watch some video of Ilaria, particularly her last
interview with a clan leader named Boqor (King) Musa. Ilaria is
interviewing Musa in the town of Bosasso, a relatively peaceful port
1,500 miles north of Mogadishu on the Gulf of Aden. Musa has a thick
gray beard and a lazy eye. Everyone knows him affectionately by his
nickname, King Kong.
Georgio Alpi turns to me and asks
if I know King Kong, and if so, what I think of him. I tell him that
the King is a decent fellow who spends his days at a hotel in Bosasso
watching CNN. In these days of warlords he doesn't wield a lot of
power, but he knows what's going on. Ilaria's discussion with King Kong
is fairly mundane. They're talking about development projects and the
like. Then she brings up the subject of arms trafficking. King Kong
hesitates, and Ilaria tells Miran to shut the camera off. With the
camera pointing away, but the sound still rolling you can hear King
Kong speak about things that "came from Rome, Brescia, or Torino."
Brescia is the arms manufacturing center of Italy. Then you can hear
the final words on the tape, from King Kong: "those people have much
power, contacts". Georgio thinks the answer to his daughter's death is
in that interview.
The one and only time I met Ilaria,
she had wanted to talk to me about Bosasso, and about King Kong.
Something had disturbed her that day. What was she after? What did she
want to know? The truth is, had I talked to Ilaria that night at The
Sahafi Hotel, there wouldn't have been much I could tell her. But I
might have found it curious that an Italian journalist in Mogadishu to
cover the departure of Italian troops would have found an important
reason to travel to Bosasso where there weren't any Italians.
Ilaria was on her fifth trip to Somalia. Miran was there for the first
time. The two of them caught a UN flight to Bosasso, and apparently
didn't tell anybody they were going. Several days after they left,
Italian journalists began asking the staff of the Sahafi hotel where
she was. Even the Italian ambassador to Somalia showed up at the Sahafi
wearing a flak jacket and helmet with an armed escort inquiring about
her whereabouts. The owner of the Sahafi, Mohamed Jirdeh Hussein, found
it curious that the ambassador would risk being in the streets at that
time at all. The hotel staff informed the ambassador that Ilaria had
gone to Bosasso.
She was due to arrive back in Mogadishu
on Saturday, March 20. The Italian military actually sent a few men to
meet her plane and escort her from the airfield. They were going to
advise her to spend the night on the Italian naval vessel, the
Garibaldi, which was anchored off of Mogadishu. (I smiled when I first
heard this. In a million years, even if we were under bombardment, the
U.S. military would never send an escort for a journalist. And most
U.S. journalists wouldn't have accepted one. We kept our distance from
the military, maintained our independence. But the Italians felt they
were all in it together.) Her plane arrived a day late, on Sunday at
about 12:30. Though her escorts could easily have found out that the
flight had been rescheduled, no one was there to meet her. So she and
Miran caught a lift to the Sahafi where they checked in and had lunch.
It was just after lunch when she and I spoke.
Ilaria
then phoned RAI in Rome and asked for some satellite time at around
7:00 p.m. so she could feed some video back. She said she had some good
footage. "We can speak about the story of the day later." The producer
remembers that Ilaria had something she really wanted to do. "I'm in a
hurry," she said. She then phoned her mother one last time.
At about 2:45 Ilaria and Miran left the Sahafi, heading across the
Green Line into North Mogadishu to the Amana Hotel where some Italian
journalists sometimes stayed. During the peacekeeping operation a feud
had opened up between the Italian contingent on one side and the U.S.
and UN on the other. In short, the Italians felt that they had been
dissed in Somalia. This was, after all, their former colony. They had a
100-year relationship with the place. But Operation Restore Hope was at
its core an American show. The top UN official was a former U.S. Navy
Admiral. The UN headquarters was located in the former U.S. embassy
compound south of the Green Line in territory that was controlled by
warlord Mohamed Farah Aidid. The Italians sequestered themselves north
of the Green Line in the area where the former Italian Embassy was and
which was controlled by warlord Ali Mahdi Mohamed. There they pouted
and sulked and took more than a little delight in the problems that the
Americans later encountered in the ill-fated hunt for Aidid.
The Italian peacekeeping strategy in Somalia - as it had been in
Lebanon before -was to make friends with everyone and stay out of the
line of fire. I recall standing with some Italian soldiers one day by
the Green Line, surrounded by rubble and barbed wire. The Italian
commander warned me to move on because, he said, there had been a
sniper in one of the buildings who was shooting at people. Why aren't
you afraid, I asked him. We have an arrangement with him, the commander
said. So the Italians made their separate peace with the forces that
controlled the North.
Part of that dynamic involved the
man everyone knew as Giancarlo. Giancarlo Marocchino, an Italian
citizen and 50-something trucking magnate from Genoa who had made his
home in Mogadishu since 1984 when he went into exile after being
indicted for tax evasion. He married a Somali woman from the clan that
now controls north Mogadishu, and settled in. If Giancarlo were to set
foot in Italy today he would be arrested, but in north Mogadishu he
became a good friend to, and important source of intelligence for, the
Italian military. The U.S. military, on the other hand, once, briefly,
had him thrown out of Somalia. U.S. intelligence was sure that
Giancarlo was getting rich selling guns to the warlords. At one point
an American intelligence officer suspected that weapons confiscated by
the Italian military were sold to Giancarlo who then reconditioned them
and sold them back on the streets.
During the 1980s,
Italy's socialists under Prime Minister Bettino Craxi seemingly turned
their entire government apparatus into a huge money laundering
operation - and their former colony of Somalia played a huge role in
that corruption. Trillions of lire were sent to the impoverished
country as "aid" and recycled back into the pockets of Italian
government officials and their cronies. (Some of this corruption came
to light in 1989 when Mohamed Farah Aidid - not yet a world famous
warlord - sued Craxi for 50 million lire that he says he was promised
as part of a kickback scheme.) The biggest scam aid projects in Somalia
were in the northeast, near Bosasso. One of those projects involved the
construction a first-rate highway built through the desert linking
Bosasso to Somalia's main road. One of the main beneficiaries of that
road, and of the slush fund around the project, was the man who was
very active in the area's trucking business, Giancarlo Marocchino.
During Operation Restore Hope, Giancarlo became a good friend to the
Italian journalists, many of whom stayed in his home and paid for his
protection. Giancarlo provided them with meals, cars, drivers, and
bodyguards. Several of the Italian journalists, however, refused to
stay with him. One of those journalists was Ilaria Alpi. She thought he
was a gun-running sleaze bag.
So Ilaria and Miran headed
north over the Green Line in their white pickup truck. Their driver was
named Ali and their bodyguard was a young kid named Mahamoud. In
retrospect, it clearly wasn't advisable to be traveling around
Mogadishu with only one gunman. At that time I was traveling with two,
some days with more. I rode in a sedan and had a pickup truck full of
gunners following me. Other journalists did likewise. We realized that
the pullout of the Western troops was making Somalis nervous.
While the public in Europe and the U.S. saw Operation Restore Hope as a
grand charitable gesture, the Somalis saw the thing in terms of money.
The UN, the charities and the press were pumping hundreds of thousands
of dollars a day, cash, American dollars, into the Mogadishu economy.
The foreigners living in Somalia had hired guards and drivers and
rented houses and cars for astronomical amounts of money. Each
journalist had an entire crew on his payroll. In addition, the presence
of the peacekeeping troops meant that Somali businessmen could continue
to operate. Somalia under the protection of the UN, but without
governmental authority, had become a haven for smugglers. Cigarettes,
for example were imported tax free (who was going to collect?) and sent
across the borders to Kenya and Ethiopia.
And foreign
boats came to fish Somalia's waters. Sometimes warlords were able to
extract tribute from them. Sometimes they just seized the ships. At the
time Ilaria was in Bosasso, the local militia had hijacked several
fishing ships that were being held for ransom just off the coast. One
ship in particular had attracted some attention at that time. It was a
ship that had been donated as Italian aid to the Somalis. It had an
Italian captain, two Italian officers and a Somali crew. Kidnapping and
hijacking were business as usual in Somalia.
With the
peacekeepers pulling out Somalis were aware that everything could
change. And we were aware that the end of the gravy train might be the
beginning of trouble.
People who knew Ilaria well said
that she might have become too comfortable in Mogadishu. She was well
known and popular among the Somali people, especially the women who she
spent time with and whose causes she championed. They had given her a
nickname (everyone in Somalia had a nickname), which translated to
"little smile." One of those causes was female genital mutilation.
Somali girls when they reach puberty undergo the rite of infibulation.
Their labia are sliced off and their vaginas are sewn up until their
wedding night when their husbands will crack the seal that guarantees
he's getting a virgin. As horrible as this is, few members of the
highly cynical Africa journalists corps thought it worth reporting on.
The custom is common enough in Africa and it's not news. It was news to
Ilaria, who was outraged and was naive enough, or idealistic enough, to
think that journalism could somehow make life better.
At
about 3 p.m. Ilaria and Miran arrived at the Amana hotel where the
correspondent for the Italian news agency (ANSA) was staying even
though she knew he wouldn't be there. The Amana is located on a
hillside on a quiet street near the former Italian embassy. Ali and
Mohamoud turned the truck around so it was pointing back down the hill
where they had come from. Across the street from the hotel was tea
stall, which was just a few benches in the shade where a woman boiled
tea on an open fire. A group of men in a blue Land Rover pulled up,
parked, and began drinking tea. They never got to finish it.
Only minutes after they went in, Ilaria and Miran walked out of the
hotel, climbed into their pickup and started down the hill. The seven
men from the Land Rover, quickly put their tea down, piled back into
their vehicle and overtook the pickup, cutting them off at the bottom
of the hill where the street intersected with a main road. Two men
jumped out of the Land Cruiser. And the shooting began.
That point is where all agreement about what happened ends and where
contradictory stories, some from the same witnesses begin.
Wij hebben vreselijk nieuws voor al onze
lezertjes die tijdens hun vakantie hun pootjes hebben gebaad in het
azuurblauwe water van de Middelandse Zee. Hopelijk is dit geluk niet te
beurt gevallen aan een meerderheid van onze lezertjes want anders
kunnen we d'r maar beter onmiddellijk mee ophouden. In elk geval raden
we jullie aan vanaf nu ofwel naar Hofstade Plage, De Beekse Bergen,
Plopsaland, Legoland, Scheveningen, Blankenberge te gaan of thuis te
blijven en naar de Kampioenen te kijken. Veel gezonder, beste vrienden! Zet
geen teen meer in dat vreselijke water dat Middelandse Zee noemt en
zeker niet in de buurt van Italië maar waarschijnlijk overal. Blijf
daar weg! Plant je tentharingen nog liever op een Waals gifstort,
desnoods op de Hoge Maey maar blijf weg van de blauwe vuinisbelt met de
fraaie plaatjes. Lees met ons mee want dit is spannender dan The
Godfather ! Merk vooral ook de rol op van de Italiaanse
authoriteiten.... Het gaat niet over de onderzeeër Kursk maar over het
schip de Cunsky...en vele anderen waarschijnlijk. Of hoe winstbejag een
bepaalde mensensoort zo gek maakt dat ze er geen graten in zien hun medemensen
te laten creperen samen met de rest van de natuur. Dat noemt zich dan
rationeel denkende wezens.... We beginnen in Italië maar we bezoeken
eveneens zeer exotische plekken maar dat is voor later..
Gepubliceerd:
14 september 2009 14:08
| Gewijzigd:
14 september 2009 14:08
Door onze correspondent
Rome, 14 sept. Met de vondst van een gezonken koopvaardijschip heeft de
Italiaanse justitie mogelijk een doorbraak gerealiseerd in een al jarenlang
lopend onderzoek.
Het vermoeden is dat de maffia in de jaren tachtig en negentig tientallen
schepen met radioactief en giftig afval in de Middellandse Zee heeft laten
zinken.
Afgelopen zaterdag werd het schip de Cunsky 300 kilometer ten zuiden van
Napels teruggevonden op een diepte van 487 meter onder de zeespiegel. Aan
boord 120 vaten, waarvan spoedig de inhoud wordt geanalyseerd.
Al in de jaren negentig deed justitie onderzoek naar de dumpingen. Officier
van Justitie Francesco Neri werd toen van hoger hand gedwongen zijn werk te
staken, omdat hij er niet in slaagde de afgezonken schepen terug te vinden.
Ik had alles verzameld, maar beschikte niet over de economische en technische
middelen om de schepen te zoeken, zegt hij vandaag in la Repubblica. We
werkten in een heel moeilijk klimaat. Men zei dat ik met een heksenjacht
bezig was. Neri deed onderzoek naar het verdwijnen van 180 schepen. Zijn
belangrijkste medewerker overleed op 38-jarige leeftijd aan een
hartinfarct, nadat hij een kopje koffie had gedronken in een wegrestaurant.
Neri gaat er van uit dat de Calabrese maffia, de ndranghetta, de schepen in
opdracht van derden liet zinken.
Het openbaar ministerie van Paola, in het Zuid-Italiaanse Calabrië, heropende
in 2004 de zoektocht naar de vaten, nadat een spijtoptant van de ndrangheta
begon te praten. Deze Francesco Fonti zegt het op zijn aanwijzingen
teruggevonden schip Cunsky te hebben afgezonken.
Milieuorganisatie Legambiente eist dat de gearchiveerde juridische onderzoeken
naar de dumpingen worden heropend. Ook wil zij dat er een crisisteam wordt
gevormd dat de ernst van de vervuilingen en de gevolgen voor de
volksgezondheid in kaart brengt.
International Eco-Mafia and an Ecological Catastrophe
The Nuclear Dump in the Mediterranean Sea
By MICHAEL LEONARDI
Now
being overshadowed by the deaths of 6 Italian soldiers in the growingly
unpopular war in Afghanistan, another deadly and sinister Tragedy is
brewing. In the beckoning blue waters of the Mediterranean Sea that
surround the Italian Peninsula and its islands, and which laps at the
coasts of 22 countries in Africa, Europe, the Middle East and Asia, a
hidden legacy of the Sea being used as a disposal site for radioactive
and other toxic wastes for over 20 years is beginning to come to light.
What some inside the halls of government are calling an international
catastrophe, runs the risk of being swept under the table once again by
an Italian Government that has been colluding and embroiled in this
ecological and public health disaster from its beginnings.
Dozens of ships, reportedly carrying cargos of what could be thousands
of barrels of radioactive and toxic wastes have been intentionally sunk
off the shores of Italy, Spain, Greece and as far away as Africa and
Asia, by the International Ecomafia led by Calabrias Ndrangheta
organized crime syndicate. This has taken place for over twenty years
and insiders in the Italian government and secret service have been
involved in covering it up. The first of these ships to be found,
thought to be called the Cunsky, has been photographed by a robot off
the coast of Cetraro, a medium sized town on the Tyrrheinan coast of
Calabria. Cancerous tumors and thyroid problems are highly prevalent
here and a growing epidemic all along the coasts of the Mediterranean
Sea. Certraro is a town known for its port by tourists all over the
world. Fish caught by the hundreds of fishemen that make their
livelihoods there are eaten throughout Italy and sold on the
International market.
The setting for this story is putting the spotlight on the south of
Italy and the regions of Calabria in the toe of the boot, Basilicata
above Calabria, Puglia in the heel, but also Greece and Spain with
repercussions for the entire Mediterranean basin. The facts of this
unfolding disaster have been documented by Greenpeace and Italys
leading environmental organization Legambiente dating back to the late
90s. Greenpeace has worked to trace the trail of large Cargo Ships
that have disappeared from international circulation. Between 32 and 41
such ships are thought to have been sunk in international waters
between Italy, Greece and Spain, but mostly along the Italian
coastlines. Then, in 2005, a mafia pentito (one who repents) named
Franceso Fonti testified of his involvement in the sinking of three
specific ships called the Cunsky, off Cetraro, the Yvonne A off the
coast of Maratea in Basilicata, and the Voriais Sporadais, said to be
off the coast of Metaponto in Basilicata on the Ionian Sea. All are
international tourist destinations with large fishing industries.
Last week a robot was sent down into the depths 11 kilometers off the
coast of Cetraro. There, the robot shot photos of the ship thought to
be the Cunsky, confirming the story of the Ndrangheta pentito and
striking a chord of alarm throughout Italy and the world. In the photos
drums like those used to transport and store radioactive and toxic
wastes can be distinguished.
Reports of up to 41 boats have now surfaced in the international media.
It is hoped that many of the barrels are still intact, but no one knows
for sure and it is still unclear what they contain. Traces of Mercury
and Cesnium 137 have recently been found near the town of Amantea in
Calabria further south of Cetraro by about 50 kilometers. Cesnium 137
is a radioactive byproduct of fission reactions that is highly soluble
in water and highly toxic, with a half-life of 30 years. This
contamination is believed to have come from another ship called the
Jolly Rosso that beached along the Calabrian shore in 1990. The cargo
of the Jolly Rosso was illegally dumped near Amantea on a hill along
the Oliva River. Amantea is a hotspot for tumors and ground temperature
around the contaminated area is said to be six degrees warmer than
normal. The population is demanding the truth and government action.
International cooperation is needed in order to find and remove the
sunken ships from the seabed. This will have to be an enormous and
unprecedented undertaking needing close monitoring by international
organizations, the European Union and the United Nations. For now Japan
has offered its assistance as a large sector of their tuna fishing is
done in the Mediterranean between the coast of Spain and Sardinia. A
very strong concern here is that past and current government ties to
the International Ecomafia may hinder efforts to fully investigate the
scope of this calamity or to swiftly initiate attempts to contain the
damage already caused. According to the pentito Fonti, he was in
contact with agents from the Italian secret service, SISMI, and
government officials in 1992 when he was involved in the sinking of
these ships.
Author and Italian parliament member Leoluca Orlando, stopping short of
blaming the government outright or any specific government officials,
said that people in the "political system" aided the criminal network.
"Can
you imagine that it is possible to happen without persons inside the
system, inside the political system, inside the bureaucracy, inside the
state, not being connected with these criminals?" he said. "I am sure
that inside the official system there are friends, there are persons
who have protected this form of criminality."
Francesco Neri, an official working with the Calabian anti-mafia
directorate, said that it is unclear who wanted to dispose of these
wastes, but that this would be part of their investigation. The pentito
Fonti stated that wastes that he dealt with came from Norway, France,
Germany and the United States.
Ilaria Alpi was a Journalist who was following the trail of arms and
toxic garbage trafficking from Italy to Somalia. She worked for Italian
public television station Rai. In 1994 she and her camera man Miran
Hrovatin were gunned down and killed in Mogadishu under mysterious
circumstances. Many here believe, including the Mafia pentito Fonti,
that she was killed because she learned too much about the collusion
between the Mafia and Italian military.
I have lived in Calabria for almost two years with my wife and
beautiful 14 month baby Gaia Valmaree, who was named in honor of both
our mother Earth and my own mother. Upon our return from a visit to the
toxic cities of Toledo and Detroit, we were alarmed and shocked to
learn that the Tyrrhenian sea, which Gaia has been bathing in since her
birth, has been intentionally poisoned with radioactive and other
highly toxic wastes for over twenty years. How shocked and dismayed we
were to discover that government officials have known about it all
along. And how enraged we are that a journalist has been killed,
possibly for trying to reveal the truth about the disposal of waste by
the international Ecomafia and their colluding government and corporate
interests.
Michael Leonardi
currently lives in Calabria. He teaches English at the University of
Calabria in Cosenza and at the Vocational Highschool in Maratea for
training hotel and restaurant workers. He can be reached at mikeleonardi@hotmail.com
Mafia turncoat says nuclear dump funds deposited in Malta
An Italian mafia turncoat testifying about the dumping of nuclear
and toxic waste in the Mediterranean Sea said that Malta was one of
three countries where the criminal organisation deposited money coming
from illegal operations.
A former member of the Calabrian Mafia (ndrangheta),
Francesco Fonti admitted in front of an Italian judge that the criminal
organisation had sunk ships carrying nuclear and toxic waste in the
Mediterranean Sea in the 1980s and 1990s.
The accusations are not new but in the past judges had always
archived suspect cases because no proof was ever provided of the sunken
ships. However, this changed last Saturday when a submersible robot
discovered the wreck of a ship that went down in 1992 with 120 drums of
toxic waste. The drums were also visible at a depth of 487 metres.
Mr Fonti admitted he had sunk the cargo ship Cunsky off the Cosenza coast after loading its bow with explosives.
In an interview yesterday on Rainews 24, Mr Fonti said the Mafia was
paid good money for running the dumping operation. He alleged that the
money than found its way to Switzerland, Cyprus and Malta, without
elaborating.
Italian environment group Legambiente said there were
between 40 and 100 suspect cases between 1985 and 1995 of ships laden
with nuclear and toxic waste that mysteriously sunk in the
Mediterraneans deepest points. In each of the cases, the ships never
launched a May-day signal and the crew mysteriously disappeared.
The more notable cases include the Maltese-registered cargo vessel
Anni, which sank in 1989 off the Ravenna coast in international waters.
Other ships include the Nikos I that vanished in 1985 during a
voyage that started in La Spezia for Lome in Togo and sank somewhere
between Lebanon and Greece.
Another ship, the Mikigan, sank in the Tyrrhenian Sea in 1986 while carrying suspect cargo.
However, it was the sinking of the Rigel in September 1987 that ignited Legambientes suspicions and which led to the first judicial investigation into the matter.
The recent discovery of toxic cargo in the depths of the
Mediterranean Sea is expected to prompt a re-opening of archived
judicial cases.
Re-opening the cases was important to establish who was responsible
for the illegal dumping and to monitor the sea contamination, which
could be dangerous for human health and the ecosystems, Nuccio Barilla
of Legambiente Calabria was quoted as saying.
Met de teletijdsmachine een beetje terugkeren naar de jaren tachtig en negentig. We trekken
naar het door een verschrikkelijke burgeroorlog geteisterde Libanon. En
kijk we vinden de Cunsky terug in een waar
horrorverhaal. Blijkbaar ruilden bepaalde gewapende groepen "de opslag" van zwaar
toxisch afval tegen wapens ...hier het vervolgverhaal waarin duidelijk wordt dat de Maffia dat niet alleen gedaan heeft...
GREENPEACE URGES BEIRUT GOVERNMENT: ASK ITALY TO RETURN ALL TOXIC WASTE STILL IN LEBANON
Beirut, Lebanon, May 12, 1995 (GP)-Greenpeace today urged the Lebanese government to officially ask Italy to return toxic waste an Italian company dumped in Lebanon in 1987. Despite promises made by the Italian government in 1988 that all the wastes would be returned, only a small amount of the 2,411 tons of toxic waste was shipped out of Beirut in 1988/89, while the rest remained in Lebanon's soil and waters.
"Greenpeace calls upon the Lebanese government to demand that the Italian government fulfill its 1988 promise and return all the toxic waste to Italy," Fouad Hamdan, Lebanon Campaigner for Greenpeace's Mediterranean Office, said at a press conference in Beirut today.
A day earlier in Larnaca, Cyprus, Greenpeace released a report which reveals that despite claims by Italy to the contrary, most of the toxic waste exported from Italy and dumped in Lebanon in 1987, still lies on Lebanese soil or in Lebanese waters.
"Authorities were hoping that the scandal would be forgotten in time," Hamdan said. "But toxic waste does not forget and we cannot forget. Unless action is taken, the poisons will continue to threaten the Lebanese environment and public health."
"Italy must take full responsibility. It has a moral obligation to organize and finance a safe recovery of the remaining waste and returning them to Italy for safe storage. Contaminated land in Lebanon must be rehabilitated and Lebanese citizens indemnified if proven victims of the waste," he said.
The deadly shipment from Italy contained a cocktail of hazardous chemicals: the explosive substance nitrocellulose; outdated adhesives, pesticides, solvent wastes, outdated pharmaceuticals, oil residues and toxic heavy metals including lead, mercury, arsenic and cadmium; chlorinated compounds including PCBs. Some of the barrels contained extremely high concentrations of dioxin. In 1987, the Italian company "Jelly Wax" shipped about 15,800 barrels and 20 containers full of these highly toxic wastes to Lebanon. "Jelly Wax" took advantage of the civil war and the state of anarchy in Lebanon that ended after 15 years in 1990. The now disbanded right-wing militia "Lebanese Forces" allowed the transaction and supervised it. The waste dumping scandal became one of the biggest environmental scandals of the late 1980's and helped to foster the creation of the Basel Convention in 1989, an international treaty designed to control and prohibit "waste tourism", as well as an agreement in the Mediterranean region to ban waste trade within the Barcelona Convention.
When the criminal deal became known, a public outrcy in Lebanon and internationally forced the Italian government to promise, in 1988, to return all the toxics involved back to Italy. Greenpeace learnt of four ships which had been sent to pick up the waste and return it to Italy.
But according to Greenpeace research, only the toxic contents of 5,500 barrels were loaded in 9,500 new barrels aboard the ships at Beirut Port in 1988. More than 10,000 barrels and the contents of many containers remained in Lebanon, dumped in the Kisrwan mountains or along its shores.
Some of the remaining waste was subsequently used as fertilizer, pesticide or as so-called raw material to produce paints or foam mattresses, the report says. Many barrels were burned in the open air. Others were dumped in the Kisrwan mountains east of Beirut. Ground waters are threatened with contamination by buried toxic wastes. In some cases barrels were emptied and sold to people to store in them petrol, water or food.
In 1989, Italian officials claimed that all the waste had been returned on board one ship, the "Jolly Rosso". In February 1995, the Italian Ambassador in Lebanon, Mr. Carlo Calia, repeated that claim. However the Greenpeace report provides extensive evidence which contradicts this claim and gives details of the fate of the three other mystery ships which dissappeared, never returning to Italy: the "Vorais Sporiades", "Cunski" and the "Yvonne".
According to research, the "Yvonne" was probably sunk in the Mediterranean Sea. The report also names some of the sites in Lebanon where the toxic waste still lies buried: Uyun al- Siman, Shan-Nair and Sahel Alma in the Kisrwan Mountains; Qarantina and Burj Hammud, east of Beirut.
"Rich industrialised countries like Italy bear the moral, political and legal responsibility to ensure that their wastes are never exported to poorer nations. If such export does take place, they must investigate, condemn and rectify the situation immediately and not hide behind a veil of professed ignorance," Hamdan said.
In November 1994, Greenpeace activists took samples from barrels of waste stored at Beirut Port. The barrels had been found recently in the Kisrwan mountains. The test results showed that solid waste contained heavy metals, hydrocarbons from oil residues and chlorinated substances like HCBD, a highly toxic chemical that causes neurological damage and damages the kidney, and is a suspected carcinogen. The origin of this waste could be part of the Italian dumping scheme.
Waste trade and dumping in the Mediterranean region is a continuing epedemic. Greenpeace calls on all countries of the Mediterranean region to adopt without further delay the waste trade protocol of the Barcelona Convention which will ban the trade in hazardous wastes from European Union (EU) countries to non-EU countries.
For more information please call:
Fouad Hamdan, Lebanon Campaigner, Greenpeace Mediterranean Office, in Beirut, Tel ++961-1-631031; Mario Damato, Coordinator,Greenpeace Mediterranean Office,in Malta, Tel ++356-803484, Fax ++356-803485; Melini Morzaria, Press Officer, Greenpeace Communications, in London, Tel ++44-71-8330600, Fax ++44-71-8376606.
Attention TV and print editors: You can order Beta-SP shots and color photographs of the sampling action at Beirut Port in November 1994 from the Mediterranean Office or from Greenpeace Communications.
In
sommige teksten duiken eveneens de namen op van beruchte afvalfirma's
zoals Jelly Wax en Ecomar...Wij vrezen dat met het
eventuele bergen van de Cunski en de andere gifschepen nog heel wat
ander toxisch afval naar boven zal komen. De links tussen wapensmokkel naar
allerlei duistere oorlogsgebieden zoals Libanon, Somalië en Nigeria
zijn er. Wie verschuilt zich achter dergelijke walgelijke praktijken?
Wij weten het niet maar het zijn machtige vijanden met hele lange armen
en blijkbaar afschuwelijk efficiënt....maar daar geven we jullie morgen
een voorbeeld van ....
Maar dit is pas het topje van de beruchte ijsberg, zeker weten...
The United States Department of Justice has once again made a mockery of its lofty and pretentious title.
After releasing an original and continuing disciple of death cult
leader Charles Manson who attempted to shoot President Gerald Ford, an
admitted Croatian terrorist, and another attempted assassin of
President Ford under the mandatory 30-year parole law, the U.S. Parole
Commission deemed that my release would promote disrespect for the
law.
If only the federal government would have respected its own laws, not
to mention the treaties that are, under the U.S. Constitution, the
supreme law of the land, I would never have been convicted nor forced
to spend more than half my life in captivity. Not to mention the fact
that every law in this country was created without the consent of
Native peoples and is applied unequally at our expense. If nothing
else, my experience should raise serious questions about the FBI's
supposed jurisdiction in Indian Country.
The parole commission's phrase was lifted from soon-to-be former U.S.
Attorney Drew Wrigley, who apparently hopes to ride with the FBI
cavalry into the office of North Dakota governor. In this Wrigley is
following in the footsteps of William Janklow, who built his political
career on his reputation as an Indian fighter, moving on up from tribal
attorney (and alleged rapist of a Native minor) to state attorney
general, South Dakota governor, and U.S. Congressman. Some might recall
that Janklow claimed responsibility for dissuading President Clinton
from pardoning me before he was convicted of manslaughter. Janklow's
historical predecessor, George Armstrong Custer, similarly hoped that a
glorious massacre of the Sioux would propel him to the White House, and
we all know what happened to him.
Unlike the barbarians that bay for my blood in the corridors of power,
however, Native people are true humanitarians who pray for our enemies.
Yet we must be realistic enough to organize for our own freedom and
equality as nations. We constitute 5% of the population of North Dakota
and 10% of South Dakota and we could utilize that influence to promote
our own power on the reservations, where our focus should be. If we
organized as a voting bloc, we could defeat the entire premise of the
competition between the Dakotas as to which is the most racist. In the
1970s we were forced to take up arms to affirm our right to survival
and self-defense, but today the war is one of ideas. We must now stand
up to armed oppression and colonization with our bodies and our minds.
International law is on our side.
Given the complexion of the three recent federal parolees, it might
seem that my greatest crime was being Indian. But the truth is that my
gravest offense is my innocence. In Iran, political prisoners are
occasionally released if they confess to the ridiculous charges on
which they are dragged into court, in order to discredit and intimidate
them and other like-minded citizens. The FBI and its mouthpieces have
suggested the same, as did the parole commission in 1993, when it ruled
that my refusal to confess was grounds for denial of parole.
To claim innocence is to suggest that the government is wrong, if not
guilty itself. The American judicial system is set up so that the
defendant is not punished for the crime itself, but for refusing to
accept whatever plea arrangement is offered and for daring to compel
the judicial system to grant the accused the right to right to rebut
the charges leveled by the state in an actual trial. Such insolence is
punished invariably with prosecution requests for the steepest possible
sentence, if not an upward departure from sentencing guidelines that
are being gradually discarded, along with the possibility of parole.
As much as non-Natives might hate Indians, we are all in the same boat.
To attempt to emulate this system in tribal government is pitiful, to
say the least.
It was only this year, in the Troy Davis, case, that the U.S. Supreme
Court recognized innocence as a legitimate legal defense. Like the
witnesses that were coerced into testifying against me, those that
testified against Davis renounced their statements, yet Davis was very
nearly put to death. I might have been executed myself by now, had not
the government of Canada required a waiver of the death penalty as a
condition of extradition.
The old order is aptly represented by Supreme Court Justice Antonin
Scalia, who stated in his dissenting opinion in the Davis case, This
Court has never held that the Constitution forbids the execution of a
convicted defendant who has had a full and fair trial but is later able
to convince a habeas court that he is 'actually' innocent. Quite to the
contrary, we have repeatedly left that question unresolved, while
expressing considerable doubt that any claim based on alleged 'actual
innocence' is constitutionally cognizable.
The esteemed Senator from North Dakota, Byron Dorgan, who is now the
chairman of the Senate Committee on Indian Affairs, used much the same
reasoning in writing that our legal system has found Leonard Peltier
guilty of the crime for which he was charged. I have reviewed the
material from the trial, and I believe the verdict was fair and just.
It is a bizarre and incomprehensible statement to Natives, as well it
should be, that innocence and guilt is a mere legal status, not
necessarily rooted in material fact. It is a truism that all political
prisoners were convicted of the crimes for which they were charged.
The truth is the government wants me to falsely confess in order to
validate a rather sloppy frame-up operation, one whose exposure would
open the door to an investigation of the United States' role in
training and equipping goon squads to suppress a grassroots movement on
Pine Ridge against a puppet dictatorship.
In America, there can by definition be no political prisoners, only
those duly judged guilty in a court of law. It is deemed too
controversial to even publicly contemplate that the federal government
might fabricate and suppress evidence to defeat those deemed political
enemies. But it is a demonstrable fact at every stage of my case.
I am Barack Obama's political prisoner now, and I hope and pray that he
will adhere to the ideals that impelled him to run for president. But
as Obama himself would acknowledge, if we are expecting him to solve
our problems, we missed the point of his campaign. Only by organizing
in our own communities and pressuring our supposed leaders can we bring
about the changes that we all so desperately need. Please support the Leonard Peltier Defense Offense Committee in our effort to hold the United States government to its own words.
I thank you all who have stood by me all these years, but to name
anyone would be to exclude many more. We must never lose hope in our
struggle for freedom.
In the Spirit of Crazy Horse,
Leonard Peltier
Leonard Peltier #89637-132
USP-Lewisburg
US Penitentiary
PO Box 1000
Lewisburg, PA 17837
Leonard Peltier. Deze naam zal de meeste van onze lezertjes totaal
onbekend in de oren klinken dus enige uitleg is hier op zijn plaats.
Wie is Leonard Peltier die al sinds 1977 in een Amerikaanse gevangenis
zit en die wel eens de Amerikaanse Nelson Mandela wordt genoemd? De
niet meer zo jonge lezertjes herinneren zich misschien nog de
historische bezetting van Wounded Knee in de jaren zeventig van vorige
eeuw door de Native American Movement. In de beste Amerikaanse traditie
werd hieraan een eind gemaakt...en het was niet gedaan. Hier volgt nog een staartje dat meer en meer een angel dreigt te worden... Wiki brengt raad:
Zo werd Peltier door Canada
uitgeleverd op basis van valse getuigenverklaringen - zoals de
autoriteiten inmiddels hebben toegegeven. Tijdens de rechtszaak, zo
bleek later, hield de FBI belangrijk ontlastend bewijsmateriaal achter,
intimideerde en manipuleerde getuigen en fabriceerde belastend
bewijsmateriaal. Maar de handelingen van de FBI bleken voor de rechter
onvoldoende reden om de rechtszaak te heropenen. Ook het naderhand
toegeven van de openbare aanklager "niet te weten wie de agenten heeft
gedood" en het verzoek van Amnesty International de rechtszaak te
heropenen, kon de rechter niet op andere gedachten brengen.
In november 1993 diende Peltier een gratieverzoek bij President Clinton. Dit gratieverzoek werd gesteund door het Europees Parlement,
dat op initiatief van de Leonard Peltier Stichting in december 1994 een
resolutie aannam. Verder plaatste het parlement grote vraagtekens bij
de veroordeling van Peltier en verzocht eveneens "om instelling van een
onderzoek naar de juridische onregelmatigheden". Het gratieverzoek werd
door Clinton, mede onder zware druk van de FBI, vlak voor de
inauguratie van George W. Bush genegeerd. Het gratieverzoek is heden nog steeds "open" en de Amerikaanse president zou dit alsnog kunnen inwilligen. In juli 2005 werd Peltier van de gevangenis in Leavenworth (Kansas) overgeplaatst naar de US Penitentiary in Lewisburg (Pennsylvania).
In Nederland heeft de gemeenteraad van Groningen in juni 1993 een resolutie aangenomen, gericht aan de President van de Verenigde Staten.
Daarin werd aangedrongen op strafverkorting en werd verzocht een
onderzoek in te stellen naar gerechtelijke onjuistheden. In 1994 nam
het Europees Parlement een resolutie aan met dezelfde eisen. In 1997 volgde een zelfde resolutie van het Belgisch Parlement. Zowel het Europees als Belgisch Parlement adopteerden een follow-up resolutie in respektievelijk 1999 en 2000. Het Italiaans Parlement nam een resolutie aan in 1998 met de vraag de eisen van de eerste E.P. resolutie te respecteren.
Op 26 juni 1975
betraden twee FBI-agenten, Jack Coler en Ron Williams, het reservaat Jumping
Bull Ranch-Pine Ridge Reservation-South Dakota, zogezegd om een jonge Indiaan te
arresteren die ze aan het stuur van een rode pick-up hadden gezien. Een groot
aantal aanhangers van de American Indian Movement (AIM) kampeerden toen op het
eigendom. Er brak een vuurgevecht uit waarbij een gezin met kleine kinderen tot
in de vuurlinie werd gedreven. De meer dan 30 aanwezige mannen, vrouwen en
kinderen, omsingeld door meer dan 150 FBI-agenten, SWAT-politieteamleden,
BIA-politie en locale politietroepen, ontsnapten nauwelijks aan de regen van
kogels. Toen het vuurgevecht ten einde was, lag de Indiaan Joe Stuntz levenloos
op de grond. Zijn dood is nooit onderzocht geweest. De FBI-agenten Coler en
Williams waren eveneens omgekomen. Ze waren tijdens het vuurgevecht gewond
geraakt en dan van vlakbij door het hoofd geschoten. De dader is nog steeds
onbekend. De moord op Stuntz en de twee agenten is, zowel voor de mannen als
voor hun families, een absolute tragedie. Toch zijn een oneerlijk proces en een
gevangenisstraf van 2 x levenslang voor een onschuldig man eveneens
onaanvaardbaar.
In zijn brief van 18
April 1991 naar senator Inouye merkte rechter Heaney van het Eight Circuit Court
of Appeals het volgende op : Het is mogelijk dat de jury Leonard Peltier zou
hebben vrijgesproken, mochten er niet zoveel documenten en gegevens onterecht
achtergehouden geweest zijn voor de verdediging. Die gegevens hadden kunnen
gebruikt worden om de inconsistenties in het pleidooi van de regering te
accentueren
Leonard Peltier werd
uit Canada uitgewezen op basis van een verklaring ondertekend door Myrtle Poor
Bear, een Indiaanse vrouw waarvan geweten was dat ze ernstige mentale problemen
had. Later bekende die vrouw dat ze, geterroriseerd en onder druk gezet door
FBI-agenten, een valse getuigenis had afgelegd.
Er werd ook
essentiële ballistische informatie achtergehouden voor de verdediging, zodat
geen sprake kon zijn van een eerlijk proces. Dankzij de 'Freedom of Information
Act' werden later gedeeltes van die informatie vrijgegeven. In het bijzonder was
er op het proces de getuigenis van Evan Hodge, ballistisch expert van de FBI.
Hij had een extractie spoortest uitgevoerd en onderzocht of de .223 kogelhulzen,
die gevonden waren naast de politiewagen, bij Leonard Peltiers AR-geweer
hoorden. Een ballistisch rapport van de FBI toonde echter aan dat dhr. Hodge de
patroonhulzen al veel eerder had getest, in oktober 1975, waaruit toen bleek dat
geen enkele huls bij het zogezegde wapen van Peltier hoorde.
Het hof duldde niet
dat Peltiers jury iets te weten kwam over de gebruikelijke FBI-praktijken in
gelijkaardige zaken zoals het gebruik van valse getuigenissen en de intimidatie
van getuigen. Zo was de jury niet in staat om de getuigenissen van de aanklager
correct te evalueren. Nog steeds worden ongeveer 6.000 FBI-documenten volledig
en 5.000 gedeeltelijk achtergehouden voor Leonard Peltier. Deze situatie schendt
zijn recht op toegang tot het rechtssysteem en op een eerlijk proces. Peltier
heeft veel langer in de gevangenis gezeten dan anderen in gelijkaardige
rechtszaken vooraleer ze voorwaardelijk vrijgelaten worden. Toch maakte de
Unites States Parole Commission duidelijk dat ze een voorwaardelijke vrijlating
nog niet eens zal overwegen tot in het jaar 2008, zo'n zes jaar na de datum die
het Congres heeft vastgelegd voor de afschaffing van de Parole Board.
Talrijke
internationaal erkende mensenrechtenorganisaties, zoals Amnesty International,
en burgerrechtenorganisaties eisen de onmiddellijke en onvoorwaardelijke
vrijlating van Leonard Peltier.
In de zaak Leonard
Peltier nam het Europees Parlement resoluties aan op 15.12.1994 en 11.02.1999;
het Belgisch Parlement op 13.03.1997 en 29.06.2000, het Italiaans Parlement op
18.04.1998.
Misschien
wordt het eens tijd dat het Belgisch Parlement wat aan geheugentraining
doet of het Vlaams Parlement misschien
daar spreken ze zo graag over de verdrukte volkeren....t'is maar een
hint....
Ondertussen vernemen we dat er geen herziening komt van zijn proces voor 2024! Tenzij Obama een geste zou doen....maar liefst niet de zelfde als Clinton.
COMMUNIQUÉ DE PRESSE
Pas de libération conditionnelle pour le prisonnier politique amérindien Leonard Peltier, mais que va faire Obama ?
Le Comité de solidarité avec les Indiens des Amériques
(CSIA-Nitassinan), ONG française de défense des droits des peuples
autochtones, sinsurge contre la décision de la Commission des
libérations conditionnelles des États-Unis de ne pas libérer le
prisonnier politique amérindien Leonard Peltier, militant de lAmerican
Indian Movement (AIM) qui est incarcéré depuis trente-trois ans dans
une prison fédérale. La Commission des libérations conditionnelles a
annoncé arbitrairement, le 20 août dernier, que le prochain réexamen de
son cas sera programmé en 2024 (Leonard Peltier aura alors
soixante-dix-neuf ans).
Amnesty International, qui réclame depuis de nombreuses
années la libération de Leonard Peltier, a également fait part de sa
déception devant cette décision négative. "Cest en accordant à Leonard
Peltier une libération conditionnelle que lon servirait au mieux la
justice, a déclaré Angela Wright, chercheuse dAmnesty International
aux États-Unis. Compte tenu des questions qui se posent autour de sa
condamnation, et vu que les recours en appel devant les tribunaux sont
épuisés depuis longtemps et quil a déjà passé plus de trente-deux
années en prison, nous prions instamment le Comité des libérations
conditionnelles de revenir sur sa décision."
La prochaine bataille sera donc la demande de grâce
présidentielle au président Obama... En janvier 2001, le président Bill
Clinton, malgré ses promesses, na pas eu le courage politique de lui
rendre sa liberté, en évitant de lui accorder une grâce le dernier jour
de son mandat en raison des pressions du FBI sur cette affaire.
Aujourdhui, la communauté amérindienne, comme toutes les autres
minorités aux États-Unis, attend des signes de véritables changements,
notamment la fin des discriminations raciales et sociales, ainsi quune
justice équitable pour tous. Betty Ann Solano, sur de Leonard Peltier
et directrice de son Comité de défense (le Leonard Peltier
Defense/Offense Committee) a récemment lancé un appel émouvant au
président Obama : "Nous [Amérindiens] avons besoin de guérir les
blessures du passé qui nous ont été infligées par le gouvernement
américain. Président Obama, en accordant votre grâce à mon frère, vous
serez reconnu comme celui qui aura su faire le premier pas vers la paix
et la réconciliation avec nos communautés." Pour lancer la campagne
pour la grâce présidentielle et montrer la détermination des
autochtones des États-Unis de voir Leonard Peltier libre, un chef
spirituel amérindien, Ben Carnes (Choctaw dOklahoma), a entamé le 5
septembre un jeûne devant la Maison Blanche à Washington DC.
Le 12 septembre prochain, Leonard Peltier va avoir
soixante-quatre ans. Bien quinnocent, il aura passé injustement plus
de la moitié de sa vie en prison. Cest pour cela quil ne faut pas
loublier.
En France aussi plusieurs initiatives en faveur de
Leonard Peltier vont se succéder : compilation de soutien avec de
nombreux artistes, conférences et tournées de représentants
amérindiens, etc., sans oublier les rassemblements tous les mercredis
devant le consulat des États-Unis à Paris, au côté de celles et ceux
qui luttent pour la libération du journaliste africain-américain, Mumia
Abu-Jamal.
Voor onze aandachtige lezertjes wringen we ons in de
eigenaardigste bochten, is er geen inspanning te veel en wilolen we ons
volledig opofferen opdat ze wat meer inzicht krijgen in onze
ingewikkelde jungle. Wij verrassen jullie dus met dit tweede deel over
de rellen in Molenbeek. Dit tweede deel sluit NAADLOOS aan bij ons
eerste deel. Het eerste deel waarin we jullie wat duidelijkheid wilden
verschaffen in de zieleroerselen van de jeugd uit de betrokken
relwijken. Het tweede deel verschaft jullie nu wat meer duidelijkheid
over de zieleroerselen van de politiemannen en hun sympathisanten die
de zelfde rellen vanuit een enigszins ander perspectief bekijken. Hun
Frans is grammaticaal sterker en dus zeker even duidelijk verstaanbaar.
Sommigen voelen zich zelfs gemotiveerd om Nederlands te leren omdat het
in Vlaanderen beter zou zijn... Om de objectiviteit van onze
bijdrage over de Molenbeekse rellen optimaal te verzekeren, onthouden
we ons van elke commentaar. We zijn er echter van overtuigd dat onze
aandachtige lezertjes er zullen in slagen om zich een eigen mening te
vormen. Een mening die hopelijk na lectuur van onze twee bijdragen,
iets genuanceerder zal zijn dan deze weergegeven in de grote media... en lees aandachtig beide pagina's ...in de printversie geeft dit onderstaand resultaat:
PoliceNet Forums _ Press _ Six policiers blessés dans des échauffourées à Molenbeek 17/09/2009
Écrit par : look@21 18 Sep 2009, 07:40
<h4
class="chapeau">Six policiers ont été blessés jeudi soir dans des
échauffourées sur le territoire de la commune de Molenbeek-Saint-Jean.
La police a eu maille à partir avec des jeunes de la commune après
avoir interpellé un jeune de 14 ans. Une centaine de policiers ont été
mobilisés pour rétablir le calme. </h4> Il sagit de deux policiers de la zone Bruxelles-Ouest et de quatre collègues de la zone Bruxelles Capitale/Ixelles. La police a eu maille à partir avec des jeunes de la commune après avoir interpellé un jeune de 14 ans.
Les problèmes ont surgi vers 19h30, lorsque la famille du jeune est
venue jusquau commissariat pour protester, avant de se déplacer dans
les quartiers de la rue Ribeaucourt et de lavenue Léopold II.
Quelque 100 policiers ont été sollicités pour rétablir le calme.
L'interpellation d'un jeune de 14 ans n'a pas plu à la famille. Le commissariat central a été pris d'assaut
Six policiers bruxellois ont été blessés hier vers 19 h 30, suite à de
nouvelles échauffourées opposant une petite centaine de jeunes à autant
de policiers, hier dans le quartier de l'hôtel communal de
Molenbeek-Saint-Jean et du commissariat central puis, dans la foulée,
du côté de la rue de Ribeaucourt et sur le boulevard Léopold II.
Le jeune en question avait provoqué la police quelques jours
auparavant. Les choses se sont gâtées lorsque la police est venue
l'interpeller hier vers 19 h à son domicile. Plusieurs membres de la
famille ont vivement protesté, ce qui a conduit à la formation d'un
petit groupe d'une vingtaine de personnes autour des policiers. Lorsque
certains membres du groupe ont commencé à jeter des cailloux en
direction des forces de l'ordre, ces derniers sont rentrés au
commissariat en compagnie du jeune qu'ils venaient d'interpeller.
Peu de temps après, la famille du jeune en question est réapparue,
cette fois accompagnée d'une bonne soixantaine de personnes, a précisé
l'agence Belga. Une bousculade a suivi, tandis que plusieurs jeunes
commençaient à lancer des cailloux sur le commissariat. Deux agents de
la zone de police Bruxelles-Ouest ont été blessés lors de ces
incidents.
La présence de l'hélicoptère de la police fédérale
et de plusieurs autopompes n'a pas permis d'étouffer l'émeute, les
voyous s'étant dispersés du côté de la rue de Ribeaucourt et du
boulevard Léopold II, provoquant la police jusqu'à tard dans la soirée.
Ce nouvel incident poursuit la série noire que connaît
actuellement la capitale de l'Europe. Conflits sociaux dans la zone de
police comprenant la commune de Molenbeek, bagarres entre bandes
urbaines composées de noirs africains du côté de la gare du Midi et
dans le bas de Saint-Gilles, tensions permanentes dans la commune du
socialiste Philippe Moureaux comme dans celle gérée en son temps par le
libéral Jacques Simonet...
Cette dernière quinzaine fut
lourde pour les policiers bruxellois. Le summum fut atteint la semaine
passée lorsque des policiers ont fui devant une cinquantaine de jeunes,
leur permettant de récupérer une Kalachnikov, embarquée par ces mêmes
policiers quelques minutes plus tôt.
Le tout sans que cela ne semble émouvoir grand monde, pouvoir politique local et régional en tête...
Bon rétablissement à ces policiers blessés. On voit maintenant que même les autopompes sont inefficaces contre ces rebelles
pour une inter dans ces coins, il faudrait maintenant l'appui des différentes BAA ou pire du CGSU
@AfricanLady: l'armée pourquoi pas un coup de crosse en réponse à un pavé jeté
Écrit par : africanlady 18 Sep 2009, 08:10
slt
,heuuuuu moi ma position vous la connaissez ce genre d'incident
n'existerait pas dans le pays : modification de l'helico de la police
en helico de combat , sortie des militaires tirs a balles reel sur ces gens qui eux tot ou tard le feront sur vous ensuite bien evidement les chars dans la rue afin d'ecraser toute rebelion . apres cela ce pays sera un vrai paradis oups j'oubliais destitution du gouvernement au profil d'un chef militaire digne de ce nom
( c'est de l'humour mais franchement ca devient grave & je voit que
beaucoup sont inquiets) , comment va t'on attirer des investisseurs içi
c'est impossible ,par contre "on" invite tous les criminels de la terre
entiere pfffffffffffffffffff ca par contre c'est bien reel...* attaque
de commisariat je reve la . & je sens que je vais apprendre le
neerlandais afin d'habiter en flandre ! eux sont plus realiste....
Écrit par : noisette 18 Sep 2009, 08:14
Mais dans quel monde vit on ?!
Écrit par : africanlady 18 Sep 2009, 08:22
tkt
,il y a encore des endroits ou il fait bon vivre !.... va faire de la
rebellion comme ca ailleurs ,lol le soir tu sera a la morgue ,iran
chine russie etc...etc....
Écrit par : africanlady 18 Sep 2009, 08:32
des simples civils qui font la loi ! ca me tue litterralement (vu mon temperament) de feu
Écrit par : look@21 18 Sep 2009, 08:38
le bilan s'élève à présent à 9 policiers blessés cette nuit là !!!
Citation
Des
pavés ont été lancés ainsi que des bonbonnes de gaz, dont une a été
lâchée sur le dos d'un policier depuis le deuxième étage d'un immeuble.
Au total, neuf agents ont été blessés et dix véhicules de police
endommagés. Le calme est revenu vers 2 heures du matin. Cinq jeunes interpellés pour avoir lancé des projectiles ont été mis à la disposition du parquet
Écrit par : africanlady 18 Sep 2009, 09:33
@ look 21 , un coup de crosse ? t'est gentil toi .....
Écrit par : Olibis 18 Sep 2009, 10:40
Et
je trouve que ce qui est d'autant plus fou, c'est le fait qu'ils ont la
faculté de "monopoliser" autant de monde sur si peu de temps. Les collègues de Molenbeek-Saint-Jean ont bien dû se sentir bien seuls avant que les renforts arrivent.
Bon
rétablissement aux collègues et sachez si vous lisez ce forum que nous
sommes tous avec vous aussi loin de vous (malheureusement) sommes nous.
Écrit par : africanlady 18 Sep 2009, 10:49
waiiiiiiiii
& sachez que la majorité de la population est avec vous !!!!!
concernant ces emeutiers a 2 balles c'est normal ils ont a leurs
disposition moyen de communication & transport high tech !
,pfffffffff] * ma compatriote s'est "enfuie de ce quartier" tellement
c'etait grave (etangs noir)
Écrit par : africanlady 18 Sep 2009, 11:04
pendant
ce temps ! ce gouvernement d'incapable !!! envoye des troupes en
afghanistan , pays de l'est ou autres ,pire se permets la liberté de
fermer des casernes et de mettre au chomage plusieurs milliers de
soldat c'est abberant ;arggggggg (lol) *j'ai envie de creer un parti mais ca risque de mal tourner pour certain ...... soit j'vais me balader bonne aprem a tous .
Écrit par : Mike_1060 18 Sep 2009, 12:52
Je
voulais poster cet article car j'ai été témoin de ce qui s'est passé
hier soir. J'étais pas pile devant ni tout au long des échauffourées
mais j'habite tout près et c'était difficile de ne pas prêter attention
à ce qui se passait ...
Franchement pour la première fois en ce
qui concerne la situation de ce quartier (et de cette ville ?) j'ai eu
peur car cette fois-ci on avait vraiment le sentiment que ces enc*lés
arrivaient à tenir tête sérieusement à la police et avaient même la
capacité de prendre le dessus. C'est là que ça va pas et que ça devient réellement dangereux ...
Franchement je ne sais pas quels moyens on peut mettre en oeuvre pour améliorer la situation On peut pas non plus les envoyer à l'hôpital, et il faut bien trouver un moyen de les calmer efficacement ...
Un des gros problèmes est que ces gens se sentent agressés par la police de manière générale alors qu'il n'en est rien
Ils sont tous remontés contre les forces de l'ordre et plus ils sont
plus il y a des cons qui les suivent sans trop comprendre pourquoi. Et
puis il y a un esprit de corps phénoménal complètement illogique dans
ces groupes ... Y en a un qui a un problème ? Peu importe la raison,
peu importe s'il est en tort ou s'il a raison, ils viennent le soutenir
de manière ultra-violente. Je crois que ce qu'ils veulent c'est de l'action alors faut leur en donner pour les dégoutés LOL
Concernant
les mesures de prévention, même si on est d'accord que là c'est sur la
répression qu'il va falloir jouer, je le dis encore il faut un dialogue
de la part de la police ! Il y a une incompréhension totale de la
part de ces gens face à la police (mais aussi de la part de la police
envers eux), il faut que les deux se comprennent et je crois qu'il y
aura déjà beaucoup moins de fauteurs de trouble !
Après ça c'est
juste ce qu'on peut faire pour éviter ou surtout limiter des événements
de ce genre, ce qu'il faut surtout c'est trouver les moyens de
maîtriser des cas inacceptables comme celui de hier soir et leur passer
l'envie de recommencer !
Écrit par : Mike_1060 18 Sep 2009, 12:53
*
Bon rétablissement aux policiers blessés cela va de soi. Qu'ils sachent
que la population locale les soutient et soutient les forces de police
en général dans ce qui est aujourd'hui devenu une sorte de véritable
lutte.
Écrit par : Pépito 18 Sep 2009, 12:57
Citation (Mike_1060 @ 18 Sep 2009, 13:52)
Franchement je ne sais pas quels moyens on peut mettre en oeuvre pour améliorer la situation On peut pas non plus les envoyer à l'hôpital, et il faut bien trouver un moyen de les calmer efficacement ...
Flashball !
Écrit par : benoit2606 18 Sep 2009, 13:08
Tout
ira mieux quand les grand messieurs plein de frique qui dirigent ce
pays se décideront à prendre leurs responsabilités et mettre en uvre
les moyens qu'il faut.
Écrit par : Mike_1060 18 Sep 2009, 13:17
Citation (benoit2606 @ 18 Sep 2009, 14:08)
Tout
ira mieux quand les grand messieurs plein de frique qui dirigent ce
pays se décideront à prendre leurs responsabilités et mettre en uvre
les moyens qu'il faut.
Autre façon de le dire : La situation va continuer à empirer pour toujours.
Pépito : Je ne crois pas que la Police de Bruxelles dispose de flashball.
Il
faut que chaque zone dispose de suffisamment de matériel MO (tenue,
casque, bouclier, matraque) ainsi que le maximum d'équipement qui va
avec (arroseuses, grenades lacrymogènes, flashball (à investir si la
Police n'en dispose pas encore), sprays à gaz, armes non létales style
balles en caoutchouc peut-être ?, etc.).
Une plus grande
disponibilité et un meilleur appui de la Police fédérale peut-être ?
Service Cavalerie mais surtout Service Intervention Spécialisée &
C.I.K. de la Réserve Générale.
Écrit par : julien-1020 18 Sep 2009, 13:26
vous n'y êtes pas
on a payé 437 millions d' pour la nouvelle gare de liege guillemains
pour les "visiteurs du monde" (alors que liege n'est relié à rien en
fin bon je vais pas commencer le débat), et papa n'a plus de sous O_O
la police attendra
Écrit par : julien-1020 18 Sep 2009, 13:26
et
bien évidemment bon rétablissement à ceux qui ont payé de leur santé ce
que les politiques n'ont pas envie de dépenser en billets. honte à eux!
Écrit par : look@21 18 Sep 2009, 13:36
Ayant
été aujourd'hui toute la matinée dans un combi "Vega" avec les
policiers de Bruxelles-Ouest TOUT le matériel MO a été sortis et tous
les policiers sont repartis chercher leur casque et leur sac MO chez
eux,
Le problème est que cette soirée là, il n'y avait que 4-5
patrouilles pour le shift de nuit pour TOUTE la zone de BXL-Ouest c'est
ahurissant donc...
De plus, la fin de ramadan, le dispositif de MO a été largement renforcé pour le WE auquel ont s'attend a des rassemblements, Le
commissariat général rue du facteur se remet de sa nuit d'enfer qu'ils
ont eu. Les gens sont a cran, les policiers sont a cran, les habitants
sont a cran a cause des jeunes qui cassent tout.
Les armes non létales, ils les ont Pepito t'inquiète (ca fait du bien de te revoir sur le site des fois ca fait longtemps) mais le budget ...
Et a cause d'eux, tous les services de secours (Policiers, pompiers, ambu, CR,...) sont en alerte ds BXL au cas où.
Concernant
les policiers blessés, leurs collègues disent qu'ils sont tj à l'hosto
et qu'ils se remettent tout doucement de cette soirée surtout celui qui
a reçu a son dos la bouteille de gaz...
Écrit par : africanlady 18 Sep 2009, 13:47
grrrrrrr
je supporte pas ,qu'un membre des forces armée ou un membre des hommes
en tenues soit blesser donc si je vois cette xxxx de milquet tenant ses
pemanences a wsp dans une taverne (lol) vais le lui dire & ca va
peter grrrrr ,lol
Écrit par : Mike_1060 18 Sep 2009, 13:49
Personnellement je ne sais pas ce que vous pouvez faire face à eux ...
Déjà,
comment savoir à quel moment faire usage de la force proprement dit ?
Ca énerve encore plus la meute si certains d'entre eux se font frapper
dessus j'imagine.
Parfois je me dis qu'on sous-estime ces
émeutiers tant comme Olibis l'a dit ils sont capables de rassembler
autant de monde en si peu de temps. Souvenez vous à Saint-Guidon il n'y
a pas si longtemps. Si en quelques heures ils sont 100, combien seront-ils en quelques jours suite à certains affrontements ?
Faut
quand même savoir que la grande majorité de ces émeutiers sont juste
des petits cons excités par la foule et la castagne. L'idée de
révolution (sans l'a comprendre) etc. C'est pour ça que le nombre
augmente assez vite mais selon moi il faut que les gens qui causent des
problèmes de ce genre à Bruxelles retrouvent la peur de la police. Pour
ça il faut donner plus de moyens et plus de pouvoirs au forces de
l'ordre et rétablir le laxisme de la justice, ils doivent savoir qu'ils
risquent gros en faisant des conneries de ce genre. Craindre les
policiers et craindre les peines encourues.
Et en rapport avec
ça je ne peux pas être en désaccord complet lorsqu'on dit qu'il faut
donner plus de moyens aux détenus de se réinsérer dans la société à
leur sortie ainsi que les faire comprendre pourquoi ils sont là et
aussi désintoxiquer les drogués. Ce sont 3 raisons très importantes
dans le passage à la récidive. Si elles sont comblées je suis persuadé
que les actes de récidives seront énormément diminués et cela
contribuera à améliorer le problème de la surpopulation carcérale, et
donc les juges serreront moins les fesses quand il s'agira de condamner
les criminels et même les délinquants (sérieusement c'est quoi ce
bracelet de merde).
Écrit par : africanlady 18 Sep 2009, 15:38
j'aime beaucoup le debut du clips * la vilaine lady cruel ... http://www.youtube.com/watch?v=V6Gby2x1BcM
Écrit par : africanlady 18 Sep 2009, 15:53
mesdames je vous presente mes "soeurs" messieurs ne regardez pas car vous allez faire des bonds ...mdr
http://www.youtube.com/watch?v=yryV-5TfwvE
Écrit par : africanlady 18 Sep 2009, 16:02
je blaguais comme vous le comprenez mais la ca me revolte ,franchement
! imaginer une bonbonne de gaz sur la tete d'une personne ,arffff &
aucun politique pour denoncer cela c'est incroyable
mais comme dis plus haut si l'autre idiote beate tient encore sa
permanence je ne manquerais pas de le lui signaler (calmement bien sur
,oups) mode pinochio.... mon nez s'allonge ....
Écrit par : AgentZ03 18 Sep 2009, 16:05
vous savez quoi!!!!la solution existe et je l'ai....PREPARONS UN COUP D'ETAT AFIN D'INSTAURER CALME ET DISCIPLINE
attendez j'arrive on sonne......"PFIOU PFIOU"(silencieux)
non
je dec mais honnetement je commence serieusement a me poser des
questions sur la Belgique trop de choses vont mal beaucoup trop alors
que l'investisment du pays se fait la où,ma foi,on en a le moin besoin
alors que de l'autre coté c la bagaille
voici une phrase
interpelante que j'ai lu sur rtl info "le commandant des pompiers
conseille de partir plutot que d'intervenir je comprend leur désarois
mais je pense que nous devons plus opter sur une politique de "faut
montrer qui commande et comment ça marche" que eviter de surchauffer la
populass parce que pour l'instant cest ces voyoux qui nous montre qui
commande et comment ça marche!!!
nous sommes face a un probleme
dont nous sommes les seuls auteurs!!!trop de lois ont été mise en place
pour une certaine protection des civils qui defois devenu suspect ou
auteur de delit grave revendiquent des droits les mettants plus en
securité qu'un honnete citoyen!
le metier de la police n'est pas de
tout repos juste parce qu'on lui demande de réagir sans réagir!!(sans
doute pour eviter un abus de pouvoir mais en meme temps trop de pouvoir
au citoyen ont été donneé pour que eux puissent allé à l'encontre d'une
décision et d'action de la police)
je suis natif d'andalousie,en
Espagne mon cousin est de la guardiacivil(garde civil)un peu comme des
gendarmes là bas on rencontre rarement les forces de l'ordre dans les
rues,ici je dois dire on en voit pour ainsi dire a chaque coin de
rue!pourquoi?si c alors pour permettre autant d'abus vis à vis des
policier?en espagne quand sa dégénere et bien sa frappe directement pas
de demi mesure!!!
je n'apporte cet argument que d'une vue
exterieur par apport au force de police belge mais peut etre que
devrions nous etre un peu plus représsif
Écrit par : Chris1410 18 Sep 2009, 16:09
Tant
que la justice ne suit pas, autant pisser dans un violon. Ca fait des
décennies qu'on vit dans un atmosphère de laxisme généralisé. Même si on inversait la tendance (ce qui est pas du tout le cas), ca prendrait un certain temps pour revenir à la normale. Je
ne comprends pas comment les policiers peuvent accepter qu'on les
méprise eux et leur travail autant que ça. Vous me direz qu'ils ont pas
le choix!
Écrit par : AgentZ03 18 Sep 2009, 16:12
Citation (Chris1410 @ 18 Sep 2009, 17:09)
Tant
que la justice ne suit pas, autant pisser dans un violon. Ca fait des
décennies qu'on vit dans un atmosphère de laxisme généralisé. Même si on inversait la tendance (ce qui est pas du tout le cas), ca prendrait un certain temps pour revenir à la normale. Je
ne comprends pas comment les policiers peuvent accepter qu'on les
méprise eux et leur travail autant que ça. Vous me direz qu'ils ont pas
le choix!
tu en fera bientot parti et comme eux tu n'auras pas le choix lol moi
je propose plutot a tout les candidats de crée un parti politique de
sorte a changer le tout! bonne rentrée a toi et courage
Écrit par : africanlady 18 Sep 2009, 16:17
bein
oui quoi ,juste chasser ces criminels & les remplacer par des gens
"normaux" c'est a dire respectueux du pays d'accueil ,casier vierge
& patriotisme (lol) desolée si je parait demodée mais c'est comme
ca que je vois l'avenir ,car je suis honteuse quand des touristes me
demande que visiter içi j'vais quand meme pas dire molenbeek ,n'est ce
pas ...
en plus je peux vous affirmer que la police belge est appreciée dans
l'emsemble & vu de l'exterieur , donc on chasse ces "sauvages" lol
& apres ca ira . parce que sinon on court a la catastrophe * peut etre quelq'un a t'il une meilleur solution ?
Écrit par : Mike_1060 18 Sep 2009, 16:21
Ce n'est pas aussi simple que ça ...
Écrit par : africanlady 18 Sep 2009, 16:25
arfff
ces magistrats meme si je les respecte , restent dans leurs cours &
tribunaux & ne vont pas au "front" c'est les policiers qui font le
"sale taf" pavé ,bouteille de gaz , insulte , & tout & tout
donc ca me revolte egalement ..... quand aux politiques n'en parlons
meme pas car c'est encore pire ...
Écrit par : AgentZ03 18 Sep 2009, 16:27
Citation (Mike_1060 @ 18 Sep 2009, 17:21)
Ce n'est pas aussi simple que ça ...
c
vrai c beaucoup plus facile de discuter sur le net!!lol moi je di on
commence a en discuter puis a se reunir puis a agir c comme cela qu'un
pays evolue
Écrit par : look@21 18 Sep 2009, 16:33
Ce
matin en avant première les autorités nous ont annoncés par téléphone
aux services responsables secours/pompiers et polices que TOUTES les
festivités de la journée sans voitures n'auraient pas lieu à Molenbeek TOUT quartier confondu tout cela a cause de ces évènements
l'annonce publique a eu lieu la tantôt par le discours du "bourgmestre"
de Molenbeek qui se sent "impuissant" face à ces situations qui
dégénèrent dans sa commune.
Tout a été annulé par "peur" c'est
cà qui me fout en rage, a cause de certains, d'autres ne peuvent plus
festoyer dans leurs quartiers... Ce siècle vit dans la culture de la peur...
('fin ca fera un jour de congé pour moi qui était en APS/OPS à B-West normalement
) je pourrais me rendre aux festivités de Bruxelles Ville là où rien de
grave ne se passe encore pour gâcher la vie des honnêtes citoyens .
Écrit par : africanlady 18 Sep 2009, 16:38
lol ,j'veux bien sortir du net si tu veux ,mais meme une manifestation ou petition ne change rien
*voir joe, gare central ,marche blanche etc.... non non faut des
militaires pour remettre de l'ordre ,dans le genre ex vietnam ou
l'equivalent , malouines etc.... *j'ai meme lu qu'un" con" excusez cette ecart de langage se plaignait du plan vigipirate a paris
Écrit par : Alouette 18 Sep 2009, 16:38
Je trouve scandaleux ce qui se passe à Molenbeek et aussi dans d'autres communes! Mes parents ont eu un commerce (télévison barco) pendant 35 ans rue de Ribaucourt et c'était le bon temps!!! Qu'est donc devenu ce quartier qui était si joyeux avant. Messieurs les policiers (je ne suis pas plus police que ca) ne vous laissez pas faire et intervenez encore plus radicalement!
Comme
disait une internaute sur ce même fil de discussion "pendant ce temps
nous envoyons nos hommes en Afghanistan" c'est intolérable.... Mais
tant que le gouvernement ne fera rien, (et il ne fait rien) celà ne
changera pas et de toute façons celà ne changera plus ou alors celà
tournera un jour en catastrophe...
Bons rétablissements aux policiers blessés
Écrit par : africanlady 18 Sep 2009, 17:04
bein oui je ne vois pas ce que "nos "chers soldats doivent aller
proteger un aeroport que perso j'en ai rien a faire ,lol au risque de
se faire tuer pour rien en fait ils sont la dans le cadre d'une mission
otan
c'est ca le probleme ! j'aborde un instant la mort des casques bleu au
rwanda ou la j'etait tres fachée ,me suis meme disputée avec des
copines qui n'en pouvait rien ,
par contre le gouvernement a de nouveau comme d'hab. laisser tomber ses
hommes pour moi ;armée = guerrier & non association humanitaire ou
brocante a ciel ouvert ..... ce gros imbecile de flahaut ,lol a vendu
les trois quart du materiel de l'armée belge ,pfffff helico ,vehicule
,ustensile , caserne etc & sa continue ....
Écrit par : Tulipazzurra 18 Sep 2009, 17:28
Citation (Mike_1060 @ 18 Sep 2009, 13:52)
Je
voulais poster cet article car j'ai été témoin de ce qui s'est passé
hier soir. J'étais pas pile devant ni tout au long des échauffourées
mais j'habite tout près et c'était difficile de ne pas prêter attention
à ce qui se passait ...
Franchement pour la première fois en ce
qui concerne la situation de ce quartier (et de cette ville ?) j'ai eu
peur car cette fois-ci on avait vraiment le sentiment que ces enc*lés
arrivaient à tenir tête sérieusement à la police et avaient même la
capacité de prendre le dessus. C'est là que ça va pas et que ça devient réellement dangereux ...
Franchement je ne sais pas quels moyens on peut mettre en oeuvre pour améliorer la situation On peut pas non plus les envoyer à l'hôpital, et il faut bien trouver un moyen de les calmer efficacement ...
Un des gros problèmes est que ces gens se sentent agressés par la police de manière générale alors qu'il n'en est rien
Ils sont tous remontés contre les forces de l'ordre et plus ils sont
plus il y a des cons qui les suivent sans trop comprendre pourquoi. Et
puis il y a un esprit de corps phénoménal complètement illogique dans
ces groupes ... Y en a un qui a un problème ? Peu importe la raison,
peu importe s'il est en tort ou s'il a raison, ils viennent le soutenir
de manière ultra-violente. Je crois que ce qu'ils veulent c'est de l'action alors faut leur en donner pour les dégoutés LOL
Concernant
les mesures de prévention, même si on est d'accord que là c'est sur la
répression qu'il va falloir jouer, je le dis encore il faut un dialogue
de la part de la police ! Il y a une incompréhension totale de la
part de ces gens face à la police (mais aussi de la part de la police
envers eux), il faut que les deux se comprennent et je crois qu'il y
aura déjà beaucoup moins de fauteurs de trouble !
Après ça c'est
juste ce qu'on peut faire pour éviter ou surtout limiter des événements
de ce genre, ce qu'il faut surtout c'est trouver les moyens de
maîtriser des cas inacceptables comme celui de hier soir et leur passer
l'envie de recommencer !
Comprendre dans les deux sens?
Alors,
si j'ai bien lu, ces personnes n'ayant pas accepté l'interpellation du
jeune gars, elles sont arrivées en émeute, dans un un seul et unique
but de ne pas vouloir régler le problème, alors explique-moi comment,
les policiers doivent être plus compréhensifs et indulgents qu'ils ne
le sont, alors que même, ils se font tirer des pierres dessus, qui doit
en ce sens y mettre du sien? La faute à l'éducation, plus ils sont
en tort, plus ils prétendent raison, et ces fichus articles de loi
sortis pour la soi-dite protection du citoyen tant bien étranger que
belge, met en difficulté les moyens d'agir des policiers, même un
simple bonjour avec un sourire, finit par devenir une agression, c'est
presque reprocher de se moquer de la personne qui le reçoit, faut pas
charrier non plus, il faut chercher beaucoup plus loin.
Écrit par : Mike_1060 18 Sep 2009, 18:09
Citation (Tulipazzurra @ 18 Sep 2009, 18:28)
Comprendre dans les deux sens?
Alors,
si j'ai bien lu, ces personnes n'ayant pas accepté l'interpellation du
jeune gars, elles sont arrivées en émeute, dans un un seul et unique
but de ne pas vouloir régler le problème, alors explique-moi comment,
les policiers doivent être plus compréhensifs et indulgents qu'ils ne
le sont, alors que même, ils se font tirer des pierres dessus, qui doit
en ce sens y mettre du sien? La faute à l'éducation, plus ils sont
en tort, plus ils prétendent raison, et ces fichus articles de loi
sortis pour la soi-dite protection du citoyen tant bien étranger que
belge, met en difficulté les moyens d'agir des policiers, même un
simple bonjour avec un sourire, finit par devenir une agression, c'est
presque reprocher de se moquer de la personne qui le reçoit, faut pas
charrier non plus, il faut chercher beaucoup plus loin.
Je
voulais dire que les policiers doivent comprendre la manière dont les
jeunes - qui ne sont pas encore intégrés dans ces bandes de sauvages -
comprennent les policiers (de travers), et dialoguer non seulement avec
la population mais surtout avec cette tranche d'individus qui
rejoignent très facilement les rangs des fauteurs de troubles &
autres délinquants comme dans l'article sur simple idée de révolte,
"nik la police", etc. alors qu'ils ont du mal à comprendre pourquoi et
surtout que les raisons qui fondent ces idées sont faussées. Attention cependant à ne pas tomber dans la haine et à fortiori en ce qui concerne Molenbeek le racisme.
@AgentZ03
: Excuse moi mais aux dernières nouvelles, aucun de nous sur le forum
n'est ministre, député, bourgemestre ou que sais-je, peux-tu me dire ce
qu'on est censé faire ? J'en discute sur le net et quoi ? Je ne peux
rien faire d'autre et ce n'est pas à moi ni à un autre citoyen de
prendre les mesures pour rétablir l'ordre. Maintenant si tu as des
idées pour faire bouger les politiques (mis à part une guerre civile
LOL), ne te prive pas. Se réunir, discuter, agir, c'est vague. De toute façon je vois mal comment tu veux réunir tout Bruxelles (ou toute la Belgique) pour aller secouer les politiques. La dictature c'est ferme ta gueule et la démocratie c'est cause toujours, inutile de le rappeler.
Concernant
l'armée, les militaires sont des "guerriers" d'accord mais on va pas
créer des guerres s'il n'y en a pas pour les occuper ... Aujourd'hui
les missions de l'armée sont également des missions de paix, à savoir
e.a. humanitaires. Et la Défense a toujours eu le rôle de défendre son
pays de l'extérieur plus que de l'intérieur, en temps de paix du moins.
Je
ne trouve pas ça anormal d'envoyer nos troupes à l'étranger lorsqu'il
n'y a pas lieu de les faire servir chez nous. Au passage je vous
signale qu'on en a des militaires en Belgique, on ne les voit juste pas
aux infos etc. mais on en a et sûrement suffisamment pour ne pas avoir
à ramener ceux qui sont à l'étranger pour faire ce que certains
souhaitent. Donc pas forcément besoin de réclamer de ramener ceux
d'Afghanistan, du Liban, etc. ici au lieu de ceux qu'on a déjà.
Maintenant,
je ne dis pas que la mise en place de l'armée est une mauvaise idée.
Encore que faut voir comment ! Les idées de lois martiales, dictatures
militaires et autres mesures de ce genre je trouve ça extrémiste et
pardonnez moi pas du tout réfléchi.
Mais attendez avant de
critiquer le fait qu'on envoie nos militaires en mission à l'étranger,
ça ne pète pas + que d'habitude depuis très longtemps à Bruxelles. La
situation est grave certes, mais pas encore critique. Il faudra
attendre que ça dégénère vraiment avant que le gouvernement ne se
décide à mettre en place des mesures + militaires.
Evidemment
j'ose espérer qu'on n'en arrivera pas là pour prendre des mesures mais
ce n'est pas illogique. Normalement, en l'état actuel des choses, la
police est capable de gérer et maîtriser la situation mais le problème
c'est qu'on ne leur en donne pas les moyens. Faut pas chercher plus loin !
Écrit par : africanlady 18 Sep 2009, 18:25
on
est en democratie (lol) donc je respecte l'opinion de chacun ,ce qui va
de soi ! n'empeche que je persiste & signe l'armée belge doit etre
respectée, assisté les policiers & enfin faire valoir ses droits
!!!!!! hors de question de jouer aux meres teresa ..... si vous passez
outre ce modeste conseil, d'une fille de militaire ,vous allez vous
faire "bouffer" tout cru..... le pire c'est que vous le savez !!!!!
Écrit par : Mike_1060 18 Sep 2009, 18:37
Citation (africanlady @ 18 Sep 2009, 19:25)
on
est en democratie (lol) donc je respecte l'opinion de chacun ,ce qui va
de soi ! n'empeche que je persiste & signe l'armée belge doit etre
respectée, assisté les policiers & enfin faire valoir ses droits
!!!!!! hors de question de jouer aux meres teresa ..... si vous passez
outre ce modeste conseil, d'une fille de militaire ,vous allez vous
faire "bouffer" tout cru..... le pire c'est que vous le savez !!!!!
Pas la peine d'écrire en rouge pour se faire lire.
Je
ne vois pas en quoi qui que ce soit a manqué de respect à l'armée
belge. D'ailleurs je ne vois pas le rapport avec les émeutiers et les
délinquants. Ils ne respectent pas grand chose mais je ne pense pas
qu'ils ne respectent pas l'armée en particulier
Assister
les policiers c'est une bonne idée mais encore une fois il faut voir
comment. Les dictatures militaires, les lois martiales et les mesures
qui privent les citoyens de leur liberté ou qui violent leurs droits
constitutionnels n'ont pas lieu d'être en Belgique. En plus tu
sembles adorer l'armée et les militaires mais honnêtement quand je vois
certains militaires (officiers notamment) je me dis qu'il n'y a pas
souvent de quoi être fier en Belgique. Comparé en France ou au
Royaume-Uni ...
Et pourquoi hors de question de jouer les mères
Théresa ? Si la Défense n'a pas besoin de mener une guerre ou de
défendre son pays alors pourquoi ne pas aider les autres tant que cela
ne l'empêche pas de mener à bien ses tâches quotidiennes
(administration, etc.) ?
Ou bien tu parles de "nous" mais dans
ce cas je ne comprends pas trop ton conseil. Je ne vois pas ce qu'il
concerne, personne n'a dit qu'il fallait chouchouter les délinquants au
contraire
Écrit par : Mike_1060 18 Sep 2009, 18:38
Par
ailleurs je rappelle que l'armée dépend du ministère de la défense, ce
n'est pas une entité autoritaire à elle toute seule. Elle ne pourrait
pas prendre le pouvoir comme ça, du moins pas légalement.
Écrit par : benoit2606 18 Sep 2009, 18:44
L'armée n a pas à intervenir.... ca changera quoi? Les politiques ont la même vision que ce soit pour l'armée ou la politique. Ils vont pas donner plus de pouvoir à la Défense. Si
ils changent de vision et qu'ils donnent les moyens nécessaire à nos
policiers, et que là tout continue à dégénérer, ils devront penser à
demander l'aider des forces armée.
Comme tu te l'a dit Mike, il reste assez de militaire en Belgique pour intervenir le jour où l'on en aura VRAIMENT besoin
Écrit par : africanlady 18 Sep 2009, 18:54
pas
tout a fait tort ,ce charmant petit pays est perdu !une solution
"delocalisation" .......on en reparlera....... puis parler dans le vide
ca use les touche de mon portable donc perso je vous laisse administrer
votre pays . sachez cependant ce qui vous attend n'est guere
attrayant.... dommage pour tout les gens adorable que j'ai rencontrer
en europe...
Écrit par : Mike_1060 18 Sep 2009, 19:21
Citation (africanlady @ 18 Sep 2009, 19:54)
pas tout a fait tort ,ce charmant petit pays est perdu !une solution "delocalisation" .......on en reparlera....... puis parler dans le vide ca use les touche de mon portable donc perso je vous laisse administrer votre pays . sachez cependant ce qui vous attend n'est guere attrayant.... dommage pour tout les gens adorable que j'ai rencontrer en europe...
Ah bon parce que c'est nous qui administrons notre pays ? Là c'est fort ...
Et
quoi tu parles dans le vide simplement parce que tout le monde ne va
pas dans ton sens ? On te lis et on te répond, ça suffit. Tu l'as dit
toi même on est dans une démocratie alors chacun son avis, si tu
estimes que tout le monde est obligé de penser comme toi bonne chance
Je serais curieux que tu nous prédises ce qui nous attend.
Franchement
je veux bien respecter l'avis des autres mais lire autant d'âneries en
un seul post c'est trop ... Désolé si je te vexe mais réfléchis à ce
que tu dis tu parles de délocalisation, ensuite tu nous reproches ce
qui te déçois en Belgique et soi-disant tu nous laisse administrer
notre pays comme si on était le premier ministre (qu'est-ce qu'on va
faire sans toi) et tu nous préviens de je ne sais quoi ! Et pour finir
tu nous parles de ta vie perso qui n'a aucun rapport.
Faudrait penser à s'exprimer correctement et sur le sujet concerné.
Écrit par : africanlady 18 Sep 2009, 19:59
dans
quelle langue il faut vous le dire ? je ne souhaite pas dialoguer avec
vous ! & ce definititivement ,pour moi vous n'etes qu'un abruti
sans humour qui est juste bon a etre n'importe ou? j'ignore mais
certainement pas dans la police car trop con ,arfffffffffffff
Écrit par : blackpanther 18 Sep 2009, 20:02
Citation
pour une inter dans ces coins, il faudrait maintenant l'appui des différentes BAA ou pire du CGSU
N'importe
quoi !!! Crois moi que le Personnel qui se trouve dans ce quartier est
tout à fait apte à faire le ménage mais à les Poings plus que liés ...
BAISSEZ VOTRE FROC , SERREZ LES DENTS ET DITES MERCI QUAND ILS ONT FINIS ...
C'est ce que la Plupart des Agents des Zones de Police avec quartiers sensibles entendent ces derniers temps ...
Début de soirée hier, un peloton Polbru arrive en renfort suite aux 1ers problèmes dans le Commissariat à Molenbeek. 1er
Mot d'ordre, pas se faire voir pour ne pas provoquer. Puis un chef (
quelle bonne idée ) envoie juste UN véhicule pour voir comment ça se
passe Rue Ribaucourt . Bien sur à peine dans la rue , le véhicule se
fait Assaillir par un cinquantaine d'"ANIMAUX" ( Qu'on s'ententent
bien, aucun racisme n'est à montrer par ce terme, c'est juste la suite
de leur comportement qui me les fait traiter d'animaux ) qui leur
jètent des Pavés . 2 ème ordre : quitter les lieux et à nouveau éviter
le quartier. Résulat : 4 collègues bléssés ... C'est à ce moment qu'il fallait intervenir en masse et pas se cacher comme à chaque fois ...
De
nombreux collègues n'attendaient qu'une chose, c'est d'intervenir ...
mais come à chaque fois, il fallait faire profil bas ...
Écrit par : Mike_1060 18 Sep 2009, 20:05
Heureusement pour moi seulement pour vous (ou presque ).
Arrêtez
de dire des conneries alors, ou de poster. Comme je ne souhaites pas
aller trop loin je cesse moi aussi de vous répondre et je m'excuse
auprès des autres utilisateurs du forum pour le désagrément déjà causé.
Écrit par : Mike_1060 18 Sep 2009, 20:14
Citation (blackpanther @ 18 Sep 2009, 21:02)
N'importe
quoi !!! Crois moi que le Personnel qui se trouve dans ce quartier est
tout à fait apte à faire le ménage mais à les Poings plus que liés ...
BAISSEZ VOTRE FROC , SERREZ LES DENTS ET DITES MERCI QUAND ILS ONT FINIS ...
C'est ce que la Plupart des Agents des Zones de Police avec quartiers sensibles entendent ces derniers temps ...
Début de soirée hier, un peloton Polbru arrive en renfort suite aux 1ers problèmes dans le Commissariat à Molenbeek. 1er
Mot d'ordre, pas se faire voir pour ne pas provoquer. Puis un chef (
quelle bonne idée ) envoie juste UN véhicule pour voir comment ça se
passe Rue Ribaucourt . Bien sur à peine dans la rue , le véhicule se
fait Assaillir par un cinquantaine d'"ANIMAUX" ( Qu'on s'ententent
bien, aucun racisme n'est à montrer par ce terme, c'est juste la suite
de leur comportement qui me les fait traiter d'animaux ) qui leur
jètent des Pavés . 2 ème ordre : quitter les lieux et à nouveau éviter
le quartier. Résulat : 4 collègues bléssés ... C'est à ce moment qu'il fallait intervenir en masse et pas se cacher comme à chaque fois ...
De
nombreux collègues n'attendaient qu'une chose, c'est d'intervenir ...
mais come à chaque fois, il fallait faire profil bas ...
Donc
ce qu'il faudrait selon toi c'est un autre personnel non pas en ce qui
concerne les flics en général mais pour les chefs de sections, d'unité
ou même de corps ?
Si ça se trouve ils suivent les ordres des
politique (voir notre bourgmestre). Ca me fait penser à ces habitants
qui disaient au JT (LaUne) que leurs raisons c'était que les policiers
fermaient leur café et qu'ensuite ils ne voulaient pas les voir dehors,
y compris les enfants et ils trouvaient injuste le fait que les avocats
sniffent de la coke à Bruxelles 1000 impunément et qu'ici on venait
faire chier pour 2 bouts de shit Je paraphrase je précise
Écrit par : blackpanther 18 Sep 2009, 20:30
Citation
Si ça se trouve ils suivent les ordres des politique (voir notre bourgmestre).
T'as tout juste car les chefs veulent aussi intervenir ( pour un grosse partie en tout cas ;-)
et
pour la suite je ne te suis pas trop, je ne dois pas avoir vu ce
Journal là ... mais bon même style que la Soeur qui trouve normal de se
jeter avec toute sa famille sur les Policiers qui tentent de Maitriser
son Frère qui BIEN SUR ne se débat PAS et se laisse Faire lors de son
arrestation ... ou encore le tenancier de café qui dit que toute sa
terrasse a été retournée et une partie de son café ... ce qu'il oublie
de dire c'est qu'une partie des Emeutiers se trouvaient sur sa terrasse
et cachés dans le café tout en jetant des projectiles vers les Arros et
les forces à pieds ...
D'après mes infos, c'est repartit pour un tour, la tention monte ...
Écrit par : Ranx 18 Sep 2009, 20:43
Citation (africanlady @ 18 Sep 2009, 19:54)
pas
tout a fait tort ,ce charmant petit pays est perdu !une solution
"delocalisation" .......on en reparlera....... puis parler dans le vide
ca use les touche de mon portable donc perso je vous laisse administrer
votre pays . sachez cependant ce qui vous attend n'est guere
attrayant.... dommage pour tout les gens adorable que j'ai rencontrer
en europe...
On frôle le grand n'importe quoi là....
Écrit par : Mike_1060 18 Sep 2009, 20:44
Citation (blackpanther @ 18 Sep 2009, 21:30)
T'as tout juste car les chefs veulent aussi intervenir ( pour un grosse partie en tout cas ;-)
et
pour la suite je ne te suis pas trop, je ne dois pas avoir vu ce
Journal là ... mais bon même style que la Soeur qui trouve normal de se
jeter avec toute sa famille sur les Policiers qui tentent de Maitriser
son Frère qui BIEN SUR ne se débat PAS et se laisse Faire lors de son
arrestation ... ou encore le tenancier de café qui dit que toute sa
terrasse a été retournée et une partie de son café ... ce qu'il oublie
de dire c'est qu'une partie des Emeutiers se trouvaient sur sa terrasse
et cachés dans le café tout en jetant des projectiles vers les Arros et
les forces à pieds ...
D'après mes infos, c'est repartit pour un tour, la tention monte ...
Ouais c'est bien ce que je pensais
Pfff je vois pas comment fixer cette situation J'ai moi aussi cru comprendre que les échauffourées d'hier n'ont pas suffit ...
Écrit par : benoit2606 18 Sep 2009, 20:51
Quand
Monsieur Philippe M, bourgmestre de Molenbeek Saint-Jean, arrêtera de
mettre des batons dans les roues de sa police, les choses s'arrangeront
peut-être.
Écrit par : blackpanther 18 Sep 2009, 20:55
Citation
Quand
Monsieur Philippe M, bourgmestre de Molenbeek Saint-Jean, arrêtera de
mettre des batons dans les roues de sa police, les choses s'arrangeront
peut-être.
+1
Écrit par : Mike_1060 18 Sep 2009, 20:58
Citation (benoit2606 @ 18 Sep 2009, 21:51)
Quand
Monsieur Philippe M, bourgmestre de Molenbeek Saint-Jean, arrêtera de
mettre des batons dans les roues de sa police, les choses s'arrangeront
peut-être.
J'avoue que pour
gérer Molenbeek il a pas trop la carrure ce type. Un adepte de
l'assistanat et du social extrême (laxisme total)
Écrit par : Mike_1060 18 Sep 2009, 21:04
Si
j'ai bien compris le chef de corps d'une ZP est soumis à l'autorité du
(enfin des) bourgmestres, et le bourgmestre il est soumis à qui alors ?
Je
suppose qu'il vaut mieux que chaque chef de corps soi soumis à une
hiérarchie mais que ce soit les bourgmestres je trouve vraiment ça
mauvais pour le fonctionnement de la ZP ... C'est incompatible, les
intérêts et les rôles sont différents. Mais alors sous quelle autorité placer les chefs de corps ?
Écrit par : africanlady 18 Sep 2009, 21:29
LACHE
MOI ESPECE DE GROS CON ?MEME SI JE SUIS BANNIE CELA MAIS EGAL ?
ARFFFFFFFFF PAS BESOIN d 'UN GARDE CHIOURNE A MES FESSES ?MESSAGE POUR
CETTE IMBECILE DE MIKE 1060
Écrit par : africanlady 18 Sep 2009, 21:35
pour qu'i lce prend cette idiot argggg il ne connait rien de ce qui se passe ici et n'arrette pas de me faire la moral grrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr
Écrit par : Mike_1060 18 Sep 2009, 21:46
Tu
peux rester un minimum correcte, tu as été claire dans ton dernier
message (pour une fois) et j'espérais l'avoir été aussi, maintenant
STOP. Merci.
Écrit par : africanlady 18 Sep 2009, 21:56
c'est
tres clair ne repond plus a mes interventions ,j' en ferait autant !moi
tu ne m'interresse pas du tout & c'est reciproçque grrrrr ,lol
Écrit par : Matth 18 Sep 2009, 22:17
Ca devient pénible...
Écrit par : africanlady 18 Sep 2009, 22:31
cé toi qui est penible djo , ecoute moi ca ...... http://www.youtube.com/watch?v=DHhKnESVMNU pépé kallé a kinshasa rale pas & eclate toi plutot
Écrit par : Matth 18 Sep 2009, 22:37
Citation (africanlady @ 18 Sep 2009, 23:31)
cé toi qui est penible djo , ecoute moi ca ...... http://www.youtube.com/watch?v=DHhKnESVMNU pépé kallé a kinshasa rale pas & eclate toi plutot
Vous oubliez juste très souvent où vous êtes.
D'autant
qu'ici en particulier, vous tournez à la dérision, de par vos
interventions illogiques et irréfléchies, un sujet grave qui nous
concerne, nous policiers, et qui nous affecte..
Bref, je n'interviendrai plus sur ce forum tant que celui-ci prendra la tournure qu'il prend actuellement.
Ce n'est plus la peine de réagir avec aussi peu de respect, vous vous décrédibilisez à tour de mots.
Écrit par : africanlady 18 Sep 2009, 22:39
puree
un co, equipier pareil qui rale chaque jour moi jr le fout au dehors de
la voiture direct tsé pas etre cool des fois non ?????? j'espere que tu
taf pas a woluwé heinnnnnnn
Écrit par : africanlady 18 Sep 2009, 22:41
allez
dormir monsieur car la vous m'enervez & je vous vois bien a la
circulation , aucun humour & aucun charme desolée je plaint votre
cherie arffffff
Écrit par : africanlady 18 Sep 2009, 22:58
rhooolala je deprime , il n'intervient plus sur ce forum , vraiment ca
c'est grave la terre va s'arretter de tourner ,pfffffffffffffffffffff
aprend d'abord a etre galand on en reparlera apres okayyyyyyyy tu me
fait meme devenir vulgaire, arfff (on te dit que" tout est au2 ou 3
ieme degres içi) si tu capte pas je n'y puis rien en attendant comme tu
m'a fait fachée je meurs d'envie d'avoir l'arrosseuse blanche &
t"envoyer 10oooo litres d'eau glacé a la figurre.... c'est pour rire hein bon tien un chti kiss
Het zit er weer bovenarms op in sommige Brusselse wijken. vreselijke
beelden op TV, cameraploegen die aangevallen worden, verschrikkelijke
commentaren en het Vlaams belang dat zelfs een "buitenlandse missie"
voor het leger voorstelt.
Rellen in Molenbeek: dringend nood aan harde aanpak inzet leger als tijdelijke maatregel overwegen
18.09.2009 16.11u - Gisterenavond was Brussel andermaal het toneel van
zware rellen met allochtonen. Na de arrestatie van een jonge Marokkaan
ging een zestigtal herrieschoppers - nota bene nadat ze van een
verzoeningsvergadering i.v.m. de vorige rellen kwamen - de agenten te
lijf.
Het is duidelijk dat het ook in de Brusselse gemeenten vijf voor twaalf
is. De hoofdstad lijkt steeds meer op een Far West, waarbij jonge
allochtonen zich doelbewust tegen de ordediensten keren en systematisch
de openbare orde ondermijnen. Dat politie, brandweer en zelfs
ambulances daarbij zelf het doelwit van gewelddaden zijn geworden, is
ronduit onaanvaardbaar.
Het Vlaams Belang eist dat de politiek nu eindelijk haar
verantwoordelijkheid neemt en komaf maakt met het lakse beleid van
politici à la Moureaux. Een harde aanpak van de criminelen dient nu de
eerste prioriteit te zijn. Daartoe zijn een consequent beleid van
nultolerantie, een sterk verhoogde politieaanwezigheid en meer middelen
voor de ordediensten absoluut noodzakelijk. Indien niet onmiddellijk
meer mensen en middelen voor de veiligheidsdiensten kunnen worden
vrijgemaakt, moet de overheid desnoods de inzet van het leger als
tijdelijke maatregel overwegen. Naast een visie op lange termijn, is er
vandaag immers ook hoge nood aan concrete maatregelen en een écht
lik-op-stukbeleid.
Onze partij kiest resoluut de kant van de man in de straat en de
ordediensten. De beleidspartijen moeten al het mogelijke doen opdat de
angst in onze steden van kamp zou veranderen.
Bruno Valkeniers
Voorzitter Vlaams Belang
Niek Lootens Brussels parlementslid
Wij kiezen voor een sfeerbeeld op de verschillende
Bruuselse blogs waar de jongeren zelf discussiëren onder mekaar.
Misschien dat sommigen hierdoor beter zullen inzien waarover het gaat
en dat sommige argumenten die jongeren tegen elkaar gebruiken niet zo
dwaas zijn als bepaalde standpunten of commentaren op de "beschaafde
media". De voertaal van de jongeren is een schabouwelijk
straatfrans-arabisch maar de argumenten en de ondertoon zijn heel
herkenbaar en begrijpbaar...en misschien dat de vlaamse
Gemeenschapscommissie niet meteen de positieve invloed van haar in
Brussel geïnvesteerde budgetten zal herkennen. Dat lijkt ons logisch
want het geld komt zeker niet terecht daar waar er iets positiefs mee
kan worden gedaan....Dit is een kleine hint... en je kan het allemaal integraal en zonder censuur vinden op http://www.bladi.net/forum/203639-emeutes-molenbeek-jeunes-jettent-pierres-pompiers/index3.html
Let
eveneens op de titel en wanneer je de site bezoekt zal je merken dat
omwille van de intelligente software op zulke sites reclames terug te
vinden zijn als :
In onze lijst grote madammen eindelijk Caroline Gennez!
Eindelijk weer eens positief nieuws over onze Vlaamse sossen. Neen, we hebben het niet over het contract tot aan zijn pensioen voor de bietekwiet-specialist verkeersveiligheid. Daar moeten ze elders niet over mekkeren want elke partij heeft wel zo een paar exemplaren rondlopen. Daar gaat het dus niet over maar we hebben het wel over de kersverse uitspraak van Caroline, we vinden ze plots veel leuker in haar rooie kleedje al krijgt ze zulke triestige hondenblik, over de toekomst van de Sp-a... op bloggen snelnieuws en in De Morgen: http://www.demorgen.be/dm/nl/5036/Wetstraat/article/detail/998531/2009/09/19/Gennez-vindt-dat-sp-a-meer-smoel-moet-krijgen.dhtml
za 19/09/2009 - 11:43SP.A-voorzitter
Caroline Gennez wil dat haar partij duidelijker stelling neemt in
controversiële thema's. Dat zegt ze in een interview met De Morgen. Zo
spreekt ze zich uit tegen een algemeen hoofddoekenverbod.
"Ik
vind dat de SP.A meer een smoel moet hebben. Wij moeten duidelijk maken
wie we zijn", zegt Gennez in De Morgen. "Om dat duidelijk te maken
moeten we niet bang zijn voor thema's waar we in het verleden met een
bocht omheen zijn gelopen."
Ze
zegt bijvoorbeeld tegen een algemeen hoofddoekenverbod te zijn. "Dat
betekent niet dat je niets meer mag verbieden. Maar volgens het
beproefde principe: jouw vrijheid stopt waar de mijne aangetast wordt",
aldus Gennez.
"Dat betekent dat meisjes die geen hoofddoek willen, daartoe ook niet
verplicht kunnen worden. Dat zou een zinvolle tussenkomst van
schooldirecties kunnen zijn. In zulke specifieke gevallen kan een
verbod ook op zijn plaats zijn. En dan nog alleen als het breed
gedragen is en tot stand gekomen in een sfeer van overleg. Maar wat het
gemeenschapsonderwijs nu gedaan heeft, keur ik niet goed".
Kritiek op Kind & Gezin en de N-VA
Ze
vindt ook dat Kind & Gezin "in paniek of uit overcompensatie" de
vrouw van Nordine Taouil een beroepsverbod heeft opgelegd (de
vrouw verloor haar vergunning als onthaalmoeder nadat de
Staatsveiligheid Taouil als een moslimextremist had bestempeld, red.).
"Ik vind het erg dat zelfs de instellingen van de Vlaamse overheid in
zo'n hysterische atmosfeer terechtgekomen zijn", luidt het. Gennez wil
dat aankaarten in het Vlaams Parlement, maar dan wel in een breder
debat over Kind & Gezin.
Wat de Oosterweelverbinding betreft, vindt de SP.A-voorzitter dat de
N-VA "weinig recht van spreken heeft over de "bocht van Janssens" in
het dossier. "Wie heeft in het Vlaams Parlement de BAM vier jaar lang
bevochten en aangevallen? Dat was toch N-VA'er Jan Peumans? Die kwekte
over niets anders", stelt Gennez.
Ze zegt ook dat CD&V en de N-VA al lang niet meer om de toekomst
van de Antwerpenaar gaat. "Ik begrijp dat wel: samen zijn zij in
Antwerpen amper 10 procent waard, natuurlijk spelen ze de kaart van de
omliggende landelijke gemeenten, willen ze alle overlast zo dicht als
kan naar Antwerpen-Stad duwen. Daar zitten hun kiezers niet".
EINDELIJK kom hier Caroline, je krijgt een knuffel van de hangmatsossen en we beloven 2 weken lang niks kwaad meer te zeggen over de SP-a, maak het ons dus niet te moeilijk! En doe iets aan die triestige blik meiske. Het is niet omdat je ruzie hebt met een aantal dino's en strebertjes dat je plots Brigitte Bardot op haar retour moet imiteren. Fier in de lens kiijken, rechte rug en spuw het uit: hier staat een rooie sos en wij hebben een eigen mening over vele zaken en die wijkt soms wel eens af van wat er aan den toog van brasserie huperlepup en café onder den toren wordt verteld...Het zal niet makkelijk worden maar respect moet je verdienen. Kritiek heb je sowieso! Allez hop, het is een begin!
lâhomme qui portait le soleil dans sa poche et en donnait un morceau à chacun
De crisis, de budgettaire krapte en het begrotingsdeficit hebben ook
hun eigenaardige kantjes die sommigen goed lijken uit te komen. We hebben het over het onderzoek naar de moord op «lhomme qui portait le soleil dans sa poche et en donnait
un morceau à chacun» anders bekend onder zijn eigen naam Julien Lahaut.
Nooit werden de daders van deze moord officieel gevonden tot een aantal
geleden men er zelfs een paar te veel had...
effe het geheugen
opfrissen van de jongere generaties lezertjes en een verslag van de
Kamer van volksvertegenwoordigers leest niet altijd zoals een roman van
Simenon. Dit verslag echter wel en het leek ons dan ook mooi meegenomen
om onze lezertjes af en toe wat ontspannende lectuur te brengen tijdens
hun weekends:
0063/001 0063/001 CHAMBRE DES REPRÉSENTANTS DE BELGIQUE BELGISCHE KAMER VAN VOLKSVERTEGENWOORDIGERS DOC 52 DOC 52 K
A M E R 1 e Z I T T I N G V A N D E 5 2 e Z I T T I N G S P E R I O D E
2007 C H A M B R E 1 e S E S S I O N D E L A 5 2 e L É G I S L A T U R E VOORSTEL PROPOSITION tot oprichting van een parlementaire onderzoekscommissie die ermee belast is de verantwoordelijkheden vast te stellen en duidelijkheid te scheppen omtrent de moord op volksvertegenwoordiger en voorzitter van de Kommunistische Partij van België Julien Lahaut, door onbekenden gepleegd op 18 augustus 1950 te Seraing (ingediend door mevrouw Muriel Gerkens c.s.)
DOC 52 0063/001 3 K
A M E R 1 e Z I T T I N G V A N D E 5 2 e Z I T T I N G S P E R I O D E
2007 C H A M B R E 1 e S E S S I O N D E L A 5 2 e L É G I S L A T U R E
Volksvertegenwoordiger Julien Lahaut werd op 18 augustus 1950 voor zijn woning neergeschoten. Die sinds lang verjaarde politieke misdaad zorgt vandaag nog altijd voor verwarring en roept nog steeds vragen op. Dat blijkt uit een petitie die in het zuiden van het land heeft gecirculeerd en waarvan de ondertekenaars, in het licht van de ervaring die werd opgedaan in het kader van de parlementaire onderzoekscommissie belast met het vaststellen van de precieze omstandigheden waarin Patrice Lumumba werd vermoord en van de eventuele betrokkenheid daarbij van Belgische politici, menen dat het mogelijk is om die politieke moord aan de vergetelheid te onttrekken. De indienster streeft er met haar voorstel dan ook naar op de wens van de ondertekenaars van die petitie in te gaan. SAMENVATTING RÉSUMÉ 4 DOC 52 0063/001 K
A M E R 1 e Z I T T I N G V A N D E 5 2 e Z I T T I N G S P E R I O D E
2007 C H A M B R E 1 e S E S S I O N D E L A 5 2 e L É G I S L A T U R E TOELICHTING DAMES EN HEREN, Dit voorstel neemt de tekst over van voorstel DOC 51 2104/001. Om even over negen die zomeravond van 18 augustus 1950 liep mevrouw O. rustig op huis aan langs de Rue de la Vecquée, een doorgaans zeer vredige straat in een arbeiderswijk van Seraing. In een Frans met een tongval die niet van de streek was, vroeg een man haar naar de woning van Lahaut. Diezelfde avond was Julien Lahaut laat uit Brussel teruggekeerd. Hij had pas gegeten en toefde nog wat aan tafel toen er werd aangebeld. Zijn vrouw Géraldine ging, zoals ze dat bijna altijd deed, openmaken. Twee mannen, een grote en een kleine, bleven buiten staan en vroegen kameraad Lahaut te spreken. «Met wie heb ik de eer?», vroeg Géraldine. «Met Hendrickx», antwoordde de grote. Julien Lahaut stond op en liep naar de voordeur. Nog vóór hij die had bereikt, richtte waarschijnlijk de grootste van het tweetal een zwaar Amerikaans legerwapen, een colt .45, op hem en vuurde van dichtbij. Eerst werd Lahaut tot tweemaal toe aan het rechteroor geraakt, het derde schot in de onderbuik was echter fataal. Terwijl Lahaut ineenzakte, ging het vierde schot af. Daarop haastten de moordenaars zich terug naar hun auto en vuurden nog een vijfde keer. Vervolgens stoof de auto in volle vaart weg in de richting van Plainevaux. Rond 21.30 uur lag Julien Lahaut vóór zijn deur. Het onoverkomelijke was gebeurd: de schoten waren fataal geweest. Daags na de moord stond eerste minister Joseph Pholien de pers te woord. In een regeringsmededeling verklaarde hij het volgende: «Mijnheer Julien Lahaut verdedigde met energie en veel moed een ideologie die de meerderheid van de Belgen afkeurt. Vandaag zijn wij onwetend over de beweegredenen van de moordenaars. Welke deze ook mogen zijn, ze zijn op geen enkele manier goed te keuren, en mochten ze ingegeven zijn door politieke of ideologische motieven dat zou dat nog des te minder het geval zijn.»1. De eerste minister besloot zijn mededeling met de belofte dat niets onverlet zou worden gelaten om de schuldigen op te sporen. Julien Lahaut ziet het levenslicht te Seraing op 6 september 1884 in een arbeidersgezin. Vanaf de leeftijd van 14 jaar gaat hij werken als koperslager. Tijdens de algemene staking voor het algemeen stemrecht werkt hij bij Cockerill, waar hij wordt ontslagen. Lahaut wordt nogmaals ontslagen in 1908 na een staking bij Val- Saint-Lambert en wordt nadien verkozen tot vrijgesteld secretaris van de vakbond «Relève-toi», die hij opnieuw had opgericht samen met Joseph Bondas, die lid zou worden van de metaalvakbond. Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog is hij vrijwilliger en hij wordt ingedeeld bij de gemotoriseerde artillerie en naar het Russische front gestuurd. Hij is er getuige van de Russische Revolutie. Kort na zijn terugkeer, vervuld van communistische idealen en met de overtuiging dat zijn partij, de POB/BWP, moet aansluiten bij de Derde Internationale van Lenin, neemt hij de leiding van de sociale bewegingen die loonsverhogingen en betere werkomstandigheden eisen. Lahaut wordt uitgesloten van de vakbondscentrale van de BWP (1921), richt de Chevaliers du Travail op en wordt lid van de PCB/KPB (1923). Reeds in 1933 kant hij zich tegen de opkomst van het fascisme en het nazisme en is hij pleitbezorger van de Spaanse republiek. Hij is volksvertegenwoordiger (1932-1950) en secretarisgeneraal van de KPB en houdt zich ook bezig met het dagblad «La voix du peuple». Tijdens de Tweede Wereldoorlog legt hij als verzetsstrijder de basis van het Belgisch partizanenleger. Hij gaat zowel clandestien als openlijk in het verweer, dwarsboomt de plannen van Degrelle (januari 1941) en leidt de staking van de 100.000 (mei 1941) die het hele Luikse bekken lam legt. Lahaut wordt gearresteerd op het ogenblik dat Hitler het offensief inzet tegen de USSR en dus tegen het communisme (1941). Hij wordt gedeporteerd naar het kamp van Mauthausen (1944-1945). Na 48 maanden gevangenschap komt hij zeer verzwakt terug, maar zijn populariteit is niet verminderd en hij is zijn ideaal trouw gebleven. Hij wordt voorzitter van de Kommunistische Partij van België (11 augustus 1945). In de koningskwestie speelt hij een voortrekkersrol in de Waalse actie tegen de terugkeer van Leopold III. Het gerechtelijk onderzoek schoot maar niet op. Het zou twintig jaar duren en geen resultaat opleveren, ondanks enkele latere onvoorziene wendingen, ter gelegenheid van processen tegen extreem-rechtse fi guren. De zaak is in 1970 verjaard en het dossier is in 1972 defi nitief geseponeerd. Bij het onderzoek werden sporen gevolgd die in de richting gingen van de rechts-nationalistische milieus, het verzet, de ultraleopoldistische en anticommunistische kringen. Door de koningskwestie en de Koude Oorlog was een politieke sfeer ontstaan die ertoe leidde dat voor die moord een verklaring werd gezocht tegen de achtergrond van de strijd tegen het communisme of waardoor ze zelfs als een royalistische daad kon worden aangezien: had Julien Lahaut niet geroepen «Vive la république» tijdens de eedafl egging van Boudewijn I op 11 augustus 19502? Wij weten vandaag nog altijd niet offi cieel wie Julien Lahaut heeft vermoord. Dit tragisch einde dat uitzonderlijk is in de veeleer onbewogen Belgische politieke geschiedenis verleent een aura van heldhaftigheid aan een opmerkelijke persoonlijkheid. Julien Lahaut was een ongewoon man, een kleurrijke en trotse fi guur met allure, die veel kracht en energie uitstraalde, iemand met een warme en boeiende stem, die zijn toehoorders voor zich wist te winnen. Een Poolse graaf, die samen met hem gedeporteerd was en niet bepaald kon verdacht worden van politieke sympathie, typeerde hem als «lhomme qui portait le soleil dans sa poche et en donnait un morceau à chacun»3. In 1982 heeft de BRT een reeks uitgezonden van Maurice De Wilde over De Nieuwe Orde. Ter gelegenheid van een heruitzending van die reeks in 1983 kondigde Maurice De Wilde een bijkomende reportage aan over het Eldrie-Verbond waarin onthullingen zouden worden gedaan over de dood van Julien Lahaut. Er zijn een aantal gesprekken geweest met een anonieme getuige met wie de historici Rudi Van Doorslaer en Etienne Verhoeyen contact hebben opgenomen. Geleidelijk volgen ze het spoor en achterhalen ze de levensloop van een zekere «Adolphe» die ondertussen overleden is , lid van het Eldrie-Verbond en vermoedelijke moordenaar van Julien Lahaut. De twee auteurs beloven de volstrekte anonimiteit te bewaren uit respect voor de naaste familieleden. Ondanks het offi cieel onderzoek en het speurwerk van historici die gespecialiseerd zijn in de vraagstukken van extreem-rechts in België en in de periode van de Tweede Wereldoorlog, blijven veel vragen thans onbeantwoord. Ze betreffen zowel het onderzoek en de manier waarop het werd uitgevoerd als de opeenstapeling van aanwijzingen die de aandacht hadden kunnen vestigen op de identiteit van de moordenaars maar waarover nooit grondig onderzoek werd verricht. Zo hebben de twee historici voor het voetlicht gebracht dat de genaamde «Adolphe» en een andere partner, Verbruggen, in september 1950 door de Veiligheid van de Staat als mogelijke verdachten in de zaak-Lahaut werden gesignaleerd. De onderzoeksrechter van Luik kende die twee namen begin oktober 1950. Van Doorslaer en Verhoeyen schrijven: «is het toeval dat uitgerekend deze keer werden ondervraagd? ( ) Waarom ( ) werd met betrekking tot «Adolphe», afgezien van een summier «discreet onderzoek», niet even indringend ingegaan op nota bene een mededeling van de Staatsveiligheid, ook wanneer dit «discreet onderzoek» op het eerste gezicht niets had opgeleverd? Niets is overigens te veel gezegd, want «Adolphe» bezat een wagen van het merk, dat al in de nacht van de moord op Lahaut door de Rijkswacht was gesignaleerd. Waarom werden aan Verbruggen [, aan «Adolphe»] niet de vragen gesteld die zich opdrongen? ( ) [Zou] een grondig onderzoek naar «Adolphe» allerlei activiteiten en contacten blootgelegd ( ) hebben, die in het klimaat van de koude oorlog om politieke redenen beter bedekt konden blijven [?]» De twijfel blijft. De onzekerheid maakt alle interpretaties mogelijk. De twee auteurs stippen ook aan dat tijdens hun eigen onderzoek verschillende personen hun de raad hebben gegeven «dit potje beter gedekt [te laten] omdat het hier een «staatszaak» betrof.». En de conclusie van de twee auteurs luidt: «Wij weten beter dan wie ook, dat ons onderzoek onvolledig is en dat lang niet alle vragen beantwoord zijn. Maar zolang dergelijke vragen in alle sereniteit kunnen worden gesteld blijft er hoop op leven in een democratie.». In Wallonië heeft gecirculeerd een petitie waarin aan de vertegenwoordigers van de democratische partijen plechtig werd gevraagd een parlementaire onderzoekscommissie op te richten. Verscheidene volksvertegenwoordigers, senatoren en gewezen parlementsleden hebben die petitie ondertekend. De tekortkomingen van het gerechtelijk onderzoek, de vertragingen en de afremmingen, de straffeloosheid van de schuldigen die nochtans werden gevonden, de uitvluchten en ten slotte de verjaring hebben voor verwarring gezorgd. De complete duisternis waarin men die gebeurtenis blijft hullen, schaadt de democratie. België zal zich niet moeten schamen omdat het die andere realiteit onder ogen heeft willen zien. De petitionarissen besluiten als volgt: «Cette vérité est dautant plus nécessaire quelle répond à un besoin réel de réhabiliter le et la politique avec les citoyens sur une base plus saine, et, au bout du compte, plus démocratique.». De parlementaire onderzoekscommissie belast met het vaststellen van de precieze omstandigheden waarin Patrice Lumumba werd vermoord en van de eventuele betrokkenheid daarbij van Belgische politici heeft aangetoond dat het mogelijk is om, 40 jaar na de feiten, een nieuw licht te werpen op die moord. Het gezag waarmee een parlementaire onderzoekscommissie is bekleed en haar onderzoeksbevoegdheid maken het mogelijk toegang te hebben tot bronnen die moeilijk toegankelijk zijn voor een gewone onderzoeker. Sinds het gerechtelijk dossier betreffende de moord op Julien Lahaut geseponeerd werd, zijn nieuwe sporen aan het licht gekomen waarover «privé»-onderzoek is gevoerd en een boek is uitgegeven waarin de auteurs aangeven dat ze kennelijk de «vermeende moordenaars» van Julien Lahaut op het spoor zijn gekomen. De zaak-Lahaut is niet alleen de moord op een politicus en een parlementslid, het is tevens een politieke misdaad. Het is dus gerechtvaardigd alle middelen waarover wij beschikken aan te wenden om de waarheid te achterhalen. Het gaat er niet om te straffen want de zaak is verjaard. Het zal erom te doen zijn de waarheid aan het licht te brengen en ervoor te zorgen dat die zaak niet in vergetelheid geraakt. Onze democratie kunnen we alleen maar versterken en legitimeren ten opzichte van de uiterst-rechtse verleidingen die haar thans bedreigen indien we de kracht hebben om ze aan een analyse te onderwerpen. Als democraten stellen wij aan de Kamer van volksvertegenwoordigers de oprichting voor van een parlementaire onderzoekscommissie die ermee belast is klaarheid te brengen in de moord op Julien Lahaut, communistisch volksvertegenwoordiger, die op 18 augustus 1950 voor zijn woning werd neergeschoten door twee onbekenden. Die onderzoekscommissie zou gebruik kunnen maken van de nieuwe methodologische aanpak die is gevolgd door de parlementaire onderzoekscommissie belast met het vaststellen van de precieze omstandigheden waarin Patrice Lumumba werd vermoord en van de eventuele betrokkenheid daarbij van Belgische politici. Ze zou twee deskundigen van verschillende taalrol belasten met een onderzoeksopdracht van één jaar teneinde het dossier te onderzoeken en een verslag in te dienen. Aanvankelijk zou het optreden van de onderzoekscommissie zich ertoe beperken aan de deskundigen de middelen en machtigingen te geven die ze nodig hebben om hun onderzoek uit te voeren. Nadat de deskundigen hun verslag hebben ingediend, zal de onderzoekscommissie haar werkzaamheden zo kunnen organiseren dat ze haar eigen conclusies zowel over de verantwoordelijken voor de moord op Julien Lahaut als over de beoordeling van het gerechtelijk onderzoek, indien dat nodig blijkt, offi cieel kan neerleggen.
VOORSTEL Artikel 1 § 1. Er wordt een parlementaire onderzoekscommissie opgericht die ermee wordt belast volledige duidelijkheid te scheppen over de moord op Julien Lahaut, volksvertegenwoordiger en voorzitter van de Kommunistische Partij van België, op 18 augustus 1950 te Seraing. Daartoe wordt de parlementaire onderzoekscommissie met de volgende opdrachten belast: a. een inventaris opmaken van alle feiten, van alle pistes die in de loop van het gerechtelijk onderzoek zijn geopperd, van alle na de sepositie van de zaak aan het licht gekomen aanwijzingen die het mogelijk maken opheldering te brengen in dat dossier, en ze analyseren; b. een omstandig verslag opstellen over de feiten, het gerechtelijk onderzoek en de keuzes die werden gemaakt, en ze analyseren; c. voor zover dat mogelijk is, bepalen wie rechtstreeks verantwoordelijk is voor de moord en wie de opdrachtgevers zijn, alsmede alle personen aanwijzen die op de ene of de andere manier bij die moord betrokken zijn; d. in het licht van dat onderzoek de werking van de democratische structuren van de Staat onderzoeken; e. de verantwoordelijkheden vaststellen. § 2. De parlementaire onderzoekscommissie mag elke persoon horen die zij meent te moeten doen verschijnen en ze mag beschikken over alle stukken die ze nuttig acht voor de uitoefening van haar taak. De commissie is ertoe gemachtigd vaststellingen te doen ter plaatse en in voorkomend geval de contacten te leggen die nodig zijn om haar taak te vervullen. Art. 2 De parlementaire onderzoekscommissie wordt bekleed met alle bevoegdheden waarin de wet van 3 mei 1880 op het parlementair onderzoek voorziet. Art. 3 De commissie wordt samengesteld uit zeven leden die de Kamer van volksvertegenwoordigers uit haar leden aanwijst volgens de regel van de proportionele vertegenwoordiging van de politieke fracties. Art. 4 De commissie kan, binnen de door het Bureau van de Kamer vastgestelde budgettaire krijtlijnen, alle nodige maatregelen nemen teneinde haar onderzoek met de vereiste deskundigheid uit te voeren. Daartoe kan zij eventueel in het raam van een arbeids- of een aannemingsovereenkomst een beroep doen op twee historici. De looptijd van die overeenkomsten mag die van de commissiewerkzaamheden niet overschrijden. Art. 5 De commissie brengt vóór 30 juni 2007 bij de Kamer verslag uit over haar werkzaamheden, tenzij de Kamer een verlenging van de commissiewerkzaamheden toestaat. 28 juni 2007
MAAR dan komt de crisis, de bankwereld stort in mekaar, overheidsgeld gaat massaal naar de redding van de sukkelbanken en...
Geen geld voor onderzoek naar moord op Julien Lahaut
Er
is voorlopig geen geld om een wetenschappelijk onderzoek naar de moord
op Julien Lahaut te voeren, zoals de Senaat unaniem in een resolutie
had gevraagd. Dat liet minister van Wetenschapsbeleid Sabine Laruelle
weten aan CD&V-senator Pol Van Den Driessche, de initiatiefnemer
van de resolutie. Van Den Driessche heeft als politicus begrip voor de
beslissing, maar is "triest" als historicus.
(belga)
- Op 18 augustus 1950 werd de voorzitter van de toenmalige
communistische partij, Julien Lahaut, vermoord. Zijn dood werd in
verband gebracht met het feit dat hij bij de eedaflegging van koning
Boudewijn in het parlement "Vive la république" had geroepen. Het
gerechtelijk onderzoek naar de moord leverde niets op, maar de jongste
jaren kwamen nieuwe feiten en getuigenissen aan het licht en volgde er
ook een bekentenis.
In de resolutie wordt het onderzoek
toegewezen aan het Studie- en Documentatiecentrum Oorlog en Hedendaagse
Maatschappij (Soma), dat eerder al het onderzoek uitvoerde naar de
Jodenvervolging in België. Soma-directeur Rudi Van Doorslaer meende dat
drie postdoctorandi gedurende twee jaar dienden te worden aangeworven.
Hij schatte de kosten van het onderzoek op 800.000 euro. "Tijdens de
bilatere begrotingsbesprekingen voor het budget Wetenschapsbeleid 2010
heb ik hiervoor een specifiek budget gevraagd, maar dit werd in dit
stadium ongunstig beoordeeld", laat Laruelle in een brief aan de
CD&V'er weten.
Van Den Driessche begrijpt "als politicus" dat
dit veel geld is in de huidige budgettaire toestand, maar "als
historicus" bloedt zijn hart omdat het hier gaat om een deel onverwerkt
verleden. Het is voor hem belangrijk om de echte grond van de zaak te
kunnen doorgronden. Was er een Europees netwerk? Speelde het
koningshuis een rol? Er zijn niet veel politieke moorden gepleegd in
België, maar bijvoorbeeld in de moord op André Cools blijven ook nog
altijd heel wat vragen.
De senator wijst erop dat er nog slechts
een paar levende getuigen zijn en de tijd dus dringt. Daarom wil hij
kijken of hij geen ultiem potje kan ontdekken, bijvoorbeeld in de
Senaat, om het onderzoek te bekostigen. Eventueel wil hij over enkele
jaren, als er meer budgettaire bewegingsruimte is, een nieuwe poging
wagen.
Over enkele jaren inderdaad...als de laatste levenden zelf in hun ultiem potje steken...of hoe de crisis van het kapitalisme het onderzoek naar de moord op Julien Lahaut stokken in de wielen steekt. Ironischer kan moeilijk.... en voor de "petite histoire" nog: blijkt uit de analyse van het beeldmateriaal van de eedaflegging van boudewijn dat het niet Julien Lahaut zou geweest zijn die "Vive la république" heeft geroepen maar de man achter hem...
Hier vinden jullie het ganse dossier in het Frans ....
Une résolution du Sénat demande au CEGES une étude scientifique sur l'assassinat de Julien Lahaut
En sa séance plénière du 18 décembre 2008, le Sénat a adopté à l'unanimité une résolution
demandant au gouvernement de confier au Centre d'études et de
documentation Guerre et Sociétés contemporaines la réalisation d'une
étude scientifique sur l'assassinat du dirigeant communiste Julien
Lahaut, abattu le 18 août 1950.
Enterrement de Julien Lahaut.
La
résolution précise la mission à confier par le gouvernement au CEGES et
demande au même gouvernement de prévoir, en supplément des crédits
inscrits pour les programmes et les actions de recherche des
institutions scientifiques fédérales, les moyens financiers nécessaires
pour la réalisation de cette mission et de mettre ceux-ci à la
disposition du CEGES.
La résolution a été communiquée au
Premier ministre et au ministre de la Justice et des Réformes
institutionnelles. Le CEGES attend donc une initiative du gouvernement
à ce propos.
Cliquez icipour avoir accès à l'ensemble du dossier développé au Sénat.
Beste lezertjes, dit om jullie d'r op te wijzen dat onze ergernissen nu reeds 600 dagen duren. Gedurende die 600 dagen hebben we een teller bijeengespaard van bijna 50.000 gelezen pagina's. We zijn daar natuurlijk niet rouwig om. We staan bijna onafgebroken op de eerste plaats van de politieke blogs bij bloggen. Dat stemt ons tot vreugde. Momenteel zitten we rond de vijftigste plaats op de top 200 van alle blogs. Daar zijn we niet ongelukkig om. Ons blogje wordt dag in dag uit gelezen door 50% inlanders en 40% Ollanders. We zijn daarmee waarschijnlijk het enige Groot-Nederlandse politieke blog in de praktijk. We zijn daar trots op. De rest van de lezertjes komt uit 75 andere landen waaronder een trouwe schare Amerikanen, Fransen en Duitsers. Als dat niet leuk is. Hartelijk dank aan iedereen die ons doen glimmen van trots en tot spijt van wie ons benijdt! Maar de opvallendste vaststelling is dat we tijdens die 600 dagen geen of bijna geen reacties kregen. Dat betekent waarschijnlijk dat iedereen het met onze ergernissen eens is...ofwel dat we bange lezertjes hebben. Dat maakt ons eveneens totfiere Belgen. Bedankt en als speciaal cadeauke voor onze 600ste bestaansdag hebben we alle linkjes in de rechterkolom wat geactualiseerd. hiermee krijgen jullie misschien een beter beeld over de bestaansreden van dit blogje. Klik die linkjes maar eens aan en een wondere wereld zal jullie worden openbaard! De echte Kitokojungle...
Over kopvoddentax, staatsveiligheid en privacy en staatsgevaarlijke imams
Het is net of de huidige crisis zich beperkt tot het dragen van
hoofddoekjes. Een zeer opmerkelijke bijdrage in dit ganse debat komt er
nu ook van, wie anders dan, Geert Wilders. Dat de man een echte
ollander is (met onze excuses aan de ollandse vrienden) zal blijken uit
zijn zeer interessante en vooral lucratieve inbreng in dit debat. Je
gelloft nauwelijks je ogen als je dit leest:"de kopvoddentax"
PVV-leider Geert Wilders heeft woensdag tijdens de Algemene
Beschouwingen de invoering van een 'hoofddoekjesbelasting' bepleit.
In
het debat over de rijksbegroting voor 2010 stelde hij voor om zo'n
belasting à 1000 euro per jaar in te voeren. Wie een hoofddoekje wil
dragen, moet eerst een vergunning vragen, aldus Wilders.
De
PVV-leider noemde zijn belasting een 'kopvoddentax'. Als die wordt
ingevoerd, gaan we eindelijk wat terugverdienen aan de islam, zei
Wilders. Volgens hem vervuilen de moskeeën, de hoofddoekjes, de mannen
met baarden en lange jurken het beeld in de Nederlandse straten.
De
PVV gaat zelf onderzoek doen naar de kosten van immigratie. De partij
roept burgers op via de website watkostdemassaimmigratie.nl ideeën aan
te reiken over welke kosten allemaal meegeteld moeten worden. De partij
vroeg eerder het kabinet om de cijfers, maar minister Eberhard van der
Laan (Integratie) gaf aan dat er geen boekhouding is van verschillende
groepen in de samenleving.
Groen!
is verbolgen over de heksenkjacht op de Antwerpse imam Nordin Taouil.
Het is nooit vertoond dat het hoofd van de staatsveiligheid in TerZake
iemand met naam en toenaam in opspraak brengt, aldus Johan Malcorps
van Groen! Ook het feit dat de vrouw van Taouil hierdoor haar erkenning
door Kind en Gezin als onthaalmoeder kwijtspeelde, kan niet door de
beugel.
Mag de staatsveiligheid zomaar uitspraken doen over iemand in de pers?
Johan Malcorps: Nee, de inlichtingendiensten hebben de taak om een
aantal dingen uit te pluizen en die informatie over te maken aan de
minister van Justitie. Die moet daar dan de gepaste politieke
conclusies uit trekken. Maar het is nooit vertoond dat het hoofd van de
staatsveiligheid in TerZake iemand met naam en toenaam in opspraak
brengt! Dit is toch wel een serieuze flater. Stel je voor dat ze straks
over Jan en alleman een boekje open doen... Hierover moet tekst en
uitleg gevraagd worden.
Waarom gebeurt dit?
Dit past natuurlijk in een stramien van sfeerschepping tegen Nordin
Taouil. Om hem in de extremistische hoek te duwen. Ze proberen Taouil
in een slecht daglicht te stellen om de discussie over de hoofddoeken
niet te moeten voeren. Als bepaalde politici dit goedkeuren en dekken,
dan zijn ze echt totaal verkeerd bezig. Ze creeëren een ongezond opbod,
dat de zaak nodeloos polariseert, terwijl in feite in alle sereniteit
over hoofdoeken moet kunnen gepraat worden en een oplossing gezocht
moet worden."
"Voor alle duidelijkheid: als Groen! distantieëren we ons van een
aantal van zijn uitspraken in het hoofddoekendebat. Maar dat is niet
het punt: je kan het oneens zijn met wat iemand verkondigt, maar je
moet wel opkomen voor zijn burgerlijke rechten. Die zijn nu twee keer
geschonden. Enerzijds doordat die man in TerZake publiekelijk te kijk
is gezet, en anderzijds doordat Kind en Gezin aan de vrouw van die man
het recht ontzegt om nog onthaalmoeder te zijn. Ik viel van mijn stoel
toen ik dit vanmorgen las. Dit kan toch niet? Die vrouw heeft hier niks
mee te maken.
Hoe komt Kind en Gezin hierbij?
Kind en Gezin moet misschien de flater van vorige week met de
nazi-onthaalmoeder rechtzetten, maar dat ze dat op deze manier doen is
onbegrijpelijk. Het is eigenlijk een nog veel grotere flater. We zullen
daarover vragen stellen aan de bevoegde minister in de Vlaamse
regering. Hoe kan dit? Als je op dit pad verder gaat moet je alle
onthaalmoeders beginnen screenen...
Dit zijn de naweeën van 9/11 die met enige vertraging nu ook bij
ons tot allerlei verregaande toestanden beginnen leiden. Zogezegd in
naam van de strijd tegen extremistische ideeën zijn we eigenlijk bezig
om onze eigen liberale en burgelijke vrijheden op de helling te zetten.
Dus toch enige kritiek op de TV-show...Voor ons gaat het niet
enkel om een sfeerschepping tegen Taouil maar tegen iedereen die
protesteert tegen het hoofddoekverbod. Maar wat zegt onze minister van
justitie want die moet daar toch een mening over hebben. Inderdaad dus
en wat lezen we?
"Het gaat om informatie die sinds 2005 algemeen bekend is en waarover
de betrokkene zelf verklaringen in de media heeft afgelegd", zegt De
Clerck. Volgens hem is de informatie van de Staatsveiligheid dat Taouil
er extremistische ideeën op nahoudt, "nog altijd actueel" en was het
"nuttig" voor het algemeen debat over de hoofddoeken dat de baas van de
inlichtingendienst deze informatie in herinnering bracht. De minister
erkent dat het hoogst ongewoon is dat de administrateur-generaal van de
Staatsveiligheid zo openhartig is in een concreet dossier, maar de wet
geeft Winants de mogelijkheid om niet geclassificeerde informatie vrij
te geven. Winants zei dinsdag in Terzake dat Taouil "dient beschouwd te
worden als iemand die eigenlijk een extremistische moslim is van
salafistisch-wahabitische strekking en die actief militeert in
salafistische kringen". (TIP)
Voilà,
de informatie is niet geclassificeerd, is algemeen bekend en nog steeds
actueel en dan laat de wet toe deze informatie vrij te geven. Wij zijn geen juristen maar volgens onze bescheiden mening klopt hier iets niet.
wij
vonden een hoogst interessant document over de fameuse wet op de
staatsveiligheid die werd ingevoerd op 30 november 1998 na 167 jaar
vaagheid en onzekerheid rond de werking van deze dienst. Het document
leest op bepaalde momenten als een spionageroman à la Carré maar we
hebben in vetjes een aantal passages verduidelijkt:
jura falconis, jg 36, 1999-2000, nr 3, p. 325-370
De wet van 30 november 1998. houdende de regeling van de inlichtingen- en veiligheidsdienst
Filip Vanneste
Onder wetenschappelijke begeleiding van Prof. Dr. C. Fijnaut
" Men heeft zoveel verteld over de geheime diensten.
Men heeft ze bewonderd, men vreest ze;
zij worden ook soms het voorwerp van kluchten."
(L. Caeymaex, voormalig administrateur-directeur- generaal van de Openbare Veiligheid)
Inleiding
"Wij hebben daarop 167 jaar gewacht", zo sprak de
verslaggever voor de verenigde kamercommissies voor justitie en landsverdediging, de heer
Delathouwer.(1)
Hiermee is meteen het belang en de verdienste van de nieuwe wet van 30 november 1998
houdende regeling van de inlichtingen-en veiligheidsdienst (hierna de Wet genoemd)(2) kernachtig verwoord. Eindelijk heeft
de wetgever een wettelijke basis gegeven aan het optreden van de Veiligheid van de Staat
en de Algemene Dienst inlichting en veiligheid van de Krijgsmacht, onze twee
veiligheids-en inlichtingendiensten .(3)
Zoals we zullen zien, verliep de weg naar de uiteindelijke wettekst niet zonder
hindernissen. Het waren vooral de zoektocht naar een juiste omschrijving van de opdrachten
van de diensten en de regeling betreffende de verzameling en de mededeling van gegevens
die voor lange discussies zorgden.
In het parlement waren de meningen over de nieuwe wet verdeeld. Hoewel iedere politieke
partij de noodzaak van een wettelijke regeling erkende, kwamen de meer euforische klanken
bij uitstek vanuit de zitjes van de regeringspartijen. De minister van Landsverdediging
sprak zelfs over "de sluitsteen of beter nog, de hoeksteen van ons
inlichtingenbeleid".(4)
Vanuit de oppositie klonk - enigszins in de lijn van de verwachtingen - een heel ander
geluid: "Dit ontwerp kan, mijns inziens, het best worden vergeleken met een
dodenhuisje. Het is goed dat het bestaat, veel vreugde beleef je er echter niet
aan.". (5) Een ander lid van de
oppositie meende zelfs dat zijn partij rechtstreeks geviseerd wordt door de wet: "
Wanneer ik de opdracht van de Veiligheid van de Staat lees, dan worden al degenen die
ernaar streven deze Staat op te heffen of te doen verdwijnen, een eigen Vlaamse
onafhankelijke staat of een republiek nastreven of vragen hebben bij de bijzonder
ondemocratische instelling als het koningshuis, de belangrijkste doelgroep van die geheime
dienst ( ) Het regime schopt wild om zich heen. Alle middelen zijn goed om het
Vlaams-nationalisme te bestrijden.".(6)
Een objectieve analyse van de nieuwe wet is dan ook geen overbodige luxe teneinde de
verschillende standpunten met kennis van zaken te beoordelen op hun juistheid, alsook om
een correct beeld te krijgen van de opdrachten van onze inlichtingen- en
veiligheidsdiensten en de wijze van uitvoering ervan. Dit werkje wil hiertoe een bijdrage
leveren.
Vooreerst gaan we na wat het toepassingsgebied is van de nieuwe wet en wordt kort
ingegaan op de geschiedenis en de structuur van de twee veiligheids- en
inlichtingendiensten. Ook andere voor de besproken materie relevante diensten, komen aan
bod.
Vervolgens wordt onderzocht hoe het gezag over en het toezicht op de veiligheids- en
inlichtingendiensten is geregeld.
Wat de taakuitoefening betreft, bekijken we welke de opdrachten zijn van de
veiligheids- en inlichtingendiensten en op welke wijze ze worden uitgeoefend.
Tot slot wordt de geheimhoudingsplicht toegelicht.
1. Toepassingsgebied van de wet
1.1 Algemeen
De nieuwe wet bepaalt dat er in België twee inlichtingen-en
veiligheidsdiensten zijn (7). Enerzijds is er de
Veiligheid van de Staat of Staatsveiligheid, die de burgerlijke inlichtingen-en
veiligheidsdienst is en anderzijds is er de militaire tegenhanger, de Algemene Dienst
inlichting en veiligheid van de Krijgsmacht, afgekort ADIV.(8)
Het is op deze twee diensten dat de nieuwe wet van toepassing is.
Nochtans zijn de Veiligheid van de Staat en de ADIV niet de enige diensten die
inlichtingenwerk verrichten.
1) Ook de politiediensten, en meer in het bijzonder de rijkswacht,
zijn op dit terrein actief. De vraag rees dan ook of het toepassingsgebied van de wet niet
diende te worden uitgebreid tot de politiediensten in hun activiteiten die erin bestaan
inlichtingen inzake veiligheid te verzamelen, te analyseren en te benutten. In die zin
werden tevens amendementen ingediend.(9)
Twee argumenten dienden daarbij ter ondersteuning van het pleidooi om ook de
politiediensten binnen het toepassingsgebied van de Wet te brengen.
Vooreerst laat de Wet op het politieambt(10)
toe dat politiediensten, binnen bepaalde grenzen, inlichtingen inzamelen. Art. 39 van deze
wet luidt immers:
"Bij het vervullen van de opdrachten die hun toevertrouwd zijn, kunnen de
politiediensten inlichtingen inwinnen, gegevens van persoonlijke aard verwerken en een
documentatie bijhouden, meer bepaald met betrekking tot de gebeurtenissen, de groeperingen
en de personen die een concreet belang vertonen voor de uitoefening van hun opdrachten van
bestuurlijke en gerechtelijke politie."
Ter illustratie kan daarbij verwezen worden naar een aantal vrij spectaculaire
gebeurtenissen(11) zoals de
fichering van zigeunerkinderen op basis van een circulaire van de hoofddirectie van de
operaties van de Generale Staf van de rijkswacht en de operatie Rebel, die erin bestond
duizenden Belgen van Turkse origine en Turken te ficheren. Ook kunnen we denken aan de
fichering van vakbondsmensen in Vilvoorde, waar evenwel deze bestanden na een berisping
vanwege de Generale Staf van de rijkswacht, werden vernietigd.
Bovendien maakt de commandant van de rijkswacht deel uit van het College voor
Inlichting en Veiligheid (12).
Waarom de rijkswacht zitting laten hebben in een orgaan van het inlichtingenbeleid als
deze dienst niet valt onder de wet op de inlichtingendiensten?
Het Comité I stelde dan ook reeds in 1995 dat de nieuwe wet niet alleen betrekking
mocht hebben op de Staatsveiligheid en de ADIV, maar ook op alle andere diensten (politie,
rijkswacht, ) die door de wet belast zijn met de verzameling, analyse en exploitatie
van veiligheidsinlichtingen.(13)
Het Comité I stelde voor volgende lid toe te voegen, teneinde het toepassingsgebied van
de wet uit te breiden: "Geen andere dienst mag inlichtings- en veiligheidsopdrachten
uitoeren dan krachtens een wet".(14)
Hieraan werd echter geen gevolg gegeven.
De minister van Binnenlandse Zaken verzette er zich echter tegen dat de rijkswacht in
de wet zou worden opgenomen.(15)
Volgens hem zouden juist hierdoor de bevoegdheden van de rijkswacht op het vlak van het
inwinnen van inlichtingen aanzienlijk worden uitgebreid.
Er kunnen inderdaad een aantal verschillen worden vastgesteld tussen het verzamelen van
inlichtingen door de rijkswacht en door de inlichtingen- en veiligheidsdiensten.
Zo zijn de taken van gegevensverzameling van de rijkswacht beperkt tot wat strikt
noodzakelijk is voor de handhaving van de openbare orde en hebben zij betrekking op de
concrete werkelijkheid. De taken van de veiligheids- en inlichtingendiensten daarentegen
betreffen wat mogelijk en waarschijnlijk is. In de omzendbrief over de Wet van 5 augustus
1992 op het Politieambt(16) wordt
gesteld dat " het verzamelen en het verwerken van die gegevens zich beperken tot
hetgeen noodzakelijk is voor het voorkomen van concrete bedreigingen en het beteugelen van
de misdrijven." Dit contrasteert met het inlichtingenwerk waarvoor de factor tijd
niet van onmiddellijk belang is en waar wordt gewerkt met een lange-termijnvisie.
Tevens is er een onderscheid qua finaliteit: de doelstelling voor de politiediensten is
de bescherming van burgers en goederen, terwijl dit voor de inlichtingendiensten de
bescherming van de natie is.(17)
2) Ook andere diensten die specifiek tot taak hebben inlichtingen te
verzamelen, vallen buiten het toepassingsgebied van de wet.
Zo is de Antiterroristische Gemengde Groep (AGG) belast met het verzamelen,
het analyseren en het evalueren van de inlichtingen die noodzakelijk zijn voor het
nemen van maatregelen van bestuurlijke politie en van gerechtelijke politie ten aanzien
van daden van terrorisme tegen België of tegen de Belgische burgers of belangen in het
buitenland.(18) Tevens dient de AGG
de ADIV bij te staan in haar inlichtingsopdracht betreffende daden van terrorisme.(19) Nochtans wordt van de AGG geen
melding gemaakt in de Wet.
3) Ook binnen het leger zijn naast de ADIV diensten actief op het
terrein van de inlichtingen. Ook deze diensten ontsnappen volledig aan het
toepassingsgebied van de Wet. Zo wordt elke militaire eenheid vanaf het niveau
"bataljon" in vier afdelingen onderverdeeld: administratie (I), inlichtingen
(II), operaties (III) en logistiek (IV). De meeste eenheden zijn evenwel te klein waardoor
ze niet beschikken over een afdeling II. Die rol wordt dan overgenomen door de ADIV in
zijn hoedanigheid van intermachtendienst. Nochtans hebben bepaalde eenheden, zoals de 15°
Wing en de brigade paracommando, wel een eigen afdeling II ontwikkeld. Die diensten zijn
weliswaar voornamelijk gericht op tactische inlichtingen en informatie die de eigen
eenheid aanbelangt, maar een verzwakking van de ADIV zou kunnen leiden tot een versterking
van deze diensten. Deze diensten blijven echter buiten toepassing van de Wet. Evenmin is
hun terbeschikkingstelling van de ADIV voorzien.
Maar de twee "grote" diensten, de Veiligheid van de Staat en de ADIV, hebben
nu een wettelijk kader gekregen. Over de wenselijkheid van een wettelijke regeling
bestond, zoals gezegd, geen discussie. De heer Canon drukte het als volgt uit:
"Ce projet de loi répond à une nécessité absolue, dans le sens que les
services de renseignement et de sécurité se voient, pour la première fois de leur
histoire, dotés d'un cadre légal". (20)
Het is inderdaad zo dat de inlichtingen- en veiligheidsdiensten sinds de Belgische
onafhankelijkheid verstoken zijn gebleven van een wettelijke houvast. De hiernavolgende
beknopte historiek toont aan dat dit geenszins bevorderlijk was voor de goede werking van
de diensten en evenmin voor hun imago naar de buitenwereld toe.
Bij decreet van 15 oktober 1830 van het Voorlopig Bewind(22) werden vijf functies van administrateur-generaal
in het leven geroepen, waaronder deze van administrateur-generaal van de Openbare
Veiligheid. De volgende dag werd Plaisant als eerste benoemd in deze functie(23), waarbij aan zijn departement
hetvolgende werd toebedeeld: "La sûreté intérieure, maisons de dépôt et de
bienfaisance, les passe-ports, les messageries et autres moyens de transports, sauf les
postes aux lettres. Les théâtres et autres établissements publics, consacrés à des
représentations dramatiques et musicales; la surveillance des usines en ce qui concerne
les dangers qu'elles peuvent offrir."
De voornaamste taak van de Openbare Veiligheid in het jonge België was evenwel de
controle op de vreemdelingen(24),
waarbij de administrateur-generaal verregaande bevoegdheden had. Zo kon hij illegale
vreemdelingen zonder enige procedure laten aanhouden en uit het land verwijderen.(25)
Vanaf circa 1840 spitste de aandacht van de Openbare Veiligheid zich toe op het
opkomend socialisme en anarchisme. In dit verband plaatste de affaire Pourbaix (1888) de
Openbare Veiligheid in een bijzonder slecht daglicht. Zij had namelijk een provocatie
georganiseerd om zo de revolutionaire socialistische beweging van Alfred Dufuisseaux, de
Republikeinse Socialistische Partij, in diskrediet te brengen. Verscheidene provocateurs,
die handelden voor rekening van de Openbare Veiligheid, infiltreerden in de partij en
deden arbeidersbetogingen ontaarden. De provocatie kwam echter aan het licht en het brein
achter het opzet, L. Pourbaix, werd veroordeeld.(26)
Tot aan de Eerste Wereldoorlog bleven ook de vreemdelingen prominent aanwezig op het
actieterrein van de Openbare Veiligheid, waarbij de dienst nog steeds discretionair en
zelfs willekeurig optrad (27).
Tijdens het interbellum toonde de Veiligheid bijzondere belangstelling voor
communistische bewegingen, separatisten en Vlaamsnationalisten. Wat betreft acties tegen
communisten ontstond er een internationaal samenwerkingsverband waarbij de kruistocht
tegen extreem links ertoe leidde dat de Openbare Veiligheid zelfs samenwerkte met de
Gestapo van Nazi-Duitsland.(28)
Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog werd de Openbare Veiligheid van het
ministerie van Justitie overgebracht naar het ministerie van Landsverdediging.(29) De administrateur-generaal kreeg
verregaande bevoegdheden inzake coördinatie van de polititediensten en het speuren naar
bewijzen van bedreigingen van burgerlijke en militaire veiligheid. Nog datzelfde jaar werd
de Veiligheid van de Staat opnieuw overgebracht naar het ministerie van Justitie.
Gedurende de oorlogsjaren was de dienst gevestigd te Londen en was zij belast met het
verrichten van geheime acties en het leggen van contacten tussen de Belgische regering en
allerlei actie-en inlichtingengroepen in bezet België.(30)
Na de grote wereldbrand bleef de aandacht uitgaan naar communistische groeperingen,
zeker na het uitbreken van de koude oorlog. Maar ook de andere kant van het politieke
spectrum, uiterst rechts, werd in de gaten gehouden. Uit de collaboratie gegroeide
(Vlaamse) extreem-rechtse groeperingen vormden immers een mogelijke bedreiging voor de
eenheid van België.(31)
We merken op dat de Openbare Veiligheid in die periode nog steeds geen wettelijke basis
had en evenmin een volwaardig en specifiek statuut. Hierdoor was het allerminst evident
een goed beeld te krijgen van de activiteiten van de Veiligheid. Veel werd geregeld via
K.B.'s, al dan niet gepubliceerde M.B's en dienstnota's.
Pas in 1964 trad de toenmalige administrateur-directeur-generaal van de Openbare
Veiligheid, L. Caeymaex, uit de coulissen met een tekst over de "Machten, zendingen
en methoden van de Veiligheid van de Staat".(32)
Hij zag voor de Veiligheid een algemene en bijzondere zending weggelegd.
Wat betreft de algemene zending bleef de auteur wel bijzonder vaag: "De algemene
zending aan de Veiligheid van de Staat toegedeeld ligt in deze zin zwaar van woorden en
van betekenis; het is haast onmogelijk deze zending op klaardere wijze te definiëren
omdat in feite de concrete zendingen van de Veiligheid van de Staat veeltallig zijn, kies
en dikwijls door omstandigheden bepaald".(33)
Bedoeld wordt dat de Veiligheid van de Staat een instrument is van de staat om zo te waken
over het behoud van haar soevereiniteit, d.w.z. haar onafhankelijkheid, "hare
integriteit en de goede gang van haar instellingen, door het behoud van de orde en de
openbare vrede te verzekeren".(34)
Concreter is de opsomming van de bijzondere zendingen van Staatsveiligheid:
1) De strijd tegen de binnenlandse subversie: de taak van de Veiligheid van de Staat
bestaat in het inlichten van de openbare machten over al wat van belang kan zijn op het
gebied van de subversiviteit, groepsgewijze of individueel, actueel of potentieel,
Belgisch of vreemd, op politiek, sociaal, economisch, cultureel, administratief en
strafrechtelijk vlak.
2) De buitenlandse tegensubversie, d.w.z. contraspionage, tegensabotage en
tegeninmenging.
3) De bescherming van hoge personaliteiten bv. leden van de koninklijke familie(35), leden van de regering en hoge
diplomaten.
4) De vreemdelingenpolitie op politiek vlak.
Maar de nevel waarin de Veiligheid van de Staat gehuld was, trok niet weg. In de jaren
tachtig werd ons land geconfronteerd met enkele zware misdaadzaken, zoals de Bende van
Nijvel, de C.C.C., die ware schokgolven veroorzaakten bij de publieke opinie. Ook
deden geruchten de ronde over de dubieuze rol van de Staatsveiligheid in allerlei andere
affaires ( zoals de zaak Graindorge, baron de Bonvoisin, Westland New Post, Gladio ).(36)
De regering reageerde in 1990 op deze malaise met het Pinksterplan, waarin o.m. werd
voorzien in de indiening van een ontwerp van wet tot omschrijving van de opdrachten van de
Staatsveiligheid. De nieuwe wet is hiervan de concretisering.
De Staatsveiligheid bestaat uit operationele eenheden, de zogenaamde buitendiensten, en
studiediensten. Gemengde diensten "van algemeen belang" verzekeren de logistieke
ondersteuning van zowel de buitendiensten als de studiediensten.(38)
De studiediensten zijn hoofdzakelijk belast met de analyse van de inlichtingen vergaard
door de buitendiensten.
De buitendienst omvat zeven brigades, die zelf nog eens worden opgesplitst in secties.
De A1-brigade houdt extreem-links en extreem-rechts alsook subversieve groeperingen in
Vlaanderen in het oog. De Wet geeft voortaan aan wat onder extremisme dient te worden
verstaan: racistische, xenofobe, anarchistische, nationalistische, autoritaire of
totalitaire opvattingen of bedoelingen, ongeacht of ze van politieke, ideologische,
confessionele of filosofische aard zijn, die theoretisch of in de praktijk strijdig zijn
met de beginselen van de democratie of de mensenrechten, met de goede werking van de
democratische instellingen of andere grondslagen van de rechtsstaat.(39)
Deze brigade heeft afdelingen in Brugge, Gent, Antwerpen, Hasselt en Brussel.
Volledig in de logica van de federale staatsstructuur heeft de A1-brigade een Brussels
en een Waalse evenknie, de A2 en de A3-brigade. De A3-brigade (Wallonië) heeft afdelingen
in Bergen, Brussel, Charleroi en Luik.
De B1-brigade doet aan contraspionage inzake Europese landen die geen lid zijn van de
Europese Unie. Deze brigade werd opgesplitst in drie afdelingen waarvan de eerste instaat
voor de landen van de voormalige Sovjetunie, de tweede voor de zogenaamde bufferlanden
(Polen, ex-Joegoslavië, Roemenië, ) en de derde voor de overige Europese landen.
Het actieterrein van de B2-brigade is de rest van de wereld. Ook hier is een
opsplitsing in drie afdelingen gemaakt: de Arabische landen, Libië, het Verre Oosten en
Latijns-Amerika.
De brigade B6 werd opgesplitst in twee afdelingen, DI3 (schaduwing en bespieding) en DI
(bijstand aan de andere brigades op logistiek en technisch vlak).
De C1-brigade tenslotte waakt over de veiligheid van de eerste minister, de minister
van Justitie en buitenlandse prominenten.
Er weze wel opgemerkt dat ingevolge recente interne reorganisaties inmiddels
wijzigingen aan deze structuur kunnen zijn aangebracht.
1.3. De militaire inlichtingendiensten
1.3.1 Korte historiek
In 1915 werd een "Veiligheidsdienst van het leger" opgericht
en dit voor de ganse duur van de oorlog (40). In
1916 trad een militaire veiligheidsdienst in de plaats, die op haar beurt reeds in 1919
werd ontbonden. Het daaropvolgende jaar werd bij het ministerie van Landsverdediging een
dienst in het leven geroepen die belast werd met de taken van contraspionage in al haar
vormen en van toezicht op subversieve groepen binnen het leger.(41) In 1937 verwierf de Generale Staf van de
Krijgsmacht de bevoegdheid over deze dienst.(42)
Naar aanleiding van de Tweede Wereldoorlog werd de Staatsveiligheid overgeheveld naar
een "Directie Veiligheid van de Staat" opgericht in de schoot van het ministerie
van Landsverdediging. Vrijwel onmiddellijk werd deze dienst voor de ganse duur van de
oorlog ondergebracht bij het ministerie van Justitie, om in januari 1945 opnieuw te worden
ondergebracht bij het ministerie van Landsverdediging.(43)
In 1947 verwierf de Generale Staf de bevoegdheid over de militaire inlichtingen, de
militaire contraspionage en de verwerking van de rapporten van de militaire attachés en
de Belgische officieren in het buitenland.(44)
In 1963 verwierf de stafchef van het leger bij K.B.(45)
de verantwoordelijkheid voor de opsporing, de verwerking en de verspreiding van de
inlichtingen. Tevens stond hij in voor de toepassing van de maatregelen van militaire
veiligheid en contraspionage.(46)
In 1974 werden aan de chef van de ADIV bepaalde inlichtingen-en veiligheidstaken
toegewezen.(47)
Tot voor de nieuwe wet waren de opdrachten van de ADIV omschreven in het K.B. van 19
december 1989 houdende organisatie van de Generale Staf.(48)
Deze opdrachten waren: (49)
- het opzoeken, uitbaten en verspreiden van de inlichting;
- het nemen van alle maatregelen die noodzakelijk zijn voor de bescherming van het
geheim en het behoud van de militaire veiligheid, de cijfering inbegrepen, met het
opstellen, verspreiden en controleren van de richtlijnen terzake;
- het verzekeren van de betrekkingen met nationale, buitenlandse en intergeallieerde
inlichtings-en veiligheidsdiensten;
- waken over de naleving van internationale overeenkomsten door België afgesloten
inzake veiligheid;
- het opstellen, verspreiden en controleren van de voorschriften met betrekking tot het
archief en de geschiedkundige documentatie van de krijgsmacht en de rijkswacht.
De ADIV omvat 3 hoofddiensten (Inlichtingen, Veiligheid, Centrum voor historische
documentatie), elk op hun beurt onderverdeeld in secties.
De eerste hoofddienst is de dienst Inlichtingen en bestaat uit drie secties:
* Sectie "exploitatie van de inlichting".
In het raam van het inlichtingenbeleid, de belangenzones voor België en de door de
chef van de Generale Staf bepaalde prioriteiten, stelt deze sectie de "doelstellingen
van de inlichting" op, die de gebieden en prioriteiten bij het opsporen van
informatie beschrijven. De sectie "exploitatie" moet deze informatie bestuderen
en analyseren; vervolgens moet ze over de behandelde onderwerpen syntheses maken, die
worden overgemaakt aan de nationale overheden die bij het Belgisch defensiebeleid
betrokken zijn, alsook aan de grote militaire commando's, aan de NAVO, aan SHAPE en
eventueel aan sommige inlichtingendiensten van bevriende mogendheden, in zoverre de
nationale belangen dit niet beletten.
* Sectie "opsporen van de inlichting met menselijke middelen" (HUMINT).
Deze sectie spoort informatie op binnen de door de chef van de ADIV bepaalde limieten,
op basis van de elementen die voortvloeien uit de analyses van de sectie
"exploitatie". Deze opsporingen zijn gericht op het buitenland en exploiteren
zowel open als gesloten bronnen.
* Sectie "opsporen van de inlichting" (COMINT).
Deze sectie is belast met het opsporen en analyseren van communicatie-inlichtingen en
is gericht op het militaire domein. Deze sectie werkte tot voor de nieuwe wet eigenlijk in
een juridisch vacuüm, vermits er geen wettelijke regeling bestond voor het onderscheppen
van elektromagnetische golven. Thans is hieraan een mouw gepast. We komen hierop nog
terug.(51)
Een tweede dienst is de dienst "Veiligheid", die tot taak heeft alle
vertrouwelijke materies (installaties, documenten, uitrusting, personeel) te beschermen
tegen elke bedreiging die in België kan opduiken of die tegen Belgische eenheden in het
buitenland kan worden gericht.
Deze dienst is samengesteld uit volgende secties: militaire veiligheid en industrie
(SGR/SMI), habilitatie en documentatie (SGR/HD), het detachement rijkswacht,
contra-inmenging, technische sectie.
De dienst "Centrum voor historische documentatie" beheert het historisch
archief van de krijgsmacht. Onder bepaalde voorwaarden kan dit ook door particulieren
worden geraadpleegd.
Tenslotte staat de afdeling "Beheer" in voor het personeelsbeleid, begroting,
logistiek en verbindingen.
2. Organen van het inlichtingenbeleid
Van meet af aan werd duidelijk gesteld dat het niet aan de
inlichtingen-en veiligheidsdiensten zelf toekomt om de prioriteiten inzake het te volgen
beleid op het vlak van inlichtingen en veiligheid te bepalen en de behoeften terzake vast
te stellen. Dit werd een taak van de Regering.(52) Hierop werden twee
organen in het leven geroepen die zouden instaan voor de uitstippeling van het
inlichtingen- en veiligheidsbeleid en voor de concretisering ervan. De eerste taak werd
toegewezen aan het "Ministerieel Comité voor inlichting en veiligheid", terwijl
het "College voor inlichting en veiligheid" belast werd met de tweede opdracht.
2.1. Het Ministerieel Comité voor inlichting en veiligheid
In het voorontwerp van de Wet werd voorzien in de oprichting van dit
ministerieel comité,(53) doch dit stuitte op een
afwijzing van de Raad van State, vermits de organisatie van de diensten een prerogatief is
van de uitvoerende macht.(54) Het
wetsontwerp werd dan ook in die zin aangepast en de oprichting van het Ministerieel
comité gebeurde bij K.B.,(55)
waarin zijn taak als volgt wordt omschreven:(56)
" Het Comité stelt de algemene politiek inzake inlichting vast, bepaalt de
prioriteiten van de Veiligheid van de Staat en van de Algemene Dienst inlichting en
veiligheid van de Krijgsmacht, en coördineert hun activiteiten.
Het Comité bepaalt bovendien de politiek inzake de bescherming van gevoelige
informatie."
Het Ministerieel Comité is dus belast met het vastleggen van het inlichtingenbeleid,
hierbij rekening houdend enerzijds met de behoefte aan inlichtingen en anderzijds met de
middelen die beschikbaar zijn om inlichtingen te verschaffen.(57)
Het is een politiek orgaan, voorgezeten door de eerste minister en voor het overige
samengesteld uit tenminste de ministers van Justitie, Landsverdediging, Binnenlandse Zaken
en Buitenlandse Zaken. Eventueel kunnen ook andere regeringsleden worden uitgenodigd. (58)
2.2. Het College voor Inlichting en Veiligheid
Ook hier voorzag het oorspronkelijk voorontwerp in de oprichting van
het College,(59) maar de Raad van State wees dit af
om dezelfde reden als aangehaald bij het Ministerieel Comité,(60) m.n. het feit dat het een bevoegdheid van de
Koning betrof: "Het staat bijgevolg aan de Koning, aan wie artikel 37 van de Grondwet
de federale uitvoerende macht opdraagt, om de administratieve diensten die daaronder
ressorteren op te richten, te behouden of af te schaffen en de uitoefening van het gezag
over die diensten te organiseren, wat betekent dat Hij tevens de ministeriële
bevoegdheden ten aanzien van die diensten kan verdelen, de nadere regels voor de eventuele
gezamenlijke uitoefening ervan kan bepalen en daartoe ministeriële comités of
administratieve coördinatie-organen kan oprichten".(61)
Er volgde dan ook een K.B.(62)
waarin het College belast werd met het toezicht op de gecoördineerde uitvoering van de
beslissingen van het Ministerieel comité voor inlichting en veiligheid (63).
Het College dient dus de door het Ministerieel Comité uitgestippelde koers te
operationaliseren, de door het Comité bepaalde opdrachten te verdelen en te coördineren
conform de respectievelijke bevoegdheden van de twee diensten. Op het niveau van het
College wordt de synthese gemaakt van de inlichtingen die werden ingewonnen door de
inlichtingen-en veiligheidsdiensten. Tevens dienst zij als schakel met de leden van het
Comité doordat de voorzitter op geregelde tijdstippen moet rapporteren betreffende de
activiteiten van de inlichtingen- en veiligheidsdiensten of met betrekking tot huidige of
toekomstige bedreigingen.(64)
Dit College is een administratief college, samengesteld uit een afgevaardigde van de
eerste minister, de administrateur-generaal van de Veiligheid van de Staat, de chef van de
ADIV, de leidende ambtenaar van de Algemene Rijkspolitie, de leidende ambtenaar van de
Algemene Directie van de politiek van het ministerie van Buitenlandse Zaken en de
commandant van de rijkswacht.(65)
De aanwezigheid van deze laatste leverde voor sommige parlementsleden enigszins een
probleem op. We zagen immers dat de rijkswacht niet onder toepassing van de wet valt.
Waarom deze organisatie dan wel opnemen in een administratief orgaan dat instaat voor de
operationalisering van het inlichtingen- en veiligheidsbeleid, zo vroeg men zich af.(66)
3. Het gezag over de inlichtingen- en veiligheidsdiensten
1) Het principe dat wordt gehuldigd is dat de
Veiligheid van de Staat voor de uitoefening van haar opdrachten onder het gezag staat van
de minister van Justitie.(67) Ook staat de minister
in voor de organisatie en het algemeen bestuur van de Staatsveiligheid, inzonderheid op
het vlak van de uitgaven, het beheer en de opleiding van het personeel, de inwendige orde,
de tucht, de wedden en vergoedingen, alsook de uitrusting.(68)
* Evenwel wordt aan de minister van Binnenlandse Zaken een
vorderingsrecht toegekend ten aanzien van de Veiligheid van de Staat. Hij kan de
Veiligheid vorderen "in verband met de uitvoering van de opdrachten bepaald bij
artikel 7 wanneer ze betrekking hebben op de handhaving van de openbare orde en op de
bescherming van personen".(69)
Men oordeelde dat de minister geconfronteerd kan worden met situaties waarbij het dringend
karakter meestal een zowel sneller als vlotter beroep op de inlichtingen- en
veiligheidsdiensten vergt.(70)
De vordering van de minister beoogt inlichtingen in te winnen en te preciseren
aangaande welbepaalde toekomstige gebeurtenissen, personen of groeperingen die de openbare
orde ernstig zouden kunnen verstoren of, desgevallend, de bescherming van welbepaalde
personen te verzekeren.
Bij de uitoefening van zijn vorderingsrecht, zal de minister van Binnenlandse Zaken het
voorwerp van de vordering moeten preciseren en kan hij aanbevelingen doen en precieze
aanwijzingen geven omtrent de in het werk te stellen middelen en aan te wenden
geldmiddelen.
Hoewel de Staatsveiligheid in principe de verplichting heeft de vordering uit te
voeren, kan het gebeuren dat het niet mogelijk is gevolg te geven aan die aanbevelingen en
aanwijzingen omdat hierdoor de uitvoering van opdrachten in het gedrang komt. In dat geval
dient de minister van Binnenlandse Zaken hierover te worden ingelicht.
Tegen de toekenning van dit vorderingsrecht werden ook bezwaren geuit. Sommigen zagen
immers het spookbeeld van een almachtig superministerie van Binnenlandse Zaken opdoemen: "Les
droits de réquisition du ministre de l'Intérieur (article 5) sont sans doute à replacer
dans le contexte actuel de manoeuvres menées dans une logique gouvernementale visant à
accroître les pouvoirs de ce ministre. Encore une fois, ce ne sont ni les raisons
historiques, ni les comparaisons, qui nous semblent suffisantes et permettent de ne
craindre la création d'un tout-puissant Ministère de l'Intérieur".(71)
Het Comité I uitte eveneens bedenkingen bij de toekenning van het vorderingsrecht aan
de minister van Binnenlandse Zaken.(72)
Dit toezichtsorgaan voorzag dat er een aantal problemen kunnen rijzen wanneer de minister
van Binnenlandse Zaken over de mogelijkheid beschikt om een dienst te vorderen die van het
ministerie van Justitie afhangt. Indien een soortgelijk prerogatief wordt toegekend aan
een minister die erom verzoekt, zal dit volgens het Comité I leiden tot conflicten en
wrijvingen met de inlichtingendiensten. Daarom zouden de aanbevelingen en vorderingen
moeten worden voorbehouden aan een coördinator en geheim moeten blijven voor het grote
publiek.
Bovendien wordt er een ongerechtvaardigd onderscheid geschapen tussen de minister van
Binnenlandse Zaken en collega van Buitenlandse Zaken, of een andere minister. De wet
voorziet immers dat de Veiligheid van de Staat ook moet toezien op de uitwendige
veiligheid van de staat en de internationale betrekkingen, alsmede op het wetenschappelijk
of economisch potentieel van het land.(73)
Aan de minister bevoegd voor deze aangelegenheden werd dit vorderingsrecht niet toegekend.
Het Comité I stelde voor om de volledige verantwoordelijkheid voor de organisatie van
de Veiligheid van de Staat bij de minister van Binnenlandse Zaken te leggen. Een aantal
argumenten ondersteunen deze visie.
Zo toont de geschiedenis van de inlichtingendiensten aan dat de Veiligheid van de Staat
regelmatig onder bevoegdheid van de minister van Binnenlandse Zaken werd gebracht.(74) Voorts krijgt men bij de lezing van
de wetsartikelen niet de indruk dat de activiteiten van de Staatsveiligheid hoofdzakelijk
de minister van Justitie aanbelangen. Tenslotte wordt in geen enkel ander land dat door
het Comité I is onderzocht, de verantwoordelijkheid bij de minister van Justitie gelegd.
* Naast het toegekende vorderingsrecht, heeft de minister van
Binnenlandse Zaken nog een voet in huis bij de Veiligheid van de Staat. Hij zal namelijk
betrokken worden bij de organisatie en het bestuur van de dienst wanneer die organisatie
en dat bestuur een rechtstreekse invloed hebben op de uitvoering van de opdrachten inzake
handhaving van de openbare orde en de bescherming van personen.(75) De minister zal dus kunnen tussenkomen in
administratieve akten betreffende de algemene werking van de dienst teneinde zich te
verzekeren van de doeltreffende uitvoering van zijn vorderingsrecht.
Tegen het advies van de Raad van State in, die ervan uitgaat dat artikel 37 van de
Grondwet aan de federale uitvoerende macht opdraagt om de administratieve diensten die
daaronder ressorteren, op te richten, te behouden of af te schaffen, en de uitoefening van
het gezag over die diensten te organiseren, wat inhoudt dat de federale uitvoerende macht
tevens de ministeriële bevoegdheden ten aanzien van die diensten kan verdelen, heeft de
regering besloten in de wet de verdeling van bevoegdheden tussen de minister van
Binnenlandse Zaken en de minister van Justitie te behouden.
* Voorts is een vorm van medebeheer in het leven geroepen waarbij al
naargelang het geval de medeondertekening (76)
dan wel het eensluidend advies(77)
van de minister van Binnenlandse Zaken vereist is.(78)
De minister van Binnenlandse Zaken wordt aldus betrokken bij de onderwerpen die hem
aanbelangen.
Bovendien kan hij ook nog verzoeken richten aan de minister van Justitie die hem moet
inlichten indien hij geen gevolg kan geven aan het verzoek.
Volgens de minister van Justitie is dit gezamenlijk beleid te verantwoorden op basis
van de opdrachten van de Veiligheid van de Staat.(79)
Zo valt de opdracht inzake de bescherming van personen onder de bevoegdheid van de
minister van Binnenlandse Zaken, vermits dit wordt gezien als een opdracht van
bestuurlijke politie. Daarom bepaalt de wet dat het eensluidend advies van de minister van
Binnenlandse Zaken vereist is voor elk ontwerp van besluit betreffende de
personeelsformatie van de veiligheid van de Staat belast met de opdrachten inzake
persoonsbescherming, elk ontwerp van besluit tot bepaling van de opleiding van het
personeel van de buitendiensten dat met de opdrachten inzake bescherming van personen
wordt belast en elk ontwerp van besluit tot bepaling van het aantal agenten van die
buitendiensten.
Tevens wint de Staatsveiligheid inlichtingen in die betrekking hebben op de veiligheid,
gezondheid en de openbare rust en waarvoor de minister van Binnenlandse Zaken rechtstreeks
bevoegd is. Terzake wordt hij dan ook bij het beleid betrokken door ofwel de
medeondertekening ofwel door diens eensluidend advies.
Dit alles mag echter niet uit het oog doen verliezen dat de minister van Justitie de
voornaamste actor is op regeringsniveau en de referentieoverheid is voor de Veiligheid van
de Staat. Het optreden van de minister van Binnenlandse Zaken kan alleen verantwoord
worden via de uitvoering van specifieke opdrachten die tot zijn bevoegdheid behoren.
Sommige parlementsleden meenden dat het venijn in de staart zat en wilden tevergeefs de
laatste paragraaf van artikel 6 laten wegvallen.(80)
Deze bepaling voorziet in de mogelijkheid om andere aangelegenheden waarvoor de
tussenkomst van de minister van Binnenlandse Zaken vereist is, toe te voegen. Zo zou de
Koning de bevoegdheid van de minister van Binnenlandse Zaken kunnen uitbreiden, hetgeen
tot misbruiken zou kunnen leiden.(81)
We kunnen dus vaststellen dat de minister van Binnenlandse Zaken via verscheidene
kanalen betrokken wordt bij de organisatie en ook de opdrachten van de Staatsveiligheid.
Of dit de vlotte werking van deze dienst niet zal bemoeilijken wanneer de verstandhouding
tussen de minister van Justitie en zijn collega van Binnenlandse Zaken niet optimaal is,
zal de toekomst moeten uitwijzen.
2) De regeling van het gezag over de ADIV is veel eenvoudiger
gehouden. De militaire inlichtingendienst staat onder het exclusief gezag van de minister
van Landsverdediging (82). Tevens
wordt hij belast met de organisatie en het algemeen bestuur van de ADIV (83). In tegenstelling tot de regeling van het gezag
over de Veiligheid van de Staat, is niet voorzien in enige vorm van tussenkomst door de
minister van Binnenlandse Zaken.
4. Toezicht op de veiligheidsdiensten- en inlichtingendiensten:
Het Comité I(84)
4.1. Algemeen
Het toezicht op de veiligheids-en inlichtingendiensten door een extern
orgaan, wordt niet in de nieuwe wet zelf geregeld, maar in de Wet 18 juli 1991 tot
regeling van het toezicht op politie-en inlichtingendiensten.(85)
De controle op de Veiligheid van de Staat en de ADIV gebeurt door het Vast Comité van
Toezicht op de inlichtingendiensten, afgekort het Comité I. Dit Comité I is echter niet
alleen bevoegd ten opzichte van de twee voormelde diensten, maar ook ten aanzien van elke
openbare dienst die speciaal wordt belast met de inzameling en verwerking, uitgevoerd met
het oog op de veiligheid, van gegevens over personen, groepen en gebeurtenissen.(86)
De taak van het Comité bestaat erin de activiteiten en werkwijzen van de
inlichtingendiensten, hun interne reglementen, richtlijnen(87)
en alle documenten die de handelwijze van de leden van de inlichtingendiensten regelen, te
onderzoeken.(88) Teneinde deze
opdrachten te kunnen uitvoeren, beschikt het Comité I over een Dienst Enquêtes.(89)
Het hoofd en de leden van de Dienst Enquêtes hebben de hoedanigheid van officier van
gerechtelijke politie, hulpofficier van de Procureur des Konings en van de krijgsauditeur.(90) Zij kunnen zich laten bijstaan door
de openbare macht(91), beschikken
over een zoekingsrecht(92) en
kunnen voorwerpen in beslag nemen.(93)
Zowel het Comité I als de Dienst Enquêtes zijn ertoe gerechtigd alle teksten die zij
noodzakelijk achten voor het vervullen van hun opdracht, te laten overleggen. De
inlichtingendiensten zijn er trouwens toe gehouden op eigen initiatief de interne
reglementen en richtlijnen, alsook alle documenten die de handelwijze van de leden van de
diensten regelen, over te zenden.
Het Comité I brengt verslag uit aan de Kamer en de Senaat door middel van een
jaarlijks activiteitenverslag.(94)
4.2. Het Comité I en de wet
Het Comité I was één van de vragende partijen voor een wet
betreffende de veiligheids- en inlichtingendiensten en dit omwille van de rechtszekerheid
voor de burgers, de efficiëntie van de inlichtingendiensten zelf en de mogelijkheid voor
het Comité I om ten volle haar controlerecht uit te oefenen.(95)
Ook de minister van Landsverdediging drukte de wens uit dat dank zij de nieuwe wet de
controle-opdracht van het Comité wordt vergemakkelijkt.(96)
Naar aanleiding van het wetsontwerp deed het Comité I een reeks aanbevelingen. Tevens
werd de voorzitster, mevrouw Paulus de Chatelet, gehoord.(97)
De bemerkingen en aanbevelingen van het Comité I zullen telkens ter sprake komen bij
de behandeling van het onderdeel waarop deze bemerkingen en aanbevelingen betrekking
hadden.
5. De opdrachten van de inlichtingen- en veiligheids-diensten
5.1. Opdrachten van de Veiligheid van de Staat
Aan de Staatsveiligheid zijn een viertal opdrachten toevertrouwd.(98) De wet hanteert daarbij een ruime formulering,
zodat aan de huidige en toekomstige behoeften van de staat terzake kan worden beantwoord.(99)
5.1.1 Het inwinnen van inlichtingen
De Veiligheid van de Staat staat in voor het inwinnen, analyseren en verwerken van
inlichtingen die betrekking hebben op elke activiteit die de inwendige veiligheid van de
staat en het voortbestaan van de democratische en grondwettelijke orde, de uitwendige
veiligheid van de staat en de internationale betrekkingen, het wetenschappelijk of
economisch potentieel, zoals gedefinieerd door het Ministerieel Comité, of elk ander
fundamenteel belang van het land, zoals gedefinieerd door de Koning op voorstel van het
Ministerieel Comité, bedreigt of zou kunnen bedreigen.
Om tegemoet te komen aan de kritiek van de Raad van State,(100) werd het voorontwerp aangepast en bevat de wet
thans een omschrijving van de gebruikte termen.(101)
De totstandkoming van de begrippenomschrijving liep niet van een leien dakje. Het
wetsontwerp van de regering bevatte een eerste aanzet(102)
en werd in de kamercommissies gevolgd door een reeks amendementen waarvan sommige vooral
nauwkeurigere bewoordingen of omschrijvingen beoogden,(103)
terwijl andere meer inhoudelijke wijzigingen tot stand wilden brengen, zoals een
uitbreiding van de opdracht van de Veiligheid van de Staat,(104) of de onmogelijkheid om bepaalde politieke
partijen als subversief te beschouwen.(105)
Ook in de Senaat volgde een stortvloed aan amendementen.(106)
Het Comité I was van oordeel dat het woord "inlichtingen" beter vervangen
werd door "informatie".(107)
Het gaat hier om meer dan woordenvitterij: het onderscheid tussen beide termen is van
praktisch belang. Een inlichting is informatie die verwerkt en geanalyseerd is. De
Staatsveiligheid wint dus veeleer informatie in die zij vervolgens natrekt en analyseert.(108) Ook een aantal parlementsleden
volgden deze redenering en dienden in die zin amendementen in.(109) Er volgde echter geen aanpassing.
Ook de administrateur-generaal van de Veiligheid van de Staat, de heer Van Lijsebeth,
had aanvankelijk bedenkingen bij de onduidelijke omschrijvingen, zoals die nog aanwezig
waren na de overzending aan de Senaat van de in de Kamer aangenomen tekst.(110)
Volgens de administrateur-generaal waren de te beschermen belangen wel duidelijk genoeg
bepaald, rekening houdend met de artikelen 22 van de Grondwet en 8 E.V.R.M. en met de
jurisprudentie van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens. De activiteiten die een
bedreiging vormen of kunnen vormen, bleven daarentegen veel te vaag.(111) Het hoofd van de Staatsveiligheid deed ook zelf
een voorstel tot betere formulering(112)
en kon zich eveneens in grote lijnen akkoord verklaren met de amendementen die waren
ingediend om de lacunes in de definities op te vullen.(113)
Uiteindelijk werd de knoop doorgehakt en kreeg de Veiligheid van de Staat drie grote
domeinen voor inlichtingengaring toegewezen: activiteiten die (potentieel) bedreigend zijn
voor de inwendige veiligheid van de staat en de democratische en grondwettelijke orde,
voor de uitwendige veiligheid van de staat en de internationale betrekkingen en tenslotte
voor het wetenschappelijk of economisch potentieel van het land.
Wat onder (potentieel) bedreigende activiteiten dient te worden verstaan, wordt in de
wet zelf aangegeven.(114) Het gaat
om elke individuele of collectieve activiteit ontplooid in het land of vanuit het
buitenland die verband kan houden met spionage, inmenging, terrorisme, extremisme,
proliferatie, schadelijke sektarische organisaties, criminele organisaties, daarbij
inbegrepen de verspreiding van propaganda, de aanmoediging of de rechtstreekse of
onrechtstreekse steun, onder meer door het verstrekken van financiële, technische of
logistieke middelen, het verstrekken van inlichtingen over mogelijke doelwitten, de
ontwikkeling van structuren en van actiecapaciteit en de verwezenlijking van de
nagestreefde doeleinden. Voorts omschrijft de Wet voortaan wat onder de verschillende
begrippen uit deze definitie dient te worden verstaan.(115)
Hieruit kan worden opgemaakt dat de Staatsveiligheid zich interesseert voor spionage,
terrorisme, samenspanning, aanslagen, inmenging in beslissingsprocessen door
ongeoorloofde, bedrieglijke of clandestiene middelen alsook voor de activiteiten van
buitenlandse politieke bewegingen in België, voor de misdaden en wanbedrijven tegen de
veiligheid van de staat zoals omschreven in het strafwetboek(116) en de wet op de privémilities.(117)
* Het eerste grote actieterrein is dus de inwendige veiligheid van de
staat en het voortbestaan van de democratische en grondwettelijke orde. Hieronder dient te
worden verstaan de veiligheid van de instellingen van de staat en de vrijwaring van de
continuïteit van de regelmatige werking van de rechtsstaat, de democratische
instellingen, de elementaire beginselen die eigen zijn aan iedere rechtsstaat, alsook de
mensenrechten en de fundamentele vrijheden. Tevens omvat het de veiligheid en de fysieke
en morele vrijwaring van personen en de veiligheid en de vrijwaring van goederen.
* De uitwendige veiligheid van de staat en de internationale
betrekkingen omhelst de vrijwaring van de onschendbaarheid van het nationaal grondgebied,
van de soevereiniteit en de onafhankelijkheid van de staat, van de belangen van de landen
waarmee België gemeenschappelijke doeleinden nastreeft, alsook van de internationale en
andere betrekkingen die België met vreemde staten en internationale of supranationale
instellingen onderhoudt.
* Wat onder wetenschappelijk of economisch potentieel dient te worden
verstaan, wordt in de Wet niet duidelijk gemaakt.(118)
Het is m.i. dan ook niet ndenkbaar dat dit een soort van restcategorie wordt waarin al
hetgeen wordt ondergebracht dat niet thuishoort in één van voormelde domeinen, hoewel
ook die zeer ruim omschreven zijn. De heer Borginon maakte terzake volgende pertinente
opmerking: "Mijnheer de minister, de bevoegdheid van de Veiligheid van de Staat met
betrekking tot heel het economisch dossier bezorgt mij eveneens kopzorgen. Deze
bevoegdheid is immers de sleutel om àlles te bestuderen".(119)
5.1.2 De Veiligheidsonderzoeken
De tweede taak van de Staatsveiligheid is het uitvoeren van
Dossier smartmetering of de sluwe energiemeters deel 5
Ok beste lezertjes, alsof de ellende nog niet voldoende is, wat zijn de
andere gevaren die de argeloze verbruiker bedreigen? Om dit zo
duidelijk mogelijk te argumenteren gaan wij graag op uitstap naar het
verre Canada. Want daar in Ontario loopt er reeds een tijdje een
project met slimme meters en kunnen we al eens een kijkje nemen wat de
voor- en nadelen van die dingen zijn. zet jullie wollen mutsjes op en
volg ons dus even naar Ontario. We vonden namelijk een rapport van de
Canadese consumentenraad over het project : http://www.consumerscouncil.com/site/Consumers_Council_of_Canada_69/pdf/SM%20Report.pdf
Voor de liefhebbers van het genre is dit verplichte lectuur natuurlijk. Wat onthouden wij uit dit rapport?
Smartmetering heeft geen enkele zin zonder prijsdifferentiatie
De lage inkomens met laag verbruik hebben geen enkel voordeel bij smartmetering en de prijsdifferentiatie
als
de slimme meters gebruikt worden om energiebesparingen op te leveren
moet dit samen gaan met een informatiecampagne voor de gebruikers
Goed
we gaan even dieper in op al deze punten. We beginnen met de
prijsdifferentiatie en meer bepaald bij de factuur. Zoals iedereen wel
weet is onze gas-en elektriciteitsfactuur momenteel gebaseerd op een
voorschotregeling. Je betaalt op basis van een verbruiksprofiel een
maandelijks voorschot en jaarlijks ontvang je dan, na het inbrengen van
de reêle verbruiksgegevens, de eindafrekening. Naargelang je meer of
minder verbruikt krijg je dan terug of moet je bijbetalen. Wanneer de
prijs plots piekt, kan je soms voor onprettige verrassingen staan
zoals de meesten onder ons intussen wel weten. Het voordeel is echter
dat het totaal energiegebruik uitgesmeerd wordt over de volledige
periode. Zo betaal je meestal het zelfde bedrag gedurende één jaar.
Goed, bij smartmetering is er echter geen sprake meer van voorschotten
die elke maand een vast bedrag garanderen. Elke maand krijg je netjes
je reëel verbruik verrekend op je factuur. Raad maar eens hoe prettig
het zal zijn elke wintermaand te wachten op de zachte plof van je
Electrabel- of andere factuur in je brievenbusje....Gelukkig zal het in
de zomermaanden leuker zijn. Al eens gedacht hoe iemand met een karig
pensioentje of een vervangingsinkomen van rond de 700 zijn
energiefactuur in een strenge winter zal moeten betalen? Ha natuurlijk,
hij moet reserves aanleggen tijdens de zomer? Hallo, zijn wij naiëf? Wat
betreft nu de prijsdifferentiatie die gehanteerd wordt in de Canadese
projecten is het ons niet meteen duidelijk hoe de leveranciers dat bij
ons zullen toepassen. Wij kennen hier wel al een nacht- en dagtarief of
een piek- en daltarief zoals sommigen het noemen. Tijdens de weekends
zitten we met z'n allen in het daltarief tenminste als je een dubbele
teller hebt maar daarmee is hier de kous zo goed als af. Bovendien
stelden we vast dat de uitbreiding van het daltarief naar de weekend
enkel heeft geleid naar een duurder piektarief...We zijn dus benieuwd
wat dat zal worden met die slimme meters. Wij vrezen vooral dat de
verbruiker erg slim zal moeten zijn om dat allemaal netjes op te
volgen. Vandaar waarschijnlijk de noodzaak om de verbruikers op te
leiden en uitgebreid te informeren. We kunnen dit enkel volledig beamen. Wat
eveneens een reden tot enige ongerustheid is, voor ons als
socialisten, hé Bart, is de vaststelling dat de mensen die de ganse dag
thuiszitten, zoals ouderen, werklozen, zieken enz... in feite geen
voordeel hebben bij al deze verschillende prijzen. Zij verbruiken
meestal weinig en zij kunnen niet flexibel inspelen op de verschillende
tariefperiodes. Zij worden dus de dupe van deze zaak...Welwelwel. In feite hebben we d'r met z'n allen
belang bij om ingenieursstudies aan te vatten om onze energiefactuur te
drukken en verbruiken we best vrij veel zodat we flinke besparingen
kunnen doen. daar komt het grosso-modo op neer. Voor een stad als
Brussel met een werkloosheidsgraad van rond de 30% en veel oudere
mensen is dit niet bepaald een ideaal scenario...tenzij onze rooie
energiespecialisten dit anders zouden zien.
Wat betreft het
informeren van de verbruikers merken we overal de zelfde trend. Men
plaatst die dingen en daarmee uit. Geen uitleg, geen voorafgaand debat,
nada, nougabollen. We zagen dit fenomeen reeds bij onze noorderburen
en we zien dat in Canada en we zien dat in Frankrijk. er werd daar
echter wel een vraag gesteld in de senaat en het antwoord en de reactie
van de vraagsteller spreken boekdelen....
M. Michel Sergent.
- Le remplacement des 34 millions de compteurs électriques domestiques
à l'initiative d'ERDF, filiale du groupe EDF, est essentiel pour la
maîtrise de l'énergie. Les dernières directives européennes et lois
françaises relatives à l'énergie encouragent les gestionnaires des
réseaux de distribution de l'électricité, au premier chef ERDF, à
déployer une nouvelle génération de compteurs électriques, qui permette
la télé-relève et favorise aussi l'économie d'énergie. La directive du
5 avril 2006, relative à l'efficacité énergétique dispose : « ...Les
États membres veillent à ce que (...) les clients finaux dans (le
domaine) de l'électricité (...) reçoivent à un prix concurrentiel des
compteurs individuels qui mesurent avec précision leur consommation
effective ». La loi du 13 juillet 2005 dispose quant à elle que :
« ...Les gestionnaires des réseaux publics de transport et de
distribution d'électricité mettent en oeuvre des dispositifs (...)
incitant les utilisateurs des réseaux à limiter leur consommation... ».
Le renouvellement de 34 millions de compteurs en France représente un
investissement considérable, de l'ordre de 4 à 5 milliards d'euros et
la durée de vie de ces matériels se comptera en dizaines d'années. Il
est donc important de définir ce système avec lequel les consommateurs
français vont vivre de longues années. La commission de régulation de
l'énergie (CRE) anime sur ce thème depuis plusieurs mois des groupes de
travail avec toutes les parties concernées -sauf malheureusement le
concédant- en vue de préparer un tel projet, dit « projet AMM », mais
limite le projet à la mesure des consommations d'électricité et des
éléments de gestion de réseau. En réponse, ERDF a proposé un système de
grande qualité dont les performances sont volontairement contraintes
pour rentrer dans ce cadre. Au vu des projets menés ailleurs dans le
monde, le risque existe que la France passe à côté d'une occasion
historique de déployer un système de grande ampleur qui permette non
seulement de mesurer finement la consommation d'électricité mais qui
puisse être également le support du comptage d'autres fluides et
d'autres services énergétiques afin de maîtriser toutes les
consommations d'énergie et limiter les émissions de CO2. Ce déploiement
est l'occasion idéale de mettre en oeuvre les recommandations du
Grenelle de l'environnement sur les économies d'énergie.
Quelles mesures le ministre de l'écologie compte-t-il
prendre pour que nos concitoyens puissent tirer tout le bénéfice d'un
tel investissement en matière d'économie d'énergie et de développement
durable ?
M. Hubert Falco, secrétaire d'État chargé de l'aménagement du territoire.
- M. Borloo, en déplacement à la Réunion, m'a chargé de vous répondre.
La loi du 9 août 2004 relative au service public de
l'électricité et du gaz et aux entreprises électriques et gazières,
modifiée par la loi du 7 décembre 2006, répertorie les missions des
gestionnaires de réseaux publics de distributions, dont les coûts sont
couverts par les tarifs d'utilisation des réseaux. Parmi ces missions,
figurent les activités de comptage. C'est donc dans ce cadre législatif
très précis, que la commission de régulation de l'énergie a listé, dans
sa communication du 6 juin 2007, les fonctions que devront offrir les
systèmes de comptage évolué, afin que leurs coûts soient pris en charge
par les tarifs d'utilisation des réseaux. Ces compteurs évolués devront
permettre aux consommateurs de disposer d'une connaissance plus fine de
leurs habitudes de consommation, et aux fournisseurs de traiter les
comptages et de proposer des services complémentaires associés,
favorisant notamment la maîtrise de la demande en énergie. Cette
solution, impliquant à la fois les gestionnaires de réseaux de
distribution, les consommateurs et les fournisseurs, favorisera la
maîtrise de la demande, sans outrepasser les compétences des
gestionnaires de réseaux, et sans faire supporter à l'ensemble de la
collectivité les coûts afférents à des services optionnels et
concurrentiels.
Les fonctionnalités du pilote AutomatedMeter Management
pour les compteurs des particuliers, ont été discutées de façon
transparente dans le cadre du groupe de travail mis en place pour
l'occasion par la commission de régulation. Une concertation similaire
pour les professionnels sera lancée au deuxième semestre 2008, afin que
le compteur réponde également à leurs besoins.
Le projet AutomatedMeter Management
d'ERDF, encore au stade expérimental, vise à remplacer
300 000 compteurs d'ici 2011 sur les régions de Tours et Lyon. Le
retour d'expérience qui en sera fait permettra à la commission de
régulation de valider le système et d'autoriser son éventuelle
généralisation en 2011. D'ici là, bien sûr, la consultation se
poursuivra et les contributions de tous les acteurs du système
électrique seront étudiées avec attention.
M. Michel Sergent.
- Merci de cette réponse montrant que tout est mis en oeuvre pour que
cela se passe au mieux. Vous dites que toutes les parties prenantes
seront consultées. J'aimerais que les concédants et la fédération
nationale des collectivités concédantes et régies le soient aussi.
En outre, il faudrait clarifier le régime de propriété
ainsi que l'accès de l'autorité concédante aux données, les redevances
liées à l'utilisation de nos réseaux ou les données en accès direct
pour les clients finaux. Enfin, quels partenariats sont envisagés avec
Gaz de France et les compagnies d'eau ?
Le chantier a démarré à Tours et Lyon. Nous resterons
vigilants. Mieux vaut prévenir que guérir et je me félicite que le
Gouvernement prenne en compte les tenants et aboutissants.
Geslijm
en gelul dus. De goed-nieuwsshow in zijn ergste gedaante. enfin daar
stelt toch één volksvertegenwoordiger een vraag om zich daarna gelukkig
te prijzen met het antwoord. Hier in Vlaanderen want dit is een Vlaamse
bevoegdheid voor de parlementairen die dit nog niet zouden
weten...horen we zelfs geen vraag, horten we geen debat, wordt er zelfs
niet over nagedacht. Behalve dan in Wallonië maar dan is het in
communautaire termen, trouwens niet helemaal onterecht. In Wallonië
verdenkt men Eandis er namelijk van om cavalier-seul te willen spelen
en met hun project hun eigen standaard te willen opdringen aan gans
Vlaanderen maar ook aan Brussel en Wallonië. Daar zit wel wat in en zo
lezen we in het archief van Le Soir een interview met Luc Hujoul,
directeur van de Brusselse distrubutienetbeheerder Sibelga:
P.3
Les distributeurs dénergie planchent sur le remplacement des compteurs
actuels par des appareils permettant la facturation en temps réel.
La facture de gaz et
délectricité se présente aujourdhui sous forme de provisions,
acquittées mensuellement et calculées sur base de la consommation de
lannée précédente. Un mode de facturation lié à une contrainte
technique : afin de connaître les chiffres affichés sur les compteurs,
un employé doit se déplacer. Un relevé qui est annuel.
En 2012
débutera une révolution : les compteurs vont devenir « intelligents ».
Leur remplacement par des appareils électroniques permettra un échange
de données constant entre ledit compteur et le centre de contrôle.
Corollaire : les fournisseurs pourront établir une facture en temps
réel. Soit basée sur la consommation du mois écoulé. Les clients auront
une vision plus claire de lénergie quils utilisent, et pourront
éventuellement ajuster leur mode de consommation.
Le coût de ce
changement dont limplémentation nécessitera plusieurs années la
Belgique recense sept millions de compteurs est évalué à près de
trois milliards deuros. Un montant qui sera à charge des clients.
Aussi, le passage aux compteurs intelligents devrait-il générer un
surcoût annuel pour les ménages de 25 à 50 euros, selon des estimations
du distributeur bruxellois, Sibelga.
Facture de gaz sans provisions
Energie Les distributeurs étudient le placement de compteurs dits « intelligents »
Les
compteurs électriques et gaziers qui peuplent les sept millions de
foyers belges, sont muets et aveugles. Et leur ouïe nest guère
développée. LUnion européenne entend remédier à ces handicaps et
rendre ces compteurs capables de communiquer efficacement avec les
distributeurs dénergie. Objectif : équiper 80 % des ménages européens
de compteurs dits « intelligent » avant 2020. Une perspective à
laquelle se prépare la Belgique. En rangs dispersés : Bruxelles, la
Flandre et la Wallonie développent leurs propres programmes. Avec leurs
propres ambitions et leurs propres normes (lire ci-dessous).
Ces
compteurs « intelligents » permettront notamment une facturation
mensuelle en fonction de la consommation réelle. Soit la fin des
provisions déterminées en fonction de la consommation de lannée
précédente. Les ouvertures et fermetures se feront en temps réel lors
des déménagements. Reste le coût : près de 3 milliards. A charge des
clients. Les premiers placements de ces compteurs sont prévus en 2012.
« Le client paiera un surcoût de 25 à 50 euros par an »
ENTRETIEN
Luc
Hujoel napparaît que rarement. Dans quelques cénacles choisis,
modérément en public. Le directeur général de Sibelga, lintercommunale
de distribution de gaz et délectricité bruxelloise, préfère lombre.
Et les coulisses du pouvoir. Où il excelle. Le quinquagénaire, étiqueté
socialiste, est lun des « maîtres » de lénergie belge, partant, lun
des hommes clefs dans la plupart des négociations touchant le gaz ou
lélectricité en Belgique.
Quels sont les avantages du compteur dit « intelligent » ?
Cest un appareil électronique qui est programmable, qui peut être télérelevé, et téléopérable.
Cest-à-dire
Pour linstant, le compteur ne peut que recevoir des impulsions
électriques qui lui permettent par exemple de changer de tarifs. Cest
lexemple du bihoraire. Le compteur intelligent nous permettra douvrir
ou de fermer des compteurs à distance lors dun déménagement. Il
offrira aux fournisseurs la latitude de facturer mensuellement sur base
de la consommation réelle des clients. Mais les fonctions peuvent aller
beaucoup plus loin.
Exemple ?
On peut
imaginer de réduire, en accord avec le client, la puissance à une
période donnée. Par exemple en juin lorsque le conditionnement dair
est plus sollicité. Le client pourrait être rémunéré pour avoir accepté
cette réduction. Cest un peu comme le bihoraire mais cest beaucoup
plus sophistiqué et cela correspond davantage à la structure du marché
européen qui répond plus aux saisons quaux différences jour/nuit. La
tarification pourrait donc être plus complexe.
Quel est le coût de ces compteurs ?
Selon une étude néerlandaise, le placement de nouveaux compteurs gaz et
électricité coûterait 400 euros par ménage. En tenant compte du gain
pour le distributeur (plus de relevé à effectuer, etc.) que nous
évaluons à 10 euros par an, le client paiera un surcoût de 25 à 50
euros par an sur sa facture énergétique. Pour Bruxelles (plus dun
million de compteurs), le coût équivaut aux travaux de la nouvelle
ligne de métro nord-sud.
Quand ces premiers compteurs feront-ils leur apparition ?
Nous
avons constitué une équipe pour étudier le projet. Normalement, vers
2013, nous devrions procéder aux premiers remplacements. En Flandre,
Eandis (le principal distributeur, NDLR) prévoit de lancer des projets
pilotes dès 2012.
Des échéances lointaines
Il reste plusieurs problèmes à régler, principalement liés à la
transmission des données entre le compteur et le centre de contrôle. De
plus, la Commission européenne planche actuellement sur létablissement
de normes communes. Elles devraient être disponibles vers mi-2011. Une
fois que nous disposerons de ces normes, il faudra trouver les
producteurs de compteurs et les électriciens pour les placer. La
demande sera forte et cela va fortement ralentir les choses.
Aujourdhui, à Bruxelles, on remplace 30.000 compteurs par an. Or, là,
on parle de plus dun million de compteurs.
Des pays sont plus avancés que la Belgique
Oui,
lItalie est déjà totalement équipée mais le processus a commencé il y
a dix ans et ce sont des compteurs de première génération qui offrent
moins de fonctionnalités.
La Flandre parle de 2012, Sibelga de 2013. Pourquoi ?
Eandis
a reçu des subventions du gouvernement flamand pour développer une
technologie propre et avoir leurs propres normes. Nous pourrons
éventuellement les acheter mais reste à voir si Eandis veut les
partager.
Que ferez-vous ?
De grands
opérateurs électriques européens développent aussi leurs propres
programmes et leurs propres normes. Pour que leurs normes simposent,
ils les proposeront gratuitement aux plus petits distributeurs. Comme
nous
We
stellen hier dus vast dat de Vlaamse regering een budget heeft
vrijgemaakt om die dingen te installeren. Leuk, maar wij hadden als
Vlaamse burgers hierover graag wat meer informatie gekregen. Want rond
dit dossier hangt een zeer merkwaardige stilte. Die stilte doorbreken
zal niet makkelijk worden. Bovendien stellen we vast dat er weinig, om
niet te zeggen geen enkele volksvertegenwoordiger ook maar iets gesnapt
heeft van gans deze problematiek. Links en groen laat zich meeslepen in
een zogezegd vooruitgangsscenario dat ontzagelijke energiebesparingen
zal meebrengen zodat we onze kerncentrales kunnen dichtgooien zoals ze
in een onbewaakt moment hebben beloofd aan hun achterban. Dus alle
middelen zijn goed om daar maar in te blijven geloven. En of het nu gaat over Vlaamse rooie energiespecialisten of Waalse, ze zijn allemaal even
"specialist". Als afsluiter voor vandaag een tussenkomst van een Waalse
rooie energiespecialist die in zijn vraag duidelijk aangeeft dat hij
niet weet waar de mosterd moet gehaald worden en zelfs aandringt om die
dingen wat sneller in te voeren...waarvoor onze eeuwige dank...
Question orale du Député Edmund Stoffels à Monsieur André Antoine, Ministre du Logement,
des Transports et du Développement territorial sur « les compteurs intelligents »
Monsieur le Président, Monsieur le Ministre, chers Collègues, on parle de plus en plus d'économies d'énergie, mais souvent, les consommateurs n'ont aucune idée de ce que peut consommer un frigo, une machine à laver, etc. Quand va-t-on pouvoir leur permettre de comparer et de contrôler leur consommation électrique et chiffrer de manière exacte le coût d'une consommation, par exemple, d'un programme de machine à laver ou d'une heure de congélateur? C'est un défi, car la réponse à cette question déterminera si le consommateur pourra obtenir un vrai contrôle sur la consommation électrique et, de ce fait, réduire plus facilement sa facture énergétique. Selon certains, cela peut aller d'une diminution de 2 à 10% par année. Est-ce une utopie? Non car actuellement, deux sociétés fournisseurs d'énergie testent des appareils raccordés à leur centrale via le réseau Proximus. Et les résultats peuvent être consultés via Internet sur un site web sécurisé. Evidemment, une partie des coûts vont être transférés de la facture énergie vers la facture communication. Mais le principe est intelligent et ne manque pas d'intérêt, à condition qu'il soit suffisamment généralisé de façon à en faire profiter un maximum de consommateurs d'énergie. Le Ministre Magnette souhaiterait lancer cette opération à une échelle plus vaste, mais les compteurs sont dit-il de la compétence des Régions. En plus, les compteurs intelligents ont un coût de quelques dizaines d'euros. Il me semble donc utile de promouvoir la maîtrise de la consommation énergétique par le biais de ce système en aidant dans le cadre des aides à l'énergie la mise en place du compteur, voire à le rendre complètement gratuit pour les ménages à faible revenu. Monsieur le Ministre, serait-il envisageable de mettre en place ce système? Tout comme le souhaite votre collègue fédéral, aiderez-vous les consommateurs à s'équiper du compteur intelligent?
Kameraden, camarades c'est la lutte finale...en morgen zijn we d'r weer met nog meer leuks...
Het gebeurt dus dat een bepaald artikel of geschreven standpunt, zelfs
volgens onze uiterst strenge normen, perfect is geschreven. Niks aan
toe te voegen, niks aan af te dingen, ijzersterke logica, puike
argumentatie...perfect zoals een tja, wat eigenlijk? Perfect als een
regendruppel. Voilà. Nu nog hopen dat ze niet op een hete plaat terecht
komt... Bedankt Mevrouw Charkaoui.
Bij de zoveelste veenbrand in het
hoofddoekendebat blijkt weer eens hoe moeilijk het is om
representatieve woordvoerders te vinden van de moslimgemeenschap.
'De' allochtone gemeenschap heeft dringend 'een' woordvoerder nodig, stelde De Standaard
gisteren. Dit naar aanleiding van de oorverdovende stilte van de kant
van onder meer de Moslimexecutieve in het hoofddoekendebat.
Deze leemte werd de afgelopen maanden door diverse andere spelers
opgevuld. De meest prominente hiervan was ongetwijfeld de
gecontesteerde imam Nordine Taouil. De onduidelijkheid rond zijn rol is
symptomatisch voor de onoordeelkundigheid waarmee journalisten het
soortelijk gewicht van 'allochtone' woordvoerders inschatten.
Hoewel
we ons niet kunnen uitspreken over personen, kan je minstens zeggen dat
Vlaamse moslims op dit moment niet de vertegenwoordiging hebben die hen
toekomt. De Standaard vernoemt zelf het vermeende gebrek aan
achterban bij imam Taouil. Maar betekent dit niet net dat de pers zélf
boter op het hoofd heeft? Als er twijfels zijn over de
representativiteit van een woordvoerder, voer hem dan niet op, telkens
opnieuw.
Een gebrek aan andere relevante
woordvoerders is in deze zaak overigens geen geldig excuus. Naast de
lokale actiegroepen, bestaat bijvoorbeeld al geruime tijd BOEH!, Baas
Over Eigen Hoofd. Het platform vertegenwoordigt middenveldspelers in
het hoofddoekkendebat (voor en tegen), en staat zo voor een brede
representativiteit. Vrouwen met en zonder hoofddoek spelen er een
actieve rol. Ook het Minderhedenforum
heeft zich in het debat gemengd. Wij zijn inderdaad níet de
vertegenwoordiger van moslims in Vlaanderen. We staan voor een waaier
aan verenigingen van diverse religieuze en filosofische achtergronden,
waaronder islamitische. Dat belet niet dat we in dit debat iets te
vertellen hebben, vanuit een representatieve basis. Het oprukkend
hoofddoekenverbod is immers kentekenend voor de manier waarop
Vlaanderen (niet) met diversiteit en minderheden in het algemeen kan
omgaan.
De pers gaf BOEH!, het Minderhedenforum
en andere middenveldorganisaties weliswaar spreekgelegenheid, maar
meestal mocht imam Taouil breed en uitvoerig het hoge woord voeren.
Waarom? Passen organisaties met een brede en diverse basis misschien te
weinig in het beeld dat de pers heeft van 'dé moslimwoordvoerder'? En
past de imam, ondanks het feit dat hij geen erkende middenvelder is,
daar beter in? Feit is dat de focus die de media leggen op deze éne
stem - niet eens de meest representatieve - het beeld dat de (witte)
goegemeente heeft over 'de' moslim nog maar eens versterkt. Misschien
zou de pers dus beter moeten wikken en wegen wie aan bod komt.
Als
het over moslims in Vlaanderen gaat, raken journalisten helaas vaak in
de war. Een diversiteit aan stemmen en invalshoeken, wordt meteen als
probleem gezien. En dus zeggen ze dat de moslims niet weten wat ze
willen. Maar dat is niet eerlijk tegenover de moslimgemeenschap in
Vlaanderen, die net zo min homogeen is als eender welke andere groep.
Journalisten gaan dan voorbij aan het feit dat er over nagenoeg geen
enkel heikel thema een maatschappelijke consensus is. Ook de melkboeren
en hun organisaties zijn het niet allemaal eens over de legitimiteit
van de lopende acties. Ook de vakbonden zitten niet altijd op eenzelfde
lijn. Is dat niet eigen aan een rijk middenveld en een rijpe
democratie? Moslims tonen zich in de hoofddoekenkwestie dus net als
goede democraten door het debat ook intern te voeren. Als er geen enkel
meningsverschil zou bestaan binnen een zo brede en diverse groep, zou
men zich pas zorgen moeten gaan maken.
Belangrijk
daarbij is natuurlijk dat er kanalen bestaan om dit debat te voeren.
Die bestaan wel nog te weinig. In het verleden heeft men geprobeerd
tijdschriften voor en door etnische minderheden op te zetten, zelfs een
'allochtonenzender'. Zo hadden moslims intern het debat kunnen voeren
én delen met de hele samenleving. Niks segregatie, niks geheimdoenerij.
Geen islamistische agenda's of wat dan ook. Wie weet hoe anders en
rijker het debat nu zou geweest zijn, mochten deze ideeën ooit voorbij
het planningstadium zijn geraakt.
De belangrijkste
vaststelling is echter dat de pers haar huiswerk beter moet maken.
Inzetten op meer expertise en netwerken met en over etnisch-culturele
minderheden is cruciaal in dit zeer complexe thema. Maar de meeste
redacties behandelen diversiteit stiefmoederlijk. Verdieping in de
dossiers blijft oppervlakkig, de actoren leert men niet op voorhand
kennen. En als er dan crisis is, weten ze niet goed wie nu wie is en
waarvoor hij staat. Wil men weten wat leeft bij Mohamed-met-de-pet,
moet men dus meer met etnisch-culturele minderheden rond de dis zitten,
of het nu om georganiseerde woordvoerders gaat of pakweg
studentenverenigingen. Nu tijdens deze economische crisis
mediabedrijven de broeksriem (nog maar eens) aanhalen, ziet het er
helaas niet naar uit dat er binnenkort een renaissance aanbreekt van de
journalistieke kwaliteit. Een bezinning (in alle transparantie) over de
taak en rol van de journalistiek in de samenleving is echter
broodnodig. Want in het heetst van de strijd, met de deadline in zicht,
is het te laat om een slechte voorbereiding nog recht te trekken.
ANTWERPEN - 'Kind en Gezin' heeft de erkenning van de vrouw van de
Antwerpse imam Nordine Taouil (35) als onthaalmoeder ingetrokken.
Van onze redacteur
De
echtgenote van Nordine Taouil werkt al zes jaar in Hoboken als
onthaalmoeder bij een door Kind en Gezin erkende organisatie. Ze vangt
op dit moment vier kindjes op, allochtonen en autochtone Belgen.
Klachten over haar werk zijn er nooit geweest. Gisteren liet Kind en
Gezin weten dat de erkenning werd ingetrokken. 'We hebben inderdaad
besloten de samenwerking stop te zetten', zegt Leen Du Bois van Kind en
Gezin. 'We vonden dat er bij de onthaalmoeder in kwestie nog
onvoldoende garantie bestond voor de integriteit van de kinderen. Haar
echtgenoot wordt door de Staatsveiligheid in de pers een extremist
genoemd.'
De beslissing van Kind en Gezin komt er
na uitspraken van Alain Winants, de administrateur-generaal van de
Staatsveiligheid, maandagavond in het Canvas-programma Terzake. Daarin noemde hij Taouil een extremist.
Taouil
zelf reageerde gisteren verslagen. 'Ik word gecriminaliseerd en
gediaboliseerd zoals men dat indertijd met Dyab Abou Jahjah heeft
gedaan. Wat heeft mijn vrouw hiermee te maken? Zij heeft al haar liefde
aan die kinderen gegeven. Alle wapens zijn blijkbaar goed tegen mij.
Straks verlies ik mijn werk bij De Lijn. Ik krijg nu zelfs
dreigbrieven. En dat alleen omdat ik opkom voor die meisjes die een
hoofddoek willen dragen.'
Taouil ontkent dat hij een extremist is: 'Ik ben een gematigde moslim die altijd de dialoog zoekt.'
Volgens
Kind en Gezin bestaat er geen verband tussen de intrekking van de
erkenning van de vrouw van Taouil en de zaak van de nazi-onthaalmoeder
uit Hoboken. In die laatste zaak kreeg Kind en Gezin vorige week het
verwijt dat de organisatie te laat had gereageerd. 'Die twee dossiers
staan los van mekaar', zegt Du Bois.
Blz. 4 portret Nordine Taouil.
Wat
ons hier vooral stoort is niet de intrekking van de erkenning maar de
manier waarop dit gebeurt of niet gebeurt en niet alleen deze keer maar eveneens rond
de affaire met de zogenaamde "nazicreche".en nog een andere zaak waarover later meer...
Deze keer komt de
administrateur-generaal van de staatsveiligheid in eigen persoon
tijdens een TV-debat doodleuk verklaren dat Nordine een extremist is.
Sinds wanneer is het de taak van de administrateur-generaal om tijdens
een TV-programma zulke uitspraken te doen over een persoon? Zonder
hiervoor ook maar één concreet bewijs op de tafel te leggen trouwens
buiten een paar vage beschuldigingen. Wij hebben absoluut geen enkele
sympathie voor die imam of hij daarvoor een nar moet genoemd worden
zoals De Standaard in zijn portret meent te moeten doen, laten we even
buiten beschouwing. Wij houden niet van pastoors en imams die menen te
moeten praten in naam van god en gebod. Basta. Maar wij houden nog veel
minder van administrateur-generaals van de staatsveiligheid die op TV
privépersonen komen beschuldigen. Dat is er ver, erg ver, over en
begint fel te rieken naar totalitaire praktijken. Voor de meeste mensen
zal dan sowieso snel de link gelegd worden van de extremistische imam
naar de protesterende meisjes en naar iedereen die het hoofddoekverbod
zelfs maar durft te becritiseren. Dit kan in een democratie dus niet
maar in Belgistan dus wel! Welk verschil is er tussen een
administrateur-generaal van de staatsveiligheid die wat burgers met
naam en toenaam komt beschuldigen op TV en een warrige imam die meent
te moeten praten in naam van zijn god en zich daarvoor dan maar telkens
voor een camera meent te moeten zetten? Wij hadden ook al onze
bedenkingen over de praktijken rond het zogenaamde nazikoppel. Dat kind
en Gezin een erkenning kan intrekken na klacht en een grondige
inspectie, daar zal niemand over struikelen. Dat Kind en Gezin een
erkenning intrekt nadat een cameraploeg zonder toestemming beelden
maakt van een privéinterieur dat lijkt ons niet meteen te stroken met
de wet op de privacy. Vooral als nadien blijkt dat er wel degelijk een
brief was opgestuurd en er niks mee was gebeurd. http://www.standaard.be/Artikel/Detail.aspx?artikelId=DMF14092009_059&word=hitlerfoto
Kind en Gezin wist van Hitlerfoto
maandag 14 september 2009
Bron: belga
Auteur:
mcu
In de woonkamer hangt een portret van Hitler en een VMO-vlag.
VRT
HOBOKEN - Kind & Gezin heeft vorig jaar een
brief gekregen waarin melding werd gemaakt van een onthaalouder met een
foto van Hitler aan de muur. Dat heeft minister van Welzijn Jo
Vandeurzen (CD&V) in het Vlaams parlement gezegd. Omdat de brief
geen klacht was tegen de bewuste onthaalmoeder uit Hoboken, is Kind
& Gezin niet op de melding ingegaan.
Vorige
week, na de ophefmakende Ter Zake-reportage, zei Kind & Gezin dat
het eerdere klachten over de onthaalmoeder met nazisympathieën wel
degelijk heeft onderzocht en telkens inspecties heeft laten uitvoeren.
Die leverden echter onvoldoende elementen op om de erkenning in te
trekken, luidde het toen. Minister Vandeurzen zei dat Kind & Gezin
toen telkens volgens de procedure heeft gehandeld.
Maar vorig jaar kreeg Kind & Gezin een brief van een ouder die
klaagde over de intrekking van de erkenning van een minicrèche. De
ouder zei in de brief verbaasd te zijn over die intrekking, terwijl een
onthaalouder met een foto van Hitler aan de muur wel nog een attest had.
Kind & Gezin merkte op dat het niet kan ingaan op alle verwijzingen
die ouders maken naar andere opvangvoorzieningen en vraagt dat ouders
klacht indienen als ze iets willen melden en behandeld willen zien. Dat
kan zelfs anoniem.
Minister Vandeurzen heeft Kind & Gezin gevraagd in de toekomst meer
aandacht te geven aan burgers die zaken vermelden zonder klacht in te
dienen. De minister herhaalde ook dat Kind & Gezin aanvullende
regels zal uitvaardigen waardoor gedragingen, symbolen of uitingen die
blijk geven van discriminatie of racisme in de kinderopvang niet kunnen.
Vandeurzen benadrukte ook dat de inspectie in de kinderopvang heel
actief is. Vorig jaar vonden er 2.300 inspectiebezoeken plaats, waarvan
2.000 in de zelfstandige opvang. Een minderheid van het aantal
controles gebeurt na een klacht, al is dat aantal sinds 2005 wel
stijgende.
Kind
en gezin hanteert dus twee maten en gewichten. Blijkbaar is het
ophangen van een Hitlerfoto of -tekening geen bewijs van extremisme
maar is de uitspraak van een administrateur-generaal van de
staatsveiligheid op TV wel voldoende om in te grijpen... en wat
betreft de criteria waarop men een een erkenning kan
intrekken...hierover valt nog wel wat te praten als we dan moeten lezen: http://www.demorgen.be/dm/nl/989/Binnenland/article/detail/995915/2009/09/16/Kind-Gezin-opnieuw-in-opspraak.dhtml
Kind & Gezin opnieuw in opspraak
Amper een week na de rel rond de nazi-onthaalmoeder komt Kind &
Gezin opnieuw in opspraak. Aanleiding is de dood van baby Milan Fieer,
die in een Mechelse crèche stikte in zijn eigen braaksel. "Kind &
Gezin heeft die kribbe nog steeds niet gesloten", zeggen de ouders in
de kranten Het Laatste Nieuws, Gazet van Antwerpen en Het Belang van
Limburg.
Bekentenissen Milan
Fieer overleed op 23 oktober 2006 in crèche De Zeven Dwergen in
Mechelen. De wetsdokter oordeelde dat het om een verdacht overlijden
ging. In 2008 legde zowel de kinderverzorgster als de bazin van de
kribbe bekentenissen af, zeggen de ouders. De verzorgster zou
toegegeven hebben dat ze Milan vond in z'n eigen braaksel. Toch zou ze
niet ingegrepen hebben, uit angst voor haar job. De uitbaatster zou op
haar beurt dan weer toegegeven hebben dat ze - voor ze die dag de MUG
verwittigde - eerst vier kinderen naar haar moeder bracht, omdat er
toen vier kindjes te veel aanwezig waren.
De boze ouders kunnen
er niet bij dat de crèche nog steeds open is. "We wisten niets van die
bekentenissen, het parket heeft ons niet op de hoogte gebracht",
reageert Leen Du Bois van Kind & Gezin. "Bovendien kunnen we een
erkenning niet afnemen als het proces nog niet is gevoerd." Volgende
week vrijdag komt de zaak voor de rechtbank. (belga/tw)
Wij zullen nog even in vetjes zetten wat ons zo bijzonder ergert in de houding van Kind en Gezin :
Bovendien kunnen we een
erkenning niet afnemen als het proces nog niet is gevoerd.
Of wat men noemt met dubbele tong spreken. Waarom zou kind en Gezin
moeten wachten op de uitspraak van een rechtbank? Gewoon eens vragen
aan de administrateur-generaal van de staatsveiligheid om effe op TV
een beschuldigske te komen doen of stiekem een cameraploeg op te sturen
en een Hitlerfoto filmen?
Belgistan is dus wel heel duidelijk een apenland geworden, nietwaar waarde Ollanders? hebben jullie ook een administrateur-generaal van de staatsveiligheid die op TV wat namen van burgers komt citeren die als extremist bekend staan? Graag een reactie van boven de grote waters... Hier komt die brave man alleszins in aanmerking voor een televisiester
Dossier smartmetering of de sluwe energiemeters deel 4
Beste lezertjes, jullie hebben aandachtig de studie van de
universiteit van Tilburg gelezen. Tenminste dat hopen we toch. We
moeten vaststellen dat er een aantal argumenten die door de
enthousiaste aanhangers van die dingen worden aangehaald gewoon niet
opgaan en dus verkeerd worden voorgesteld. Zo bijvoorbeeld voor
diegenen die reeds zonnepanelen hebben geïnstalleerd en die verwachten
dat die meters dus zouden rekening houden met de aan het net geleverde
energie...niet dus... Ook voor België blijven er een aantal weinig
duidelijke argumenten overeind. Ook hier horen we aanhalen dat aldus
het piekverbruik kan worden afgetopt wat een gunstige invloed zou
kunnen hebben op de prijs (we spreken over elektriciteit natuurlijk) en
dat er belangrijke energiebesparingen kunnen worden gerealiseerd. Het
tweede argument over de besparingen wordt al door de studie in twijfel
getrokken en terecht. Maar ook het eerste argument van de afgetopte
piek. Even uitleggen waarover dat dit gaat voor de leken die we
allemaal zijn. Wel de vraag naar elektriciteit verloopt volgen een
bepaalde curve. Die curve vertoont jaar in jaar uit twee grote pieken.
De morgen en namiddagpiek. De ene begint te stijgen vanaf 4 uur in de
morgen wanneer de treinen en de industrie beginnen op te starten en
wordt iets later versterkt door het huishoudelijk verbruik van de
mensen die wakker worden en bijvoorbeeld hun koffiemachines
aanzetten... In de namiddag idem maar voornamelijk veroorzaakt door het
huishoudelijk verbruik en eveneens door de hogere frequentie van
openbaar vervoer (trein, tram). Het kan licht variëren naargelang de
seizoenen (licht aansteken en elektrische verwarming en/of airco) De
netregelaar (niet de producenten) moet er natuurlijk voor zorgen dat er
genoeg stroom voorhanden is en maakt dus afspraken met de producenten
om genoeg voorraad te hebben maar ook om voorzien te zijn op de
eventuele uitval van 1 of meerdere productieëenheden. De centrales die
aldus in reserve worden gehouden (en niet produceren) moeten worden
betaald door de netregelaar die dit natuurlijk moet doorrekenen in zijn
aandeel in de elektriciteitsprijs. Hier wil het nogal eens mis lopen in
Belgistan. Er zijn impmers niet gek veel producenten en wie levert er
dus de reserve? Iedereen zal wel begrijpen dat er een neiging zal
bestaan om de duren eenheden aan te bieden voor de reserve....e'n de
netbeheerder heeft niet zo gek veel keuze...resultaat: torenhoge
winsten voor de producent maar doorverrekend via de netbeheerder.
Iedereen gesnapt? Goed stel dat we die piek dus wat kunnen aftoppen wat
gebeurt er dan? Wij weten nog niet zo zeker wie hiermee voordeel zal
doen en we hadden hierover toch graag enig cijferwerk gezien alvorens
te beweren dat de kleine consument hier voordeel zal aan hebben.... Nu
we het toch hebben over het net. Wat met de netveiligheid? Blijkbaar
zijn die slimme meters die natuurlijk via een radio- of telefoonsignaal
of internet hun gegevens doorsturen niet helemaal veilig. We snuisteren
verder: http://webwereld.nl/nieuws/56541/elektriciteitsnet-te-hacken-via--slimme--meters.html
Elektriciteitsnet te hacken via 'slimme' meters
Gepubliceerd: Maandag 23 maart 2009 Auteur: Tonie van Ringelestijn
Elektriciteitsnetwerken
zijn plat te leggen via de draadloze, 'slimme' stroommeters die nu
massaal worden ingevoerd, ook in Nederland.
Met
vijfhonderd euro aan materiaal en voldoende kennis over de werking van
de slimme stroommeters kunnen hackers delen van elektriciteitsnetwerken
overnemen. Energiebedrijven installeren dergelijke stroommeters nu ook
in Nederland.
Smart grids
De netwerken zijn ook plat te leggen door een stroomstoring te veroorzaken, meldt beveiligingsbedrijf
IOACtive na een onderzoek. Het is mogelijk op afstand de
energievoorziening lam te leggen. Bovendien kunnen die opgewekte
stroomstoringen zich uitbreiden naar andere elektriciteitsnetwerken,
aldus IOActive.
Slimme elektriciteitsnetwerken, die in Amerika 'smart grids'
worden genoemd, hebben digitale energiemeters die hun meterstanden
doorgeven via mobiel internet. Door kwetsbaarheden in hard- en software
zijn de meters op afstand over te nemen. Sommige digitale
elektriciteitsmeters hebben ook een mogelijkheid ingebouwd om de
stroomlevering uit te schakelen.
Pwned
IOActive heeft verschillende stroommeters getest
die in de Verenigde Statem al in de praktijk worden gebruikt. De
onderzoekers hebben onder meer malware geschreven die zich snel kan
verspreiden onder de apparaten bij mensen thuis. De onderzoekers is het
ook gelukt de boodschap op de lcd-schermpjes van de meters te
veranderen in 'pwned', hackersjargon voor 'overgenomen'.
IOActive heeft het Amerikaanse ministerie van Binnenlandse
Veiligheid (Homeland Security) op de hoogte gebracht van zijn
bevindingen. Het bedrijf maakt niet zijn hele onderzoek openbaar, omdat
dat een te groot gevaar zou opleveren. Energiebedrijven moeten de
meters beter testen voordat ze ze installeren, vindt het bedrijf. In de
VS zijn al zo'n 2 miljoen 'slimme' stroommeters in gebruik en er zijn
plannen om nog eens 17 miljoen apparaten in te voeren.
New electricity meters being rolled out to millions of homes and
businesses are riddled with security bugs that could bring down the
power grid, according to a security researcher who plans to demonstrate
several attacks at a security conference next month.
The so-called smart meters for the first time provide two-way
communications between electricity users and the power plants that
serve them. Prodded by billions of dollars from President Obama's
economic stimulus package, utilities in Seattle, Houston, Miami, and
elsewhere are racing to install them as part of a plan to make the
power grid more efficient. Their counterparts throughout Europe are
also spending heavily on the new technology.
There's just one problem: The newfangled meters needed to make the
smart grid work are built on buggy software that's easily hacked, said
Mike Davis, a senior security consultant for IOActive. The vast
majority of them use no encryption and ask for no authentication before
carrying out sensitive functions such as running software updates and
severing customers from the power grid. The vulnerabilities, he said,
are ripe for abuse.
"We can switch off hundreds of thousands of homes potentially at the
same time," Davis, who has spent the past few months analyzing a
half-dozen smart meters, told The Reg. "That starts providing problems that the power company may not be able to gracefully deal with."
To prove his point, Davis and his IOActive colleagues designed a
worm that self-propagates across a large number of one manufacturer's
smart meter. Once infected, the device is under the control of the
malware developers in much the way infected PCs are under the spell of
bot herders. Attackers can then send instructions that cause its
software to turn power on or off and reveal power usage or sensitive
system configuration settings.
The worm, which Davis will demonstrate next month
at the Black Hat security conference in Las Vegas, is able to spread
quickly. It exploits an automatic update feature in the meter that runs
on peer-to-peer technology that doesn't use code signing or other
measures to make sure the update is authorized. It uses a routine known
as interrupt hooking, which adds additional code to the device's
operating system.
'Kind of scary'
Davis declined to identify the model of the smart meter or its
manufacturer, but he said most of the models he's examined suffer from
the same poor design.
"For an embedded platform, they're kind of scary," he said. "It's
really not designed from the ground up for security. Just imagine if
somebody is outside your house and has the unique identifier that's
printed on your meter."
One deficiency common among many of the meters is the use of
insecure programming functions, such as memcpy() and strcpy(), which
are two of the most common sources of exploitable software bugs.
In many cases, the devices use general purpose hardware and software
that aren't designed for highly targeted or mission critical systems.
By 2015, utilities in more than two-dozen US states expect to have
almost 52 million customers outfitted with the bidirectional smart
meters, according to this break-down (PDF)
from the Edison Electric Institute, which represents power companies.
Some of those deployments are already completed and many more will be
completed in the next few years.
The new generation of meters will enable what utility companies call
smart grids. They turn the power grid into a real-time computerized
network, which has the ability to make automated decisions in real time
based on data collected from millions of sensors. That would eliminate
the need for meter readers to visit each customer to know how much
electricity has been consumed, for instance.
But the potential of the smart grid goes well beyond that.
Technicians envision a system that raises or lowers rates hour by hour
depending on the supply of power available, which would be measured
based on the reports of millions of individual meters. In some
scenarios, smart meters would respond to power shortages by telling
smart appliances such as clothes driers and dish washers to shut off
until power is more plentiful.
"This is something that's been on everyone's radar," said Ed Legge,
a spokesman for Edison Electric. "I think we've reached that point of
opportunity plus ability to do it."
He said the rush to upgrade has only increased in the months
following passage of Barack Obama's stimulus package, which reserved
$4.5bn for smart-grid spending. To qualify, however, utilities must
meet aggressive deadlines that have only accelerated companies' upgrade
plans.
As a result, concerns about security have taken a back seat, said
IOActive's Davis. Before the incentives were announced, several
utilities approached him and asked if he would perform penetration
tests on meters they planned to roll out.
"As soon as the stimulus bill came out, everybody just clammed up,"
he said. "It's almost impossible for us to get new devices to look at
now."
Another problem with smart grids is that utilities are essentially
responsible for policing themselves, said security consultant Tony
Flick, who plans to offer a separate turbo talk at Black Hat. He likens the regulatory arrangement to that in the frequently criticized credit card industry, in which merchants are required only to comply with rules set by other companies in the industry.
"It's kind of like history repeating itself," he said. "They're
being relied upon to actually implement the standards without any true
oversight." ®
Dus beste lezertjes, het zal een kinderkunstje worden om
ons elektriciteitsnet plat te leggen voor gelijk welke weirde nerd. Wij
zien dat al zo voor ons..die meters lijken ons plots al een stuk
minder slim hé Bart? Je kan er nog meer over lezen op:http://www.msnbc.msn.com/id/32238717/ Uit
al deze artikels blijkt eveneens over welke enorme afzetmarkten het
hier gaat. Maar volgens ons is netveiligheid wel een maatschappelijk
gegeven. Men kan best hierover een debat openen alvorens die dingen te
plaatsen om dan vast te moeten stellen dat de netwerken in gevaar komen
omwille van efficiêntieargumenten of het ideologische discours van de
aanhangers van de "smartgrids" En kom ons niet wijs maken dat we hier nog geen betrokken partij zijn want we lazen op http://www.datanews.be/nl/90-6-22604/article.html?cid=rss
volgende nieuws. Volgens ons is hierover nooit een ernstig debat
gevoerd en werden de verbruikers niet ingelicht over de gevaren van die
dingen:
De komende vier jaar worden elektronische - of 'slimme' -
elektriciteits- en gasmeters door Eandis uitvoerig getest. Tegen 2019
zou iedereen er een moeten hebben.
De slimme meters, die bij iedereen thuis zullen worden
geïnstalleerd, moeten van op afstand, in real time kunnen worden
uitgelezen. Het uiteindelijke doel van de invoering 'slimme meters' is
om tot een 'smart grid' te komen, een elektronisch en dus efficiënter
te beheren energienetwerk. En dat is des te nuttiger nu veel mensen
zelf ook (groene) stroom opwekken, waardoor Eandis spreekt van een
'bidirectioneel' en meer 'decentraal' netwerk.
Eandis houdt de projecten in het buitenland in het oog maar voert
ook gesprekken met die andere netbeheerder Infrax om een testproject in
Vlaanderen te lanceren. Van 2009 tot 2012 is daarvoor 135 miljoen euro
begroot. De eerste twee jaren worden technische veldtests uitgevoerd
met 4000 meters. Nadien wordt een pilootproject opgestart met 40.000
meters. "Als alle fasen van het project goed worden beoordeeld, kan de
uitrol bij klanten van start gaan in 2014", zegt directeur-generaal van
Eandis Luc De Bruycker. Tegen 2019 zou iedereen moeten voorzien zijn
van een slimme meter.
De volledige invoering van slimme meters - 2,5 miljoen
elektriciteitsmeters en 1,5 miljoen gasmeters - wordt begroot op 1,3
miljard euro. Voor het uitlezen van de meters heeft Eandis een volledig
eigen mobiel netwerk nodig. "We kunnen ons dan immers niet permitteren
om, zoals Proximus vorige week, enkele uren plat te liggen", aldus nog
De Bruycker.
Belangrijke vraag in dit project is ook wie de verantwoordelijkheid
krijgt over het beheer van de data uit de slimme meters - en dus
inzicht heeft in de profielen van de netgebruikers. Eandis argumenteert
dat de netbeheerders, waaronder zijzelf dus, daarvoor het meest
geschikt zijn. "Het databeheer is essentieel voor de sturing van de
netten", klinkt het. "We zijn bovendien onafhankelijk van de
marktspelers en we kunnen het gebruik van de gegevens ten goede laten
komen van de gebruikers."
Update
Eandis wenst een en ander te verduidelijken rond het
uitlezen van slimme meters: "Eandis is geenszins van plan om hiervoor
een eigen radionetwerk uit te bouwen. Voor de uitlezing van de gegevens
zal gebruik worden gemaakt van powerline (PLC, DLC, ...) breedband
internet of gprs", aldus woordvoerder Jean-Pierre Blomme.
Het zal duidelijk zijn dat we hierover wel graag wat duidelijkheid
willen...waar zitten onze "energiespecialisten" bij de politieke
partijen? Hallo Bart?
Maar hiermee is de ellende nog niet ten einde zoals je in onze volgende
bijdrage zal kunnen lezen...er dreigt nog meer gevaar voor de
verbruiker...
Dossier smartmetering of de sluwe energiemeters deel 3
Hallo beste lezertjes, na een paar intermezzo's over het grote
hoofddoekendebat, zijn we weer terug met onze slimme metertjes. Iedereen
is er blijkbaar erg enthousiast over. Ook in ons eigen Belgistan. We
hebben reeds eerder het standpunt van de "energiespecialist" van onze
"linkse" SP-a, ene Bart Martens, hierover gepubliceerd. Het stond dan
wel op een liberale site maar alla. Tussen SP-a en de liberalen zien
wij ook niet echt veel verschil. Misschien dat het ooit betert als de
rooie voorzitter De Bruyn in het partijbureau zou geraken zoals hij
zelf zo graag zou hebben. Maar dat zal wellicht op Sint-Juttemis zijn.
Ze maken nu al ruzie genoeg zeker dat ze d'r "de Vlaamse Chavez" niet
moeten voor binnen halen... Maar jullie kunnen Bart Martens
enthousiaste en ontroerende pleidooi voor de slimme metertjes nog eens
nalezen op. We krijgen er zelf nooit genoeg van en daarom nog een
uittreksel als toetje d'r bovenop: http://www.liberales.be/essays/martens
...In Vlaanderen moet het elektriciteitsnet een internetstructuur
krijgen zodat gebruikers niet alleen energie kunnen afnemen, maar ze er
ook kunnen opzetten. In een slim netwerk zullen gezinnen en bedrijven
grotendeels zelf hun stroom en warmte produceren en via het net
overschotten en tekorten uitwisselen. Slimme meters moeten straks
slimme toestellen kunnen sturen zodat ze bij piekvraag energie opwekken
(warmtekrachtinstallaties) en in dalperiodes stroom afnemen
(wasmachines, diepvriezen, inplugwagens). Dat garandeert een
netevenwicht met veel minder reservecapaciteit. In zon model wordt
onze stroommarkt niet langer gedomineerd door enkele spelers. Onze
gedemocratiseerde energiemarkten zullen vele investeringen uitlokken
in duurzame energieopwekking en -besparing (Negawatts). Of hoe een
groen investeringsbeleid niet alleen leidt tot de door Keynes gewilde
actieve overheid op korte termijn, maar ook zorgt voor duurzaamheid op
lange term...
Nu
worden we ernstiger want we zien ons, slechte karakters, verplicht om
enen reuzedomper te zetten op zoveel feestgedruis. In Nederland
speelden ze immers een voortrekkersrol bij de installatie, pardon de
VERPLICHTE installatie van die dingen. We moeten dus even over de grote
rivieren kijken wat daar gebeurde en tot welke resultaten dit, tot nog
toe, heeft geleid. Dus Beste Bart even meekijken vooraleer je weer een
essay schrijft voor de liberalen... De energiebedrijven hebben daar
immers getracht op een vrij geruisloze manier deze meters bij hun
klanten te installeren en er dook plots een wetsvoorstel op dat dit
verplicht maakte voor de consument...op straffe van boete en
gevangenisstraf en toen kwam het verzet op gang. Vanuit het niets dook
er een site op "wijvertrouwendeslimmemetersniet" met een petitie en
gesteund door Loesje (een begrip in Olland): http://www.wijvertrouwenslimmemetersniet.nl/volledige_petitie.php
en wat lezen we daar?
Petitie 'Slim' Meten is Slinks Weten
Het
verplicht invoeren van 'slimme' meters voor energieverbruik, zoals
voorgesteld in de wetsvoorstellen no. 31320 en 31374 acht ik in strijd
met het doelbindingsprincipe. Het registreren van mijn energieverbruik
dient om de kosten van de hoeveelheid afgenomen energie te kunnen
berekenen en ik acht het onwenselijk dat deze registratie voor andere
doeleinden wordt ingezet.
Het invoeren van een meetsysteem waarmee draadloos, op afstand,
minutieus gegevens kunnen worden vastgelegd over mijn gedrag, over
wanneer ik thuis ben, slaap of wakker ben, hoe vaak de douche gebruikt
wordt, hoeveel personen er zich volgens statistische gemiddelden in
mijn woning bevinden, hoe warm ik mijn woonruimte stook enz, is een
onnodige en onacceptabele inbreuk op mijn privé-leven. Inbreuk door het
meetbedrijf, de netwerkbeheerder, de energieleverancier en indirect ook
de overheid, die op grond van de Wet Vorderen Gegevens onbeperkt
toegang heeft tot alle vastgelegde gegevens over de burger.
Dat het systeem ten doel heeft om mijn gedrag te kunnen monitoren,
de gegevens te kunnen doorspelen aan geïnteresseerde derden en mijn
energielevering op afstand te kunnen afsluiten, zijn technische
mogelijkheden waaraan ik mijn gedrag 'achter de voordeur' niet
gekoppeld wil zien. Ook niet als de wet een barrière inbouwt waardoor
niet alle toepassingen geoorloofd zijn zonder mijn specifieke
toestemming.
Het draadloze systeem is technisch niet te beveiligen tegen de
mogelijkheid dat onbevoegden zich gegevens van gebruikers en/of van de
energievoorziening toe-eigenen. Dat kan iedereen die aangesloten is op
het systeem, maar ook allen die in eenzelfde gemeente of wijk of straat
wonen in gevaar brengen. Gevaren die variëren van mogelijkheden tot
chantage t/m het simpelweg afsluiten van elementaire
levens-voorzieningen door kwaadwillenden.
Daarom accepteer ik niet dat ik een dergelijk systeem zou moeten
tolereren. Niet in mijn eigen huis, maar ook niet in mijn naaste
leefomgeving.
Ik acht het uitermate ongepast dat de regering zonder mij om
toestemming te vragen - en zelfs zonder mij van deze plannen in kennis
te hebben gesteld - over wetsvoorstellen beslist die zo verregaand
ingrijpen op mijn privé -leven en mijn veiligheid.
Dat de suggestie wordt gewekt dat het efficiënter energie gebruik
zou bevorderen is misleidend. Nieuwe meters gebruiken nota bene zelf
energie, en zijn niet zo 'slim' dat ze overcapaciteit van eigen
opgewekte zonne-energie kunnen meten en doen het consumptiegedrag niet
veranderen.
De voorstelling van zaken dat de invoering op voorschrift van
hogerhand (de EU) gebeurt is niet correct. Een alternatief meetsysteem
waarbij enkel de klant zelf precies kan aflezen hoeveel men op enig
moment gebruikt voldoet en verdraagt zich wel met de bepalingen van het
Europese Verdrag van de Rechten van de Mens.
Samenvattend: de wetsvoorstellen voor het invoeren
van 'slimme' meters voor energieverbruik druisen in tegen mijn
fundamentele burgerrechten op vrijheid, en een ongestoord gezinsleven
en introduceren een totaal onnodig risico voor mijn veiligheid.
Derhalve ben ik van mening dat de overheid mij nimmer zou mogen
verplichten tot het accepteren van registratie van mijn energiegebruik
door 'slimme' energiemeters.
Bij deze steun ik het dringende verzoek aan de Eerste Kamer
om de wetsvoorstellen voor het verplicht invoeren van 'slimme'
energiemeters te verwerpen..
Nou,
dat is een hele eierkoek natuurlijk, beste lezertjes. Het voornaamste
argument is natuurlijk ontegensprekelijk dat de metertjes zouden
indruisen tegen de fundamentele burgerrechten op vrijheid.
Klopt
dat allemaal? Wat zijn de argumenten als ze die al zouden hebben? Wel
beste Bart en andere aandachtige lezertjes, ze hebben zelfs
doorslaggevende argumenten om deze stelling te staven. Blijkbaar gaan
deze jongens en meisjes niet over één-nacht-ijs, zoals sommige
"energiespecialisten" bij ons wel doen.
De Nederlandse
consumentenbond bestelde namelijk een studie bij de Universiteit van
Tilburg over de heikele vraag of er een inbreuk was tegen de privacy
zoals dat beschreven staat in artikel 8 van het Europees Verdrag Van de
rechten van de mens. We proudly present deze studie, beste Bart....
Een
goeie 30 pagina's "big-brother-literatuur" maar niet alleen de
paranoïde aanhangers van de "big conspiracy theory" zullen zich hier
aangesproken voelen. Een erg lezenswaardig document dus waarvan we ons hier
beperken tot de samenvatting en conclusies; Wij raden echter iedereen
aan die geïnteresseerd is in deze materie om de volledige studie te
lezen:
5. Samenvatting en conclusie De doelstelling van het voorgestelde onderzoek is een privacytoets uit te voeren van de invoering van slimme energiemeters, zoals voorgesteld in wetsvoorstellen 31 320 en 31374. We hebben de onderzoeksvraag behandeld of de slimme meters voldoen aan de eisen van artikel 8 EVRM, dat het recht op privacy vastlegt. De onderzoeksaanpak ten behoeve van deze studie bestond uit een beknopt literatuuronderzoek, waarbij met name is gekeken naar literatuur en jurisprudentie over art. 8 EVRM, en onderzoeksrapporten betreffende de invoering van slimme meters. De Europese Richtlijn energie-efficiënte verplicht lidstaten om minimaal de daarin opgenomen bepalingen in de nationale rechtsorde te implementeren. De richtlijn laat de lidstaten hierbij de mogelijkheid om striktere regels te implementeren ter bescherming van het milieu. De richtlijn schrijft een verplichting voor om individuele meters ter beschikking te stellen aan eindgebruikers, maar niet expliciet een verplichting voor eindafnemers om deze ook in gebruik te nemen. In de Nederlandse implementatiewetgeving wordt wel uitdrukkelijk uitgegaan van een dergelijke afnameverplichting. Ook schrijft de richtlijn geen specifieke intervalperiodes voor. In Nederland is er gekozen voor gedetailleerde intervalperiodes, namelijk van een uur bij gas en een kwartier bij elektriciteit. Privacy is een koepelbegrip waaronder verschillende dimensies van het recht op privacy vallen. Deze omvatten de bescherming van de woning, het lichaam, de vertrouwelijke communicatie, het intieme leven en het gezinsleven, alsmede de bescherming van persoonsgegevens. Dit laatste aspect wordt beschermd door de Wet bescherming persoonsgegevens, die in de Nederlandse discussies over privacy en de slimme meter centraal lijkt te staan. De minister heeft mede naar aanleiding van kritiek van de Consumentenbond en het College Bescherming Persoonsgegevens het wetsvoorstel aangepast om ondubbelzinnige toestemming van consumenten te eisen voor doorgifte van kwartier/uurwaarden aan leveranciers en derden, en benadrukt dat alle voorwaarden van hoofdstuk 2 Wbp van toepassing zijn, waaronder eisen van doelbinding, inzagerecht, vernietiging na gebruik en passende beveiligingsmaatregelen. Niet alle privacybezwaren zijn daarmee echter opgelost. Het genereren van kwartier/uurwaarden en dagwaarden, waaruit informatie kan worden afgeleid over leefpatroon, aan- en afwezigheid en aantallen personen, alsmede de verplichte afname van de slimme meters die de kwartier/uurwaarden genereren en doorgeven aan netbeheerders, en het opleggen van een zware beveiligingsplicht aan netbeheerders zijn aspecten van het wetsvoorstel die een inbreuk op de privacy vormen. Bovendien omvat privacy meer dan gegevensbescherming: ook het huisrecht en het recht op respect voor gezins- en familieleven staan onder druk door de slimme meter. Duidelijk is dan ook dat de slimme meter zoals voorgesteld in het huidige wetsvoorstel in meerdere opzichten een inbreuk maakt op de privacy zoals vastgelegd in artikel 8 lid 1 EVRM. Daarom moet vervolgens worden getoetst of deze inbreuken voldoen aan de eisen die artikel 8 lid 2 EVRM stelt: zijn ze bij wet voorzien, dienen ze een van de genoemde doelcriteria, en zijn ze noodzakelijk in een democratische samenleving? Aan de eerste twee punten is voldaan: ze zijn bij wet voorzien, en het wetsvoorstel slimme meter dient het doelcriterium genoemd in artikel 8 lid 2 EVRM van het economisch welzijn. De kern van de privacytoets betreft het derde punt: is de maatregel noodzakelijk in een democratische samenleving? Wij hanteren hierbij een strikte toets aan artikel 8 EVRM: de overheid dient inbreuken op de rechten van burgers zoveel mogelijk te minimaliseren door alternatieve oplossingen te overwegen en vervolgens te trachten haar doelen te bereiken 'in the least onerous way as regards human rights'. Een maatregel die inbreuk maakt op de privacy is aanvaardbaar als er een dringende maatschappelijke behoefte is, waarin de maatregel daadwerkelijk voorziet, en die subsidiair en proportioneel is. Op basis van een analyse en afweging van diverse overwegingen, concluderen wij dat drie aspecten van de slimme meter de privacytoets van artikel 8 EVRM niet kunnen doorstaan. Het genereren en doorgeven van kwartier/uurwaarden aan netbeheerders, en van dagwaarden aan netbeheerder en leverancier, en de verplichte afname van de slimme meter zijn niet noodzakelijk in een democratische samenleving. Op deze punten vormt de invoering van de slimme meter een schending van artikel 8 EVRM. Van het inbouwen van een schakelfunctie die het mogelijk maakt op afstand de capaciteit aan- of af te schakelen, en van een signaleringsfunctie voor fraudebestrijding, kan niet worden bepaald of dit noodzakelijk is, daarvoor is te weinig onderbouwing voorhanden. Het leveren van meetgegevens aan derden met (expliciete en geïnformeerde) toestemming van de consument maakt op zich geen inbreuk op de privacy, maar dit zou losgekoppeld moeten worden van verplichte doorgifte van meetgegevens aan de netbeheerder. De belangrijkste reden voor deze conclusie is dat de wetsvoorstellen met name op het punt van gedetailleerde meetgegevens en verplichte afname onvoldoende onderbouwing geven waarom deze noodzakelijk zouden zijn in een democratische samenleving. Het is niet duidelijk of energiebesparing daadwerkelijk zal worden bevorderd; voorzover de slimme meter efficiëntieverhoging beoogt kan deze wel worden bereikt, maar dit is geen dringende maatschappelijke behoefte. Er zijn alternatieven die veel minder inbreuk op de privacy maken, zoals een individuele meter met afleesvenster in de woning zelf (zonder directe doorgifte van meetgegevens aan de netbeheerder), alsmede het gebruik van statistische en geanonimiseerde data, die mogelijk ook voldoende de doelstellingen tegemoet zouden kunnen komen. Deze alternatieven zijn onvoldoende onderzocht, zodat verplichte invoering van de slimme meter niet voldoet aan de eisen van subsidiariteit en proportionaliteit. Bij het wetsvoorstel is uiteindelijk onvoldoende meegewogen dat de slimme meter een maatregel betreft die significant inbreuk maakt op het huisrecht en het recht op respect voor familie- en gezinsleven. Om een dergelijke inbreuk te kunnen rechtvaardigen, is veel meer onderbouwing met steekhoudende argumenten en empirische gegevens nodig. Bij gebrek daaraan, zou het voorstel in de huidige vorm daarom moeten worden afgewezen. Er zijn mogelijk geschikte alternatieven voorhanden die veel minder inbreuk op de privacy maken en ook aan de beoogde doelstellingen bijdragen. In plaats van verplichte afname zou de slimme meter op vrijwillige basis aangeboden kunnen worden aan consumenten. Daarnaast zou aan consumenten de mogelijkheid geboden kunnen worden een individuele, losse meter met afleesvenster aan te brengen, die niet gedetailleerde meetgegevens doorgeeft aan de netbeheerder maar die direct inzicht geeft in het actuele energieverbruik. Voor het aanbrengen van schakel- en signaleringsfuncties kan dan ondertussen meer onderzoek worden gedaan om te bepalen of deze grootschalig moeten worden ingevoerd.
wel wel wel en morgen gaan we verder met ons vierde deel...
Maandag gaan we voort met ons dossiertje over de "slimme meters".
Ondertussen werden we wat afgeleid door de zoveelste hoofddoeksaga die
dit weekend trouwens een hot item is in de meeste Vlaamse kranten. Goed
zo. Sommigen, zoals Tom Naegels, laten zelfs de meisjes zelf aan het
woord. Uitstekend! Bovendien brengt dit eindelijk de nodige nuances aan
ipv het onnozele debat over zogenaamde waarden, cultuurclashes en
godsdienstoorlogen door geflipte filosofen, imams enz. Dit is een debat
dat op straat gevoerd wordt rond dagelijkse thema's als respect,
aanvaard worden, gelijke kansen, opleiding, racisme... Vanaf het moment
dat het grote gelijk om de hoek komt kijken met filosofen, bijbels en
korans is het om zeep. Blijkbaar zal er nu een apart islamonderwijs
komen zoals onze grondwet ook toelaat. Maar of dat de oplossing zal
zijn daar twijfelen we toch aan. Stel dat iemand later solliciteert bij
een bedrijf en dus verklaart dat hij zijn middelbare opleiding heeft
gevolgd in zulke islamschool...Hallo. Je hebt dan niet alleen je
familienaam en uiterlijk tegen.... Dit is dus een zeer kortzichtige
oplossing en de weg naar de volledige segregatie. Men zal niks van
elkaars cultuur meer begrijpen op een paar keukenrecepten na zoals nu
al het geval is. Dus geen vooruitgang in het vooruitzicht! En het moet
ons toch ook van het hart dat het katholieke net blijkbaar helemaal
niet op de zelfde lijn zit. Je hoort die nauwelijks en wij horen in elk
geval geen vraag naar een hoofddoekverbod. Zij zullen natuurlijk
evenmin Islamlessen invoeren. Dat is trouwens hun taak niet. Dus is het
gemeenschapsonderwijs, volgens ons, bezig om te mislukken in haar "raison
d'être", namelijk een alternatief bieden voor de katholieke
eenheidsgedachte die, we geven het toe, niet zo dwingend meer is als 50
jaar geleden. Maar geen alternatief lijkt ons niet meteen een vrolijke
gedachte.
Genoeg hierover. Opel gaat dicht. Yep. Iedereen weer achter zijn eigen
ideologische zandzakken. De één is voor de vrije markt en dus sluiten
die ouwe boel de andere voor ongebreidelde steun en openhouden voor het
belang van de werknemers. Elk kamp heeft zo haar eigen goeie en minder
goeie argumenten. Wat ons vooral opvalt is de meesterlijke
communicatiestrategie die er blijkbaar rond gans dit dossier wordt
gehanteerd. Officieel is er dus niks bekend over een eventuele sluiting
want dan zou de zo bekende maar wel nutteloze "wet Renault" moeten
ingaan. Dat wil zeggen de ondernemingsraad bijeenroepen en informeren
wat er te wachten staat waarop de vakbonden dan wat mogen leuteren over
alternatieven. Nog nooit geweten dat de soms zinnige alternatieven van
de vakbonden worden gerealiseerd. Kan ook niet. Vermits alle
belangrijke beslissingen eerst door de voornaamste, we gebruiken een
modieus woord, "stakeholders" worden genomen. En wie zijn dat? De grote
aandeelhouders. Al eens gedacht wat er zou gebeuren indien zo een
directeureke van het zevenendertigste knoopsgat, voorzitter van de
ondernemingsraad van Opel-Antwerpen, ergens in Bochum of in één of
andere Duitse bierstube zou komen verklaren aan de grote
aandeelhouders dat hij akkoord gaat met de standpunten van het ACV en
ABVV. Jawohl meine herren (und damen?) ....Ik wil even niet in de
schoenen staan van die brave man...zeker nu het management meer en
meer op militaristische leest geschoeid wordt. Al eens een modern
handboek management gelezen? Je waant je midden de Amerikaanse aanval
op Irak. Zelfde terminologie, zelfde onderbouw..."men" beslist, de rest
voert uit...basta. Alle neuzen in de zelfde richting en ten aanval....
Terug naar onze communicatiestrategie: als spindoctor adviseer je dan dat één of ander orgaan, overheid,
weet ik veel, begint te suggereren dat de boel dicht gaat. Niks
officieel maar toch luid genoeg om ernstig genomen te worden...een
stoet van officiële gezagsdragers zal zich in beweging zetten en met
zakken vol geld en voordelen komen smeken om toch open te blijven.
Zelfs in een flink afgeslankte versie...Ondertussen worden de betrokken
werknemers volledig gedemoraliseerd en bereid je ze mentaal voor op het
aanvaarden van een afscheidscheque waarvan de totaalbudgetten reeds
werden afgesproken met de aandeelhouders. Hoe langer je ze
demoraliseert, hoe minder je moet uitgeven want hoe vlugger ze tevreden
zijn.... Ondertussen is zelfs de ganse bevolking overtuigd van het
onafwendbare noodlot dat boven het bedrijf hangt en verwerf je steeds
meer begrip bij de politiekers die al met de afbraak (op hun kosten)
van gans de boel tevreden zijn. Zij zullen dat dan wel verkopen aan hun
kiezers als een nieuw bedrijventerrein voor dynamische
startersbedrijven...Voilà, klaar is kees nu gewoon afwachten en
kijken...
Over stinkende baarddragers en hysterische muzelwijven
Beste lezertjes, nadat we met gisteren, met veel plezier, Benno en
consoorten en de ganse bende van Visionair België hebben uitgeroepen
tot rechtse dwazekloten hopen we dat deze Groot-Nederlandse
intellectuelen zo vlug mogelijk als helden worden binnen gehaald op de
talloze rechtse blogs en facebooks die Vlaanderen zulk een tolerant
imago bezorgen. Tenslotte deden we niks anders dan de zelfde
genuanceerde manier van denken te hanteren dan diegene die zij hebben
gebruikt om een vernietigend oordeel te vellen over de Islam in het
algemeen en over de moslima's in het bijzonder. We zullen hier dus
schrijven dat : "elke uitspraak van deze bende is een zwaard geplant in
het hart van weldenkend links". Voilà. Al beschouwen we ons zelf niet
meteen als eminente leden van "weldenkend" links en zal "weldenkend"
links ons niet meteen in de armen sluiten vrezen en hopen we. Maar dat
zal ons (hallal) worst wezen. We denken ook niet dat ons blogje met nog
niet eens honderd dagelijkse lezers veel zal kunnen bijdragen aan de
ganse discussie rond de hoofddoekjes. Wat ons wel stoort is de
arrogantie en de pretentie waarmee blogs met nog veel minder lezers
doen uitschijnen dat zij de mening van de Vlaamse meerderheid
rondbazuinen. Vermits Benno en C° ons aanraden om haatzaaiende
Islamitische websites op te zoeken om ons een mening te vormen over het
gevaar dat op ons af komt doen we net het tegenovergestelde. We
bezoeken collega's op bloggen, politieke blogs om ons een mening te
vormen over de tolerantie waarmee Vlaanderen zo kwistig omspringt. Effe
onze collega politieke blogger "Tafelspringer" citeren. Je vindt die op
http://www.bloggen.be/tafelspringer/.
Deze brave springer staat in de rangschikking van de politieke blogs
van bloggen op een eervolle 6de plaats. dat betekent concreet dat hij
ongeveer een paar tiental dagelijkse lezertjes heeft. Vermits wij op één
zelden de 100 halen op dagbasis. Geeft meteen een duidelijk en zelfrelativerend beeld van
ieders belang als "democratisch vrij medium" op dit ogenblik. Wij geven een kleine bloemlezing van de laatste bijdragen:
9/9/2009
...Kijk en luister naar
de Imams, die verkondigen dat, daar waar ooit een Muzelman gebeden
heeft, dit gebied voor altijd toebehoort aan de Islam. Vergeet
ondertussen niet dat zij komen bidden op plaatsen waarvoor onze
voorvaderen hun leven gegeven hebben .Dan nog mogen Muzezlwijven met
veel omslag en scherpe tong beweren, dat zij bijvoorbeeld Antwerpenaar
zijn, omdat zij in Antwerpen geboren zijn, en Antwerps praten als
Brugman : zij zijn en blijven vreemdelingen, niet alleen omdat dit niet
hùn land is, en nooit geweest is of zal zijn, maar omdat zij qua
godsdienst en achtergrond, zeden en gewoonten, en niet in het minst
wegens hun uitzicht en klederdracht, altijd ersatz zullen zijn,
plaatsvervangend, onwelkome gasten die het huis niet meer uitwillen.
Het getuigt van een hemelhoge pretentie zich een andere identiteit
naast de hunne, die ze ten allen prijze willen behouden, aan te meten.
Wat denken die gasten wel, zich te mogen bemoeien met ònze
verkiezingen. Zij zijn niet in staat begrip op te brengen hoe ons land
moet bestuurd worden. Als zij, of hun vriendjes, zich daarmee bemoeien,
is het alleen om hun positie te versterken op de kap en in het nadeel
van de oorspronkelijke bevolking!
8/9/2009
...
We
weten het allemaal. Een vakbondsman is per definitie een afbreker en
een zakkenvuller op kap van de kleine man. Althans in onze dagen. Ooit
is het wel anders geweest in de jaren 1800 en 1900, toen de werkman dom
en arm gehouden werd, respectievelijk door de pastoor en de baron,
waarbij wij voor het gemak maar even voorbijgaan aan de culturele
erfenis der abdijen doorheen de eeuwen zonder dewelke wij zekerlijk
geen Renaissance noch Verlichting zouden gekend hebben. Een evolutie
waarvoor de haatbaarden van de godsdienst van vrede nog zekerlijk een
paar duizend jaar te gaan hebben ..
Afbreken is goedkoop en gemakkelijk! Opbouwen vraagt doorzicht en standvastigheid. Dat zijn twee begrippen die in kalligrafisch schoonschrift boven
elke onderneming zouden moeten zweven, vastgehouden door een soort van
tweeling Vrouwe Justitia. Een met een carton voor de buik met daarop
Kapitaal en bij de andere Arbeid, om te verzinnebeelden dat de een
niet kan zonder de ander. En de syndicalist-profiteur? Die mag men
gebruiken als keikoppen-kasseistenen bevloering, waartussen het gras
weggehouden wordt met een aardappelmesje, lijk ooit in den Armee Belge
door de piot, door de syndicalist-nurttige idioot. Terwijl de leiders
als Rudy De Leeuw en Luc Cortebeeck binnen de omheining als roofdieren
in een kooi voor het publiek tentoon gesteld worden .Verboden te
voederen .Betreten Verboten Ansteckende Krankheit
Nog 8/9/2009
...De
hoofddoeken-affaire in het Atheneum van Antwerpen Hoboken, de
moskee-bouw al over ons land, overal zijn de tekenen van de zo goed als
verloren strijd in het straatbeeld aanwezig. De carnavalskledij van de
haatbaarden, in vrouwenklederen als slaapjurken, de vormloze gestalten
van schichtig wegsluipende Muzelwijven, oud en jong, de rochelende en
spuwende straatcriminelen die, nauwelijks de wieg ontgroeid, benden
vormen die dreigend in de straten rondhangen : ze zijn de voorboden van
een heus bezettingsleger, altijd in beweging maar altijd tegen ons.
en de kers op de taart 8/9/2009
...in
de beperkte ruimte onder het schedeldak der Muzelmannen (en hun
vriendjes), bevinden zich twee soorten hersenen: de kleinste helft voor
het begrijpen van de hen vreemde wereld (de onze) en de grootste helft
voor het bevatten van hun eigen grote gelijk, beperkt door liegen en
bedriegen.
Het
verschil tussen die twee soorten vergroot naarmate de tijd verstrijkt.
Naarmate zij ongestoord hun veroveringstocht van de Westerse wereld
mogen voortzetten, groeit hun eigenwaan, en daalt hun begrip voor
anderen. Hoog tijd dus om hen duidelijk te maken dat dit ons land is,
en niet het hunne! Dat zij hier gekomen zijn, en mogen blijven, tegen
de wil van het volk, dat nooit om zijn mening werd gevraagd. Eén Turk
kan mijn vriend zijn, 10 Turken liggen al iets
moeilijker. 100 Turken jagen mij schrik aan, en 1.000 Turken zijn 1.000
vijanden .Want dit is MIJN land, en niet Turkije ..
Hoofddoekproblemen
in Antwerpen? Stop het pamperen en het plat op de buik gaan. Toon U
baas in eigen land! Gewoon de wet toepassen, zoals voor iedereen. Samenscholingen
en verstoren van de openbare orde? Tegen de oproerkraaiers zwaar
ingrijpen en dezen zwaar straffen. Desnoods met Administratieve
Boeten zoals men in Mechelen de brave burgers aanpakt, want dat brengt
ogenblikkelijk zaad in het bakje Volwassenen (stinkende haatbaarden en
hysterische Muzelwijven) dreigen met uitzetting en voor resistente
gevallen : de daad bij het woord voegen. Verkleedpartijen en maskerade
met carnavalskledij is verboden voor iedereen. Zwaar beboeten,
eeuwigdurend bijhouden op hun strafblad, zodat hun later CV (voor de
weerspannige leerlingen) ten allen tijde met deze criminele straffen
gelardeerd (!) blijven!
En
aangezien de aanval nog altijd de beste verdediging bij is: datzelfde
CGKR/SOS RACISME/ABVV klacht indienen wegens discriminatie omdat wij
ons in hun (openbare) restaurants gediscrimineerd voelen omdat wij daar
geen malse cotelet kunnen verkrijgen en bij hun buurman wel. Wij moeten
deze semi-criminele Overheids-organisaties werkelijk bombarderen met
klachten, en deze, waar het kan, voor de rechtbanken brengen. Dat zelfs
moeten kunnen wegens onvaderlands gedrag, verraad aan en medeheulen met
de vijand en wegens het ondermijnen van de Nationale Instellingen,
allemaal begrippen die tijdens de repressiejaren zorgvuldig werden
uitgebeend in het nadeel van de besten onzer broeders en zusters, de
Vlamingen.
Of
nog mooier: klacht indienen omdat wij ons door hun verkleedpartijen op
straat, bedreigd en gediscrimineerd voelen in onze eigenheid : wij
voelen ons als ontheemden in ons eigen land, door al die
vreemd-aandoende woestijn-klederdracht Per vaststelling eisen wij een
astronomisch hoog bedrag als schadevergoeding. (van hen geleerd) ..
Of
we kunnen de Moslim-broederschap rekenschap liefst per deurwaarder,
vragen voor de brandstichtingen en de verwoestingen aangericht door het
racaille, hun anonieme jeugdbendes: één voor allen, allen voor één!
Een soort van collectieve verantwoordelijkheid, die ingaat vanaf een
bepaalde datum. Zodat ze geen onwetendheid kunnen veinzen.
Idem
schadevergoeding (Art 1382 Strafwetboek) voor de gemaakte kosten bij
wie de inburgering wegens moedwil mislukt is. De rekening is te maken
vanaf de vergoeding van elke begeleider, taalleraar, straathoekwerker,
moslim-vader of jeugdbegeleider, en die rekening beloopt in de
miljarden. De uitkomst van deze optelsom delen door het jaarlijks
gemiddelde van voorheen straffeloos gebleven vandalisme, en je hebt de
vergoeding voor elk nieuw feit. Op slag zullen de politie-statistieken
oplopen (de waarheid benaderen) doordat het berekend bedrag daardoor
lager zou worden .Binnen het jaar is de kleine straat criminaliteit
opgelost .
In één woord: een ontradinspolitiek, te starten gelijktijdig met de 2de regularistiefgolf die aanvangt op 15 september Wie niet aangepast is. gaat er uit! En
liefst, per uitwijzing, een van die beschermingscomité-leden telkens
erbij! Als die vreemdelingen bij hen zo geliefd zijn, dat ze dan gaan
leven in het land van die vreemdelingen!
Aangaande Adeco:
begin Juni deed ik de voorspelling dat, hoe dan ook, Barbertje zou
hangen, en ik heb dan ook, bij het afketsen van de procedure einde
juni, consequent mij verwondering uitgedrukt. Maar kijk, de hyenas
geven niet op! Ze nemen in hun vervolgingswaanzin zelfs de argumenten
van de Vlaamse Volksbeweging over: mislukt in het Frans? Dan maar
herbegost in het Vlaams! maar Barbertje moet en zal -hangen
Voor
het ABVV is dit het schoonste bewijs van de moslim-liefde voor hun
immigratie-vriendjes, die, naar ze verhopen, allemaal trouwe
SP-PS-kiezers zijn of zullen worden .
Voor
Adeco wens ik hen veel sterkte en raad hen aan in de toekomst een
intelligentere code te gebruiken voor cliënten die, wellicht uit
ervaring, geen vreemde ratten in huis willen halen. Geef ze
bijvoorbeeld de codificatie CS (Cordon
Sanitaire) wat grosso modo overeenkomt met de toestand van de leden van
het Vlaams Belang, die dus door de linkiewinkie al uitgesloten zijn, en
dus op hun beurt ook mogen uitsluiten. Zo vangt men die slimmekes met
hun eigen vet!
Raadgeving
voor de geviseerde kandidaten die bij een werkgever CS belanden: bewijs
door Uw bekwaamheid en Uw inzet dat U gelijk hebt en U zult als
laatste man de werkvloer moeten verlaten, misschien later dan uw
landeigen collegas Als gewezen werkgever loofde ik de uitdrukking dat
er vooraal aandacht moest gaan naar de goede kanten van elke werknemer.
Aan U om te bewijzen dat U die heeft! Ik zou bijna zeggen, (door Uw
herkomst) QUID NON. Want als vrouw zult U onder de sloef liggen van Uw
muzelmanse echtgenoot, en als man zult U vroeg of laat in opstand komen
omdat U moet gehoorzamen aan een ongelovige hond.
En wat meer is : ik heb als gewezen ondernemer de quasi-zekerheid dat U als lid van de 5de
Colonnne, vroeg of laat Uw ervaring tegen mij zult gebruiken, of mijn
zaak zult saboteren ..Neen, dank U. U voldoet niet aan de gestelde
criteria en de Overheid, die U hier gebracht heeft, moet maar zijn plan
trekken met U .Als signaal toch duidelijk, niet?
en tot dit gilde van haatzaaiende imbecielen hoort vanaf nu dus
eveneens Benno Barnard, Johan Sanctorum en Wim van Rooy. Want hun
stellingname over de Islam versterkt alleen het koor van zulke
wildtoeterende "tafelspringers". En ze worden steeds talrijker rondom ons hier in
Vlaanderen...Zulke politieke blogs staan nu op 6 en misschien komen ze zo ooit wel op de eerste plaats te staan ...wie weet? Het zal dan allemaal veel beter zijn natuurlijk! Bedankt Benno en C°
Allez hop, gans de reutemeteut van de linkse verlichtingsdenkers die
zichzelf wel eens de "linkse conservatieven" noemen, staat weer op de
barricaden voor de verdediging der grote Westerse Waarden. Met
hoofdletter. Niet alleen "linkse woordvoerders" van rooie syndicaten
mengen zich in het debat maar ook wat wij hier "de bende van visionair
België" zullen noemen. We zijn verheugd jullie de integrale versie van
hun artikel te geven over "de hoofddoekjes". Hou jullie dus maar stevig
vast want het gaat over cultuur en beschaving!
In
de hectische discussie rond het hoofddoekenverbod in de Antwerpse
athenea is het misschien interessant om ons te bezinnen waar dit echt
allemaal om gaat. Laten we nu eens even achteruit gaan staan en de
totaliteit onder ogen zien.
De houding van directrice Karin Heremans is moedig, temeer omdat ze
tot een links-progressieve gezindheid behoort die het probleem steeds
maar weer onder de multiculturele mat poogde te vegen. Zij verbindt het
hoofddoekendebat namelijk opnieuw met het principe van democratisch
pluralisme, de lekenstaat, gelijkheid van man en vrouw, en het intact
houden van de publieke sfeer. Dat is een zeer belangrijke verwijzing
naar een Europees cultureel erfgoed dat ons overgeleverd werd vanuit
het oude Athene, de renaissance, het humanisme, en de 18de-eeuwse
verlichtingsfilosofie. Goed dat iemand ons daaraan herinnert: dit gaat
over cultuur en beschaving, niet over textiel of alternatieve
tienermode.
Want om die vaststelling kan niemand heen: we hebben, op zijn
Belgisch, decennia lang getreuzeld en onszelf wijsgemaakt dat het
allemaal wel in orde komt als we de bloedneuzen stilletjes stelpen. Een
eerlijke analyse leidt echter tot de onontkoombare vaststelling dat de
hoofddoek, behalve een bescherming tegen de eerste herfstkou en een
fetisj van pubers op zoek naar hun identiteit, vooral een tactisch
wapen is in een poging om onze publieke sfeer te infiltreren met
symbolen die pas achteraf hun volle inhoud zullen prijsgeven. Het beste
bewijs is, dat de moslims er niét voor kiezen om zelf onderwijs in te
richten (een grondwettelijk recht), maar de symbolen liever exporteren
naar andere ruimtes die in hun vizier liggen. Zoals een
gemeenschapsschool. Iedere hoofddoek is een vlag, geplant in het hart van het westen, zo luidt het in die middens. Elke believer van de Europese verlichtingstraditie moet dit met argusogen volgen
Hetzelfde doet zich voor met het bouwen van moskeeën: vrijheid van
religie is een recht, en godsdienstbeleving heeft een architectuur
nodig, zo dicteert ons het pluralistisch geweten. Voor de rest soll jeder nach seiner Fasson selig werden.
Maar de agenda van de Europese islam ziet er helemaal anders uit. Wie
daaraan twijfelt, moet maar eens wat websites uit die kringen gaan
bezoeken. De bouw van een moskee is een door Allah bevolen acte met een
onomkeerbaar karakter. Het is een plek die aan onze Westerse
invloedssfeer definitief wordt ontrukt we zeggen niét dat alle
moskeeën oproepen tot terrorisme- en dus een bruggenhoofd vormt in een
mondiaal veroveringsproject. Dat is gewoon de aard van het beestje: de
islam is expansief, totalitair, onverdraagzaam, monothetisch en
anti-modern. Hoe integreer je zon levensvisie in ons westers
pluralisme?
Tijd dus om terug te keren naar het cultureel perspectief. Waarom
gunt men overigens in dit levensbelangrijke debat het Vlaams Belang
zijn rol niet van klokkenluider? Eerlijk is eerlijk, zij hebben ooit in tempore non suspecto
het probleem op de politieke agenda gezet, en het is tot op vandaag een
kernthema van hun programma, of men dat nu graag hoort of niet. Waarom
mocht Bart Dewever op Canvas de studiostoel innemen van Bruno
Valkeniers, die in zijn achtertuin werd geïnterpelleerd over een
kindercrèche met nazi-symbolen? Dit geheel terzijde.
De argumentatie van het NVA-boegbeeld in Terzake (8/9) was overigens
zwak en halfslachtig: de zoveelste politicus die zich verschuilt achter
de vrijheid van onderwijs om geen verantwoordelijkheid te hoeven nemen.
Dewever beweert dat dit een zaak is van de inrichtende macht, zijnde
het Gemeenschapsonderwijs (optredend onder de hippe naam GO!), die de
hete aardappel weer doorschuift naar de school in kwestie. Waarvan de
directie wanhopig de politici om duidelijkheid vraagt. Zo kunnen we nog
lang doorgaan.
Wat hier op het spel staat, is nochtans niet de vrijheid van
onderwijs of het recht om met een lapje stof op het hoofd rond te
lopen, zoals professor Vermeersch het ooit eens omschreef.
Het gaat hier om een zwaar intercultureel conflict (om niet te
zeggen: een kortsluiting) tussen een totalitaire theocratie die
absolute onderdanigheid eist (waar het woord islam trouwens naar
verwijst), die tegelijk zijn impact op de publieke sfeer voortdurend
probeert te vergroten, en een gelaïciseerde samenleving die zich
formeel op de principes van de verlichting beroept, maar daarbij elk
externe bedreiging miskent.
De politiek kijkt als verlamd toe, gegijzeld als ze is door haar
eigen principeloosheid,- en misschien ook wel door de cordonlogica die
haar nu parten speelt, volgens dewelke je de themas van een
geëxcommuniceerde partij zo min mogelijk aanraakt. Dat kan
partijtactisch wel kloppen, maar voor het open publiek debat is het
zonder meer nefast: hier moet duidelijk de vraag gesteld worden of de
islam wel verenigbaar is met onze democratische grondprincipes.
Nochtans zijn er precedenten: het negationisme om even bij onze
fascistische onthaalmoeder terug te keren- is wél uit het pakket van de
vrijemenigsuiting gelicht, omdat de achterliggende ideologie als
bedreigend wordt beschouwt voor onze democratische rechtstaat. Wel, dat
men dan ook maar eens de islam onder loep neemt en de koran tegen het
licht houdt. Doorstaan die teksten de lakmoesproef van de democratische
grondrechten, de mensenrechten, de verlichtingsfilosofie waarop onze
pluralistische samenleving gegrondvest is? Kunnen de imams ons dat eens
komen uitleggen? De paradox van de multiculturaliteit, door weldenkend
links gecultiveerd, bestaat erin dat zij geen grenzen en geen
scheidingslijnen meer kan trekken. Ze is normenloos en formalistisch.
Tolerantie tegenover de islam is even onzinnig als tolerantie tegenover
het fascisme. De hoofddoek of godbetert, de boerka- toelaten in het
straatbeeld, is even naïef als de swastika gedogen. Maar het Centrum
voor Gelijke Kansen en Racismebestrijding ziet dat helemaal anders, en
is nog eerder geneigd om mevrouw Heremans aan te klagen, die even ons
collectief geheugen opfrist, dan de intimidatiepraktijken binnen de
moslimgemeenschap zelf.
Het is dat soort mensenrechtenformalisme dat ook mevrouw Eva Brems
parten schijnt te spelen: door geen symbolen te willen lezen, een
inhoudelijke discussie te vermijden en alle levenbeschouwingen gewoon
op één lange rij te plaatsen, holt ze het wezen van de diversiteit zelf
uit.
De opzettelijk geënsceneerde verwarring tussen de bezorgdheid van
Karin Heremans, en de stigmas islamofobie en racisme, verschuift
het debat semantisch, en maakt van de agressors slachtoffers. Dat is al
decennia lang aan de gang, en daar trappen wij niet meer in. Op de
erfenis van Rousseau, Voltaire en Montesquieu valt niets, maar dan ook
niets af te dingen. Het intact houden van de publieke sfeer en daar
hoort ook een gemeenschapsschool bij- is de conditio sine qua non
om een pluralistische ontmoetingsruimte te vrijwaren. De lekenstaat is
de enige waarborg voor onze vrijheid, voor ons mag het gerust naar
Frans model. Als we in dit dominospel één stukje prijsgeven, valt al de
rest. Dat de fanatieke laiciteit het moslimfundamentalisme zou
aanwakkeren, zoals die brave cultuurwetenschapper Jakob De Roover
beweert, is zelfs misschien niet onjuist. Maar het is niet dom om
essentiële tegenstellingen onder ogen te zien en keuzes te maken. Het
is vooral dom om ze niet te willen zien en te denken dat we het
allemaal wel weer met wat pragmatistisch lapwerk zullen kunnen
repareren.
We staan voor een enorme uitdaging, trek het debat open, ga naar de
grond van de zaak, het is tijd om nagels met koppen te slaan. Dat is de
inconvenient truth waar onze politici vandaag mee te maken
krijgen. Graag een antwoord, en liefst een duidelijk. En liefst ook een
duidelijk signaal vanuit de academische en culturele wereld, om Karin
Heremans enige ruggensteun te geven.
Johan Sanctorum
In verkorte vorm gepubliceerd in De Standaard van 10/9/09
Mede ondertekend door Benno Barnard en Wim Van Rooy
Dit bericht is geplaatst op om woensdag 9 september 2009 door 16:38 en is geplaatst onder - Politiek incorrect. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.
Je kunt een reactie achterlaten; of een trackback van je eigen site.
Straffe
klap nietwaar, beste lezertjes? Wat ons hier echt ergert is dat men
onder het mom van de verdediging van de ideeën van de verlichting ons
hier zever in pakskes aan het verkopen is. Weliswaar met ronkende
volzinnen. Wij verklaren ons nader:
Het
is een uitleg die niks te maken heeft met de realiteit op het terrein.
Niks realisme, men doet geen moeite om zelfs met iemand van het andere
kamp te praten. Ex-cathedra orakelt men er dan maar op los op basis
van wat men op bepaalde sites heeft gelezen. Nu goed, dat bepaalde
sites het niet nauw nemen met de westerse waarden, zal je ons niet
horen ontkennen. Maar daaruit afleiden dat elke moslima met een
hoofddoekje (en niet zoals de begeleidende foto zou kunnen suggereren
"een boerka") een aanhangster is van de slogan: "Iedere hoofddoek is een vlag, geplant in het hart van het westen" lijkt
ons een stapje te ver. Je kan even goed beweren dat elke Christen met
een kruisje rond de hals Jeruzalem wil bevrijden en moslims afslachten
zoals in Srebenica.
Net zo voor de
grote theorie over de bouw van moskeeën die lijkt ons niet zo erg
verschillend als deze over de bouw van een kerk of een ander heiligdom.
Wij hebben niet echt de indruk dat in onze kerken veel over Rousseau en
Voltaire wordt gepredikt en je kan dat dus net zo goed beschouwen als
plekken die onttrokken zijn aan een bepaalde westerse invloedssfeer.
Idem voor de synagogen, idem voor de Hindoe- en of Jaintempels, die
hier eveneens bestaan, beste verlichtingsfilosofen....of moeten die ook
allemaal dicht wegens "niet westers"?
Eigenaardig
genoeg liet De Standaard in de door haar overgenomen versie de
gortigste passages weg. Je kan een mooie tekstvergelijking maken als
je dit linkje aanklikt:
Zelf
vinden we het erg spijtig dat het artikel werd ingekort want het zal
het dreigt het debat op een verkeerd been te zetten. De duidelijkste
passages werden immers geknipt...bijvoorbeeld : we zeggen niét dat alle
moskeeën oproepen tot terrorisme- en dus een bruggenhoofd vormt in een
mondiaal veroveringsproject. Dat is gewoon de aard van het beestje: de
islam is expansief, totalitair, onverdraagzaam, monothetisch en
anti-modern. Hoe integreer je zon levensvisie in ons westers
pluralisme?
Hoe
noem je dergelijke stelling? Wij noemen dit een duidelijk voorbeeld van
islamofobie. Op deze manier zal je het probleem dus niet oplossen.Gans de Islam op een hoopje gooien is intellectueel totaal oneerlijk. Niet alle christenen ontvoeren jonge meisjes zoals sommige maffe imams ook wel zullen beweren.
Dan oproepen om te luisteren naar de
inbreng van het Vlaams Belang in dit debat ....daar komt dan de ware
aard van hun beestje te voorschijn! Wij zien niet in wat bijvoorbeeld
hun "oh nee alweer een moskee" aan positieve inbreng kan hebben rond de
hoofddoek maar waarschijnlijk hebben we niks begrepen van de gedegen
intellectuele onderbouw van hun stellingen over "vreemdelingen" bij
onze Vlaams Belangers. We zijn benieuwd om Benno Barnard en de twee
anderen hierover een ernstige uitleg te horen geven.
Maar het allergrofste is toch maar dat die
jongens het negationisme en de koran op de zelfde lijn zetten. Nooit
gedacht dat de jodenvervolging ook wel kan teruggevoerd worden tot de
bijbel mijne Heren? Dit is gewoon absurd
En helemaal "zum kotsen" is de uitspraak (ook weggeknipt door De Standaard)
"Tolerantie tegenover de islam is even onzinnig als tolerantie tegenover
het fascisme. De hoofddoek of godbetert, de boerka- toelaten in het
straatbeeld, is even naïef als de swastika gedogen"
Mijne heren, beste Benno,Wim en Johan, vanaf hier en op basis van dit
artikel beschouwt dit bescheiden blogje jullie niet meer als "links
conservatief" maar als "dwaze rechtse dommekloten" waarmee we niet gans
het rechtse vereenzelvigen! Met intelligent rechts hebben wij geen
probleem wel met jullie gevaarlijk gezever!
En by the way, wie is nu de echte auteur Benno of Johan want dat is ons
niet meteen duidelijk uit de tekstvergelijking tussen De
Standaardversie en Visionair-België-versie? En wees blij dat De Standaard niet de integrale versie heeft afgedrukt ....
Kijk eens hier beste lezertjes. Zonder ons verder over de inhoud van
dit artikeltje uit De Standaard uit te spreken, rangschikken wij dit,
ter kwade trouw natuurlijk, onder de voorbeelden van "Hoe wordt ik een
onvermogend maar hardwerkend Belgische zelfstandige". Een voorbeeld dat
tot navolging strekt en verplichte lectuur voor alle schrijvers van
giftige lezersbrieven en blogs gericht tegen de profiterende vakbonden
die niks dan leugens over de zelfstandigen verkopen. Wij hopen hun
talloze commentaren te lezen op dit stukje... Wij zien zo de fiscale aangifte van deze noeste werker voor de ogen...jullie toch ook?
BRUSSEL - Luc Vergaelen,
de man die beslag legde op het huis van rechter Francine De Tandt,
heeft officieel geen euro. Het parket onderzoekt sinds 2007 of hij zich
bedrieglijk onvermogend liet verklaren.
Van onze redacteur
Luc Vergaelen
is in de echte wereld een schatrijke zakenman. Hij zit als bestuurder,
zaakvoerder of vennoot in 70 bedrijven waarvan de meeste een riante
omzet draaien. Eind jaren '90 leende Vergaelen
nog 526.000 euro aan Francine De Tandt, de geschorste voorzitter van de
Brusselse rechtbank van koophandel. De Tandt en haar broer zouden een
investering doen in Afrika, maar de zaken draaiden verkeerd uit. Omdat
ze de lening niet kon terugbetalen, liet Vergaelen beslag leggen op het huis van De Tandt.
Naar eigen zeggen heeft hij geen haast om het geld te incasseren. Hij wacht tot Francine De Tandt een erfenis doet.
Ondanks de grote omzet van zijn bedrijven is Vergaelen
zelf sinds 2004 nochtans onvermogend. Hij heeft geen euro meer op zijn
eigen naam op zijn rekeningen staan. Alles staat op naam van zijn
vennootschappen.
Vergaelen werd onvermogend na een lang aanslepend juridisch conflict met de bvba Accession Europe. In 1996 zocht Luc Vergaelen
een koper voor zijn boekhoudkantoor Fiduver en deed hij een beroep op
de diensten van het consultancybedrijf Accession Europe uit
Waals-Brabant om een koper te vinden.
Vier jaar later verkocht Vergaelen
zijn zaak aan twee medewerkers, volgens hem zonder tussenkomt van
Accesion Europe. Accession zag dat anders en vroeg een commissie van
128.904,63 euro waar de firma contractueel recht op zou hebben voor de
bemiddeling die ze had gedaan.
Op 16 maart 2000 besliste de arbitragecommissie dat Accession het bij het rechte eind had en Vergaelen
moest 155.974,60 euro betalen. Ondertussen is dat bedrag nog
vermeerderd met interesten. Sinds 2004 is de beslissing van de
arbitragecommissie uitvoerbaar geworden, maar Accession raakt niet aan
het geld.
Vergaelen weigerde te
betalen, ook nadat de rechtbank van eerste aanleg in Brussel op 19 mei
2004 beslist dat hij dat wel degelijk moest.
Het probleem is dat Vergaelen geen enkele van zijn bezittingen nog op eigen naam heeft staan. Volgens Accession heeft Vergaelen de bui zien hangen en heeft hij er op frauduleuze manier voor gezorgd dat hij onvermogend is om zo niet te moeten betalen.
Het Brusselse parket besloot in 2007 een
informatie-onderzoek naar de zaak te openen. Tot nader order werd er
geen onderzoeksrechter aangesteld. De firma Accession wacht ondertussen
al negen jaar op haar geld.
De krant De Morgen schreef gisteren dat Vergaelen
in mei van dit jaar veroordeeld is tot zeven maanden cel wegens
oplichting. Hij zou als boekhouder de balansen hebben vervalst voor een
van zijn grote klanten, garagist F.S. uit Vilvoorde. Tegen die zaak
loopt nog een beroepsprocedure.
Uit al het voorgaande is duidelijk dat Luc Vergaelen
allesbehalve een onbesproken figuur is. Desondanks was hij in Brussel
jarenlang actief als consulair rechter. In 2000 dwong de toenmalige
voorzitter Spiritus-Dassesse hem een stap opzij te zetten.
In 2007 probeerde de toen pas benoemde voorzitter Francine De Tandt Vergaelen
terug te doen benoemen als consulair rechter, maar de andere rechters
weigerden dat. Toch werd hij de voorbije maanden door Francine De Tandt
en door andere rechters van de Brusselse rechtbank van koophandel nog
altijd als expert aangesteld in geschillen voor de rechtbank van
koophandel. Op zijn minst vreemd voor iemand die zelf zoveel
gerechtelijke problemen heeft.
Volgens André De Becker, de advocaat van De Tandt, was zij niet op de hoogte van de gerechtelijke problemen van Vergaelen.
Het is niet de gewoonte dat voorzitters van de rechtbank op voorhand
bij het parket informeren naar gerechtelijke problemen van de experts
die ze willen aanstellen. 'Mevrouw De Tandt stelde zich daar nooit
vragen over', klinkt het bij de rechtbank.
Wij hebben echt bewondering voor de deontologie van deze brave onbaatzuchtige zelfstandige die zelfs wil wachten op een erfenis terwijl hij zelf geen boterhammeke met confituur van den Aldi kan eten...
un coup de crosse en réponse à un pavé jeté
, sortie des militaires tirs a balles reel sur ces gens qui eux tot ou tard le feront sur vous 
ensuite bien evidement les chars dans la rue afin d'ecraser toute rebelion . apres cela ce pays sera un vrai paradis 
on a payé 437 millions d' pour la nouvelle gare de liege guillemains
pour les "visiteurs du monde" (alors que liege n'est relié à rien en
fin bon je vais pas commencer le débat), et papa n'a plus de sous O_O
la police attendra 
ca fait longtemps) mais le budget ... 
tu en fera bientot parti et comme eux tu n'auras pas le choix lol moi
je propose plutot a tout les candidats de crée un parti politique de
sorte a changer le tout!
*voir joe, gare central ,marche blanche etc.... non non faut des
militaires pour remettre de l'ordre ,dans le genre ex vietnam ou
l'equivalent , malouines etc.... 
In
de hectische discussie rond het hoofddoekenverbod in de Antwerpse
athenea is het misschien interessant om ons te bezinnen waar dit echt
allemaal om gaat. Laten we nu eens even achteruit gaan staan en de
totaliteit onder ogen zien.
