De regel dat men op school de kans loopt om niet te slagen en te moeten overzitten, maakt inherent deel uit van het schoolspel
De universitaire onderzoekers van Leuven e.a., de kopstukken van het GO! ... hielden de voorbije jaren bij hun controversiële uitspraken over de zinloosheid van het zittenblijven ook helemaal geen rekening met de belangrijke preventieve en motiverende functie van zittenblijven. (Achteraf erkenden de Leuvense onderzoekers na kritiek van mij en van prof. Wim Van den Broeck wel dat ze grote methodologische fouten maakten, b.v. enkel de lichte gevallen van overzitten bekeken en vergeleken, en niet de leerlingen met grote tekorten. Maar intussen was het kwaad geschied.)
De regel dat men op school de kans loopt om niet te slagen, maakt inherent deel uit van het schoolspel. Veel leerlingen zouden minder presteren als ze beseffen dat ze in elk geval en los van hun einduitslag naar een volgend leerjaar mogen overstappen.
Als er geen attesten en sancties (overzitten, andere richting kiezen
) meer zijn, dan worden de leerlingen veel minder uitgedaagd en onder enige druk gezet om hun best te doen.
Gewoon het feit dat leerlingen weten dat er bij onvoldoende inzet en/of resultaten sancties (kunnen) volgen, beïnvloedt in sterke mate hun inzet en leermotivatie.
In Franstalig België werd het zittenblijven in de eerste graad s.o. quasi verboden in de hervorming Ecole de la réussite van 1995. Een Waalse onderzoeker stelde in 2006 vast dat de Waalse leerkrachten gefundeerde argumenten hadden voor het zittenblijven. Een van die argumenten luidde: En labsence du redoubelement (in eerste graad s.o.) les enseignants se plaignent en effet du défaut de motivation induit auprès les élèves. Il devient (encore plus) difficile de les faire travailler.
De Duitse ondervoorzitster van de liberale FDP-partij drukte het zo uit: Wenn das Sitzenbleiben in der Schule verschwindet, gibt es für Schüler keinen Grund mehr, sich anzustrengen. Denn die nächste Klasse wird auf jeden Falle er- reicht. Kinder und Jugendliche brauchen Herausforderungen. Ihnen vorzumachen, dass es Erfolge ohne Anstrengung und Leistung gibt, betrügt sie um ihre Zukunftschancen (Wir wollen dass kein Kind verloren geht, Die Welt).
In landen waar zittenblijven quasi verboden is, voelen leerlingen én leerkrachten zich minder aangespoord om zich in te zetten en goed te presteren. De druk op de ketel neemt in sterke mate af. Dit verklaart o.i. mede waarom in een land als Zweden waar de leerlingen tot 15 jaar quasi automatisch overgaan, de leermotivatie en de leerresultaten te wensen overlaten.
|
