Open Dialoogschool:  moeilijke dialoog met (moeilijk verzoenbare) islam om  verwaterde katholieke identiteit  van de leerlingen te reanimeren.  Maar geen  open-minded dialoog met praktijkmensen over een ruimere visie op zingeving en religie/spiritualiteit.

Passages uit bijdrage Onderwijskrant 179 -oktober 2016  

1  Verwaterde identiteit reanimeren via open dialoog met islam e.d.

Lieven Boeve, topman katholiek onderwijs, lamenteerde op 20 mei 2016 op de website Kifkif: Onze katholieke identiteit verwatert helemaal als we niets doen, als we niet ingrijpen. In een open dialoogschool zullen de leerlingen hun katholieke identiteit (her)ontdekken, omdat ze geconfronteerd  worden met andere identiteiten en religies, b.v. die  van hun islamitische klasgenoten. Diversiteit is dé opportuniteit van onze tijd - 20 mei 2016)

Lieven  Boeve bestempelde in dit verband Mohammed als een grote en vredelievende profeet: De profeet Mohammed  stelde: Je kunt geen goed gelovige zijn als je kunt  slapen, wetende dat iemand honger lijdt. Gastvrijheid, de kwetsbare mens ontzien, zit dus in alle  grote religies ingebakken (Knack, 17  augustus 2016). Ook aartsbisschop Jozef De Kesel poneerde  op 17 augustus 2016 in Knack: De islam heeft de  godsdienst terug op de kaart gezet. En in die tijd sloot ook  rector Rik Torfs zich hierbij aan. 

Volgen mij en vele anderen plaatste de aanwezige islam eerder alles wat ruikt naar religie, ook het katholicisme,  eerder op een slecht, verdacht en zelfs nefast blaadje.  

Boeve en Co verwachten veel heil  van de  interreligieuze dialoog met de moslimleerlingen- en moslimleerkrachten. Ze beschouwen de stijgende aanwezigheid van moslimleerlingen op katholieke scholen  als een zegen en een grote opportuniteit. De religie zou sinds een aantal jaren mede door de islam  terug in optocht zijn, en door de dialoog met de  islam zouden leerlingen weer beter hun christelijke identiteit op het spoor komen. De islam-aanwezigheid dus als het reddende infuus aan leerlingen die hun christelijke identiteit verloren hebben en die  zo gereanimeerd moeten worden. Destijds stelden de kopstukken van het katholiek onderwijs, mgr. Daelemans en co,  nog dat een katholieke school homogeen katholiek moest zijn om de leerlingen niet in de war te brengen; nu verwachten ze veel heil van een bepaald soort diversiteit.

In een interview van 4 mei  2016 in De Morgen illustreerde Lieven Boeve zijn visie op de dialoogschool zo: Katholiek Onderwijs Vlaanderen gaat moslims en andersgelovigen een volwaardige plek geven op school. Door een grote omwenteling komt er op scholen meer plaats voor hoofddoeken, speciale plekken om te bidden en vrijwillige islamles buiten de schooluren. Het katholieke onderwijs staat voor een ingrijpende omwenteling. Het maakt werk  van een schoolmodel waarin andere religies en  levensbeschouwingen een bijzonder grote rol krijgen. ... Anders gesteld: zij zullen hun religie volop  mogen beleven. Er komt dan ook meer ruimte voor religieuze symbolen zoals de hoofddoek, mogelijk speciale plekken om te bidden naast de katholieke  kapel en islamitische lessen of uitstappen naar b.v.  moskee als vrijwillige buitenschoolse activiteit…. Het dialoogproject wil tevens  moslimleerkrachten aanzetten om les te gaan geven  in katholieke scholen. Dit is een grote meerwaarde.  Prof. theologie Didier Pollefeyt  bevestigde: Er is in de dialoogschool dus ook plaats voor een gebedsruimte voor moslims en voor de hoofddoek. 

Er kwam veel kritiek op het open-dialoogschoolproject, ook vanwege mensen die katholicisme en religie genegen zijn (zie verderop). 

Op de congresdag over de dialoogschool van 2 juni 2016  j.l. hadden de vijf sprekers-theologen, rector Torfs  incluis, het jammer genoeg niet over die ruimere visie op zingeving en religie/spiritualiteit, de nood aan een meer moderne levensbeschouwelijke pedagogiek, en aan een meer nederige opstelling  van de kerk als machtsinstituut ...   

2. Gelamenteer over verwaterd godsdienstonderwijs en pseudoleraren, directies en bestuursleden

In 2016 lamenteerden Boeve en co  over het  verwaterde godsdienstonderwijs en over de volgens hen vele niet-gelovige leerkrachten die ze als  pseudo-katholieken bestempelden.  In Het  Nieuwsblad van  4 juni  2016 was er de bijdrage Probleem in  het katholiek onderwijs: de juf gelooft niet meer in  God. Boeve stelde e hierin : Wie geen band heeft met het christelijk geloof, geeft best geen godsdienstles meer”, en ”liever leraars die zichzelf zijn dan pseudo-katholieken.

Boeve poneerde dat het vak godsdienst enkel gegeven zou mogen worden door goede gelovigen en niet door wat hij  smalend bestempelde als pseudo-katholieken. Leerkrachten zouden in klas ook heel expliciet moeten getuigen van hun geloof, van een geloof in de m.i. al te enge interpretatie/invulling van Boeve en co.  Die enge visie op katholicisme & religie lijkt me aan te sluiten bij de visie van aartsbisschop de Kesel die vooral ook  een minderheidskerk van echte, belijdende gelovigen viseert.  

Boeve betreurde ook dat  het moeilijk is om nog voldoende katholieke bestuursleden voor scholen te vinden en dat er mede  daardoor nood is aan grote scholengroepen. Op de congresdag van 2 juni 2016 over de dialoogschool poneerde minister Crevits dan ook dat voor de uitwerking van dit  project de invoering van grootschalige scholengroepen heel belangrijk was: “De bestuurlijke schaalvergroting, een ander terrein waarop Katholiek  Onderwijs Vlaanderen resoluut het voortouw nam,  kan ook hier mogelijk soelaas brengen.”

Boeve en co beseffen niet  dat die zgn. pseudo-katholieke leraren, directies en bestuursleden bijna alle religieus- en spiritueel minded zijn en geenszins vijandig staan t.a.v. katholicisme; hen zomaar bestempelen als pseudo-katholieken lijkt me fout, enggeestig en tevens demotiverend. 

Boeve en de bisschoppen betreurden  in de maand augustus 2016 ook nog aan toe dat de vele uren godsdienstonderwijs al bij al weinig rendement oplever(d)en,  bitter weinig kennis over religie e.d.; een ware kaakslag voor de vele leerkrachten en directies die zich inzetten voor zingeving.  Er volgde een  oproep om het godsdienstonderwijs weer meer  katholiek te maken en de fundamenten van het  geloof én van de kerk meer uitdrukkelijk te onderwijzen. 

Volgens Leuvens theoloog en vice-rector  Didier Pollefeyt was het zelfs zo ver gekomen dat de jongeren het verschil niet meer zien tussen onze  vasten en de ramadan – en hij vond dit onderscheid  blijkbaar heel belangrijk. Prof. Pollefeyt:  We moeten dus aan de kinderen - ook moslimleerlingen  - uitleggen wat de vasten in de christelijke traditie  betekent. We moeten ook uitleggen wat de ramadan precies betekent. Er moest dan  ook dringend een nieuw leerplan komen. En  in het basisonderwijs zouden de lessen godsdienst nog enkel gegeven  mogen worden  door goede en pratikerende gelovigen. 

Het verwondert me dat Boeve, bisschop Bonny, & Pollefeyt  nog met dat soort kennis uitpakten. Boeve en co beseffen blijkbaar niet dat ze met hun enge/verengde opvatting over religie & zingeving en met hun  kritiek op de inspanning inzake zingeving van leraren en directies, het katholiek onderwijs geen dienst bewijzen.

Nadat er eerst sprake was van het ontdekken van de eigen identiteit via dialoog met andersgelovigen,  stelden Boeve en Co  dus ook dat een dialoog enkel mogelijk is als de leerlingen van katholieke komaf eerst zelf hun  identiteit kunnen ontdekken en versterken: Leerlingen kunnen niet in dialoog gaan met moslimleerlingen, als  ze zelf te weinig afweten van hun geloof.    Er zijn volgens Boeve en co ook te weinig echt katholieke directeurs en bestuursleden. Boeve en co pleiten wel  voor een dialoog met de islam, maar niet voor een open-dialoog met leerkrachten (ook godsdienstleerkrachten), directies en bestuursleden  die een meer open visie inzake religie en (spirituele) zingeving bepleiten.  (Tussendoor: pleidooien van Boeve en co  voor katholiek wiskundeonderwijs e.d. wijzen m.i. ook op een achterhaalde visie.)

En als Boeve en co beweren dat de  leerlingen in een 1.000 lesuren godsdienst al bij al weinig opsteken, dan klinkt dat vernietigend voor het werk van de leerkrachten, maar ook voor het belang van het vak. Een aantal buitenstaanders grepen dit gelamenteer gewillig aan om er in opiniestukken in de  kranten het vak en de grote subsidiëring van de kerk in vraag te stellen.

3. Kritische reacties van leraren e.d.: pleidooien voor ruimere visie op zingeving &  religie

Godsdienstleraar Jan Maes drukte zijn ongenoegen over de opstelling van Boeve en co  zo uit: Ik geloof  wel dat het  overgrote deel van de katholieke scholen vandaag de dag al de facto dialoogscholen zijn, waar vanuit de eigen katholieke of christelijke identiteit op een  open-minded manier wordt omgegaan met godsdienst en levensbeschouwing. Ook op mijn school  en in mijn eigen lessen is dit het geval. (Blog Jan  Maes van 6 mei  2016 en opiniestuk in De Standaard van  17 mei 2016). 

Maes voegde eraan toe dat zijn 118 zesdejaars aso wel geen letterlijk gelovigen’waren, maar dat de vele relativisten’onder hen (101) wel  voldoende interesse toonden voor zingeving en  levensbeschouwing - en voor vrijwilligerstaken als  persoonlijk werk.  Vanuit een enge visie op dé katholieke identiteit zijn  die 101 relativisten’uit het zesde jaar wellicht geen  ‘letterlijke’ of volwaardige katholieken. Maar dan houden we bijna enkel nog een ledige verzameling over en kunnen we best de winkel sluiten. Tamara Sinia, directrice Gentse basisschool Sint-Salvator, voegde er aan toe: “In mijn ogen is het ook perfect mogelijk om godsdienst met een zekere  afstand te geven.

Er zijn  wel minder ‘klassieke’ gelovige en kerkelijke leerlingen en leraren, maar de meesten staan inderdaad  wel open voor zingeving en  religie. Ik stelde bij mijn vele normaalschoolstudenten destijds en ook momenteel  bij de huidige leraren &  directies een open mind inzake zingeving en religie (in brede zin) vast.  Dit is ook het geval bij de meeste bestuurders - ook  al beweert Boeve dat het heel moeilijk is om nog  ‘katholieke’ bestuurders te vinden en dat er mede  daardoor nood is aan grote scholengroepen. Als we de  scholen een strakke en enge visie op katholieke identiteit en de kerk  voorhouden, dan kunnen we maar weinig leerlingen en leerkrachten warm maken voor zingeving en religie in de brede zin van het woord.  Vanuit een ruime visie op zingeving, slaagt men daar  volgens mij en vele anderen wel in.

Lieven Boeve, de bisschoppen ... zijn zich onvoldoende bewust zijn van het feit dat het landschap van zin (geving) grondig veranderd is. Velen opteren voor  een veel ruimere visie op religie en geloof, waarbij ook de rol van de kerk als instituut en de klassiek’  katholieke leer  beperkter is. 

Gerard Westendorp (Karmeliet) schrijft: De postmoderne spiritualiteit overstijgt de tegenstelling tussen religieus en seculier. Zij beschouwt de hele seculiere cultuur als vindplaats van heil. Zij overstijgt als weg van liefde de scheiding tussen religieus en seculier. De bevlogen verbeelding van een wetenschapper en kunstenaar, bedacht op mens en menswording, past niet minder in een postmoderne  spiritualiteit dan de mystieke verbeelding van een  bidder. Het gaat om een open houding, om een  open menselijke wereld tegenover een gesloten op  eigen belang gerichte wereld. (Secularisatie en  spiritualiteit).

 Johan van der  Vloet drukte het in MagaZijn in 2016 zo uit: In de jaren 1990 van de vorige eeuw schreef de bekende Franse filosoof en socioloog Fredéric Lenoir al het  profetisch boek: La métamorphose de la religion. Daarin stelde hij dat religie een ongeziene verandering doormaakt. Het institutionele verdampt en religie wordt een meer persoonlijke zoektocht. Die nieuwe betekenis van religie, ook vaak spiritualiteit  genoemd, breekt nu door. In de praktijk zien we dat de band tussen geloof en een specifieke ‘religieuze’  inspiratie afnam. Zoeken naar zin en mogelijke oriëntaties voor het leven blijft echter bestaan. Religies (ook bijbelverhalen) en levensbeschouwingen functioneren daarin als bronnen naast vele andere

Johan Van der Vloet voegde er aan toe: Zo’n spiritualiteit overstijgt ook de kerkgrenzen. Inderdaad, ook de vrijzinnige prof. Leo Apostel  schreef er destijds zinnige dingen over in zijn publicaties over Atheïstische spiritualiteit (1981 e.a.) een verkenning & waardering van geschriften over mystieke, religieuze en spirituele ervaringen en praktijken uit diverse tradities.  De ontmoetingen en open  gesprekken met Apostel waren ook voor mij verrijkend. Enggeestige vrijdenkers stelden dat Apostel enkel maar verwarring stichtte in het kamp der vrijdenkers/humanisten.  Spirituele ingesteldheid is volgens Apostel een systematische houding en strategie gericht op ervaringen die onze relatie met de diepste realiteit belichamen. Daartoe plaatst men zich in het grootste geheel waartoe men denkt te behoren en richt men zich op de basisdoelen in dienst waarvan men het eigen leven stelt.

5 Kritieken op haalbaarheid en zinvolheid van open diloogschool

Dick Wursten, leraar en  inspecteur protestantse godsdienst, stelde in Collationes (2016, nr. 2) terecht wat de meeste leerkrachten denken:  Probeer maar eens met tieners in zo’n levens- beschouwelijk gemengde klas open te praten vanuit levensbeschouwelijke hoek over de koran, Mohammed,  homo’s, de sharia,  Jezus, kruisdood de mis, enz. Ik ben benieuwd om  van de moslim-pedagogen te vernemen hoe zij het  dialoog-onderwijs concreet zien en hoe zij denken  zo te kunnen bijdragen aan de verrijking van het  schoollandschap. En kan er b.v. open gepraat worden over het conflict tussen Israël en Palestina?

Godsdienstleraar Ceyssens repliceerde in Tertio van  11 mei 2016 : Dialoog  met islam e.d. klinkt mooi, maar als er  echt gekozen moet worden, is het andere koek. Bij  de uitwerking van die ideeën in klas had ik soms het  gevoel dat je water en vuur moet verzoenen: wanneer doe je tekort aan je eigen traditie of aan de andersgelovige, als je ze beide dus wil honoreren?  Ceyssens vraagt zich  af of de  noodzakelijke voorwaarden om de katholieke  dialoogschool te doen slagen, wel reëel aanwezig  zijn.

Bart Decancq, afgevaardigd bestuurder Don  Bosco-scholen, liet blijken dat hij met een en ander  niet akkoord ging: Ik heb de indruk dat Boeve  cavalier seul speelt. Maar het is niet omdat hij iets  zegt, dat het wet is. Op onze scholen is b.v. de  hoofddoek niet toegelaten.Tot hiertoe is dit principe  nooit in vraag gesteld. De dialoog met moslims e.d.  is overigens al jaren aan de gang. Ik vrees dat nu  alleen onrust in plaats van een dialoog zal ontstaan. (DS, 6 mei 2016).

Hilde Allaerts, directrice Sint-Bavo-humaniora Gent,  poneerde (DS, 6 mei): Onze leerlingen dragen een  groen uniform, dus iedereen is gelijk. Religieuze  uitingen laten we niet toe, dus ook geen groene  hoofddoek. ... Ook in het college van Ieper klinkt  weinig enthousiasme. Directeur Kris Lazeure: We zouden niet geneigd zijn om de door Boeve voorgestelde ingrepen door te voeren (DS 6 mei).

 Een eigen gebedsruimte? Niet aan de orde, zegt Dominique Janssen, directeur van Sint-Maria in Antwerpen (DS 6 mei). Net zomin zal ik het examenrooster – waarvan de samenstelling altijd een moeilijke klus is – aanpassen aan de ramadan. Janssen zal ook de hoofddoek nooit toelaten op zijn instelling. Want dan, voorspelt hij, zal zijn schoolbevolking in twee jaar helemaal veranderen – met alleen moslims wel te verstaan.

 De toenemende aanwezigheid van moslimleerlingen is op veel scholen een feit. De open dialoog over zingeving en over de vele voor de islam controversiële onderwerpen, zal er ook  m.i. niet  gemakkelijker en evidenter op worden, maar moeilijker. Boeve en Co beschouwen  dat soort diversiteit ten onrechte als dé opportuniteit bij uitstek voor een open en wederzijds verrijkende dialoog. Ze beseffen ook niet waarom veel leerkrachten voor de islam controversiële onderwerpen eerder zullen vermijden. In richtlijnen van begeleiders voor zo’n open en vrije dialoog houden ook zij geen rekening met dergelijke problemen en met de kwetsbaarheid van de leraren.

Velen ervaren ook het gelamenteer over de verwaterde identiteit en godsdienstlessen, de pseudo-katholieke leraren als een kaakslag. De lamenterende uitspraken getuigen van een te enge opvatting over levensbeschouwelijk/zingevend onderwijs en te  weinig waardering voor de inzet van veel leerkrachten en directies op dit gebied. Er is meer nodig  dan het uitdrukkelijker onderwijzen van de klassieke fundamenten van het geloof en van de kerk:  er is m.i. nood  aan een veel ruimere visie op religie en spiritualiteit,  en ook aan een andere opstelling van de kerk als machtsinstituut

(Terloops : de voorbije jaren merkten we dat een aantal ontmoedigde leerkrachten/regenten godsdienst na de kritiek van Boeve en co en het nieuwe leerplan voortaan liever les gaven over andere vakken dan over godsdienst. Dit verklaart m.i. mede het tekort aan leerkrachten godsdienst.

De voorstelling van de dialoogschool in De Morgen van 4 mei 2016 gaf ook  aanleiding tot heel veel reacties en tot  veel onrust, onbegrip en kritiek. In de bijdrage Blije moslims, sceptische scholen in  De Morgen van 6 mei 2016 lazen we dat men in de  moslimkringen wel enthousiast en triomferend reageerde op Boeves concrete voorstellen, maar vanuit katholieke scholen en milieus eerder sceptisch en afwijzend. 

Bart Brinckman kwam op 10 mei  2016 in De  Standaard tot dezelfde vaststelling:Heel wat  schooldirecteurs willen helemaal niet weten van het concept van de dialoogscholen dat op zijn zachtst  als ‘te intellectualistisch’, maar op zijn hardst als ‘te  moslimvriendelijk’ wordt afgeschilderd.

  Lieven Boeve kreeg de kritiek dat hij eens te meer  cavalier seul speelde en zijn eigenzinnige visie &  voorstellen wou opleggen. We lazen verder  kritieken als:

*dat het project te weinig voeling had met de praktijk en o.m. vanuit een Leuvens cenakel bedacht werd door de theologen Boeve en Pollefeyt;

*dat er lang sprake was van een open-minded dialoog over religie en zingeving in de brede betekenis van het woord  - ook op de scholen zonder moslimleerlingen, maar dat dit blijkbaar  weinig gewaardeerd werd (zie verder punt 2.3);

*dat de voorstelling van de islam-aanwezigheid als  het reddende infuus aan leerlingen die hun christelijke identiteit verloren hebben, een illusie is;

*dat velen niet akkoord gingen met het opleggen van concrete invullingen als toelaten van hoofddoek, islamlessen en - islambeleving op school

*dat velen niet akkoord gaan met het voorstellen van de islam als een godsdienst zoals het christendom en van  Mohammed als een grote en vredelievende  profeet;

*dat Boeve nog te strak denkt in termen van gelovige en niet gelovige leerkrachten/leerlingen goede en lauwe katholieken en hierbij aansluitend in termen van afgebakende katholieke identiteit, en al te weinig oog heeft voor religie en religieuze/spirituele feeling in de brede betekenis van het woord. 

*dat er binnen het katholieke onderwijsnet nog geen dialoog geweest was over de concrete uitwerking  van de vage concepttekst ... 

*dat een open en vrije dialoog over voor de islam controversiële onderwerpen niet een evidnte, maar delicate aangelegenheid is.  

De scholen tilden ook heel zwaar aan het feit dat  Boeve eens te meer uitpakte met de stelling dat  hoofddoeken moeten toegelaten worden op school  en dit met een beroep op de godsdienstvrijheid. In  februari 2015 poneerde Boeve al dat men zo’n  zaken niet mocht overlaten aan de beslissing van  de scholen. Ook toen kreeg hij al veel kritiek.  Ook het feit dat Boeve de indruk wekte dat zo’n open  dialoog enkel mogelijk was binnen katholieke scholen, wekte  wrevel op.  Andere onderwijsnetten repliceerden dat er bij hen  al lang aandacht was voor interlevensbeschouwelijke dialoog/interactie. In dit opzicht was het ook merkwaardig dat Boeve geen aandacht besteedde aan het vak godsdienst en de levensbeschouwelijke kansen binnen andere onderwijsnetten.

5  Islam en christendom moeilijk verzoenbaar & islam staat niet open voor dialoog

De aanwezigheid van andere religies, en in het bijzonder van de islam, zal de scholen en leerlingen versterken in hun christelijke identiteit, aldus de  centrale doelstelling van de dialoogschool. Deze  uitspraak steunt op de veronderstelling dat de islam een godsdienst is als het christendom, dat beide  met elkaar verzoenbaar zijn, dat de dialoog wederzijds verrijkend zal zijn en dat dus beide partijen openstaan voor dialoog.

Velen vinden echter dat islam en christendom niet echt verzoenbaar zijn en dat de islam ook geen  interesse heeft voor een open dialoog over religie  e.d. en weinig respect toont voor andere godsdiensten en voor niet-gelovigen. Veel Moslims beschouwen de islam ook  als de ene ware godsdienst. Prof. em. Marcel  Storme stelde in Tertio dat islam en christendom  gewoon onverzoenbaar zijn” – en dat is ook de  mening van zijn zoon, de Leuvense prof. Matthias  Storme.

Bert Jacobs, theoloog, schreef echter in het Leuvens tijdschrift Collationes: Mohammeds levensloop is objectief gezien in strijd met het leven, het  voorbeeld en de leer van Christus, de lijdende  dienaar. Mohammed kan dan ook moeilijk profeet  genoemd worden zonder daarmee cruciale elementen van het christelijk geloof te ontkennen. Er zijn dan ook veel problemen verbonden aan  pleidooien voor een christelijke affirmatie van  Mohammed als profeet om als betrouwbare leidraad  te fungeren in de concrete dialoog tussen christenen en hun islamitische buren. (Wie zeggen jullie  dat Mohammed is? Collationes, 2016, nr. 1 Jacobs en veel theologen zijn het niet eens met De  Kesel en Boeve - net als de vorige paus overigens. 

Volgens de islamkenner en Jezuïet Christian Troll is  er vanwege de islam niet eens openheid en interesse voor dialoog met andere godsdiensten:  Outside Islam religion is of no genuine value  because Islam is the only religion that is truly  universal. Islam is the final religion and is perfect, exclusive and universal. It was proclaimed by Muhammad, the Seal of the Prophets, as the only true way to attain salvation. Volgens de islam en volgens het islamleerplan zijn christenen verdwaalde zielen. In het islamleerplan van de Moslimexecutieve komt een soera aan bod waarin letterlijk staat dat de verdwaalde zielen Christenen zijn en de Joden de woede van God moeten ondergaan, aldus islamleraar Hicham Abdel Gawad op RTL (4 september 2016) en in interview in La Dernière Heure (5 september).

Prof. Braquet en anderen stellen: bij het christendom gaat het om foi en bij de islam om loi. De verontwaardigde godsdienstleraar Rudi Mannaerts  poneerde in zijn zondagspreek dat Boeve en Pollefeyt als mede-opstellers van de catechese-leerplannen daar ook al hun best deden om een open  dialoog over te islam te vermijden. Hij stelde: In de  catechesemethodes en -leerplannen staat b.v. niets  over de grote verschillen met de islam. Waarom  mogen we niet dialogeren over de grote verschillen  tussen onze Jezus en hun Mohammed, enz. Voor  veel mensen is Mohammed eerder een machtslustige en oorlogszuchtige geweldenaar, verbanning  en executie van joden, tot slaaf maken van vrouwen  en kinderen, onbeperkt aantal vrouwen. O

Velen zijn dus de mening toegedaan dat de  voorwaarden voor een open dialoog niet aanwezig  zijn. Via moslimdialoog de ‘katholieke’ leerlingen  willen reanimeren, berust volgens hen om deze en  om andere redenen op een illusie van Boeve en Co  (zie punt 2 en 3).

Territoriumdrang, moslim-zieltjes winnen

Barbara Moens schreef in De Tijd van 6 mei 2016: De  dialoogschool is ook een strategische zet. De strijd  om het 'moslimzieltje' is al langer bezig. Het katholieke net is met twee derde van alle leerlingen veruit  het grootste, maar het aantal moslimjongeren ligt  proportioneel hoger in het GO!. Boeve wil die  groeiende groep voor zich winnen. Het katholiek  onderwijs verrast door moslimleerlingen de kans te  geven hun religie ook op school te beleven. De strijd  om de groeiende groep moslimleerlingen is losgebarsten.

De enthousiaste reacties op het toelaten van hoofddoeken vanwege moslimorganisaties als KifKif en Abou Jahjah, bevestigden de indruk dat Boeve en  Co moslimleerlingen wilden binnenhalen. Zij juichten o.a. toe dat de meisjes in de katholieke scholen  – in tegenstelling met het GO! - wel een hoofddoek  zouden mogen dragen, dat Boeve en Co meer  respect toonden voor de islam ... 

Op een tweedaagse voor directies nodigde Boeve zelfs (haatzaaier) Abou Jahjah uit om samen met hem de  dialoogschool te promoten. Abou Jahjah reageerde  op 4 mei ook onmiddellijk en triomferend op Boeves (islam)beloftes in De Morgen; hij twitterde:  Lieven Boeve beloofde mij dit al tijdens een gesprek een paar maanden geleden. A man of his  word.” Dezelfde  Abou Jahjah bestempelde een paar maanden later religie wel als waardeloze holy shit in het Nederlands  TV-programma ‘Zomergasten’.

Het is niet verwonderlijk dat het GO! en andere  onderwijsverstrekkers de dialoogcampagne bestempelden als een zet om meer moslimleerlingen aan te trekken, als een vorm van territoriumdrang. Ook  het feit dat Boeve de indruk wekte dat andere  scholen geen dialoogscholen waren, zinde hen niet.

Bij de N-VA noteerden we afwijzende reacties en bij  CD&V verdeelde reacties: gejuich versus scherpe  kritiek. Het dialoogproject kreeg veel kritiek vanuit  de N-VA. Vanuit de Sp.a en Open VLD werd  gezegd dat er al lang sprake was van een open  dialoog met de moslimleerlingen in de andere onderwijsnetten, met inbegrip van islamlessen.

Het dialoogproject kreeg opvallend veel lof toegezwaaid vanwege minister Crevits & CD&V-voorzitter  Wouter Beke. Pieter De Crem en Hendrik Bogaert lieten echter weten dat zij niet akkoord gaan met de  sympathie van Beke en Co voor het dialoogproject  en de islam. 

Hendrik Bogaert stelde: ‘Officieel kiest  de CD&V nog altijd voor 'dialoog' met de islam.  Maar die uitleg volstaat voor veel van onze mensen  niet meer. Sommige politici hebben geen idee van  wat er op ons afkomt, zeggen de mensen. Ze zijn  bang voor de toekomst en vragen zich af hoe sterk  de islam over vijftig jaar zal zijn. Vandaar ook dat de  mensen vrij argwanend zijn. We moeten proberen  overeen te komen met moslims, maar ergens stopt  het ook. Veel CD&V-kiezers zeggen dat we ons al méér dan voldoende hebben aangepast

” De Crem:  stelde o.a.: Hebben onze katholieke scholen die  islamitische symbolen wel nodig? Kunnen wij echt  niet zonder halal? Ik  geloof ook niet in een Europese of Belgische islam. De structuur van de islam laat b.v. niet toe om  terrorisme in naam van de islam te veroordelen.