Tijdig voorkomen en/of wegwerken van onnodige werkbelasting en complicering is nog belangrijker m.i. dan b.v. de vraag achteraf naar meer omkadering e.d.
De grootste kwaal is de voortdurende en onnodige complicering van het onderwijs. Dus graag ook een spandoek met 'Keep it simple'.
Niet langer dweilen met de compliceringskraan open.
Graag ook voorstellen om extra-werkbelasting & planlast als gevolg van tal van onnodige ingrepen van de voorbije 25 jaar die het werk steeds complexer maken, weer weg te werken.
Veel zaken zijn een gevolg van nefaste complicering. Hoe verklaar je dat er destijds met minder omkadering minder werklast was, meer tevreden leerkrachten en veel minder burn-outs, meer tijd voor pedagogische begeleiding vanwege directeurs, een hogere onderwijskwaliteit?
Een paar voorbeelden van de gevolgen van onnodige complicering.
1. Gevolgen van het M-decreet
Ik lees b.v.: "Ook de impact van het M-decreet mag niet onderschat worden." Inderdaad.
MAAR: ik heb de vakbonden, de onderwijskoepels
. wel tijdig opgeroepen om het M-decreet niet te ondertekenen. De nefaste impact van inclusie zoals in het M-decreet hebben we in Onderwijskrant al vanaf 1996 uitvoering uitgetekend. De huidge vraag naar meer ondersteuners is slechts een lapmiddel.
En in het recente memorandum van de VLOR wordt i.v.m. het M-decreet gepleit voor meer radicaal inclusief onderwijs - en dus ook meer belasting voor de leerkrachten. Wie ondertekende het recente VLOR-memorandum? Wie ondertekende vanaf 1998 de te radicale VLOR-adviezen over inclusief onderwijs? Wie protesteerde tijdig?
2. Gevolgen van nefaste hervormingen hoger onderwijs
2. Een ander voorbeeld. Er is terecht ook protest tegen de werkbelasting in het hoger onderwijs die mede leidt tot veel stress en sterke toename van burn-outs.
MAAR: In 1993 protesteerden we in Onderwijskrant tegen de invoering van de enveloppefinanciering in het hoger onderwijs - die tot een aanzienlijke verhoging van de werkbelasting leidde. We stonden alleen met ons protest en met onze waarschuwing. Zelfs de onderwijsvakbonden opteerden voor de enveloppe-financiering en poneerden dat ons protest niet terecht en zelfs belachelijk was. Wie protesteerde tijdig tegen de invoering van de radicale flexibilisering die tot extra werk leidde? We stonden opnieuw alleen met ons protest.
P.S. En wat zijn de gevolgen van de invoering van grootschalige scholengroepen voor het welzijn van directeurs en leerkrachten?
We mogen niet enkel manifesteren voor meer omkadering. We moeten ook actie voeren om de vele onnodige extra-werkbelasting & planlast te voorkomen en/of weer weg te werken.
Ook in deze legislatuur nam de werkbelasting weer toe, maar er was al bij al weinig protest.
O.a. de uitvoering van het M-decreet, de structuurhervorming van het s.o. ,
het decreet leerlingenbegeleiding met overtrokken verwachtingen,
de ZILL-onderwijsvisie en ZILL-leerplannen, enz. .. leiden tot meer werk- en planlast voor directies en leerkrachten.
En het onderwijs kreeg er de voorbije maanden en jaren weer veel maatschappelijke opdrachten bij.
Voorkomen en tijdig bestrijden en/of weer wegwerken van onnodige complicering en werkbelasting lijkten me belangrijker dan steeds onnodige werkbelasting invoeren, en achteraf meer omkadering vragen.
|